5 POZASŁONECZNE UKŁADY PLANETARNE
|
|
- Bogusław Urbaniak
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 5 POZASŁONECZNE UKŁADY PLANETARNE
2
3 Czy czarna dziura może mieć układ planetarny?
4 Czy czarna dziura może mieć układ planetarny? Czy dostępna jest metoda umożliwiającą wykrycie planet okrążających czarną dziurę?
5 Czy czarna dziura może mieć układ planetarny? Czy dostępna jest metoda umożliwiającą wykrycie planet okrążających czarną dziurę? Czy może istnieć strefa habitacyjna w takim układzie planetarnym?
6
7 Światy poza naszym światem Do there exist many worlds, or is there but a single world? This is one of the most noble and exalted questions in the study of Nature. Albert Wielki ( ) Wraz z odkrywaniem budowy i wielkości Wszechświata stało się oczywiste, że gwiazdy stałe to odległe słońca a zatem powinny istnieć też planety poza słonecznymi. Próby odkrycia planet pozasłonecznych (egzoplanet) podejmowano od połowy XIX w. Na sukces trzeba było jednak czekać ponad 100 lat, do końca XX w.
8 Ogólna definicja planety nie została sformułowana, ale rozsądnym byłoby połączenie definicji IAU dla Układu Słonecznego z definicją Grupy Roboczej ds. Planet Pozasłonecznych IAU. planeta to ciało niebieskie, które: a) znajduje się na orbicie wokół gwiazdy lub pozostałości po gwieździe; b) ma masę mniejszą niż masa graniczna wymagana dla reakcji termojądrowej z udziałem deuteru (około 13 M J ), tzn. nie jest brązowym karłem c) ma wystarczającą masę, aby jego siła grawitacji przekraczała siły sztywności tego ciała, prowadząc do osiągnięcia kształtu odpowiadającego równowadze hydrostatycznej ; d) oczyściło sąsiedztwo swojej orbity
9 Metody wykrywania Do wykrywania egzoplanet wykorzystywanych jest kilka metod. Większość z nich to metody pośrednie planeta nie jest obserwowana wprost, ale przez swój wpływ na jej otoczenie. Każda z metod jest czuła na inne typy planet. chronometraż pulsarów i układów podwójnych zaćmieniowych metoda prędkości radialnych (dopplerowska) astrometria metoda tranzytu mikrosoczewkowanie grawitacyjne obrazowanie metoda dysków planetarnych
10 Metody wykrywania
11 Metody wykrywania chronometraż pulsarów / układów podwójnych / zmiennych pulsujących Metoda wykorzystuje wysoką regularność impulsów pulsara. Jeżeli pulsar obiegany jest przez planetę(y) to jego ruch wokół barycentrum powoduje periodyczne zmiany w częstotliwości obserwowanych impulsów. Metoda jest czuła na planety o różnych masach (nawet <M Z ) i niedużych okresach obiegu (krótki ciąg obserwacyjny). Można ją zastosować też do układów podwójnych zaćmieniowych i gwiazd pulsujących. Pierwsze odkrycie ogłoszono w 1992 planety wokół PSR
12 Metody wykrywania metoda prędkości radialnych Obieg gwiazdy i jej planet(y) wokół barycentrum powoduje dopplerowskie przesunięcie linii widmowych gwiazdy. Mierząc te przesunięcia można wyznaczyć składową radialną prędkości gwiazdy wokół barycentrum a stąd masę planet(y). Planeta m obiega gwiazdę M w czasie P po orbicie kołowej w odległości a. Prędkość orbitalna gwiazdy wynosi: 2 am v P Orbita widoczna jest dla obserwatora od kątem i, więc radialna prędkość mierzona wynosi: vsin i v rad Z 3. prawa Keplera i definicji barycentrum mamy: 2 3 GP M m 4 2 a MaM mam a a M am Łącząc powyższe wzory otrzymamy: 2 G msin i v rad P M m 2/ 3 lub tzw. funkcję mas pozwalającą obliczyć masę planety jeśli znamy masę gwiazdy: m sin i vradp f ( m) 2 M m 2 1/3 G
13 Metody wykrywania metoda prędkości radialnych Dokładne wyznaczenie prędkości radialnej (ok. 1 m/s) wymaga pomiaru przesunięć wielu linii widmowych. Oszacowanie kąta i wymaga dodatkowych obserwacji astrometrycznych. Metoda preferuje planety masywne o krótkich okresach orbitalnych. Metodą tą odkryto znaczną część znanych planet, ale planety-ziemie nie są dla niej obecnie technicznie nieosiągalne. Gliese 436b gorący neptun
14 Metody wykrywania astrometria Astrometria wykorzystuje podobną zasadę jak metoda dopplerowska. W astrometrii mierzone są zmiany położenia gwiazdy na niebie wywołane jej ruchem wokół barycentrum układu gwiazda planeta(y) Planeta m obiega gwiazdę M (odległą od Ziemi o d) po orbicie kołowej w odległości a. Promień orbity gwiazdy wokół barycentrum wynosi: m a M a M m Z Ziemi jest on widoczny pod kątem: a a m sin M d d M m Metoda preferuje planety na szerokich orbitach (najlepiej masywne). Do tej pory metodą tą nie odkryto żadnej planety (nie potwierdzono). Problemem jest zbyt mała dokładność obserwacji długoczasowych (około 1 mas). Dla przykładu Jowisz dla obserwatora odległego o 5 pc powoduje wychylenia Słońca o zaledwie 0.5 mas.
