Oddziaływania. Diagramy Feynmana. Równanie Diraca. Symetrie. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) D. Kiełczewska, wykład4

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Oddziaływania. Diagramy Feynmana. Równanie Diraca. Symetrie. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) D. Kiełczewska, wykład4"

Transkrypt

1 Oddziaływania Diagramy Fynmana Elmnty kwantowj lktrodynamiki (QED) Równani Diraca Symtri D. Kiłczwska, wykład4

2 Oddziaływania Oddziaływani zachodzi gdy następuj a) wymiana nrgii i pędu między cząstkami b) kracja lub anihilacja cząstk Oddziaływania lktromagntyczn: między cząstkami naładowanymi (lub posiadającymi strukturę) lktr. z polm lmgt. Np: µ µ π γ + γ Cząstka rzczywista: Swobodna, stabilna cząstka o masi M, tzn całkowitj nrgii w jj układzi spoczynkowym: E =M, po transformacji Lorntza do inngo układu inrcjalngo: Cząstka wirtualna W krótkim czasi znajduj się pod wpływm jakichś oddziaływań. Wg zasady Hisnbrga jj nrgia ni jst ściśl okrślona: D. Kiłczwska, wykład4 E t / E p + M E = p + M

3 Diagramy Fynmana Podstawowy lmnt: wirzchołk γ γ γ misja fotonu γ absorpcja fotonu γ + + misja fotonu przz pozytron czas konwrsja fotonu Rguły: w wirzchołku ni jst zachowana nrgia (co najmnij jdna z cząstk musi być wirtualna) zachowany jst pęd, mom. pędu i dyskrtn liczby kwantow) antyfrmiony D. Kiłczwska, poruszając wykład4 się do przodu w czasi + mają strzałki do tyłu

4 Diagramy Fynmana Każdy wirzchołk wnosi do amplitudy prawd. oddziaływania, czyli przkrój czynny dla wirzch.: + + σ = amplituda ( ) γ + + albo ozpraszani Bhabha Rguły: lini wwnętrzn (łącząc wirzch.) rprzntują cząstki wirtualn lini zwnętrzn rprzntują cząstki rzczywist anihilacja par σ α 1 α = 4πε c = czas D. Kiłczwska, wykład4

5 Diagramy Fynmana Z Z jądro Rozpraszani lktronu na jądrz (brmsstrahlung) prominiowani hamowania. Elktron łączący wirzchołki jst wirtualny. ozncza źródło fotonów i dorzuca stałą sprzężnia: Z do diagramu. Z jądro D. Kiłczwska, wykład4 σ σ Z 3 ( Z ) albo 3 α 1 α = 4πε c = 137 X 0 0 Por. długość radiacyjną z wykładu 3: 1 ZZ+ ( 1)

6 Diagramy Fynmana γ γ + Z Z Prominiowani hamowania Konwrsja gammy Na wykładzi 3 był bliski związk między długością radiacyjną oraz śrdnią drogą na konwrsję: λ X 0 λ = 9 7 X 0 D. Kiłczwska, wykład4

7 Diagramy wiodącgo i wyższych rzędów Diagramy wiodąc mają najmnijszą możliwą liczbę wirzchołków Kazdy dodatkowy wirzcholk zmnijsza przkrój D. Kiłczwska, czynny wykład4 o czynnik α= 1/137

8 Zasięg oddziaływania X W układzi spocz. cząstki A A (początkowj): ( A,0) Enrgia nizachowana o: A M ( EA, p ) ( EX, p) E = E + E M p gdy p X A A M X gdy p 0 Czyli dla każdgo p: E M X al z zasady nioznaczoności: τ R zasięg propagacji X lub zasięg oddział. E albo R MX Np. dla oddz. lmgt: Oddz. słab: Mγ = 0 R 3 M = 80GV R 10 fm W D. Kiłczwska, wykład4

9 Toria Yukawy W 1935 Yukawa postulował wyjaśnini rozpraszania protonnutron poprzz wymianę masywnych kwantów pola. Równani KlinaGordona dla masywnych bozonów (o masi m): ψ m = ψ t ψ Dla potncjału statyczngo dostaj się rni: 1 ψ m ψ () r = r = ψ() r r r r gdzi ψ (,) rt opisuj albo amplitudę fali skojarzoną z kwantami swobodnych bozonów albo jako potncjał w odlgłości r od źródła którgo rozwiązanim jst: g0 r/ R ψ ( r) = gdzi R= 4π r m dla R fm a g0 π m= = 100MV m R D. Kiłczwska, wykład4 opisuj siłę punktowgo źródła

10 Toria Yukawy n p 0 π n p p p 0 π p p D. Kiłczwska, wykład4 n π + Wymiana pionów dobrz opisuj oddziaływania nuklonów przy odlgłościach >1.5 fm, al ni sprawdza się przy mnijszych odlgłościach (tzn. większych przkazach pędów). Ponadto ani nuklony ani piony ni są fundamntalnymi, punktowymi cząstkami. Yukawa wprowadził koncpcję oddziaływań przz wymianę bozonów, al w Modlu Standardowym oddz. siln zachodzą przz wymianę gluonów między kwarkami (QCD kwantowa chromodynamika). p p n

