Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańskiej oraz największych miast w 2016 r.

Transkrypt

1

2 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Opracowanie merytoryczne: Lezek Łodyga Wydział Rozwoju Miata Urzędu Miata Poznania Autor zdjęcia z okładki: Małgorzata Cieślak 2

3 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Spi treści Wprowadzenie Liczba ludności Struktura wg płci i wieku Ruch naturalny ludności Trwanie życia Małżeńtwa, rozwody Stan cywilny Wykztałcenie Ruch migracyjny Cudzoziemcy Wkaźniki demograficzne wg byłych dzielnic Wkaźniki demograficzne w Poznaniu na tle aglomeracji poznańkiej Wkaźniki demograficzne w Poznaniu na tle najwiękzych polkich miat Prognoza demograficzna Głównego Urzędu Statytycznego Prognoza demograficzna prof. dra hab. Jana Paradyza dla poznańkich jednotek pomocniczych oiedli Podumowanie 3

4 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 4

5 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Wprowadzenie Demografia jet przedmiotem tałego monitoringu prowadzonego przez Wydział Rozwoju Miata Urzędu Miata Poznania. Powtała w wydziale bogata baza informacyjna jet wykorzytywana najczęściej fragmentarycznie, w związku z licznymi zapytaniami podmiotów zaintereowanych ytuacją demograficzną w różnych kontektach problemowych. Wzmożone zaintereowanie wielkością i trukturą ludności miata odnotowuje ię zczególnie od kilkunatu lat, w których rejetruje ię tendencję padkową ludności Poznania. Niniejze opracowanie jet formą rekapitulacji wiedzy z zakreu demografii Poznania na podtawie poiadanej bazy danych. Zagadnienie prezentowane jet w ujęciu problemowym, formułowanym częto przez podmioty zwracające ię do Wydziału Rozwoju Miata o przedmiotowe informacje. Opracowanie nie pretenduje do wyczerpującej monografii demograficznej Poznania. W wartwie treściowej jet yntetyczną charakterytyką najważniejzych apektów przemian ludnościowych miata. Uzupełnieniem materiału ą liczne zetawienia tabelaryczne i diagramy charakteryzujące demograficzną przetrzeń miata. Zakre przedmiotowy opracowania obejmuje wzytkie najitotniejze apekty charakterytyki demograficznej Poznania, takie jak: liczba ludności, truktura według płci i wieku, urodzenia, zgony, trwanie życia, ruch migracyjny, liczba cudzoziemców, demografia w przetrzeni miata i aglomeracji poznańkiej oraz w porównaniu z najwiękzymi miatami Polki. Dane dotyczące Poznania uwzględniają układ 5 byłych dzielnic miata oraz - w przypadku prognozy demograficznej - obejmują 42 jednotki pomocnicze - oiedla. Zakre czaowy opracowania obejmuje: retropekcję proceów demograficznych ięgającą w przypadku niektórych danych lat 8. i 9. minionego wieku; tan aktualny dotyczący 216 r. porównywany z latami 215, 21, 2 oraz 199; prognozy demograficzne do 25 r. Źródłem wyjściowym danych opracowanych w Wydziale Rozwoju Miata ą roczniki demograficzne, roczniki miata Poznania, Bank Danych Lokalnych, piy powzechne, okreowe biuletyny Urzędu Statytycznego w Poznaniu i Głównego Urzędu Statytycznego w Warzawie oraz dane Wydziału Spraw Obywatelkich Urzędu Miata Poznania. W części prognotycznej opracowania prezentowana jet prognoza demograficzna do 25 r. wykonaną na zlecenie Wydziału Rozwoju Miata przez prof. dra hab. J. Paradyza z Uniwerytetu Ekonomicznego w Poznaniu oraz prognoza Głównego Urzędu Statytycznego do 23 r. 5

6 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Liczba ludności Ludność Poznania, podobnie jak więkzości dużych miat w Polce, w otatnich latach ulegała ytematycznemu ubytkowi. W Poznaniu najwyżze zaludnienie wynozące 59,1 ty. oób odnotowano w 199 r. Na koniec 216 r. Poznań zamiezkiwało 54,4 ty. oób, czyli w ciągu 26 lat populacja miata zmniejzyła ię o 49,7 ty. oób, tj. o 8,4%. Bezpośrednim kutkiem ubytku ludnościowego jet zmniejzanie ię gętości zaludnienia Poznania. W 216 r. na 1 km 2 przypadały 2 63 ooby. Mimo niekorzytnych trendów, Poznań znajduje ię na 5. pod względem liczby ludności - miejcu wśród miat Polki, plaując ię za Warzawą (1 754, ty.), Krakowem (765,3 ty.), Łodzią (696,5 ty.) i Wrocławiem (637,7 ty.). W końcu 216 r. poznaniacy tanowili 15,5% miezkańców województwa wielkopolkiego oraz 1,4% ludności kraju. Struktura wg płci i wieku Wśród miezkańców Poznania zachodzą dynamiczne zmiany w trukturze wieku. Od 199 r. w wyniku nikiej liczby urodzeń - aż o 42% zmalała liczebność grupy w wieku przedprodukcyjnym (-17 lat) - choć należy zwrócić uwagę, że od 6 lat, na kutek wychodzenia z tej kategorii wiekowej niżu z lat 9-tych, grupa ta w niewielkim topniu ię powiękza. O 7,9% zmalała także liczebność grupy oób w wieku produkcyjnym (18-59/64 lat). Spadek ten natąpił po przejściowym wzroście liczebności, który był rezultatem wejścia do tego przedziału wiekowego wyżu demograficznego z przełomu lat 7. i 8. XX w. Jedyna ubpopulacja, która zanotowała przyrot w tounku do 199 r. to ooby w wieku poprodukcyjnym (wzrot o 51%), co jet zbieżne z ogólnoeuropejką tendencją tarzenia ię połeczeńtw. Proce ten nabrał wyjątkowego przypiezenia po 25 r. W ciągu 11 lat udział ludności w wieku emerytalnym zwiękzył ię o bliko 7 pkt. proc. W 216 r. ubpopulacja oób w wieku produkcyjnym w Poznaniu liczyła 336,5 ty. miezkańców (6,4%), w tym bliko 2/3 z nich należało do grupy mobilnej (18-44 lata). Liczebność oób w wieku poprodukcyjnym (126,4 ty.), znacznie przewyżza wielkość grupy przedprodukcyjnej (87,5 ty.) 1. Na 1 oób w wieku produkcyjnym przypadało 655 miezkańców w wieku nieprodukcyjnym (w 21 r. 524). W 216 r. odnotowano znaczny wzrot liczby urodzeń (6,2 ty. wobec 5,7 ty. w 214 i 215 r.), który zauważalnie wpłynął na poprawę wkaźnika przyrotu naturalnego, wynozącego w 216 r. 1,, 6

7 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. wobec -,3 w 215 r. Wraz ze wzrotem liczby urodzeń oberwowanym po 22 r. (po okreie zybkiego padku rozrodczości), w otatnim okreie wzratała liczebność młodzych grup dzieci i młodzieży. W zczególności wzrot liczebności dotyczył roczników w wieku -2 oraz 7-14 lat. Mimo to łączna liczba oób w wieku edukacji zkolnej i tudiów wyżzych nadal padała i była znacznie mniejza niż w 199 r. W końcu 216 r. liczebność grup oób w wieku pozczególnych zczebli edukacyjnych przedtawiała ię natępująco: -2 lata (wiek żłobkowy) 17,4 ty. oób, ubytek w tounku do 199 r. wyniół 12%; 3-6 lat (wiek przedzkolny) 21,7 ty. oób, liczebność zmniejzyła ię o 34%; 7-14 lat (wiek zkoły podtawowej) 36,4 ty., ubytek wyniół 5%; lat (wiek zkoły średniej) 16,1 ty., ubytek wyniół 44%. Prognozy zakładają, że w najbliżzych latach w niewielkim topniu zacznie wzratać liczebność dzieci w wieku zkoły podtawowej, co wkazuje na konieczność zapewnienia o odpowiedniej liczby miejc w tych placówkach. Ooby w wieku tudiów wyżzych (19-24 lata), na początku XXI w. tanowiły kulminację wyżu demograficznego, oiągając rekordową liczebność w 2 r. (75,8 ty. oób). Była ona więkza o 45% w tounku do 199 r. W 216 r. populacja oób w wieku tudiów wyżzych (19-24 lata) obejmowała już tylko 27,8 ty. oób, tj. o 63% mniej niż w rekordowym 2 r. Tak zybki padek liczebności młodzieży w wieku akademickim (także w regionie oraz kraju) przekłada ię bezpośrednio na problemy z naborem na niektóre kierunki tudiów wyżzych na poznańkich uczelniach. Na koniec 216 r. najwiękzą liczebność miały grupy ludności w wieku lat, a w drugiej kolejności w wieku 6-69 lat. Są to roczniki należące do 2 kolejnych wyżów demograficznych. Przewaga liczebna mężczyzn wytąpiła w rocznikach do 22 roku życia. Przewaga liczby kobiet w przedziałach do 34 lat powodowana była liczniejzym napływem kobiet, które pozotały w mieście na cza nauki lub też bezpośrednio po jej zakończeniu. Dodatkowo przewaga liczby kobiet, ronąca w coraz to tarzych rocznikach, była uwarunkowana biologicznie. Liczba kobiet przypadających na 1 mężczyzn, po rocznym padku, ponownie oiągnęła poziom wynozący 115. Poważnym problemem, który będzie naratał w kolejnych latach, jet tarzenie ię poznaniaków. Z jednej trony będzie ię to przejawiać w ronącym średnim wieku ludności, a z drugiej trony w powiękzaniu ię liczebności grupy oób w wieku enioralnym. Obecnie mediana wieku miezkańców Poznania wynoi 4,8 lat, podcza gdy 3 lata wcześniej wynoiła o rok mniej, a na początku lat 9. przyjmowała wartość przekraczającą nieco 34 lata. Wkaźnik tarości demograficznej, określający udział oób w wieku 65 lat i powyżej, wynoi w Poznaniu 19,1% 1 Po raz pierwzy grupa oób w wieku poprodukcyjnym przewyżzyła woją liczebnością grupę przedprodukcyjną w 24 r. 7

8 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. (w 2 r. - 13,6%), natomiat udział miezkańców w najtarzych przedziałach wieku (8 lat i więcej) wynoi 5,% i jet o 2,6 pkt. proc. wyżzy niż na początku wieku. Wśród oób tarzych przeważają kobiety, których w wieku 8 lat i powyżej, jet ponad 2-krotnie więcej niż mężczyzn. Zmiany w trukturze wieku powodują, iż coraz więkza liczba oób w wieku 65 lat i powyżej przypada na najmłodze pokolenie poznaniaków, czyli na ooby w wieku do 14 lat (w 216 r. na 1 dzieci i młodzieży do 14 lat przypadały ooby tarze, w 2 r ). Ruch naturalny ludności W Poznaniu od połowy lat 8. XX w. malejącemu trendowi podlegała liczba urodzeń, co było powodowane wejściem w okre rozrodczości niżu demograficznego z lat 6. oraz pogorzeniem ię warunków ocjalno-ekonomicznych (na początku lat 9.). Skutkiem tego było obniżenie ię dzietności kobiet z 1,6 w 1992 r. do mniej niż 1, w 22 r., podcza gdy w przypadku protej zatępowalności pokoleń wartość tego wkaźnika powinna przekraczać 2,1. Po 22 r. natąpiło przełamanie wieloletniego padkowego trendu urodzeń, co było związane m.in. ze wzrotem liczebności kobiet w wieku najwyżzej rozrodczości (wyż demograficzny z przełomu lat 7. i 8.). Od tego roku powoli polepzał ię także wkaźnik dzietności, jednakże jego wartość nie przekroczyła poziomu 1,3. W latach ponownie natępował powolny padek dzietności (w 213 r. wyniół zaledwie 1,17). Trend ten zotał jednak przełamany w kolejnych latach i w 216 r. wkaźnik dzietności przyjął wartość najwyżzą od ponad 2 lat, wynozącą 1,35. Cechą charakterytyczną dla otatniej dekady było także przeuwanie ię przeciętnego wieku rodzenia dzieci. Obecnie najwyżzą płodnością charakteryzują ię kobiety w wieku 3-34 lata, podcza gdy jezcze 2 lat temu dzieci rodziły najczęściej kobiety w wieku 2-24 lata. Obecnie bliko 3% dzieci w Poznaniu rodzi ię w związkach pozamałżeńkich. W otatnim okreie na nikim poziomie utrzymuje ię umieralność. Podcza gdy 25 lat temu odnotowano bliko 7 ty. zgonów, obecnie ich liczba utabilizowała ię na poziomie ok. 5,5-5,8 ty. rocznie. Oznacza to, iż na 1 miezkańców umiera rocznie ok oób, tatytycznie o ok. 2 mniej niż w 199 r. Sytuacja ta jet kutkiem tałego wydłużania ię przeciętnego trwania życia. Zmniejza ię umieralność niemowląt. Obecnie w pierwzym roku życia umiera jedno na ok. 25 niemowląt (ok. 4, ), podcza gdy jezcze 25 lat temu umierało jedno na 6 (17 ). Podobna ytuacja wytępuje w pozotałych więkzych miatach kraju. Dwa na pięć zgonów w Poznaniu ą powodowane chorobami związanymi z układem krążenia, a bliko co trzeci chorobami nowotworowymi. Inne choroby powodują zgony znacznie rzadziej. Generalnie 2/3 zgonów odnotowuje ię w grupie wiekowej 7 lat i więcej. 8

