północnej i środkowej Eurazji

Transkrypt

1 Głuszec

2 Ptak z rodziny głuszcowatych

3 Zamieszkuje lasy północnej i środkowej Eurazji

4 W wyglądzie zewnętrznym wyraźnie zaznaczony jest dymorfizm płciowy Dorosła kura (głuszka)

5 Biotop Lasy mieszane, z bogatym podszytem

6 Pożywienie igły sosny oraz świerka (okres zimowy) młode pędy, liście drzew i krzewów, zioła, trawy, a także owady (okres wiosenny) latem i jesienią zjadają owoce krzewów leśnych (maliny, poziomki, jeżyny). ponadto ulubionym pokarmem głuszców są mrówki i ich poczwarki

7 Okres godowy głuszców (toki) III i IV

8 Pieśń głuszca składa się z klapania, trelowania, korkowania i szlifowania.

9 Samica zakłada gniazdo w ukryciu, w zagłębieniach terenu, pod konarami, w gęstych zaroślach. Jeden lęg w roku, w maju (6 do 12 jaj). Jaja wysiadywane są przez okres 26 do 28 dni przez samicę.

10 Rozmieszczenie w Polsce Puszcza Augustowska Puszcza Knyszyńska Puszcza Białowieska Puszcza Solska Lasy Strzeleckie i Janowskie Karpaty Zachodnie Sudety Zachodnie Bory Dolnośląskie

11 Główne przyczyny zmniejszania się liczebności głuszca: nadmierne wycinanie i przekształcanie urozmaiconych drzewostanów w zwarte monokultury szpilkowe zbyt intensywne polowania izolacja terytorialna ostoi (spowodowana przerwaniem ciągłości lasów, związana ze wzrostem gęstości zabudowy mieszkalnej, turystyki i rekreacji)

12 Reintrodukcja głuszca Hodowla wolierowa prowadzona jest w Istebnej przez Nadleśnictwo Wisła i w Brzózie Królewskiej pod Leżajskiem przez Nadleśnictwo Leżajsk i Akademię Rolniczą w Lublinie.

13 Woliera w Nadleśnictwie Wisła

14 Reintrodukcja w Nadleśnictwie Wisła Reintrodukcja w Nadleśnictwie Wisła Zbudowano stałą wolierę złożoną z 12 boksów, zadaszono ją plastikowymi płytami przepuszczającymi światło. Ściany zewnętrzne i działowe do wysokości 1m wykonane zostały ze struganych desek, a pozostałą część ścian tworzy gęsta siatka. W ścianach działowych wykonano po dwa otwory, umożliwiające przemieszczanie się samic pomiędzy wyznaczonymi boksami i wybór odpowiedniego koguta w czasie toków.

15

16 Woliera stała na czas odchowu piskląt jest powiększana o wybieg. Mogą do niego wychodzić samice z pisklętami po 20 dniu życia, kiedy to młode zaczynają nocować na gałęziach drzew. Pisklętom przeznaczonym do życia na wolności do minimum ograniczany jest kontakt z człowiekiem, a całodobowe obserwacje są prowadzone przy użyciu kamer.

17 Młode odchowane w wolierach, po wypierzeniu, przenoszone na miesiąc są do składanych z elementów wolier adaptacyjnych. Na kilka tygodni przed przeniesieniem głuszców do lasu, przechodzi się na wyłączne odżywianie ich karmą naturalną. Jako uzupełnienie diety naturalnej w wolierze adaptacyjnej, a po wypuszczeniu na wolność również w jej pobliżu podawany jest owies.

18 Prace mające na celu poprawę warunków bytowania głuszców: przebudowa drzewostanów ograniczanie liczebności drapieżników regulacji stosunków wodnych

19 Prace mające na celu poprawę warunków bytowania głuszców : wymiana ogrodzeń z siatki na drewniane wyznaczanie stref ochronnych ograniczenie antropopresji

20 Cietrzew

21 Cietrzew (Tetrao tetrix) jest jednym z najbardziej zagrożonych wyginięciem ptaków w Polsce. Jego całkowita liczebność w kraju jest szacowana obecnie na ptaków, z czego ponad 50%, występuje w północno - wschodniej Polsce. W ciągu ostatnich 30 lat wymarło aż 95% polskiej populacji tego ptaka. W tak dramatycznej sytuacji jedynie zdecydowana ochrona czynna ostatnich ostoi może uchronić cietrzewie przed całkowitym wyginięciem w kraju.