11 Propagator bozonowy Rozpraszani w potncjal Yukawy g ψ r R 4π r 0 r/ R ( ) = gdzi = m Chcmy opisać jako przkaz cztropędu q prznoszony przz pośrdniczący bozon do rozpraszanj cząstki. Przchodzimy z przstrzni położniowj do przstrzni pędów za pomocą transformaty Fourira potncjału Yukawy: f( q) = ψ ( r) iqr r dr = q 1 + m Propagator bozonu o masi m. W diagramach Fynmana przypisujmy go odpowidnim liniom bozonowym Jśli diag Fynmana opisuj oddz między cząstkami punktowymi: x x g1 g f( q) g 1 i g stał sprzężnia to przkrój czynny: D. Kiłczwska, wykład4 dσ gfqg ( ) dq 1

12 Diagramy Fynmana a przkroj czynn Z p1 Rozpraszani lktronu na jądrz Cztrowktor przkazu pędu: p q ( ν, q) Propagator fotonu: gdzi ν = E1 E q = p p f( q) 1 = 1 q czyli przkrój czynny ( dorzucamy żby zgadzały się miana): A dokładnij wzór Motta: dσ dq Z α 4 q dσ 4πZ α ϑ = cos 4 dq q D. Kiłczwska, wykład4

13 Diagramy Fynmana a przkroj czynn µ + µ µ + µ Podobni: rozpraszani Comptona: γ γ + γ + γ γ Jśli nrgia W w środku masy: W m µ Zgadujmy całkowity przkrój czynny ( analiza wymiarowa ): α σ W D. Kiłczwska, wykład4 a dokładni: σ = Z analizy wymiarowj znów mamy: Dla bardzo małych nrgii: dostajmy: 8πα σ = m 3 4πα 3 W α σ W E m W m γ tzw. przkrój Thomsona

14 Antycząstki wg. Diraca Równani Diraca dla cząstk o spini 1/ : ( ) α ˆp + βm ψ = Eψ gdzi α, β to macirz 4 4 ma rozwiązania: ψ ( xt, ) = u( p) xp i ( p xet) / ψ ( xt, ) = u( p) xp i ( p x+ Et) / odpowiadając wartościom własnym nrgii: E i E Każda cząstka o spini 1/ musi mić antycząstkę o przciwnym ładunku i tj samj masi Obraz próżni wg. Diraca D. Kiłczwska, wykład4 m E m każdmu stanowi E, p, s, zapłnion odpowiada stan E, p, s, lktronu: Jśli usunimy 1 lktron z morza to tak jakbyśmy zostawiali dziurę: E, p, s, + nirozróżnialną z pozytronm (wkrótc odkrytym)

15 Jszcz o torii Diraca... m γ m E m produkcja m i anihilacja par + Momnt magntyczny Diraca punktowj cząstki o spini ½, masi m i ładunku lktrycznym q: µ = Natomiast dla protonu i nutronu zmirzono: S S µ p =.79 µ n =1.91 m m p D D. Kiłczwska, wykład4 p qs m gdzi S to wktor spinu co oznacza, ż ni są to cząstki punktow.

16 Momnt magntyczny lktronu Wg torii Diraca momnt mgt lktronu: µ B m Jdnak poprawki radiacyjn powodują drobną zmianę: B B B B Momnt mgt wyraża się przz czynnik g: µ = gµ s B gdzi s=1/ 11 g ( ± 10) 10 toria = ± 11 D. Kiłczwska, ( wykład4 1) 10 kspr wirtualna para + (polaryzacja próżni) sukcs QED!

17 Oddziaływania słab (z wykładu 1) u c t W W + d s b zapach (np. dziwność) ni jst zachowany! 0 1 W ν νµ ντ W + µ τ D. Kiłczwska, wykład4

18 Oddziaływania słab f f 1 W f Z 0 f Np: ν µ W µ W µ ν µ ν d u d W u d u ν ν ν + µ + ν µ µ ν + + ν µ D. Kiłczwska, wykład4 n p+ + ν Zapachy lptonów zachowan.

19 Zachowani liczb lptonowych ujęt w Modlu Standardowym na podstawi obsrwacji! Pirwszy raz w ksprymnci Schwartza, Ldrmana i Stinbrgra w 196 Zaobsrwowano, ż nutrina towarzysząc mionom z rozpadu pionów produkują w dtktorz miony a ni lktrony. Są to więc inn nutrina niż t zaobsrwowan w ksprymnci Rinsa i Cowana w 1956r. D. Kiłczwska, wykład4

20 Zachowani liczb lptonowych Np: τ µ + ν ν µ + τ Liczba lptonowa taonowa: Liczba lptonowa mionowa: τ ν + Liczba lptonowa taonowa: Liczba lptonowa mionowa: Zachowan: L = Lµ = Lτ = 0 oraz L= 0 gdzi L= L + L + L µ τ Z obsrwacji oscylacji nutrin wimy traz, ż liczby lptonow zapachow ni muszą być zachowan, al ni wimy czy L = 0? D. Kiłczwska, wykład4 ν τ

21 Toria Frmigo ν µ µ Propagator bozonu pośrdniczącgo: f( q) = q 1 + M W M W = 80 GV W Dla małych 1 f( q) przkazów pędu q: M W ν µ µ ν dσ dq gg 1 gfqg 1 ( ) MW ν oddziaływani kontaktow Stała sprzężnia Frmigo: G F 5 1 = GV c = =1 D. Kiłczwska, wykład4

