AutoCAD LT Podręcznik dostosowywania

Transkrypt

1 AutoCAD LT 2012 Podręcznik dostosowywania Luty 2011

2 2011 Autodesk, Inc. All Rights Reserved. Except as otherwise permitted by Autodesk, Inc., this publication, or parts thereof, may not be reproduced in any form, by any method, for any purpose. Certain materials included in this publication are reprinted with the permission of the copyright holder. Trademarks The following are registered trademarks or trademarks of Autodesk, Inc., and/or its subsidiaries and/or affiliates in the USA and other countries: 3DEC (design/logo), 3December, 3December.com, 3ds Max, Algor, Alias, Alias (swirl design/logo), AliasStudio, Alias Wavefront (design/logo), ATC, AUGI, AutoCAD, AutoCAD Learning Assistance, AutoCAD LT, AutoCAD Simulator, AutoCAD SQL Extension, AutoCAD SQL Interface, Autodesk, Autodesk Intent, Autodesk Inventor, Autodesk MapGuide, Autodesk Streamline, AutoLISP, AutoSnap, AutoSketch, AutoTrack, Backburner, Backdraft, Beast, Built with ObjectARX (logo), Burn, Buzzsaw, CAiCE, Civil 3D, Cleaner, Cleaner Central, ClearScale, Colour Warper, Combustion, Communication Specification, Constructware, Content Explorer, Dancing Baby (image), DesignCenter, Design Doctor, Designer's Toolkit, DesignKids, DesignProf, DesignServer, DesignStudio, Design Web Format, Discreet, DWF, DWG, DWG (logo), DWG Extreme, DWG TrueConvert, DWG TrueView, DXF, Ecotect, Exposure, Extending the Design Team, Face Robot, FBX, Fempro, Fire, Flame, Flare, Flint, FMDesktop, Freewheel, GDX Driver, Green Building Studio, Heads-up Design, Heidi, HumanIK, IDEA Server, i-drop, Illuminate Labs AB (design/logo), ImageModeler, imout, Incinerator, Inferno, Inventor, Inventor LT, Kynapse, Kynogon, LandXplorer, LiquidLight, LiquidLight (design/logo), Lustre, MatchMover, Maya, Mechanical Desktop, Moldflow, Moldflow Plastics Advisers, MPI, Moldflow Plastics Insight, Moldflow Plastics Xpert, Moondust, MotionBuilder, Movimento, MPA, MPA (design/logo), MPX, MPX (design/logo), Mudbox, Multi-Master Editing, Navisworks, ObjectARX, ObjectDBX, Opticore, Pipeplus, PolarSnap, PortfolioWall, Powered with Autodesk Technology, Productstream, ProMaterials, RasterDWG, RealDWG, Real-time Roto, Recognize, Render Queue, Retimer, Reveal, Revit, RiverCAD, Robot, Showcase, Show Me, ShowMotion, SketchBook, Smoke, Softimage, Softimage XSI (design/logo), Sparks, SteeringWheels, Stitcher, Stone, StormNET, StudioTools, ToolClip, Topobase, Toxik, TrustedDWG, U-Vis, ViewCube, Visual, Visual LISP, Volo, Vtour, WaterNetworks, Wire, Wiretap, WiretapCentral, XSI. All other brand names, product names or trademarks belong to their respective holders. Disclaimer THIS PUBLICATION AND THE INFORMATION CONTAINED HEREIN IS MADE AVAILABLE BY AUTODESK, INC. "AS IS." AUTODESK, INC. DISCLAIMS ALL WARRANTIES, EITHER EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO ANY IMPLIED WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE REGARDING THESE MATERIALS. Published by: Autodesk, Inc. 111 McInnis Parkway San Rafael, CA 94903, USA

3 Spis treści Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe Przegląd dostosowywania Organizowanie plików programu i plików pomocniczych Przegląd organizacji plików Różne konfiguracje Różne katalogi rysunków Ustalanie położenia dostosowanych plików Ustalanie położenia plików stylów wydruków Ustalanie położenia plików plotera Ustalanie położenia pliku PMP Ustalanie położenia plików pomocniczych Ustalanie położenia plików szablonów Dostosowywanie szablonu Opublikuj w sieci 15 Tworzenie aliasów poleceń Rozdział 2 Niestandardowe rodzaje linii Przegląd definicji rodzajów linii Proste niestandardowe rodzaje linii Tekst w niestandardowych rodzajach linii Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania Przegląd definicji wzorów kreskowania Wzory kreskowania z liniami kreskowymi iii

4 Wzory kreskowania z wieloma liniami Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika Przegląd dostosowywania interfejsu użytkownika Przegląd dostosowywania Używanie środowiska dostosowywania Edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) przegląd Praca z panelem Dostosowywanie w Praca z panelem Lista poleceń Praca z panelem Wyświetlanie dynamiczne Co zmieniło się w dostosowywaniu Dostosowywanie słownik Praca z edytorem Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) Tworzenie polecenia Tworzenie elementów interfejsu użytkownika Tworzenie paska narzędzi szybkiego dostępu Dostosowywanie wstążki Tworzenie paska narzędzi Tworzenie menu rozwijanego Tworzenie menu skrótów Dostosowywanie klawisza skrótu Tworzenie operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Tworzenie przycisku myszy Tworzenie i modyfikowanie obszarów roboczych Tworzenie obszaru roboczego za pomocą interfejsu użytkownika Tworzenie obszaru roboczego za pomocą edytora CUI Tworzenie plików dostosowywania i zarządzanie nimi Pliki dostosowywania podstawowe informacje Tworzenie i wczytywanie częściowego pliku CUIx Tworzenie korporacyjnego pliku CUIx Polecenia Znajdź i zamień oraz Tekst w pliku CUIx Dostosowywanie poleceń Przegląd poleceń Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń Tworzenie makr Przegląd makr Stosowanie specjalnych znaków sterujących w makrach Wstrzymywanie w celu wprowadzenia do makra danych wejściowych użytkownika Międzynarodowa obsługa makr Powtarzanie poleceń w makrach Używanie trybu wyboru pojedynczego obiektu w makrach Stosowanie makr do zamiany elementów interfejsu użytkownika iv Spis treści

5 Stosowanie wyrażeń warunkowych w makrach Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu typu polecenia Przypisz etykiety wyszukiwania Tworzenie etykiet narzędzi oraz rozszerzonej pomocy dla poleceń Tworzenie komunikatów pomocy wiersza stanu Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi Przypisywanie obrazu do polecenia Tworzenie obrazów niestandardowych dla poleceń Importowanie i eksportowanie obrazów niestandardowych oraz zarządzanie nimi Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika Paski narzędzi szybkiego dostępu Wstążka Panele wstążki Karty wstążki Stany karty kontekstowej wstążki Paski narzędzi Tworzenie i edycja pasków narzędzi Dodawanie przycisków rozwijanych do paska narzędzi Dodawanie, usuwanie lub przełączanie elementów sterujących paska narzędzi Menu rozwijane i menu skrótów Przegląd menu rozwijanych i menu skrótów Tworzenie menu rozwijanego Tworzenie menu skrótów Tworzenie podmenu Odwołania do menu rozwijanego lub menu skrótów Wymiana i wstawianie menu rozwijanych Szybkie właściwości Etykiety kontekstowe Skróty klawiaturowe Klawisze skrótów Klawisze zmiany czasowej Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy Przegląd operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Nazwy obiektów wywoływanych w operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Przykłady operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Przyciski myszy Przegląd przycisków myszy Akceptowanie wprowadzonych współrzędnych w menu przycisku Stare elementy interfejsu Tworzenie menu pulpitu Spis treści v

6 Dostosowywanie przycisków pulpitu Tworzenie menu piktogramowych Dostosowywanie obszarów roboczych Przegląd dostosowywania obszaru roboczego Sterowanie elementami interfejsu użytkownika poza edytorem CUI Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI Sterowanie wyglądem palet Migracja i przenoszenie dostosowywania Dostosowywanie interfejsu użytkownika (CUI) często zadawane pytania Rozdział 5 DIESEL Dostosowywanie wiersza stanu Zmienna systemowa MODEMACRO Ustalanie wartości MODEMACRO Wyrażenia języka DIESEL w makrach Katalog funkcji języka DIESEL (dodawanie) (odejmowanie) * (mnożenie) / (dzielenie) = (równe) < (mniejsze niż) > (większe niż) != (różne) <= (mniejsze niż lub równe) >= (większe niż lub równe) and angtos edtime eq eval fix getenv getvar if index nth or rtos strlen substr upper xor Komunikaty o błędach języka DIESEL vi Spis treści

7 Rozdział 6 Slajdy i skrypty poleceń Tworzenie slajdów Przegląd slajdów Przeglądanie slajdów Tworzenie i przeglądanie bibliotek slajdów Tworzenie skryptów poleceń Przegląd skryptów poleceń Włączanie skryptów przy uruchomieniu Uruchamianie pokazów slajdów za pomocą skryptów Rozdział 7 Migrowanie i przenoszenie ustawień i plików niestandardowych Migrowanie ustawień i plików niestandardowych z poprzednich wersji Narzędzia migracji Określanie sposobu migracji ustawień niestandardowych Migrowanie ustawień niestandardowych Wyświetlanie pliku dziennika migracji Przywróć ustawienia domyślne Eksportowanie i importowanie ustawień niestandardowych z takiej samej wersji Eksportowanie ustawień niestandardowych Importowanie ustawień niestandardowych Migrowanie i dostosowywanie często zadawane pytania Co to jest plik szablonu rysunku? Jak modyfikować szablony rysunku w późniejszym czasie? Jakie korzyści zapewnia dostosowanie programu AutoCAD LT? Indeks Spis treści vii

8 viii

9 Dostosowywanie podstawowe 1 Sprzedawcy oprogramowania oferują wiele niezależnie opracowanych aplikacji, które dodatkowo pomagają dostosować program AutoCAD LT do potrzeb użytkownika. Przegląd dostosowywania Program AutoCAD LT można dostosowywać w prosty sposób. Można na przykład zmienić strukturę katalogów lub utworzyć niestandardową tabelkę rysunkową do użycia w układzie. Aby wprowadzić dalsze zmiany w interfejsie, można przeprowadzić edycję pliku CUIx i utworzyć polecenia niestandardowe przy użyciu instrukcji języka DIESEL. Poniżej znajduje się lista czynności w kolejności od najprostszych do najbardziej skomplikowanych: Organizacja plików. Można organizować pliki programu, pliki pomocnicze oraz pliki rysunków. Można na przykład utworzyć oddzielny folder dla każdego projektu, w którym znajdą się wyłącznie pliki pomocnicze potrzebne do projektu. Dostosowywanie Palet narzędzi. Narzędzie można utworzyć, przeciągając obiekty z rysunku do palety narzędzi. Można utworzyć paletę narzędzi poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na pasku tytułu Palety narzędzi, a następnie wybranie polecenia Nowa paleta. Aby uzyskać informacje na temat dostosowywania palet narzędzi, zobacz sekcję Dostosowywanie palet narzędzi w Podręczniku użytkownika. Tworzenie niestandardowych szablonów rysunków (DWT). Użytkownik może tworzyć niestandardowe szablony rysunków, których można używać podczas tworzenia nowego rysunku. W szablonach rysunków są przechowywane warstwy, bloki i style, których można używać we wszystkich rysunkach. 1

10 Tworzenie niestandardowych szablonów publikowania. Szablonów można użyć do definiowania parametrów często używanych podczas publikowania rysunku za pomocą kreatora Opublikuj w sieci WWW. Definiowanie aliasów poleceń. Dla często używanych poleceń można zdefiniować w programie AutoCAD LT proste skróty lub aliasy, dodając polecenie do pliku PGP acadlt.pgp. Przykładowo, można wywołać polecenie BLOK, wprowadzając b. Tworzenie niestandardowych rodzajów linii i wzorów kreskowania. Możliwe jest tworzenie własnych rodzajów linii i wzorów kreskowania, które odpowiadają standardom i metodom pracy stosowanym w danej firmie. Dostosowywanie interfejsu użytkownika. Plik CUIx steruje wieloma aspektami interfejsu użytkownika, takimi jak działanie przycisków urządzenia wskazującego, a także funkcjonalność i wygląd menu rozwijanych, pulpitu i piktogramowych oraz pasków narzędzi i skrótów klawiszowych. Aby dodać polecenia lub utworzyć ich sekwencję i przypisać do menu, paska narzędzi lub innego położenia, można utworzyć nowy plik CUIx lub zmienić istniejący plik. Dostosowywanie wiersza stanu. Używając języka wyrażeń tekstowych DIESEL i zmiennej systemowej MODEMACRO, w linii stanu można wyświetlać dodatkowe informacje, takie jak data i czas lub ustawienia zmiennych systemowych. Automatyczne powtarzanie zadań przez pisanie skryptów. Skrypt (sekwencja poleceń) jest plikiem tekstowym ASCII zawierającym polecenia, które są realizowane jako plik wsadowy po uruchomieniu skryptu. Jeśli na przykład w określony sposób należy wydrukować zbiór rysunków, można napisać skrypt, który otwiera każdy rysunek, ukrywa i wyświetla odpowiednie warstwy oraz uruchamia polecenie KREŚL. Używając skryptów ze slajdami, można utworzyć automatyczne prezentacje, jak te używane w czasie pokazów handlowych. Slajd jest migawką obszaru rysunku i nie może być edytowany. Slajdów można używać w menu piktogramowych i oknach dialogowych. Patrz także: Organizowanie plików programu i plików pomocniczych Paski narzędzi Dostosowywanie szablonu Opublikuj w sieci WWW Tworzenie aliasów poleceń Niestandardowe rodzaje linii Niestandardowe wzory kreskowania 2 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

11 Dostosowywanie interfejsu użytkownika DIESEL Dostosowywanie wiersza stanu Slajdy i skrypty poleceńskrypty poleceń Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. ADAPTACJA Dostosowuje palety narzędzi i grupy palet narzędzi. Zmienne systemowe TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Organizowanie plików programu i plików pomocniczych Można zmieniać domyślną strukturę katalogu dla plików programu i plików pomocniczych, tak aby dostosować ją do własnych potrzeb. Przegląd organizacji plików Patrz także: Określanie ścieżek wyszukiwania i lokalizacji plików w Podręczniku użytkownika AutoCAD LT wykorzystuje pliki pomocnicze dla różnych celów, takich jak przechowywanie definicji dostosowań, wczytywanie aplikacji AutoLISP oraz ObjectARX i opisywanie czcionek tekstowych. Organizowanie plików programu i plików pomocniczych 3

12 AutoCAD LT wykorzystuje pliki pomocnicze do różnych celów, takich jak przechowywanie definicji dostosowań i opisywanie czcionek tekstowych. Domyślna struktura katalogów dla plików programowych i pomocniczych programu AutoCAD LT jest zaprojektowana w taki sposób, aby jak najefektywniej podzielić te pliki na logiczne grupy. Jeśli taka organizacja nie odpowiada potrzebom użytkownika, może zostać zmieniona. Jednakże niektóre aplikacje mogą poszukiwać pewnych plików w ściśle określonym miejscu, dlatego należy sprawdzić, czy przeprowadzone zmiany nie są sprzeczne z wymaganiami tych aplikacji. Jeśli nie określono pełnej ścieżki dostępu, zawierającej nazwę napędu i katalogu, program AutoCAD LT może zlokalizować tylko te pliki, które znajdują się w ścieżce wyszukiwania w bibliotece. UWAGA W produkcie AutoCAD 2004 zmieniło się położenie folderu support. W zmiennej systemowej LOCALROOTPREFIX zapisywane jest położenie lokalnych plików dostosowywanych. W zmiennej systemowej ROAMABLEROOTPREFIX zapisywane jest położenie przenośnych plików dostosowywanych. Jeżeli sieć obsługuje sesje przenośne, pliki dostosowywane są dostępne z urządzenia, do którego użytkownik jest zalogowany. Ścieżka wyszukiwania w bibliotece Jeżeli nie zostanie wprowadzona pełna ścieżka, ścieżka wyszukiwania w bibliotece określa miejsca poszukiwania plików w następujący sposób: Bieżący katalog. (Jest to zazwyczaj określone w ustawieniu Rozpocznij w w ikonie skrótu). Katalog zawierający bieżący plik rysunku. Katalogi wyświetlane w ścieżce wyszukiwania określonej na karcie Pliki w oknie OPCJE. (Zobacz Określanie ścieżek wyszukiwania i lokalizacji plików w Podręczniku użytkownika.) Katalog zawierający pliki programu AutoCAD LT. W zależności od bieżącego środowiska, dwa albo więcej z powyższych katalogów mogą być tymi samymi katalogami. Jeśli nie ma pliku w tej ścieżce wyszukiwania, należy oprócz nazwy pliku podać również pełną ścieżkę dostępu, aby program AutoCAD LT mógł go znaleźć. Jeśli na przykład użytkownik chce wstawić do bieżącego rysunku rysunek o nazwie part5.dwg, którego nie ma w ścieżce wyszukiwania w bibliotece, nazwę tego pliku należy poprzedzić pełną ścieżką dostępu, jak pokazano poniżej: Polecenie: wstaw Podaj nazwę bloku lub [?]: /files2/olddwgs/part5 4 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

13 Jeśli rysunek ten istnieje w określonym miejscu, AutoCAD LT wyświetli monity pozwalające zakończyć polecenie WSTAW w normalny sposób. Struktura katalogów AutoCAD LT wykorzystuje strukturę drzewa katalogów i podkatalogów. Zaleca się przechowywanie plików uzupełniających (takich jak aplikacje innych twórców i pliki dostosowywania) oddzielnie od plików programowych i pomocniczych programu AutoCAD LT. Ułatwia to śledzenie możliwych konfliktów i pozwala na uaktualnianie każdej aplikacji bez wpływania na inne. Użytkownik może utworzyć nowy katalog na tym samym poziomie jak główny katalog programu AutoCAD LT i zapisywać w nim własne pliki dostosowywania i aplikacje innych twórców. Aby zapisywać rysunki według zadań, można utworzyć trzeci katalog na tym samym poziomie. Podkatalogi dla każdego zadania mogą zawierać pliki rysunków wraz z podkatalogiem powiązanych z nimi plików pomocniczych. Procedura wyszukiwania poleceń Po wprowadzeniu polecenia AutoCAD LT wykonuje wiele kroków, aby sprawdzić poprawność podanej nazwy polecenia. Polecenie może być wbudowanym poleceniem, zmienną systemową lub aliasem zdefiniowanym w pliku acadlt.pgp. Występują również polecenia określonych sterowników urządzeń. Polecenie może wprowadzić w wierszu polecenia albo wybrać z odpowiedniego menu. Polecenia można również wprowadzać z pliku skryptu. Procedurę wyszukiwania poleceń programu AutoCAD LT opisują poniższe kroki. 1 Jeśli podano odpowiedź pustą (SPACJA lub ENTER), AutoCAD LT wykonuje ostatnio wprowadzone polecenie. Domyślne polecenie to POMOC. 2 AutoCAD LT sprawdza, czy podana nazwa polecenia występuje na liście wbudowanych poleceń. Jeśli polecenie to występuje na tej liście i jego nazwa nie jest poprzedzona znakiem kropki (.), wówczas AutoCAD LT sprawdza, czy podana nazwa występuje na liście poleceń niezdefiniowanych. Jeśli znajduje się ona w tej liście, to poszukiwania są kontynuowane. W przeciwnym razie polecenie zostaje uruchomione, o ile nie wystąpiła inna przyczyna blokująca jego wykonanie. Na przykład gdy uruchomienie go w trybie nakładkowym albo w trybie perspektywy nie jest dopuszczalne. 3 AutoCAD LT sprawdza czy podana nazwa polecenia jest zdefiniowana przez sterownik urządzenia, a następnie przez sterownik ekranu. 4 AutoCAD LT sprawdza, czy podana nazwa polecenia występuje na liście zmiennych systemowych. Jeśli znajduje się ona na tej liście, program AutoCAD LT wykonuje polecenie ZMSYS, wykorzystując podaną nazwę jako nazwę zmiennej. Przegląd organizacji plików 5

14 5 Jeśli podana nazwa odpowiada aliasowi polecenia zdefiniowanemu w pliku parametrów programu, wówczas AutoCAD LT używa pełnej nazwy polecenia i kontynuuje wyszukiwanie; nowe wyszukiwanie zaczyna się od listy wbudowanych poleceń. 6 Jeśli wszystkie poprzednie kroki zakończą się niepowodzeniem, wyszukiwanie kończy się wyświetleniem komunikatu ostrzeżenia o nieznanej nazwie polecenia. Skrócone omówienie Polecenia OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Zmienne systemowe LOCALROOTPREFIX Przechowuje pełną ścieżkę do katalogu głównego, w którym zainstalowane zostały lokalne pliki dostosowywania. ROAMABLEROOTPREFIX Przechowuje pełną ścieżkę do folderu głównego, w którym zostały zainstalowane przenośne pliki dostosowywania. Różne konfiguracje Patrz także: Dostosowywanie uruchamiania w Podręczniku użytkownika W przypadku korzystania z więcej niż jednego urządzenia wskazującego lub różnych ploterów można stosować więcej plików konfiguracyjnych, co ułatwi przechodzenie między urządzeniami. W przypadku konfiguracji programu AutoCAD LT dla sterowników urządzenia wskazującego lub plotera podane informacje są zapisywane w pliku konfiguracyjnym. Zwykle potrzebna jest tylko jedna konfiguracja, ale użytkownik może potrzebować wielu konfiguracji. Jeśli na przykład przez większą część pracy użytkownik używa myszy, a czasami potrzebuje dużego pulpitu cyfrowego, lepiej jest przystosować system do pracy z wieloma konfiguracjami niż rekonfigurować go przy każdej zmianie urządzenia wskazującego. 6 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

15 Plik konfiguracyjny przechowuje wartości wielu zmiennych systemowych programu AutoCAD LT oraz opcje konfiguracyjne określone w oknie dialogowym Opcje. Aby mieć dostęp do różnych ustawień dla tych zmiennych oraz parametrów operacyjnych, należy zapisać ich odpowiednie wartości do różnych plików konfiguracyjnych. Lista zmiennych systemowych i ich położenia znajduje się w części Zmienne systemowe, w Opisie poleceń. Aby wykorzystywać zróżnicowane konfiguracje, należy skonfigurować program AutoCAD LT do pracy z różnymi plikami konfiguracyjnymi. W celu określenia plików alternatywnej konfiguracji wykorzystuje się przełącznik wiersza polecenia /c. Skrócone omówienie Polecenia OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Różne katalogi rysunków Przechowywanie rysunków i innych plików skojarzonych w oddzielnych katalogach ułatwia wykonywanie podstawowej obsługi tych plików. Przechowywanie rysunków i innych plików skojarzonych w oddzielnych katalogach ułatwia wykonywanie podstawowej obsługi tych plików. Scenariusz opisany w tym podrozdziale oparty jest na przykładowej strukturze katalogów opisanej w Przegląd organizacji plików na stronie 3, która może jednak zostać dowolnie rozszerzona lub zmieniona, w zależności od potrzeb. Katalog /AcltJobs można przygotować tak, aby zawierał podkatalogi rysunkowe. Podkatalogi te mogą zawierać inne podkatalogi, w których przechowywane są pliki pomocnicze związane z poszczególnymi typami rysunków lub zadaniami. Katalog /AcltJobs/Job1/Support może zawierać bloki i inne pliki specyficzne dla plików rysunkowych umieszczonych w katalogu /AcltJobs/Job1. Podając nazwę support (bez przedrostka) w ścieżce pliku pomocniczego, dodaje się do niej katalog support, będący bieżącym katalogiem ścieżki pliku pomocniczego. Należy zauważyć, że jeśli do określenia katalogu używa się okna dialogowego Opcje, AutoCAD LT na stałe zapisuje ścieżkę do tego katalogu. Aby zastosować konwencję względnego nazewnictwa, jak opisano powyżej, należy podać w wierszu polecenia ścieżkę pliku pomocniczego z przełącznikiem /s. Zobacz Dostosowywanie uruchamiania w Podręczniku użytkownika. Aby mieć pewność, że wymagany katalog rysunków jest bieżącym katalogiem podczas uruchamiania AutoCAD LT oraz że istnieje łatwy dostęp do wszystkich plików i podkatalogów zawartych w tym katalogu, można utworzyć ikonę programu lub element Różne katalogi rysunków 7

16 menu Start, które będą określały właściwy katalog roboczy dla każdego projektu. To ułatwienie działa tylko po ustawieniu zmiennej systemowej REMEMBERFOLDERS programu AutoCAD LT na wartość 0. Program wsadowy umożliwia automatyczne tworzenie nowych katalogów zadań. Podany poniżej przykładowy program wsadowy sprawdza istnienie określonego katalogu, ustawia go jako katalog bieżący i wreszcie uruchamia program AutoCAD off C: if exist \AcltJobs\Jobs\%1 goto RUNACLT echo. echo *** Tworzenie \AcltJobs\Jobs\%1 echo *** Naciśnij Ctrl+C, aby anulować. echo. pause mkdir \AcltJobs\Jobs\%1 :RUNACAD cd \AcltJobs\Jobs\%1 start "C:\Program Files\Autodesk\AutoCAD LT 2012\acadlt.exe" Używając edytora tekstu umożliwiającego zapisywanie w formacie ASCII (np. Notatnika), należy zapisać program wsadowy w pliku acadlt.bat. Należy przy tym pamiętać o odpowiednich zmianach nazw napędów i katalogów, tak aby plik ten pasował do jego systemu. Plik ten powinien zostać umieszczony w katalogu znajdującym się w ścieżce wyszukiwania systemu (na przykład C:\winnt). Program może zostać uruchomiony za pomocą polecenia Uruchom z menu Start lub podwójnym kliknięciem w oknie Eksploratora Windows. Jeśli plik został zapisany jako acadlt.bat, należy użyć następującej składni: acadlt nazwa_projektu gdzie nazwa_projektu jest nazwą katalogu projektu ustawianego jako katalog bieżący. Skrócone omówienie Ustalanie położenia dostosowanych plików Począwszy od programu AutoCAD 2004, położenie niektórych plików dostosowywanych uległo zmianie. Powody zmian położeń plików są następujące: Ograniczone prawa użytkownika na stacji roboczej. Produkt AutoCAD LT można uruchomić jako użytkownik z ograniczonymi uprawnieniami. Oznacza to, że do 8 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

17 uruchomienia programu AutoCAD LT po jego zainstalowaniu nie ma już konieczności uzyskiwania uprawnień użytkownika z uprawnieniami ani administratora. Profile lokalne. Profile lokalne służą do logowania się na komputerze oraz przechowywania ustawień i plików, które nie są dostępne podczas korzystania z roamingu. Niektóre pliki, takie jak materiały i szablony rysunków, są przechowywane w profilu lokalnym ze względu na ich rozmiar nie są one przekazywane między komputerami. Profile ruchome. Profile ruchome umożliwiają zalogowanie się na dowolnym komputerze w sieci i zachowanie ustawień użytkownika. Niektóre pliki, takie jak ustawienia osobiste i dokumenty, są przekazywane między komputerami. Jeśli profile ruchome są dozwolone w sieci, pliki ruchome są umieszczone w folderze \Dane aplikacji\autodesk\<wersja produktu> natomiast pliki, które nie są ruchome, są umieszczone w folderze \Ustawienia lokalne\dane aplikacji\autodesk\<wersja produktu>. UWAGA W niektórych systemach operacyjnych foldery znajdujące się w profilu użytkownika są domyślnie ukryte. Aby wyświetlić te pliki, może zajść potrzeba zmiany ustawień wyświetlania. W menu Start kliknij opcję Panel sterowania Opcje folderów. W oknie dialogowym Opcje folderów, na karcie Widok kliknij opcję Pokaż ukryte pliki i foldery. Ustalanie położenia plików stylów wydruków Począwszy od produktu AutoCAD 2004 domyślne położenie plików stylów wydruków uległo zmianie. Aby uzyskać informacje dotyczące domyślnego położenia tych plików, zobacz sekcję Ustalanie położenia dostosowanych plików na stronie 8. Znajdowanie plików stylów wydruków 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Ścieżka pliku pomocniczego drukarki. Ustalanie położenia dostosowanych plików 9

18 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pliku Ścieżka wyszukiwania tabeli stylów wydruku. 5 W obszarze Ścieżka wyszukiwania tabeli stylów wydruku kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików stylów wydruków. UWAGA Położenie plików stylów wydruków można również ustalić, wpisując polecenie MENSTYLÓW w wierszu poleceń produktu AutoCAD LT. Ustalanie położenia plików plotera Począwszy od produktu AutoCAD 2004 domyślne położenie plików plotera uległo zmianie. Aby uzyskać informacje dotyczące domyślnego położenia tych plików, zobacz sekcję Ustalanie położenia dostosowanych plików na stronie 8. Znajdowanie plików plotera 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Ścieżka pliku pomocniczego drukarki. 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pola Ścieżka wyszukiwania konfiguracji drukarki. 5 W obszarze Ścieżka wyszukiwania konfiguracji drukarki kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików plotera. UWAGA Położenie plików plotera można również ustalić, wpisując polecenie MENPLOT w wierszu poleceń produktu AutoCAD LT. 10 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

19 Ustalanie położenia pliku PMP Począwszy od programu AutoCAD 2004, domyślne położenie pliku PMP uległo zmianie. Aby uzyskać informacje dotyczące domyślnego położenia tego pliku, zobacz sekcję Ustalanie położenia dostosowanych plików na stronie 8. Znajdowanie pliku PMP 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Ścieżka pliku pomocniczego drukarki. 4 W obszarze Ścieżka wyszukiwania pliku opisu drukarki kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie pliku PMP. Ustalanie położenia plików pomocniczych Począwszy od programu AutoCAD 2004, domyślne położenie niektórych plików pomocniczych uległo zmianie. Aby uzyskać informacje dotyczące domyślnego położenia tych plików, zobacz sekcję Ustalanie położenia dostosowanych plików na stronie 8. Pliki pomocnicze obejmują: Plik dostosowywania (acadlt.cuix) Pliki ikon niestandardowych Pomoc i różne pliki Plik przypisania czcionek (acadlt.fmp) Plik czcionki zastępczej (simplex.shx) Pliki pomocnicze ścieżek (acadlt.dcl, acadlt.lin, acadlt.pat, acadlt.pgp, acadlt.psf, acadlt.unt, acadltiso.lin, acadltiso.pat, gdt.shx, inches.pss i mm.pss) Ustalanie położenia dostosowanych plików 11

20 Ustalanie domyślnego położenia plików dostosowywania 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Pliki dostosowywania. 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pola Główny plik dostosowywania. 5 W obszarze Główny plik dostosowywania kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie głównego pliku dostosowywania. 6 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pola Korporacyjny plik dostosowywania. 7 W obszarze Korporacyjny plik dostosowywania kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie korporacyjnych plików dostosowywania. UWAGA Domyślnie ścieżka do korporacyjnego pliku dostosowywania pozostanie pusta aż do zdefiniowania pliku. Aby uzyskać więcej informacji na temat definiowania pliku dostosowywania, zobacz sekcję Dostosowywanie interfejsu użytkownika w Podręczniku dostosowywania. Ustalanie domyślnego położenia plików ikon niestandardowych 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Pliki dostosowywania. 12 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

21 4 W obszarze Niestandardowe umiejscowienie ikony kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików obrazu przycisku niestandardowego używanych z plikami dostosowywania. Ustalanie domyślnego położenia plików pomocy i innych 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Nazwy plików pomocy i innych, aby rozwinąć listę. 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pliku, którego położenie ma zostać ustalone, a następnie kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików. Ustalanie domyślnego położenia pliku przypisania czcionek 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Nazwy plików edytora tekstu, słownika i czcionek. 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pola Plik przypisania czcionek. 5 W obszarze Plik przypisania czcionek kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie pliku przypisania czcionek. Ustalanie położenia dostosowanych plików 13

22 Ustalanie domyślnego położenia pliku czcionki zastępczej 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Nazwy plików edytora tekstu, słownika i czcionek. 4 Kliknij znak plus (+) dostępny po lewej stronie pola Plik czcionki zastępczej. 5 W obszarze Plik czcionki zastępczej kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie pliku czcionki zastępczej. Ustalanie domyślnego położenia ścieżki plików pomocniczych 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Ścieżka wyszukiwania plików pomocniczych. 4 W obszarze Ścieżka wyszukiwania plików pomocniczych kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików pomocniczych. Ustalanie położenia plików szablonów Począwszy od programu AutoCAD 2004 domyślne położenie plików szablonów rysunków uległo zmianie. Aby uzyskać informacje dotyczące domyślnego położenia tych plików, zobacz sekcję Ustalanie położenia dostosowanych plików na stronie Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

23 Ustalanie domyślnego położenia szablonów rysunków 1 Wykonaj jedną z poniższych czynności: (Windows XP) Kliknij menu Start Programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. (Windows Vista) Kliknij menu Start Wszystkie programy Autodesk <AutoCAD LT> <AutoCAD LT>. 2 Kliknij menu aplikacji Opcje. 3 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie pola Ustawienia szablonu. 4 W obszarze Ustawienia szablonu kliknij znak plus (+) znajdujący się po lewej stronie elementu Położenie pliku szablonu rysunku. 5 W obszarze Położenie pliku szablonu rysunku kliknij nazwę ścieżki, aby wyświetlić położenie plików szablonów rysunków. Dostosowywanie szablonu Opublikuj w sieci WWW Istnieje możliwość utworzenia dostosowywanych szablonów do zastosowania w kreatorze Opublikuj w sieci WWW przez modyfikację jednego z plików szablonów tego kreatora (PWT). Użyj dowolnego edytora HTML lub tekstowego. Aby utworzyć szablon niestandardowy, należy dodać lub zmienić jeden z następujących elementów: Obrazy Tekst Hiperłącza Kolor Tytuł Filmy wideo, animacje i inne Istnieją cztery domyślne szablony kreatora Opublikuj w sieci WWW, które mogą być modyfikowane: Zestaw miniatur. Tworzy stronę WWW zawierającą zestaw obrazów miniatur. Dostosowywanie szablonu Opublikuj w sieci WWW 15

24 Zestaw z podsumowaniem.tworzy stronę WWW zawierającą zestaw obrazów miniatur wraz z krótkimi informacjami. Lista rysunków. Tworzy stronę WWW zawierającą listę rysunków i ramkę obrazu. Lista z podsumowaniem. Tworzy stronę sieci WWW zawierającą listę rysunków, ramkę obrazu oraz krótkie informacje o wybranym obrazie. UWAGA Użytkownik musi znać składnię języka HTML, aby modyfikować szablony kreatora Opublikuj w sieci WWW. Użytkownik może modyfikować wygląd szablonu i dodawać nowe elementy, ale nie ma możliwości zmiany układu obrazów w szablonie. Przykładowo, w szablonie Zestaw miniatur obrazy ułożone są na stronie w rzędach. Nie można zmienić sposobu prezentacji obrazów, ale można układać tekst i obrazy wokół tabeli. OSTRZEŻENIE Aby uchronić się przed utratą oryginalnych, domyślnych szablonów kreatora Opublikuj w sieci WWW programu, należy sporządzić kopie zapasowe tych plików przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian. Tworzenie szybkiego dostępu do szablonów kreatora Opublikuj w sieci WWW 1 Kliknij menu Narzędzia Opcje. 2 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki, kliknij znak (+) obok Ustawienia szablonu. Następnie kliknij znak plus obok Położenie pliku szablonu rysunku. 3 Przesuń kursor na wyświetlaną nazwę ścieżki i kliknij wewnątrz niej, a następnie naciśnij klawisze F2 i CTRL+C, aby ją skopiować. 4 Wybierz OK lub Anuluj, aby zamknąć okno dialogowe Opcje. 5 Kliknij menu Plik Otwórz. 6 W oknie dialogowym Wybierz plik kliknij prawym przyciskiem myszy pusty obszar w pionowym panelu po lewej stronie i z menu skrótów wybierz opcję Dodaj. 7 Wprowadź nazwę w panelu Nazwa elementu (na przykład Templates). 8 Naciśnij klawisze CTRL+V, aby wkleić ścieżkę do okna Ścieżka elementu, i kliknij przycisk OK. Dostęp do folderów szablonów można uzyskać, klikając przycisk w panelu znajdującym się po lewej stronie okna dialogowego Wybierz plik. 16 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

25 Aby dostosować szablon Opublikuj w sieci WWW 1 Przejdź do folderu Szablon publikacji w sieci WWW, kliknij menu Plik Otwórz. Zobacz Tworzenie szybkiego dostępu do szablonów kreatora Opublikuj w sieci WWW na stronie Dwukrotnie kliknij folder PTWTemplates by go otworzyć. Wyświetlają się następujące foldery. Każdy z nich zawiera szablon kreatora Opublikuj w sieci WWW oraz obrazy podglądu (BMP), wyświetlane po uruchomieniu kreatora. Szablon1. Zawiera szablon Zestaw miniatur i obraz podglądu Szablon2. Zawiera szablon Zestaw z podsumowaniem, obraz podglądu i ramki HTML Szablon3. Zawiera szablon Lista rysunków, obraz podglądu i ramki HTML Szablon4. Zawiera szablon Lista z podsumowaniem, obraz podglądu i ramki HTML 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy wybrany katalog i wybierz Kopiuj. 4 Naciśnij klawisze ALT+2, kliknij prawym przyciskiem myszy folder PTWTemplates i kliknij polecenie Wklej. 5 Otwórz ponownie folder PTWTemplates, kliknij prawym przyciskiem myszy nowy folder i zmień jego nazwę. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy nowy folder oraz wybierz opcję Otwórz, aby wyświetlić jego zawartość. 7 Zmień nazwę pliku szablonu Opublikuj w sieci WWW (PWT) z rozszerzeniem.htm lub.html. 8 Otwórz plik szablonu w edytorze HTML lub edytorze plików tekstowych. Plik szablonu zawiera komentarze pomagające określić, które fragmenty kodu HTML można zmodyfikować, aby utworzyć własną stronę sieci WWW. 9 Zapoznaj się z komentarzami w szablonie i wprowadź zmiany do tych elementów szablonu, które chcesz dostosować. 10 Zapisz szablon z.pwt jako rozszerzeniem nazwy pliku. Szablon musi być zapisany w folderze utworzonym w kroku 3. UWAGA Każdy folder szablonu może zawierać tylko jeden plik PWT. Jeśli utworzono nowy plik PWT, należy usunąć wszelkie inne pliki PWT znajdujące się w tym samym folderze. Dostosowywanie szablonu Opublikuj w sieci WWW 17

26 Po uruchomieniu kreatora Opublikuj w sieci WWW nowy szablon zostanie wyświetlony na liście dostępnych szablonów. Skrócone omówienie Polecenia OPUBLIKUJWSIECI Tworzy strony w formacie HTML zawierające obrazy wybranych rysunków. Tworzenie aliasów poleceń Alias polecenia jest skrótem, który wprowadza się w wierszu polecenia zamiast całej nazwy polecenia. Na przykład, można wprowadzić o zamiast okrąg, aby uruchomić polecenie OKRĄG. Alias nie jest tym samym co skrót klawiaturowy będący kombinacją wciśniętych klawiszy, np. CTRL+S dla operacji ZAPISZ. Aliasy poleceń są zdefiniowane w pliku acadlt.pgp. Można zmienić istniejące aliasy lub dodać nowe, edytując plik acadlt.pgp w edytorze tekstu umożliwiającym zapisywanie w formacie ASCII (np. w Notatniku). W pliku acad.pgp oprócz aliasów poleceń występują również wiersze z komentarzami, które są poprzedzane średnikiem (;). Wiersze z komentarzami umożliwiają załączenie w pliku acad.pgp informacji tekstowych, takich jak kiedy i kto korygował ostatnio plik. UWAGA Przed zmodyfikowaniem pliku acadlt.pgp utwórz jego kopię zapasową, aby można go było przywrócić w razie konieczności. W celu zdefiniowania aliasu polecenia dodaj linię do pliku acadlt.pgp, używając następującej składni: skrót,*polecenie gdzie skrót jest aliasem polecenia wprowadzanym w wierszu polecenia, a polecenie jest skracanym poleceniem. Nazwa polecenia musi być poprzedzona znakiem gwiazdki (*), aby wiersz ten był traktowany jako definicja aliasu polecenia. W przypadku poleceń wywoływanych w trybie nakładkowym również możliwe jest wywoływanie ich w tym trybie za pomocą zdefiniowanego aliasu. Po wprowadzeniu aliasu w wierszu polecenia wyświetla się pełna nazwa polecenia, a następnie jest ono wykonywane. 18 Rozdział 1 Dostosowywanie podstawowe

27 Można tworzyć aliasy poleceń zawierające przedrostek w postaci myślnika (-), takie jak wymienione tutaj, które uruchamiają wersje poleceń wyświetlające monity zamiast okien dialogowych. GK, *-GKRESKUJ OB, *-OBWIEDNIA UWAGA Nie można stosować aliasów poleceń w skryptach poleceń. Ich stosowanie nie jest również zalecane w plikach menu. W przypadku modyfikowania pliku acadlt.pgp, gdy program AutoCAD LT jest uruchomiony, wprowadź reinst, aby móc używać nowej wersji pliku. Ponowne uruchomienie programu AutoCAD LT spowoduje automatyczne wczytanie pliku. Aby otworzyć plik parametrów programu (acadlt.pgp) Kliknij menu Narzędzia Dostosuj Edytuj parametry programu (acadlt.pgp) Skrócone omówienie Polecenia REINST Powoduje ponowne zainicjowanie digitizera, portu we/wy digitizera i pliku parametrów programu. Zmienne systemowe RE INIT Ponownie inicjalizuje digitizer, port digitizera i plik acad.pgp. Tworzenie aliasów poleceń 19

28 20

29 Niestandardowe rodzaje linii 2 AutoCAD LT udostępnia bibliotekę standardowych rodzajów linii w plikach acadlt.lin i acadltiso.lin. Można z nich korzystać w dostarczonej postaci, modyfikować je lub tworzyć własne niestandardowe rodzaje linii. Przegląd definicji rodzajów linii Rodzaje linii są zdefiniowane w jednym lub większej liczbie plików definicji rodzajów linii, które mają rozszerzenie.lin. Nazwa i definicja rodzaju linii szczegółowo określa sekwencję kreska-kropka, względną długość kresek i spacji oraz charakterystykę każdego dołączonego tekstu lub symbolu. Użytkownik może posłużyć się każdym ze standardowych rodzajów linii, które oferuje program AutoCAD LT, lub utworzyć własne. Przykłady rodzajów linii Plik LIN może zawierać definicje wielu prostych i złożonych rodzajów linii. Można dodać nowe rodzaje linii do istniejącego pliku LIN lub też utworzyć własny plik LIN. Aby utworzyć lub zmodyfikować definicje rodzaju linii, edytuj plik LIN za pomocą edytora tekstów lub w wierszu polecenia użyj polecenia RODZLIN. W przypadku utworzenia rodzaju linii przed jego użyciem należy go najpierw wczytać. Pliki LIN zawarte w AutoCAD LT to acadlt.lin i acadltiso.lin. W celu lepszego zrozumienia sposobu tworzenia rodzajów linii korzystnie jest taki plik tekstowy wyświetlić lub wydrukować. 21

30 Skrócone omówienie Polecenia RODZLIN Wczytuje, ustawia i modyfikuje rodzaje linii. Zmienne systemowe MEASUREINIT Określa, czy w rysunku tworzonym od początku stosowane są angielskie czy metryczne ustawienia standardowe. Proste niestandardowe rodzaje linii Każda definicja rodzaju linii zajmuje dwa wiersze w pliku rodzajów linii. Pierwszy wiersz zawiera nazwę rodzaju linii oraz opcjonalny opis. W drugim wierszu zapisany jest kod definiujący rzeczywisty wzór rodzaju linii. Drugi wiersz musi się zaczynać od litery A (wyrównanie), po której następuje lista deskryptorów wzoru definiujących długości niezapisywane (spacje), długości zapisywane (kreski) oraz kropki. W pliku LIN można zamieścić komentarze przez rozpoczęcie wiersza znakiem średnika (;). Format definicji rodzaju linii Format definicji rodzaju linii to *nazwa_rodzaju_linii,opis A,deskryptor1,deskryptor2,... Na przykład, rodzaj linii o nazwie DASHDOT zdefiniowany jest jako *DASHDOT,Dash dot A,.5,-.25,0,-.25 Definicja wskazuje na powtarzający się wzór zaczynający się od kreski o długości 0.5 jednostki rysunku, po którym następuje spacja o długości 0.25 jednostki rysunku, kropka i kolejna spacja o długości 0.25 jednostki rysunku. Wzór powtarza się dla całej długości linii i jest zakończony kreską o długości 0.5 jednostki rysunku. Rodzaj linii zostanie wyświetlony w sposób przedstawiony poniżej Plik LIN musi być zapisany w formacie ASCII i mieć rozszerzenie.lin. Dodatkowe informacje o każdym polu w definicji rodzaju linii podano poniżej. 22 Rozdział 2 Niestandardowe rodzaje linii

31 Nazwa rodzaju linii Pole nazwy rodzaju linii zaczyna się gwiazdką (*). Powinno zawierać unikalną, opisową nazwę rodzaju linii. Opis Pokazuje opis rodzaju linii, aby ułatwić wizualizację rodzaju linii podczas edycji pliku LIN. Opis jest również wyświetlany w Menedżerze rodzajów linii i w oknie dialogowym Wczytaj lub uaktualnij rodzaje linii. Opis ten jest opcjonalny i może zawierać: Prostą reprezentację wzoru rodzaju linii przedstawioną za pomocą tekstu ASCII Rozszerzony opis rodzaju linii Komentarz, na przykład: Używaj tego rodzaju linii dla linii ukrytych W przypadku rezygnacji z opisu nie należy wstawiać przecinka po nazwie rodzaju linii. Opis nie może być dłuższy niż 47 znaków. Pole wyrównania (A) Pole wyrównania określa operację wyrównania wzoru w punktach końcowych pojedynczych linii, okręgów i łuków. Obecnie AutoCAD LT obsługuje jedynie wyrównanie typu A, które gwarantuje zakończenie linii i łuków kreską. Przykładowo tworzony jest rodzaj linii o nazwie CENTRAL, który ma postać powtarzającej się sekwencji kreska-kropka i jest używany jako linia środkowa. Program AutoCAD LT dostosowuje sekwencję kreska-kropka na poszczególnych liniach w taki sposób, że kreski zbiegają się z punktami końcowymi. Wzór dopasowuje się do linii tak, że przynajmniej połowa pierwszej kreski zaczyna i kończy linię. Jeśli zachodzi taka potrzeba, pierwsza i ostatnia kreska zostają wydłużone. Jeśli linia jest zbyt krótka, aby zmieściła się w niej jedna sekwencja wzoru, program AutoCAD LT rysuje linię ciągłą między końcami. Również w przypadku łuków wzór jest dostosowywany w taki sposób, że na punktach końcowych rysowane są kreski. Okręgi nie mają punktów końcowych, ale AutoCAD LT dostosowuje sekwencję kreska-kropka, aby zapewnić odpowiedni sposób wyświetlania. Typ wyrównania A określa się przez wprowadzenie a w polu wyrównania. Deskryptory wzoru Każde pole deskryptora wzoru określa długość segmentów tworzących dany rodzaj linii. Są one oddzielone przecinkami (nie są dozwolone spacje): Dodatnia liczba dziesiętna określa długość segmentu zapisywanego (kreska). Proste niestandardowe rodzaje linii 23

32 Ujemna liczba dziesiętna określa długość segmentu niezapisywanego (spacja). Segment o długości zerowej jest rysowany jako kropka. Maksymalnie można wprowadzić do 12 specyfikacji długości kreski, o ile mieszczą się w jednym 80-znakowym wierszu w pliku LIN. Wymagane jest tylko jedno kompletne powtórzenie wzoru rodzaju linii zdefiniowanego w opisie wzoru. Podczas rysowania danego rodzaju linii AutoCAD LT używa pierwszego deskryptora wzoru dla początkowej i końcowej kreski. Między punktami początkowym i końcowym podane specyfikacje rysowane są sekwencyjnie, począwszy od drugiej specyfikacji, oraz w razie potrzeby rozpoczynając ponownie od pierwszej. Wyrównanie typu A wymaga, aby długość pierwszej kreski wynosiła 0 lub więcej (linia zapisana). Długość drugiej kreski powinna być mniejsza od 0, jeśli potrzebny jest segment niezapisany, i większa od 0, jeśli tworzony jest ciągły rodzaj linii. Dla wyrównania typu A wymagane są przynajmniej dwie specyfikacje kreski. Aby utworzyć prosty rodzaj linii z poziomu wiersza polecenia 1 W wierszu polecenia wprowadź -rodzlin. 2 Wprowadź u (Utwórz). 3 Wprowadź nazwę rodzaju linii i naciśnij klawisz Enter. Nazwa rodzaju linii może zawierać do 255 znaków. Nazwy rodzajów linii mogą składać się z liter, cyfr i znaków specjalnych, takich jak znak dolara ($), myślnik ( ) i znak podkreślenia (_). Nazwy rodzajów linii nie mogą zawierać spacji. 4 W oknie dialogowym Utwórz lub dopisz do pliku rodzajów linii w polu Nazwa pliku wybierz plik biblioteki rodzaju linii LIN i kliknij przycisk Zapisz. Po wybraniu istniejącego pliku nowa nazwa rodzaju linii dodawana jest do nazw rodzajów linii w pliku. 5 Wprowadź tekst opisujący nowy rodzaj linii (opcjonalnie). 6 W polu Wprowadź wzór określ wzór linii. Poniżej podano kilka wskazówek dotyczących takiego przygotowania: Wszystkie rodzaje linii muszą zaczynać się od kreski. Wprowadź zera dla kropek. Wprowadź ujemne liczby rzeczywiste dla spacji. Wartość ta określa długość spacji w jednostkach rysunku. Wprowadź dodatnie liczby rzeczywiste dla kresek. Wartość ta określa długość kresek w jednostkach rysunku. 24 Rozdział 2 Niestandardowe rodzaje linii

