ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW
|
|
- Wojciech Osiński
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW Opiekun ćwiczenia: Sylwia Golba Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej ul. M. Strzody 9, p. II, sala nr 89/90 LABORATORIUM Z CHEMII FIZYCZNEJ
2 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 2 1. WSTĘP TEORETYCZNY Trwałość koloidów liofilowych uwarunkowana jest istnieniem otoczki solwatacyjnej związanej z powierzchnią cząstki koloidalnej. Destrukcja warstewki solwatacyjnej, prowadząca w konsekwencji do przejścia zolu w żel, dokonana może być dwoma sposobami. Jeden to wysalanie, czyli wprowadzenie do układu dużych ilości elektrolitu. Drugi sposób koagulacji koloidów liofilowych polega na dodawaniu do układu rozpuszczalników organicznych mieszających się z wodą. W przypadku koloidów liofobowych, ich trwałość wiąże się z istnieniem pewnego ładunku elektrycznego cząstki koloidalnej. Ładunek ten powstaje w wyniku adsorpcji jonów elektrolitu na powierzchni cząstek fazy rozproszonej. W efekcie adsorpcji tworzy się podwójna warstwa elektryczna. Warstwa przypowierzchniowa (wewnętrzna) - to sztywna warstwa adsorpcyjna, natomiast zewnętrzna jest rozmytą warstwą dyfuzyjną. Koagulację koloidów liofobowych powoduje dodatek niewielkich ilości elektrolitu. Gdy warstwa adsorpcyjna ma ładunek ujemny, wówczas koagulację wywołują kationy, w przypadku dodatniego ładunku powierzchniowego destrukcję koloidów powodują aniony. Rezultatem takiego mechanizmu jest fakt, że jony o wyższej wartościowości posiadają - przy tym samym stężeniu - wyższą zdolność koagulowania zoli niż jony o wartościowości niższej. Najniższe stężenie elektrolitu wywołujące przejście zolu w żel nazywane jest wartością koagulacyjną. Istnienie ładunku elektrycznego cząstki koloidalnej jest bezpośrednią przyczyną charakterystycznych zjawisk zachodzących w układzie koloidalnym umieszczonym w polu elektrycznym. Zjawiska te to elektroforeza i elektroosmoza. Wielkością decydującą o ilościowym przebiegu tych zjawisk jest potencjał elektrokinetyczny ζ (dzeta). Potencjał ζ określany jest jako różnica potencjału w płaszczyźnie granicznej między warstwą adsorpcyjną i dyfuzyjną oraz potencjału w głębi roztworu (fazy rozpraszającej). Wartość potencjału elektrokinetycznego niektórych koloidów wyznaczyć można eksperymentalnie na podstawie pomiaru szybkości poruszania się cząstek koloidalnych w polu elektrycznym korzystając z metody obserwacji ruchomej granicy. Jeżeli U jest jednostkową szybkością elektroforezy określoną jako stosunek oznaczonej wielkości szybkości poruszania się cząstek A do gradientu potencjału H występującego w badanym układzie: gdzie: A U = H V s m 2 (1)
3 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 3 l m A = t s (2) gdzie: l długość drogi przebytej przez cząstki zolu, t czas potrzebny na pokonanie tejże drogi. wówczas szybkość jednostkowa elektroforezy U związana jest z potencjałem elektrokinetycznym równaniem Helmholtza - Smoluchowskiego: gdzie: ζ ε r U = 1 (3) α η współczynnik układu jednostek; dla układu cgs = 1 natomiast dla układu SI = 1/(4πε 0 ), ζ potencjał elektrokinetyczny cząstki koloidalnej, bezwzględna przenikalność dielektryczna próżni, ε 0 ε r względna przenikalność dielektryczna fazy rozpraszającej, η współczynnik lepkości dynamicznej fazy rozpraszającej, α współczynnik kształtu cząstki koloidalnej; równy 6π dla cząstek kulistych, natomiast 4π dla cząstek cylindrycznych. Biorąc pod uwagę, że gradient potencjału H równy jest: V V H = L m (4) gdzie: L odległość elektrod, V przyłożone napięcie. i korzystając z równań (2) i (3), potencjał elektrokinetyczny wyznaczyć można z równania: α η L A = ε V ζ (5) r Wykorzystanie wprost powyższego równania w tej postaci jest jednak dość kłopotliwe, ponieważ bezpośredni pomiar odległości pomiędzy elektrodami w aparacie Burtona jest bardzo niedokładny, a ponadto w każdym eksperymencie elektrody ustawiają się względem siebie nieco inaczej. Oba niekorzystne czynniki można jednak wyeliminować przez zastosowanie metody pomiaru porównawczego. Istota tej dość uniwersalnej metody polega na wykonaniu dwóch pomiarów szybkości elektroforezy w tym samym aparacie Burtona i przy tym samym gradiencie
