Krajowe Standardy Jakości Usługi opiekuńcze świadczone w małych domach pomocy dla osób z niepełnosprawnością (tzw. residential service)

Krajowe Standardy Jakości Usługi opiekuńcze świadczone w małych domach pomocy dla osób z niepełnosprawnością (tzw. residential service) Urząd do Spraw Informacji i Jakości Opieki Zdrowotnej (Health Information and Quality Authority) An tudaras Um Fhaisneis agus Cailiocht Slainte Projekt Wzmocnić głos niemocnych współfinansowany przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej. 1

O Urzędzie do Spraw Informacji i Jakości Opieki Zdrowotnej Urząd do Spraw Informacji i Jakości Opieki Zdrowotnej to niezależny organ, ustanowiony aby promować ustawiczny rozwój w usługach zdrowotnych i socjalnych w Irlandii. Urząd powołano w ramach Rządowego Programu Reform w Usługach Zdrowotnych. Urząd zajmuje się jakością I bezpieczeństwem w sektorze publicznym, prywatnym oraz wolontariackim (jeśli chodzi o funkcje opieki społecznej). Podlegając bezpośrednio pod Ministerstwo d/s Zdrowia I Dzieci, Urząd do Spraw Informacji i Jakości Opieki Zdrowotnej jest odpowiedzialny za: Ustalanie Standardów dla Usług socjalnych I zdrowotnych - opracowywanie standardów nakierowanych na interes jednostki, opartych na międzynarodowych dobrych praktykach, dla sektora usług socjalnych I zdrowotnych w Irlandii. (z wyłączeniem usług dotyczących zdrowia psychicznego) Rejestrację I nadzór residential service dla dzieci, osób starszych I osób z niepełnosprawnością (Inspektorat Usług Socjalnych). Monitorowanie ośrodków dziennych I przedszkolnych, jak I izby zatrzymań dziecka: nadzór przy opiece zastępczej nad dziećmi. Kontrolę jakości usług medycznych nadzór nad standardami jakości I bezpieczeństwa w usługach medycznych I ciągłe wdrażanie programów zapewniających stałą jakość, by promować postęp w standardach jakości I bezpieczeństwa w dziedzinie zdrowia. W uzasadnionych przypadkach Urząd prowadzi dochodzenie, gdy podejrzewa się poważne błędy w opiece medycznej. Ocenę Technologii Zdrowotnych zapewnia najlepsze z możliwych rezultaty dla odbiorcy usług poprzez ocenę skuteczności klinicznej I ekonomicznej leków, sprzętu, technik diagnostycznych I zabiegów zdrowotnych. Informację Medyczną doradza w kwestii zbierania I dzielenia się informacjami w sektorze usług zdrowotnych oceniając informacje I publikując dane na temat działania I skuteczności usług socjalnych I zdrowotnych w Irlandii. Stosunek Urzędu do rozwoju standardów usług socjalnych I zdrowotnych opiera się na następujących kluczowych zasadach: Otwartość I przejrzystość, by gwarantować informowanie opinii publicznej standardów i procesie decyzyjnym. o rozwoju Koncentrowanie się na wyniku końcowym, by gwarantować, że wdrożenie standardów będzie skutkować konkretnym znaczącym I namacalnym polepszeniem usług Nakierowanie na interes jednostki, by gwarantować, że wszyscy interesariusze, włączając odbiorców usług oraz tych, którzy świadczą usługi socjalne I zdrowotne są zaangażowani w opracowywanie standardów. Praktyka oparta o dowody, by gwarantować, że standardy podparte są bieżącymi I sprawdzonymi badaniami krajowymi I międzynarodowymi. 2

