Temat szkolenia: PRZEDSTAWICIEL PODATKOWY PŁATNIK, MOMENT POWSTANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO W PODATKU VAT, PODSTAWA OPODATKOWANIA

Transkrypt

1 Temat szkolenia: PRZEDSTAWICIEL PODATKOWY PŁATNIK, MOMENT POWSTANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO W PODATKU VAT, PODSTAWA OPODATKOWANIA Wykładowca: Teresa Puzio

2 PRZEDSTAWICIEL PODATKOWY Podstawową funkcją przedstawiciela podatkowego jest reprezentowanie podatnika podatku VAT, który nie ma siedziby na terytorium Polski. W myśl art. 15 ust. 7 ustawy o VAT, podatnicy niemający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, mają obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego. Należy jednak zwrócić uwagę, że przewidziane są również przypadki, w których nie ma obowiązku ustanawiania przedstawiciela podatkowego. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia r. w sprawie przypadków w których nie ma obowiązku ustanawiania przedstawiciela podatkowego /Dz.U.nr 66 poz.608/ w 1 określono, iż obowiązek taki nie występuje w przypadku gdy podatnikiem wykonującym czynności opodatkowane vat jest podmiot posiadający siedzibę,stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. W myśl 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz. U. nr 66, poz. 609), przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze umowy w formie aktu notarialnego zawartej pomiędzy podatnikiem a podmiotem, który przedłożył podatnikowi zaświadczenie organu podatkowego o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 15 ust. 8 ustawy o VAT. Umowa ta powinna zawierać w szczególności nazwę lub imię i nazwisko podatnika, adres jego siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania za granicą, dane identyfikacyjne podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, w tym numer identyfikacji podatkowej, nazwę lub imię i nazwisko, adres jego siedziby lub w przypadku osób fizycznych adres miejsca zamieszkania oraz adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja i ewidencja podatnika dla celów podatku od towarów i usług. Odpis umowy wraz z kopią zaświadczenia, powinien być złożony do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Zgodnie z 5 ww. rozporządzenia, przedstawiciel podatkowy obowiązany jest do wypełniania obowiązków podatnika, którego jest przedstawicielem, w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji dla

3 potrzeb tego podatku, oraz do wykonywania innych czynności wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały wymienione w notarialnie zawartej umowie, o której mowa powyżej. Przedstawiciel podatkowy to bardzo odpowiedzialna funkcja. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązania podatkowe podatnika, którego reprezentuje. Oznacza to, że w razie zaistnienia zaległości podatkowych, organ podatkowy może te kwoty dochodzić zarówno od podatnika jak i od jego przedstawiciela podatkowego. Jeżeli przedstawiciel podatkowy przestaje spełniać warunki, o których mowa powyżej, obowiązany jest on pisemnie powiadomić o tym podatnika, dla którego został ustanowiony. Odpowiadając na pytanie podatnika w sprawie ustanowienia przedstawiciela podatkowego i zwrotu podatku na jego konto bankowe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, znakip-pp /07-az wyjaśnił co następuje: Spółka X Sp. z o.o. z siedzibą w Rosji została zobowiązana do zarejestrowania się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że jest podmiotem zagranicznym ustanowiła przedstawiciela podatkowego na terenie Polski dla celów podatku VAT. Przedstawiciel ten, zgodnie z przepisami prawa, odpowiada solidarnie z podatnikiem za wszystkie zobowiązania i nieprawidłowości w zakresie podatku VAT, dlatego też domaga się od podatnika pełnych praw zapisanych w umowie, na podstawie których mógłby się wywiązać z przepisów ustawy zgodnie z literą prawa. Jest to możliwe jedynie w przypadku kiedy podatnik zagwarantuje mu w umowie o ustanowieniu przedstawiciela podatkowego, że zwrot podatku VAT będzie dokonywany na jego konto bankowe. Zdaniem wnioskodawcy dokonanie zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy przedstawiciela podatkowego jest możliwy. Spółka powołuje się na przepisy XIII Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych (86/560/EWG). Przepisy Dyrektywy określają zasady zwrotu podatku VAT podatnikom z państw trzecich. Spółka zarejestrowała się dla celów podatku VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spełniła wymóg ustanowienia przedstawiciela podatkowego w państwie dokonania zwrotu, który ponosi odpowiedzialność za prawidłowe sporządzenie dokumentów. Powołuje się również na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego. 5 cytowanego rozporządzenia stanowi, iż

4 przedstawiciel podatkowy obowiązany jest do wypełnienia obowiązków podatnika, którego jest przedstawicielem, w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji dla potrzeb tego podatku oraz do wykonywania innych czynności wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały wymienione w umowie. Spółka zawarła umowę o ustanowienie przedstawiciela podatkowego w formie aktu notarialnego. Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje. Zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami szóstej dyrektywy Rady z dnia r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2006/112/WE), państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek ustanowienia przedstawiciela podatkowego, w przypadku gdy podlegająca opodatkowaniu transakcja dokonywana jest przez podatnika nie mającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny i gdy z państwem, w którym podatnik ten ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, nie istnieje żaden instrument prawny dotyczący wzajemnej pomocy w zakresie podatków pośrednich (art. 204 ust. 1). Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego. Warunki dotyczące przedstawiciela podatkowego, skutki jego ustanowienia oraz obowiązki z tym związane określają przepisy art. 15 ust. 8 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 15 ust. 10 pkt 1 ustawy. I tak, zgodnie z art. 15 ust. 8 ww. ustawy, przedstawicielem podatkowym może być osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, lub osoba fizyczna posiadająca stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju.

5 Przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje (art. 15 ust. 9 ww. ustawy). Na mocy art. 152 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, którzy w dniu wejścia w życie ustawy byli już zarejestrowani jako podatnicy VAT mają obowiązek ustanowić przedstawiciela podatkowego oraz przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego dane identyfikacyjne ustanowionego przedstawiciela w terminie do 30 września 2004 r. Konsekwencją niewypełnienia tego obowiązku w ustawowym terminie będzie wykreślenie podatnika z rejestru VAT. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz. U. z dnia 19 kwietnia 2004 r. Nr 66, poz. 609) określa dodatkowe warunki, jakie musi spełniać podmiot, który może być ustanowiony przedstawicielem podatkowym, tryb ustanawiania przedstawiciela podatkowego oraz czynności jakie może on wykonywać. Zgodnie z 2 ww. rozporządzenia osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, osoba fizyczna może zostać ustanowiona jako przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 7-9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki: - jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny; - przez ostatnie 24 miesiące terminowo rozliczała podatek od towarów i usług oraz inne podatki stanowiące dochód budżetu państwa; - przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podmiotów nie będących osobami fizycznymi osoba będąca wspólnikiem, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym, nie podlegała odpowiedzialności na podstawie ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny (Dz. U. nr 83, poz. 930, z późn. zm.), za popełnienie przestępstwa skarbowego; - jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze umowy w formie aktu notarialnego zawartej pomiędzy podatnikiem a podmiotem wymienionym w 2, który przedłożył podatnikowi zaświadczenie organu podatkowego o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz w 2 ( 3 ww. rozp.).

6 Zgodnie z treścią 5 ww. rozporządzenia, przedstawiciel podatkowy obowiązany jest do wypełniania obowiązków podatnika, którego jest przedstawicielem, w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług, prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji dla potrzeb tego podatku, oraz do wykonywania innych czynności wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały wymienione w umowie, o której mowa w 2, tj. w akcie notarialnym ustanawiającym przedstawiciela. W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika (...). Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych określa wzory formularzy m.in. dot. informacji o rachunkach bankowych. Reasumując, rachunek bankowy powinien być założony na Spółkę X Sp. z o.o., a co za tym idzie, zwrot podatku VAT może być dokonywany tylko na rachunek bankowy Spółki. Spółka zawierając umowę z bankiem może wskazać osoby uprawnione do dysponowania jej rachunkiem bankowym. Udzielanie pełnomocnictwa, jego zakres, ograniczenia, odwołanie regulują inne powszechnie obowiązujące przepisy prawa m.in. ustawa Prawo bankowe. PŁATNICY W myśl art.8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.Ordynacja podatkowa (tekst jedn.(dz. U. Z 2005 r.nr8 poz.60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika Podatku i wpłacenia we właściwym terminie organowi podatkowemu. Artykuł 30 1 ww. Ordynacji podatkowej stanowi,że płatnik który nie wykonał obowiązków określonych w art.8,odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony

7 Stosownie do art płatnik lub inkasent odpowiada za należności wymienione w 1 lub 2 całym swoim majątkiem. Zgodnie z art. 30 4,jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w 1, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. Artykuł 30 5 stanowi, iż przepisów 1-4 nie stosuje się,jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej, albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika (negatywna przesłanka odpowiedzialności).. Stosownie do art. 18 ustawy o ptu organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r., o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /DZ.U. z 2002 r. nr 110 poz. 968 ze zm./oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu kpc są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem przepisów. MAŁY PODATNIK W art. 2 pkt 25 ustawy o ptu określono,iż mały podatnik to podatnik podatku od towarów i usług: a/ u którego wartość sprzedaży /wraz z kwotą podatku/ nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej równowartości euro (wg noweli z dnia 7 listopada euro zmiana od r.) b/ prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi,będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi /wraz z kwotą podatku / nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości euro,( wg noweli do ustawy z dnia 7 listopada 2008 r euro,zmiana od r ).

