15. Funkcje i procedury składowane PL/SQL

Transkrypt

1 15. Funkcje i procedury składowane PLSQL SQL i PLSQL (Structured Query Language - SQL) Język zapytań strukturalnych SQL jest zbiorem poleceń, za pomocą których programy i uŝytkownicy uzyskują dostęp do bazy danych. SQL pozwala pracować z danymi na poziomie logicznym. Wszystkie liczące się w przemyśle systemy zarządzania relacyjnymi bazami danych obsługują SQL. PLSQL jest proceduralnym rozszerzeniem języka SQL, opracowanym przez Oracle. PLSQL jest językiem programowania 4-tej generacji (4GL), który charakteryzuje się cechami takimi jak enkapsulacja danych, przeciąŝanie funkcji, kolekcje, obsługa wyjątków, ukrywanie informacji. [40] UŜywając funkcji i procedur języka PLSQL moŝna ułatwić wprowadzanie, aktualizację i zapytania o dane. Dotyczy to zarówno pracy przy konsoli z językiem SQL, jak i bardziej zaawansowanych zastosowań takich jak operacje na danych za pomocą aplikacji internetowych wykonywanych po stronie serwera. Dodatkową zaletą stosowania funkcji składowanych jest zwiększenie bezpieczeństwa systemu, poprzez ukrycie przed uŝytkownikami struktury przechowywanych danych Podstawy PLSQL Na przykładach pokazane zostaną podstawowe właściwości języka PLSQL Typy danych uŝytkownika Funkcje składowane mogą zwracać wartości skalarne lub złoŝone. Typami skalarnymi są standardowe typy języka ANSI SQL, takie jak INT, FLOAT, CHAR. Typy złoŝone wykorzystujemy dla funkcji, które zwracają kolekcje, identycznie jak instrukcja SELECT języka SQL. Rozpatrzmy utworzenie typów danych, które będą wykorzystane przez funkcję pokaz_klientow zwracającą informacje modelowane przez encję KLIENT z rys

2 W celu usunięcia istniejących definicji typów uŝywamy poleceń: drop type zbior_klientow; drop type klient; Tworzymy typ opisujący pojedynczy wiersz tabeli: create type klient as object ( ); id_kl integer, nazwa_kl varchar2(64), adres varchar2(64) show error; Polecenie show error pokazuje stan operacji. Tworzymy kolekcję opisującą wiele wierszy tabeli: create type zbior_klientow as table of klient; Usuwanie funkcji. W celu usunięcia istniejącej funkcji lub procedury uŝywamy poleceń: drop function nazwa_funkcji; drop procedure nazwa_procedury; W przypadku, gdy funkcja lub procedura nie istnieje, pojawi się komunikat o błędzie, który moŝna zignorować Tworzenie procedur i funkcji Procedury są podprogramami nie zwracającymi wartości. Na przykład, usuwanie klienta na podstawie podanego identyfikatora moŝe zrealizować procedura: create procedure usun_klienta (id integer) is begin end; delete from klienci where id_kl = id; show error; 195

3 Zarówno procedury jak i funkcje mogą posiadać zmienne lokalne. Deklarowane są one przed słowem BEGIN. Funkcje modyfikujące dane muszą być definiowane z dyrektywą kompilatora PRAGMA AUTONOMOUS_TRANSACTION. Na przykład, funkcja dodająca nowego klienta moŝe wyglądać następująco: create function nowy_klient (nazwa varchar2, adres varchar2) return integer is PRAGMA AUTONOMOUS_TRANSACTION; id int; begin end; select klient_seq.nextval into id from dual; insert into klienci values (id,adres,nazwa); commit; return id; show error; PoniewaŜ nastąpi modyfikacja danych, uŝywamy odpowiedniej dyrektywy kompilatora. Działanie funkcji jest następujące: uŝywając sekwencji wybieramy kolejny identyfikator klienta, wstawiamy nowe dane, zatwierdzamy wstawienie danych, zwracamy identyfikator nowego klienta. Funkcje lub procedury mogą posiadać parametry domyślne, których nie musimy podawać przy wywołaniu, np.: create function nowe_zamowienie(klient integer, return integer is begin end; Wywołanie funkcji lub procedury data date default sysdate) W celu wywołania funkcji zwracającej wartość skalarną uŝywamy instrukcji: 196

4 select nazwa_funkcji(parametr,... parametr) from dual; Funkcję zwracającą tabelę wywołujemy w następujący sposób: select * from TABLE( CAST(nazwa_funkcji(par_1,...,par_n) as typ_funkcji) ); Procedurę wywołuje instrukcja: call nazwa_procedury(parametr,..., parametr); Sterowanie warunkowe, iteracje i kursory Kursor jest zmienną, za pomocą której uzyskujemy dostęp do wyniku zapytania. Jest wygodnym narzędziem przy wykonywaniu iteracji. Pokazane zostanie zastosowanie kursora, iteracji i instrukcji warunkowej, na przykładzie funkcji zwracającej 5 kolejnych wierszy tabeli KLIENCI. create function pokaz_klientow(pierwszy int) return zbior_klientow as wynik zbior_klientow; k klient; i int; cursor c is select * from klienci where id_kl >= pierwszy order by id_kl; begin i := 5; wynik := zbior_klientow(); k := klient(null,null,null); for dane in c loop if i <= 0 then exit; end if; i := i-1; wynik.extend; k.id_kl := dane.id_kl; k.nazwa_kl:=dane.nazwa_kl; k.adres:=dane.adres; wynik(wynik.count) := dane_klienta; end loop; return wynik; end; show error; 197