O URZĘDZIE DO SPRAW INFORMACJI I JAKOŚCI OPIEKI ZDROWOTNEJ... 2 1. WPROWADZENIE... 5 2. CEL STANDARDÓW... 6 3. ROZWÓJ STANDARDÓW... 6 3 KONSULTACJE SPOŁECZNE... 7 PRZEGLĄD STANDARDÓW... 7 TERMINOLOGIA... 7 4. ZASADY LEŻĄCE U PODSTAW STANDARDÓW... 8 1.JAKOŚĆ ŻYCIA... 8 2.BEZPIECZEŃSTWO... 8 3.PRAWA... 8 4.PRZECIWDZIAŁANIE DYSKRYMINACJI... 8 5.KONCENTROWANIE SIĘ NA POTRZEBACH JEDNOSTKI... 8 6. INTEGRACJA ZE SPOŁECZNOŚCIĄ... 9 7. USŁUGI DOSTOSOWANE DO POTRZEB... 9 5. STANDARDY... 9 KOLEJNOŚĆ STANDARDÓW... 9 STANDARDY I KRYTERIA... 10 STANDARDY... 10 7. STANDARDY I KRYTERIA... 13 DZIAŁ 1 JAKOŚĆ ŻYCIA... 13 STANDARD 1: AUTONOMIA I UCZESTNICTWO... 13 STANDARD 2: PRYWATNOŚĆ I GODNOŚĆ... 14 STANDARD 3: ŻYCIE CODZIENNE... 15 STANDARD 4: RELACJE MIĘDZYLUDZKIE I KONTAKTY SPOŁECZNE.... 15 DZIAŁ 2 - PERSONEL... 16 STANDARD 5: PERSONEL... 16 DZIAŁ 3 - OCHRONA... 17 STANDARD 6: OCHRONA I OBRONA... 17 STANDARD 7: PRYWATNE FINANSE OSOBY... 19 DZIAŁ 4 ZDROWIE I ROZWÓJ... 20 STANDARD 8: INDYWIDUALNY PLAN OSOBOWY... 20 STANDARD 9: ZDROWIE... 21 DZIAŁ 5 PRAWA... 22 STANDARD 10: INFORMACJA... 22 STANDARD 11: ŚWIADOME PODEJMOWANIE DECYZJI I ŚWIADOMA ZGODA... 23 STANDARD 12: PRAWA OBYWATELSKIE... 24 STANDARD 13: PROCESY PRZYJMOWANIA I INDYWIDUALNE KONTRAKTY O USŁUGACH... 25 STANDARD 14: SKARGI... 26

DZIAŁ 6 - OTOCZENIE... 27 STANDARD 15: ŚRODOWISKO ŻYCIA... 27 STANDARD 16: - ZDROWIE I BEZPIECZEŃSTWO... 27 DZIAŁ 7 ZARZĄDZANIE I KIEROWNICTWO... 28 STANDARD 17: ZARZĄDZANIE I KIEROWNICTWO... 28 STANDARD 18: CELE I FUNKCJA... 29 STANDARD 19: DOKUMENTACJA... 29 SŁOWNIK TERMINÓW... 30 ŹRÓDŁA... 33 PUBLIKACJE W ORYGINALE... 36 ZAŁĄCZNIK A - CZŁONKOWIE GRUPY DORADCZEJ DO SPRAW STANDARDÓW... 37 ZAŁĄCZNIK B - ZASTOSOWANIE PRAKTYK RESTRYKCYJNYCH (OBEZWŁADNIANIA) W RADZENIU SOBIE Z ZACHOWANIEM STANOWIĄCYM ZAGROŻENIE DLA BEZPIECZEŃSTWA SAMEJ OSOBY I INNYCH W RESIDENTIAL SERVICE.... 38 4

1. Wprowadzenie Standardy poniższe obejmują pozytywną wizję rozwoju ośrodków opieki wspierających osoby z niepełnosprawnością w Irlandii. Wizja ta odzwierciedla pogląd, że to nie brak zdolności uniemożliwia osobom z niepełnosprawnością prowadzenie satysfakcjonującego życia, lecz niskie oczekiwania innych względem osób z niepełnosprawnością. Uwidocznia się to w przypadku niektórych usług świadczonych na rzecz osób z niepełnosprawnością. Wysokie oczekiwania i wysoka samoocena są kluczowe dla realizacji potencjału I najlepszej z możliwych jakości życia. Standardy realizują zasady wspierania I wzmacniania. Koncentrują się na tym, co osoby z niepełnosprawnością są w stanie zrobić, gdy zaoferuje się im odpowiednią pomoc. Opracowanie standardów, opisane niżej, jest samo w sobie pozytywnym przykładem włączania do społeczności I umacniania osób z niepełnosprawnością w Irlandii. Rośnie międzynarodowe uznanie praw osób z niepełnosprawnością. Odzwierciedla się to, między innymi, w podpisaniu w roku 2006, Konwencji Praw Osób z Niepełnosprawnością dla Narodów Zjednoczonych. W ślad za uznaniem tych praw, opracowano poniższe standardy, by strzegły praw I interesów osób z niepełnosprawnością mieszkających w residential service, by polepszyć jakość ich życia I wspierać rozwój wysokiej jakości opieki nakierowanej na jednostkę, a świadczonej przez instytucje. Ustawa o Zdrowiu z 2007 nakładała po raz pierwszy prawny obowiązek rejestrowania i nadzoru residential service dla osób z niepełnosprawnością. Dokument ten ustala standardy przy pomocy których można nadzorować takie usługi. Urząd do spraw Informacji I Jakości Opieki Zdrowotnej jest organizacją rządową powołaną przez Ustawę o Zdrowiu z 2007, by ustalał standardy opieki zdrowotnej i socjalnej I by kontrolował, czy standardy te są spełniane. Urząd odpowiedzialny jest za rejestrację I nadzór nad wyznaczonymi ośrodkami, czyli residential service dla dzieci, osób starszych I osób z niepełnosprawnością. Residential service dla dzieci kontroluje się przy użyciu standardów opracowanych przez Ministerstwo do spraw Zdrowia i Dzieci jeszcze przed powołaniem Urzędu, do czasu opracowania nowych standardów. Ustawa o Zdrowiu z 2007 wymaga, by wszystkie wyznaczone ośrodki były rejestrowane i nadzorowane. Specjalistyczny ośrodek zdefiniowany jest w Części 1, sekcji2 Ustawy, jako instytucja w której opieka świadczona jest przez Administratora Opieki Zdrowotnej (HSE) lub innych usługodawców. Obejmuje więc ośrodki prowadzone przez firmy prywatne czy organizacje wolontariackie. Rejestracja i nadzór wyznaczonych ośrodków jest zadaniem Inspektoratu Usług Socjalnych (SSI) działającego w Urzędzie. Termin residential service użyty jest w standardach w odniesieniu do ośrodków specjalistycznych. Ośrodki specjalistyczne nie obejmują placówek zdrowia psychicznego. Placówki zdrowia psychicznego z pacjentami stacjonarnymi rejestrowane są przy Radzie ds. Zdrowia Psychicznego, w zgodzie z Ustawą o Zdrowiu Psychicznym z 2001 i kontrolowane są przy pomocy standardów zawartych w Systemie Kontroli Jakości dla Opieki Medycznej nad zdrowiem Psychicznym w Irlandii. Podobnie, wyznaczone ośrodki nie obejmują takich, gdzie większość pacjentów leczona jest ze stanów ciężkich lub paliatywnie. Standardy te mają podobną strukturę co Krajowe Standardy Jakości Organizacji Residential service dla osób Starszych w Irlandii ustanowione przez Urząd. Oznacza to, że podzielone są na siedem sekcji odzwierciedlających różne wymiary dobrej usługi. Oparte są o siedem podstawowych zasad: jakość 5