4 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 4 pola elektrycznego. W pierwszym doświadczeniu dokonujemy pomiaru szybkości przesuwania się ruchomej granicy nieznanego koloidu w polu elektrycznym o zadanym natężeniu, a następnie wykonujemy identyczny pomiar w tych samych warunkach, napełniając jednak aparat Burtona roztworem koloidu "wzorcowego" o znanej lub dokładnie wyznaczonej wartości szybkości elektroforezy U przy tym samym natężeniu pola elektrycznego. W tych warunkach równanie na szybkość elektroforezy nieznanego koloidu ma postać (1), natomiast analogiczne równanie na szybkość elektroforezy koloidu wzorcowego można zapisać w postaci: U wz A. = H V s m 2 (6) Dzieląc stronami równanie (1) i (6) eliminujemy natychmiast gradient potencjału i otrzymujemy: U A = U A V s m 2 (7) Po podstawieniu równania (7) do równania (3) otrzymujemy następujące wyrażenie na potencjał elektrokinetyczny: ζ = 1 4π U A A α ε 0 η ε r [ V ] * (8) * Przy przeliczaniu jednostek zwrócić uwagę na relację: 1V/m = 1N/C (Poradnik Fizykochemiczny B/str.119, WNT, Warszawa 1974). Gdy faza rozproszona jest nieruchoma (np. materiał porowaty), wówczas w polu elektrycznym wywoływany jest ruch fazy rozpraszającej. Zjawisko to zwane jest elektroosmozą. Jeżeli w układzie koloidalnym zostanie wymuszony ruch cząsteczek względem unieruchomionych cząstek koloidalnych, wówczas elektrody umieszczone w takich układach wykazują pewną różnicę potencjałów określaną odpowiednio potencjałem elektroforetycznym lub potencjałem przepływu. 2. WYKONANIE ĆWICZENIA Aparatura: Odczynniki: aparat Burtona, zasilacz stabilizowany prądu stałego. roztwór zolu barwnika, roztwór wzorcowego zolu barwnika.
5 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 5 Zbiornik badanego zolu Elektroda Poziom zalania U - rurki Woda destylowana Suwak do odczytu położenia granicy faz Granica faz: woda - zol Skala do odczytu położenia granicy faz (- ) (- ) Zol Generator Napięcia (+ ) (+ ) Kran wpustowy zolu Rys.1 - Aparat Burtona w obwodzie elektrycznym zestawionym do pomiaru szybkości elektroforezy koloidów metodą ruchomej granicy. W pierwszej fazie ćwiczenia istotnym jest takie napełnienie aparatu Burtona, które zapewni ostro zarysowaną granicę między zolem barwnika a cieczą graniczącą, którą jest woda destylowana. W tym celu najpierw należy umieścić w menzurce 20 ml zolu barwnika i niewielką ilość tego zolu wlać powoli cienkim strumieniem po ściance do środkowego ramienia aparatu, a natępnie ostrożnie otwierając kran napełnić jego kanał przelotowy. Należy przy tym uważać, aby zol barwnika nie przedostał się na drugą stronę kranu. Po wykonaniu tej czynności, przy zamkniętym kranie, napełnić środkowe ramię aparatu zolem resztą barwnika, a U - rurkę wodą destylowaną, powoli po ściance, do poziomu 4 na skali podziałki milimetrowej. Część łącząca U - rurkę z kranem winna być wolna od pęcherzyków powietrza. Następnie należy umieścić w obu ramionach aparatu elektrody. Otworzyć ostrożnie kran i wprowadzić powoli do U - rurki zol barwnika w takiej ilości, aby ostra granica między cieczami mieściła się na poziomie 4 skali podziałki. Po zamknięciu kranu zanotować położenie granicy cieczy w obu ramionach U - rurki. W tym stanie elektrody powinny być zanurzone w wodzie - aparat jest przygotowany do pomiarów i należy go chronić przed wstrząsami. Zasilacz przygotować do pracy zgodnie z instrukcją stanowiskową obsługi i połączyć go z elektrodami aparatu Burtona. Po tej czynności należy poprosić asystenta o skontrolowanie połączeń elektrycznych i włączenie zasilacza do sieci. Od momentu włączenia żądanego napięcia rozpocząć pomiar czasu. Obserwując przesuwanie granicy barwnika w aparacie, ustalić odstęp czasu, w którym wykonywane będą pomiary jej położenia. Czas ten przyjąć tak długi, aby przesunięcie granicy cieczy było wyraźne i wynosiło kilka milimetrów.
