Struktura protonu - czyli dziedzictwo zderzacza HERA.

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Struktura protonu - czyli dziedzictwo zderzacza HERA."

Transkrypt

1 Struktura protonu - czyli dziedzictwo zderzacza HERA. uncertainties: experimental model parameterisation xu v HERAPDF.AG NNLO.5) xd v Ewelina M. Łobodzinska.5) Seminarium IFJ PAN Kraków 9 V 6

2 Dwie nieskończoności przyrody wielkość i małość Człowiekowi łatwiej jest pojąć nieskończoność wielkości Człowiek musi patrzeć głębiej i dostrzegać więcej niż to, co bliskie i widoczne na pierwszy rzut oka W czymś bardzo małym jest całe mnóstwo niezbadanych, jeszcze mniejszych cząsteczek, atomów Blaise Pascal Wszystko, co możemy wyrazić słowami lub myślami jest tylko niedostrzegalną cząstką nie można pojąć wszystkiego, gdyż im więcej się dowiadujemy tym powiększa się nasza niewiedza

3 Poznawanie małej nieskończoności Leukippos i Demokryt z Abdery (V p.n.e.) - twórcy teorii atomistycznej. świat składa się z materialnych, niepodzielnych cząstek, z których każda stanowi pełny, niezmienny i jednorodny byt (tj. atom) Nic nie powstaje bez przyczyny, lecz wszystko z jakiejś racji i wskutek konieczności. John Dalton (XVIII/XIX) - powrót do teorii atomistycznej Materia złożona jest z niepodzielnych atomów Wszystkie atomy jednego pierwiastka mają identyczną masę Każdy pierwiastek zbudowany jest z niepowtarzalnych atomów Atomy są niezniszczalne i nie podlegają przemianom Joseph John Thompson (XIX) - odkrywca elektronu Model budyniowy (lub ciasta z rodzynkami) budowy atomu: ujemnie naładowane elektrony poruszają się w dodatnio naładowanej kuli.

4 Poznawanie małej nieskończoności Ernest Rutheford (XIX) - udowodnił obecność jądra w atomie. Eksperyment Rutheforda - uznawany za jeden z najpiękniejszych w fizyce udowodnił istnienie jądra atomowego ok. 5 razy mniejszego od rozmiarów atomu Kolejne badania pozwoliły odkryć głębszą strukturę atomu: nukleony, które składaja się z partónow, czyli kwarków, antykwarków i gluonów. Struktura kwarku? Co najmniej razy mniejszy od protonu. - Jak badac rozkład partonów w protonie? - Powtórzyć doświadczenie Rutheforda! i tak najpierw budowano eksperymenty ze stałą tarczą, a w końcu...

5 HERA - dotychczas jedyny zderzacz ep na świecie DESY, Hamburg 99-7 (od HERA II) promień ~ km Ep = 8/9 GeV Ee = 7.5 GeV H ZEUS

6 Głęboko nieelastyczne (DIS) rozpraszanie elektronu na protonie Prądy neutralne (NC) Prądy naładowane (CC) Użyte zmienne kinematyczne: Q = -q = (k-kʻ) > wirtualność wymienianego bozonu s = (k+p) energia w środku masy ep x = Q / p. q x-bjorkena (w układzie nieskończonego pędu ułamek pędu protonu niesiony przez uderzony kwark) y = p. q / p. k nieelastyczność (w układzie spoczynkowym protonu ułamek energii oddziaływującego elektronu przekazany do protonu) e +_ k p P *, Z o k q = k k P q P= xp q e +_ X P Q = x y s

7 Zdarzenia DIS w detektorach na HERA małe Q rozproszony elektron duże Q e H LAr calorimeter hadronic electromagnetic Central Tracker BST SpaCal EM hadr. p ZEUS e p BDC z R Jet z resztek protonowych Zmienne kinematyczne można rekonstruować albo z pomiaru elektronu, albo z pomiaru hadronowego stanu końcowego, albo metodami mieszanymi Jet z uderzonego kwarku

8 Przekrój czynny i funkcje struktury protonu (F,FL,xF3) Zredukowany przekrój czynny na rozpraszanie ep: σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) e p e X Dla małych Q i niskich y: σr,nc = F Dla małych Q czyli Q << MZ σr,nc = F - y /Y+ FL Dla y<.5 (czyli większości danych z HERA) pomiar σr,nc jest równoznaczny z pomiarem F Skalowanie Bjorkena : W granicy Bjorkena tj. Q i p q Fi(x,Q ) Fi(x) brak zależności od Q

9 Model kwarkowo - partonowy (QPM) zdefiniowany w układzie nieskończonego pędu protonu, kwarki wydają się swobodne w czasie oddziaływania z fotonem oddziaływanie ep jako suma prawdopodobieństw rozproszenia na pojedynczych, swobodnych kwarkach: d σ/dxdq = Σ d(ξ)fq(ξ)(d σ/dxdq )eq q fq(ξ) - prawdopodobieństwo znalezienia w protonie partonu q niosącego ułamek pędu protonu ξ Kwarki i gluony traktowane jak obiekty bezmasowe : = (ξp+q) ξ = -q /p q = x Konsekwencje: F(x) = Σ eq x fq(x) FL(x) = Rozkłady partonowe f(x) można wyznaczyć bezpośrednio ze zmierzonych funkcji struktury protonu. Funkcje struktury demonstrują skalowanie Bjorkena Podłużna funkcja struktury znika, bo zachowanie skrętności nie pozwala na absorbcję podłużnie spolaryzowanych wirtualnych fotonów.

