Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 marca 2018 r. (OR. en)

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 marca 2018 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2018/0040 (COD) 6235/18 UD 38 WNIOSEK Od: Data otrzymania: 2 marca 2018 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej COM(2018) 85 final Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 952/2013 w celu przedłużenia przejściowego okresu wykorzystywania środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, przewidzianego w unijnym kodeksie celnym Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2018) 85 final. Zał.: COM(2018) 85 final 6235/18 ur DG G 3 B PL

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2018) 85 final 2018/0040 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 952/2013 w celu przedłużenia przejściowego okresu wykorzystywania środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, przewidzianego w unijnym kodeksie celnym PL PL

3 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku Przepisy unijnego kodeksu celnego 1 (kodeks) są stosowane od dnia 1 maja 2016 r. Głównym celem kodeksu jest przejście na pełne wykorzystanie systemów teleinformatycznych w odniesieniu do interakcji między przedsiębiorcami a organami celnymi oraz interakcji między organami celnymi, jak również zakończenie stosowania procedur celnych w formie papierowej. Kodeks stanowi, że dla szeregu procedur celnych należy wprowadzić systemy teleinformatyczne oraz że szczegóły i planowanie takich systemów powinny zostać określone w odrębnym programie prac. W programie prac dotyczącym UKC 2 sporządzono plan dla łącznie siedemnastu systemów teleinformatycznych UKC w oparciu o wieloletni plan strategiczny (MASP) dotyczący wszystkich projektów elektronicznych systemów celnych, który jest przygotowywany i regularnie aktualizowany w oparciu o decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady z 2008 r. 3. Systemy te można podzielić na dwie kategorie: a) czternaście systemów transeuropejskich, w tym niektóre systemy, które mają komponenty krajowe opracowywane przez państwa członkowskie oraz b) trzy systemy krajowe, które muszą zostać opracowane lub zmodernizowane przez same państwa członkowskie. Art. 278 kodeksu stanowi, że istniejące elektroniczne i oparte o dokumentację papierową systemy mogą być stosowane do procesów celnych w dalszym ciągu aż do momentu wdrożenia wszystkich nowych systemów teleinformatycznych przewidzianych na mocy kodeksu. W artykule tym określono, że stosowanie tych przejściowych uregulowań musi się zakończyć najpóźniej do końca 2020 r. Mając na uwadze ten termin, w programie prac ustanowiono etapowe plany ukończenia prac nad systemami teleinformatycznymi do roku Komisja i państwa członkowskie są na dobrej drodze do terminowego ukończenia znacznej większości prac nad systemami teleinformatycznymi. W 2017 r. wdrożono trzy z siedemnastu systemów oraz ukończono pierwszy etap kolejnego systemu wszystkie w zaplanowanym terminie. W rezultacie w tym terminie ukończone zostanie prawie osiemdziesiąt procent prac Komisji dotyczących transeuropejskich systemów przewidzianych w programie prac. Ostatnie etapy rozwoju systemów teleinformatycznych są jednak często najdłuższe, a zatem mimo iż większość systemów zostanie do 2020 r. ukończona, to niektóre będą ukończone tylko 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (wersja przekształcona) (Dz.U. L 56 z , s. 1). 2 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 99 z , s. 6). 3 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z , s. 21). PL 1 PL

