6. POLITYKA KONKURENCJI (Instytucja wiodąca: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów)

Transkrypt

1 6. POLITYKA KONKURENCJI (Instytucja wiodąca: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów) Negocjacje otwarte 19 maja 1999 roku I. INSTYTUCJE LUB DZIAŁANIA DOTYCZĄCE WZMOCNIENIA ADMINISTRACYJNEGO NIEZBĘDNE W ZWIĄZKU Z CZŁONKOSTWEM W UE 1. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie orzekania o zgodności z prawem antymonopolowym działań przedsiębiorców, 2. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie opiniowania ex post i nadzorowania ex ante pomocy publicznej udzielanej w Polsce, 3. Organy udzielające pomocy publicznej, m.in. Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Skarbu Państwa, Ministerstwo Infrastruktury, Ministerstwo Środowiska, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w zakresie udzielania pomocy publicznej zgodnie z wymogami wspólnotowymi pod względem prawa materialnego i proceduralnego. II. STAN ZAAWANSOWANIA PRZYGOTOWAŃ INSTYTUCJONALNYCH 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Podstawa prawna: ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów art (Dz.U. z 2000 r., Nr 122, poz. 1319), ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. z 2000 r., Nr 60, poz. 704), rozporządzenie Prezesa RM z dnia 29 czerwca 2001 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania konkursu na stanowisko Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Dz.U. z 2001 r., Nr 69, poz. 720), ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 1993 r., Nr 47, poz. 211 ze zm.), Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów (MP z 2001 r., Nr 47, poz. 779). Na podstawie statutu z dnia 31 grudnia 2001 r. określono, iż w skład Centrali Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wchodzą m.in. następujące komórki organizacyjne: - Departament Prawny, - Departament Przemysłu i Infrastruktury, - Departament Instytucji Finansowych, Usług i Rolnictwa, - Departament Monitorowania Pomocy Publicznej, - Departament Integracji Europejskiej, - Departament Informacji i Komunikacji Społecznej, Departament Analiz Rynku. 6-1

2 Na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie określenia właściwości miejscowej i rzeczowej delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalono właściwość miejscową delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: - w Bydgoszczy - województwa: kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie, - w Gdańsku - województwa: pomorskie i zachodniopomorskie, - w Katowicach - województwa: śląskie i opolskie, - w Krakowie - województwa: małopolskie i podkarpackie, - w Lublinie - województwa: lubelskie i podlaskie, - w Łodzi - województwa: łódzkie i świętokrzyskie, - w Poznaniu - województwo wielkopolskie, - we Wrocławiu - województwa: dolnośląskie i lubuskie, - w mieście stołecznym Warszawie - województwo mazowieckie. Stan obecny: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, jako organ prowadzący politykę ochrony konkurencji oraz opiniujący i nadzorujący udzielanie pomocy publicznej w Polsce jest organem niezależnym w tym zakresie, iż m.in. sam nie udziela pomocy publicznej. Prezes Urzędu jest wyłaniany w drodze konkursu na podstawie rozporządzenia Prezesa RM z dnia 29 czerwca 2001 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania konkursu na stanowisko Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Dz.U. z 2001 r., Nr 69, poz. 720). Tryb powoływania Prezesa oraz wprowadzenie ustawą z 15 grudnia 2000 r o ochronie konkurencji i konsumentów kadencyjności stanowiska Prezesa Urzędu, dodatkowo wzmocniło niezależność Urzędu. Prezes Urzędu jest samodzielny i niezależny w podejmowaniu decyzji w sprawach leżący w jego kompetencjach. Do zakresu działań Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów należy: W zakresie polityki antymonopolowej (na podstawie art. 26 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów): - sprawowanie kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów ustawy, w tym zakazu nadużywania pozycji dominującej na rynku, zakazu zawierania porozumień ograniczających konkurencję, obowiązku informowania Prezesa UOKiK o zamiarze koncentracji, - prowadzenie badań stanu koncentracji gospodarki oraz zachowań rynkowych przedsiębiorców, - przygotowywanie projektów rządowych programów rozwoju konkurencji, - opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministrów projektów aktów prawnych dotyczących praktyk ograniczających konkurencję, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstawania, - opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących praktyk ograniczających konkurencję, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstawania, - przedkładanie Radzie Ministrów okresowych sprawozdań z realizacji rządowych programów rozwoju konkurencji, - podejmowanie czynności wynikających z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, - gromadzenie i upowszechnianie orzecznictwa w sprawach z zakresu ochrony konkurencji, - współpraca z zagranicznymi i międzynarodowymi organizacjami i organami w zakresie ochrony konkurencji. W zakresie nadzorowania pomocy publicznej (na podstawie art. 23 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy 6-2