8 Przeliczenia kwot euro dokonuje się według kursu średniego NBP na pierwszy dzień roboczy października, poprzedniego roku w zaokrągleniu do 1000 zł. OBOWIĄZEK PODATKOWY W PODATKU VAT U PODATNIKÓW STOSUJĄCYCH METODĘ KASOWĄ Stosownie do art.21ust.1 ustawy o ptu. podmiot spełniający warunki określone w art. 2 pkt 25 ma prawo wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym,iż obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności nie później niż 90 dnia licząc od dnia wydania towaru, lub wykonania usługi /zastrzeżenia ust. 2,5,6/, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował metodę kasową. Od czynności w stosunku do których obowiązek podatkowy powstał przed okresem za który podatnik rozlicza się metodą kasową, obowiązek podatkowy nie powstaje według zasad wyżej wymienionych. REZYGNACJA ORAZ UTRATA PRAWA DO ROZLICZENIA PODATKU VAT METODĄ KASOWĄ Zgodnie z art. 21 ust.3 ustawy o ptu mały podatnik może zrezygnować z metody kasowej nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tą metodę. W myśl ust. 4 art. 21- mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25. Artykuł 21 ust 5 stanowi, iż w przypadku podatnika, który zrezygnował z metody kasowej lub utracił prawo do stosowania tej metody, obowiązek podatkowy w stosunku do czynności wykonanych w okresie, kiedy podatnik stosował tę metodę, powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności nie później niż 90 dnia licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Małym podatnikiem może być również podatnik rozpoczynający w trakcie roku wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT gdy przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży wymienionych kwot / euro i euro /od 1 stycznia 2009 r i euro/.

9 FAKTURY MAŁEGO PODATNIKA ROZLICZAJĄCEGO SIĘ METODĄ KASOWĄ W fakturach wystawianych przez małych podatników rozliczających się metodą kasową (art.21 ust.1 ustawy),zgodnie z 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur...(dz.u. z 2005 r.,nr 95, poz.798 ze zm. ) musi być : 1) w miejsce oznaczenia FAKTURA VAT stosuje się oznaczenie FAKTURA VAT MP, 2) termin płatności należności. DEKLARACJE Podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, w myśl art. 99 ust.2 ustawy, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Zapłata podatku następuje w tym samym terminie. Stosownie do ust.5 art. 99 noweli z dnia 7 listopada 2008 r /od 1 stycznia 2009r./ Podatnicy, którzy utracili prawo do stosowania metody kasowej, składają deklaracje podatkowe za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym nastąpiło przekroczenie kwot powodujące utratę prawa do rozliczania się metodą kasową. Przepis ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy zrezygnowali z prawa do rozliczania się metodą kasową." KOREKTA DEKLARACJI VAT Stosownie do art.86 ust. 13 w związku z ust.16 i 17 podatnicy którzy nie dokonali obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w terminie, mogą to uczynić poprzez korektę deklaracji VAT 7K za kwartał w którym wystąpiło

10 to prawo,nie później jednak niż w ciągu 5 lat licząc od początku roku w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego.. MAŁY PODATNIK NIE ROZLICZAJĄCY SIĘ METODĄ KASOWĄ, Mali podatnicy,którzy nie wybrali kasowej metody rozliczenia podatku VAT, mogą również rozliczać się kwartalnie. O wyborze składania deklaracji za okresy kwartalne należy pisemnie zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w terminie / art. 99 ust.3 i 4 ustawy z r./ najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności. Podatnicy, o których mowa w ust. 3, mogą ponownie składać deklaracje podatkowe za okresy miesięczne, nie wcześniej jednak niż po upływie 4 kwartałów, za które składali deklaracje kwartalne, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia złożenia deklaracji podatkowej za pierwszy miesięczny okres rozliczeniowy, jednak nie później niż z dniem upływu terminu złożenia tej deklaracji. Stosownie do art.103 ust. 2a noweli do ustawy z dnia r. Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 3, inni niż mali podatnicy, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do wpłacania zaliczek na podatek za pierwszy oraz za drugi miesiąc kwartału w wysokości 1/3 kwoty należnego zobowiązania podatkowego wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za poprzedni kwartał - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym z kolejnych miesięcy, za które jest wpłacana zaliczka. Reasumując mały podatnik będzie składał deklaracje kwartalne bez obowiązku zapłaty miesięcznych zaliczek w podatku vat. MOMENT POWSTANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO 1/ POJĘCIE OBOWIĄZKU PODATKOWEGO Stosownie do art.4 Ordynacji podatkowej obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

