Karpacki Uniwersytet Partycypacji. Monika Ochwat Marcinkiewicz Specjalista ds. Konwencji Karpackiej

Transkrypt

1 Karpacki Uniwersytet Partycypacji Monika Ochwat Marcinkiewicz Specjalista ds. Konwencji Karpackiej

2 Cel projektu Zaangażowanie mieszkańców Karpat w wypracowanie kierunków rozwoju lokalnego, w oparciu o Konwencję Karpacką Ukonstytuowanie 6 Rad Konsultacyjnych, złożonych z przedstawicieli poszczególnych grup interesariuszy: samorząd lokalny, młodzież, nauczyciele, seniorzy, NGO, sołtysi, przedsiębiorcy itp. Wsparcie szkoleniowe i doradcze Zwiększenie kompetencji w zakresie partycypacji

3

4 Konwencja Karpacka Ramowa Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat jest: 1. młodszą siostrą Konwencji Alpejskiej 2. umową międzynarodową 3. instrumentem prawa międzynarodowego wiążącym dla Stron, które ją podpisały i ratyfikowały 4. zobowiązaniem dla Rządów.

5 Konwencja Karpacka W preambule Konwencji Karpackiej jej Strony podkreślają, że Karpaty są unikalnym naturalnym skarbem o wyjątkowym pięknie i wartości przyrodniczej, ważną ostoją różnorodności biologicznej, obszarem źródliskowym głównych rzek, istotnym siedliskiem i ostoją dla wielu zagrożonych gatunków roślin i zwierząt oraz największym w Europie obszarem lasów pierwotnych

6 Konwencja Karpacka Strony doceniają wkład ludności miejscowej w rozwój zrównoważony pod względem społecznym, kulturowym i gospodarczym oraz w zachowanie wiedzy ludowej w Karpatach.

7 Ratyfikacja Konwencji Karpackiej Kraj Data ratyfikacji Data wejścia w życie Republika Słowacji 3 marca stycznia 2006 Ukraina 7 kwietnia stycznia 2006 Węgry 21 maja stycznia 2006 Republika Czeska 13 czerwca stycznia 2006 Polska 27 lutego czerwca 2006 Rumunia 13 października marca 2007 Serbia 5 listopada marca 2008

8 Obszar Konwencji Karpackiej W Polsce Ramowa Konwencja Karpacka obowiązuje na obszarze ,7 km 2 (5,6 % powierzchni kraju) w 200 gminach

9 Obszary współpracy w ramach Konwencji Konwencja zobowiązuje Strony do podjęcia działań i współpracy w następujących dziedzinach: 1. Zintegrowane podejście do gospodarowania zasobami ziemi 2. Ochrona i zrównoważone użytkowanie różnorodności biologicznej i krajobrazowej 3. Planowanie przestrzenne 4. Zrównoważone i zintegrowane zarządzanie wodami dorzeczy 5. Zrównoważone rolnictwo i leśnictwo 6. Zrównoważony transport i infrastruktura 7. Zrównoważona turystyka 8. Przemysł i energia 9. Dziedzictwo kulturowe i wiedza ludowa 10. System ocen oddziaływania na środowisko i informowania o stanie środowiska, monitoring oraz wczesne ostrzeganie 11. Podnoszenie świadomości, edukacja i udział społeczeństwa.

10 Karpacki Uniwersytet Partycypacjidziałania 1. Spotkania konsultacyjne 2. Wybór 15 osób do Rady Konsultacyjnej 3. Szkolenia: (1) Partycypacja społeczna (szkolenie dwudniowe), (2) Konwencja Karpacka (szkolenie jednodniowe), (3) Współpraca NGO z administracją (szkolenie jednodniowe), (4) Komunikacja interpersonalna i współpraca (szkolenie dwudniowe) 4. Spotkania Rad Konsultacyjnych 5. Wyjazd studyjny 6. Poradnik Karpacki Model Partycypacji Uczestniczę, Kreuję, Decyduję 7. Kampania promocyjna

11 Strona

12 Karpackie Inicjatywy Lokalne - zaproszenie Nabór: do 15 listopada 2015 Informacje:

13 Działania 1. przeciwdziałanie zanikaniu owadów zapylających; 2. ochrona ex situ zagrożonych gatunków; 3. ograniczenie antropopresji wynikającej z rozwoju turystyki poprzez budowę i modernizację małej infrastruktury turystycznej/edukacyjnej; 4. odbudowa stanu populacji zagrożonych i cennych gatunków drzew, zachowanie i pielęgnacja cennych alei przydrożnych; 5. zakładanie, odtworzenie, pielęgnacja ostoi - zadrzewień i zakrzewień śródpolnych; 6. zakładanie, pielęgnacja i zagospodarowanie małych zbiorników wodnych; 7. rozwój, odtworzenie i pielęgnacja ogrodów, parków miejskich, zie 8. czynna ochrona ekosystemów oraz występujących w nich siedlisk i gatunków; 9. leńców o znaczeniu przyrodniczym; 10. modernizacja lub wyposażenie ośrodków rehabilitacji dla dzikich zwierząt (w tym chronionych); 11. usuwanie skutków mechanicznego zniszczenia i dewastacji siedlisk przyrodniczych; 12. renaturyzacja /remediacja obszarów, w tym siedlisk przyrodniczych zdegradowanych i zniekształconych przez człowieka; 13. ograniczenie antropopresji - minimalizacja emisji do środowiska z budynków /obiektów użyteczności publicznej; 14. działalność przeciwpowodziowa - przeciwdziałanie lokalnym podtopieniom, wspieranie małej retencji.

14 Kontakt Monika Ochwat-Marcinkiewicz Stowarzyszenie Ekopsychologia