PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW

PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW DIH-023-65( 5)/11/JK Warszawa, 16 stycznia 2012 r. DECYZJA DIH-1/ 5 /2012 Na podstawie art. 138 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), art. 1 ust. 3, art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 z późn. zm.), art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po rozpatrzeniu odwołania przedsiębiorców Jadwigi Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod nazwą DRÓB-POL w Zagórzu od decyzji Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 17 listopada 2011 r. (nr akt sprawy: ŻG.8361.133.2011), na podstawie której ww. przedsiębiorcom wymierzono karę pieniężną w wysokości 3.220 zł (słownie: trzy tysiące dwieście dwadzieścia złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu czterdziestu dwóch partii mięsa drobiowego i przetworów mięsnych nieodpowiadających pod względem oznakowania jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej, uchyla zaskarżoną decyzję w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, tj. Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej. UZASADNIENIE W toku kontroli przeprowadzonej, w związku ze skargą anonimowego rozmówcy, w dniach 9-12 września 2011 r. przez inspektorów reprezentujących Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, zwanego dalej również Świętokrzyskim WIIH, w sklepie firmowym, należącym do przedsiębiorców Jadwigi Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod nazwą DRÓB- POL w Zagórzu, mieszczącym się w Suchedniowie przy ul. Bodzentyńskiej 12 A, zwanych dalej również stroną, dokonano sprawdzenia prawidłowości oznakowania oferowanego do sprzedaży mięsa drobiowego oraz przetworów mięsnych. Oceną objęto: 15 partii mięsa drobiowego luzem,

27 partii przetworów mięsnych. Przeprowadzona ocena wykazała, że ww. wymienione artykuły rolno-spożywcze były całkowicie pozbawione oznaczeń. Stwierdzone nieprawidłowości wskazywały na naruszenie 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. Nr 137, poz. 966) z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych. Ustalenia te udokumentowano w Protokole kontroli z dnia 12 września 2011 r. (nr akt kontroli: ŻG.8361.133.2011). W związku z powyższym, pismem z dnia 4 października 2011 r., Świętokrzyski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej zawiadomił przedsiębiorców Jadwigę Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod nazwą DRÓB-POL w Zagórzu, o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu 42 ww. partii mięsa drobiowego i przetworów mięsnych oraz o przysługującym im prawie do wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów. Ponadto, w piśmie tym wystąpił do ww. przedsiębiorców z wnioskiem o podanie informacji o wielkości obrotów uzyskanych w roku 2010. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa, jak również nie dostarczyła organowi informacji na temat osiągniętego obrotu. Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia 17 listopada 2011 r. nr 44/2011, 45/2011 oraz 46/2011 (nr akt sprawy: ŻG.8361.133.2011), Świętokrzyski WIIH wymierzył, w oparciu o art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy o jakości handlowej, ww. przedsiębiorcom karę pieniężną w wysokości 3.220 zł. Pismem złożonym w placówce pocztowej w dniu 7 listopada 2011 r., strona złożyła do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odwołanie od ww. decyzji nr 44/2011, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie, ewentualnie o jej uchylenie i przekazanie do ponownego rozpatrzenia. Przedmiotowej decyzji strona zarzuciła: sprzeczność istotnych ustaleń przyjętych za jej podstawę z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, niewyjaśnienia wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, prawdopodobną celową działalność osób trzecich na szkodę strony. W uzasadnieniu do odwołania strona stwierdziła, że po dokonaniu analizy uzasadnienia wydanej przez organ pierwszej instancji decyzji nie podziela ona poglądu, iż przeprowadzona u niej kontrola podjęta była w związku ze skargą konsumenta. Zatem jej zdaniem stwierdzony stan rzeczy był wynikiem działalności osób trzecich. Pismem z dnia 20 grudnia 2011 r., Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej również Prezesem UOKiK, poinformował przedsiębiorców Jadwigę Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod firmą DRÓB-POL w Zagórze, że przed wydaniem rozstrzygnięcia kończącego 2