11 2/ ZASADY POWSTANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO w PODATKU VAT W art. 19 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. uregulowano,iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z wyjątkami określonymi w ust.2-21,art.14 ust.6,art.20,art.,21 ust.1. W ust. 4 art. 19 wskazano że jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą,obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi 1/Interpretacja Dyrektora I.S. w Bydgoszczy ITPP 2/ /08/RS z dnia r. moment powstania obow. podatkowego w usługach ciągłych-administrowanie nieruchomościami, wyjaśniono następująco: Przedmiotowe usługi sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczone na zlecenie. Wykonanie usługi przebiega następująco: pracownicy Spółki przyjmują i unieszkodliwiają odpady, ponadto jako upoważnieni przez Prezydenta Miasta, wystawiają faktury w imieniu i na rzecz Urzędu Miasta. Kopie faktur po zakończeniu miesiąca, dostarczane są do odpowiedniego wydziału Urzędu Miasta w celu rozliczenia tych faktur. Spółka prowadzi również rozliczenia kontrahentów polegające na księgowaniu wpłat za unieszkodliwianie odpadów i wystawianiu upomnień. Ostatniego dnia zebrane środki za unieszkodliwienie odpadów w miesiącu poprzednim przekazywane są na konto urzędu. Wykonanie usługi następuje wraz z przyjęciem i unieszkodliwieniem odpadów w danym miesiącu. Po zamknięciu miesiąca, w którym wykonano usługę unieszkodliwiania w ciągu 7 dni Spółka wystawia fakturę VAT dla Urzędu Miasta za administrowanie stosując stawkę VAT 22%. W ciągu 3 dni od otrzymania środków Urząd Miasta przekazuje na konto Spółki należność wraz z podatkiem za administrowanie wysypiskiem. Spółka wskazała, że wykonanie usługi administrowania następuje wraz z przyjęciem i unieszkodliwieniem odpadów w danym miesiącu. Momentem wystawienia faktury za administrowanie Spółka traktuje jako moment powstania obowiązku podatkowego. W związku z powyższym zadano następujące pytania: Czy Spółka w prawidłowym terminie wystawia fakturę VAT dla Urzędu Miasta? Czy prawidłowo został ustalony moment powstania obowiązku podatkowego dla usług administrowania?

12 Zdaniem Wnioskodawcy z zawartej umowy wynika, że Spółka przekazywać będzie dla właściciela wpływy z tytułu opłat w całości wraz z podatkiem od towarów i usług w terminie do ostatniego dnia miesiąca za miesiąc poprzedni, w związku z tym termin przekazania wpływów na konto Urzędu Miasta jest terminem wywiązania się z warunków umowy, co Spółka traktuje jako zakończenie usługi. Zatem faktura VAT dla Urzędu Miasta powinna być wystawiona zgodnie z 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maj 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawienia faktury, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, tzn. nie później niż 7 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem 14 i 15. Według Spółki zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został określony w umowie dla rozliczeń świadczenia usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy. Zgodnie z umową Urząd Miasta zobowiązany jest do wypłaty należnego Spółce wynagrodzenia w terminie 3 dni od momentu dokonania przez administratora przekazania wpływów i wystawienia faktury za przyjmowanie odpadów. Moment przekazania wpływów jest określony w umowie jako ostatni dzień miesiąca następującego po miesiącu w którym przyjęto i unieszkodliwiono odpady. Stąd Spółka uważa, że ostateczny termin płatności określony w umowie to 3 dzień miesiąca kolejnego po miesiącu przekazania wpływów za utylizację odpadów. Zatem obowiązek podatkowy powstanie z momentem upływu terminu płatności określonego w umowie tj. trzy dni po przekazaniu 100% wpływów od kontrahentów z tytułu unieszkodliwiania odpadów. Stanowisko spółki w tym zakresie jest nieprawidłowe. Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.) wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, którą zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy jest odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl postanowień 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem 14, 15 i 15a, tj. w przypadku otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), przypadków określonych w art. 19 ust.

