Poradnik dla rodziców małego przedszkolaka

Transkrypt

1 Poradnik dla rodziców małego przedszkolaka Motto: Wszystkiego, co naprawdę powinienem wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat Robert Fulghum

2 O czym warto pamiętać, gdy dziecko staje się przedszkolakiem? Drogi Rodzicu! twoje przedszkole. Mam nadzieję, że będzie miło. Przypominaj mu o tym. Opowiedz mu o przedszkolu : co tam się robi, czego się uczy. Pamiętaj, że nawet dorosły denerwuje się, wchodząc w nowe środowisko, zmieniając pracę, miejsce zamieszkania, poznając nowych ludzi. Twojego malucha czekają poważne zmiany w życiu. Dotychczas mama była zawsze gdzieś blisko, teraz nagle go opuszcza. Maluch musi rano opuścić dom i udać się w obce mu miejsce, w którym jest inne światło, inne zapachy, inne głosy, inne zwyczaje. To, co nowe i trudne, wcale nie musi być niedobre. Należy dziecko przygotować do takich sytuacji, aby potrafiło sobie z nimi poradzić. Uprzedź malucha: Już za tydzień (za dzień, za dwa dni itp.) idziemy poznać

3 Przygotuj dziecko do rozstania z mamą, zostawiając je na dłużej np. u babci lub cioci. Weź koniecznie udział w programie adaptacyjnym, który ma na celu zapoznanie dziecka z nowym miejscem, poznaniem placu zabaw, sali, personelu i innych dzieci, które będą uczęszczać do przedszkola. Pozwól, aby Twoje dziecko oswoiło się z tym, co nieznane u boku najbliższej osoby. Już w domu ucz samodzielności samodzielnego jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania się i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej dostosować się do nowych warunków. Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Unikaj spodni na szelkach lub z trudnymi do odpięcia guzikami. Rękawy swetra lub bluzki muszą być łatwe do podciągania. Buty i kapcie najlepsze są bez wiązania lub zapinane na rzepy (chyba ze są to buty ortopedyczne, zazwyczaj wiązane). Czas pobytu małych dzieci w przedszkolu nie powinien być

4 długi. Jeżeli to możliwe, w pierwszych dniach odbieraj dziecko po obiedzie. Do tak dużej zmiany warto przyzwyczajać powoli. Małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza kiedy ma dużo wrażeń. Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem dziecka z przedszkola jeśli obiecałeś, że przyjdziesz wcześniej, dotrzymaj słowa. Pożegnanie powinno się odbywać bez pośpiechu, ale jednocześnie bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało Ci tylko piętnaście minut na dojazd do pracy. Dziecko powinno mieć trochę czasu na pożegnanie się z Tobą.

5 Nie oszukuj dziecka! Jeśli obiecałaś, że będziesz z nim w przedszkolu, dopóki się nie przyzwyczai, to nie wymykaj się z sali, gdy dziecko się bawi. Następnym razem nie uwierzy. Gdy wiesz, że musisz wyjść z przedszkola, uprzedź o tym Dziecko, a jeśli trudno mu się z Tobą rozstać, poproś o pomoc nauczycielkę. Czasem nieuchronne jest przytrzymanie dziecka, które płacze i wyrywa się. Zapewne serce będzie Ci się krajało, ale możesz być pewna, że gdy wychowawczyni przytuli małego i zapewni go, że mama wróci po obiedzie - łzy szybko obeschną. Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochaną przytulankę. Czasami wystarczy, że maluch będzie miał przy sobie coś, co pachnie mamą i domem, co stwarza poczucie bezpieczeństwa.

6 Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcie, jakie w nim narosło. Jeżeli płacze w domu, w przedszkolu, po prostu przytul je, powiedz, że je bardzo kochasz, że też będziesz za nim tęskniła. Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinnaś robić nie tylko wtedy, gdy dziecko idzie do przedszkola, ale wtedy w sposób szczególny, to jak najczęstsze zapewnianie go o Twojej miłości. Jedną z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią przynależności i miłości. Te dwie potrzeby mogą być w niedostatecznym stopniu zaspokajane, zwłaszcza gdy dziecko większość dnia przebywa w przedszkolu. Słowa "kocham cię", "będę tęskniła", powinny być obecne w codziennym życiu. Bardzo ważne są pieszczoty, pocałunki, szczęście i podziw malujący się na twarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jest kochane.