22 W 1995 roku cietrzew został objęty całkowitą ochroną prawną. Dodatkowo chronione są również miejsca jego stałego przebywania (tokowiska, miejsca gniazdowania, żerowania i zimowania). Okazało się jednak, że jest już za późno, aby dzięki ochronie prawnej (biernej) móc zahamować spadek liczebności cietrzewia w Polsce.

23 Tokowiska. Tokujące na arenie ptaki powinny mieć doskonałą widoczność w promieniu co najmniej 50 metrów od tokowiska, głównie po to by móc w porę dostrzec zbliżającego się drapieżnika. Roślinność na tokowisku powinna być możliwie krótka (nie przekraczająca 25 cm wysokości) oraz pozbawiona drzew i krzewów. Dlatego wskazane jest coroczne wykaszanie areny tokowej lub prowadzenie wypasu na jej obszarze. Jednak zabiegi te nie mogą być wykonywane wcześniej niż w drugiej połowie lipca, ze względu na możliwość zniszczenia lęgów cietrzewi.

24 Miejsca lęgowe. Jednym z najważniejszych elementów prawidłowej ochrony cietrzewia jest zapewnienie ptakom odpowiednich warunków do zakładania gniazd i wychowu piskląt. Miejsca takie to zazwyczaj luźne, młode zadrzewienia, o zróżnicowanej gęstości drzew (pokryciu), umożliwiającej rozwój roślinności zielnej na gruncie (wrzosy, borówki, ziołorośla), ale równocześnie zapewniające ptakom schronienie przed deszczem czy drapieżnikami. Dlatego ważne jest, żeby w ostojach cietrzewi zawsze znajdowały się jak największe powierzchnie młodych, bądź luźnych zadrzewień o odpowiedniej strukturze.

25 Aby stworzyć takie warunki należy: - odpowiednio planować gospodarowanie ostoją w perspektywie wieloletniej, by zawsze były w niej młode zadrzewienia naturalne lub młodniki i uprawy; - nie uzupełniać luk w młodnikach i uprawach, a w naturalnych zadrzewieniach planować cykliczne trzebieże w celu utrzymania ich półotwartego charakteru oraz zachowywać wszelkie powierzchnie otwarte w drzewostanach; - pokrycie (gęstość) zadrzewień nie powinno przekraczać 50% powierzchni, jednak ważne jest przy tym, aby drzewa były rozmieszczone nierównomiernie - od niezadrzewionych luk, aż po gęste kępy. Dobrze jest również wykaszać lub ekstensywnie wypasać część powierzchni otwartych przylegających do takich młodych drzewostanów, zwłaszcza jeśli są to wilgotne łąki lub wrzosowiska.

26 Cietrzew

27 Cietrzew

28 Cietrzew zimą - kura

29 Cietrzew

30 Cietrzewie

31 Tokom, które odbywają się na ziemi, początek daje stary kogut tokowik, któremu zaczynają wtórować inne samce. W okresie godowym wydają one ostry, sycząco -świszczący dźwięk, zwany czuszykaniem oraz donośny, gardłowy i bulgoczący głos, zwany bełkotaniem.

32 Tokujący cietrzew ma silnie nabrzmiałe róże, wyciągniętą do przodu i rozdętą szyję, nastroszone pióra, opuszczone skrzydła, wachlarzowato rozłożoną lirę uniesioną do góry w taki sposób, że białe pokrywy podogonowe są z daleka widoczne.

33 . Cieciorka składa od 6 do 10 żółtawych, rdzawobrunatnie nakrapianych jaj, które wysiaduje przez dni. Samica raz dziennie opuszcza gniazdo, a schodząc przykrywa niekiedy jaja ściółką.

34 BATALION (Philomachus pugnax L.) Ptak z rodziny siewek zamieszkujący mokradła, podmokłe łąki i błota. Często gromadzi się w dużych stadach. Samce w okresie godowym przybierają barwne, różnokolorowe upierzenie i prowadzą pozorne walki godowe. Ich miejsca lęgowe, niegdyś bardzo liczne w Europie Środkowej i Wschodniej, dziś są coraz bardziej zagrożone.

35

36

37 Krzyk Derkacz

38 kwiczoł paszkot