ĆWICZENIE Znaczenie i możliwości chemicznej analizy próbek popożarowych
|
|
- Oskar Gajewski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 ĆWICZENIE 3 Analiza próbek popożarowych na obecność płynów łatwopalnych 1. Część teoretyczna W przypadku podejrzenia podpalenia istotna jest każda informacja pozwalająca potwierdzić, że pożar faktycznie był następstwem celowego działania i powiązać podejrzanego ze zdarzeniem. Informacją taką może stanowić wynik analizy chemicznej próbek pochodzących z miejsca pożaru. Według danych Państwowej Straży Pożarnej w Polsce odnotowuje się rocznie około 160 tys. pożarów, przy czym około 40% z nich jest wynikiem podpalenia, rozumianego jako zamierzone wzniecenie ognia w celach przestępczych [1]. Znalezienie w miejscu rozpoczęcia pożaru (ognisku pożaru) pozostałości płynu łatwopalnego, np. benzyny, nafty czy rozpuszczalnika, wskazuje, że mogło to być podpalenie. Analiza chemiczna próbek z pogorzeliska nie jest zagadnieniem nowym. Wraz z upływem czasu zmieniały się jednak nie tylko metody przygotowania próbek i analizy wyosobnionych z nich składników płynów łatwopalnych, lecz także systemy klasyfikacji tych płynów. Obecnie do przygotowania próbek do analizy najczęściej stosuje się metody adsorpcji związków z fazy nadpowierzchniowej, zaś do rozdzielenia i identyfikacji wyosobnionych związków chromatografię gazową ze spektrometrią mas. Ogólnie akceptowany system klasyfikacyjny, zawarty w normie ASTM 1618, dzieli płyny łatwopalne na 8 klas i 21 podklas [2] Znaczenie i możliwości chemicznej analizy próbek popożarowych Podejrzenie, że pożar powstał w wyniku przestępstwa powoduje wszczęcie postępowania przygotowawczego przez odpowiednie organy. Ustalenie przyczyny i przebiegu pożaru wymaga wiadomości specjalnych, zatem wskazana, a często wręcz nieodzowna jest współpraca ze specjalistami z Państwowej Straży Pożarnej, a także z biegłymi z zakresu ustalania przyczyn pożarów i chemicznej analizy próbek popożarowych. Analiza chemiczna wykonana przez biegłego dysponującego odpowiednimi środkami analizy instrumentalnej umożliwia: wykrycie, identyfikację grupową, porównanie śladów płynów łatwopalnych. Wykrycie, czyli stwierdzenie obecności śladów płynów łatwopalnych w próbkach z miejsca pożaru, jest informacją wspierającą tezę, że pożar był wynikiem podpalenia. Ułatwia wyjaśnienie przyczyny i odtworzenie przebiegu pożaru. Identyfikacja grupowa, czyli określenie klasy i podklasy, do której należy wykryty płyn łatwopalny, dostarcza informacji o jego właściwościach oraz możliwych źródłach pochodzenia, co może być pomocne w ustalaniu przebiegu zdarzenia i wytypowaniu podejrzanego. Analizę porównawczą można przeprowadzić wtedy, gdy oprócz zabezpieczonych próbek z miejsca pożaru zabezpieczone zostaną inne materiały. Znalezienie śladów takiego samego płynu w próbkach pobranych z pogorzeliska i np. na odzieży podejrzanego czy w pojemnikach znajdujących się w jego posiadaniu, może świadczyć o związku podejrzanego ze zdarzeniem. Moc dowodowa takiej analizy jest tym większa, im bardziej nietypowy jest wykryty płyn łatwopalny. Przedmiotem analizy porównawczej mogą być również materiały z miejsca
2 zdarzenia inne niż próbki pobrane z ogniska pożaru, jak chociażby pojemniki, w których mógł być przyniesiony płyn łatwopalny. Mogą się na nich znajdować odciski palców lub DNA podejrzanego. Znalezienie w pojemniku takiego samego płynu, jak w próbkach pochodzących z ogniska pożaru, pozwala powiązać podejrzanego ze zdarzeniem Metodyka Wykrywanie śladów płynów łatwopalnych w próbkach pochodzących z pogorzeliska jest złożonym problemem. Z badanej próbki należy wyodrębnić wszystkie związki, które mogą być składnikami płynów łatwopalnych i zidentyfikować je. Związki te różnią się właściwościami fizykochemicznymi, m.in. lotnością i polarnością. Ich obecność może być maskowana przez substancje przeszkadzające, czyli lotne związki organiczne pochodzące z innych źródeł niż płyn łatwopalny, które mogą pochodzić np. z samych materiałów zabezpieczonych do badań bądź być produktami ich przemian termicznych (pirolizy, niepełnego spalania). W przypadku płynów będących mieszaninami wielu związków chemicznych różnice w ich lotności powodują, że w warunkach pożaru odparowują one w różnym stopniu. W efekcie profil składników mieszaniny wyodrębnionej z badanej próbki różni się od profilu wyjściowego płynu. Proces analizy na obecność płynów łatwopalnych można podzielić na trzy etapy: 1) Wyosobnienie składników płynu łatwopalnego z materiału próbki, 2) Rozdzielenie wyodrębnionych związków i ich identyfikacja, 3) Interpretacja uzyskanych wyników analizy, rozumiana jako ustalenie na ich podstawie, czy w próbce znajdują się ślady płynu łatwopalnego i jakiego rodzaju jest to środek. Podstawowymi metodami stosowanymi współcześnie do wyosobnienia składników płynów łatwopalnych z próbek są techniki oparte na adsorpcji lotnych związków organicznych z fazy nadpowierzchniowej, takie jak mikroekstrakcja do fazy stałej (ang. solid phase microextraction, SPME), adsorpcja na węglu aktywnym osadzonym na teflonowym pasku (ang. activated charcoal strip, ACS) czy adsorpcja z zastosowaniem rurek zawierających Tenax (ang. adsorption tubes with Tenax) [3]. Wyosobnione w ten sposób związki są następnie rozdzielane i identyfikowane z zastosowaniem chromatografii gazowej ze spektrometrią mas (GC-MS). Należy podkreślić, że odpowiednia metodyka i właściwy sprzęt to warunki konieczne, ale niewystarczające do efektywnego prowadzenia procesu analitycznego. O powodzeniu trzeciego etapu analizy, czyli interpretacji wyników, decydują bowiem kompetencje biegłego, który musi ocenić uzyskane dane, wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie Wybór próbek do analizy chemicznej Jeśli istnieją przesłanki wskazujące na to, że pożar mógł być wynikiem podpalenia, należy zabezpieczyć próbki do analizy na obecność śladów płynów łatwopalnych. Na podpalenie mogą wskazywać m.in.: oddalenie ogniska pożaru od potencjalnych źródeł ciepła, np. instalacji i urządzeń elektrycznych, pieców itp., duża szybkość i nietypowe kierunki rozprzestrzeniania się ognia, charakterystyczny wygląd ogniska pożaru, np. istnienie kilku oddalonych od siebie ognisk czy ślady na podłożu świadczące o rozlaniu płynu łatwopalnego, zapach wskazujący na obecność płynów łatwopalnych, relacje świadków.
