SPIS TREŚCI. Słowo wstępne 1 Produkty projektu 2

Transkrypt

1 numer dziesiąty Marzec 2014

2 SPIS TREŚCI Słowo wstępne 1 Produkty projektu 2 Zadanie 2. Opracowanie zintegrowanego systemu prognostyczno-informacyjnego umożliwiającego prognozowanie zatrudnienia Projekt Analiza procesów zachodzących na polskim rynku pracy i w obszarze integracji społecznej w kontekście prowadzonej polityki gospodarczej Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet I. Zatrudnienie i integracja społeczna Działanie 1.1. Wsparcie systemowe instytucji rynku pracy Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Lider projektu: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich Partner projektu: Instytut Pracy i Spraw Socjalnych Redaktor informatora: Beata Kaczyńska Projekt graficzny okładki: Luiza Daab Redakcja techniczna: Beata Kaczyńska Skład komputerowy: Luiza Daab Copyright by IPiSS, Warszawa 2014 Wszelkie praw zastrzeżone. Każda reprodukcja lub adaptacja całości bądź części niniejszej publikacji, niezależnie od zastosowanej techniki reprodukcji (drukarskiej, fotograficzej, komputerowej i in.), wymaga pisemnej zgody Wydawcy. Druk: Centrum Poligrafii Sp. z o.o. ul. Łopuszańska 53, Warszawa

3 SŁOWO WSTĘPNE Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy! Dziesiąty, jubileuszowy numer Informatora Zadania 2 Opracowanie zintegrowanego systemu prognostyczno-informacyjnego umożliwiającego prognozowanie zatrudnienia, realizowanego w ramach projektu Analiza procesów zachodzących na polskim rynku pracy i w obszarze integracji społecznej w kontekście prowadzonej polityki gospodarczej, poświęcony został w całości jednemu tematowi. A temat to ważny, stanowiący niejako jądro prac naukowo-badawczych Zadania 2. Przedstawiamy bowiem najważniejsze wyniki prognozy liczby pracujących w Polsce według grup zawodów, województw i sektorów. Z konieczności narzuconej objętością Informatora, przedstawienie to jest mocno skrótowe, akcentujące jedynie najbardziej istotne, dające się przewidzieć zmiany w popycie na pracę. Cóż wynika z prognozy? Przede wszystkim to, iż na polskim rynku pracy można oczekiwać zmian wskazujących na pożądane, dobre kierunki rozwoju gospodarczego. Świadczy o tym choćby wysokie i rosnące zapotrzebowanie na pracowników wiedzy (czyli specjalistów), przy równolegle malejącym popycie na pracowników wykonujących prace proste, niewymagające wysokich kwalifikacji zawodowych. To pierwsza i niewątpliwie najważniejsza podstawa do pozytywnych ocen zmian w prognozowanym okresie. Podstawa druga to wyraźne zwiększanie liczby i odsetka pracujących w sektorze usług tak rynkowych, jak i nierynkowych kosztem zbiorowości pracujących w sektorach rolniczym i przemysłowym. Ale są i zmiany niepokojące. Do nich zaliczyć trzeba względną stabilizację w prognozowanym okresie liczebności zbiorowości wszystkich pracujących oraz silne zróżnicowanie skali i kierunków zmian w liczbie i strukturze pracujących w poszczególnych województwach. Nie ulega wątpliwości, iż wyniki naszej prognozy skłaniają do zamyślenia się nad wieloma aspektami przyszłej polityki zatrudnienia oraz do podjęcia konkretnych działań. Takie było zresztą założenie i przesłanka podjęcia prac badawczych w Zadaniu 2. Zachęcam do lektury Informatora i własnych interpretacji wyników prognozy. W pełnym kształcie znaleźć je można na portalu gdzie również można podzielić się z badaczami swoimi uwagami i spostrzeżeniami. Z życzeniami przyjemnej lektury prof. dr hab. Elżbieta Kryńska Kierownik merytoryczny 1

