Struktura protonu - czyli dziedzictwo zderzacza HERA.
|
|
- Konrad Lisowski
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Struktura protonu - czyli dziedzictwo zderzacza HERA. uncertainties: experimental model parameterisation xu v HERAPDF.AG NNLO.5) xd v Ewelina M. Łobodzinska.5) Seminarium IFJ PAN Kraków 9 V 6
2 Dwie nieskończoności przyrody wielkość i małość Człowiekowi łatwiej jest pojąć nieskończoność wielkości Człowiek musi patrzeć głębiej i dostrzegać więcej niż to, co bliskie i widoczne na pierwszy rzut oka W czymś bardzo małym jest całe mnóstwo niezbadanych, jeszcze mniejszych cząsteczek, atomów Blaise Pascal Wszystko, co możemy wyrazić słowami lub myślami jest tylko niedostrzegalną cząstką nie można pojąć wszystkiego, gdyż im więcej się dowiadujemy tym powiększa się nasza niewiedza
3 Poznawanie małej nieskończoności Leukippos i Demokryt z Abdery (V p.n.e.) - twórcy teorii atomistycznej. świat składa się z materialnych, niepodzielnych cząstek, z których każda stanowi pełny, niezmienny i jednorodny byt (tj. atom) Nic nie powstaje bez przyczyny, lecz wszystko z jakiejś racji i wskutek konieczności. John Dalton (XVIII/XIX) - powrót do teorii atomistycznej Materia złożona jest z niepodzielnych atomów Wszystkie atomy jednego pierwiastka mają identyczną masę Każdy pierwiastek zbudowany jest z niepowtarzalnych atomów Atomy są niezniszczalne i nie podlegają przemianom Joseph John Thompson (XIX) - odkrywca elektronu Model budyniowy (lub ciasta z rodzynkami) budowy atomu: ujemnie naładowane elektrony poruszają się w dodatnio naładowanej kuli.
4 Poznawanie małej nieskończoności Ernest Rutheford (XIX) - udowodnił obecność jądra w atomie. Eksperyment Rutheforda - uznawany za jeden z najpiękniejszych w fizyce udowodnił istnienie jądra atomowego ok. 5 razy mniejszego od rozmiarów atomu Kolejne badania pozwoliły odkryć głębszą strukturę atomu: nukleony, które składaja się z partónow, czyli kwarków, antykwarków i gluonów. Struktura kwarku? Co najmniej razy mniejszy od protonu. - Jak badac rozkład partonów w protonie? - Powtórzyć doświadczenie Rutheforda! i tak najpierw budowano eksperymenty ze stałą tarczą, a w końcu...
5 HERA - dotychczas jedyny zderzacz ep na świecie DESY, Hamburg 99-7 (od HERA II) promień ~ km Ep = 8/9 GeV Ee = 7.5 GeV H ZEUS
6 Głęboko nieelastyczne (DIS) rozpraszanie elektronu na protonie Prądy neutralne (NC) Prądy naładowane (CC) Użyte zmienne kinematyczne: Q = -q = (k-kʻ) > wirtualność wymienianego bozonu s = (k+p) energia w środku masy ep x = Q / p. q x-bjorkena (w układzie nieskończonego pędu ułamek pędu protonu niesiony przez uderzony kwark) y = p. q / p. k nieelastyczność (w układzie spoczynkowym protonu ułamek energii oddziaływującego elektronu przekazany do protonu) e +_ k p P *, Z o k q = k k P q P= xp q e +_ X P Q = x y s
7 Zdarzenia DIS w detektorach na HERA małe Q rozproszony elektron duże Q e H LAr calorimeter hadronic electromagnetic Central Tracker BST SpaCal EM hadr. p ZEUS e p BDC z R Jet z resztek protonowych Zmienne kinematyczne można rekonstruować albo z pomiaru elektronu, albo z pomiaru hadronowego stanu końcowego, albo metodami mieszanymi Jet z uderzonego kwarku
8 Przekrój czynny i funkcje struktury protonu (F,FL,xF3) Zredukowany przekrój czynny na rozpraszanie ep: σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) e p e X Dla małych Q i niskich y: σr,nc = F Dla małych Q czyli Q << MZ σr,nc = F - y /Y+ FL Dla y<.5 (czyli większości danych z HERA) pomiar σr,nc jest równoznaczny z pomiarem F Skalowanie Bjorkena : W granicy Bjorkena tj. Q i p q Fi(x,Q ) Fi(x) brak zależności od Q
9 Model kwarkowo - partonowy (QPM) zdefiniowany w układzie nieskończonego pędu protonu, kwarki wydają się swobodne w czasie oddziaływania z fotonem oddziaływanie ep jako suma prawdopodobieństw rozproszenia na pojedynczych, swobodnych kwarkach: d σ/dxdq = Σ d(ξ)fq(ξ)(d σ/dxdq )eq q fq(ξ) - prawdopodobieństwo znalezienia w protonie partonu q niosącego ułamek pędu protonu ξ Kwarki i gluony traktowane jak obiekty bezmasowe : = (ξp+q) ξ = -q /p q = x Konsekwencje: F(x) = Σ eq x fq(x) FL(x) = Rozkłady partonowe f(x) można wyznaczyć bezpośrednio ze zmierzonych funkcji struktury protonu. Funkcje struktury demonstrują skalowanie Bjorkena Podłużna funkcja struktury znika, bo zachowanie skrętności nie pozwala na absorbcję podłużnie spolaryzowanych wirtualnych fotonów.
10 QCD - ulepszony model partonowy Biegnąca stała sprzężenia oddziaływań silnych αs(q ) /log(q /μ ) dla Q, αs asymptotyczna swoboda QPM - człon zerowego rzędu w αs a) b) człony pierwszego rzędu w αs Q x q Q x g q Q q g fi(x,q )/ logq = αs(q )/π dξ/ξ fj(ξ,q )Pij(x/ξ) q q j=q,g x prawdopodobieństwo znalezienia partonu i o ułamku pędu x wewnątrz patonu j o ułamku pędu ξ rozkłady partonów w protonie Funkcje struktury zależa od x i Q Równania DGLAP - określają ewolucję kwarków, antykwarków i gluonów, w zmiennej Q, gdy znane są w dla skali początkowej Wyznaczanie funkcji rozkładów gestości partonowych (PDF): parametryzacja rozkładów partonowych dla początkowej skali Q ewolucja do wyższych wartości Q porównanie otrzymanych rozkładów z mierzonymi przekrojami czynnymi i dobór parametrów
11 Funkcje struktury Zredukowany przekrój czynny na rozpraszanie ep NC: σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) _ F = x e q [q(x) + q(x)] F dostarcza informacji o rozkładzie kwarków FL αs g FL czuła na rozkład gluonów (informacje o gluonach także z łamania skalowania) _ xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)] xf3 dostarcza informacji o rozkładzie kwarków walencyjnych
12 Obszar kinematyczny dostępny przy pomiarze struktury protonu Q / GeV Atlas and CMS (7 TeV) H ZEUS NMC BCDMS E665 SLAC Dla e p e X:.45 Q 5 GeV 6-7 x.65.5 y Dla e p ν X : Q 5 GeV.3 x.37 y.76 - Pomiary z ZEUS za pomocą dedykowanych detektorów, blisko linii wiązki x Specjalny pomiar z H przy użyciu zdarzeń QED Compton Dane z HERA pokrywają sześć rzędów wielkości w Q i x Pomiary z HERA są podstawą wszystkich dopasowań badających PDF.
13 Dane z HERA data collected for Ee = 7.5 GeV and Ep = 9, 8, 575, 46 GeV HERA I lumi pb - e + p and 5 pb - e - p per experiment HERA II lumi 5 pb - e + p and 35 pb - e - p per experiment 4 data sets with HERA inclusive measurements HERA I data samples HERA II data samples Data taken 9947 (over years of data taking!) papers on inclusive DIS measurements in years 9974 (almost years of data a
14 Rosnąca dokładność pomiarów na HERA Wzrastająca liczba danych pomiarowych, wielokrotne doskonalenie tylnych detektorów mierzących rozproszony elektron, ulepszone techniki pomiarowe => coraz większa dokładność pomiaru funkcji struktury Dokładność pomiaru F dla połaczonych danych H z 996:.3 - % dla połaczonych danych H i ZEUS : <.5 %
15 Wzrost F z malejącym x - jeden z najważniejszych wyników z HERA Już pierwsze dane pokazywały silny wzrost F z malejącym x, co wyjaśnia się wzrastajacą gęstością partonów morza dla małych x λ zmienia się liniowo z Q ( ln F / ln x ) Q -.6 Q =.35 GeV.6 Q =. GeV.6 Q = 3.5 GeV.6 Q = GeV.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q =.5 GeV =.5 GeV = 5. GeV = 5 GeV.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q λ(x,q ) = -( ln F / ln x)q =.65 GeV =. GeV = 6.5 GeV = GeV H Collaboration.6 Q.6 Q.6 Q.6 Q =.85 GeV =.5 GeV = 8.5 GeV = 5 GeV H Collaboration H Collaboration.6 Q = 35 GeV.6 Q = GeV Q Q = 45 GeV = 5 GeV x -.6 Q = 6 GeV - HPDF 9 HPDF 9 (extrapolated) H Low Q H Data.6 Q = 9 GeV brak zależności od x dla x <. (.5 < Q < 5 GeV) x - c niezależne od Q F(x,Q ) = c x -λ(q)
16 Wzrost F z malejącym x dla końcowych danych z HERA H and ZEUS ~ F.6.4 Q = 6.5 GeV Q = GeV Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NLO..8 Q = GeV.6 - Im wyższe Q tym gwałtowniejszy wzrost F z malejącym x arxiv:56.64 [hep-ex]
17 Pomiar przekroju czynnego na DIS - łamanie skalowania Bjorkena H and ZEUS skalowanie (brak zależności od Q ) r, NC x i =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =., i=3 =.3, i= =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 HERA NC e p fb HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV Fixed Target HERAPDF. e p NNLO HERAPDF. e + p NNLO =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =.8, i=3 = 5, i= - =, i= =.65, i= Interferencja między γ i Z Q / GeV arxiv:56.64 [hep-ex] Skalowanie zachodzi tylko dla średniego x, w pozostałym obszarze brak skalowania z powodu emisji gluonowych.
18 Pomiar przekroju czynnego na DIS H and ZEUS r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV zaginanie się przekroju czynnego dla małego x - wpływ FL Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NNLO arxiv:56.64 [hep-ex] Bardzo dokładne dane dobrze opisane dopasowaniem HERAPDF. NNLO Zaginanie dla małego x (dużego y) związane z wpływem od FL w tym obszarze.
19 Wyznaczenie FL - metoda różniczkowa Dla małych Q : σr,nc = F - y /Y+ FL FL dostarcza informacji o rozkładzie gluonów. Różniczka: ( σr/ ln y)q = ( F/ ln y)q - FL y (-y)/y+ - FL/ ln y y /Y+ wyznaczone dla sąsiednich przedz. pomiarowych ekstrapolacja do dużego y przy użyciu modelu fraktalnego stąd FL znika dla dużego y y av r / y F L.8 H F L derivative method R=.5 Dipole IIM Dipole GBW -.5 Q =.GeV Q =.5GeV Q =GeV.6 y= Q =.5GeV Q =3.5GeV Q =5GeV -.5 Q =6.5GeV - y Q =8.5GeV - y - y H-99 Dipole GBW Dipole IIM R=.5 5 Q / GeV Niezerowa FL zgodna z modelami fenomenologicznymi
20 Wyznaczenie FL - metoda kształtu σr,nc = F - y /Y+ FL Zakładamy, że zachowanie dla dużego y nie zależy od FL ale od y /Y+ σfit = c x -λ - y /Y+ FL Z parametrów dopasowania wyznaczamy FL H Collaboration Wyniki metody kształtu i metody różniczkowej zgodne, ale metoda kształtu dokładniejsza FL niezerowa i zgodna z przewidywaniami teoretycznymi
21 Pomiar FL poprzez zmianę energii wiązki σr,nc = F - y /Y+ FL Pomiar σr dla ustalonego x i Q, ale dwóch różnych energii w środku masy s (Q =sxy) dla różnych y Z kąta nachylenia liczymy FL Pomiar tym dokladniejszy im większa różnica w y i więcej punktów pomiarowych
22 Pomiar FL w zdarzeniach z emisją fotonu z elektronu przed oddziaływaniem energia wiązki elektronowej zmieniona poprzez emisję fotonu Zmierzona funkcja F zgodna z innymi pomiarami Pomiar FL obarczony znacznym błędem.
23 Pomiar FL poprzez obniżenie energii wiązki protonowej W 7 HERA obniżyła energię wiązki protonowej do 46 GeV i 575 GeV. Pomiary FL z H i ZEUS jeszcze nie uśrednione. Zgodność między H i ZEUS: χ /ndf = /8 R=σL/σT = FL/F-FL RH=3±.4.5 Q 8 GeV RZEUS= Q GeV arxiv: [hep-ex] H wyznaczyło gęstości gluonowe z FL używając przybliżenia: xg x H Collaboration H wynik zgodny z przewidywaniami gęstości gluonowych z łamania skalowania. xg, HERAPDF.5 NLO xg from F, HERAPDF.5 NLO L arxiv:3.48 [hep-ex] Q [GeV ]
24 Funkcja struktury xf3 xf3 liczona z różnicy między przekrojami czynnymi e - p i e + p niesie informacje o kwarkach walencyjnych Słaba zależność xf3 od Q => pomiar przesunięty do wspólnej skali Q i uśredniony xf3 wycałkowana po x:.6 < x <.75 Z xf 3 H and ZEUS Q = GeV - HERA fb HERAPDF. NLO.5 < x < QPM : 5/3 - Dobra zgodność xf3 z przewidywaniami opartymi na rozkładach partonowych HERAPDF..
25 Unifikacja oddziaływań elektrosłabych przekrój czynny z NC zdominowany przez wymianę fotonu, dużo większy niż przekrój czynny z CC ) (pb/gev d /dq - y <.9 s = 38 GeV H and ZEUS - - HERA NC e p fb + - HERA NC e p.5 fb - HERAPDF. NC e p + HERAPDF. NC e p Przekroje czynne z NC i CC zrównują się ok. 4 GeV tj. dla wartości rzędu M Z, M W. Elektrosłaba unifikacja obserwowana z dużą precyzją! HERA CC e p fb + - HERA CC e p.5 fb - HERAPDF. CC e p + HERAPDF. CC e p 3 4 Q / GeV Przekroje czynne z NC e + p and e - p zaczynają się różnić, kiedy interferencja γ-z staje się znacząca. arxiv:56.64 [hep-ex]
26 Wyznaczanie PDF Funkcje rozkładów gęstości partonowych są uniwersalne. PDF wyznaczone na HERA mogą być stosowane w obliczeniach teoretycznych i symulacjach MC pozwalających dokładnie opisać procesy fizyczne z udziałem protonu.
27 HERA PDF. Cel: określenie wejściowych rozkladów lekkich kwarków i gluonów /GeV Q 5 4 H and ZEUS 5 orders of magnitude /d.o.f. Użyte wyłacznie dane z HERA ( fb - )! Spójny zbiór danych z małymi systematycznymi niepewnościami 4 różne procesy: NC and CC for e + p and e - p Dane e + p z NC dla różnych energii w srodku masy => informacje o FL.3.. H and ZEUS RTOPT LO RTOPT NLO RTOPT NNLO Q min = 3.5 GeV orders of magnitude - Sparametryzowanie rozkładów PDFs dla początkowej skali μf =.9 GeV : xf(x) = Ax B ( - x) C ( + Dx + Ex ) dla xg, xuv, xdv, xu = xu, xd = xd + xs.9 RTOPT NLO HERA I Q /GeV min Ewolucja w Q przy użyciu równań DGLAP w LO, NLO i NNLO Dopasowania do punktów pomiarowych używając metody χ
28 HERAPDF. - porównanie z danymi H and ZEUS r, NC + Q = 5 GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 3 GeV Q = 4 GeV Q = 5 GeV Q = 65 GeV Q = 8 GeV χ /dof = 357/3 (HERAPDF.) dla Q min = 3.5 GeV.5 Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = GeV Q = 3 GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV - Q = 3 GeV - - Q = GeV - HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NLO próbowano Q min = GeV (HERAPDF.HiQ) χ /dof = 56/ dodając dane jetowe Q min= 3.5 GeV (HERAPDF.Jets) χ /dof = 568/34 Dobry opis danych NC i CC przez NLO i NNLO HERAPDF.
29 Rozkłady partonowe HERAPDF. xf NLO H and ZEUS µ f = GeV xf NNLO H and ZEUS µ f = GeV.8 HERAPDF. NLO uncertainties: experimental model parameterisation xu v.8 HERAPDF. NNLO uncertainties: experimental model parameterisation xu v.6 HERAPDF.AG NLO.6 HERAPDF.AG NNLO xg (.5) xd v xg (.5) xd v xs (.5) xs (.5) - x - Niepewnosci eksperymentalne, związane z modelem i parametryzacją pokazane oddzielnie. x arxiv:56.64 [hep-ex] Kwarki walencyjne dominujące dla dużych x. Dla małych x wzrost gęstości kwarków morza i gluonów.
30 LHC - dalsze badania struktury protonu Dopełniające informacje na temat struktury protonu można zdobyć analizując zdarzenia Drella-Yanna z LHC. DIS Drell-Yann xg(x).5 ATLAS.5.5 Q =.9 GeV HERA I fit HERA+ATLAS jets R=.6 fit HERA+ATLAS jets.76 TeV R=.6 fit HERA+ATLAS jets 7 TeV R=.6 fit rel. uncert x
31 Wyniki z HERA kluczowe dla pomiaru PDF Pomiary z HERA pozostają dominujące przy wyznaczaniu funkcji gęstości partonowych.
32 Q / GeV Dalsza kontynuacja pomiarow struktury protonu na LHC: LHeC HERA Experiments: H and ZEUS Fixed Target Experiments: NMC BCDMS E665 SLAC FCC-he limit LHeC i FCC? LHeC (Large Hadron Electron Collider) - protony z LHC, elektrony 6 GeV FCC (Future Circular Collider) - protony 5 TeV, elektrony (75) GeV x zdolność rozdzielcza cħ/q = /Q zdolnosc rozdzielcza [fm] Rutherford - Hofstadter SLAC FNAL CERN HERA LHeC FCC-he rok
33 Podsumowanie Zderzacz ep HERA dostarczył danych DIS, których użyto do pomiaru funkcji struktury protonu. Zmierzono funkcje struktury F, FL i xf3 Inkluzywne przekroje czynne użyto jako danych wejściowych do analizy QCD w ramach formalizmu DGLAP. Wyznaczono rozkłady kwarków, antykwarków i gluonów w LO, NLO, NNLO. Wyniki pomiaru funkcji struktury stanowią główną część spadku jaki pozostał dla fizyki po 5 latach działania HERA Chapter 6 Introduction to Deep Inelastic Scattering Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g Reduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive tovalence quar distribution FL αs greduced cross section for ep scattering NC:σ r,nc = F ± Y-/Y+ xf3 - y /Y+ FL Y± = ± ( - y) F = x e q [q(x) + q(x)] F sensitive to quarks xf3 = x eqaq[q(x) - q(x)]xf3 sensitive to valence quarks distribution FL αs g r, NC x i =.5, i= =.8, i= H and ZEUS =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =., i=3 =.3, i= HERA NC e p fb HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV Fixed Target HERAPDF. e p NNLO HERAPDF. e + p NNLO =.5, i= =.8, i= =.3, i=9 =., i=8 =.3, i=7 =.5, i=6 =.8, i=5 =.3, i=4 =.8, i=3 = 5, i= =, i= =.65, i= Q / GeV
34 Backup
35 Wyznaczenie αs xf.8.6 HERAPDF.Jets NLO, free uncertainties: experimental model hadronisation H and ZEUS parameterisation µ f = GeV s (M ) Z xu v αs określone z fitu QCD (użyte dane inkluzywne + z powabem + z jetami) - HERAPDF.Jets z αs jako wolnym parametrem xg (.5) xd v xs (.5) Niepewność eksperymentalna poniżej %. Niepewność głównie z teorii - potrzebne obliczenia NNLO ep jet. arxiv:56.64 [hep-ex] - x Bardzo dobra zgodność ze średnią światową:
36 Wspólna siatka (x, Q ) /GeV Q H and ZEUS Dwie wspólne siatki : podstawowa siatka dla s = 38 GeV, Ep=9 GeV i Ep=8 GeV dodatkowa siatka dla s = 5 GeV i s = 5 GeV, Ep=575 GeV i Ep=46 GeV - Łącznie 37 punktów. Większość punktów zawiera dane zarówno z H jak i ZEUS (często wiele punktów z niezależnych pomiarów) Przesunięcie punktów pomiarowych do cel gridowych zrobione przy użyciu dopasowań do danych za pomocą Dla Q > 3 GeV DGLAP NLO, poniżej 4.9 GeV dopasowanie fraktalowe.
37 Uśrednianie danych z różnych okresów pomiarowych/ eksperymentów Uśrednianie zrobione jest za pomocą HERAverager ( opartego na metodzie minimalizacji χ skorelowane przesunięcia względna niepewność stat. wielkość mierzona w pkt. i względna skorelowana niepewność sys. względne nieskorelowane przesunięcie 6 skorelowane źródła systematyczne wzięte pod uwagę 97 opublikowanych przekrojów czynnych uśrednione do 37 końcowych pomiarów 6 stopni swobody, χ min = 687 Różne metody rekonstrukcji użyte przez H i ZEUS w różny sposób podobne źródła systematyczne wpływaja na pomiar w różny sposób wydajne ograniczenie niespewności systematycznych
38 Uśrednione wyniki r, NC.8.6 =..4 =.. H and ZEUS + HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV ZEUS HERA II ZEUS HERA I H HERA II H HERA I Dane zgodne między HERA I i HERA II oraz między eksperymentami. Dokładność sięga % = =.3 =.8 =.8 =.8 = Q /GeV Nawet 6-8 punktów pomiarowych uśrednionych w jeden końcowy pomiar.
39 Combined results H and ZEUS H and ZEUS r, NC. HERA NC e p fb s = 38 GeV ZEUS HERA II r, NC. HERA NC e p fb s = 38 GeV =.8 ZEUS HERA I H HERA II =.8 HERA I H HERA I.8.8 =.3 =.3.6 =.8.6 =.8 = 5 = Q /GeV 3 4 Q /GeV Largest improvement for NC e - p - times more luminosity. Significant improvement in accuracy Consistent with HERA I, but higher precision
40 Inclusive DIS data samples data collected for Ee = 7.5 GeV and Ep = 9, 8, 575, 46 GeV HERA I lumi pb - e + p and 5 pb - e - p per experiment HERA II lumi 5 pb - e + p and 35 pb - e - p per experiment 4 data sets with HERA inclusive measurements HERA I data samples HERA II data samples Data taken 9947 (over years of data taking!) papers on inclusive DIS measurements in years 9974 (almost years of data analysis!) In total 97 data points combined to 37
41 HERAPDF. - comparison to low Q data NNLO H and ZEUS LO H and ZEUS r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV r, NC + Q = GeV Q =.7 GeV Q = 3.5 GeV Q = 4.5 GeV Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 6.5 GeV Q = 8.5 GeV Q = GeV Q = GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 5 GeV Q = 8 GeV Q = GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 35 GeV Q = 45 GeV Q = 6 GeV Q = 7 GeV Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF. NNLO Q = 9 GeV - Q = GeV HERA NC e + p.5 fb s = 38 GeV HERAPDF.AG LO Description generally good, however some problems at low x and Q with the turnover related to FL. For the lowest Q prediction too high, however the turnover present as expected at low x and Q.
42 HERAPDF. parton distributions NNLO vs NLO xf.8 H and ZEUS µ f HERAPDF. NLO HERAPDF. NNLO = GeV Bands show total PDF uncertainty calculated by adding in quadrature experimental, model and parametrisation uncertainties..6 xg (.5) xu v Main difference - different shapes of gluon distributions. xs (.5) xd v Valence quarks very similar. - x
43 HERAPDF. parton distributions NLO vs LO xf H and ZEUS µ f = GeV LO predictions needed for LO Monte Carlo generators..8.6 HERAPDF.AG NLO HERAPDF.AG LO Only experimental uncertainties shown for LO predictions. xg (.5) xu v Gluon distribution at LO rises much faster than in NLO. xs (.5) xd v xuv distribution softer at LO. - x
44 Helicity effects in CC H and ZEUS r, CC HERA HERAPDF. NLO s = 38 GeV s = 38 GeV CC e + p.5 fb CC e + p CC e p fb CC e p =.8 (x5) =.3 (x3) =.3 (x7) e + p: contribution of the valence quarks is suppressed by the helicity factor at high Q (high y) =.8 (x7) - =.3 (x) = 5 (x) e - p: almost no effect, as helicity factor applies to see quarks only = (x.) Q / GeV
Wstęp do oddziaływań hadronów
Wstęp do oddziaływań hadronów Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 9 M. Przybycień (WFiIS AGH) Wstęp do oddziaływań hadronów Wykład 9 1 / 21 Rozpraszanie
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu
Struktura protonu Wykład V równania ewolucji QCD spin protonu struktura fotonu Elementy fizyki czastek elementarnych Funkcja struktury Różniczkowy przekrój czynny na NC DIS elektron proton: d 2 σ dx dq
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV
Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu % & lub NC DIS Deep
Bardziej szczegółowoStruktura porotonu cd.
Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury.
Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu NC DIS Deep Inelastic
Bardziej szczegółowoRozpraszanie elektron-proton
Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.
Bardziej szczegółowoPoszukiwany: bozon Higgsa
Poszukiwany: bozon Higgsa Higgs widoczny w świetle kolajdera liniowego Fizyka Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych: TESLA & ZEUS Poszukiwane: czastki sypersymetryczne (SUSY) Fizyka Czastek i Oddziaływań
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV
Struktura protonu Wykład IV akcelerator HERA Elementy fizyki czastek elementarnych rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury równania ewolucji QCD struktura fotonu NC DIS Deep Inelastic
Bardziej szczegółowoRozpraszanie elektron-proton
Rozpraszanie elektron-proton V 1. Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. 2. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. 3. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych
Bardziej szczegółowokwarki są uwięzione w hadronie
kwarki są uwięzione w hadronie gluony są uwięzione w hadronie QED - potencjał - QCD VQED α = r 1 potencjał coulombowski r nośniki (małe odległości) brak uwięzienia Precyzyjne przewidywania poziomów energetycznych
Bardziej szczegółowoRozszyfrowywanie struktury protonu
Rozszyfrowywanie struktury protonu Metody pomiaru struktury obiektów złożonych v Rozpraszanie elektronów na nukleonie czy na jego składnikach v Składniki punktowe wewnątrz nukleonu to kwarki v Definicja
Bardziej szczegółowoVI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki
r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III
Struktura protonu Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład III kinematyka rozpraszania doświadczenie Rutherforda rozpraszanie nieelastyczne partony i kwarki struktura protonu Kinematyka Rozpraszanie
Bardziej szczegółowoOddziaływania elektrosłabe
Oddziaływania elektrosłabe X ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Fizyka elektrosłaba na LEPie Liczba pokoleń. Bardzo precyzyjne pomiary. Obserwacja przypadków. Uniwersalność leptonów. Mieszanie kwarków. Macierz
Bardziej szczegółowoRozpraszanie elektron-proton
Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.
Bardziej szczegółowoStruktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV
Struktura protonu Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład IV kinematyka rozpraszania rozpraszanie nieelastyczne partony i kwarki struktura protonu akcelerator HERA wyznaczanie funkcji struktury Kinematyka
Bardziej szczegółowoFizyka do przodu w zderzeniach proton-proton
Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton Leszek Adamczyk (KOiDC WFiIS AGH) Seminarium WFiIS March 9, 2018 Fizyka do przodu w oddziaływaniach proton-proton Fizyka do przodu: procesy dla których obszar
Bardziej szczegółowoEksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa
Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa CERN i LHC Jezioro Genewskie Lotnisko w Genewie tunel LHC (długość 27 km, ok.100m pod powierzchnią ziemi) CERN/Meyrin Gdzie to jest? ok. 100m Tu!!! LHC w schematycznym
Bardziej szczegółowoWYKŁAD I Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Model Standardowy AD 2010
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 13 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Model Standardowy AD 2010 Hadrony i struny gluonowe 20.I. 2010 Hadrony=stany związane kwarków Kwarki zawsze
Bardziej szczegółowoPakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki
M. Trzebiński ROOT generator MC 1/5 Pakiet ROOT prosty generator Monte Carlo Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN, 23 sierpnia 2016 Wprowadzenie
Bardziej szczegółowor. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC
V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC 1 V.1 WYNIKI LEP 2 e + e - Z 0 Calkowity przekroj czynny 3 4 r. akad. 2008/2009 s Q N 3 4 s M s N Q I M 12 s ) M (s s s 2 f C 2 Z C f f
Bardziej szczegółowoBudowa nukleonu. Krzysztof Kurek
Krzysztof Kurek Data selection Plan Statyczny model kwarków Plan Statyczny model kwarków i symetrie SU(N) zapachowe. Elastyczne rozpraszanie elektronów na nukleonie. Składniki punktowe wewnątrz nukleonu.