33 Oddziel wszystkie wartości za pomocą przecinka. Między kropką a kreską zastosuj spację. 7 Aby zakończyć polecenie, naciśnij klawisz Enter. UWAGA W przypadku tworzenia rodzaju linii nie jest on automatycznie wczytywany do rysunku. Użyj opcji Wczytaj polecenia RODZLIN. Aby dodać prosty rodzaj linii do pliku LIN 1 Otwórz plik acadlt.lin lub acadltiso.lin w edytorze tekstu, który umożliwia zapisywanie w formacie ASCII. 2 Utwórz wiersz nagłówka zawierający gwiazdkę i nazwę wzoru rodzaju linii. Nazwa wzoru rodzaju linii może zawierać maksymalnie 31 znaków. 3 (Opcjonalne) Aby wiersz nagłówka zawierał opis, po nazwie wzoru rodzaju linii należy wprowadzić przecinek i tekst opisu. 4 Utwórz linię deskryptora zawierającą: Wszystkie rodzaje linii muszą zaczynać się od kreski. Wprowadź zera dla kropek. Wprowadź ujemne liczby rzeczywiste dla spacji. Wartość ta określa długość spacji w jednostkach rysunku. Wprowadź dodatnie liczby rzeczywiste dla kresek. Wartość ta określa długość kresek w jednostkach rysunku. Oddziel wszystkie wartości za pomocą przecinka. Między kropką a kreską zastosuj spację. Skrócone omówienie Polecenia RODZLIN Wczytuje, ustawia i modyfikuje rodzaje linii. Proste niestandardowe rodzaje linii 25

34 Zmienne systemowe MEASUREINIT Określa, czy w rysunku tworzonym od początku stosowane są angielskie czy metryczne ustawienia standardowe. Tekst w niestandardowych rodzajach linii Znaki z czcionek tekstowych mogą zostać zawarte w rodzajach linii. Znaki z czcionek tekstowych mogą zostać zawarte w rodzajach linii. Rodzaje linii z osadzonymi znakami mogą oznaczać media, obwiednie, kontury itp. Podobnie jak w przypadku prostych rodzajów linii, linie rysowane są dynamicznie podczas określania wierzchołków. Znaki osadzone na liniach są zawsze wyświetlane w całości; nigdy nie są ucinane. Osadzone znaki tekstowe są kojarzone ze stylem tekstu na rysunku. Dowolny styl tekstu skojarzony z rodzajem linii musi występować na rysunku przed wczytaniem rodzaju linii. Format rodzajów linii zawierających znaki osadzone jest podobny do formatu prostego rodzaju linii, ponieważ jest to lista deskryptorów wzoru oddzielonych przecinkami. Format deskryptora znaku Format dla dodawania znaków tekstowych w opisie rodzaju linii jest następujący: ["tekst",nazwastylutekstu,skala,obrót,odsunięciex,odsunięciey] Format ten dodawany jest jako deskryptor do prostego rodzaju linii. Przykładowo, rodzaj linii o nazwie HOT_WATER_SUPPLY zdefiniowany jest jako *HOT_WATER_SUPPLY,---- HW ---- HW ---- HW ---- HW ---- HW ---- A,.5,-.2,["HW",STANDARD,S=.1,U=0.0,X=-0.1,Y=-.05],-.2 Wskazuje to powtarzający się wzór zaczynający się od kreski o długości 0.5 jednostki rysunku, po której następuje spacja o długości 0.2 jednostki rysunku, znaki HW w pewnej skali i parametry umiejscowienia oraz kolejna spacja o długości 0.2 jednostki rysunku. Znaki tekstu pochodzą z czcionki przypisanej do stylu tekstu STANDARD o skali 0.1, obrocie względnym 0 stopni, odsunięciu w osi X wynoszącym 0.1 i odsunięciu w osi Y wynoszącym Ten wzór ma długość całej linii i kończy się kreską o długości 0.5 jednostki rysunku. Rodzaj linii zostanie wyświetlony w sposób przedstawiony poniżej. 26 Rozdział 2 Niestandardowe rodzaje linii

35 Należy zwrócić uwagę na fakt, że całkowita długość kreski wynosi = 0.4, a początek tekstu jest przesunięty o -.01 jednostki w kierunku osi X od końca pierwszej kreski. Odpowiadałby temu rodzaj linii *HOT_WATER_SUPPLY,---- HW ---- HW ---- HW ---- HW ---- HW ---- A,.5,-.1,["HW",STANDARD,S=.1,U=0.0,X=0.0,Y=-.05],-.3 Całkowita długość kreski nadal wynosi = 0.4, ale początek tekstu nie jest przesunięty w kierunku osi X. Dodatkowe informacje o każdym polu w deskryptorze znaku podano poniżej. Wartości, które mogą zostać użyte, to liczby dziesiętne ze znakiem, takie jak 1, -17 oraz tekst Znaki, które mogą zostać użyte w rodzaju linii. nazwa stylu tekstu Nazwa używanego stylu tekstu. Jeżeli nie określono stylu tekstu, AutoCAD LT użyje bieżącego stylu. skala S=wartość. Współczynnik skali użyty dla stylu tekstu względny do skali rodzaju linii. Wysokość stylu tekstu mnoży się przez współczynnik skali. Jeżeli wysokość równa jest 0, wówczas wykorzystywana jest sama wartość S=wartość. obrót U=wartość, R=wartość lub A=wartość. U= określa tekst zorientowany pionowo lub tekst czytelny. R= określa obrót względny lub obrót względem stycznej w stosunku do linii. A= określa obrót bezwzględny tekstu względem jego początku; innymi słowy, wszystkie teksty mają ten sam kąt obrotu niezależnie od ich położenia względem linii. Wartość może zostać uzupełniona o przyrostek d dla stopni (domyślnie wartość jest podawana w stopniach), r dla radianów i g dla gradów. Jeżeli pominięto obrót, wówczas przyjmowany jest obrót względny o wartości równej 0. Obrót zostaje wypośrodkowany między linią bazową a nominalną wysokością wielkich liter. Tekst w niestandardowych rodzajach linii 27

36 UWAGA Rysunki zawierające rodzaje linii starszego typu, w których nie jest używany znacznik obrotu (orientacji pionowej) U, można zaktualizować do najnowszej definicji rodzaju linii przez ponowne wczytanie rodzaju linii z plików LIN. Niestandardowe rodzaje linii można zaktualizować przez zmianę znacznika R (obrotu) na znacznik U (orientacji pionowej) przed ponownym wczytaniem definicji rodzaju linii. Aby uzyskać więcej informacji na temat wczytywania rodzaju linii, zobacz temat Wczytywanie rodzajów linii. przesunięciex X=wartość. Przesunięcie tekstu na osi X rodzaju linii, która leży równolegle do linii. Jeżeli przesunięciex jest pominięte lub jest równe 0, wówczas tekst rysowany jest bez przesunięcia. Tego pola należy używać do kontroli odległości między tekstem a poprzednim przejściem pisaka. Wartość ta nie jest skalowana przez współczynnik skali zdefiniowany przez S=wartość, ale jest skalowana do rodzaju linii. przesunięciey Y=wartość. Przesunięcie tekstu w kierunku osi Y rodzaju linii, która leży pod kątem 90 stopni do linii. Jeżeli przesunięciey jest pominięte lub jest równe 0, wówczas tekst rysowany jest bez przesunięcia. Pole to służy do kontroli wyrównania pionowego tekstu względem linii. Wartość ta nie jest skalowana przez współczynnik skali zdefiniowany przez S=wartość, ale jest skalowana do rodzaju linii. Włączanie znaków tekstowych do rodzaju linii 1 Utwórz prosty rodzaj linii zgodnie z opisem podanym w Aby dodać prosty rodzaj linii do pliku LIN na stronie Dodaj deskryptor znaku tekstowego we wzorze rodzaju linii korzystając z poniższego formatu: ["tekst",nazwastylutekstu,skala,obrót,przesunięciex,przesunięciey] Skrócone omówienie Polecenia RODZLIN Wczytuje, ustawia i modyfikuje rodzaje linii. Zmienne systemowe MEASUREINIT Określa, czy w rysunku tworzonym od początku stosowane są angielskie czy metryczne ustawienia standardowe. 28 Rozdział 2 Niestandardowe rodzaje linii

37 Niestandardowe wzory kreskowania 3 AutoCAD LT udostępnia bibliotekę standardowych wzorów kreskowania w plikach acadlt.pat i acadltiso.pat. Można je wykorzystywać w dostarczonej postaci, modyfikować lub tworzyć własne, niestandardowe wzory kreskowania. Przegląd definicji wzorów kreskowania Oprócz stosowania standardowych wzorów można projektować i tworzyć własne, niestandardowe wzory kreskowania. Oprócz stosowania standardowych wzorów można projektować i tworzyć własne, niestandardowe wzory kreskowania. Opracowywanie definicji wzorów kreskowania wymaga wiedzy, doświadczenia i cierpliwości. Ponieważ dostosowywanie wzorów wymaga ich dokładnej znajomości, nie poleca się go mniej doświadczonym użytkownikom. Wzory kreskowania udostępnione przez AutoCAD LT znajdują się w plikach acadlt.pat i acadltiso.pat. Można dodawać do tych plików definicje wzorów kreskowania lub tworzyć własne pliki. Niezależnie od tego, gdzie została umieszczona definicja, niestandardowy wzór kreskowania ma zawsze taki sam format. Zawiera wiersz nagłówka z nazwą zaczynającą się od gwiazdki i składającą się maksymalnie z 31 znaków oraz opcjonalny opis: *nazwa-wzoru, opis Dalej występuje jeden lub więcej deskryptorów linii w postaci: kąt, x-początek,y-początek, delta-x,delta-y,kreska-1,kreska-, Domyślny wzór kreskowania ANSI31 pokazany w oknie dialogowym Kreskowanie do obwiedni i wypełnienie wygląda następująco: 29

38 a jego definicja ma postać: *ANSI31, ANSI Żelazo, Cegła, Kamień 45, 0,0, 0,.125 Po nazwie wzoru *ANSI31 w pierwszym wierszu wyświetlany jest opis: ANSI Żelazo, Cegła, Kamień. Ta prosta definicja wzoru nakazuje rysowanie linii pod kątem 45 stopni, przy czym pierwsza z rodziny linii kreskowych ma przechodzić przez początek układu współrzędnych rysunku (0,0), a odległość między tymi liniami kreskowymi ma być równa jednostki rysunku. W definicjach wzorów kreskowania stosuje się poniższe zasady: Każdy wiersz w definicji wzoru może zawierać do 80 znaków. Mogą to być litery, cyfry oraz takie znaki specjalne, jak znak dolara ($), łącznik (-) oraz podkreślenie (_). Jednak na początku wiersza może znajdować się jedynie litera lub cyfra. AutoCAD LT ignoruje puste wiersze oraz tekst znajdujący się z prawej strony średnika. Każda linia wzoru jest pierwszym członkiem rodziny linii, utworzonej przez zastosowanie odsunięć delta w obydwu kierunkach, co pozwoli na utworzenie nieskończonej rodziny linii równoległych. Wartość delta-x określa przesunięcie między elementami rodziny linii w kierunku samej linii. Stosowana jest wyłącznie do linii kreskowych. Wartość delta-y określa odstępy między elementami rodziny; oczywiście są one mierzone w kierunku prostopadłym do linii. Linia może być nieskończenie długa. Wzór kreskowy jest nakładany na tę linię. UWAGA Po każdej definicji wzoru kreskowania w pliku PAT należy wstawić pusty wiersz. Jeśli pusty wiersz nie zostanie wstawiony po ostatniej definicji wzoru kreskowania, ta definicja nie będzie dostępna podczas tworzenia wypełnienia z użyciem kreskowania. Proces kreskowania polega na tym, że każda linia z definicji wzoru kreskowania jest powielana w nieskończoną rodzinę linii równoległych. Wszystkie wybrane obiekty są sprawdzane pod względem przecinania się z dowolną z tych linii; każdy znaleziony punkt przecięcia powoduje włączenie i wyłączenie rysowania linii, odpowiednio do wybranego stylu kreskowania. Każda rodzina linii kreskowania jest generowana równolegle do linii początkowej z początkiem bezwzględnym, aby zapewnić właściwe dopasowanie. 30 Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania

39 Jeśli tworzone kreskowanie jest bardzo zagęszczone, AutoCAD LT może je odrzucić i wyświetlić komunikat wskazujący, że skala kreskowania jest zbyt mała lub długość kreski zbyt krótka. Można zmienić maksymalną liczbę linii kreskowania przez ustawienie zmiennej środowiska MaxHatch przy użyciu polecenia SETENV i wprowadzenie liczby z przedziału od 100 do (dziesięć milionów). UWAGA Podczas zmiany wartości MaxHatch użytkownik musi wprowadzić nazwę MaxHatch, uwzględniając wielkość poszczególnych liter. Aby utworzyć prosty wzór kreskowania 1 Otwórz plik acadlt.pat lub acadltiso.pat w edytorze tekstu, który umożliwia zapisywanie w formacie ASCII. 2 Utwórz wiersz nagłówka zawierający gwiazdkę i nazwę wzoru. Nazwa wzoru może zawierać maksymalnie 31 znaków. 3 (Opcjonalne) Aby wiersz nagłówka zawierał opis, po nazwie wzoru należy wprowadzić przecinek i tekst opisu. 4 Utwórz linię deskryptora zawierającą Kąt, pod którym rysowana jest linia Współrzędne X,Y punktu początkowego Delta-xrówne 0 Delta-y o dowolnej wartości Skrócone omówienie Polecenia ADCENTER Zarządza zawartością rysunku i wstawia obiekty jako bloki, odnośniki i wzory kreskowania. WYPEŁNIJ Steruje wypełnianiem obiektów takich, jak kreskowania, bryły 2D i szerokie polilinie. KRESKUJ Wypełnia obszar zamknięty lub wybrane obiekty wzorem kreskowania, pełnym wypełnieniem lub wypełnieniem gradientowym. Przegląd definicji wzorów kreskowania 31

40 EDKRESK Modyfikuje istniejące kreskowanie lub wypełnienie. OBSZAR Tworzy wypełnione trójkąty lub czworoboki. Zmienne systemowe FILLMODE Określa, czy kreskowania i wypełnienia, bryły 2D i szerokie polilinie mają być wypełniane. HPANG Umożliwia ustawienie kąta dla nowych wzorów kreskowania. HPBOUND Steruje typem obiektu utworzonego poleceniami KRESKUJ i OBWIEDNIA. HPDOUBLE Określa kreskowanie na krzyż dla wzorów użytkownika. HPNAME Umożliwia ustawienie domyślnej nazwy wzoru kreskowania. HPSCALE Umożliwia ustawienie współczynnika skali wzoru kreskowania. HPSPACE Umożliwia określenie odstępu między liniami wzoru kreskowania dla wzorów utworzonych przez użytkownika. Wzory kreskowania z liniami kreskowymi Aby zdefiniować wzory kreskowania z liniami kreskowymi, na końcu segmentu definiującego linię należy dodać pozycje określające długości kresek. Aby zdefiniować wzory kreskowania z liniami kreskowymi, na końcu segmentu definiującego linię należy dodać pozycje określające długości kresek. Długość każdej kreski określa długość segmentu składowego linii. Jeśli długość ta jest wartością dodatnią, wówczas rysowany jest segment z opuszczonym pisakiem. Jeśli długość ta jest wartością ujemną, wówczas jest to segment z podniesionym pisakiem i nie jest on rysowany. Rysowanie wzoru rozpoczyna się w początkowym punkcie pierwszego segmentu, a kolejne segmenty są 32 Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania

41 rysowane w cyklu kołowym. Segment o długości zerowej jest rysowany jako kropka. Dla jednej linii we wzorze kreskowania można określić najwyżej 6 długości segmentów. Wzór kreskowania ANSI33 dostępny na karcie kontekstowej wstążki Kreskowanie lub w oknie dialogowym Kreskowanie i wypełnienie wygląda następująco: a jego definicja ma postać: *ANSI33, ANSI Brąz, Mosiądz, Miedź 45, ,0, 0,.25,.125, Przykładowo, aby zmodyfikować wzór kreskowania z liniami nachylonymi pod kątem 45 stopni, tak aby rysowane były z użyciem linii kreskowych, z segmentami o długości 0.5 jednostki rysunku i przerwami o długości 0.5 jednostki, należy podać następującą definicję linii: *DASH45, Kreskowanie liniami kreskowymi pod kątem 45 stopni 45, 0,0, 0,.5,.5,-.5 Jest to taki sam wzór kreskowania jak ten pokazany w Przegląd definicji wzorów kreskowania na stronie 29, ale z dodanymi na końcu definicji segmentami określającymi kreski. Długość segmentu z pisakiem opuszczonym oraz segmentu z pisakiem podniesionym wynosi 0.5 jednostki, co odpowiada przyjętym założeniom. Jeżeli użytkownik chciałby narysować kreskę 0.5 jednostki, odstęp 0.25 jednostki, kropkę i odstęp 0.25 jednostki przed kolejną kreską, definicja byłaby następująca: *DDOT45,wzór kreska-kropka-kreska: 45 stopni 45, 0,0, 0,.5,.5,-.25, 0,-.25 Poniższy przykład pokazuje wpływ działania specyfikacji delta-x na rodziny linii. Następująca definicja: *GOSTAK 0, 0,0, 0,.5,.5,-.5 przedstawia rodzinę linii odległych od siebie o 0.5 jednostki, w której segmenty kresek i przerw między nimi mają jednakową długość. Ponieważ delta-x wynosi 0, kreski każdego elementu rodziny są podniesione. Zakreskowany tym wzorem obszar powinien wyglądać następująco: Wzory kreskowania z liniami kreskowymi 33

42 Teraz zmień wzór na *SKEWED 0, 0,0,.5,.5,.5,-.5 Jest taki sam, ale delta-x zostało zmienione na 0.5. Powoduje to przesunięcie każdego kolejnego elementu rodziny o 0.5 w kierunku linii (w tym przypadku równolegle do osi X). Ponieważ linie są nieskończenie długie, daje to w efekcie schodkowe przesunięcia kolejno rysowanych sąsiednich segmentów o określoną wartość. Zakreskowany tym wzorem obszar wyglądałby następująco: Aby utworzyć wzór kreskowania z liniami kreskowymi 1 Otwórz plik acadlt.pat lub acadltiso.pat w edytorze tekstu, który umożliwia zapisywanie w formacie ASCII. 2 Utwórz wiersz nagłówka zawierający gwiazdkę i nazwę wzoru. Nazwa wzoru może zawierać maksymalnie 31 znaków. 3 (Opcjonalne) Aby wiersz nagłówka zawierał opis, po nazwie wzoru należy wprowadzić przecinek i tekst opisu. 4 Utwórz linię deskryptora zawierającą Kąt, pod którym rysowana jest linia Współrzędne X,Y punktu początkowego Delta-x o dowolnej wartości, jeżeli zamierzasz odsunąć naprzemienne linie w rodzinie linii Delta-y o dowolnej wartości Wartość długości kreski Wartość długości kropki Druga wartość opcjonalna dla innej długości kreski Druga wartość opcjonalna dla innej długości kropki 34 Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania

43 Skrócone omówienie Polecenia ADCENTER Zarządza zawartością rysunku i wstawia obiekty jako bloki, odnośniki i wzory kreskowania. WYPEŁNIJ Steruje wypełnianiem obiektów takich, jak kreskowania, bryły 2D i szerokie polilinie. KRESKUJ Wypełnia obszar zamknięty lub wybrane obiekty wzorem kreskowania, pełnym wypełnieniem lub wypełnieniem gradientowym. EDKRESK Modyfikuje istniejące kreskowanie lub wypełnienie. OBSZAR Tworzy wypełnione trójkąty lub czworoboki. Zmienne systemowe FILLMODE Określa, czy kreskowania i wypełnienia, bryły 2D i szerokie polilinie mają być wypełniane. HPANG Umożliwia ustawienie kąta dla nowych wzorów kreskowania. HPBOUND Steruje typem obiektu utworzonego poleceniami KRESKUJ i OBWIEDNIA. HPDOUBLE Określa kreskowanie na krzyż dla wzorów użytkownika. HPNAME Umożliwia ustawienie domyślnej nazwy wzoru kreskowania. HPSCALE Umożliwia ustawienie współczynnika skali wzoru kreskowania. Wzory kreskowania z liniami kreskowymi 35

44 HPSPACE Umożliwia określenie odstępu między liniami wzoru kreskowania dla wzorów utworzonych przez użytkownika. Wzory kreskowania z wieloma liniami Złożone wzory kreskowania mogą mieć początek przechodzący przez odsunięcia od początku i kilka elementów w rodzinie linii. Nie wszystkie wzory kreskowania używają punktów początkowych 0,0. Złożone wzory kreskowania mogą mieć początek przechodzący przez odsunięcia od początku i kilka elementów w rodzinie linii. Przy tworzeniu bardziej skomplikowanych wzorów w celu poprawnego zdefiniowania wzoru kreskowania konieczne jest staranne dobranie dla każdej rodziny linii punktu początkowego, odsunięć poszczególnych kresek oraz wzoru linii kreskowej wykorzystywanej do ich rysowania. Wzór kreskowania AR-B816 dostępny na karcie kontekstowej wstążki Kreskowanie lub w oknie dialogowym Kreskowanie i wypełnienie wygląda następująco: a jego definicja ma następującą postać z kilkoma liniami opisującymi wzór: *AR-B816, 8x16 Wiązanie wozówkowe elewacji z bloków 0, 0,0, 0,8 90, 0,0, 8,8, 8,-8 Rysunek poniżej pokazuje definicję wzoru kreskowania, w którym powtarza się pozbawiony jednego boku kwadrat, rysowany na kształt odwróconej litery U (jedna linia do góry, jedna w prawo i jedna w dół). Wzór ten powtarzany jest w każdej jednostce rysunkowej, a długość i szerokość każdej linii wynosi 0.5 jednostki. 36 Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania

45 Wzór powinien zostać zdefiniowany w następujący sposób: *IUS,Odwrócone U 90, 0,0, 0,1,.5,-.5 0, 0,.5, 0,1,.5, ,.5,.5, 0,1,.5,-.5 Pierwsza linia (pasek w górę) jest zwykłą linią kreskowaną o początku 0,0. Druga linia (pasek górny) powinna rozpoczynać się na końcu paska o kierunku do góry, tak więc jej punktem początkowym jest 0,.5. Trzecia linia (pasek w dół) musi się zaczynać na końcu paska górnego, to jest w punkcie.5,.5 w pierwszym wystąpieniu wzoru, dlatego też jej początek znajduje się w tym punkcie. Trzecią linię tego wzoru można zdefiniować następująco: or 90,.5,0, 0,1,.5, ,.5,1, 0,1, -.5,.5 Wzory kreskowania liniami kreskowymi rozpoczynają się od określonych punktów początkowych i są prowadzone w kierunku określonym wartością kąta. W związku z tym dwie rodziny linii kreskowych, prowadzone w kierunkach różniących się o 180 stopni, nie są do siebie podobne. Rodziny linii pełnych są podobne. Następujący wzór tworzy gwiazdy sześcioramienne. Ten przykład pomoże udoskonalić umiejętności dotyczące definicji wzorów. (Podpowiedź: sinus kąta 60 stopni wynosi 0.866). Poniżej przedstawiono definicję wzoru podaną przez program AutoCAD LT: *STARS,Sześcioramienna gwiazda 0, 0,0, 0,.866,.5,-.5 60, 0,0, 0,.866,.5, ,.25,.433, 0,.866,.5,-.5 Aby utworzyć wzór kreskowania z wieloma liniami 1 Otwórz plik acadlt.pat lub acadltiso.pat w edytorze tekstu, który umożliwia zapisywanie w formacie ASCII. Wzory kreskowania z wieloma liniami 37

46 2 Utwórz wiersz nagłówka zawierający gwiazdkę i nazwę wzoru. Nazwa wzoru może zawierać maksymalnie 31 znaków. 3 (Opcjonalne) Aby wiersz nagłówka zawierał opis, po nazwie wzoru należy wprowadzić przecinek i tekst opisu. 4 Utwórz linię deskryptora zawierającą Kąt, pod którym rysowana jest linia Współrzędne X,Y punktu początkowego Delta-x o dowolnej wartości, jeżeli zamierzasz odsunąć naprzemienne linie w rodzinie linii Delta-y o dowolnej wartości Wartość długości kreski Wartość długości kropki Druga wartość opcjonalna dla innej długości kreski Druga wartość opcjonalna dla innej długości kropki 5 Utwórz drugą linię uwzględniającą wszystkie parametry podane w poprzednim kroku. 6 (Opcjonalnie) Utwórz dodatkowe linie, aby uzupełnić wzór kreskowania z wieloma liniami. Skrócone omówienie Polecenia ADCENTER Zarządza zawartością rysunku i wstawia obiekty jako bloki, odnośniki i wzory kreskowania. WYPEŁNIJ Steruje wypełnianiem obiektów takich, jak kreskowania, bryły 2D i szerokie polilinie. KRESKUJ Wypełnia obszar zamknięty lub wybrane obiekty wzorem kreskowania, pełnym wypełnieniem lub wypełnieniem gradientowym. EDKRESK Modyfikuje istniejące kreskowanie lub wypełnienie. 38 Rozdział 3 Niestandardowe wzory kreskowania

47 OBSZAR Tworzy wypełnione trójkąty lub czworoboki. Zmienne systemowe FILLMODE Określa, czy kreskowania i wypełnienia, bryły 2D i szerokie polilinie mają być wypełniane. HPANG Umożliwia ustawienie kąta dla nowych wzorów kreskowania. HPBOUND Steruje typem obiektu utworzonego poleceniami KRESKUJ i OBWIEDNIA. HPDOUBLE Określa kreskowanie na krzyż dla wzorów użytkownika. HPNAME Umożliwia ustawienie domyślnej nazwy wzoru kreskowania. HPSCALE Umożliwia ustawienie współczynnika skali wzoru kreskowania. HPSPACE Umożliwia określenie odstępu między liniami wzoru kreskowania dla wzorów utworzonych przez użytkownika. Wzory kreskowania z wieloma liniami 39

48 40

49 Dostosowywanie interfejsu użytkownika 4 Podczas pracy w programie używa się różnorodnych paneli wstążki, menu, pasków narzędzi, skrótów klawiaturowych i innych elementów interfejsu użytkownika ułatwiających efektywne realizowanie zadań. Można usprawnić wykonywanie zadań w środowisku przez dostosowanie tych elementów. Przegląd dostosowywania interfejsu użytkownika Narzędzia dostosowywania programu AutoCAD LT pomagają dostosować środowisko graficzne do potrzeb użytkownika. Możliwości dostosowywania, w tym format pliku (CUIx) i edytor Dostosuj interfejs użytkownika, pomagają modyfikować i tworzyć dostosowane elementy. Przegląd dostosowywania Dostosowywanie interfejsu użytkownika odbywa się poprzez zmienianie pliku CUIx bazującego na standardzie XML za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Plik CUI oparty na formacie XML zastępuje pliki dostosowania i menu używane w wersjach programu wcześniejszych niż AutoCAD LT Zamiast używać edytora tekstu w celu dostosowywania plików menu (pliki MNU i MNS) używanych w wersjach wcześniejszych niż AutoCAD 2006, można dostosować interfejs użytkownika z poziomu programu AutoCAD LT. Można Dodawać lub zmieniać paski narzędzi, menu i panele wstążki (w tym menu skrótów, menu piktogramowe i menu pulpitu) Dodawać i modyfikować polecenia na pasku narzędzi szybkiego dostępu Tworzyć lub zmieniać obszary robocze 41

50 Przypisywać polecenia do różnych elementów interfejsu użytkownika Tworzyć lub zmieniać makra Definiować ciągi DIESEL Tworzyć lub zmieniać aliasy Dodawać opisowy tekst do etykietek narzędzi Sterować właściwościami wyświetlanymi podczas używania etykiet kontekstowych Elementy interfejsu użytkownika, które można dostosować Edytor umożliwia tworzenie poleceń, a także zarządzanie poleceniami używanymi w pliku CUIx z poziomu położenia scentralizowanego. Oprócz poleceń można dostosowywać wiele innych elementów interfejsu użytkownika. Edytor CUI umożliwia dostosowywanie następujących elementów operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy Starsze elementy interfejsu użytkownika (pulpity, przyciski pulpitu i menu piktogramowe) Przyciski myszy Menu rozwijane pasek narzędzi szybkiego dostępu Szybkie właściwości Paski narzędzi Panele wstążki Karty wstążki Stany karty kontekstowej wstążki Kontekstowe etykiety narzędzi Klawisze skrótów Menu skrótów Klawisze zmiany czasowej Obszary robocze 42 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

51 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. SZYBKICUI Wyświetla Edytor dostosowywania interfejsu użytkownika w stanie zwiniętym. Zmienne systemowe DBLCLKEDIT Steruje uruchamianiem edytowania przez dwukrotne kliknięcie w obszarze rysunku. TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Używanie środowiska dostosowywania Dostosowywanie pliku CUI, utworzonego z wykorzystaniem formatu XML, za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) pozwala na tworzenie nowych poleceń, elementów interfejsu użytkownika i obszarów roboczych. Używanie środowiska dostosowywania 43

52 Edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) przegląd Edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) jest używany w celu dostosowania interfejsu użytkownika programu AutoCAD LT. Przed rozpoczęciem dostosowywania własnych menu, pasków narzędzi i innych elementów interfejsu użytkownika należy zapoznać się ze środowiskiem dostosowywania. Aby otworzyć edytor Dostosuj interfejs użytkownika, kliknij kolejno kartę Zarządzaj panel Dostosowywanie Interfejs użytkownika. Gdy zostanie otwarty edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), można obejrzeć zawartość wczytanych plików dostosowywania, rozwijając elementy struktury drzewa i wyświetlając właściwości elementów przez ich wybranie. Wybierz kartę Przenoszenie, aby zobaczyć, w jaki sposób przenosić dostosowania; wybierz kartę Dostosuj, aby zobaczyć, w jaki sposób tworzyć lub modyfikować elementy interfejsu użytkownika. Po zapoznaniu się ze środowiskiem można zacząć korzystać z możliwości narzędzi. Więcej informacji na temat większych możliwości dostosowywania znajduje się w Co zmieniło się w dostosowywaniu na stronie 50. Poniżej zaprezentowano przykład edytora Dostosuj interfejs użytkownika, kartę Dostosuj. Tej karty należy używać w celu dostosowania elementów interfejsu w plikach CUIx. 44 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

53 Dostosowywanie interfejsu użytkownika daje możliwość dopasowania środowiska graficznego do określonych rodzajów zadań. Jeżeli pasek narzędzi ma na przykład zawierać najczęściej używane polecenia, wówczas można stworzyć nowy pasek narzędzi Ulubione w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, a następnie wczytać nowy pasek w programie AutoCAD LT. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. Używanie środowiska dostosowywania 45

54 IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. SZYBKICUI Wyświetla Edytor dostosowywania interfejsu użytkownika w stanie zwiniętym. Zmienne systemowe DBLCLKEDIT Steruje uruchamianiem edytowania przez dwukrotne kliknięcie w obszarze rysunku. TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Praca z panelem Dostosowywanie w Panel Dostosowywanie w jest używane do przeglądania różnych elementów interfejsu użytkownika, zawartych we wczytanych plikach dostosowywania. W tym panelu można tworzyć i modyfikować elementy interfejsu użytkownika, takie jak obszary robocze, paski narzędzi i menu. Wzdłuż górnej krawędzi panelu znajdują się narzędzia służące do ładowania częściowych plików dostosowywania do głównego pliku dostosowywania, zapisywania zmian we wczytanym pliku dostosowywania oraz sterowania wyświetlaniem załadowanych plików dostosowywania. Widok drzewa jest używany do tworzenia nowych elementów interfejsu użytkownika, np. pasków narzędzi i menu. Aby dodać polecenia po utworzeniu nowego elementu interfejsu użytkownika, należy je przeciągnąć z panelu Lista poleceń. Oprócz możliwości tworzenia elementów interfejsu użytkownika i dodawania do nich poleceń można zmienić kolejność wyświetlania poleceń na paskach narzędzi, w menu i w panelach wstążki, przeciągając je w dół i w górę. 46 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

55 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Praca z panelem Lista poleceń Panel Lista poleceń jest używane do tworzenia i lokalizowania poleceń zawartych we wczytanych plikach dostosowywania. Należy użyć przycisku Utwórz nowe polecenie, aby utworzyć nowe niestandardowe polecenie w pliku CUIx wymienionym na liście rozwijanej Pliki dostosowywania w górnej części panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Polecenie musi być utworzone, zanim będzie można je skojarzyć z elementem interfejsu użytkownika w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Na lewo od przycisku Utwórz nowe polecenie znajduje się przycisk Znajdź polecenie lub tekst. Przycisk Znajdź polecenie lub tekst powoduje otwarcie okna dialogowego Znajdź i zamień, w którym można wyszukiwać i zamieniać ciągi tylko w panelu Lista poleceń. Lista rozwijana Kategorie u góry panelu zawiera listę wstępnie ustawionych kategorii używanych do filtrowania poleceń wyświetlanych w polu Lista poleceń. Istnieje wiele kategorii, które można wybierać, na przykład Wszystkie polecenia. Wyświetla wszystkie polecenia dla poszczególnych wczytanych plików dostosowywania. Używanie środowiska dostosowywania 47

56 Polecenia niestandardowe. Wyświetla polecenia zdefiniowane przez użytkownika, dodane do wczytanych plików dostosowywania. Te polecenia nie są częścią pliku dostosowywania dostarczanego z programem AutoCAD LT. Elementy sterujące. Wyświetla specjalne formanty dodane do paska narzędzi lub do panelu wstążki, takie jak listy rozwijane, suwaki i inne formanty. Dostępne polecenia i formanty są wyświetlane w środkowej sekcji panelu Lista poleceń. Wyświetlane są nazwy dostępnych poleceń, obraz przypisany do polecenia i nazwa grupy dostosowywania przypisana do polecenia. Po umieszczeniu wskaźnika myszy nad poleceniem w etykiecie narzędzi zostanie wyświetlone przypisane do niego makro. U góry panelu Lista poleceń znajduje się pole Filtr poleceń umożliwiające przefiltrowanie listy poleceń na podstawie wprowadzonego ciągu tekstowego. Ciąg tekstowy jest dopasowywany do dowolnej części nazwy polecenia i w polu Lista poleceń są wyświetlane nazwy zawierające ten ciąg. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Praca z panelem Wyświetlanie dynamiczne Panel wyświetlania dynamicznego kontroluje wyświetlanie dodatkowych okienek zgodnie z elementem wybranym w panelu Lista poleceń lub Dostosowywanie w. 48 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

57 W zależności od wybranego elementu wyświetlone zostanie przynajmniej jedno z następujących okienek: Obraz przycisku Informacje Podgląd panelu Właściwości Szybkie właściwości Klawisze skrótów Podgląd paska narzędzi Elementy obszaru roboczego Używanie środowiska dostosowywania 49

58 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Co zmieniło się w dostosowywaniu Mimo iż podstawowe techniki dostosowywania pozostały takie same jak w poprzednich wersjach produktu, poczynając od programu AutoCAD 2006 zmieniło się jego środowisko dostosowywania. Wszystkie opcje dostosowywania z poprzednich wersji są nadal dostępne. Nadal można tworzyć, edytować i usuwać elementy interfejsu; można tworzyć częściowe pliki dostosowywania, używać makr i wyrażeń języka DIESEL. Jednak nie można już przeprowadzać dostosowywania przez ręczne tworzenie lub edytowanie plików tekstowych MNU i MNS. Wszystkie dostosowania są wykonywane za pośrednictwem interfejsu programu, w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Pliki menu i pliki dostosowywania We wcześniejszych wersjach programu AutoCAD 2006 interfejs użytkownika można było dostosowywać edytując plik MNU lub MNS w edytorze tekstu ASCII, na przykład w Notatniku. Dane dostosowywania wprowadzane i edytowane były ręcznie w plikach tekstowych, co było procesem męczącym i wywołującym wiele błędów. Na skutek prostego błędu składni w pliku tekstowym (takiego jak niezgodność nawiasów) mogło dojść do unieważnienia całego pliku menu. To z kolei wiązało się z koniecznością poszukiwania błędu w pliku tekstowym. W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika można przeciągnąć polecenie do menu lub paska narzędzi bądź kliknąć go prawym przyciskiem myszy, aby dodać, usunąć lub zmodyfikować element interfejsu użytkownika. Edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) wyświetla właściwości elementu oraz listę opcji. Zapobiega to błędom składni lub pisowni, które występowały przy ręcznym wprowadzaniu tekstu do pliku MNU lub MNS. Wcześniej używane pliki MNU i MNS zostały zastąpione jednym rodzajem pliku plikiem CUIx opartym na kodzie XML. Plik CUIx to następca pliku CUI wprowadzonego w programie AutoCAD Plik CUIx oparty na formacie XML umożliwia produktowi śledzenie dostosowywania. W przypadku uaktualnienia wersji programu wszystkie dostosowania są automatycznie scalane w nowej wersji. Format XML obsługuje także wcześniejsze pliki dostosowywania. Oznacza to, że użytkownik może wyświetlić plik CUIx z nowszej wersji w poprzedniej wersji 50 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

59 programu, zachowując dane dostosowywania z nowszej wersji. Jednak nie można modyfikować nowych wersji pliku CUIx w poprzedniej wersji programu. Więcej informacji na temat przenoszenia danych dostosowywania znajduje się w Migracja i przenoszenie dostosowywania na stronie 320. Tabela poniżej wyświetla listę plików menu, które poprzednio dostarczane były wraz z produktem, oraz pokazuje, w jaki sposób te pliki są odwzorowane w AutoCAD LT Pliki menu odwzorowane na pliki CUIx Plik menu Opis W AutoCAD LT 2012 Opis zmiany MNU Plik tekstowy ASCII. We wcześniejszych wersjach definiował CUIx Plik XML, który definiuje większość elementów większość elementów interfejsu interfejsu użytkownika. Podczas uruchamiania produżytkownika. Podczas uruchomienia produktu został uktu jest automatycznie automatycznie wczytany główny plik MNU, aclt.mnu. wczytywany główny plik CUIx, acadlt.cuix. Częściowe pliki MNU mogły być wczytywane lub usuwane Częściowe pliki CUIx mogą być wczytywane lub usuwane podczas trwania sesji rysowania. podczas trwania sesji rysowania. MNS Plik źródłowy menu. Był taki sam jak plik tekstowy MNU CUIx Plik XML, który definiuje większość elementów ASCII, ale nie zawierał interfejsu użytkownika. Podczas uruchamiania prod- uktu jest automatycznie wczytywany główny plik CUIx, acadlt.cuix. Częściowe pliki CUIx mogą być wczytywane lub usuwane podczas trwania sesji rysowania. komentarzy ani specjalnego formatowania. MNC Skompilowany plik tekstowy ASCII. Zawierał ciągi poleceń i CUI x Plik XML, który definiuje większość elementów składnię, które określały interfejsu użytkownika. Podczas uruchamiania prodfunkcjonalność i wygląd elementów interfejsu użytkownika. uktu jest automatycznie wczytywany główny plik CUIx, acadlt.cuix. Co zmieniło się w dostosowywaniu 51

60 Pliki menu odwzorowane na pliki CUIx Plik menu Opis W AutoCAD LT 2012 Opis zmiany Częściowe pliki CUIx mogą być wczytywane lub usuwane podczas trwania sesji rysowania. MNR Plik zasobów menu. Zawiera mapy bitowe, które są używane MNR Bez zmian. przez elementy interfejsu użytkownika. Struktura pliku tekstowego menu i struktura pliku CUI oraz CUIx We wcześniejszych wersjach programu AutoCAD 2006 informacje o menu można było dodawać, edytować i usuwać bezpośrednio w pliku tekstowym. W programie AutoCAD 2006 i jego późniejszych wersjach służy do tego edytor Dostosuj interfejs użytkownika. Poniżej znajduje się przykład wyglądu menu Okno w starszym pliku menu aclt.mnu. Zawartość menu Okno w aclt.mnu Menu Okno Opis ***POP10 **OKNO ID_MnWindow [&Okno] ID_DWG_CLOSE [&Zamknij]^C^C_close ID_WINDOW_CLOSEALL [Zamknij &wszystko]^c^c_closeall [--] ID_WINDOW_CASCADE [&Kaskadowo]^C^C_syswindows;_cascade ID_WINDOW_TILE_HORZ [Sąsiadujące p&oziomo]^c^c_syswindows;_hor ID_WINDOW_TILE_VERT [&Sąsiadujące pionowo]^c^c_syswindows;_vert ID_WINDOW_ARRANGE [&Uporządkuj ikony]^c^c_syswindows;_arrange Porównaj powyższe informacje o menu z tymi samymi informacjami wyświetlonymi w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) w widoku drzewa. 52 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

61 Kolejne przykłady pokazują właściwości menu Okno, właściwości poleceń Zamknij oraz Zamknij wszystko i menu skrótów Okno, które jest wyświetlane z opcją Wstaw separator. Menu Okno, panel Właściwości Menu Okno, panel Właściwości dla polecenia Zamknij Menu Okno, panel Właściwości dla polecenia Zamknij wszystko Co zmieniło się w dostosowywaniu 53

62 Węzeł drzewa menu Okno, menu skrótów wyświetlane z opcją Wstaw separator Grupa menu i grupa dostosowywania Nie ma różnicy między grupą menu (określenie używane w poprzednich wersjach) a grupą dostosowywania. Plik CUIx wczytany do programu AutoCAD LT musi mieć niepowtarzalną nazwę grupy dostosowywania, aby zapobiec konfliktowi między plikami dostosowywania w programie. Domyślna grupa dostosowania głównego pliku CUIx acadlt.cuix to ACADLT. Można wczytać dowolną liczbę plików dostosowywania do programu, pod warunkiem, że każdy z nich ma niepowtarzalną nazwę grupy dostosowywania. Poniższy podano przykład, jak można zmienić nazwę grupy dostosowywania ACAD za pomocą karty Dostosuj w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Częściowy plik CUIx (nazwany w tym przykładzie CUSTOM) można zmienić w taki sam sposób. 54 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

63 Pomoc dynamiczna Pomoc dynamiczna to funkcja systemu Pomocy podręcznej odnosząca się do niektórych elementów dostosowywania znajdujących się w pliku CUIx podczas wczytywania do programu AutoCAD LT. Działanie Pomocy dynamicznej polega na wyszukiwaniu identyfikatora elementu polecenia określonego w systemie Pomocy online oraz miejsca, w którym znajduje się odwołanie do polecenia w panelu wstążki lub w menu, gdy jest wczytywany plik CUIx. Jeśli polecenie znajduje się w panelu wstążki lub w menu, dostęp do polecenia jest aktualizowany w systemie Pomocy online, aby odzwierciedlić nowe położenie polecenia. Jeśli jedno ze standardowych poleceń programu AutoCAD LT zostanie przeniesione z jednego panelu wstążki lub menu do innego, system Pomocy online automatycznie odzwierciedli tę zmianę, gdy zostanie wyświetlony następnym razem. Aktualnie jedynie polecenia na wstążce i w menu współdziałają z Pomocą dynamiczną. Pomoc dynamiczna może nie być poprawnie wyświetlona, jeśli polecenie nie jest dostępne: W jednym z wczytanych plików CUIx W dostępnym menu, w panelu wstążki lub na karcie wstążki w bieżącym obszarze roboczym. UWAGA Pomoc dynamiczna działa w powiązaniu z dokumentami Pomocy online dostarczanymi z programem AutoCAD LT i nie wpływa na dokumentację innych programów. Patrz także: Migracja i przenoszenie dostosowywania na stronie 320 Tworzenie i wczytywanie częściowego pliku CUIx na stronie 81 Co zmieniło się w dostosowywaniu 55

64 Tworzenie korporacyjnego pliku CUIx na stronie 84 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. SZYBKICUI Wyświetla Edytor dostosowywania interfejsu użytkownika w stanie zwiniętym. Dostosowywanie słownik Użytkownik powinien znać kilka określeń związanych z dostosowywaniem AutoCAD LT Plik dostosowywania (CUIx) Plik pakietu zawierający wiele plików opartych na formacie XML oraz wiele dostosowanych plików obrazów. Wszystkie pliki oparte na formacie XML zawierają dane różnych rodzajów elementów interfejsu użytkownika, które można dostosować. Obrazy dostosowane przechowywane w tym pliku stanowią obrazy odwoływane przez polecenia zdefiniowane w danych dostosowywania i nie są one przechowywane w plikach DLL zasobów. Plik dostosowywania można modyfikować za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Pliki CUIx zastępują pliki CUI, MNU, MNS oraz MNC stosowane w celu definiowania menu we wcześniejszych wersjach programu niż AutoCAD LT Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

65 Grupa dostosowywania Nazwa przypisana do pliku CUIx w celu identyfikacji elementów dostosowywania w pliku CUIx. Plik CUIx wczytany do programu AutoCAD LT musi mieć niepowtarzalną nazwę grupy dostosowywania, aby zapobiec konfliktowi między plikami CUIx w programie. W wersjach wcześniejszych niż AutoCAD 2006, była stosowana nazwa grupa menu. ID elementu Niepowtarzalny identyfikator elementu interfejsu. W poprzednich wersjach nosił nazwę etykieta. Panel tablicy narzędzi Struktura organizacyjna używana do wstawiania poleceń i elementów sterujących przeznaczonych do wyświetlania w tablicy narzędzi dostępna w programach AutoCAD LT 2007 i AutoCAD LT W programach AutoCAD LT 2009 i nowszych tablica narzędzi została zastąpiona wstążką. Aby uzyskać informacje na temat przesyłania paneli tablicy narzędzi do paneli wstążki, zobacz sekcję Kopiowanie panelu tablicy narzędzi do panelu wstążki na stronie 154. Korporacyjny plik dostosowywania Plik CUIx zwykle zarządzany przez menedżera CAD. Wielu użytkowników ma do niego dostęp i jest przechowywany we współdzielonym położeniu sieciowym. Jest to plik tylko do odczytu dla użytkowników, co zapobiega zmianie danych. Menedżer CAD tworzy korporacyjny plik CUIx, modyfikując główny plik CUIx, a następnie zapisując go we współdzielonym położeniu sieciowym. Użytkownicy następnie określają ten plik w oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki. Element interfejsu Obiekt, który można dostosować, taki jak pasek narzędzi, menu rozwijane, klawisz skrótu, paleta itp. Jest to węzeł w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>, zawierającym elementy interfejsu użytkownika. Element interfejsu Poszczególne części elementu interfejsu użytkownika, takie jak przyciski paska narzędzi, elementy menu rozwijanego, klawisze skrótów, klawisz zmiany czasowej itp. Stary plik dostosowywania (CUI) Plik oparty na formacie XML przechowujący dane dostosowywania od wersji AutoCAD 2006 do AutoCAD LT Plik CUI został zastąpiony plikiem CUIx. Plik CUIx można utworzyć na podstawie pliku MNU za pomocą karty Przenoszenie polecenia CUI. Stary plik menu (MNS) Plik tekstowy ASCII, w którym przechowywane są dane dostosowywania menu programu AutoCAD 2005 i jego wcześniejszych wersji. Większą część pliku należy edytować poza programem AutoCAD za pomocą edytora tekstu, takiego jak Notatnik, ale kilka funkcji można dostosowywać bezpośrednio w programie AutoCAD za pomocą polecenia ADAPTACJA. Plik MNS został zastąpiony plikiem CUIx. Plik CUIx można utworzyć z pliku MNS za pomocą karty Przenoszenie dotyczącej polecenia CUI. Stary plik szablonu menu (MNU) Plik tekstowy ASCII używany jako szablon do definiowania zawartości pliku MNS, gdy plik MNU jest wczytywany do programu AutoCAD LT za pomocą polecenia MENU. Plik MNU jest używany w programie AutoCAD 2005 Dostosowywanie słownik 57

66 oraz w jego wcześniejszych wersjach i jest bardzo podobny do pliku MNS. Plik MNU został zastąpiony plikiem CUIx. Plik CUIx można utworzyć z pliku MNU za pomocą karty Przenoszenie polecenia CUI. Makro Seria poleceń uruchamianych w określonej kolejności w celu wykonania zadania rysunkowego. Główny plik dostosowywania Plik CUIx z możliwością zapisu, który definiuje większość elementów interfejsu użytkownika (w tym: menu standardowe, paski narzędzi, klawisze skrótów itp.). Podczas uruchamiania programu AutoCAD LT automatycznie jest wczytywany plik acadlt.cuix (domyślny główny plik CUIx. Wstążka Element interfejsu wyświetlający panele składające się poleceń i formantów, które można mocować poziomo lub pionowo przy krawędziach okna aplikacji. Panel wstążki Struktura organizacyjna używana do układania poleceń i formantów w celu wyświetlania na wstążce lub jako ruchomy interfejs użytkownika. Paleta Element interfejsu, który może być zamocowany lub ruchomy w obszarze graficznym. Palety obejmują okno Wiersz polecenia, Palety narzędzi, paletę Właściwości itd. Składowy plik dostosowywania Dowolny plik CUIx, który nie jest zdefiniowany jako główny lub korporacyjny plik CUIx. Składowy plik CUIx można wczytywać i usuwać, w zależności od potrzeb, podczas sesji rysunkowej. pasek narzędzi szybkiego dostępu Element interfejsu zlokalizowany na prawo od menu aplikacji i zapewniający bezpośredni dostęp do zdefiniowanych zestawów poleceń. Węzeł drzewa Struktura hierarchiczna edytora Dostosuj interfejs użytkownika zawiera pozycje i elementy interfejsu, które można importować, eksportować i dostosowywać. Obszar roboczy Zbiór elementów interfejsu użytkownika oraz ich zawartość, właściwości, stany wyświetlania i położenia. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. 58 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

67 IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. ADAPTACJA Dostosowuje palety narzędzi i grupy palet narzędzi. SZYBKICUI Wyświetla Edytor dostosowywania interfejsu użytkownika w stanie zwiniętym. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. PALETYNARZĘDZI Otwiera okno Palety narzędzi. PALETYNARZĘDZIZAMKNIJ Zamyka okno Palety narzędzi. Zmienne systemowe DBLCLKEDIT Steruje uruchamianiem edytowania przez dwukrotne kliknięcie w obszarze rysunku. ROLLOVERTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet kontekstowych, gdy kursor zostanie umieszczony na obiekcie. TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Dostosowywanie słownik 59