3 Do analizy, oprócz próbek z ogniska pożaru, należy zabezpieczyć pojemniki znalezione w okolicy miejsca pożaru, które mogły zawierać płyn łatwopalny, oraz materiały od podejrzanego, np. jego odzież czy znajdujące się w jego posiadaniu płyny łatwopalne i pojemniki po takich płynach. Jeśli to możliwe, z miejsca pożaru trzeba pobrać także próbki kontrolne taki sam materiał, jak ten przeznaczony do badania na obecność płynów łatwopalnych, lecz niezanieczyszczony nimi. Na przykład pobierając fragment deski podłogowej z miejsca wytypowanego jako ognisko pożaru, należy zabezpieczyć podobny fragment z innego miejsca. Próbka kontrolna ułatwia właściwą interpretację uzyskanych wyników i w ten sposób zwiększa wartość merytoryczną opinii. W przytoczonym przykładzie, gdyby biegły nią nie dysponował, a w próbce z ogniska pożaru wykrył ślady rozpuszczalnika, to pisząc o tym we wnioskach opinii dodałby zastrzeżenie, że ślady te mogą być pozostałością po rozpuszczalniku lakieru, którym pomalowano deskę. Dysponując zaś próbką kontrolną, można rozstrzygnąć powstałą wątpliwość wykrycie w niej takiego samego rozpuszczalnika wskazuje, że rzeczywiście jest to pozostałość rozpuszczalnika lakieru. Niewykrycie takiego środka popiera natomiast hipotezę, że płyn ujawniony w próbce z ogniska został użyty do podpalenia. W przypadku pożarów skutkujących dużym zniszczeniem obiektu jednoznaczne ustalenie miejsca powstania pożaru, z którego powinny zostać pobrane próbki, może być trudne. W takich przypadkach kluczowe znaczenie ma współpraca organów prowadzących postępowanie przygotowawcze i zabezpieczających próbki ze specjalistą z zakresu ustalania przyczyn pożarów. W razie wątpliwości co do tego, gdzie rozpoczął się pożar, należy zabezpieczyć do analizy próbki ze wszystkich miejsc typowanych jako jego możliwe ognisko Zabezpieczanie próbek Próbki, które mają być analizowane na obecność śladów płynów łatwopalnych, muszą być szczelnie zapakowane, bowiem składnikami tych płynów są lotne związki organiczne. W tym wypadku szczelność oznacza nieprzepuszczalność właśnie dla lotnych związków organicznych. Materiały, które intuicyjnie wydają się szczelne, jak np. worki, folie czy pojemniki polietylenowe, nie spełnią swojego zadania. Właściwymi pojemnikami, których można użyć do zabezpieczania próbek popożarowych, są: specjalne gazoszczelne worki, worki nylonowe (poliamidowe), oraz szklane słoje typu twist-off [4]. Niezależnie od stosowanego opakowania, oprócz próbek dowodowych i kontrolnych zabezpieczonych na miejscu zdarzenia wskazane jest przysłanie do analizy próbki porównawczej opakowania, tj. zamkniętego pustego pojemnika (worka, słoja). Na podstawie analizy tej próbki można stwierdzić, które z wykrywanych lotnych związków organicznych mogą pochodzić z materiału opakowania i uwzględnić tę informację w interpretacji wyników. Worki gazoszczelne, przeznaczone do zabezpieczania próbek popożarowych, są wykonane z folii, na którą składa się kilka warstw z różnych tworzyw. Są one dobrane w taki sposób, by całość była nieprzepuszczalna dla lotnych związków organicznych, a warstwa wewnętrzna nie adsorbowała ich. Worki są praktyczne lekkie, stosunkowo odporne na przekłucie i rozerwanie, mogą pomieścić w miarę duże przedmioty i zapewniają szczelność po odpowiednim zamknięciu. Niestety, to w warunkach polowych bywa problematyczne, bo worki powinny być hermetycznie zamykane przez zgrzanie (jeśli nie ma takiej możliwości,
4 wykorzystuje się zaciski poliamidowe takie jakich używa się do mocowania przewodów elektrycznych). Niewątpliwą wadą jest też ich wysoka cena. Służby i laboratoria w niektórych krajach wykorzystują worki nylonowe, sprzedawane jako przeznaczone do zabezpieczania próbek popożarowych. Są one znacznie bardziej szczelne dla lotnych związków organicznych niż np. worki polietylenowe, lecz nie dorównują workom gazoszczelnym [5]. Nylonowe worki dostępne w sprzedaży są cienkie i łatwo mogą ulec przebiciu czy rozdarciu, w wyniku czego może dojść do utraty analitów. Z drugiej strony mogą być przydatne do pakowania materiałów, które są zbyt duże, by zmieścić się w słoju, co może dotyczyć np. odzieży inkryminowanej osoby. Trzecim właściwym opakowaniem do zabezpieczania próbek z miejsca pożaru są szklane słoje typu twist-off z metalową nakrętką z uszczelnieniem. Mają one swoje słabe strony: są stosunkowo małe i nie mieszczą się w nich większe próbki. Mogą się także rozbić, co skutkuje ulotnieniem się szukanych związków. Mają jednak bardzo istotne zalety: są tanie i łatwo dostępne, można je też w prosty sposób przygotować do użycia. Wystarczy