postępowanie w sprawie, stronie biorącej udział w postępowaniu administracyjnym przysługuje na podstawie art. 10 Kpa prawo do zapoznania się z aktami sprawy, a także wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona nie skorzystała z przysługujących jej uprawnień. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje. Ustawa o jakości handlowej stanowi w art. 40a ust. 1 pkt 3, że każdy, kto wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł. Ustalając wysokość kary pieniężnej, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej uwzględnia, na mocy art. 40a ust. 5 tej ustawy stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykuły rolno-spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane. Oznakowanie środków spożywczych, jak wynika z art. 3 pkt 5 ustawy o jakości handlowej jest jednym z elementów jakości handlowej. Wymagania dotyczące sposobu oznakowania środków spożywczych oferowanych bez opakowań zostały określone w rozporządzeniu w sprawie znakowania środków spożywczych. Przepis 17 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia stanowi, że w miejscu sprzedaży środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży, oprócz nazwy środka spożywczego na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego podaje się klasę jakości albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów. Natomiast w przypadku wędlin podaje się dodatkowo wykaz składników ( 17 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia). Ponadto oznakowanie artykułów rolno-spożywczych wprowadzanych do obrotu, w tym detalicznego, powinno zawierać inne dane umożliwiające identyfikację tych artykułów rolno-spożywczych oraz odróżniające je od innych artykułów rolno-spożywczych, kod lub inne oznaczenie identyfikujące partię produkcyjną umożliwiającą identyfikację artykułów rolno-spożywczych z danej partii produkcyjnej. Kod ten nadawany jest przez producenta. Stanowi o tym art. 7 i 7a ustawy o jakości handlowej. W myśl art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914), zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia, oznakowanie środka spożywczego obejmuje wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń, w tym znaki towarowe, nazwy handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego i umieszczone na opakowaniu, etykiecie, 3

obwolucie, ulotce, zawieszce oraz w dokumentach, które są dołączone do tego środka spożywczego lub odnoszą się do niego. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. W niniejszej sprawie, w toku kontroli przeprowadzonej w placówce handlowej, należącej do przedsiębiorców Jadwigi Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod nazwą DRÓB-POL w Zagórzu stwierdzono, że wprowadzone do obrotu 42 ww. partie mięsa drobiowego oraz przetworów mięsnych, jak udokumentowano w protokole kontroli, nie spełniało wymagań określonych w 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych, z uwagi na całkowity brak w miejscu sprzedaży oznaczeń dotyczących tych środków spożywczych. W związku z powyższym, Świętokrzyski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wymierzył w drodze decyzji karę pieniężną przedsiębiorcom Jadwidze Piwowarczyk, Krzysztofowi Piwowarczykowi, Bartłomiejowi Piwowarczykowi, działającym pod firmą DRÓB-POL w Zagórzu, to jest przedsiębiorcom, którzy wprowadzili do obrotu artykuły rolno-spożywcze o niewłaściwej jakości handlowej. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził naruszenie przepisów określonych w 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych, tj. dotyczących niepodania w miejscu sprzedaży nazwy i klasy jakości handlowej środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży oraz 17 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia, tj. niepodania wykazu składników w przypadku wędlin. Odwołując się od wydanej decyzji strona w pierwszej kolejności podniosła sprzeczność przyjętych ustaleń kontroli z materiałem dowodowym. Zdaniem Prezesa UOKiK powyższy zarzut strony zasługuje na uwzględnienie, gdyż z przedłożonych akt sprawy wynika, że zawiadomienie z dnia 4 października 2011 r. o wszczęciu postępowania administracyjnego przez Świętokrzyskiego WIIH nie informowało strony w sposób dokładny o przedmiocie postępowania. Ww. przedsiębiorcy otrzymali informację o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiocie wymierzenia kary na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości handlowej w związku z naruszeniem 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych, tj. wprowadzenia do obrotu mięsa drobiowego luzem bez wymaganych w stosunku do niego oznaczeń. Postępowanie zaś prowadzono i zakończono wydaniem decyzji również w oparciu o inny przepis, tj. 17 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, tj. wprowadzenie do obrotu ww. przetworów mięsnych bez oznakowania na temat wykazu składników. Wobec powyższego organ pierwszej instancji orzekł w zakresie, który nie została zakomunikowany stronie jako przedmiot wszczętego postępowania administracyjnego. Ponadto z akt sprawy nie wynika, aby przed wydaniem decyzji kończącej 4

