Drewno winno być bez śladów kory, zarobaczenia, sinizny i zgnilizny, pozbawione dużej ilości sęków, pęknięć, krzywizny i wichrowatości.

Transkrypt

1 Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.2. Materiały na konstrukcję budynku Głównym materiałem stosowanym do budowy domów o konstrukcji szkieletowej jest drewno sosnowe. Na poszycia ścian, stropów i połaci dachowych są płyty drewnopochodne płyta OSB/3, płyta V-100 bądź sklejka. Przy czym na poszycie ścian mogą być stosowane także płyty gipsowo - włóknowe. Do łączenia drewnianych elementów konstrukcji stosuje się gwoździe, wkręty, zszywki i łączniki metalowe Materiały konstrukcyjne Materiałem konstrukcyjnym przy budowie domów o lekkiej konstrukcji szkieletowej jest drewno sosnowe stosowane na główne elementy konstrukcji ściany, stropów i dachów. Drewno świerkowe można stosować na słupki ścian Drewno konstrukcyjne Drewno przeznaczone na konstrukcję budynku winno spełniać wymogi wytrzymałościowe zgodnie z obowiązującymi normami. Drewno winno być suszone komorowo, czterostronnie strugane, z zaokrąglonymi lub fazowanymi krawędziami, o wilgotności maksimum 18 % Drewno winno być bez śladów kory, zarobaczenia, sinizny i zgnilizny, pozbawione dużej ilości sęków, pęknięć, krzywizny i wichrowatości. Do budowy szkieletu należy stosować drewno sosnowe, klasy K27. Tarcica musi być suszona komorowo i czterostronnie strugana. Drewno nie może mieć określonych normowo wad, na przykład chorych sęków lub pęknięć, bowiem zmniejszają one jego wytrzymałość. W drewnie suszonym komorowo nie ma żadnych zarodników pleśni i grzybów. W czasie suszenia zabijane są także larwy owadów oraz całkowicie zatrzymany jest proces sinienie drewna. Wilgotność tarcicy z drewna sosnowego, z której można budować dom, powinna wynosić: Nie więcej, niż 18% - jeśli elementy będą obudowane, Nie więcej, niż 23% - jeśli elementy będą na otwartym powietrzu Drewno przywiezione na budowę nie powinno mieć wilgotności większej niż 18-19%. W trakcie budowy - trwającej przeważnie kilkanaście tygodni - drewno wysycha do wilgotności, około 16%, co zapewnia maksymalną wytrzymałość i niezmienność wymiarów elementów. Drewno konstrukcyjne strugane jest bardziej odporne na działanie ognia niż nie strugane :

2 płomienie ognia ślizgają się po jego gładkiej powierzchni. Drewno strugane jest również rzadziej atakowane przez owady, którym trudniej dostać się do środka elementu przez gładką powierzchnię. Tarcica konstrukcyjna dla budownictwa szkieletowego Tarcica konstrukcyjna Drewno konstrukcyjne dostarczone na budowę winno posiadać deklarację zgodności potwierdzającą spełnienie wymogów określonych w Polskiej Normie. Deklaracja, wystawione przez producenta, winna zapewniać o spełnieniu przez tarcicę wymogów, stawianych tarcicy sortowanej wizualne, w zakresie klas KG, KS i KW według normy PN- 82/D Tarcica iglasta konstrukcyjna sortowana metodami wytrzymałościowymi. Ponadto deklaracja zgodności winna określać producenta, identyfikować wyrób, a także zawierać aktualny symbol dla tarcicy konstrukcyjnej wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)

3 Wymiary drewna konstrukcyjnego Lekkie budownictwo szkieletowe opiera się na konstrukcji wymiarowanej według standardów Typowe wymiary elementów konstrukcyjnych: - 38 x 63 mm - stosowane na ścianki działowe - 38 x 89 mm - stosowane na ścianki działowe - 38 x 100 mm - stosowane na ścianki działowe - 38 x 140 mm - stosowane na ściany zewnętrzne - 38 x 150 mm - stosowane na ściany zewnętrzne, - 38 x 185 mm - stosowane na belki stropowe - 38 x 200 mm - stosowane na belki stropowe - 38 x 235 mm - stosowane na belki stropowe - 38 x 285 mm - stosowane na belki stropowe Długości handlowe tarcicy: - 2,44 m - 3,05 m - 3,66 m - 4,27 m - 4,88 m - 5,49 m - 6,10 m Tarcica konstrukcyjna Belki dwuteowe

4 Na elementy konstrukcji budynku belki stropowe, słupki ścian, elementy konstrukcji dachu mogą być stosowane belki dwuteowe oparte na materiałach drewnopochodnych. Elementy konstrukcyjne budynku z zastosowaniem belek dwuteowych winne być wykonane zgodnie z wymogami wytrzymałościowymi określonymi w Polskich Normach. Stopki belek dwuteowych mogą być wykonane z drew- na litego lub LVL. Natomiast średniki belek mogą być wykonane z płyty OSB/4 lub twardej płyty pilśniowej. Nośność belek, w zależności od zastosowanych materiałów, określa producent. Belka dwuteowa ze stopkami z drewna litego

5 Belka dwuteowa ze stopkami z LVL Belki stalowe Na elementy konstrukcji mogą być stosowane belki stalowe dwuteowniki lub ceowniki. Belki stalowe stosuje się głównie na podciągi dla zwiększenia rozpiętości stropów drewnianych. Elementy konstrukcyjne budynku, na które zastosowano dwuteowe belki stalowe winne być wykonane zgodnie z wymogami wytrzymałościowymi określonymi w Polskich Normach. Belka stalowa jako podciąg schowany w grubości stropu Materiały płytowe stosowane na poszycia

6 Ze względu na oddziaływanie wilgoci na poszycia stropów, ścian zewnętrznych i połaci dachów należy stosować płyty posiadające właściwości wilgocią uodpornione. Właściwości takie posiadają drewnopochodne płyty: płyta OSB/3, płyta wiórowa V-100, sklejka wodoodporna, a także płyty gipsowo-wiórowe Płyta OSB/3 Płyta OSB - to płyta o ukierunkowanych wiórach płaskich - w warstwach zewnętrznych wióry w układane są równolegle do długości płyty, a w warstwie wewnętrznej prostopadle. Płyta OSB zawiera ok. 90% drewna. Płyta OSB dwustronnie lub czterostronnie frezowana na pióro i wypust

7 Płyta OSB produkowana jest w trzech odmianach: - OSB/2 - nie posiada właściwości wilgocią odpornych, przeznaczona do stosowania w suchych pomieszczeniach, nie jest płytą konstrukcyjną, - OSB/3. posiada właściwości wilgocią odporne, przeznaczona do stosowania zewnętrznego i w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, jest płytą konstrukcyjną, - OSB/4. posiada właściwości wilgocią odporne, jest płytą konstrukcyjną stosowaną powszechnie do produkcji elementów konstrukcyjnych, np. belek dwuteowych, Z płyt OSB w lekkim budownictwie szkieletowym zastosowanie znajduje płyta OSB/3, jako poszycie stropów, ścian i dachów. Płyta OSB/3 jest produktem drzewnym składającym się z wiórów płaskich, które pod wpływem wysokiego ciśnienia i temperatury sklejane są wodoodporną żywicą foraldehydowo fenolowo mocznikowo - melaminową, a następnie natryskiwane specjalnym systemem klejowym i emulsją parafinową, dzięki czemu uzyskuje dużą odporność na działania warunków atmosferycznych.