10 QCD - ulepszony model partonowy Biegnąca stała sprzężenia oddziaływań silnych αs(q ) /log(q /μ ) dla Q, αs asymptotyczna swoboda QPM - człon zerowego rzędu w αs a) b) człony pierwszego rzędu w αs Q x q Q x g q Q q g fi(x,q )/ logq = αs(q )/π dξ/ξ fj(ξ,q )Pij(x/ξ) q q j=q,g x prawdopodobieństwo znalezienia partonu i o ułamku pędu x wewnątrz patonu j o ułamku pędu ξ rozkłady partonów w protonie Funkcje struktury zależa od x i Q Równania DGLAP - określają ewolucję kwarków, antykwarków i gluonów, w zmiennej Q, gdy znane są w dla skali początkowej Wyznaczanie funkcji rozkładów gestości partonowych (PDF): parametryzacja rozkładów partonowych dla początkowej skali Q ewolucja do wyższych wartości Q porównanie otrzymanych rozkładów z mierzonymi przekrojami czynnymi i dobór parametrów

11 Funkcje struktury Zredukowany przekrój czynny na rozpraszanie ep NC: σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) _ F = x e q [q(x) + q(x)] F dostarcza informacji o rozkładzie kwarków FL αs g FL czuła na rozkład gluonów (informacje o gluonach także z łamania skalowania) _ xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)] xf3 dostarcza informacji o rozkładzie kwarków walencyjnych

12 Obszar kinematyczny dostępny przy pomiarze struktury protonu Q / GeV Atlas and CMS (7 TeV) H ZEUS NMC BCDMS E665 SLAC Dla e p e X:.45 Q 5 GeV 6-7 x.65.5 y Dla e p ν X : Q 5 GeV.3 x.37 y.76 - Pomiary z ZEUS za pomocą dedykowanych detektorów, blisko linii wiązki x Specjalny pomiar z H przy użyciu zdarzeń QED Compton Dane z HERA pokrywają sześć rzędów wielkości w Q i x Pomiary z HERA są podstawą wszystkich dopasowań badających PDF.

13 Dane z HERA data collected for Ee = 7.5 GeV and Ep = 9, 8, 575, 46 GeV HERA I lumi pb - e + p and 5 pb - e - p per experiment HERA II lumi 5 pb - e + p and 35 pb - e - p per experiment 4 data sets with HERA inclusive measurements HERA I data samples HERA II data samples Data taken 9947 (over years of data taking!) papers on inclusive DIS measurements in years 9974 (almost years of data a

14 Rosnąca dokładność pomiarów na HERA Wzrastająca liczba danych pomiarowych, wielokrotne doskonalenie tylnych detektorów mierzących rozproszony elektron, ulepszone techniki pomiarowe => coraz większa dokładność pomiaru funkcji struktury Dokładność pomiaru F dla połaczonych danych H z 996:.3 - % dla połaczonych danych H i ZEUS : <.5 %

15 Wzrost F z malejącym x - jeden z najważniejszych wyników z HERA Już pierwsze dane pokazywały silny wzrost F z malejącym x, co wyjaśnia się wzrastajacą gęstością partonów morza dla małych x λ zmienia się liniowo z Q ( ln F / ln x ) Q -.6 Q =.35 GeV.6 Q =. GeV.6 Q = 3.5 GeV.6 Q = GeV.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q =.5 GeV =.5 GeV = 5. GeV = 5 GeV.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q λ(x,q ) = -( ln F / ln x)q =.65 GeV =. GeV = 6.5 GeV = GeV H Collaboration.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q =.85 GeV =.5 GeV = 8.5 GeV = 5 GeV H Collaboration H Collaboration.6 Q = 35 GeV.6 Q = GeV Q Q = 45 GeV = 5 GeV x -.6 Q = 6 GeV - HPDF 9 HPDF 9 (extrapolated) H Low Q H Data.6 Q = 9 GeV brak zależności od x dla x <. (.5 < Q < 5 GeV) x - c niezależne od Q F(x,Q ) = c x -λ(q)

16 Wzrost F z malejącym x dla końcowych danych z HERA H and ZEUS ~ F.6.4 Q = 6.5 GeV Q = GeV Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NLO..8 Q = GeV.6 - Im wyższe Q tym gwałtowniejszy wzrost F z malejącym x arxiv:56.64 [hep-ex]

17 Pomiar przekroju czynnego na DIS - łamanie skalowania Bjorkena H and ZEUS skalowanie (brak zależności od Q ) r, NC x i =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =., i=3 =.3, i= =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 HERA NC e p fb HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV Fixed Target HERAPDF. e p NNLO HERAPDF. e + p NNLO =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =.8, i=3 = 5, i= - =, i= =.65, i= Interferencja między γ i Z Q / GeV arxiv:56.64 [hep-ex] Skalowanie zachodzi tylko dla średniego x, w pozostałym obszarze brak skalowania z powodu emisji gluonowych.

18 Pomiar przekroju czynnego na DIS H and ZEUS r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV zaginanie się przekroju czynnego dla małego x - wpływ FL Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NNLO arxiv:56.64 [hep-ex] Bardzo dokładne dane dobrze opisane dopasowaniem HERAPDF. NNLO Zaginanie dla małego x (dużego y) związane z wpływem od FL w tym obszarze.

19 Wyznaczenie FL - metoda różniczkowa Dla małych Q : σr,nc = F - y /Y+ FL FL dostarcza informacji o rozkładzie gluonów. Różniczka: ( σr/ ln y)q = ( F/ ln y)q - FL y (-y)/y+ - FL/ ln y y /Y+ wyznaczone dla sąsiednich przedz. pomiarowych ekstrapolacja do dużego y przy użyciu modelu fraktalnego stąd FL znika dla dużego y y av r / y F L.8 H F L derivative method R=.5 Dipole IIM Dipole GBW -.5 Q =.GeV Q =.5GeV Q =GeV.6 y= Q =.5GeV Q =3.5GeV Q =5GeV -.5 Q =6.5GeV - y Q =8.5GeV - y - y H-99 Dipole GBW Dipole IIM R=.5 5 Q / GeV Niezerowa FL zgodna z modelami fenomenologicznymi

20 Wyznaczenie FL - metoda kształtu σr,nc = F - y /Y+ FL Zakładamy, że zachowanie dla dużego y nie zależy od FL ale od y /Y+ σfit = c x -λ - y /Y+ FL Z parametrów dopasowania wyznaczamy FL H Collaboration Wyniki metody kształtu i metody różniczkowej zgodne, ale metoda kształtu dokładniejsza FL niezerowa i zgodna z przewidywaniami teoretycznymi

21 Pomiar FL poprzez zmianę energii wiązki σr,nc = F - y /Y+ FL Pomiar σr dla ustalonego x i Q, ale dwóch różnych energii w środku masy s (Q =sxy) dla różnych y Z kąta nachylenia liczymy FL Pomiar tym dokladniejszy im większa różnica w y i więcej punktów pomiarowych

22 Pomiar FL w zdarzeniach z emisją fotonu z elektronu przed oddziaływaniem energia wiązki elektronowej zmieniona poprzez emisję fotonu Zmierzona funkcja F zgodna z innymi pomiarami Pomiar FL obarczony znacznym błędem.

23 Pomiar FL poprzez obniżenie energii wiązki protonowej W 7 HERA obniżyła energię wiązki protonowej do 46 GeV i 575 GeV. Pomiary FL z H i ZEUS jeszcze nie uśrednione. Zgodność między H i ZEUS: χ /ndf = /8 R=σL/σT = FL/F-FL RH=3±.4.5 Q 8 GeV RZEUS= Q GeV arxiv: [hep-ex] H wyznaczyło gęstości gluonowe z FL używając przybliżenia: xg x H Collaboration H wynik zgodny z przewidywaniami gęstości gluonowych z łamania skalowania. xg, HERAPDF.5 NLO xg from F, HERAPDF.5 NLO L arxiv:3.48 [hep-ex] Q [GeV ]

24 Funkcja struktury xf3 xf3 liczona z różnicy między przekrojami czynnymi e - p i e + p niesie informacje o kwarkach walencyjnych Słaba zależność xf3 od Q => pomiar przesunięty do wspólnej skali Q i uśredniony xf3 wycałkowana po x:.6 < x <.75 Z xf 3 H and ZEUS Q = GeV - HERA fb HERAPDF. NLO.5 < x < QPM : 5/3 - Dobra zgodność xf3 z przewidywaniami opartymi na rozkładach partonowych HERAPDF..

25 Unifikacja oddziaływań elektrosłabych przekrój czynny z NC zdominowany przez wymianę fotonu, dużo większy niż przekrój czynny z CC ) (pb/gev d /dq - y <.9 s = 38 GeV H and ZEUS - - HERA NC e p fb + - HERA NC e p.5 fb - HERAPDF. NC e p + HERAPDF. NC e p Przekroje czynne z NC i CC zrównują się ok. 4 GeV tj. dla wartości rzędu M Z, M W. Elektrosłaba unifikacja obserwowana z dużą precyzją! HERA CC e p fb + - HERA CC e p.5 fb - HERAPDF. CC e p + HERAPDF. CC e p 3 4 Q / GeV Przekroje czynne z NC e + p and e - p zaczynają się różnić, kiedy interferencja γ-z staje się znacząca. arxiv:56.64 [hep-ex]

26 Wyznaczanie PDF Funkcje rozkładów gęstości partonowych są uniwersalne. PDF wyznaczone na HERA mogą być stosowane w obliczeniach teoretycznych i symulacjach MC pozwalających dokładnie opisać procesy fizyczne z udziałem protonu.

27 HERA PDF. Cel: określenie wejściowych rozkladów lekkich kwarków i gluonów /GeV Q 5 4 H and ZEUS 5 orders of magnitude /d.o.f. Użyte wyłacznie dane z HERA ( fb - )! Spójny zbiór danych z małymi systematycznymi niepewnościami 4 różne procesy: NC and CC for e + p and e - p Dane e + p z NC dla różnych energii w srodku masy => informacje o FL.3.. H and ZEUS RTOPT LO RTOPT NLO RTOPT NNLO Q min = 3.5 GeV orders of magnitude - Sparametryzowanie rozkładów PDFs dla początkowej skali μf =.9 GeV : xf(x) = Ax B ( - x) C ( + Dx + Ex ) dla xg, xuv, xdv, xu = xu, xd = xd + xs.9 RTOPT NLO HERA I Q /GeV min Ewolucja w Q przy użyciu równań DGLAP w LO, NLO i NNLO Dopasowania do punktów pomiarowych używając metody χ

28 HERAPDF. - porównanie z danymi H and ZEUS r, NC + Q = 5 GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 3 GeV Q = 4 GeV Q = 5 GeV Q = 65 GeV Q = 8 GeV χ /dof = 357/3 (HERAPDF.) dla Q min = 3.5 GeV.5 Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = GeV Q = 3 GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV - Q = 3 GeV - - Q = GeV - HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NLO próbowano Q min = GeV (HERAPDF.HiQ) χ /dof = 56/ dodając dane jetowe Q min= 3.5 GeV (HERAPDF.Jets) χ /dof = 568/34 Dobry opis danych NC i CC przez NLO i NNLO HERAPDF.

