Orange Polska S.A. Al. Jerozolimskie Warszawa

Transkrypt

1 PREZES URZĘDU KOMUNIKACJI ELEKTRONICZNEJ Warszawa, dnia 22 czerwca 2015 r. Magdalena Gaj Orange Polska S.A. Al. Jerozolimskie Warszawa Postanowienie nr DT.WOT Na podstawie art ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013, poz. 267 z późn. zm.), zwanej dalej k.p.a., w związku z art. 124 ust. 1b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 782), zwanej dalej u.g.n., w związku z art. 33 ust. 7 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą z dnia 7 maja 2010 r., oraz art. 206 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 243 z późn. zm.), zwanej dalej Pt, uzgadniam w całości projekt decyzji administracyjnej nr GD-NN-III , przedłożony przez Prezydenta Miasta Lublin przy piśmie z dnia 14 kwietnia 2015 r. dotyczący ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości położonej w Lublinie przy Al. Racławickich 23, oznaczonej jako działka nr 31 o powierzchni 0,2598 ha, zwanej dalej Nieruchomością, której stan prawny jest nieuregulowany, przez udzielenie zezwolenia Orange Polska S.A. na założenie i przeprowadzenie urządzeń łączności publicznej w postaci budowy przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego. Zakres ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości określa dokumentacja przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Miejskiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Urzędu Miasta Lublin pod nr P z dnia 30 grudnia 2014 r. Uzasadnienie Prezydent Miasta Lublin (zwany dalej także Organem lub Prezydentem ), przy piśmie z dnia 14 kwietnia 2015 r. nr GD-NN-III (data wpływu do Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwanego dalej UKE : 22 kwietnia 2015 r.), na podstawie art. 124 ust. 1b

2 u.g.n., przekazał Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej (zwanemu dalej Prezesem UKE ) do uzgodnienia projekt decyzji nr GD-NN-III dotyczący ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości. Projekt decyzji nr GD-NN-III , uzgodnienia którego dotyczy niniejsze postępowanie, zwany dalej projektem decyzji, stanowi, jak wynika z jego sentencji, że Prezydent, na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 124 ust. 1, 1 b, 2, 4, 6, 7, art. 124a u.g.n. po rozpatrzeniu wniosku Orange Polska S.A. z siedzibą w Warszawie, (zwanej dalej Orange lub Inwestorem ), zamierza orzec o: 1) ograniczeniu sposobu korzystania z Nieruchomości przez udzielenie zezwolenia Orange na założenie i przeprowadzenie urządzeń łączności publicznej w postaci budowy przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego przez Nieruchomość, której stan prawny jest nieuregulowany. Zakres ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości określa dokumentacja wykonana przez geodetę uprawnionego Przemysława Szczepińskiego, przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Miejskiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Urzędu Miasta Lublin pod nr P dnia 30 grudnia 2014 r.; 2) na jednostce otrzymującej zezwolenie ciąży obowiązek przywrócenia Nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po zakończeniu prac związanych z zadaniem inwestycyjnym; 3) Właściciel, posiadacz lub użytkownik Nieruchomości obowiązany jest udostępnić Nieruchomość dla wykonania czynności związanych z zadaniem inwestycyjnym, konserwacją oraz usuwaniem awarii, ciągów i przewodów. Obowiązek udostępnienia Nieruchomości podlega egzekucji administracyjnej; 4) decyzja ostateczna o ograniczeniu sposobu korzystania z Nieruchomości stanowi podstawę do dokonania wpisu w księdze wieczystej. W uzasadnieniu projektu decyzji Organ przywołał przepisy art. 124 ust. 1 oraz art. 124a u.g.n. stanowiące o uprawnieniu do wydania decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości, gdy właściciel lub użytkownik wieczysty nie wyraża na to zgody, a także gdy nieruchomość posiada nieuregulowany stan prawny. Stosownie do przepisu art. 124 ust. 1b u.g.n. Prezydent wyjaśnił, że ograniczenie to następuje zgodnie z zapisami zawartymi w planie miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Decyzja ta może być także wydana w przypadku braku planu miejscowego lub gdy decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie jest wymagana. Organ wskazał ponadto, że w zakresie łączności publicznej decyzję w sprawie zezwolenia wydaje się w uzgodnieniu z Prezesem UKE. Organ przywołał także przepis art. 6 u.g.n., który zawiera katalog celów publicznych, w rozumieniu którego celem publicznym jest m. in. wydzielenie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji. Prezydent wyjaśnił, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 20a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. 2013r., poz z późn. zm.), zwanej dalej Pb, budowa telekomunikacyjnych linii kablowych nie wymaga pozwolenia na budowę. Natomiast art. 50 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 199), zwanej dalej,,u.p.z.p. zawiera zapis, że roboty 2