Bardziej szczegółowoProdukcja dżetów do przodu w głęboko nieelastycznym rozpraszaniu ep na akceleratorze HERA
Produkcja dżetów do przodu w głęboko nieelastycznym rozpraszaniu ep na akceleratorze HERA Izabela Milcewicz-Mika Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk Kraków Polska
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 13. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 5.I Hadrony i struny gluonowe
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 13 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 5.I. 2011 Hadrony i struny gluonowe Model Standardowy AD 2010 Hadrony = stany związane kwarków Kwarki zawsze
Bardziej szczegółowoAtomowa budowa materii
Atomowa budowa materii Wszystkie obiekty materialne zbudowane są z tych samych elementów cząstek elementarnych Cząstki elementarne oddziałują tylko kilkoma sposobami oddziaływania wymieniając kwanty pól
Bardziej szczegółowoFizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1
Fizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1 Motywacja budowy akceleratora HERA, najważniejsze dokonania Przykłady zagadnień szczegółowych którymi zajmuje się krakowska grupa eksperymentu H1 Software analizy
Bardziej szczegółowoWstęp do Modelu Standardowego
Wstęp do Modelu Standardowego Dynamika oddziaływań cząstek Elektrodynamika kwantowa (QED) Chromodynamika kwantowa (QCD) Oddziaływania słabe Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Bardziej szczegółowoWstęp do chromodynamiki kwantowej
Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wykład 1 przez 2 tygodnie wykład następnie wykład/ćwiczenia/konsultacje/lab proszę pamiętać o konieczności posiadania kąta gdy będziemy korzystać z labolatorium (Mathematica
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siłyprzypomnienie Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest
Bardziej szczegółowoFizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika
Fizyka 3 Konsultacje: p. 329, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 2 sprawdziany (10 pkt każdy) lub egzamin (2 części po 10 punktów) 10.1 12 3.0 12.1 14 3.5 14.1 16 4.0 16.1 18 4.5 18.1 20 5.0
Bardziej szczegółowoI. Przedmiot i metodologia fizyki
I. Przedmiot i metodologia fizyki Rodowód fizyki współczesnej Świat zjawisk fizycznych: wielkości fizyczne, rzędy wielkości, uniwersalność praw Oddziaływania fundamentalne i poszukiwanie Teorii Ostatecznej
Bardziej szczegółowoMaria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8sem.letni.2011-12 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siły Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 8 1 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 2.12. 2009 Współczesne eksperymenty-wprowadzenie Detektory Akceleratory Zderzacze LHC Mapa drogowa Tevatron-
Bardziej szczegółowo1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.
Weronika Biela 1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7. Obliczenie przekroju czynnego 8. Porównanie
Bardziej szczegółowoth- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)
Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO) - prof. dr hab. Wiesław Płaczek - prof. dr hab. Elżbieta Richter-Wąs - prof. dr hab. Wojciech Słomiński - prof. dr hab. Jerzy Szwed (Kierownik Zakładu) - dr
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wszechświat czastek elementarnych Wykład 9: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład
Bardziej szczegółowoCząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa
Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała
Bardziej szczegółowoTheory Polish (Poland)
Q3-1 Wielki Zderzacz Hadronów (10 points) Przeczytaj Ogólne instrukcje znajdujące się w osobnej kopercie zanim zaczniesz rozwiązywać to zadanie. W tym zadaniu będą rozpatrywane zagadnienia fizyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych
Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość
Bardziej szczegółowoSkad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39
Skad się bierze masa Festiwal Nauki Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 dr hab. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Skad się bierze masa Festiwal Nauki,
Bardziej szczegółowoSalam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)
Teoria cząstek elementarnych 23.IV.08 1948 nowa faza mechaniki kwantowej precyzyjne pomiary wymagały precyzyjnych obliczeń metoda Feynmana Diagramy Feynmana i reguły Feynmana dziś uniwersalne narzędzie
Bardziej szczegółowoWszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 17.III.2010 Oddziaływania: elektromagnetyczne i grawitacyjne elektromagnetyczne i silne (kolorowe) Biegnące stałe sprzężenia:
Bardziej szczegółowoWYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W
Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 6 24 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania kolorowe i biegnąca stała sprzężenia α s Oddziaływania słabe Masa W Stałe sprzężenia Siła elementarnego
Bardziej szczegółowoJuż wiemy. Wykład IV J. Gluza
Już wiemy Oddziaływania: QED, QCD, słabe Ładunek kolor, potencjały w QED i QCD Stała struktury subtelnej zależy od odległości od ładunku: wielkie osiągnięcie fizyki oddziaływań elementarnych (tzw. running)
Bardziej szczegółowoNa tropach czastki Higgsa
Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005 A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Na tropach czastki Higgsa Wykład inauguracyjny 2004/2005
Bardziej szczegółowoNajgorętsze krople materii wytworzone na LHC
Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC Adam Bzdak AGH, KZFJ Plan Wprowadzenie do A+A Przepływ eliptyczny, trójkątny, hydrodynamika Odkrycie na LHC w p+p i p+a Korelacje 2- i wielu-cząstkowe Podsumowanie
Bardziej szczegółowoBozon Higgsa oraz SUSY
Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa Poszukiwania bozonu Higgsa w LEP i Tevatronie - otrzymane ograniczenia na masę H Plany poszukiwań w LHC Supersymetria (SUSY) Zagadkowe wyniki CDF Masy cząstek cząstki
Bardziej szczegółowoFizyka 2. Janusz Andrzejewski
Fizyka 2 wykład 15 Janusz Andrzejewski Janusz Andrzejewski 2 Egzamin z fizyki I termin 31 stycznia2014 piątek II termin 13 luty2014 czwartek Oba egzaminy odbywać się będą: sala 301 budynek D1 Janusz Andrzejewski
Bardziej szczegółowoFizyka zderzeń relatywistycznych jonów
Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów kilka pytań i możliwe odpowiedzi Stanisław Mrówczyński Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce & Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa 1 Programy eksperymentalne
Bardziej szczegółowoOddziaływania fundamentalne
Oddziaływania fundamentalne Silne: krótkozasięgowe (10-15 m). Siła rośnie ze wzrostem odległości. Znaczna siła oddziaływania. Elektromagnetyczne: nieskończony zasięg, siła maleje z kwadratem odległości.