4 PROGNOZY LICZBY PRACUJĄCYCH W POLSCE WEDŁUG GRUP ZAWODÓW, WOJEWÓDZTW I SEKTORÓW DO 2020 ROKU Wramach Zadania 2 Opracowanie zintegrowanego systemu prognostyczno-informacyjnego umożliwiającego prognozowanie zatrudnienia wykonano prognozy zatrudnienia ogółem dla Polski oraz w przekroju wielkich, dużych i średnich grup zawodowych, województw i sektorów na lata Z godnie z wynikami ostatecznej prognozy liczby pracujących ogółem w latach należy przewidywać względną stabilizację liczby pracujących w Polsce (tab. 1). W 2020 r. wyniesie ona ,9 tys. osób, co stanowi spadek o 50 tys. osób w porównaniu z 2012 r. Jednocześnie ze względu na zakładane zmiany sytuacji makroekonomicznej kraju (spowolnienie gospodarcze w latach ), horyzont prognozy można podzielić na dwa podokresy. Pierwszy z nich obejmuje lata , kiedy należy oczekiwać spadku liczby pracujących z ,9 tys. osób do tys. osób (o około 276 tys.). W latach przewidywany jest natomiast wzrost liczby pracujących o około 226 tys. osób, do poziomu ,9 tys. osób w 2020 r. Tabela 1. Wyniki ostatecznej prognozy liczby pracujących ogółem w latach (w tys. osób) Wyszczególnienie 2012* Liczba pracujących , , , , , , , , ,9 * dane faktyczne. Źródło: B. Suchecki, E. Kwiatkowski, A. Gajdos, P. Włodarczyk, Opracowanie ostatecznej wersji prognozy zatrudnienia w kraju według grup zawodów do 2020 r., maszynopis, IPiSS, Warszawa Rezultaty prognozy zatrudnienia dla Polski na lata w przekroju wielkich grup zawodowych według Klasyfikacji Zawodów i Specjalności (KZiS) prezentuje tab. 2. W skali całego analizowanego okresu należy oczekiwać wzrostu liczby pracujących w stosunku do 2012 r. w grupach: 0 Siły zbrojne o 1,1 tys. osób (1,3%), 2 Specjaliści o 695,2 tys. osób (24,5%), 5 Pracownicy usług osobistych i sprzedawcy o 139,2 tys. osób (6,2%), 8 Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń o 135,3 tys. osób (8,4%). W wielkiej grupie zawodowej 3 Technicy i inny średni personel liczba pracujących nieznacznie wzrośnie (wzrost zaledwie o 0,1%). Spadki zatrudnienia powinny natomiast być obserwowane w grupach: 1 Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy o 9,7 tys. osób (1,0%), 4 Pracownicy biurowi o 39,1 tys. osób (3,9%), 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy o 472,8 tys. osób (27,4%), 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy o 454,9 tys. osób (19%) oraz 9 Pracownicy przy pracach prostych o 45,6 tys. osób (4,3%). 2

5 Tabela 2. Prognoza liczby pracujących dla Polski w przekroju wielkich grup zawodów (KZiS) na lata (w tys. osób) Grupy wielkie KZiS Źródło: jak w tab ,3 85,0 85,2 85,5 85,8 86,0 86,2 86,3 86, ,6 939,4 936,1 940,0 940,7 942,1 945,3 943,3 943, ,7 2891,7 2972,8 3076,5 3169,2 3264,0 3364,7 3446,4 3536, ,0 1687,0 1686,3 1691,9 1693,8 1696,1 1699,7 1698,3 1699, ,9 992,5 985,3 985,8 982,8 980,7 980,4 974,8 971, ,6 2240,8 2256,2 2281,0 2301,0 2321,7 2344,5 2360,5 2379, ,3 1639,5 1576,2 1525,5 1469,7 1415,4 1363,8 1305,2 1250, ,4 2266,1 2197,1 2170,1 2123,8 2082,2 2050,8 1989,9 1944, ,6 1614,8 1628,3 1654,2 1674,4 1695,8 1720,3 1735,3 1754, ,5 1044,3 1036,5 1036,0 1032,1 1029,1 1027,8 1021,5 1017,9 Jednocześnie należy zwrócić uwagę na zróżnicowany charakter reakcji zatrudnienia w poszczególnych grupach zawodowych na zmiany koniunktury gospodarczej, co w niektórych grupach powoduje możliwość wystąpienia w okresie prognozy zdecydowanie większych wahań liczby pracujących niż w pozostałych. Na poziomie grup wielkich za takie można uznać grupy: 3 Technicy i inny średni personel, 4 Pracownicy biurowi, 5 Pracownicy usług osobistych i sprzedawcy, 7 - Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy oraz 9 Pracownicy przy pracach prostych. Grupy te charakteryzują się dość wysokim udziałem pracowników o niskich kwalifikacjach, których stosunkowo łatwo jest zastąpić nowymi pracownikami w okresie ożywienia gospodarczego, a także niskim poziomem uzwiązkowienia oraz relatywnie niższym poziomem ochrony zatrudnienia. Za bardziej stabilne wobec zmian koniunktury gospodarczej należy uznać te grupy zawodowe, w których pracownicy charakteryzują się stosunkowo wysokim poziomem kwalifikacji. Do kategorii tej możemy zaliczyć osoby należące do grup: 2 Specjaliści oraz 8 Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń, a częściowo również osoby z grupy 1 Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy. Osłabioną reakcją na zmiany koniunktury gospodarczej charakteryzuje się również grupa 0 Siły zbrojne oraz grupa 1 Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy. Stosunkowo małą wrażliwość koniunkturalną wykazują też pracownicy z grupy 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy, ze względu na stosunkowo niski odsetek pracowników najemnych w tej grupie. 3