29 Rozkłady partonowe HERAPDF. xf NLO H and ZEUS µ f = GeV xf NNLO H and ZEUS µ f = GeV.8 HERAPDF. NLO uncertainties: experimental model parameterisation xu v.8 HERAPDF. NNLO uncertainties: experimental model parameterisation xu v.6 HERAPDF.AG NLO.6 HERAPDF.AG NNLO xg (.5) xd v xg (.5) xd v xs (.5) xs (.5) - x - Niepewnosci eksperymentalne, związane z modelem i parametryzacją pokazane oddzielnie. x arxiv:56.64 [hep-ex] Kwarki walencyjne dominujące dla dużych x. Dla małych x wzrost gęstości kwarków morza i gluonów.

30 LHC - dalsze badania struktury protonu Dopełniające informacje na temat struktury protonu można zdobyć analizując zdarzenia Drella-Yanna z LHC. DIS Drell-Yann xg(x).5 ATLAS.5.5 Q =.9 GeV HERA I fit HERA+ATLAS jets R=.6 fit HERA+ATLAS jets.76 TeV R=.6 fit HERA+ATLAS jets 7 TeV R=.6 fit rel. uncert x

31 Wyniki z HERA kluczowe dla pomiaru PDF Pomiary z HERA pozostają dominujące przy wyznaczaniu funkcji gęstości partonowych.

32 Q / GeV Dalsza kontynuacja pomiarow struktury protonu na LHC: LHeC HERA Experiments: H and ZEUS Fixed Target Experiments: NMC BCDMS E665 SLAC FCC-he limit LHeC i FCC? LHeC (Large Hadron Electron Collider) - protony z LHC, elektrony 6 GeV FCC (Future Circular Collider) - protony 5 TeV, elektrony (75) GeV x zdolność rozdzielcza cħ/q = /Q zdolnosc rozdzielcza [fm] Rutherford - Hofstadter SLAC FNAL CERN HERA LHeC FCC-he rok

33 Podsumowanie Zderzacz ep HERA dostarczył danych DIS, których użyto do pomiaru funkcji struktury protonu. Zmierzono funkcje struktury F, FL i xf3 Inkluzywne przekroje czynne użyto jako danych wejściowych do analizy QCD w ramach formalizmu DGLAP. Wyznaczono rozkłady kwarków, antykwarków i gluonów w LO, NLO, NNLO. Wyniki pomiaru funkcji struktury stanowią główną część spadku jaki pozostał dla fizyki po 5 latach działania HERA Chapter 6 Introduction to Deep Inelastic Scattering Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g r, NC x i =.5, i= =.8, i= H and ZEUS =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =., i=3 =.3, i= HERA NC e p fb HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV Fixed Target HERAPDF. e p NNLO HERAPDF. e + p NNLO =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =.8, i=3 = 5, i= =, i= =.65, i= Q / GeV

34 Backup

35 Wyznaczenie αs xf.8.6 HERAPDF.Jets NLO, free uncertainties: experimental model hadronisation H and ZEUS parameterisation µ f = GeV s (M ) Z xu v αs określone z fitu QCD (użyte dane inkluzywne + z powabem + z jetami) - HERAPDF.Jets z αs jako wolnym parametrem xg (.5) xd v xs (.5) Niepewność eksperymentalna poniżej %. Niepewność głównie z teorii - potrzebne obliczenia NNLO ep jet. arxiv:56.64 [hep-ex] - x Bardzo dobra zgodność ze średnią światową:

36 Wspólna siatka (x, Q ) /GeV Q H and ZEUS Dwie wspólne siatki : podstawowa siatka dla s = 38 GeV, Ep=9 GeV i Ep=8 GeV dodatkowa siatka dla s = 5 GeV i s = 5 GeV, Ep=575 GeV i Ep=46 GeV - Łącznie 37 punktów. Większość punktów zawiera dane zarówno z H jak i ZEUS (często wiele punktów z niezależnych pomiarów) Przesunięcie punktów pomiarowych do cel gridowych zrobione przy użyciu dopasowań do danych za pomocą Dla Q > 3 GeV DGLAP NLO, poniżej 4.9 GeV dopasowanie fraktalowe.

37 Uśrednianie danych z różnych okresów pomiarowych/ eksperymentów Uśrednianie zrobione jest za pomocą HERAverager ( opartego na metodzie minimalizacji χ skorelowane przesunięcia względna niepewność stat. wielkość mierzona w pkt. i względna skorelowana niepewność sys. względne nieskorelowane przesunięcie 6 skorelowane źródła systematyczne wzięte pod uwagę 97 opublikowanych przekrojów czynnych uśrednione do 37 końcowych pomiarów 6 stopni swobody, χ min = 687 Różne metody rekonstrukcji użyte przez H i ZEUS w różny sposób podobne źródła systematyczne wpływaja na pomiar w różny sposób wydajne ograniczenie niespewności systematycznych

38 Uśrednione wyniki r, NC.8.6 =..4 =.. H and ZEUS + HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV ZEUS HERA II ZEUS HERA I H HERA II H HERA I Dane zgodne między HERA I i HERA II oraz między eksperymentami. Dokładność sięga % = =.3 =.8 =.8 =.8 = Q /GeV Nawet 6-8 punktów pomiarowych uśrednionych w jeden końcowy pomiar.