4 częściowo. Podczas tych prac mających na celu wdrożenie siedemnastu systemów teleinformatycznych zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie napotykają wiele wyzwań. Wyzwania te, które w chwili wyznaczania terminu były niemożliwe do przewidzenia, obejmują: nieuniknione opóźnienie ukończenia projektowania systemów teleinformatycznych. Wyznaczając termin ukończenia na 2020 r, przewidywano, że zasady uzupełniające i wdrażające UKC (rozporządzenie delegowane do UKC 4, rozporządzenie wykonawcze do UKC 5 i przejściowe rozporządzenie delegowane do UKC 6 ) zostaną przyjęte bardzo szybko po przyjęciu UKC w 2013 r., tak by ich przepisy mogły zostać wzięte pod uwagę podczas opracowywania systemów teleinformatycznych. Dyskusje nad nimi trwały jednak znacznie dłużej, niż oczekiwano, a wspomniane akty zostały przyjęte w ich ostatecznej formie dopiero pod koniec 2015 r./ na początku 2016 r. Opóźnienie to pociągnęło za sobą opóźnienie w tworzeniu funkcjonalnych i technicznych specyfikacji dla wielu systemów teleinformatycznych; ogrom prac do wykonania w celu powiązania ze sobą siedemnastu systemów teleinformatycznych w całej UE oraz szczególna złożoność niektórych systemów teleinformatycznych. Elementy te stały się widoczne dopiero po rozpoczęciu prac nad funkcjonalnymi i technicznymi specyfikacjami dotyczącymi systemów. Mając pełny obraz sytuacji w następstwie prac nad specyfikacjami, Komisja i państwa członkowskie doszły do wniosku, że w niektórych przypadkach niezbędna jest zmiana docelowej daty ukończenia systemów. Tak jest w szczególności w przypadku tych systemów elektronicznych, w odniesieniu do których specyfikacje zostaną ukończone dopiero w 2018 r.; trudności z harmonizacją danych. Od czasu przyjęcia rozporządzenia delegowanego i rozporządzenia wykonawczego postępują również w szybkim tempie prace nad harmonizacją danych dostarczanych przez przedsiębiorstwa. Element ten ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia interoperacyjności różnych systemów teleinformatycznych w ramach UKC, dla zharmonizowanego stosowania norm prawnych oraz dla współpracy z innymi służbami publicznymi działającymi na granicach. Harmonizacja danych zgodnie z międzynarodowymi modelami danych, takimi jak model Światowej Organizacji Celnej, zapewnia również lepsze powiązania z systemami teleinformatycznymi państw trzecich, a tym samym znacznie ułatwia handel. Prace te wymagają jednak znacznie większych inwestycji czasowych i finansowych w pełne przeprogramowanie niektórych systemów teleinformatycznych, niż oczekiwano; 4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 58 z , s. 1). 5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 58 z , s. 558). 6 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne (Dz.U. 69 z , s. 1). PL 2 PL

5 kolejność prac. Przy planowaniu realistycznych terminów i kosztów należy zwrócić szczególną uwagę na wpływ proponowanych zmian teleinformatycznych na ekosystem ceł i handlu. Ponieważ systemy teleinformatyczne są ściśle ze sobą powiązane, ważne jest, aby wprowadzać je we właściwym porządku (kolejność), tak by zapewnić przestrzeganie wzajemnych powiązań i wprowadzanie zmian dla administracji i handlu w sposób uporządkowany i spójny. Ze wszystkich tych powodów konieczne stało się wyznaczenie późniejszej daty dla pełnego ukończenia prac nad niektórymi systemami (najpóźniej 2025 r.). Termin ten zapewni sprawne wdrożenie większości systemów do 2020 r. i późniejsze wdrożenie pozostałych systemów, w odpowiedniej kolejności, w okresie od 2021 r. do 2025 r. Połowa systemów, których termin wdrożenia ma być przedłużony, już istnieje i jest poddawana jedynie modernizacji w ramach UKC, natomiast druga połowa to systemy nowe. Systemy, których termin ukończenia ma być przedłużony, są następujące: modernizacje, w przypadku których głównym wyzwaniem technicznym jest harmonizacja danych, tj. modernizacja systemu kontroli importu (ICS), nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego (NCTS), automatycznego systemu eksportu (AES) i krajowego systemu eksportu (w tym komponentu wywozowego w ramach krajowego systemu procedur specjalnych); oraz trzy nowe systemy, które mają służyć realizacji innowacyjnych elementów kodeksu, tj. system scentralizowanej odprawy dla importu (CCI), potwierdzenie unijnego statusu towarów (PoUS) i zarządzanie zabezpieczeniami (GUM). Przesunięcie na 2025 r. najpóźniejszej daty ukończenia tych systemów teleinformatycznych stoi w sprzeczności z art. 278 kodeksu, który zezwala na korzystanie ze środków wymiany i przechowywania informacji innych niż planowane systemy teleinformatyczne tylko do 2020 r. W związku z tym należy przedłużyć termin określony w art. 278 w odniesieniu do systemów, w przypadku których istnieje opóźnienie. Ponadto należy podjąć szybkie działania w celu zapewnienia pewności prawa; przedsiębiorstwa i administracje będą miały poważne problemy, jeżeli do 2020 r. niektóre systemy teleinformatyczne nie zostaną wdrożone, a przepisy prawa będą jednocześnie zakazywały dalszego korzystania z alternatywnych rozwiązań przejściowych. Ponieważ państwa członkowskie i przedsiębiorstwa potrzebują średnio dwóch lat na dokonanie uzgodnień w odniesieniu do każdego systemu teleinformatycznego, Komisja musi do 2018 r. zagwarantować pewność co do zmiany planowania w odniesieniu do niektórych systemów i powiązanego przedłużenia stosowania uregulowań przejściowych w okresie od 2020 r. do 2025 r. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki Zmiana art. 278 kodeksu jest spójna z kalendarzem planowania teleinformatycznego w wieloletnim planie strategicznym (MASP), a program prac dotyczących kodeksu zostanie wkrótce na tej podstawie zaktualizowany przy pomocy nowej decyzji wykonawczej Komisji. PL 3 PL