8 Płytę OSB/3 stosuje się powszechnie na zewnętrzne poszycie ścian, stropów i połaci dachowych. Grubość płyty należy przyjmować w zależności od miejsca montażu, z uwzględnieniem przenoszonych obciążeń i rozstawu elementów konstrukcji. Ze względu na zawartość formaldehydu w płycie OSB/3, w przypadku stosowania płyty wewnątrz budynku, ilość płyty nie może przekroczyć 1 m 2 płyty na 1 m 3 kubatury. Standardowe wymiary płyt: Wymiary (w mm): 2440x1220 lub 2500x1250 Grubość (w mm) : 6 ; 8 ; 10 ; 12 ; 15 ; 18 ; 22 ; 25 Grubość dla płyt z krawędziami dwustronnie lub czterostronnie frezowanymi na pióro i wypust (w mm) : 15 ; 18 ; 22 ; Płyta V-100 Płyta wiórowa, prasowana, wodoodporna z drobnych wiórów drzewnych sklejonych żywicą klejową produkcji niemieckiej firmy BASF. Płyta V-100 może być stosowana na zewnętrzne poszycie ścian, stropów i połaci dachowych. Grubość płyty należy przyjmować w zależności od osiowego rozstawu elementów konstrukcji z uwzględnieniem przenoszonych obciążeń Ze względu na zawartość formaldehydu w płycie V-100, w przypadku stosowania płyty wewnątrz budynku, ilość płyty nie może przekroczyć 1 m 2 płyty na 1 m 3 kubatury.

9 Płyta V Sklejka wodoodporna Sklejka stanowi płytę z nieparzystej ilości warstw fornirów, których włókna w przylegających do siebie warstwach przebiegają pod kątem prostym. Sklejki mogą być wykonane również w sposób gdzie wszystkie warstwy fornirów ułożone są równolegle względem siebie, dzięki czemu uzyskujemy sklejkę o zwiększonej wytrzymałości na zginanie. Sklejki zaklejane żywicą melaminowo-mocznikową lub fenolowo-formaldehydową uzyskują właściwości wodoodporne. Sklejki mogą być produkowane z drewna iglastego lub z drewna liściastego. Sklejka wodoodporna może być stosowana na poszycie stropów, ścian i połaci dachowych. Przyjmując grubość sklejki należy uwzględnić miejsce montażu przenoszone obciążenia i rozstaw elementów konstrukcji. Ze względu na zawartość żywic, sklejki wodoodporne, w przypadku stosowania wewnątrz budynku, mogą być stosowane w ilości nie przekraczającej 1 m 2 płyty na 1 m 3 kubatury.

10 Właściwości fizyko mechaniczne sklejki wodoodpornej na przykładzie sklejek produkowanych przez "Sklejka-Pisz" s.a. Sklejka wodoodporna Płyty gipsowo - włóknowe Płyty gipsowo - włóknowe wykonywane są z gipsu budowlanego, włókien celulozy uzyskiwanych z papieru, dodatków modyfikujących i wody. Surowce te są mieszane ze sobą i prasowane pod wysokim ciśnieniem. Otrzymywany w ten sposób materiał jest suszony, impregnowany środkiem hydrofobowym i przycinany na potrzebne formaty.

11 Płyta gipsowo-włóknowa może być stosowana na zewnętrzne i wewnętrzne poszycie ścian oraz sufitów. Grubość płyty należy przyjmować w zależności od rozstawu elementów konstrukcji. Płyty gipsowo - włóknowe Fermacell posiadają podobne właściwości fizyko-mechaniczne pozwalające zastosować je jako materiał poszyciowy ścian zewnętrznych w lekkim budownictwie szkieletowym. Właściwości fizyko-mechaniczne płyt gipsowo - włóknowych przedstawione zostają na podstawie płyt Fermacell, najbardziej popularnej płyty gipsowo - włóknowej na rynku. Płyta Fermacell wykonana jest z gipsu budowlanego (ok. 80%), włókien celulozowych (ok. 20%) i wody. Materiały te są mieszane i prasowane pod wysokim ciśnieniem. Płyta posiada jednorodną budowę. Płyty Fermacell, mają zastosowanie jako: - okładziny wewnętrzne ścian i stropów pełnych i szkieletowych, - podkłady pod podsadzki. - poszycie zewnętrzne ścian szkieletowych od strony elewacyjnej, pod warunkiem zastosowania trwałej i skutecznej warstwy elewacyjnej, chroniącej płyty przed bezpośrednim oddziaływaniem czynników atmosferycznych. Biorąc powyższe pod uwagę płyty Fermacell mogą być stosowane jako poszycie zewnętrzne ścian zewnętrznych na budynkach szkieletowych, jako podkład pod elewację wykonaną w systemie dociepleń zewnętrznych, z styropianem klejonym do płyty Fermacell. Nie powinny natomiast być stosowane jako poszycie zewnętrzne pod wszelkiego rodzaju okładziny elewacyjne, które nie tworzą szczelnej powłoki elewacyjnej np. siding winylowy, siding drewniany. Płyty Fermacell należy mocować do drewnianej konstrukcji stosując wyłącznie gwoździe ocynkowane lub podobnie zabezpieczone przed rdzą lub nierdzewne.

12 Sklejka wodoodporna Łączniki Do łączenia drewnianych elementów konstrukcji należy stosować łączniki metalowe - gwoździe, wkręty do drewna, śruby, zszywki lub złącza metalowe. Łączniki winne posiadać deklarację zgodności producenta o spełnieniu wymagań stawianych przez Polskie Normy i

13 być dopuszczone do stosowania w budownictwie. Gwoździe, śruby lub zszywki należy wbijać w takiej odległości od końca by wbijanie nie powodowało pęknięcia elementu łączonego Gwoździe Gwoździe stosowane w połączeniach elementów konstrukcyjnych winne być o długości nie mniejszej niż łączna grubość pierwszego elementu łączonego i połowa grubości drugiego elementu Gwoździe budowlane zwykłe Gwoździe budowlane zwykłe stosuje się do łączenia poszczególnych drewnianych elementów konstrukcji ścian, stropów i dachu, a także do montażu poszycia stropów, ścian i dachu. Gwoździe budowlane zwykłe można zastąpić gwoździami skrętnymi o tej samej długości, lub gwoździami karbowanymi o nieco krótszej długości niż wymagana długość gwoździa zwykłego Gwoździe budowlane skrętne Gwoździe skrętne można stosować w zastępstwie gwoździ budowlanych zwykłych do łączenia poszczególnych drewnianych elementów konstrukcji ścian, stropów i dachu, a także do montażu poszycia stropów, ścian i dachu. Gwoździe skrętne można zastąpić gwoździami budowlanymi zwykłymi o tej samej długości bądź gwoździami karbowanymi lub wkrętami do drewna o nieco krótszej długości niż wymagana długość gwoździa zwykłego Gwoździe budowlane karbowane Gwoździe karbowane można stosować w zastępstwie gwoździ zwykłych lub skrętnych do łączenia poszczególnych drewnianych elementów konstrukcji ścian, stropów i dachu, a także