9 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. W 216 r. na świat przyzło dzieci, czyli najwięcej od 29 r. i o ok. 5 więcej niż w 2 otatnich latach. Liczba urodzeń (11,4 na 1 miezkańców) była wyżza od liczby zgonów (1,4 ), co powodowało dość wyoki dodatni wkaźnik przyrotu naturalnego, który w 216 r. wyniół 1,, wobec ujemnego w 215 r., wynozącego -,3. Trwanie życia Od ponad 2 lat w Poznaniu notuje ię niemal nieprzerwany wzrot długości trwania życia. W 216 r. średnie trwanie życia dla oób urodzonych w tym roku wynoiło dla mężczyzn 75,5 lat, a kobiet 82,1 lat. W otatnich 15 latach długość życia wydłużyła ię więc o ok. 3,5 roku w przypadku mężczyzn i kobiet. Dla porównania ooby 6-letnie tatytycznie mają przed obą 24,7 lat (mężczyźni) lub 29,7 lat (kobiety). Wśród 5 najwiękzych pod względem liczby ludności polkich miat, Poznań zajmuje 4. pozycję zarówno pod względem długości trwania życia mężczyzn, jak i kobiet, wyprzedzając tylko Łódź. Najdłużej żyją miezkańcy i miezkanki Krakowa (odpowiednio 77,1 i 83,1 lat). Małżeńtwa, rozwody W latach 25-28, po trwającym ponad dekadę okreie tabilizacji, pojawiła ię ilna tendencja wzrotowa liczby zawieranych związków małżeńkich, związana z wchodzeniem w wiek matrymonialny otatniego wyżu demograficznego, która natępnie uległa odwróceniu. O ile w 28 r. związek małżeńki zawarło 3,7 ty. par, to w latach już tylko ok. 2,5 ty. par, co oznacza powrót do poziomu z lat 6. XX w. W 216 r. odnotowano duży wzrot liczby zawieranych związków małżeńkich do 3,1 ty., co oznacza, że tatytycznie na 1 ty. miezkańców przypadało 58 małżeńtw, podcza gdy w 215 r. 48 (w najlepzym od wielu lat 28 r. 67). Najczęściej w związek małżeńki wchodzą ooby w wieku lat. Ponad 1/3 małżeńtw ma charakter cywilny, a pozotałe zawierane ą w intytucjach wyznaniowych. Poziom rozwodów od 15 lat utrzymuje ię na zbliżonym poziomie ok. 1 ty. rocznie. W 216 r. w Poznaniu rozwiązano małżeńtw, tj. 21 w przeliczeniu na 1 ty. miezkańców i o 25 mniej niż w 215 r. Oznacza to, że na 1 małżeńtw przypadało 36 rozwodów, tj. o 9 mniej w tounku do 215 r. Stan cywilny Cechą charakterytyczną ludności Poznania po 1988 r. jet ronący udział oób rozwiedzionych (bliko dwukrotny), przy jednoczenym padku udziału oób pozotających w związku małżeńkim. Od 1988 r. na zbliżonym poziomie utrzymuje ię udział miezkańców owdowiałych (ok. 9,5%) oraz od 22 r. udział kawalerów i panien (32%). Łączna liczba oób tanu wolnego oraz pozotających 9

10 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. w związkach małżeńkich w 211 r. uległa niemal zrównaniu. Mimo to miezkańcy pozotający w związkach małżeńkich, nadal tanowią nieco ponad połowę (51,4%) populacji powyżej 15. roku życia. Wykztałcenie Według danych otatniego Narodowego Spiu Powzechnego Ludności i Miezkań z 211 r. Poznań zamiezkują ooby o wyokich kwalifikacjach zawodowych. Co trzeci poznaniak poiada wykztałcenie wyżze (3,4%), a niemal 37% średnie lub policealne. Wkaźniki te znacznie przewyżzają wartości ogólnopolkie. Na zczególną uwagę załuguje przyrot grupy oób z wykztałceniem wyżzym, których udział w okreie otatnich 16 lat wzrół bliko 2-krotnie. Stounkowo znaczna grupa ludności w wieku produkcyjnym w połączeniu z jej wyokim wykztałceniem tanowi ważny atut w obliczu konieczności protania konkurencji na unijnym rynku pracy. Ruch migracyjny Spadek zaludnienia miata w początkowym okreie tego trendu powodowany był wyłącznie ujemnym przyrotem naturalnym. Jednakże od 2 r. w Poznaniu notuje ię ujemne aldo migracji, które od 23 r. tało ię głównym, a w latach oraz w roku 214 i 216 jedynym czynnikiem ubytku ludnościowego w mieście. Wyoka liczba oób corocznie opuzczających miato jet czynnikiem niepokojącym, rzutującym bezpośrednio na dochody miata oraz jego rozwój połecznodemograficzny. W 216 r. na tałe miejce wojego zamiezkania wybrało Poznań 4,8 ty. oób, podcza gdy na tałe zamiezkanie poza granicami miata zdecydowało ię 6,6 ty. poznaniaków. Oznacza to, iż w 216 r. roku 1,8 ty. oób więcej wymeldowało ię z Poznania niż do niego przybyło. W przeliczeniu na 1 miezkańców aldo migracji w 216 r. wynioło 3,3 i w ciągu roku poprawiło ię o,2 pkt. (w najgorzym 21 r. wynioło -5,5 ). Wkaźnik ten był niekorzytny wśród dużych miat w Polce. Wyokie ujemne aldo wytępuje w ruchu migracyjnym z wiami, niewielkie dodatnie z zagranicą (po raz pierwzy od 24 r.), natomiat niezmiennie wyokie dodatnie - w migracjach z miatami. Od wielu lat więkzą ruchliwością przetrzenną charakteryzują ię kobiety, jednak wyżze ujemne aldo migracji wytępuje wśród mężczyzn. Z danych meldunkowych wynika, iż w otatnich latach poznaniacy najchętniej przeprowadzali ię do gmin ąiednich (powiatu poznańkiego), takich jak: Swarzędz, Komorniki, Kórnik, Dopiewo, Tarnowo 1

11 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Podgórne, Suchy La, Rokietnica, Moina, Luboń. Głównym powodem migracji były korzytniejze warunki ekonomiczne dla rozwoju budownictwa miezkaniowego, zczególnie jednorodzinnego i atrakcyjniejze otoczenie środowika naturalnego, przy względnie dobrych warunkach komunikacyjnych z Poznaniem. Ten kierunek migracji wybiera co roku ok. 6% oób, które potanowiły opuścić Poznań, podcza gdy przepływy oób w drugą tronę były kilkukrotnie mniejze i tanowiły zaledwie 1/5 wzytkich zameldowań w mieście. Około 17-19% oób wyprowadzających ię z Poznania przenoi ię do innych niż powiat poznańki rejonów woj. wielkopolkiego, natomiat ok % wyprowadza ię do pozotałych województw w kraju. Pobyt na tałe za granicą wybiera ok. 2-5% oób opuzczających Poznań. Wśród ośrodków wojewódzkich najwiękzym zaintereowaniem miezkańców emigrujących z Poznania ciezyła ię Warzawa, a w dalzej kolejności Wrocław i Szczecin, były to jednak przepływy tounkowo niewielkie. Poznań jet nadal atrakcyjnym miejcem zamiezkania dla miezkańców pozotałej (łącznie z powiatem poznańkim) części województwa wielkopolkiego. Z tego obzaru pochodzi 56% oób meldujących ię na tałe w Poznaniu. Licznie także (ok. 42%) napływają do Poznania ooby z terenów innych województw, w tym pochodzące z innych więkzych miat, np. z Bydgozczy, Gorzowa Wielkopolkiego, Wrocławia, Szczecina, Zielonej Góry, Torunia, a także Warzawy. Zaledwie 2% imigrantów pochodzi z zagranicy. Badana ankietowe zlecone przez Urząd Miata Poznania 2 wkazały, że na przeprowadzkę z Poznania do jego fery podmiejkiej najczęściej decydowały ię ooby w wieku najwiękzej aktywności zawodowej, mające wyżze wykztałcenie (bliko 4%). Prawie co drugi migrant reprezentował kategorie zawodowe pecjalitów lub pracowników uług i pracowników biurowych, a co dzieiąty był prywatnym przediębiorcą. Przenoiły ię głównie rodziny rozwojowe (66%) o tounkowo wyokich dochodach. Biorąc pod uwagę rodzaj i miejce zabudowy, migranci najczęściej opuzczali tzw. blokowika (55%), tj. oiedla z lat powojennych, a także kamienice tarej zabudowy, zarówno prywatne, jak i komunalne (22%), położone najczęściej w centrum miata. Poznaniacy przenoili ię najczęściej do domów jednorodzinnych, bliźniaków lub zeregowców (78%) oraz do domów wielorodzinnych, nikokondygnacyjnych na kameralnych podpoznańkich oiedlach miezkaniowych. Co trzeci zaiedlany dom migranci wybudowali ami, co czwarty odkupili od innych użytkowników, a trzech na dzieięciu migrantów kupiło nieruchomość od firmy deweloperkiej. Przeprowadzka poznaniaków do trefy podmiejkiej nie oznaczała zerwania przez nich związków z Poznaniem jako miejcem pracy, nauki i ośrodkiem licznych uług połecznych, ponieważ bliko połowa z nich nadal uczy ię bądź pracuje w Poznaniu, a tylko 1/4 w powiecie poznańkim. 2 Wykonane przez Urząd Statytyczny w Poznaniu. 11