39 Combined results H and ZEUS H and ZEUS r, NC. HERA NC e p fb s = 38 GeV ZEUS HERA II r, NC. HERA NC e p fb s = 38 GeV =.8 ZEUS HERA I H HERA II =.8 HERA I H HERA I.8.8 =.3 =.3.6 =.8.6 =.8 = 5 = Q /GeV 3 4 Q /GeV Largest improvement for NC e - p - times more luminosity. Significant improvement in accuracy Consistent with HERA I, but higher precision

40 Inclusive DIS data samples data collected for Ee = 7.5 GeV and Ep = 9, 8, 575, 46 GeV HERA I lumi pb - e + p and 5 pb - e - p per experiment HERA II lumi 5 pb - e + p and 35 pb - e - p per experiment 4 data sets with HERA inclusive measurements HERA I data samples HERA II data samples Data taken 9947 (over years of data taking!) papers on inclusive DIS measurements in years 9974 (almost years of data analysis!) In total 97 data points combined to 37

41 HERAPDF. - comparison to low Q data NNLO H and ZEUS LO H and ZEUS r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NNLO Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF.AG LO Description generally good, however some problems at low x and Q with the turnover related to FL. For the lowest Q prediction too high, however the turnover present as expected at low x and Q.

42 HERAPDF. parton distributions NNLO vs NLO xf.8 H and ZEUS µ f HERAPDF. NLO HERAPDF. NNLO = GeV Bands show total PDF uncertainty calculated by adding in quadrature experimental, model and parametrisation uncertainties..6 xg (.5) xu v Main difference - different shapes of gluon distributions. xs (.5) xd v Valence quarks very similar. - x

43 HERAPDF. parton distributions NLO vs LO xf H and ZEUS µ f = GeV LO predictions needed for LO Monte Carlo generators..8.6 HERAPDF.AG NLO HERAPDF.AG LO Only experimental uncertainties shown for LO predictions. xg (.5) xu v Gluon distribution at LO rises much faster than in NLO. xs (.5) xd v xuv distribution softer at LO. - x

44 Helicity effects in CC H and ZEUS r, CC HERA HERAPDF. NLO s = 38 GeV s = 38 GeV CC e + p.5 fb CC e + p CC e p fb CC e p =.8 (x5) =.3 (x3) =.3 (x7) e + p: contribution of the valence quarks is suppressed by the helicity factor at high Q (high y) =.8 (x7) - =.3 (x) = 5 (x) e - p: almost no effect, as helicity factor applies to see quarks only = (x.) Q / GeV

Wstęp do oddziaływań hadronów

Wstęp do oddziaływań hadronów Wstęp do oddziaływań hadronów Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 9 M. Przybycień (WFiIS AGH) Wstęp do oddziaływań hadronów Wykład 9 1 / 21 Rozpraszanie

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu Struktura protonu Wykład V równania ewolucji QCD spin protonu struktura fotonu Elementy fizyki czastek elementarnych Funkcja struktury Różniczkowy przekrój czynny na NC DIS elektron proton: d 2 σ dx dq

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu % & lub NC DIS Deep

Bardziej szczegółowo

Struktura porotonu cd.

Struktura porotonu cd. Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury.

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury. Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu NC DIS Deep Inelastic

Bardziej szczegółowo

Rozpraszanie elektron-proton

Rozpraszanie elektron-proton Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.

Bardziej szczegółowo

Poszukiwany: bozon Higgsa

Poszukiwany: bozon Higgsa Poszukiwany: bozon Higgsa Higgs widoczny w świetle kolajdera liniowego Fizyka Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych: TESLA & ZEUS Poszukiwane: czastki sypersymetryczne (SUSY) Fizyka Czastek i Oddziaływań

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu NC DIS Deep Inelastic

Bardziej szczegółowo

Rozpraszanie elektron-proton

Rozpraszanie elektron-proton Rozpraszanie elektron-proton V 1. Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. 2. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. 3. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych

Bardziej szczegółowo

kwarki są uwięzione w hadronie

kwarki są uwięzione w hadronie kwarki są uwięzione w hadronie gluony są uwięzione w hadronie QED - potencjał - QCD VQED α = r 1 potencjał coulombowski r nośniki (małe odległości) brak uwięzienia Precyzyjne przewidywania poziomów energetycznych

Bardziej szczegółowo

Rozszyfrowywanie struktury protonu

Rozszyfrowywanie struktury protonu Rozszyfrowywanie struktury protonu Metody pomiaru struktury obiektów złożonych v Rozpraszanie elektronów na nukleonie czy na jego składnikach v Składniki punktowe wewnątrz nukleonu to kwarki v Definicja

Bardziej szczegółowo

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III Struktura protonu Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład III kinematyka rozpraszania doświadczenie Rutherforda rozpraszanie nieelastyczne partony i kwarki struktura protonu Kinematyka Rozpraszanie

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania elektrosłabe

Oddziaływania elektrosłabe Oddziaływania elektrosłabe X ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Fizyka elektrosłaba na LEPie Liczba pokoleń. Bardzo precyzyjne pomiary. Obserwacja przypadków. Uniwersalność leptonów. Mieszanie kwarków. Macierz

Bardziej szczegółowo

Rozpraszanie elektron-proton

Rozpraszanie elektron-proton Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV Struktura protonu Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład IV kinematyka rozpraszania rozpraszanie nieelastyczne partony i kwarki struktura protonu akcelerator HERA wyznaczanie funkcji struktury Kinematyka

Bardziej szczegółowo

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton Leszek Adamczyk (KOiDC WFiIS AGH) Seminarium WFiIS March 9, 2018 Fizyka do przodu w oddziaływaniach proton-proton Fizyka do przodu: procesy dla których obszar

Bardziej szczegółowo

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa CERN i LHC Jezioro Genewskie Lotnisko w Genewie tunel LHC (długość 27 km, ok.100m pod powierzchnią ziemi) CERN/Meyrin Gdzie to jest? ok. 100m Tu!!! LHC w schematycznym

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD I Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Model Standardowy AD 2010

WYKŁAD I Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Model Standardowy AD 2010 Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 13 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Model Standardowy AD 2010 Hadrony i struny gluonowe 20.I. 2010 Hadrony=stany związane kwarków Kwarki zawsze

Bardziej szczegółowo

Pakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki

Pakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki M. Trzebiński ROOT generator MC 1/5 Pakiet ROOT prosty generator Monte Carlo Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 23 sierpnia 2016 Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC 1 V.1 WYNIKI LEP 2 e + e - Z 0 Calkowity przekroj czynny 3 4 r. akad. 2008/2009 s Q N 3 4 s M s N Q I M 12 s ) M (s s s 2 f C 2 Z C f f

Bardziej szczegółowo

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek Krzysztof Kurek Data selection Plan Statyczny model kwarków Plan Statyczny model kwarków i symetrie SU(N) zapachowe. Elastyczne rozpraszanie elektronów na nukleonie. Składniki punktowe wewnątrz nukleonu.