6 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Podstawa prawna Podstawę prawną stanowią art. 33 i art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (współpraca celna i wspólna polityka handlowa). Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych) Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji UE zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e) TFUE. Proporcjonalność Wniosek nie wiąże się z żadnymi nowymi zmianami polityki w stosunku do aktu ustawodawczego, który ma zmienić; zmienia on jeden przepis tego aktu ustawodawczego w celu przedłużenia terminu stosowania środków przejściowych w odniesieniu do niewielkiej liczby procedur celnych, tak by aktualny wybór polityczny (stopniowe przechodzenie do środowiska elektronicznego) mógł zostać zapewniony. Ponieważ kodeks jest aktem prawnym UE, można go zmienić jedynie w drodze przyjęcia równoważnego aktu prawnego. Państwa członkowskie nie mogą działać w tej dziedzinie indywidualnie. Wybór instrumentu W celu rozwiązania wyżej wymienionego problemu Komisja proponuje zmianę art. 278 kodeksu, tak aby uregulowania przejściowe dotyczące wymiany i przechowywania informacji celnych (tj. istniejących systemów teleinformatycznych i opartych na dokumentacji papierowej) mogły być nadal stosowane po 2020 r. w odniesieniu do procedur celnych objętych systemami teleinformatycznymi, które nie zostaną wdrożone do 2020 r. W proponowanej zmianie termin 2020 r. określony w art. 278 zostaje zachowany, ale jednocześnie wprowadza się przedłużenie terminu do 2025 r. w odniesieniu do procedur celnych objętych wspomnianymi wyżej systemami teleinformatycznymi, które nie zostaną wdrożone do 2020 r. 3. KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami Komisja przeprowadziła szeroko zakrojone konsultacje z państwami członkowskimi i wysłuchała ich obaw dotyczących potrzeby opracowania bardziej realistycznego harmonogramu dla opracowania systemów teleinformatycznych unijnego kodeksu celnego oraz związanej z tym konieczności dalszego stosowania uregulowań przejściowych w odniesieniu do wymiany i przechowywania informacji celnych po upływie obecnego terminu, tj. po 2020 r. Oprócz kilku konsultacji pisemnych i konsultacji dwustronnych kwestie te zostały szczegółowo omówione podczas spotkania Komisji z państwami członkowskimi w dniach 31 marca 2017 r. i czerwca 2017 r. Komisja przesłała również do państw członkowskich szczegółową ankietę w celu uzyskania informacji na temat ich preferencji dotyczących systemów, których termin wdrażania powinien zostać przedłużony, jeżeli takie przedłużenie miałoby się okazać konieczne. Proponowany nowy PL 4 PL

7 termin i nowy harmonogram dla systemów teleinformatycznych uwzględniają odpowiedzi państw członkowskich w ramach tej ankiety. Komisja zasięgnęła także opinii przedstawicieli sektora handlu na forum grupy ekspertów, które skupia przedstawicieli różnych stowarzyszeń branżowych, tj. Grupy Kontaktowej ds. Handlu, na posiedzeniach plenarnych w dniach 27 kwietnia 2017 r. i 12 lipca 2017 r. Przedsiębiorstwa potrzebują realistycznych harmonogramów i zgadzają się, że termin stosowania uregulowań przejściowych dotyczących wymiany i przechowywania informacji celnych należy przedłużyć w przypadku systemów teleinformatycznych, które będą gotowe po 2020 r. Ocena skutków Niniejsza inicjatywa nie wymaga przeprowadzenia oceny skutków, ponieważ nie dotyczy ona wyboru politycznego. Jej przedmiotem jest po prostu przedłużenie stosowania na dodatkowy okres uregulowań przejściowych, które są już przewidziane w unijnym kodeksie celnym. Przedłużenie to zapewni bowiem sprawniejszą i mniej uciążliwą realizację wyboru politycznego zawartego w kodeksie, polegającego na stopniowym przejściu na pełne wykorzystywanie systemów teleinformatycznych do interakcji między przedsiębiorstwami a organami celnymi oraz interakcji między organami celnymi, a także do zakończenia procedur opartych na dokumentacji papierowej. Komisja przyjęła sprawozdanie 7 w sprawie wdrażania i dotychczasowych skutków unijnego kodeksu celnego, w tym przewidzianych w nim systemów teleinformatycznych, które zawiera bardziej szczegółowe informacje na temat okoliczności powstania opóźnienia we wdrażaniu niektórych systemów teleinformatycznych. Sprawność regulacyjna i uproszczenie Kodeks ma na celu przejście w odniesieniu do wszystkich procedur celnych na całkowicie elektroniczne środowisko, tak by zapewnić służbom celnym w UE ramy, które byłyby dostosowane do realiów współczesnego handlu, a tym samym by zwiększyć konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw, a jednocześnie zapewnić lepszą ochronę interesów finansowych i gospodarczych Unii i państw członkowskich oraz bezpieczeństwo i ochronę unijnych konsumentów. Wymóg wdrożenia wszystkich siedemnastu systemów elektronicznych do 2020 r. wywiera jednak na wszystkie zaangażowane podmioty państwa członkowskie, Komisję i środowisko biznesu znaczną presję. Proponowane przedłużenie terminu wdrożenia niewielkiej liczby systemów pomoże skoncentrować uwagę na zapewnieniu skutecznej realizacji innych systemów do 2020 r. Ponadto przedłużenie terminu może zostać wyrównane przez niniejszą zmianę ram prawnych, by umożliwić dalsze stosowanie aktualnych uregulowań przejściowych po 2020 r. w przypadku spraw celnych objętych opóźnionymi systemami teleinformatycznymi. W niektórych przypadkach systemy teleinformatyczne są już w tych istniejących uregulowaniach faktycznie ujęte, a przepisy kodeksu przewidują jedynie ich modernizację. W związku z tym przedłużenie terminu wdrożenia niektórych systemów teleinformatycznych nie zagrozi osiągnięciu celów unijnego kodeksu celnego. 7 Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące wdrażania unijnego kodeksu celnego oraz wykonywania uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 284 kodeksu [COM (2018)39]. PL 5 PL

8 4. WPŁYW NA BUDŻET Możliwość wykorzystywania alternatywnych środków wymiany i przechowywania informacji celnych w przypadku niektórych systemów teleinformatycznych UKC nie ma wpływu na budżet w perspektywie krótkoterminowej. Dzięki zadbaniu o pewność prawa w odniesieniu do niewielkiej liczby systemów teleinformatycznych, które zostaną uruchomione po 2020 r., niniejsza inicjatywa umożliwia skoncentrowanie całej uwagi w ciągu najbliższych dwóch lat na pracach mających zapewnić ukończenie większości systemów do 2020 r. Pomoże to zatem w osiągnięciu celów unijnego kodeksu celnego, w tym celu polegającego na zapewnieniu lepszej ochrony zasobów finansowych UE. W ramach nowej generacji programów finansowych UE w dziedzinie ceł na okres po 2020 r. niezbędne będzie zapewnienie finansowania, by zagwarantować, że prace nad rozwojem systemów teleinformatycznych w ramach UKC będą mogły być prowadzone do 2025 r. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania Komisja przeprowadzi do 2021 r. śródokresową ocenę ram prawnych UKC oraz systemów teleinformatycznych zrealizowanych do tego czasu. Po 2025 r., tj. po wdrożeniu wszystkich systemów teleinformatycznych, Komisja uruchomi bardziej kompleksową kontrolę sprawności w celu ustalenia, czy w kodeksie istnieją luki lub błędy, które należy wyeliminować poprzez przedłożenie bardziej kompleksowego wniosku dotyczącego zmian. Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku Zgodnie z podejściem legislacyjnym stosowanym do obecnego brzmienia art. 278 i do kodeksu jako całości Komisja proponuje, by w art. 278 nie wymieniać nazw systemów teleinformatycznych, których dotyczą opóźnienia. Zamiast tego zmiana będzie miała odniesienie do grupy przepisów prawnych, do których stosowania te systemy teleinformatyczne są przeznaczone, a mianowicie: zarządzanie zabezpieczeniami w ramach UKC (GUM) określa się jako system teleinformatyczny przeznaczony do stosowania art kodeksu (zabezpieczenie potencjalnego lub istniejącego długu celnego); system kontroli importu (ICS) określa się jako system teleinformatyczny przeznaczony do stosowania art kodeksu (przywozowa deklaracja skrócona); potwierdzenie unijnego statusu towarów (PoUS) określa się jako system teleinformatyczny przeznaczony do stosowania art kodeksu (status celny towarów); scentralizowaną odprawę dla importu w ramach UKC (CCI) określa się jako system teleinformatyczny przeznaczony do stosowania art. 179 kodeksu; nowy skomputeryzowany system tranzytowy (NCTS) określa się jako system teleinformatyczny przeznaczony do stosowania art. 210 lit. a), art. 215 ust. 2, art oraz art kodeksu (tranzyt); oraz PL 6 PL

9 automatyczny system eksportu (AES) oraz modernizację krajowego systemu eksportu (obejmującego również komponent wywozowy krajowego systemu procedur specjalnych) określa się jako systemy teleinformatyczne przeznaczone do stosowania art. 210 lit. d), art. 215 ust. 1 oraz art. 263, 264, 267, , 274 i 275 kodeksu (w odniesieniu do towarów wyprowadzanych poza obszar celny Unii). Automatyczny system eksportu (AES) jest także przeznaczony do stosowania scentralizowanej odprawy dla eksportu (art. 179 kodeksu), ale ponieważ zarówno scentralizowana odprawa (CCI), jak i AES mają być ukończone po 2020 r., nie jest konieczne wyraźne wspominanie o związku między art. 179 a AES w proponowanym nowym ustępie art. 278 kodeksu. Przyjęcie zmienionego tekstu umożliwi sprawne przejście z istniejących, opartych głównie na formie papierowej systemów do nowego środowiska elektronicznego przewidzianego w kodeksie. Uregulowania przejściowe w odniesieniu do każdego z systemów teleinformatycznych znajdujących się na etapie rozwoju, które w związku z tym nadal będą miały zastosowanie w przypadku systemów mających opóźnienie, są szczegółowo opisane w przejściowym rozporządzeniu delegowanym do UKC. Konsekwencją prawną zmiany art. 278 kodeksu w rozumieniu opisanym powyżej byłoby to, że niektóre z tych środków przejściowych miałyby zastosowanie przez dłuższy okres. Do najważniejszych tego rodzaju środków należą: system teleinformatyczny do celów przywozowej deklaracji skróconej, procedury tranzytu i kontroli eksportu stanowiłyby nadal istniejące wersje ICS, NCTS i systemu kontroli eksportu; papierowy formularz T2L byłby nadal zatwierdzany przez organy celne jako dowód unijnego statusu towarów; obowiązujące wymogi dotyczące danych w odniesieniu do deklaracji, zgłoszeń i powiadomień w wyżej wymienionych systemach teleinformatycznych, które zostaną ukończone po 2020 r., byłyby określone w załączniku 9 do przejściowego rozporządzenia delegowanego, a nie w załączniku B do rozporządzenia delegowanego; obowiązywałyby nadal istniejące procedury tranzytu unijnego oparte na dokumentacji papierowej dla transportu kolejowego, powietrznego lub morskiego; dokumenty w formie papierowej mogłyby być nadal stosowane do powiadamiania o wyprowadzaniu towarów z obszaru celnego; państwa członkowskie zaangażowane w wydawanie pozwolenia na odprawę scentralizowaną powinny współpracować, ale byłyby również uprawnione do odmowy udzielenia pozwolenia, w przypadku gdyby jego udzielenie prowadziło do nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego; oraz informacje na temat zabezpieczeń stosowanych w szeregu państw członkowskich do celów innych niż tranzyt musiałyby być wymieniane między państwami członkowskimi pocztą elektroniczną i przechowywane w krajowych systemach państw członkowskich. PL 7 PL