22 Uniwrsalność lptonowa Porównajmy rozpady: µ + ν + ν i τ + ν + ν µ τ Załóżmy uniwrsalność lptonową tzn. ż oddziaływania odpowidzialn za rozpady są taki sam, a różnic biorą się wyłączni z różnicy mas rozpadających się lptonów. Pomijamy masy produktów rozpadów bo: m m m µ τ Rozważymy prawdopodobiństwo rozpadów mirzon szrokością: B Γ= gdzi [ Γ ] = MV Z analizy wymiarowj wynika, ż τ a K jst bzwymiarową stałą: Γ=KG m B to stosunk rozgałęziń dla dango rozpadu: B=1 dla rozpadu mionu B=0.178 dla rozpadu taonu τ τ µ τ =.µs 13 =.9 10 s Γ( µ + ν + νµ ) mµ = Γ( τ + ν + ντ ) mτ τ ( ) m τ B τ + ν + ντ µ = = τ µ B( µ + ν + νµ ) mτ D. Kiłczwska, wykład F l zgodni z danymi!

23 Uniwrsalność lptonowa c.d. W µ ν µ ν τ W ντ ν Porównywan przd chwilą rozpady różnią się tylko rodzinami lptonowymi w dolnym wirzchołku. D. Kiłczwska, wykład4

24 Jszcz o torii Frmigo Podobn argumnty prowadzą do wniosku, ż dla rozpadów bta jądr: A A Z X ZY + + ν obowiązuj podobn wyrażni na czas życia jądra: 1 τ = K GQ 5 gdzi Q to tzw Q rakcji albo nrgia dostępna dla produktów rozpadu a K to inna stała bzwymiarowa, która tu zalży jdnak od obu jądr. D. Kiłczwska, wykład4

25 Zachowani liczby barionowj Obsrwacj: proton jst stabilny! Dlaczgo ni + 0 rozpada się??? Czas życia protonu: p + π τ > B 5 10 Dlatgo w Modlu Standardowym: kwarki antykwarki Liczba barionowa B: +1/3 1/3 prawo zachowania: B=0 A co z rozpadm nutronu? 33 yars gdzi B to stosunk rozgałęziń dla dango kanału rozpadu D. Kiłczwska, wykład4

26 A co z zachowanim zapachów kwarków? π + n W przypadku kwarków zapachy zachowan są tylko w oddziaływaniach silnych i lktromagntycznych. Np. podstawowy graf QCD: u d d u d u d gluon d + u u u d pośrdni stan rzonansowy Gluon zminia tylko kolor (a ni zapach) kwarków o tym na następnych wykładach. Dla uproszcznia możmy rysować przpływy kwarków np: u d d u d π + n D. Kiłczwska, wykład4 albo u s s u d K + 0 Λ zachowani dziwności S w oddz. silnych

27 Zachowani zapachów kwarków c.d. Poprzdni diagram rprzntował formację rzonansów np: π n π n π Hadrony, któr mogą rozpaść się przz oddz. siln do inngo stanu hadronowgo, żyją tylko ok 3 10 s 0 Hadrony, któr z względów nrgtycznych ni mogą rozpaść się przz oddz. siln (zachowując liczby zapachow np. dziwność) rozpadają się 16 1 albo lktromagntyczni z czasami życia ok s albo słabo z czasami życia ok p s Np: u s K µ + ν µ W µ ν µ kaony sa najlżjszymi dziwnymi mzonami D. Kiłczwska, wykład4 Jądra oraz nutron mają dużo dłuższ czasy życia.

28 W poszukiwaniu symtrii: Multiplty hadronow Przypomnini z Wstępu do fizyki jądra i cząstk lmntarnych Hiprładunk Y: I3 = II, 1,... I ' Y Y B+ S + C+ B + T I3 Q Dla najlżjszych hadronów: C=B =T=0 Y oktt barionów + 1 o spini B liczba barionowa Q ładunk lktryczny S liczba kwarków s ntto (dziwność) C liczba kwarków c ntto B liczba kwarków b ntto T liczba kwarków t ntto I izospin Y D. Kiłczwska, wykład4

29 W poszukiwaniu symtrii: Multiplty hadronow + 3 dkuplt barionów o spini 3 kwarki o spinach równolgłych, L=0, czyli funkcja symtryczna dla frmionów!?? potrzbna nowa liczba kwantowa: kolor D. Kiłczwska, wykład4 przwidziana przz modl

30 W poszukiwaniu symtrii: Multiplty hadronow Nont mzonów o spini: 0 D. Kiłczwska, wykład4

31 Multiplty hadronow Dla 4 kwarków: u,d,s,c D. Kiłczwska, wykład4

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Oddziaływania Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Teoria Yukawy Zasięg oddziaływań i propagator bozonowy Równanie Diraca Antycząstki; momenty

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Oddziaływania Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Teoria Yukawy Zasięg oddziaływań i propagator bozonowy Równanie Diraca

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki subatomowej

Podstawy fizyki subatomowej Podstawy fizyki subatomowj Wykład marca 09 r. Modl Standardowy Modl Standardowy opisuj siln, słab i lktromagntyczn oddziaływania i własności cząstk subatomowych. cząstki lmntarn MS: lptony, kwarki, bozony

