[37B] Technologia Postaci Kosmetyku

Transkrypt

1 1. Ogólne informacje o module Sylabus z modułu [37B] Technologia Postaci Kosmetyku Nazwa modułu TECHNOLOGIA POSTACI KOSMETYKU Kod modułu Nazwa jednostki prowadzącej moduł Nazwa kierunku studiów Forma studiów Profil kształcenia Semestr Status modułu Język modułu 37B WYDZIAŁ OCHRONY ZDROWIA KOSMETOLOGIA, PIERWSZY STOPIEŃ STACJONARNE I NIESTACJONARNE PRAKTYCZNY VI do wyboru w bloku POLSKI 2. Cele modułu: C1 C2 C3 C4 C5 Zapoznanie z elementami z zakresu wytwarzania różnych form kosmetyków w aspekcie technologicznym. Zapoznanie z operacjami jednostkowymi stosowanymi w technologii preparatów kosmetycznych oraz z aparaturą. Poznanie elementarnych matematycznych interpretacji operacji jednostkowych. Doskonalenie umiejętności w zakresie badania i oceny właściwości fizykochemicznych różnych postaci kosmetyków. Wykonywanie zadań w pracowni chemicznej z zastosowaniem zasad bhp. 3. Wymagania wstępne: Student powinien posiadać wiedzę i umiejętności z modułów: receptura kosmetyczna i chemia kosmetyczna. 4. Efekty kształcenia: Student po zakończeniu modułu: Odniesienie do efektów dla programu EK_01 Wykonuje obliczenia chemiczne stosowane w kosmetyce. K_U08+++ EK_02 Wymienia podstawowe postacie kosmetyków i ich klasyfikację, odtwarza podstawy fizyko-chemiczne leżące u podstaw metod otrzymywania i utrzymania trwałości, wskazuje cechy użytkowe oraz wymagania jakościowe poszczególnych postaci kosmetyków. K_W18+++ K_W19+++ str. 228

2 EK_03 EK_04 Wykonuje i ocenia wybrane postaci kosmetyków z zastosowaniem właściwej techniki i aparatury. Współpracuje w grupie w trakcie wykonywania zadań laboratoryjnych przestrzegając zasad BHP. K_U06+++ K_U07+++ K_U09+++ K_K02+++ K_K Treści programowe: WYKŁADY W1 W2 W3 W4 W5 Przypomnienie budowy skóry (zwłaszcza stratum corneum i budowa cementu międzykomórkowego, NMF). Wpływ budowy związku chemicznego (składnika kosmetyku) na jego penetrację przez struktury skóry. Lipofilowość, współczynnik podziału, mechanizmy transportu substancji przez błony biologiczne, solubilizatory. Prawo lepkości Newtona. Charakterystyka stałych, półstałych i płynnych postaci kosmetyków. Wymogi użytkowe stawiane kosmetykom. Chemiczne i fizyczne metody zwiększania transportu transepidermalnego substancji biologicznie aktywnych. Metody otrzymywania poszczególnych stałych postaci kosmetyków (proszki, granulaty, pudry, pomadki do ust, mydła, kapsułki i tabletki do kąpieli). Zjawiska fizykochemiczne będące podstawą tworzenia poszczególnych stałych form kosmetyków. Wymogi jakościowe stawiane stałym postaciom kosmetyków. Metody otrzymywania poszczególnych półstałych (kremy, maści) postaci kosmetyków. Zjawiska fizykochemiczne będące podstawą tworzenia poszczególnych półstałych form kosmetyków. Wymogi jakościowe stawiane półstałym postaciom kosmetyków. Metody otrzymywania poszczególnych płynnych postaci kosmetyków (roztwory, emulsje, zawiesiny, wyciągi roślinne). Zjawiska fizykochemiczne będące podstawą tworzenia poszczególnych płynnych form kosmetyków. Wymogi jakościowe stawiane płynnym postaciom kosmetyków. Metody otrzymywania dyspersyjnych postaci kosmetyków (aerozole, piany). Zjawiska fizykochemiczne będące podstawą tworzenia dyspersyjnych form kosmetyków. Wymogi jakościowe stawiane dyspersyjnym postaciom kosmetyków. ZAJĘCIA PRAKTYCZNE ZP1 ZP2 ZP3 Właściwości i występowanie witaminy C. Przygotowanie maceratu roślinnego na przykładzie maceratu z owoców dzikiej róży. Oznaczanie zawartości witaminy C w maceracie z owoców dzikiej róży. Oznaczanie witaminy C w gotowym preparacie kosmetycznym. Określanie właściwości antyoksydacyjnych z zastosowaniem mechanizmu typu SET. Oznaczanie właściwości antyoksydacyjnych w maceracie z owoców dzikiej róży z zastosowaniem mechanizmu typu SET. Dobór emulgatora do danej emulsji kosmetycznej. Zaproponowanie składu emulsji w oparciu o obliczenia wskaźnika HLB dla fazy olejowej. str. 229

