Analiza spektralna i pomiary spektrofotometryczne



Podobne dokumenty
ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik

J Wyznaczanie względnej czułości widmowej fotorezystorów

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

ĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Ćwiczenie nr 82: Efekt fotoelektryczny

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Polarymetryczne oznaczanie stężenia i skręcalności właściwej substancji optycznie czynnych

EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego

II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego

Ćwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.

Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu Elektroniczna Aparatura Medyczna

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Ćwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.

Ćwiczenie nr 71: Dyfrakcja światła na szczelinie pojedynczej i podwójnej

Katedra Fizyki i Biofizyki instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych dla kierunku Lekarskiego

ĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

ĆWICZENIE 1 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ZA POMOCĄ SPEKTROSKOPU

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ

Badanie rozkładu pola elektrycznego

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

Ćwiczenie Nr 455. Temat: Efekt Faradaya. I. Literatura. Problemy teoretyczne

METODYKA POMIARÓW WIDM ABSORPCJI (WA) NA CARY-300 (Varian) i V-550 (JASCO)

Pomiar tłumienności światłowodów włóknistych

Wykonał: Grzegorz Bączek

Efekt fotoelektryczny

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

Ć W I C Z E N I E N R O-6

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE

Stanowisko do badania zjawiska tłumienia światła w ośrodkach materialnych

Ćwiczenie 30. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna w zakresie UV-VIS, prawa absorpcji, budowa i. Wstęp

WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 13

E (2) nazywa się absorbancją.

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

BADANIE TRANZYSTORA BIPOLARNEGO

LABORATORIUM OPTOELEKTRONIKI

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 13

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

ANALIZA INSTRUMENTALNA

Opracował dr inż. Tadeusz Janiak

spektropolarymetrami;

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

Ć W I C Z E N I E N R J-1

CHARAKTERYSTYKA PIROMETRÓW I METODYKA PRZEPROWADZANIA POMIARÓW

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

1 Źródła i detektory. I. Badanie charakterystyki spektralnej nietermicznych źródeł promieniowania elektromagnetycznego

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

WFiIS. Wstęp teoretyczny:

Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

INSTRUKCJA. Analiza gazów analizatorami Fizycznymi. Interferometr. Opracował: dr inż. Franciszek Wolańczyk

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI INSTYTUT FIZYKI ZAKŁAD FIZYKI CIAŁA STAŁEGO. Ćwiczenie laboratoryjne Nr.2. Elektroluminescencja

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

Kolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Schemat układu zasilania diod LED pokazano na Rys.1. Na jednej płytce połączone są różne diody LED, które przełącza się przestawiając zworkę.

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ

Badanie tranzystorów MOSFET

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania

PODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE

ABSORPCYJNA SPEKTROMETRIA ATOMOWA ( AAS )

ĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI

Ćwiczenie 1. Parametry statyczne diod LED

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Badanie wzmacniacza operacyjnego

WPŁYW ILOŚCI MODYFIKATORA NA WSPÓŁCZYNNIK RETENCJI W TECHNICE WYSOKOSPRAWNEJ CHROMATOGRAFII CIECZOWEJ

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Transkrypt:

Analiza spektralna i pomiary spektrofotometryczne Zagadnienia: 1. Absorbcja światła. 2. Współrzędne trójchromatyczne barwy, Prawa Gassmana. 3. Trójkąt barw. Trójkąt nasyceń. 4. Rozpraszanie światła. 5. Filtry interferencyjne. 6. Siatka dyfrakcyjna. 7. Fotoogniwa,fotokomórki. 8. Spektrofotometr jednowiązkowy Spekol budowa i działanie. Literatura: 1. Spekol Instrukcja obsługi VEB Carl Zeiss Jena 2. E.Szyszko, Instrumentalne metody analityczne, PZWL, W-wa 3. J.R. Meyer-Arendt, Wstęp do optyki, PWN,W-wa 5. Sz.Szczeniawski, Fizyka doświadczalna cz.iv, PWN,W-Wa

Instrukcja wykonania ćwiczenia Cel ćwiczenia: Przedmiotem ćwiczenia jest zapoznanie z budową i zasadą działania spektrofotometru jednowiązkowego SPEKOL. Wykonywane pomiary spektrofotometryczne posłużą do wyznaczania współrzędnych trójchromatycznych barwy w cz. A ćwiczenia, oraz określania stężeń roztworów w cz. B ćwiczenia. Budowa spektrofotometru: Na fotografii poniżej przedstawiono spektrofotometr Spekol z wyposażeniem: 3 a 2 1 1 4 3b 5 Fot.1 Spektrofotometr Spekol W skład spektrofotometru Spekol wchodzi: 1. Jednostka centralna spektrofotometru. 2. Zasilacz zewnętrzny spektrofotometru ZV. 3. Lampa oświetlająca z żarówką wolframową wraz z zasilaczem. 4. Przystawka pomiarowa EK1 przeznaczona do pomiarów ekstynkcji i transmisji światła. 5. Detektor fotokomórka czuła na światło w zakresie 340-850nm. A F C E D B Fot.2 zasilacz Spekol zv Fot.3 Spektrofotometr Spekol