postępowanie w sprawie organ pierwszej instancji dokonał zmiany kwalifikacji czynu, a także powiadomił o tej zmianie stronę. Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny wszczęte postępowanie administracyjne dotyczące nałożenia kary pieniężnej powinno bez niedomówień wskazywać stronę, przeciwko której postępowanie się toczy oraz konkretyzować karę pieniężną poprzez podanie jej podstawy faktycznej i prawnej (wyrok NSA z dnia 11 października 1995 r., XVII Amr 23/95, Wokanda 1996, nr 11, s. 59). Artykuł 61 4 Kpa, na podstawie którego strona zawiadamiana jest o wszczęciu postępowania administracyjnego, stanowi formę realizacji zasady ogólnej czynnego udziału strony w postępowaniu wyrażonej w art. 10 Kpa. W rozpatrywanej sprawie strona nie została powiadomiona o pełnym zakresie przedmiotowym wszczętego postępowania, nie miała możliwości uczestnictwa w postępowaniu przed organem pierwszej instancji, gdyż nie była świadoma pełnego zakresu postępowania. Z tego względu, w toku ponownego rozpatrywania sprawy, organ pierwszej instancji powinien prawidłowo zawiadomić przedsiębiorców Jadwigę Piwowarczyk, Krzysztofa Piwowarczyka, Bartłomieja Piwowarczyka, działających pod nazwą DRÓB-POL w Zagórzu. Po prawidłowym zawiadomieniu strony możliwe jest następnie wydanie decyzji z uwzględnieniem zasady proporcjonalności i oceny skuteczności dotychczasowych działań organu w celu wprowadzenia do obrotu przez stronę artykułów rolno-spożywczych, zgodnie z obowiązującymi przepisami o jakości handlowej. W dalszej kolejności strona zarzuca organowi pierwszej instancji niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Z argumentem tym nie sposób się nie zgodzić. W opinii Prezesa UOKiK, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie można jednoznacznie stwierdzić w jakiej postaci (luzem, czy w opakowaniach) oferowane były do sprzedaży ww. partie przetworów mięsnych ocenianych przez organ pierwszej instancji, jak również czy zakwestionowane środki spożywcze oferowane były bezpośrednio do sprzedaży na sali sprzedażowej placówki, czy też znajdowały się na jej zapleczu. W związku z tym nie można jednoznacznie wypowiedzieć się, czy decyzja organu pierwszej instancji została wydana prawidłowo i zgodnie z obowiązującym prawem. Rozstrzygnięcie kwestii sposobu oferowania do sprzedaży ww. przetworów mięsnych ma znaczenie z uwagi na fakt, iż w zależności od tego czy przetwory te były oferowane do sprzedaży w opakowaniach jednostkowych, czy luzem, wymagane są inne informacje w zakresie ich oznakowania. Sposób podania informacji (na wywieszce, w miejscu sprzedaży, dołączonej dokumentacji) będzie mieć znaczenie przy kwalifikacji naruszenia. Inne są wymagania dla produktu luzem, inne natomiast dla produktu wprowadzanego do obrotu w znaczeniu ogólnym. W świetle powyższego, w opinii Prezesa UOKiK, przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organ pierwszej instancji powinien m.in. przeprowadzić postępowanie dowodowe, z którego będzie wynikało czy ww. produkty oferowane były do sprzedaży w opakowaniach jednostkowych, czy bez opakowań oraz gdzie one się znajdowały. Wskazane jest także 5

uzupełnienie materiału dowodowego o brakujące dokumenty, w szczególności o protokół oględzin, ewentualnie dokumentację fotograficzną, dotyczącą sposobu oferowania do sprzedaży ww. produktów i miejsca, w którym znajdowały się podczas przeprowadzonej kontroli, a następnie przeanalizować, czy istnieje podstawa prawna do postawienia przedsiębiorcom zarzutu wprowadzenia do obrotu produktów niewłaściwej jakości. Dodatkowo należy zauważyć, że rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych w przypadku większości produktów oferowanych konsumentom bez opakowań, w tym mięsa drobiowego, wymaga podania na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego jedynie jego nazwy oraz klasy jakości handlowej lub innego wyróżnika jakości handlowej, o ile zostały one ustalone w odrębnych przepisach. Wyjątkiem od tej reguły są wędliny, produkty rybołówstwa mrożone w glazurze oraz pieczywo (sprzedawane bez opakowań), dla których należy podać dodatkowe informacje. Wobec powyższego nie ma podstaw do kwestionowania produktów z uwagi na brak informacji w miejscu sprzedaży, których podawania nie wymagają obowiązujące przepisy prawa, m.in. daty produkcji i terminu przydatności do spożycia w stosunku do mięsa drobiowego, na brak których powołuje się w uzasadnieniu decyzji Świętokrzyski WIIH. Niezależnie od powyższego Prezes UOKiK wskazuje, że zgodnie z art. 45 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oznakowanie środka spożywczego obejmuje wszelkie informacje zamieszczone m.in. w dokumentach, które są do niego dołączone. Z akt sprawy nie wynika czy kwestionowane produkty były opatrzone informacjami, m.in. określonymi w art. 7 i 7a ustawy o jakości handlowej. Ustosunkowując się do podnoszonej przez stronę okoliczności, że stwierdzony u niej stan rzeczy jest wynikiem celowego działania osób trzecich na jej niekorzyść, Prezes UOKiK stwierdza, że nie jest organem właściwym do rozstrzygania tej kwestii. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, Prezes UOKiK jest organem wyższego stopnia w stosunku do Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej, a zatem do jego kompetencji należy wyłącznie sprawowanie kontroli instancyjnej w postępowaniu odwoławczym i zażaleniowym, weryfikacja decyzji w trybie postępowania administracyjnego oraz podejmowanie pewnych czynności w ramach tych trybów. Odwołując się od wydanej decyzji strona stwierdziła, że niedopełnienie obowiązku oznakowania zakwestionowanych ww. środków spożywczych spowodowane było efektem etykieciarki, a zakwestionowane produkty ujawniono na zapleczu placówki, gdzie żaden konsument nie ma dostępu, zatem podjęta u niej kontrola nie mogła być wynikiem skargi konsumenta. Niezależnie od powyższego, odnosząc się do złożonych przez stronę w odwołaniu wyjaśnień, należy zauważyć, że z zebranego materiału dowodowego, z którym strona miała możliwość zapoznania się i zgłoszenia ewentualnych uwag, czego jednak nie uczyniła, jednoznacznie wynika, że przedmiotowa kontrola podjęta była w związku ze skargą i przeprowadzona w sposób prawidłowy. Dodać należy, że powyższa kwestia nie ma znaczenia w niniejszej sprawie, gdyż organ Inspekcji może podejmować kontrole nieplanowe, jeżeli 6

