Wstyd to nie pruderia!

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Wstyd to nie pruderia!"

Bartłomiej Dudek
8 lat temu
Przeglądów:

1 Wstyd to nie pruderia! Właściwie wartościujesz. Człowiek to jedyna istota, która potrafi się wstydzić. Nie chodzi tu o pruderię, lecz o poszanowanie intymności wszelkich przejawów życia seksualnego. Zanik uczucia wstydu jest specyficznym znakiem duchowej degeneracji osoby ludzkiej. - Czy wolno przeoczyć ten fakt? - Kto ma prawo bezcześcić godność człowieka poprzez uprzedmiotowienie jego ciała? - Czy bez zdolności odczuwania wstydu można nawiązywać autentyczne kontakty z osobą płci odmiennej? Źle świadczy o człowieku, jeśli nie umie się wstydzić! - Współczesna prasa młodzieżowa propaguje kulturę materialistyczną, wizualną i zmysłową, dlatego świadomie stara się niszczyć wstydliwość, która charakteryzuje psychiczno-moralne reakcje nastolatków, szczególnie dziewcząt. Stąd interpretacja ludzkiej płciowości przez pryzmat seksualnej aktywności człowieka i publikowanie intymnych wyznań" erotomanów o znanych nazwiskach. Znamienne jest także zamieszczanie prowokujących namiętności zdjęć młodych dziewcząt - zmysłowych, roznegliżowanych do maksimum, wyzwolonych z wszelkich ograniczeń moralnych. Nie mówi się nic na temat wyrażania tajemnicy swego ducha przez ciało, pomija się obowiązek przeciwstawiania się bezosobowemu traktowaniu ludzkiej nagości, lekceważy się intymność przeżyć seksualnych. W pewnych przypadkach

- Czy bez zdolności odczuwania wstydu można nawiązywać autentyczne kontakty z osobą płci odmiennej? Źle świadczy o człowieku, jeśli nie umie się wstydzić!

2 wręcz próbuje się wywołać wrażenie, że bezwstyd ciała i przeżyć jest czymś normalnym", dlatego celowo prowokuje się pożądanie zmysłowe i namawia się nastolatków do dobrowolnego kultywowania myśli o zabarwieniu erotycznym. Bardzo mocno jest też akcentowana atrakcyjność seksualna w propagowanej modzie. Czy nagie ciało to tylko przedmiot kontemplacji estetycznej? W jakich sytuacjach życiowych wolno całą swoją uwagę koncentrować na wartościach erotycznych osoby płci odmiennej? Czyż poczucie wstydu nie chroni nas przed tym, co zagraża ludzkiemu życiu moralnemu i duchowemu? - W ciągu dziejów w różny sposób odnoszono się do tego odczucia, które obecnie nazywa się wstydem ciała". W kulturach starożytnych publiczne pokazywanie organów seksualnych nie było żadnym skandalem. W Syrii wybudowano ogromną świątynię, w której przedmiotem czci religijnej był członek męski; w Sparcie dziewczęta - zupełnie nagie - uprawiały sport na równi z chłopcami; w Indiach asceci sprawujący kult religijny w świątyni w pewnych okolicznościach wychodzili nago na ulice i pozwalali kobietom dotykać swoich narządów rozrodczych, by w ten sposób wykazać swoje doskonałe zapanowanie nad pożądaniami cielesnymi; w średniowiecznej Europie panował zwyczaj, że członkowie rodziny wspólnie się kąpali w miejscu wyłącznie na ten cel przeznaczonym. A zatem - jak dowodzą dzieje ludzkie - wstyd seksualny nie jest w sposób konieczny związany z określonymi formami zewnętrznych zachowań człowieka czy też z noszeniem bądź nie noszeniem stroju; sama nagość nie jest jeszcze równoznaczna z bezwstydem ciała. - Korzenie wstydu seksualnego tkwią wewnątrz człowieka. W swej najgłębszej istocie wstyd wyraża intuicyjny protest przeciwko emancypacji seksu i jego wyjściu poza przysługujące mu granice. Bo świadczące o odrębności seksualnej intymne części ciała są zarezerwowane dla współżycia z wybraną osobą, której pragnie się okazać całkowitą miłość, dlatego publiczne ich ukazywanie jest zdradą intymności i profanacją ciała ludzkiego. Człowiek zawsze wstydzi się w sytuacjach, gdy ktoś traktuje go jak przedmiot użycia ze względu na posiadane wartości seksualne, gdy odkrywa głębię jego przeżyć erotycznych, gdy bezcześci tajemnicę jego zjednoczenia cielesnego z osobą płci odmiennej. W tych przypadkach wstyd wyraża

W jakich sytuacjach życiowych wolno całą swoją uwagę koncentrować na wartościach erotycznych osoby płci odmiennej?