68 Praca z edytorem Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) Za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można tworzyć standardowe i dostosowane polecenia oraz elementy interfejsu użytkownika, jak również zarządzać nimi. Dostosowując interfejs użytkownika, można zmieniać kolejność i dostęp do najczęściej używanych poleceń. Funkcjonalność programu AutoCAD LT można również rozszerzyć, tworząc własne dostosowane polecenia. Schematy przedstawione w tym temacie pozwalają zapoznać się z czynnościami wymaganymi w celu pomyślnego utworzenia polecenia niestandardowego lub dostosowania różnych dostępnych elementów interfejsu użytkownika. Tworzenie polecenia Dostosowanie polecenia polega na zdefiniowaniu szeregu operacji wykonywanych po uruchomieniu polecenia dostosowanego. Można również określić wygląd polecenia dodanego do interfejsu użytkownika. Podczas tworzenia polecenia dostosowanego należy nadać niepowtarzalną nazwę, identyfikator polecenia i makro. Po zdefiniowaniu właściwości podstawowych można do właściwości dodatkowych można przypisać wartości pozwalające na określenie zawartości etykiety narzędzi, obrazu i etykiety wyszukiwania polecenia. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia poleceń niestandardowych, zobacz sekcję Dostosowywanie poleceń na stronie 94. Ustaw działający pliku CUIx na stronie Należy określić który plik CUIx zostanie dodany do polecenia dostosowanego. Dodaj nowe polecenie na stronie Należy utworzyć nowe polecenie w pliku CUIx. Zdefiniuj makro na stronie Należy zdefiniować szereg operacji, które zostaną wykonane podczas używania polecenia z poziomu interfejsu użytkownika. 60 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

69 Sterowanie wyświetlaniem polecenia i jego nazwy na stronie Należy zdefiniować etykietę polecenia. Przypisz etykiety wyszukiwania na stronie Opcjonalnie: należy przypisać etykiety wyszukiwania do polecenia w celu używania ich w polu Wyszukaj dostępnym w menu aplikacji. Przypisz etykietę na stronie Opcjonalnie: należy przypisać tekst etykiety narzędzia do polecenia używanego po dodaniu do panelu wstążki lub paska narzędzi. Skojarz rozszerzoną etykietę narzędzia na stronie Opcjonalnie: należy przypisać rozszerzony element pomocy do polecenia używanego w przypadku rozszerzonej etykiety narzędzi polecenia. Przypisz obraz na stronie Opcjonalnie: należy przypisać obraz do polecenia. Można przypisać obraz standardowy lub dostosowany. Zdefiniuj komunikat pomocy wiersza stanu na stronie Opcjonalnie: należy przypisać tekst wiersza stanu do polecenia używanego po dodaniu do menu rozwijanego. Tworzenie polecenia 61

70 Tworzenie elementów interfejsu użytkownika Elementy interfejsu użytkownika w programie AutoCAD LT są wykorzystywane do organizowania i wyświetlania poleceń. Aby wybrać, jakie elementy interfejsu użytkownika zostaną utworzone, należy określić częstotliwość korzystania z polecenia. Następnie należy określić, czy do polecenia zostanie przypisany klawisz skrótu, pasek narzędzi szybkiego dostępu, panel wstążki lub inny typ elementu interfejsu użytkownika. Tworzenie paska narzędzi szybkiego dostępu Paski narzędzi szybkiego dostępu można tworzyć w edytorze CUI w celu określenia poleceń i elementów sterujących wyświetlanych na pasku narzędzi szybkiego dostępu. Paski narzędzi szybkiego dostępu są wykorzystywane do organizowania i wyświetlania często używanych poleceń. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania paska narzędzi szybkiego dostępu, zobacz sekcję Paski narzędzi szybkiego dostępu na stronie 144. Tworzenie nowego paska narzędzi szybkiego dostępu na stronie Utwórz nowy pasek narzędzi szybkiego dostępu, aby zachować widoczność wybranych poleceń. Dodaj polecenia i elementy sterujące na stronie Polecenia i elementy sterujące, które będą używane, dodaj do paska narzędzi szybkiego dostępu. Wyświetl pasek narzędzi szybkiego dostępu na stronie Przypisz pasek narzędzi szybkiego dostępu do obszaru roboczego. Ustaw obszar roboczy jako bieżący na stronie Jako bieżący ustaw obszar roboczy zawierający pasek narzędzi szybkiego dostępu. 62 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

71 Dostosowywanie wstążki Dostosowywanie wstążki składa się z trzech komponentów: stanów karty kontekstowej, paneli i kart. Każdy komponent wstążki jest używany w celu organizowania i wyświetlania często używanych poleceń. Tworzenie panelu wstążki Panele wstążki umożliwiają organizowanie poleceń i elementów sterujących na wstążce. Wiersze, podpanele i listy rozwijane na panelu wstążki umożliwiają organizowanie poleceń i elementów sterujących, które będą wyświetlane na wstążce. Każdy panel składa się z dwóch części górnej i dolnej oddzielonych separatorem. Wiersze znajdujące się powyżej separatora są wyświetlane domyślnie, a wiersze znajdujące się poniżej gdy panel jest rozwinięty. Do przycisku Uruchomienie panelu w każdym panelu można przypisać polecenie pozwalające na uruchomienie skojarzonego okna dialogowego. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania panelu wstążki, zobacz sekcję Panele wstążki na stronie 151. Tworzenie nowego panelu wstążki na stronie Nowy panel wstążki można utworzyć w celu zorganizowania poleceń i elementów sterujących, które będą wyświetlane na wstążce. Dodaj wiersz na stronie Nowy wiersz można dodać w celu organizowania poleceń i elementów sterujących, które zostaną dodane. W wierszach można również umieszczać listy rozwijane i podpanele. Dodawanie listy rozwijanej na stronie Opcjonalnie: dodaj listę rozwijaną w celu organizowania wielu poleceń w pojedynczą listę rozwijaną lub przycisk podziału. Dodawanie panelu rozwijanego na stronie Opcjonalne: Dodanie paneli rozwijanych umożliwia zorganizowanie przycisków, przycisków przełączanych, przycisków dzielonych i przycisków rozwijanych w rzędzie. Tworzenie elementów interfejsu użytkownika 63

72 Dodaj podpanel na stronie Opcjonalnie: dodaj podpanele w celu organizowania poleceń i elementów sterujących w wierszu. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Dodaj polecenia i elementy sterujące na stronie Polecenia i elementy sterujące można dodawać do wierszy, podpaneli i list rozwijanych na panelu wstążki. Zmiana wyświetlania i zachowania polecenia, elementu sterującego lub listy rozwijanej na stronie Opcjonalnie: na panelu wstążki można zmienić wyświetlanie i zachowanie poleceń, elementów sterujących lub listy rozwijanej. Przypisywanie polecenia do uruchamiania okna dialogowego panelu na stronie Opcjonalnie: dodaj polecenie do panelu wstążki uruchamiania okna dialogowego panelu. Po utworzeniu panelu wstążki należy go dodać do karty wstążki, zanim panel zostanie wyświetlony na wstążce. Aby uzyskać więcej informacji na temat przypisywania panelu wstążki do panelu wstążki, zobacz schemat organizacji pracytworzenie karty wstążki na stronie 64. Tworzenie karty wstążki Karty wstążki umożliwiają organizowanie wyświetlania panelu wstążki na wstążce i sterowanie nim. 64 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

73 Karty wstążki umożliwiają organizowanie wielu paneli wstążek w pojedynczą grupę skojarzonych narzędzi. Po dodaniu paneli wstążek do karty wstążek tę kartę należy przypisać do obszaru roboczego, zanim panel zostanie wyświetlony na wstążce. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania karty wstążki, zobacz sekcję Karty wstążki na stronie 183. Tworzenie karty wstążki na stronie W nowych kartach wstążki można umieszczać panele wstążki, które są wyświetlane na wstążce. Utwórz panel wstążki na stronie 63 (schemat organizacji pracy) Nowe panele wstążki można tworzyć według potrzeb w celu wyświetlania na wstążce poleceń i elementów sterujących. Przypisywanie panelu wstążki do karty wstążki na stronie Panel wstążki jest przypisywany do karty wstążki. Przypisywanie karty wstążki do obszaru roboczego na stronie Karta wstążki jest przypisywana do obszaru roboczego. Ustaw obszar roboczy jako bieżący na stronie Ustaw zmodyfikowany obszar roboczy jako bieżący, aby zobaczyć jego kartę wstążki i skojarzone panele wstążki. Tworzenie stanu kontekstowej karty wstążki Stan karty kontekstowej służy do sterowania wyświetlaniem kart wstążki na wstążce, gdy niektóre polecenia są aktywne lub wybrany jest obiekt. Tworzenie elementów interfejsu użytkownika 65

74 Przypisanie karty wstążki do stanu karty kontekstowej umożliwia wyświetlanie na wstążce poleceń i elementów sterujących podczas pracy w określonym kontekście. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania stanów karty kontekstowej wstążki, zobacz sekcję Stany karty kontekstowej wstążki na stronie 191. Utwórz panel wstążki na stronie 63 (schemat organizacji pracy) Nowe panele wstążki można tworzyć według potrzeb w celu wyświetlania na wstążce poleceń i elementów sterujących. Utwórz kartę wstążki na stronie 64 (schemat organizacji pracy) Nowe karty można tworzyć według potrzeb w celu sterowania wyświetlaniem paneli wstążki, w przypadku gdy wystąpi stan karty kontekstowej. Przypisywanie karty wstążki na stronie Przypisz karty wstążki do stanu karty kontekstowej. Tworzenie paska narzędzi Paski narzędzi umożliwiają organizowanie poleceń i elementów sterujących w małych dokowalnych oknach. Polecenia i elementy sterujące można dodać do paska narzędzi ułatwia to uzyskiwanie dostępu do używanych poleceń. Polecenia na pasku narzędzi można wyświetlać jako pojedyncze przyciski lub grupy przycisków za pomocą przyciskiem rozwijanym. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania paska narzędzi, zobacz sekcję Tworzenie i edycja pasków narzędzi na stronie 194. Tworzenie paska narzędzi na stronie Nowy pasek narzędzi można utworzyć w celu zorganizowania poleceń i elementów sterujących, które będą wyświetlane. 66 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

75 Dodaj przycisk rozwijany na stronie Opcjonalnie: dodaj przyciski rozwijane w celu organizowania wielu poleceń w pojedynczą listę rozwijaną. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Dodaj polecenia i elementy sterujące na stronie Polecenia i elementy sterujące można dodać do paska narzędzi i przycisków rozwijanych. Przypisywanie paska narzędzi do obszaru roboczego na stronie Przypisanie paska narzędzi do obszaru roboczego umożliwia wyświetlenie go na wstążce. Ustaw obszar roboczy jako bieżący na stronie Ustaw zmodyfikowany obszar roboczy jako bieżący, aby zobaczyć pasek narzędzi. Tworzenie menu rozwijanego Menu rozwijane zajmuje najmniej miejsca w oknie aplikacji AutoCAD LT ze wszystkich elementów interfejsu użytkownika, zapewniając jednocześnie dostęp do największego zakresu poleceń. Polecenia można dodawać do menu rozwijanego ułatwia to dostęp do nich z poziomu paska menu i pozwala zaoszczędzić miejsce na ekranie. Polecenia w menu rozwijanym można wyświetlać jako pojedyncze elementy lub grupy elementów z podmenu. Aby wyświetlać menu rozwijane na pasku menu, należy je dodać do obszaru roboczego. Aby Tworzenie elementów interfejsu użytkownika 67

76 uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania menu rozwijanego, zobacz sekcję Tworzenie menu rozwijanego na stronie 217. Tworzenie menu rozwijanego na stronie Nowe menu rozwijane można utworzyć w celu organizowania poleceń, które będą wyświetlane. Dodaj podmenu na stronie Opcjonalnie: dodaj podmenu w celu organizowania wielu poleceń w pojedyncze menu rozwijane. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Dodaj polecenia na stronie Polecenia można dodawać do menu rozwijanych i podmenu. Zmiana opisu polecenia na stronie Zmieniany jest opis polecenia wyświetlany w menu rozwijanym. Przypisywanie menu rozwijanego do paska menu na stronie Przypisanie menu rozwijanego do obszaru roboczego pozwala na wyświetlenie menu na pasku menu. 68 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

77 Ustaw obszar roboczy jako bieżący na stronie Ustaw zmodyfikowany obszar roboczy jako bieżący, aby zobaczyć menu rozwijane wyświetlane na pasku menu. Tworzenie menu skrótów Menu skrótów wywoływane prawym przyciskiem myszy zapewniają dostęp kontekstowy do poleceń. Stany kontekstowe różnią się w zależności od aktywności polecenia, wybranego obiektu lub braku wybranego polecenia lub obiektu. Niestandardowe menu skrótów są tworzone w celu zastąpienia domyślnych menu skrótów w programie AutoCAD LT lub w celu wstawienia dodatkowych poleceń do określonych menu skrótów. Polecenia w menu skrótów można wyświetlać jako pojedyncze elementy lub grupy elementów za pomocą podmenu. W przeciwieństwie do menu rozwijanych, menu skrótów nie muszą być dodane do obszaru roboczego, aby zostać wyświetlone. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania menu skrótów, zobacz sekcję Tworzenie menu skrótów na stronie 221. Tworzenie menu skrótów na stronie Nowe menu skrótów można utworzyć w celu organizowania poleceń, które będą wyświetlane. Dodaj podmenu na stronie Opcjonalnie: dodaj podmenu w celu organizowania wielu poleceń w pojedyncze menu rozwijane. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Tworzenie elementów interfejsu użytkownika 69

78 Dodaj polecenia na stronie Polecenia można dodawać do menu skrótów i podmenu. Zmiana opisu polecenia na stronie Zmieniany jest opis polecenia wyświetlany w menu skrótów. Dostosowywanie klawisza skrótu Klawisze skrótów pozwalają na uruchomienie polecenia za pomocą kombinacji klawiszy CTRL lub ALT oraz klawiszy dodatkowych. Przypisanie polecenia do kombinacji klawiszy skrótów pozwala na prostsze uruchomienia danego polecenia. W takiej sytuacji polecenia są uruchamiane poprzez naciśnięcie kombinacji klawiszy, a nie kliknięcie elementu menu lub przycisku. Używane klawisze skrótów to CTRL lub ALT oraz klawisze alfanumeryczne, jak również klawisz SHIFT. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania klawiszy skrótów, zobacz sekcję Skróty klawiaturowe na stronie 251. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Tworzenie klawisza skrótu na stronie Nowe klawisze skrótów można utworzyć i przypisać do nich kombinacje klawiszy uruchamiające skojarzone polecenia. 70 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

79 Tworzenie operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy umożliwiają uruchamianie poleceń w oparciu o obiekty wybierane poprzez dwukrotne kliknięcie w oknie rysunku. Polecenia przypisywane do operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy zazwyczaj uruchamiają polecenie pozwalające na zmianę wybranych obiektów. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy, zobacz sekcję Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy na stronie 266. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Tworzenie operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy na stronie Nowe operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy można utworzyć w celu umożliwienia uruchamiania poleceń za pomocą dwukrotnego kliknięcia obiektu. Tworzenie przycisku myszy Przyciski myszy umożliwiają uruchamianie poleceń poprzez klikanie i stosowanie kombinacji klawiszy. Polecenia można przypisać do przycisków myszy i kombinacji klawiszy. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania przycisków myszy, zobacz sekcję Przyciski myszy na stronie 274. Utwórz nowe polecenie na stronie 60 (schemat organizacji pracy) Nowe polecenia można tworzyć według potrzeb. Tworzenie elementów interfejsu użytkownika 71

80 Nowe przyciski myszy można tworzyć w celu Tworzenie przycisku myszy na stronie umożliwienia uruchamiania poleceń po naciśnięciu 275 kombinacji przycisku myszy oraz klawisza na klawiaturze. Tworzenie i modyfikowanie obszarów roboczych Obszary robocze sterują wyświetlaniem elementów interfejsu użytkownika i kolejnością ich wyświetlania. Tworzenie obszarów roboczych i zarządzanie nimi odbywa się z poziomu interfejsu użytkownika programu AutoCAD LT lub za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Interfejs użytkownika zapewnia niewielkie możliwości tworzenia obszarów roboczych i zarządzania nimi; edytor CUI daje pełną kontrolę nad wszystkimi elementami interfejsu użytkownika w obszarze roboczym. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania obszaru roboczego, zobacz sekcję Dostosowywanie obszarów roboczych na stronie 285. Tworzenie obszaru roboczego za pomocą interfejsu użytkownika Z poziomu interfejsu użytkownika można wykonać kilka podstawowych funkcji dostosowawczych obszaru roboczego. Za pomocą interfejsu użytkownika można sterować wyświetlaniem pasków narzędzi i palet oraz dodawać i usuwać polecenia z paska narzędzi szybkiego dostępu. Można interaktywnie aktualizować położenie i wyświetlanie pasków narzędzi i palet. Ta funkcja jest niedostępna z poziomu edytora CUI. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania obszarów roboczych z poziomu interfejsu użytkownika, zobacz sekcję Sterowanie elementami interfejsu użytkownika poza edytorem CUI na stronie 298. Utwórz nowy obszar roboczy na stronie Tworzenie nowego obszaru roboczego za pomocą interfejsu użytkownika. Dodawanie lub usuwanie poleceń z paska narzędzi szybkiego dostępu Z paska narzędzi szybkiego dostępu można usuwać polecenia oraz dodawać je. Można również dodawać separatory w celu grupowania powiązanych poleceń. 72 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

81 Wyświetlanie pasków narzędzi na stronie Żądane paski narzędzi można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Wyświetlanie palet na stronie Żądane palety można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Zapisywanie obszaru roboczego na stronie Umożliwia zapisywanie wprowadzonych zmian elementów interfejsu użytkownika w obszarze roboczym. Tworzenie obszaru roboczego za pomocą edytora CUI Edytor CUI udostępnia środowisko edycyjne umożliwiające dostosowywanie obszaru roboczego. Za pomocą edytora CUI można sterować wyświetlaniem paska narzędzi szybkiego dostępu, kart wstążki, pasków narzędzi, menu i palet. Możliwe jest również sterowanie określonymi funkcjami w oknach aplikacji i rysowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania obszarów roboczych z poziomu edytora CUI, zobacz sekcję Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI na stronie 301. Utwórz nowy obszar roboczy na stronie Tworzenie nowego obszaru roboczego za pomocą edytora CUI. Wyświetl pasek narzędzi szybkiego dostępu na stronie Pasek narzędzi szybkiego dostępu można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Tworzenie i modyfikowanie obszarów roboczych 73

82 Wyświetlanie karty wstążki na stronie Kartę wstążki można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Wyświetlanie paska narzędzi na stronie Pasek narzędzi można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Zmiana właściwości wyświetlania paska narzędzi na stronie Można sterować ustawieniami wyświetlania paska narzędzi, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Między innymi dostępne są opcje sterowania ustawieniami położenia i dokowania. Wyświetlanie menu na stronie Menu można wyświetlać na pasku menu, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Wyświetlanie palety na stronie Paletę można wyświetlać, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Zmiana właściwości wyświetlania palety na stronie Można sterować ustawieniami wyświetlania palety, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Między innymi dostępne są opcje sterowania ustawieniami położenia, przezroczystości i automatycznego ukrywania. 74 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

83 Zmiana ustawień interfejsu użytkownika na stronie Umożliwia sterowanie ustawieniami wyświetlania różnych elementów interfejsu użytkownika w oknie aplikacji i w oknie rysunku, np. paska menu, pasków stanu i kart układu, gdy obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący. Ustaw obszar roboczy jako bieżący na stronie Ustawia zmodyfikowany obszar roboczy jako bieżący w celu wyświetlenia zmian wprowadzonych w obszarze. Tworzenie plików dostosowywania i zarządzanie nimi Pliki dostosowywania (CUIx) są używane do przechowywania poleceń, elementów interfejsu użytkownika i odnośników do częściowych plików CUIx. Pliki CUIx można oznaczać jako główne, częściowe lub korporacyjne. Pliki dostosowywania podstawowe informacje Pliki dostosowywania są wczytywane do programu AutoCAD LT w celu definiowania elementów tworzących interfejs użytkownika i edytowane za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Z programem AutoCAD LT jest dostarczanych kilka różnych plików CUIx, które można dostosować do środowiska roboczego. W programie AutoCAD LT są dostępne dwa podstawowe typy plików CUIx, główne i korporacyjne; domyślnie w programie AutoCAD jest używany główny plik CUIx. Można dostosowywać pliki dołączone do programu AutoCAD LT lub tworzyć od podstaw własne pliki CUIx za pomocą karty Przenoszenie dostępnej w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). W przypadku dostosowywania plików CUIx dołączonych do programu AutoCAD LT lub tworzenia własnych plików w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), podczas rozpoczynania pracy, jest tworzona kopia zapasowa pliku CUIx. Umożliwia to przywrócenie pliku po usunięciu elementu, który powinien zostać zachowany. W wypadku modyfikacji pliku CUIx dołączonego do programu AutoCAD LT można przywrócić pierwotny stan tego pliku. Tworzenie plików dostosowywania i zarządzanie nimi 75

84 Edytor Dostosuj interfejs użytkownika umożliwia nie tylko tworzenie od podstaw nowych elementów interfejsu użytkownika i poleceń, ale także kopiowanie istniejących elementów interfejsu i poleceń w celu ich zmodyfikowania. Ustawianie działającego pliku CUIx Przed dodaniem poleceń dostosowanych do pliku CUIx należy ustawić częściowy plik CUIx jako plik roboczy. 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij strzałkę w dół znajdującą się na liście rozwijanej Pliki dostosowywania. 3 Wybierz Główny plik dostosowywania <nazwa pliku> lub jeden z wczytanych plików CUIx w celu ustawienia go jako pliku roboczego. Wszystkie nowe polecenia są bezpośrednio dodawane do roboczego pliku CUIx. Jeśli plik CUIx, który zostanie użyty, nie został wczytany, na liście rozwijanej Pliki dostosowywania kliknij przycisk Otwórz. Następnie wybierz plik CUIx, który chcesz używać. Tworzenie pliku CUIx od podstaw 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Przenoszenie, w prawym panelu kliknij przycisk Utwórz nowy plik dostosowywania. 76 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

85 3 W prawym panelu na liście rozwijanej wybierz opcję Zapisz jako. 4 W oknie dialogowym Zapisz jako określ położenie, w którym ma być zapisany nowy plik dostosowywania, i w polu tekstowym Nazwa pliku wprowadź nazwę. 5 Kliknij przycisk Zapisz, aby utworzyć i zapisać plik dostosowywania. Tworzenie pliku dostosowywania z istniejącego pliku dostosowywania 1 Korzystając z Eksploratora Windows, przejdź do następującego położenia: (Windows XP) <litera dysku>:\documents and Settings\<nazwa profilu użytkownika>\application Data\Autodesk\<nazwa produktu>\<numer wersji>\<język>\support\<nazwa pliku dostosowywania>.cuix (Windows Vista) <litera dysku>:\users\<nazwa profilu użytkownika>\appdata\roaming\autodesk\<nazwa produktu>\<numer wersji>\<język>\support\<nazwa pliku dostosowywania>.cuix UWAGA Foldery w profilu mogą domyślnie być ukryte. Aby wyświetlić te pliki, może zajść potrzeba zmiany ustawień wyświetlania. Kliknij menu Start (Windows) Panel sterowania (Wygląd i kompozycje lub Wygląd i personalizacja) Opcje folderów. W oknie dialogowym Opcje folderów, na karcie Widok, kliknij Pokaż ukryte pliki i foldery. 2 Skopiuj wybrany plik CUIx do pliku o nowej nazwie (na przykład enterprise.cuix) lub do nowego położenia (na przykład współdzielonego położenia sieciowego, które będzie dostępne dla wszystkich użytkowników), dzięki czemu oryginalny plik CUIx zostanie zachowany (można będzie go zmodyfikować lub użyć później w razie potrzeby). Pliki dostosowywania podstawowe informacje 77

86 OSTRZEŻENIE Ta metoda tworzenia nowego pliku CUIx może wiązać się z wykonaniem dodatkowej pracy, jeśli wszystkie polecenia i elementy interfejsu użytkownika nie są potrzebne w skopiowanym pliku CUIx. Aby zmienić nazwę grupy dostosowywania 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> z listy rozwijanej wybierz plik CUIx. 3 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę grupy dostosowywania, a następnie kliknij polecenie Zmień nazwę. 4 Wprowadź nową nazwę grupy dostosowywania i naciśnij klawisz ENTER. UWAGA Można kliknąć, poczekać i kliknąć ponownie grupę dostosowywania, aby lokalnie edytować jej nazwę. UWAGA Nazwa grupy dostosowywania nie może zawierać spacji. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby przywrócić plik dostosowywania z kopii zapasowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 78 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

87 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę grupy dostosowywania. 3 Kliknij opcję Przywróć plik <nazwa pliku>. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zresetować standardowy plik dostosowywania 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę grupy dostosowywania. 3 Kliknij opcję Resetuj plik <nazwa pliku>. UWAGA Resetować można tylko pliki CUIx znalezione w folderze UserDataCache w położeniu instalacji programu AutoCAD LT. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Określanie pliku CUIx jako głównego pliku CUIx 1 Kliknij menu aplikacji Opcje. Pliki dostosowywania podstawowe informacje 79

88 2 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki, kliknij znak plus (+) obok pola Pliki dostosowywania, aby rozwinąć listę. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pola Główny plik dostosowywania, aby je rozwinąć. 4 Wybierz pozycję poniżej opcji Główny plik dostosowywania i kliknij przycisk Przeglądaj. 5 W oknie dialogowym Wybierz plik odszukaj i wybierz plik dostosowywania, który chcesz wczytać. Kliknij Otwórz. Wybrany plik jest teraz w programie oznaczony jako główny plik dostosowywania. 6 W oknie dialogowym Opcje kliknij przycisk OK. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. 80 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

89 Tworzenie i wczytywanie częściowego pliku CUIx Można tworzyć, wczytywać lub usuwać pliki dostosowywania w miarę potrzeby. Wczytanie i używanie częściowego pliku CUIx pozwala na tworzenie i modyfikowanie większości elementów interfejsu (paski narzędzi, menu, panele wstążki itp.) w oddzielnym pliku CUIx bez potrzeby importowania dostosowań do głównego pliku CUIx. Kolejność częściowych plików CUIx w drzewie Częściowe pliki dostosowywania określa kolejność ich wczytywania do programu. Można zmieniać hierarchę drzewa, aby zmienić kolejność wczytywania. Do tworzenia częściowych plików CUIx należy użyć karty Przenoszenie dostępnej w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia nowego pliku CUIx, zobacz sekcję Tworzenie pliku CUIx od podstaw na stronie 76. Pliki CUIx można wczytywać i usuwać za pomocą poleceń WCZYTAJCUI i USUŃCUI wprowadzanych w wierszu polecenia lub za pomocą karty Dostosuj dostępnej w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Można dodawać polecenia i elementy interfejsu użytkownika do częściowych plików CUIx wczytywanych w pliku głównym CUIx, ale nie w korporacyjnym pliku CUIx o ile nie jest on wczytany jako plik główny CUIx. Przed dodaniem poleceń do częściowego pliku CUIx należy ustawić częściowy plik CUIx jako plik roboczy. Aby uzyskać więcej informacji na temat dodawania polecenia do częściowego pliku CUIx, zobacz sekcję Dodawanie poleceń do częściowego pliku CUIx na stronie 83. Po wczytaniu częściowego pliku CUIx żadne obszary robocze zdefiniowane w pliku nie mogą być ustawione jako bieżące. Aby użyć obszaru roboczego zdefiniowanego w częściowym pliku CUIx, musi on najpierw zostać przesłany do pliku głównego CUIx. Aby uzyskać więcej informacji na temat przesyłania obszaru roboczego do pliku głównego CUIx, zobacz sekcję Importowanie obszaru roboczego do głównego pliku CUIx na stronie 297. Wczytywanie częściowego pliku CUIx za pomocą polecenia WCZYTAJCUI 1 W wierszu polecenia wprowadź polecenie wczytajcui. 2 W oknie dialogowym Wczytaj/Usuń dostosowania, w polu tekstowym Nazwa pliku wprowadź ścieżkę do pliku CUIx, który zostanie wczytany, lub kliknij przycisk Przeglądaj, aby znaleźć plik. 3 Kliknij przycisk Wczytaj, a następnie Zamknij. Wczytywanie częściowego pliku CUIx za pomocą karty Dostosuj 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. Tworzenie i wczytywanie częściowego pliku CUIx 81

90 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> z listy rozwijanej wybierz pozycję Główny plik dostosowywania (<nazwa pliku dostosowywania>.cuix). Po prawej stronie listy rozwijanej kliknij przycisk Wczytaj częściowy plik dostosowywania. 3 W oknie dialogowym Otwórz znajdź i wybierz częściowy plik CUIx, który ma zostać wczytany, a następnie kliknij przycisk Otwórz. UWAGA Jeżeli nazwa grupy dostosowywania częściowego pliku CUIx, który ma zostać wczytany, jest taka sama jak głównego pliku CUIx, wówczas przed wczytaniem należy zmienić nazwę grupy dostosowywania. W edytorze CUI otwórz częściowy plik CUIx, wybierz nazwę grupy dostosowywania i kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zmienić nazwę. 4 Aby sprawdzić, czy plik został wczytany do głównego pliku CUIx, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> z listy rozwijanej należy wybrać pozycję Główny plik dostosowywania (<nazwa pliku dostosowywania>.cuix. Wczytane częściowe pliki CUIx w głównym pliku CUIx znajdują się na liście w węźle Częściowe piki dostosowywania. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Usuwanie częściowego pliku CUIx za pomocą polecenia USUŃCUI 1 W wierszu polecenia wprowadź polecenie usuńcui. 2 W oknie dialogowym Wczytaj/Usuń dostosowania, w polu Wczytana grupa dostosowywania wybierz plik CUIx. 82 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

91 3 Kliknij przycisk Usuń, a następnie przycisk Zamknij. Usuwanie częściowego pliku CUIx za pomocą karty Dostosuj 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> z listy rozwijanej wybierz pozycję Główny plik dostosowywania (<nazwa pliku dostosowywania>.cuix). 3 W widoku drzewa głównego pliku CUIx kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Częściowe piki dostosowywania, aby go rozwinąć. Wyświetlane są wszystkie częściowe pliki CUIx wczytane w głównym pliku CUIx. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy częściowy plik CUIx, który chcesz usunąć. Kliknij przycisk Usuń <nazwa pliku dostosowywania>.cuix. Częściowy plik CUIx zostanie usunięty z listy. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Dodawanie poleceń do częściowego pliku CUIx 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> z listy rozwijanej wybierz częściowy plik CUIx. Tworzenie i wczytywanie częściowego pliku CUIx 83

92 3 W panelu Lista poleceń kliknij opcję Utwórz nowe polecenie. 4 W razie konieczności właściwości nowego polecenia można dopasować w panelu Właściwości. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. Tworzenie korporacyjnego pliku CUIx Korporacyjny plik CUIx zwykle zawiera informacje dostosowywania, które mogą być współużytkowane przez wielu użytkowników i są kontrolowane przez menedżera CAD. Korporacyjne pliki CUIx ułatwiają obsługę i modyfikowanie danych dostosowywania przez osoby odpowiedzialne za kontrolowanie standardów firmy. 84 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

93 Korporacyjny plik CUI można utworzyć, wykonując następujące czynności: Utwórz korporacyjny plik CUIx na podstawie istniejącego lub nowego pliku CUIx. Utwórz kopię głównego pliku dostosowywania (acadlt.cuix) lub innego, wybranego przez użytkownika pliku dostosowywania, który zawiera wszystkie potrzebne elementy podstawowego interfejsu użytkownika. Jeśli chcesz rozpocząć od nowego pliku dostosowywania, użyj karty Przenoszenie do utworzenia pustego pliku dostosowywania. Oznacz nowy plik jako główny plik CUIx. Używając okna dialogowego Opcje, wczytaj plik dostosowywania jako główny plik dostosowywania, aby edytować wszelkie różniące się elementy interfejsu użytkownika. Należy zwrócić uwagę na nazwę pliku, który jest obecnie oznaczony jako główny plik dostosowywania, ponieważ będzie ona potrzebna do przywrócenia go w przyszłości. Zmodyfikuj zawartość korporacyjnego pliku CUIx. Po oznaczeniu pliku dostosowywania jako głównego pliku dostosowywania można zmienić nazwę grupy dostosowywania i zmodyfikować zawartość pliku CUIx stosownie do potrzeb. Zmiana nazwy grupy dostosowywania pozwala jednocześnie wczytać więcej niż jeden plik CUIx do programu. Do programu nie można wczytać plików CUIx z tym samymi nazwami grup dostosowywania. Zastąp główny plik CUIx. Używając okna dialogowego Opcje, zamień poprzedni plik dostosowywania, oznaczony jako główny plik dostosowywania. Zapisz korporacyjny plik CUIx we współdzielonym położeniu sieciowym. Po zapisaniu nowego pliku korporacyjnego we współdzielonym położeniu sieciowym wszyscy użytkownicy z dostępem do określonego położenia będą mieć dostęp do tego pliku. UWAGA Folder, w którym umieszczono korporacyjny plik CUIx, powinien znajdować się w położeniu udostępnionym użytkownikom. Aby dowiedzieć się więcej o tworzeniu udziału sieciowego, zobacz Jak utworzyć udział sieciowy w Podręczniku administratora sieci. Określ położenie korporacyjnego pliku CUIx. Program automatycznie oznacza korporacyjny plik dostosowywania jako tylko do odczytu w przypadku określenia położenia tego pliku w oknie dialogowym Opcje. Położenie korporacyjnego pliku dostosowywania można określać na poszczególnych stacjach roboczych. OSTRZEŻENIE Mimo iż edytor CUI wczytuje korporacyjny plik dostosowywania jako plik tylko do odczytu, nie chroni to pliku przed zmodyfikowaniem. Korporacyjny plik dostosowywania można wczytać jako główny plik dostosowywania, a następnie zmodyfikować. W celu ochrony korporacyjnego pliku dostosowywania należy oznaczyć położenie pliku jako tylko do odczytu, a dostęp do pliku powinny mieć tylko osoby, które mogą edytować ten plik. Tworzenie korporacyjnego pliku CUIx 85

94 Określanie pliku CUIx jako korporacyjnego pliku CUIx 1 Na stacji roboczej każdego użytkownika w programie AutoCAD LT kliknij menu aplikacji Opcje. 2 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki, kliknij znak plus (+) obok pola Pliki dostosowywania, aby rozwinąć listę. 3 Kliknij znak plus obok opcji Korporacyjny plik dostosowywania, aby go otworzyć. 4 Wybierz pozycję poniżej opcji Korporacyjne pliki dostosowywania i kliknij przycisk Przeglądaj. 5 W oknie dialogowym Wybierz plik znajdź położenie korporacyjnego pliku dostosowywania. Kliknij Otwórz. Jeśli korporacyjny plik CUIx jest udostępniony, musi on być zapisany w położeniu dostępnym dla wszystkich użytkowników. 6 W oknie dialogowym Opcje kliknij przycisk OK. Zmiana korporacyjnego pliku CUIx 1 Kliknij menu aplikacji Opcje. 2 W oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki, kliknij znak plus (+) obok pola Pliki dostosowywania, aby rozwinąć listę. 3 Kliknij znak plus obok pola Główny plik dostosowywania, aby je rozwinąć. Zaleca się zanotowanie nazwy i położenia bieżącego głównego pliku CUIx, co pozwoli na przywrócenie go w przyszłości. 86 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

95 4 Wybierz pozycję poniżej opcji Główne pliki dostosowywania i kliknij przycisk Przeglądaj. W oknie dialogowym Wybierz plik znajdź położenie korporacyjnego pliku dostosowywania. Kliknij Otwórz. 5 Kliknij znak plus (+) obok pola Korporacyjny plik dostosowywania, aby je rozwinąć. Zaleca się zanotowanie nazwy i położenia bieżącego korporacyjnego pliku CUIx, co pozwoli na przywrócenie go w przyszłości. 6 Wybierz pozycję poniżej opcji Korporacyjne pliki dostosowywania i kliknij przycisk Przeglądaj. W oknie dialogowym Wybierz plik znajdź położenie głównego pliku dostosowywania. Kliknij Otwórz. 7 W oknie dialogowym Opcje kliknij przycisk OK, aby zapisać zmiany. 8 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 9 Stosownie do potrzeb w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj utwórz nowe polecenia i elementy interfejsu użytkownika. 10 Po dodaniu nowych poleceń i elementów interfejsu użytkownika kliknij przycisk OK. Nazwy pliku głównego i korporacyjnego można przełączać w oknie dialogowym Opcje. Główny i korporacyjny plik CUIx powinny teraz przypominać konfigurację pierwotną sprzed momentu dokonania zmian. PORADA Aby przełączać się między głównym i korporacyjnym plikiem CUIx, można utworzyć dwa różne profile. Jeden profil zawiera pliki CUIx w zwykłej konfiguracji używanej przez kreślarzy, a drugi profil zawiera główny i korporacyjny plik CUI włączane na zmianę, dzięki czemu można edytować plik korporacyjny. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. Tworzenie korporacyjnego pliku CUIx 87

96 WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Polecenia Znajdź i zamień oraz Tekst w pliku CUIx Można szukać jednego lub kilku plików CUIx dla poleceń lub ciągów (w tym nazw poleceń lub elementów interfejsu użytkownika, nazw wyświetlanych poleceń, opisów, makr i etykiet). Polecenia lub szukane ciągi można zastępować pojedynczo lub wszystkie naraz. Można ograniczyć lub rozszerzyć zakres wyszukiwania w zależności od żądanych wyników wyszukiwania. Ograniczenie wyszukiwania do poleceń położonych w panelu Lista poleceń.to wyszukiwanie nie obejmuje nazw elementów interfejsu użytkownika, poleceń skojarzonych z nimi ani ich właściwości. Jeśli na przykład wyszukiwanie zostanie ograniczone na liście poleceń tylko do polecenia LINIA, po rozpoczęciu wyszukiwania zostanie wyświetlony komunikat podobny do następującego: Szukany ciąg znaleziono w nazwie polecenia 'Wymiar, Liniowy' właściwość 'Nazwa' na pozycji 11 (1/12). Rozszerzenie wyszukiwania, tak aby obejmowało wszystkie właściwości we wszystkich węzłach drzew w panelu Dostosowywanie w. Ten rodzaj wyszukiwania umożliwia znalezienie wszystkich wystąpień lub szukanych ciągów. Jeśli na przykład w widoku drzewa zostanie rozpoczęte wyszukiwanie ciągu linia, zostanie wyświetlony komunikat podobny do następującego: Szukany ciąg znaleziono we właściwości 'Liniowy' 'Nazwa' na pozycji 0 (1/55). Wyszukiwanie ciągu w pliku CUIx 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym klawiszem myszy dowolne miejsce w widoku drzewa. Kliknij przycisk Znajdź. 88 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

97 3 W oknie dialogowym Znajdź i zamień, na karcie Znajdź, wykonaj następujące czynności: W polu Znajdź wprowadź szukany ciąg. W opcji Ignoruj wielkość liter usuń zaznaczenie, jeżeli wyniki wyszukiwania mają zawierać wszystkie wystąpienia szukanego ciągu, niezależnie od wielkości liter. Wybierz opcję Ogranicz szukanie do, jeżeli wyszukiwanie ma być ograniczone tylko do jednego pliku CUIx. Następnie w tej opcji z listy rozwijanej wybierz plik CUIx. Kliknij przycisk Następny, aby znaleźć wszystkie wystąpienia szukanego ciągu. Zostanie wyświetlony komunikat, który określa położenie szukanego ciągu oraz liczbę wyników wyszukiwania. 4 Kliknij przycisk Następny, aby kontynuować wyszukiwanie. 5 Kliknij przycisk Zamknij. Polecenia Znajdź i zamień oraz Tekst w pliku CUIx 89

98 6 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby znaleźć ciąg w panelu Lista poleceń 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, w panelu Lista poleceń kliknij prawym przyciskiem myszy dowolne miejsce listy poleceń. Kliknij przycisk Znajdź. 3 W oknie dialogowym Znajdź i zamień, na karcie Znajdź, wykonaj następujące czynności: W polu Znajdź wprowadź szukany ciąg. W opcji Ignoruj wielkość liter usuń zaznaczenie, jeżeli wyniki wyszukiwania mają zawierać wszystkie wystąpienia szukanego ciągu, niezależnie od wielkości liter. Kliknij przycisk Następny, aby znaleźć wszystkie wystąpienia szukanego ciągu. Zostanie wyświetlony komunikat, który określa położenie szukanego ciągu oraz liczbę wyników wyszukiwania. 4 Kliknij przycisk Następny, aby kontynuować wyszukiwanie. 90 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

99 5 Kliknij przycisk Zamknij. 6 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby się dowiedzieć, gdzie w panelu Lista poleceń było użyte polecenie 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika w panelu Lista poleceń kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę polecenia, które chcesz odnaleźć. Kliknij przycisk Znajdź. 3 W oknie dialogowym Znajdź i zamień, na karcie Znajdź, wykonaj następujące czynności: W polu Znajdź wprowadź nazwę polecenia. W opcji Ignoruj wielkość liter usuń zaznaczenie, jeżeli wyniki wyszukiwania mają zawierać wszystkie wystąpienia szukanego ciągu, niezależnie od wielkości liter. Kliknij przycisk Znajdź wybrane polecenie, aby wyszukać wszystkie wystąpienia polecenia. Polecenia Znajdź i zamień oraz Tekst w pliku CUIx 91

100 4 W wyświetlonym tekście wyników wyszukiwania przejrzyj położenie szukanego ciągu, jego dokładną pozycję w węźle drzewa lub panelu Właściwości oraz liczbę wystąpień polecenia lub szukanego ciągu. 5 Kliknij przycisk Znajdź wybrane polecenie, aby kontynuować wyszukiwanie. 6 Kliknij przycisk Zamknij. 7 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby zamienić szukany ciąg 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym klawiszem myszy dowolne miejsce w widoku drzewa. Kliknij przycisk Zamień. 3 W oknie dialogowym Znajdź i zamień, na karcie Zastąp, wykonaj następującą czynność: W polu Znajdź wprowadź szukany ciąg. W polu Zamień określ ciąg tekstu, który zastąpi znaleziony ciąg. W opcji Ignoruj wielkość liter usuń zaznaczenie, jeżeli wyniki wyszukiwania mają zawierać wszystkie wystąpienia szukanego ciągu, niezależnie od wielkości liter. Wybierz opcję Ogranicz szukanie do, jeżeli wyszukiwanie ma być ograniczone tylko do jednego pliku CUIx. Następnie w tej opcji z listy rozwijanej wybierz plik CUIx. Aby przejść przez każde wystąpienie znalezionego ciągu przed zastąpieniem go, kliknij Zamień. W wyświetlonym tekście wyników wyszukiwania przejrzyj położenie szukanego ciągu, jego dokładną pozycję w węźle drzewa lub panelu Właściwości oraz liczbę wystąpień polecenia lub szukanego ciągu. Nie można cofnąć tej operacji. 92 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

101 Aby zamienić wszystkie wystąpienia szukanego ciągu, kliknij Zamień wsz. Nie można cofnąć tej operacji. 4 Kliknij przycisk Zamknij. 5 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Zastępowanie ciągu polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę polecenia, które chcesz zamienić. Kliknij przycisk Zamień. 3 W oknie dialogowym Znajdź i zamień, na karcie Zamień, w polu Znajdź wyświetlana jest nazwa polecenia wybranego w poprzednim kroku. Aby zakończyć pracę w oknie dialogowym, wykonaj następujące czynności: W oknie Zamień określ nazwę polecenia, które zastąpi znalezione polecenie. W opcji Ignoruj wielkość liter usuń zaznaczenie, jeżeli wyniki wyszukiwania mają zawierać wszystkie wystąpienia polecenia, niezależnie od wielkości liter. Polecenia Znajdź i zamień oraz Tekst w pliku CUIx 93

102 Aby przejść przez każde wystąpienie polecenia przed zastąpieniem go, kliknij Zamień. W wyświetlonym tekście wyników wyszukiwania przejrzyj położenie szukanego ciągu, jego dokładną pozycję w węźle drzewa lub panelu Właściwości oraz liczbę wystąpień polecenia lub szukanego ciągu. W przypadku zmiany nazwy polecenia na liście poleceń nazwa polecenia zostaje zmieniona wszędzie, gdzie polecenie jest używane w pliku CUIx. Nie można cofnąć tej operacji. Aby zastąpić wszystkie wystąpienia polecenia, kliknij Zamień wsz. Nie można cofnąć tej operacji. 4 Kliknij przycisk Zamknij. 5 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Dostosowywanie poleceń Polecenia w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) służą do definiowania niestandardowych makr używanych do uruchamiania poleceń standardowych i niestandardowych. Utworzone polecenia można wykonywać z poziomu wiersza polecenia programu AutoCAD LT. 94 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

103 Przegląd poleceń Można w łatwy sposób tworzyć i edytować polecenia oraz używać ich ponownie. W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można dodawać dowolne polecenia znajdujące się na liście w panelu Lista poleceń. Polecenia są dodawane do paska narzędzi, menu i jednego z pozostałych elementów interfejsu zapewniających możliwość dostosowania. Po zmianie właściwości polecenia w panelu Lista poleceń lub w widoku drzewa w panelu Dostosowywanie w właściwości polecenia są zmieniane wszędzie, gdzie istnieją odniesienia do polecenia. Wszystkie właściwości polecenia w panelu Lista poleceń sterują operacjami podejmowanymi po uruchomieniu polecenia i wyglądem polecenia po dodaniu do elementu interfejsu użytkownika. W poniższej tabeli przedstawiono właściwości polecenia Skala wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości polecenia Skala w panelu Właściwości Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ciąg jest wyświetlany jako nazwa menu lub jako etykieta narzędzi po kliknięciu przycisku paska narzędzi. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Przykład Skalowanie Opis Ciągi wyświetlane jako etykiety narzędzi w momencie ustawienia kursora nad przyciskiem paska narzędzi lub panelu bądź elementem menu. Powiększa lub zmniejsza wybrane obiekty, zachowując proporcje po dokonaniu skalowania Rozszerzony plik pomocy Wyświetla nazwę pliku oraz identyfikator dla rozszerzonej etykiety narzędzia, wyświetlanej, gdy kursor zostanie ustawiony nad przyciskiem paska narzędzi lub panelu. Nazwa wyświetlana polecenia Ciąg zawierający nazwę polecenia odnoszącą się do polecenia. SKALA Makro Makro polecenia. Ma ono składnię standardową dla makra. $M=$(if,$(eq,$(substr,$(getvar,cmdnames), 1,4),GRIP),_scale,^C^C_scale) Przegląd poleceń 95

104 Właściwości polecenia Skala w panelu Właściwości Element panelu Właściwości Opis UWAGA Po zmianie nazwy makra, nazwa odpowiadającego mu elementu menu lub przycisku paska narzędzi nie zostanie zmieniona. Nazwę elementu menu lub przycisku paska narzędzi można zmienić, wybierając go w widoku drzewa. Przykład Etykiety Słowa kluczowe przypisane do polecenia. Etykiety zapewniają dodatkowe pole wyszukiwania wczytanych poleceń podczas używania pola Wyszukaj w menu aplikacji. ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikuje polecenie. ID_Scale Mały obraz Ciąg ID źródła małego obrazu (mapa bitowa 16 16). Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. RCDATA_16_SCALE Duży obraz Ciąg ID źródła dużego obrazu (mapa bitowa 32 X 32). Jeśli określona bitmapa nie ma rozmiaru 32 x 32, wówczas program skaluje ją do tego rozmiaru. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu RCDATA_32_SCALE 96 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

105 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń Można utworzyć nowe polecenie od podstaw lub skopiować już istniejące w celu utworzenia nowego lub wyedytowania właściwości istniejącego polecenia. Po zmianie właściwości polecenia w panelu Lista poleceń polecenie zostaje aktualizowane dla wszystkich elementów interfejsu użytkownika, które odnoszą się do polecenia. Aby utworzyć polecenie 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń kliknij opcję Utwórz nowe polecenie. Nowe polecenie (nazwane Polecenie1) zostanie wyświetlone w panelu Lista poleceń i panelu Właściwości. 3 W panelu Właściwości należy wykonać następujące czynności: W polu Nazwa wprowadź nazwę polecenia. Nazwa jest wyświetlana jako etykieta narzędzi, gdy polecenie jest dodane do elementu interfejsu użytkownika. W polu Opis podaj opis polecenia. Opis będzie wyświetlony na pasku stanu lub w etykiecie narzędzi. Gdy kursor zostanie ustawiony nad poleceniem w menu, opis jest wyświetlany na pasku stanu, a gdy polecenie znajduje się na pasku narzędzi lub panelu wstążki, opis jest wyświetlany w etykiecie narzędzi. Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń 97

106 W polu Plik rozszerzonej pomocy podaj nazwę pliku i identyfikator, które mają być używane do rozszerzonej pomocy do polecenia. W polu Nazwa wyświetlana polecenia podaj nazwę polecenia, która ma być wyświetlana dla polecenia. W polu Makro wprowadź makro dla polecenia. W polu Etykiety wprowadź etykiety, które mają być używane podczas szukania polecenia za pomocą pola Wyszukaj w menu aplikacji. W polu ID elementu wprowadź ID elementu dla polecenia. Aby uzyskać informacje na temat dodawania obrazu przycisku do polecenia, zobacz: Tworzenie obrazów niestandardowych dla poleceń na stronie 134. Aby usunąć polecenie 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń, na liście rozwijanej Filtr poleceń zaznacz opcję Niestandardowe. Lista zostanie przefiltrowana i będzie zawierać polecenia utworzone we wczytanym pliku dostosowywania. 3 Zaznacz polecenie, które chcesz usunąć, i kliknij je prawym przyciskiem myszy. 4 Kliknij przycisk Usuń. 98 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