6 Zgodnie z wynikami ostatecznej prognozy zatrudnienia według województw do 2020 r. tendencje w kształtowaniu się liczby pracujących w poszczególnych województwach nie są jednoznaczne (mapa 1). W części województw prognozuje się systematyczny wzrost liczby pracujących, przy czym najbardziej wyraźna tendencja wzrostowa dotyczy województw: pomorskiego, dolnośląskiego, śląskiego, a także mazowieckiego i lubelskiego. Największe spadki zatrudnienia w latach prognozowane są dla województw: lubuskiego, podlaskiego, opolskiego i zachodniopomorskiego. Mapa 1. Przewidywana dynamika zmian liczby pracujących w Polsce w przekroju województw w latach (w %) Źródło: opracowanie A. Gajdos na podstawie: B. Suchecki, A. Gajdos, Opracowanie ostatecznej wersji prognozy zatrudnienia według grup zawodów w kraju według obszarów statystycznych NUTS II do 2020 r., IPiSS, Warszawa 2013 (maszynopis). 4

7 Zgodnie z prognozą w województwie dolnośląskim liczba pracujących zwiększy się w latach o 45,8 tys. osób z 1092,9 tys. w 2012 r. do 1138,7 tys. osób w 2020 r., co stanowi wzrost o 4,2%. W przekroju wielkich grup zawodowych największy wzrost zatrudnienia prognozowany jest w grupie wielkiej 2 Specjaliści (21,8%) oraz 8 Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń (17,8%), a największy spadek w grupie 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (19,4%). W województwie kujawsko-pomorskim oczekiwany jest spadek zatrudnienia w latach z 777,9 tys. do 740,6 tys. osób (37,3 tys. osób; 4,8%). Największy wzrost liczby pracujących przewidywany jest w wielkiej grupie zawodowej 2 Specjaliści (9,5%). Najsilniejsze spadki poziomu zatrudnienia obserwowane będą natomiast w grupach wielkich: 0 Siły zbrojne (28,3%), 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (19,4%) oraz 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (18,3%). W horyzoncie prognozy w województwie lubelskim przewiduje się wzrost liczby pracujących o 28,2 tys. osób (z 923,9 tys. do 952,2 tys. osób; 3,1%). Największy wzrost zatrudnienia obserwowany będzie w grupach zawodowych: 2 Specjaliści (33%) oraz 0 Siły zbrojne (32,3%). Spadek liczby pracujących prognozowany jest jedynie w dwóch wielkich grupach zawodowych, z czego największy w grupie 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (30,8%). W latach w województwie lubuskim przewidywany jest spadek zatrudnienia, wynoszący 13,5% (55,4 tys. osób; spadek z blisko 410 tys. do 354,6 tys. osób). W przekroju wielkich grup zawodowych największe spadki liczby pracujących obserwowane będą w grupach 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (27,3%) oraz 3 Technicy i inny średni personel (26,9%). Wzrost liczby pracujących prognozowany jest jedynie w dwóch wielkich grupach zawodowych, z czego największy w grupie 2 Specjaliści (5,5%). W województwie łódzkim należy oczekiwać spadku poziomu zatrudnienia z 1207,9 tys. do 1189,3 tys. osób (18,6 tys. osób; 1,5%). Największy wzrost zatrudnienia prognozowany jest w grupach wielkich 2 Specjaliści (27,7%) oraz 0 Siły zbrojne (25,1%), a największy spadek w grupach 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (34,4%) oraz 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (33,6%). W odniesieniu do województwa małopolskiego prognozuje się spadek liczby pracujących w latach o 61,6 tys. osób (z 1310,9 tys. do 1249,3 tys. osób; 4,7%). Największy wzrost liczby pracujących w tym województwie przewidywany jest w wielkiej grupie zawodowej 2 Specjaliści (21,9%), a spadek w grupie wielkiej 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (42,3%). W województwie mazowieckim prognozowany jest systematyczny wzrost liczby pracujących w całym horyzoncie prognozy: z 2426,8 tys. do 2505,7 tys. osób (wzrost o 78,9 tys. osób; 3,3%). Największy wzrost zatrudnienia prognozowany jest w grupie wielkiej 2 Specjaliści (32,5%), natomiast największy spadek przewiduje się w grupie zawodowej 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (39,1%.) Zgodnie z prognozą na lata w województwie opolskim przewiduje się spadek zatrudnienia o 7,9% (28,1 tys. osób; z 355 tys. do 326,8 tys. osób). Największe wzrosty liczby pracujących przewidywane są w wielkich grupach zawodowych 1 Przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy 5

