ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego: Własność Ziemi a byt Narodu;

Transkrypt

1 Wnioski po Konferencji naukowej pt. Szanse i zagrożenia dla równoważonego rozwoju Polski i jednoczącej się Europy w świetle Encykliki Ojca Świętego Franciszka Laudato Si' cz. II Dnia 20 października 2015 roku w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej odbyła się Konferencja naukowa pt. Szanse i zagrożenia dla zrównoważonego rozwoju Polski i jednoczącej się Europy w świetle Encykliki Ojca Świętego Franciszka Laudato Si'. Była to druga konferencja po zorganizowanej w dniu 16 lipca 2015 roku, także w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej, na temat Zrównoważony rozwój i zmiany klimatyczne w świetle Encykliki Ojca Świętego Franciszka Laudato Si'. Patronat nad konferencjami objął Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Zenon Grocholewski, były Prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego, oraz Jego Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki, Metropolita Poznański i Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Konferencja zorganizowana została przez Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu przy ścisłej współpracy z Parlamentarnym Zespołem ds. Zrównoważonego Rozwoju Europy, Parlamentarnym Zespołem Surowców i Energii, Klubem Parlamentarnym Prawa i Sprawiedliwości, Stowarzyszeniem na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski, NSZZ Solidarność, Samodzielną Pracownią Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW w Warszawie i Zarządem Głównym Polskiego Związku Łowieckiego. Referaty wygłosili: ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego: Własność Ziemi a byt Narodu; ks. bp dr Stanisław Stefanek, Papieska Rada Rodziny: Rodzina bezpieczeństwem trwania Narodu współczesne zagrożenia;

2 ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu: Nauka, polityka i biznes czy etyka jest jeszcze potrzebna?; Kaja Godek, pełnomocnik inicjatywy ustawodawczej Stop aborcji w 2013 i 2015 roku: Ochrona życia od poczęcia do naturalnej śmierci fundamentem zrównoważonego rozwoju narodu; Henryk Kowalczyk, poseł na Sejm RP: Polskie rolnictwo w świetle polityki rolnej UE; Dariusz Bąk, poseł na Sejm RP: Polska wieś: stan, zagrożenia i szanse; dr inż. Konrad Tomaszewski: Polskie lasy państwowe- obrona i dalsze wyzwania dla zrównoważonego rozwoju kraju; prof. dr hab. Wanda Olech, prezes Stowarzyszenie Miłośników Żubrów: Funkcjonowanie krajobrazu na przykładzie gospodarowania populacjami zwierząt łownych; dr Bolesław Jankowski, ekspert ds. Polityki klimatycznej NSZZ Solidarność: Pakiet klimatyczno-energetyczny reperkusje gospodarcze ze szczególnym uwzględnieniem Śląska; prof. dr hab. Mariusz-Orion Jędrysek, poseł na Sejm RP: Surowce Polski i polska polityka surowcowa; o. dr Zdzisław Klafka, rektor Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu: Edukacja potrzebą chwili w realizacji zrównoważonego rozwoju; prof. dr hab. Jan Szyszko, Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu i Stowarzyszenie na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski: Polityka klimatyczna szansą dla zrównoważonego rozwoju Polski i jednoczącej się Europy. Po wysłuchaniu referatów i odbytej dyskusji grupa wnioskowa, powołana z woli uczestników Konferencji spośród osób reprezentujących jej organizatorów i uczestników w składzie: Mgr Katarzyna Cegielska Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu,

3 Dr. inż. Kondrad Tomaszewski Stowarzyszenie na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju Polski, Ks. Tomasz Duszkiewicz Parlamentarny Zespół ds. Zrównoważonego Rozwoju Europy, Ks. Leonid Szeszko Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Hajnówce, sformułowała następujące wnioski: 1. Polska to wzór dla jednoczącej się Europy z punktu widzenia koncepcji zrównoważonego rozwoju. Polskie leśnictwo, polskie rolnictwo, polskie łowiectwo i polskie zasoby energetyczne to przykład mądrego gospodarowania Stworzeniem dla dobra człowieka. 2. Polskie gleby rolne nie uległy degradacji i dzięki swej bioróżnorodności charakteryzują się dobrym potencjałem biologicznym, zapewniającym możliwość produkcji żywności o najwyższej jakości. Twórcą tego stanu jest polskie tradycyjne rolnictwo wynikające z dziedzictwa kulturowego polskiej wsi, objawiającej się miłością rolnika do własnej ziemi, trwałością Polskiej Rodziny i szanowaniu praw przyrodniczych, a więc praw Stwórcy, gdzie człowiek i prawo do życia jest podmiotem. 3. Polskie Lasy Państwowe, mimo użytkowania, powiększyły o ponad 100% swoje zasoby drewna w ciągu ostatnich 50 lat. Pozyskiwano drewno, polowano, zbierano w lasach grzyby oraz jagody i nie zginął w tych lasach ani jeden z dziko występujących gatunków. Wręcz przeciwnie: w polskich lasach nastąpiła eksplozja tych dziko żyjących gatunków, które już dawno zniknęły z mapy zachodniej Europy. Dzieje się to w sytuacji samofinansowania i pełnej dostępności korzystania z lasów dla ludności. 4. Polskie łowiectwo, przy współpracy z leśnictwem i rolnictwem, pozyskuje dziesiątki tysięcy ton wysokojakościowego mięsa zwierząt łownych przy niezagrożonym stanie występowania ilościowego populacji wszystkich dziko żyjących gatunków. Przyczyną tego stanu rzeczy jest polski model łowiectwa oparty o zasadę jednego Polskiego Związku Łowieckiego, zasadę gospodarowania w obwodach łowieckich o powierzchni minimum 3 tys. ha. i zasadę państwowej własności zwierzyny w stanie dzikim. 5. Polskie unikatowe zasoby energetyczne, takie jak węgiel kamienny i węgiel brunatny, służą społeczeństwu, a polska gospodarka, mimo burzliwego rozwoju w ciągu ostatnich 25 latach, dokonała redukcji emisji dwutlenku węgla na poziomie 30%, przekraczając kilkakrotnie swoje zobowiązania

4 wynikające z Protokołu z Kioto. Polska posiada obecnie jedną z niższych średnich emisji dwutlenku węgla w przeliczeniu na głowę mieszkańca w jednoczącej się Europie. 6. Polskie gleby rolne, polskie lasy i polskie łowiectwo to przykład jak wykorzystywać pochłanianie dwutlenku węgla z atmosfery do ochrony bioróżnorodności, bezemisyjnej produkcji surowca w postaci drewna i produkcji żywności o najwyższej jakości. 7. Szansą dla zrównoważonego rozwoju Polski jest utrzymanie polskiego modelu leśnictwa, polskiego modelu tradycyjnego rolnictwa i polskiego łowiectwa, dziedzin, które mogą zapewnić wzrost miejsc pracy w terenach wiejskich. Szansę taką może zapewnić włączenie pochłaniania dwutlenku węgla do europejskiego systemu handlu emisjami. 8. Szansą dla dalszego zrównoważonego rozwoju Polski i jednoczącej się Europy jest prowadzenie polityki klimatycznej zgodnej z założeniami Ramowej Konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu, Konwencji ONZ o różnorodności biologicznej oraz Konwencji ONZ w sprawie zwalczania pustynnienia. Wszystkie te konwencje łączy dwutlenek węgla, gdzie dzięki jego pochłanianiu przez żywe zespoły przyrodnicze, można zmniejszyć jego koncentrację w atmosferze, chronić i kształtować bioróżnorodność, zwiększać produkcję drewna i zdrowej żywności, hamować proces pustynnienia i w efekcie poprawiać jakość powietrza i jakość wody. W warunkach Polski realizacja tej koncepcji wymaga istnienia silnego resortu środowiska, posiadającego w swoim władaniu zasoby geologiczne, gospodarkę wodną i 1/3 terytorium kraju pokrytego lasami oraz planowanie przestrzenne na szczeblu krajowym i regionalnym. Taki resort to gwarancja rozwoju gospodarczego przy zapewnieniu bezpieczeństwa ekologicznego państwa. Pod pojęciem bezpieczeństwa ekologicznego należy rozumieć dostęp dla każdego do dobrej wody, dobrego powietrza i trwałość występowania wszystkich dziko żyjących gatunków. 9. Zagrożeniem dla zrównoważonego rozwoju Polski jest depopulacja stymulowana przez celowo kształtowane bezrobocie, destrukcja dobrze funkcjonującej Rodziny, niszczenie polskiego modelu leśnictwa, niszczenie polskiego modelu łowiectwa, niszczenie polskiego tradycyjnego rolnictwa i zmuszanie do pozbywania się własności ziemi przez mieszkańców terenów

5 wiejskich. Szczególnym zagrożeniem jest indoktrynacja lewacko liberalna, szczególnie niebezpieczna wśród młodzieży. 10. Zagrożeniem dla zrównoważonego rozwoju Polski jest technokratyczny pakiet klimatyczno energetyczny, bezpodstawnie odwołujący się do ideałów Konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu. Niszczy to polską gospodarkę, powoduje wzrost bezrobocia, blokuje polskie unikatowe zasoby energetyczne w postaci węgla i uzależnia Polskę od obcych źródeł energii i obcych technologii. 11. Przeciwstawieniem zagrożeniom musi być zahamowanie procesu depopulacji, obrona własności Polskiej Ziemi oraz rozwój edukacji w duchu zrównoważonego rozwoju, zgodnie z encykliką Ojca św. Franciszka Laudato Si', a więc filozofią czynienia sobie Ziemi poddaną. W imieniu Komitetu Organizacyjnego o. dr Zdzisław Klafka Mariusz Błaszczak prof. dr hab. Jan Szyszko