3 publicznej dla przedsiębiorców oraz art. 26 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów): nadzorowanie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom, co obejmuje kontrolę zgodności udzielanej pomocy z niniejszą ustawą oraz ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz podejmowanie działań pokontrolnych zgodnie z art , w tym m.in.: - Jeżeli organ nadzorujący uzna, że ustawa będąca podstawą udzielania pomocy jest niezgodna z Konstytucją lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie jej niezgodności, w przypadku gdy: - projekt ustawy nie podlegał obowiązkowi poddania opiniowaniu przez organ nadzorujący, - projekt ustawy nie został przedstawiony do zaopiniowania, mimo że organ opracowujący projekt był zobowiązany do wystąpienia o wydanie opinii do organu nadzorującego, - opinia wydana przez organ nadzorujący nie została uwzględniona. - W przypadku wydania decyzji, na mocy której udzielono pomocy, na podstawie aktu normatywnego, co do którego zapadło orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o jego niezgodności z Konstytucją, ustawą o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, organ udzielający pomocy niezwłocznie po wejściu w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdza nieważność tej decyzji. W przeciwnym przypadku Prezes UOKiK, będący organem nadzorującym występuje ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu udzielającego pomocy. - W przypadku zawarcia umowy, na mocy której udzielono pomocy, na podstawie aktu normatywnego, co do którego zapadło orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o jego niezgodności z Konstytucją, niniejszą ustawą o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, organ udzielający pomocy występuje do sądu właściwego ze względu na siedzibę tego organu o stwierdzenie nieważności tej umowy. - W przypadku gdy decyzja, na mocy której udzielono pomocy, jest sprzeczna z ustawą o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub ma na celu ich obejście, Prezes UOKiK, jako organ nadzorujący występuje do właściwego organu o stwierdzenie nieważności tej decyzji. - W przypadku gdy umowa, na mocy której udzielono pomocy, jest sprzeczna z ustawą o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców lub ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi regulującymi udzielanie pomocy, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub ma na celu ich obejście, Prezes UOKiK, jako organ nadzorujący występuje do sądu właściwego ze względu na siedzibę tego organu o stwierdzenie nieważności tej umowy. - W przypadku stwierdzenia przez Prezesa UOKiK, będącego organem nadzorującym, że pomoc jest wykorzystywana niezgodnie z przeznaczeniem, zwraca się on do organu udzielającego pomocy o wydanie decyzji o zwrocie w całości lub w odpowiedniej części uzyskanej pomocy. dokonywanie oceny skuteczności oraz efektywności pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom, a także skutków udzielonej pomocy dla funkcjonowania efektywnej konkurencję, opracowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów sprawozdania zawierającego informacje o wynikach nadzorowania pomocy udzielonej przedsiębiorcom, 6-3

4 realizacja, na zasadzie wzajemności, zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wymiany informacji o pomocy udzielonej przedsiębiorcom. W zakresie rynku reklamy (art. 20a ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst ujednolicony) Dz.U. z 2001 r., Nr 101, poz. 1114): w sytuacji zaistnienia nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może występować do nadawcy reklamy o ujawnienie danych umożliwiających identyfikację zleceniodawcy audycji lub reklamy oraz może żądać wydania nieodpłatnie zapisu audycji lub reklamy w terminie 7 dni od złożenia wniosku (szerzej na ten temat patrz rozdz. 20). W zakresie transportu kolejowego (art ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 1997 r., Nr. 96, poz. 591 ze zm.): w przypadku odmowy udzielenia przez Ministerstwo Infrastruktury koncesji na wykonanie przewozów kolejowych wymagane jest uprzednie zasięgnięcie opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów; W zakresie obrotu papierami wartościowymi (na podstawie art ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi Dz.U. z 1997, Nr 118, poz. 754 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest członkiem Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. W jej ramach zajmuje się kontrolą: post factum nabywania znacznych pakietów akcji, powodującego przekroczenie 5% albo 10% progów głosów na walnym zgromadzeniu oraz post factum sprzedaży pakietów akcji powodującej spadek liczby głosów na walnym zgromadzeniu poniżej 10% albo 5%; W zakresie funkcjonowania narodowych funduszy inwestycyjnych (na podstawie art. 25 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. z 1993 r. Nr 44, poz. 202 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydaje zgodę na świadczenie usług zarządzania przez firmę zarządzającą na rzecz dwóch lub więcej funduszy lub być akcjonariuszem funduszu, na którego rzecz świadczy usługi zarządzania. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kontroluje sprawy dotyczące: nabywania akcji funduszu przez jego firmę zarządzającą, łączenia funkcji nadzorczych i zarządzających w funduszach. W zakresie funkcjonowania funduszy inwestycyjnych (na podstawie art. 146 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. z 1997 r. Nr 139, poz. 933 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dokonuje kontroli połączeń towarzystw inwestycyjnych i zamiaru przejmowania zarządu funduszami inwestycyjnymi. W zakresie funkcjonowania funduszy emerytalnych (na podstawie art. 79 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz U. z 1997 r., Nr 139, poz. 934 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dokonuje kontroli zamiaru połączeń powszechnych towarzystw emerytalnych i przejęcia zarządzania otwartymi funduszami emerytalnymi, przy spełnieniu określonych kryteriów. 6-4