13 10 i art. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy o podatku od towarów usług oraz w przypadku usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego. Z kolei zgodnie z ust. 2 tegoż paragrafu w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z 9 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, jeżeli ma ona charakter ciągły. W tej sytuacji za datę wykonania usługi uważa się bowiem ostatni dzień miesiąca, w którym sprzedaż miała miejsce. Rozporządzenie nie odnosi się do konkretnych usług o charakterze ciągłym. W rezultacie należy uznać, iż zasada fakturowania wskazana w powyższych przepisach ma zastosowanie do wszelkiego rodzaju świadczeń usług, jeżeli ze względu na okoliczność można zaliczyć je do sprzedaży o charakterze ciągłym. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że przy świadczeniu usług administrowania, które można zaliczyć do usług ciągłych, dla których okresem rozliczeniowym jest miesiąc, Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury nie później niż 7 dnia od dnia wykonania usługi, czyli od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 powołanej wyżej ustawy. I tak w ust. 1 przedmiotowego artykułu zawarto ogólną zasadę, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usług. Odnosząc powyższy stan prawny do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy na mocy art. 19 ust. 4 powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usług. Natomiast w sytuacji, gdyby faktura nie została wystawiona, wówczas obowiązek podatkowy powstanie również nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi przez Spółkę, czyli w 7 dniu od zakończenia miesiąca. 2/Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia w zakresie obowiązku podatkowego w imporcie usług.

14 W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Przedsiębiorstwo w ramach prowadzonej działalności dokonuje nabycia różnego rodzaj usług od zagranicznych kontrahentów, w odniesieniu do których na podstawie przepisów ustawy o VAT, zobowiązana jest do rozpoznawania obowiązku podatkowego i naliczenia podatku VAT z tytułu importu usług. Do przedstawionych we wniosku usług ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Wątpliwości Przedsiębiorstwa budzi kwestia rozpoznania momentu obowiązku podatkowego w przedstawionych poniżej okolicznościach oraz ustalenia prawidłowej daty na którą winien być przyjęty kurs przy przeliczeniu obcej waluty na złote. W celu zobrazowania powstałych wątpliwości, Wnioskodawca przedstawił poniżej przykładową sytuację. Zagraniczny usługodawca wystawi fakturę, w terminie późniejszym niż 7 dzień od dnia wykonania usługi tj. zakończenia okresu rozliczeniowego. Przykłady występowania przedstawionej powyżej sytuacji: Na podstawie umowy z dnia 11 kwietnia 2005r Przedsiębiorstwo nabywa od YY usługi specjalistyczne. Przedmiotem świadczenia realizowanego w oparciu o umowę, o której mowa powyżej są usługi oraz działania mające na celu podniesienie poziomu usług pocztowych, w skład których wchodzą usługi operacyjne, usługi infrastruktury technicznej, wsparcie przedsiębiorstwa, zagadnienia regulacyjne, wsparcie i utrzymanie systemów informatycznych. Strony w zawartej umowie uzupełniającej do umowy na świadczenie usług specjalistycznych ustaliły następujące okresy rozliczeniowe, odpowiednio: dziewięciomiesięczny tj. od 11 kwietnia 2006r. do 31 grudnia 2006r. dla rozliczeń za rok 2006 oraz roczny dla rozliczeń za rok Jednocześnie z zawartych umów wynika, iż faktury powinny być wystawiane z góry. W dniu r YY wystawiło fakturę dokumentującą opłaty Przedsiębiorstwa za okres od r. Uregulowanie należności przez Przedsiębiorstwo nastąpiło 6 listopada 2007r. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy w przypadku wystawienia przez podatnika z Unii faktury (przykładowo wskazanej powyżej) po terminie, tj. po upływie 7 dni od dnia wykonania usługi, podatek VAT z tytułu importu usług należy rozliczyć w ciągu siedmiu dni od wykonania usługi tj. w terminie od ostatniego dnia okresu rozliczeniowego a najpóźniej do 7 dnia następującego po nim?