3 ZP4 ZP5 ZP6 Praktyczne wykonanie kul musujących do kąpieli. Wykonanie zmywacza do paznokci. Wykonanie mydła. 6. Metody dydaktyczne: M1 M2 M3 Wykład informacyjny Ćwiczenia praktyczne laboratoryjne Dyskusja 7. Narzędzia dydaktyczne: N1 N2 Wyposażenie pracowni chemicznej Prezentacje multimedialne 8. Weryfikacja efektów kształcenia Efekt kształcenia Cele modułu Treści programowe Metody dydaktyczne Sposób oceny EK_01 C1, C2, C3 ZP1- ZP6 M2, M3 sprawozdanie z zadań EK_02 C4 W1-W5, ZP1-ZP6 M1, M2, M3 egzamin kolokwium sprawozdanie z zadań EK_03 C4 W1-W5, ZP1-ZP6 M1, M2, M3 sprawozdanie z zadań EK_04 C5 ZP1-ZP6 M2, M3 obserwacja pracy studenta 9. Forma i warunki zaliczenia Moduł kończy się egzaminem pisemnym. Aby student mógł przystąpić do egzaminu końcowego, musi uzyskać pozytywną ocenę z zajęć praktycznych. Zaliczenie z zajęć praktycznych uzyskuje na podstawie pracy w trakcie zajęć kolokwium i sprawozdań z wykonanych zadań. str. 230

4 10. Formy oceny - szczegóły ocena/efekt EK_01 Student nie potrafi interpretować elementarnych obliczeń matematycznych operacji jednostkowych. Student potrafi wykonywać obliczenia matematyczne operacji jednostkowych. Student potrafi wykonywać i interpretować obliczenia matematyczne operacji jednostkowych. Student potrafi wykonywać i interpretować obliczenia matematyczne operacji jednostkowych. Dyskutuje otrzymane wyniki. EK_02 Poniżej 60% poprawnych odpowiedzi. EK_03, EK_04 Student nie wykazuje umiejętności sporządzania rożnych postaci kosmetyków w aspekcie ich funkcji. Student nie wykazuje umiejętności oceny preparatów kosmetycznych analitycznymi metodami. Student nie potrafi przygotować stanowiska pracy zgodnie z zasadami bhp. Student wykonuje różne postaci kosmetyków w aspekcie funkcji kosmetyku. Student nie wykazuje umiejętności wykonania analizy oceny preparatów kosmetycznych. Student zna podstawowe zasady bhp przy organizacji stanowiska pracy. Student potrafi wykonać różne postaci kosmetyków w aspekcie funkcji kosmetyku. Student wykazuje umiejętność właściwego wyboru metody analitycznej do oceny preparatów kosmetycznych. Student organizuje stanowisko pracy z zachowaniem zasad bhp. Student ze starannością wykonuje różne postaci kosmetyków w aspekcie funkcji kosmetyku w określonym czasie. Student wykazuje umiejętność wyboru metody analitycznej do oceny preparatów kosmetycznych i potrafi określić inne metody analityczne. Student organizuje stanowisko pracy z zachowaniem zasad bhp, dba o bezpieczeństwo własne i innych. str. 231

5 11. Literatura zalecana Perłowska M.: Chemia w kosmetologii. Kraków: ZamKor, Technologia postaci leku z elementami biofarmacji. Oprac. B.C. Lippold, Ch. Muller-Goyman. Wrocław: MedPharm, cop Literatura podstawowa Sarbak Z., Jachymska-Sarbak B., Sarbak A.: Chemia w kosmetyce i kosmetologii. Wrocław: MedPharm Polska, cop Feliczak-Guzik A., Jagodzińska K., Nowak I.: Technologia wytwarzania perfum i olejków eterycznych. Kostrzyn: Wydawnictwo Cursivia, Chemia analityczna. T Pod red. R. Kocjana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Marzec A.: Chemia kosmetyków. Surowce, półprodukty, preparatyka wyrobów. Toruń: Wydawnictwo Dom Organizatora, Lasoń E., Nowak K., Ogonowski J.: Ćwiczenia laboratoryjne z technologii kosmetyków Politechnika Krakowska 2013 Literatura uzupełniająca Sikora E., Olszańska M., Ogonowski J.: Chemia i technologia kosmetyków Politechnika Krakowska 2012 Gościńska J., Olejnik A., Nowak I.: Analityka środków kosmetycznych. Kostrzyn: Wydawnictwo Cursiva, cop Glinka R:, Glinka M.: Receptura kosmetyczna z elementami kosmetologii. T.1. Łódź: Oficyna wydawnicza MA, Bilans pracy studenta: RODZAJ PRACY STUDENTA FORMA STACJONARNA FORMA NIESTACJONARNA wykład 10 8 zajęcia praktyczne ćwiczenia seminaryjne 0 0 przygotowanie do zajęć w tym do ćwiczeń i zajęć praktycznych studiowanie literatury przygotowanie projektu/referatu/sprawozdania z zadań konsultacje 5 5 przygotowanie do zaliczenia/egzaminu zaliczenie końcowe/egzamin 3 3 ŁĄCZNY NAKŁAD PRACY STUDENTA W GODZINACH W TYM GODZINY KONTAKTOWE LICZBA PUNKTÓW ECTS MODUŁU 4 4 W TYM ECTS KONTAKTOWE 1,9 1,5 str. 232