15 Metody wykrywania metoda tranzytu Przy odpowiednim położeniu orbity egzoplanety, raz na okres obiegu przechodzi ona na tle gwiazdy macierzystej powodując spadek widzianej jasności tej gwiazdy. Charakterystyki takiego tranzytu różnią się od spadku jasności związanego np. aktywnością gwiazdy (inny profil fotometryczny i zamiany spektralne). Planeta o promieniu R p obiega gwiazdę o promieniu R g. Pomijając zmiany jasności związane z gwiazdą, spadek obserwowanego strumienia w czasie tranzytu wynosi (zaćmienie pełne): f R p f Rg Zmiany te nie przekraczają 0.01 mag dla dużych planet (Jowisz). Planety ziemskie wymagają większej czułości i obserwacji poza atmosferą (scyntylacja). 2 tranzyt planety COROT-9b (gorący Jowisz)
16 Metody wykrywania metoda tranzytu Zalety metody to: łatwość stosowania na dużej próbce gwiazd oszacowanie rozmiaru planety (i gęstości przy połączeniu z metodą dopplerowską) możliwość detekcji atmosfery możliwość detekcji planet typu ziemskiego Wada to wymagana wysoka czułość i niskie prawdopodobieństwo tranzytu. Planeta Kepler-10b jedna z mniejszych znanych obecnie egzoplanet (3.3 M Z, R=1.4R Z ) wokół zwykłej gwiazdy
17 Metody wykrywania metoda tranzytu Zakrycia stanowią podstawę dla dwóch kolejnych metod detekcji: chronometraż wystąpienia tranzytu (TTV - Transit Timing Variation) nierównomierne odstępy między kolejnymi tranzytami mogą być wywołane obecnością kolejnej planet(y) chronometraż długości trwania tranzytu (TDV - Transit Duration Variation) zmienny czas trwania tranzytu może być wywołany przez obecność księżyca (egzoksiężyca) Metody te mają wysoką czułość. Możliwe jest wykrycie planet typu ziemskiego. TTV planety Kepler-19b wskazujący na obecność drugiej planety
18 Metody wykrywania mikrosoczewkowanie grawitacyjne Metoda wykorzystuje ugięcie światła w polu grawitacyjnym opisywane przez ogólną teorię względności. Silne soczewkowanie grawitacyjne działa w skali galaktycznej.
19 Metody wykrywania mikrosoczewkowanie grawitacyjne Słabsza wersja soczewkowania grawitacyjnego działa w skali mas gwiazd i mniejszych. Pozwala na pośrednie zaobserwowanie obiektów słabych lub nieświecących, np.: gwiazd neutronowych, brązowych karłów, i planet.
20 Metody wykrywania mikrosoczewkowanie grawitacyjne Słabsza wersja soczewkowania grawitacyjnego działa w skali mas gwiazd i mniejszych. Pozwala na pośrednie zaobserwowanie obiektów słabych lub nieświecących, np.: gwiazd neutronowych, brązowych karłów, i planet.
21 Metody wykrywania mikrosoczewkowanie grawitacyjne Metoda mikrosoczewkowania pozwala wyznaczyć masę planety i odległość od własnej gwiazdy. Zalety metody to możliwość detekcji planet mało masywnych i zastosowania do dużej liczby gwiazd (badanie powszechności planet w Galaktyce). Wadą jest niepowtarzalność zjawiska dla danej planety oraz zwykle niemożność zastosowania do odkrytej egzoplanety innych metod detekcji (zbyt daleko). OGLE-2005-BLG-390Lb jedna z najlżejszych planet odkrytych mikrosoczewkowaniem ( 5.5 M Z ) OGLE-2003-BLG-235Lb pierwsza planeta odkryta mikrosoczewkowaniem ( 2.6 M J )
22 Metody wykrywania obrazowanie Bezpośrednie zaobserwowanie egzoplanety wymaga zastosowania zaawansowanych technik (vortex coronagraph, nulling interferometry) a dodatkowo obserwacji w podczerwieni (kontrast jasności między planetą a gwiazdą wynosi >10 9 :1 dla światła widzialnego i >10 5 :1 dla podczerwieni). Modelowa jasność wiru optycznego dla pojedynczego źródła
23 Metody wykrywania obrazowanie Obecnie metoda pozwala wykryć planety większe od Jowisza na szerokich orbitach (>10 AU). Do tej pory uzyskano obrazy 25 planet o masach do 12 M J oraz ponad 20 obiektów o większych masach. Fomalhaut b najlżejsza planeta odkryta obrazowaniem i jedyna w świetle widzialnym (<2 M J ) [HST, koronograf] układ planetarny HR 8799 jedyny wielokrotny odkryty obrazowaniem [obserwatoria Keck i Palomar]
24 Metody wykrywania obrazowanie Obecnie metoda pozwala wykryć planety większe od Jowisza na szerokich orbitach (>10 AU). Do tej pory uzyskano obrazy 25 planet o masach do 12 M J oraz ponad 20 obiektów o większych masach. Dysk pyłowy i planeta w układzie Beta Pictoris
25 Metody wykrywania metoda dysków planetarnych Niektóre cechy dysków planetarnych mogą zdradzać obecność planet (przerwy, zgęszczenia). Struktura dysku odkrytego wokół Epsilon Eridani wskazuje na możliwość istnienia 1-2 planet (poza Epsilon Eridani b odkrytą metodą dopplerowską, nie potwierdzone).
26 Metody wykrywania skuteczność metod radial velocity transit timing direct imaging microlensing
27 Metody wykrywania skuteczność metod J N Z
28 Metody wykrywania skuteczność metod radial velocity transit astrometry
29 Cechy egzoplanet Obecnie znanych jest ponad 1854 egzoplanet (potwierdzonych). Około 90% z nich znajduje się w odległości do 1000 lś. Z dotychczasowych odkryć możemy stwierdzić: planety są zjawiskiem powszechnym różnorodność układów planetarnych i planet jest znacznie większa niż to co widzimy w Układzie Słonecznym (gorące jowisze, super-ziemie) Ze względu na ograniczenia stosowanych metod nie możemy stwierdzić jak bardzo (nie)typowy jest Układ Słoneczny i planety typu Ziemi (zamieszkiwalne).
30 Cechy egzoplanet
31 Cechy egzoplanet
32 Cechy egzoplanet Planety potrzebują do powstania pierwiastków metalicznych. Gwiazdy o mniejszej metaliczności rzadziej posiadają planety. Próba wykrycia planet metodą tranzytów w gromadzie 47 Tuc nie przyniosła żadnego odkrycia. pop. II / pop. I
33 Wyspy życia Z poszukiwaniem egzoplanet wiąże się poszukiwanie życia pozaziemskiego. Podstawowym problemem w tych poszukiwaniach jest brak uniwersalnej definicji życia i szczegółowego określenia warunków potrzebnych do jego powstania i istnienia. Te braki zmuszają nas do przyjęcia (chwilowo) ziemskiego punktu widzenia. Szukamy zatem planet skalistych, na których woda może istnieć w formie ciekłej przez dłuższy czas (> lat?).
34 Czy czarna dziura może mieć układ planetarny? Czy dostępna jest metoda umożliwiającą wykrycie planet okrążających czarną dziurę? Czy może istnieć strefa habitacyjna w takim układzie planetarnym?