5 Działanie funkcji jest następujące: deklarujemy kolekcję przechowującą dane zwracane przez funkcję (zmienna wynik), licznik pobranych wierszy (zmienna i), kursor (zmienna c) i rekord na jeden wiersz kursora (zmienna k) inicjalizujemy licznik, kolekcję i rekord, przeprowadzamy iterację po wyniku zapytania o klientów, wykorzystując pętlę for, dołączamy do wyniku kolejne wiersze zapytania; sprawdzamy warunek wyjścia z pętli instrukcją warunkową if. PoniewaŜ funkcja nie modyfikuje danych, nie jest potrzebna ani dyrektywa PRAGMA AUTONOMOUS_TRANSACTION, ani potwierdzanie transakcji instrukcją commit. Warto nadmienić, Ŝe w bazie danych Oracle moŝna takŝe w inny sposób uzyskać zwrócenie N wierszy zapytania: select * from klienci where Zgłaszanie wyjątku id_kl >= 10 and ROWNUM <= N order by id_kl; W przypadku, gdy istnieje potrzeba przerwania funkcji i zgłoszenia błędu uŝytkownikowi, moŝna uŝyć funkcji raise_application_error, np.: IF cena <= 0 THEN END IF; raise_application_error(-20000, 'Musi być cena > 0'); Przedstawienie problemu Celem ćwiczenia jest utworzenie funkcji składowanych umoŝliwiających przeprowadzanie niektórych operacji na danych dla prostego systemu przetwarzania zamówień Model danych systemu Model danych przedstawiony w postaci diagramu ERD pokazany jest na rys Atrybuty encji z diagramu przedstawiono w tab

6 Tab Atrybuty encji Encja Atrybut Opis Typ Atrybut kluczowy numer Numer porządkowy INTEGER x pozycji POZYCJA ilosc Ilość towaru NUMBER(6,2) ZAMÓWIENIA cena Wartość jedn. towaru NUMBER(6,2) wartosc cena*ilosc NUMBER(6,2) id_kl Identyfikator klienta INTEGER x KLIENT nazwa_kl Nazwa klienta VARCHAR2(64) adres_kl Adres klienta VARCHAR2(64) id_zam Identyfikator INTEGER x zamówienia data_wyst Data wystawienia DATE ZAMÓWIENIE stan ZłoŜone, zrealizowane lub anulowane INTEGER zam_og Wartość zamówienia NUMBER(6,2) kod_wyr Kod wyrobu INTEGER x nazwa_wyr Nazwa wyrobu VARCHAR2(64) WYRÓB ilosc Ilość w magazynie NUMBER(6,4) dostepne Ilość po uwzględnieniu złoŝonych zamówień NUMBER(6,4) cena_jedn Cena jednostkowa NUMBER(6,2) 199

7 ZAMOWIENIE zlozone przez sklada KLIENT zawiera jest na POZYCJA_ZAMÓWIENIA dotyczy wystepuje na WYROB Rys Diagram ERD wykorzystywany w ćwiczeniu Przebieg ćwiczenia Zalogować się do bazy danych Oracle za pomocą programu SQL Plus i uruchomić skrypt tworzący schemat relacyjny odpowiadający diagramowi z rys Wykorzystując przykłady z rozdziału 15.2 wykonać następujące ćwiczenia: Napisać funkcję nowy_klient wstawiającą dane nowego klienta do tabeli KLIENCI. Identyfikator klienta wygenerować za pomocą pseudokolumny nextval sekwencji klient_seq. Funkcja powinna zwracać identyfikator wstawianego klienta (typ danych int). Napisać procedurę usuwającą klienta na podstawie podanego identyfikatora. Utworzyć typy danych: obiekt klient przechowujący dane identyczne jak encja KLIENT; kolekcję zbior_klientow przechowującą informacje o wielu klientach. Napisać funkcję pokaz_klientow_p zwracającą informacje o klientach. Funkcja przyjmuje dwa parametry: identyfikator pierwszego klienta i ilość klientów następujących po nim. Typ danych zwracany przez funkcję to kolekcja utworzona w poprzednim zadaniu. Wykorzystać iterację i kursor. Funkcja zwraca klientów, których identyfikatory są większe od podanego parametru. 200

8 Napisać funkcję pokaz_klientow_t zwracającą informacje o klientach. Funkcja przyjmuje dwa parametry: identyfikator ostatniego klienta i ilość poprzedzających go klientów. Typ danych zwracany przez funkcję to kolekcja utworzona w poprzednim zadaniu. Wykorzystać iterację i kursor. Funkcja zwraca klientów, których identyfikatory są mniejsze od podanego parametru. Napisać funkcję aktualizuj_dane_klienta aktualizującą informacje o kliencie. Sprawdzić działanie funkcji i procedury. Wzorując się na funkcjach obsługujących tabelę klienci, napisać funkcje obsługujące tabelę wyroby. 201