SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

Transkrypt

1 Załącznik nr 4 do Uchwały Senatu nr 430/01/2015 SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Biomechanika Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Nazwa jednostki realizującej przedmiot Kierunek studiów Poziom kształcenia Profil Forma studiów Rok i semestr studiów Rodzaj przedmiotu Wydział Wychowania Fizycznego Katedra Nauk Biomedycznych Wychowanie Fizyczne Studia Pierwszego Stopnia Stacjonarne II rok, III semestr Kierunkowy Koordynator Andrzej Para, dr Stanisław Zaborniak, Prof. dr hab. Imię i nazwisko osoby Wojciech Bajorek, dr, prowadzącej / osób Robert Bąk, dr prowadzących Andrzej Para, dr Jerzy Kulasa, mgr * - zgodnie z ustaleniami na wydziale 1.2.Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne ( jakie?) Liczba pkt ECTS Sposób realizacji zajęć zajęcia w formie tradycyjnej zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu ( z toku) ( egzamin, zaliczenie z oceną, zaliczenie bez oceny) Wykład: egzamin pisemny lub ustny. Ćwiczenia: zaliczenie z oceną. 2.WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowe wiadomości z zakresu biologii, anatomii, antropologii, biochemii, fizjologii i mechaniki ogólnej(fizyki).

2 3. CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE 3.1. Cele przedmiotu/modułu C1 Umiejętność opisu przyczyn i skutków działania sił na ciało i otoczenie. C2 C3 C4 Nabycie umiejętności oceny możliwości dynamicznych. Zapoznanie się ze sposobami pomiarów i analiz: siły, prędkości oraz mocy. Umiejętność opisu faz tworzenia nawyku ruchowego i wykorzystywania go w nauczaniu techniki ruchu. 3.2 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU/ MODUŁU ( WYPEŁNIA KOORDYNATOR) EK ( efekt kształcenia) EK_01 EK_02 EK_03 EK_04 EK_05 EK_06 EK_07 EK_08 EK_09 EK_10 EK_11 EK_12 Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla przedmiotu (modułu) Zna zjawiska, pojęcia, prawa, zasady, definicje i wielkości fizyczne związane z analizą biomechaniczną układu ruchu Posiada wiedzę związaną z morfofunkcjonalnymi podstawami motoryczności Zna zagadnienia odnoszące się do doskonalenia procesu treningowego Zna podstawowe metody statystyki matematycznej oraz wybrane metody badawcze stosowane w biomechanice sportu Posiada umiejętność biomechanicznej analizy podstawowych form ruchu Posiada umiejętność: identyfikacji sił działających na dźwignie kostne, pełnej charakterystyki bezwładnościowej ciała oraz ogólnej analizy pomiaru obciążeń w sporcie Potrafi odnaleźć informacje związane z zagadnieniami biomechaniki sportu i jej metodami: elektromiografia, elektrogoniometria, spidometria, akcelerometria, dynamometria izokinetyczna, tensometryczna i piezoelektryczna, kinematografia biomechaniczna i optoelektronika pomiarowa oraz fizyka sportu Na podstawie dostępnych danych potrafi ocenić efektywność danej czynności ruchowej i oszacować niepewność pomiaru istotnych wielkości fizycznych Poznaje budowę własnego ciała, jego sprawność i możliwości motoryczne oraz teoretyczne granice uzyskiwanych wyników Dostrzega dynamiczny rozwój metod, przyrządów oraz urządzeń związanych z pomiarami i analizą biomechaniczną układu ruchu Potrafi współpracować z innymi partnerami podczas opracowywania sprawozdań i przygotowywania prezentacji multimedialnych Ma przekonanie o roli precyzji i sumienności podczas opracowywania analiz i wniosków dotyczących realizowanych projektów co uświadamia mu potrzebę profesjonalizacji w przyszłej pracy Odniesienie do efektów kierunkowych (KEK) K_W01 K_W03 K_W05 K_W19 K_U02 K_U04 K_U06 K_U17 K_K01 K_K04 K_K08 K_K13