35
36 Wyspy życia Pozaziemskie życie inteligentne paradoks Fermiego "Jeśli istnieje wiele zaawansowanych pozaziemskich cywilizacji, to dlaczego nie znaleźliśmy dotąd żadnych ich śladów?" (wybrane) możliwe odpowiedzi: szukamy zbyt krótko, nie tam gdzie trzeba, nieodpowiednio Oni nie chcą być odkryci teorie spiskowe nie ma innego życia inteligentnego, co najmniej w naszej części Galaktyki Hipoteza jedynej Ziemi (rare Earth hypothesis): planety na których mogło pojawić się życie w postaci prostych, jednokomórkowych form są dość powszechne; planety na których obecne są formy złożone (zwierzęta, rośliny) są skrajnie rzadkim zjawiskiem
37
38 Podstawowy warunek Ciało planetarne powinno być w strefie zamieszkiwalnej (habitable zone HZ, ekosfera), czyli w obszarze, w który warunki fizyczne mogą sprzyjać powstaniu/istnieniu życia (typu ziemskiego )
39 Martwe strefy wczesny Wszechświat galaktyki są zbyt młode, aby zawierać odpowiednią ilość metali potrzebną do powstania planet typu ziemskiego; częste niebezpieczne zjawiska aktywne (kwazary, supernowe) gromady kuliste zawierają do miliona gwiazd, ale mają zbyt małą metaliczność, aby możliwe było powstanie planet ziemskich odpowiednio dużych; gwiazdy typu słonecznego są stare i osiągnęły już fazę czerwonych olbrzymów na planetach wewnętrznych jest zbyt gorąco; częste bliskie zbliżenia gwiazd zaburzają orbity planet
40 Martwe strefy galaktyki eliptyczne gwiazdy są zbyt ubogie w metale; gwiazdy typu słonecznego są stare i osiągnęły już fazę czerwonych olbrzymów na planetach wewnętrznych jest zbyt gorąco małe galaktyki większość gwiazd jest uboga w metale
41 Martwe strefy centra galaktyk procesy wysokoenergetyczne utrudniają istnienie złożonych form życia krańce galaktyk dużo część gwiazd jest uboga w metale
42 Martwe strefy układy planetarne z "gorącymi Jowiszami" zmniejszanie się orbit gazowych olbrzymów destabilizuje orbity planet wewnętrznych układy planetarne z dużymi planetami na orbitach wyraźnie spłaszczonych orbity planet mogą być niestabilne; niektóre planety wyrzucane są w przestrzeń międzygwiazdową przyszłe gwiazdy uran, potas, tor są prawdopodobnie zbyt rzadkie, aby dostarczyć odpowiednią ilość ciepła koniecznego dla utrzymania ciekłego wnętrza planet
43 Czynniki niezbędne do życia (prawdopodobnie) kluczowe czynniki, dzięki którym może pojawić się i rozwijać życie (mogło pojawić się na Ziemi) ogólny podział położenie właściwości planety najbliższe sąsiedztwo Obszary, posiadające wymagane cechy to potencjalne strefy zamieszkiwalne są (mogą być) wyspami życia.
44 Wyspy życia HZ na poziomie Wszechświata: (w czasie) odpowiednia ilość metali pojawia się dopiero po pewnym czasie od Wielkiego Wybuchu (w przestrzeni)??
45 Wyspy życia HZ na poziomie galaktyk: typ galaktyki galaktyki nieregularne, eliptyczne, małe nie mają odpowiednio dużej metaliczności położenie w galaktyce spiralnej (galaktyczna HZ): poza obszarem centrum (duże zagęszczenie gwiazd, częste zjawiska wysokoenergetyczne) poza skrajem dysku (mała metaliczność) poza halo (mała metaliczność, stare gwiazdy, gęsto upakowane) orbita mało eliptyczna gwarantująca pozostawanie w galaktycznej HZ unikanie ramion spiralnych(?)
46 Wyspy życia HZ na poziomie gwiazd: gwiazdy masywniejsze (O, B, A) od Słońca żyją za krótko i są zbyt silnym źródłem UV gwiazdy mało masywne (typ M) mają HZ bardzo blisko siebie planeta narażona jest na rotację synchroniczną i promieniowanie związane z aktywnością rozbłyskową gwiazdy ciągu głównego typ widmowy temperatura promień masa jasność względem Słońca czas życia [mln lat] obfitość
47 Wyspy życia HZ na poziomie gwiazd: układy podwójne/wielokrotne tak, o ile możliwe są stabilne orbity planet gwiazdy zmienne nie ze względu na niestabilny strumień promieniowania gromady otwarte nie bo są zbyt młode gromady kuliste nie
48 Wyspy życia HZ na poziomie gwiazd: najodpowiedniejsze będą gwiazdy typów F, G, K (masy od 1.7 do 0.5 M Słońca) takie gwiazdy stanowią niecałe 15% gwiazd w Galaktyce ważna informacja stąd wynikająca: Słońce nie jest przeciętną gwiazdą około 90% gwiazd jest mniej masywna, około 2/3 gwiazd należy do układów podwójnych/wielokrotnych
49 Wyspy życia HZ na poziomie układów planetarnych: klasyczna HZ to obszar wokół gwiazdy, w którym warunki fizyczne na planecie umożliwiają istnienie wody w stanie ciekłym ale, jasność gwiazdy z wiekiem rośnie, czyli HZ się oddala przy odpowiedniej odległości planeta będzie pozostawać w HZ dostatecznie długo (mld lat, CHZ ciągła strefa zamieszkiwalna) HZ obecnie HZ za 3.5 mld
50 Wyspy życia ważne uwagi do planetarnej HZ: położenie HZ/CHZ zależy też od samej planety (dla Ziemi AU) orbita planety powinna mieć małe spłaszczenie planeta pozostaje w HZ w ciągu swojego roku gorące wnętrze planety/księżyca może utrzymać proste formy życia nawet jeśli znajduje się ona/on poza klasyczną HZ, np.: księżyce planet zewnętrznych planety wyrzucone poza macierzysty układ planetarny
51 Wyspy życia ważne uwagi do planetarnej HZ: dokładne położenie HZ zależy również od typu organizmów: MHZ strefa HZ dla mikroorganizmów; najszersza, może obejmować cały układ planetarny (ekstremofile) AHZ/PHZ strefa HZ dla zwierząt/roślin wyższych; węższa niż MHZ (temperatura wody znacznie poniżej temperatury wrzenia)