Bardziej szczegółowoBadanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów
Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów Paula Świerska Promotor: dr Maciej Trzebiński Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki / 24 Plan
Bardziej szczegółowoIII. EFEKT COMPTONA (1923)
III. EFEKT COMPTONA (1923) Zjawisko zmiany długości fali promieniowania roentgenowskiego rozpraszanego na swobodnych elektronach. Zjawisko to stoi u podstaw mechaniki kwantowej. III.1. EFEKT COMPTONA Rys.III.1.
Bardziej szczegółowoZ czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?
Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia? Cząstki elementarne Kosmologia Wielkość i kształt Świata Ptolemeusz (~100 n.e. - ~165 n.e.) Mikołaj Kopernik (1473 1543) geocentryzm
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)
WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:
Bardziej szczegółowo2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424
2008/2009 seweryn.kowalski@us.edu.pl Seweryn Kowalski IVp IF pok.424 Plan wykładu Wstęp, podstawowe jednostki fizyki jądrowej, Własności jądra atomowego, Metody wyznaczania własności jądra atomowego, Wyznaczanie
Bardziej szczegółowoJak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes
Plan wystąpienia: 1.Wprowadzenie 2.Jak szukamy Higgsa na przykładzie kanału H ZZ 4l? 3.Poszukiwanie bozonu Higgsa w kanale ττ μτjet 4.Właściwości nowej cząstki Częste skróty: LHC Large Hadron Collider
Bardziej szczegółowoStany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)
Plazma Kwarkowo-Gluonowa Nowy Stan Materii Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ) Diagram fazowy
Bardziej szczegółowoWiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji
Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 000 Bevatron PS AGS
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki Jądrowej
Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 Składnik egzaminu licencjackiego (sesja letnia)! OPCJA: Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń możliwość zorganizowania ustnego egzaminu (raczej
Bardziej szczegółowoDYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA
DYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA Jan Figiel Dyfrakcja w oddziaływaniach hadronów model Regge Dyfrakcja w oddziaływaniach e-p perturbacyjna chromodynamika (pqcd) produkcja mezonów wektorowych
Bardziej szczegółowoTytuł: Dzień dobry, mam na imię Atom. Autor: Ada Umińska. Data publikacji:
Tytuł: Dzień dobry, mam na imię Atom. Autor: Ada Umińska Data publikacji: 13.04.2012 Uwaga: zabrania się kopiowania/ wykorzystania tekstu bez podania źródła oraz autora publikacji! Historia atomu. Już
Bardziej szczegółowoEfekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach
Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak
Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD VII Elektrodynamika kwantowa T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Krótka historia oddziaływań elektromagnetycznych 1900-1930 r. powstanie mechaniki
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski
Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako
Bardziej szczegółowoFizyka 15 lat eksperymentów H1 i ZEUS na akceleratorze HERA (2): stany hadronowe
Fizyka 15 lat eksperymentów H1 i ZEUS na akceleratorze HERA (2): stany hadronowe Jan Figiel H1 proton, 920 GeV ZEUS elektron, 27.5 GeV...badamy fundamentalne cząstki i siły natury w zderzeniach e p przy
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 6 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 11.XI.2009 Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe Cztery podstawowe oddziaływania Oddziaływanie grawitacyjne
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 21 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład
Bardziej szczegółowoLHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN
LHC i po co nam On Piotr Traczyk CERN LHC: po co nam On Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 5 Program fizyczny LHC 6 Program fizyczny LHC
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.
Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 27 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 8 27 listopada 2018 1 / 28 1 Budowa materii (przypomnienie)
Bardziej szczegółowoRozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność
Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność (pseudorapidity). Rozpraszanie leptonów na hadronach. Zmienna x Bjorkena.