12 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Z kolei ooby, które decydowały ię na przeprowadzkę do Poznania, jako bardzo ważne motywy wymieniały zanę podjęcia pracy (75% wkazań) oraz rozwoju zawodowego (72,5%) i edukacyjnego (59%), a także nadzieję na poprawę wojej ytuacji ekonomicznej (57%). Znacząca grupa badanych (6%) wkazywała na oczekiwane podnieienie jakości życia w dotępie do uług, handlu, kultury, rekreacji, zdrowia i poczucia bezpieczeńtwa. W grupie przyczyn rodzinnych jako główną (41%) wkazywano zawarcie związku małżeńkiego i rozwój rodziny. W 216 r. na dość nikim poziomie znalazły ię rejetrowane migracje zagraniczne (na pobyt tały), zczególnie w przypadku emigracji. O ile udział imigrantów z zagranicy (238 oób) w napływie ogółem wynoił 4,9%, o tyle poza granicę nazego kraju przenioło ię zaledwie 1,2% emigrantów, czyli 79 oób. Oznacza to, że po raz pierwzy od 24 r. Poznań odnotował dodatnie aldo migracji z zagranicą. Po tym roku, w którym natąpiło wejście Polki do Unii Europejkiej, a tym amym otwarcie jej rynku pracy dla obywateli nazego kraju, aldo migracji zagranicznych było zawze ujemne, np. w 214 r. wynioło -37 oób. Skutkiem umiarkowanego dodatniego przyrotu naturalnego oraz wyokiego ujemnego alda migracji było ujemne aldo przyrotu rzeczywitego, które w 216 r. oiągnęło -2,3, czyli wyraźnie ię poprawiło, gdyż w 215 r. wynoiło ono -3,8. Cudzoziemcy W Poznaniu oficjalnie miezka 2,7 ty. cudzoziemców poiadających pozwolenie na pobyt tały lub czaowy powyżej 3 mieięcy. Ich liczba, po okreie corocznego wzrotu (w 23 r. było to 1,3 ty. oób, w 29 r. 1,6 ty., w 215 r. 2,8 ty.), w 216 r. przejściowo padła do 2,5 ty. (tj. o 17%), głównie z uwagi na znaczne zmniejzenie ię liczby zameldowań obywateli Ukrainy i Białorui, ale także Chin oraz Turcji. W 217 r. liczba cudzoziemców wzroła niemal do tanu z 215 r., ponownie głównie dzięki wzrotowi zameldowań obywateli Ukrainy oraz Białorui. Obcokrajowcy pochodzą z ponad 1 krajów świata, w tym 76% z Europy, przy czym 28% z krajów Unii Europejkiej. Najliczniej reprezentowaną grupą (35%) ą Ukraińcy (w 216 r. 949 oób, w 215 r ) oraz Niemcy, którzy tanowią 8% obcokrajowców (26 oób). Licznie reprezentowani ą także Białoruini (w 216 r. 174 oób, w 215 r ) i Rojanie (117 oób), a pośród obywateli krajów Unii Europejkiej Włoi (6 oób), Brytyjczycy, Holendrzy (po 54 ooby), Francuzi (5 oób) i Hizpanie (4 oób). Spośród oób z innych kontynentów dominują Azjaci (379 tj. 14%), natępnie ooby z Afryki (3,5%) i Ameryki Północnej (2,3%). Stounkowo niewielu cudzoziemców pochodzi z Ameryki Południowej (1,1%) oraz Autralii i Oceanii (,1%). Uwzględniając pojedyncze pańtwa, najwięcej obywateli poza 12

13 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Europy przybyło z Chin (77 oób), Indii (44 ooby), Turcji (39 oób), Stanów Zjednoczonych (38 oób) i Korei Południowej (32 ooby). W Poznaniu miezkają także obywatele krajów bardzo odległych, jak np. Togo, Sri Lanka, Rwanda, Gwatemala, Chile, Nowa Zelandia, Mauritiu, czy Zimbabwe. Ponad 4 ty. cudzoziemców pobiera naukę w poznańkich zkołach wyżzych, tudiując na tałe lub czaowo - w ramach programu Eramu. Więkzość z nich, bliko 1 oób, to młodzi obywatele Ukrainy. Do Poznania na pełen program tudiów najliczniej przyjeżdżają młode ooby z Ukrainy, Białorui i Norwegii. Z kolei na wymianę czaową najczęściej przyjeżdżają Hizpanie i Turcy. Studiują oni głównie na Uniwerytecie Medycznym oraz Uniwerytecie im. A. Mickiewicza. Ponad połowa zagranicznych tudentów pochodzi z Europy. Warto zaznaczyć, iż znaczna część tudentów zagranicznych melduje ię na pobyt czaowy do 3 mieięcy i z tego powodu nie obejmuje ich oficjalna tatytyka migracyjna. Ponadto Powiatowy Urząd Pracy rejetruje rocznie ponad 44 ty. oświadczeń pracodawcy o zamiarze zatrudnienia cudzoziemca w Poznaniu lub granicach powiatu poznańkiego, co pozwala obcokrajowcom na wykonywanie pracy w Polce bez konieczności uzykania pozwolenia na pracę przez okre 6 mieięcy w ciągu roku. Wkaźniki demograficzne wg byłych dzielnic W przekroju byłych dzielnic miata, najwięcej poznaniaków miezka na Starym Mieście (28,2%) oraz Nowym Mieście (24,4%), a najmniej na Wildzie (1,7%). Mimo ogólnego ubytku miezkańców, w dzielnicy Jeżyce odnotowuje ię zachowanie dotychczaowego poziomu zaludnienia. W tounku do 199 r. wytąpił tam tylko minimalny padek liczby miezkańców (o,3%). Najwiękzy ubytek miezkańców odnotowano na Grunwaldzie (aż o 15%) oraz na Wildzie (o 12%). W pozotałych dzielnicach miał miejce umiarkowany trend padkowy na Starym Mieście o 7,5%, na Nowym Mieście o 5,7%. W 216 r. w 3 dzielnicach odnotowano dodatni przyrot naturalny. Były to: Stare Miato (2,7 ), Nowe Miato (1,1 ) i Grunwald (,1 ). Wkaźniki demograficzne w Poznaniu na tle aglomeracji poznańkiej Spadkowi liczby ludności w Poznaniu towarzyzy wzrot liczby ludności w powiecie poznańkim, co powoduje, iż liczba miezkańców aglomeracji poznańkiej, obejmującej Poznań i 17 gmin i miat powiatu poznańkiego, rośnie. W powiecie poznańkim notuje ię wyoki dodatni przyrot naturalny (6,5 w 216 r.) oraz rekordowe dodatnie aldo migracji (15,3 w 216 r.), które rekompenują blikie lub ujemne wartości tych wkaźników w Poznaniu, powodując, iż w aglomeracji wytępuje nie tylko przyrot migracyjny ludności (4,2 w 216 r.), ale od 24 r. także dodatni przyrot naturalny (3,2 oób w 216 r.). 13

14 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. W końcu 216 r. na terenie powiatu poznańkiego miezkało 373,6 ty. oób. Obzar ten cechował ię wyoką dynamiką wzrotu liczby miezkańców. W otatnim roku wyniół on 7,5 ty. oób (w ciągu otatnich 1 lat przybyło aż 78,5 ty. oób, czyli 27%). W rezultacie zaludnienie aglomeracji poznańkiej powiękza ię, oiągając obecnie 913,9 ty. oób (o 6,3% więcej niż w 26 r., i o 12,1% więcej niż w 199 r.), w tym 59% tanowią miezkańcy Poznania (26 lat wcześniej 72%). Teren aglomeracji charakteryzuje ię ilnym zróżnicowaniem rozmiezczenia ludności. Przy średniej gętości zaludnienia wynozącej 423 o./km 2, w Poznaniu zagęzczenie to wynoi 2 63 o./km 2, a w powiecie poznańkim tylko 197 o./km 2,. Powiat poznańki charakteryzuje ię także: bardziej zrównoważoną trukturą ludności wg płci (wkaźnik feminizacji wynoi 15, podcza gdy w Poznaniu 115, a w całej aglomeracji 111); znacznie młodzą trukturą ludności wg wieku (udział oób w wieku przedprodukcyjnym wynoi 22,3%, a w wieku emerytalnym 15,1%, podcza gdy w Poznaniu jet to odpowiednio 16,2% i 23,4%, a w całej aglomeracji 18,7% i 2,%); wyżzym poziomem urodzeń (jet on o 2 pkt. wyżzy niż w Poznaniu, w całej aglomeracji wkaźnik urodzeń wynoi 12,2 3 ); niżzą umieralnością (wkaźnik zgonów jet niżzy o ponad 3 pkt. niż w Poznaniu, w całej aglomeracji wynoi 9, 4 ); podobną jak w Poznaniu czętością zawierania związków małżeńkich. Wkaźniki demograficzne w Poznaniu na tle najwiękzych polkich miat Sytuacja demograficzna Poznania nie odbiega znacząco od tanu w najwiękzych miatach kraju. Poznań charakteryzuje ię przeciętną gętością zaludnienia oraz przeciętnym wkaźnikiem feminizacji. W więkzości miat wojewódzkich także notuje ię padek zaludnienia lub jego tabilizację. W 216 r. w Poznaniu zanotowano relatywnie korzytny przyrot naturalny (1, ). Spośród 7 najwiękzych miat w Polce, wyżzy wytąpił tylko w Gdańku (1,4 ), Warzawie (1,4 ) oraz w Krakowie (2,2 ). Znacznie gorzej plauje ię Poznań w przypadku alda migracji, gdyż pod względem tego wkaźnika zajmuje otatnią pozycję wśród najwiękzych polkich miat, z niką jego wartością (-3,3 w 216 r.), mimo że wartość tego wkaźnika w otatnich kilku latach dość znacznie ię poprawiła. Ujemne aldo migracji wytąpiło tylko w Łodzi (-1,2 ). Najwyżze dodatnie aldo migracji odnotowano w 216 r. w Warzawie (4,4 ). Wyokie, ujemne aldo migracji powoduje wytępowanie w Poznaniu najmniej korzytnej (obok Łodzi) wartości przyrotu rzeczywitego ludności 3 Wyliczenie Wydziału Rozwoju Miata UMP. 4 Wyliczenie Wydziału Rozwoju Miata UMP. 14

15 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. (-2,3 ), mimo że w ciągu roku uległ on znaczniej poprawie (o 1,5 pkt.). Dla porównania najwyżze wkaźniki cechowały Warzawę (5,8 ), Kraków (4,6 ), Wrocław (4,2 ) oraz Gdańk (4,1 ). Struktura demograficzna ludności wg wieku w Poznaniu nie odbiega znacząco od ytuacji w pozotałych najwiękzych ośrodkach miejkich. Udział ludności w wieku produkcyjnym (6,4%) jet nieco niżzy niż we Wrocławiu, Szczecinie i Krakowie, udział dzieci i młodzieży do 17 roku życia (16,2%) nieco niżzy niż w Gdańku i Warzawie, zaś udział oób w wieku poprodukcyjnym (23,4%) nieco niżzy niż odnotowano w Łodzi, Szczecinie i w Warzawie. Prognoza demograficzna Głównego Urzędu Statytycznego W 217 r. Główny Urząd Statytyczny (GUS) opublikował prognozę demograficzną do 23 r. dla gmin w Polce, w tym dla Poznania oraz powiatu poznańkiego. Prognoza ta przewiduje wolniejzy ubytek ludności Poznania w porównaniu do prognozy poprzedniej (z 214 r.). W nowej prognozie GUS dokonał korekty danych wejściowych oraz aktualizacji założeń na poziomie kraju. Prognoza jako punkt wyjścia przyjmuje tan ludności w dniu r. Itotnym elementem nowej prognozy było podnieienie zakładanej dzietności kobiet (o ok. 8%), a tym amym liczby urodzeń, z uwagi na fakt, iż w latach wpółczynnik dzietności (oraz liczba urodzeń) był znacząco wyżzy niż zakładano w prognozie z 214 r. Założono również nieznaczne zwiękzenie przewidywanego oczekiwanego trwanie życia. W przypadku Poznania korygowano na korzytniejze zakładane aldo migracji, mimo iż nadal ma przyjmować ono dość wyokie wartości ujemne. Autorzy prognozy zauważają, że najwiękzym przyrotem ludności będą charakteryzować ię przede wzytkim gminy położone w bezpośrednim ąiedztwie najwiękzych ośrodków miejkich, co wynika z iły przyciągania wielkich aglomeracji jako atrakcyjnych rynków pracy i ich rozlewanie ię na ąiadujące z nimi tereny. Jednym z ośrodków, w których proce uburbanizacji będzie najbardziej widoczny jet Poznań, gdyż to 3 podpoznańkie gminy (Komorniki, Dopiewo i Rokietnica) ą na czele lity gmin o przewidywanym najwiękzym relatywnym przyroście ludności, wynozącym aż ok. 5%. Autorzy prognozy wkazują także na fakt, że częto oficjalnym rejetrom migracji umykają ooby przybywające do wielkich miat w celu np. nauki lub w pozukiwaniu pracy, które znacznie rzadziej dokonują wymeldowania w tarym miejcu zamiezkania, w związku z tym tatytyki migracji w przypadku najwiękzych ośrodków miejkich mogą nie do końca odpowiadać rzeczywitości. Według najnowzej prognozy GUS, w więkzości głównych ośrodków miejkich ma natąpić padek zaludnienia. Spośród 39 miat powyżej 1 ty. miezkańców jedynie w 6 (Rzezów, Warzawa, Gdańk, Kraków, Wrocław oraz Zielona Góra) ma pojawić ię wzrot liczby ludności; przy czym tylko w Rzezowie i Warzawie będzie to wzrot powyżej 5% (odpowiednio o 7,2% oraz o 5,1%). Na wyniki prognozy dla dużych miat wpływa również podział adminitracyjny. Dla przykładu Rzezów i Zielona 15

16 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Góra, które w otatnim czaie znacząco pozerzyły woją powierzchnię, mają odnotować wzrot zaludnienia. Poznań Nowa prognoza demograficzna GUS potwierdza wyhamowujący trend padku liczby miezkańców Poznania, zakładając znacznie niżze tempo zmniejzania ię liczby miezkańców niż przewidywano w prognozie z 214 r. W 23 r. Poznań ma zamiezkiwać 53,8 ty. oób, czyli o 36,6 ty. mniej niż w 216 r., podcza gdy poprzednia prognoza zakładała do tego roku padek o 52,1 ty. oób i liczbę ludności na poziomie 488,2 ty. oób. Spadek natąpi w grupie ludności w wieku przedprodukcyjnym (o 5,5 ty. oób, czyli o 6,3%) i produkcyjnym (o 4,1 ty. oób, czyli o 12,3%), zwiękzy ię natomiat liczebność (o 8,9 ty., czyli o 7,1%) miezkańców w wieku poprodukcyjnym, w tym grupa ludności powyżej 8 roku życia zwiękzy ię o 42%. GUS prognozuje, że w końcowych latach prognozy głównym czynnikiem ubytku ludności będzie ujemny przyrot naturalny (obecnie jet to ujemne aldo migracji), powodowany padkiem urodzeń o ponad 1/3 przy niewielkim padku zgonów (o 2%). W rezultacie ujemny przyrot naturalny w 23 r. oiągnie poziom -1,8 ty. oób. Coraz mniejze ujemne aldo migracji zmniejzy ię w 23 r. do -1,15 ty. oób. Powiat poznańki W powiecie poznańkim do 23 r. liczba ludności zwiękzy ię (w tounku do 216 r.) o 88,6 ty. oób (o 24%) i wynieie 462,2 ty. oób (o 5,7 ty. oób więcej w tounku do poprzedniej prognozy), czyli będzie docelowo o 41,6 ty. mniejza niż w Poznaniu. W powiecie zwiękzy ię liczebność wzytkich ekonomicznych grup wiekowych ludności: przedprodukcyjnej o 14,5 ty., czyli o 17%, produkcyjnej o 42,9 ty., czyli o 18% i poprodukcyjnej o 31,2 ty. czyli o 55%, w tym liczba ludności w wieku powyżej 8 roku życia zwiękzy ię bliko 2-krotnie (o 81,5%). Spowoduje to znaczące pogłębienie proceu tarzenia ię połeczeńtwa, który będzie znacznie bardziej nailony niż w Poznaniu. Aglomeracja poznańka Do 23 r. ludność zamiezkująca obzar aglomeracji poznańkiej, obejmującej Poznań i powiat poznańki, wzrośnie o 52, ty. (5,7%) i wynieie 965,9 ty. oób (o 21,3 ty. oób więcej w tounku do poprzedniej prognozy). Wzrośnie liczebność wzytkich grup wiekowych: przedprodukcyjnej (o 9, ty. oób, czyli o 5,3%), produkcyjnej (o 2,9 ty. oób, czyli o,5%) i poprodukcyjnej (o 4,2 ty. oób, czyli o 22%). Prognoza zakłada pogłębiający ię proce tarzenia ię połeczeńtwa. W 23 r. grupa ludności w wieku 85 lat i powyżej zwiękzy ię o 18,7 ty. oób, czyli o ponad połowę (52%). Procey demograficzne powodują, że zmniejzy ię udział Poznania w ludności aglomeracji, z 59% w 216 r. 16

17 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. do 52% w 23 r. Zmniejzy ię także udział miezkańców miata we wzytkich ekonomicznych grupach wiekowych (przedprodukcyjnej z 51% do 43%, produkcyjnej z 58% do 51% i poprodukcyjnej z 69% do 61%). Według nowej prognozy GUS, padek zaludnienia ma natąpić w więkzości głównych ośrodków miejkich. Spośród 39 miat powyżej 1 ty. miezkańców jedynie w 6 (Warzawa, Gdańk, Kraków, Wrocław, Rzezów oraz Zielona Góra) ma pojawić ię wzrot liczby ludności; przy czym tylko w Rzezowie i Warzawie będzie to wzrot powyżej 5% (odpowiednio o 7,2% oraz o 5,1%). Na wyniki prognozy dla dużych miat wpływa również podział adminitracyjny. Rzezów i Zielona Góra, które w otatnim czaie znacząco pozerzyły woją powierzchnię, mają odnotować wzrot zaludnienia. 17

18 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Prognoza demograficzna prof. Jana Paradyza dla poznańkich jednotek pomocniczych oiedli Prognoza demograficzna dla miata Poznania do 25 r. zotała opracowana przez prof. Jana Paradyza z Uniwerytetu Ekonomicznego w Poznaniu na zlecenie Urzędu Miata Poznania. Prognoza określa przewidywane tany ludności faktycznie zamiezkałej 5 w Poznaniu w dniu 31 grudnia każdego roku z podziałem na grupy wiekowe. Do podtawowych założeń prognozy należą m.in. ujemne, aczkolwiek polepzające ię aldo migracji, wzrot przeciętnego trwania życia oraz początkowy wzrot, a natępnie padek dzietności kobiet, która jednak nie oiągnie poziomu zatępowalności pokoleń. Uwzględniono w niej także rezerwy inwetycyjne pod budownictwo miezkaniowe wytępujące w Poznaniu. Autor prognozy wkazuje, iż wobec trwającej już od ponad 2 lat niekorzytnej ewolucji urodzeń i migracji między Poznaniem i ąiednimi gminami trudno oczekiwać wzrotu liczby ludności Poznania. Procey depopulacyjne wytępują obecnie nie tylko w wielu dużych kupikach miejkich, ale także w miejcowościach należących do pozotałych kategorii wielkościowych. Obzary wiejkie w coraz mniejzym topniu tanowią rezerwuar ludnościowy dla dużych miat. Prognoza zakłada potępujący padek liczby ludności w Poznaniu. W latach ludność w Poznaniu zmniejzy ię o 98,6 ty. oób, tj. o 19%. Wyokie ilościowe ubytki mają natąpić w natępujących grupach ludności: w wieku -17 lat o 16,5 ty. oób, tj. 19%, w wieku lat o 118,7 ty. oób, tj. o 34%, w tym w grupie oób w wieku produkcyjnym mobilnym (od 18 do 44 lat) o 78,3 ty. oób, tj. o 37%. Subpopulacją, w której ma natąpić wzrot liczebności (o 36,4 ty. oób, tj. o 38%), jet grupa ludności w wieku powyżej 64 lat. Wzrot liczby ludności w tym wieku będzie związany z przewidywanym potępującym tarzeniem ię połeczeńtwa. Problem ten dotknie nie tylko Poznań i najwiękze miata, ale także pozotałe tereny nazego kraju. Prognoza prof. Jana Paradyza obejmuje prognozę demograficzną na lata dla 42 jednotek pomocniczych oiedli, wydzielonych na terenie miata Poznania. Przewiduje ię w niej ilne zróżnicowanie w rozwoju demograficznym małych jednotek przetrzennych. Mimo iż w więkzości z nich, zczególnie położonych w centrum miata, ale także na terenach oiedli z okreu PRL-u, natąpić ma ubytek liczby ludności (najwiękzy na obzarach oiedli: Grunwald Północ, Żegrze i Stary Grunwald o 5%), to w przypadku 16 jednotek liczba ludności wzrośnie, przy czym w przypadku oiedli: Fabianowo-Kotowo 3,5-krotnie, Morako-Radojewo 2,5-krotnie. Oiedla z przewidywanym wzrotem zaludnienia położone ą głównie na terenach peryferyjnych, 18

19 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. niewielki wzrot zaludnienia ma jednak także objąć niektóre oiedla położone bliżej centrum (Otrów Tumki-Śródka-Zawady-Komandoria oraz Wilda). Tereny, na których prognozowany jet najwiękzy rozwój demograficzny, należą przeważnie do perpektywicznych obzarów związanych z możliwością zagopodarowania pod budownictwo miezkaniowe dużych, obecnie wolnych terenów. 5 Prognoza zotała oparta na urzędowych zaobach meldunkowych. Dla potrzeb prognozy ludność tała zotała przeliczona metodą autorką prof. Paradyza na ludność faktyczną. 19

20 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Podumowanie Ludność Poznania, podobnie jak więkzości dużych miat w Polce, w otatnich latach ulegała ytematycznemu ubytkowi. Najwyżze zaludnienie wynozące 59,1 ty. oób odnotowano w 199 r. W tounku do tego roku, populacja miata zmniejzyła ię o 49,7 ty. oób, tj. o 8,4% i na koniec 216 r. wynoiła 54,4 ty. oób. W Poznaniu zachodzą dynamiczne zmiany w trukturze wieku. Od 199 r. na kutek nikiej liczby urodzeń aż o 42% zmalała liczebność grupy w wieku przedprodukcyjnym choć należy zwrócić uwagę, że od 6 lat, na kutek wychodzenia z tej kategorii wiekowej niżu z lat 9-tych, grupa ta w niewielkim topniu ię powiękza. O 7,9% zmalała także liczebność grupy oób w wieku produkcyjnym (18-59/64 lat). Spadek ten natępuje po przejściowym wzroście liczebności, który był rezultatem wejścia do tego przedziału wiekowego wyżu demograficznego z przełomu lat 7. i 8. XX w. Jedyną ubpopulacją która zanotowała przyrot w tounku do 199 r. były ooby w wieku poprodukcyjnym (wzrot o 41%), co było zbieżne z ogólnoeuropejką tendencją tarzenia ię połeczeńtw. Od połowy lat 8. malejącemu trendowi podlegała liczba urodzeń, kutkiem czego było obniżenie ię dzietności kobiet. Po 22 r. natąpiło jednak przełamanie padkowej tendencji, związane m.in. ze wzrotem liczebności kobiet w wieku najwyżzej rozrodczości, jednakże wartość tego wkaźnika nie przekroczyła poziomu 1,3. W latach ponownie natępował powolny padek dzietności (w 213 r. wyniół zaledwie 1,17). Trend ten zotał jednak przełamany w kolejnych latach i w 216 r. wkaźnik dzietności przyjął wartość najwyżzą od ponad 2 lat, wynozącą 1,35. W 216 r. na świat przyzło dzieci, czyli najwięcej od 29 r., i o ok. 5 więcej niż w 2 otatnich latach. Liczba urodzeń (11,4 na 1 miezkańców) była wyraźnie wyżza od liczby zgonów (1,4 ), co powodowało pojawienie dość wyokiego dodatniego wkaźnika przyrotu naturalnego, który wyniół 1,, wobec ujemnego, wynozącego -,3 w 215 r. Spadek zaludnienia miata w początkowym okreie tego trendu powodowany był wyłącznie ujemnym przyrotem naturalnym. Jednakże od 2 r. w Poznaniu notuje ię ujemne aldo migracji, które od 23 r. tało ię głównym, a w latach oraz w roku 214 i 216 jedynym czynnikiem ubytku ludnościowego w mieście. W 216 r. na tałe miejce wojego zamiezkania wybrało Poznań 4,8 ty. oób, podcza gdy na tałe zamiezkanie poza granicami miata zdecydowało ię 6,6 ty. poznaniaków. Oznacza to, iż w 216 r. 1,8 ty. oób więcej wymeldowało ię z Poznania niż do niego przybyło. W przeliczeniu na 1 miezkańców aldo migracji w 216 r. wynioło -3,3 i w ciągu roku poprawiło ię o,2 pkt. (w najgorzym 21 r. wynioło -5,5 ). 2

21 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Co trzeci poznaniak poiada wykztałcenie wyżze (3,4%), a bliko 37% średnie lub policealne. Wkaźniki te znacznie przewyżzają wartości ogólnopolkie. W Poznaniu oficjalnie miezka 2,7 ty. cudzoziemców poiadających pozwolenie na pobyt tały lub czaowy powyżej 3 mieięcy. Ich liczba, po okreie corocznego wzrotu (w 23 r. było to 1,3 ty. oób, w 29 r. 1,6 ty., w 215 r. 2,8 ty.), w 216 r. przejściowo padła do 2,5 ty. (tj. o 17%), głównie z uwagi na znaczne zmniejzenie ię liczby zameldowań obywateli Ukrainy i Białorui, ale także Chin oraz Turcji. W 217 r. liczba cudzoziemców wzroła niemal do tanu z 215 r., ponownie głównie dzięki wzrotowi zameldowań obywateli Ukrainy oraz Białorui. Spadkowi liczby ludności w Poznaniu, towarzyzy wzrot liczby ludności w powiecie poznańkim, co powoduje, iż liczba miezkańców aglomeracji poznańkiej, obejmującej Poznań oraz 17 gmin i miat powiatu poznańkiego, rośnie. W powiecie poznańkim notuje ię wyoki dodatni przyrot naturalny (6,5 w 216 r.) oraz rekordowe dodatnie aldo migracji (15,3 w 216 r.), które rekompenują blikie lub ujemne wartości tych wkaźników w Poznaniu, powodując, iż w aglomeracji wytępuje nie tylko przyrot migracyjny ludności (4,2 w 216 r.), ale od 24 r. także dodatni przyrot naturalny (3,2 oób w 216 r.). W wyniku tych trendów zaludnienie aglomeracji poznańkiej ytematycznie ię powiękza, oiągając obecnie 913,9 ty. oób (o 6,3% więcej niż w 26 r.). Według najnowzych prognoz demograficznych podobnie jak w więkzości dużych ośrodków w Polce, przewiduje ię potępujący padek zaludnienia. Według najnowzej prognozy GUS, ludność w Poznaniu do 23 r. zmniejzy ię o 6,8%, czyli do 53,8 ty. oób, co potwierdza wyhamowujący trend padku liczby miezkańców. Zgodnie z prognozą padek ten natąpi w grupie ludności w wieku przedprodukcyjnym (o 5,5 ty. oób, czyli o 6,3%) i w grupie ludności w wieku produkcyjnym (o 4,1 ty. oób, czyli o 12,3%), zwiękzy ię liczebność (o 8,9 ty., czyli o 7,1%) miezkańców w wieku poprodukcyjnym, w tym grupa oób w wieku powyżej 8. roku życia zwiękzy ię o 42%. Zgodnie z prognozą opracowaną przez prof. Jana Paradyza do 25 r. dla 42 jednotek pomocniczych oiedli wydzielonych na terenie miata Poznania, ludność Poznania 6 do 25 r. zmniejzy ię o 22,8%, czyli do 421,2 ty. oób. Mimo iż w więkzości oiedli natąpić ma ubytek liczby ludności, to w przypadku 16 jednotek natąpić ma wzrot zaludnienia, przy czym w przypadku o. Fabianowo-Kotowo 3,5-krotnie, a w przypadku o. Morako-Radojeo 2,5-krotnie. 6 Prognoza zotała oparta na urzędowych zaobach meldunkowych. Dla potrzeb prognozy ludność tała zotała przeliczona metodą autorką prof. J. Paradyza na ludność faktyczną. 21

22 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Zdaniem pecjalitów, głównym powodem kierunków przedtawionych wyżej prognoz będzie niki poziom rozrodczości, który obejmować ma kolejne roczniki. Utrzymywać ma ię także ujemne aldo migracji, a także wzrot przeciętnego trwania życia. Zmiany demograficzne wywierać będą ilny wpływ na rynek pracy, zkolnictwo oraz popyt na uługi dla oób tarzych, prognozowane zmniejzenie liczby podatników może kutkować padkiem wpływów do budżetu Miata z tytułu udziału w podatku PIT. 22

23 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. CZĘŚĆ TABELARYCZNA I GRAFICZNA 23

24 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 1. Ludność Poznania w latach Ludność Kobiety Liczba kobiet Urodzenia Zgony Zgony niemowląt Przyrot Saldo w ty. przypadających żywe na 1 naturalny migracji tan na 31.XII na 1 mężczyzn liczba na 1 mk liczba na 1 mk liczba ur. żywych liczba na 1 mk liczba na 1 mk ,1 312, , , , , , ,7 312, , , 17 17, ,3 347, ,9 31, , , , , , ,8 31, , , , ,4 28, ,4 31, , , , , , ,2 39, , ,2 42 8, ,5 525, ,8 39, , , , ,1 84 1, , 39, , , , ,3-21 -, ,2 38, , , 38 8, ,7 47, ,9 37, , ,6 39 8, ,4 352, ,2 31, , ,6 29 6, , , ,3 39, , ,3 23 4, , , ,1 38, , ,8 31 7, , , ,1 36, , , 3 6, , , ,8 34, , ,9 32 6, , , ,9 33, , ,5 3 5,7-6 -, , , 31, , , 4 7,2 23, , ,9 299, , ,1 37 6,6 13, , ,3 297, , ,3 47 7,8 382, , ,2 296, , ,1 27 4, , , ,6 296, , ,1 29 4,8 411, , ,6 295, , , 2 3,4 443, , ,7 294, , ,3 21 3,6 119, , , 292, , ,5 28 4,9-11 -, , ,7 291, , ,2 17 3, 13, , ,3 289, , ,7 32 5, , , ,4 288, , ,4 24 3, , , =1 99,6 99,6 1* 18,6 1,* 96,5 -,3* 75, -1,7* 691* 1,3* x,1* *Różnica Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 24

25 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 6 Ryc. 1. Liczba ludności Poznania w latach ,1 582, ,9 h c a c ią ty w ,6 55,7 548, 545,7 542,3 54, Źródło: Główny Urząd Statytyczny Ryc. 2. Struktura ludności Poznania wg wieku w 216 r. (w %) 22,8 15,9 przedprodukcyjnym (-17) produkcyjnym (18-59/64) 61,4 poprodukcyjnym (6/65 i pow.) Źródło: Główny Urząd Statytyczny 25

26 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 2. Struktura ludności Poznania według ekonomicznych i edukacyjnych grup wieku tan na 31.XII.216 Ogółem Mężczyźni Kobiety Liczba Wyzczególnienie kobiet na 1 ty. oób % ty. oób % ty. oób % mężczyzn Ogółem 54,4 1, 251,9 1, 288,5 1, 115 w tym w wieku: przedprodukcyjnym (-17) 87,5 15,9 44,9 17,5 42,6 14, ,4 3,1 8,9 3,4 8,4 2, ,7 4,1 11,2 4,5 1,6 3, ,4 5,1 18,6 5,6 17,8 4, ,1 2,1 8,2 2,3 7,8 1, ,8 5,7 14, 6,1 13,8 5,2 98 produkcyjnym (18-59/64) 326,5 61,4 167,7 67,4 158,9 56, 95 - mobilnym (18-44) 216, 4,5 16,2 42,7 19,8 38, niemobilnym (45-59/64) 11,5 2,9 61,5 24,7 49,1 17,5 8 poprodukcyjnym (6/65 i pow.) 126,4 22,8 39,4 15,1 87, 29,5 221 liczba oób w wieku nieprodukcyjnym na 1 oób w wieku produkcyjnym 655 x 52 x 816 x x Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 26

27 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 3. Struktura ludności Poznania według płci i wieku w 216 r. Mężczyźni wiek w latach Kobiety 85 < nadwyżka liczby kobiet nad liczbą mężczyzn nadwyżka liczby mężczyzn nad liczbą kobiet % 6, 5, 4, 3, 2, 1,,, 1, 2, 3, 4, 5, 6, % 27

28 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 4. Starzenie ię ludności Poznania Ludność w wieku Liczba oób Lata 65 lat i więcej 8 lat i więcej w wieku 65 lat ogółem mężczyźni kobiety ogółem mężczyźni kobiety i powyżej na 1 dzieci w ty. w % w ty. w % w ty. w % w ty. w % w ty. w % w ty. w % w wieku do 14 lat 2 78, 13,6 29, 1,8 49, 16, 13,9 2,4 4,1 1,5 9,8 3, ,6 13,8 29,3 1,9 5,4 16,3 15, 2,6 4,2 1,6 1,8 3, ,5 14,3 29,9 11,3 51,6 16,9 16,8 2,9 4,8 1,8 12, 3, ,1 14,5 3, 11,4 52,1 17,3 18,9 3,4 5,4 2,1 13,5 4, , 14,7 3,1 11,6 51,9 17,4 2,5 3,7 6,2 2,4 14,3 4, ,3 14,8 3,3 11,7 52, 17,5 22,1 4, 6,8 2,6 15,3 5, ,1 16,4 33,8 13,2 56,4 19,2 24,2 4,4 7,6 3, 16,6 5, , 17,8 36,8 14,5 6,2 2,7 25,7 4,7 8,1 3,2 17,6 6, ,1 18,4 38,1 15,1 61,9 21,4 26,2 4,8 8,3 3,3 17,9 6, ,3 19,1 39,4 15,6 63,9 22,2 26,9 5, 8,5 3,4 18,4 6, Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 28

29 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 25, Ryc. 4. Starzenie ię ludności Poznania 2, 15, % w 1, 5,, Źródło: Główny Urząd Statytyczny Udział oób w wieku 65 lat i więcej Udział oób w wieku 8 lat i więcej 1 Ryc. 5. Przyrot naturalny ludności Poznania w latach h a c b o o w4 2-2 Źródło: Główny Urząd Statytyczny urodzenia zgony przyrot naturalny 29

30 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r Ryc. 6. Przecietne trwanie życia w 216 r. 82,1 81,9 82,2 79,9 83,1 82,7 h c ta la w k ie w ,5 73,9 76, 77,1 76, , Poznań Polka Wrocław Łódź Kraków Warzawa Źródło: Główny Urząd Statytyczny mężczyźni kobiety Ryc. 7. Małżeńtwa i rozwody w Poznaniu 7 6 w ó c ń a z k ie m 1 a n Małżeńtwa 6, 5,3 5, 5, 5, 5,2 5, 5,1 5,3 5,5 5,4 4,9 4,9 5, 4,7 5,2 5,6 6,1 6,7 6,4 5,7 5,4 5,1 4,4 4,6 4,8 5,8 Rozwody 1,7 1, 1,6 1,3 1,2 1,3 1,5 2, 2, 1,8 1,9 2, 1,9 1,6 1,7 1,6 1,9 1,9 2,1 2, 1,8 2,2 2,1 2,1 2,1 2,1 2,1 Źródło: Główny Urząd Statytczny 3

31 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 5. Małżeńtwa oraz rozwody w Poznaniu Małżeńtwa Rozwody Rozwody Rok na 1 małżeńtw liczba na 1 mk liczba na 1 mk , 942 1, , , , 92 1, , 75 1, , 662 1, , , , 866 1, , , , , , , , , , , , , , 876 1, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , =1 12,7 1,* 97,9 * -9* *różnica w punktach Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 31

32 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 6. Ludność Poznania według tanu cywilnego Wyzczególnienie Ludność w wieku 15 lat i więcej w ty. 185, 291,1 38,8 436,3 458,9 499,5 483,9 w tym wg tanu cywilnego w %: kawaler, panna 45,1 25,6 31,5 27, 23,7 32, 32, żonaty, zamężna 47,3 64, 58, 61,9 63,2 53,2 51,4 wdowiec, wdowa 6,7 8,8 8, 8,5 9,5 9,4 9,7 rozwiedziony, rozwiedziona,7 1,7 2,4 2,6 3,6 5, 6,5 pozotały,2,,1,,,5,4 Źródło: Spiy Głównego Urzędu Statytycznego ( pi reprezentacyjny). 32

33 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 7. Struktura wykztałcenia ludności Poznania Wyzczególnienie Liczba ludności w ty.* 3,2 386,5 44,9 458,9 479,1 513, 492,4 w tym z wykztałceniem w %: wyżzym 6,3 7,5 11,2 15, 15,4 19,6 3,4 średnim i policealnym 21,6 24,3 32,6 35,5 37,5 4,3 36,6 zaadniczym zawodowym 8,7 22,7 23,8 19, 15,5 68,2 56,2 podtawowym i poniżej 63,4 26,8 23,3 21,1 17,4 * ludność w wieku: 13 lat i więcej dla 22 i 211 r., 15 lat i więcej dla lat 197, 1978, 1988, 1995, 14 lat i więcej dla 196 r. Źródło: Spiy Głównego Urzędu Statytycznego ( pi reprezentacyjny). 33

34 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 34

35 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 8. Struktura wykztałcenia ludności w 211 r. Wyzczególnienie Poznań Gdańk Kraków Łódź Szczecin Warzawa Wrocław ty. oób ogółem = 1 ogółem = 1 Ludność w wieku 13 lat i więcej 492,4 1, 1, 1, 1, 1, 1, 1, w tym z wykztałceniem: wyżzym 149,9 3,4 27, 31,6 22,6 26,1 3, 37,8 policealnym 14,3 2,9 3,4 3,3 3,3 3,1 3,6 średnim 166, 33,7 32,9 32,7 35,2 31,5 33,8 37,7 zaadniczym zawodowym 76,5 15,5 15,1 13,1 14,9 16, 12,8 8,5 podtawowym 62,9 12,8 15,3 12,5 19,5 16,5 13,7 11,2 podtawowym nieukończonym 2,8,6,7,6,9,9,7,5 nieutalonym 2,1 4,1 5,6 6,3 3,5 5,8 5,4 4,4 Źródło: Narodowy Spi Powzechny Ludności i Miezkań

36 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 9. Kierunki migracji ludności Poznania (w oobach) Wyzczególnienie =1 aldo migracji x aldo migracji na 1 miezkańców 3,2 3,5,9 -,6-3,7-5,5-4,7-3,5-3,5-3,3,2* napływ ** x odpływ ** 6 65 x napływ z miat ,2 napływ ze wi ,3 napływ z zagranicy x 238 x odpływ do miat , odpływ na wieś ,8 odpływ za granicę x 79 x aldo migracji z miatami ,1 aldo migracji z wiami ,9 aldo migracji z zagranicą x 159 x *różnica w punktach **Tylko migracje wewnętrzne Źródło: Główny Urząd Statytyczny. 36

37 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 1. Kierunki migracji ludności Poznania według płci (w oobach) Wyzczególnienie =1* Napływ w ruchu wewnętrznym ogółem ,3 mężczyźni ,5 kobiety ,1 z zagranicy ogółem x 238 x mężczyźni x 128 x kobiety x 11 x Odpływ w ruchu wewnętrznym ogółem , mężczyźni ,9 kobiety , za granicę ogółem x 79 x mężczyźni x 39 x kobiety x 4 x Saldo migracji w ruchu wewnętrznym ogółem mężczyźni kobiety zagranica ogółem x 159 x mężczyźni x 89 x kobiety x 7 x * W przypadku alda migracji różnica w oobach Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 37

38 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r aldo migracji,9 1,4 -,4,8,6 -,6 -,9-1,2-2,7-3,61-3,7-4,4-5,5-5,7-5,3-5,5-4,5-4,2-4,7-3,5-3,5-3,4-4,2-4,7-3,5-3,5-3,3-6, -5, -4, -3, -2, -1,, 1, 2, n a 1 m ie z k a ń c ó w Ryc. 1. Saldo migracji ludności Poznania w latach Źródło: Główny Urząd Statytyczny -7, -6, -5, -4, -3, -2, -1,, 1, 2, n a 1 m ie z k a ń c ó w Ryc. 11. Przyrot rzeczywity ludności Poznania w latach przyrot rzeczywity przyrot naturalny aldo migracji Źródło: Główny Urząd Statytyczny

39 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 11. Cudzoziemcy zameldowani w Poznaniu na pobyt tały oraz czaowy powyżej 3 mieięcy (3.VI.217) Alfabetycznie Szereg malejący Kontynentami L.p. Kraj Liczba oób Kraj Liczba oób Kraj Liczba oób 1 AFGANISTAN 3 UKRAINA 949 UE ALBANIA 2 NIEMCY 26 AUSTRIA 7 3 ALGIERIA 12 BIAŁORUŚ 174 BELGIA 17 4 ANGOLA 5 ROSJA 117 BUŁGARIA 29 5 ARABIA SAUDYJSKA 1 CHINY 77 CHORWACJA 12 6 ARMENIA 11 WŁOCHY 6 CZECHY 28 7 AUSTRALIA 2 HOLANDIA 54 DANIA 17 8 AUSTRIA 7 WIELKA BRYTANIA 54 ESTONIA 2 9 AZERBEJDŻAN 3 FRANCJA 5 FINLANDIA 9 1 BANGLADESZ 6 INDIE 44 FRANCJA 5 11 BELGIA 17 HISZPANIA 4 GRECJA BIAŁORUŚ 174 TURCJA 39 HISZPANIA 4 13 BOŚNIA I HERCEGOWINA 1 STANY ZJEDNOCZONE 38 HOLANDIA BRAZYLIA 15 KOREA POŁUDNIOWA 32 IRLANDIA 6 15 BUŁGARIA 29 BUŁGARIA 29 LITWA CHILE 2 PORTUGALIA 29 ŁOTWA 1 17 CHINY 77 CZECHY 28 MALTA 3 18 CHORWACJA 12 KAZACHSTAN 26 NIEMCY CZARNOGÓRA 1 GRECJA 25 PORTUGALIA 29 2 CZECHY 28 JAPONIA 22 RUMUNIA DANIA 17 LITWA 22 SŁOWACJA 19 DEMOKRAT. REP. 22 KONGA 1 SŁOWACJA 19 SŁOWENIA 1 23 DOMINIKANA 1 SZWECJA 19 SZWECJA EGIPT 12 BELGIA 17 WĘGRY EKWADOR 3 DANIA 17 WIELKA BRYTANIA ESTONIA 2 GRUZJA 16 WŁOCHY 6 27 ETIOPIA 1 RUMUNIA 16 Europa - pozotałe FILIPINY 7 BRAZYLIA 15 ALBANIA 2 29 FINLANDIA 9 PAKISTAN 15 BIAŁORUŚ FRANCJA 5 WĘGRY 14 BOŚNIA I HERCEGOWINA 1 31 GABON 1 ALGIERIA 12 CZARNOGÓRA 1 32 GHANA 3 CHORWACJA 12 KOSOWO 1 33 GRECJA 25 EGIPT 12 MACEDONIA 7 34 GRUZJA 16 NIGERIA 12 MOŁDAWIA 9 35 GWATEMALA 2 ARMENIA 11 NORWEGIA HISZPANIA 4 NORWEGIA 11 ROSJA HOLANDIA 54 ŁOTWA 1 SERBIA 9 38 INDIE 44 MAROKO 1 SZWAJCARIA 3 39 INDONEZJA 7 FINLANDIA 9 UKRAINA IRAK 9 IRAK 9 WATYKAN 8 41 IRAN 7 MOŁDAWIA 9 Afryka IRLANDIA 6 SERBIA 9 ALGIERIA IZRAEL 3 MEKSYK 8 ANGOLA 5 DEMOKRAT. REP. 44 JAPONIA 22 MONGOLIA 8 KONGA 1 39

40 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 45 JORDANIA 4 TUNEZJA 8 EGIPT KAMERUN 5 WATYKAN 8 ETIOPIA 1 47 KANADA 7 AUSTRIA 7 GABON 1 48 KAZACHSTAN 26 FILIPINY 7 GHANA 3 49 KENIA 2 INDONEZJA 7 KAMERUN 5 5 KIRGISTAN 1 IRAN 7 KENIA 2 51 KOLUMBIA 4 KANADA 7 KONGO 1 52 KONGO 1 LIBIA 7 LIBIA 7 53 KOREA POŁUDNIOWA 32 MACEDONIA 7 MAROKO 1 54 KOSOWO 1 TAJLANDIA 7 MAURETANIA 1 55 KOSTARYKA 2 TAJWAN 7 MAURITIUS 1 56 KUBA 4 BANGLADESZ 6 NIGERIA LIBAN 4 IRLANDIA 6 RPA 4 58 LIBIA 7 WIETNAM 6 RWANDA 1 59 LITWA 22 ANGOLA 5 SENEGAL 1 6 ŁOTWA 1 KAMERUN 5 TANZANIA 2 61 MACEDONIA 7 NEPAL 5 TOGO 1 62 MALEZJA 1 SYRIA 5 TUNEZJA 8 63 MALTA 3 JORDANIA 4 ZIMBABWE 2 64 MAROKO 1 KOLUMBIA 4 Azja MAURETANIA 1 KUBA 4 AFGANISTAN 3 66 MAURITIUS 1 LIBAN 4 ARABIA SAUDYJSKA 1 67 MEKSYK 8 PERU 4 ARMENIA MOŁDAWIA 9 RPA 4 AZERBEJDŻAN 3 69 MONGOLIA 8 AFGANISTAN 3 BANGLADESZ 6 7 NEPAL 5 AZERBEJDŻAN 3 CHINY NIEMCY 26 EKWADOR 3 FILIPINY 7 72 NIGERIA 12 GHANA 3 GRUZJA NIKARAGUA 1 IZRAEL 3 INDIE NORWEGIA 11 MALTA 3 INDONEZJA 7 75 NOWA ZELANDIA 1 SZWAJCARIA 3 IRAK 9 76 PAKISTAN 15 ALBANIA 2 IRAN 7 77 PERU 4 AUSTRALIA 2 IZRAEL 3 78 PORTUGALIA 29 CHILE 2 JAPONIA ROSJA 117 ESTONIA 2 JORDANIA 4 8 RPA 4 GWATEMALA 2 KAZACHSTAN RUMUNIA 16 KENIA 2 KIRGISTAN 1 82 RWANDA 1 KOSTARYKA 2 KOREA POŁUDNIOWA SENEGAL 1 TANZANIA 2 LIBAN 4 84 SERBIA 9 WENEZUELA 2 MALEZJA 1 85 SŁOWACJA 19 ZIMBABWE 2 MONGOLIA 8 86 SŁOWENIA 1 ARABIA SAUDYJSKA 1 NEPAL 5 87 SRI LANKA 1 BOŚNIA I HERCEGOWINA 1 PAKISTAN STANY ZJEDNOCZONE 38 CZARNOGÓRA 1 SRI LANKA 1 DEMOKRAT. REP. 89 SYRIA 5 KONGA 1 SYRIA 5 9 SZWAJCARIA 3 DOMINIKANA 1 TAJLANDIA 7 91 SZWECJA 19 ETIOPIA 1 TAJWAN 7 92 TAJLANDIA 7 GABON 1 TURCJA 39 4

41 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 93 TAJWAN 7 KIRGISTAN 1 TURKMENISTAN 1 94 TANZANIA 2 KONGO 1 UZBEKISTAN 1 95 TOGO 1 KOSOWO 1 WIETNAM 6 96 TUNEZJA 8 MALEZJA 1 Ameryka Południowa 3 97 TURCJA 39 MAURETANIA 1 BRAZYLIA TURKMENISTAN 1 MAURITIUS 1 CHILE 2 99 UKRAINA 949 NIKARAGUA 1 EKWADOR 3 1 UZBEKISTAN 1 NOWA ZELANDIA 1 KOLUMBIA 4 11 WATYKAN 8 RWANDA 1 PERU 4 12 WENEZUELA 2 SENEGAL 1 WENEZUELA 2 13 WĘGRY 14 SŁOWENIA 1 Ameryka Północna WIELKA BRYTANIA 54 SRI LANKA 1 DOMINIKANA 1 15 WIETNAM 6 TOGO 1 GWATEMALA 2 16 WŁOCHY 6 TURKMENISTAN 1 KANADA 7 17 ZIMBABWE 2 UZBEKISTAN 1 KOSTARYKA 2 18 NIEUSTALONE 78 NIEUSTALONE 78 KUBA 4 Razem 2687 Razem 2687 MEKSYK 8 NIKARAGUA 1 STANY ZJEDNOCZONE 38 Autralia i Ocenia 3 AUSTRALIA 2 NOWA ZELANDIA 1 NIEUSTALONE 78 Źródło: Wydział Spraw Obywatelkich Urzędu Miata Poznania, obliczenia włane. Razem Ryc. 12. Cudzoziemcy zameldowani w Poznaniu wg kraju pochodzenia w 217 r. FRANCJA 1,9% INDIE 1,6% HISZPANIA 1,5% TURCJA 1,5% STANY ZJEDNOCZONE 1,4% WIELKA BRYTANIA 2,% HOLANDIA 2,% KOREA POŁUDNIOWA 1,2% WŁOCHY 2,2% CHINY 2,9% ROSJA 4,4% POZOSTAŁE 28,% BIAŁORUŚ 6,5% NIEMCY 7,7% Źródło: Wydział Spraw Obywatelkich Urzędu Miata Poznania UKRAINA 35,3% 41

42 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 12. Liczba ludności w byłych delegaturach Urzędu Miata Poznania w 216 r. Liczba ludności Liczba kobiet Gętość Wyzczególnienie ogółem na 1 zaludnienia w ty. o. Poznań=1 199 = 1 mężczyzn w o/km 2 Poznań 54,4 1, 91, Grunwald 117,7 21,8 84, Jeżyce 8,1 14,8 99, Nowe Miato 132,1 24,4 94, Stare Miato 152,6 28,2 92, Wilda 58, 1,7 87, Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 42

43 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 13. Ruch naturalny ludności w byłych delegaturach Urzędu Miata Poznania w 216 r. Przyrot Przyrot Wyzczególnienie Małżeńtwa Urodzenia Zgony naturalny Małżeńtwa Urodzenia Zgony naturalny w oobach na 1 miezkańców Poznań ,8 11,4 1,4 1, Grunwald ,8 11,8 11,7,1 Jeżyce ,6 11,2 11,3, Nowe Miato ,8 1,8 9,7 1,1 Stare Miato ,9 11,8 9,1 2,7 Wilda ,1 11, 11,3 -,3 Źródło: Główny Urząd Statytyczny. 43

44 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 14. Wkaźniki demograficzne w aglomeracji poznańkiej w 216 r. Wyzczególnienie Poznań Powiat poznańki Aglomeracja Liczba ludności (w ty.) 54,4 373,6 913,9 Gętość zaludnienia (o./km 2 ) Wkaźnik feminizacji Ludność w wieku (w %) - przedprodukcyjnym 16,2 22,3 18,7 - produkcyjnym 6,4 62,6 61,3 - poprodukcyjnym 23,4 15,1 2, Wkaźnik obciążenia demograficznego* 65,6 59,9 63,1 Małżeńtwa na 1 miezkańców 5,8 5,1 5,5 Urodzenia na 1 miezkańców 11,4 13,4 12,2 Zgony na 1 miezkańców 1,4 7, 9, Przyrot naturalny na 1 miezkańców 1, 6,5 3,2 Saldo migracji na 1 miezkańców -3,3 15,3 4,2 (214 r.) *ludność w wieku nieprodukcyjnym na 1 oób w wieku produkcyjnym Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 44

45 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 13. Liczba ludności w aglomeracji poznańkiej w latach , 9, 842,7 851,7 86, 868,7 885,9 895,5 94,6 914, 8, 7, 26,5 28,9 295, 311,4 33,2 344,8 358,9 373,6 6, b ó o. 5, ty w 4, 3, 582,2 57,8 565, 557,3 555,6 55,7 545,7 54,4 2, 1,, Źródło: Główny Urząd Statytyczny Poznań powiat poznańki 1 Ryc. 14. Liczba ludności w aglomeracji poznańkiej w 2 i 216 r b ó o. ty w Poznań Powiat poznańki Poznań i powiat poznańki łącznie 2 582,2 26,5 842, ,4 373,6 914, Źródło: Główny Urząd Statytyczny 45

46 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 15 Ryc. 15. Dynamika liczby ludności w latach (2 = 1) , ,5 1 1, 92, Poznań Powiat poznańki Poznań i powiat poznańki łącznie Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia 3 Ryc. 16. Udział ludności w wieku przedprodukcyjnym w aglomeracji poznańkiej w latach % w Poznań 19,2 16,2 15,6 15,3 15,3 15,4 15,7 16,2 powiat poznańki 25,4 23, 22, 21,5 21,8 21,8 21,9 22,3 aglomeracja 21,1 18,5 17,8 17,5 17,7 17,9 18,2 18,7 Źródło: Główny Urząd Statytyczny 46

47 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 7 Ryc. 17. Udział ludności w wieku produkcyjnym w aglomeracji poznańkiej w latach % w Poznań 63,5 67,2 67,2 66,5 65,6 64, 62,2 6,4 powiat poznańki 61, 65,6 66,4 66,6 66, 65, 64, 62,6 aglomeracja 62,7 66,7 66,9 66,5 65,8 64,4 62,9 61,3 Źródło: Główny Urząd Statytyczny 25 Ryc. 18. Udział ludności w wieku poprodukcyjnym w aglomeracji poznańkiej w latach % w Poznań 16,1 16,5 17,2 18,2 19, 2,6 22,1 23,4 powiat poznańki 11,5 11,4 11,6 11,9 12,2 13,2 14,2 15,1 aglomeracja 14,7 14,8 15,3 16, 16,5 17,7 18,9 2, Źródło: Główny Urząd Statytyczny 47

48 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 3 Ryc. 19. Przyrot naturalny w aglomeracji poznańkiej w latach c h a b o o w Poznań powiat poznańki aglomeracja Źródło: Główny Urząd Statytyczny 7 Ryc. 2. Saldo migracji w aglomeracji poznańkiej w latach h c a b o o w Poznań powiat poznańki aglomeracja Źródło: Główny Urząd Statytyczny 48

49 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 18 Ryc. 21. Liczba ludności w najwiękzych miatach w Polce w 216 r Poznań Gdańk Kraków Łódź Szczecin Warzawa Wrocław liczba ludności w ty. 54,4 463,8 765,3 696,5 44,9 1754, 637,7 Źródło: Główny Urząd Statytyczny 85 Ryc. 22. Liczba ludności w najwiękzych miatach Polki (bez Warzawy) w latach b ó o. ty w Poznań 582,3 579,3 577,1 574,1 57,8 567,9 565, 56,9 557,3 554,2 555,6 553,6 55,7 548, 545,7 542,3 54,4 Gdańk 463, 461,9 461, ,1 458,1 456,7 455,7 455,6 456,6 46,5 46,5 46,4 461,5 461,5 462,2 463,8 Kraków 758,7 757,9 757,5 757,7 757,4 756,6 756,3 756,6 754,6 755, 757,7 759,1 758,3 759, 761,9 761,1 765,3 Łódź 798,4 791,7 785,1 779, ,6 76,3 753,2 747,2 742,4 73,6 725,1 719, 711,3 76, 71, 696,5 Szczecin 416,7 415,7 415, ,9 411,1 49,1 47,8 46,9 46,3 41,2 49,6 48,9 48,2 47,2 45,7 44,9 Wrocław 64,6 64,8 639,2 637,5 636,3 635,9 634,6 632,9 632,2 632,1 63,7 631,2 631,2 632,1 634,5 635,8 637,7 Źródło: Główny Urząd Statytyczny 49

50 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 23. Wkaźnik feminizacji w najwiękzych miatach w Polce w 216 r Poznań Gdańk Kraków Łódź Szczecin Warzawa Wrocław liczba kobiet/1 mężczyzn Źródło: Główny Urząd Statytyczny 4 Ryc. 24. Gętość zaludnienia w najwiękzych miatach w Polce w 216 r Poznań Gdańk Kraków Łódź Szczecin Warzawa Wrocław liczba oób/1 km Źródło: Główny Urząd Statytyczny 5

51 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 25. Struktura ludności wg ekonomicznych grup wieku w najwiękzych miatach w Polce w 216 r % Poznań Gdańk Kraków Łódź Szczecin Warzawa Wrocław wiek przedprodukcyjny 16,2 16,7 16,2 14,5 15,7 17,2 15,8 wiek produkcyjny 6,4 6, 61,2 58,9 6,7 59,1 6,9 wiek poprodukcyjny 23,4 23,2 22,7 26,6 23,5 23,7 23,3 Źródło: Główny Urząd Statytyczny 3 Ryc. 26. Przyrot naturalny w najwiękzych miatach Polki w latach w ó c ń a z k ie m 1 a n Poznań -2,3-1,9-2,2-1,4-1,3,,,,7 1,2,7,8,2 -,2,2 -,3 1, Gdańk -1,3 -,3-1,2 -,8 -,9 -,2 -,1,8 1,2 1,1,2 -,2 -,5,1,1 1,4 Kraków -1,6-1,5-1,3-1,3 -,8 -,8 -,4 -,6,6,9 1,,6,,3,6,5 2,2 Łódź -7-6,7-6,3-6,2-5,8-6,1-6,5-6,5-5,6-5 -4,9-5,6-5,8-6,5-5,5-6,3-5, Szczecin -1,6-1,7-2,2-1,7-1,8-1,3-1,7-1,4 -,5-1,2-1, -1,7-1,7-2,2-1,4-2,2-1,4 Warzawa -3,7-3,6-3,1-3, -2,1-1,5 -,6 -,1,4,4 1,2,7,2 -,2,9,8 1,4 Wrocław -2,6-2 -2,4-2,4-2,2-1,8-1,5-1,3 -,4 -,8,3 -,1 -,6 -,7,1,1 1, Źródło: Główny Urząd Statytyczny 51

52 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. w ó c ń a z k ie m 1 a n 6, 5, 4, 3, 2, 1,, -1, -2, -3, -4, -5, Ryc. 27. Saldo migracji w najwiękzych miatach Polki w latach , Poznań -,6 -,9-1,2-2,7-3,6-3,7-4,4-5,5-5,7-5,3-5,5-4,5-4,2-4,7-3,5-3,5-3,3 Gdańk -1,5-1,2-1,1 -,9-1,4 -,7-1,7-1,8, -,2 -,3 -,2, 2,4 1,9 2,5 2,7 Kraków 1,3 2,9 2,4 1,5 1,5 2, 1,1,5 -,1,6,6 1,3 1 1,3 2, 2,5 2,4 Łódź -,9 -,9-1,2-1,2-1,5-1,8-2,4-2,8-2,2-1,9-2,3-2, -2,3-2,2-2, -1,4-1,2 Szczecin 1,3,8 1,1 -,4-1,2,1 -,2-1,7-2, -,9 -,7,1,5,4 -,3,3,3 Warzawa 2,1 2,9 3,8 4,3 4,1 4,9 4,8 3,4 2,3 2,3 2,3 4,2 3,9 4,8 5,2 4,7 4,4 Wrocław,3 2,6 1,,3 1,2 2,2 -,5 -,4,3 1,3 1,1 1, 1,4 2,2 3, 2,8 3,2 Źródło: Główny Urząd Statytyczny w ó c ń a z k ie m 1 a n 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1,, -1, -2, -3, -4, -5, -6, -7, -8, -9, -1, Poznań -2,9-2,8-3,4-4,1-4,9-3,7-4,4-5,5-5, -4,1-4,8-3,7-4, -4,9-3,3-3,8-2,3 Gdańk -2,8-1,5-2,3-1,7-2,3 -,7-1,9-1,9,8 1,,8, -,2 1,9 1,9 2,6 4,1 Kraków -,3 1,4 1,2,2,7 1,2,7 -,1,5 1,5 1,6 1,9 1, 1,6 2,7 3, 4,6 Łódź -7,9-7,6-7,5-7,4-7,3-7,9-8,9-9,3-7,8-6,9-7,2-7,6-8,1-8,7-7,5-7,7-6,2 Szczecin -,3 -,9-1,1-2,1-3, -1,2-1,9-3,1-2,5-2,1-1,7-1,6-1,2-1,8-1,7-1,9-1,1 Warzawa -1,6 -,7,7 1,3 2, 3,4 4,2 3,3 2,7 2,7 3,5 4,9 4,1 4,6 6,1 5,5 5,8 Wrocław -2,3,6-1,4-2,1-1,,4-2, -1,7 -,1,5 1,4,9,8 1,5 3,1 2,9 4,2 Źródło: Główny Urząd Statytyczny Ryc. 28. Przyrot rzeczywity w najwiękzych miatach Polki w latach