52 Wyspy życia ważne (?) cechy planety: odpowiednią ilość metali, w tym: pierwiastków radioaktywnych, węgla i wody obecność atmosfery, oceanów i lądu, magnetosfery odpowiednia wielkość potrzebna do utrzymania atmosfery, wolnego stygnięcia wnętrza i zróżnicowania topografii obiekt skalisty (planeta, księżyc,??planety gazowe/lodowe/wodne??) odpowiednia budowa wewnętrzna (gęste jądro, częściowo ciekłe, skorupa z lżejszych pierwiastków) obrót niesynchroniczny
53 Wyspy życia ważne (?) cechy planety: obecność tektoniki płyt: zwiększanie bioróżnorodności (zmniejszanie podatności na wymierania) poprzez stymulację ewolucji organizmów wpływ na globalny termostat poprzez umożliwienie obiegu gazów cieplarnianych w cyklu: wulkanizm wietrzenie subdukcja wpływ na globalne pole magnetyczne poprzez umożliwienie ruchów konwekcyjnych w ciekłym wnętrzu planety
54 Wyspy życia inne ważne (?) wymagania: odpowiednia intensywność zderzeń z innymi ciałami, brak dużych kolizji po okresie początkowym dostarczenie przez komety/planetoidy/meteoroidy wody, węgla, azotu związków organicznych (w przypadku sterylizacji planety) odpowiednie występowanie zjawisk powodujących wielkie wymierania (stymulacja ewolucji)
55 Wyspy życia cechy otoczenia obecność dużej planety zewnętrznej (typu gazowy olbrzym) zmniejszanie (?) częstotliwości zderzeń z planetoidami poprzez oczyszczanie przestrzeni międzyplanetarnej z tych ciał brak dużych planet na orbitach wyraźnie spłaszczonych i (?) blisko gwiazdy macierzystej
56 Wyspy życia cechy otoczenia obecność dużej planety zewnętrznej (typu gazowy olbrzym) zmniejszanie (?) częstotliwości zderzeń z planetoidami poprzez oczyszczanie przestrzeni międzyplanetarnej z tych ciał brak dużych planet na orbitach wyraźnie spłaszczonych i (?) blisko gwiazdy macierzystej
57 Wyspy życia cechy otoczenia obecność dużego księżyca (pływy, stabilizacja nachylenia osi obrotu)
58 Wyspy życia Pozaziemskie życie inteligentne paradoks Fermiego "Jeśli istnieje wiele zaawansowanych pozaziemskich cywilizacji, to dlaczego nie znaleźliśmy dotąd żadnych ich śladów?" (wybrane) możliwe odpowiedzi: szukamy zbyt krótko, nie tam gdzie trzeba, nieodpowiednio Oni nie chcą być odkryci teorie spiskowe nie ma innego życia inteligentnego, co najmniej w naszej części Galaktyki Hipoteza jedynej Ziemi (rare Earth hypothesis): planety na których mogło pojawić się życie w postaci prostych, jednokomórkowych form są dość powszechne; planety na których obecne są formy złożone (zwierzęta, rośliny) są skrajnie rzadkim zjawiskiem
59
60 Powstawanie układów planetarnych Powstawanie układów planetarnych (za wykład) Planety z przypadku, Lin, D., Świat Nauki, 6/2008 Więcej FUPa dla zainteresowanych Fizyka Układów Planetarnych w wersji filmowej Wonders of the Solar System, BBC, 2010 Empire of the Sun Order Out of Chaos The Thin Blue Line Dead or Alive Aliens [DVD, Blu-Ray] (w wersji polskiej Magia Układu Słonecznego)
W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego
W poszukiwaniu nowej Ziemi Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego Gdzie mieszkamy? Ziemia: Masa = 1 M E Średnica = 1 R E Słońce: 1 M S = 333950 M E Średnica = 109 R E Jowisz
Bardziej szczegółowoMetody poszukiwania egzoplanet (planet pozasłonecznych) Autor tekstu: Bartosz Oszańca
Metody poszukiwania egzoplanet (planet pozasłonecznych) Autor tekstu: Bartosz Oszańca Badania pozasłonecznych układów planetarnych stają się w ostatnich latach coraz popularniejszą gałęzią astronomii.
Bardziej szczegółowoTo ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki
Jest to początek czasu, przestrzeni i materii tworzącej wszechświat. Podstawę idei Wielkiego Wybuchu stanowił model rozszerzającego się wszechświata opracowany w 1920 przez Friedmana. Obecnie Wielki Wybuch
Bardziej szczegółowoGrawitacja - powtórka
Grawitacja - powtórka 1. Oceń prawdziwość każdego zdania. Zaznacz, jeśli zdanie jest prawdziwe, lub, jeśli jest A. Jednorodne pole grawitacyjne istniejące w obszarze sali lekcyjnej jest wycinkiem centralnego
Bardziej szczegółowoAnaliza spektralna widma gwiezdnego
Analiza spektralna widma gwiezdnego JG &WJ 13 kwietnia 2007 Wprowadzenie Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe źródło informacji Wprowadzenie- światło- podstawowe
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 10 Tomasz Kwiatkowski 8 grudzień 2010 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 10 1/36 Plan wykładu Wyznaczanie mas ciał niebieskich Gwiazdy podwójne Optycznie
Bardziej szczegółowoW poszukiwaniu życia pozaziemskiego
W poszukiwaniu życia pozaziemskiego Czy istnieje życie we Wszechświecie? 1473 1543 r. TAK, bo: zasada kopernikaoska mówi, że Ziemia nie jest wyróżnionym miejscem we Wszechświecie Biblioteka Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoEkosfery. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5
Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5 Rok 017 1. Wstęp teoretyczny Badanie planet pozasłonecznych (zwanych inaczej egzoplanetami) jest aktualnie jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających
Bardziej szczegółowoSoczewkowanie grawitacyjne
Soczewkowanie grawitacyjne Obserwatorium Astronomiczne UW Plan Ugięcie światła - trochę historii Co to jest soczewkowanie Punktowa masa Soczewkowanie galaktyk... kwazarów... kosmologiczne Mikrosoczewkowanie
Bardziej szczegółowoLas Campanas Warszawskie Obserwatorium Południowe Lokalizacja teleskopu w Obserwatorium Las Campanas jest wynikiem współpracy naukowej astronomów z Obserwatorium Warszawskiego z astronomami amerykańskimi
Bardziej szczegółowo1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.
Budowa i ewolucja Wszechświata Autor: Weronika Gawrych Spis treści: 1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd
Bardziej szczegółowoASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013
1 ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013 NR Temat Konieczne 1 Niebo w oczach dawnych kultur i cywilizacji - wie, jakie były wyobrażenia starożytnych (zwłaszcza starożytnych Greków) na budowę Podstawowe
Bardziej szczegółowoPlanety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak
Planety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak Plan wystąpienia Troszkę niedalekiej historii. Dlaczego wokół podwójnych? Pobieżna statystyka. Typy planet w układach podwójnych. Stabilność
Bardziej szczegółowoNasza Galaktyka
13.1.1 Nasza Galaktyka Skupisko ok. 100 miliardów gwiazd oraz materii międzygwiazdowej składa się na naszą Galaktykę (w odróżnieniu od innych pisaną wielką literą). Większość gwiazd (podobnie zresztą jak
Bardziej szczegółowoOPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS) I. Informacje ogólne: 1 Nazwa modułu kształcenia Astronomia ogólna 2 Kod modułu kształcenia 04-ASTR1-ASTROG90-1Z 3 Rodzaj modułu kształcenia obowiązkowy 4 Kierunek studiów
Bardziej szczegółowoOPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS) I. Informacje ogólne: 1 Nazwa modułu Astronomia ogólna 2 Kod modułu 04-A-AOG-90-1Z 3 Rodzaj modułu obowiązkowy 4 Kierunek studiów astronomia 5 Poziom studiów I stopień
Bardziej szczegółowoPozasłoneczne układy planetarne. Janusz Typek
Pozasłoneczne układy planetarne Janusz Typek Plan Historia odkrywania planet pozasłonecznych Metody wykrywania egzoplanet Charakterystyka odkrytych planet i układów planetarnych Przyszłość planetologii
Bardziej szczegółowoTeoria ewolucji gwiazd (najpiękniejsza z teorii) dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
Teoria ewolucji gwiazd (najpiękniejsza z teorii) dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Prolog Teoria z niczego Dla danego obiektu możemy określić: - Ilość światła - widmo -
Bardziej szczegółowoETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.
ETAP II Konkurencja I Ach te definicje! (każda poprawnie ułożona definicja warta jest aż dwa punkty) Astronomia to nauka o ciałach niebieskich zajmująca się badaniem ich położenia, ruchów, odległości i
Bardziej szczegółowoKonkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy
Instrukcja Zaznacz prawidłową odpowiedź. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna. Czas na rozwiązanie testu wynosi 60 minut. 1. 11 kwietnia 2017 roku była pełnia Księżyca. Pełnia w dniu 11 kwietnia będzie
Bardziej szczegółowoGalaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej
Galaktyka Rysunek: Pas Drogi Mlecznej Galaktyka Ośrodek międzygwiazdowy - obłoki molekularne - możliwość formowania się nowych gwiazd. - ekstynkcja i poczerwienienie (diagramy dwuwskaźnikowe E(U-B)/E(B-V)=0.7,
Bardziej szczegółowoPozasłoneczne układy planetarne. Janusz Typek
Pozasłoneczne układy planetarne Janusz Typek Plan Historia odkrywania planet pozasłonecznych Metody wykrywania egzoplanet Charakterystyka odkrytych planet i układów planetarnych Przyszłość planetologii
Bardziej szczegółowoSynteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ
Synteza jądrowa (fuzja) Cykl życia gwiazd Narodziny gwiazd: obłok molekularny Rozmiary obłoków (Giant Molecular Cloud) są rzędu setek lat świetlnych. Masa na ogół pomiędzy 10 5 a 10 7 mas Słońca. W obłoku
Bardziej szczegółowoSprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058
Imię i nazwisko Data Klasa Wersja A Sprawdzian.. Jedna jednostka astronomiczna to odległość jaką przebywa światło (biegnące z szybkością 300 000 km/h) w ciągu jednego roku. jaką przebywa światło (biegnące
Bardziej szczegółowoFIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy
FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych. II. Przeprowadzanie
Bardziej szczegółowoAstronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.
Astronomia M = masa ciała G = stała grawitacji (6,67 10-11 [N m 2 /kg 2 ]) R, r = odległość dwóch ciał/promień Fg = ciężar ciała g = przyspieszenie grawitacyjne ( 9,8 m/s²) V I = pierwsza prędkość kosmiczna
Bardziej szczegółowo3. Planety odległych gwiazd; powstawanie układów planetarnych. Chronometraż Ruchy gwiazdy Tranzyty Soczewkowanie grawitacyjne Hipotezy powstawania
3. Planety odległych gwiazd; powstawanie układów planetarnych Chronometraż Ruchy gwiazdy Tranzyty Soczewkowanie grawitacyjne Hipotezy powstawania M*V = m*v ===> V = v*m/m Ziemia: 30km/s ===> Słońce 0.1m/s
Bardziej szczegółowoSejsmologia gwiazd. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego
Sejsmologia gwiazd Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego XXXIV Zjazd Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, Kraków, 16.09.2009 Asterosejsmologia: jak to działa? Z obserwacji
Bardziej szczegółowo14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.
Włodzimierz Wolczyński 14 POLE GRAWITACYJNE Wzór Newtona M r m G- stała grawitacji Natężenie pola grawitacyjnego 6,67 10 jednostka [ N/kg] Przyspieszenie grawitacyjne jednostka [m/s 2 ] Praca w polu grawitacyjnym
Bardziej szczegółowoEwolucja Wszechświata Wykład 14
Ewolucja Wszechświata Wykład 14 Ewolucja układu słonecznego Planety pozasłoneczne Układ słoneczny Słońce jest okrążane przez 8 planet, które poruszają po prawie kołowych orbitach położonych mniej więcej
Bardziej szczegółowoLIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia
LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia 1. Wskutek efektów relatywistycznych mierzony całkowity strumień promieniowania od gwiazdy, która porusza się w kierunku obserwatora z prędkością
Bardziej szczegółowoWykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk
Wykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk 28.04.2014 Dane o kinematyce gwiazd Ruchy własne gwiazd (Halley
Bardziej szczegółowoRuchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku
Ruchy planet planety wewnętrzne: Merkury, Wenus planety zewnętrzne: Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, Pluton Ruch planet wewnętrznych zachodzi w cyklu: koniunkcja dolna, elongacja wschodnia, koniunkcja
Bardziej szczegółowoWirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha
Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. EGZAMIN STANDARDOWYCH UMIEJĘTNOŚCI MAGICZNYCH ASTRONOMIA LISTOPAD 2013 Instrukcja dla
Bardziej szczegółowoPlanety poza Układem Słonecznym
20 FOTON 80, Wiosna 2003 Planety poza Układem Słonecznym Tomasz Lanczewski Student fizyki UJ W roku 1992 miało miejsce odkrycie, które wprawiło w zdumienie nie tylko astronomów: Aleksander Wolszczan i
Bardziej szczegółowoPrezentacja. Układ Słoneczny
Prezentacja Układ Słoneczny Układ Słoneczny Układ Słoneczny układ planetarny składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te to osiem planet, 166 znanych księżyców
Bardziej szczegółowoEwolucja w układach podwójnych
Ewolucja w układach podwójnych Tylko światło Temperatura = barwa różnica dodatnia różnica równa 0 różnica ujemna Jasnośd absolutna m M 5 log R 10 pc Diagram H-R Powstawanie gwiazd Powstawanie gwiazd ciśnienie
Bardziej szczegółowoGRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.
MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY GRAWITACJA OPRACOWANE W RAMACH PROJEKTU: FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA. PROGRAM NAUCZANIA FIZYKI Z ELEMENTAMI TECHNOLOGII
Bardziej szczegółowoOd Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN
Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Góry Izerskie Góry Izerskie Góry Izerskie Góry Izerskie Góry Izerskie Góry Izerskie Góry Izerskie
Bardziej szczegółowoKonkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi
Instrukcja Zaznacz prawidłową odpowiedź. W każdym pytaniu tylko jedna odpowiedź jest poprawna. Liczba punktów przyznawanych za właściwą odpowiedź na pytanie jest różna i uzależniona od stopnia trudności
Bardziej szczegółowoMikrosoczewkowanie grawitacyjne. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski
Mikrosoczewkowanie grawitacyjne Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski Ogólna teoria względności OTW została ogłoszona w 1915. Podstawowa idea względności: nie możemy mówid o takich
Bardziej szczegółowoPozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN
Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN Początek Młody miłośnik astronomii patrzy w niebo Młody miłośnik astronomii
Bardziej szczegółowoOdległość mierzy się zerami
Odległość mierzy się zerami Jednostki odległości w astronomii jednostka astronomiczna AU, j.a. rok świetlny l.y., r.św. parsek pc średnia odległość Ziemi od Słońca odległość przebyta przez światło w próżni
Bardziej szczegółowoMetody wyznaczania masy Drogi Mlecznej
Metody wyznaczania masy Drogi Mlecznej Nasz grupa : Łukasz Bratek, Joanna Jałocha, Marek Kutschera, Szymon Sikora, Piotr Skindzier IFJ PAN, IF UJ Dla poznania masy Galaktyki, kluczową sprawą jest wyznaczenie
Bardziej szczegółowoSztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym
Sztuczny satelita Ziemi Ruch w polu grawitacyjnym Sztuczny satelita Ziemi Jest to obiekt, któremu na pewnej wysokości nad powierzchnią Ziemi nadano prędkość wystarczającą do uzyskania przez niego ruchu
Bardziej szczegółowoZderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną
Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną Katarzyna Mikulska Zimowe Warsztaty Naukowe Naukowe w Żninie, luty 2014 Wszyscy doskonale znamy teorię Wielkiego Wybuchu. Wiemy, że Wszechświat się rozszerza,
Bardziej szczegółowoSpełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:
Fizyka LO - 1, zakres podstawowy R - treści nadobowiązkowe. Wymagania podstawowe odpowiadają ocenom dopuszczającej i dostatecznej, ponadpodstawowe dobrej i bardzo dobrej Wymagania podstawowe Spełnienie
Bardziej szczegółowoEkspansja Wszechświata
Ekspansja Wszechświata Odkrycie Hubble a w 1929 r. Galaktyki oddalają się od nas z prędkościami wprost proporcjonalnymi do odległości. Prędkości mierzymy za pomocą przesunięcia ku czerwieni efekt Dopplera
Bardziej szczegółowoWirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha
Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. EGZAMIN STANDARDOWYCH UMIEJĘTNOŚCI MAGICZNYCH ASTRONOMIA LIPIEC 2013 Instrukcja dla zdających:
Bardziej szczegółowoSkala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński
Skala jasności w astronomii Krzysztof Kamiński Obserwowana wielkość gwiazdowa (magnitudo) Skala wymyślona prawdopodobnie przez Hipparcha, który podzielił gwiazdy pod względem jasności na 6 grup (najjaśniejsze:
Bardziej szczegółowoLiceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA
Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA Temat 10 : PRAWO HUBBLE A. TEORIA WIELKIEGO WYBUCHU. 1) Prawo Hubble a [czyt. habla] 1929r. Edwin Hubble, USA, (1889-1953) Jedno z największych
Bardziej szczegółowoUogólniony model układu planetarnego
Uogólniony model układu planetarnego Michał Marek Seminarium Zakładu Geodezji Planetarnej 22.05.2009 PLAN PREZENTACJI 1. Wstęp, motywacja, cele 2. Teoria wykorzystana w modelu 3. Zastosowanie modelu na
Bardziej szczegółowoKonkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy
Instrukcja Zaznacz prawidłową odpowiedź. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna. Czas na rozwiązanie testu wynosi 75 minut. 1. Przyszłość. Ludzie mieszkają w stacjach kosmicznych w kształcie okręgu o promieniu
Bardziej szczegółowoASTROBIOLOGIA. Wykład 3
ASTROBIOLOGIA Wykład 3 1 JAK POWSTAJĄ GWIAZDY I UKŁADY PLANETARNE? 2 POWSTANIE GWIAZD I PLANET: SCHEMAT Układ planetarny: obłok molekularny mgławica słoneczna dysk protoplanetarny układ planetarny i planety
Bardziej szczegółowoOpis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:
Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy: Zagadnienie podstawowy Poziom ponadpodstawowy Numer zagadnienia z Podstawy programowej Uczeń: Uczeń: ASTRONOMIA I GRAWITACJA Z daleka i z bliska
Bardziej szczegółowoUkład Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny
Układ Słoneczny Powstanie Układu Słonecznego Układ Słoneczny uformował się około 4,6 mld lat temu w wyniku zagęszczania się obłoku materii składającego się głównie z gazów oraz nielicznych atomów pierwiastków
Bardziej szczegółowoUkład Słoneczny Pytania:
Układ Słoneczny Pytania: Co to jest Układ Słoneczny? Czy znasz nazwy planet? Co jeszcze znajduje się w Układzie Słonecznym poza planetami? Co to jest Układ Słoneczny Układ Słoneczny to układ ciał niebieskich,
Bardziej szczegółowoBudowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne
Budowa Galaktyki Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne Gwiazdy w otoczeniu Słońca Gaz międzygwiazdowy Hartmann (1904) Delta Orionis (gwiazda podwójna) obserwowana
Bardziej szczegółowoUkład słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy
Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy Układ słoneczny składa się z ośmiu planet, ich księżyców, komet, planetoid i planet karłowatych. Ma on około 4,6 x10 9 lat. W Układzie słonecznym wszystkie
Bardziej szczegółowoPlanety odległych gwiazd
Planety odległych gwiazd Metody: Chronometraż Prędkości radialne Tranzyty Soczewkowanie grawitacyjne Hipotezy: Powstawanie układów planetarnych Przyszłość: Poszukiwanie zamieszkanych globów M*V = m*v ===>
Bardziej szczegółowoWykres Herzsprunga-Russela (H-R) Reakcje termojądrowe - B.Kamys 1
Wykres Herzsprunga-Russela (H-R) 2012-06-07 Reakcje termojądrowe - B.Kamys 1 Proto-gwiazdy na wykresie H-R 2012-06-07 Reakcje termojądrowe - B.Kamys 2 Masa-jasność, temperatura-jasność n=3.5 2012-06-07
Bardziej szczegółowoSzczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.
Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej. Zagadnienie podstawowy Uczeń: ponadpodstawowy Uczeń: Numer zagadnienia z Podstawy programowej ASTRONOMIA I GRAWITACJA Z daleka i
Bardziej szczegółowoCo to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW
Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW Odziaływania elementarne elektromagnetyczne silne grawitacyjne słabe Obserwacje promieniowania elektromagnetycznego Obserwacje promieniowania
Bardziej szczegółowoEgzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy
Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy 14. Kule (3 pkt) Dwie małe jednorodne kule A i B o jednakowych masach umieszczono w odległości 10 cm od siebie. Kule te oddziaływały wówczas
Bardziej szczegółowoTak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.
Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman (1918-1988) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd. Równocześnie Feynman podkreślił, że obliczenia mechaniki
Bardziej szczegółowoPlan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)
Mechanika nieba Marcin Kiraga: kiraga@astrouw.edu.pl 30 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń wykłady poniedziałki - godzina 15:15 ćwiczenia wtorki - godzina 12:15 Warunki zaliczenia ćwiczeń: prace domowe
Bardziej szczegółowoEfekt Dopplera. dr inż. Romuald Kędzierski
Efekt Dopplera dr inż. Romuald Kędzierski Christian Andreas Doppler W 1843 roku opublikował swoją najważniejszą pracę O kolorowym świetle gwiazd podwójnych i niektórych innych ciałach niebieskich. Opisał
Bardziej szczegółowoGalaktyki i Gwiazdozbiory
Galaktyki i Gwiazdozbiory Co to jest Galaktyka? Galaktyka (z gr. γαλα mleko) duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii. Typowa galaktyka
Bardziej szczegółowoOddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.
1 Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań. Wyróżniamy cztery rodzaje oddziaływań (sił) podstawowych: oddziaływania silne
Bardziej szczegółowoGwiazdy neutronowe. Michał Bejger,
Gwiazdy neutronowe Michał Bejger, 06.04.09 Co to jest gwiazda neutronowa? To obiekt, którego jedna łyżeczka materii waży tyle ile wszyscy ludzie na Ziemi! Gwiazda neutronowa: rzędy wielkości Masa: ~1.5
Bardziej szczegółowoDane o kinematyce gwiazd
Wykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk. Ciemna materia. 25.05.2015 Dane o kinematyce gwiazd Ruchy
Bardziej szczegółowoPiotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego
Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego 27 sierpnia 2006 roku nastąpiło zbliżenie Wenus do Saturna na odległość 0,07 czyli 4'. Odległość ta była kilkanaście razy większa niż średnica tarcz
Bardziej szczegółowoElementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011
Elementy astronomii w nauczaniu przyrody dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011 Szkic referatu Krótki przegląd wątków tematycznych przedmiotu Przyroda w podstawie MEN Astronomiczne zasoby
Bardziej szczegółowoGRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII
MODUŁ 1 SCENARIUSZ TEMATYCZNY GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII OPRACOWANE W RAMACH PROJEKTU: FIZYKA ZAKRES PODSTAWOWY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA. PROGRAM NAUCZANIA FIZYKI
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych
Zagadnienie Poziom Numer zagadnienia z Podstawy podstawowy ponadpodstawowy programowej Uczeń: Uczeń: ASTRONOMIA I GRAWITACJA Z daleka i z bliska porównuje rozmiary i odległości we Wszechświecie (galaktyki,
Bardziej szczegółowoSprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.
Imię i nazwisko Data Klasa Wersja A Sprawdzian 1. 1. Orbita każdej planety jest elipsą, a Słońce znajduje się w jednym z jej ognisk. Treść tego prawa podał a) Kopernik. b) Newton. c) Galileusz. d) Kepler..
Bardziej szczegółowoSPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.