słój i nakrętkę dokładnie umyć ciepłą wodą z detergentem, wypłukać, wysuszyć i szczelnie zamknąć (zakręcić). Daje to gwarancję, że jego wnętrze nie zostało zanieczyszczone. Na miejscu zdarzenia łatwo go otworzyć i po umieszczeniu w nim próbki ponownie szczelnie zamknąć. Słojem można się posłużyć zarówno do zabezpieczenia próbek stałych, jak i ciekłych, np. resztek płynu ze znalezionego otwartego pojemnika. Można w nich umieszczać elementy ostre, do których należą np. kawałki metalu czy fragmenty szkła. Ze względu na te zalety, w Polce rekomendowane jest wykorzystywanie słojów typu twist-off do pakowania próbek popożarowych. Jeśli materiał, który ma być zabezpieczony, jest zbyt duży, by zmieścić go w słoju i nie można pobrać mniejszej próbki, należy zabezpieczyć go tak, by opakowanie było jak najbardziej szczelne. Jeśli nie dysponuje się specjalnymi workami gazoszczelnymi czy nylonowymi, należy użyć innych worków plastikowych, np. powszechnie dostępnych worków polietylenowych. Trzeba przy tym zwrócić uwagę, by były możliwie grube. Aby zwiększyć szczelność, zabezpieczany materiał można zapakować w kilka worków, jeden w drugim. Każdy z nich musi być możliwie dokładnie zamknięty, np. za pomocą zacisków poliamidowych. Zabezpieczone próbki powinny być niezwłocznie wysłane do laboratorium, które ma wykonać analizę. Jeśli mają być one przechowywane, to korzystnie jest umieścić je w możliwie niskiej temperaturze. Spowalnia to procesy rozkładu i parowania pozostałości płynu. Należy podkreślić, że prawidłowy wybór i właściwe zabezpieczenie próbek warunkują powodzenie całego procesu analitycznego. Jeśli zostaną pobrane niewłaściwe próbki (pochodzące nie z tego miejsca, które miało kontakt z płynem łatwopalnym) lub zostaną one zabezpieczone nieprawidłowo i składniki płynu się ulotnią, to żadne dalsze działania nie są w stanie naprawić tych błędów. Analiza da wynik ujemny, nawet jeśli będzie prowadzona we właściwy sposób [6,7]. 2. Część doświadczalna 2.1. Cel ćwiczenia 1) Zapoznanie z techniką statycznej adsopcji lotnych związków organicznych z fazy nadpowierzchniowej i analiza wyosobnionych składników przy pomocy techniki GC-MS w próbkach popożarowych 2) Analiza i interpretacja jakościowa otrzymanych chromatogramów
5 2.2. Aparatura Chromatograf gazowy Thermo Scientific Focus wyposażony w detektor mas, Suszarka 2.3. Wykonanie ćwiczenia Przedmiotem badań jest próbka gleby pobranej z miejsca pożaru oraz pozostałości opony przedniej lewej z samochodu, umieszczone i zamknięte w słoiku typu Twist. W celu oznaczenia ewentualnych zanieczyszczeń w badanych próbkach, przeprowadzić statyczną adsopcję na węglu aktywnym w temperaturze 60 C. Należy użyć do tego celu certyfikowane rurki sorpcyjne z węglem aktywnym 20/40 mesh, 50 mg typu A (SKC ISO 9002). Słoiki wstawić do suszarki na 1 godz. i utrzymywać w temperaturze 60 C. W taki sam sposób wykonać ślepą próbę, to znaczy umieścić w suszarce zamknięty pusty słoik z rurką sorpcyjną. Po tym czasie, słoiki schłodzić do temperatury pokojowej i przeprowadzić desorpcję przepuszczając przez każdą rurkę z węglem aktywnym 1mL CS2. Następnie wykonać analizę chromatograficzną zebranych eluatów w celu oznaczenia jakościowego na obecność płynów łatwopalnych znajdujących się w badanych próbkach. Analizę chromatograficzną wykonać na chromatografie gazowym wyposażonym w detektor mas (MS) i kolumnę kapilarną TG-SQC GC (15 m x 0.25 mm x 0.25 µm). Analizę wykonywać z programowaną temperaturą. Program temperaturowy: 3 min. w 60 C, grzanie 15 C /min. do 280 C i utrzymywanie w tej temperaturze przez 10 min.; temperatura dozownika: 250 C; temperatura detektora: 280 C. Przepływ gazu nośnego (hel) 1 ml min -1. Wykonać pełne skany widm mas od 50 do 500 m/z. Kolumna TG-SQC GC (15 m x 0.25 mm x 0.25 µm) gaz nośny; hel 1,0 ml min -1 program temperaturowy: Kolumna Dozownik 250 C Detektor 280 C Temperatura ( C) 60 C 3min 60 C 280 C z szybkością 15 C /min 280 C przez 2min Dozowanie: 1μl Na kolumnę chromatograficzną nastrzykiwać kolejno: Pr-1. CS2 (rozpuszczalnik), Pr-2. eluat z rurki umieszczonej w pustym słoiku, Pr-3. eluat z rurki umieszczonej w słoiku z ziemią, Pr-4. eluat z rurki umieszczonej w słoiku z fragmentami opony. Pr-5. roztwory wzorcowe benzyny i oleju napędowego w CS2 rozpuszczono w 1ml CS2). (40μl (E95) benzyny 2.4. Opracowanie wyników (raport) Na podstawie czasów retencji zinterpretować jakościowo otrzymane chromatogramy. W tabeli (wzór poniżej) zestawić czasy retencji wybranych sygnałów, które znajdują się na chromatogramach roztworu wzorcowego benzyny, próbki ziemi i opony.
6 Tabela do wypełnienia - wzór Roztwór wzorcowy Roztwór wzorcowy benzyny oleju napędowego Eluat próbki ziemi Eluat próbki opony Literatura [1] P. Guzewski, Statystyka pożarowa [w:] P. Guzewski, M. Rosak (red.), Wybrane zagadnienia z problematyki dochodzeń popożarowych, Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji, Warszawa s [2] ASTM E Standard Test Method for Ignitable Liquid Residues in Extracts from Fire Debris Samples by Gas Chromatography-Mass Spectrometry, ASTM International, 100 Barr Harbor Drive, West Conshohocken, United States. [3] E.J. Stauffer, J.A. Dolan, R. Newman, Fire Debris Analysis, rozdział 11.5 Adsorption techniques, Academic Press, Burlington [4] R. Borusiewicz, Comparison of New Ampac Bags and FireDebrisPAK Bags as Packaging for Fire Debris Analysis, Journal of Forensic Sciences 2012, nr 57, s [5] Ch. L Henry, Study of Nylon Bags for Packaging Fire Debris, The CAC News 2008 (fourth quarter), s [6] R. Borusiewicz, Chemiczna analiza próbek popożarowych, [7] Mikroślady i ich znaczenie w postępowaniu przygotowawczym i sądowym, Wyd. Instytutu Ekspertyz Sądowych, Kraków 2015, Pod Redakcją J. Zięby-Palus, s
Ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID
Ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca ruch cząsteczek w określonym
Jakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowa i ilościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką chromatografii gazowej WPROWADZENIE Pojęcie chromatografii obejmuje grupę metod separacji substancji, w których występują diw siły: siła powodująca
Rys. 1. Chromatogram i sposób pomiaru podstawowych wielkości chromatograficznych
Ćwiczenie 1 Chromatografia gazowa wprowadzenie do techniki oraz analiza jakościowa Wstęp Celem ćwiczenia jest nabycie umiejętności obsługi chromatografu gazowego oraz wykonanie analizy jakościowej za pomocą
Kreacja aromatów. Techniki przygotowania próbek. Identyfikacja składników. Wybór składników. Kreacja aromatu
Kreacja aromatów Techniki przygotowania próbek Identyfikacja składników Wybór składników Kreacja aromatu Techniki przygotowania próbek Ekstrakcja do fazy ciekłej Ekstrakcja do fazy stałej Desorpcja termiczna
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 1 CHROMATOGRAFIA GAZOWA WPROWADZENIE DO TECHNIKI ORAZ ANALIZA JAKOŚCIOWA
4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP
4. WYZNACZENIE IZOTERMY ADSORPCJI METODĄ ECP Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE W chromatografii adsorpcyjnej rozdzielanie mieszanin jest uwarunkowane różnym powinowactwem adsorpcyjnym składników
4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5
Wykonanie ćwiczenia 4A. Chromatografia adsorpcyjna... 1 4B. Chromatografia podziałowa... 3 4C. Adsorpcyjne oczyszczanie gazów... 5 4A. Chromatografia adsorpcyjna Stanowisko badawcze składa się z: butli
Chemia kryminalistyczna
Chemia kryminalistyczna Wykład 2 Metody fizykochemiczne 21.10.2014 Pytania i pomiary wykrycie obecności substancji wykazanie braku substancji identyfikacja substancji określenie stężenia substancji określenie
Formularz opisu kursu (sylabus przedmiotu) na rok akademicki 2011/2010
Formularz opisu kursu (sylabus przedmiotu) na rok akademicki 2011/2010 Opis ogólny kursu: 1. Pełna nazwa przedmiotu: Metody Chromatografii... 2. Nazwa jednostki prowadzącej: Wydział Inżynierii i Technologii
Jakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej
Jakościowe i ilościowe oznaczanie alkoholi techniką chromatografii gazowej Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania
Ćwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp
Pracownia dyplomowa III rok Ochrona Środowiska Licencjat (OŚI) Ćwiczenie 1 Analiza jakościowa w chromatografii gazowej Wstęp Chromatografia jest metodą fizykochemiczną metodą rozdzielania składników jednorodnych
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 5, 4 dodr. Warszawa, 2015 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia chromatografii
Identyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS
Identyfikacja węglowodorów aromatycznych techniką GC-MS Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1.Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania mieszanin związków
POTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH
POTWIERDZANIE TOŻSAMOSCI PRZY ZASTOSOWANIU RÓŻNYCH TECHNIK ANALITYCZNYCH WSTĘP Spełnianie wymagań jakościowych stawianych przed producentami leków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta.