Bardziej szczegółowo

Produkcja dżetów do przodu w głęboko nieelastycznym rozpraszaniu ep na akceleratorze HERA

Produkcja dżetów do przodu w głęboko nieelastycznym rozpraszaniu ep na akceleratorze HERA Produkcja dżetów do przodu w głęboko nieelastycznym rozpraszaniu ep na akceleratorze HERA Izabela Milcewicz-Mika Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk Kraków Polska

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 13. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 5.I Hadrony i struny gluonowe

WYKŁAD 13. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 5.I Hadrony i struny gluonowe Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 13 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 5.I. 2011 Hadrony i struny gluonowe Model Standardowy AD 2010 Hadrony = stany związane kwarków Kwarki zawsze

Bardziej szczegółowo

Atomowa budowa materii

Atomowa budowa materii Atomowa budowa materii Wszystkie obiekty materialne zbudowane są z tych samych elementów cząstek elementarnych Cząstki elementarne oddziałują tylko kilkoma sposobami oddziaływania wymieniając kwanty pól

Bardziej szczegółowo

Fizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1

Fizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1 Fizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1 Motywacja budowy akceleratora HERA, najważniejsze dokonania Przykłady zagadnień szczegółowych którymi zajmuje się krakowska grupa eksperymentu H1 Software analizy

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Modelu Standardowego

Wstęp do Modelu Standardowego Wstęp do Modelu Standardowego Dynamika oddziaływań cząstek Elektrodynamika kwantowa (QED) Chromodynamika kwantowa (QCD) Oddziaływania słabe Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej

Bardziej szczegółowo

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wykład 1 przez 2 tygodnie wykład następnie wykład/ćwiczenia/konsultacje/lab proszę pamiętać o konieczności posiadania kąta gdy będziemy korzystać z labolatorium (Mathematica

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siłyprzypomnienie Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest

Bardziej szczegółowo

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika Fizyka 3 Konsultacje: p. 329, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 2 sprawdziany (10 pkt każdy) lub egzamin (2 części po 10 punktów) 10.1 12 3.0 12.1 14 3.5 14.1 16 4.0 16.1 18 4.5 18.1 20 5.0

Bardziej szczegółowo

I. Przedmiot i metodologia fizyki

I. Przedmiot i metodologia fizyki I. Przedmiot i metodologia fizyki Rodowód fizyki współczesnej Świat zjawisk fizycznych: wielkości fizyczne, rzędy wielkości, uniwersalność praw Oddziaływania fundamentalne i poszukiwanie Teorii Ostatecznej

Bardziej szczegółowo

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012 Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8sem.letni.2011-12 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siły Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 1 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 2.12. 2009 Współczesne eksperymenty-wprowadzenie Detektory Akceleratory Zderzacze LHC Mapa drogowa Tevatron-

Bardziej szczegółowo

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Weronika Biela 1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Obliczenie przekroju czynnego 8. Porównanie

Bardziej szczegółowo

th- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)

th-  Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) - prof. dr hab. Wiesław Płaczek - prof. dr hab. Elżbieta Richter-Wąs - prof. dr hab. Wojciech Słomiński - prof. dr hab. Jerzy Szwed (Kierownik Zakładu) - dr

Bardziej szczegółowo

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych Wszechświat czastek elementarnych Wykład 9: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład

Bardziej szczegółowo

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała

Bardziej szczegółowo

Theory Polish (Poland)

Theory Polish (Poland) Q3-1 Wielki Zderzacz Hadronów (10 points) Przeczytaj Ogólne instrukcje znajdujące się w osobnej kopercie zanim zaczniesz rozwiązywać to zadanie. W tym zadaniu będą rozpatrywane zagadnienia fizyczne zachodzące

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość

Bardziej szczegółowo

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39 Skad się bierze masa Festiwal Nauki Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 dr hab. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Skad się bierze masa Festiwal Nauki,

Bardziej szczegółowo

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność) Teoria cząstek elementarnych 23.IV.08 1948 nowa faza mechaniki kwantowej precyzyjne pomiary wymagały precyzyjnych obliczeń metoda Feynmana Diagramy Feynmana i reguły Feynmana dziś uniwersalne narzędzie

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 17.III.2010 Oddziaływania: elektromagnetyczne i grawitacyjne elektromagnetyczne i silne (kolorowe) Biegnące stałe sprzężenia:

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 6 24 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania kolorowe i biegnąca stała sprzężenia α s Oddziaływania słabe Masa W Stałe sprzężenia Siła elementarnego

Bardziej szczegółowo

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza Już wiemy Oddziaływania: QED, QCD, słabe Ładunek kolor, potencjały w QED i QCD Stała struktury subtelnej zależy od odległości od ładunku: wielkie osiągnięcie fizyki oddziaływań elementarnych (tzw. running)

Bardziej szczegółowo

Na tropach czastki Higgsa

Na tropach czastki Higgsa Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005 A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005