7 Oczekiwania przedszkola wobec dzieci trzyletnich Z chwilą pójścia do przedszkola dziecko zaczyna funkcjonować w dwóch środowiskach : rodzinnym i przedszkolnym. Doświadczenia dziecka wyniesione z domu rodzinnego są inne od wymagań i oczekiwań przedszkola. Rodzina jest pierwszym środowiskiem wychowawczym dziecka i jej rola w odniesieniu do niego jest znacząca i szczególna. Stwarza ona najkorzystniejsze warunki do zaspokajania potrzeb dziecka, stymuluje jego rozwój, w niej dokonuje się socjalizacja. Rodzice myśląc o rozpoczęciu edukacji przedszkolnej przez dziecko powinni przygotować je znacznie wcześniej do nowego środowiska, tak aby ułatwić mu proces adaptacji do przedszkola.

8 Dlatego możliwie wcześniej należy zadbać aby trzylatek opanował następujące czynności ułatwiające mu funkcjonowanie w przedszkolu : -samodzielne jedzenie łyżką, widelcem -mycie rąk -czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych -zdejmowanie i wkładanie podstawowych części garderoby -rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych -wycieranie nosa -rytmiczne chodzenie po schodach przy poręczy -znajomość swojego imienia i nazwiska -komunikowanie o swoich potrzebach Jak przygotować dziecko na spotkanie z przedszkolem? Oto kilka rad zatroskanej Mamy : Staraj się jak najwięcej mówić o przedszkolu. Pamiętaj, że jest to dla trzylatka pojęcie zupełnie abstrakcyjne. Musisz powiedzieć dziecku, że będzie mogło się tam bawić z kolegami, rysować, lepić z plasteliny, że będą duże sale, zabawki. Jeśli dziecko będzie Ci zadawało pytania, nie pozostaw żadnego z nich bez odpowiedzi. Nie wolno straszyć przedszkolem, np. jeśli będziesz niegrzeczny pani postawi cię do kąta lub w przedszkolu musisz wszystko zjadać... Dziecko musi wiedzieć, jak wygląda jego przedszkole. Wybierz się tam na spacer. Zapytaj dyrektora, czy ktoś

9 z personelu może cię oprowadzić. Dobrze, jeśli dziecko zobaczy inne bawiące się dzieci lub weźmie udział w zabawie. Przyjdź z dzieckiem na spotkania adaptacyjne. Możesz być pewna, że przedszkolne sale z zabawkami i dziecięcymi dekoracjami spodobają się trzylatkowi. Nie kupuj sama rzeczy, których dziecko nie będzie potrzebowało w przedszkolu. Wybierzcie się razem po zakupy - pozwól, żeby dziecko wybrało kapcie czy worek. czynności : zakładać czapkę, sweter, wkładać kapcie, jeść łyżką i widelcem. Jeśli się okaże, że ma z czymś problemy, poćwiczcie razem. Chwal je za każdy sukces. Jeżeli do tej pory dziecko nigdy nie rozstawało się z domem, zostaw je na godzinę, czy dwie u dziadków lub znajomych. To ważne, gdyż w przeciwnym razie przedszkole będzie mu kojarzyło się z pierwszym rozstaniem. Jeśli Twój maluch nie miał do tej pory kontaktu z rówieśnikami, postaraj się to nadrobić. Zaproś do siebie znajomych z dziećmi albo wybierzcie się na plac zabaw. Postaraj się, żeby dzieci bawiły się bez Twojego udziału. Sprawdź, czy Twoje dziecko potrafi samodzielnie wykonywać proste codzienne