3 samoobronę człowieka, który nie chce być przedmiotem pożądań ani w uczynkach, ani w pragnieniach, ani w intencjach - pragnie być jedynie przedmiotem miłości. Odruch wstydu zanika dopiero wówczas, kiedy między mężczyzną a kobietą nawiązuje się prawdziwa miłość osobowa i przeżywana jest przez nich jako coś świętego". - Ze względu na zróżnicowanie płciowe istnieje zasadnicza różnica w odczuwaniu wstydu przez mężczyznę i kobietę. U niego popęd seksualny przejawia się w sposób agresywny w odniesieniu do kobiet, które przez swój sposób ubierania się i zachowania w jakimś stopniu rozbudzają jego pożądliwość zmysłową. W takich sytuacjach budzi się w nim spontaniczne pragnienie zdobycia ciała kobiety jako możliwego przedmiotu użycia". Pojawiający się odruch wstydu każe mu opanować tego rodzaju pożądanie; mężczyzna wstydzi się tego, że niewłaściwie odnosi się do kobiety. W ten sposób zostaje uratowana godność osoby, która dystansuje się od spontanicznych pożądań zmysłowej natury, Kobieta nie przeżywa swej seksualności w formie agresywnej w stosunku do mężczyzny i nie budzi się w niej pragnienie posiadania jego ciała. Natomiast fakt, że ona jest przedmiotem zainteresowania i pożądania mężczyzny pobudza jej instynkt seksualny. Stąd kobieta chce się podobać i pragnie przyciągać wzrok mężczyzny przez odpowiedni sposób ubierania się i zachowania. Wobec tych tendencji instynktownych budzi się w niej reakcja wstydu, stając w obronie godności osoby. Z moralnego punktu widzenia najważniejsze jest to, by naturalny odruch wstydu przerodził się w świadomie pielęgnowaną cnotę wstydliwości; oznacza ona stałą gotowość do unikania tego, co bezwstydne. Dzięki tej cnocie można skutecznie przeciwstawiać się temu wszystkiemu, co wyzwala nie uregulowane bodźce zmysłowe w działaniu, w różnych formach życia towarzyskiego, w obiektywizacji myśli i przeżyć duchowych. Człowiek strzeżony przez delikatną wstydliwość wolny jest od wielu pokus, gdyż już na początku odrzuca to wszystko, co powoduje złe myśli i niewłaściwą grę wyobraźni. Ma to szczególne znaczenie w młodości, kiedy z wielką siłą budzi się instynkt seksualny i szuka swego zaspokojenia w samogwałcie. Wówczas wstydliwość odwraca uwagę od tego, co prowokuje podniecenie zmysłowe, dzięki czemu łatwiej jest się powstrzymać od dotykania z pożądliwością swego ciała oraz strzec nienaruszalności dziewictwa. Zachowanie odpowiedniego dystansu wobec własnego ciała

- Ze względu na zróżnicowanie płciowe istnieje zasadnicza różnica w odczuwaniu wstydu przez mężczyznę i kobietę.

4 jest konieczne, by móc poszerzać zakres osobistych zainteresowań i kształtować właściwą hierarchię w sprawach dotyczących płci. Z chwilą zaistnienia miłości erotycznej między chłopcem i dziewczyną wstydliwość oczyszcza, sublimuje i chroni ich uczucia, a przez to instynkt seksualny zostaje utrzymany w ramach zakreślonych przez obiektywne zasady moralne. Stąd młodym łatwiej jest bronić się przed przedwczesnym zbliżeniem cielesnym i każdy może w pełni przynależeć do siebie. W wyniku takiego podejścia do miłości erotycznej młodzi nie tylko w niej dojrzewają, lecz także w szerokim zakresie zachowują swą wolność, co jest konieczne w realizacji samego siebie. A zatem wstydliwość to istotny warunek dorastania do autentycznej miłości rozumianej jako oddanie się ukochanej osobie w trwałym związku małżeńskim, a nie przeszkoda w kultywowaniu pięknych uczuć. - Istnieją sytuacje, kiedy człowiek pozostaje w kolizji z wymogami wstydu. Wówczas jego sposób bycia czy postępowania określa się jako bezwstydny. Można tu rozróżnić dwie zasadnicze formy:

obiektywne zasady moralne. Stąd młodym łatwiej jest bronić się przed przedwczesnym zbliżeniem cielesnym i każdy może w pełni przynależeć do siebie.