Zasada pomiaru przy pomocy spektrofotometru 1. Spektrofotometr Spekol włączyć na 15 min. przed rozpoczęciem pomiarów. 2. Potencjometr wzmocnienia (A) na zasilaczu ustawić w położeniu 1. 3. Przy zasłoniętej fotokomórce (dźwignia przesłony (B) w położeniu 0) za pomocą potencjometru zerowania (C) ustawić wskazówkę miernika (D) w położeniu zerowym ϑ%= 0. 4. Za pomocą bębna nastawy długości fali (E) wybrać długość fali światła, dla której zostanie wykonany pomiar współczynnika transmisji lub ekstynkcji. 5. Przy odsłoniętej fotokomórce (dźwignia przesłony w położeniu 1) i umieszczonym w biegu promieni wzorcem odniesienia ( filtr bezbarwny dla pomiarów transmisji filtrów barwnych, kuweta kwarcowa z wodą destylowaną dla pomiarów roztworów) nastawić za pomocą potencjometru 100 (F) wskazówkę miernika w położeniu ϑ%= 100. Uwaga: W przypadku gdy nastawa miernika na pozycję ϑ%=100 będzie niemożliwa należy użyć pokrętła potencjometru wzmocnienia (A) 6. Wprowadzić w bieg promieni świetlnych badany filtr/próbkę i odczytać na skali przyrządu wartość współczynnika transmisji i/lub ekstynkcji. 7. Dla każdej nowo wybranej długości fali światła należy powtórzyć czynności opisane w punktach 5-6. Przebieg ćwiczenia: A. Wyznaczanie współrzędnych trójchromatycznych barwy 1. Przygotować do pomiarów zestaw filtrów barwnych ( filtr czerwony, zielony i żółto - zielony - GVK2). Powierzchnię filtrów dokładnie wymyć alkoholem i osuszyć przy pomocy ręcznika papierowego lub delikatnego materiału. 2. Postępując według opisu z Zasad pomiaru przy pomocy spektrofotometru zmierzyć zależność współczynnika przepuszczania oraz dziesiętnej ekstynkcji filtru od długości fali w zakresie 380-770nm co 10nm. 3. Pomiary te powtórzyć dla długości fal stosowanych dla metody wybranych 10-ciu współrzędnych obliczania współrzędnych trójchromatycznych barwy. Uwaga 1: Pomiary w zakresie długości fal 380-620nm wykonujemy fotokomórką oznaczoną kolorem niebieskim, w zakresie długości 620-850nm wykorzystujemy fotokomórkę z oznaczeniem czerwonym. Wprowadzenie odpowiedniej fotokomórki w bieg promieni światła odbywa się za pomocą suwnicy prętowej znajdującej się w obudowie detektora. Uwaga 2: Wartości ekstynkcji mogą zostać przeliczone na podstawie zmierzonej wartości ϑ%. Patrz - tabela nr 7 Instrukcja do kolorymetru spektralnego SPEKOL

4. Do zapisu wyników pomiarowych można wykorzystać gotowe szablony załączone do instrukcji ( forma drukowana) lub wpisywać bezpośrednio do dokumentu tekstowego lub arkusza kalkulacyjnego. 5. Dla wszystkich analizowanych filtrów sporządzić wykresy zależności ϑ%=f(λ) oraz E=f(λ). 6. Na podstawie zmierzonych współczynników przepuszczania wyliczyć współrzędne trójchromatyczne zbadanych ciał: a) metodą równych przedziałów b) metodą wybranych 10-ciu współrzędnych Wyniki nanieść na załączony do instrukcji trójkąt barw, stwierdzić czy zmierzone barwy mieszczą się w obszarze barw dopuszczonych do sygnalizacji drogowej. 7. Wyznaczyć całkowity współczynnik przepuszczania ᵑ badanych ciał. 8. Wprowadzić uzyskane dane pomiarowe do programu BARWY dostępnego na pracowni, w programie odczytać długość fali barwy dominującej oraz czystość kalorymetryczną. B. Wyznaczanie stężenia roztworów 1. Przygotować do analizy roztwory wodne siarczanu miedzi o stężeniach 1,2,3,5,7,10,15% oraz roztwór o nieznanym stężeniu. 2. Postępując według opisu z Zasad pomiaru przy pomocy spektrofotometru dla roztworu o największym stężeniu dokonać pomiaru współczynnika transmisji i ekstynkcji w zakresie długości fal 380-850nm co 10nm. 3. Dla długości fali, przy której dla najbardziej stężonego roztworu występuje maksimum absorpcji zmierzyć ekstynkcję wszystkich roztworów o znanym i nieznanym stężeniu. Pomiar dla każdego z tych roztworów odczytać 3-4 krotnie. 4. W zakresie długości fal od 500-680nm dokonać pomiaru współczynnika transmisji i ekstynkcji pozostałych roztworów. UWAGA Przy zmianie roztworu dokładnie umyć kuwetę alkoholem i wysuszyć przy pomocy papierowego ręcznika lub delikatnego materiału. 5. Sporządzić wykresy zależności ϑ%=f(λ) i E=f(λ) dla badanych roztworów 6. Na podstawie danych uzyskanych w pkt.3 naszkicować krzywą kalibracji i na jej podstawie wyznaczyć stężenie nieznanego roztworu.

Załączniki: Wyliczanie współrzędnych trójchromatycznych filtru metodą równych przedziałów dla źródła światła A λ [nm] t(λ) e(λ)x(λ) e(λ)x(λ)t(λ) e(λ)y(λ) e(λ)y(λ)t(λ) e(λ)z(λ) e(λ)z(λ)t(λ) 380 0.0010 0.0000 0.0048 390 0.0046 0.0001 0.0219 400 0.0193 0.0005 0.0916 410 0.0688 0.0019 0.3281 420 0.2666 0.008 1.2811 430 0.6479 0.0265 3.1626 440 0.9263 0.0609 4.6469 450 1.032 0.1167 5.4391 460 1.0207 0.2098 5.8584 470 0.7817 0.3624 5.1445 480 0.4242 0.6198 3.6207 490 0.1604 1.0398 2.3266 500 0.0269 1.7956 1.5132 510 0.0572 3.0849 0.9674 520 0.4247 4.7614 0.5271 530 1.2116 6.323 0.3084 540 2.3142 7.5985 0.1625 550 3.7329 8.5707 0.0749 560 5.5086 9.2201 0.0357 570 7.571 9.4574 0.0209 580 9.7157 9.2257 0.0170 590 11.5841 8.543 0.013 600 12.7103 7.546 0.0096 610 12.6768 6.3599 0.0044 620 11.3577 5.0649 0.0020 630 8.9999 3.7122 0.0000 640 6.5487 2.5587 0.0000 650 4.3447 1.6389 0.0000 660 2.6234 0.9706 0.0000 670 1.4539 0.5327 0.0000 680 0.7966 0.2896 0.0000 690 0.4065 0.1467 0.0000 700 0.2067 0.0744 0.0000 710 0.1108 0.0398 0.0000 720 0.0556 0.0195 0.0000 730 0.028 0.01 0.0000 740 0.0144 0.0062 0.0000 750 0.0063 0.0021 0.0000 760 0.0032 0.0011 0.0000 770 0.0011 0.0000 0.0000

Wyliczanie współrzędnych trójchromatycznych filtru metodą 10 wybranych współrzędnych dla źródła światła A λ[nm] t(λ) λ[nm] t(λ) λ[nm] t(λ) 517 508 425 561 530 436 576 544 444 587 555 451 597 566 457 605 577 463 614 588 469 623 600 477 635 615 488 656 640 508 U A =10.99 U B=10 U C=3.558 Pomiar współczynnika przepuszczania t(λ) filtrów optycznych dla długości fal wykorzystywanych w obliczaniu współrzędnych trójchromatycznych metodą równych przedziałów oraz 10 wybranych współrzędnych Filtr: Filtr: Filtr: λ[nm] t(λ) λ[nm] t(λ) λ[nm] t(λ) 380 380 380 390 390 390 400 400 400 410 410 410 420 420 420 425 425 425 430 430 430 436 436 436 440 440 440 444 444 444 450 450 450 451 451 451 457 457 457 460 460 460 463 463 463 469 469 469 470 470 470 477 477 477 480 480 480 488 488 488 490 490 490 500 500 500 508 508 508 510 510 510 517 517 517

520 520 520 530 530 530 540 540 540 544 544 544 550 550 550 555 555 555 560 560 560 561 561 561 566 566 566 570 570 570 576 576 576 577 577 577 580 580 580 587 587 587 588 588 588 590 590 590 597 597 597 600 600 600 605 605 605 610 610 610 614 614 614 615 615 615 620 620 620 623 623 623 630 630 630 635 635 635 640 640 640 650 650 650 656 656 656 660 660 660 670 670 670 680 680 680 690 690 690 700 700 700 710 710 710 720 720 720 730 730 730 740 740 740 750 750 750 760 760 760 770 770 770