3 3.3 TREŚCI PROGRAMOWE (wypełnia koordynator) A. Problematyka wykładu Treści merytoryczne 1. Pojęcie biomechaniki oraz jej rozwój, cele, zadania i metody 2. Biomechaniczny model - biomaszyna Analiza parametrów strukturalnych, geometrycznych, energetycznych i informacyjnych układu ruchu 3. Parametry masowo-inercyjne. Charakterystyki bezwładnościowe ciała 4. Biomechaniczna charakterystyka mięśni: teoria skurczu mięśnia, zależność między siła i długością mięśnia zmiana siły mięśnia w funkcji czasu, czynniki decydujące o sile mięśniowej, zależność między siłą i prędkością skracania się 5. Koordynacja nerwowo mięśniowa. Nawyk ruchowy, sterowanie ruchem, fazy nauczania ruchu 6. Zagadnienia doskonalenia procesu treningowego B. Problematyka ćwiczeń audytoryjnych, konwersatoryjnych, laboratoryjnych, zajęć praktycznych Treści merytoryczne 1. Kinematyczne i dynamiczne wielkości fizyczne. Działanie sił na dźwignie kostne 2. Statyka i dynamika układu ruchu 3. Ruchomość par biokinematycznych. Ruchliwość stopnie swobody par i łańcuchów biokinematycznych 4. Zmiana sił reakcji podłoża w różnych formach ruchu 5. Analiza momentów sił rozwijanych przez w statyce w wybranych stawach i zmiany ich wartości w funkcji kąta 6. Ocena postawy ciała. Wyznaczanie środka ciężkości sportowca na zdjęciu. Znaczenie środka ciężkości ciała w biomechanicznej analizie techniki ruchu 7. Obliczanie pracy i mocy użytecznej podczas wysiłków krótkotrwałych 8. Omówienie metod wyznaczania prędkości i przyspieszeń w biegu sprinterskim 3.4 METODY DYDAKTYCZNE Wykład: wykład z prezentacją multimedialną lub problemowy. Ćwiczenia: analiza przypadków, rozwiązywanie zadań i problemów, analiza i interpretacja uzyskanych wyników, metoda projektu, dyskusja. Np.: Wykład: wykład problemowy/wykład z prezentacją multimedialną/ metody kształcenia na odległość Ćwiczenia: Analiza tekstów z dyskusją/ metoda projektów( projekt badawczy, wdrożeniowy, praktyczny/ praca w grupach/rozwiązywanie zadań/ dyskusja/ metody kształcenia na odległość Laboratorium: wykonywanie doświadczeń, projektowanie doświadczeń

4 4 METODY I KRYTERIA OCENY 4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol efektu Metody oceny efektów kształcenia ( np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin pisemny, projekt, sprawozdanie, obserwacja w trakcie zajęć) Forma zajęć dydaktycznych ( w, ćw, ) EK_ 01 Kolokwium pisemne, egzamin EK_ 02 Kolokwium pisemne, egzamin EK_ 03 EK_ 04 EK_ 05 EK_ 06 Kolokwium pisemne, egzamin EK_ 07 Kolokwium pisemne, egzamin EK_ 08 EK_ 09 EK_ 10 Sprawozdanie pisemne, egzamin EK_ 11 Sprawozdanie pisemne, egzamin EK_ Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Sposoby zaliczenia: a) wykład zaliczenie bez oceny, na podstawie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego lub ustnego, b) zaliczenie z oceną: sprawozdania pisemne z zagadnień związanych min z pomiarami, kolokwium pisemne z wybranych zagadnień, prezentacja ustna odnosząca się do analizy techniki sportowej ocena zaliczeniowa zostanie ustalona na podstawie ocen cząstkowych, przy czym każda z nich musi być pozytywna, c) egzamin z oceną: pisemny, (pierwszy termin), 20 pytań ch (każde pytanie 0/1 pkt), kryteria oceniania egzaminu: dostateczna: 10 pkt 12 pkt plus dostateczna: 13 pkt dobra: 14 pkt 16 pkt plus dobra: 17 pkt bardzo dobra: 18 pkt 20 pkt ustny (drugi termin) Odpowiedzi na trzy zagadnienia.

5 5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność godziny zajęć wg planu z nauczycielem 30 przygotowanie do zajęć 15 udział w konsultacjach 10 czas na napisanie sprawozdań 15 przygotowanie do egzaminu 15 udział w egzaminie 1 Inne (jakie?) SUMA GODZIN 86 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 3 Liczba godzin/ nakład pracy studenta 6. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU wymiar godzinowy zasady i formy odbywania praktyk 7. LITERATURA Literatura podstawowa: Bober T., Zawadzki J. Biomechanika układu ruchu. Wrocław 2005 r. Fidelus K. Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. Warszawa 1983 r. Nowak L. Biomechanika dla studentów licencjackich. Kielce 2005 r. Nowak L. - Biomechanika dla studentów licencjackich-instrukcje. Kielce 2005 r. Grimshaw P., Lees A., Fowler N., Burden A. Biomechanika sportu. Warszawa 2010 r. Tejszerska D., Świętoński E., Gzik M. Red. Biomechanika narządu ruchu. Gliwice Buśko K., Musiał M., Wychowański M. Instrukcje do ćwiczeń z biomechaniki. Warszawa 1988 r. Ernst K. Fizyka sportu. Warszawa 1992 r. Literatura uzupełniająca: Błaszczyk J. Biomechanika kliniczna. Warszawa 2004 r. Dworak L.B. Wybrane metody badawcze biomechaniki i ich zastosowania w sporcie, medycynie i ergonomii. Poznań 1991 r. Wychowański M. Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu. Warszawa 2008 r. Halliday D., Resnick R. i Walker J. Podstawy fizyki. Warszawa 2003 r. Tkacz E., Borys P. Bionika. Warszawa 2006 r. Morecki A., Knapczyk J., Kędzior K. Teoria mechanizmów i manipulatorów. Warszawa 2002 r. A. Para, A. Para. Świadomość skażenia otoczenia radonem, Przegląd Naukowy. Inżynieria i Kształtowanie Środowiska. Vol. 22, 2013 r. Czasopisma traktujące o wychowaniu fizycznym i sporcie. Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej