Instalacja, konfiguracja, opcje programu. 1. Pozyskanie gry Starcraft Broodwar

Transkrypt

1 Instalacja, konfiguracja, opcje programu 1. Pozyskanie gry Starcraft Broodwar Gra Starcraft Broodwar została wydana w roku 1998 przez Blizzard Entertainment. Głównym polskim dystrybutorem gry jest firma CDProjekt, w przypadku zakupu większej ilości wersji pudełkowych warto nawiązać z nimi kontakt z pewnym wyprzedzeniem, w celu uzyskania wystarczającej liczby licencji. Ostatnią wersją gry jest wersja W internecie można znaleźć oczywiście grę w wersji portable (co ma tę zaletę, że nie jest potrzebne instalowanie gry, a jedynie skopiowanie jej na pożądaną liczbę komputerów). Na witrynie znaleźć można także okrojoną wersję gry, zawierającą wyłącznie tryb multiplayer, dostępną bezpłatnie (Blizzard nie zgłasza zastrzeżeń co do użytkowania tej wersji, można zatem zaproponować uczniom pobranie i instalację tej wersji do ćwiczeń domowych, w szczególności, że pozwala ona na grę na serwerze sieciowym iccup). Od wersji nie jest już konieczne trzymanie płyty w napędzie podczas korzystania z oprogramowania, a więc jednokrotny deployment na docelowych komputerach jest wystarczający. Posiadanie pełnej wersji gry przydatne jest w pierwszym etapie realizacji programu realizację zapoznania z interfejsem gry zaplanowano poprzez rozgrywanie misji trybu single player, przy zachowaniu układu ćwiczeń można jednak równie dobrze wykonać je w trybie multiplayer. 2. Wymagany sprzęt i system operacyjny Z perspektywy dzisiejszych możliwości sprzętowych wymagania sprzętowe Starcratfa są żadne. Między innymi nie jest potrzebna ani specjalistyczna karta graficzna ani dźwiękowa. W przypadku gry w internecie wystarczają łącza o względnie małej przepustowości. Z doświadczeń autorów wynika jednak, że pożądaną platformą nie powinno być Windows 7, ze względu na znane problemy tego systemu z wyświetlaniem grafiki w starszych grach. W przypadku ich wystąpienia prosimy o zapoznanie się z wątkami BW crashes on Windows 7 oraz Fix graphics on Windows 7 dostępnymi na forum teamliquid.net. Pożądane jest wykorzystanie monitora o proporcjach obrazu 4:3, jeśli nie jest on dostępny, to przynajmniej 16:9. Monitory panoramiczne powodują znaczne rozszerzenie składowej poziomej obrazu sylwetki jednostek i budynków stają się grube a kontrola utrudniona. Pewnym rozwiązaniem jest skorzystanie z trybu okienkowego zob Chaoslauncher 3. Umieszczanie map i replayów Dodatkowe mapy umieszczamy w folderze./maps. Dla zachowania dobrej organizacji warto jednak utworzyć własną strukturę folderów pozwalającą na tematyczne uszeregowanie pobieranych map, poczynając od folderu, który jest pokazywany domyślnie, czyli./maps/broodwar. Warto utworzyć przynajmniej dwa takie podfoldery jeden na mapy ćwiczeniowe i jeden na UMSy. Jeśli na którymś z komputerów nie znajduje się dana mapa, jest ona pobierana przez rozpoczęciem gry i zapisywana w folderze./maps/download.