10 Wymagania Debiut w przedszkolu to niełatwa sprawa! Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania. Ale to, co nowe, wcale nie musi być niedobre. Do trudnych sytuacji trzeba po prostu dziecko i siebie przygotować. Dziecku, Rodzicom i sobie życzymy, aby ten pierwszy krok do samodzielności łączył się z miłymi przeżyciami. CO DO PRZEDSZKOLA? Luźne spodnie lub spódnica z gumką, bluza dresowa lub lekki sweterek - czyli ubiór na "cebulkę", ważniejsza wygoda od elegancji. Kapcie - najlepiej na rzepy, kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina. Ubrania z rozciągliwymi dekoltami. Majtki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się "wpadka"). Podkoszulek do przebrania (gdy przy zupie zadrży ręka). Podpisana piżama. Duża paczka chusteczek higienicznych. Ukochany miś, który pomoże przy rozstaniu z mamą. Zdjęcie dziecka na tablicę do sali przedszkolnej.

11 NADAJĘ SIĘ NA PRZEDSZKOLAKA Zostaję na trochę bez mamy. Umiem się ubrać i rozebrać (jeszcze nie całkiem samodzielnie). Umiem się sam załatwić i umyć ręce(czasami ktoś mi pomaga). Sam jem (chociaż nie robię tego szybko). Mówię zdaniami (jeśli nie to nic, w przedszkolu się nauczę). PIERWSZEGO DNIA DO PRZEDSZKOLA NALEŻY PRZYNIEŚĆ: Dziecko: - piżamkę podpisaną imieniem i nazwiskiem dziecka, - pantofelki, podpisane inicjałami dziecka, - płaską poduszeczkę w poszewce oraz małą kołderkę, podpisane imieniem i nazwiskiem dziecka, - misia lub inna "przytulankę", która będzie stanowić "kawałek domu" i pomoże znieść rozstanie z mamą, - uśmiech na buzi i dobry humor, - zdjęcie dziecka (np. z wakacji).

12 Rodzice pierwszego dnia przynoszą ze sobą: -pewność, że dziecko sobie poradzi, -zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola, -uśmiech na twarzy, która będzie bardzo obserwowana przez dziecko i z której dziecko szybko potrafi wyczytać dobre i złe emocje. Rodzice powinni mieć również świadomość tego, że pobyt malucha w przedszkolu wywiera istotny wpływ na jego rozwój. Nawet w porównaniu z najbardziej kochającą babcią, która mogłaby zaopiekować się wnukiem, przedszkole ma liczne zalety: uczy samodzielności - maluch ćwiczy ubieranie się i rozbieranie, korzystanie z toalety, jedzenie łyżką, widelcem, wycieranie nosa, wiązanie butów. W domu chętnie go wyręczamy, w przedszkolu z czasem musi sobie radzić sam, rozwija ruchowo - rytmika, gimnastyka korekcyjna, ćwiczenie sprawności rąk, tańce, za- wody sportowe, a nawet skakanie na jednej nodze rozwijają zmysł równowagi, pozwalają na wyładowanie energii, ćwiczą sprawność fizyczną, rozwija społecznie - we wspólnych zabawach, także naśladując kolegów, dziecko może pomagać innym, przeżywać pierwsze waśnie i pierwsze przyjanie.

13 Dowiaduje się w praktyce, co to współdziałanie, ustępstwo, kompromis, przygotowuje do szkoły - dziecko uczy się nie tylko literek i cyferek, ale także koncentracji, sprzątania po sobie, dokańczania rozpoczętych zadań, spełniania poleceń, ponoszenia konsekwencji swoich zachowań, rozszerza horyzonty - przedszkolak poznaje nowe, ważne dla niego dorosłe osoby, które w wielu sprawach mogą stać się do niego wzorcami. Uczy się w ten sposób, że można ufać nie tylko mamie i tacie czy babci. Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Dołóżmy starań, aby on był wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów jego życia.

14 Niniejszy poradnik jest analizą dostępnej literatury fachowej, związanej z rozwojem dziecka w wieku przedszkolnym oraz mojego kilku letniego doświadczenia w pracy z dziećmi. Miejmy jednak na uwadze, że każde dziecko jest inne i każde podąża swoim indywidualnym tokiem rozwoju. Monika Opoka