10 2018/0040 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 952/2013 w celu przedłużenia przejściowego okresu wykorzystywania środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, przewidzianego w unijnym kodeksie celnym PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i 207, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 952/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającym unijny kodeks celny 8 (kodeks) wszelka wymiana informacji pomiędzy organami celnymi oraz pomiędzy przedsiębiorcami i organami celnymi, a także przechowywanie takich informacji powinny być dokonywane przy wykorzystaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych. (2) Kodeks zezwala jednak na korzystanie ze środków wymiany i przechowywania informacji innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w okresie przejściowym w zakresie, w jakim systemy elektroniczne niezbędne do stosowania przepisów kodeksu jeszcze nie są wdrożone, ale tylko do dnia 31 grudnia 2020 r. (3) Zgodnie z kodeksem państwa członkowskie mają współpracować z Komisją przy opracowywaniu, utrzymywaniu i wykorzystywaniu systemów teleinformatycznych służących do wymiany i przechowywania informacji celnych, a Komisja sporządza program prac dotyczący opracowania i wdrożenia tych systemów teleinformatycznych. (4) Program prac został ustanowiony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/ Program ten zawiera wykaz siedemnastu systemów teleinformatycznych, które muszą 8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z , s. 1). 9 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 99 z , s. 6). PL 8 PL

11 zostać opracowane do celów stosowania kodeksu albo przez same państwa członkowskie (w przypadku systemów zarządzanych na poziomie krajowym systemy krajowe ), albo przez państwa członkowskie i Komisję w ramach ścisłej współpracy (w przypadku ogólnounijnych systemów, z których niektóre składają się zarówno z komponentów ogólnounijnych, jak i komponentów krajowych systemy transeuropejskie ). (5) W programie prac określono harmonogram planu wdrażania tych systemów krajowych i transeuropejskich. (6) Zarówno Komisja, jak i państwa członkowskie napotykają wiele wyzwań na drodze do utworzenia wszystkich niezbędnych systemów teleinformatycznych do 2020 r. Po pierwsze, w niektórych przypadkach harmonizacja danych na podstawie przyjętych na poziomie międzynarodowym modeli danych zgodnie z wymogami kodeksu wymaga pełnego przeprogramowania istniejących systemów teleinformatycznych oraz inwestycji, które zarówno pod względem finansowym, jak i pod względem czasowym są większe, niż przewidywano w chwili przyjęcia kodeksu. Po drugie, ponieważ systemy teleinformatyczne są ze sobą ściśle powiązane, należy wprowadzać je w odpowiedniej kolejności. Opóźnienia w opracowaniu jednego systemu będą zatem w sposób nieunikniony prowadziły do opóźnień w opracowywaniu innych. Po trzecie, kodeks (w tym data zakończenia obowiązywania środków przejściowych w dniu 31 grudnia 2020 r.) został przyjęty w 2013 r., natomiast przepisy uzupełniające i wykonawcze, a mianowicie rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/ , rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/ i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 12, zostały przyjęte dopiero w latach 2015 i Dyskusje na temat tych przepisów trwały znacznie dłużej, niż oczekiwano, co spowodowało opóźnienie w określeniu specyfikacji funkcjonalnych i technicznych, niezbędnych dla opracowania systemów teleinformatycznych. (7) Stało się jasne, że większość systemów będzie wprawdzie do 2020 r. wdrożonych, ale inne mogą być do tego czasu ukończone jedynie częściowo. (8) Po konsultacji z państwami członkowskimi i przedsiębiorstwami Komisja proponuje w związku z tym, by po dniu 31 grudnia 2020 r. nad dwiema grupami systemów prace były prowadzone nadal. Pierwsza grupa składa się z istniejących systemów teleinformatycznych, które muszą zostać zmodernizowane w celu uwzględnienia określonych wymogów kodeksu, takich jak harmonizacja wymogów dotyczących danych, które mają być wprowadzane do systemu. Grupa ta składa się z trzech systemów transeuropejskich (system przywozowych deklaracji skróconych, system tranzytu zewnętrznego i wewnętrznego i system dotyczący towarów wyprowadzanych 10 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z , s. 1). 11 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z , s. 558). 12 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z , s. 1). PL 9 PL