Bardziej szczegółowo

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1 Symetrie Symetrie a prawa zachowania Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe Niezachowanie parzystości w oddz. słabych Sprzężenie ładunkowe C Symetria CP Zależność spinowa oddziaływań słabych

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5 Oziaływania słab Bozony pośrnizą i Z Sprzężnia lptonow Sprzężnia kwarkow - miszani kwarków Oziaływania słab ν + µ + ν ν + ν + µ µ µ ν µ µ ν µ µ ν ν µ µ + Z 0 - ν - ν Rakj z wymianą prąów nałaowanyh: CC

Bardziej szczegółowo

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1 Symetrie Symetrie a prawa zachowania Spin Parzystość Spin izotopowy Multiplety hadronowe Niezachowanie parzystości w oddz. słabych Sprzężenie ładunkowe C Symetria CP Zależność spinowa oddziaływań słabych

Bardziej szczegółowo

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński Fizyka prominiowania jonizującgo ygmunt Szfliński 1 Wykład 10 Rozpady Rozpady - warunki nrgtyczn Ściżka stabilności Nad ściżką znajdują się jądra prominiotwórcz, ulgając rozpadowi -, zaś pod nią - jądra

Bardziej szczegółowo

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9 Symetrie Symetrie a prawa zachowania Zachowanie momentu pędu (niezachowanie spinu) Parzystość, sprzężenie ładunkowe Symetria CP Skrętność (eksperyment Goldhabera) Zależność spinowa oddziaływań słabych

Bardziej szczegółowo

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania Elementy Fizyki Jądrowej Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania atom co jest elementarne? jądro nukleon 10-10 m 10-14 m 10-15 m elektron kwark brak struktury! elementarność... 1897 elektron (J.J.Thomson)

Bardziej szczegółowo

Atomowa budowa materii

Atomowa budowa materii Atomowa budowa materii Wszystkie obiekty materialne zbudowane są z tych samych elementów cząstek elementarnych Cząstki elementarne oddziałują tylko kilkoma sposobami oddziaływania wymieniając kwanty pól

Bardziej szczegółowo

Masy atomowe izotopów. turalabundance.pdf

Masy atomowe izotopów.   turalabundance.pdf Rozpady Masy atomow izotopów https://chmistry.scincs.ncsu.du/msf/pdf/isotopicmass_na turalabundanc.pdf Rozpady radioaktywn dn = λndt N( t) = N 0 λt A(t) aktywność = dddd dddd λ ilość rozpadów na skundę

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 21 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3 Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 3.III.201 Zoo cząstek elementarnych Pierwsze cząstki: elektron i foton Masy, czasy życia cząstek elementarnych

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki 27 listopada 2018 A.F.Żarnecki WCE Wykład 8 27 listopada 2018 1 / 28 1 Budowa materii (przypomnienie)

Bardziej szczegółowo

w rozrzedzonych gazach atomowych

w rozrzedzonych gazach atomowych w rozrzdzonych gazach atomowych Anna Okopińska Instytut Fizyki II. T E O R IA Z DE G E N E R O WA N Y C H G A Z Ó W DO S K O N A Ł Y C H Mchanika cząstki kwantowj Cząstkę kwantową w polu siły o potncjal

Bardziej szczegółowo

Ekscytony Wanniera Motta

Ekscytony Wanniera Motta ozpatrzmy oddziaływani lktronu o wktorz falowym bliskim minimum pasma przwodnictwa oraz dziury z obszaru blisko wirzcołka pasma walncyjngo. Zakładamy, ż oba pasma są sfryczni symtryczn, a ic kstrma znajdują

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków. Cząstki elementarne Leptony i kwarki są fermionami mają spin połówkowy

Bardziej szczegółowo

Oddzia!ywania. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Zasi"g oddzia!ywa# i propagator bozonowy. Antycz$stki; momenty mgt. fermionów; sukces QED

Oddzia!ywania. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) Zasig oddzia!ywa# i propagator bozonowy. Antycz$stki; momenty mgt. fermionów; sukces QED Oddzia!ywania! Zachowanie liczby leptonowej i barionowej! Diagramy Feynmana Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)! Teoria Yukawy Zasi"g oddzia!ywa# i propagator bozonowy! Równanie Diraca Antycz$stki;

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe: Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Masy i czasy życia cząstek elementarnych Kwarki: zapach i kolor Prawa zachowania i liczby kwantowe: liczba barionowa i liczby

Bardziej szczegółowo

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych Symetrie w fizyce cząstek elementarnych Odkrycie : elektronu- koniec XIX wieku protonu początek XX neutron lata 3 XX w; mion µ -1937, mezon π 1947 Lata 5 XX w zalew nowych cząstek; łączna produkcja cząstek

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe: Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Masy i czasy życia cząstek elementarnych Kwarki: zapach i kolor Prawa zachowania i liczby kwantowe: liczba barionowa i liczby

Bardziej szczegółowo

Wstęp do oddziaływań hadronów

Wstęp do oddziaływań hadronów Wstęp do oddziaływań hadronów Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 9 M. Przybycień (WFiIS AGH) Wstęp do oddziaływań hadronów Wykład 9 1 / 21 Rozpraszanie

