Język polski listopad

Transkrypt

1 Język polski listopad Klasa V Teraz polski!, rozdział III Wymogi podstawy programowej: Uczeń: wyodrębnia elementy składające się na widowisko teatralne (gra aktorska, reżyseria, dekoracja, charakteryzacja, kostiumy, rekwizyty); tworzy wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: [...] proste sprawozdanie rozpoznaje w wypowiedziach podstawowe części mowy [...] przymiotnik [...] i wskazuje różnice między nimi; poprawnie stopniuje przymiotniki i przysłówki i używa ich we właściwych kontekstach. Zadania do zrobienia: Anna Onichimowska Krzysztofa Pączka droga do sławy Fragment Ja obejrzałem za to całe przedstawienie do końca i byłem okropnie z siebie dumny, bo mówili cały czas wierszem 1 i nie zawsze wiedziałem dokładnie, o co chodzi, ale i tak mi się podobało. Stroje mi się podobały i to, że ktoś coś takiego długachnego napisał wierszem i że aktorzy to wszystko spamiętali i żaden się nie pomylił. Myślałem sobie wtedy i teraz właściwie też o tym myślę, że można by zostać aktorskim gwiazdorem. Cały dzień nic się nie robi, a wieczorem idzie się do teatru, przebiera się w różne fajne stroje, perukę też często się zakłada i już się jest kimś innym raz jakimś rycerzem, raz królem, raz pięknym panem, za którym szaleją kobiety... [...] 1 Mówić wierszem rymować.

2 A to jest bardzo ważne, żeby się w rolę wczuć. Jak w pierwszej klasie dawaliśmy kiedyś przedstawienie, ciągle nam to pani powtarzała. Ale ja wtedy nie mogłem się za bardzo wczuwać, bo grałem chrzan. Nawet trochę się ze mnie niektórzy śmiali, że niby Pączek z chrzanem i takie różne rzeczy. Ale nie o tym chciałem pisać. Bo ja grałem w takim dramatycznym, to znaczy udramatycznionym czy udramatyzowanym nie wiem, jak się to mówi wierszu o warzywach. Oprócz mnie był też kalafior, burak, marchewka, cebula, szczypiorek i jeszcze różne inne były role warzywne, ale więcej to nie pamiętam. Mieliśmy kostiumy z karbowanej 2 bibuły i trzeba było bardzo uważać, żeby się nie podrzeć. Więc to też była trochę odpowiedzialna i wymagająca zdolności rola. Bo na przykład Bartek grał w tym samym przedstawieniu szczypiorek i wcale się nie sprawdził. Najpierw prawie cały się podarł, jeszcze zanim zdążył wystąpić, a potem tak go to rozśmieszyło, że nie mógł się od tego śmiechu powstrzymać i to akurat wtedy, jak miał wychodzić na scenę. I wszyscy na widowni zaczęli się śmiać, jak się pokazał, a w tym miejscu żaden śmiech publiczności nie był przewidziany, bo w tekście nie było nic śmiesznego. Ale ja się im nie dziwię. Bartek nawet w całym kostiumie nie był specjalnie podobny do szczypiorku, a wtedy to nie był podobny już w ogóle do niczego ani do szczypiorku, ani nawet do siebie samego nie był podobny. Z ubrania zwieszały mu się porwane kawałki jakichś papierowych szmat, zielonych zresztą, i aż piszczał ze śmiechu. A w końcu aktor grający warzywo powinien wykazać więcej opanowania. Kłopot był z tym okropny, bo właśnie Anka grająca przekupkę miała sprzedać jakiejś klientce Bartka, to znaczy niby szczypiorek, i bardzo go zachwalała a tu taki numer. I ta klientka, mimo że według tekstu miała go kupić bez żadnych kłopotów, powiedziała, że takiego szczypiorku do ust nie weźmie, i powiedziała to zupełnie swoimi słowami, nic nie rymując. I zeszła ze sceny. Co się działo! Najpierw wybiegła za nią Anka i chciała ją wciągnąć z powrotem na scenę, i tak się tam kotłowały za zasłoną, i narobiły takiego rumoru, że trzeba było ogłosić przerwę. A po przerwie już o żadnym szczypiorku nie było mowy. I nawet na zakończenie, jak wychodzili wszyscy aktorzy i się kłaniali, to Bartka wśród nich nie było. 1. Przedstawienie, które oglądał Pączek, było 1 p. A. nieciekawe. B. bardzo długie. C. zabawne. D. przerażające. 2. Anka grała rolę 1 p. A. cebuli. B. klientki. C. przekupki. D. marchewki. 2 Karbowany pomarszczony.

3 3. Według Pączka aktor 1 p. A. nic nie musi robić i zawsze nosi perukę. B. nic nie musi robić i może wcielać się w różne role. C. mówi z pamięci długie wiersze i jest przystojny. D. podoba się publiczności i często się przebiera. 4. Strój Bartka miał kolor 1 p. A. niebieski. B. zielony. C. żółty. D. czerwony. 5. Wstaw literę P w kratki obok zdań prawdziwych, a literę F przy zdaniach fałszywych. 2 p. Didaskalia to inaczej wypowiedzi bohaterów dramatu. Dramat najczęściej dzieli się na akty. Sufler to osoba, która zajmuje się przedmiotami pojawiającymi się w przedstawieniu. Dramat to utwór przeznaczony do wystawienia na scenie. 6. Wypisz ze zdania dwa przymiotniki i uzupełnij tabelę. 2 p. Najwspanialszym elementem przedstawienia były piękne dekoracje. Przymiotnik Przypadek Liczba Rodzaj Stopień przymiotnika

4 7. Stopień wyższy przymiotnika występującego w zdaniu: Ta sztuka była okropna, to 1 p. A. okropnie. B. kłopotliwa. C. okropniejsza. D. najokropniejsza. 8. Utwórz stopień najwyższy podanych przymiotników. 4 p. szeroki krzywy piękny ciężki 9. Uzupełnij zdania podanymi przymiotnikami w stopniu wyższym. 2 p. wysoki, ciekawy, szybki, krótki Drugi akt spektaklu był od pierwszego trwał zaledwie 15 minut. Mój ulubiony aktor jest ode mnie o 20 centymetrów. Podobno najnowsze przedstawienie w Teatrze Wielkim jest zdecydowanie od poprzedniego. Po chwili aktorzy zaczęli poruszać się krokiem. 10. Napisz sprawozdanie z wybranego spektaklu teatralnego (Twoja praca powinna zająć przynajmniej zdań). (10 p.)

5 Wiem, co trzeba