2 Replaye zapisywane są w folderze./maps/replays, gdzie także warto utworzyć odpowiednie struktury, na przykład odnoszące się tematycznie do matchupów, realizowanych buildów lub po prostu rozgrywek. Tworzenie folderów nie jest możliwe z poziomu gry należy zrobić to z poziomu systemu operacyjnego. 4. Chaoslauncher Chaoslauncher jest oprogramowaniem dodatkowym, pozwalającym na uruchomienie gry z uzupełniającym zestawem pluginów, rozszerzających pierwotne możliwości gry. Najważniejszym z nich jest tryb okienkowy, pozwalający na uruchomienie gry w oknie pulpitu (zamiast w wersji fullscreen), innym bardzo przydatnym uzupełnieniem jest licznik czasu gry, w szczególności pomocny przy ćwiczeniu buildów, ponieważ pozwala on ustalić dokładny moment postawienia budynku lub wykonania akcji. Chaoslauncher jest oprogramowaniem darmowym dostępnym w internecie (zalecamy znów posłużenie się teamliquid.net). Ponieważ oprogramowanie to tweakuje program SCBW, niektóre programy antywirusowe mogą traktować je jako wrogie, zalecamy więc dodanie go do wyjątków bezpieczeństwa (Społeczność sieciowa nie informowała o żadnych szkodach spowodowanych działaniem tego programu). [okno programu Chaoslauncher] 5. Uruchamianie i wybór trybu gry Po uruchomieniu możemy wybrać tryb kampanii (single player) lub sieciowy (multiplayer). Następnie wybieramy Expansion. Całość programu oparta

3 jest na wersji Expansion ze względu zarówno na repertuar dostępnych jednostek jak i balans gry. W przypadku rozgrywki multiplayer następną operacją będzie wybór protokołu sieciowego i gateway. W przypadku rozgrywki lokalnej właściwe będzie posłużenie się protokołem UDP. Jeżeli chodzi o rozgrywkę w internecie, istniejące i kiedyś tłumnie oblegane serwery battle.net są praktycznie martwe, a jedyną możliwością jest skorzystanie z serwera prywatnego iccup lub jeżeli lubimy wyzwania Fish. Ten ostatni jest obecnie najpopularniejszym serwerem gry, jednak nie jest zalecany dla początkującego, ze względu na bardzo wysoki poziom graczy, a także ze względu na fakt, że jako serwer koreański, może powodować znaczne opóźnienia i utrudnienia w grze w wypadku niedostatecznej jakości łącza. Szczegóły techniczne podłączania do serwera prywatnego nie są przedmiotem niniejszego poradnika, można pozostawić je jako dodatkowe zadanie uczniom. Należy wspomnieć jednak, że aby móc tworzyć gry na serwerach prywatnych, konieczne jest odblokowanie na firewallu portów 6112 i 6119 dla protokołu UDP. Następnym krokiem jest wybranie lub stworzenie identyfikatora gracza, po naciśnięciu OK przechodzimy do etapu tworzenia gry. Jeżeli gra jest dostępna, można dołączyć do niej klikając nazwę.

4 W przypadku rozgrywki single player dostępne okno pozwala na wybór jednej z kilku kampanii. Należy pamiętać, że odblokowanie następnej misji w kampanii następuje dopiero po ukończeniu poprzedniej. 6. Wybór rozgrywki (multiplayer) Pierwszą operacją jest wybór mapy spomiędzy dostępnych (mapy opisane są w innym miejscu). Kolejną wybór typu rozgrywki. Znaczenie mają następujące typy rozgrywek: Top vs Bottom tryb rozgrywki wieloosobowej, umożliwia stworzenie zespołów graczy. Gra wielu-na-wielu posiada zarówno zalety (możliwość wspólnego planowania, komunikowania się, wzajemnego uzupełniania kompozycji jednostek, podejmowania wspólnych działań), jak i wady. Najpoważniejszą z nich jest dopuszczenie zapominalstwa tj. opuszczania pewnych istotnych elementów rozwoju ekonomicznego, w nadziei, że wyratują nas partnerzy, inną istotną fakt, że mapy do rozgrywek wieloosobowych są znacznie gorzej zbalansowane od tych do gry 1 na 1. W praktyce jedyną mapą nadającą się do gier większych niż 4 osobowe jest mapa The Hunters i różne jej odmiany. Dodatkowym problemem jest duże ograniczenie możliwości ekspansji w przypadku zajęcia wszystkich slotów graczy, co powoduje preferencję ras i schematów rozwoju. Ogólnie zatem grę top vs bottom polecać można tylko w celu zapoznawania się z możliwościami jednostek na bardzo wczesnym etapie, podczas gdy w dalszym rozwoju sugerujemy inne typy rozgrywek. Melee i Free For All tryby pozwalające na grę wszyscy przeciwko wszystkim, na ogół niczego nie uczą One on One podstawowy typ rozgrywki, pod który zbalansowana jest gra. Moduł I programu Infostrateg zakłada wykorzystanie tego typu rozgrywki. Use Map Settings tryb pozwalający na rozgrywanie różnego rodzaju scenariuszy. Dwa podstawowe jego wykorzystania to możliwość obserwowania rozgrywki (istnieją specjalne wersje map dla obserwatorów) oraz możliwość ćwiczenia gry specjalnej (np. micro). Tryb ten jest drugim podstawowym typem wykorzystywanym w module.