Bardziej szczegółowoJÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING
JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING testowe pomiary i demonstracja iż proponowana metoda pracuje są wykonywane na działającym akceleratorze COSY pierwszy pomiar z precyzją
Bardziej szczegółowoFizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)
Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń) Fizyka hadronowa Podstawowe pytania: Mechanizm generacji masy i uwięzienia związany z naturą oddziaływań silnych
Bardziej szczegółowoWłasności jąder w stanie podstawowym
Własności jąder w stanie podstawowym Najważniejsze liczby kwantowe charakteryzujące jądro: A liczba masowa = liczbie nukleonów (l. barionów) Z liczba atomowa = liczbie protonów (ładunek) N liczba neutronów
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 5 sem zim.2010/11
Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoczastki elementarne Czastki elementarne
czastki elementarne "zwykła" materia, w warunkach które znamy na Ziemi, które panuja w ekstremalnych warunkach na Słońcu: protony, neutrony, elektrony. mówiliśmy również o neutrinach - czastki, które nie
Bardziej szczegółowoMarek Kowalski
Jak zbudować eksperyment ALICE? (A Large Ion Collider Experiment) Jeszcze raz diagram fazowy Interesuje nas ten obszar Trzeba rozpędzić dwa ciężkie jądra (Pb) i zderzyć je ze sobą Zderzenie powinno być
Bardziej szczegółowoZderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda
Zderzenia Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda Układ środka masy Układ izolowany Izolowany układ wielu ciał: m p m 4 CM m VCM p 4 3
Bardziej szczegółowoRozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności
Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności Krotności hadronów a + b c 1 + c +...+ c i +...+ c N Reakcje ekskluzywne: wszystkie
Bardziej szczegółowoCząstki elementarne i ich oddziaływania III
Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania
Bardziej szczegółowoVI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego
VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego Jan Królikowski Fizyka IBC 1 Przekrój czynny Jan Królikowski Fizyka IBC Zderzenia Oddziaływania dwóch (lub więcej)
Bardziej szczegółowoObserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem
Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem Seminarium Fizyka Jądra Atomowego Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Elżbieta Stephan Zakład Fizyki Jądrowej i Jej Zastosowań Instytut
Bardziej szczegółowoFizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika
Fizyka 3 Konsultacje: p. 39, Mechatronika marzan@mech.pw.edu.pl Zaliczenie: 1 sprawdzian 30 pkt 15.1 18 3.0 18.1 1 3.5 1.1 4 4.0 4.1 7 4.5 7.1 30 5.0 http:\\adam.mech.pw.edu.pl\~marzan Program: - elementy
Bardziej szczegółowoJak działają detektory. Julia Hoffman
Jak działają detektory Julia Hoffman wielki Hadronowy zderzacz Wiązka to pociąg ok. 2800 wagonów - paczek protonowych Każdy wagon wiezie ok.100 mln protonów Energia chemiczna: 80 kg TNT lub 16 kg czekolady
Bardziej szczegółowoWydział Fizyki Politechniki Warszawskiej
Faculty of Physics, Warsaw University of Technology Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej Jan Pluta, Zakład Fizyki Jądrowej 28. 03. 2015 Wstęp do fizyki cząstek elementarnych 1. Świat jest piękny i
Bardziej szczegółowoFizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski
Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski Zespół: E. Banaś, J. Olszowska, J. Knapik (doktorantka), S. Czekierda (licencjat, magistrantka, UJ), Z. Hajduk, K. Korcyl, G. Obrzud (licencjat UJ), R. Staszewski,
Bardziej szczegółowoRozdział 1 Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji
Rozdział 1 Wiadomości wstępne Krótka historia Przekrój czynny, świetlność Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji Historia fizyki cząstek w pigułce 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990
Bardziej szczegółowoWszechświat czastek elementarnych
Wszechświat czastek elementarnych Wykład 8: Współczesne eksperymenty prof. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wszechświat czastek elementarnych Wykład
Bardziej szczegółowodoświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)
1 doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e) Ilość protonów w jądrze określa liczba atomowa Z Ilość
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.
Podstawy fizyki subatomowej Wykład 7 3 kwietnia 2019 r. Atomy, nuklidy, jądra atomowe Atomy obiekt zbudowany z jądra atomowego, w którym skupiona jest prawie cała masa i krążących wokół niego elektronów.
Bardziej szczegółowoPodstawowe własności jąder atomowych
Podstawowe własności jąder atomowych 1. Ilość protonów i neutronów Z, N 2. Masa jądra M j = M p + M n - B 2 2 Q ( M c ) ( M c ) 3. Energia rozpadu p 0 k 0 Rozpad zachodzi jeżeli Q > 0, ta nadwyżka energii
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.
Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych. Ćwiczenie ma następujące części: 1 Pomiar rezystancji i sprawdzanie prawa Ohma, metoda najmniejszych kwadratów. 2 Pomiar średnicy pręta.
Bardziej szczegółowoWstęp do fizyki cząstek elementarnych
Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Ewa Rondio cząstki elementarne krótka historia pierwsze cząstki próby klasyfikacji troche o liczbach kwantowych kolor uwięzienie kwarków obecny stan wiedzy oddziaływania
Bardziej szczegółowokwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds Wykład VII: Schrodinger Klein Gordon, J. Gluza
kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds V Erwin Schrodinger Austriak 1926 (4 prace) Nobel (wraz z Dirakiem), 1933 Paradoks kota Banknot 1000 szylingowy Czym jest życie? (o teorii
Bardziej szczegółowoWszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne
Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania silne Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 6 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 5 6 listopada 2018 1 / 37 Oddziaływania
Bardziej szczegółowoFizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe
Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe Spotkanie 3 Porównanie modeli rozpraszania do pomiarów na Wielkim Zderzaczu Hadronów LHC i przyszłość fizyki cząstek Rafał Staszewski Maciej Trzebiński
Bardziej szczegółowoCompact Muon Solenoid
Compact Muon Solenoid (po co i jak) Piotr Traczyk CERN Compact ATLAS CMS 2 Muon Detektor CMS był projektowany pod kątem optymalnej detekcji mionów Miony stanowią stosunkowo czysty sygnał Pojawiają się
Bardziej szczegółowoW jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński
W jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk Gimli Glider Boeing 767-233 lot: Air Canada
Bardziej szczegółowoLHC: program fizyczny
LHC: program fizyczny Piotr Traczyk CERN Detektory przy LHC Planowane są 4(+2) eksperymenty na LHC ATLAS ALICE CMS LHCb 2 Program fizyczny LHC Model Standardowy i Cząstka Higgsa Poza Model Standardowy:
Bardziej szczegółowo