SPRAWDZIAN NR 1 IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: GRUPA A 1. Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową. Zaznacz poprawne dokończenie zdania. Siłę powodującą ruch Merkurego wokół Słońca
Bardziej szczegółowoNastępnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:
Reakcje syntezy lekkich jąder są podstawowym źródłem energii wszechświata. Słońce - gwiazda, która dostarcza energii niezbędnej do życia na naszej planecie Ziemi, i w której 94% masy stanowi wodór i hel
Bardziej szczegółowoSpis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14
Spis treści Przedmowa xi I PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI 1 1 Grawitacja 3 2 Geometria jako fizyka 14 2.1 Grawitacja to geometria 14 2.2 Geometria a doświadczenie
Bardziej szczegółowoPrawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna
Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna G m m r F = r r F = F Schemat oddziaływania: m pole sił m Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna Masa M jest
Bardziej szczegółowoCzarne dziury. Grażyna Karmeluk
Czarne dziury Grażyna Karmeluk Termin czarna dziura Termin czarna dziura powstał stosunkowo niedawno w 1969 roku. Po raz pierwszy użył go amerykański uczony John Wheeler, przedstawiając za jego pomocą
Bardziej szczegółowoCzy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?
Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych? Witold Chmielowiec Centrum Fizyki Teoretycznej PAN IX Festiwal Nauki 24 września 2005 Mapa Ogólna Teoria Względności Szczególna Teoria Względności
Bardziej szczegółowoTworzenie protonów neutronów oraz jąder atomowych
Tworzenie protonów neutronów oraz jąder atomowych kwarki, elektrony, neutrina oraz ich antycząstki anihilują aby stać się cząstkami 10-10 s światła fotonami energia kwarków jest już wystarczająco mała
Bardziej szczegółowoDyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.
ZAŁĄCZNIK V. SŁOWNICZEK. Czas uniwersalny Czas uniwersalny (skróty: UT lub UTC) jest taki sam, jak Greenwich Mean Time (skrót: GMT), tzn. średni czas słoneczny na południku zerowym w Greenwich, Anglia
Bardziej szczegółowoAstronomia na egzaminie maturalnym. Część 2
Astronomia na egzaminie maturalnym. Część 2 Poprzedni artykuł dotyczył zagadnień związanych z wymaganiami z podstawy programowej dotyczącymi astronomii. W obecnym będzie kontynuacja omawiania tego problemu.
Bardziej szczegółowoFizyka i Chemia Ziemi
Fizyka i Chemia Ziemi Temat 4: Ruch geocentryczny i heliocentryczny planet T.J. Jopek jopek@amu.edu.pl IOA UAM Układ Planetarny - klasyfikacja. Planety grupy ziemskiej: Merkury Wenus Ziemia Mars 2. Planety
Bardziej szczegółowoTeoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ
Teoria Wielkiego Wybuchu Epoki rozwoju Wszechświata Wczesny Wszechświat Epoka Plancka (10-43 s): jedno podstawowe oddziaływanie Wielka Unifikacja (10-36 s): oddzielenie siły grawitacji od reszty oddziaływań
Bardziej szczegółowoPlan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)
Mechanika nieba Marcin Kiraga: kiraga@astrouw.edu.pl 30 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń wykłady poniedziałki - godzina 13:15 (w sytuacjach awaryjnych 17:15) ćwiczenia wtorki - godzina 10:15 (jutro 01.03
Bardziej szczegółowoGwiazdy zmienne. na przykładzie V729 Cygni. Janusz Nicewicz
Gwiazdy zmienne na przykładzie V729 Cygni Plan prezentacji Czym są gwiazdy zmienne? Rodzaje gwiazd zmiennych Układy podwójne gwiazd Gwiazdy zmienne zaćmieniowe Model Roche'a V729 Cygni Obserwacje Analiza
Bardziej szczegółowoV1309 SCORPII: Tragiczny koniec układu podwójnego i narodziny nowej gwiazdy
V1309 SCORPII: Tragiczny koniec układu podwójnego i narodziny nowej gwiazdy Romuald TYLENDA Centrum Astronomiczne im. M.Kopernika, PAN Zakład Astrofizyki w Toruniu Zlot Miłośników Astronomii Barbarka,
Bardziej szczegółowoPROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY
PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY RUCH OBROTOWY ZIEMI Ruch obrotowy to ruch Ziemi wokół własnej osi. Oś Ziemi jest teoretyczną linią prostą, która przechodzi przez Biegun
Bardziej szczegółowoRotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):
Rotacja W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a): Φ = ω2 r 2 sin 2 (θ) 2 GM r Z porównania wartości potencjału
Bardziej szczegółowoWszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa
Ciemna Strona Wszechświata Piotr Traczyk IPJ Warszawa Plan 1)Ciemna strona Wszechświata 2)Z czego składa się ciemna materia 3)Poszukiwanie ciemnej materii 2 Ciemna Strona Wszechświata 3 Z czego składa
Bardziej szczegółowoJak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.
I ABC FIZYKA 2018/2019 Tematyka kartkówek oraz zestaw zadań na sprawdzian - Dział I Grawitacja 1.1 1. Podaj główne założenia teorii geocentrycznej Ptolemeusza. 2. Podaj treść II prawa Keplera. 3. Odpowiedz
Bardziej szczegółowoPlan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego
Mechanika nieba Marcin Kiraga: kiraga@astrouw.edu.pl 30 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń wykłady poniedziałki godzina 13:15 ćwiczenia poniedziałki godzina 15:15 Warunki zaliczenia ćwiczeń: prace domowe
Bardziej szczegółowoWielcy rewolucjoniści nauki
Isaak Newton Wilhelm Roentgen Albert Einstein Max Planck Wielcy rewolucjoniści nauki Erwin Schrödinger Werner Heisenberg Niels Bohr dr inż. Romuald Kędzierski W swoim słynnym dziele Matematyczne podstawy
Bardziej szczegółowoTytuł: Podróż w kosmos Autor: Aleksandra Fudali
Tytuł: Podróż w kosmos Autor: Aleksandra Fudali Wydawca i dystrybucja: Naukowe Wydawnictwo IVG Ul. Cyfrowa 6, Szczecin 71-441 POLAND www.wydawnictwoivg.pl email: biuro@wydawnictwoivg.pl Księgarnia wydawnictwa
Bardziej szczegółowoSzczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA. Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska Szczegółowe wymagania edukacyjne zostały sporządzone z wykorzystaniem
Bardziej szczegółowoEKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884. Wykład 2 Ziemia jako środowisko życia
EKOLOGIA OGÓLNA WBNZ 884 Wykład 2 Ziemia jako środowisko życia Mars Ziemia Życie na Ziemi widać z daleka CO TO JEST ŻYCIE?? PYTANIE ZASADNICZE: Co to jest życie? kłopoty z definicją (co to jest definicja?)
Bardziej szczegółowo