14 do montażu poszycia stropów, ścian i dachu. Wymiar gwoździ karbowanych może być nieco mniejszy niż wymagany wymiar gwoździ budowlanych zwykłych lub skrętnych i równy wkrętom do drewna stosowanych do łączenia tych samych elementów konstrukcji budynku Gwoździe papowe Gwoździe papowe należy stosować do montażu płyt gipsowo - włóknowych na poszycia zewnętrzne ścian Wkręty do drewna Wkręty do drewna można stosować do łączenia poszczególnych drewnianych elementów konstrukcji ścian, stropów i dachu, a także do montażu poszycia stropów, ścian i dachu. Wymiar wkrętów do drewna może być nieco mniejszy niż wymagany wymiar gwoździ budowlanych zwykłych lub skrętnych i równy gwoździom karbowanym stosowanym do łączenia tych samych elementów konstrukcji budynku Śruby Śruby (kotwy) należy stosować do montażu podwaliny ścianie fundamentowej lub płycie betonowej. Śruby mogą być także stosowane do łączenia dwóch lub kilku elementów konstrukcji w jedną całość Zszywki Zszywki można stosować do montażu poszycia ścian i połaci dachu wykonanego z płyt drewnopochodnych lub płyt gipsowo-włóknowych Płytki kolczaste Płytki kolczaste stosuje się do łączenie elementów drewnianych w płaszczyźnie poziomej. Powszechne zastosowanie znalazły przy montażu elementów wiązarów dachowych. Mogą rówwnież być stosowane do łączenie elementów przy prefabrykacji ścian i stropów.

15 Płytki kolczaste Złącza metalowe Drewniane elementy konstrukcji można łączyć za pomocą złączy metalowych. W budownictwie szkieletowym zastosowanie znajdują: wsporniki belek, złącza kątowe, złącza kalenicowe, stopki pod słupy, a także blachy do ochrony instalacji. Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.3. Wymagania techniczno-montażowe dla posadowienia Posadowienie Drewnianą konstrukcję budynków szkieletowych można stawiać na płycie betonowej lub, w przypadku drewnianego stropu nad podpiwniczeniem - na ścianach fundamentowych. Posadowienie, płyta betonowa lub korona ścian fundamentowych, winno spełniać warunek równości i płaskości. Dopuszczalne odchylenia mogą wynosić +/- 2 mm na długości ściany zewnętrznej budynku. Pomiar wypoziomowania podłoża należy dokonywać łatą o długości 2,0 m lub urządzeniem laserowym, z dokładnością do 1 mm. W przypadku niespełnienia powyżej określonych wymagań protokół odbioru posadowienia budynku winien określać sposób doprowadzenia powierzchni podłoża do stawianych wymagań Wysokość posadowienia Budynki o konstrukcji drewnianej należy posadowić na takiej wysokości by elewacja i konstrukcja budynku nie były narażone na oddziaływanie warunków atmosferycznych (np. rozpryskujące się o grunt krople deszczu. Dla budynków o elewacji z sidingiem drewnianym lub winylowym, systemem dociepleń z wełny lub styropianu minimalna wysokość

16 posadowienia od gruntu do poziomu stanu zerowego winna wynosić min. 20 cm, dla elewacji ceglanych - min. 15 cm Izolacja pozioma Wszystkie drewniane elementy konstrukcji budynku, w szczególności podwaliny ścian, tak zewnętrznych jak i wewnętrznych, należy odizolować od bezpośredniego kontaktu z podłożem betonowym. Jako izolację należy stosować materiały izolacyjne w formie papy izolacyjnej lub folii budowlanej. Izolację należy wykonać z podwójnych pasków materiału izolacyjnego szerokości nie mniejszej niż szerokość podwaliny Uszczelnienie Celem uszczelnienia podwaliny na przewietrzanie, pomiędzy izolację poziomą ścian zewnętrznych a podwalinę, należy dodatkowo układać piankę polietylen. Pianka winna być grubości min. 5 mm i szerokości równej szerokości podwaliny.

17 Izolacja pionowa Wszystkie drewniane elementy konstrukcji, w szczególności elementy konstrukcji ścian i stropów, należy odizolować od bezpośredniego kontaktu z konstrukcjami murowanymi - np. kominy, ściany murowane dzielące budynki bliźniacze lub szeregowe. Jako izolację należy stosować materiały izolacyjne w formie papy izolacyjnej lub folii

18 budowlanej. Izolację należy wykonać z podwójnych pasków materiału izolacyjnego szerokości równej drewnianemu elementowi konstrukcji ściany czy stropu Podwalina Montaż konstrukcji budynku należy rozpoczynać od montażu podwaliny. Na podwaliny należy stosować elementy drewniane impregnowane ciśnieniowo. Szerokość podwaliny winna być równa szerokości elementów konstrukcyjnych (słupków) ściany. Podwalinę należy zakotwić w podłożu za pomocą kotew metalowych. Kotwy należy osadzać w odległości nie mniejszej niż 120 cm. W narożnikach budynku kotwy należy osadzić w odległości nie większej niż 30 cm poza wewnętrzne lico ściany prostopadłej do tej, na której montuje się podwalinę Wymagania techniczno-montażowe... Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.4. Wymagania techniczno-montażowe dla konstrukcji stropu nad piwnicą

19 Konstrukcja stropów winna odpowiadać wymogom - statyki budynku - izolacyjności akustycznej - izolacyjności termicznej Konstrukcja stropu składa się z podwaliny zakotwionej do ściany fundamentowej, belek stropowych i belek czołowych - belka prostopadła do belek stropowych stanowiąca zakończenie stropu oraz z podciągów i poszyci Podwalinę z drewna impregnowanego ciśnieniowo należy zakotwić do ściany fundamentowej lub płyty betonowej śrubami o grubości nie mniejszej niż 12 mm w maksymalnym rozstawie 240 cm Konstrukcja stropu nad piwnicą

20 Konstrukcja stropu nad piwnicą Podwalinę należy odizolować od murów fundamentowych podwójną papą izolacyjną lub podwójną warstwą folii budowlanej. Dodatkowo pod podwalinę, ze względu na przewietrzanie należy założyć uszczelnienie z pianki polietylenowej lub miękkiej wełny grubości 25 mm przez ściśnięciem. Wielkość i rozstaw belek stropowych winien określać projekt budynku. Oparcie belek stropowych na podwalinie nie powinno być mniejsze niż 40 mm. Połączenie drewnianych elementów stropu należy wykonać zgodnie z wymogami przedstawionymi w projekcie. Gdy pomieszczenia piwniczne są nie ogrzewane strop nad piwnicą należy traktować jako przegrodę zewnętrzną zachowując układ warstw jak dla ściany zewnętrznej stosując opóźniacz pary, izolację cieplną i folię wiatroizolacyjną. Rolę opóźniacza pary spełniać może płyta poszycia z połączeniami wypełnionymi masą trwale plastyczną lub płyty poszycia łączone na pióro i wpust. Grubość izolacji cieplnej winna spełniać wymagania izolacyjności cieplnej stawiane przegrodom zewnętrznym nad pomieszczeniami nieogrzewanymi. Dla zabezpieczenia konstrukcji stropu i izolacji cieplnej przed działaniem wilgoci z gruntu, dolną powierzchnię stropu należy zabezpieczyć folią wiatroizolacyjną. Strop należy zabezpieczyć przed skrzypieniem podłogi izolując płytę poszycia od belek stropowych. Jako izolację stosować można piankę polietylenową, uszczelki gumowe lub z filcu. Konstrukcja stropu winna być pozioma. Pomiaru poziomu stropu należy dokonywać łatą o długości 2,0 m lub urządzeniem laserowym, z dokładnością do 1 mm na długości łaty.