Bardziej szczegółowo

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Adam Bzdak AGH, KZFJ Plan Wprowadzenie do A+A Przepływ eliptyczny, trójkątny, hydrodynamika Odkrycie na LHC w p+p i p+a Korelacje 2- i wielu-cząstkowe Podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Bozon Higgsa oraz SUSY

Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa Poszukiwania bozonu Higgsa w LEP i Tevatronie - otrzymane ograniczenia na masę H Plany poszukiwań w LHC Supersymetria (SUSY) Zagadkowe wyniki CDF Masy cząstek cząstki

Bardziej szczegółowo

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski Fizyka 2 wykład 15 Janusz Andrzejewski Janusz Andrzejewski 2 Egzamin z fizyki I termin 31 stycznia2014 piątek II termin 13 luty2014 czwartek Oba egzaminy odbywać się będą: sala 301 budynek D1 Janusz Andrzejewski

Bardziej szczegółowo

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów kilka pytań i możliwe odpowiedzi Stanisław Mrówczyński Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce & Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa 1 Programy eksperymentalne

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania fundamentalne

Oddziaływania fundamentalne Oddziaływania fundamentalne Silne: krótkozasięgowe (10-15 m). Siła rośnie ze wzrostem odległości. Znaczna siła oddziaływania. Elektromagnetyczne: nieskończony zasięg, siła maleje z kwadratem odległości.

Bardziej szczegółowo

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów Paula Świerska Promotor: dr Maciej Trzebiński Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki / 24 Plan

Bardziej szczegółowo

III. EFEKT COMPTONA (1923)

III. EFEKT COMPTONA (1923) III. EFEKT COMPTONA (1923) Zjawisko zmiany długości fali promieniowania roentgenowskiego rozpraszanego na swobodnych elektronach. Zjawisko to stoi u podstaw mechaniki kwantowej. III.1. EFEKT COMPTONA Rys.III.1.

Bardziej szczegółowo

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia? Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia? Cząstki elementarne Kosmologia Wielkość i kształt Świata Ptolemeusz (~100 n.e. - ~165 n.e.) Mikołaj Kopernik (1473 1543) geocentryzm

Bardziej szczegółowo

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:

Bardziej szczegółowo

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 2008/2009 seweryn.kowalski@us.edu.pl Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 Plan wykładu Wstęp, podstawowe jednostki fizyki jądrowej, Własności jądra atomowego, Metody wyznaczania własności jądra atomowego, Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes Plan wystąpienia: 1.Wprowadzenie 2.Jak szukamy Higgsa na przykładzie kanału H ZZ 4l? 3.Poszukiwanie bozonu Higgsa w kanale ττ μτjet 4.Właściwości nowej cząstki Częste skróty: LHC Large Hadron Collider

Bardziej szczegółowo

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ) Plazma Kwarkowo-Gluonowa Nowy Stan Materii Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ) Diagram fazowy

Bardziej szczegółowo

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 000 Bevatron PS AGS

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki Jądrowej

Podstawy Fizyki Jądrowej Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 Składnik egzaminu licencjackiego (sesja letnia)! OPCJA: Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń możliwość zorganizowania ustnego egzaminu (raczej

Bardziej szczegółowo

DYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA

DYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA DYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA Jan Figiel Dyfrakcja w oddziaływaniach hadronów model Regge Dyfrakcja w oddziaływaniach e-p perturbacyjna chromodynamika (pqcd) produkcja mezonów wektorowych

Bardziej szczegółowo

Tytuł: Dzień dobry, mam na imię Atom. Autor: Ada Umińska. Data publikacji:

Tytuł: Dzień dobry, mam na imię Atom. Autor: Ada Umińska. Data publikacji: Tytuł: Dzień dobry, mam na imię Atom. Autor: Ada Umińska Data publikacji: 13.04.2012 Uwaga: zabrania się kopiowania/ wykorzystania tekstu bez podania źródła oraz autora publikacji! Historia atomu. Już

Bardziej szczegółowo

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD VII Elektrodynamika kwantowa T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Krótka historia oddziaływań elektromagnetycznych 1900-1930 r. powstanie mechaniki

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako

Bardziej szczegółowo

Fizyka 15 lat eksperymentów H1 i ZEUS na akceleratorze HERA (2): stany hadronowe

Fizyka 15 lat eksperymentów H1 i ZEUS na akceleratorze HERA (2): stany hadronowe Fizyka 15 lat eksperymentów H1 i ZEUS na akceleratorze HERA (2): stany hadronowe Jan Figiel H1 proton, 920 GeV ZEUS elektron, 27.5 GeV...badamy fundamentalne cząstki i siły natury w zderzeniach e p przy

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 6 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 11.XI.2009 Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe Cztery podstawowe oddziaływania Oddziaływanie grawitacyjne

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 21 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład

Bardziej szczegółowo

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN LHC i po co nam On Piotr Traczyk CERN LHC: po co nam On Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 5 Program fizyczny LHC 6 Program fizyczny LHC

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 27 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 8 27 listopada 2018 1 / 28 1 Budowa materii (przypomnienie)

Bardziej szczegółowo

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność (pseudorapidity). Rozpraszanie leptonów na hadronach. Zmienna x Bjorkena.