5 Pozostałe typy rozgrywek na tym etapie nie mają znaczenia i nie będą omawiane. Ostatnią operacją jest wybór tempa gry. Poza bardzo wczesnym etapem ćwiczeń (pierwszych kilka gier w życiu), rekomendujemy ustawianie szybkości fastest, ponieważ wszyscy na niej grają (jest to także szybkość rozgrywek oficjalnych). Następne okno daje możliwość wyboru ras gry oraz oponenta. Jeśli jest nim człowiek wybór rasy jest dla niego naturalnie nieaktywny. Wybór opcji random jest niezalecany, ponieważ rasa jest wtedy losowana a początkującemu bardzo trudno zapamiętywać własności wszystkich ras na raz. Wybór komputera jako przeciwnika jest możliwy, ale należy mieć na uwadze, że sztuczna inteligencja komputera nie pozwala na regulację siły gry, a w praktyce oznacza posługiwanie się dwoma trzema strategiami (uproszczenie to pozwala na włączenie zwycięstwa nad komputerem do oceny postępów, ale jest separujące ). Inną możliwością wykorzystywaną w module jest rozgrywka na pustej mapie. Aby uruchomić ten tryb, należy ustawić grę z komputerem, uruchomić ją, a następnie w trakcie odliczania zamknąć slot komputera. Po starcie gry otrzymujemy informację o remisie i wciskamy continue playing. Jest to podstawowa metoda wykonywania ćwiczeń makro. 7. Opcje dostępne w grze Podstawowe opcje dostępne w trakcie rozgrywki dostępne są po kliknięciu menu lub naciśnięciu klawisza F10. Jest to przede wszystkim możliwość pauzowania gry lub jej zakończenie, oraz ustawianie prędkości myszy, klawiatury oraz korekcja gamma (w praktyce rozjaśnienie lub przyciemnienie ekranu ). W rozgrywce w internecie znaczenie ma też ustawienie opóźnienia sieci jeśli jednostki zacinają się, nie wykonują poleceń, Options/Network/Lan Latency przestawiamy na High lub Very high. Do zasad dobrego wychowania gracza należy poinformowanie partnera o tym, że chce się pauzować grę. Należy w tym celu wcisnąć Enter (tryb komunikacji) wpisać pp, zatwierdzić Enterem i dopiero po uzyskaniu zwrotnego komunikatu o tej samej treści zapauzować grę.

6 Po zakończeniu gry można i warto zapisać replay pozwalają one na późniejszą analizę własnych poczynań. 8. Zakończenie gry Wyjście z gry jest bardzo proste poprzez kilkukrotne wybranie opcji Cancel cofamy się do ekranu początkowego, grę opuszczamy poprzez wybranie Exit na tym ekranie. Należy pamiętać, że każda opcja jest także dostępna w postaci jednoliterowego skrótu i nawyk posługiwania się klawiaturą powinien być preferowany.