107 UWAGA Polecenie można usunąć tylko wtedy, gdy nie odnosi się do niego element interfejsu użytkownika taki jak pasek narzędzi czy menu. OSTRZEŻENIE Nie można cofnąć usunięcia polecenia lub elementu interfejsu użytkownika za pośrednictwem edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), dlatego należy postępować ostrożnie podczas ich usuwania. W wypadku błędnego usunięcia polecenia lub elementu interfejsu użytkownika najlepszym rozwiązaniem jest kliknięcie przycisku Anuluj, co spowoduje anulowanie wszystkich pozostałych wprowadzonych zmian. Jeżeli w pliku CUIx zostały wprowadzone już zmiany, których użytkownik nie chce utracić, z karty Przenoszenie można otworzyć kopię zapasową pliku CUIx, która jest tworzona automatycznie po zmodyfikowaniu pliku CUIx, a następnie przejść do procedury odzyskiwania błędnie usuniętego polecenia lub elementu interfejsu użytkownika. Aby edytować polecenie 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj wykonaj następujące czynności: W panelu Lista poleceń wybierz polecenie, które chcesz edytować. W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> w widoku drzewa zlokalizuj i wybierz polecenie, które chcesz edytować. Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń 99

108 3 W panelu Właściwości wykonaj następujące czynności, aby wyedytować polecenie: W polu Nazwa wprowadź nazwę polecenia. Nazwa jest wyświetlana jako etykieta narzędzi, gdy polecenie jest dodane do elementu interfejsu użytkownika. W polu Opis podaj opis polecenia. Opis będzie wyświetlony na pasku stanu lub w etykiecie narzędzi. Gdy kursor zostanie ustawiony nad poleceniem w menu, opis jest wyświetlany na pasku stanu, a gdy polecenie znajduje się na pasku narzędzi lub panelu wstążki, opis jest wyświetlany w etykiecie narzędzi. W polu Plik rozszerzonej pomocy podaj nazwę pliku i identyfikator, które mają być używane do rozszerzonej pomocy do polecenia. W polu Nazwa wyświetlana polecenia podaj nazwę polecenia, która ma być wyświetlana dla polecenia. W polu Makro wprowadź makro dla polecenia. W polu Etykiety wprowadź etykiety, które mają być używane podczas szukania polecenia za pomocą pola Wyszukaj w menu aplikacji. W polu ID elementu wprowadź ID elementu dla polecenia. (Tylko dla nowych poleceń. Nie można modyfikować ID elementu istniejącego polecenia). 100 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

109 Aby uzyskać informacje na temat dodawania obrazu przycisku do polecenia, zobacz: Tworzenie obrazów niestandardowych dla poleceń na stronie 134. Aby użyć polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń zlokalizuj polecenie, które będzie użyte, i przeciągnij je do elementu interfejsu. Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń 101

110 Aby skopiować i wkleić polecenie 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń zlokalizuj polecenie, które chcesz skopiować. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie. Kliknij polecenie Kopiuj. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy element interfejsu użytkownika, taki jak pasek narzędzi lub menu. Kliknij polecenie Wklej. UWAGA W celu skopiowania polecenia można użyć kombinacji klawiszy CTRL+C, a do wklejenia polecenia kombinacji klawiszy CTRL+V. 102 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

111 Aby utworzyć duplikat polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń zlokalizuj polecenie, które chcesz powielić. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie. Kliknij polecenie Powiel. Kopia zaznaczonego polecenia zostanie utworzona bezpośrednio nad wybranym poleceniem w panelu Lista poleceń. UWAGA W celu utworzenia duplikatu polecenia można użyć kombinacji klawiszy CTRL+D. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Tworzenie makr Makro definiuje operację, która jest inicjowana po wybraniu elementu interfejsu. Makro wykonuje działania, które użytkownik musiałby wykonać jako serię pojedynczych operacji. Tworzenie makr 103

112 Przegląd makr Makro może zawierać polecenia, znaki specjalne i kod języka DIESEL (Direct Interpretively Evaluated String Expression Language). UWAGA W miarę wprowadzania zmian i ulepszeń do programu AutoCAD LT sekwencja monitów dla różnych poleceń (a czasami nazw poleceń) może się zmieniać. Dlatego niestandardowe makra mogą wymagać niewielkich zmian po uaktualnieniu do nowej wersji programu AutoCAD LT. Makra dodaje się do elementów interfejsu za pomocą okna edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Wybierz istniejące polecenie lub utwórz nowe polecenie w panelu Lista poleceń. Podaj makra w części Makra w panelu Właściwości. Nie ma ograniczenia długości makr. Należy jednak pamiętać, w jaki sposób używa się określonych znaków w makrach i mieć świadomość istnienia innych ograniczeń. Podstawy tworzenia makr Makro w elemencie interfejsu użytkownika może być tak proste jak polecenie (tak jak okrąg) i niektóre znaki specjalne (takie jak ^C^C). Na przykład, makro ^C^C_ okrąg\1 rysuje okrąg o promieniu jednej jednostki. Komponenty, które definiują to makro, są objaśnione w tabeli. Komponenty makra OKRĄG Komponent ^C^C Rodzaj komponentu Specjalny znak sterujący Wynik Anuluje działające polecenia _ Specjalny znak sterujący Automatycznie przekształca następne polecenie na inne języki OKRĄG Polecenie Uruchamia polecenie OKRĄG \ Specjalny znak sterujący Wstrzymywanie działanie polecenia, aby użytkownik mógł określić środek 1 Specjalny znak sterujący Odpowiada na monit o promień okręgu (1) 104 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

113 Lista specjalnych znaków sterujących, które mogą być stosowane w makrach, znajduje się w Stosowanie specjalnych znaków sterujących w makrach na stronie 107. Anulowanie poleceń w toku Przed uruchomieniem makra należy się upewnić, czy nie działa żadne polecenie programu AutoCAD LT. Aby automatycznie anulować polecenie przed wykonaniem makra, należy wprowadzić ^C^C na początku makra (daje to taki sam skutek, jak dwukrotne naciśnięcie klawisza ESC). Pojedyncze naciśnięcie klawiszy ^C wystarcza do anulowania większości poleceń, jednak w celu powrócenia do wiersza polecenia z polecenia wymiarowania należy nacisnąć klawisze ^C^C, natomiast naciśnięcie klawiszy ^C^C^C może być niezbędne w zależności od bieżących opcji polecenia -WARSTWA. Naciśnięcie ^C^C anuluje większość sekwencji poleceń i dlatego jest zalecaną sekwencją gwarantującą brak aktywnych poleceń przed uruchomieniem makra. Sprawdzanie znaków w makrach Każdy znak w makrze, nawet spacja, jest istotny. Jeśli na końcu makra zostanie umieszczony odstęp, program AutoCAD LT przetworzy makro tak, jakby wprowadzono polecenie (na przykład okrąg), a następnie naciśnięto klawisz Spacja w celu jego zakończenia. Kończenie działania makr Niektóre makra należy zakończyć w określony sposób. Niektóre polecenia (na przykład TEKST) wymagają naciśnięcia klawisza Enter zamiast klawisza Spacja w celu ich zakończenia. Niektóre polecenia wymagają naciśnięcia klawisza Spacja (lub Enter) więcej niż jeden raz w celu ich zakończenia. Jednak w niektórych edytorach tekstu nie można napisać wiersza tekstu ze spacjami kończącymi. Ten problem można rozwiązać dzięki dwóm konwencjom. Średnik (;) w makrze powoduje automatyczne naciśnięcie klawisza Enter w wierszu polecenia. Jeśli wiersz kończy się znakiem sterującym, odwróconą kreską ułamkową (\), znakiem plusa (+) lub średnikiem (;), AutoCAD LT nie dodaje po nim spacji. Element, który kończy się odwróconą kreską ułamkową (\), zatrzymuje makro, aby użytkownik mógł wprowadzić dane. Porównanie makr: luw luw ; Tworzenie makr 105

114 W pierwszym przykładzie jest wprowadzane polecenie luw w wierszu polecenia i następuje naciśnięcie klawisza Spacja. Wyświetlony zostaje następujący monit. Określ początek LUW lub [Powierzchnia/nAZwana/OBiekt/popRzedni/Widok/Globalny/X/Y/Z/Ośz] <Globalny>: W drugim przykładzie jest wprowadzane polecenie luw oraz następuje naciśnięcie klawiszy Spacja i Enter, co powoduje zaakceptowanie wartości domyślnej (Globalny). Pomijanie przesyłania echa i monitów w makrach Znaki w makrach są wyświetlane w wierszu polecenia tak, jakby zostały wpisane przy użyciu klawiatury. Takie powielenie wyświetlania to tzw. echo. Wyświetlanie echa można wyłączyć za pomocą zmiennej systemowej MENUECHO. Jeżeli echa i monity z danych wprowadzonych do elementu zostaną wyłączone, ^P w elemencie wyłącza je. Tworzenie długich makr Użytkownik może utworzyć makro dowolnej długości bez potrzeby wprowadzania jakichkolwiek znaków specjalnych na końcu wiersza. W panelu Właściwości w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można wpisywać makra dowolnej długości. Przypisywanie lub modyfikowanie makra polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń wybierz polecenie, do którego chcesz przypisać makro polecenia lub je zmodyfikować. 3 W panelu Właściwości wybierz pole Makro i kliknij wyświetlony przycisk [ ]. Wyświetlone zostanie okno dialogowe Edytor długich ciągów. 4 W oknie dialogowym Edytor długich ciągów zmień makro i kliknij przycisk OK. Zostanie przywrócone okno edytora Dostosuj interfejs użytkownika. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. 106 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

115 Stosowanie specjalnych znaków sterujących w makrach W makrach można używać znaków specjalnych, w tym znaków sterujących. W makrach znak daszka (^) jest równoważny naciśnięciu klawisza CTRL na klawiaturze. Można łączyć ten znak z innymi znakami, aby tworzyć makra, które będą wykonywały takie operacje, jak włączanie i wyłączanie siatki (^G) lub anulowanie polecenia (^C). W poniższym makrze z poleceniem Adres znak odwróconej kreski ułamkowej (\) służy do wstrzymywania w celu uzyskania danych wejściowych od użytkownika, natomiast średnik (;) oznacza naciśnięcie klawisza Enter. tekst \.4 0 DRAFT Inc;;;ul. Główna;;;Kod, miasto; Makro uruchamia polecenie TEKST, zatrzymuje się, aby użytkownik mógł wprowadzić punkt początkowy, a następnie wprowadza adres w trzech wierszach. W przypadku potrójnego średnika (;;;), pierwszy z nich kończy ciąg tekstowy, drugi powtarza polecenie TEKST, a trzeci akceptuje domyślne umiejscowienie poniżej poprzedniego wiersza. Makra używają znaków specjalnych podanych na liście w tabeli. Znaki specjalne używane w makrach Znak ; ^M ^I [puste miejsce] \ _ =* *^C^C $ Opis Naciśnięcie klawisza Enter Naciśnięcie klawisza Enter Naciśnięcie klawisza Tab Wprowadza odstęp; puste miejsce między częściami polecenia jest równoznaczne naciśnięciu klawisza Spacja Zatrzymuje makro i czeka na dane, które wprowadzi użytkownik (nie może być używane w klawiszach skrótu) Przekształca polecenia i opcje programu AutoCAD LT następujące po tym znaku Wyświetla bieżący najwyższy poziom menu piktogramowego, rozwijanego lub skrótów Powtarza polecenie do chwili wybrania innego polecenia Wprowadza warunkowe wyrażenie ($M=) języka DIESEL Tworzenie makr 107

116 Znaki specjalne używane w makrach Znak ^B Opis Włącza i wyłącza skok (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+B) ^C Anuluje aktywne polecenie lub opcję polecenia (równoważne naciśnięciu klawisza Esc) ^D Włącza i wyłącza dynamiczny układ LUW (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+D) ^E Ustawia następną płaszczyznę izometryczną (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+E). ^G Włącza i wyłącza siatkę (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+G) ^H Naciśnięcie klawisza Backspace ^O Włącza lub wyłącza tryb Orto ^P Włącza lub wyłącza zmienną MENUECHO ^Q Przesyła wszystkie monity, listy stanu i dane wejściowe do drukarki (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+Q). ^R Włącza lub wyłącza oznaczanie kolejnych wersji polecenia. Oznaczanie kolejnych wersji polecenia jest wymagane w przypadku niektórych poleceń w celu zapewniania, że makra polecenia zapisane w starszym wydaniu będą działać poprawnie w najnowszym wydaniu. ^T Włącza i wyłącza pulpit (równoważne naciśnięciu klawiszy CTRL+T) ^V Zmienia bieżącą rzutnię ^Z Znak pusty, który wyłącza automatyczne dodawanie odstępu na końcu polecenia. 108 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

117 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. TEKST Tworzy jednowierszowy obiekt tekstowy. Wstrzymywanie w celu wprowadzenia do makra danych wejściowych użytkownika Aby zaakceptować dane wejściowe wprowadzane z klawiatury lub urządzenia wskazującego w trakcie polecenia, należy umieścić odwróconą kreskę ułamkową (\) w makrze, w miejscu, w którym dane mają być wprowadzone. okrąg \1 W przykładowym poleceniu okrąg \1 zatrzymuje wykonanie i oczekuje na wprowadzenie danych użytkownika, który określi środek okręgu. Następnie zostanie wczytany promień równy 1. Należy zauważyć, że po znaku odwróconej kreski ułamkowej nie ma spacji. -warstwa wyłączona \; W tym przykładzie makro rozpoczyna polecenie -WARSTWA w wierszu polecenia, wprowadza opcję wyłączenia, a następnie oczekuje na wprowadzenie nazwy warstwy (\). Makro następnie wyłącza tę warstwę i kończy polecenie -WARSTWA (;). UWAGA Polecenie WARSTWA zazwyczaj monituje o nową operację i kończy się tylko wtedy, gdy zostanie naciśnięty klawisz Spacja lub Enter. Średnik (;) w makrze odpowiada naciśnięciu klawisza Enter. Makro jest zwykle wznawiane po wprowadzeniu danych użytkownika, takich jak położenie jednego punktu. Dlatego nie można stworzyć makra, które będzie akceptowało zmienną liczbę danych wprowadzonych przez użytkownika (takich jak na przykład wybór obiektów) i ponownie rozpoczynało działanie. Jednak wyjątkiem jest polecenie WYBIERZ: odwrócony ukośnik (\) zawiesza wykonanie polecenia WYBIERZ aż do zakończenia wybierania obiektów. Użytkownik powinien rozważyć następujący przykład: wybierz \zmień poprzedni ;właściwości kolor czerwony ; W tym makrze polecenie WYBIERZ tworzy zbiór wskazań jednego lub większej liczby obiektów (wybierz \). Makro uruchamia polecenie ZMIEŃ (zmień), odnosi się do zbioru Tworzenie makr 109

118 wskazań za pomocą opcji Poprzedni (poprzedni;) i zmienia kolor wszystkich wybranych obiektów na czerwony (właściwości kolor czerwony ;). UWAGA Odwrócona kreska ułamkowa (\) wstrzymuje makro, aby użytkownik mógł wprowadzić dane. Nie można używać odwróconej kreski ułamkowej do innych celów w makrze. Przy określaniu ścieżki pliku należy używać kreski ułamkowej (/), na przykład /folder/plik. Następujące okoliczności opóźniają wznowienie działania makra po jego zatrzymaniu: Gdy oczekiwane jest wprowadzenie położenia punktu, wówczas tryby lokalizacji względem obiektu mogą być użyte przed podaniem współrzędnych punktu. Jeżeli używane są filtry X/Y/Z punktu, polecenie pozostaje zawieszone, dopóki cały punkt nie zostanie zbudowany. W przypadku polecenia WYBIERZ makro zostanie wznowione po zakończeniu wyboru obiektów. Jeżeli użytkownik używa polecenia nakładkowego, wstrzymane makro pozostanie zatrzymane, dopóki nie zostanie zakończone polecenie nakładkowe i odpowiednie dane nie zostaną podane przez użytkownika. Jeżeli użytkownik wybierze inne polecenie (aby mieć dostęp do większej ilości opcji lub wykonać polecenie nakładkowe), oryginalne makro zostanie wstrzymane, aż nowo wybrany element zostanie zakończony. Następnie wstrzymane makro zostanie wznowione. UWAGA Jeżeli dane wejściowe pochodzą z polecenia, wówczas program przyjmuje, że ustawienia zmiennych systemowych PICKADD i PICKAUTO wynoszą odpowiednio 1 i 0. Zapewnia to zgodność z wcześniejszymi wersjami programu AutoCAD LT i ułatwia dostosowywanie, ponieważ nie trzeba sprawdzać ustawień tych zmiennych. Skrócone omówienie Polecenia ZMIEŃ Zmienia właściwości istniejących obiektów. WARSTWA Zarządza warstwami i ich właściwościami. 110 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

119 WYBIERZ Umieszcza wybrane obiekty w zestawie Poprzedni zbiór wskazań. Zmienne systemowe PICKADD Określa, czy kolejne wskazania zastępują bieżący zbiór wskazań czy są do niego dodawane. PICKAUTO Steruje automatycznymi oknami do wyboru obiektów. Międzynarodowa obsługa makr Aby utworzyć menu, które będą używane w wersjach programu AutoCAD LT innych niż angielska, należy poprzedzić każde polecenie lub opcję znakiem podkreślenia (_). Znak podkreślenia sprawia, że standardowe polecenia i opcje są przekształcane automatycznie. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Powtarzanie poleceń w makrach Można używać gwiazdki wiodącej (*), aby powtarzać polecenia w makrach do chwili wybrania innego polecenia. Po wyborze danego polecenia często zachodzi konieczność jego kilkakrotnego użycia, zanim wybrane zostanie następne polecenie. W makrze można powtarzać polecenia do chwili wybrania innego polecenia. Funkcji tej nie można jednak wykorzystywać do wyboru opcji. Jeśli makro rozpoczyna się od znaku *^C^C, polecenie będzie powtarzane aż do jego zakończenia przez naciśnięcie klawisza Esc na klawiaturze lub wybranie innego polecenia. UWAGA Nie należy używać ^C (Anuluj) wewnątrz makra rozpoczynającego się od znaków *^C^C;, gdyż anuluje to powtarzanie. Tworzenie makr 111

120 Makra w następujących przykładach powtarzają polecenia: *^C^Cprzesuń Jeden *^C^Ckopiuj Jeden *^C^Cwymaż Jeden *^C^Crozciągnij Jeden Przecięcie *^C^Cobrót Jeden *^C^Cskala Jeden Każde makro w przykładzie rozpoczyna polecenie, a następnie monituje o wybranie obiektu. Wyświetlane są inne monity niezbędne do zakończenia polecenia, a następnie polecenie zostaje zakończone i uruchomione ponownie. UWAGA Powtarzanie poleceń nie może być używane w makrach dla menu piktogramowego. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Używanie trybu wyboru pojedynczego obiektu w makrach Opcja trybu wyboru pojedynczego obiektu anuluje standardowe powtarzanie monitu Wybierz obiekty w poleceniach edycji. Po wskazaniu obiektu i odpowiedzi na monity polecenie zostaje zakończone. Ilustruje to następujący przykład: *^C^Cwymaż jeden To makro przerywa bieżące polecenie i uruchamia polecenie WYMAŻ w trybie Wybór pojedynczego obiektu. Po wybraniu tego polecenia należy wybrać pojedynczy obiekt, który będzie wymazany, lub kliknąć pusty obszar na rysunku, a następnie określić wybór za pomocą okna. Obiekty wybrane w ten sposób zostaną wymazane, a polecenie będzie powtórzone (z powodu wiodącej gwiazdki), dzięki czemu będzie można wymazać kolejne obiekty. Naciśnij klawisz Esc, aby zakończyć ten tryb. 112 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

121 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Stosowanie makr do zamiany elementów interfejsu użytkownika Zawartość aktywnych menu, przycisków myszy, przycisków pulpitu i menu pulpitu można zamieniać. Zamieniona zawartość może pochodzić z innego elementu interfejsu użytkownika tego samego typu w głównym pliku CUIx lub z częściowego pliku CUIx. Nie można zamieniać elementów różnych typów (na przykład menu i przycisków myszy). Jednak w ramach jednego rodzaju można zamienić dowolny element interfejsu użytkownika na inny. UWAGA Zamiana może prowadzić do nietypowego zachowania menu pulpitu, ponieważ mają one zwykle różną liczbę makr. Do zamiany elementów należy użyć następującej składni w makrze: $section=customizationgroup.nazwa_menu Poniżej opisano każdą część składni makra do zamiany elementów: Składnia makra do zamiany elementów: $ Wczytuje element interfejsu przekrój Określa rodzaj elementu. Dostępne nazwy: A1-A4 dla menu pomocniczych od 1 do 4 B1-B4 dla przycisków myszy od 1 do 4 P0-P16 dla menu rozwijanych od 0 do 16 I dla menu piktogramowego T1-T4 dla menu pulpitu od 1 do 4 customizationgroup Określa grupę dostosowywania, której elementem jest nazwanemu (niekonieczne, jeżeli nazwanemu jest głównym plikiem CUIx). nazwa_menu Określa sekcję lub podmenu do wyświetlenia. Jest to główna etykieta lub alias do wczytania sekcji Menu rozwijane może się znajdować na pasku menu lub w aktywnym menu skrótów, ale nie w obydwu elementach. Tworzenie makr 113

122 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Stosowanie wyrażeń warunkowych w makrach Można dodać warunkowe wyrażenia do makra, stosując polecenie, które wprowadza wyrażenia makra napisane w języku DIESEL (Direct Interpretively Evaluated String Expression Language). Ma następujący format: $M=wyrażenie Wprowadzenie makra za pomocą $M= informuje program AutoCAD LT, że ma potraktować ciąg tekstowy jako wyrażenie w języku DIESEL i żewyrażenie jest wyrażeniem języka DIESEL. W poniższym przykładzie zdefiniowano wyrażenie warunkowe makra: FILLMODE $M=$(-,1,$(getvar,fillmode)) Makro włącza i wyłącza zmienną systemową FILLMODE, odejmując bieżącą wartość FILLMODE od 1 i zwracając wartość wynikową do zmiennej systemowej FILLMODE. Metody tej można używać do przełączania stanu tych zmiennych systemowych, dla których dopuszczalnymi wartościami są 1 i 0. Kończenie makr menu zawierających wyrażenia warunkowe Jeśli w ciągu tekstowym języka DIESEL są wykonywane testy jeśli-to, mogą występować warunki, w których niepożądane jest występowanie znaków kończących, takich jak odstępy lub średniki (równoważne naciśnięciu klawisza Enter). W przypadku dodania znaku ^Z na końcu makra program AutoCAD LT nie dodaje automatycznie odstępu (naciśnięcia klawisza Enter) na końcu wyrażenia makra. Podobnie jak inne znaki sterujące w poleceniach użyty tu znak ^Z jest ciągiem składającym się z ^ (znak daszka) i Z i nie jest równoważny naciśnięciu klawiszy CTRL+Z. W następnych przykładach ^Z jest używane jako znak kończący działanie makra. ^C^C$M=$(if,$(=,$(getvar,tilemode),0),$S=mview _mspace )^Z ^C^C$M=$(if,$(=,$(getvar,tilemode),0),$S=mview _pspace )^Z Gdyby makra te nie były zakończone znakiem ^Z, program AutoCAD LT dodałby automatycznie spację (ENTER), co spowodowałoby powtórzenie ostatniego wprowadzonego polecenia. 114 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

123 Patrz także: Stosowanie specjalnych znaków sterujących w makrach na stronie 107 DIESEL na stronie 329 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe FILLMODE Określa, czy kreskowania i wypełnienia, bryły 2D i szerokie polilinie mają być wypełniane. Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu typu polecenia Sposób wyświetlania elementu typu przycisk wstążki lub pozycja menu wskazuje jego dostępność w programie. Elementy typu przycisk wstążki lub pozycja menu mogą być wyświetlane jako: Wyszarzone (wyłączone) Oznaczone znacznikiem lub obwódką Zarówno wyszarzone, jak i oznaczone znacznikiem Dla przycisku wstążki nie jest wyświetlany znacznik, kiedy jest on oznaczony; wyświetlana jest tylko obwódka. UWAGA Aby wyłączyć lub oznaczyć przyciski wstążki, znaków ~ ani!. nie można jawnie umieścić przed nazwą polecenia; muszą one znajdować się wewnątrz wyrażenia języka DIESEL. Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu typu polecenia 115

124 Wyszarzanie (wyłączanie) przycisków wstążki lub pozycji menu Aby wyszarzyć przycisk wstążki lub pozycję menu, można: Rozpocząć nazwę tyldą (~). Użyć wyrażenia łańcuchowego języka DIESEL. W przypadku przycisków wstążki są obsługiwane tylko wyrażenia łańcuchowe języka DIESEL. Więcej informacji na temat używania wyrażeń DIESEL znajduje się w temacie Wyrażenia języka DIESEL w makrach. Po wyszarzeniu makro i podmenu skojarzone z przyciskami wstążki lub pozycjami menu staną się niedostępne. W następnym przykładzie tylda (~) została umieszczona na początku polecenia Kopiuj połączenie w komórce Nazwa w panelu Właściwości. Polecenie Kopiuj połączenie wyszarzone w menu Edycja. Wyrażenia łańcuchowe języka DIESEL są używane do warunkowego wyłączania lub włączania przycisku wstążki lub pozycji menu za każdym razem, gdy są wyświetlane. Na 116 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

125 przykład, wyrażenie tekstowe DIESEL w komórce Makra panelu Właściwości blokuje polecenie PRZESUŃ, jeżeli aktywne jest jakiekolwiek inne polecenie. $(if,$(getvar,cmdactive),~)przesuń^c^c_move Oznaczanie przycisków wstążki lub pozycji menu Aby oznaczyć przycisk wstążki lub pozycję menu, można: Rozpocząć nazwę polecenia od wykrzyknika i kropki (!.). Użyć wyrażenia łańcuchowego języka DIESEL. W przypadku przycisków wstążki są obsługiwane tylko wyrażenia łańcuchowe języka DIESEL. Przycisk wstążki lub pozycję menu można oznaczyć na dwa sposoby: Znacznik. Wyświetlany jest w przypadku, gdy element menu nie jest skojarzony z obrazem. Ramka. Wyświetlana, gdy z przyciskiem wstążki lub pozycją menu jest skojarzony obraz; ramka jest wyświetlana wokół obrazu. Poniżej przedstawiono przykład menu Edycja z poleceniem Połączenia OLE oznaczonym znacznikiem wyboru i obrazem polecenia Kopiuj połączenie oznaczonym za pomocą obramowania: Pozycje menu mogą, a przyciski wstążki muszą zawierać wyrażenia łańcuchowe języka DIESEL do warunkowego oznaczania ich za każdym razem, gdy są one wyświetlane. Jeżeli następujący łańcuch języka DIESEL zostanie dodany do komórki Makra dla odpowiedniego Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu typu polecenia 117

126 polecenia w panelu Właściwości, znacznik zostanie wyświetlony po lewej stronie pozycji menu, której skojarzona zmienna systemowa będzie obecnie dostępna. $(if,$(getvar,orthomode),!.)orto^o $(if,$(getvar,snapmode),!.)skok^b $(if,$(getvar,gridmode),!.)siatka^g Jednoczesne wyłączanie i zaznaczanie elementów interfejsu typu polecenia Użytkownik może jednocześnie zaznaczać i wyłączać polecenia za pomocą jednego z następujących formatów: ~!. tekst_etykiety!.~ tekst_etykiety Tylda (~) jest specjalnym znakiem, który wyłącza polecenie, a wykrzyknik i kropka (!.) są znakami zaznaczającymi polecenie. Tylda (~), wykrzyknik i kropka (!.) są umieszczane na początku etykiety polecenia Kopiuj połączenie w komórce Nazwa panelu Właściwości. Polecenie Kopiuj połączenie zaznaczone i wyszarzone w menu Edycja. Tak jak w poprzednich przykładach do równoczesnego wyłączenia i zaznaczenia elementu interfejsu typu polecenie można zastosować wyrażenia języka DIESEL. Wyszarzanie (wyłączanie) etykiety przycisku wstążki lub menu polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok menu zawierającego polecenie, które ma zostać wyłączone. 118 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

127 3 Wybierz polecenie, które ma zostać wyszarzone. 4 W panelu Właściwości w polu Nazwa dodaj tyldę (~) lub dodaj żądane wyrażenie języka DIESEL na początku polecenia. UWAGA Polecenie musi być wybrane w panelu Dostosowywanie w. W przeciwnym razie zmodyfikowana zostanie tylko nazwa polecenia, natomiast etykieta wyświetlana użytkownikowi pozostanie niezmieniona. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiany polecenia staną się widoczne po ich zastosowaniu i zamknięciu edytora CUI. Oznaczanie etykiety przycisku wstążki lub menu polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok menu zawierającego polecenie, które chcesz zaznaczyć. 3 Kliknij polecenie, które ma zostać zaznaczone. Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu typu polecenia 119

128 4 W panelu Właściwości, w polu Nazwa dodaj wykrzyknik i kropkę (!.) lub dodaj żądane wyrażenie języka DIESEL na początku polecenia. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiany polecenia staną się widoczne po ich zastosowaniu i zamknięciu edytora CUI. Równoczesne wyszarzanie (wyłączanie) i zaznaczanie etykiety przycisku wstążki lub menu polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok menu zawierającego polecenie, które chcesz wyłączyć i zaznaczyć. 3 Wybierz polecenie, które ma zostać wyszarzone i zaznaczone. 120 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

129 4 W panelu Właściwości, w komórce Nazwa, dodaj tyldę, wykrzyknik i kropkę(~!. lub!.~) lub dodaj żądane wyrażenie języka DIESEL na początku polecenia. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Przypisz etykiety wyszukiwania W przypadku etykiet wyszukiwania można wyszukiwać polecenia lub grupy poleceń przy użyciu menu aplikacji. Można przypisać jedną lub kilka etykiet do polecenia w celu ułatwienia ustalenia położenia za pomocą menu aplikacji. Etykiety dodaje się do polecenia przy użyciu okna dialogowego Edytor tagów. Gdy etykieta jest przypisana do polecenia, wówczas jest wyświetlana w etykiecie narzędzia (gdy polecenie znajduje się na pasku narzędzi lub w panelu wstążki, a kursor zostanie umieszczony nad nim). Wyświetlanie etykiet narzędzi można zmienić na karcie Wyświetlanie okna dialogowego Opcje. Aby uzyskać więcej informacji na temat wyszukiwania w menu aplikacji, zobacz sekcję Wyszukiwanie poleceń w Podręczniku użytkownika. Aby dodać etykiety do polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń wybierz polecenie, do którego chcesz dodać etykietę. Przypisz etykiety wyszukiwania 121

130 3 W panelu Właściwości wybierz pole Etykiety i kliknij przycisk [ ]. 4 W oknie dialogowym Edytor tagów, w polu Etykiety wprowadź etykietę. Podczas wprowadzania etykiety może się pojawić menu podręczne z listą wcześniej użytych etykiet. Kliknij etykietę w menu, aby jej użyć. Do polecenia można dodać kilka etykiet. Wówczas etykiety należy rozdzielić przecinkiem. 5 Aby dodać kolejną etykietę do polecenia, naciśnij klawisz strzałki w lewo i wprowadź etykietę. W razie potrzeby powtórz te czynności. 6 Kliknij OK. 122 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

131 7 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć etykietę z narzędzia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń, wybierz polecenie, którego etykietę chcesz usunąć. Z prawej strony zostanie wyświetlone panel Właściwości. 3 W panelu Właściwości wybierz pole Etykiety i kliknij przycisk [ ]. 4 W oknie dialogowym Edytor tagów w polu Etykiety kliknij etykietę, którą chcesz usunąć. Naciśnij klawisz Delete. Przypisz etykiety wyszukiwania 123

132 Etykieta zostanie usunięta. 5 Kliknij OK. 6 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Tworzenie etykiet narzędzi oraz rozszerzonej pomocy dla poleceń Etykiety narzędzi to opisowe komunikaty wyświetlane w pobliżu kursora, gdy zostanie ustawiony nad przyciskiem paska narzędzi lub panelu bądź nad elementem menu. Właściwość Opis związana z poleceniem to prosty opis działania polecenia. Wartość właściwości Opis jest pokazywana jako część podstawowej etykiety narzędzi, która jest wyświetlana, gdy wskaźnik zostanie umieszczony na przycisku paska narzędzi lub panelu wstążki. Wraz z opisem w etykiecie narzędzi polecenia jest wyświetlana nazwa polecenia oraz wartości przypisane do właściwości Nazwa wyświetlana polecenia oraz Etykiety. Dodatkowo do polecenia można przypisać plik rozszerzonej pomocy oraz identyfikator, dzięki czemu można wyświetlić drugi poziom informacji na temat polecenia. Zawartość z pliku rozszerzonej pomocy jest wyświetlana w obszarze rozszerzonego opisu etykiety narzędzia. Zawartość dla obszaru rozszerzonego opisu etykiety narzędzi jest przechowywana w postaci pliku XAML i może zawierać tekst sformatowany i obrazy. 124 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

133 Sterowanie wyświetlaniem etykiet narzędzi Wyświetlaniem etykiet narzędzi oraz momentem wyświetlania rozszerzonej pomocy przypisanej do polecenia można sterować z okna dialogowego Opcje. Zobacz temat Ustawianie opcji interfejsu w Podręczniku użytkownika, aby uzyskać więcej informacji na temat etykiet narzędzi. Przykład pliku XAML Struktura XAML to format opracowany przez firmę Microsoft. Poniżej znajduje się przykład pliku XAML dla dwóch niestandardowych poleceń istniejących w pliku CUIx. <ResourceDictionary xmlns=" xmlns:x=" xmlns:src="clr-namespace:autodesk.windows;assembly=adwindows"> <src:ribbontooltip x:key="myeh_cmd_0001"> <src:ribbontooltip.expandedcontent> <StackPanel> <TextBlock Background="AntiqueWhite" TextAlignment="Center"> Tworzy prostokątną chmurkę wersji na warstwie <Bold>REVISION</Bold>. </TextBlock> <Image Source="images/rectcloud.jpg" Width="Auto" Height="Auto"> </Image> </StackPanel> </src:ribbontooltip.expandedcontent> </src:ribbontooltip> <src:ribbontooltip x:key="myeh_cmd_0002"> <src:ribbontooltip.expandedcontent> <StackPanel> <TextBlock Background="Yellow" TextAlignment="Left"> Tworzy wielokątną chmurkę wersji na warstwie <Run Text=" REVISION " Foreground="Red" FontStyle="Italic"/>. </TextBlock> <Image Source="images/rectcloud.jpg" Width="Auto" Height="Auto"> </Image> </StackPanel> </src:ribbontooltip.expandedcontent> </src:ribbontooltip> </ResourceDictionary> Element ResourceDictionary jest używany do definiowania typu zawartości pliku XAML; natomiast element scr:ribbontooltip jest używany do definiowania poszczególnych Tworzenie etykiet narzędzi oraz rozszerzonej pomocy dla poleceń 125

134 tematów rozszerzonej pomocy w pliku. W poprzednim przykładzie znajdują się dwa różne tematy rozszerzonej pomocy w unikatowy sposób zdefiniowane za pomocą kluczy MYEH_CMD_0001 oraz MYEH_CMD_0002. UWAGA Etykiety rozszerzone współpracujące z programem AutoCAD LT 2009 należy zaktualizować, aby były one obsługiwane w programie AutoCAD LT Aby uzyskać informacje na temat przekształcania etykiety rozszerzonej programu AutoCAD LT 2009 w etykietę obsługiwaną w programie AutoCAD LT 2012, zobacz procedurę przekształcania etykiety rozszerzonej programu AutoCAD LT 2009 w etykietę obsługiwaną w programie AutoCAD LT 2012 na tej stronie. Element Stack Panel grupuje razem elementy TextBlock oraz Image. W obrębie elementu StackPanel można umieszczać dowolną liczbę elementów TextBlock i Image. Element TextBlock przechowuje tekst, a element Image przechowuje ilustrację będącą częścią rozszerzonej pomocy. Aby uzyskać więcej informacji na temat formatu XAML, odwiedź witrynę internetową firmy Microsoft i wyszukaj hasło XAML. Aby dodać etykietę narzędzi do polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń kliknij polecenie, do którego chcesz dodać etykietę narzędzia. 3 W panelu Właściwości w polu Opis podaj opis dla wybranego polecenia. 126 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

135 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Podczas kolejnego ustawienia wskaźnika na poleceniu na pasku narzędzi lub panelu wstążki tekst zostanie wyświetlony w etykiecie narzędzi. Aby dodać rozszerzoną pomoc do polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń kliknij polecenie, do którego chcesz dodać rozszerzony komunikat pomocy. 3 W panelu Właściwości wybierz pole Rozszerzony plik pomocy, a następnie kliknij przycisk [ ]. 4 W oknie dialogowym Wybierz plik rozszerzonej pomocy przejdź do pliku XAML zawierającego rozszerzoną pomoc do polecenia i wybierz go. Kliknij Otwórz. 5 W oknie dialogowym Wybierz identyfikator pomocy wybierz identyfikator pomocy dla zawartości rozszerzonej pomocy. Kliknij OK. Tworzenie etykiet narzędzi oraz rozszerzonej pomocy dla poleceń 127

136 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Gdy polecenie jest dodane do paska narzędzi lub panelu wstążki, rozszerzona pomoc jest wyświetlana, jeśli jest włączona dla etykiet narzędzi i gdy kursor będzie ustawiony nad poleceniem przez określony czas. Aby utworzyć plik XAML 1 W edytorze tekstowym (takim jak na przykład Notatnik systemu Microsoft Windows ) utwórz nowy plik i podaj elementy niezbędne do zdefiniowania zawartości rozszerzonej pomocy. Jako przykład wpisz następujący tekst do edytora: <ResourceDictionary xmlns=" xmlns:x=" xmlns:src="clr-namespace:autodesk.windows;assembly=adwindows"> <src:ribbontooltip x:key="myeh_cmd_0003"> <src:ribbontooltip.expandedcontent> <StackPanel> <TextBlock Background="AntiqueWhite" TextAlignment="Center"> Konfiguruje ustawienia bieżącego rysunku. </TextBlock> </StackPanel> </src:ribbontooltip.expandedcontent> </src:ribbontooltip> </ResourceDictionary> 128 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

137 2 Zapisz plik w formacie ASCII (plik TXT), z rozszerzeniem.xaml. Przekształcanie etykiety rozszerzonej programu AutoCAD LT 2009 w etykietę obsługiwaną w programie AutoCAD LT Otwórz plik XAML w edytorze tekstowym (np. Notatnik Microsoft Windows ). Poniżej znajduje się przykładowa rozszerzona etykieta narzędzia utworzona w celu używania w programie AutoCAD LT Można zmieniać tekst zapisany kursywą. <src:progressivepanel x:key="myeh_cmd_0003"> <StackPanel> <TextBlock Background="AntiqueWhite" TextAlignment="Center"> Konfiguruje ustawienia bieżącego rysunku. </TextBlock> </StackPanel> </src:progressivepanel> 2 Zmień tekst zapisany kursywą w poprzedniej czynności, aby dopasować następujące elementy: <src:ribbontooltip x:key="myeh_cmd_0003"> <src:ribbontooltip.expandedcontent> <StackPanel> <TextBlock Background="AntiqueWhite" TextAlignment="Center"> Konfiguruje ustawienia bieżącego rysunku. </TextBlock> </StackPanel> </src:ribbontooltip.expandedcontent> </src:ribbontooltip> 3 Zapisz zmiany wprowadzone w pliku XAML. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Tworzenie etykiet narzędzi oraz rozszerzonej pomocy dla poleceń 129

138 Zmienne systemowe TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Tworzenie komunikatów pomocy wiersza stanu Komunikaty pomocy wiersza stanu to proste opisowe komunikaty wyświetlane w wierszu stanu (u dołu okna aplikacji), gdy kursor jest ustawiony nad elementem menu. Można zmieniać lub dodawać opisy dla elementów menu, aktualizując właściwości Opis powiązanego polecenia. Jeśli pasek stanu programu nie jest wyświetlony, dla elementu menu nie jest wyświetlany opisowy komunikat. Bieżący obszar roboczy steruje wyświetlaniem paska stanu aplikacji dla programu. Aby uzyskać więcej informacji na temat obszarów roboczych, zobacz sekcję Ustawianie opcji interfejsu w Podręczniku użytkownika. Aby utworzyć komunikat pomocy wiersza stanu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń wybierz polecenie, do którego chcesz dodać komunikat pomocy. 3 W panelu Właściwości, w polu Opis, podaj opis dla wybranego polecenia. 130 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

139 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Gdy polecenie zostanie użyte następnym razem, dodany opisowy tekst będzie wyświetlony w wierszu stanu, gdy kursor zostanie umieszczony nad poleceniem w menu. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi Do poleceń można przypisywać dwa rodzaje obrazów: standardowe i niestandardowe. Obrazy standardowe w programie AutoCAD LT znajdują się w bibliotece, natomiast obrazy niestandardowe są tworzone i zarządzane z poziomu panelu Obraz przycisku oraz okna dialogowego Edytor przycisków dostępnych w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika. Przypisywanie obrazu do polecenia Do polecenia można przypisać obraz standardowy lub niestandardowy. Po dodaniu polecenia do wstążki lub paska narzędzi skojarzony obraz zostanie wyświetlony na przycisku wstążki lub paska narzędzi. Jeśli obraz został dodany do menu rozwijanego, to zostanie wyświetlony obok elementu menu. W programie AutoCAD LT dostępna jest biblioteka obrazów stosowanych w przypadku poleceń standardowych; obrazy te można również stosować w przypadku poleceń dostosowanych. Polecenia niestandardowe można tworzyć za pomocą okna dialogowego Edytor przycisku dostępnego w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika lub w zewnętrznym edytorze obrazów. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia obrazów niestandardowych, zobacz sekcję Tworzenie obrazów niestandardowych dla poleceń na stronie 134. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 131

140 Przypisywanie obrazu do polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika na karcie Dostosuj w panelu Lista poleceń wybierz polecenie, do którego chcesz dodać obraz. Zostaną wyświetlone panele Obraz przycisku (prawy górny róg) oraz Właściwości (prawy dolny róg). 3 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Przypisywanie standardowego obrazu W panelu Obraz przycisku, w obszarze Zastosuj do wybierz jedną z trzech opcji przypisania: Mały obraz, Duży obraz lub Obydwa. 132 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

141 Wybierz obraz na liście obrazów. Nazwa obrazu jest przypisana do właściwości obrazu Mały i/lub Duży wybranego polecenia. UWAGA Po wybraniu obrazu z listy jego nazwa zostanie wyświetlona w panelu Obraz przycisku poniżej przycisku Eksportuj. Importowanie i przypisywanie obrazu niestandardowego W panelu Obraz przycisku prawym przyciskiem myszy kliknij listę obrazów i wybierz polecenie Importuj obraz. W oknie dialogowym Otwórz przejdź do pliku BMP, który chcesz importować, zaznacz go i kliknij przycisk Otwórz. W panelu Obraz przycisku, w obszarze Zastosuj do wybierz jedną z trzech opcji przypisania: Mały obraz, Duży obraz lub Obydwa. Następnie na liście wybierz zaimportowany obraz. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 133

142 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Tworzenie obrazów niestandardowych dla poleceń Obrazy niestandardowe można tworzyć i przypisywać do poleceń. Obrazy niestandardowe można tworzyć za pomocą okna dialogowego Edytor przycisków (dostępnego w edytorze CUI) lub za pomocą zewnętrznego edytora obrazów. Można użyć istniejącego obrazu przycisku lub utworzyć własny obraz od podstaw. Domyślnie obrazy niestandardowe są zapisywane w roboczym pliku dostosowywania. Zapisane obrazy niestandardowe można wyeksportować do zewnętrznego pliku BMP do użycia w innych plikach dostosowywania. UWAGA W wersjach starszych niż program AutoCAD LT 2010 obrazy niestandardowe były przechowywane osobno od pliku dostosowywania. Od wersji AutoCAD LT 2010 obrazy są przechowywane jako część pliku CUIx, co ułatwia udostępnianie ich innym użytkownikom. Wewnętrzny Edytor przycisków umożliwia tworzenie obrazów w dwóch rozmiarach: małym (16x16 pikseli) i dużym (32x32 piksele). Obrazy w innych rozmiarach są domyślnie skalowane. Jeśli dla ikon są definiowane rozmiary inne niż 16x16 pikseli (małe ikony) i 32x32 piksele (duże ikony), należy ustawić dla opcji RIBBONICONRESIZE wartość 0. Program AutoCAD LT nie zmienia rozmiaru ikon wstążki na rozmiar standardowy, gdy dla opcji RIBBONICONRESIZE jest ustawiona wartość 0. Ponadto dla opcji Styl przycisku dotyczącej polecenia lub menu rozwijanego należy ustawić wartość LargeWithoutText. Tworzenie lub edytowanie obrazu przycisku 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń lub Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij polecenie, aby wyświetlić panel Obraz przycisku (w prawym górnym rogu). 134 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

143 3 W panelu Obraz przycisku z listy obrazów wybierz obraz najbardziej przypominający obraz, który chcesz utworzyć, lub wybierz istniejący obraz, który zostanie zmieniony. Kliknij przycisk Edycja. PORADA Aby rozpocząć od pustego obrazu, na liście w panelu Obrazy przycisków wybierz dowolny obraz. W oknie dialogowym Edytor przycisków kliknij polecenie Edytuj. W oknie dialogowym Edytor przycisków kliknij polecenie Wyczyść. 4 Aby utworzyć lub zmienić obraz przycisku, w oknie dialogowym Edytor przycisków należy skorzystać z przycisków Ołówek, Linia, Okrąg i Wymaż. Aby zmienić wybrany kolor, z palety kolorów wybierz kolor lub kliknij przycisk Więcej, aby otworzyć okno dialogowe Wybierz kolor. Przycisk Ołówek Dokonuje edycji jednego piksela, wykorzystując wybrany kolor. Kliknij i przesuń urządzenie wskazujące, aby dokonać edycji kilku pikseli jednocześnie. Przycisk Linia Tworzy linie w wybranym kolorze. Kliknij i przytrzymaj przycisk, aby ustalić punkt początkowy linii. Przeciągnij, aby narysować linię. Zwolnij przycisk, aby zakończyć linię. Przycisk Okrąg Tworzy okręgi w wybranym kolorze. Kliknij i przytrzymaj, aby określić środek okręgu. Przeciągnij, aby ustawić promień. Zwolnij przycisk, aby zakończyć okrąg. Przycisk Wymaż. Resetuje kolor pojedynczego piksela do domyślnego koloru obszaru rysunku. UWAGA Kliknij przycisk Importuj, aby zaimportować plik BMP przechowywany na lokalnym lub sieciowym dysku w celu przeprowadzenia jego edycji w oknie dialogowym Edytor przycisków i zapisania go w roboczym pliku CUIx. 5 Kliknij przycisk Zapisz. Zostanie wyświetlone okno dialogowe Zapisz obraz. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 135

144 6 W oknie dialogowym Zapisz obraz, w polu tekstowym Nazwa obrazu wprowadź nazwę i kliknij przycisk OK. Obraz zostanie zapisany w roboczym pliku CUIx. 7 Kliknij przycisk Zamknij. Zostanie przywrócone okno edytora Dostosuj interfejs użytkownika. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Importowanie i eksportowanie obrazów niestandardowych oraz zarządzanie nimi Obrazy niestandardowe w postaci zewnętrznych plików BMP można importować do wczytanego pliku dostosowywania oraz eksportować z pliku dostosowywania do lokalnego lub sieciowego dysku twardego. Obrazy niestandardowe można usuwać z pliku dostosowywania w Menedżerze obrazów. W wersjach wcześniejszych niż AutoCAD LT 2012 obrazy dostosowane używane w przypadku poleceń w pliku dostosowywania były przechowywane na dysku lokalnym lub sieciowym jako oddzielne pliki BMP lub znajdowały się one w plikach DLL. Pliki DLL zasobów są nadal utrzymywane zewnętrznie względem plików dostosowywania, ale począwszy od wersji AutoCAD LT 2012 pliki BMP używane przez polecenia niestandardowe zdefiniowane w pliku dostosowywania są przechowywane w pliku dostosowywania. Za pomocą Menedżera obrazów, okna dialogowego Edytor przycisków lub panelu Obraz przycisku można dostosować obrazy we wczytanych plikach dostosowywania. Menedżer obrazów umożliwia importowanie obrazów niestandardowych z pliku dostosowywania i eksportowanie tych obrazów do pliku. Ponadto za pomocą Menedżera obrazów można wyświetlić obrazy niestandardowe przechowywane we wczytanym pliku dostosowywania i usunąć niepotrzebne obrazy. Za pomocą okna dialogowego Edytor przycisków i panelu Obraz przycisku można importować i eksportować obrazy niestandardowe. 136 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

145 Importowanie obrazu niestandardowego do listy obrazów i roboczego pliku dostosowywania 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń wybierz dowolne polecenie, aby wyświetlić panel Obraz przycisku. 3 W panelu Obraz przycisku prawym przyciskiem myszy kliknij listę obrazów i wybierz polecenie Importuj obraz. 4 W oknie dialogowym Otwórz przejdź do pliku BMP, który chcesz importować, zaznacz go i kliknij przycisk Otwórz. Obraz zostanie dodany do listy i będzie go można przypisać do polecenia. Eksportowanie obrazu z listy obrazów 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń wybierz dowolne polecenie, aby wyświetlić panel Obraz przycisku. 3 W panelu Obraz przycisku wybierz obraz, który zostanie wyeksportowany, i kliknij przycisk Eksportuj. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 137

146 4 W oknie dialogowym Eksportowanie pliku obrazu przejdź do folderu, do którego zostanie wyeksportowany obraz, i w polu tekstowym Nazwa pliku wprowadź nazwę obrazu. 5 Kliknij przycisk Zapisz. UWAGA Obrazy można eksportować tylko w formacie BMP (*.bmp, *.rle lub *.dib). Importowanie obrazu do wczytanego pliku dostosowywania za pomocą Menedżera obrazów 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij przycisk Uruchamia okno dialogowe menedżer obrazów. 3 W Menedżerze obrazów na liście rozwijanej Wczytane pliki dostosowywania wybierz wczytany plik dostosowywania, do którego chcesz zaimportować obraz niestandardowy. 138 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