6 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 6 Granice cieczy w ramionach aparatu Burtona nie są równocenne. W ramieniu, w którym granica cieczy wznosi się, obserwuje się dość szybkie jej rozmycie spowodowane tym, że kierunek gradientu pola elektrycznego pokrywa się z kierunkiem gradientu stężenia zolu, który to gradient wywołuje dodatkowy ruch dyfuzyjny cząstek zolu. W ramieniu, w którym granica cieczy opada, obserwuje się wyraźną linię podziału, ponieważ tutaj kierunek gradientu pola elektrycznego jest przeciwnie skierowany w stosunku do gradientu stężenia cząstek zolu. Można powiedzieć, że ruch dyfuzyjny cząstek zolu jest w znacznym stopniu tłumiony przez przeciwnie skierowany ruch elektroforetyczny tych cząstek. W związku z tym zaleca się w czasie pomiarów obserwować ruch granicy cieczy w tym ramieniu, w którym następuje jej opadanie Pomiar należy zakończyć, gdy zol barwnika przesunął się przynajmniej o mm. Wówczas w obecności asystenta należy wyłączyć zasilacz i odłączyć od niego elektrody. 3. OPRACOWANIE WYNIKÓW Zmianę położenia granicy cieczy jako funkcję czasu zestawić w poniższych tabelach. Tabela I Temperatura pomiaru:...[k] Czas t [s] 0 Położenie granicy cieczy l [mm] Położenie granicy cieczy l 10 3 [m] Tabela II 4,0 4,0 Temperatura pomiaru:...[k] Czas t [s] 0 Położenie granicy cieczy l [mm] Położenie granicy cieczy l 10 3 [m] 4,0 4,0 Zol nieznanego koloidu Zol koloidu wzorcowego Przyłożone napięcie:...[v] Przyłożone napięcie:...[v] Korzystając z powyższych danych sporządzić wykresy w układzie współrzędnych: l (długość drogi przebytej przez granicę faz zol - woda) - t (czas), i na ich podstawie wyznaczyć
7 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 7 szybkości poruszania się granicy cieczy A i A w jednostkach [m/s] (jako współczynniki kierunkowe wykreślonych linii prostych) przy zadanym gradiencie potencjału. Wiedząc, że fazą rozpraszającą nieznanego i wzorcowego układu koloidalnego jest mieszanina wody i gliceryny (skład: 7 jednostek objętościowych wody + 3 jednostki objętościowe gliceryny) oraz znając temperaturę otoczenia w czasie pomiarów, należy obliczyć skład fazy rozpraszającej w % wagowych posługując się tabelami gęstości wody i gliceryny w różnych temperaturach (Kalendarz Chemiczny, tom I, PWT, Warszawa, 1954). Korzystając z danych zawartych w poniższych tabelach III i IV i posługując się metodą interpolacji liniowej, należy obliczyć poprawne wartości ε r i η niezbędnie potrzebne do wyznaczenia potencjału elektrokinetycznego według równania (8). Przypomina się ze wyznaczona wartość przenikalności dielektrycznej fazy rozpraszającej (stała dielektryczna) jest wielkością względną (bezwymiarową) odniesioną do wartości przenikalności próżni. Wartość U dla danego zolu wzorcowego podana jest na karcie tematycznej ćwiczenia, natomiast współczynnik kształtu - α, należy przyjąć jak dla cząstek kulistych. Tabela III Względna stała dielektryczna ε r układu gliceryna + woda w temperaturze 298 K* % wag. gliceryny woda 9,88 20,33 30,19 39,67 50,23 60,15 70,00 90,42 100,00 ε r [ ] 78,64 75,98 73,86 71,44 68,93 65,72 62,38 58,52 48,66 42,50 Wartość ε r gliceryny maleje o 0,2035 na każdy 1K powyżej 298 K, a wody o 0,36 na 1K.** Wartość ε r gliceryny wzrasta o 0,2035 na każdy 1K poniżej 298 K, a wody o 0,36 na 1K.** * Poradnik Fizykochemiczny B/str.119, WNT, Warszawa ** A. M. James, M. P. Lord "Macmillan's Chemical and Physical Data", (table V.14 and V.15), The Macmillan Press Ltd., London, 1992.
8 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 8 Tabela IV Współczynnik lepkości dynamicznej η [(Pa s)=(n s/m 2 )] roztworów gliceryna + woda w różnych temperaturach i pod ciśnieniem standardowym* % wag. gliceryny Temperatura [K] woda 1, , , , , , , , , , , , ,0599 0,0338 0, ,521 0,236 0, ,622 0,280 0, ,763 0,339 0, ,936 0,408 0, ,146 0,498 0, ,408 0,610 0,283 * A. M. James, M. P. Lord "Macmillan's Chemical and Physical Data", (table II.27 and II.28), The Macmillan Press Ltd., London, Tabela V Zestawienie danych i wyników obliczeń Wielkość Wartość liczbowa Jednostka T K V V A m / s A wz U m / s m 2 / V s η N s / m 2 ε r ε 0 α ζ bezw. C / V m bezw. V
9 ELEKTROFOREZA KOLOIDÓW 9 4. PYTANIA KONTROLNE 1. Scharakteryzować stan koloidalny. 2. Przedstawić sposoby otrzymywania koloidów. 3. Podać klasyfikację koloidów (w oparciu o różne fazy rozpraszające). 4. Budowa cząstki koloidalnej i jej potencjał elektrokinetyczny. 5. Elektroforeza i inne zjawiska elektrokinetyczne. 5. LITERATURA 1. K. Pigoń, Z. Ruziewicz - Chemia Fizyczna wyd. VI, Wyd. nauk. PWN, Warszawa, M. Sonntag - Koloidy, PWN, Warszawa, Praca zbiorowa - Chemia fizyczna wyd. IV, PWN, Warszawa, K. Gumiński - Wykłady z chemii fizycznej, PWN, Warszawa, R. Brdička - Podstawy chemii fizycznej PWN, Warszawa, Data ostatniej modyfikacji:
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY Katedra Fizykochemii i Technologii Polimerów obowiązuje w r. akad. 2018 / 2019 Opiekun ćwiczenia: mgr Pavel Chulkin Miejsce ćwiczenia: Katedra Fizykochemii i Technologii
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5. Potencjał zeta, wyznaczanie punktu IEP. mgr Jacek Patkowski. Zakład Radiochemii i Chemii Koloidów UMCS
Ćwiczenie 5 Potencjał zeta, wyznaczanie punktu IEP ćwiczenie opracowali: dr Małgorzata Paszkiewicz mgr Jacek Patkowski Zakład Radiochemii i Chemii Koloidów UMCS STRUKTURA PWE NA GRANICY FAZ TLENEK METALU/WODNY
Bardziej szczegółowoA4.06 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.06 Instrukcja wykonania ćwiczenia Lepkościowo średnia masa cząsteczkowa polimeru Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Związki wielkocząsteczkowe
Bardziej szczegółowoBadanie rozkładu pola elektrycznego
Ćwiczenie 8 Badanie rozkładu pola elektrycznego 8.1. Zasada ćwiczenia W wannie elektrolitycznej umieszcza się dwie metalowe elektrody, połączone ze źródłem zmiennego napięcia. Kształt przekrojów powierzchni
Bardziej szczegółowoK05 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego K05 Instrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie punktu izoelektrycznego żelatyny metodą wiskozymetryczną Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Układy
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zależność napięcia powierzchniowego cieczy od temperatury. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Zależność napięcia powierzchniowego cieczy od temperatury opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak ćwiczenie nr 4 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Lepkościowo średnia masa cząsteczkowa polimeru. opiekun ćwiczenia: dr A.
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Lepkościowo średnia masa cząsteczkowa polimeru ćwiczenie nr 21 opiekun ćwiczenia: dr A. Kacperska Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Związki
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie względnej przenikalności elektrycznej kilku związków organicznych
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie względnej przenikalności elektrycznej kilku związków organicznych opracował dr P. Góralski ćwiczenie nr 2 Zakres zagadnień obowiązujących do
Bardziej szczegółowoBadanie rozkładu pola elektrycznego
Ćwiczenie 8 Badanie rozkładu pola elektrycznego 8.1. Zasada ćwiczenia W wannie elektrolitycznej umieszcza się dwie metalowe elektrody, połączone ze źródłem zmiennego napięcia. Kształt przekrojów powierzchni
Bardziej szczegółowoK02 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego K2 Instrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie krytycznego stężenia micelizacji (CMC) z pomiarów napięcia powierzchniowego Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z PODSTAW BIOFIZYKI ĆWICZENIE NR 4 1. CEL ĆWICZENIA
1. CEL ĆWICZENIA Pomiar potencjału dyfuzyjnego roztworów o różnych stężeniach jonów oddzielonych membranami: półprzepuszczalną i jonoselektywną w funkcji ich stężenia. Wykorzystanie równania Nernsta do
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
OZNACZANIE ŚREDNIEJ MASY CZĄSTECZKOWEJ POLIMERU WSTĘP Lepkość roztworu polimeru jest z reguły większa od lepkości rozpuszczalnika. Dla polimeru lepkość graniczna [η ] określa zmianę lepkości roztworu przypadającą
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Parachora kilku związków organicznych. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Parachora kilku związków organicznych opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak ćwiczenie nr 5 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia: 1. Zjawisko napięcia
Bardziej szczegółowoBadanie rozkładu pola elektrycznego
Ćwiczenie E1 Badanie rozkładu pola elektrycznego E1.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie rozkładu pola elektrycznego dla różnych układów elektrod i ciał nieprzewodzących i przewodzących umieszczonych
Bardziej szczegółowoPOMIAR LEPKOŚCI WYZNACZANIE ŚREDNIEJ MASY CZĄSTECZKOWEJ
Ćwiczenie nr 11 POMIAR LEPKOŚCI WYZNACZANIE ŚREDNIEJ MASY CZĄSTECZKOWEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest nabycie podstawowych wiadomości i umiejętności związanych z pomiarami lepkości cieczy przy
Bardziej szczegółowoWyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym
Ćwiczenie E6 Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym E6.1. Cel ćwiczenia Na zamkniętą pętlę przewodnika z prądem, umieszczoną w jednorodnym polu magnetycznym, działa skręcający moment
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI. Ćwiczenie 5 POMIAR WZGLĘDNEJ LEPKOŚCI CIECZY PRZY UŻYCIU
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 5 POMIAR WZGLĘDNEJ LEPKOŚCI CIECZY PRZY UŻYCIU WISKOZYMETRU KAPILARNEGO I. WSTĘP TEORETYCZNY Ciecze pod względem struktury
Bardziej szczegółowoBadanie transformatora
Ćwiczenie 14 Badanie transformatora 14.1. Zasada ćwiczenia Transformator składa się z dwóch uzwojeń, umieszczonych na wspólnym metalowym rdzeniu. Do jednego uzwojenia (pierwotnego) przykłada się zmienne
Bardziej szczegółowoUkłady zdyspergowane. Wykład 6
Układy zdyspergowane Wykład 6 Treśd Podwójna warstwa elektryczna Zjawiska elektrokinetyczne Potencjał zeta Nowoczesne metody oznaczania Stabilnośd dyspersji Stabilnośd dyspersji koloidalnej jest wypadkową
Bardziej szczegółowoWyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym
Ćwiczenie 11B Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym 11B.1. Zasada ćwiczenia Na zamkniętą pętlę przewodnika z prądem, umieszczoną w jednorodnym polu magnetycznym, działa skręcający
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie lepkości wodnych roztworów sacharozy. opracowała dr A. Kacperska
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie lepkości wodnych roztworów sacharozy opracowała dr A. Kacperska ćwiczenie nr 20 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Oddziaływania
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Izoterma rozpuszczalności w układzie trójskładnikowym
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Izoterma rozpuszczalności w układzie trójskładnikowym ćwiczenie nr 28 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Stan równowagi układu i rodzaje równowag
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE ZAWARTOŚCI POTASU
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW obowiązuje w r. akad. 2017 / 2018 WYZNACZANIE ZAWARTOŚCI POTASU W STAŁEJ PRÓBCE SOLI Opiekun ćwiczenia: Miejsce ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoA4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.05 nstrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie współczynników aktywności soli trudno rozpuszczalnej metodą pomiaru rozpuszczalności Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoELEKTROFOREZA. Wykonanie ćwiczenia 8. ELEKTROFOREZA BARWNIKÓW W ŻELU AGAROZOWYM
Wykonanie ćwiczenia 8. ELEKTROFOREZA BARWNIKÓW W ŻELU AGAROZOWYM Zadania: 1. Wykonać elektroforezę poziomą wybranych barwników w żelu agarozowym przy trzech różnych wartościach ph roztworów buforowych.
Bardziej szczegółowoBadanie transformatora
Ćwiczenie 14 Badanie transformatora 14.1. Zasada ćwiczenia Transformator składa się z dwóch uzwojeń, umieszczonych na wspólnym metalowym rdzeniu. Do jednego uzwojenia (pierwotnego) przykłada się zmienne
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC ćwiczenie nr 37 Opracowanie ćwiczenia: dr J. Woźnicka, dr S. elica Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 43: HALOTRON
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 43: HALOTRON Cel
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA
POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 1 Temat: Wyznaczanie współczynnika
Bardziej szczegółowoBadanie oleju izolacyjnego
POLITECHNIKA LUBELSKA WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I INFORMATYKI KATEDRA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I TWN LABORATORIUM TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘĆ Ćw. nr 7 Badanie oleju izolacyjnego Grupa dziekańska... Data wykonania
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru ćwiczenie nr 25 opracowała dr B. Nowicka, aktualizacja D. Waliszewski Zakres zagadnień obowiązujących do
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko.. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr : Modelowanie pola
Bardziej szczegółowoEkstrakcja. Seminarium 7. 23/11/2015
Ekstrakcja Seminarium 7. Prawo podziału Nernsta Jeżeli do układu złożonego z dwóch praktycznie niemieszających się cieczy wprowadzimy trzeci składnik, rozpuszczający się w obu cieczach, to w wyniku ustalenia
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE ROZMIARÓW
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 6 WYZNACZANIE ROZMIARÓW MAKROCZĄSTECZEK I. WSTĘP TEORETYCZNY Procesy zachodzące między atomami lub cząsteczkami w skali molekularnej
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stosunku e/m elektronu
Ćwiczenie 27 Wyznaczanie stosunku e/m elektronu 27.1. Zasada ćwiczenia Elektrony przyspieszane w polu elektrycznym wpadają w pole magnetyczne, skierowane prostopadle do kierunku ich ruchu. Wyznacza się
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Biofizyki Pomiar potencjału dyfuzyjnego i błonowego 4
CEL ĆWICZENIA Pomiar potencjału dyfuzyjnego roztworów o różnych stężeniach jonów oddzielonych membranami: półprzepuszczalną i jonoselektywną w funkcji ich stężenia. Wykorzystanie równania Nernsta do wyznaczenia
Bardziej szczegółowoBadanie kinetyki inwersji sacharozy
Badanie kinetyki inwersji sacharozy Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej szybkości, energii aktywacji oraz czynnika przedwykładniczego reakcji inwersji sacharozy. Opis metody: Roztwory
Bardziej szczegółowoZAKŁAD POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH I SILNIKÓW SPALINOWYCH ZPSiSS WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA
ZAKŁAD POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH I SILNIKÓW SPALINOWYCH ZPSiSS WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA POLITECHNIKA RZESZOWSKA im. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA Al. Powstańców Warszawy 8, 35-959 Rzeszów, Tel: 854-31-1,
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA
ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA 1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metodą miareczkowania konduktometrycznego Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczenie zawartości słabych kwasów w sokach
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3: Wyznaczanie gęstości pozornej i porowatości złoża, przepływ gazu przez złoże suche, opory przepływu.