3 budowlane niewymagające pozwolenia na budowę, nie wymagają decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Organ odniósł się także w treści uzasadnienia projektu decyzji do definicji inwestycji celu publicznego" zawartej w art. 2 pkt 5 u.p.z.p. Prezydent podniósł, że w dniu 15 stycznia 2015 r. Inwestor złożył wniosek o wydanie decyzji administracyjnej ograniczającej sposób korzystania z Nieruchomości, zwany dalej także Wnioskiem z dnia 15 stycznia 2015 r.. Zgodnie z Wnioskiem Inwestora przedmiotowa inwestycja przewiduje budowę przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego przy Al. Racławickich 23 w Lublinie. Orange wyjaśniła, że budynek posiada już przyłącze w postaci kanalizacji teletechnicznej wykonanej z bloczków betonowych od strony północno - wschodniej, jednak jest ono niedrożne na kilku odcinkach. Ponadto kanalizacja ta jest wypełniona przewodami w stopniu uniemożliwiającym zaciągnięcie do niej nowego kabla telekomunikacyjnego. W związku z czym zachodzi konieczność budowy nowego przyłącza teletechnicznego. Organ, w oparciu o przepis art. 113 ust. 6 u.g.n. przedstawił wyjaśnienia dotyczące rozumienia pojęcia nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. Prezydent wskazał nadto, że zgodnie z treścią art. 114 ust. 3 u.g.n., podał do publicznej wiadomości informację o zamiarze ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości, wzywając jednocześnie właścicieli, ich następców prawnych oraz osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do Nieruchomości, aby w terminie dwóch miesięcy od dnia ukazania się ogłoszenia zgłosiły się i udokumentowały swoje prawa jako strony w postępowaniu. Ogłoszenie zostało podane do publicznej wiadomości poprzez opublikowanie w dzienniku o zasięgu krajowym Puls Biznesu", w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na Elektronicznej Tablicy Ogłoszeń Urzędu Miasta Lublin w dniu 26 stycznia 2015 r. Prezydent wskazał, że w wyznaczonym dwumiesięcznym terminie nie zgłosiły się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do Nieruchomości, zgodnie więc z przepisem art. 114 ust. 4 i art. 115 ust. 3 u.g.n. postępowanie administracyjne w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości zostało wszczęte poprzez wywieszenie zawiadomienia na Elektronicznej Tablicy Ogłoszeń Urzędu Miasta Lublin oraz na stronie internetowej Urzędu Miasta Lublin. Po zbadaniu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie Prezydent Lublina uznał, że budowa przyłącza telekomunikacyjnego realizuje cel publiczny określony w art. 6 pkt 1 u.g.n., z uwagi na fakt, iż nie stanowi ona zaspokojenia indywidualnego interesu, a służyć będzie społeczności lokalnej. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Po 1007/12 budowa przyłącza, umożliwia korzystanie z sieci odbiorcy końcowemu, co w konsekwencji stanowi realizację celu publicznego i niewątpliwie służy zaspokojeniu potrzeb ludności. Ponadto przyłącze stanowi jedynie rozbudowę istniejącej już sieci, która sama w sobie jest inwestycją celu publicznego. W związku z tym Prezydent stwierdził, że istnieją przesłanki do wydania decyzji w trybie art. 124 ust. 1 i ust. 1b u.g.n. ograniczającej sposób korzystania z Nieruchomości przez zezwolenie na przeprowadzenie urządzeń łączności publicznej, zgodnie z załącznikiem mapowym. Pismem z dnia 29 kwietnia 2015 r. nr DT.WOT (2), Prezes UKE poinformował Orange o przysługującej jej na podstawie art. 10 k.p.a. prawie do zapoznania się z materiałem zgromadzonym w sprawie, a także do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, w terminie 7 dni od otrzymania pisma. 3

4 Do dnia wydania niniejszego postanowienia Inwestor nie skorzystał z uprawnień, o których mowa powyżej. W związku z powyższym, Prezes UKE zważył, co następuje: Stosownie do art. 206 ust. 1 Pt postępowanie przed Prezesem UKE toczy się na podstawie przepisów k.p.a. ze zmianami wynikającymi z Pt oraz ustawy z dnia 7 maja 2010 r. Z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. wynika, że właściciel, użytkownik wieczysty nieruchomości lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, jest obowiązany umożliwić operatorom, podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8 Pt oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r., umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji w budynku znajdującym się na tej nieruchomości, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod nieruchomością, na niej lub nad nią, umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości, w szczególności nie prowadzi do istotnego zmniejszenia wartości nieruchomości. Zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. warunki korzystania z nieruchomości ustala się w umowie, która jest zawierana na piśmie w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora z wnioskiem o jej zawarcie. Stronami umowy są z jednej strony operator, z drugiej strony właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym. W umowie ustalane są warunki korzystania z nieruchomości przez operatora, w celu zakładania i konserwacji urządzeń lub linii telekomunikacyjnych, jak również zasady odpłatności za korzystanie z tej nieruchomości. W myśl zaś art. 33 ust. 7 ustawy z dnia 7 maja 2010 r., jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu (tj. terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora z wnioskiem o zawarcie umowy) nie zostanie zawarta umowa, stosuje się przepisy art. 124 i 124a u.g.n. Przepis art. 124 ust. 1 u.g.n. stanowi, iż starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, może ograniczyć w drodze decyzji sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzanie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Z przepisu art. 124 ust. 1b u.g.n. wynika, że w zakresie urządzeń łączności publicznej decyzja starosty w sprawie zezwolenia (o którym mowa w art. 124 ust. 1 u.g.n.) jest wydawana w uzgodnieniu z Prezesem UKE. Wyjaśnić przy tym należy, że w myśl art. 4 pkt 18 u.g.n., przez łączność publiczną należy rozumieć infrastrukturę telekomunikacyjną służącą zapewnieniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów Pt. Przepis art. 124 ust. 1b u.g.n. wskazuje formę tzw. współdziałania, która przy wydawaniu decyzji w sprawie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzanie na nieruchomości urządzeń łączności publicznej przybiera postać uzgodnienia. Natomiast zasady i tryb współdziałania 4

5 organów administracji publicznej przy wydawaniu decyzji administracyjnej reguluje przepis art. 106 k.p.a. W myśl art k.p.a., jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie), decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska przez ten organ. Z przepisu art k.p.a. wynika zaś, iż wszczęcie tzw. postępowania uzgodnieniowego następuje na wniosek organu wydającego decyzję. Przepis art k.p.a. stanowi natomiast, że wyrażenie stanowiska przez organ następuje w procesowej formie postanowienia. Jak podkreśla się w orzecznictwie, organ współdziałający przedstawia swoje stanowisko w sprawie administracyjnej rozstrzyganej w drodze decyzji, a zatem zakres i przedmiot tego stanowiska są niejako podwójnie ograniczone: po pierwsze - przedmiotem sprawy administracyjnej, po drugie - zakresem właściwości (zadań) organu współdziałającego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 1997 r., sygn. akt V SA 2699/96, ONSA 1998, nr 4, poz. 123, w którym przyjęto, że: Jeżeli przepis prawa materialnego uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska w formie opinii przez inny organ, to opinia ta nie może dotyczyć dowolnych spraw związanych z przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz tylko tych aspektów, które wiążą się z zadaniami organu opiniującego ). Jednocześnie, organ współdziałający nie może ingerować w przedłożony do uzgodnienia projekt decyzji i zmieniać jego ustaleń (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt II SA/Bd 770/08, Lex nr ). Prezes UKE wyjaśnia ponadto, iż wydając niniejsze postanowienie opierał się zarówno na stanie faktycznym, ustalonym przez Organ i przedstawionym w przedmiotowym projekcie decyzji, jak też na własnych ustaleniach. Jak bowiem wskazuje się w orzecznictwie sądowym (np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2006 r., sygn. akt II OSK 1203/05, Lex nr ) Postępowanie przed organem współdziałającym ma wyłącznie charakter pomocniczy w sprawie załatwianej w formie decyzji administracyjnej przez inny organ. W takiej zaś sytuacji stanowisko organu współdziałającego może być oparte na stanie faktycznym i prawnym ustalonym przez organ wydający decyzję ( ). W niniejszej sprawie Prezes UKE wziął również pod uwagę stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, zaprezentowane w uzasadnieniu wyroku z dnia 2 czerwca 2009 r. (sygn. akt II OSK 908/08, centralna baza orzeczeń sądów administracyjnych), w którym Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że ( ) argumentacja, iż postępowanie ma charakter uzgodnieniowy (pomocniczy) oraz że stanowisko organu współdziałającego może być oparte na stanie faktycznym i prawnym ustalonym przez organ wydający decyzję