147 4 W oknie dialogowym Zaimportowane obrazy przejdź do obrazu, który chcesz importować, i wybierz go. Kliknij Otwórz. Jeśli zostanie wyświetlone okno dialogowe Edytor CUI Obraz już istnieje, kliknij przycisk Importuj obraz jako kopię, aby utworzyć kopię importowanego obrazu lub kliknij przycisk Nadpisz istniejący obraz, aby zastąpić obraz importowanym obrazem. 5 Kliknij OK. Eksportowanie obrazu z wczytanego pliku dostosowywania za pomocą Menedżera obrazów 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij przycisk Uruchamia okno dialogowe menedżer obrazów. 3 W Menedżerze obrazów na liście rozwijanej Wczytane pliki dostosowywania wybierz wczytany plik dostosowywania zawierający obraz niestandardowy, który chcesz wyeksportować. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 139

148 4 Na liście Obrazy niestandardowe wybierz obraz, który chcesz wyeksportować i kliknij przycisk Eksportuj. 5 W oknie dialogowym Znajdź folder przejdź do folderu, do którego zostaną wyeksportowane wybrane obrazy. Kliknij przycisk OK. 6 Kliknij przycisk OK. Usuwanie obrazu z wczytanego pliku dostosowywania 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij przycisk Uruchamia okno dialogowe menedżer obrazów. 3 W Menedżerze obrazów na liście rozwijanej Wczytane pliki dostosowywania wybierz wczytany plik dostosowywania zawierający obraz niestandardowy, który chcesz usunąć. 140 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

149 4 Na liście Obrazy niestandardowe wybierz obraz, który chcesz usunąć i kliknij przycisk Usuń. 5 W edytorze CUI potwierdź usunięcie obrazu kliknij przycisk Usuń obraz. Jeśli wybrany obraz jest przypisany do polecenia, zostanie wyświetlone okno dialogowe Edytor CUI potwierdź usunięcie obrazu wskazywanego przez odniesienie. Usuniętego obrazu nie można przywrócić. 6 Kliknij przycisk OK. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe RIBBONICONRESIZE Określa, czy zmienić rozmiar ikon na wstążce na standardowy. Tworzenie obrazów poleceń i zarządzenie nimi 141

150 Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika Elementy interfejsu użytkownika w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) służą do sterowania uruchamianiem poleceń standardowych i niestandardowych. Aby skopiować i wkleić element interfejsu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> rozwiń główny węzeł elementu interfejsu użytkownika, który chcesz skopiować. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy kliknij element interfejsu użytkownika, a następnie kliknij polecenie Kopiuj. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy węzeł, do którego chcesz wkleić wybrany element interfejsu użytkownika, i kliknij polecenie Wklej. 142 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

151 UWAGA Do skopiowania elementu interfejsu użytkownika można użyć kombinacji klawiszy Ctrl+C, natomiast do wklejenia elementu interfejsu użytkownika do panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> można użyć kombinacji klawiszy Ctrl+V. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć duplikat elementu interfejsu użytkownika 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> rozwiń główny węzeł elementu interfejsu użytkownika, który chcesz powielić. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy element interfejsu użytkownika, a następnie kliknij przycisk Powiel. Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika 143

152 Kopia zaznaczonego elementu interfejsu użytkownika zostanie utworzona bezpośrednio nad wybranym elementem w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. UWAGA W celu utworzenia lokalnego duplikatu elementu interfejsu użytkownika można użyć kombinacji klawiszy Ctrl+D. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Paski narzędzi szybkiego dostępu Pasek narzędzi szybkiego dostępu jest zlokalizowany w górnej części okna aplikacji (nad lub pod wstążką). Zapewnia on bezpośredni dostęp do zdefiniowanego zestawu poleceń. Pasek narzędzi szybkiego dostępu jest zawsze zlokalizowany w tym samym miejscu programu, ale mogą się na nim pojawiać różne polecenia w zależności od bieżącego obszaru roboczego. Pasek narzędzi szybkiego dostępu można modyfikować w następujący sposób: Paski narzędzi szybkiego dostępu można utworzyć w panelu Dostosowywane w: <nazwa pliku>, a następnie dodać pasek narzędzi szybkiego dostępu do obszaru roboczego w panelu Elementy obszaru roboczego dostępnego w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Dodawać polecenia bezpośrednio do paska narzędzi szybkiego dostępu z poziomu wstążki lub gdy jest wyświetlony edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Można również usuwać polecenia bez względu na to, czy edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) jest wyświetlony, czy też nie. Dostosowywanie paska narzędzi szybkiego dostępu jest podobne do dostosowywania panelu wstążki lub paska narzędzi. Można dodawać i usuwać polecenia oraz elementy sterujące, jak również zmieniać ich położenie, aby dostosować element interfejsu użytkownika do sposobu pracy. Można również dodać listy rozwijane i separatory umożliwiające grupowanie i organizowanie powiązanych poleceń. Po zdefiniowaniu paska narzędzi szybkiego dostępu można go wyświetlić w oknie aplikacji, przypisując go do węzła Pasek narzędzi szybkiego dostępu w obszarze roboczym w panelu 144 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

153 Elementy obszaru roboczego. Aby uzyskać więcej informacji na temat przypisywania paska narzędzi szybkiego dostępu do obszaru roboczego, zobacz sekcję Wyświetlanie paska narzędzi szybkiego dostępu na stronie 303. UWAGA Do paska narzędzi szybkiego dostępu można dodać elementy sterujące. Elementy sterujące, które można dodać, są wyświetlane w panelu Lista poleceń na liście rozwijanej w obszarze Elementy sterujące wstążki. Tworzenie paska narzędzi szybkiego dostępu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Paski narzędzi szybkiego dostępu. Kliknij polecenie Nowy pasek narzędzi szybkiego dostępu. Nowy pasek narzędzi szybkiego dostępu (o nazwie Pasek narzędzi szybkiego dostępu1) zostanie umieszczany u dołu drzewa Paski narzędzi szybkiego dostępu. 3 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Wprowadź nową nazwę zamiast domyślnej nazwy Paseknarzędzi szybkiego dostępu1. Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek narzędzi szybkiego dostępu1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę. Kliknij pozycję Paseknarzędzi szybkiego dostępu1, poczekaj i kliknij ponownie nazwę paska narzędzi szybkiego dostępu, aby lokalnie edytować jego nazwę. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Paski narzędzi szybkiego dostępu 145

154 Usuwanie paska narzędzi szybkiego dostępu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Paski narzędzi szybkiego dostępu, aby go rozwinąć. 3 Prawym przyciskiem myszy kliknij pasek narzędzi szybkiego dostępu, który chcesz usunąć i kliknij przycisk Usuń. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Dodawanie polecenia lub elementu sterującego do paska narzędzi szybkiego dostępu za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Paski narzędzi szybkiego dostępu, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi szybkiego dostępu, który zostanie zmodyfikowany. 4 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie lub element sterujący, które mają zostać dodane do paska narzędzi szybkiego dostępu, z panelu Lista poleceń do węzła Pasek narzędzi szybkiego dostępu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 146 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

155 Wyświetlony pasek podziału wskazuje położenie, w którym zostanie umieszczone polecenie lub element sterujący po zwolnieniu przycisku urządzenia wskazującego. 5 Gdy pasek podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawione polecenie lub element sterujący, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Usuwanie polecenia lub elementu sterującego z paska narzędzi szybkiego dostępu za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Paski narzędzi szybkiego dostępu, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi szybkiego dostępu, z którego chcesz usunąć polecenie lub element sterujący. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie, które chcesz usunąć, a następnie kliknij przycisk Usuń. Paski narzędzi szybkiego dostępu 147

156 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby dodać polecenie do paska narzędzi szybkiego dostępu bez użycia edytora CUI Wykonaj jedną z poniższych czynności: Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie na wstążce i wybierz polecenie Dodaj do paska narzędzi szybkiego dostępu. Na pasku narzędzi szybkiego dostępu kliknij przycisk Dostosuj znajdujący się po prawej stronie i wybierz jedno z poleceń lub kliknij pozycję Więcej poleceń. Po kliknięciu pozycji Więcej poleceń zostanie wyświetlony edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) w formie kompaktowej. W oknie aplikacji przeciągnij polecenia z panelu Lista poleceń na pasek narzędzi szybkiego dostępu. Aby usunąć polecenie z paska narzędzi szybkiego dostępu bez użycia edytora CUI Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie, które chcesz usunąć, a następnie kliknij przycisk Usuń dostępny na pasku narzędzi szybkiego dostępu. Dodawanie listy rozwijanej do paska narzędzi szybkiego dostępu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 148 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

157 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Paski narzędzi szybkiego dostępu, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi szybkiego dostępu, który zostanie zmodyfikowany. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek narzędzi szybkiego dostępu, do którego chcesz dodać listę rozwijaną. Kliknij pozycję Nowa lista rozwijana. W dolnej części paska narzędzi szybkiego dostępu zostanie dodana nowa lista rozwijana (o nazwie Nowa lista rozwijana). 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy nową listę rozwijaną. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę. UWAGA Można kliknąć, poczekać i kliknąć ponownie nazwę listy rozwijanej, aby zmienić jej nazwę lokalnie w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 6 Na pasku narzędzi szybkiego dostępu przeciągnij i upuść elementy w miejscu, w którym mają zostać umieszczone. Aby ułatwić określenie położenia listy rozwijanej, użyj wyświetlanego paska wskaźnika wizualnego. Zwolnij przycisk urządzenia wskazującego, aby zmienić ustawienie listy rozwijanej. 7 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie lub element sterujący, które mają zostać dodane do paska narzędzi szybkiego dostępu, z panelu Lista poleceń do węzła Pasek narzędzi szybkiego dostępu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Paski narzędzi szybkiego dostępu 149

158 Wyświetlony pasek wskaźnika wizualnego wskazuje położenie, w którym zostanie umieszczone polecenie lub element sterujący po zwolnieniu przycisku urządzenia wskazującego. 8 Gdy pasek podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawione polecenie lub element sterujący, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. 9 W ramach dopasowywania właściwości listy rozwijanej można określić jej wygląd i polecenia znajdujące się w jej obszarze. na stronie Jeśli w przypadku listy rozwijanej jest stosowane zachowanie Podziel, w węźle Polecenie podstawowe na liście rozwijanej można określić polecenie wykonywane za pomocą przycisku głównego. 11 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Wstążka Wstążkę można dostosowywać, tworząc i modyfikując panele wstążki oraz organizując panele w grupy narzędzi zadaniowych, korzystając z kart wstążki. W miarę potrzeb karty 150 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

159 wstążki można wyświetlać na wstążce na podstawie obszaru roboczego lub stanu karty kontekstowej. Panele wstążki Dostosowując panele wstążki, można organizować w paski narzędzi często używane podobne polecenia. Za pomocą paneli wstążki można szybko uzyskiwać dostęp do poleceń i ograniczać liczbę wyświetlanych elementów interfejsu użytkownika. Przegląd paneli wstążki Panele wstążki są organizowane według wierszy, podpaneli i elementów wysuwanych. Wiersze i podpanele są używane do określania sposobu wyświetlania poleceń i formantów w panelu wstążki. Element wysuwany jest automatycznie dodawany do każdego panelu wstążki i określa wiersze wyświetlane domyślnie. Wiersze znajdujące się poniżej elementu wysuwanego są wyświetlane, gdy panel wstążki jest rozwinięty. W poniższej tabeli opisano właściwości panelu wstążki Początek 2D Rysuj wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Nazwa Opis Nazwa panelu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Przykład Początek 2D Rysuj Wyświetl tekst Tytuł panelu; wyświetlany, gdy wstążkę skonfigurowano do wyświetlania tytułów, lub gdy panel jest ruchomy. Rysuj Opis Opcjonalny tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Porada dotycząca klawiszy Określa znaki porady dotyczącej klawiszy, których można użyć do uzyskania dostępu do panelu wstążki z użyciem klawiatury. Aliasy Określa aliasy panelu. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w ID_Draw Wstążka 151

160 Właściwości panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Opis pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do panelu. Przykład ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikująca panel. ID_PanelDraw Tworzenie panelu wstążki Panele wstążki można tworzyć od początku lub na podstawie istniejącego paska narzędzi lub panelu tablicy narzędzi. Panele wstążki można tworzyć od początku z poziomu węzła Panele wstążki dostępnego w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> dostępnego na karcie Dostosuj. Zapewnia to możliwość sterowania poleceniami wyświetlanymi w panelu wstążki. Jeśli użytkownik dysponuje paskiem narzędzi lub panelem tablicy narzędzi z poprzedniej wersji programu, na ich podstawie można utworzyć nowy panel wstążki. Paski narzędzi należy skopiować do panelu wstążki z poziomu węzła Paski narzędzi dostępnego w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> na karcie Dostosuj lub Przenoszenie. Panele tablicy narzędzi można kopiować tylko do paneli wstążki z poziomu węzła Panele tablicy narzędzi dostępnego na karcie Przenoszenie. Wyświetlanie paneli wstążki na wstążce Sterowanie wyświetlaniem paneli wstążki odbywa się za pomocą kart wstążki. Po zdefiniowaniu karty wstążki można ją dodać do obszaru roboczego, który steruje wyświetlaniem kart wstążki, oraz ich kolejnością na wstążce. Aby uzyskać więcej informacji na temat kart wstążki, zobacz sekcję Karty wstążki na stronie 183 w Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika na stronie 142. Kojarzenie grupy palet narzędzi z panelem wstążki Można skojarzyć grupę palet narzędzi z panelem wstążki. Kojarzenie grupy palet wstążki z panelem wstążki umożliwia szybkie uzyskiwanie dostępu do dodatkowych narzędzi związanych z panelem wstążki i które są zdefiniowane w palecie narzędzi. Kojarzenie grupy palet narzędzi z panelem wstążki jest wykonywane z poziomu wstążki. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących palet narzędzi i grup palet narzędzi, zobacz sekcję Dostosowanie palet narzędzi i Organizacja palety narzędzi w Podręczniku użytkownika. 152 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

161 Aby utworzyć panel wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Wstążki, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Panele. Kliknij polecenie Nowy panel. Nowy panel (o nazwie Panel1) zostanie umieszczony w drzewie Panele wstążki. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę Panel1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę panelu wstążki. 5 Wybierz nowy panel i zaktualizuj jego właściwości w panelu Właściwości: W polu Wyświetl tekst wprowadź tekst, który ma być wyświetlany jako tytuł panelu, gdy jest widoczny na wstążce. W polu Porada dotycząca klawiszy wpisz znaki, aby uzyskać dostęp do panelu wstążki z użyciem klawiatury. W oknie Aliasy wprowadź alias panelu wstążki. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Wstążka 153

162 Kopiowanie paska narzędzi do panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek narzędzi, który ma zostać skopiowany do panelu wstążki. Kliknij polecenie Kopiuj do paneli wstążki. 4 W oknie dialogowym Edytor CUI potwierdzenie kopiowania do węzła Panele wstążki kliknij przycisk Tak. Pasek narzędzi zostanie skopiowany do węzła Panele w węźle Wstążki. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Kopiowanie panelu tablicy narzędzi do panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Przenoszenie, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> (po prawej stronie) kliknij przycisk Otwórz plik dostosowywania. 3 W oknie dialogowym Otwórz z listy rozwijanej Pliki typu wybierz pozycję Klasyczne pliki dostosowywania (*.cui). 4 Przeglądaj i wybierz plik dostosowywania (CUI) zawierający panele tablic narzędzi, które mają zostać skopiowane do paneli wstążki. Kliknij Otwórz. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele tablicy narzędzi, aby go rozwinąć. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy panel tablicy narzędzi, który ma zostać skopiowany do panelu wstążki. Kliknij polecenie Kopiuj do paneli wstążki. 7 W oknie dialogowym Edytor CUI potwierdzenie kopiowania do węzła Panele wstążki kliknij przycisk Tak. 154 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

163 Panel tablicy narzędzi zostanie skopiowany do węzła Panele w węźle Wstążki. 8 Przeciągnij nowy panel wstążki z panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> dostępnego po prawej stronie do jednego z węzłów Panele jednego z wczytanych plików CUIx w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> dostępnego po lewej stronie. 9 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć panel wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy panel, który ma zostać usunięty. Kliknij przycisk Usuń. Wstążka 155

164 OSTRZEŻENIE Nie można cofnąć usunięcia elementu interfejsu użytkownika, dlatego podczas usuwania elementów interfejsu należy postępować ostrożnie. W przypadku usunięcia niewłaściwego elementu interfejsu użytkownika najlepszym rozwiązaniem jest kliknięcie przycisku Anuluj zmiany nie zostaną zapisane, ale spowoduje to również cofnięcie wszystkich pozostałych wprowadzonych zmian. 5 W oknie dialogowym AutoCAD LT kliknij przycisk Tak. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby sterować wyświetlaniem tytułów paneli wstążki na wstążce Kliknij prawym przyciskiem myszy kartę wstążki na wstążce i wybierz opcję Pokaż tytuły paneli. Przypisywanie polecenia do uruchamiania okna dialogowego panelu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 156 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

165 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok panelu wstążki, gdzie ma zostać przypisane polecenie do węzła Uruchamianie okna dialogowego Panel. 5 Przeciągnij polecenie z panelu Lista poleceń do węzła Uruchamianie okna dialogowego Panel dla panelu. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Wstążka 157

166 Dodawanie poleceń i elementów sterujących oraz organizowanie ich w panelu wstążki Do panelu wstążki można dodawać polecenia i elementy sterujące oraz organizować je według wierszy i podpaneli. Istnieje możliwość dodania często używanych poleceń i elementów sterujących oraz zmiany ich położenia w wierszu; można również usunąć te polecenia, które nie są często używane. Wiersze są używane do utrzymania i zorganizowania poleceń oraz elementów sterujących w panelu wstążki. Poza używaniem wierszy do organizowania poleceń można tworzyć listy rozwijane zawierające wiele poleceń, a zajmujące miejsce jednego polecenia. Aby uzyskać więcej informacji na temat list rozwijanych w panelach wstążki, zobacz sekcję Dodawanie list rozwijanych do panelu wstążki na stronie 170. Oprócz wierszy i podpaneli do organizowania poleceń można też używać separatorów menu. Separatory menu służą do dodawaniu odstępów między poleceniami i formantami. W poniższej tabeli opisano właściwości polecenia Linia pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj wyświetlanych w panelu Właściwości. Właściwości polecenia Linia pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst używany jako nazwa i etykieta przycisku polecenia; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. UWAGA Aby przedstawiać podział linii i wyświetlać etykietę polecenia na wielu liniach, należy stosować ciąg \n. Po zapisaniu zmian w poleceniu ciąg \n jest wyświetlany jako spacja, a nie znaki \n. Przykład Linia Przycisk Styl Steruje rozmiarem i wyświetlaniem etykiety polecenia. Dostępne opcje to: Duże z tekstem (pionowo), Duże z tekstem (poziomo), SmallWithText (Małe z tekstem), SmallWithoutText (Małe bez tekstu) i LargeWithoutText (Duże bez tekstu). Duże z tekstem (pionowo) 158 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

167 Właściwości polecenia Linia pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Opis UWAGA Zaleca się, aby nie używać opcji Duże z tekstem (poziomo), ponieważ zajmuje ona więcej miejsca na wstążce. Jeśli dla ikon są definiowane rozmiary inne niż 16x16 (małe ikony) i 32x32 (duże ikony), należy ustawić dla opcji RIBBONICONRESIZE wartość 0. Program AutoCAD LT nie zmienia rozmiaru ikon wstążki na rozmiar standardowy, gdy dla opcji RIBBONICONRESIZE jest ustawiona wartość 0. Ponadto dla opcji Styl przycisku dotyczącej polecenia lub menu rozwijanego należy ustawić wartość LargeWithoutText. Przykład Nazwa grupy Określa nazwę grupy przypisaną to polecenia używanego do sterowania rozmieszczeniem poleceń na liście rozwijanej. Nazwa polecenia Tekst zawierający nazwę polecenia tak jak pojawia się ona w panelu Listy poleceń. Linia Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Tworzy prostoliniowe segmenty linii Rozszerzony plik pomocy Tekst stanowiący nazwę pliku oraz identyfikator dla rozszerzonej etykiety narzędzi, wyświetlanej, gdy kursor zostanie ustawiony nad przyciskiem paska narzędzi lub panelu. Polecenie Nazwa wyświetlana Ciąg zawierający nazwę polecenia odnoszącą się do polecenia. LINIA Makro Makro polecenia. Ma ono składnię standardową dla makra. ^C^C_line Wstążka 159

168 Właściwości polecenia Linia pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Opis UWAGA Po zmianie nazwy makra, nazwa odpowiadającego mu elementu menu lub przycisku paska narzędzi nie zostanie zmieniona. Nazwę elementu menu lub przycisku paska narzędzi można zmienić, wybierając go w widoku drzewa. Przykład Etykiety Słowa kluczowe przypisane do polecenia. Etykiety zapewniają dodatkowe pole wyszukiwania podczas używania pola Wyszukaj w menu aplikacji. Porada dotycząca klawiszy Określa znaki porady dotyczącej klawiszy, których można użyć do uzyskania dostępu do polecenia z użyciem klawiatury. LI Tytuł etykiety narzędzi Ciąg tekstowy sterujący tytułem etykiety narzędzi polecenia. ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikuje polecenie. UIDU_0005 Mały obraz Ciąg ID źródła małego obrazu (mapa bitowa 16 16). Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. RCDATA_16_LINE Duży obraz Ciąg ID źródła dużego obrazu (mapa bitowa 32 X 32). Jeśli określona bitmapa nie ma rozmiaru 32 x 32, wówczas program skaluje ją do tego rozmiaru. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa RCDATA_32_LINE 160 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

169 Właściwości polecenia Linia pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Opis zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. Przykład Organizowanie poleceń i elementów sterujących z użyciem wierszy Wiersz, podobnie do paska narzędzi, określa kolejność i umiejscowienie poleceń i elementów sterujących na panelu wstążki. Wiersze są zorientowane w panelu wstążki poziomo bez względu na to, czy wstążka będzie wyświetlana poziomo czy pionowo. W panelu wstążki domyślnie mogą nie być wyświetlane wszystkie wiersze; wyświetlaniem wierszy bez rozwijania panelu wstążki steruje element <SLIDEOUT>. Strzałka skierowana w dół po prawej stronie tytułu panelu wstążki wskazuje, że panel wstążki można rozwinąć. Organizowanie wierszy z użyciem podpaneli Podpanele nie zawierają poleceń same w sobie. Zamiast tego podpanele w połączeniu z wierszami są używane do organizowania poleceń i elementów sterujących w panelu wstążki. Organizowanie wierszy za pomocą paneli rozwijanych Panele rozwijane mogą zawierać przyciski, przyciski przełączane, przyciski dzielone i przyciski rozwijane. Parametr Styl przycisku musi być ustawiony na wartość Duże z tekstem. Panele rozwijane można przekształcić w podpanele. Aby dodać wiersz do panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy panel wstążki, do którego ma zostać dodany wiersz. Kliknij polecenie Nowy wiersz. Wstążka 161

170 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Dodawanie podpanelu lub panelu rozwijanego do wiersza w panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, do którego chcesz dodać podpanel lub panel rozwijany. 5 W razie potrzeby utwórz nowy wiersz dla podpanelu albo panelu rozwijanego lub kliknij znak plus (+) obok wiersza, w którym chcesz dodać podpanel lub panel rozwijany. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy wiersz, w którym ma zostać dodany podpanel lub panel rozwijany. Kliknij opcję Nowy podpanel lub Nowy panel zwijany. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć wiersz lub podpanel z panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 162 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

171 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, z którego chcesz usunąć wiersz lub podpanel. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy wiersz lub podpanel, który ma zostać usunięty. Kliknij przycisk Usuń. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby przenieść wiersz lub podpanel w panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, na którym chcesz przenieść wiersz lub podpanel. 5 Przeciągnij w górę lub w dół wiersz lub podpanel, który chcesz przenieść w obrębie węzła panelu wstążki. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby umiejscowić wiersz powyżej lub poniżej wierszy bądź podpaneli. Wstążka 163

172 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby dodać polecenie do panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, do którego chcesz dodać polecenie. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wierszy, podpaneli lub list rozwijanych, aby przejść do położenia, gdzie ma zostać dodane polecenie. 6 Przeciągnij polecenie z panelu Lista poleceń do wiersza, podpanelu lub listy rozwijanej w panelu. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić położenie polecenia. 7 W panelu Właściwości zmień właściwości dodanego polecenia na stronie Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

173 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć polecenie z panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, z którego chcesz usunąć polecenie. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wierszy, podpaneli lub list rozwijanych, aby przejść do położenia, gdzie ma zostać usunięte polecenie. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie, które ma zostać usunięte. Kliknij przycisk Usuń. Wstążka 165

174 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić położenie polecenia na panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, w którym chcesz zmienić położenie polecenia. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wierszy, podpaneli lub list rozwijanych, aby przejść do położenia, gdzie ma zostać zmienione położenie polecenia. 6 Przeciągnij polecenie do nowego położenia. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić położenie polecenia. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiana wyświetlania i zachowania poleceń, elementów sterujących i list rozwijanych na panelu wstążki Wykonaj jedną z poniższych czynności: Wyświetlanie etykiety i określanie orientacji polecenia lub listy rozwijanej na panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 166 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

175 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, w którym chcesz wyświetlać etykietę polecenia. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wiersza, podpanelu lub listy rozwijanej, w którym ma zostać wyświetlona etykieta polecenia. W razie potrzeby kontynuuj rozwijanie wierszy, podpaneli i list rozwijanych, aby przejść do polecenia lub listy rozwijanej. 6 Wybierz polecenie, dla którego chcesz wyświetlać etykietę. 7 W panelu Właściwości w polu Styl przycisku kliknij strzałkę w dół i wybierz opcję: Duży z tekstem (pionowo), Duży z tekstem (poziomo) lub SmallWithText (Mały z tekstem). 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Określanie rozmiaru polecenia lub listy rozwijanej na panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok panelu wstążki zawierającego polecenie lub listę rozwijaną, których rozmiar chcesz określić. Wstążka 167

176 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wiersza lub podpanelu zawierającego polecenie lub listę rozwijaną, którego rozmiar chcesz określić. W razie potrzeby kontynuuj rozwijanie wierszy, podpaneli i list rozwijanych, aby przejść do polecenia lub listy rozwijanej. 6 Wybierz polecenie lub listę rozwijaną, których rozmiar chcesz określić. 7 W panelu Właściwości w polu Styl przycisku kliknij strzałkę w dół i wybierz opcję Duże z tekstem (pionowo), Duże z tekstem (poziomo), SmallWithText (Małe z tekstem), SmallWithoutText (Małe bez tekstu) lub LargeWithoutText (Duże bez tekstu). 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Określanie przycisku i stylu listy rozwijanej w panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok panelu wstążki, w którym chcesz zmienić styl listy rozwijanej. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok wiersza lub podpanelu zawierającego listę rozwijaną, który ma zostać zmodyfikowany. W razie potrzeby kontynuuj rozwijanie wierszy i podpaneli, aby przejść do listy rozwijanej. 168 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

177 6 Wybierz listę rozwijaną, którą chcesz zmienić i zaktualizuj jej właściwości w panelu Właściwości: W polu Zachowanie kliknij strzałkę w dół i wybierz opcję Menu rozwijane z bieżącymi, Menu rozwijane, Rozdzielone z bieżącymi, Rozdzielone lub Rozdzielone z bieżącymi (statyczne). W polu Styl listy rozdzielonych przycisków kliknij strzałkę skierowaną w dół i wybierz opcje: Ikona, Ikona i tekst lub Opisowy. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Zmienne systemowe RIBBONICONRESIZE Określa, czy zmienić rozmiar ikon na wstążce na standardowy. Wstążka 169

178 Dodawanie list rozwijanych do panelu wstążki Listy rozwijane można używać do grupowania wielu powiązanych poleceń w pojedynczy przycisk. Listy rozwijane panelu wstążki, np. listy rozwijane pasków narzędzi, mogą zawierać wiele poleceń umieszczonych w jednym miejscu na panelu wstążki. Pomagają one ograniczyć ilość miejsca, które mogłoby być zajmowane przez powiązane polecenia. Polecenia zawarte na liście rozwijanej można uruchomić, klikając przycisk główny lub wybierając polecenie z menu, po kliknięciu przycisku głównego lub przycisku rozdziału, w zależności od tego, jak zostały skonfigurowane właściwości przycisku rozwijanego. Po ustawieniu menu rozwijanego jako przycisku podziału przycisk główny może odzwierciedlać ostatnie użyte polecenie, bądź też nie, lub może on zawierać obraz ostatniego użytego polecenia z etykietą statyczną. W poniższej tabeli opisano właściwości listy rozwijanej Łuk pierwszego wiersza w obszarze podpanelu pierwszego panelu wstążki Początek 2D Rysuj wyświetlanego w panelu Właściwości. Właściwości listy rozwijanej Łuk pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Nazwa Opis Logiczna nazwa listy rozwijanej; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. UWAGA Ciąg znaków \n oznacza koniec linii w etykiecie polecenia. Ten ciąg umożliwia wyświetlanie etykiety polecenia w kilku liniach. Jeśli pole Nazwa nie jest wybrane, ciąg \n jest wyświetlany zamiast spacji. Przykład Łuk Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Zachowanie Określa, czy naciśnięcie przycisku ma spowodować wykonanie polecenia czy wyświetlenie listy poleceń. Dostępne opcje to: Menu rozwijane z bieżącymi, Menu rozwijane, Rozdzielone z bieżącymi, Rozdzielone lub Rozdzielone z bieżącymi (statyczne). Rozdzielone z bieżącymi Styl listy rozdzielonych przycisków Określa sposób wyświetlania poleceń na liście rozwijanej. Dostępne opcje to Ikona, Ikona i tekst lub Opisowy. Ikona i tekst 170 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

179 Właściwości listy rozwijanej Łuk pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Przycisk Styl Opis Steruje rozmiarem i wyświetlaniem etykiety listy rozwijanej. Dostępne opcje to: Duże z tekstem (pionowo), Duże z tekstem (poziomo), SmallWithText (Małe z tekstem), SmallWithoutText (Małe bez tekstu) i LargeWithoutText (Duże bez tekstu). UWAGA Zaleca się, aby nie używać opcji Duże z tekstem (poziomo), ponieważ zajmuje ona więcej miejsca na wstążce. Jeśli dla ikon są definiowane rozmiary inne niż 16x16 (małe ikony) i 32x32 (duże ikony), należy ustawić dla opcji RIBBONICONRESIZE wartość 0. Program AutoCAD LT nie zmienia rozmiaru ikon wstążki na rozmiar standardowy, gdy dla opcji RIBBONICONRESIZE jest ustawiona wartość 0. Ponadto dla opcji Styl przycisku dotyczącej polecenia lub menu rozwijanego należy ustawić wartość LargeWithoutText. Przykład Duże z tekstem (pionowo) Grupowanie Steruje grupowaniem poleceń przypisanych do listy rozwijanej w oparciu o wartości przypisane do ich właściwości Nazwa grupy. Nie Porada dotycząca klawiszy Określa znaki porady dotyczącej klawiszy, których można użyć do uzyskania dostępu do polecenia z użyciem klawiatury. AR Tytuł etykiety narzędzi Ciąg tekstowy sterujący tytułem etykiety narzędzi polecenia. ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikująca sekcję panelu. ID_RBN_SPLITBTN_ARC Mały obraz Ciąg ID źródła małego obrazu (mapa bitowa 16 16). Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. RCDATA_16_ARC3PT Wstążka 171

180 Właściwości listy rozwijanej Łuk pierwszego wiersza panelu wstążki Początek 2D Rysuj Element panelu Właściwości Duży obraz Opis Ciąg ID źródła dużego obrazu (mapa bitowa 32 X 32). Jeśli określona bitmapa nie ma rozmiaru 32 x 32, wówczas program skaluje ją do tego rozmiaru. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. Przykład RCDATA_16_ARC3PT Tworzenie listy rozwijanej w wierszu panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok panelu wstążki, do którego chcesz dodać listę rozwijaną. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy wiersz, do którego chcesz dodać listę rozwijaną. Kliknij pozycję Nowa lista rozwijana. Nowa lista rozwijana (o nazwie Nowa lista rozwijana) zostanie utworzona na ostatniej pozycji wiersza. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy nową listę rozwijaną. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę. 172 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

181 7 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenia, które chcesz dodać do nowej listy rozwijanej w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 8 W ramach dopasowywania właściwości listy rozwijanej można określić jej wygląd i polecenia znajdujące się w jej obszarze. na stronie Jeśli w przypadku listy rozwijanej jest stosowane zachowanie Podziel, w węźle Polecenie podstawowe na liście rozwijanej można określić polecenie wykonywane za pomocą przycisku głównego. 10 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Wstążka 173

182 Zmienne systemowe RIBBONICONRESIZE Określa, czy zmienić rozmiar ikon na wstążce na standardowy. Dodawanie i usuwanie elementów sterujących panelu wstążki Można dodawać, usuwać i zmieniać położenie elementów sterujących w panelu wstążki, takich jak listy rozwijane, suwaki, pola tekstowe i inne typy specyficznych dla paneli elementów sterujących, które uruchamiają polecenia oraz umożliwiają zmianę ustawień. Na przykład panel Początek 2D/3D Warstwy zawiera elementy sterujące służące do pracy z warstwami rysunku. W poniższej tabeli opisano formanty występujące w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), których można używać w panelu wstążki. Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Przycisk przełącznika wstążki Palety autorskie Typ formantu Przełącz Opis Wyświetla lub ukrywa palety autorskie bloku. Pole kombi wstążki Kolor tła Lista rozwijana Wyświetla i wprowadza zmiany koloru tła komórek wybranych w tabeli. Przycisk przełącznika wstążki Stan więzu bloku Przełącz W oparciu o poziom więzów steruje ich stanem wyświetlania i cieniowaniem obiektów. Etykieta wstążki Blok Etykieta Wyświetla nazwę bloku, który jest aktualnie modyfikowany w Edytorze bloku. Pole kombi wstążki Stany widoczności bloku Lista rozwijana Wyświetla listę stanów widoczności zapisanych z bieżącym blokiem w Edytorze bloku. Przycisk polecenia wstążki Ukrycie widoczności bloku Przycisk Włącza widoczność obiektów w bieżącym stanie widoczności lub we wszystkich stanach w otwartej definicji bloku, przeznaczonej do edycji w Edytorze bloków. Przycisk polecenia wstążki Tryb widoczności bloku Przycisk Decyduje, w jaki sposób obiekty ustawione jako niewidoczne w bieżącym stanie widoczności są wyświetlane w edytorze bloku. 174 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

183 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Przycisk polecenia wstążki Stan widoczności bloku Typ formantu Przycisk Opis Włącza niewidoczność obiektów w bieżącym stanie widoczności lub we wszystkich stanach w otwartej definicji bloku przeznaczonej do edycji w Edytorze bloków. Przycisk polecenia wstążki Stany widoczności bloku Przycisk Umożliwia utworzenie lub zmodyfikowanie stanów widzialności bieżącej otwartej definicji bloku przeznaczonej do edycji w Edytorze bloków. Pole kombi wstążki Style komórki Lista rozwijana Wyświetla i wprowadza zmiany stylu komórek wybranych w tabeli. Przycisk przełącznika wstążki Wiersz polecenia Przełącz Wyświetla lub ukrywa okno wiersza polecenia. Przycisk przełącznika wstążki Design Center Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę DesignCenter. Przycisk przełącznika wstążki Tryb lokalizacji DGN Przełącz Steruje lokalizacją obiektów w podkładaniach DGN. Pole kombi wstążki Styl wymiarowania Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący styl wymiarowania. Przycisk przełącznika wstążki Menedżer naprawy rysunku Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Menedżer naprawy rysunku. Przycisk przełącznika wstążki Pasek stanu rysunku Przełącz Wyświetla lub ukrywa pasek stanu rysunku. Przycisk przełącznika wstążki Tryb lokalizacji DWF Przełącz Steruje lokalizacją obiektów w podkładaniach DWF. Przycisk przełącznika wstążki Wyświetlanie więzu dynamicznego Przełącz Wyświetla lub ukrywa więzy dynamiczne. Pole kombi wstążki Co eksportować Lista rozwijana Określa, która część rysunku zostanie wyeksportowana do pliku DWF, DWFx lub PDF. Wstążka 175

184 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Pole kombi wstążki Ustawienia strony Typ formantu Lista rozwijana Opis Umożliwia eksportowanie rysunku do pliku DWF, DWFx lub PDF za pomocą ustawień strony dostępnych w Menedżerze ustawień strony lub pozwala na zastąpienie tych ustawień. Przycisk przełącznika wstążki Odnośniki Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Odnośniki. Wstążka Obraz, przycisk przełącznika Pokaż obraz Przełącz Wyświetla lub ukrywa wybrany obraz rastrowy. Wstążka Obraz, przycisk przełącznika Przezroczystość Przełącz Steruje wykorzystaniem przezroczystości w wybranym obrazie rastrowym. Pole kombi wstążki Kolor kolor IPE Lista rozwijana Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego koloru wybranego tekstu za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Pole kombi wstążki Czcionka Lista rozwijana Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego stylu czcionki wybranego tekstu za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Pole kombi wstążki Wysokość tekstu Lista rozwijana Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącej wysokości wybranego tekstu za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Galeria wstążki Styl tekstu IPE Galeria Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego stylu wybranego tekstu za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Pokrętło wstążki Kąt pochylenia Pokrętło Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego kąta pochylenia wybranego tekstu za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Przycisk wstążki Przycisk akapitu Przycisk Wyświetla okno dialogowe Akapit, gdy aktywny jest edytor tekstu wielowierszowego. Ustawiania sprawdzania pisowni Przycisk Wyświetla okno dialogowe Ustawiania sprawdzania pisowni, gdy aktywny jest edytor tekstu wielowierszowego. 176 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

185 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Pokrętło wstążki Śledzenie Typ formantu Pokrętło Opis Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego śledzenia odstępów między wierszami w wybranym tekście za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Pokrętło wstążki Współczynnik szerokości Pokrętło Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego współczynnika szerokości w wybranym tekście za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Przycisk przełącznika wstążki Właściwości warstwy Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Menedżer właściwości warstwy. LayerFilterComboControl Lista rozwijana Wyświetla i ustawia filtr warstwy używany w rysunku. Pole kombi wstążki Stan warstwy Lista rozwijana Wyświetla dostępne stany warstw; można przywrócić zapisany stan warstwy. Pole kombi wstążki Rodzaje linii Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący rodzaj linii. Pole kombi wstążki Szerokość linii Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżącą szerokość linii. Przycisk przełącznika wstążki Przygaszanie zablokowanej warstwy Przełącz Włącza lub wyłącza efekt zaciemnienia zablokowanych warstw. Zaciemnianie zablokowanych warstw Suwak Określa procent zaciemnienia do tła zamkniętych warstw. Przycisk przełącznika wstążki Menedżer zestawów znaczników Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Menedżer zestawów znaczników. Pole kombi wstążki Styl wielolinii odniesienia Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący styl wielolinii odniesienia. Pole kombi nawigacji 3D Wiele Wyświetla bieżący widok i ustawia bieżący widok jako standardowy ortogonalny lub izometryczny, Wstążka 177

186 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Typ formantu Opis lub widok o zapisanej nazwie na podstawie bieżącego obszaru. Długość obiektywu Suwak Dostosowuje długość obiektywu widoku perspektywicznego. Pole kombi wstążki Kolor obiektu Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący kolor obiektu. Przycisk menu wstążki Przełącz okna Przycisk Wyświetla listę wszystkich otwartych rysunków. Można się przełączyć do innego otwartego rysunku. Przycisk opcji wstążki Wyrównanie akapitu Przełącznik Wyświetla i wprowadza zmiany bieżącego wyrównania akapitu w wybranym tekście za pomocą edytora tekstu wielowierszowego. Przycisk przełącznika wstążki Menedżer parametrów Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Menedżer parametrów. Przycisk przełącznika wstążki Lokalizacja PDF Przełącz Steruje lokalizacją obiektów w podkładaniach PDF. Pole kombi wstążki Styl wydruku Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący styl wydruku, jeśli w bieżącym rysunku używane są nazwane style wydruku. Przycisk przełącznika wstążki Właściwości Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Właściwości. Przycisk przełącznika wstążki Kalkulator Przełącz Wyświetla lub zamyka paletę Kalkulator. Etykieta wstążki ReferenceEditName Etykieta Wyświetla nazwę bloku, który jest bezpośrednio zmieniany w bieżącym rysunku. RibbonAutodeskSeekControl Pole tekstowe i przycisk Umożliwia wykonanie wyszukiwania kontekstowego z poziomu witryny Autodesk Seek. 178 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

187 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Połącz rzutnie Typ formantu Przycisk Opis Umożliwia scalenie dwóch sąsiadujących rzutni w jedną rzutnię. Element sterujący wstążki Dopasowanie pustego wiersza Siatka dystansująca Umożliwia dopasowanie pustych wierszy do innych wierszy zawierających polecenia i elementy sterujące. Pole tekstowe wstążki Znajdź tekst Pole tekstowe Szuka w rysunku tekstu na podstawie ciągu tekstowego. Przycisk menu wstążki Opcje paska stanu Przycisk menu rozwijanego Wyświetla listę aktualnie włączonych lub wyłączonych elementów pasku stanu. Pole kombi wstążki Style tabeli Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący styl tabeli. Galeria wstążki Styl tekstu Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżący styl tekstu. Pole kombi wstążki Wysokość tekstu opisu Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżącą wysokość tekstu nowych obiektów tekstowych. Przycisk przełącznika wstążki Palety narzędzi Przełącz Wyświetla lub ukrywa okno Palety narzędzi. Wstążka Podkładanie, Dopasowanie koloru tła Przełącz W oparciu o bieżący kolor tła określa, czy kolory wybranego podkładania są dopasowane. Jasność Suwak Wyświetla i ustawia bieżącą jasność wybranego podkładania. Kontrast Suwak Wyświetla i ustawia bieżący kontrast wybranego podkładania. Wstążka Podkładanie, przycisk przełącznika Wyświetl monochromatycznie Przełącz Określa, czy wybrane podkładanie powinno być wyświetlane tylko w barwach monochromatycznych. Wstążka 179

188 Formanty dostępne do użytku w panelach wstążki Element sterujący Zaciemnienie Typ formantu Suwak Opis Wyświetla i ustawia bieżącą wartość zaciemniania wybranego podkładania. Wstążka Przycisk przełącznika Przytnij Przełącz Określa, czy wybrane podkładanie jest w pełni widoczne, czy tylko obszar bazujący na obwiedni tnącej. Wstążka przycisk przełącznika Pokaż podkładanie Przełącz Określa, czy wybrane podkładanie jest widoczne czy nie. Pole kombi wstążki Konfiguracje rzutni Lista rozwijana Ustawia sposób podziału aktywnych rzutni sąsiadujących. Przygaszanie odnośnika Suwak Wyświetla i ustawia poziom przygaszania stosowanego w obiektach odnośnika. Przycisk przełącznika wstążki Przygaszanie odnośników Przełącz Określa zanikanie obiektów odnośników w tle, włącza i wyłącza przygaszanie odnośników. Pole kombi warstw Lista rozwijana Wyświetla i ustawia bieżącą warstwę. Aby dodać formant do panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, do którego chcesz dodać formant. 5 W razie potrzeby utwórz nowy wiersz dla elementu sterującego lub kliknij znak plus (+) obok wiersza, w którym chcesz dodać element sterujący. 6 W panelu Lista poleceń, na liście Kategorie kliknij opcję Elementy sterujące wstążki. 180 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

189 W panelu Lista poleceń jest wyświetlana tylko lista elementów sterujących wstążki. 7 Przeciągnij element sterujący z panelu Lista, aby dodać go do panelu. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić położenie formantu. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić położenie formantu na panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, na którym chcesz zmienić położenie formantu. Wstążka 181

190 5 Kliknij znak plus (+) obok wiersza, w którym chcesz zmienić położenie formantu. W razie potrzeby kontynuuj rozwijanie podpaneli, wierszy i list rozwijanych, aby przejść do formantu. 6 Przeciągnij element sterujący do nowego położenia. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić położenie polecenia. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć formant z panelu wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok panelu wstążki, z którego chcesz usunąć formant. 5 Kliknij znak plus (+) obok wiersza, z którego chcesz usunąć formant. W razie potrzeby kontynuuj rozwijanie podpaneli, wierszy i list rozwijanych, aby przejść do formantu. 6 Kliknij prawym przyciskiem myszy element sterujący, który chcesz usunąć. Kliknij przycisk Usuń. 182 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

191 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Karty wstążki Karty wstążki sterują wyświetlaniem i kolejnością paneli wstążki na wstążce. Karty wstążki dodaje się do obszaru roboczego w celu określenia, które karty wstążki są na niej wyświetlane. Karty wstążki nie zawierają poleceń i formantów w odróżnieniu od paneli wstążki. Służą one do zarządzania wyświetlaniem paneli wstążki na wstążce. Po utworzeniu karty wstążki można dodawać do niej odniesienia do dowolnych paneli wstążki z węzła Panele zawartego w węźle Wstążka w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Po dodaniu do karty wstążki odniesień do paneli wstążki istnieje możliwość sterowania początkową kolejnością wyświetlania paneli wstążki na karcie wstążki; tę opcję można ustawić z poziomu węzła karty wstążki w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. UWAGA Nowe karty wstążki nie są automatycznie dodawane do obszaru roboczego. Aby wyświetlić nową kartę wstążki na wstążce, należy wybrać obszar roboczy, w którym będzie wyświetlana karta wstążki, a następnie użyć panelu Elementy obszaru roboczego, aby ją dodać do obszaru roboczego. Aby uzyskać informacje na temat dodawania karty wstążki do obszaru roboczego, zobacz sekcję Wyświetlanie kart wstążki z poziomu edytora CUI na stronie 305. Panel Elementy obszaru roboczego umożliwia dodawanie i usuwanie kart wstążki z wstążki, na co ma wpływ bieżący obszar roboczy. Po dodaniu karty wstążki do obszaru roboczego można określić kolejność wyświetlania kart na wstążce, rozwijając węzeł Karty wstążki w panelu Elementy obszaru roboczego. Wstążka 183

192 Z poziomu panelu Elementy obszaru roboczego można sterować domyślnym wyświetlaniem paneli i kart wstążki; umożliwia to zachowanie skojarzeń paneli i kart wstążki z obszarem roboczym, ale powoduje ich wyłączenie. Można również sterować grupą palet narzędzi skojarzonych z kartą wstążki i sterować zachowaniem podczas zwijania, kolejnością zmiany wielkości i orientacją panelu wstążki z poziomu panelu Elementy obszaru roboczego. W poniższej tabeli opisano właściwości karty wstążki Przywróć 2D pojawiające się w panelu Właściwości. Właściwości karty wstążki Przywróć 2D Element panelu Właściwości Wyświetl tekst Opis Tytuł karty. Wyświetlany, gdy karta wstążki jest przypisana do obszaru roboczego i jest wyświetlona paleta Wstążka. Przykład Przywróć Typ wyświetlania kontekstowego Określa, czy karta wstążki jest wyświetlana na własnej karcie czy jest scalana z kartami wstążki już wyświetlanymi na wstążce. Dostępne opcje to: Pełna lub Scalona. Pełne Wyświetlanie domyślne Określa, czy karta wstążki jest wyświetlana, za pierwszym razem gdy plik CUIx jest wczytywany jako częściowy plik dostosowywania. Dostępne opcje to: Nie dodawaj do obszarów roboczych lub Dodaj do obszarów roboczych. Dodawanie do obszarów roboczych Zachowanie obszaru roboczego Określa, w jaki sposób karta wstążki jest scalana ze wstążką lub dodawana do niej, gdy ten plik CUIx jest wczytywany jako częściowy plik dostosowywania. Dostępne opcje to: Tylko dodaj kartę, Tylko scal kartę bądź Scal lub dodaj kartę. Scal lub dodaj kartę Porada dotycząca klawiszy Określa znak porady dotyczącej klawiszy umożliwiający uzyskanie dostępu do karty wstążki na wstążce, korzystając z klawiatury. H Aliasy Określa aliasy karty wstążki. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do karty wstążki. ID_TabHome 184 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

193 Właściwości karty wstążki Przywróć 2D Element panelu Właściwości ID elementu Opis Etykieta jednoznacznie identyfikująca panel. Przykład ID_TabHome Wyświetlanie kart wstążki z częściowego pliku CUIx Po wczytaniu częściowego pliku CUIx z kartami wstążki można sterować sposobem wyświetlania kart wstążki we wszystkich istniejących obszarach roboczych przy użyciu właściwości Zachowanie obszaru roboczego. Użycie opcji Tylko dodaj kartę powoduje wyświetlenie karty wstążki jako samodzielnej karty, natomiast opcja Tylko scal kartę powoduje scalenie karty wstążki z kartą wstążki w głównym pliku CUIx, do którego jest przypisany ten sam alias. Użycie opcji Scal lub dodaj kartę powoduje podjęcie próby scalenia karty przed utworzeniem nowej karty na wstążce. UWAGA Konieczne może być użycie polecenia WCZYTAJCUI w celu ponownego wczytania częściowego pliku CUIx, tak aby karty wstążki zostały poprawnie dodane do wszystkich istniejących obszarów roboczych. Ponowne wczytanie częściowego pliku CUIx ma wpływ na sposób wyświetlania wszystkich kart wstążki. Karta wstążki Wtyczki w pliku acadlt.cuix korzysta z procesu scalania wielu kart wstążki ze wszystkich wczytanych plików CUIx w jedną kartę wstążki. W przypadku tworzenia niestandardowych aplikacji można scalić kartę wstążki, która zawiera polecenia, z kartą Wtyczki. Aby scalić kartę wstążki z kartą Wtyczki, należy zmienić następujące właściwości karty wstążki: Wyświetlanie domyślne: Dodaj do obszarów roboczych Zachowanie obszaru roboczego: Scal lub dodaj kartę Aliasy: ID_ADDINSTAB UWAGA Nie ma ograniczenia liczby scalanych kart wstążki o takich samych aliasach. Wstążka 185