21 Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.5. Wymagania techniczno-montażowe dla konstrukcji ścian zewnętrznych Ściana jest przegrodą oddzielającą otoczenie, narażone na oddziaływania atmosferyczne, od wnętrza budynku. Stąd ściana musi spełniać wymagania izolacyjności termicznej i akustycznej, być odporną na działanie wilgoci. Ściana przenosi wszelkie obciążenia ze stropów i dachu na fundamenty. Dzięki temu musi spełniać wszelkie wymagania do przenoszenia tych obciążeń. Konstrukcja ścian winna odpowiadać wymogom - statyki budynku - izolacyjności cieplnej - izolacyjności akustycznej Rodzaje konstrukcji ścian Ściany zewnętrzne budynku mogą być wznoszone w konstrukcji platformowej lub balonowej Konstrukcja ściany konstrukcja platformowa Konstrukcja platformowa to konstrukcja, w której poszczególne elementy budynku - strop nad piwnicą, ściany parteru, strop nad parterem, ściany piętra itp. - wznosi się w kolejności zakończenia poszczególnych etapów budowy. Konstrukcja platformowa

22 Konstrukcja ściany konstrukcja balonowa. Konstrukcja balonowa polega na montażu konstrukcji domu poprzez wzniesienie w pierwszej kolejności ścian zewnętrznych, Np. parteru i ścianki kolankowej lub piętra, z ciągłych słupków ścian zewnętrznych. Po wzniesieniu ściany zewnętrznej, parteru i wyższej kondygnacji, montuje się strop nad parterem. Konstrukcja balonowa ma zastosowanie szczególnie w przypadkach domów parterowych z użytkowym poddaszem ze ścianką kolankową. Oparcie belek stropowych w konstrukcji balonowej

23 Konstrukcja balonowa Oparcie belek stropowych w konstrukcji balonowej Konstrukcja ściany zewnętrznej Głównymi elementami ściany zewnętrznej są: pozioma podwalina, pionowe słupki i podwójny oczep górny. Słupki przenoszą obciążenia ze stropów i dachu na fundamenty. Do podwaliny, słupków i oczepów montuje się poszycie zewnętrzne i okładziny elewacyjne. Na ściany zewnętrzne należy stosować elementy konstrukcji o przekroju 38 x 140 mm. Szerokość elementu podyktowana jest grubością izolacji cieplnej ściany zewnętrznej. Osiowy

24 rozstaw słupków uzależnia się od wielkości przenoszonych obciążeń; dla budynków mieszkalnych parterowych i parterowych z użytkowym poddaszem osiowy rozstaw słupków winien wynosić 60 cm, a dla budynków piętrowych 5 40 cm. W konstrukcji ściany zewnętrznej mogą się znajdować otwory drzwi zewnętrznych i otwory okienne. Konstrukcja ściany winna być pionowa. Pomiaru pionu ściany należy dokonywać łatą o długości 2,0 m lub urządzeniem laserowym, z dokładnością do 1 mm na długości łaty. Typowa konstrukcja ściany zewnętrznej Typowy układ ściany zewnętrznej Podwalina i oczep ścian Podwalina to poziomy element ściany, w dolnej jej części, przenoszący obciążenia ze słupków na niżej położony element konstrukcyjny budynku. Podwalina winna posiadać tę samą szerokość, co słupki ściany.

25 Pod ściany parteru stawiane na płycie betonowej, należy stosować podwaliny impregnowane ciśnieniowo chemicznymi środkami ochrony drewna. Podwaline należy uszczelni na przewietrzanie. Oczep to poziomy element ściany, więczący górną część ściany, przenoszący obciążenia na słupki z wyżej położonych elementów konstrukcyjnych budynku - stropu, dachu. Oczep winien posiadać tę sama szerokość, co słupki ściany. Powszechnie stosuje się podwójny oczep; dolny służy do montażu słupków, górny do spięcia ścian kondygnacji i przenoszenia obciążeń z elementów konstrukcji wyższych kondygnacji. W przypadku, gdy belki stropowe wyższej kondygnacji lub krokwie są w osi słupków ściany lub z przesunięciem nie większym niż 50 mm w stosunku do słupka ściany - możliwe jest stosowanie pojedynczego oczepu ściany. Podwójny oczep, w narożnikach budynku i połączeniach ścian należy łączyć w sposób pokazany na rysunku. Połączenie oczep w ściany wewnętrznej ze ścianą zewnętrzną

26 Połączenie oczep w narożnika ściany zewnętrznej Nawis ściany zewnętrznej Dopuszczalny jest nawis konstrukcji ściany do szerokości 1/3 ściany zewnętrznej w stosunku do linii ściany fundamentowej lub niżej położonego stropu. Nawis ściany zewnętrznej w stosunku do ściany fundamentowej Konstrukcja narożnika ściany zewnętrznej Konstrukcję narożnika tworzą ściany zewnętrzne ustawione względem siebie pod kątem prostym. Narożnik należy dodatkowo wzmocnić dwoma słupkami; jeden zamyka narożnik zewnętrzny, drugi dla podparcia płyty gipsowej.

27 Konstrukcja narożnika budynku

28 Szczegół narożnika Konstrukcja otworu okiennego Konstrukcję otworu okiennego tworzą dwie pary słupków po każdej stronie otworu. Wewnętrzne słupki stanowią oparcie dla nadproża, które zamyka otwór okienny w jego górnej części. Dołem otwór okienny zamyka parapet. Otwór okienny winien być większy, od przewidzianego projektem okna, o 20 mm z każdej strony otworu. W ścianach nośnych otwór okienny należy zwieńczyć nadprożem. Wielkość nadproża, uzależniona od szerokości otworu, winna być określona w projekcie.

29 Konstrukcja otworu okiennego Konstrukcja otworu drzwiowego Konstrukcję otworu drzwiowego tworzą dwie pary słupków po każdej stronie otworu. Wewnętrzne słupki stanowią oparcie dla nadproża, które zamyka otwór drzwiowy w jego górnej części. Otwór drzwi zewnętrznych winien być większy od przewidywanej wielkości drzwi o 50 mm na szerokości i 70 mm na wysokości. W ścianach nośnych otwór drzwiowy należy zwieńczyć nadprożem. Wielkość nadproża, zależna od szerokości otworu, winna być określona w projekcie.

30 Konstrukcja otworu drzwiowego Nadproża Otwory okienne i drzwiowe w ścianach nośnych należy zwieńczyć nadprożami, które poprzez słupki ościeżnicy przenoszą obciążenia z dachu i stropów wyższych kondygnacji na ściany fundamentowe i fundamenty. Nadproża wymagają specjalnej konstrukcji złożonej z dwóch elementów ustawionych pionowo. Wysokość nadproża dobiera się w zależności od wielkości przenoszonych obciążeń i rozpiętości otworu. Minimalną wysokość nadproży prezentuje poniższa tabela:

31 Ze względu grubość ścian zewnętrznych - 14 cm - nadproża otworów okiennych i drzwiowych należy wykonywać tej samej grubości, montując je z dwóch elementów grubości 38 mm, a przestrzeń między nimi wypełniając izolacją cieplną. Nadproże można wzmocnić poprzez dodanie, zamiast izolacji cieplnej, trzeciego elementu nadproża. Nadproża należy oprzeć na słupkach ościeżnicy. Przy rozpiętości nadproża do 260 cm nadproże winno być oparte na pojedynczych słupkach z każdej strony nadproża. Gdy rozpiętość wzrasta do 360 cm - na podwójnych słupkach, a powyżej 360 cm 5 na potrójnych. Nadproża nośne otworów drzwiowych w ściankach działowych należy wykonywać z dwóch elementów grub.38 mm, przyjmując wysokość według przedstawionej tabeli. By uzyskać nadproże o szerokości równej szerokości ścianki działowej (89 mm), pomiędzy elementy nadproża grub. 38 mm należy osadzić sklejkę lub płytę wiórową grub. 12 mm. Nadproża otworów drzwiowych w ściankach działowych nienośnych wykonuje się z pojedynczego, leżącego na płask, elementu o przekroju równym przekrojowi elementów, z których montuje się ściankę działową. Usztywnienie konstrukcji otworu drzwiowego należy wykonać poprzez montaż usztywnień między słupkami ościeżą, a następnymi słupki ściany lub poprzez montaż dodatkowego słupka z każdej stronie otworu. Dodatkowe słupki winne podtrzymywać nadproże. Rodzaje konstrukcji nadproży Wzmocnienie ścian pod szafki kuchenne W pomieszczeniach kuchennych należy wykonać wzmocnienia konstrukcji dla zamieszenia i zamocowania szafek kuchennych.

32 Wzmocnienia należy wykonać z elementów o przekroju 38 x 140 mm, montując na odpowiedniej wysokości pomiędzy między słupkami ścian pomieszczenia kuchni. Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.6. Wymagania techniczno-montażowe dla konstrukcji ścianek działowych Konstrukcja ścianki działowej składa się z: podwaliny: dolnego poziomego elementu mocowanego do podłoża, słupków tworzących konstrukcję ściany i oczepu - górnego poziomego elementy łączącego słupki ściany. Na konstrukcję ścianki działowej powszechnie stosuje się elementy o przekroju 38 x 89 mm. W miejscach gdzie ścianka działowa pełni jedynie funkcje przegrody, bez wymogów w zakresie izolacyjności akustycznej, dozwolone jest stosowanie elementów o przekroju 38 x 63 mm. ścianki działowe, tzw. ścianki mokre, w których przewiduje się umieszczenie przewodów instalacji sanitarnych należy wykonać z elementów o przekroju 38 x 140 mm. Na podwalinę leżącą na płycie betonowej należy stosować drewno impregnowane ciśnieniowo, dodatkowo odizolowane od płyty warstwą izolacji poziomej 5 papa izolacyjna lub folia budowlana. W konstrukcji ścianki działowej mogą się znajdować otwory drzwi wewnętrznych. Konstrukcja ściany winna być pionowa. Pomiaru pionu ściany należy dokonywać łatą o długości 2,0 m lub urządzeniem laserowym, z dokładnością do 1 mm na długości łaty Izolacyjność - akustyczna ścianek działowych W zależności od usytuowania ścianki działowe wymagają odpowiedniej izolacyjności akustycznej.

33 Dla zapewnienia skutecznej izolacyjności akustycznej ścianek działowych: - pomiędzy dwoma pokojami, bez drzwi, - pomiędzy pokojami, a pomieszczeniami sanitarnymi, jako izolację akustyczną wewnątrz ściany należy stosować materiał izolacyjny o gęstości min. 80 kg/m, a ściankę obustronnie obłożyć płytą gipsowo-kartonową grub. 12,5 mm. Izolacyjność akustyczną ścianki można podnieść poprzez obustronny montaż dodatkowej płyty gipsowej Konstrukcja ścianki działowej nośnej Konstrukcja ścianki działowej nośnej winna spełnia wymagania stawiane konstrukcji ścianki działowej. Nad otworami drzwiowymi należy wykonać nadproże. Wysokość nadproża należy dobrać w zależności od przenoszonych obciążeń i szerokości otworu Konstrukcja ścianki działowej nienośnej Konstrukcja ścianki działowej nienośnej winna odpowiadać wymogom stawianym konstrukcji ścianki działowej. W ściankach działowych nienośnych, nad otworami drzwiowymi, nie są wymagane nadproża o wzmocnionej wytrzymałości. Rolę nadproża może spełniać pojedynczy element o przekroju stosowanym na podwalinę lub oczep. Usztywnienie konstrukcji otworu drzwiowego należy wykonać poprzez montaż usztywnień między słupkami ościeżą, a następnymi słupki ściany lub poprzez montaż dodatkowego słupka z każdej stronie otworu.

34 Konstrukcja ścianki działowej nienośnej

35 Konstrukcja nadproża nienośnego w ściance działowej Połączenie ścianek działowych ze ścianą zewnętrzną Łączenie ścianek działowych ze ścianą zewnętrzną należy wykonać poprzez przewiązki zamocowane pomiędzy słupki ściany zewnętrznej. Jednak takie rozwiązanie wymaga montażu dodatkowych elementów dla oparcie płyt gipsowych w narożnikach pomieszczeń. Innym sposobem połączenia ścianek działowych ze ścianą zewnętrzną jest montaż dodatkowych słupków w ścianie zewnętrznej zapewniających jednocześnie oparcie dla płyt gipsowych w narożnikach. Dodatkowe słupki muszą jednak mieć szerokość większą od szerokości słupków ścianki działowej.

36

37 Zasada połączenia ścianki działowej ze ścianą zewnętrzną poprzez przewiązki

38 Zasada połączenia ścianki działowej ze ścianą zewnętrzną poprzez montaż dodatkowych słupków Zastawki ogniowe Zastawki ogniowe, w przypadku pożaru budynku, mają ograniczyć rozprzestrzenianie się ognia do sąsiednich pomieszczeń. Zastawki ogniowe należy montować na oczepach ścianek działowych biegnących prostopadle do belek stropu wyższej kondygnacji. Zastawki ogniowe winne posiadać wysokość równą wysokości belek stropowych.

39 Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.7. Wymagania techniczno-montażowe dla konstrukcji stropów Konstrukcja stropu w budynku musi przenosić obciążenia własne, obciążenia stałe i zmienne związane z używalnością stropów. Wymagania przedstawione dotyczą elementów konstrukcji stropów o osiowym rozstawie belek stropowych nieprzekraczającym 400 mm i minimalnym przekrój belki stropowej wynoszącym 38 x 184 mm. Strop winien być zaprojektowany tak by przenieść przewidziane obciążenia przy minimalnym ugięciu z zachowaniem wymaganej sztywności Konstrukcja stropów międzykondygnacyjnych Konstrukcja stropów winna odpowiadać wymogom - statyki budynku - izolacyjności akustycznej Konstrukcja stropu składa się z belek stropowych i belek czołowych -belka prostopadła do belek stropowych stanowiąca zakączenie stropu oraz ewentualnych podciągów i poszycia. Belki czołowe i belki stropowe należy oprzeć na oczepach ścian. Oparcie belek stropowych na oczepie ściany zewnętrznej nie powinno być mniejsze niż 40 mm. Wielkość i rozstaw belek stropowych winien określać projekt budynku.

40 Połączenie drewnianych elementów stropu należy wykonać za pomocą łączników - gwoździ, śrub lub złączy metalowych według zasad przedstawionych w projekcie. Konstrukcję stropu należy zabezpieczyć przed skrzypieniem podłogi izolując płytę poszycia od belek stropowych. Jako izolacje można stosować piankę polietylenową grubości min. 0,5 cm, lub uszczelki gumowe czy filcowe. Płytę poszycia do belek stropowych należy montować zgodnie z wymogami przedstawionymi w części poświęconej zasadom montażu płyt poszycia. Konstrukcja stropu musi spełniać wymogi izolacyjności akustycznej. Konstrukcja stropu winna być pozioma. Pomiaru poziomu stropu należy dokonywać łatą o długości 2,0 m lub urządzeniem laserowym, z dokładnością do 1 mm na długości łaty. W stropie mogą się znajdować otwory na schody. Konstrukcja stropu międzykondygnacyjnego

41 Strop międzykondygnacyjny z poszyciem podłogi Konstrukcja otworu na schody Wielkość otworu określa projekt. Otwór tworzy się przez wycięcie belek stropowych, które, za pomocą wsporników belek, należy zawiesić na wymianie. Gdy wymiar otworu (prostopadły do belek stropowych) nie przekracza 120 cm, można stosować pojedynczy wymian o przekroju równym przekrojowi belki stropowej. Natomiast, jeżeli wymiar przekracza 120 cm, należy stosować podwójny wymian. Przekrój elementów wymianu winien odpowiadać przekrojowi belki stropowej. Jeżeli wymiar otworu (równoległy do belek stropowych) przekracza 80 cm krawędzie otworu należy wzmocnić dodatkową belką stropową. Gdy wielkość otworu przekracza 320 cm (prostopadle do belek stropowych) lub 200 cm (równolegle do belek stropowych) należy wykonać obliczenia konstrukcyjne określające wielkość wymianu i krawędzi otworu.

42 Zasady konstrukcji otworu w stropie Konstrukcja wykuszu równoległego do belek stropowych Konstrukcję stropu dla wykuszu okiennego równoległego do belek stropowych tworzą belki stropowe prostopadłe do belek stropu. Belki stropowe tworzące wykusz muszą być zakotwione w stropie na długości, co najmniej sześciokrotnego wysięgu wykuszu. Belki należy zakotwić na podwójnej belce stropowej. Konstrukcję stropu dla wykuszu okiennego równoległego do belek stropowych można wysunąć poza lico ściany na 400 mm w przypadku stosowania belek stropowych o min. przekroju 38 x 185 mm lub na 600 mm w przypadku belek stropowych o przekroju min. 38 x 235 mm. Gdy wymiar wykuszu, wystającego poza lico ściany, przekracza 600 mm należy wykonać obliczenia statyczne. Zasady montażu wykuszu na belkach równoległych do belek stropowych

43 Konstrukcja wykuszu okiennego prostopadła do belek stropowych Konstrukcję stropu wykuszu okiennego prostopadłego do belek stropowych tworzy się przez przedłużenie belek stropowych poza lico budynku. Gdy belki stropowe posiadają wymiar 38 x 185 mm, szerokość wykuszu wystającego poza lico ściany nie może przekroczyć 400 mm. Przy stosowaniu belek o przekroju 38 x 235 mm wysięg wykuszu można zwiększyć do 600 mm. Gdy wymiar wykuszu, wystającego poza lico ściany, przekracza 600 mm należy wykonać obliczenia statyczne. Zasady montażu wykuszu na belkach prostopadłych do belek stropowych Oparcie ścianek działowych na stropie Sposób oparcia ścianek działowych na stropie uzależniony jest od rodzaju ścianki działowej + nośnej lub nienośnej, a także od usytuowania ścianki względem belek stropowych Wzmocnienia stropu pod ścianki działowe nośne ścianki działowe biegnące równolegle do belek stropowych muszą być podtrzymane przez dodatkowe belki stropowe lub ściany nośne niższej kondygnacji. Stropy przenoszące ścianki działowe nośne prostopadłe do belek stropowych, przenoszące obciążenia z jednej lub więcej kondygnacji, nie wymagają dodatkowego wzmocnienia, jeżeli ścianki są usytuowane w odległości nie większej niż 60 cm od nośnej podpory (podciąg, ściana nośna) znajdującej się poniżej stropu. Stropy przenoszące ścianki działowe nośne usytuowane prostopadle do belek stropowych, a przenoszące obciążenia z nieużytkowego stropu, nie wymagają dodatkowego wzmocnienia, jeżeli ścianki są usytuowane w - odległości nie większej niż 90 cm od nośnej podpory znajdującej się poniżej stropu.

44 Zasada oparcia ścianek działowych biegnących prostopadle do belek stropu Oparcie ścianek działowych nienośnych Wzmocnienie stropu dla przeniesienia obciążeń ze ścianki działowej nienośnej biegnącej równolegle do belek stropowych należy wykonać w formie dodatkowej belki stropowej lub przewiązek. Przewiązki należy zamocować między belkami stropowymi, pod ścianką działową, w rozstawie nie większym niż 120 cm. Ścianki działowe równoległe do belek stropowych należy usztywnić poprzez montaż oczepu ścianki do belek stropowych lub przewiązek zamocowanych między belkami stropowymi. Ścianki działowe nienośne, biegnące prostopadle do belek stropowych nie wymagają dodatkowego wzmocnienia stropu.

45 Wzmocnienie stropu pod ścianki działowe równoległe do belek stropowych

46 Zamocowanie ścianek działowych równoległych do belek stropowych Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.8. Otwory w elementach konstrukcji ścian i stropów Otwory w elementach konstrukcji ścian i stropów, by nie osłabiły konstrukcji budynku, muszą być wykonywane w ograniczonej wielkości.

47 Otwory w elementach konstrukcji ścian Otwory w elementach konstrukcji ścian należy podzielić na wręby i otwory wiercone Wręby W słupkach nośnych głębokość wrębu nie może przekraczać jednej czwartej szerokości słupka. W słupkach nienośnych głębokość wrębów nie może przekraczać dwóch piątych szerokości słupka. W przypadku wykonywania wrębu w oczepie ściany, oczep należy wzmocnić blachą stalową przybitą do jego czoła. Otwory wiercone w słupkach ścian Otwory wiercone W słupkach ścian nośnych otwory wiercone można wykonywać do średnicy dwóch piątych szerokości słupka, przy zachowaniu minimum jednej piątej szerokości słupka od krawędzi. W słupkach ścian nienośnych otwory wiercone można wykonywać do średnicy trzech piątych szerokości słupka, przy zachowaniu minimum jednej piątej szerokości słupka od krawędzi. W przypadku wykonywania wrębów lub otworów wierconych większych niż wspomniano powyżej, słupki należy wzmocnić dodatkowymi nakładkami na odcinku ok.- 60 cm w obie strony od wrębu lub otworu.

