Pobawimy się wesoło!!!!

Transkrypt

1

2 Od redakcji DRODZY RODZICE Witamy Państwa bardzo serdecznie na łamach naszej przedszkolnej gazetki. W tym numerze także przygotowaliśmy dla Państwa i Waszych pociech artykuły do poczytania oraz zabawy dla dzieci. Życzymy miłej lektury oraz zabawy. Zapraszamy również do oglądania naszych stron internetowych przedszkole34.zabrze.pl p34.zabrze.magistrat.pl Pobawimy się wesoło!!!! mgr Marta Młynarska Odgadnij zagadki. Narysuj rozwiązania. Ma kapelusik, lecz się nie kłania. Ma nóżkę, ale tylko do stania. Gdy idziesz lasem spotykasz go czasem. Jestem zwierzątko nieduże, Ostre mam kolce na skórze. Ja wiem i ty wiesz, że nazywam się Spadają z drzewa żółte, czerwone, wiatr nimi miota w każdą stronę. Latem szumiały nad głowami, jesienią szumią pod nogami. Potrafi zasłonić słońce, Nawet najbardziej gorące. Gdy wiatr ją dalej pogoni, Na ziemię deszczowe łzy roni.

3 Zadanie dla starszaka Wiewiórka Basia gromadzi zapasy na zimę. Dorysuj pod każdym drzewem tyle orzechów, ile pokazuje cyfra. OWOCOWY JEŻ Przygotuj podwieczorek dla całej rodziny. Wykonaj smacznego owocowego jeża. Przy krojeniu owoców poproś o pomoc mamę lub tatę. POTRZEBNE : jabłka dowolne owoce np. banan, brzoskwinia, winogrono i in. Wykałaczki WYKONANIE : 5 7 1) Wszystkie owoce umyj. Poproś kogoś dorosłego o pomoc przy krojeniu owoców : jabłka należy przekroić na pół, pozostałe owoce w pokroić w kostkę. Uwaga winogrona pozostaw w całości. 2) Połówki jabłek ( po jednej dla każdego) ułóż przekrojoną stroną na talerzu. 3) Nadziej na wykałaczki kawałki owoców. 4) Wbij owocowe kolce w połówki jabłek. 5) Nosek i oczy jeża wykonaj z kulek winogrona. 4 SMACZNEGO!

4 CO SZEŚCIOLATEK POWINIEN UMIEĆ- CZYLI KRÓTKI ARTYKUŁ O DOJRZAŁOŚCI SZKOLNEJ DZIECKA Dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju fizycznego, umysłowego i społeczno-emocjonalnego, który umożliwia mu opanowanie treści określonych przez program klasy pierwszej oraz udział w życiu szkolnym. Elementy dojrzałości emocjonalno-społecznej Są nimi: Chęć i umiejętność interakcji z rówieśnikami i nauczycielem, samodzielność i zaradność podczas podstawowych codziennych spraw, umiejętność przystosowania się do nowego środowiska, równowaga uczuciowa, czyli zdyscyplinowanie i podporządkowanie się normom współżycia w grupie, dostrzeganie potrzeb innych, wytrwałość, sumienność, obowiązkowość w zadaniach, wiara w siebie, odporność na pojawiające się trudności, kontrola swojego zachowania i wykonywanej pracy. Co dziecko sześcioletnie, przygotowujące się do nauki czytania i pisania powinno już umieć: różnicować słuchowo proste zestawy dźwięków oraz proste układy rytmiczne, poprawnie różnicować pojedyncze głoski, wyodrębniać w słowie głoski i sylaby, łączyć głoski w sylaby i sylaby w wyrazy, Zadanie dla średniaka Co się kryje na obrazku? Pokoloruj obrazek odpowiednimi kolorami : - zielony - czerwony X brązowy - niebieski