194 Aby utworzyć kartę wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy element Karty i wybierz opcję Nowa karta. Nowa karta wstążki (o nazwie Nowa karta) zostanie umieszczona u dołu węzła Karty wstążki. 4 Prawym przyciskiem myszy kliknij kartę Nowa karta. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Wprowadź nową nazwę karty wstążki. 5 Wybierz nową kartę wstążki w widoku drzewa i zaktualizuj panel Właściwości: W polu Wyświetl tekst wprowadź ciąg, który ma być wyświetlany na karcie wstążki. W polu Typ wyświetlania kontekstowego określ sposób wyświetlania karty wstążki na wstążce używany w stanie kontekstowym karty wstążki. W polu Wyświetlanie domyślne określ, czy karta wstążki powinna być wyświetlana domyślnie, kiedy plik CUIx będzie wczytany jako częściowy plik dostosowywania. W polu Zachowanie obszaru roboczego określ, w jaki sposób karta wstążki jest scalana ze wstążką lub dodawana do niej, gdy plik CUIx jest wczytywany jako częściowy plik dostosowywania. W polu Porada dotycząca klawiszy wpisz ciąg tekstowy, za pomocą którego można będzie uzyskać dostęp do karty wstążki przy użyciu klawiatury. W oknie Aliasy wprowadź alias karty wstążki. 186 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

195 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć kartę wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy kartę wstążki, która ma zostać usunięta. Kliknij przycisk Usuń. OSTRZEŻENIE Nie można cofnąć usunięcia elementu interfejsu użytkownika, dlatego podczas usuwania elementów interfejsu należy postępować ostrożnie. W przypadku usunięcia niewłaściwego elementu interfejsu użytkownika najlepszym rozwiązaniem jest kliknięcie przycisku Anuluj zmiany nie zostaną zapisane, ale spowoduje to również cofnięcie wszystkich pozostałych wprowadzonych zmian. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Wstążka 187

196 Aby dodać panel wstążki do karty wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok karty wstążki, do której chcesz dodać panel wstążki. 5 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Panele, aby go rozwinąć. 6 Przeciągnij panel wstążki z węzła Panele do karty wstążki. Użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić położenie panelu wstążki na karcie wstążki. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć panel wstążki z karty wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok karty wstążki, z której chcesz usunąć panel wstążki. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy panel wstążki, który ma zostać usunięty. Kliknij przycisk Usuń. 188 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

197 OSTRZEŻENIE Nie można cofnąć usunięcia elementu interfejsu użytkownika, dlatego podczas usuwania elementów interfejsu należy postępować ostrożnie. W przypadku usunięcia niewłaściwego elementu interfejsu użytkownika najlepszym rozwiązaniem jest kliknięcie przycisku Anuluj zmiany nie zostaną zapisane, ale spowoduje to również cofnięcie wszystkich pozostałych wprowadzonych zmian. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby określić początkową pozycję panelu wstążki na karcie wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) obok karty wstążki, na której chcesz zmienić położenie panelu wstążki. 5 Wybierz panel wstążki, którego położenie ma zostać zmienione, i przeciągnij do nowego położenia. Wstążka 189

198 Pasek wskaźnika wizualnego jest wyświetlany między panelami wstążki; oznacza on miejsce umieszczenia panelu wstążki po zwolnieniu przycisku urządzenia wskazującego. 6 Gdy linia podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawiony panel wstążki, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Określanie stylu zmiany rozmiaru panelu wstążki na karcie wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok karty wstążki zawierającej panel wstążki, dla którego chcesz dostosować styl zmiany rozmiaru. 5 Wybierz panel wstążki, który chcesz zmienić. 6 W panelu Właściwości, w obszarze Styl zmiany rozmiaru wybierz opcję (Zwijaj w razie potrzeby, Nigdy nie zwijaj lub Zwijaj ostatni). 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. 190 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

199 Stany karty kontekstowej wstążki Stany karty kontekstowej wstążki sterują wyświetlaniem paneli wstążki na wstążce, gdy niektóre polecenia są aktywne lub wybrano obiekt. Tych samych tworzonych kart wstążki, takich jak karty używane dla stanów kart kontekstowych wstążki, należy użyć do sterowania wyświetlaniem paneli wstążki na wstążce za pomocą obszaru roboczego. Zamiast używać obszaru roboczego do sterowania wyświetlaniem karty wstążki można ją przypisać do jednego ze wstępnie zdefiniowanych stanów kontekstowych wymienionych w węźle Stany karty kontekstowej w panelu Dostosowywania w <nazwa pliku>. Wstępnie zdefiniowane stany karty kontekstowej umożliwiają wykonanie szeregu operacji: od wybrania obiektu, takiego jak tabela, po otwarcie bloku w Edytorze bloku. Przypisywanie karty wstążki do stanu karty kontekstowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Karty, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Stany karty kontekstowej, aby go rozwinąć. 5 Przeciągnij kartę wstążki z węzła Karty do stanu kontekstowej karty wstążki. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Usuwanie karty wstążki ze stanu karty kontekstowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. Wstążka 191

200 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Stany karty kontekstowej, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok stanu karty kontekstowej zawierającej kartę wstążki, która ma zostać usunięta. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy kartę wstążki znajdującą się w obszarze stanu karty kontekstowej i wybierz opcję Usuń. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Określanie typu wyświetlania kontekstowego karty wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok opcji Wstążka, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok pozycji Stany karty kontekstowej, aby go rozwinąć. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok stanu karty kontekstowej zawierającej kartę wstążki, dla której chcesz zmienić typ wyświetlania kontekstowego. 5 Wybierz kartę wstążki, którą chcesz zmienić. 192 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

201 6 W panelu Właściwości, w obszarze Typ wyświetlania kontekstowego wybierz pozycję Pełny lub Scalony. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Zmienne systemowe RIBBONCONTEXTSELECT Steruje sposobem wyświetlania kontekstowych kart wstążki po pojedynczym lub dwukrotnym kliknięciu obiektu. RIBBONCONTEXTSELLIM Umożliwia ograniczenie liczby obiektów, które można zmienić jednorazowo za pomocą elementów sterujących właściwościami na wstążce lub za pośrednictwem karty kontekstowej. Wstążka 193

202 RIBBONSELECTMODE Określa, czy zbiór wskazań bezpośrednich ma pozostawać wybrany po wywołaniu kontekstowej karty wstążki i zakończeniu polecenia. Paski narzędzi Dostosowywanie pasków narzędzi jest równie łatwe, jak umieszczanie lub zmiana wielkości paska narzędzi w oknie aplikacji. Dzięki temu można uzyskać maksymalną wydajność rysowania lub ilość miejsca. Można również tworzyć i modyfikować paski narzędzi oraz paski narzędzi przycisku rozwijanego, dodawać polecenia i elementy sterujące oraz zmieniać położenie poleceń i elementów sterujących, a także usuwać je z paska narzędzi. Tworzenie i edycja pasków narzędzi Niektóre z najprostszych dostosowań pasków narzędzi mogą sprawić, że codzienne zadania rysunkowe będą wykonywane bardziej wydajnie. Na przykład często używane przyciski i formanty można połączyć w jeden pasek narzędzi, usunąć nieużywane przyciski paska narzędzi lub zmienić niektóre proste właściwości pasków narzędzi. Ponadto można określać informacje, które będą wyświetlane, w postaci etykiet narzędzi, po ustawieniu wskaźnika na przycisku. Można dodawać przyciski, usuwać nieużywane przyciski oraz i przestawiać przyciski i paski narzędzi. Można również tworzyć własne paski narzędzi lub rozwijane paski narzędzi oraz tworzyć lub zmienić obraz przycisku skojarzony z poleceniem. Pasek narzędzi można utworzyć od zera, skopiować istniejący albo utworzyć pasek narzędzi z menu rozwijanego. Elementy podmenu nie są dołączane, gdy pasek narzędzi jest tworzony z menu rozwijanego. UWAGA Podczas tworzenia paska narzędzi należy określić, w których obszarach roboczych ma być wyświetlany. Domyślnie nowy pasek narzędzi jest wyświetlany we wszystkich obszarach roboczych. W następnej tabeli podano właściwości standardowego paska narzędzi wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości paska narzędzi Standard Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ciąg używany jako tytuł paska narzędzi. Przykład Standard Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Pasek narzędzi Standard 194 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

203 Właściwości paska narzędzi Standard Element panelu Właściwości Wyświetlanie domyślne Opis Określa, czy pasek narzędzi jest wyświetlany, za pierwszym razem gdy plik CUIx jest wczytywany jako częściowy plik dostosowywania. Dostępne opcje to: Nie dodawaj do obszarów roboczych lub Dodaj do obszarów roboczych. Przykład Dodawanie do obszarów roboczych Orientacja Określa, czy pasek narzędzi jest ruchomy, czy zadokowany (u góry, u dołu, z lewej lub prawej strony) przy pierwszym wczytaniu pliku CUIx. Góra Domyślne położenie X Określa położenie paska narzędzi względem lewej krawędzi ekranu, kiedy pasek jest ruchomy lub położenie, gdy jest zamocowany. Jeśli jest zamocowany, wartość 0 oznacza krańcowe położenie z lewej strony obszaru zamocowania. 0 Domyślne położenie Y Określa położenie paska narzędzi względem górnej krawędzi ekranu, kiedy pasek jest ruchomy, lub położenie, gdy jest zamocowany. Jeśli jest zamocowany, wartość 0 oznacza krańcowe położenie u góry obszaru zamocowania. 0 Wiersze Określa liczbę wierszy elementów paska narzędzi wyświetlanych, gdy pasek narzędzi jest ruchomy. 1 Aliasy Określa aliasy paska narzędzi. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do paska narzędzi. TB_STANDARD, Standard ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikuje pasek narzędzi. ID_TbStandard UWAGA Właściwości Włączona domyślnie, Orientacja, Domyślne położenie X, Domyślne położenie Y i Wiersze są używane tylko przy pierwszym wczytaniu pliku CUIx i gdy nie jest ustawiony żaden domyślny obszar roboczy. Po pierwszym wczytaniu paska narzędzi można używać obszaru roboczego do sterowania właściwościami Wygląd paska narzędzi. Zobacz procedurę Aby zmienić właściwości paska narzędzi na stronie 312, aby uzyskać więcej informacji. Podczas tworzenia nowego paska narzędzi pierwszą czynnością, jaką trzeba wykonać, jest podanie jego nazwy. Z nowym paskiem narzędzi nie są skojarzone żadne polecenia ani elementy sterujące. Jeśli z paskiem narzędzi nie są związane żadne polecenia ani elementy Paski narzędzi 195

204 sterujące, to jest ignorowany przez program do czasu dodania przynajmniej jednego polecenia albo elementu sterującego. Do paska narzędzi można dodawać polecenia i formanty, przeciągając je z istniejących pasków narzędzi lub z panelu Lista poleceń i upuszczając na pasku narzędzi. Po dodaniu polecenia lub formantu do paska narzędzi można zmienić tekst wyświetlany w etykiecie narzędzi, gdy nad przyciskiem zostanie ustawiony wskaźnik myszy, zmieniając właściwość Nazwa wyświetlana w panelu Właściwości. Dostosowywanie pasków narzędzi przy użyciu panelu Podgląd paska narzędzi Można dostosować pasek narzędzi przy użyciu widoku drzewa w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> lub panelu Podgląd paska narzędzi. Panel Podgląd paska narzędzi umożliwia wizualne dodawanie i usuwanie poleceń lub elementów sterujących w czasie rzeczywistym zamiast posługiwania się widokiem drzewa. Można też interaktywnie przeciągać polecenia lub formanty w panelu podglądu, aby zmieniać ich położenie. Dostosowywanie pasków narzędzi przy użyciu okna aplikacji Program umożliwia dostosowywanie pasków narzędzi wyświetlanych w aplikacji, gdy jest otwarty edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Można przeciągać polecenia z panelu Lista poleceń i upuszczać je na widoczny zamocowany lub ruchomy pasek narzędzi w oknie aplikacji. Ponadto także usuwać, przenosić lub kopiować polecenia na widocznym pasku narzędzi, gdy jest otwarty edytor CUI. Tworzenie paneli wstążki z poziomu paska narzędzi Nowe panele wstążki można tworzyć z poziomu paska narzędzi, przeciągając istniejące paski narzędzi z węzła Paski narzędzi dostępnego w panelu Dostosowywania w <nazwa pliku> do węzła Wstążka w panelu Dostosowywania w <nazwa pliku>. Po upuszczeniu paska narzędzi zostanie wyświetlony monit o przekształcenie kopii paska narzędzi w panel wstążki. Zobacz Panele wstążki na stronie 151, aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania paneli wstążki. Aby wyświetlić pasek narzędzi Wykonaj jedną z poniższych czynności: Wyświetlanie pasków narzędzi za pomocą interfejsu użytkownika na stronie 300 Wyświetlanie pasków narzędzi za pomocą edytora CUI na stronie 310 Aby utworzyć pasek narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 196 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

205 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Paski narzędzi. Kliknij polecenie Nowy pasek narzędzi. Nowy pasek narzędzi (o nazwie Paseknarzędzi1) zostanie umieszczony na dole drzewa Paski narzędzi. 3 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy PasekNarzędzi1. Prawym przyciskiem myszy kliknij Paseknarzędzi1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę paska narzędzi. Kliknij pozycję PasekNarzędzi1, poczekaj i kliknij ponownie nazwę paska narzędzi, aby lokalnie edytować jego nazwę. 4 Wybierz nowy pasek narzędzi w widoku drzewa oraz zaktualizuj panel Właściwości: W polu Opis podaj opis paska narzędzi. W polu Wyświetlanie domyślne określ, czy pasek narzędzi powinien być wyświetlany domyślnie, kiedy plik CUIx będzie wczytany jako częściowy plik dostosowywania. W polu Orientacja określ orientację paska narzędzi. W oknie Domyślne położenie X wprowadź liczbę. W oknie Domyślne położenie Y wprowadź liczbę. W oknie Wiersze wprowadź liczbę wierszy dla niezamocowanego paska narzędzi. W oknie Aliasy wprowadź alias dla paska narzędzi. Paski narzędzi 197

206 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać, poniżej nazwy paska narzędzi w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć pasek narzędzi z menu rozwijanego 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Menu, aby go rozwinąć. 3 Przeciągnij menu, z którego chcesz utworzyć pasek narzędzi, i upuść je na węzeł Paski narzędzi. 198 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

207 4 Zaktualizuj obszar roboczy zgodnie z potrzebami, aby zaktualizować wygląd i położenie nowego paska narzędzi. Aby dodać polecenie do paska narzędzi w panelu Dostosowywanie w 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 W panelu Lista na pasek narzędzi przeciągnij polecenie, które chcesz do niego dodać w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby dodać polecenie do paska narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi. 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Zaznacz pasek narzędzi, do którego chcesz dodać polecenie. 4 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do zaznaczonego paska narzędzi, i upuść na podglądzie paska narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi. Paski narzędzi 199

208 Można sterować umiejscowieniem polecenia, zwalniając przycisk myszy, gdy jest wyświetlony czarny, pionowy pasek podziału. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby dodać polecenie do paska narzędzi poza edytorem CUI 1 Wyświetl pasek narzędzi, do którego chcesz dodać polecenie, klikając prawym przyciskiem myszy przycisk paska narzędzi. Kliknij nazwę paska narzędzi. 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny przycisk paska narzędzi. Kliknij przycisk Dostosuj. 3 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać, i upuścić na pasku narzędzi. 200 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

209 Można sterować położeniem dodawanego polecenia, korzystając z wizualnego lub poziomego paska wskaźnika. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiana położenia polecenia lub elementu sterującego na pasku narzędzi w panelu Dostosowywanie w 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi zawierającego polecenie lub element sterujący, których położenie chcesz zmienić, aby je rozwinąć. 4 Przeciągnij nazwę polecenia lub elementu sterującego, które chcesz przenieść do nowego położenia na liście narzędzi. Paski narzędzi 201

210 Podczas przeciągania polecenia lub elementu sterującego użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić nowe położenie polecenia lub elementu sterującego. Po wyświetleniu strzałki w lewo polecenie lub element sterujący zostaną przesunięte do przedniej części paska narzędzi. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiana położenia polecenia lub elementu sterującego na pasku narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Wybierz pasek narzędzi zawierający polecenie lub element sterujący, których położenie chcesz zmienić. 4 W panelu Podgląd paska narzędzi przeciągnij polecenie lub element sterujący, których położenie chcesz zmienić. Podczas przeciągania polecenia lub elementu sterującego użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić nowe położenie polecenia lub elementu sterującego. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić położenie polecenia na pasku narzędzi poza edytorem CUI 1 Klikając prawym przyciskiem myszy przycisk paska narzędzi, wyświetl pasek narzędzi, na którym chcesz zmienić położenie polecenia. Kliknij nazwę paska narzędzi. 202 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

211 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny przycisk paska narzędzi. Kliknij przycisk Dostosuj. Zostanie wyświetlony edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). 3 Przeciągnij polecenie na pasku narzędzi, którego położenie chcesz zmienić. Podczas przeciągania polecenia użyj paska wskaźnika wizualnego, aby określić nowe położenie polecenia. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Usuwanie polecenia lub elementu sterującego z paska narzędzi w panelu Dostosowywanie w 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi zawierającego polecenie lub element sterujący, które chcesz usunąć. 4 Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę polecenia lub elementu sterującego, które chcesz usunąć. Kliknij przycisk Usuń. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Paski narzędzi 203

212 Usuwanie polecenia lub elementu sterującego z paska narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Wybierz pasek narzędzi zawierający polecenie lub element sterujący, których położenie chcesz zmienić. 4 W panelu Podgląd paska narzędzi przeciągnij polecenie lub element sterujący, które chcesz usunąć, i upuść je poza obszarem podglądu. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć polecenie z paska narzędzi poza edytorem CUI 1 Wyświetl pasek narzędzi, z którego chcesz usunąć polecenie, klikając prawym przyciskiem myszy przycisk paska narzędzi. Kliknij nazwę paska narzędzi. 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolny przycisk paska narzędzi. Kliknij przycisk Dostosuj. Zostanie wyświetlony edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). 3 Przeciągnij polecenie, które chcesz usunąć z paska narzędzi, i upuść je w oknie rysunku. 4 Kliknij przycisk OK, aby potwierdzić usunięcie polecenia z paska narzędzi. 204 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

213 5 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić właściwości paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. UWAGA Zmiana właściwości pasków narzędzi ma wpływ tylko na początkowy wygląd paska narzędzi po wczytaniu pliku CUIx. Aby kontrolować wygląd paska narzędzi, najlepiej wykorzystać obszar roboczy. 3 Wybierz pasek narzędzi, którego właściwości chcesz zmienić. 4 Wprowadź zmiany w panelu Właściwości. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Zmiana etykiety narzędzi polecenia 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Zaznacz pasek narzędzi, którego etykietę narzędzi chcesz zmienić. 4 W panelu Właściwości, w sekcji Wyświetlanie wprowadź odpowiednie zmiany właściwości Nazwa (nie Nazwa polecenia ani Nazwa wyświetlana polecenia) oraz Opis i Plik rozszerzonej pomocy. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Paski narzędzi 205

214 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. SZYBKICUI Wyświetla Edytor dostosowywania interfejsu użytkownika w stanie zwiniętym. WSTĄŻKA Otwiera okno wstążki. WSTĄŻKAZAMKNIJ Zamyka okno wstążki. Zmienne systemowe TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Dodawanie przycisków rozwijanych do paska narzędzi Za pomocą przycisków rozwijanych można grupować powiązane polecenia na pasku narzędzi. Przycisk rozwijany jest zbiorem poleceń zagnieżdżonych w jednym przycisku na pasku narzędzi. Przyciski rozwijane mają czarny trójkąt w prawym dolnym narożniku. Przycisk rozwijany można utworzyć od podstaw lub przeciągając istniejący pasek narzędzi, albo przeciągając menu rozwijane do paska narzędzi. Gdy menu rozwijane jest przeciągane do paska narzędzi, powstaje nowy pasek narzędzi, a w miejscu, w którym na pasku narzędzi było upuszczone menu rozwijane, powstaje przycisk rozwijany. 206 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

215 W poniższej tabeli podano właściwości przycisku rozwijanego Zoom wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości przycisku rozwijanego Zoom na pasku narzędzi Standard Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ten ciąg nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika, dopóki dla właściwości Użyj własnego przycisku nie zostanie ustawiona wartość Tak. Przykład Zoom Opis Tekst używany do opisu elementu nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Pasek narzędzi Źródło Wartość tylko do odczytu jest używana do określenia paska narzędzi, na którym zostanie utworzony przycisk rozwijany. TB_ZOOM Użyj własnego przycisku Kontroluje, czy ostatnio użyty przycisk paska narzędzi jest ustawiony jako przycisk bieżący. Możliwymi wartościami są Tak lub Nie. Nie Mały obraz Ciąg ID źródła małego obrazu (mapa bitowa 16 16). Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu. RCDATA_16_ZOOM Duży obraz Ciąg ID źródła dużego obrazu (mapa bitowa 32 X 32). Jeśli określona bitmapa nie ma rozmiaru 32 x 32, wówczas program skaluje ją do tego rozmiaru. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Może to także być mapa bitowa zdefiniowana przez użytkownika. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Wybierz plik obrazu RCDATA_16_ZOOM OSTRZEŻENIE Nie zmieniaj aliasów paska narzędzi używanego jako przycisk rozwijany; w przeciwnym razie zostanie przerwane połączenie między paskiem narzędzi i przyciskiem rozwijanym. Paski narzędzi 207

216 Aby utworzyć rozwijany pasek narzędzi od podstaw 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Prawym przyciskiem myszy kliknij pasek narzędzi, do którego ma być dodany rozwijany pasek narzędzi. Kliknij Nowe menu rozwijane. Nowy rozwijany pasek narzędzi (o nazwie Paseknarzędzi1) zostanie umieszczony poniżej wybranego paska narzędzi. 4 Prawym przyciskiem myszy kliknij Paseknarzędzi1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę paska narzędzi. UWAGA Można kliknąć, poczekać i kliknąć ponownie nazwę paska narzędzi, aby edytować jego nazwę lokalnie w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. UWAGA Zwykła zmiana nazwy paska narzędzi nie zmieni nazwy przycisku rozwijanego. Należy niezależnie wybrać i zmienić nazwę paska rozwijanego, aby oba elementy miały tę samą nazwę. 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do przycisku rozwijanego paska narzędzi w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 208 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

217 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć rozwijany pasek narzędzi z innego paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) obok paska narzędzi, do którego ma być dodany rozwijany pasek narzędzi. 4 Ustal położenie paska narzędzi, który zostanie dodany jako przycisk rozwijany. Przeciągnij pasek narzędzi do położenia w rozwiniętym pasku narzędzi. Paski narzędzi 209

218 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć rozwijany pasek narzędzi z menu rozwijanego 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) obok paska narzędzi, do którego ma być dodany rozwijany pasek narzędzi. 4 Kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Menu, aby go rozwinąć. 5 Przeciągnij menu, z którego chcesz utworzyć rozwijany pasek narzędzi, i upuść je w węźle paska narzędzi, w którym chcesz umieścić przycisk rozwijany. Po upuszczeniu menu na pasku narzędzi zostanie utworzony przycisk rozwijany oraz pasek narzędzi. 210 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

219 6 Zmień położenie nowego przycisku rozwijanego na pasku narzędzi. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Dodawanie, usuwanie lub przełączanie elementów sterujących paska narzędzi Formanty paska narzędzi to listy rozwijane elementów, które mogą wpływać na obiekty w rysunku lub na sposób działania programu. Na przykład pasek narzędzi Warstwy zawiera formanty służące do definiowania ustawień warstwy. W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można dodawać, usuwać i zmieniać położenie formantów wewnątrz pasków narzędzi. W poniższej tabeli podano listę formantów pasków narzędzi, które znajdują się w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) oraz ich definicje. Formanty w lewej kolumnie tabeli nie zawsze odpowiadają tekstowi wyświetlanemu w etykiecie narzędzi w programie (na przykład Chudy przycisk Cofaj jest w etykiecie narzędzi wyświetlany jako Cofaj). Jeżeli użytkownik chce zmienić element sterujący paska narzędzi, powinien skorzystać z tej tabeli. Elementy sterujące dla pasków narzędzi Element sterujący Element sterujący Autodesk Seek Styl wymiarowania Opis Umożliwia wprowadzanie ciągów tekstowych w celu lokalizowania zawartości na witrynie Autodesk Seek. Wyświetla i ustawia bieżący styl wymiarowania. Paski narzędzi 211

220 Elementy sterujące dla pasków narzędzi Element sterujący Formant Znajdź tekst Warstwy Rodzaj linii Szerokość linii Sterowanie stylami wielolinii odniesienia Opis Umożliwia przeszukiwanie ciągów tekstowych zawartych w bieżącym rysunku. Wyświetla bieżącą warstwę i umożliwia ustawienie warstwy jako bieżącej. Wyświetla i ustawia bieżący rodzaj linii. Wyświetla i ustawia bieżącą szerokość linii. Wyświetla i ustawia bieżący styl wielolinii odniesienia. Nazwany widok Kolor OPT Styl wydruku Chudy przycisk Odtwórz Wyświetla i ustawia bieżący nazwany widok. Wyświetla i ustawia bieżący kolor. Wyświetla i ustawia bieżący styl wydruku. Umożliwia odwrócenie poprzednich operacji Cofaj. Nazwa bloku odniesienia Wyświetla nazwę edytowanego odniesienia. Styl tabeli Styl tekstu Lokalny układ współrzędnych Wyświetla i ustawia bieżący styl tabeli. Wyświetla i ustawia bieżący styl tekstu. Wyświetla bieżący LUW i pozwala przywrócić zapisany LUW. Chudy przycisk Cofnij Widok Skala rzutni Formant Obszar roboczy Umożliwia wycofanie poprzednich operacji. Wyświetla i ustawia bieżący standardowy widok 3D dla rzutni. Wyświetla i ustawia bieżącą skalę dla ruchomej rzutni. Wyświetla bieżący obszar roboczy i umożliwia ustawienie obszaru roboczego jako bieżącego. 212 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

221 Aby dodać element sterujący do paska narzędzi w panelu Dostosowywanie w 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi, do którego zostanie dodany element sterujący. 4 W panelu Lista poleceń, na liście Kategorie kliknij pozycję Elementy sterujące paska narzędzi. W panelu Lista poleceń jest wyświetlana tylko lista elementów sterujących paska narzędzi. 5 Na liście poleceń przeciągnij element sterujący do panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> i umieść ją w miejscu, w którym chcesz dodać go do paska narzędzi. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Paski narzędzi 213

222 Aby dodać element sterujący do paska narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Zaznacz pasek narzędzi, do którego chcesz dodać element sterujący. 4 W panelu Lista poleceń, na liście Kategorie kliknij pozycję Elementy sterujące. W panelu Lista poleceń jest wyświetlana tylko lista elementów sterujących paska narzędzi. 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij element sterujący, który chcesz dodać do wybranego paska narzędzi, i upuść na podglądzie paska narzędzi w panelu Podgląd paska narzędzi. Można sterować umiejscowieniem polecenia, zwalniając przycisk myszy, gdy w odpowiednim miejscu zostanie wyświetlony pionowy pasek podziału. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. 214 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

223 Aby przełączyć element sterujący na pasku narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok paska narzędzi, do którego zostanie dodany element sterujący. 4 Kliknij element sterujący pod paskiem narzędzi. 5 W panelu Właściwości, w polu Tryb kliknij strzałkę w dół, aby wyświetlić listę elementów sterujących paska narzędzi. 6 Kliknij element sterujący paska narzędzi, aby zastąpić oryginalny element sterujący elementem wybranym. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Paski narzędzi 215

224 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Menu rozwijane i menu skrótów Menu rozwijane wyświetlane są jako lista pod paskiem menu. Menu skrótów (nazywane również menu kontekstowymi) są wyświetlane w miejscu lub w pobliżu krzyża nitkowego lub kursora, po kliknięciu prawym przyciskiem myszy w oknie rysunku, oknie tekstowym, oknie polecenia, w obszarach pasków narzędzi lub wstążki. Przegląd menu rozwijanych i menu skrótów Właściwości menu Plik Menu rozwijane może zawierać do 999 poleceń. Menu skrótów może zawierać do 499 poleceń. Ograniczenie dotyczące poleceń obejmuje wszystkie menu w hierarchii. Jeżeli polecenia w pliku menu przekraczają tę granicę (co jest mało prawdopodobne), wówczas program ignoruje polecenia nadliczbowe. Jeśli menu rozwijane lub menu skrótów są dłuższe niż dostępny obszar na ekranie monitora, wówczas są skracane tak, aby dopasować się do rozmiarów ekranu. Jeśli menu rozwijane lub menu skrótów jest skrócone, dodawane są do niego dwie strzałki u dołu i u góry. Za pomocą tych strzałek można przewijać listę elementów menu w górę lub w dół. W poniższej tabeli podano właściwości menu Plik wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości menu rozwijanego i menu skrótów są identyczne. Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ciąg tekstowy używany jako tytuł menu na pasku menu. Przykład &Plik Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Aliasy Określa aliasy menu. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do menu. POP1, PLIK ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikuje menu. ID_MnFile 216 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

225 UWAGA Podczas tworzenia menu rozwijanego lub menu skrótów należy dodać co najmniej jedno polecenie do menu. W przeciwnym razie menu nie będzie wyświetlane na pasku menu. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe MENUBAR Steruje wyświetlaniem paska menu. Tworzenie menu rozwijanego Aby utworzyć menu rozwijane, dodać podmenu i polecenia, użyj karty Dostosuj w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Można tworzyć i modyfikować standardowe menu rozwijane umożliwiające wyświetlanie i organizowanie poleceń w celu lepszego dostosowania do trybu pracy. Polecenia są dodawane do menu rozwijanego z poziomu panelu Lista poleceń. Po dodaniu polecenia do menu rozwijanego można zmienić jego podpis wyświetlany w menu oraz zmienić położenie i organizować polecenia za pomocą separatorów. Poza separatorami polecenia można grupować również za pomocą podmenu. Aby uzyskać więcej informacji na temat podmenu, zobacz sekcję Tworzenie podmenu na stronie 231. W wypadku zmiany położenia standardowych poleceń w menu system Pomocy online jest automatycznie aktualizowany za pośrednictwem funkcji Pomoc dynamiczna. Aby uzyskać więcej informacji na temat wpływu Pomocy dynamicznej na dostosowywanie, zobacz Co zmieniło się w dostosowywaniu na stronie 50. UWAGA Podczas tworzenia menu należy określić, w których obszarach roboczych będzie ono wyświetlane. Domyślnie nowe menu jest wyświetlane we wszystkich obszarach roboczych. Menu rozwijane i menu skrótów 217

226 Aliasy menu rozwijanych Menu rozwijane powinny mieć jeden alias od POP1 do POP499. Menu z aliasami od POP1 do POP16 są wczytywane domyślnie podczas wczytywania menu. Wszystkie inne menu należy dodać do obszaru roboczego, aby je wyświetlić. Aby utworzyć menu rozwijane 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Menu. Kliknij polecenie Nowe menu. Nowe menu (o nazwie Menu1) zostanie umieszczone na dole drzewa Menu. 3 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy Menu1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Menu1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę menu. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Menu1, poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę menu, aby przeprowadzić jego edycję. 4 Wybierz nowe menu w widoku drzewa i zaktualizuj panel Właściwości w następujący sposób: W polu Opis podaj opis menu. W polu Aliasy alias zostanie automatycznie przypisany do nowego menu, zależnie od ilości już wczytanych menu. Na przykład, jeżeli przypisanie aliasu to POP12, jest już wczytanych 11 menu. Wyświetl lub edytuj alias. (Opcjonalnie) Jeżeli zmiana nazwy bazuje na wyrażeniu języka DIESEL, wówczas wyrażenie należy wprowadzić do pola Nazwa. 218 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

227 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie do miejsca poniżej menu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. UWAGA Można zmienić nazwę polecenia po dodaniu go do menu. Dzięki temu można zdefiniować sposób dostępu do pozycji menu za pomocą klawiatury i klawisza Alt. W tym celu wybierz pozycję w obszarze węzła Menu, a następnie zmień właściwość Nazwa w panelu Właściwości. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby dodać polecenie do menu rozwijanego 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy menu, do którego chcesz dodać polecenie. 3 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać, do położenia poniżej menu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Menu rozwijane i menu skrótów 219

228 UWAGA Można zmienić nazwę polecenia po dodaniu go do menu. Dzięki temu można zdefiniować sposób dostępu do pozycji menu za pomocą klawiatury i klawisza Alt. W tym celu wybierz pozycję w obszarze węzła Menu, a następnie zmień właściwość Nazwa w panelu Właściwości. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Informacje na temat tworzenia poleceń znajdują się w Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń na stronie 97. Zmiana podpisu elementu menu w menu rozwijanym 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Menu, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) obok menu rozwijanego zawierającego polecenie, którego tekst chcesz zmienić. 4 Zaznacz polecenie, którego tekst chcesz zmienić. 5 W panelu Właściwości, w sekcji Wyświetlanie wprowadź odpowiednie zmiany właściwości Nazwa (ale nie właściwości Nazwa polecenia ani Nazwa wyświetlana polecenia). 220 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

229 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe MENUBAR Steruje wyświetlaniem paska menu. Tworzenie menu skrótów Menu skrótów są wyświetlane w położeniu (lub w jego pobliżu) kursora po kliknięciu prawym przyciskiem urządzenia wskazującego. Menu skrótów i udostępniane w nim opcje zależą od położenia kursora i innych warunków, takich jak wybranie obiektu lub uruchomienie polecenia. Kontekstowe menu skrótów zawierają opcje menu, które zależą od bieżącego polecenia lub wybranego obiektu w momencie kliknięcia prawym przyciskiem. Aliasy menu skrótów Aliasy odnoszą się do menu skrótów, które używane są w określonych sytuacjach. W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) nazwy aliasów muszą być zgodne z konwencjami nazewniczymi. Na przykład, menu skrótów o nazwie Menu domyślne wyświetla następujące informacje w części Aliasy w panelu Właściwości: POP501, CMDEFAULT Menu rozwijane i menu skrótów 221

230 CMDEFAULTto jeden z zarezerwowanych aliasów szukanych przez program w konkretnych sytuacjach. W tym wypadku jest wyświetlane menu skrótów, do którego przypisano alias CMDEFAULT, jeśli nie jest wybrany jakikolwiek obiekt i nie jest wykonywane żadne polecenie w momencie kliknięcia prawym przyciskiem w oknie rysunku. Aliasy dla kontekstowych menu skrótów muszą być ponumerowane wartościami z przedziału od POP500 do POP999 wyjątkiem menu Lokalizacja, do którego jest przypisany alias POP0. Poniższe aliasy są zarezerwowane dla programu: Aliasy programów dla menu skrótów Alias GRIPS Opis Określa menu skrótów Uchwyt. (Kliknij prawym przyciskiem myszy w obszarze graficznym, gdy wyświetlony jest uchwyt na obiekcie). CMDEFAULT Określa menu skrótów trybu domyślnego. (Kliknij prawym przyciskiem myszy w obszarze graficznym, gdy nie jest aktywne żadne polecenie i nie zostały wybrane żadne obiekty). CMEDIT Określa menu skrótów trybu edycji. (Kliknij prawym przyciskiem myszy w obszarze graficznym, gdy jeden lub większa liczba obiektów zostały wybrane, a żadne polecenie nie jest aktywne). CMCOMMAND Określa menu trybu poleceń. (Kliknij prawym przyciskiem myszy w obszarze graficznym, gdy aktywne jest dane polecenie). Oprócz zawartości menu CMCOMMAND, do tego menu są wstawiane opcje wiersza polecenia (słowa kluczowe w nawiasach kwadratowych). SKOK Określa menu trybu lokalizacji. (Klawisz Shift+prawy przycisk myszy w obszarze graficznym). Menu skrótów dla obiektów Menu skrótów CMEDIT oraz CMCOMMAND mogą być też menu kontekstowymi. Gdy wybrany zostanie jeden lub większa liczba obiektów określonego typu, wówczas, oprócz zawartości menu CMEDIT, do menu tego wstawiane jest odpowiednie menu obiektów (jeśli takie istnieje). Menu obiektów używają jednej z następujących konwencji nazewnictwa: OBJECT_nazwaobiektu OBJECTS_nazwaobiektu Jeśli zostanie wybrany pojedynczy obiekt, wówczas jest używane menu OBJECT_nazwaobiektu, a jeśli zostanie wybrany więcej niż jeden taki sam obiekt, wówczas 222 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

231 jest używane menu OBJECTS_nazwaobiektu. Jeżeli nie jest dostępne żadne menu OBJECT_nazwaobiektu, program używa menu OBJECTS_nazwaobiektu (jeżeli istnieje). We wszystkich wypadkach, oprócz wstawionego obiektu, nazwa obiektu użyta jako alias jest nazwą DXF tego obiektu. W poniższej tabeli przedstawiono nazwy obiektów określające wstawione obiekty (bloki, bloki dynamiczne i odnośniki). Nazwy obiektów określone dla wstawianych obiektów Nazwa obiektu ATTBLOCKREF Opis Odniesienie do bloku z atrybutami ATTDYNBLOCKREF Odniesienie do bloku dynamicznego z atrybutami BLOCKREF Odniesienie do bloku bez atrybutów DYNBLOCKREF Odniesienie do bloku dynamicznego bez atrybutów ODNOŚNIK Odnośnik Aby na przykład obsługiwać charakterystyczne dla obiektu menu skrótów dla jednego lub kilku wybranych odniesień do bloku, należałoby utworzyć lub zmodyfikować menu skrótów i zmienić jego właściwości na podane w poniższej tabeli. Ważna właściwość, którą należy zmienić, to Aliasy, którą należy zmodyfikować, tak aby obejmowała alias OBJECT_BLOCKREF. Właściwości menu skrótów odniesień do bloków Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst używany tylko w edytorze CUI i nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika. Przykład Menu bloków Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Menu skrótów dla bloków Aliasy Określa aliasy menu skrótów. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do menu skrótów. POP512,OBJECTS_BLOCKREF Menu rozwijane i menu skrótów 223

232 Właściwości menu skrótów odniesień do bloków Element panelu Właściwości ID elementu Opis Etykieta jednoznacznie identyfikuje menu skrótów. Przykład PM_0021 Menu skrótów dla poleceń Tak jak menu CMEDIT, menu CMCOMMAND zawiera polecenia zależne od kontekstu. Menu o nazwie COMMAND_nazwapolecenia sterują poleceniami dołączanymi do menu CMCOMMAND, gdy polecenie jest aktywne. Jako nazwapolecenia może zostać użyte dowolne polecenie programu AutoCAD LT łącznie z poleceniami zdefiniowanymi przez użytkownika lub poleceniami innych aplikacji. W wielu wypadkach przed poleceniem można wprowadzić myślnik, aby wyłączyć wyświetlanie okien dialogowych, a zamiast nich wyświetlać monity. Aby dla polecenia (takiego jak -WSTAW) utworzyć menu kontekstowe wyświetlające monity zamiast okien dialogowych, należy nazwać je COMMAND_-WSTAW. Aby utworzyć menu skrótów Wykonaj jedną z poniższych czynności: Tworzenie standardowego menu skrótów a b Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Menu skrótów. Kliknij polecenie Nowe menu skrótów. Nowe menu skrótów (o nazwie MenuSkrótów1) jest umieszczane u dołu drzewa Menu. 224 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

233 c Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy MenuKontekstowe1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Menuskrótów1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę menu skrótów. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Menuskrótów1 i poczekaj, a następnie ponownie kliknij nazwę menu skrótów, aby przeprowadzić jego edycję lokalną. d W panelu Właściwości w polu Opis wprowadź opcjonalny opis menu skrótów. e W polu Aliasy kliknij przycisk [ ]. f W oknie dialogowym Aliasy naciśnij klawisz Enter, aby przejść do nowego wiersza. Wprowadź dodatkowe aliasy menu i po każdym z nich naciśnij klawisz Enter. Alias zostanie automatycznie przypisany i domyślnie otrzyma kolejny dostępny numer POP, w oparciu o liczbę menu skrótów wczytanych w programie. g W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do położenia poniżej menu skrótów w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. h i Kontynuuj dodawanie poleceń do momentu zakończenia tworzenia menu skrótów. Kliknij przycisk Zastosuj. Menu rozwijane i menu skrótów 225

234 Aby utworzyć menu skrótów poleceń Aby polecenie w menu skrótów pojawiało się wtedy, gdy jest aktywne, użyj aliasu COMMAND_nazwapolecenia. Jeśli na przykład polecenia w menu skrótów mają się pojawiać podczas korzystania z polecenia LINIA, to należy użyć polecenia COMMAND_LINIA. Polecenie z menu skrótów będzie się pojawiać u dołu tego menu z aliasem CMCOMMAND. a b Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Menu skrótów. Kliknij polecenie Nowe menu skrótów. Nowe menu skrótów (o nazwie MenuSkrótów1) jest umieszczane u dołu drzewa Menu. c Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy MenuKontekstowe1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Menuskrótów1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę menu skrótów. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Menuskrótów1 i poczekaj, a następnie ponownie kliknij nazwę menu skrótów, aby przeprowadzić jego edycję lokalną. d W panelu Właściwości w polu Opis wprowadź opcjonalny opis menu skrótów. e W polu Aliasy kliknij przycisk [ ]. f W oknie dialogowym Aliasy naciśnij klawisz Enter, aby przejść do nowego wiersza. Wprowadź dodatkowe aliasy menu i po każdym z nich naciśnij klawisz Enter. Alias zostanie automatycznie przypisany i domyślnie otrzyma kolejny dostępny numer POP, w oparciu o liczbę menu skrótów wczytanych w programie. 226 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

235 g W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do położenia poniżej menu skrótów w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. h i Kontynuuj dodawanie poleceń do momentu zakończenia tworzenia menu skrótów. Kliknij przycisk Zastosuj. Aby utworzyć obiekt menu skrótów Aby polecenia w menu skrótów pojawiały się po wybraniu obiektu lub obiektów tego samego typu, należy używać aliasu OBJECT_typobiektu lub OBJECTS_typobiektu. Jeśli na przykład w menu skrótów ma się pojawiać polecenie po zaznaczeniu w rysunku obiektu LINIA, należy użyć aliasu OBJEKT_LINIA. Polecenie z menu skrótów będzie się pojawiać w pobliżu góry tego menu z aliasem CMEDIT. a b Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Menu skrótów. Kliknij polecenie Nowe menu skrótów. Menu rozwijane i menu skrótów 227

236 Nowe menu skrótów (o nazwie MenuSkrótów1) jest umieszczane u dołu drzewa Menu. c Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy MenuKontekstowe1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Menuskrótów1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę menu skrótów. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Menuskrótów1 i poczekaj, a następnie ponownie kliknij nazwę menu skrótów, aby przeprowadzić jego edycję lokalną. d W panelu Właściwości w polu Opis wprowadź opcjonalny opis menu skrótów. e W polu Aliasy kliknij przycisk [ ]. f W oknie dialogowym Aliasy naciśnij klawisz Enter, aby przejść do nowego wiersza. Wprowadź dodatkowe aliasy menu i po każdym z nich naciśnij klawisz Enter. Alias zostanie automatycznie przypisany i domyślnie otrzyma kolejny dostępny numer POP, w oparciu o liczbę menu skrótów wczytanych w programie. UWAGA Jeśli zostanie utworzone menu skrótów z aliasem OBJECTS_typobiektu, wówczas polecenia przypisane do menu skrótów będą wyświetlane po zaznaczeniu jednego lub kilku obiektów przed kliknięciem prawym przyciskiem myszy w obszarze rysunku. g W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do położenia poniżej menu skrótów w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 228 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

237 h i Kontynuuj dodawanie poleceń do momentu zakończenia tworzenia menu skrótów. Kliknij przycisk Zastosuj. Dodawanie polecenia do menu skrótów 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy menu, do którego chcesz dodać polecenie. 3 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać, do położenia poniżej menu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Menu rozwijane i menu skrótów 229

238 UWAGA Można zmienić nazwę polecenia po dodaniu go do menu. Dzięki temu można zdefiniować sposób dostępu do pozycji menu za pomocą klawiatury i klawisza Alt. W tym celu wybierz pozycję menu w obszarze węzła Menu skrótów, a następnie w panelu Właściwości zmień właściwość Nazwa. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Informacje na temat tworzenia poleceń znajdują się w Tworzenie, edytowanie i ponowne używanie poleceń na stronie 97. Zmiana podpisu elementu menu w menu skrótów 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Menu skrótów, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok menu skrótów zawierającego polecenie, którego tekst chcesz zmienić. 4 Zaznacz polecenie, którego tekst chcesz zmienić. 5 W panelu Właściwości, w sekcji Wyświetlanie wprowadź odpowiednie zmiany właściwości Nazwa (ale nie właściwości Nazwa polecenia ani Nazwa wyświetlana polecenia). 6 Kliknij przycisk Zastosuj. 230 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

239 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe SHORTCUTMENU Określa, czy menu skrótów trybu standardowego, edycji i poleceń są dostępne w obszarze rysunku. Tworzenie podmenu Można tworzyć podmenu w celu organizowania i grupowania podobnych poleceń. Tworzenie podmenu jest bardzo podobne do tworzenia menu. W poniższej tabeli przedstawiono opis znaków innych niż alfanumeryczne, które można stosować w celu sterowania wyświetlaniem i zachowaniem opisów podmenu. Niealfanumeryczne znaki niewymienione tutaj są zarezerwowane dla przyszłych zastosowań jako znaki specjalne menu. Znaki specjalne w podmenu Znak $( Opis Pozwala etykiecie pozycji menu rozwijanego lub etykiecie polecenia menu skrótów wyliczyć wartość ciągu makroinstrukcji języka DIESEL, jeśli pierwszymi znakami są $. Przykład $(if,$(and,$(getvar,cleanscreenstate),1),!.clean S&creen ~ Sprawia, że polecenie jest niedostępne. ~Styl wydruku!. Oznacza polecenie wykrzyknikiem lub, jeśli dla elementu menu jest wyświetlona ikona, wówczas element jest widoczny jako obniżony.!.warstwa... Menu rozwijane i menu skrótów 231

240 Znaki specjalne w podmenu Znak & Opis Umieszczony bezpośrednio przed znakiem powoduje, że znak staje się klawiszem dostępu w etykiecie menu rozwijanego lub menu skrótów. Przykład P&róbka wyświetla słowo Próbka (z podkreśloną literąr). \t Określa, że we wszystkich etykietach teksty wprowadzone po prawej stronie tego znaku są dosuwane do prawej strony menu. Pomoc\tF1 wyświetla Pomoc po lewej stronie menu rozwijanego, a F1 po prawej stronie. Aby utworzyć podmenu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Menu. Wybierz menu, do którego chcesz dodać podmenu. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy menu. Kliknij polecenie Nowe podmenu. Nowe podmenu (o nazwie Menu1) jest umieszczane u dołu menu, do którego zostało dodane. 4 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy Menu1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Menu1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę podmenu. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Menu1, poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę menu, aby przeprowadzić jego edycję. 232 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

241 5 W panelu Właściwości należy wykonać następujące czynności: W polu Opis podaj opcjonalnie opis podmenu. 6 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać, poniżej nazwy podmenu w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 7 Kontynuuj dodawanie poleceń, dopóki tworzenie nowego podmenu nie zostanie zakończone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Menu rozwijane i menu skrótów 233

242 Odwołania do menu rozwijanego lub menu skrótów Używając podobnego sposobu jak przy aktywacji podmenu, można uaktywniać lub wyłączać inne menu rozwijane lub menu skrótów. Jest to nazywane odwołaniem do menu. Odwołania menu rozwijanego lub menu skrótów można tworzyć za pomocą metody bezwzględnej. Odwołanie bezwzględne używa położenia bezwzględnego elementu menu w hierarchii menu. Bezwzględne odwołania do pozycji menu rozwijanych i menu skrótów Oprócz odwołania do elementu menu, można uaktywnić lub wyłączyć element menu za pomocą składni $Pn=xxx. Odpowiedni format ma postać: $Pn.i=xxx $ wczytuje część menu; Pn określa aktywną część menu (od 0 do 16); i określa numer elementu menu; a xxx (jeżeli istnieje) określa ciąg wyszarzonych lub zaznaczonych znaków. Przy użyciu składni $Pn=xxx, w następującym przykładzie dodano znacznik do elementu 1 w części POP7. $P7.1=!. Numerowanie elementów menu następuje kolejno, niezależnie od hierarchii menu. W celu ułatwienia adresowania elementów niezależnie od ich położenia w hierarchii menu mogą być także wykorzystywane następujące formy: $P@.@=xxx Odwołuje się do bieżącego lub ostatnio wybranego polecenia. $P@.n=xxx Odwołanie do elementu n w bieżącym lub ostatnio wybranym menu. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Wymiana i wstawianie menu rozwijanych W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można użyć obszarów roboczych do sterowania wymianą menu rozwijanych. Menu rozwijane można jednak zamieniać programowo (na przykład gdy użytkownik wczytuje aplikację, która wymaga dodatkowego menu). 234 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