8 i kierownicy (11,2%) oraz 2 Specjaliści (10,6%). Największy spadek liczby pracujących prognozowany jest w grupie 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (22,5%). W przypadku województwa podkarpackiego w analizowanym okresie prognozowany jest spadek zatrudnienia na poziomie 4,9% (z 809,9 tys. do 769,8 tys. osób; 40,1 tys. osób). W przekroju wielkich grup zawodowych największy spadek liczby pracujących obserwowany będzie w grupie 9 Pracownicy przy pracach prostych (26,4%), natomiast największy wzrost w wielkiej grupie zawodowej 0 Siły zbrojne (29,4%). W województwie podlaskim w latach spodziewany jest spadek poziomu zatrudnienia z 458 tys. do 397,9 tys. osób (o 60,1 tys. osób; 13,1%). Jednocześnie spadek liczby pracujących przewidywany jest we wszystkich wielkich grupach zawodowych, przy czym największy obserwowany będzie w grupie 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (24,5%). W województwie pomorskim w horyzoncie prognozy przewiduje się wzrost liczby pracujących o 38,7 tys. osób (z 929,9 tys. do 968,7 tys. osób; wzrost o 4,2%). Największy wzrost poziomu zatrudnienia prognozowany jest w wielkiej grupie zawodowej 2 Specjaliści (29,2%), a największy spadek w grupie 4 Pracownicy biurowi (22,2%). W latach w województwie śląskim przewidywany jest wzrost zatrudnienia o 73,7 tys. osób (3,9%; z 1912,9 tys. do 1986,6 tys. osób). Zgodnie z prognozą największy wzrost zatrudnienia obserwowany będzie w grupie zawodowej 2 Specjaliści (30,4%). Największy spadek liczby pracujących wystąpi w grupie 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (20,1%). W województwie świętokrzyskim w horyzoncie prognozy przewidywany jest wzrost liczby pracujących o 2,2% (12,7 tys. osób; z 569 tys. osób w 2012 r. do 581,7 tys. osób w 2020 r.). W przekroju wielkich grup zawodowych największy wzrost poziomu zatrudnienia obserwowany będzie w grupach: 5 Pracownicy usług osobistych i sprzedawcy (23,3%) oraz 2 Specjaliści (20,3%), natomiast największy spadek w grupach: 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (25,4%) oraz 0 Siły zbrojne (25,3%). W odniesieniu do województwa warmińsko-mazurskiego w latach prognozowany jest wzrost liczby pracujących o 10,8 tys. osób (z 515 tys. do 525,8 tys. osób; 2,1%). Największy wzrost zatrudnienia obserwowany będzie w grupie 2 Specjaliści (23,4%), a największy spadek w grupie 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (28,2%). Prognoza na lata dla województwa wielkopolskiego przewiduje nieznaczny wzrost zatrudnienia w tym województwie z 1361,9 tys. do 1369,4 tys. osób (wzrost o 7,4 tys. osób; 0,5%). Największy wzrost liczby pracujących prognozowany jest w grupach: 2 Specjaliści (23,1%) oraz 0 Siły zbrojne (18,0%), a największy spadek w grupie zawodowej 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy (28,7%). 6

