Park Źródliska I wraz z Parkiem Źródliska II uznany został w całości za pomnik przyrody oraz wpisany do rejestru zabytków.

Transkrypt

1 Zimowy spacer Park Źródliska I r. Autorzy: Igor i tata Trochę historii: Park Źródliska I oraz Park Źródliska II, są najstarszymi łódzkimi parkami. Tworzyły one niegdyś jeden park zwany Ogrodem Spacerowym, który została założony w 1840 roku. Wtedy park miał charakter leśny, porastały go olsze, graby, dęby, lipy oraz świerki, tylko boki obsadzone były drzewami owocowymi, teren obfitował w źródła, a jego podłoże było błotniste. Wytyczono na jego obszarze dwie główne aleje spacerowe biegnące po przekątnych, przecinające się w centralnym miejscu parku. Pod koniec lat 40-tych XIX wieku postawiono w parku kilkanaście ławek, wykonano kilka mostków oraz 2 altany, zatrudniono także ogrodnika do stałej opieki nad parkiem. Pod koniec lat 50-tych XIX w. ogród został podzielony, a jego zachodnią cześć (czyli teren obecnego parku Źródliska II i zabudowań oddzielających parki) sprzedano fabrykantowi Karolowi Scheiblerowi. W latach 60-tych, ze względu na brak funduszy na pielęgnację parku w kasie miasta, pozostała część parku (tj. obecny park Źródliska I, zwanego wówczas parkiem Kwela (od niem. Quell - źródło) została wydzierżawiona prywatnemu przedsiębiorcy, jednak park nie stał się dzięki temu bardziej zadbany. Pod koniec lat 80-tych XIX w. dzierżawcą zaniedbanego parku stał się Karol Scheibler. W tym okresie wybudowano estradę (stojącą w centralnej części), na której grywała w świąteczne dni orkiestra fabryczna. Park znajdował się pod opieką Scheiblera do 1906 r., kiedy to wygasł jego kontrakt na dzierżawę. Władze miejskie zadecydowały o ponownym ogrodzeniu parku, wybudowano dom dla pracowników parku, uporządkowano teren po dawnej strzelnicy. Tak jak i wcześniej park był miejscem odpoczynku i zabaw dla robotników okolicznych fabryk. Na początku lat 20-tych XX w. park całkowicie zmienił swój wygląd, został przebudowany według koncepcji E. Ciszkiewicza. Z tego okresu pochodzi zachowany do dziś układ alejek, staw, ogródek botaniczny, plac zabaw, wybudowano nowy ażurowy parkan. Kolejne zmiany wprowadził Stefan Rogowicz w latach 30-tych. Jego dziełem są m.in. partery kwiatowe i ich otoczenie w północnej części parku. W czasie wojny drzewostan został znacznie uszczuplony, park był zaniedbany, Niemcy zlikwidowali ogrodzenie. W 1956 r. udostępniono do zwiedzania Palmiarnię. Park usytuowany jest pomiędzy ulicą Fabryczną, Przędzalnianą i Al. Piłsudskiego. Posiada on ciekawy pejzażowy układ. Główna aleja przebiega koliście wokół parku, a od niej odchodzą aleje boczne. W pd.-wsch. części znajdują się trzy stawy, z których największy posiada wyspę. W północnej części znajduje się obszerny plac obsadzony dookoła głogami pełnokwiatowymi. Na placu znajduje się estrada w kształcie altany, domek ogrodnika oraz palmiarnia. Wnętrze placu zajmuje rozległy kwietnik założony na planie prostokąta z różami i 4 cisami posadzonymi w rogach. Na środku kwietnika stoi rzeźba przedstawiająca kilka kobiecych postaci. W rogu placu znajdują się stoły do gry w warcaby. Park porasta wiele wiekowych dębów, będących pomnikami przyrody. Ich wiek szacuje się na ok. 300 lat. Są one najcenniejszymi zabytkami na terenie parku i należą do najcenniejszych na obszarze Łodzi. Park Źródliska I wraz z Parkiem Źródliska II uznany został w całości za pomnik przyrody oraz wpisany do rejestru zabytków. 1

2 Zimowa galeria: Przy wejściu do Parku wita nas Wróbelek Ćwirek. Widok od Al. Piłsudskiego. Estrada w kształcie altany. jeden z 300-letnich dębów pomnik przyrody. Partery kwiatowe. Orzeszki dla wiewiórek. 2

3 Kwietnik z różami. Na środku kwietnika stoi rzeźba przedstawiająca kilka kobiecych postaci. Ziarno dla ptaków. Palmiarnia. W palmiarni: Strelicja olbrzymia. Gurami. Karmienie karasi. 3

4 Karmienie karpi. Żółwie czerwonolice. Cytryna. Bananowiec. 4

5 Strelicja olbrzymia. Storczyki. Kaktusy. Kwitnące epifilum. 5