243 Wymiana menu rozwijanych Ponieważ program zawiera kaskadowe menu rozwijane, rzadko występuje potrzeba wymiany menu. Ponadto wymiana menu może ujemnie wpływać na spójność interfejsu użytkownika. Jednakże, korzystając z poleceń $, można wymieniać menu rozwijane i podmenu. Innym rozwiązaniem oprócz wymiany menu są odwołania względne (lub globalne). Przy użyciu tej metody można wstawić nowe menu przed znanym menu, a następnie usunąć znane menu. Dla celów wymiany menu obszary menu rozwijanych noszą nazwy od P1 do P16. Można zmienić tytuł, który pojawia się na pasku menu, zastępując ten wiersz menu poleceniem $Pn=. Można użyć specjalnego polecenia $Pn=* z dowolnego polecenia, aby rozwinąć menu przypisane aktualnie do obszaru POPn w celu większej elastyczności podczas ruchu urządzenia wskazującego. W poniższym przykładzie makra pokazano zastąpienie menu w położeniu P3 przez menu o nazwie MyMenu w grupie dostosowywania o nazwie MYMENU. $P3=mymenu.new3 Można użyć specjalnego polecenia $Pn=* z jakiegokolwiek makra, aby wyświetlić menu aktualnie przypisane do obszaru POPn. UWAGA Wymiana menu rozwijanych nie jest zgodna z wytycznymi interfejsu użytkownika systemu Microsoft i nie jest gwarantowane jej występowanie w późniejszych wersjach programu. Wstawianie i usuwanie menu rozwijanych Wymiana menu odbywa się przez aktywowanie menu bezpośrednio z innego menu. Wymiana menu może być realizowana w następujących elementach interfejsu: B przyciski P menu rozwijane A przyciski myszy I menu piktogramowe T menu pulpitu Składnia dla wymiany częściowych menu jest następująca: $section=grupa_dostosowywania.nazwa_menu section B1-4, A1-4, P0-16, T1-4 Menu rozwijane i menu skrótów 235

244 grupa_dostosowywania Nazwa grupy dostosowywania jest pożądaną nazwą pliku CUIx nazwa_menu Główna etykieta lub alias Menu można również wstawić przy użyciu składni Pn=. Poniższe makro wstawia menu po menu P5. Używając tej metody do wstawiania menu należy pamiętać, że nie można mieć pewności, że zostanie ono umieszczone w położeniu P6, jak można by oczekiwać. Są dwie przyczyny takiego stanu. Jeśli bieżący pasek menu zawiera tylko trzy menu, wstawienie menu po menu P5 spowoduje, że położeniem nowego menu będzie P4. Jeżeli użytkownik wstawi lub usunie plik dostosowywania za pomocą polecenia WCZYTAJCUI lub gdy inna aplikacja wstawi lub usunie plik dostosowywania, wówczas numeracja menu może nie być prawidłowa. Składnia usuwania menu jest następująca: W poniższym przykładzie usuwane jest menu NEW3 będące członkiem grupy MyMenu. $Gmymenu.new3=-" Jak można było się spodziewać, powyższy format jest lepszy niż format Pn=, ponieważ usuwa tylko wyszczególnione menu. W poniższym przykładzie menu jest usuwane z położenia P4. Ggrupa_dostosowywania.nazwa_menu=- $P4=- Sterowanie paskami narzędzi przy użyciu częściowych plików CUIx W celu sterowania paskami narzędzi w obrębie częściowych plików CUIx należy użyć następującej składni w monicie Podaj nazwę paska narzędzi lub [WSZYSTKO]: monit polecenia -PASEKN. grupa_menu.podsekcja-nazwa Taka składnia udostępnia pasek narzędzi identyfikowany jako grupa_menu.nazwa_menu i pozwala korzystać w pełni z opcji polecenia -PASEKN, dostępnych na tym pasku. Jeżeli grupa menu jest wyłączona z jednego z tych poleceń i funkcji, program domyślnie przechodzi do głównego pliku CUIx. 236 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

245 Należy pamiętać o następujących zagadnieniach: Menu piktogramowe nie może zostać zamienione z zewnętrznego pliku dostosowywania. Można zamieniać elementy dostosowywania tylko tego samego typu menu skrótów na inne, pasek narzędzi na inny itd. Próba wymiany menu różnych typów może wywołać niedające się przewidzieć skutki. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. -PASEKN Wyświetla, ukrywa i określa konfigurację pasków narzędzi. PRZESROBOCZA Tworzy, modyfikuje i zapisuje obszary robocze oraz wybiera bieżący obszar roboczy. Szybkie właściwości Paleta Szybkie właściwości zawiera podzbiór właściwości, które można dostosowywać, wyświetlanych na palecie Właściwości. Można także dostosować typy obiektów, których wybranie lub dwukrotne kliknięcie powoduje wyświetlenie palety Szybkie właściwości. Dostępne właściwości są takie same jak te w palecie Właściwości i dla etykiet kontekstowych. UWAGA Można synchronizować właściwości wyświetlane na palecie Szybkie właściwości z właściwościami etykiet kontekstowych. Wyświetlanie właściwości obiektów na palecie Szybkie właściwości Dostosowywanie palety Szybkie właściwości polega na określaniu, dla których typów obiektów na palecie Szybkie właściwości są wyświetlane właściwości i które właściwości są wyświetlane. Panel Obiekty jest używany w celu dodawania i usuwania typów obiektów, Szybkie właściwości 237

246 dla których jest włączone wyświetlanie właściwości na palecie Szybkie właściwości. Po dodaniu typu obiektu do panelu Obiekty można określić, które właściwości będą wyświetlane w przypadku wybrania lub dwukrotnego kliknięcia obiektu danego typu w obszarze rysunku. Właściwości ogólne można zmienić dla wybranego typu obiektu lub dla wszystkich typów obiektów. Wybranie typu obiektu w panelu Obiekty umożliwia sterowanie wyświetlaniem właściwości ogólnych dla wybranego typu obiektu. Można też kliknąć przycisk Ogólne dostępny u dołu panelu Obiekty, aby nadpisać właściwości ogólne dla wszystkich typów obiektów. Kliknięcie przycisku Ogólne dostępnego u dołu panelu Obiekty powoduje wyświetlenie listy właściwości ogólnych, których można użyć do nadpisania właściwości ogólnych wszystkich typów obiektów wyświetlanych, oraz przycisku Zresetuj nadpisania. Wybranie właściwości ogólnych, które zostaną wyświetlone dla wszystkich typów obiektów, i kliknięcie przycisku Zresetuj nadpisania powoduje zastosowanie wybranych właściwości ogólnych do wszystkich typów obiektów dostępnych na liście w panelu Obiekty. Jednak po zastosowaniu właściwości ogólnej do wszystkich typów obiektów można odznaczyć dowolne właściwości ogólne dla określonego typu obiektu, wybierając dany typ obiektu i odznaczając tę właściwość. Wyświetlanie palety Szybkie właściwości Domyślnie paleta Szybkie właściwości jest wyświetlana w przypadku dwukrotnego kliknięcia obiektu i włączenia tego typu obiektu w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) dla palety Szybkie właściwości. Paleta Szybkie właściwości jest również wyświetlana w przypadku wybrania obiektów, włączenia typu tych obiektów na palecie Szybkie właściwości, ustawienia dla zmiennej systemowej QPMODE wartości 1 lub 2 oraz ustawienia dla zmiennej systemowej PICKFIRST wartości 1 (włączone). Użycie polecenia QUICKPROPERTIES powoduje wyświetlenie palety Szybkie właściwości dla wszystkich wybranych obiektów niezależnie od innych ustawień. Aby uzyskać więcej informacji na temat sterowania wyświetlaniem szybkich właściwości, zobacz sekcję Wyświetlanie i zmiana właściwości obiektów w Podręczniku użytkownika. UWAGA Gdy wartość zmiennej systemowej QPMODE wynosi 1, zaznaczone właściwości ogólne są wyświetlane na palecie Szybkie właściwości dla wszystkich typów obiektów niewymienionych na liście w panelu Obiekty. Określanie typów obiektów używanych z paletą Szybkie właściwości 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 238 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

247 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Szybkie właściwości. 3 W panelu Obiekty kliknij opcję Edytuj listę typów obiektów. 4 W oknie dialogowym Edycja listy typów obiektów wybierz typy obiektów, których właściwości będą wyświetlane na palecie Szybkie właściwości. Jeśli typ obiektu jest zaznaczony, na palecie Szybkie właściwości są wyświetlane właściwości obiektu w przypadku wybrania obiektu tego samego typu, ustawienia Szybkie właściwości 239

248 dla zmiennej systemowej QPMODE wartości 2 oraz włączenia zmiennej systemowej PICKFIRST. Należy usunąć znacznik znajdujący się obok typu obiektu, aby ten typ obiektu przestał być obsługiwany na palecie Szybkie właściwości. 5 Kliknij OK. 6 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Sterowanie wyświetlaniem właściwości obiektu na palecie Szybkie właściwości 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Szybkie właściwości. 3 W panelu Obiekty wybierz obiekt z listy Typ obiektu. 4 W panelu Właściwości wybierz właściwości, które na palecie Szybkie właściwości będą wyświetlane dla typu obiektu. Jeśli właściwość jest zaznaczona, wówczas jest wyświetlana na palecie Szybkie właściwości, gdy obiekt tego samego typu zostanie wybrany w oknie rysunku. Należy 240 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

249 odznaczyć pole znajdujące się obok właściwości, aby z palety Szybkie właściwości usunąć dla wybranego typu obiektów. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Sterowanie wyświetlaniem niestandardowych właściwości i atrybutów dla odniesienia do bloku na palecie Szybkie właściwości 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Szybkie właściwości. 3 W panelu Obiekty wybierz z listy Typ obiektu pozycję Odniesienie do bloku. 4 W panelu właściwości zaznacz pole wyboru obok opcji Niestandardowe i Atrybuty. Jeśli jest wybrana kategoria Niestandardowe, na palecie Szybkie właściwości są wyświetlane dynamiczne właściwości bloku. Jeśli jest zaznaczona kategoria Atrybuty, na palecie Szybkie właściwości są wyświetlane atrybuty bloku. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Szybkie właściwości 241

250 Aby zastąpić właściwości ogólne wszystkich typów obiektów. 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Szybkie właściwości. 3 W panelu Właściwości zaznacz pola wyboru dostępne obok właściwości ogólnych, które będą wyświetlane na palecie Szybkie właściwości dla wszystkich typów obiektów. 4 Kliknij przycisk Zresetuj nadpisania. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. 242 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

251 Aby przywrócić domyślne ustawienia szybkich właściwości 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Szybkie właściwości. 3 Kliknij przycisk Przywróć domyślne. 4 Kliknij opcję Przywróć ustawienia domyślne szybkich właściwości. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zsynchronizować szybkie właściwości z etykietami kontekstowymi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Szybkie właściwości. 3 Kliknij opcję Synchronizuj z etykietami kontekstowymi. Szybkie właściwości 243

252 4 Kliknij opcję Zastosuj ustawienia etykiet kontekstowych do palety Szybkie właściwości. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. USTAWIENIARYS Ustawia siatkę i skok, śledzenie lokalizacji biegunowej i lokalizacji względem obiektów, tryby lokalizacji względem obiektów, wprowadzanie dynamiczne i szybkie właściwości. Zmienne systemowe QPLOCATION Ustawia lokalizację palety Szybkie właściwości. 244 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

253 QPMODE Określa, czy jest wyświetlana paleta Szybkie właściwości, gdy są wybrane obiekty. Etykiety kontekstowe Etykiety kontekstowe wyświetlają bieżące wartości wybranych właściwości. Właściwości i wartości wyświetlane w etykiecie kontekstowej mogą być dostosowywane według typów obiektów. Podczas dostosowywania wyświetlania właściwości dla etykiety kontekstowej można ustawić wyświetlanie właściwości wspólnych dla wszystkich typów obiektów lub właściwości charakterystycznych dla typu obiektu. Dostępne właściwości są takie same jak te na palecie Właściwości i Szybkie właściwości. UWAGA Właściwości używane w przypadku etykiet kontekstowych można zsynchronizować z właściwościami wyświetlanymi na palecie Szybkie właściwości. Wyświetlanie właściwości obiektów na etykietach kontekstowych Podczas dostosowywania etykiet kontekstowych można określić typy obiektów, dla których mają być wyświetlane etykiety, gdy kursor zostanie umieszczony nad obiektem w oknie rysunku. Panel Obiekt służy do dodawania i usuwania typów obiektów, dla których mają być wyświetlane etykiety kontekstowe. Gdy typ obiektu znajduje się na liście w panelu Obiekty, można określić, które właściwości w panelu Właściwości będą wyświetlane w etykiecie kontekstowej wybranego typu obiektu. Właściwości ogólne można zmienić dla wybranego typu obiektu lub dla wszystkich typów obiektów. Wybranie typu obiektu w panelu Obiekty umożliwia sterowanie wyświetlaniem właściwości ogólnych i właściwych dla wybranego typu obiektu. Można też kliknąć przycisk Ogólne znajdujący się w dolnej części panelu Obiekty, aby nadpisać właściwości ogólne wszystkich typów obiektów. Kliknięcie przycisku Ogólne znajdującego się w dolnej części panelu Obiekty powoduje wyświetlenie listy właściwości ogólnych, których można użyć do nadpisania właściwości wszystkich typów obiektów wyświetlanych, oraz przycisku Zresetuj nadpisania. Wybierz właściwości ogólne, które chcesz wyświetlić dla wszystkich typów obiektów, i kliknij przycisk Zresetuj nadpisania. Jednak po zastosowaniu właściwości ogólnej do wszystkich typów obiektów można odznaczyć dowolne właściwości ogólne dla określonego typu obiektu, wybierając dany typ obiektu i odznaczając tę właściwość. UWAGA Gdy obiektu nie ma na liście Typ obiektu w panelu Obiekty, właściwości ogólne zaznaczone dla wszystkich typów obiektów są wyświetlane w etykietach kontekstowych. Etykiety kontekstowe 245

254 Wyświetlanie etykiet kontekstowych Etykiety kontekstowe są wyświetlane dla obiektów tylko wtedy, gdy wartość zmiennej systemowej ROLLOVERTIPS wynosi 1. Aby uzyskać więcej informacji na temat sterowania wyświetlaniem etykiet kontekstowych i innych ustawień etykiet w programie, zobacz sekcję Ustawianie opcji interfejsu w Podręczniku użytkownika. Aby określić, które obiekty obsługują etykiety kontekstowe 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Etykiety kontekstowe. 3 W panelu Obiekty kliknij opcję Edytuj listę typów obiektów. 4 W oknie dialogowym Edycja listy typów obiektów wybierz typy obiektów, których właściwości będą wyświetlane w etykiecie kontekstowej. 246 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

255 Jeśli typ obiektu jest zaznaczony, właściwości dla typu obiektu są wyświetlane w etykiecie kontekstowej, gdy kursor zostanie umieszczony nad obiektem tego samego typu. Należy usunąć znacznik widniejący obok typu obiektu, aby ten typ przestał być obsługiwany w etykietach kontekstowych. 5 Kliknij OK. 6 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby określić, które właściwości są wyświetlane w etykiecie kontekstowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Etykiety kontekstowe. Etykiety kontekstowe 247

256 3 W panelu Obiekty wybierz obiekt z listy Typ obiektu. 4 W panelu Właściwości wybierz właściwości, które będą wyświetlane w etykietach kontekstowych. Jeśli właściwość jest zaznaczona, wówczas jest wyświetlana w etykiecie kontekstowej, gdy wskaźnik zostanie umieszczony na obiekcie tego samego typu w oknie rysunku. Należy usunąć znacznik wyboru znajdujący się obok właściwości, aby usunąć właściwość wybranego typu obiektu. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zastąpić właściwości ogólne wszystkich typów obiektów obsługujących etykiety kontekstowe 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> wybierz opcję Etykiety kontekstowe. 248 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

257 3 W panelu właściwości zaznacz pola wyboru obok właściwości ogólnych, które mają być wyświetlane w etykietach kontekstowych dla wszystkich typów obiektów. 4 Kliknij przycisk Zresetuj nadpisania. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby przywrócić domyślne ustawienia etykiet kontekstowych 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Etykiety kontekstowe. 3 Kliknij przycisk Przywróć domyślne. Etykiety kontekstowe 249

258 4 Kliknij opcję Przywróć ustawienia domyślne etykiet kontekstowych. 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zsynchronizować etykiety kontekstowe z szybkimi właściwościami 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Etykiety kontekstowe. 3 Kliknij opcję Synchronizuj z szybkimi właściwościami. 4 Kliknij opcję Zastosuj ustawienia Szybkich właściwości do etykiet kontekstowych. 250 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

259 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Zmienne systemowe ROLLOVERTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet kontekstowych, gdy kursor zostanie umieszczony na obiekcie. Skróty klawiaturowe Za pomocą skrótów klawiaturowych można uruchamiać polecenia i korzystać z klawiszy zmiany czasowej w celu uruchomienia polecenia lub zmiany ustawienia, gdy naciśniety jest klawisz. Klawisze skrótów Klawisze skrótów (skróty klawiszowe) można przypisywać do często używanych poleceń. Skróty klawiaturowe 251

260 Przegląd klawiszy skrótów Klawisze skrótów to klawisze i kombinacje klawiszy, które uruchamiają polecenia. Na przykład można nacisnąć klawisze Ctrl+O, aby otworzyć plik, i klawisze Ctrl+S, aby zapisać plik, co daje taki sam skutek, jak wybranie poleceń Otwórz i Zapisz z menu Plik lub z paska narzędzi szybkiego dostępu. Aby utworzyć klawisz skrótu, należy przeciągnąć polecenie z panelu Lista poleceń do węzła Klawisze skrótów znajdującego się w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Po utworzeniu klawisza skrótu należy przypisać do niego kombinację klawiszy. W poniższej tabeli podano właściwości klawisza skrótu Zapisz wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości klawisza skrótu Zapisz Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst używany tylko w edytorze CUI i nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika. Przykład Zapisz Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Zapisuje bieżący rysunek Rozszerzony plik pomocy Wyświetla nazwę pliku oraz identyfikator dla rozszerzonej etykiety narzędzi, gdy kursor zostanie ustawiony nad przyciskiem paska narzędzi lub panelu. Nazwa wyświetlana polecenia Ciąg zawierający nazwę polecenia odnoszącą się do polecenia. SZAPISZ Makro Makro polecenia. Ma ono składnię standardową dla makra. ^C^C_szapisz Klawisz(e) Określa kombinację naciśniętych klawiszy używaną do wywołania makra. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Klawisze skrótów. CTRL+S Etykiety Słowa kluczowe przypisane do polecenia. Etykiety to dodatkowe pola wyszukiwania w menu aplikacji. 252 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

261 Właściwości klawisza skrótu Zapisz Element panelu Właściwości ID elementu Opis Etykieta jednoznacznie identyfikuje polecenie. Przykład ID_Save UWAGA Klawisz skrótu dziedziczy właściwości polecenia, które zostało użyte do utworzenia go. Zmiana klawisza skrótu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj kliknij znak plus (+) obok opcji Skróty klawiaturowe, aby je rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) obok pola Skróty klawiaturowe, aby je rozwinąć. 4 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Aby utworzyć klawisz skrótu, w panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie do węzła Klawisze skrótów znajdującego się w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Aby zmodyfikować klawisz skrótu, wybierz określony klawisz skrótu. Skróty klawiaturowe 253

262 W panelu Właściwości wyświetlone są właściwości wybranego klawisza skrótu. 5 W polu Klawisze kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Klawisze skrótów. 6 Naciśnij i przytrzymaj klawisz modyfikujący Ctrl (jeśli to konieczne, razem z klawiszami Shift i Alt) i naciśnij literę, cyfrę, klawisz funkcyjny np. F1 lub Insert. Dostępne są następujące kombinacje klawiszy: Klawisze funkcyjne (Fn) niezawierające modyfikatorów Klawisze klawiatury numerycznej (NUMPADn) niezawierające modyfikatorów Ctrl+litera, Ctrl+cyfra, Ctrl+klawisz funkcyjny, Ctrl+klawisz wirtualny Ctrl+Alt+litera, Ctrl+Alt+cyfra, Ctrl+Alt+klawisz funkcyjny, Ctrl+Alt+klawisz wirtualny Ctrl+Shift+litera, Ctrl+Shift+cyfra, Ctrl+Shift+klawisz funkcyjny, Ctrl+Shift+klawisz wirtualny Ctrl+Shift+Alt+litera, Ctrl+Shift+Alt+cyfra, Ctrl+Shift+Alt+klawisz funkcyjny, Ctrl+Shift+Alt+klawisz wirtualny UWAGA Obsługiwane są następujące klawisze wirtualne: Escape, Insert, Delete, Home, End, Page Up, Page Down, Strzałka w lewo, Strzałka w prawo, Strzałka w górę i Strzałka w dół. Wirtualny klawisz Escape może być używany tylko osobno lub w połączeniu z klawiszami modyfikacyjnymi Ctrl+Shift+Alt. 254 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

263 W polu Aktualnie przypisany do jest wyświetlane aktualne przypisanie wprowadzonej kombinacji klawiszy. Jeżeli nie chcesz zastąpić bieżącego przypisania klawisza, użyj innej kombinacji klawiszy. 7 Kliknij przycisk OK, aby przypisać kombinację i zamknąć okno dialogowe Klawisze skrótów. 8 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika kliknij przycisk Zastosuj. Aby wydrukować listę klawiszy skrótów lub klawiszy zmiany czasowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij węzeł Skróty klawiaturowe. 3 W panelu Skróty wybierz rodzaj i status skrótów klawiaturowych, które mają być wydrukowane. Na liście rozwijanej Typ wybierz typ skrótów klawiaturowych, które mają być wyświetlone na liście. Można wybrać: Wszystkie klawisze, Klawisze skrótów lub Klawisze zmiany czasowej. Na liście Status wybierz status skrótów klawiaturowych z listy. Można wybrać: Wszystkie, Aktywne, Nieaktywne i Nieprzypisane. 4 W panelu Skróty kliknij Drukuj. Skróty klawiaturowe 255

264 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. Przykłady klawiszy skrótów Plik CUIx dostarczany z programem AutoCAD LT zawiera definicję klawiszy skrótów. Podczas tworzenia własnych klawiszy skrótów można używać klawiszy domyślnych jako przykładów. Następna tabela przedstawia listę domyślnych działań klawiszy skrótów. Przypisania klawiszy skrótów Klawisz skrótu CTRL+0 CTRL+1 Opis Włącza i wyłącza czyszczenie ekranu Włącza i wyłącza paletę Właściwości 256 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

265 Przypisania klawiszy skrótów Klawisz skrótu CTRL+2 Opis Włącza i wyłącza DesignCenter CTRL+3 Włącza i wyłącza okno palet narzędzi CTRL+7 Włącza i wyłącza Menedżera zestawów znaczników CTRL+8 Włącza i wyłącza paletę Kalkulator CTRL+9 Włącza i wyłącza okno poleceń CTRL+A Wybiera wszystkie obiekty w rysunku, które nie są zamknięte lub zablokowane CTRL+SHIFT+A Włącza i wyłącza grupy CTRL+B Włącza i wyłącza skok CTRL+C Kopiuje obiekty do Schowka systemu Windows CTRL+SHIFT+C Kopiuje obiekty do Schowka systemu Windows z punktem bazowym CTRL+E Cyklicznie przełącza płaszczyzny izometryczne CTRL+F Włącza lub wyłącza stałe tryby lokalizacji CTRL+G Włącza i wyłącza siatkę CTRL+H Włącza i wyłącza PICKSTYLE CTRL+SHIFT+H Przełącza wyświetlanie palet za pomocą poleceń UKRYJPALETY i POKAŻPALETY CTRL+J Powtarza ostatnie polecenie CTRL+K Wstawia hiperłącze Skróty klawiaturowe 257

266 Przypisania klawiszy skrótów Klawisz skrótu CTRL+L Opis Włącza i wyłącza tryb Orto CTRL+M Powtarza ostatnie polecenie CTRL+N Tworzy nowy rysunek CTRL+O Otwiera istniejący rysunek CTRL+P Drukuje bieżący rysunek CTRL+SHIFT+P Włącza lub wyłącza interfejs Szybkie właściwości CTRL+Q Kończy działanie programu AutoCAD LT CTRL+R Przełącza kolejno rzutnie w bieżącym układzie CTRL+S Zapisuje bieżący rysunek CTRL+SHIFT+S Wyświetla okno dialogowe Zapisz jako CTRL+T Włącza i wyłącza tryb Pulpit CTRL+V Wkleja dane ze Schowka systemu Windows CTRL+SHIFT+V Wkleja dane ze Schowka systemu Windows jako Blok CTRL+X Wycina obiekty z bieżącego rysunku do Schowka systemu Windows CTRL+Y Anuluje poprzednią operację Cofnij CTRL+Z Wycofuje ostatnią akcję CTRL+[ Przerywa działanie bieżącego polecenia CTRL+\ Przerywa działanie bieżącego polecenia 258 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

267 Przypisania klawiszy skrótów Klawisz skrótu CTRL+PAGE UP CTRL+PAGE DOWN F1 F2 F3 F4 F5 F7 F8 F9 F10 F11 F12 Opis Powoduje przejście do następnej karty układu na lewo od bieżącej karty Powoduje przejście do następnej karty układu na prawo od bieżącej karty Wyświetla pomoc Przełącza okno tekstowe Włącza i wyłącza OBIEKT Włącza i wyłącza TABMODE Włącza i wyłącza IZO Włącza i wyłącza GRIDMODE Włącza i wyłącza ORTHOMODE Włącza i wyłącza SNAPMODE Włącza i wyłącza śledzenie biegunowe Włącza i wyłącza opcje śledzenia lokalizacji Włącza i wyłącza wprowadzanie dynamiczne UWAGA W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika można wyświetlić, wydrukować lub skopiować listę klawiszy skrótów, klawiszy zmiany czasowej lub obie listy. Klawisze skrótów i klawisze zmiany czasowej na liście to klawisze używane w plikach CUIx wczytanych w programie. Klawisze zmiany czasowej Klawisze zmiany czasowej umożliwiają uruchamianie poleceń lub zmianę ustawień, gdy naciśnieta zostanie kombinacja klawiszy. Następnie przywracane są zmienione ustawienia lub wykonywane jest polecenie, gdy kombinacja klawiszy zostanie zwolniona. Skróty klawiaturowe 259

268 Przegląd klawiszy zmiany czasowej Za pomocą klawiszy zmiany czasowej można czasowo wyłączyć lub włączyć ustawienia szkicowania. Przykładowo przytrzymanie klawisza SHIFT przełącza bieżące ustawienie trybu Orto. W następnej tabeli wymienione zostały właściwości klawisza zmiany czasowej Nadpisanie lokalizacji: Koniec, pojawiające się w panelu Właściwości. Tworzenie klawisza zmiany czasowej nie rozpoczyna się od polecenia wybranego w panelu Lista poleceń, tak jak ma to miejsce w przypadku klawisza skrótu. Nowy klawisz zmiany czasowej jest tworzony tak jak pasek narzędzi lub panel wstążki prawym przyciskiem myszy należy kliknąć węzeł Klawisze zmiany czasowej i wybrać pozycję Nowy klawisz zmiany czasowej. Po utworzeniu klawisza zmiany czasowej za pomocą panelu Właściwości należy zdefiniować zachowanie po naciśnięciu i zwolnieniu klawisza i przypisać do kombinacji klawiszy. W poniższej tabeli zostały wymienione właściwości klawisza zmiany czasowej Nadpisanie lokalizacji: Koniec wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości klawisza zmiany czasowej Nadpisanie lokalizacji: Koniec Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst używany tylko w edytorze CUI i nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika. Przykład Nadpisanie lokalizacji: Koniec Opis Tekst używany do opisu elementu; nie pojawia się w interfejsie użytkownika. Nadpisanie lokalizacji: Koniec Klawisze Określa kombinację naciśniętych klawiszy używaną do wywołania zmiany czasowej. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Klawisze skrótów. SHIFT+E Makro1 (naciśnięcie klawisza) Określa makro, które powinno być wywołane po naciśnięciu kombinacji klawiszy przez użytkownika. ^P'_.osmode 1 $(if,$(eq,$(getvar, osnapoverride),'_.osnapoverride 1) Makro2 (zwolnienie klawisza) Określa makro, które powinno być wywołane po zwolnieniu kombinacji klawiszy przez użytkownika. Jeśli pozostanie puste, program AutoCAD LT przywróci poprzedni stan wszystkich zmiennych. 260 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

269 Aby utworzyć klawisze zmiany czasowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj kliknij znak plus (+) obok opcji Skróty klawiaturowe, aby je rozwinąć. 3 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję Klawisze zmiany czasowej. Kliknij polecenie Nowa tymczasowa zmiana. Nowa zmiana czasowa (o nazwie Zmianaczasowa1) zostanie umieszczona na dole drzewa Klawisze zmiany czasowej. 4 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy ZmianaCzasowa1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Zmianaczasowa1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę zmiany czasowej. Kliknij opcję ZmianaCzasowa1 i poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę zmiany czasowej, aby lokalnie wyedytować nazwę. 5 Wybierz nową zmianę czasową w widoku drzewa i zaktualizuj panel Właściwości: W oknie Opis wprowadź opis klawisza zmiany czasowej. W polu Klawisze kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Klawisze skrótów. W oknie dialogowym Klawisze skrótów kliknij w polu Naciśnij nowy klawisz skrótu, aby je wyróżnić. Następnie naciśnij klawisz. Prawidłowe klawisze modyfikujące to m.in. klawisze funkcyjne (Fn), klawisze Shift+litera lub Shift+klawisz numeryczny. W polu Makro 1 (naciśnięcie klawisza) wprowadź makro, które zostanie wykonane po naciśnięciu klawisza zmiany czasowej. Jeżeli nie zostanie przypisana żadna wartość, wówczas makrem domyślnym jest ^c^c. Skróty klawiaturowe 261

270 W polu Makro 2 (zwolnienie klawisza) wprowadź makro, które zostanie wykonane po zwolnieniu klawisza zmiany czasowej. Jeżeli nie została zdefiniowana żadna wartość, wówczas zwolnienie klawisza przywraca poprzedni stan aplikacji (przed wykonaniem zmiany czasowej). UWAGA Więcej informacji na temat tworzenia makr znajduje się w Tworzenie makr na stronie Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmodyfikować klawisz zmiany czasowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj kliknij znak plus (+) obok opcji Skróty klawiaturowe, aby je rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) obok pola Klawisze zmiany czasowej, aby je rozwinąć. 4 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>, kliknij klawisz zmiany czasowej, który chcesz zmodyfikować. 5 Zaktualizuj panel Właściwości: W oknie Opis wprowadź opis klawisza zmiany czasowej. W polu Klawisze kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Klawisze skrótów. W oknie dialogowym Klawisze skrótów kliknij w polu Naciśnij nowy klawisz skrótu, aby je wyróżnić. Następnie naciśnij klawisz. W polu Naciśnij nowy klawisz skrótu obszar Aktualnie skojarzony z wyświetla bieżące skojarzenia z klawiszem. Jeśli wybrany klawisz nie został jeszcze przypisany, kliknij przycisk OK. 262 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

271 W polu Makro 1 (naciśnięcie klawisza) wprowadź makro, które zostanie wykonane po naciśnięciu klawisza zmiany czasowej. Jeżeli nie zostanie przypisana żadna wartość, wówczas makrem domyślnym jest ^c^c. W polu Makro 2 (zwolnienie klawisza) wprowadź makro, które zostanie wykonane po zwolnieniu klawisza zmiany czasowej. Jeżeli nie została zdefiniowana żadna wartość, wówczas zwolnienie klawisza przywraca poprzedni stan aplikacji (przed wykonaniem zmiany czasowej). UWAGA Więcej informacji na temat tworzenia makr znajduje się w Tworzenie makr na stronie Kliknij przycisk Zastosuj. Aby wydrukować listę klawiszy skrótów lub klawiszy zmiany czasowej 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij węzeł Skróty klawiaturowe. 3 W panelu Skróty wybierz rodzaj i status skrótów klawiaturowych, które mają być wydrukowane. Na liście rozwijanej Typ wybierz typ skrótów klawiaturowych, które mają być wyświetlone na liście. Można wybrać: Wszystkie klawisze, Klawisze skrótów lub Klawisze zmiany czasowej. Na liście Status wybierz status skrótów klawiaturowych z listy. Można wybrać: Wszystkie, Aktywne, Nieaktywne i Nieprzypisane. 4 W panelu Skróty kliknij Drukuj. Skróty klawiaturowe 263

272 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe TOOLTIPS Steruje wyświetlaniem etykiet na wstążce, paskach narzędzi i innych elementach interfejsu użytkownika. TEMPOVERRIDES Włącza i wyłącza przyciski tymczasowej zmiany. Przykłady klawiszy zmiany czasowej Plik CUIx dostarczany z programem AutoCAD LT zawiera definicję domyślnych klawiszy zmiany czasowej. Domyślnych klawiszy zmiany czasowej można używać jako przykładów podczas tworzenia własnych klawiszy. W poniższej tabeli znajduje się lista domyślnych operacji dla klawiszy zmiany czasowej na klawiaturze amerykańskiej. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących domyślnych klawiszy 264 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

273 zmiany czasowej na innych klawiaturach zobacz sekcję Zastępowanie ustawień trybów lokalizacji w Podręczniku użytkownika. Przypisania klawiszy zmiany czasowej Klawisz zmiany czasowej F3 F8 F9 F10 F11 F12 SHIFT SHIFT+ SHIFT+, SHIFT+. SHIFT+; SHIFT+] SHIFT+A SHIFT+C SHIFT+D SHIFT+E SHIFT+L SHIFT+M SHIFT+P Opis Włącza i wyłącza OBIEKT Włącza i wyłącza ORTHOMODE Włącza i wyłącza SNAPMODE Włącza i wyłącza śledzenie biegunowe Włącza i wyłącza opcje śledzenia lokalizacji Włącza i wyłącza wprowadzanie dynamiczne Włącza i wyłącza ORTHOMODE Włącza i wyłącza OBIEKT Nadpisanie lokalizacji: Centrum Włącza i wyłącza śledzenie biegunowe Włącza stałą lokalizację względem obiektów Włącza i wyłącza opcje śledzenia lokalizacji Włącza i wyłącza OBIEKT Nadpisanie lokalizacji: Centrum Wyłącza wszystkie lokalizacje i śledzenie Nadpisanie lokalizacji: Koniec Wyłącza wszystkie lokalizacje i śledzenie Nadpisanie lokalizacji: Symetria Nadpisanie lokalizacji: Koniec Skróty klawiaturowe 265

274 Przypisania klawiszy zmiany czasowej Klawisz zmiany czasowej SHIFT+Q SHIFT+S SHIFT+V SHIFT+X Opis Włącza i wyłącza opcje śledzenia lokalizacji Włącza stałą lokalizację względem obiektów Nadpisanie lokalizacji: Symetria Włącza i wyłącza śledzenie biegunowe UWAGA W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika można wyświetlić, wydrukować lub skopiować listę klawiszy skrótów, klawiszy zmiany czasowej lub obie listy. Klawisze skrótów i klawisze zmiany czasowej na liście to klawisze używane w plikach CUIx wczytanych w programie. Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy Za pomocą operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy można uruchamiać polecenia edycyjne, gdy wskaźnik jest ustawiony na obiekcie w rysunku, a operacja jest zarejestrowana dla urządzenia wskazującego. Przegląd operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy operacji inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy uruchamiają polecenie, które powoduje wyświetlenie palety Właściwości albo specjalnego edytora, który ma więcej możliwości, jest bardziej odpowiedni lub często używany do typu obiektu klikniętego dwukrotnie na rysunku. W poniższej tabeli znajdują się definicje bloku atrybutów operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem w edytorze CUI. Właściwości bloku atrybutów operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ciąg używany do identyfikowania operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem w edytorze CUI. Przykład Blok atrybutów 266 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

275 Właściwości bloku atrybutów operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Element panelu Właściwości Opis Opis Tekst używany do opisania elementu w edytorze CUI. Przykład Nazwa obiektu Określa typ obiektu, z którym jest skojarzona operacja inicjowana dwukrotnym kliknięciem. Aby uzyskać więcej informacji na temat nazw obiektów, których można używać, zobacz sekcję Nazwy obiektów wywoływanych w operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy na stronie 270. ATTBLOCKREF ID elementu W jednoznaczny sposób identyfikuje operację inicjowaną dwukrotnym kliknięciem w edytorze CUI. DC_0002 Aby utworzyć operację inicjowaną dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy opcję operacji inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. Kliknij pole Nowa operacja inicjowana dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. Nowa operacja inicjowana dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy (o nazwie Kliknijdwukrotnie1) jest umieszczana u dołu drzewa operacji inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. 3 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy KliknijDwukrotnie1. Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy 267

276 Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę Kliknijdwukrotnie1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. Kliknij opcję KliknijDwukrotnie1 i poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę operacji, aby wyedytować ją lokalnie. 4 W panelu Właściwości należy wykonać następujące czynności: W polu Opis podaj opis operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. W polu Nazwa obiektu wprowadź nazwę DXF lub jedną z nazw obiektów specjalnych użytych dla obiektu wstawianego, powierzchni lub obiektu podkładania. Wartość zostanie automatycznie przekształcona w wielkie litery, kiedy pole utraci wyróżnienie. 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. UWAGA Tylko jedno polecenie naraz można skojarzyć z operacją inicjowaną dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. 268 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

277 Aby zmodyfikować operację inicjowaną dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj kliknij znak plus (+) obok pola operacji inicjowane dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy, aby je rozwinąć. 3 Kliknij operację inicjowaną dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. W panelu Właściwości wyświetlane są właściwości wybranej operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. 4 W polu Nazwa obiektu wprowadź nazwę DXF lub jedną z nazw obiektów specjalnych użytych dla obiektu wstawianego, powierzchni lub obiektu podkładania. 5 Aby zastąpić bieżące polecenie przypisane do operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy, kliknij panel Lista poleceń i przeciągnij inne polecenie do wybranej operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy 269

278 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. OPCJE Dostosowuje ustawienia programu. Zmienne systemowe DBLCLKEDIT Steruje uruchamianiem edytowania przez dwukrotne kliknięcie w obszarze rysunku. PICKFIRST Określa, czy obiekty wybiera się przed czy po wydaniu polecenia. Nazwy obiektów wywoływanych w operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Nazwa obiektu wywoływana w operacji inicjowanej dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy musi być prawidłową nazwą rysunku w formacie DXF lub nazwą specjalną dla wstawiania obiektów. Istnieją wyjątki dotyczące nieużywania nazwy DXF w przypadku operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy związanych z właściwością Nazwa obiektu. Te wyjątki mają zastosowanie dla obiektów, w przypadku których są używane nazwy WSTAW DXF. Przykładowo operacja inicjowana dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy o nazwie Attribute Dynamic Block w pliku acadlt.cuix używa nazwy obiektu ATTDYNBLOCKREF stosowanej do wstawiania obiektów zawierających atrybuty i operacje dynamiczne. 270 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

279 W poniższej tabeli przedstawiono nazwy DXF wielu obiektów często występujących w rysunkach. W większości przypadków nazwa DXF oraz nazwa obiektu są identyczne, poza nazwą WSTAW DXF. Nazwy DXF często używanych obiektów Nazwa DXF ACAD_PROXY_ENTITY ŁUK SZYK ATRDEF ATTRIB OKRĄG DGNUNDERLAY WYMIAR DWFUNDERLAY ELIPSA EXTRUDEDSURFACE KRESKUJ OBRAZ WSTAW Opis Obiekt nieznanego typu Łuk trzypunktowy Szyk skojarzony Definicja atrybutu niezdefiniowana w bloku Definicja atrybutu w bloku Okrąg Podkładanie pliku DGN Wymiary (wszystkie obiekty wymiarowe) Podkładanie pliku DWF Elipsa i łuk eliptyczny Powierzchnia wyciągnięta 3D Wypełnianie kreskowane i gradientowe Obraz rastrowy Właściwości Nazwy obiektów dla różnych typów obiektów odniesień do bloków: ATTBLOCKREF Odniesienie do bloku z atrybutami ATTDYNBLOCKREF Odniesienie do bloku dynamicznego z atrybutami BLOCKREF Odniesienie do bloku bez atrybutów DYNBLOCKREF Odniesienie do bloku dynamicznego bez atrybutów Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy 271

280 Nazwy DXF często używanych obiektów Nazwa DXF Opis ODNOŚNIK Odnośnik LODNIES LINIA LWPOLYLINE WIELOLODN WTEKST PDFUNDERLAY PUNKT POLYLINE PÓŁPROSTA REGION SYMBOL OBSZAR SPLAJN TABELA TEKST TOLERANCJA RZUTNIA PRZYKRYJ PROSTA Stara linia odniesienia Linia Polilinia uproszczona Wielolinia odniesienia Tekstem wielowierszowym Podkładanie pliku PDF Punktowy Polilinia 2D lub 3D Półprosta Region 2D Wstaw kształt Bryła 2D krzywa b-splajn Tabela Tekst jednowierszowy Tolerancja geometryczna Rzutnia ruchoma Przykryj Linia konstrukcyjna 272 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

281 UWAGA Jeśli wybrano wiele obiektów lub typ obiektu nie jest skojarzony z operacją inicjowaną dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy, domyślnie używanym poleceniem jest polecenie QUICKPROPERTIES. Przykłady operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Plik CUIx dostarczany z programem AutoCAD LT zawiera definicję operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy. Domyślnych operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy można używać jako przykładów podczas tworzenia własnych operacji. W poniższej tabeli przedstawiono niektóre nazwy obiektów, które są skonfigurowane w pliku acadlt.cuix. Rozwiń węzeł operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy w edytorze CUI, aby uzyskać listę wszystkich zdefiniowanych operacji. Przypisania operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Typ obiektu ATRDEF ATTRIB ATTBLOCKREF ATTDYNBLOCKREF BLOCKREF WYMIAR DYNBLOCKREF OBRAZ LWPOLYLINE WTEKST POLYLINE Polecenie (makro) ODTEKST EDYCJAPODKUR RATRRED RATRRED Polecenie WŁAŚCIWOŚCI lub BEDYCJA oparte na bieżącej wartości zmiennej systemowej BLOCKEDITLOCK EDTEKST Polecenie WŁAŚCIWOŚCI lub BEDYCJA oparte na bieżącej wartości zmiennej systemowej BLOCKEDITLOCK DOPASOBR EDPLIN EDWTEKST EDPLIN Operacje inicjowane dwukrotnym kliknięciem myszy 273

282 Przypisania operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku myszy Typ obiektu SPLAJN TEKST ODNOŚNIK Polecenie (makro) EDSPLAJN ODTEKST ODNEDYCJA UWAGA Dla obiektów OLE i rzutni nie można tworzyć operacji inicjowanych dwukrotnym kliknięciem przycisku. Przyciski myszy Można zmienić standardowe zachowanie urządzeń wskazujących w programie. Przegląd przycisków myszy Przyciski myszy określają sposób działania urządzenia wskazującego systemu Windows. Można dostosowywać zachowanie myszy lub innego urządzenia wskazującego w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Jeżeli urządzenie wskazujące ma więcej niż dwa przyciski, można także zmienić zachowanie kolejnych przycisków. W oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) nie można zmienić pierwszego przycisku żadnego urządzenia wskazującego. Za pomocą klawiszy Shift i Ctrl można tworzyć kombinacje według potrzeb. Urządzenie wskazujące może rozpoznawać tyle poleceń, ile ma klawiszy, których przypisanie można zmienić. Sekcja Przyciski myszy węzła drzewa jest uporządkowana według kombinacji klawiszy, takich jak kliknięcie, Shift+kliknięcie, Ctrl+kliknięcie i Shift+Ctrl+kliknięcie. Przyciski pulpitu są ponumerowane kolejno. Aby przypisać polecenie do przycisku myszy, należy je przeciągnąć. Aby utworzyć dodatkowe przyciski, należy przeciągnąć polecenie do węzła Kliknięcie. 274 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

283 Następna tabela pokazuje właściwości kliknięcia przyciskiem myszy pojawiające się w panelu Właściwości. Właściwości kliknięcia przyciskiem myszy Element panelu Właściwości Aliasy Opis Określa aliasy przycisku myszy. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do przycisku myszy. Przykład AUX1 Aby dodać kombinację przycisków myszy 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika kliknij kartę Dostosuj. 3 w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok opcji Przyciski myszy, aby rozwinąć listę. 4 Kliknij prawym przyciskiem wybraną część pola. Kliknij przycisk Nowy przycisk. Nowy przycisk myszy (o nazwie Przyciskn) zostanie umieszczony na dole wybranej listy. 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie, które chcesz dodać do przycisku myszy w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Przyciski myszy 275

284 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe MBUTTONPAN Steruje zachowaniem trzeciego przycisku lub kółka na urządzeniu wskazującym. Akceptowanie wprowadzonych współrzędnych w menu przycisku Po kliknięciu jednego z przycisków na urządzeniu wskazującym wyposażonym w wiele przycisków program odczyta nie tylko numer przycisku, ale również współrzędne krzyża nitkowego. Przy uważnym tworzeniu makr można wybrać ignorowanie tych współrzędnych lub używanie ich z poleceniem włączonym za pomocą przycisku. Jak opisano w Wstrzymywanie w celu wprowadzenia do makra danych wejściowych użytkownika na stronie 109, można dołączyć odwróconą kreskę ułamkową (\ ), aby wstrzymać polecenie i wprowadzić dane wejściowe użytkownika. W menu Przyciski myszy i digitizera współrzędna krzyża nitkowego jest dostarczana w postaci danych wejściowych użytkownika po kliknięciu przycisku. Ma to miejsce tylko w przypadku pierwszej odwróconej kreski ułamkowej w poleceniu. Jeżeli element nie zawiera odwróconych kresek ułamkowych, wówczas współrzędna krzyża nitkowego nie jest używana. Użytkownik powinien rozważyć następujące polecenia: linia linia \ Pierwszy przycisk wywołuje polecenie LINIA i wyświetla w normalny sposób monit Określ pierwszy punkt. Drugi przycisk także uruchamia polecenie LINIA, ale program używa bieżącego położenia krzyża nitkowego w monicie Określ pierwszy punkt i wyświetla monit Określ następny punkt. 276 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

285 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Stare elementy interfejsu Nazwa klasyczne odnosi się do tych elementów interfejsu użytkownika, które nie są używane w bieżącej wersji programu, ale nadal są obsługiwane, ponieważ niektórzy użytkownicy wolą je od elementów z obecnej wersji. Tworzenie menu pulpitu Można skonfigurować do czterech obszarów pulpitu jako obszary menu do wprowadzania poleceń. Węzły w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) są oznaczone jako Menu pulpitu 1 do Menu pulpitu 4 i określają makra skojarzone z wybieraniem na pulpicie. Obszary menu pulpitu definiowane za pomocą opcji Cfg polecenia PULPIT są podzielone na pola wyboru o jednakowych rozmiarach, określane przez liczbę kolumn i wierszy w każdym z obszarów. Te pola wyboru menu pulpitu odnoszą się bezpośrednio do linii, które są zgodne z etykietami sekcji Pulpitu od lewej do prawej i od góry do dołu (niezależnie od tego, czy zawierają tekst). Na przykład, jeżeli zostanie skonfigurowany obszar menu dla pięciu kolumn i czterech wierszy, polecenie na linii, która następuje po etykiecie Wiersz, odnosi się do pola wyboru w skrajnie lewym położeniu w górnym wierszu. Program może rozpoznać do poleceń w każdej sekcji tabeli, co powinno wystarczyć dla każdego menu pulpitu. Można dodawać własne makra do komórek Makra w panelu Właściwości. Etykiety poleceń w tym obszarze odnoszą się do 255 pól w górnej części szablonu pulpitu (wiersz od A do I oraz kolumny od 1 do 25). Użytkownik może dodać makro używając standardowej składni Stare elementy interfejsu 277

286 polecenia. Następna tabela pokazuje właściwości kliknięcia przyciskiem myszy pojawiające się w panelu Właściwości. Właściwości menu pulpitu 1 Element panelu Właściwości Aliasy Opis Określa aliasy menu pulpitu. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUIx powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do menu pulpitu. Przykład TABLET1, TABLET1STD Wiersze Liczba wierszy, które można dostosować w menu pulpitu. 9 Kolumny Liczba kolumn, które można dostosować w menu pulpitu. 25 Aby zdefiniować wiersze i kolumny w menu pulpitu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Pochodny, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok menu pulpitu, aby rozwinąć listę. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok menu pulpitu, aby rozwinąć listę. 5 Kliknij wiersz, który chcesz zdefiniować. 6 W panelu Lista poleceń wyszukaj polecenie, które chcesz dodać. 7 Przeciągnij polecenie do kolumny. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby usunąć przypisanie menu pulpitu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 278 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

287 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Pochodny, aby go rozwinąć. 3 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok menu pulpitu, aby rozwinąć listę. 4 Kliknij znak plus (+) znajdujący się obok menu pulpitu, aby rozwinąć listę. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszy wiersz lub kolumnę, którą chcesz usunąć. Kliknij przycisk Usuń skojarzenia. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. PULPIT Kalibruje, konfiguruje, włącza i wyłącza dołączony pulpit graficzny. Dostosowywanie przycisków pulpitu Aby dostosować przyciski pulpitu, można skorzystać z procedury używanej przy dostosowywaniu przycisków myszy. Przyciskami pulpitu są przyciski na urządzeniu wskazującym używanym z pulpitem digitizera. Urządzenia wskazujące mają wiele kształtów, rozmiarów i konfiguracji przycisków. Można dostosować wszystkie przyciski urządzenia wskazującego oprócz pierwszego. Niektórzy producenci sprzętu stosują nieznacznie różniące się układy przycisków na urządzeniach wskazujących. Można rozpocząć od pierwszego przycisku w lewym górnym rogu i liczyć w dół i w prawo od 1 do F albo użyć innego schematu liczenia. UWAGA Ważne jest sprawdzenie przypisania przycisków i upewnienie się, że mapowane są właściwe przyciski. Konieczne może być odszukanie w instrukcji użytkownika, dołączonej do urządzenia wskazującego, informacji dotyczących umiejscowienia przycisków. Aby dostosować przyciski pulpitu, można skorzystać z procedury używanej przy dostosowywaniu przycisków myszy. Stare elementy interfejsu 279