Techniki immunochemiczne. opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami
Techniki immunochemiczne opierają się na specyficznych oddziaływaniach między antygenami a przeciwciałami Oznaczanie immunochemiczne RIA - ( ang. Radio Immuno Assay) techniki radioimmunologiczne EIA -
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop.
Podstawy chromatografii i technik elektromigracyjnych / Zygfryd Witkiewicz, Joanna Kałużna-Czaplińska. wyd. 6-1 w PWN. Warszawa, cop. 2017 Spis treści Przedmowa 11 1. Wprowadzenie 13 1.1. Krótka historia
ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II. OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1
OznaczanieBTEX i n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej benzyną metodą GC/FID oraz GC/MS 1 ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II Ćwiczenie 5 Oznaczanie BTEX oraz n-alkanów w wodzie zanieczyszczonej
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 6 Wyodrębnianie i analiza terpenów ANALIZA PRODUKTÓW POCHODZENIA NATURALNEGO
V Kongres Browarników, października 2015, Ustroń
V Kongres Browarników, 14-16 października 2015, Ustroń Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki I Przedsiębiorczości w Łomży Instytut Technologii Żywności I Gastronomii Profil związków lotnych w piwach z dodatkiem
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Oznaczanie benzoesanu denatonium w skażonym alkoholu etylowym metodą wysokosprawnej
Ćw. 5 Oznaczanie węglowodorów lekkich w powietrzu atmosferycznym
Ćw. 5 Oznaczanie węglowodorów lekkich w powietrzu atmosferycznym Chromatografia jest metodą rozdzielania mieszanin substancji ciekłych i gazowych w oparciu o ich podział między dwie fazy: stacjonarną i
CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 1 CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH I. Wiadomości teoretyczne W wielu dziedzinach nauki i techniki spotykamy się z problemem
Warszawa, Prof. dr hab. inż. Zygfryd Witkiewicz Instytut Chemii WAT
Warszawa, 2014-05-25 Prof. dr hab. inż. Zygfryd Witkiewicz Instytut Chemii WAT Recenzja rozprawy doktorskiej mgr Elżbiety Dobrzyńskiej, pt. Łączone techniki chromatograficzne w modelowaniu sorpcji wybranych
OFERTA TEMATÓW PROJEKTÓW DYPLOMOWYCH (MAGISTERSKICH) do zrealizowania w Katedrze INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ
OFERTA TEMATÓW PROJEKTÓW DYPLOMOWYCH (MAGISTERSKICH) do zrealizowania w Katedrze INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ Badania kinetyki utleniania wybranych grup związków organicznych podczas procesów oczyszczania
TECHNIKI SEPARACYJNE ĆWICZENIE. Temat: Problemy identyfikacji lotnych kwasów tłuszczowych przy zastosowaniu układu GC-MS (SCAN, SIM, indeksy retencji)
TECHNIKI SEPARACYJNE ĆWICZENIE Temat: Problemy identyfikacji lotnych kwasów tłuszczowych przy zastosowaniu układu GC-MS (SCAN, SIM, indeksy retencji) Prowadzący: mgr inż. Anna Banel 1 1. Charakterystyka
CHROMATOGRAFIA II 18. ANALIZA ILOŚCIOWA METODĄ KALIBRACJI
CHROMATOGRAFIA II 18. ANALIZA ILOŚCIOWA METODĄ KALIBRACJI Wstęp Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczanie stężenia n-propanolu w metanolu metodą kalibracji. Metodą kalibracji oznaczamy najczęściej jeden
Metoda analityczna oznaczania chlorku winylu uwalnianego z materiałów i wyrobów do żywności
Załącznik nr 4 Metoda analityczna oznaczania chlorku winylu uwalnianego z materiałów i wyrobów do żywności 1. Zakres i obszar stosowania Metoda służy do urzędowej kontroli zawartości chlorku winylu uwalnianego
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej
Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej WPROWADZENIE Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną techniką analityczną, stosowaną
Identyfikacja alkoholi techniką chromatografii gazowej
Identyfikacja alkoholi techniką chromatografii gazowej Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wstęp teoretyczny Zagadnienie rozdzielania mieszanin związków
1,4-Dioksan metoda oznaczania
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2009, nr 1(59), s. 141 146 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 1,4-Dioksan
1,2-Epoksy-3- -fenoksypropan
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2011, nr 1(67), s. 93 98 inż. AGNIESZKA WOŹNICA mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska
4-Metylopent-3-en-2-on
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007, nr4(54), s. 79 84 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 4-Metylopent-3-en-2-on
Analiza GC alkoholi C 1 C 5. Ćwiczenie polega na oznaczeniu składu mieszaniny ciekłych związków, w skład
Analiza GC alkoholi C 1 C 5 Ćwiczenie polega na oznaczeniu składu mieszaniny ciekłych związków, w skład której mogą wchodzić, następujące alkohole (w nawiasie podano nazwy zwyczajowe): Metanol - CH 3 OH,
ANALITYKA PRZEMYSŁOWA I ŚRODOWISKOWA
Zakład ad Chemii Analitycznej Laboratorium Analiz Śladowych Politechniki Krakowskiej Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej ANALITYKA PRZEMYSŁOWA I ŚRODOWISKOWA Laboratorium Analiz Śladowych IIIp..