5 O bezwstyd ciała; poczucie wstydu wymaga delikatności w podejściu do ludzkiego ciała i ukrywania wartości seksualnych złączonych z nim, by nie prowokowały nie uporządkowanych pożądań erotycznych; stąd bezwstydne jest to wszystko, co zmierza do uprzedmiotowienia ciała ludzkiego, potraktowania go jedynie jako środka w prowokowaniu doznań zmysłowych, odarcia z pewnej tajemniczości (np. striptease czy wybór miss natury); O bezwstyd przeżyć; człowiek wstydliwy stara się unikać tego, co zawstydza, a w przypadkach budzenia się spontanicznych reakcji zmysłowych ukrywa je, podczas gdy człowiek bezwstydny odrzuca tę zdrową dążność do wstydzenia się takich reakcji i dobrowolnie prowokuje pożądania zmysłowe, a w kontaktach zewnętrznych z osobami płci odmiennej sprowadza wszystko do płaszczyzny Erosa (np. ujawnianie swoich wewnętrznych odczuć czy też wyrafinowane zabawy erotyczne). - Mimo pewnej relatywności w określeniu tego, co bezwstydne, istnieją fakty społeczne, które kłócą się z powszechnym odczuciem wstydu i obrażają moralność publiczną. I tu należy wymienić: O pornografię, która proponuje seks bez miłości i ukazuje erotyzm agresywny; tego rodzaju twórczość" ma na celu prowokowanie podniecenia seksualnego, dlatego uniemożliwia nawiązanie duchowego kontaktu z osobą płci odmiennej; O nudyzm, głoszący hasło powrotu do natury"; człowiek zostaje powołany do udoskonalania natury poprzez kulturę, a to wymaga ciągłego uwrażliwiania się moralnego, którego istotny element stanowi wychowanie do wstydliwości; anonimowy nudysta spotkany przypadkowo na plaży nie ma nic wspólnego z lekarzem przeprowadzającym badanie w atmosferze powagi i dyskrecji; O bezkrytyczne pójcie za modą, podkreślającą zbyt mocno atrakcyjność seksualną; w tym przypadku szczególne znaczenie ma sposób ubierania się kobiet, gdyż ich sex appeal w dużej mierze zależy od uwypuklenia przez strój charakterystycznych cech seksualnych, prowokujących pożądanie zmysłowe u mężczyzn. Broń zatem konsekwentnie swej wrażliwości! Tylko chłopcy prymitywni ujawniają swoje pożądanie zmysłowe i dążą do nasycenia oczu nagością dziewcząt, by zaspokoić swoje instynktowne potrzeby.

striptease czy wybór miss natury); O bezwstyd przeżyć; człowiek wstydliwy stara się unikać tego, co zawstydza, a w przypadkach budzenia się spontanicznych reakcji zmysłowych ukrywa je, podczas gdy

6 Przywiązuj większą wagę do własnej formacji pod względem seksualnym niż do zdobywania licznych informacji dotyczących zagadnień seksualnych. Jest to konieczne, by nie utracić wewnętrznej delikatności i nie traktować wulgarnie spraw związanych z ludzkim życiem erotycznym. Pielęgnuj w sobie cnotę wstydliwości, która z jednej strony pozwala wyczuć, co zagraża Twojemu rozwojowi duchowemu, z drugiej zaś - umożliwia dorastanie do autentycznej miłości łączącej mężczyznę i kobietę w nierozerwalnym związku małżeńskim. Ks. Henryk Łuczak

Jest to konieczne, by nie utracić wewnętrznej delikatności i nie traktować wulgarnie spraw związanych z ludzkim życiem erotycznym.

Podobne dokumenty

Dar dla ukochanej osoby!

Dar dla ukochanej osoby! Akceptuję Twój punkt widzenia. Każda szanująca się dziewczyna broni swej integralności cielesnej, bo w powszechnym odczuciu dziewictwo stanowi moralną próbę wartości człowieka.