15 Zdaniem Przedsiębiorstwa odpowiedź na pytanie winna być twierdząca. Zgodnie z art. 19 ust 19 ustawy o VAT, ustalając moment powstania obowiązku podatkowego przy imporcie usług należy stosować te same regulacje jak w przypadku rozliczania usług krajowych. Dla usług opodatkowanych na zasadach ogólnych obowiązek podatkowy, w myśl art. 19 ust 1 ustawy o VAT, powstaje z chwilą wykonania usługi a jeżeli jej świadczenie powinno być potwierdzone fakturą z chwilą wystawienia faktury przez usługodawcę, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usługi. Zasadę tą reguluje art. 19 ust 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Oznacza to, że obowiązek podatkowy (dla importu usług opodatkowanych na zasadach ogólnych) powstaje z chwilą wystawienia faktury (faktury potwierdzającej wykonanie usługi tj. wystawionej przez zagranicznego usługodawcę), o ile faktura ta została wystawiona w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi. Jeżeli faktura ta została wystawiona później, VAT z tytułu importu usług należy rozliczyć najpóźniej 7 dnia od dnia wykonania usługi (tj. od ostatniego dnia, ustalonego przez strony, okresu rozliczeniowego). Powyższe stanowisko potwierdza prof. dr hab. Witold Modzelewski w wywiadzie zamieszczonym w Gazecie Prawnej 64/2006 z r. Powyższe nie dotyczy oczywiście przypadku, gdy za daną fakturę dokonano wcześniej zapłaty, ale sytuacja ta nie ma do zadanego pytania i wskazanego przykładu odniesienia. Zatem, odnosząc się do przedstawionego przykładu, VAT z tytułu importu usług należy rozliczyć w ciągu 7 dni od dnia wykonania usługi tj. począwszy od do dnia będącego graniczną, nieprzekraczalną datą. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, i jest to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi natomiast, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz

16 art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca (art. 17 ust. 2). W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Przedsiębiorstwo w ramach prowadzonej działalności dokonuje nabycia różnego rodzaj usług od zagranicznych kontrahentów, w odniesieniu do których na podstawie przepisów ustawy o VAT, zobowiązana jest do rozpoznawania obowiązku podatkowego i naliczenia podatku VAT z tytułu importu usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług. Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust stosuje się odpowiednio do importu usług. Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy). Usługę należy uznać za wykonaną, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usług, czyli zrealizowanie niektórych czynności składających się na umówioną usługę jako całość ale tylko w zakresie tej usługi już częściowo wykonanej. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 11 ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, że opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności). Z treści art. 19 ust. 4 ustawy wynika, iż wystawiający fakturę może wystawić fakturę w ciągu 7 dni od dnia wykonania usługi, a siódmy dzień jest ostatnim i nieprzekraczalnym terminem na jej wystawienie. Data wystawienia faktury determinuje wtedy datę powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli jednak sprzedawca wystawi fakturę w terminie późniejszym niż siedem dni od dnia wykonania czynności, to momentu powstania obowiązku podatkowego nie wyznacza wówczas data wystawienia faktury, lecz siódmy dzień od dnia wykonania usługi (wydania towaru), tj. ostatni z dopuszczalnych dni na jej prawidłowe wystawienie. W sytuacji przedstawionej we wniosku Przedsiębiorstwo nabywa od YY, na podstawie zawartej umowy, usługi specjalistyczne. Strony ustaliły okresy rozliczeniowe:

17 od do od do Kontrahent wystawił fakturę z tytułu świadczenia usług za okres rozliczeniowy do w dniu r. Przedsiębiorstwo uregulowało należność w dniu r. Z powyższego wynika, że kontrahent zagraniczny wystawił fakturę dokumentującą wykonanie usługi w przyjętym przez strony okresie rozliczeniowym, po wykonaniu usługi, jednakże faktura wystawiona została po upływie siedmiu dni od dnia wykonania usługi. Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 19 ust. 4 ustawy, co oznacza, że obowiązek podatkowy powstanie w siódmym dniu, licząc od wykonania usług, tj. zakończenia przyjętego okresu rozliczeniowego. A zatem w przedstawionej sytuacji, obowiązek podatkowy powstanie w dniu r., a nie jak wskazała Strona w okresie począwszy od r. do r. Faktura przez kontrahenta zagranicznego nie została wystawiona w ustawowym terminie 7 dni, a zatem obowiązek podatkowy powstanie w jedynym, dopuszczalnym terminie, tj. siódmego dnia od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego. Tym samym stanowisko Strony należało uznać za nieprawidłowe. Zaznaczyć należy, iż na mocy art. 106 ust. 7 ustawy, Wnioskodawca z tytułu importu usług obowiązany jest czynność tą udokumentować fakturą wewnętrzną, w której wykaże podatek VAT obliczony według stawek obowiązujących w kraju dla danej usługi. Wyjątki w zakresie obowiązku podatkowego : - u małych podatników /metoda kasowa/ - WNT, WDT -przy likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej przez spółki cywilne lub handlowe nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne.