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych Wykład 1 Wstęp Jerzy Kraśkiewicz Krótka historia Odkrycie promieniotwórczości 1895 Roentgen odkrycie promieni X 1896 Becquerel promieniotwórczość

Bardziej szczegółowo

czastki elementarne Czastki elementarne

czastki elementarne Czastki elementarne czastki elementarne "zwykła" materia, w warunkach które znamy na Ziemi, które panuja w ekstremalnych warunkach na Słońcu: protony, neutrony, elektrony. mówiliśmy również o neutrinach - czastki, które nie

Bardziej szczegółowo

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK Julia Hoffman (NCU) WSTĘP DO WSTĘPU W wykładzie zostały bardzo ogólnie przedstawione tylko niektóre zagadnienia z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Sugestie, pytania, uwagi:

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki Jądrowej

Podstawy Fizyki Jądrowej Podstawy Fizyki Jądrowej III rok Fizyki Kurs WFAIS.IF-D008.0 Składnik egzaminu licencjackiego (sesja letnia)! OPCJA: Po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń możliwość zorganizowania ustnego egzaminu (raczej

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 29.II.2012 Zoo cząstek elementarnych Pierwsze cząstki: elektron i foton Masy, czasy życia cząstek elementarnych Liczby kwantowe

Bardziej szczegółowo

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW

M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3 M. Krawczyk, Wydział Fizyki UW Zoo cząstek elementarnych 6.III.2013 Masy, czasy życia cząstek elementarnych Liczby kwantowe kwarków (zapach i kolor) Prawa zachowania

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Modelu Standardowego

Wstęp do Modelu Standardowego Wstęp do Modelu Standardowego Dynamika oddziaływań cząstek Elektrodynamika kwantowa (QED) Chromodynamika kwantowa (QCD) Oddziaływania słabe Tomasz Szumlak AGH-UST Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej

Bardziej szczegółowo

Wyk³ady z Fizyki. Zbigniew Osiak. Cz¹stki Elementarne

Wyk³ady z Fizyki. Zbigniew Osiak. Cz¹stki Elementarne Wyk³ady z Fizyki 13 Zbigniew Osiak Cz¹stki Elementarne OZ ACZE IA B notka biograficzna C ciekawostka D propozycja wykonania doświadczenia H informacja dotycząca historii fizyki I adres strony internetowej

Bardziej szczegółowo

Wykład 43 Cząstki elementarne - przedłużenie

Wykład 43 Cząstki elementarne - przedłużenie Wykład 4 Cząstki elementarne - przedłużenie Hadrony Cząstki elementarne oddziałujące silnie nazywają hadronami ( nazwa hadron oznacza "wielki" "masywny"). Hadrony są podzielony na dwie grupy: mezony i

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III Cząstki elementarne i ich oddziaływania III 1. Przekrój czynny. 2. Strumień cząstek. 3. Prawdopodobieństwo procesu. 4. Szybkość reakcji. 5. Złota Reguła Fermiego 1 Oddziaływania w eksperymencie Oddziaływania

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne i ich oddziaływania

Cząstki elementarne i ich oddziaływania Cząstki elementarne i ich oddziaływania IV 1. Antycząstki wg Feynmana. 2. Cząstki wirtualne 3. Propagator. 4. Oddziaływania elektromagnetyczne. 1 Interpretacja Feynmana Rozwiązania r. Diraca: są cząstkami

Bardziej szczegółowo

Rozszyfrowywanie struktury protonu

Rozszyfrowywanie struktury protonu Rozszyfrowywanie struktury protonu Metody pomiaru struktury obiektów złożonych v Rozpraszanie elektronów na nukleonie czy na jego składnikach v Składniki punktowe wewnątrz nukleonu to kwarki v Definicja

Bardziej szczegółowo

Zderzenia relatywistyczne

Zderzenia relatywistyczne Zderzenia relatywistyczne Fizyka I (B+C) Wykład XIX: Zderzenia nieelastyczne Energia progowa Rozpady czastek Neutrina Zderzenia relatywistyczne Zderzenia elastyczne 2 2 Czastki rozproszone takie same jak

Bardziej szczegółowo

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki r. akad. 005/ 006 VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki 1. Fale materii. Rozpraszanie cząstek wysokich energii mikroskopią na bardzo małych odległościach.. Akceleratory elektronów i protonów.

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11

WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 5 sem zim.2010/11 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych. Fizyka cząstek elementarnych

Fizyka cząstek elementarnych. Fizyka cząstek elementarnych r. akad. 2012/2013 Wykład XI-XII Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka cząstek elementarnych Zakład Biofizyki 1 Cząstki elementarne po odkryciu jądra atomowego, protonu i neutronu liczba

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania fundamentalne

Oddziaływania fundamentalne Oddziaływania fundamentalne Silne: krótkozasięgowe (10-15 m). Siła rośnie ze wzrostem odległości. Znaczna siła oddziaływania. Elektromagnetyczne: nieskończony zasięg, siła maleje z kwadratem odległości.