12 poza obszar celny Unii) oraz krajowego systemu eksportu (w tym komponentu wywozowego krajowego systemu procedur specjalnych). Druga grupa składa się z trzech nowych transeuropejskich systemów teleinformatycznych (systemy dotyczące zabezpieczeń potencjalnego lub istniejącego długu celnego, statusu celnego towarów i scentralizowanej odprawy celnej). Komisja opracowała we współpracy z państwami członkowskimi szczegółowy harmonogram w celu wdrożenia tych systemów w okresie do końca 2025 r. (9) Zgodnie z nowym planowaniem opracowywania systemów teleinformatycznych ustanowiony w kodeksie okres, podczas którego można wykorzystywać przejściowo środki wymiany i przechowywania informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu, powinien w odniesieniu do tych dwóch grup systemów teleinformatycznych zostać również przedłużony do 2025 r. (10) W odniesieniu do pozostałych systemów tworzonych na potrzeby wdrażania kodeksu zasadniczą datą końcową stosowania środków wymiany i przechowywania informacji innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 kodeksu, powinien nadal być dzień 31 grudnia 2020 r. (11) Należy zatem odpowiednio zmienić kodeks, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W rozporządzeniu (UE) nr 952/2013 wprowadza się następujące zmiany: 1) Art. 278 otrzymuje brzmienie: Artykuł 278 Środki przejściowe 1. Środki wymiany i przechowywania informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1, można wykorzystywać przejściowo najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r., w sytuacji gdy nie zostały jeszcze wdrożone systemy teleinformatyczne niezbędne do stosowania przepisów kodeksu inne niż te, o których mowa w ust Środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1, można wykorzystywać przejściowo najpóźniej do dnia 31 grudnia 2025 r., w sytuacji gdy nie zostały jeszcze wdrożone systemy elektroniczne niezbędne do stosowania następujących przepisów kodeksu: a) przepisy dotyczące zabezpieczenia potencjalnego lub istniejącego długu celnego określone w art ; b) przepisy dotyczące przywozowej deklaracji skróconej określone w art ; c) przepisy dotyczące statusu celnego towarów określone w art ; PL 10 PL

13 d) przepisy dotyczące scentralizowanej odprawy celnej określone w art. 179; e) przepisy dotyczące tranzytu określone w art. 210 lit. a), art. 215 ust. 2, art i art ; oraz f) przepisy dotyczące towarów wyprowadzanych poza obszar celny Unii określone w art. 210 lit. d), art. 215 ust. 1, art , art. 267, art i art ) W art. 279 słowa»w sytuacji, o której mowa w«zastępuje się słowami»w sytuacjach, o których mowa w«. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący PL 11 PL