48 Wręby i otwory wiercone w belkach stropowych Otwory w belkach stropowych Otwory w belkach stropowych należy podzielić na wręby i otwory wiercone Wręby Wręby w belkach stropowych można wykonywać jedynie w odległości 1/3 rozpiętości licząc od podpory. W pozostałej, ośrodkowej 1/3 rozpiętości, nie należy wykonywać żadnych wrębów. W części przypodporowej belek, wręby mogą być wykonane w odległości nie większej niż połowa szerokości belki od krawędzi elementu nośnego, przy głębokości nieprzekraczającej 1/3 wysokości. Wręby wykonywane w miejscach do 1/3 rozpiętości od podpory, nie mogą być szersze niż jedna trzecia wysokości belki i jedna szósta głębokie. We wrębach wykonywanych w dolnej o, co zabezpieczy belkę przed krawędzi belki zaleca się krawędzie wrębów ścinać pod kątem 45 rozwarstwieniem. Wręby w słupkach ścian

49 Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego 1.9. Wymagania techniczno-montażowe dla konstrukcji dachu Wymagania dotyczą konstrukcji dachów krokwiowych lub jętkowo-krokwiowych wykonanych z materiałów drzewnych powszechnie stosowanych w jednorodzinnym budownictwie mieszkaniowym drewnianym opartych na elementach drewnianych wymiarowanych według systemu kanadyjskiego. Konstrukcja dachu winna odpowiadać wymogom - statyki budynku - izolacyjności cieplnej - izolacyjności akustycznej Konstrukcja dachu winna być zgodna z nachyleniem określonym w projekcie. Dach wieńczy budynek od góry i stanowi jego ochronę przez oddziaływaniem warunków atmosferycznych. Konstrukcja dachu musi spełniać wymagania statyczne do przenoszenia obciążeń śniegiem, wiatrem i pokrycia dachu. Stropodach musi spełniać wymagania przegrody zewnętrznej. Dach musi pokrywać budynek na całej powierzchni. Jeżeli elementy budynku wystają ponad dach, dach winien okalać te elementy i przekrywać pozostałą część budynku. Pokrycie dachu musi być szczelne by w całości zabezpieczyć budynek przed opadami atmosferycznymi. Głównym elementem konstrukcji dachu są krokwie, które bezpośrednio przenoszą obciążenia wiatrem, śniegiem i pokrycia dachowego. Powszechnie stosowanymi rozwiązaniami dachu są dach krokwiowy, dach krokwiowojętkowy bądź wiązary kratowe łączone na płytki kolczaste lub sklejkę. Przyjęty na budynku rodzaj konstrukcji dachu winien wynikać z przyjętych rozwiązań architektonicznych budynku i obliczeń konstrukcyjnych dla konstrukcji dachowej.

50 Wręby w słupkach ścian Dach krokwiowy Dach, w którym elementem konstrukcyjnym są tylko krokwie nazywamy dachem krokwiowym. Dach taki stosować można przy małych rozpiętociach. Przekrój i osiowy rozstaw krokwi winien wynikać z obliczeń konstrukcyjnych. Krokwie należy oprzeć i zakotwić w koronie ścian zewnętrznych. W zależności od rozwiązań, w górnej części dachu krokwie mogą opierać się o deskę kalenicową lub o krokiew naprzeciwległą.

51 Oparcie krokwi na oczepie ściany Konstrukcja dachu krokwiowego

52 Oparcie krokwi na desce kalenicowej Konstrukcja dachu krokwiowo-jętkowego Dach krokwiowo-jętkowy Dach, w którym elementem konstrukcyjnym są krokwie i jętka + element stężający krokwie nazywamy dachem krokwiowym. Dach taki może być projektowany na budynkach o większej rozpiętości niż dach krokwiowy. Przekrój i osiowy rozstaw krokwi, a także przekrój jętki i sposób jej mocowania do krokwi, winien wynikać z obliczeń konstrukcyjnych Wiązary dachowe Wiązary dachowe stanowią konstrukcję dachu opartą na konstrukcji kratowej. Przekroje elementów tworzących konstrukcję kratową i rodzaj ich połączeń winien wynikać z projektu.

53 Konstrukcja wiązara dachowego Wysokość krowi W budynkach z otwartą przestrzenią dachową + w budynkach z poddaszem nieużytkowym, wysokość krowi wynika bezpośrednio z obliczeń konstrukcyjnych. W budynkach z poddaszem użytkowym wysokość krokwi jest uzależniona nie tylko od obliczeń konstrukcyjnych, lecz także od grubości izolacji cieplnej w połaci dachu. W dachach bez poszycia minimalna wysokość krokwi winna odpowiadać minimalnej grubości izolacji cieplnej spełniającej normowe wymagania w zakresie izolacyjności cieplnej dla stropodachów nad ogrzewanymi poddaszami. W przypadku montażu poszycia na połaci dachu, wysokość krokwi należałoby zwiększyć o grubość szczeliny wentylacyjnej zapewniającej wyprowadzenie wilgoci Z poddasza poza obręb budynku. Jednak zapewniając szczelinę wentylacyjną, można nie podnosić wysokości krokwi, montując ruszt od spodu krokwi, a przestrzeń między elementami rusztu wypełniając dodatkową warstwą izolacji cieplnej. W ten sposób można zachować wysokość krokwi i zapewnić odpowiednią grubość izolacji cieplnej w połaci dachu. Innym rozwiązaniem może być montaż rusztu na krokwiach (równolegle wzdłuż krokwi), które gwarantują przestrzeń dla szczeliny wentylacyjnej przy zachowaniu grubości izolacji cieplnej na całą wysokość krokwi. Jednak to rozwiązanie wymaga wcześniejszego, przed montażem rusztu, założenia folii wysokoparoprzepuszczalnej na całej połaci dachu.

54 Zasady konstruowania otworów w połaci dachu Krokwie narożne i koszowe. Ze względu na szerokość oparcia krokwi zwykłych na krokwiach narożnych i koszowych, krokwie narożne i koszowe winne być o jeden rozmiar wyższe niż krokwie zwykłe. Np. jeżeli zastosowano krowie o wysokości 140 mm, krokwie narożne lub koszowe winne mieć wysokość 185 mm. Krokwie narożne i koszowe należy wykonywać z podwójnych elementów Otwory w połaci dachu Konstruowanie w połaci dachu otworów o szerokości nieprzekraczającej rozstawu krokwi nie wymaga specjalnych rozwiązań. Gdy szerokość otworu jest równa lub szersza niż podwójny osiowy rozstaw krokwi, z obu stron otworu należy zamontować podwójne krokwie. Przy każdej szerokości otwory, gdy zachodzi konieczność wycięcia krokwi, górne i dolne ościeże otworu należy wykonać z podwójnego wymianu. Wręby w słupkach ścian

55 Wymagania techniczno-montażowe dla lekkiego, drewnianego budownictwa szkieletowego Łączenia elementów konstrukcji na gwoździe Łączenia elementów konstrukcji dachu na gwoździe winna być zgodne z projektem. Belka czołowa do podwaliny belka czołowa do podwaliny co 400 mm - 82 mm (3 1/4" -12d) po skosie, przez belkę czołową Belki stropowe do podwaliny z deską czołową Belka krawędziowa do podwaliny, co 400 mm -82 mm (3 1/4" -12d) po skosie, przez belkę krawędziową Deska czołowa do belek stropowych 3 szt. -82 mm (3 1/4" -12d) w każdą belkę stropową prostopadle, przez deskę czołową