1. Część teoretyczna Przepływ jednofazowy przez złoże nieruchome i ruchome Przepływ płynu przez warstwę luźno usypanego złoża występuje w wielu aparatach, np. w kolumnie absorpcyjnej, rektyfikacyjnej,
Bardziej szczegółowoEFEKT SOLNY BRÖNSTEDA
EFEKT SLNY RÖNSTED Pojęcie eektu solnego zostało wprowadzone przez rönsteda w celu wytłumaczenia wpływu obojętnego elektrolitu na szybkość reakcji zachodzących między jonami. Założył on, że reakcja pomiędzy
Bardziej szczegółowoWyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym
Ćwiczenie 11A Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym 11A.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu mierzy się przy pomocy wagi siłę elektrodynamiczną, działającą na odcinek przewodnika
Bardziej szczegółowoBADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 89 BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Polarymetr Lampa sodowa Solenoid Źródło napięcia stałego o wydajności prądowej min. 5A Amperomierz prądu stałego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych
CHEMI FIZYCZN Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(iii). Przebieg
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO
10 WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowych zagadnień teorii dysocjacji elektrolitycznej i problemów związanych z właściwościami kwasów i zasad oraz
Bardziej szczegółowoLIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia
LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 004/005 Zawody II stopnia Zadanie doświadczalne Masz do dyspozycji: cienki drut z niemagnetycznego metalu, silny magnes stały, ciężarek o masie m=(100,0±0,5) g, statyw, pręty stalowe,
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Zastosowanie destylacji z parą wodną do oznaczania masy cząsteczkowej cieczy niemieszającej się z wodą opracował prof. B. Pałecz ćwiczenie nr 35 Zakres zagadnień
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5: Wyznaczanie lepkości właściwej koloidalnych roztworów biopolimerów.
Gęstość 1. Część teoretyczna Gęstość () cieczy w danej temperaturze definiowana jest jako iloraz jej masy (m) do objętości (V) jaką zajmuje: (1) Gęstość wyrażana jest w jednostkach układu SI. Gęstość cieczy
Bardziej szczegółowocyklicznej woltamperometrii
17. Badanie właściwości oksydacyjno-redukcyjnych kompleksów żelaza metodą cyklicznej woltamperometrii Jedną z częściej stosowanych w badaniach związków kompleksowych technik jest cykliczna woltamperometria.
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA FIZYKI MORZA
PRACOWNIA FIZYKI MORZA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 8 TEMAT: BADANIE PRZEWODNICTWA ELEKTRYCZNEGO WODY MORSKIEJ O RÓŻNYCH ZASOLENIACH Teoria Przewodnictwo elektryczne wody morskiej jest miarą stężenia i rodzaju
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 2 Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.
LABOATOIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.. Wprowadzenie Proces rozpadu drobin związków chemicznych
Bardziej szczegółowoMOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM
Ćwiczenie nr 16 MOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM Aparatura Zasilacze regulowane, cewki Helmholtza, multimetry cyfrowe, dynamometr torsyjny oraz pętle próbne z przewodnika. X Y 1 2 Rys. 1 Układ pomiarowy
Bardziej szczegółowoPomiar oporu elektrycznego za pomocą mostka Wheatstone a
Ćwiczenie E3 Pomiar oporu elektrycznego za pomocą mostka Wheatstone a E3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest pomiar oporu elektrycznego pojedynczych rezystorów oraz układu rezystorów połączonych szeregowo
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru
Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną. Zakres wymaganych
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 6 Wyznaczanie ogniskowych soczewek ze wzoru soczewkowego i metodą Bessela Kalisz, luty 2005 r. Opracował: Ryszard
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie momentu dipolowego cieczy polarnych. opracował dr P. Góralski
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie momentu dipolowego cieczy polarnych opracował dr P. Góralski ćwiczenie nr 15 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Polaryzacja jako
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu. (na prawach rękopisu)
Ćwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu (na prawach rękopisu) W analityce procesowej istotne jest określenie stężeń rozpuszczonych w cieczach gazów. Gazy rozpuszczają się w cieczach
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY. PRACOWNIA MATERIAŁOZNAWSTWA ELEKTROTECHNICZNEGO KWNiAE
POLITECHNIK WRSZWSK WYDZIŁ ELEKTRYCZNY PRCOWNI MTERIŁOZNWSTW ELEKTROTECHNICZNEGO KWNiE ĆWICZENIE 11 WYZNCZNIE ELEKTROCHEMICZNEGO RÓWNOWśNIK MIEDZI ORZ STŁEJ FRDY 1. Elektrolity i przewodnictwo jonowe Ogólnie
Bardziej szczegółowoBadanie przepływu prądu elektrycznego przez elektrolit np. wodę mineralną projekt uczniowski (D). Ireneusz Mańkowski
np. wodę mineralną projekt uczniowski (D). I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 maja 2012 Przepływ prądu przez elekrolit Konstrukcja zestawu doświadczalnego butelka mineralnej wody niegazowanej(elekrolit)
Bardziej szczegółowoEfekt Halla. Cel ćwiczenia. Wstęp. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Siła Loretza
Efekt Halla Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Wstęp Siła Loretza Na ładunek elektryczny poruszający się w polu magnetycznym w kierunku prostopadłym do linii pola magnetycznego działa
Bardziej szczegółowoDRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Towaroznawstwo Kod przedmiotu: LS03282; LN03282 Ćwiczenie 4 POMIARY REFRAKTOMETRYCZNE Autorzy: dr
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW
Ćwiczenie numer 5 Wyznaczanie rozkładu prędkości przy przepływie przez kanał 1. Wprowadzenie Stanowisko umożliwia w eksperymentalny sposób zademonstrowanie prawa Bernoulliego. Układ wyposażony jest w dyszę
Bardziej szczegółowo1. Część teoretyczna. Przepływ jednofazowy przez złoże nieruchome i ruchome
1. Część teoretyczna Przepływ jednofazowy przez złoże nieruchome i ruchome Przepływ płynu przez warstwę luźno usypanego złoża występuje w wielu aparatach, np. w kolumnie absorpcyjnej, rektyfikacyjnej,
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
KALORYMETRIA - CIEPŁO ZOBOJĘTNIANIA WSTĘP Według pierwszej zasady termodynamiki, w dowolnym procesie zmiana energii wewnętrznej, U układu, równa się sumie ciepła wymienionego z otoczeniem, Q, oraz pracy,
Bardziej szczegółowoMetody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6. Łukasz Berlicki
Metody chromatograficzne w chemii i biotechnologii, wykład 6 Łukasz Berlicki Techniki elektromigracyjne Elektroforeza technika analityczna polegająca na rozdzielaniu mieszanin związków przez wymuszenie
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM
RÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM Cel ćwiczenia: wyznaczenie diagramu fazowego ciecz para w warunkach izobarycznych. Układ pomiarowy i opis metody: Pomiary wykonywane są metodą recyrkulacyjną
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Towaroznawstwo Kod przedmiotu: LS03282; LN03282 Ćwiczenie 1 WYZNACZANIE GĘSTOSCI CIECZY Autorzy:
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 27 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Zastosowanie
Bardziej szczegółowoBADANIE ELEKTRYCZNEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC
Ćwiczenie 45 BADANE EEKTYZNEGO OBWOD EZONANSOWEGO 45.. Wiadomości ogólne Szeregowy obwód rezonansowy składa się z oporu, indukcyjności i pojemności połączonych szeregowo i dołączonych do źródła napięcia
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Towaroznawstwo Kod przedmiotu: LS03282; LN03282 Ćwiczenie 4 POMIARY REFRAKTOMETRYCZNE Autorzy: dr
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R E-16
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA ELEKTRYCZNOŚCI I MAGNETYZMU Ć W I C Z E N I E N R E-16 WYZNACZANIE WYMIARU FRAKTALNEGO W PROCESIE
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie termodynamicznych funkcji aktywacji lepkiego przepływu cieczy. opracowała dr A.