288 Więcej informacji na temat dostosowywania przycisków pulpitu znajduje się w Przyciski myszy na stronie 274. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Tworzenie menu piktogramowych Celem menu piktogramowego jest zapewnienie obrazu, który może być wybrany zamiast tekstu. Można tworzyć, edytować i dodawać menu piktogramowe oraz slajdy piktogramowe. Okno dialogowe menu piktogramowego wyświetla obrazy w grupach po 20 oraz pole przewijanej listy po lewej stronie, w którym wyświetlane są nazwy lub tekst skojarzone z plikami slajdów. Jeżeli okno dialogowe menu piktogramowego zawiera więcej niż 20 slajdów, dodatkowe slajdy zostaną dodane do nowej strony. Przyciski Następny i Poprzedni są aktywowane, dzięki czemu można przeglądać strony obrazów. Poniżej znajduje się przykład menu piktogramowego. Menu piktogramowe można zdefiniować w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). W poniższej tabeli pokazano właściwości menu piktogramowego. Właściwości menu piktogramowego Układ rzutni sąsiadujących. Element panelu Właściwości Nazwa Opis Ciąg używany jest wyłącznie w edytorze CUI i nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika. Przykład Układ rzutni sąsiadujących Opis Tekst opisujący element, niewyświetlany w interfejsie użytkownika. 280 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

289 Właściwości menu piktogramowego Układ rzutni sąsiadujących. Element panelu Właściwości Aliasy Opis Określa aliasy menu piktogramowego. Kliknij przycisk [ ], aby otworzyć okno dialogowe Aliasy. Każdy alias w pliku CUI powinien być unikatowy i używany do programowego odwoływania się do menu piktogramowego. Przykład image_vporti W poniższej tabeli pokazano właściwości slajdu menu piktogramowego. Właściwości slajdu wycinka Cztery: Równe w menu piktogramowym Układ rzutni sąsiadujących Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst jest wyświetlany w polu listy po lewej stronie okna dialogowego menu piktogramowego. Nie może zawierać on znaków interpunkcyjnych z wyjątkiem łącznika (-) oraz podkreślenia (_). Przykład Cztery: Równe Nazwa polecenia Nazwa polecenia pojawiająca się w panelu Lista poleceń. Rzutnie sąsiadujące, Cztery: Równe Opis Tekst opisujący element, niewyświetlany w interfejsie użytkownika. Makro Makro polecenia. Ma ono składnię standardową dla makra. ^C^C-vports 4 ID elementu Etykieta jednoznacznie identyfikuje polecenie. MM_0427 Biblioteka slajdów Biblioteka slajdów jest plikiem składającym się z wielu slajdów, utworzonym za pomocą pliku slidelib.exe. acadlt Etykieta slajdu Nazwa slajdu zawartego w pliku biblioteki slajdów lub obraz slajdu zapisany osobno. vport-4 Stare elementy interfejsu 281

290 Jako piktogram może być użyty dowolny ze slajdów stworzonych przez program AutoCAD LT. Warto wziąć pod uwagę sugestie podane poniżej w trakcie przygotowania slajdów dla menu piktogramowego. Slajd powinien być prosty. Podczas wyświetlania menu piktogramowego należy poczekać, aż wyświetlone zostaną wszystkie obrazy przed dokonaniem ich wyboru. Jeżeli pokazywane są liczne złożone symbole, należy używać prostych, łatwych do rozpoznania obrazów, a nie pełnych interpretacji. Slajd powinien wypełniać całe pole piktogramu. Podczas tworzenia slajdu obrazu przed uruchomieniem polecenia wypełnij ekran obrazemwslajd. Jeśli piktogram jest szeroki i krótki albo długi i wąski, wówczas menu piktogramowe będzie wyglądało lepiej, gdy przed wykonaniem slajdu obraz zostanie wycentrowany na ekranie za pomocą polecenia NFRAGM. Piktogramy są wyświetlane w prostokątach o stosunku szerokości do wysokości równym 3:2. Jeśli obszar graficzny ma inne proporcje, utworzenie slajdów do wyświetlania piktogramów wycentrowanych w menu piktogramowym może być trudne. Podczas pracy z rzutniami układów, które zachowują stosunek 3:2, można ustawić odpowiednio rysunek. Będzie on wyglądał tak samo, gdy zostanie wyświetlony w menu piktogramowym. Należy pamiętać o przeznaczeniu obrazu. Nie należy używać obrazów do kompresji abstrakcyjnych koncepcji na symbole. Obrazy piktogramowe są bardzo użyteczne do wybierania symboli graficznych. Aby utworzyć slajd piktogramowy 1 W programie AutoCAD LT narysuj geometrię, która ma się pojawić na slajdzie. 2 Kliknij kartę Widok panel Przejdź lista rozwijana Zoom Środek. 3 W wierszu polecenia wprowadź wslajd. 4 W oknie dialogowym Zapisz jako slajd określ nazwę pliku. 5 Kliknij przycisk Zapisz i w razie potrzeby dodaj go do pliku biblioteki slajdów. Możesz skojarzyć ten slajd z nowym obrazem piktogramowym. Aby wyświetlić slajd piktogramowy 1 W wierszu polecenia wprowadź slajd. 2 W oknie dialogowym Wybierz plik slajdu przejrzyj slajdy i wybierz plik slajdu, który chcesz wyświetlić. 3 Kliknij Otwórz. 282 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

291 Plik slajdu powinien być wyświetlony w oknie rysunku. Wykonaj ponowne generowanie rysunku, aby usunąć wyświetlanie pliku slajdu. Aby utworzyć bibliotekę slajdów piktogramowych 1 Umieść wszystkie slajdy w jednym folderze, który ma być dodany do biblioteki slajdów. 2 Kliknij menu Start (Wszystkie) Programy Akcesoria Wiersz polecenia. 3 W wierszu polecenia systemu DOS wprowadź polecenie CD <położenie folderu slajdów>. Na przykład: CD c:\slajdy 4 W położeniu plików slajdów wprowadź polecenie: dir *.sld /b > <nazwa pliku>. Na przykład: dir *.sld /b > mojeslajdy Plik tekstowy zostanie utworzony z nazwami plików slajdów zawartych w bieżącym folderze. 5 Gdy plik tekstowy z nazwami wszystkich plików slajdów zostanie utworzony w bieżącym folderze, wprowadź <folder instalacyjny programu AutoCAD LT>\slidelib.exe <nazwa pliku biblioteki slajdów> < <plik tekstowy z nazwami slajdów>. Przykładowo, C:\Program Files\AutoCAD LT 2012\slidelib.exe myslidelib < myslides 6 Po zakończeniu zamknij okno systemu DOS. OSTRZEŻENIE Po utworzeniu biblioteki slajdów przenieś poszczególne pliki slajdów w bezpieczne miejsce, aby uniemożliwić ich przypadkowe usunięcie. Jest to ważne, jeśli kiedyś zajdzie potrzeba ponownego utworzenia biblioteki slajdów. Aby utworzyć menu piktogramowe i przypisać slajd piktogramowy 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok listy Klasyczne, aby ją rozwinąć. 3 Na liście Klasyczne kliknij prawym przyciskiem myszy Menu piktogramowe. Kliknij Nowe menu piktogramowe. Stare elementy interfejsu 283

292 Nowe menu piktogramowe (o nazwie MenuPiktogramowe1) zostanie umieszczone na dole drzewa Menu piktogramowe. 4 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy MenuPiktogramowe1. Kliknij prawym przyciskiem myszy MenuPiktogramowe1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Następnie podaj nową nazwę obrazu. Kliknij opcję MenuPiktogramowe1 i poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę menu piktogramowego, aby przeprowadzić edycję jego nazwy w miejscu. 5 W panelu Lista poleceń przeciągnij polecenie do nowego menu piktogramowego w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. 6 W panelu Właściwości wprowadź właściwości nowego slajdu piktogramowego w następujący sposób: W polu Nazwa podaj tekst, który będzie wyświetlany w polu listy piktogramów. W polu Opis podaj opis piktogramu. W polu Biblioteka slajdów wprowadź nazwę biblioteki slajdów piktogramowych zawierającej piktogram. Biblioteka slajdów piktogramowych musi znajdować się w jednym z folderów definiujących ścieżkę poszukiwania plików pomocniczych. Jeśli zamiast biblioteki slajdów dysponujesz plikiem slajdów piktogramowych, podaj jego nazwę w polu biblioteki slajdów piktogramowych. W polu Etykieta slajdu wprowadź nazwę pliku slajdów piktogramowych zawartych w bibliotece slajdów podaną na liście w polu Biblioteka slajdów. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. WSLAJD Tworzy plik slajdu bieżącej rzutni modelu lub bieżącego układu. SLAJD Wyświetla w bieżącej rzutni plik slajdu obrazu. 284 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

293 Dostosowywanie obszarów roboczych Można dostosować obszary robocze, aby tworzyły środowisko rysunkowe, w którym są wyświetlane jedynie wybrane polecenia paska narzędzi szybkiego dostępu, pasków narzędzi, menu, kart wstążki i palet. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego Opcje dostosowywania obszarów roboczych obejmują tworzenie obszarów roboczych za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), zmianę właściwości obszaru roboczego i wyświetlanie paska narzędzi we wszystkich obszarach roboczych. Tworzenie i modyfikowanie obszarów roboczych bez użycia edytora Dostosuj interfejs użytkownika Najprostszą metodą utworzenia lub zmiany elementów interfejsu użytkownika w obszarze roboczym jest dostosowywanie bezpośrednio w oknie aplikacji. Z poziomu okna aplikacji można sterować wyświetlaniem i wyglądem kilku najczęściej używanych elementów interfejsu użytkownika. Po dostosowaniu obszaru roboczego zmiany można zapisać w istniejącym lub nowym obszarze roboczym, używając polecenia ZAPISZPR. Dostęp do obszaru roboczego można uzyskać zawsze, gdy zachodzi potrzeba rysowania w tym środowisku obszaru roboczego. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania obszarów roboczych bez użycia Edytora dostosowywania interfejsu użytkownika, zobacz sekcję Sterowanie elementami interfejsu użytkownika poza edytorem CUI na stronie 298. Tworzenie i modyfikowanie obszarów roboczych za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można tworzyć lub modyfikować obszary robocze, stosując dokładne właściwości skojarzone z oknami aplikacji i rysowania oraz elementami interfejsu użytkownika (pasek narzędzi szybkiego dostępu, paski narzędzi, menu, karty wstążki i palety). Dostosowywanie obszaru roboczego odbywa się poprzez wybranie obszaru roboczego w węźle Obszary robocze dostępnego w panelu Dostosowywanie w. Zostaną wyświetlone panele Elementy obszaru roboczego i Właściwości. Aby zmodyfikować obszar roboczy, kliknij przycisk Dostosowywanie obszarów roboczych dostępny w panelu Elementy obszaru roboczego. Dostosowywanie obszarów roboczych 285

294 Aby uzyskać więcej informacji na temat dostosowywania obszarów roboczych za pomocą edytora Dostosuj interfejs użytkownika, zobacz sekcję Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI na stronie 301. Po kliknięciu przycisku Dostosowywanie obszarów roboczych dostępnego w panelu Elementy obszaru roboczego w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> zostanie wyświetlona lista elementów interfejsu użytkownika, które można dodać do modyfikowanego obszaru roboczego. We wczytanym pliku CUIx obok każdego elementu interfejsu użytkownika są wyświetlane pola wyboru. Pola wyboru umożliwiają dodawanie lub usuwanie elementów interfejsu użytkownika z obszaru roboczego. Zmiana właściwości obszaru roboczego W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można zdefiniować właściwości obszaru roboczego, takie jak nazwa, opis oraz czy karta Model lub układ jest wyświetlana itd. W 286 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

295 następnej tabeli podano właściwości klasycznego obszaru roboczego programu AutoCAD LT wyświetlane w panelu Właściwości. Właściwości klasycznego obszaru roboczego programu AutoCAD LT Element panelu Właściwości Nazwa Opis Tekst jest wyświetlany w polu rozwijanym na pasku narzędzi Obszary robocze, w wierszu polecenia PRZESROBOCZA, w obszarze pozycji Obszary robocze menu Narzędzia i w edytorze CUI. Przykład AutoCAD LT Classic Opis Tekst opisujący obszar roboczy; nie jest wyświetlany w interfejsie użytkownika. Uruchomienie Określa elementy, które zostaną wyświetlone, tj.: karta Model, karta ostatniego aktywnego układu lub karta bieżącego aktywnego układu w rysunku, podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Model Paski menu Określa, czy menu jest wyświetlane podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Włącz Paski stanu Określa, czy pasek stanu okna rysunku lub aplikacji jest wyświetlany podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Dostępne opcje: Tylko aplikacji, Wszystkie wyłączone, Wszystkie włączone lub Tylko pasek stanu rysunku. Tylko aplikacji Karty układu/modelu Określa, czy karty układu/modelu będą widoczne w oknie rysunku podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Włącz Paski przewijania Określa, czy paski przewijania będą widoczne podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Włącz Importowanie obszaru roboczego do głównego pliku CUIx Użytkownik może zaimportować obszar roboczy do głównego pliku CUIx za pomocą karty Przenoszenie dostępnej w edytorze Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Aby ustawić Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 287

296 obszar roboczy jako bieżący, obszary robocze w częściowo wczytanym pliku CUIx należy przesłać do pliku głównego CUIx. Ustawianie domyślnego obszaru roboczego Obszary robocze w pliku CUIx mogą być oznaczane jako domyślne. Określa to, który obszar roboczy w pliku CUIx powinien zostać przywrócony podczas wczytywania pliku CUIx do programu po raz pierwszy lub po wczytaniu pliku CUIx za pomocą polecenia WCZYTAJCUI. Ustawianie obszaru roboczego jako bieżącego Po utworzeniu lub zmodyfikowaniu obszaru roboczego należy go ustawić jako obszar bieżący, zanim za jego pomocą będzie można sterować wyświetlaniem interfejsu użytkownika. Obszary robocze można ustawiać jako bieżące za pomocą interfejsu użytkownika lub edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Z poziomu interfejsu użytkownika obszar roboczy można ustawić jako bieżący za pomocą paska narzędzi Obszary robocze, przycisku Przełączanie pomiędzy obszarami roboczymi dostępnego na pasku stanu, menu Narzędzia oraz polecenia PRZESROBOCZA. Można również użyć przełącznika wiersza polecenia /w, aby ustawić obszar roboczy jako bieżący po dwukrotnym kliknięciu skrótu na pulpicie uruchamiającego program AutoCAD LT. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących przełączników wiersza polecenia zobacz sekcję Dostosowywanie uruchamiania w Podręczniku użytkownika. Tworzenie obszaru roboczego za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij prawym przyciskiem myszy węzeł drzewa Obszary robocze i wybierz polecenie Nowy obszar roboczy. Nowy pusty obszar roboczy (o nazwie Obszarroboczy1) jest umieszczany u dołu drzewa obszarów roboczych. 288 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

297 3 Aby zmienić nazwę obszaru roboczego, wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy Obszarroboczy1. Kliknij prawym przyciskiem myszy Obszarroboczy1. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Następnie wprowadź nazwę nowego obszaru roboczego. Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę Obszarroboczy1 i poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę obszaru roboczego, aby edytować nazwę lokalnie. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Dostosuj obszar roboczy. 5 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa, aby go rozwinąć. UWAGA Obok pasków narzędzi szybkiego dostępu, kart wstążek, pasków narzędzi, menu i węzłów częściowych plików CUIx są teraz wyświetlane pola wyboru, co ułatwia dodawanie elementów do obszaru roboczego. 6 Kliknij pole wyboru dostępne obok każdego elementu interfejsu użytkownika, który chcesz dodać do obszaru roboczego. Wybrane elementy interfejsu użytkownika zostaną dodane do obszaru roboczego. 7 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Zakończ. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 289

298 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Zapisywanie lub tworzenie obszaru roboczego za pomocą interfejsu użytkownika Wykonaj jedną z poniższych czynności: Zapisywanie obszaru roboczego za pomocą paska narzędzi Obszary robocze 1 Prawym przyciskiem myszy kliknij jeden z widocznych pasków narzędzi wyświetlanych w interfejsie użytkownika i wybierz pozycję Obszary robocze. Po lewej stronie każdego wyświetlanego paska narzędzi widoczny jest znacznik wyboru. 2 Na pasku narzędzi Obszary robocze kliknij listę rozwijaną i wybierz polecenie Zapisz bieżący jako. 3 W oknie dialogowym Zapisz obszar roboczy w polu Nazwa wprowadź nazwę, aby utworzyć nowy obszar roboczy lub wybrać z listy rozwijanej obszar, który zostanie zastąpiony. 290 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

299 4 Aby utworzyć lub zmodyfikować obszar roboczy, kliknij Zapisz. Zapisywanie obszaru roboczego za pomocą paska stanu 1 Na pasku stanu kliknij ikonę Przełączanie pomiędzy obszarami roboczymi. Kliknij opcję Zapisz bieżącą jako. 2 W oknie dialogowym Zapisz obszar roboczy w polu Nazwa wprowadź nazwę, aby utworzyć nowy obszar roboczy lub wybrać z listy rozwijanej obszar, który zostanie zastąpiony. 3 Aby utworzyć lub zmodyfikować obszar roboczy, kliknij Zapisz. UWAGA Obszar roboczy można również zapisać z poziomu paska narzędzi szybkiego dostępu. Aby zmienić właściwości obszaru roboczego 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij obszar roboczy, którego właściwości chcesz zmienić. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 291

300 3 W panelu Właściwości wykonaj dowolne spośród następujących czynności: W polu Nazwa wprowadź nazwę obszaru roboczego. W polu Opis podaj opis. W polu Uruchomienie wybierz jedną z opcji: Model, Układ, Nie zmieniaj. W polu Pasek menu wybierz opcję (Włącz, Wyłącz). W polu Pasek stanu wybierz opcję (Wszystkie wyłączone, Tylko aplikacji, Wszystkie włączone lub Tylko pasek stanu rysunku). W polu Karta układu/modelu wybierz jedną z opcji: Włącz, Wyłącz, Nie zmieniaj. W polu Paski przewijania wybierz jedną z opcji: Włącz, Wyłącz, Nie zmieniaj. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby powielić obszar roboczy 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy obszar roboczy, który chcesz powielić. Kliknij polecenie Powiel. 292 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

301 Powielony obszar roboczy (o nazwie Kopia <nazwa obszaru roboczego>) jest umieszczany u dołu węzła drzewa obszarów roboczych. 4 Aby zmienić nazwę powielonego obszaru roboczego, wykonaj jedną z poniższych czynności: Podaj nową nazwę zamiast domyślnej nazwy Kopia <nazwa obszaru roboczego>. Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę Kopia <nazwa obszaru roboczego>. Kliknij przycisk Zmień nazwę. Podaj nową nazwę obszaru roboczego. Kliknij prawym przyciskiem nazwę Kopia <nazwa obszaru roboczego>, poczekaj, a następnie kliknij ponownie nazwę obszaru roboczego, aby przeprowadzić edycję nazwy w miejscu. 5 Zmodyfikuj obszar roboczy według potrzeb. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Ustawianie obszaru roboczego jako bieżącego za pomocą interfejsu użytkownika Wykonaj jedną z poniższych czynności: Ustawianie bieżącego obszaru roboczego za pomocą paska narzędzi Obszary robocze Na pasku narzędzi Obszary robocze kliknij listę rozwijaną i wybierz obszar roboczy, który zostanie ustawiony jako bieżący. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 293

302 Jeśli pasek narzędzi Obszary robocze nie zostanie wyświetlony, prawym przyciskiem myszy kliknij jeden z widocznych pasków narzędzi wyświetlanych w interfejsie użytkownika i wybierz pozycję Obszary robocze. Ustawianie bieżącego obszaru roboczego za pomocą paska stanu Na pasku stanu kliknij ikonę Przełączanie pomiędzy obszarami roboczymi. Następnie kliknij obszar roboczy, który chcesz ustawić jako bieżący UWAGA Obszar roboczy można również ustawić z poziomu paska narzędzi szybkiego dostępu. Ustawianie obszaru roboczego jako bieżącego za pomocą menu Narzędzia dostępnego na pasku menu Na pasku narzędzi Obszary robocze kliknij menu Narzędzia Obszary robocze, aby wybrać obszar roboczy, który zostanie ustawiony jako bieżący. Ustawianie obszaru roboczego jako bieżącego za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy obszar roboczy, który chcesz ustawić jako bieżący. Kliknij przycisk Ustaw jako bieżącą. 294 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

303 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Przywracanie klasycznego obszaru roboczego Na pasku stanu kliknij pozycję Przełączanie pomiędzy obszarami roboczymi. Kliknij AutoCAD LT wersja standardowa. Aby ustawić obszar roboczy jako domyślny 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy obszar roboczy, który chcesz ustawić jako domyślny. Kliknij przycisk Ustaw domyślne. 4 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby przywrócić obszar roboczy za pomocą przełącznika wiersza polecenia 1 Na pulpicie Windows kliknij ikonę programu prawym przyciskiem myszy. Kliknij Właściwości. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 295

304 2 W programie AutoCAD LT, w oknie dialogowym Właściwości, na karcie Skrót, w polu Docelowy dokonaj edycji parametrów przełącznika przy użyciu następującej składni: litera dysku:\nazwaścieżki\acadlt.exe [/przełącznik nazwa ] Wprowadź na przykład d:\autocad LT 2012\acadlt.exe /w MójObszarRoboczy 3 Kliknij OK. 296 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

305 Importowanie obszaru roboczego do głównego pliku CUIx 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. Karta Przenoszenie jest wyświetlana razem z głównym plikiem CUIx w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> (po lewej stronie). 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Przenoszenie, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> (po prawej stronie) kliknij przycisk Otwórz plik dostosowywania. 3 W oknie dialogowym Otwórz znajdź i wybierz plik dostosowywania zawierający obszar roboczy, który chcesz dodać do głównego pliku CUIx. 4 W panelu Dostosowywania w <nazwa pliku> (po prawej stronie) przeciągnij obszar roboczy z pliku CUIx do węzła Obszary robocze w głównym pliku CUIx w panelu Dostosowywania w <nazwa pliku> (po lewej stronie). 5 Kliknij przycisk Zastosuj. Przegląd dostosowywania obszaru roboczego 297

306 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. WCZYTAJCUI Wczytuje plik CUIx. USUŃCUI Usuwa z pamięci plik CUIx. PRZESROBOCZA Tworzy, modyfikuje i zapisuje obszary robocze oraz wybiera bieżący obszar roboczy. ZAPISZPR Zapisuje obszar roboczy. Zmienne systemowe WSCURRENT W wierszu polecenia zwraca nazwę bieżącego obszaru roboczego i ustawia obszar roboczy jako bieżący. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika poza edytorem CUI Obszary robocze można tworzyć i modyfikować z poziomu interfejsu użytkownika, funkcje te są jednak w pewnym stopniu ograniczone. 298 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

307 Za pomocą edytora CUI można dostosowywać następujące elementy interfejsu użytkownika dostępne w obszarze roboczym: pasek narzędzi szybkiego dostępu Karty wstążki Paski narzędzi Palety Sterowanie wyświetlaniem paska narzędzi szybkiego dostępu Dostosowywanie paska narzędzi szybkiego dostępu bez użycia edytora Dostosuj interfejs użytkownika jest ograniczone do sterowania ustawieniem paska narzędzi szybkiego dostępu względem wstążki i dodawania lub usuwania poleceń. Aby umieścić i dostosować pasek narzędzi szybkiego dostępu, prawym przyciskiem myszy kliknij pasek narzędzi szybkiego dostępu lub kliknij przycisk Dostosuj znajdujący się po prawej stronie paska narzędzi szybkiego dostępu. Po naciśnięciu przycisku Dostosuj zostanie wyświetlone menu pozwalające na dodawanie lub usuwanie poleceń aktualnie przypisanych do paska narzędzi szybkiego dostępu. Istnieje również możliwość dodawania przycisków na wstążce paska narzędzi szybkiego dostępu. Za pomocą edytora CUI można tworzyć nowe paski narzędzi szybkiego dostępu i przypisywać je do obszaru roboczego. Aby utworzyć nowy pasek narzędzi szybkiego dostępu, zobacz sekcję Paski narzędzi szybkiego dostępu na stronie 144. Sterowanie wyświetlaniem paneli wstążki i kart na wstążce Za pomocą menu skrótów wstążki można również sterować wyświetlaniem paneli wstążki i kart. Można wyświetlać jedną z kart wstążki przypisaną do bieżącego obszaru roboczego lub jeden z paneli wstążki przypisany do aktywnej karty wstążki. Aby sterować przypisaniem kart wstążki i paneli do bieżącego obszaru roboczego, zobacz sekcję Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI na stronie 301. Sterowanie wyświetlaniem pasków narzędzi Paski narzędzi można wyświetlać za pomocą menu skrótów paska narzędzi i menu Narzędzia dostępnego na pasku menu. W tym celu należy wybrać pasek narzędzi, który zostanie wyświetlony. W menu Narzędzia podmenu Paski narzędzi zawiera wszystkie paski narzędzi we wczytanych plikach CUIx. Za pomocą edytora CUI można tworzyć nowe paski narzędzi i przypisywać do obszaru roboczego oraz wyświetlać je w nim. Ponadto można modyfikować istniejące paski narzędzi w celu wyświetlania często używanych poleceń. Aby uzyskać informacje na temat tworzenia Sterowanie elementami interfejsu użytkownika poza edytorem CUI 299

308 i modyfikowania pasków narzędzi, zobacz sekcję Tworzenie i edycja pasków narzędzi na stronie 194. Sterowanie wyświetlaniem palet Palety można wyświetlać za pomocą wstążki, menu Narzędzia dostępnego na pasku menu lub poprzez wpisanie polecenia. Po wyświetleniu palety za pomocą okna aplikacji można sterować wieloma jej aspektami wizualnymi. Można określić położenie, rozmiar, przezroczystość i dokowanie palety. Aby uzyskać więcej informacji dotyczących sterowania wyświetlaniem palety, zobacz sekcję Określanie zachowania okien dokowalnych w Podręczniku użytkownika. Patrz także: Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI na stronie 301 Wyświetlanie paska narzędzi szybkiego dostępu nad lub pod wstążką z poziomu interfejsu użytkownika 1 Kliknij prawym przyciskiem myszy pasek narzędzi szybkiego dostępu. 2 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Kliknij polecenie Pokaż pasek narzędzi szybkiego dostępu pod wstążką, aby wyświetlić pasek narzędzi szybkiego dostępu pod wstążką. Kliknij polecenie Pokaż pasek narzędzi szybkiego dostępu nad wstążką, aby wyświetlić pasek narzędzi szybkiego dostępu nad wstążką. Wyświetlanie pasków narzędzi za pomocą interfejsu użytkownika Wykonaj jedną z poniższych czynności: Na pasku menu kliknij menu Narzędzia Paski narzędzi i kliknij jeden z pasków narzędzi wyświetlonych na liście. Jeśli pasek menu nie jest wyświetlony, na pasku narzędzi szybkiego dostępu kliknij przycisk Dostosuj. Kliknij polecenie Pokaż pasek menu. Prawym przyciskiem myszy kliknij widoczny pasek narzędzi i kliknij jeden z pasków narzędzi wyświetlonych na liście. Sterowanie wyświetlaniem kart wstążki i paneli na wstążce z poziomu interfejsu użytkownika 1 Prawym przyciskiem myszy kliknij wstążkę. 300 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

309 2 Wykonaj jedną z poniższych czynności: Kliknij pozycję Karty, a następnie kartę wstążki, aby wyświetlić ją lub ukryć. Kliknij pozycję Panele, a następnie panel wstążki, aby wyświetlić go lub ukryć. Wyświetlanie palet za pomocą interfejsu użytkownika Wykonaj jedną z poniższych czynności: Na wstążce na karcie Widok panel Palety kliknij przyciski, aby wyświetlić żądaną paletę. Na pasku menu kliknij menu Narzędzia Palety i kliknij żądaną paletę. W wierszu polecenia wprowadź polecenie, aby wyświetlić żądaną paletę i naciśnij klawisz Enter. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Zmienne systemowe MENUBAR Steruje wyświetlaniem paska menu. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI Edytor Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) zapewnia szeroką gamę opcji umożliwiających tworzenie i modyfikowanie elementów wyświetlanych za pomocą obszarów roboczych. Za pomocą edytora CUI można dostosowywać następujące elementy interfejsu użytkownika dostępne w obszarze roboczym: Okna aplikacji i rysowania pasek narzędzi szybkiego dostępu Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 301

310 Karty wstążki Paski narzędzi Menu Palety Sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu użytkownika w oknach aplikacji i rysowania Obszary robocze umożliwiają sterowanie wyświetlaniem elementów interfejsu użytkownika takich jak paski narzędzi i paski menu. Obszar roboczy głównie zapewnia dostęp do pasków narzędzi, menu, kart wstążki i palet, można jednak również używać go do sterowania elementami interfejsu użytkownika okna aplikacji i rysowania. Sterowanie za pomocą obszaru roboczego obejmuje następujące aspekty: Która karta układu jest ustawiona jako bieżąca podczas ponownego otwarcia rysunku Wyświetlanie paska menu. Wyświetlanie pasków stanu aplikacji i rysunku. Wyświetlanie kart układu wzdłuż dolnej części okna rysunku. Wyświetlanie pasków przewijania w oknie rysunku Sterowanie wyświetlaniem paska narzędzi szybkiego dostępu Pasek narzędzi szybkiego dostępu, który jest wyświetlany w oknie aplikacji, jest sterowany za pomocą bieżącego obszaru roboczego. Obszar roboczy nie steruje bezpośrednio wyświetlaniem poleceń na pasku narzędzi szybkiego dostępu, ale steruje wyświetlaniem pasków narzędzi szybkiego dostępu we wczytywanych plikach CUIx. Aby uzyskać informacje na temat zmiany pasków narzędzi szybkiego dostępu, zobacz sekcję Paski narzędzi szybkiego dostępu na stronie 144. Sterowanie wyświetlaniem kart wstążki i paneli na wstążce Sterowanie kolejnością i wyświetlaniem kart wstążki oraz paneli na wstążce odbywa się za pomocą obszarów roboczych. W panelu Elementy obszaru roboczego można dodawać karty wstążki i skojarzone panele oraz określać ich kolejność. Panele wstążki są dodawane do karty wstążki przy użyciu panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku>. Po przypisaniu kart wstążki do obszaru roboczego można sterować domyślnym wyświetlaniem i zachowaniem kart wstążki i paneli za pomocą panelu Właściwości. Z poziomu panelu Właściwości można ustawiać opcję Grupa palet narzędzi dla karty wstążki, a także określić orientację albo porządek zmiany wielkości dla panelu wstążki. Aby uzyskać 302 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

311 informacje na temat tworzenia i zmieniania elementów wstążki, zobacz sekcję Wstążka na stronie 150 w Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika na stronie 142. Sterowanie wyświetlaniem pasków narzędzi Można określać, które paski narzędzi są wyświetlane oraz sterować ich ustawieniem w oknie aplikacji (czy są one ruchome czy zadokowane i gdzie znajdują się w oknie aplikacji). Panel Elementy obszaru roboczego umożliwia dodawane pasków narzędzi, a panel Właściwości pozwala na sterowanie ich wyglądem. Aby uzyskać informacje na temat tworzenia i zmieniania pasków narzędzi, zobacz sekcję Paski narzędzi na stronie 194 w Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika na stronie 142. Sterowanie wyświetlaniem menu na pasku menu Menu i kolejnością ich wyświetlania na pasku menu można sterować tylko za pomocą panelu Elementy obszaru roboczego. Domyślnie pasek menu nie jest wyświetlany, gdy jest wyświetlana wstążka. Aby wyświetlać pasek menu nad wstążką, ustaw wartość zmiennej systemowej MENUBAR wynoszącą 1. Można również wybrać wartość Wł. dla właściwości obszaru roboczego Pasek menu, aby wyświetlać pasek menu zawsze, gdy obszar roboczy jest ustawiany jako domyślny. Aby uzyskać informacje na temat tworzenia i zmieniana menu rozwijanych, zobacz sekcję Menu rozwijane i menu skrótów na stronie 216 w Dostosowywanie elementów interfejsu użytkownika na stronie 142. Sterowanie wyświetlaniem palet Konfiguracja obszarów roboczych umożliwia sterowanie wyświetlaniem, położeniem i wyglądem palet w oknie aplikacji. Palety mogą być ruchome lub zadokowane. W przeciwieństwie do paneli wstążek, kart wstążek i menu palety są dostępne w każdym obszarze roboczym. Za pomocą obszaru roboczego można włączać i wyłączać palety. Właściwości wyświetlania palet są modyfikowane za pomocą paneli Elementy obszaru roboczego i Właściwości. Aby uzyskać informacje na temat sterowania paletami za pomocą obszarów roboczych, zobacz Sterowanie wyglądem palet na stronie 317. Wyświetlanie paska narzędzi szybkiego dostępu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 303

312 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Dostosuj obszar roboczy. 5 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Paski narzędzi szybkiego dostępu lub węzła drzewa Częściowe pliki dostosowywania, aby go rozwinąć. 6 Kliknij pole wyboru znajdujące się paska narzędzi szybkiego dostępu, aby go dodać do obszaru roboczego. 7 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Zakończ. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany mogły być wyświetlone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. 304 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

313 Wyświetlanie paska narzędzi szybkiego dostępu nad lub pod wstążką z poziomu edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij węzeł drzewa Pasek narzędzi szybkiego dostępu. 5 W panelu Właściwości kliknij pole Orientacja i na liście rozwijanej wybierz opcję Nad lub Pod. Wybranie opcji Nad powoduje wyświetlenie paska narzędzi szybkiego dostępu nad wstążką; wybranie opcji Pod powoduje wyświetlenie paska narzędzi szybkiego dostępu pod wstążką 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Wyświetlanie kart wstążki z poziomu edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 305

314 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Dostosuj obszar roboczy. 5 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Karty wstążki lub węzła drzewa Częściowe pliki dostosowywania, aby go rozwinąć. 6 Kliknij pole wyboru dostępne obok każdej karty wstążki, którą chcesz dodać do obszaru roboczego. W panelu Elementy obszaru roboczego wybrane elementy zostaną dodane do obszaru roboczego. 7 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Zakończ. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany mogły być wyświetlone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. 306 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

315 Aby zmienić położenie karty wstążki na wstążce 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy zawierający kartę wstążki, której położenie chcesz zmienić. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Karty wstążki, aby go rozwinąć. 5 Przeciągnij kartę wstążki do nowego położenia. Pasek podziału pokazuje nowe położenie karty wstążki. 6 Gdy linia podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawiona karta wstążki, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany zostały wyświetlone. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić położenie panelu wstążki na karcie wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 307

316 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Karty wstążki, aby go rozwinąć. 5 Kliknij znak plus (+) obok węzła karty wstążki zawierającej panel wstążki, którego położenie chcesz zmienić, aby go rozwinąć. 6 Przeciągnij panel wstążki do nowego położenia. Pasek podziału pokazuje nowe położenie panelu wstążki. 7 Gdy linia podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawiony panel wstążki, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany zostały wyświetlone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Sterowanie wyświetlaniem kart wstążki na wstążce 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy zawierający kartę wstążki, którą chcesz zmienić. 308 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

317 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Karty wstążki, aby go rozwinąć. 5 Wybierz kartę wstążki, którą chcesz zmienić. 6 W panelu Właściwości wykonaj dowolne spośród następujących czynności: W polu Pokaż wybierz opcję (Tak lub Nie). W polu Grupa palet narzędzi wybierz jedną z dostępnych grup palet narzędzi. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby określić wyświetlanie paneli wstążki dla karty wstążki 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy zawierający kartę wstążki, dla której chcesz zmienić właściwości paneli wstążki. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Karty wstążki, aby go rozwinąć. 5 Kliknij znak plus (+) obok karty wstążki, dla której chcesz zmienić właściwości paneli wstążki. 6 Wybierz panel wstążki, który chcesz zmienić. 7 W panelu Właściwości wykonaj dowolne spośród następujących czynności: W polu Pokaż wybierz opcję (Tak lub Nie). W polu Orientacja wybierz opcję (Zamocowany lub Ruchomy). Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 309

318 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Kojarzenie grupy palet narzędzi z kartą wstążki 1 W wierszu polecenia wprowadź polecenie paletynarzędzi. 2 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 3 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 4 Wybierz obszar roboczy zawierający kartę wstążki, do której ma zostać przypisana grupa palet narzędzi. 5 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) obok węzła Karty wstążki, aby go rozwinąć. 6 Wybierz kartę wstążki, do której ma zostać przypisana grupa palet narzędzi. 7 W panelu Właściwości, w polu Grupa palet narzędzi kliknij strzałkę skierowaną w dół i wybierz grupę palet narzędzi, która zostanie przypisana do karty wstążki. UWAGA Okno Palety narzędzi musi być wyświetlone, aby można przypisać grupę palety narzędzi do karty wstążki. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Wyświetlanie pasków narzędzi za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 310 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

319 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Dostosuj obszar roboczy. 5 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Paski narzędzi lub węzła drzewa Częściowe pliki dostosowywania, aby go rozwinąć. 6 Kliknij pole wyboru dostępne obok każdego paska narzędzi, który chcesz dodać do obszaru roboczego. W panelu Elementy obszaru roboczego wybrane elementy zostaną dodane do obszaru roboczego. 7 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Zakończ. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 311

320 UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany mogły być wyświetlone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Aby zmienić właściwości paska narzędzi 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij obszar roboczy zawierający pasek narzędzi, który chcesz zmodyfikować. 3 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Paski narzędzi, aby go rozwinąć. 4 Wybierz pasek narzędzi, który chcesz zmodyfikować. 312 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

321 5 W panelu Właściwości wykonaj dowolne spośród następujących czynności: W oknie Orientacja wybierz opcję (Ruchomy, Góra, Dół, Lewa lub Prawa). W oknie Domyślne położenie X wprowadź liczbę. Wartość 0 oznacza położenie paska narzędzi przy lewej krawędzi ekranu. Im większa jest ta wartość, tym dalej pasek narzędzi jest odsunięty w lewo. (Dostępne, tylko gdy dla opcji Orientacja jest wybrane ustawienie Ruchoma). W oknie Domyślne położenie Y wprowadź liczbę. Wartość 0 oznacza położenie paska narzędzi przy górnej krawędzi ekranu. Im większa jest ta wartość, tym dalej pasek narzędzi jest odsunięty w dół. (Dostępne, tylko gdy dla opcji Orientacja jest wybrane ustawienie Ruchoma). W polu Rzędy wprowadź liczbę. Podaj liczbę oznaczającą możliwą liczbę wierszy, w których będą zawijane przyciski na pasku narzędzi. Wartością domyślną jest 0. (Dostępne, tylko gdy dla opcji Orientacja jest wybrane ustawienie Ruchoma). 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Wyświetlanie menu na pasku menu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Dostosuj obszar roboczy. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 313

322 5 W panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła drzewa Menu lub węzła drzewa Częściowe pliki dostosowywania, aby go rozwinąć. 6 Kliknij pole wyboru dostępne obok każdego menu, które chcesz dodać do obszaru roboczego. W panelu Elementy obszaru roboczego wybrane elementy zostaną dodane do obszaru roboczego. 7 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij Zakończ. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany mogły być wyświetlone. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. 314 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

323 Zmiana położenia menu na pasku menu 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) obok węzła Menu, aby go rozwinąć. 5 Przeciągnij menu rozwijane do nowego położenia. Pasek podziału pokazuje nowe położenie menu rozwijanego. 6 Gdy pasek podziału znajdzie się na miejscu, w którym ma być wstawione menu, zwolnij przycisk urządzenia wskazującego. UWAGA Upewnij się, że obszar roboczy jest ustawiony jako bieżący, aby zmiany mogły być wyświetlone. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. Sterowanie elementami interfejsu użytkownika w edytorze CUI 315

324 Wyświetlanie palety za pomocą edytora CUI 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij znak plus (+) obok węzła Obszary robocze, aby go rozwinąć. 3 Wybierz obszar roboczy, który chcesz zmodyfikować. 4 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) znajdujący się obok węzła Palety, aby go rozwinąć. 5 Wybierz paletą, która będzie wyświetlana. 6 W panelu Właściwości w obszarze Wygląd w polu Pokaż kliknij listę rozwijaną i wybierz pozycję Pokaż. 7 Kliknij przycisk Zastosuj. 316 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

325 Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Sterowanie wyglądem palet Wyświetlaniem i wyglądem palet można sterować za pomocą obszarów roboczych. Z poziomu okna aplikacji wiele okien, zwanych paletami, można zadokować, zakotwiczyć lub zapewnić możliwość ich przestawiania. Można definiować rozmiar, położenie lub wygląd tych okien, zmieniając ich właściwości w panelu Elementy obszaru roboczego, w oknie edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Do okien dokowanych należą: Wiersz polecenia DesignCenter Odnośniki Menedżer właściwości warstw Menedżer zestawów znaczników Właściwości Kalkulator Wstążka Paleta narzędzi W poniższej tabeli przedstawiono właściwości wyświetlane w panelu Właściwości dla palety w edytorze CUI oraz jako przykład wartości domyślne okna Palety narzędzi w klasycznym obszarze roboczym programu AutoCAD LT. Właściwości okna Palety narzędzi w klasycznym obszarze roboczym programu AutoCAD LT Element panelu Właściwości Pokaż Opis Stan widoczności palety Dostępne opcje: Nie, Tak lub Nie zmieniaj. Opcja Nie zmieniaj umożliwia zachowanie ostatnio użytego stanu palety podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Przykład Tak Sterowanie wyglądem palet 317

326 Właściwości okna Palety narzędzi w klasycznym obszarze roboczym programu AutoCAD LT Element panelu Właściwości Orientacja Opis Ekranowy stan palety: zamocowana lub ruchoma. Dostępne są opcje: Ruchomy, Góra, Dół, Lewo, Prawo lub Nie zmieniaj. Opcja Nie zmieniaj umożliwia zachowanie ostatnio użytego stanu palety podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Niektóre palety, takie jak wiersz polecenia, również obsługują położenie mocowania u góry lub u dołu. Przykład Ruchomy Dozwolone dokowanie Steruje możliwością mocowania okien za pomocą przeciągania okna do jednego z wyznaczonych obszarów mocowania. Dostępne opcje: Nie, Tak lub Nie zmieniaj. Opcja Nie zmieniaj umożliwia zachowanie ostatnio użytego ustawienia palety podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Tak Autoukrywanie Określa, czy paleta mocowana zwija się, gdy nie jest używana. Dostępne są opcje: Włącz, Wyłącz lub Nie zmieniaj. Opcja Nie zmieniaj umożliwia zachowanie ostatnio użytego ustawienia palety podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Wyłącz Użyj przezroczystości Określa, czy paleta sprawia wrażenie przezroczystej. Dostępne opcje: Nie, Tak lub Nie zmieniaj. Opcja Nie zmieniaj umożliwia zachowanie ostatnio użytego ustawienia palety podczas przywracania lub ustawiania obszaru roboczego jako bieżącego. Nie Stopień przezroczystości Steruje sposobem wyświetlania nieprzezroczystej palety. Dopuszczalne są wartości z zakresu od 0 do Grupa domyślna Określa, które zdefiniowane przez użytkownika grupy palet powinny być wyświetlane. Wszystkie palety Wysokość Określa wysokość palety, gdy jest ruchoma. 598 Szerokość Określa szerokość palety, gdy jest ruchoma Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

327 Aby zmienić właściwości palety 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Interfejs użytkownika. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Dostosuj, w panelu Dostosowywanie w <nazwa pliku> kliknij obszar roboczy zawierający paletę, którą chcesz zmodyfikować. 3 W panelu Elementy obszaru roboczego kliknij znak plus (+) obok węzła Palety, aby go rozwinąć. 4 Kliknij paletę, którą chcesz zmodyfikować. 5 W panelu Właściwości wykonaj dowolne lub wszystkie następujące czynności: W polu Pokaż wybierz opcję (Nie, Tak lub Nie zmieniaj). W oknie Orientacja wybierz opcję (Ruchomy, Góra, Dół, Lewa lub Prawa). W polu Dozwolone dokowanie wybierz opcję (Nie, Tak lub Nie zmieniaj). UWAGA Aby określić, że okno powinno być zakotwiczone, ustaw orientację jako lewo, prawo, góra lub dół i włącz opcję ukrywania automatycznego. W oknie Autoukrywanie wybierz opcję (Włącz, Wyłącz lub Nie zmieniaj). W polu Użyj przezroczystości wybierz opcję (Nie, Tak lub Nie zmieniaj). W polu Stopień przezroczystości wprowadź liczbę (jeżeli ma zastosowanie). W polu Grupa domyślna wybierz grupę Paleta narzędzi (tylko okno Palety narzędzi). Sterowanie wyglądem palet 319

328 W oknie Wysokość wprowadź liczbę. Wartość 0 jest równoznaczna z Nie zmieniaj. W oknie Szerokość wprowadź liczbę. Wartość 0 jest równoznaczna z Nie zmieniaj. 6 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. Migracja i przenoszenie dostosowywania Użytkownik może przenosić i migrować dane z pliku dostosowania lub menu pochodzące ze wcześniejszych wydań programu, używając edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) oraz okna dialogowego Migracja ustawień niestandardowych. Przenoszenie dostosowywania Edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI) można użyć do przeniesienia danych z pliku CUI, MNU lub MNS do formatu CUIx bez potrzeby modyfikowania oryginalnego pliku dostosowywania lub menu. Nowy plik dostosowywania ma tę sama nazwę co plik oryginalny, ale jego rozszerzenie to.cuix. Można także przenosić informacje dostosowywania między plikami. Przykładowo można przenieść paski narzędzi z częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx, dzięki czemu w programie zostanie wyświetlona informacja o pasku. Ponadto można przenieść dostosowania z głównego pliku CUIx do częściowych plików CUIx lub z częściowego pliku CUIx do innego częściowego pliku CUIx. UWAGA Między dwoma plikami CUIx można przenieść wszystkie elementy z wyjątkiem ustawień właściwości zdefiniowanych w węzłach Szybkie właściwości oraz Etykiety kontekstowe. 320 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

329 W wypadku przenoszenia elementu interfejsu użytkownika odwołującego się do innego elementu interfejsu, takiego jak menu rozwijane, są przenoszone wszystkie istotne informacje dla tego elementu interfejsu. Na przykład, podczas przenoszenia paska narzędzi Rysuj, który zawiera odnośniki do paska narzędzi Wstaw, pasek narzędzi Wstaw jest także przenoszony. UWAGA Obrazy przycisków mogą nie zostać wyświetlone w programie, gdy z pliku CUIx przenoszone są: pasek narzędzi, menu rozwijane lub panel wstążki. Jeśli obrazy są wczytywane z pliku obrazu, te obrazy muszą się znajdować w folderze zdefiniowanym w oknie dialogowym Opcje, na karcie Pliki w sekcji Ścieżka poszukiwania plików pomocniczych lub Niestandardowe umiejscowienie ikony. Jeśli źródłem obrazów jest plik DLL innej firmy, należy skontaktować się z autorem pliku DLL zasobów. Poniżej zaprezentowano przykład edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI), karta Przenoszenie. Tej karty należy używać w celu przeniesienia dostosowania interfejsu użytkownika. Migracja i przenoszenie dostosowywania 321

330 Dostosowywanie migracji Zmiany wprowadzane w pliku CUIx są automatycznie rejestrowane. Rejestrowane zmiany są używane podczas migracji dostosowań z jednej wersji programu do innej za pomocą okna dialogowego Migracja ustawień niestandardowych. W oknie dialogowym Migracja ustawień niestandardowych można migrować dowolne zmiany wprowadzone pomiędzy standardowymi plikami CUIx dostarczonymi z programem, a nowymi wersjami plików o takiej samej nazwie. Można unikać ręcznego migrowania dostosowań, ponieważ może to doprowadzić do ich utraty. UWAGA Okno dialogowe Migracja ustawień niestandardowych może być wykorzystywane do przenoszenia dostosowywania interfejsu użytkownika z poprzednich wersji programu. Aby otworzyć okno dialogowe Migracja ustawień niestandardowych, kliknij menu Start (w systemie Windows) Wszystkie programy (lub Programy) Autodesk AutoCAD LT 2012 Migracja ustawień niestandardowych. Aby przenieść dostosowania 1 Kliknij kartę Zarządzaj panel Dostosowanie Importuj dostosowania. 2 W edytorze Dostosuj interfejs użytkownika, na karcie Przenoszenie, w lewym panelu kliknij przycisk Otwórz plik dostosowywania. 3 W oknie dialogowym Otwórz znajdź plik dostosowywania (MNU, MNS, CUI lub CUIx), z którego zostaną zaimportowane dostosowania, a następnie wybierz go. Kliknij Otwórz. 4 W prawym panelu kliknij przycisk Otwórz plik dostosowywania. 5 W oknie dialogowym Otwórz znajdź plik dostosowywania (MNU, MNS, CUI lub CUIx), do którego zostaną wyeksportowane dostosowania, a następnie wybierz go. Kliknij Otwórz. 6 W lewym panelu kliknij znak (+) obok węzła elementu interfejsu, aby go rozwinąć. Kliknij odpowiadający węzeł w prawym panelu. 7 Przeciągnij elementy interfejsu z prawego panelu do odpowiedniego położenia w lewym panelu. 322 Rozdział 4 Dostosowywanie interfejsu użytkownika

331 UWAGA Elementy interfejsu można przeciągać w dowolnym kierunku: z prawego panelu do lewego i odwrotnie. 8 Kliknij przycisk Zastosuj. Skrócone omówienie Polecenia CUI W produkcie zarządza elementami dostosowanego interfejsu użytkownika. EKSPORTCUI Eksportuje dostosowane ustawienia z głównego pliku CUIx do korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx. IMPORTCUI Importuje dostosowane ustawienia z korporacyjnego lub częściowego pliku CUIx do głównego pliku CUIx. Dostosowywanie interfejsu użytkownika (CUI) często zadawane pytania Często zadawane pytania (FAQ) są pomocne w uzyskiwaniu odpowiedzi na najczęstsze pytania dotyczące używania edytora Dostosuj interfejs użytkownika (CUI). Migrowanie/uaktualnianie W jaki sposób w nowej wersji można używać menu dostosowanego z wcześniejszej wersji programu? W poprzednich wersjach należy użyć w tym celu edytora tekstu, na przykład Notatnika. Karta Przenoszenie w edytorze CUI umożliwia przeglądanie plików i wybranie pliku MNS/MNU, CUI lub CUIx, zawierającego dostosowanie menu. Po wybraniu poprzedniego pliku dostosowywania można przeciągać elementy interfejsu użytkownika między dwoma Dostosowywanie interfejsu użytkownika (CUI) często zadawane pytania 323