Oznaczanie lekkich węglowodorów w powietrzu atmosferycznym
Ćwiczenie 3 Oznaczanie lekkich węglowodorów w powietrzu atmosferycznym Węglowodory aromatyczne w powietrzu są w przeważającej części pochodzenia antropogennego. Dlatego też ich zawartość jest dobrym wskaźnikiem
Nitroetan UWAGI WSTĘPNE. Nitroetan jest bezbarwną oleistą cieczą o charakterystycznym,
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2012, nr 1(71), s.117 121 Nitroetan metoda oznaczania inż. AGNIESZKA WOŹNICA dr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy
Lotne związki organiczne
mgr IVAN MAKHNIASHVILI mgr JOANNA KOWALSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007, nr 1(51), s.
2-(Dietyloamino)etanol
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2012, nr 1(7 ), s. 83 87 2-(Dietyloamino)etanol metoda oznaczania mgr JOANNA KOWALSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 1 Ekstrakcja pestycydów chloroorganicznych z gleby i opracowanie metody
Flawedo pokroić w paski o szerokości < 2 mm a następnie paski pokroić w drobną kostkę.
Przygotowanie próbek Skórki cytrusów Do badania należy przygotować fragment skórki o powierzchni 3 6 cm². Za pomocą noża oddzielić albedo od flawedo. Flawedo pokroić w paski o szerokości < 2 mm a następnie
PODSTAWY CHROMATOGRAFII GAZOWEJ
Politechnika Gdańska Wydział Chemiczny Katedra Chemii Analitycznej ĆWICZENIE LABORATORYJNE PODSTAWY CHROMATOGRAFII GAZOWEJ Opracowała: dr Lidia Wolska ZAKRES WYMAGANEGO MATERIAŁU: 1. Chromatografia: definicja,
Fenol, o-, m- i p-krezol metoda oznaczania
mgr MAŁGORZATA POŚNIAK Centralny Instytut Ochrony Pracy Fenol, o-, m- i p-krezol metoda oznaczania Numery CAS: 108-95-2, 95-48-7, 108-39-4, 106-44-5 Fenol, o- i p-krezol są to bezbarwne, krystaliczne ciała
Laboratorium Utylizacji Odpadów (Laboratorium Badawcze Biologiczno Chemiczne)
Laboratorium Utylizacji Odpadów (Laboratorium Badawcze Biologiczno Chemiczne) mgr inż. Maria Sadowska mgr Katarzyna Furmanek mgr inż. Marcin Młodawski Laboratorium prowadzi prace badawcze w zakresie: Utylizacji
ROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ
ROZDZIELENIE OD PODSTAW czyli wszystko (?) O KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska agawasik@pg.gda.pl ROZDZIELENIE
Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej (2018/C 7/03)
10.1.2018 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 7/3 Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej (2018/C 7/03) Na podstawie art. 9 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87
Buta-1,3-dien. Numer CAS:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2009, nr1(59), s. 105 111 mgr JOANNA KOWALSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Buta-1,3-dien metoda
WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ
WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ Wprowadzenie Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) jest uniwersalną technika analityczną, stosowaną
2-Metylonaftalen. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2005, nr 4(46), s. 119-124 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 2-Metylonaftalen
Wymagania dotyczące badania czynników chemicznych w środowisku pracy w normach europejskich. dr Marek Dobecki - IMP Łódź
Wymagania dotyczące badania czynników chemicznych w środowisku pracy w normach europejskich dr Marek Dobecki - IMP Łódź 1 DOSTĘPNE NORMY EUROPEJSKIE: BADANIA POWIETRZA NA STANOWISKACH PRACY PN-EN 689:2002
CH 2 BrCl. Numer CAS:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2004, nr 4(42), s. 25-30 mgr BARBARA ROMANOWICZ Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera 00-950 Łódź ul. św. Teresy 8 Bromochlorometan metoda oznaczania
CHROMATOGRAFIA CHROMATOGRAFIA GAZOWA
CHROMATOGRAFIA CHROMATOGRAFIA GAZOWA CHROMATOGRAFIA GAZOWA Chromatografia jest fizycznym sposobem rozdzielania gdzie rozdzielane składniki rozłożone są między dwiema fazami, Z których: jedna jest nieruchoma
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie witaminy E w oleju metodą HPLC ANALIZA PRODUKTÓW POCHODZENIA NATURALNEGO
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Zakład Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 7 ANALIZA JAKOŚCIOWA W CHROMATOGRAFII GAZOWEJ INDEKSY RETENCJI Pracownia
5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ
5. WYZNACZENIE KRZYWEJ VAN DEEMTER a I WSPÓŁCZYNNIKA ROZDZIELENIA DLA KOLUMNY CHROMATOGRAFICZNEJ Opracował: Krzysztof Kaczmarski I. WPROWADZENIE Sprawność kolumn chromatograficznych określa się liczbą
Benzen metoda oznaczania
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2000, R. 16, nr 3(25), s. 41-45. mgr MARIA MADEJ mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Benzen metoda oznaczania
n-butan Numer CAS: 106-97-8 CH3 CH2 CH2 CH3 n-butan, metoda analityczna, metoda chromatografii gazowej, powietrze na stanowiskach
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr 1(63), s. 107 112 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 n-butan metoda
Disulfid allilowo-propylowy
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007, nr 4(54), s. 57 62 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Disulfid allilowo-propylowy
Spalanie i termiczna degradacja polimerów
Zarządzanie Środowiskiem Pracownia Powstawanie i utylizacja odpadów oraz zanieczyszczeń INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA nr 20 Spalanie i termiczna degradacja polimerów Opracowała dr Hanna Wilczura-Wachnik Uniwersytet
Wysokosprawna chromatografia cieczowa dobór warunków separacji wybranych związków
Wysokosprawna chromatografia cieczowa dobór warunków separacji wybranych związków Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego Opis programu do ćwiczeń Po włączeniu
pętla nastrzykowa gaz nośny
METODA POPRAWY PRECYZJI ANALIZ CHROMATOGRAFICZNYCH GAZÓW ZIEMNYCH POPRZEZ KONTROLOWANY SPOSÓB WPROWADZANIA PRÓBKI NA ANALIZATOR W WARUNKACH BAROSTATYCZNYCH Pracownia Pomiarów Fizykochemicznych (PFC), Centralne
Zadanie 2. Jakościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID
Zadanie 2. Jakościowa analiza mieszaniny alkoholi techniką GC/FID WPROWADZENIE Alkohole to związki organiczne zawierające jedną lub więcej grup hydroksylowych połączonych z atomem węgla w hybrydyzacji
Chemia środków ochrony roślin Katedra Analizy Środowiska. Instrukcja do ćwiczeń. Ćwiczenie 2
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Chemia środków ochrony roślin Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń Ćwiczenie 2 Ekstrakcja pestycydów chloroorganicznych z gleby i opracowanie metody analizy
Propan. Numer CAS: 74-98-6 CH3-CH2-CH3
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr 1(63), s. 199 204 inż. AGNIESZKA WOŹNICA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Propan metoda
EKSTRAKCJA DO FAZY STAŁEJ (SPE)
EKSTRAKCJA DO FAZY STAŁEJ (SPE) Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. Celem procesu analitycznego jest uzyskanie informacji o interesującym nas przedmiocie
Numer CAS: OCH 3
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2006, nr 4(50), s. 17 22 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Trimetoksyfosfan
Dichlorometan. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2009, nr 1(59), s. 135 140 inż. AGNIESZKA WOŹNICA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Dichlorometan
metoda oznaczania bromopropan, analiza powietrza, stanowisko pracy, chromatografia gazowa. bromopropane, air analysis, workplace, gas chromatography.
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2006, nr 1(47), s. 19-25 mgr BARBARA ROMANOWICZ Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św.teresy 8 Bromopropan metoda oznaczania
1,3-Dichloropropan-2-ol
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr1(63), s.113 124 mgr BARBARA ROMANOWICZ dr JAN GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka
12 ZASAD ZIELONEJ CHEMII
Pracownia dyplomowa III rok Ochrona Środowiska Licencjat (OŚI) Ćwiczenie 3 Oznaczanie węglowodorów BTEX w glebie techniką ekstrakcji do fazy gazowej połączonej z analizą za pomocą chromatografii gazowej
Pracownia Polimery i Biomateriały. Spalanie i termiczna degradacja polimerów
Pracownia Polimery i Biomateriały INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA Spalanie i termiczna degradacja polimerów Opracowała dr Hanna Wilczura-Wachnik Uniwersytet Warszawski Wydział Chemii Zakład Dydaktyczny Technologii
Ortokrzemian tetraetylu
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr1(63), s. 193 198 mgr JOANNA KOWALSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Ortokrzemian tetraetylu
II. Kwadropulowy detektor masowy:
Brzeźno, dnia 03.10.2014 r. Zapytanie ofertowe Tewex-Repro Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą przy, ubiega się o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na
Adsorpcyjne oczyszczanie gazów z zanieczyszczeń związkami organicznymi
Pracownia: Utylizacja odpadów i ścieków dla MSOŚ Instrukcja ćwiczenia nr 17 Adsorpcyjne oczyszczanie gazów z zanieczyszczeń związkami organicznymi Uniwersytet Warszawski Wydział Chemii Zakład Dydaktyczny
OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC
OZNACZENIE JAKOŚCIOWE I ILOŚCIOWE w HPLC prof. Marian Kamiński Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska CEL Celem rozdzielania mieszaniny substancji na poszczególne składniki, bądź rozdzielenia tylko wybranych
Zadanie 3. Analiza jakościowa auksyn metodą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas (GC-MS). WPROWADZENIE
Zadanie 3. Analiza jakościowa auksyn metodą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas (GC-MS). WPROWADZENIE Chromatografia jest metodą rozdzielania składników jednorodnych mieszanin w wyniku
Chromatograf gazowy z detektorem uniwersalnym i podajnikiem próbek ciekłych oraz zaworem do dozowania gazów
Strona1 Sprawa Nr RP.272.79.2014 załącznik nr 6 do SWZ (pieczęć Wykonawcy) PRMTRY TNZN PRZMOTU ZMÓWN Nazwa i adres Wykonawcy:... Nazwa i typ (producent) oferowanego urządzenia:... zęść 1 hromatograf gazowy
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego O O
Zastosowanie spektrometrii mas do określania struktury związków organicznych (opracowała Anna Kolasa) Uwaga: Informacje na temat nowych technik jonizacji, budowy analizatorów, nowych metod detekcji jonów
Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM
Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM Ćwiczenie 1 Zastosowanie statystyki do oceny metod ilościowych Błąd gruby, systematyczny, przypadkowy, dokładność, precyzja, przedział
IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI W CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ
IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI W CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik, prof. zw. PG agawasik@pg.gda.pl 11 Rozdzielenie + detekcja 22 Anality ZNANE Co oznaczamy? Anality NOWE NIEZNANE WWA
CH 3 (CH 2 ) 3 CH(CH 2 CH 3 )CH 2 OH. Numer CAS:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2004, nr 4(42), s. 61-66 mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 2-Etyloheksan-1-ol
Cykloheksanon. metoda oznaczania UWAGI WSTĘPNE
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2012, nr 1(71), s. 77 82 Cykloheksanon metoda oznaczania O dr MAŁGORZATA KUCHARSKA dr WIKTOR WESOŁOWSKI dr JAN GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med.