Bardziej szczegółowo

Uogólnione wektory własne

Uogólnione wektory własne Uogólnion wktory własn m Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD Prawdopodobieństwo procesów dla bardzo dużych energii, konieczność istnienia cząstki Higgsa

WYKŁAD Prawdopodobieństwo procesów dla bardzo dużych energii, konieczność istnienia cząstki Higgsa Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 10 29.04 29.04.2009.2009 1 Prawdopodobieństwo procesów dla bardzo dużych energii, konieczność istnienia cząstki Higgsa Cząstki fundamentalne w Modelu Standardowym

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Cząstki elementarne wprowadzenie Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Historia badania struktury materii XVII w.: ruch gwiazd i planet, zasady dynamiki, teoria grawitacji, masa jako

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W

WYKŁAD Wszechświat cząstek elementarnych. 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masa W Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 6 24 24.III.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania kolorowe i biegnąca stała sprzężenia α s Oddziaływania słabe Masa W Stałe sprzężenia Siła elementarnego

Bardziej szczegółowo

kwarki są uwięzione w hadronie

kwarki są uwięzione w hadronie kwarki są uwięzione w hadronie gluony są uwięzione w hadronie QED - potencjał - QCD VQED α = r 1 potencjał coulombowski r nośniki (małe odległości) brak uwięzienia Precyzyjne przewidywania poziomów energetycznych

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Promieniowanie jonizujące Wykład II Promieniotwórczość Fizyka MU, semestr 2 Uniwersytet Rzeszowski, 8 marca 2017 Wykład II Promieniotwórczość Promieniowanie jonizujące 1 / 22 Jądra pomieniotwórcze Nuklidy

Bardziej szczegółowo

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Wstęp do fizyki cząstek elementarnych Ewa Rondio cząstki elementarne krótka historia pierwsze cząstki próby klasyfikacji troche o liczbach kwantowych kolor uwięzienie kwarków obecny stan wiedzy oddziaływania

Bardziej szczegółowo

Zagraj w naukę! Spotkanie 5 Obecny stan wiedzy. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk

Zagraj w naukę! Spotkanie 5 Obecny stan wiedzy. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Zagraj w naukę! Spotkanie 5 Obecny stan wiedzy Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Zamiast wstępu Spotkanie 1 dyskusja n/t pomiaru zależności kąta rozpraszania od parametru

Bardziej szczegółowo

Oddziaływanie Teoria Nośnik Masa Spin Ładunek Silne chromodynamika (QCD) 8 gluonów 0 1 kolory E-M elektrodynamika (QED) foton 0 1 0

Oddziaływanie Teoria Nośnik Masa Spin Ładunek Silne chromodynamika (QCD) 8 gluonów 0 1 kolory E-M elektrodynamika (QED) foton 0 1 0 Cząstki lmntarn Postawow (lmntarn) skłaniki matrii, oraz oziaływania mięzy nimi, opisj się w język kwantowj torii pola. Mol Stanarowy jst taką torią, która objmj wszystki oziaływania za wyjątkim grawitacji.

Bardziej szczegółowo

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa Cząstki i siły tworzące nasz wszechświat Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan Wstęp Klasyfikacja cząstek elementarnych Model Standardowy 2 Wstęp 3 Jednostki, konwencje Prędkość światła c ~ 3 x 10 8 m/s Stała

Bardziej szczegółowo

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A Uogólnion wktory własnw Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A m do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 3 Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki 4.III.2009 Fizyka cząstek elementarnych Wiek XX niezwykły y rozwój j fizyki, pojawiły y się

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 7. Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 7 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne i grawitacyjne elektromagnetyczne

Bardziej szczegółowo

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące Promieniowanie jonizujące Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniotwórczość Uniwersytet Rzeszowski, 18 października 2017 Wykład II Krzysztof Golec-Biernat Promieniowanie jonizujące 1 / 23 Jądra pomieniotwórcze

Bardziej szczegółowo

Model Atomu Bohra. Część 2

Model Atomu Bohra. Część 2 Część Modl Atomu Bohra.1: Modl atomu Thomsona i Ruthrforda.: Modl Ruthrforda.3: Klasyczny Modl Atomu.4: Modl Bohra atomu wodoru.5: Liczby atomow a rntgnowski widma charaktrystyczn.6: Zasada korspondncji..7:

Bardziej szczegółowo

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność) Teoria cząstek elementarnych 23.IV.08 1948 nowa faza mechaniki kwantowej precyzyjne pomiary wymagały precyzyjnych obliczeń metoda Feynmana Diagramy Feynmana i reguły Feynmana dziś uniwersalne narzędzie

Bardziej szczegółowo

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy? Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy? Sławomir Stachniewicz, IF PK 1. Standardowy model cząstek elementarnych Model Standardowy to obecnie obowiązująca teoria cząstek elementarnych, które są składnikami

Bardziej szczegółowo

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wstęp do chromodynamiki kwantowej Wykład 1 przez 2 tygodnie wykład następnie wykład/ćwiczenia/konsultacje/lab proszę pamiętać o konieczności posiadania kąta gdy będziemy korzystać z labolatorium (Mathematica

Bardziej szczegółowo

Rozpraszanie elektron-proton

Rozpraszanie elektron-proton Rozpraszanie elektron-proton V 1. Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. 2. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. 3. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 6 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 11.XI.2009 Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe Cztery podstawowe oddziaływania Oddziaływanie grawitacyjne

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów Wszechświat cząstek elementarnych dla humanistów WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, A.Filip Żarnecki, Wydział Fizyki UW Siły: porównania oddziaływań stałe sprzężenia Diagramy Feynmana Oddziaływania: elektromagnetyczne

Bardziej szczegółowo

Struktura porotonu cd.

Struktura porotonu cd. Struktura porotonu cd. Funkcje struktury Łamanie skalowania QCD Spinowa struktura protonu Ewa Rondio, 2 kwietnia 2007 wykład 7 informacja Termin egzaminu 21 czerwca, godz.9.00 Wiemy już jak wygląda nukleon???

Bardziej szczegółowo

Unifikacja elektro-słaba

Unifikacja elektro-słaba Unifikacja elektro-słaba ee + Anihilacja Oddziaływania NC (z wymianą bozonu ) - zachowanie zapachów Potrzeba unifikacji Warunki unifikacji elektro-słabej Rezonans Liczenie zapachów neutrin (oraz generacji)

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 8 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Oddziaływania słabe Cztery podstawowe siłyprzypomnienie Oddziaływanie grawitacyjne Działa między wszystkimi cząstkami, jest

Bardziej szczegółowo

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza Już wiemy Oddziaływania: QED, QCD, słabe Ładunek kolor, potencjały w QED i QCD Stała struktury subtelnej zależy od odległości od ładunku: wielkie osiągnięcie fizyki oddziaływań elementarnych (tzw. running)

Bardziej szczegółowo

Elementy Fizyki Czastek Elementarnych 1 / 2

Elementy Fizyki Czastek Elementarnych 1 / 2 Elementy Fizyki Czastek Elementarnych Katarzyna Grzelak ( na podstawie wykładu prof. D.Kiełczewskiej ) Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW 20.02.2013 K.Grzelak (IFD UW) Elementy Fizyki

Bardziej szczegółowo

Generalna idea: Jeśli strumień cząstek pada na tarczę to tylko część oddziałuje związek między nimi ustala tzw. przekrój czynny. m m s.

Generalna idea: Jeśli strumień cząstek pada na tarczę to tylko część oddziałuje związek między nimi ustala tzw. przekrój czynny. m m s. Pojęci przkroju czynngo Gnralna ida: Jśli strumiń cząstk pada na tarczę to tylko część oddziałuj związk między nimi ustala tzw. przkrój czynny a dokładnij Załóżmy, ż mamy cinką warstwę i lmnty rozpraszając

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 15.III.2010 Masy, czasy życia cząstek elementarnych Kwarki: zapach i kolor Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Bardziej szczegółowo

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka Wydział Fizyki, Uniwersytet w Białymstoku Kod USOS Karta przedmiotu Przedmiot Grupa ECTS Fizyka Wysokich Energii 9 Kierunek studiów: fizyka Specjalność: fizyka Formy zajęć Wykład Konwersatorium Seminarium

Bardziej szczegółowo

Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej

Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej Zenon Janas 6 stycznia 015 r. Fizyka subatomowa Fizyka subatomowa zajmuje się badaniem własności i oddziaływań obiektów o rozmiarach mniejszych niż rozmiary atomów.

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Wykład 2 9 października 2017 A.F.Żarnecki

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD IV.2013

WYKŁAD IV.2013 Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 10 24.IV.2013 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Teoria cząstek elementarnych- opis zdarzeń Rachunek zaburzeń i nieskończoności Renormalizacja Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 17.III.2010 Oddziaływania: elektromagnetyczne i grawitacyjne elektromagnetyczne i silne (kolorowe) Biegnące stałe sprzężenia:

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z Oddziaływania słabe Bozony pośredniząe i Z eksperymenty UA1, DELPHI Uniwersalność leptonowa przykłady: rozpady ; zasy żyia leptonów i w rozpadah beta Sprzężenia leptonowe Sprzężenia kwarkowe - mieszanie

Bardziej szczegółowo

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki subatomowej

Podstawy fizyki subatomowej Podstawy fizyki subatomowej Zenon Janas Zakład Fizyki Jądrowej IFD UW ul. Pasteura 5 p..81 tel. 55 3 681 e-mail: janas@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~janas/fsuba/fizsub.htm Zasady zaliczenia Obecność

Bardziej szczegółowo

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39 Skad się bierze masa Festiwal Nauki Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 dr hab. A.F.Żarnecki Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych Instytut Fizyki Doświadczalnej Skad się bierze masa Festiwal Nauki,

Bardziej szczegółowo

Zjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony

Zjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony Zjonizowana cząstczka wodoru H - lktron i dwa protony Enrgia potncjalna lktronu w polu lktrycznym dwu protonów ˆ pˆ H = m pˆ 1 m p pˆ m p 1 1 1 4πε 0 r0 r1 r Hamiltonian cząstczki suma nrgii kintycznj

Bardziej szczegółowo

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

Oddziaływania słabe i elektrosłabe Oddziaływania słabe i elektrosłabe IX ODDZIAŁYWANIA SŁABE Kiedy są widoczne. Jak bardzo są słabe. Teoria Fermiego Ciężkie bozony pośredniczące. Łamanie parzystości P. ODDZIAŁYWANIA ELEKTROSŁABE Słabe a

Bardziej szczegółowo

Wstęp do oddziaływań hadronów

Wstęp do oddziaływań hadronów Wstęp do oddziaływań hadronów Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia GórniczoHutnicza Wykład 3 M. Przybycień (WFiIS AGH) Wstęp do oddziaływań hadronów Wykład 3 1 / 16 Diaramy