5 Zadanie dla malucha prawidłowo różnicować kształty odtwarzać poprawnie wzór z pojedynczych elementów, poprawnie odwzorować układy geometryczne: szlaczki, wzory, ornamenty, ujmować przedmiot lub kształt graficzny jako całość z jednoczesnym wyodrębnianiem w nim elementów składowych, powinno mieć ukształtowaną wzrokową orientację kierunkową dotyczącą położenia przedmiotów oraz utrwaloną orientację kinestetyczno-ruchową w schemacie swojego ciała Wyróżnia się cztery grupy takich czynników, które wpływają na dojrzałość szkolną dziecka. Są to: wyposażenie biologiczne, z którym dziecko przychodzi na świat, własna aktywność dziecka, otaczające go środowisko, wychowanie i nauczanie, obecne od momentu narodzin Istotnym czynnikiem wpływającym na dojrzałość szkolną dzieci jest fakt uczęszczania do przedszkola. Dzieci o długiej karierze przedszkolnej wyróżniają się lepszym uspołecznieniem niż inne dzieci oraz lepszym przygotowaniem do szkoły. Rola rodziców w procesie wychowania, kształtowania rozwoju emocjonalnego, społecznego i intelektualnego dziecka jest ogromna. Rodzice stale towarzysząc swojemu dziecku już od urodzenia mogą stymulować jego rozwój. Przekazują mu, bowiem określone wartości, normy i zasady postępowania, kształtującego stosunek do świata i innych ludzi. Rodzice uczą odróżniać dobro od zła. Mają ogromny wpływ na kształtowanie tożsamości dziecka i jego przyszłość.

6 Dlaczego maluchy tak trudno przystosowują się do przedszkola? Od trzeciego roku życia dziecka zaczyna się okres zwany przedszkolnym. Oznacza to, że trzylatek może już przez dłuższy czas przebywać poza domem pod opieka osób trzecich. Dlatego rodzice zapisują dzieci do przedszkola i są przekonani, ze jest to korzystne dla ich rozwoju. Wątpliwości pojawiają się już po kilku dniach. Dorośli muszą bowiem patrzeć, jak dziecko rozpaczliwie broni się przed przebywaniem w obcym miejscu. Nie pomagają zapewnienia: Niedługo przyjdę po Ciebie.. Zabiorę cie po obiadku.. Mamusia wróci za trzy godzinki Im dłużej dorosły mówi, tym gorzej! Wypowiadane słowa oznaczają dla dziecka jedno obawę przed czymś nowym i niebezpiecznym. Dlatego wystraszony maluch trzyma się kurczowo rodzica, że trzeba go siła oderwać i wprost wepchnąć do sali. Niestety, dramatu przystosowania się dziecka do przedszkola nie da się uniknąć, ale można go zmniejszyć. Na początku trzeba sobie wyobrazić, w jakiej sytuacji jest dziecko, co czuje i co się z nim dzieje kiedy zaczyna uczęszczać do przedszkola. Małe dziecko ma jeszcze słabo ukształtowany system własnego Ja, dlatego jest mocno uzależnione emocjonalnie od najbliższych osób i nie może obejść się bez ich pomocy. Trzylatek nie wie jeszcze, że takiego wsparcia mogą mu użyczyć osoby trzecie. Oderwanie od najbliższych budzi w nim strach, że stanie się coś okropnego. Traci wiec poczucie bezpieczeństwa, bodaj najważniejszej potrzeby psychicznej. Dodatkowo sytuacje pogarsza fakt, że dziecko trzyletnie może mieć jeszcze kłopoty ze słownym porozumiewaniem się, zwłaszcza z osobami obcymi. W domu wszyscy rozumieją jego gesty, mimikę i inne w zachowania. W nowym środowisku dziecko czuje, że dorośli nie orientują się w tym, co chce przekazać. Tu pani inaczej mówi, inaczej uśmiecha się. Przez dłuższy czas kojarzy nauczycielkę, nawet najmilszą, z poczuciem utraty bezpieczeństwa. Dlatego często płacze na jej widok. W jaki sposób wystraszone dziecko ma jej przekazać, że musi skorzystać z obcej ubikacji? Na dodatek ma kłopoty z samoobsługą. Dramat rozstania z mamą blokuje poznawanie nowego otoczenia, bo nie zwraca uwagi na nie. Dlatego tym bardziej przedszkole jest dłużej dla niego obce i niezrozumiałe. Trzeba bardzo wielu dni, aby to zmienić. Adaptację ułatwia: racjonalne podjęcie decyzji pozytywne myślenie o placówce ( zaufanie do personelu ) poznanie placówki przez dziecko wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi usamodzielnienie dziecka stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki (krótki czas pobytu, bez posiłków, leżakowania ), towarzyszenie dziecku akceptacja dziecka i zrozumienie jego stresu, wspieranie go okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu Adaptację utrudnia: niepewność decyzji brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec personelu wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia nieznajomość placówki brak doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą rzucenie na głęboka wodę" - pełny wymiar godzin pośpiech, zdenerwowanie, zabieganie, brak czasu dla dziecka brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucenie

7