9 W województwie zachodniopomorskim w analizowanym okresie prognozowany jest spadek liczby pracujących o 45,5 tys. osób (7,9%; z 574 tys. do 528,4 tys. osób). W przekroju wielkich grup zawodowych największy spadek zatrudnienia obserwowany będzie w grupie 7 Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy (33,7%), a największy wzrost w wielkiej grupie zawodowej 2 Specjaliści (14%). Zgodnie z wynikami ostatecznej prognozy zatrudnienia w kraju według sektorów do 2020 r. (wykres 1) zmiany liczby pracujących w sektorze rolnym w horyzoncie prognozy wskazują na kontynuację trendu spadkowego. Przewiduje się, że podobna tendencja będzie obserwowana w sektorze przemysłowym. Poziom zatrudnienia w sektorze usług rynkowych oraz w sektorze usług nierynkowych będzie wykazywał kontynuację trendu wzrostowego. Wykres 1. Liczba pracujących w Polsce w przekroju sektorów gospodarki w latach oraz prognoza na lata (w tys. osób) Źródło: opracowanie A. Gajdos na podstawie: E. Kwiatkowski, E. Kusideł, A. Gajdos, P. Włodarczyk, Opracowanie ostatecznej wersji prognozy zatrudnienia w kraju według grup zawodów i sektorów do 2020 r., IPiSS, Warszawa 2013 (maszynopis). 7

10 Zgodnie z prognozą liczba pracujących w rolnictwie zmniejszy się w latach o 444,9 tys. osób, co stanowi spadek o 23,3% (z 1908 tys. osób w 2012 r. do 1463,1 tys. osób w 2020 r.). Wielką grupą zawodową w sektorze rolniczym, w której liczba pracujących odnotuje największy spadek w analizowanym okresie, jest grupa 6 Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy; wyniesie on 27,3%. Największy wzrost liczby pracujących w rolnictwie choć nieznaczny na tle innych sektorów przewidywany jest w grupie zawodowej 2 Specjaliści (37,6%). W horyzoncie prognozy przewiduje się spadek liczby pracujących w przemyśle o 4,1% (z 4778 tys. do 4580,3 tys. osób; 197,7 tys. osób). Mimo to przewidywany jest silny wzrost liczby pracujących w przemyśle w wielkiej grupie zawodowej 2 Specjaliści (43,7%). Liczba pracujących w usługach rynkowych zwiększy się w latach o 520,2 tys. osób, co stanowi wzrost o 11,7% (z 4429,9 tys. osób w 2012 r. do 4950,1 tys. osób w 2020 r.). W przekroju wielkich grup zawodowych największy wzrost zatrudnienia w sektorze usług rynkowych obserwowany będzie w grupie 2 Specjaliści (56,9%). W analizowanym okresie prognozy liczba pracujących w usługach nierynkowych nieznacznie wzrośnie: z 4520,1 tys. do 4592,2 tys. osób (o 72,1 tys. osób; 1,6%). Największy wzrost zatrudnienia w sektorze usług nierynkowych prognozowany jest w grupie 2 Specjaliści (12%). Podsumowując, wyniki ostatecznych prognoz zatrudnienia ogółem dla Polski oraz w przekroju wielkich grup zawodowych, województw i sektorów wskazują, że należy spodziewać się spadku liczby pracujących przedstawicieli władz publicznych, wyższych urzędników i kierowników, pracowników biurowych, rolników, ogrodników, leśników i rybaków, robotników przemysłowych i rzemieślników, pracowników przy pracach prostych oraz wzrostu liczby pracujących specjalistów, pracowników usług osobistych i sprzedawców, a także operatorów i monterów maszyn i urządzeń. Tendencje w kształtowaniu się liczby pracujących w poszczególnych województwach także nie są jednoznaczne. Najbardziej wyraźna tendencja wzrostowa dotyczy województw: pomorskiego, dolnośląskiego, śląskiego, mazowieckiego i lubelskiego, natomiast największe spadki zatrudnienia w latach prognozowane są dla województw: lubuskiego, podlaskiego, opolskiego i zachodniopomorskiego. Zgodnie z wynikami prognozy zatrudnienia w kraju według sektorów przewiduje się silny spadek liczby pracujących w sektorze rolnym oraz słabszy w sektorze przemysłowym. Poziom zatrudnienia w sektorze usług rynkowych oraz w sektorze usług nierynkowych będzie natomiast wykazywał kontynuację trendu wzrostowego. 8