5 W zakresie obrotu obligacjami (na podstawie art. 20 ustawy z dnia 29 czerwca 1993 r. o obligacjach (Dz.U. z 1995 r. Nr 83, poz. 420 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dokonuje kontroli zamiany obligacji na akcje. W zakresie funkcjonowania rynku telekomunikacyjnego (na podstawie art. 57 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2000 r., Nr 73, poz. 852): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: opiniuje decyzje Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji w sprawie określenia warunków współpracy i rozliczeń pomiędzy operatorami sieci telekomunikacyjnych, we współpracy z Prezesem Urzędu Regulacji Telekomunikacji wyznacza operatorów posiadających znaczącą pozycję rynkową i o nie znaczącej pozycji na rynku. W zakresie administrowania obrotem z zagranicą towarami i usługami (na podstawie art. 8 z dnia r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz.U. z 1997 r., Nr 157, poz ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów bierze udział w procedurze zmierzającej do ustanowienia ograniczeń w obrocie towarami z zagranicą poprzez ustanawianie: kontyngentów, plafonów, automatycznej rejestracji obrotu, nieautomatycznej rejestracji obrotu. W zakresie ochrony przed nadmiernym przywozem towarów (na podstawie art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz.U. z 2001 r., Nr 43, poz. 477 ze zm.): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów bierze udział w procedurze zmierzającej do stosowania środków ochronnych, w szczególności opłaty celnej dodatkowej i kontyngentów. W zakresie ochrony przed importem po cenach dumpingowych (na podstawie art. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 200 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz.U. z 2001 r., Nr 123, poz. 1352): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów bierze udział w procedurze zmierzającej do nałożenia ceł antydumpingowych. W zakresie ochrony przed nadmiernym przywozem towarów tekstylnych i odzieżowych (na podstawie art. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz.U. z 2001 r., Nr 110, poz. 1188): Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów bierze udział w procedurze zmierzającej do stosowania środków ochronnych. Do sfery zadań w zakresie swojej właściwości miejscowej delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: - sprawują kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, - badają kształtowanie się cen w warunkach ograniczenia konkurencji, - prowadzą badania stanu koncentracji gospodarki, - wydają, w imieniu Prezesa UOKiK, decyzje w sprawach dotyczących: m.in. nadużywania pozycji dominującej na rynku, porozumień ograniczających konkurencję oraz koncentracji przedsiębiorstw 6-5

6 Stan docelowy: a) Kompetencje Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: - w zakresie polityki antymonopolowej: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będzie prowadził politykę ochrony konkurencji wyłącznie w odniesieniu do spraw o znaczeniu krajowym (sprawy o znaczeniu wspólnotowym podlegają Komisji Europejskiej, która ma wyłączne kompetencje w tej sferze); należy uznać, iż obecnie ukształtowany zakres zadań w obszarze polityki antymonopolowej odpowiada wymaganiom acquis i nie wymaga dalszych zmian. Konieczne jest jedynie wprowadzenie rozporządzeń określających wyłączenia grupowe spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję oraz bieżące dostosowywanie polskiej legislacji do wymogów wspólnotowych w sferze polityki antymonopolowej. - w zakresie pomocy publicznej: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będzie w dalszym ciągu, jako organ monitorujący, nadzorował udzielanie, efektywność i wykorzystanie pomocy publicznej w Polsce ex post, do czego niezbędne jest wzmocnienie instytucjonalne i wypracowanie sprawnych procedur sprawozdawczych. Wynika to stąd, iż Polska będzie zobowiązana do przedkładania Komisji raportów z udzielonej pomocy. Jeśli zaś chodzi o opiniowanie wniosków o udzielenie pomocy ex ante, to w tym zakresie wyłączne kompetencje posiada Komisja Europejska. W związku z powyższym Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów będzie odpowiedzialny za przekazanie wniosków notyfikacyjnych o zamiarze udzielenia pomocy przez polskich donorów. Kompetencje do uzupełnienia: Należy dokonać wzmocnienia instytucjonalnego UOKiK poprzez prowadzenie szkoleń pracowników Urzędu w centrali oraz delegaturach w zakresie wspólnotowych rozwiązań prawnych dotyczących polityki konkurencji. Potrzeba ta uzasadniona jest koniecznością ścisłej współpracy UOKiK: - z Komisją Europejską (Dyrekcją Generalną ds. Konkurencji) odpowiedzialną za realizację polityki konkurencji w UE, - z organami ochrony konkurencji w Krajach Członkowskich UE w zakresie stosowania przepisów wspólnotowego prawa konkurencji. b) Obsada kadrowa: Obecna: Od początku 2002 r, na podstawie Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów (MP z 2001 r., Nr 47, poz. 779) dokonywana jest reorganizacja Urzędu. Docelowa: Informacja j.w. W Departamencie Prawnym planowane jest zatrudnienie nowych osób ze znajomością języków obcych w celu przygotowywania decyzji Prezesa w oparciu o rzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz decyzje Komisji Europejskiej w obszarze Polityki konkurencji. 6-6

7 III. ZADANIA INSTYTUCJONALNE ZWIĄZANE Z WDRAŻANIEM ACQUIS DO WYKONANIA W LATACH Zadanie Utworzenie komórki ds. orzecznictwa antymonopolowego i nieuczciwej konkurencji w Centrali UOKiK Wzmocnienie instytucjonalne w zakresie polityki antymonopolowej zarówno centrali UOKiK, jak i delegatur terenowych Poprawa sieci informatycznej UOKiK poprzez zakup nowego sprzętu komputerowego i oprogramowania w celu rozwoju procesu nadzorowania pomocy publicznej Przeprowadzenie szkolenia sędziów w zakresie polityki antymonopolowej i pomocy publicznej Podstawa działań Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2000 r. Nr 122, poz. 1319) Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2000 r. nr 122, poz. 1319) Plan Działania Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 704) Plan Działania Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2000 r. nr 122, poz. 1319) oraz ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 704) Instytucja realizująca (współpracująca) Termin realizacji UOKiK 2002 Zadania jednostki są częściowo realizowane przez Departament Prawny. Dalsze wzmocnienie instytucjonalne uzależnione od środków finansowych Wspierające projekty Phare (w tym rozwoju instytucjonalnego) PL Polityka konkurencji i ochrona konsumentów - wzmocnienie instytucjonalne w zakresie polityki konkurencji, pomocy publicznej oraz ochrony konsumentów poprzez pomoc prawną, szkolenia, promocję informacji i inwestycje. Realizacja projektu powiązana jest ze wszystkimi zadaniami do wykonania przedstawionymi w tabeli. UOKiK 2002 Phare Polityka antymonopolowa oraz nadzorowanie pomocy publicznej - instytucjonalne wzmocnienie struktur działających w obszarze polityki konkurencji i ochrony konsumentów. Phare Polityka konkurencji i ochrona konsumentów (stworzenie systemu nadzoru rynku w korelacji z modelami UE). UOKiK 2002 Phare Polityka antymonopolowa oraz nadzorowanie pomocy publicznej - instytucjonalne wzmocnienie struktur działających w obszarze polityki konkurencji i ochrony konsumentów. UOKiK, MS Luty-wrzesień 2002 Phare Polityka antymonopolowa oraz nadzorowanie pomocy publicznej - instytucjonalne wzmocnienie struktur działających w obszarze polityki konkurencji i ochrony konsumentów. Plan Działania 6-7

8 Szkolenie dla ministerstw i agencji udzielających pomoc publiczną Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz.U. z 2000 r. Nr 60, poz. 704) Plan Działania UOKiK 2002 Phare Polityka antymonopolowa oraz nadzorowanie pomocy publicznej - instytucjonalne wzmocnienie struktur działających w obszarze polityki konkurencji i ochrony konsumentów. 6-8