jest zasadne, ale tylko w stosunku do samego procesu decyzyjnego organu współdziałającego, zajmującego stanowisko w sprawie poprzez wyrażenie opinii lub zgody albo wyrażenie stanowiska w innej formie. W dalszej części uzasadnienia powyższego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny podniósł natomiast, iż Prawidłowym jest tym samym stanowisko Sądu pierwszej instancji, że postępowanie, o którym mowa w art. 106 k.p.a., mimo że jest tzw. postępowaniem wpadkowym, toczy się według ogólnych przepisów postępowania. Treść art k.p.a. stanowi potwierdzenie tej argumentacji, bowiem wskazuje wprost, że organ uzgadniający nie jest zwolniony z przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie niezbędnym dla wydania orzeczenia wymaganego od tegoż organu. Tak więc, skoro postępowanie uzgadniające, co trafnie w tym zakresie też wywodzi organ wnoszący kasację, jest częścią postępowania głównego, mają do tegoż postępowania zastosowanie także przepisy art. 7 i art k.p.a, jak również art. 10 k.p.a., gwarantujące czynny udział strony w każdym 5

6 stadium postępowania, w tym także w postępowaniu opiniującym (por. wyrok NSA z dnia 30 grudnia 1999 r., IV SA 1695/97, LEX nr 45131). Konsekwencją tegoż jest jednak i to, że każdy organ administracji na każdym etapie prowadzonego postępowania jest zobligowany do czuwania nad tym, czy w prowadzonym postępowaniu biorą udział wszystkie podmioty wywodzące swe uprawnienia z art. 28 k.p.a., czy też z treści norm regulujących udział stron w danym postępowaniu w sposób odrębny. Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że zakresem uzgodnienia w niniejszej sprawie objęty jest projekt rozstrzygnięcia Prezydenta w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości, przez udzielenie Orange zezwolenia na założenie i przeprowadzenie na Nieruchomości przyłącza telekomunikacyjnego. Organ, w projekcie decyzji wskazał, że zgodnie z Wnioskiem z dnia 15 stycznia 2015 r. przedmiotowa inwestycja obejmuje budowę przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego, położonego na nieruchomości oznaczonej numerem działki 30/21, przy Al. Racławickich w Lublinie oraz, że budynek posiada już przyłącze w postaci kanalizacji kablowej wykonanej z bloczków betonowych od strony północno - wschodniej, jednak jest ono niedrożne na kilku odcinkach oraz dodatkowo kanalizacja ta jest wypełniona przewodami w stopniu uniemożliwiającym zaciągnięcie do niej nowego kabla telekomunikacyjnego. Zdaniem Inwestora uzasadnia to potrzebę budowy nowego przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego. Prezes UKE wyjaśnia w tym miejscu, że zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8 Pt, infrastruktura telekomunikacyjna to urządzenia telekomunikacyjne, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, oraz w szczególności linie, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt, wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji. Przepis art. 2 pkt 27b lit. a Pt stanowi, że przyłącze telekomunikacyjne to odcinek linii kablowej podziemnej, linii kablowej nadziemnej lub kanalizacji kablowej, zawarty między złączem rozgałęźnym a zakończeniem tych linii lub kanalizacji w obiekcie budowlanym. Z definicji tej wynika, że przyłączem telekomunikacyjnym może być zarówno linia kablowa podziemna, linia kablowa nadziemna lub kanalizacja kablowa, pod warunkiem, że znajdować się będzie pomiędzy złączem rozgałęźnym a zakończeniem tych linii lub kanalizacji w obiekcie budowlanym. Definicja kanalizacji kablowej zawarta została natomiast w 3 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 219, poz. 1864, z późn. zm., zwanego dalej rozporządzeniem ) i stanowi, że przez kanalizację kablową rozumieć należy ciąg rur osłonowych i związanych z nimi pomieszczeń podziemnych dla kabli i ich złączy oraz urządzeń telekomunikacyjnych. Z materiału dowodowego sprawy, przekazanego Prezesowi UKE wraz z projektem decyzji wynika, że budowa przyłącza telekomunikacyjnego planowana jest poprzez wykonanie rozgałęzienia istniejącej w pasie drogowym Al. Racławickich kanalizacji. Na kanalizacji tej nabudowana zostanie studnia kablowa, a następnie od tej studni na Nieruchomości ułożony zostanie 11 m odcinek 1 otworowej kanalizacji pierwotnej z rury RHDPEk-F 110/94 i poprowadzony do istniejącej studni SK-1. Następnie w kierunku budynku Szpitala Wojskowego wybudowany zostanie 3m odcinek kanalizacji z rury tego samego typu do granicy Nieruchomości z terenem zamkniętym Szpitala Wojskowego, zgodnie z trasą oznaczoną na załączniku mapowym. 6