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie termodynamicznych funkcji aktywacji kiego przepływu cieczy opracowała dr A. Kacperska ćwiczenie nr 17 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia
Bardziej szczegółowoWytrzymałość układów uwarstwionych powietrze - dielektryk stały
Politechnika Lubelska Wydział Elektrotechniki i Informatyki Katedra rządzeń Elektrycznych i TWN 0-68 Lublin, ul. Nadbystrzycka 8A www.kueitwn.pollub.pl LABORATORIM TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘĆ Ćw. nr 8 Wytrzymałość
Bardziej szczegółowoPOMIAR TEMPERATURY CURIE FERROMAGNETYKÓW
Ćwiczenie 65 POMIAR TEMPERATURY CURIE FERROMAGNETYKÓW 65.1. Wiadomości ogólne Pole magnetyczne można opisać za pomocą wektora indukcji magnetycznej B lub natężenia pola magnetycznego H. W jednorodnym ośrodku
Bardziej szczegółowoprędkości przy przepływie przez kanał
Ćwiczenie numer 5 Wyznaczanie rozkładu prędkości przy przepływie przez kanał 1. Wprowadzenie Stanowisko umożliwia w eksperymentalny sposób zademonstrowanie prawa Bernoulliego. Układ wyposażony jest w dyszę
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 25. Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE
Ćwiczenie 25 Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE Zagadnienia: Ogniwa stężeniowe z przenoszeniem i bez przenoszenia jonów. Ogniwa chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem ogniw wykorzystywanych w praktyce jako
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.
PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Polarymetr Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia 74 Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie 74 Cel ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA JONÓW TIOSIARCZANOWYCH Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej, sala
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak ćwiczenie nr Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Charakterystyka
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą kalorymetryczną
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą kalorymetryczną opracowanie ćwiczenia: dr J. Woźnicka, dr S. Belica ćwiczenie nr 38 Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości Cel ćwiczenia: Wyznaczenie współczynnika lepkości gliceryny metodą Stokesa, zapoznanie się z własnościami cieczy lepkiej. Literatura
Bardziej szczegółowoREFRAKTOMETRIA. 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym
REFRAKTOMETRIA 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie zmiany współczynnika refrakcji wraz ze zmianą stężenia w roztworu. Odczynniki i aparatura: 10% roztwór
Bardziej szczegółowoBADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA
BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA I. BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO a). Zestaw przyrządów: 1. Układ do badania prostego zjawiska piezoelektrycznego
Bardziej szczegółowoPotencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej
Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej opracowanie: dr Jadwiga Zawada Cel ćwiczenia: poznanie podstaw teoretycznych i praktycznych metody
Bardziej szczegółowoKINETYKA INWERSJI SACHAROZY
Dorota Warmińska, Maciej Śmiechowski Katedra Chemii Fizycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska KINETYKA INWERSJI SACHAROZY Wstęp teoretyczny Kataliza kwasowo-zasadowa Kataliza kwasowo-zasadowa
Bardziej szczegółowoRÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?
RÓWNANIA MAXWELLA Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego? Wykład 3 lato 2012 1 Doświadczenia Wykład 3 lato 2012 2 1
Bardziej szczegółowoANALIZA SEDYMENTACYJNA
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW ANALIZA SEDYMENTACYJNA Opiekun: Miejsce ćwiczenia: Małgorzata Jadamiec Zakład Chemii Fizycznej, Sala 89,90 LABORATORIUM
Bardziej szczegółowoWSPÓŁCZYNNIK PRZEJMOWANIA CIEPŁA PRZEZ KONWEKCJĘ
INSYU INFORMAYKI SOSOWANEJ POLIECHNIKI ŁÓDZKIEJ Ćwiczenie Nr2 WSPÓŁCZYNNIK PRZEJMOWANIA CIEPŁA PRZEZ KONWEKCJĘ 1.WPROWADZENIE. Wymiana ciepła pomiędzy układami termodynamicznymi może być realizowana na
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.. Wprowadzenie Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone
Bardziej szczegółowoOpis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.
ĆWICZENIE WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA REWERSYJNEGO Opis ćwiczenia Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
Bardziej szczegółowoA4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.04 Instrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie cząstkowych molowych objętości wody i alkoholu Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Znajomość
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI.
Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI. 1. Ładunki q 1 =3,2 10 17 i q 2 =1,6 10 18 znajdują się w próżni
Bardziej szczegółowoWyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy
Ćwiczenie 13 Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy 13.1. Zasada ćwiczenia W uzwojeniu, umieszczonym na żelaznym lub stalowym rdzeniu, wywołuje się przepływ prądu o stopniowo zmienianej
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji
Ćwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, podstawy kinetyki procesów elektrodowych, równanie Tafela,
Bardziej szczegółowoAutomatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia III Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia (Rys. ) jest to urządzenie
Bardziej szczegółowoMetody Badań Składu Chemicznego
Metody Badań Składu Chemicznego Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Inżynieria Materiałowa (NIESTACJONARNE) Ćwiczenie 5: Pomiary SEM ogniwa - miareczkowanie potencjometryczne. Pomiary
Bardziej szczegółowoSZYBKOŚĆ REAKCJI JONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY JONOWEJ ROZTWORU
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW SZYBKOŚĆ REAKCI ONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY ONOWE ROZTWORU Opiekun: Krzysztof Kozieł Miejsce ćwiczenia: Czerwona Chemia,
Bardziej szczegółowo