Bardziej szczegółowo

JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING

JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING testowe pomiary i demonstracja iż proponowana metoda pracuje są wykonywane na działającym akceleratorze COSY pierwszy pomiar z precyzją

Bardziej szczegółowo

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń) Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń) Fizyka hadronowa Podstawowe pytania: Mechanizm generacji masy i uwięzienia związany z naturą oddziaływań silnych

Bardziej szczegółowo

Własności jąder w stanie podstawowym

Własności jąder w stanie podstawowym Własności jąder w stanie podstawowym Najważniejsze liczby kwantowe charakteryzujące jądro: A liczba masowa = liczbie nukleonów (l. barionów) Z liczba atomowa = liczbie protonów (ładunek) N liczba neutronów

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne

Bardziej szczegółowo

czastki elementarne Czastki elementarne

czastki elementarne Czastki elementarne czastki elementarne "zwykła" materia, w warunkach które znamy na Ziemi, które panuja w ekstremalnych warunkach na Słońcu: protony, neutrony, elektrony. mówiliśmy również o neutrinach - czastki, które nie

Bardziej szczegółowo

Marek Kowalski

Marek Kowalski Jak zbudować eksperyment ALICE? (A Large Ion Collider Experiment) Jeszcze raz diagram fazowy Interesuje nas ten obszar Trzeba rozpędzić dwa ciężkie jądra (Pb) i zderzyć je ze sobą Zderzenie powinno być

Bardziej szczegółowo

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda Zderzenia Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda Układ środka masy Układ izolowany Izolowany układ wielu ciał: m p m 4 CM m VCM p 4 3

Bardziej szczegółowo

Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności

Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności Krotności hadronów a + b c 1 + c +...+ c i +...+ c N Reakcje ekskluzywne: wszystkie

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania

Bardziej szczegółowo

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego Jan Królikowski Fizyka IBC 1 Przekrój czynny Jan Królikowski Fizyka IBC Zderzenia Oddziaływania dwóch (lub więcej)

Bardziej szczegółowo

Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem

Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem Seminarium Fizyka Jądra Atomowego Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Elżbieta Stephan Zakład Fizyki Jądrowej i Jej Zastosowań Instytut

Bardziej szczegółowo

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika Fizyka 3 Konsultacje: p. 39, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 1 sprawdzian 30 pkt 15.1 18 3.0 18.1 1 3.5 1.1 4 4.0 4.1 7 4.5 7.1 30 5.0 http:\\adam.mech.pw.edu.pl\~marzan Program: - elementy

Bardziej szczegółowo

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Jak działają detektory. Julia Hoffman Jak działają detektory Julia Hoffman wielki Hadronowy zderzacz Wiązka to pociąg ok. 2800 wagonów - paczek protonowych Każdy wagon wiezie ok.100 mln protonów Energia chemiczna: 80 kg TNT lub 16 kg czekolady

Bardziej szczegółowo

Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Faculty of Physics, Warsaw University of Technology Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Jan Pluta, Zakład Fizyki Jądrowej 28. 03. 2015 Wstęp do fizyki cząstek elementarnych 1. Świat jest piękny i

Bardziej szczegółowo

Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski

Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski Zespół: E. Banaś, J. Olszowska, J. Knapik (doktorantka), S. Czekierda (licencjat, magistrantka, UJ), Z. Hajduk, K. Korcyl, G. Obrzud (licencjat UJ), R. Staszewski,

Bardziej szczegółowo

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Rozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Rozdział 1 Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990

Bardziej szczegółowo

Wszechświat czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych Wszechświat czastek elementarnych Wykład 8: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład

Bardziej szczegółowo

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e) 1 doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e) Ilość protonów w jądrze określa liczba atomowa Z Ilość

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r. Podstawy fizyki subatomowej Wykład 7 3 kwietnia 2019 r. Atomy, nuklidy, jądra atomowe Atomy obiekt zbudowany z jądra atomowego, w którym skupiona jest prawie cała masa i krążących wokół niego elektronów.

Bardziej szczegółowo

Podstawowe własności jąder atomowych

Podstawowe własności jąder atomowych Podstawowe własności jąder atomowych 1. Ilość protonów i neutronów Z, N 2. Masa jądra M j = M p + M n - B 2 2 Q ( M c ) ( M c ) 3. Energia rozpadu p 0 k 0 Rozpad zachodzi jeżeli Q > 0, ta nadwyżka energii

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych. Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych. Ćwiczenie ma następujące części: 1 Pomiar rezystancji i sprawdzanie prawa Ohma, metoda najmniejszych kwadratów. 2 Pomiar średnicy pręta.

Bardziej szczegółowo

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Ewa Rondio cząstki elementarne krótka historia pierwsze cząstki próby klasyfikacji troche o liczbach kwantowych kolor uwięzienie kwarków obecny stan wiedzy oddziaływania

Bardziej szczegółowo

kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds Wykład VII: Schrodinger Klein Gordon, J. Gluza

kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds Wykład VII: Schrodinger Klein Gordon, J. Gluza kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds V Erwin Schrodinger Austriak 1926 (4 prace) Nobel (wraz z Dirakiem), 1933 Paradoks kota Banknot 1000 szylingowy Czym jest życie? (o teorii

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 6 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 5 6 listopada 2018 1 / 37 Oddziaływania

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Spotkanie 3 Porównanie modeli rozpraszania do pomiarów na Wielkim Zderzaczu Hadronów LHC i przyszłość fizyki cząstek Rafał Staszewski Maciej Trzebiński

Bardziej szczegółowo

Compact Muon Solenoid

Compact Muon Solenoid Compact Muon Solenoid (po co i jak) Piotr Traczyk CERN Compact ATLAS CMS 2 Muon Detektor CMS był projektowany pod kątem optymalnej detekcji mionów Miony stanowią stosunkowo czysty sygnał Pojawiają się

Bardziej szczegółowo

W jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński

W jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński W jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk Gimli Glider Boeing 767-233 lot: Air Canada

Bardziej szczegółowo

LHC: program fizyczny

LHC: program fizyczny LHC: program fizyczny Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 2 Program fizyczny LHC Model Standardowy i Cząstka Higgsa Poza Model Standardowy:

Bardziej szczegółowo