56 Belka stropowa do podciągu belka stropowa do podciągu 2 szt. -76 mm (3" - 10d) po jednym gwoździu w każdą belkę po skosie, przez belkę stropową Belka stropowa do belki stropowej 6 szt. -82 mm (3 1/4" - 12d) po trzy gwoździe w każdą belkę stropową prostopadle, przez belkę stropową Podwalina ściany do belek stropowych - prostopadła do belek stropowych - słupki w linii belek podwalina do belek stropu po 2 szt mm (3 1/4" - 12d) do każdej belki stropowej po skosie, z góry, przez podwalinę Podwalina ściany do belek stropowych - prostopadła do belek stropowych - słupki poza liniami belek podwalina do belek stropu 88 mm (3 1/2" 16d) po 2 szt mm (3 1/4" - 12d) do każdej belki stropowej prostopadle, z góry, przez podwalinę

57 Podwalina ściany do belek stropowych - równoległa do belek stropowych podwalina do belki krawędziowej po 2 szt mm (3 1/4" -12d) przy każdym słupku, prostopadle, z góry, przez podwalinę Słupek ściany do podwaliny - bity od spodu podwaliny podwalina do słupka (na leżąco) 2 szt mm (3 1/4" - 12d) do każdego słupka prostopadle, od dołu, przez podwalinę Słupek ściany do podwaliny - bity z góry podwaliny słupek do podwaliny 4 szt mm (2 1/2" - 8d) po dwa z każdej strony słupka po skosie, od góry, przez słupek

58 Oczep do słupka oczep do słupka 2 szt mm (3 1/4" - 12d) w miejscu każdego słupka prostopadle, z góry przez oczep Podwójny oczep ściany oczep górny do oczepu dolnego 76 mm (3 " - 10d) w miejscu każdego słupka, mijankowo prostopadle, od góry, przez górny oczep

59 Podwójne słupki - w ścianach, - w połączeniach ścian, słupek do słupka 82 mm (3 1/4 " 12d) śr. Co 400 mm, mijankowo, skrajne ok. 15 cm od końców, prostopadle, na całej długości Podwójne słupki - w narożnikach ścian, słupek do słupka 82 mm (3 1/4" 12d) śr. Co 400 mm, skrajne ok. 15 cm od końców, prostopadle, na całej długości słupków

60 Podwójne słupki w otworach okiennych i drzwiowych słupek do słupka 82 mm (3 1/4" 12d) dwa w górnej części słupka wewnętrznego pozostałe, śr. co 600 mm, dolny, ok. 150 mm od podwaliny prostopadle, na całej długości słupków Nadproże nienośne otworu słupek otworu do nadproża 2 szt mm (3 1/4" - 12d) z każdej strony nadproża prostopadle, przez słupek otworu

61 Nadproża nośne otworu nadproże wys. 185 mm słupek otworu do nadproża 4 szt mm (3 1/4" - 12d) z każdej strony nadproża prostopadle, przez słupek otworu Nadproża nośne otworu nadproże wys. 235 mm słupek otworu do nadproża 5 szt mm (3 1/4" - 12d) z każdej strony nadproża prostopadle, przez słupek otworu

62 Nadproża nośne otworu nadproże wys. 285 mm słupek otworu do nadproża 6 szt mm (3 1/4" - 12d) z każdej strony nadproża prostopadle, przez słupek otworu Usztywnienie ściany zastrzał z deski 25 x 100 mm zastrzał do słupków, podwaliny i oczepu 64 mm (2 1/2" - 8d) po 2 gwoździe w każdy słupek prostopadle, przez zastrzał

63 Deska czołowa na oczepie ściany deska czołowa do oczepu -ściany 88 mm (3 1/2" - 16d) w miejscu każdego słupka po skosie, przez belkę czołową Belki stropowe oparte na ścianie zewnętrznej belki stropowe do oczepu -ściany 2 szt mm (3 1/4" - 12d) po jednym z każdej strony belki po skosie, przez belkę stropową Belka czołową do belek stropowych 3 szt mm (3 1/4" - 12d) w każdą belkę stropową prostopadle, przez belkę czołową Zastawki ogniowe na przegrodach wewnętrznych zastawki do belek stropowych 4 szt mm (3 1/2" - 16d) po skosie, dwa gwoździe: - przez zastawkę do belki stropowej - przez zastawkę do oczepu

64 Podpora belek stropowych w konstrukcji balonowej podpora do słupka 2 szt mm (3 1/4" - 12d) do każdego słupka prostopadle, przez podporę Otwór w stropie Etap I belki krawędziowe otworu, prostopadle do wymianu 3 szt mm (3 1/2" - 16d) z każdej strony wymianu prostopadle, przez belki krawędziowe Etap II wymian, prostopadle do belek stropowych, skróconych 3 szt mm (3 1/2" - 16d) do każdej belki stropowej, skróconej prostopadle, przez wymian 2 szt mm (3" - 10d) ukośnie do każdej skrajnej belki otworu ukośnie, przez wymian

65 Etap III druga belka wymianu do pierwszej belki, co 300 mm - 82 mm (3 1/4" - 12d) w dwóch rządach prostopadle, przez drugą belkę wymianu Etap IV belki krawędziowe do drugiej belki wymianu, 3 szt mm (3 1/2" - 16d) z każdej strony wymianu prostopadle, przez belki krawędziowe Etap V dodatkowa belka krawędziowa do belki krawędziowej, co 300 mm - 82 mm (3 1/4" - 16d) w dwóch rządach mijankowo prostopadle przez dodatkową belkę krawędziową

66 Łączenie belek na ścianie wewnętrznej - oparcie na ścianie nośnej belka stropowa do belki stropowej 2 szt mm (3 1/2" - 16d) w każdą belkę prostopadle, przez belkę stropową Belka stropowa do oczepu 1 szt mm (3 1/2" - 16 d) w każdą belkę skośnie, przez belkę stropową Przewiązka blokowa przewiązka do belek stropowych 3 szt mm (3" - 10d) z każdego końca przewiązki prostopadle, przez belkę stropową Przewiązka krzyżulcowa przewiązki do belek stropowych 4 szt mm (2 1/2" - 8d) po 2 gwoździe na każdym końcu krzyżulca prostopadle, przez krzyżulce

67 Krokiew oparta na oczepie ściany - połączoną z belką stropową krokiew do belki stropowej 3 szt mm (3 1/4" - 12d) prostopadle, przez krokiew Belka stropowa do oczepu ściany 2 szt mm (2 1/2" - 8d) po skosie, przez belkę stropową Krokiew oparta na oczepie ściany - bez połączenia z belką stropową krokiew do oczepu 4 szt mm (4" - 20d) po 2 gwoździe z każdej strony krokwi po skosie, przez krokiew Krokiew oparta na podwalinie, 4 podwalina leżąca na poszyciu stropu krokiew do podwaliny 4 szt mm (3 1/2" - 16 d) po dwa gwoździe z każdej strony krowi po skosie, przez krokiew