wymaga tego interes konsumenta. Ponadto strona będąc właścicielem placówki, w której znajdowały się ww. środki spożywcze niewłaściwej jakości, niezwłocznie po usunięciu awarii zobowiązana była uzupełnić oznakowanie tych produktów, gdyż w świetle przepisów prawa żywnościowego, zwłaszcza art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L z 1.2.2002 r., s. 1 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 178/2002, podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Obowiązek zapewnienia zgodności środków spożywczych z wymaganiami prawa żywnościowego w zakresie jakości handlowej spoczywa na każdym podmiocie działającym na rynku spożywczym, także na etapie handlu detalicznego. Należy podkreślić, że strona miała obowiązek znać przepisy prawa związane z wykonywaną przez nią działalnością. Od strony, jako profesjonalisty w obrocie można było oczekiwać, że podejmie działania pozwalające na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia w sprzedaży produktów niewłaściwej jakości handlowej. Jak słusznie uznał organ pierwszej instancji, brak działań polegających na oznaczeniu oferowanych do sprzedaży produktów wynikał z niedbalstwa strony. Należy zaznaczyć, że wina za niedopełnienie obowiązku oznakowania produktów leżała tylko po stronie kontrolowanego. Odnosząc się do powyższego, w opinii Prezesa UOKiK, zapobiegnięcie nieprawidłowościom dotyczącym zakwestionowanych produktów leżało w mocy strony, w związku z powyższym przedsiębiorcy Jadwiga Piwowarczyk, Krzysztof Piwowarczyk, Bartłomiej Piwowarczyk, działający pod nazwą DRÓB-POL w Zagórzu zostali prawidłowo uznani za odpowiedzialnych wprowadzenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej. Prezes UOKiK zwraca także uwagę, że wydanie przez Świętokrzyskiego WIIH w przedmiotowej sprawie trzech decyzji z różnymi numerami było nieprawidłowe. Wobec powyższego, zdaniem Prezesa UOKiK, prawidłowym byłoby zatem wydanie jednej decyzji z jednym numerem, a następnie doręczenie jej każdemu ze wspólników. Zgodnie z art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości, karę pieniężną, o której mowa w sentencji decyzji, stanowiącą dochód budżetu państwa, należy wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Kielcach w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stanie się ostateczna. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o Inspekcji Handlowej, jest organem wyższego stopnia w stosunku do wojewódzkich inspektorów Inspekcji Handlowej. Zatem, w myśl art. 127 2 Kpa w związku z art. 1 ust. 3 7

ustawy o Inspekcji Handlowej, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest organem właściwym do rozpatrzenia wniesionego odwołania. Zgodnie z art. 138 2 Kpa organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, gdy decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Przekazując sprawę, organ ten powinien wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Biorąc powyższe pod uwagę, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów orzekł, jak w sentencji. Niniejsza decyzja jest ostateczna w trybie postępowania administracyjnego. Pouczenie Zgodnie z art. 52 1, art. 53 1, art. 54 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) od niniejszej decyzji przysługuje skarga wnoszona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, którą należy wnieść w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Do należności pieniężnych nie uiszczonych w terminie stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Z up. Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Małgorzata Kozak Wiceprezes Otrzymują: 1. Jadwiga Piwowarczyk DRÓB-POL Zagórze 78A 26-140 Łączna 2. Krzysztof Piwowarczyk DRÓB-POL Zagórze 78A 26-140 Łączna 3. Bartłomiej Piwowarczyk DRÓB-POL Zagórze 78A 26-140 Łączna 4. Świętokrzyski Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w Kielcach 5. a/a 8