11 Instytut Pracy i Spraw Socjalnych jest instytutem badawczym podejmującym problemy pracy i polityki społecznej w sposób interdyscyplinarny. Kierunki prac badawczych są dostosowywane do bieżących potrzeb polityki społeczno-gospodarczej kraju. Badania IPiSS w wielu dziedzinach prekursorskie dotyczą zwłaszcza następującej problematyki: analiz efektywności instrumentów polityki społecznej i polityki rynku pracy, analiz rynku pracy, prognoz podaży i popytu na pracę w Polsce, procesów migracyjnych, zatrudnienia cudzoziemców, w tym w szarej strefie gospodarki, społecznego ustroju pracy i stosunków przemysłowych na tle procesów restrukturyzacji i przekształceń własnościowych przedsiębiorstw, systemów motywacyjnych i systemów wartościowania pracy w gospodarce rynkowej, koncepcji i pomiaru wynagrodzenia godziwego oraz określenia skutków wprowadzenia tej kategorii dla sfery zatrudnienia, bezrobocia, ubóstwa, relacji między polityką przemysłową a systemem zabezpieczenia społecznego na poziomie przedsiębiorstwa, czasu pracy, ubóstwa i metod przeciwdziałania biedzie oraz marginalizacji i wykluczeniu cyfrowemu, demograficznych i społeczno-ekonomicznych uwarunkowań życia i funkcjonowania rodzin różnych typów, nowych systemów ubezpieczeniowych, tj. uzupełniających ubezpieczeń emerytalnych, ubezpieczeń na wypadek bezrobocia, ubezpieczeń zdrowotnych, skutków integracji Polski z Unią Europejską związanych z rynkiem pracy i polityką społeczną, prawem pracy i ubezpieczeniami społecznymi, procesu zbliżania polskiego prawa pracy i ubezpieczeń społecznych do prawodawstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy, Rady Europy i Wspólnot Europejskich, funkcjonowania podmiotów polityki społecznej w sferze publicznej i o charakterze nonprofit. IPiSS organizuje konferencje oraz stałe cykle seminariów i debat. Biorą w nich udział pracownicy naukowi z kraju i zagranicy, przedstawiciele administracji państwowej, związków zawodowych oraz organizacji pracodawców, a także praktycy zainteresowani omawianą problematyką. Sprzyja to integracji środowiska, skłania do podejmowania nowych tematów badawczych, umożliwia upowszechnianie rezultatów badań krajowych i zagranicznych, ułatwia dostęp do opracowań ekspertów, a przede wszystkim tworzy z Instytutu główny ośrodek dyskusji nad problematyką pracy i polityki społecznej. Placówka prowadzi działalność szkoleniową i wydawniczą (książki, czasopisma

12 Projekt Analiza procesów zachodzących na polskim rynku pracy i w obszarze integracji społecznej w kontekście prowadzonej polityki gospodarczej realizowany przez Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich w partnerstwie z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych. Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Warszawa, Al. Jerozolimskie 65/79 Instytut Pracy i Spraw Socjalnych od 50 lat jest placówką naukowo-badawczą, podejmującą problemy pracy i polityki społecznej w sposób interdyscyplinarny. Wysoka pozycja naukowa IPiSS to efekt myśli grona wybitnych profesorów oraz konsekwentnego realizowania celu - stałego dostosowywania kierunków prac badawczych do bieżących potrzeb polityki społecznogospodarczej Polski. Wyniki prac Instytutu są upowszechniane w formie książek, artykułów, wywiadów, konferencji naukowych, seminariów oraz głosów w dyskusjach i debatach społecznych. Broszura bezpłatna