7 Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że opis projektowanej inwestycji pozwala wnioskować, że kanalizacja kablowa rozpoczynająca się od punktu odgałęzienia od ciągu kanalizacji kablowej Orange znajdującej się w pasie drogowym Al. Racławickich aż do punku jej zakończenia w obiekcie budowlanym tj. budynku Szpitala Wojskowego przy Al. Racławickich 23 w Lublinie, w którym dzięki temu stworzona zostanie możliwość korzystania z publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych - jest przyłączem telekomunikacyjnym do tego budynku, w myśl definicji przyłącza telekomunikacyjnego zawartej w Pt. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przedmiotem inwestycji Orange, dla potrzeb realizacji inwestycji zawartej we Wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r., jest budowa na Nieruchomości odcinka kanalizacji kablowej 1-otworowej z rury RHDPEk-F 110/94, składającej się na przyłącze telekomunikacyjne do budynku Szpitala Wojskowego znajdującego się na nieruchomości sąsiedniej oznaczonej numerem działki 30/21, celem umożliwienia korzystania w nim z publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. Prezes UKE wskazuje jednocześnie, że w 3 pkt 2 rozporządzenia została zawarta definicja telekomunikacyjnego obiektu budowlanego, z której wynika, że takim obiektem jest także kanalizacja kablowa. Pozwala to uznać, że kanalizacja kablowa mieści się w pojęciu obiektu infrastruktury telekomunikacyjnej. Powyżej dokonana analiza przesądza o tym, że zamierzeniem Inwestora jest przeprowadzenie inwestycji, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. tj. umieszczenie na Nieruchomości obiektu infrastruktury telekomunikacyjnej tj. kanalizacji kablowej. Po analizie materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, Prezes UKE zgodził się z podjętym przez Prezydenta rozstrzygnięciem i postanowił uzgodnić przedłożony projekt decyzji. Oceniając prawidłowość projektu rozstrzygnięcia Prezydenta Lublina w przedmiotowej sprawie, Prezes UKE zwraca uwagę, iż zgodnie z treścią art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. prawo umieszczenia na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej przysługuje operatorowi. Zdaniem Prezesa UKE, Inwestor posiada status operatora. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 2 pkt 27 lit. b Pt, operatorem jest przedsiębiorca telekomunikacyjny uprawniony do dostarczania publicznych sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług towarzyszących. Jak wynika z treści wpisu Inwestora do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych pod numerem 1, jest on uprawniony do dostarczania stacjonarnej oraz ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że Orange jest operatorem w rozumieniu art. 2 pkt 27 lit. b Pt. W związku z tym, jest podmiotem o którym mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. Z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. wynika, że podmiotem zobowiązanym do umożliwienia umieszczenia na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej jest właściciel, użytkownik wieczysty nieruchomości lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym. Prezes UKE zauważa, że Nieruchomość objęta niniejszym postępowaniem, zgodnie z ustaleniami Organu, ma nieuregulowany stan prawny. W toku prowadzonego przez Organ postępowania administracyjnego ustalono bowiem, że Nieruchomość nie ma założonej księgi wieczystej oraz brakuje innego dokumentu potwierdzającego prawo własności Nieruchomości. Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że nie można określić osób, którym przysługiwałyby prawa rzeczowe do Nieruchomości. Tym samym, Nieruchomość 7

8 stanowi, jak prawidłowo ustalił Prezydent, nieruchomość o nieuregulowanym stanie prawnym w rozumieniu art. 113 ust. 6.u.g.n. Wyjaśnić przy tym należy, iż pojęcie nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, stosownie do art. 113 ust. 6 u.g.n., oznacza nieruchomość, dla której ze względu na brak księgi wieczystej, zbioru dokumentów albo innych dokumentów nie można ustalić osób, którym przysługują do niej prawa rzeczowe. Na uwagę zasługuje również fakt, iż do Organu, w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie informacji o zamiarze ograniczenia praw do Nieruchomości, w wyznaczonym dwumiesięcznym terminie nie zgłosił się nikt spośród osób, którym przysługiwałyby prawa rzeczowe do przedmiotowych Nieruchomości. Podnieść także należy, iż stosownie do art. 124a u.g.n. przepisy art. 124 ust. 1-2 i 4-7, art. 124b oraz art. 125 i art. 126 [u.g.n.] stosuje się odpowiednio do nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. Do postępowania w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z tych nieruchomości stosuje się art. 114 ust. 3 i 4, art. 115 ust. 3 i 4 oraz art. 118a ust. 2 i 3 [u.g.n.]. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z poglądem doktryny, u.g.n. normuje liczne kwestie procesowe dotyczące postępowania wywłaszczeniowego, m. in. dotyczące omawianego wszczęcia postępowania, wymagań, jakie powinien spełniać wniosek (art. 116 ust. 1), osób lub innych odrębności charakterystycznych dla postępowania wywłaszczeniowego. Oczywiście unormowania te nie wyczerpują wszystkich zagadnień procesowych, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że muszą tu znaleźć zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Dlatego też uzasadniony jest wniosek, że decyzja podejmowana w postępowaniu wywłaszczeniowym jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, a do postępowania administracyjnego poprzedzającego jej wydanie będą miały zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, lecz tylko w tych kwestiach, które nie zostały uregulowane odmiennie w ustawie o gospodarcze nieruchomościami lub nie zostały przez nią zmodyfikowane. Relacja zatem pomiędzy przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego a art. 115 i n. u.g.n. jest relacją lex generali lex specialis (tak: E. Mzyk, Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz pod red. G. Bieńka; LexisNexis; Warszawa 2011, wyd. 4, s. 563; podobnie E. Bończak-Kucharczyk, Komentarz do art. 115 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Lex). Zauważyć także należy, że przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. ma zastosowanie w przypadku żądania dostępu do nieruchomości w celu niezwiązanym z zapewnieniem telekomunikacji w budynku znajdującym się na tej nieruchomości. Prezes UKE w prowadzonym postępowaniu zobowiązany jest zatem ustalić, czy spełnione zostało powyższe wymaganie. Oceniając spełnienie powyższej przesłanki, na wstępie wskazać należy, że z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że celem inwestycji jest doprowadzenie przyłącza telekomunikacyjnego do budynku Szpitala Wojskowego, zlokalizowanego na nieruchomości oznaczonej numerem działki 30/21. Zatem realizacja tej inwestycji ma na celu zapewnienie telekomunikacji w budynku znajdującym się działce sąsiadującej z Nieruchomością położonej w Lublinie przy Al. Racławickich 23, oznaczonej numerem działki 30/21. Stwierdzić wobec powyższego należy, iż zamierzenie inwestycyjne Wnioskodawcy, obejmujące umieszczenie na Nieruchomości, obiektu infrastruktury telekomunikacyjnej, tj. kanalizacji kablowej, będącej jednocześnie przyłączem telekomunikacyjnym do budynku Szpitala Wojskowego, nie 8

9 ma na celu zapewnienia telekomunikacji w budynku/budynkach znajdujących się na Nieruchomości. Ponadto, jak wynika z wypisu z rejestru gruntów teren Nieruchomości oznaczony został symbolem Tr- tereny różne i nie jest zabudowany. Dokonując oceny, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące wydanie decyzji w przedmiotowej sprawie, Prezes UKE wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 124 ust. 3 u.g.n. Udzielenie zezwolenia, powinno być poprzedzone rokowaniami z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości o uzyskanie zgody na wykonanie prac, o których mowa w ust. 1. Rokowania przeprowadza osoba lub jednostka organizacyjna zamierzająca wystąpić z wnioskiem o zezwolenie. Do wniosku należy dołączyć dokumenty z przeprowadzonych rokowań. Prezes UKE ponownie podnosi, że w toku prowadzonego przez Organ postępowania administracyjnego ustalono, że Nieruchomość jest nieruchomością o nieuregulowanym stanie prawnym w rozumieniu art. 113 ust. 6 u.g.n. Z przepisu art. 124a u.g.n. wynika, że do nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym nie stosuje się art. 124 ust. 3 u.g.n. W takim przypadku nie jest bowiem możliwe podjęcie rokowań z uwagi na brak możliwości ustalenia osoby lub osób, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości. Zgodnie z art. 114 ust. 3 w związku z art. 124a u.g.n., w tej sytuacji informację o zamiarze ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości starosta podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz na stronach internetowych starostwa powiatowego, a także przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnopolskim. Organ był więc zobowiązany na podstawie art. 114 ust. 3 związku z art. 124a u.g.n., podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze ograniczenia praw do Nieruchomości, co też uczynił. Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że Prezydent podał do publicznej wiadomości informację o zamiarze wszczęcia postępowania w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z Nieruchomości, posiadającej nieuregulowany stan prawny, poprzez ogłoszenie w dzienniku o zasięgu krajowym Puls Biznesu", w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na Elektronicznej Tablicy Ogłoszeń Urzędu Miasta Lublin, w dniu 26 stycznia 2015 r. W związku z tym, że w wyznaczonym dwumiesięcznym terminie nie zgłosił się nikt spośród osób, którym przysługiwałyby prawa rzeczowe do przedmiotowej Nieruchomości, zgodnie z art. 114 ust. 4 w związku z art. 115 ust. 3 u.g.n., wszczęte zostało postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji administracyjnej ograniczającej, na podstawie art. 124 ust. 1 w związku z art. 124a u.g.n., sposób korzystania z Nieruchomości, przez udzielenie Orange zezwolenia na realizację inwestycji polegającej na budowie części przyłącza telekomunikacyjnego (w postaci 1-otworowej kanalizacji kablowej z rur RHDPEk-F 110/94) zakończonego w budynku Szpitala Wojskowego położonego na sąsiedniej nieruchomości. Odnosząc się w tym miejscu do ustalenia, czy przedmiotowa inwestycja jest inwestycją celu publicznego, Prezes UKE pragnie podnieść, że pojęcie inwestycji celu publicznego definiuje u.p.z.p. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 5 u.p.z.p. przez inwestycję celu publicznego należy rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 u.g.n. Stosownie zaś do postanowień art. 6 pkt 1 u.g.n., celami publicznymi w rozumieniu tej ustawy jest wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, 9

10 budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji. W myśl natomiast art. 4 pkt 18 u.g.n., przez łączność publiczną należy rozumieć infrastrukturę telekomunikacyjną służącą zapewnieniu publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów Pt. Jak wynika zatem z przepisu art. 2 pkt 5 u.p.z.p. w związku z art. 6 pkt 1 u.g.n., inwestycje z zakresu łączności publicznej należy traktować jako inwestycje celu publicznego. Powyższe potwierdza ugruntowane stanowisko sądów administracyjnych. Przykładowo, powołać można uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. akt II OSK 648/09, LEX nr , w którym Sąd wskazał, iż: Na pojęcie "inwestycji celu publicznego" składają się dwa elementy, których łączne wystąpienie jest warunkiem koniecznym takiego rodzaju inwestycji. Pierwszy element stanowi określenie przedmiotu inwestycji, jakim jest realizacja celu publicznego wskazanego w art. 6 u.g.n., a drugi element stanowi przypisanie inwestycji znaczenia lokalnego lub ponadlokalnego. Tak, więc z treści art. 2 pkt 5 u.p.z.p. wynika, iż warunkiem przyporządkowania inwestycji do wskazanej kategorii jest jej lokalne lub ponadlokalne znaczenie, niezależnie od tego, że winien być to cel, o jakim mowa w art. 6 u.g.n.. Warto też powołać uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. akt II OSK 878/08, LEX nr , w którym Sąd ten podniósł, że Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym odwołując się do definicji celu publicznego zawartej w u.g.n. opiera się na kryterium przedmiotowym. Decydujące znaczenie ma charakter zamierzenia inwestycyjnego, a więc czy będzie to działanie o zasięgu co najmniej lokalnym w zakresie celów określonych w art. 6 u.g.n. Jednym z takich celów jest wydzielenie gruntów pod obiekty i urządzenia łączności publicznej i sygnalizacji. W świetle powyższych wyjaśnień, Prezes UKE stwierdza, że projektowana inwestycja polegająca na budowie na Nieruchomości odcinka kanalizacji kablowej stanowiącej przyłącze telekomunikacyjne do budynku Szpitala Wojskowego, znajdującego się na nieruchomości sąsiedniej, która wykorzystana zostanie do zapewnienia w tym Szpitalu możliwości korzystania z publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, spełnia wymogi celu publicznego, gdyż jest to zamierzenie z zakresu łączności publicznej, a także ma znaczenie lokalne. Wskazać bowiem należy, że projektowana inwestycja Orange przechodzić będzie przez trzy nieruchomości a ponadto służyć będzie zapewnieniu dostępu do publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w budynku Szpitala Wojskowego znajdującego się na sąsiedniej nieruchomości. Stosownie do przepisu art. 124 ust. 1 u.g.n., stanowiącego podstawę prawną rozstrzygnięcia podejmowanego przez starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, należy podkreślić, iż ograniczenie, w drodze decyzji, sposobu korzystania z nieruchomości następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Dodatkowo z przepisu art. 124 ust. 1b u.g.n. wynika, że decyzja dotycząca urządzeń łączności publicznej (wydawana w uzgodnieniu z Prezesem UKE) może być również wydana w przypadku braku planu miejscowego lub gdy decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie jest wymagana. W niniejszej sprawie wskazać należy, że dla obszaru, na którym położona jest Nieruchomość zgodnie ze znajdującym sie w aktach sprawy dokumentem: Wyrys i wypis ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Lublina z dnia 8 stycznia 2015 r. nr PL-WZ , z dniem 31 grudnia 2003 r. straciły swoją moc miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego miasta Lublin. 10