Bardziej szczegółowo

Zjawisko Zeemana (1896)

Zjawisko Zeemana (1896) iczby kwantow Zjawisko Zana (1896) Badani inii widowych w siny pou agntyczny, prowadzi do rozszczpini pozioów nrgtycznych. W odu Bohra, kwantowani orbitango ontu pędu n - główna iczba kwantowa n = 1,,

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 3 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW sem.zim.2010/11 Masy, czasy życia cząstek elementarnych Kwarki: zapach i kolor Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Bardziej szczegółowo

Metoda badania cząstek elementarnych

Metoda badania cząstek elementarnych Cząstki elementarne Metoda badania cząstek elementarnych Cząstek elementarnych nie da się wziąć w rękę czy położyć na wadze, dlatego stosuje się metody pośrednie, pozwalające na identyfikację takich cząstek.

Bardziej szczegółowo

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania 1. Ogólne wyrażenia na aberrację światła. Rozpad cząstki o masie M na dwie cząstki o masach m 1 i m 3. Rozpraszanie fotonów z lasera GaAs

Bardziej szczegółowo

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?...

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Wielka Unifikacja Wykład XI Co to jest ładunek?... Elementy fizyki czastek elementarnych Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Asymptotyczna swoboda QCD Unifikacja SU(5) Problemy Modelu Standardowego

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych

Wszechświat cząstek elementarnych Wszechświat cząstek elementarnych Maria Krawczyk i A. Filip Żarnecki Instytut Fizyki Teoretycznej i Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Fizyki UW semestr letni, rok akad. 2011/12. 210/9 http://www www.fuw.edu.pl/~

Bardziej szczegółowo

Dynamika relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna Dynamika relatywistyczna Fizyka I (Mechanika) Wykład XII: masa niezmiennicza i układ środka masy zderzenia elastyczne czastki elementarne rozpady czastek rozpraszanie nieelastyczne Dynamika relatywistyczna

Bardziej szczegółowo

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek Krzysztof Kurek Data selection Plan Statyczny model kwarków Plan Statyczny model kwarków i symetrie SU(N) zapachowe. Elastyczne rozpraszanie elektronów na nukleonie. Składniki punktowe wewnątrz nukleonu.

Bardziej szczegółowo

Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna

Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna Leptony Hadrony Skąd wiemy, że atomy mają strukturę? Podobnie jak na atomy można spojrzeć na hadrony Rozpatrzmy wpierw proton i neutron http://pdg.lbl.gov 938.27203(8)

Bardziej szczegółowo

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe Aleksander Filip Żarnecki Wykład ogólnouniwersytecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 7 listopada 2017 A.F.Żarnecki WCE Wykład

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD IX Oddziaływania słabe T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Rola oddziaływań słabych w przyrodzie Oddziaływania słabe są odpowiedzialne (m.in.) za:

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 9. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

WYKŁAD 9. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 9 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW 1.XII.2010 Teoria cząstek elementarnych- opis zdarzeń Rachunek zaburzeń i nieskończoności Renormalizacja Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski Fizyka 2 wykład 14 Janusz Andrzejewski Atom wodoru Wczesne modele atomu -W czasach Newtona atom uważany była za małą twardą kulkę co dość dobrze sprawdzało się w rozważaniach dotyczących kinetycznej teorii

Bardziej szczegółowo

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar Wielka Unifikacja Wykład XI Co to jest ładunek?... Elementy fizyki czastek elementarnych Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar Biegnaca stała sprzężenia QCD Unifikacja SU(5) Leptokwarki

Bardziej szczegółowo

Bozon Higgsa oraz SUSY

Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa oraz SUSY Bozon Higgsa Poszukiwania bozonu Higgsa w LEP i Tevatronie - otrzymane ograniczenia na masę H Plany poszukiwań w LHC Supersymetria (SUSY) Zagadkowe wyniki CDF Masy cząstek cząstki

Bardziej szczegółowo

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III Struktura protonu Elementy fizyki czastek elementarnych Wykład III kinematyka rozpraszania doświadczenie Rutherforda rozpraszanie nieelastyczne partony i kwarki struktura protonu Kinematyka Rozpraszanie

Bardziej szczegółowo

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność (pseudorapidity). Rozpraszanie leptonów na hadronach. Zmienna x Bjorkena.

Bardziej szczegółowo

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak Fizyka cząstek elementarnych Tadeusz Lesiak 1 WYKŁAD VII Elektrodynamika kwantowa T.Lesiak Fizyka cząstek elementarnych 2 Krótka historia oddziaływań elektromagnetycznych 1900-1930 r. powstanie mechaniki

Bardziej szczegółowo

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów)

Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów) Wszechświat cząstek elementarnych (dla humanistów) Maria Krawczyk i A. Filip Żarnecki nstytut Fizyki Teoretycznej Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Fizyki UW Odkrycie cząstki Higgsa w LHC (CERN )

Bardziej szczegółowo

Rozpraszanie elektron-proton

Rozpraszanie elektron-proton Rozpraszanie elektron-proton V Badania struktury atomu - rozpraszanie Rutherforda. Rozpraszanie elastyczne elektronu na punktowym protonie. Rozpraszanie elastyczne elektronu na protonie o skończonych wymiarach.

Bardziej szczegółowo