53 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 15. Prognoza demograficzna GUS w aglomeracji poznańkiej wg grup wieku do 23 r. Poznań Lata 216* Ogółem 54,4 536,9 532,9 52,1 53,8 wiek przedprodukcyjny** 87,5 89,2 91, 9,1 82, wiek produkcyjny*** 326,5 316,6 37,7 293,3 286,5 wiek poprodukcyjny**** 126,4 131,1 134,2 136,7 135,3 8 lat i powyżej 26,9 27,7 28,1 27,4 38,1 Powiat poznańki Lata 216* Ogółem 373,6 388,3 42,3 434,1 462,2 wiek przedprodukcyjny** 83,3 88,2 92,7 98,7 97,8 wiek produkcyjny*** 233,7 238, 242,4 256,8 276,6 wiek poprodukcyjny**** 56,6 62,1 67,3 78,6 87,8 8 lat i powyżej 9,2 9,7 1, 1,2 16,7 Aglomeracja Lata 216* Ogółem 913,9 925,2 935,2 954,2 965,9 wiek przedprodukcyjny** 17,8 177,4 183,7 188,8 179,8 wiek produkcyjny*** 56,2 554,7 55, 55,1 563,1 wiek poprodukcyjny**** 182,9 193,2 21,5 215,3 223,1 8 lat i powyżej 36,1 37,4 38,1 37,6 54,8 * dane rzeczywite ** -17 lat *** 18-59/64 lat **** 6/65+ Źródło: Główny Urząd Statytyczny, obliczenia włane. 53

54 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 29. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) ludność ogółem b ó o. ty w * Poznań 54,4 536,9 532,9 52,1 53,8 Powiat poznańki 373,6 388,3 42,3 434,1 462,2 Aglomeracja 913,9 925,2 935,2 954,2 965,9 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny Ryc. 3. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) 216= * Poznań 1, 99,4 98,6 96,2 93,2 Powiat poznańki 1, 13,9 17,7 116,2 123,7 Aglomeracja 1, 11,2 12,3 14,4 15,7 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny 54

55 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 31. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) wiek przedprodukcyjny (-17 lat) b ó o. ty w * Poznań 87,5 89,2 91, 9,1 82, Powiat poznańki 83,3 88,2 92,7 98,7 97,8 Aglomeracja 17,8 177,4 183,7 188,8 179,8 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny Ryc. 32. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) wiek produkcyjny (18-59/64 lat) b ó o. ty w * Poznań 326,5 316,6 37,7 293,3 286,5 Powiat poznańki 233,7 238, 242,4 256,8 276,6 Aglomeracja 56,2 554,7 55, 55,1 563,1 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny 55

56 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 33. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) wiek poprodukcyjny (6/65+) 25 2 b ó o. ty w * Poznań 126,4 131,1 134,2 136,7 135,3 Powiat poznańki 56,6 62,1 67,3 78,6 87,8 Aglomeracja 182,9 193,2 21,5 215,3 223,1 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny Ryc. 34. Prognoza demograficzna w aglomeracji poznańkiej do 23 r. (GUS) wiek 8 i powyżej b ó o. ty w * Poznań 26,9 27,7 28,1 27,4 38,1 Powiat poznańki 9,2 9,7 1, 1,2 16,7 Aglomeracja 36,1 37,4 38,1 37,6 54,8 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny 56

57 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r Ryc. 35. Prognoza demograficzna do 23 r. (GUS) ludność ogółem b ó o. ty w * Poznań 54,4 536,9 532,9 52,1 53,8 Gdańk 463,8 466,8 469,1 472,3 472,4 Kraków 765,3 77,3 774,3 779,7 779,1 Łódź 696,5 686,5 676,2 649,1 62,7 Szczecin 44,9 43,2 41,2 394,7 386,7 Warzawa 1 754, 1 773,3 1 79, , ,9 Wrocław 637,7 641,2 644,2 648,6 649,1 Aglomeracja poznańka 913,9 925,2 935,2 954,2 965,9 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny 11 Ryc. 36. Prognoza demograficzna do 23 r. (GUS) 216= * Poznań 1, 99,4 98,6 96,2 93,2 Gdańk 1, 1,6 11,2 11,8 11,9 Kraków 1, 1,6 11,2 11,9 11,8 Łódź 1, 98,6 97,1 93,2 89,1 Szczecin 1, 99,6 99,1 97,5 95,5 Warzawa 1, 11,1 12,1 14, 15,1 Wrocław 1, 1,5 11, 11,7 11,8 Aglomeracja poznańka 1, 11,2 12,3 14,4 15,7 * dane rzeczywite Źródło: Główny Urząd Statytyczny 57

58 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 56 Ryc. 37. Prognoza demograficzna ludności Poznania do 25 r. (J.P.) ludność ogółem b ó o. ty w ,7 514,4 493,3 461,3 428,1 Źródło: Prognoza demograficzna prof. J.Paradyza Tab. 38. Prognoza demograficzna ludności Poznania do 25 r. (J.P.) dynamika 215= dynamika 215=1 1, 97,7 93,7 87,6 81,3 Źródło: Prognoza demograficzna prof. J.Paradyza, obliczenia włane 58

59 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Ryc. 39. Prognoza demograficzna ludności Poznania do 25 r. (J.P.) truktura wg wieku b ó o. ty w , 9,3 91,3 78,2 69, , 313,9 284,9 271, 226, ,6 11,1 117,1 112, 132, Źródło: Prognoza demograficzna prof. J.Paradyza Ryc. 4. Prognoza demograficzna ludności Poznania do 25 r. (J.P.) truktura wg wieku - dynamika 215= , 15,1 16,2 91, 8, , 91, 82,6 78,5 65, , 115,2 122,4 117,1 138,1 Źródło: Prognoza demograficzna prof. J.Paradyza, obliczenia włane 59

60 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 16. Prognoza liczby ludności faktycznie zamiezkałej ogółem wg oiedli w latach (w ty. o.) Nazwa oiedla Junikowo 9,3 9,9 1,8 11,2 11,3 Fabianowo-Kotowo 1,7 2,7 4,2 5,3 5,9 Grunwald Południe 14,5 13,6 12,1 1,8 9,7 Grunwald Północ 25, 22,7 18,7 15,1 12,4 Kwiatowe 4,6 4,6 4,5 4,3 4, Ławica 7,1 7,5 8,1 8,3 8,2 Stary Grunwald 3,4 3, 2,5 2, 1,7 Górczyn 14,1 14,2 14,3 14, 13,5 Św. Łazarz 34,5 32,4 29,3 26, 23,1 Krzyżowniki Smochowice 8,4 8,1 7,7 7,1 6,4 Kiekrz 1,6 1,7 1,7 1,8 1,7 Jeżyce 24,5 23,3 21,5 19,2 17, Strzezyn 7,8 8,7 1,1 11,1 11,7 Ogrody 5,9 5,5 4,9 4,4 3,9 Podolany 8,1 8,3 8,6 8,6 8,4 Winiary 13,2 12,4 1,9 9,3 7,9 Sołacz 6,7 7,1 7,8 8,3 8,5 Wola 5,2 5,3 5,4 5,3 5,1 Żegrze 17,3 16, 13,7 11, 8,6 Chartowo 24, 22,3 19, 15,6 12,8 Szczepankowo Spławie Krzeinki 6,5 7,7 9,7 11, 11,8 Główna 6, 6,2 6,4 6,3 6,2 Krzeiny Pokrzywno Garazewo 2,6 2,9 3,5 3,8 4, Głuzyna 4,2 4,1 4, 3,7 3,4 Antoninek Zieliniec Kobylepole 1,4 1,4 1,4 1,1 9,6 Otrów Tumki Śródka Zawady Komandoria 5,9 6,4 7,3 7,7 7,8 Rataje 4, 36,7 31,9 27,3 24, Starołęka Minikowo Marlewo 9,9 1,8 12,1 12,8 12,9 Warzawkie Pomet Maltańkie 5,9 5,8 5,8 5,6 5,4 Stare Miato 28,4 27,8 27,4 26,2 24,4 Stare Winogrady 8,2 8, 7,8 7,4 7,1 Umultowo 4,3 4,4 4,7 4,8 4,7 Piątkowo 36,2 34,5 31,2 27,1 23,3 Nowe Winogrady Wchód 6,4 6, 5,1 4,2 3,5 Jana III Sobiekiego 1, 9,4 8,3 7, 5,9 Morako-Radojewo 2,4 3,3 4,7 5,7 6,3 Naramowice 16,4 18,6 21,8 23,8 24,9 Winogrady Południe 14,9 13,6 11,3 9,3 7,9 Nowe Winogrady Północ 16,9 15,6 13,2 1,7 8,7 Zielony Dębiec 13,3 12,2 1,3 8,6 7,2 Świerczewo 13,2 12,4 11,2 9,9 8,6 Wilda 27,9 28,6 29,7 29,6 28,8 Źródło: Prognoza prof. J. Paradyza, obliczenia włane. 6

61 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. Tab. 17. Prognoza liczby ludności faktycznie zamiezkałej wg oiedli w latach (215 = 1) Nazwa Dynamika 215=1 oiedla Junikowo 1, 17, 116,9 121,4 122, Fabianowo-Kotowo 1, 154,2 239,1 31, 34,3 Grunwald Południe 1, 93,9 83,8 74,8 66,6 Grunwald Północ 1, 9,7 74,7 6,6 49,7 Kwiatowe 1, 99,3 98,2 94, 88,1 Ławica 1, 15,8 113,9 116,1 115,2 Stary Grunwald 1, 89,5 73,7 6,8 5,1 Górczyn 1, 1,9 11,9 99,9 96,1 Św. Łazarz 1, 94,1 84,9 75,5 66,9 Krzyżowniki Smochowice 1, 96,1 9,8 83,9 76,2 Kiekrz 1, 12,2 16,7 18,3 16,7 Jeżyce 1, 95,1 87,6 78,6 69,6 Strzezyn 1, 11,4 128,5 141,8 148,7 Ogrody 1, 93,2 83,2 74,6 66,6 Podolany 1, 12,3 16, 15,7 13,3 Winiary 1, 93,6 82,3 7,4 6,1 Sołacz 1, 16, 116, 122,7 125,9 Wola 1, 11,9 14,2 12, 97,9 Żegrze 1, 92,5 79,2 63,6 49,9 Chartowo 1, 92,8 79,3 64,8 53,6 Szczepankowo Spławie Krzeinki 1, 119, 149,8 17,6 182,2 Główna 1, 12, 15,4 14,8 11,9 Krzeiny Pokrzywno Garazewo 1, 111,1 13,4 143,2 149,3 Głuzyna 1, 97,7 94,5 88,2 8,6 Antoninek Zieliniec Kobylepole 1, 99,8 1,1 97,4 92,2 Otrów Tumki Śródka Zawady Komandoria 1, 19,4 124,3 132,2 133,7 Rataje 1, 91,6 79,7 68,1 59,9 Starołęka Minikowo Marlewo 1, 18,3 121,5 128,4 129,6 Warzawkie Pomet Maltańkie 1, 99,1 99,1 95,9 91,4 Stare Miato 1, 98, 96,6 92,4 86,1 Stare Winogrady 1, 97,4 94,3 9,3 85,7 Umultowo 1, 13,1 19, 111,3 19,7 Piątkowo 1, 95,4 86,3 74,8 64,5 Nowe Winogrady Wchód 1, 92,9 79,4 65,8 55, Jana III Sobiekiego 1, 94,6 83,4 7, 59,1 Morako-Radojewo 1, 135,2 191,9 232,8 257,4 Naramowice 1, 113,2 132,9 144,9 151,9 Winogrady Południe 1, 91,3 76, 62,7 53, Nowe Winogrady Północ 1, 92,5 78,1 63,2 51,6 Zielony Dębiec 1, 91,9 77,7 64,8 54,1 Świerczewo 1, 94,1 85,1 75,1 65,1 Wilda 1, 12,4 16,4 16,2 13,1 Źródło: Prognoza prof. J. Paradyza, obliczenia włane. 61

62 Sytuacja demograficzna Poznania na tle aglomeracji poznańkiej oraz najwiękzych miat w 216 r. 62