18 2/SZCZEGÓLNE MOMENTY POWSTANIA OBOWIĄZKU PODATKOWEGO. Wysyłka towarów do nabywcy lub wskazanej przez niego osobie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towarów dla jednej z tych osób. Wydanie towaru podmiotowi z art. 30 ust.1 pkt 4 ustawy. Obowiązek podatkowy powstaje w myśl art.19 ust.3 z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty,za wydany towar nie póżniej niż 30 dni,licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot. Import towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powstania długu celnego. Objęcie towarów procedurą celną w zakresie: uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych,odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, przetwarzania pod kontrolą celną obowiązek podatkowy z tyt.importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą. Objęcie towarów procedurą celną w zakresie : składu celnego,odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny -obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat, Dostawa lokali i budynków obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30 dnia,licząc od dnia wydania art. 19 ust.10, Zaliczki, przedpłaty, zadatki, raty Obowiązek podatkowy powstaje z chwila jej otrzymania - art.19 ust.11

19 Usługi w zakresie sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, otrzymanie całości lub części zapłaty nie później niż termin płatności określony w umowie lub fakturze (ust. 13 pkt 9) Ustanowienie i przekształcenie spółdzielczych praw art.19 ust 13 pkt 10 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części wkładu budowlanego lub mieszkaniowego, nie później niż chwilą ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, lub wydania albo przeniesienia własności lokalu lub własności domów jednorodzinnych w przypadku czynności: a) ustanowienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego lub ustanowienia na rzecz członka spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, lub ustanowienia na rzecz członka odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, lub przeniesienia własności lokalu w rozumieniu przepisów o spółdzielniach mieszkaniowych, b) przeniesienia na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej własności domu jednorodzinnego w rozumieniu przepisów o spółdzielniach mieszkaniowych; Upływ terminu płatności podstawą powstania obowiązku podatkowego uregulowano w art.19 ust. 13 pkt 1, pkt 11 i dotyczy:. Powyższe - czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, członków spółdzielni będących właścicielami lokali, osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, lub na rzecz właścicieli lokali, niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1-2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1116, z 2004 r. nr 19, poz. 177 i nr 63, poz. 591 oraz z 2005 r. nr 72, poz. 643).

20 Upływ terminu płatności,jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu- art.19 ust.13 pkt 1 ustawy: - dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego - świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych - świadczenia usług w zakresie rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów,usług sanitarnych i pokrewnych Otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż 30 dnia licząc od dnia wykonania usług-art.19 ust.13 pkt 2. Zasada ta ma zastosowanie do: a/ transportu osób i ładunków kolejami,taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej,promami. samolotami i śmigłowcami, b/usług spedycyjnych i przeładunkowych, c/usług w portach morskich i handlowych, d/usług budowlanych lub budowlano montażowych. W myśl ust.14 art.19 zasada powyższa ma zastosowanie do usług budowlanych i budowlano montażowych przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Otrzymanie całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze powoduje powstanie obowiązku z tytułu - art. 19 ust13 pkt4 : - świadczenia na terytorium kraju usług najmu dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, - wykonania usług ochrony osób i mienia,dozoru i przechowywania mienia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej

21 Dostawa wysyłkowa towarów dokonywana za zaliczeniem pocztowym. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty( art.19 ust.13 pkt 6) Usługi komunikacji miejskiej Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie póżniej niż z dniem wystawienia faktury (art.19 ust.13 pkt 7) Dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu wg ustawy z dnia r. /art.19 ust.16b/ obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu. IMPORT USŁUG Zgodnie z art. 2pkt 9 ustawy o Vat, importem usług jest świadczenie usług z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 4 stosownie do art. 19 ust. 19 do powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, 4, 5, 11,13 pkt1 lit b i c, pkt, 4 i 7 9 oraz ust Będą to następujące sytuacje: -wykonanie usługi (ust.1), -wystawienie faktury (ust 4) -częściowe wykonanie usługi i wystawienie faktury (ust. 5) -otrzymanie części należności w postaci przedpłaty, zadatku, zaliczki, raty przez usługodawcę (ust. 11) upływ terminu płatności określony w umowie dla rozliczeń z tytułu świadczenie usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, świadczenia usług w zakresie rozprowadzania wody, unieszkodliwiania odpadów usług sanitarnych i pokrewnych (ust. 13 pkt 1 lit b c) -otrzymania całości lub części zapłaty lub 30 dzień licząc od dnia wykonania usług transportu osób, ładunków taborem samochodowym, olejami, statkami itp. -spedycyjnych i przeładunkowych w portach morskich i handlowych - budowlanych lub budowlano-montażowych (ust 13 pkt 2 w związku z ustępem 14) - otrzymanie całości lub części zapłaty nie później niż w terminie płatności wynikającym z umowy lub faktury dla usług w zakresie:

22 najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, ochrony osób i mienia, dozoru i przechowywania mienia, pośrednictwa ubezpieczeniowego, stałej obsługi prawnej i biurowej (ust. 13 pkt 4) - otrzymania całości lub części zapłaty nie później niż z dniem wystawienia faktury od usług w zakresie komunikacji miejskiej (ust. 13 pkt 7) -usługi drukowania gazet, otrzymanie całości lub części zapłaty nie później niż 90 dnia od dnia wykonania usługi (ust. 13 pkt 8) -opodatkowanych w Polsce usług w zakresie sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, otrzymanie całości lub części zapłaty nie później niż termin płatności określony w umowie lub fakturze (ust. 13 pkt 9) Art. 19 ust. 16 a -w przypadku wydania towarów przez komitenta na rzecz komisanta, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez komitenta zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez komisanta. Dostawa towarów za pośrednictwem automatów Obowiązek podatkowy powstaje z chwila wyjęcia pieniędzy lub żetonów z automatów nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca (art.19 ust.17), Usługi telekomunikacyjne opłacane żetonami, kartami telefonicznymi lub innymi jednostkami uprawniającymi do korzystania z nich w systemie przedpłaconym (art.19 ust.18). Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych itp. Subwencje, dotacje i inne dopłaty o podobnym charakterze (art.19 ust.21) Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika i w przypadku uznania rachunku bankowego zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części. W przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych wg szczególnej procedury marży, o której mowa w art. 119 ustawy, obowiązek podatkowy w myśl paragrafu 3 ust. 1

23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o PTU (Dz. U. Z 2004 r Nr 97 poz. 970 ze zm. ) powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi. PODSTAWA OPODATKOWANIA PODATKIEM OD TOWAROW I USŁUG Przepisy art. 29 ust a, 4b, 4c ustawy o VAT wyrażają generalne zasady określania podstawy opodatkowania. W myśl art. 29 ust 1 podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku (kwota netto bez VAT) Pojęcie sprzedaży ustawodawca określił w art. 2 pkt 22 i obejmuje: - odpłatną dostawę towaru i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, - eksport towarów, - WDT. Za wykonanie powyższych czynności wykonujący je otrzymuje wynagrodzenie, które obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku w myśl ust 2 art. 29 w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze. Stosownie natomiast do ust. 3 art. 29, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towaru lub usług pomniejszona o kwotę podatku. Czynności pomniejszające podstawę opodatkowania: Podstawę opodatkowania zmniejsza się o: -kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczonych iobowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), -wartość zwróconych towarów, -zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, -wartość kwot wynikających z dokonanych korekt faktur W nowelizacji ustawy z dn. 7 listopada 2008 ustalono iż w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem

24 posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towarów lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust 4a). Warunek posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury nie dotyczy: - eksportu towaru - WDT - dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju - wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług w zakresie rozprowadzania wody, odprowadzania ścieków i pozostałych usług sanitarnych i pokrewnych. Dostawa budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyłącza się gruntów (art. 29 ust 5). Przekształcenie i ustanowienie spółdzielczych praw: podstawą opodatkowania jest wartość należnego wkładu budowlanego lub mieszkaniowego pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 29 ust 6). Jeżeli w okresie 5 lat od ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego jest zawierana umowa o przekształcenie przysługującego członkowi prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienie odrębnej własności lokalu, podstawa opodatkowania jest kwota należną z tyt. tego przekształcenia pomniejszona o kwotę należnego podatku( art.29 ust.8). W przypadku odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju eksportu towarów, importu towarów WNT i WDT, gdy dla tych czynności nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku (art. 29 ust 9) W art. 29 ust. 10 ustawy o VAT ustalono, iż w przypadku dostawy o której mowa w art. 7 ust. 2 (nieodpłatne przekazanie towarów, darowizny), od których odliczono podatek VAT, podstawą opodatkowania jest cna nabycia towarów bez podatku, a gdy nie ma ceny nabycia