11 Wskazać w tym miejscu także należy, że zgodnie z przepisami u.p.z.p. oraz przepisami Prawa budowlanego dla inwestycji telekomunikacyjnych polegających na budowie kanalizacji kablowej nie jest wymagane uzyskanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zgodnie bowiem z art. 50 ust. 2 u.p.z.p., Nie wymagają wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego roboty budowlane: 1) polegające na remoncie, montażu lub przebudowie, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu i użytkowania obiektu budowlanego oraz nie zmieniają jego formy architektonicznej, a także nie są zaliczone do przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska, albo 2) niewymagające pozwolenia na budowę. W myśl natomiast art. 29 ust. 1 pkt 20b Prawa budowlanego nie wymaga pozwolenia na budowę budowa kanalizacji kablowej. W konsekwencji należy uznać, że dla wybudowania kanalizacji kablowej nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, co zgodnie z powołanym powyżej art. 50 ust. 2 pkt 2 u.p.z.p. oznacza także brak podstaw do wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Warto także wskazać, iż na mocy art. 47 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. nie wymaga wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, w rozumieniu u.p.z.p., budowa infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu oraz wykonywanie innych robót budowlanych dotyczących takiej infrastruktury. Zauważyć należy, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. przez infrastrukturę telekomunikacyjną o nieznacznym oddziaływaniu należy rozumieć,,kanalizację kablową, linię kablową podziemną, instalację radiokomunikacyjną wraz z konstrukcją wsporczą do wysokości 5 m, szafy i słupki telekomunikacyjne oraz inne podobne urządzenia i obiekty, a także związany z nimi osprzęt i urządzenia zasilające, jeżeli nie są zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko lub nie stanowią przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na obszary Natura Powyższe pozwala stwierdzić, że przedmiotowa inwestycja Orange dotycząca budowy odcinka kanalizacji kablowej, składającej się na przyłącze telekomunikacyjne do budynku Szpitala Wojskowego położonego na sąsiedniej nieruchomości, stanowi infrastrukturę telekomunikacyjną o nieznacznym oddziaływaniu. Dodatkowo należy podnieść, że realizacja przedmiotowej inwestycji nie należy do przedsięwzięć mogących oddziaływać na środowisko, gdyż inwestycje tego rodzaju nie zostały wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz z późn. zm.). W związku z powyższym, Prezes UKE podnosi, że przedmiotowa inwestycja, jako inwestycja w infrastrukturę telekomunikacyjną o nieznacznym oddziaływaniu, nie wymaga uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, że planowana przez Orange inwestycja, dotycząca wybudowania na Nieruchomości odcinka kanalizacji kablowej składającego się na przyłącze telekomunikacyjne w postaci odgałęzienia od ciągu kanalizacji kablowej Orange znajdującego się w pasie drogowym Al. Racławickich, którego zakończenie znajdować się będzie na nieruchomości sąsiedniej w obiekcie budowlanym tj. budynku Szpitala Wojskowego przy Al. Racławickich 23 w Lublinie, stanowi inwestycję celu publicznego, jest 11

12 działaniem niewymagającymi uzyskania pozwolenia na budowę oraz dotyczy budowy infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu na środowisko. Dla inwestycji tego rodzaju, w sytuacji braku planu miejscowego, nie jest wymagane uzyskanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. W tym miejscu należy jednak zauważyć, że zgodnie z art. 124 ust. 1 b zdanie drugie u.g.n., decyzja, o której mowa w art. 124 ust. 1 u.g.n., może być wydana również w przypadku braku planu miejscowego lub gdy decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nie jest wymagana, co ma miejsce w niniejszej sprawie. Mając na uwadze powyższe, Prezes UKE stwierdza, że przedłożony do uzgodnienia projekt decyzji odpowiada prawu i orzekł jak w sentencji. POUCZENIE Strona niezadowolona z niniejszego postanowienia może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wniosek można składać w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia (art k.p.a. w związku z art k.p.a., art k.p.a., art. 144 k.p.a. oraz art. 206 ust. 1 Pt). Otrzymują: Krzysztof Surma Pełnomocnik Orange Polska S.A. ul. Skrzetuskiego 4/ Lublin Do wiadomości : Prezydent Miasta Lublin ul. Plac Łokietka Lublin 12