Cykloheksanol UWAGI WSTĘPNE. Cykloheksanol (1-cykloheksanol; alkohol cykloheksylowy;
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2012, nr 1(71), s. 71 76 Cykloheksanol metoda oznaczania dr MAŁGORZATA KUCHARSKA dr WIKTOR WESOŁOWSKI dr JAN GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med.
SPECYFIKACJA TECHNICZNA ZESTAWU DO ANALIZY TERMOGRAWIMETRYCZNEJ TG-FITR-GCMS ZAŁĄCZNIK NR 1 DO ZAPYTANIA OFERTOWEGO
SPECYFIKACJA TECHNICZNA ZESTAWU DO ANALIZY TERMOGRAWIMETRYCZNEJ TG-FITR-GCMS ZAŁĄCZNIK NR 1 DO ZAPYTANIA OFERTOWEGO NR 113/TZ/IM/2013 Zestaw ma umożliwiać analizę termiczną próbki w symultanicznym układzie
Eter bis(2-metoksyetylowy)
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2011, nr 1(67), s. 99 105 dr WIKTOR WESOŁOWSKI mgr inż. MAŁGORZATA KUCHARSKA dr JAN GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź
n-heptan metoda oznaczania
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2004, nr 4(42), s. 67-73 mgr BARBARA ROMANOWICZ Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera 00-950 Łódź ul. św. Teresy 8 n-heptan metoda oznaczania
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA
ĆWICZENIE 3: CHROMATOGRAFIA PLANARNA Chromatografia jest to metoda chemicznej analizy instrumentalnej, w której dokonuje się podziału substancji (w przeciwprądzie) między fazę nieruchomą i fazę ruchomą.
Ćwiczenie nr 3. Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis
Ćwiczenie nr 3 Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej oraz spektrofotometrii UV/Vis 1.Wprowadzenie Analiza tuszu jest wykonywana w laboratoriach kryminalistycznych w celu potwierdzenia lub
BADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY).
BADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY). Wprowadzenie: Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) to grupa związków zawierających
Paration metylowy metoda oznaczania
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2004, nr 4(42), s. 81-86 dr TERESA NAZIMEK Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki 20-950 Lublin ul. Jaczewskiego 2 Paration metylowy metoda oznaczania Numer
Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII ZAKŁAD ANALIZY ŚRODOWISKA Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 2 Analiza tuszu metodą chromatografii cienkowarstwowej Gdańsk, 2017 I Cel ćwiczenia Celem
Sprawozdanie z działalności Sekcji PETROL-GAZ Klubu POLLAB Za rok 2016
Sprawozdanie z działalności Sekcji PETROL-GAZ Klubu POLLAB Za rok 2016 1. Skład Kolegium Sekcji/Komisji Klubu POLLAB do dnia 07 czerwca 2016 r. Przewodnicząca: V-ce przewodniczący Sekretarz Ewa Rostek,
Ślesin, 29 maja 2019 XXV Sympozjum Analityka od podstaw
1 WYMAGANIA STAWIANE KOLUMNIE CHROMATOGRAFICZNEJ w chromatografii cieczowej Prof. dr hab. inż. Agata Kot-Wasik Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska agawasik@pg.edu.pl 2 CHROMATOGRAF
Załącznik nr 19. Postępowanie z odpadami medycznymi i weterynaryjnymi
Załącznik nr 19 Postępowanie z odpadami medycznymi i weterynaryjnymi Styczeń 2008 Spis Treści 1 Postępowanie z odpadami medycznymi i weterynaryjnymi w miejscu ich powstania... 3 1.1 Identyfikacja i klasyfikowanie
3. Jak zmienią się właściwości żelu krzemionkowego jako fazy stacjonarnej, jeśli zwiążemy go chemicznie z grupą n-oktadecylodimetylosililową?
1. Chromatogram gazowy, na którym widoczny był sygnał toluenu (t w =110 C), otrzymany został w następujących warunkach chromatograficznych: - kolumna pakowana o wymiarach 48x0,25 cala (podaj długość i
Dezfluran. Numer CAS: H C O
dr WIKTOR WESOŁOWSKI mgr inż. MAŁGORZATA KUCHARSKA Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8 Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007,
Numer CAS: O CH 2 CH 2 CH 3
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2010, nr 1(63), s. 177 183 dr WIKTOR WESOŁOWSKI mgr inż. MAŁGORZATA KUCHARSKA dr JAN GROMIEC Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź
2-(Dibutyloamino)etanol
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2006, nr 1(47), s. 33-38 mgr inż. KRYSTYNA WRÓBLEWSKA-JAKUBOWSKA Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św.teresy 8 2-(Dibutyloamino)etanol
2-Toliloamina metoda oznaczania
mgr inż. ANNA JEŻEWSKA Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16 Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2007, nr 4(54), s.91 96 2-Toliloamina metoda
Zadanie 1. Temat. Zastosowanie chromatografii gazowej z detektorem wychwytu elektronów w analizie chlorowcopochodnych w próbkach powietrza
Zadanie 1. Temat. Zastosowanie chromatografii gazowej z detektorem wychwytu elektronów w analizie chlorowcopochodnych w próbkach powietrza 1. Wiadomości ogólne dotyczące pestycydów Pestycydy to liczna
Struktura i treść rozprawy doktorskiej
Recenzja rozprawy doktorskiej mgr JOANNY KOWALSKIEJ zatytułowanej Analiza śladowych ilości lotnych związków organicznych (LZO) w środowisku pracy biurowej z użyciem desorpcji termicznej połączonej z kapilarną