życia, bezpieczeństwo, zapobieganie dyskryminacji, koncentracja na jednostce, integracja ze społecznością i usługi odpowiadające potrzebom. 2. Cel Standardów Standardy te opracowano do celów rejestracji I kontroli residential service dla osób z niepełnosprawnością. Będą wspomagać usługodawców w ocenie jakości świadczonych przez nich usług przed dokonaniem kontroli. Będą również stanowić wskazówki dla osób I całych rodzin czego mogą oczekiwać od residential service. Standardy nie odnoszą się do residential service dla dzieci z niepełnosprawnością. Osobny zestaw standardów opracowywany jest dla takich instytucji. 3. Rozwój standardów Standardy oparte są o międzynarodową dobrą praktykę I badania. Uwzględniają instrumenty praw człowieka. Szczególne znaczenie ma Konwencja Narodów Zjednoczonych o Prawresidntialach Osób z Niepełnosprawnością I Europejska Konwencja Ochrony Praw Człowieka I Podstawowych Wolności (ECHR). Rząd podpisał, lecz jeszcze nie ratyfikował Konwencji Praw Osób z Niepełnosprawnością, ma jednak zamiar to uczynić. ECHR stanowi część prawa irlandzkiego tytułem Europejskiej Konwencji o Ustawie o Prawach Człowieka z 2003. Standardy uwzględniają inne istotne akty prawne np. Ustawę o Prawach osób z Niepełnosprawnością z 20051, która ustanawia prawo każdej osoby, która sądzi, że może mieć niepełnosprawność do indywidualnej oceny/diagnozy potrzeb. Standardy przewidują również oczekiwane zmiany w ustawodawstwie. Standard 11, Świadoma Zgoda i Świadome Podejmowanie Decyzji stworzony jest w oparciu o zasady realizowane w Projekcie Ustawy o Zdolności Intelektualnej z 2008. Standardy bazują na pracy Krajowego Urzędu do spraw Osób z Niepełnosprawnością (NDA), który w 2004 opublikował Szkic Standardów Krajowych opieki nad osobami z niepełnosprawnością, co nastąpiło po szeroko zakrojonych konsultacjach społecznych. Standardy opracowane zostały z pomocą Grupy Doradczej do spraw Standardów reprezentującej głównych interesariuszy, którą utworzono pod koniec 2007 do następujących zadań: 1. Doradzać Urzędowi do spraw Informacji I Jakości Opieki Zdrowotnej przy sporządzaniu zestawu krajowych standardów jakości dla residential service dla osób z niepełnosprawnością. 2. Dopilnować by takie standardy: Istniały dla potrzeb rejestracji I kontroli residential service Stanowiły punkt odniesienia w opracowaniu I ulepszaniu wszelkich usług dla osób z niepełnosprawnością Bazowały na I rozszerzały to, co w tej dziedzinie osiągnął Krajowy Urząd do spraw Osób z Niepełnosprawnością. Uwzględniały istotne ustawy I odzwierciedlały przepisy wydane przez Ministerstwo Zdrowia I do spraw Dzieci. 3. Doradzać odpowiednie konsultacje społeczne 4. Korzystać z informacji uzyskanych w procesie konsultacji by wpływać na dalsze kształtowanie wstępnej wersji standardów. 5. Doradzać w kwestii końcowej wersji standardów przygotowywanych przez Urząd do publikacji. 6

Członkowie Grupy Doradczej do spraw Standardów wymienieni są w Załączniku 1. (1) Ustawa o Prawach Osób z Niepełnosprawnością z 2005 wprowadzana jest etapami. Niezależna Ocena/diagnoza potrzeb została wprowadzona ustawą dla dzieci poniżej lat 6 w czerwcu2007. Konsultacje Społeczne Urząd opublikował szkic standardów I przeprowadzał konsultacje społeczne przez okres sześciu tygodni. W odpowiedzi na komunikaty w prasie krajowej członkowie społeczeństwa i zainteresowane strony przedłożyły sugestie I opinie. W różnych miejscach w kraju przeprowadzono grupy fokusowe (potencjalnych użytkowników standardów lub usług) z pracownikami obsługującymi osoby z niepełnosprawnością, użytkownikami usług I ich rodzinami. Przeprowadzono indywidualne rozmowy z użytkownikami usług, takimi dla których uczestnictwo w grupach fokusowych nie było realnie możliwe. Rezultat konsultacji społecznych został przez Urząd rozważony I przedyskutowany z Grupą Doradczą do spraw Standardów. Starannie rozważono każdą opinię i otrzymane sugestie, to one nadały kształt ostatecznej wersji standardów. Przegląd Standardów Urząd planuje dokonać przeglądu standardów po trzech latach. Residential service dla osób z niepełnosprawnością do tej pory nie podlegały rejestracji I kontroli. Korekta standardów uwzględni wyniki kontroli by zagwarantować, że standardy w odniesieniu do których domy są rejestrowane i kontrolowane, są odpowiednie do zadań dla których je utworzono. Terminologia Grupa Doradcza do spraw Standardów zdecydowała we wczesnej fazie, że osoby z niepełnosprawnością mieszkające w residential service w standardach winny być określane jako osoby. Niektóre z terminów używanych w standardach, jak zarejestrowany usługodawca czy osoba kierująca pochodzą z Ustawy o Zdrowiu z 2007. Wszystkie są zdefiniowane w słowniczku. Nie są to terminy które byłyby wspólnie używane przez różne ośrodki, ale zdecydowano się nie używać ogólnie znanych synonimów. Ustawa o Zdrowiu z 2007 nakłada szczególną odpowiedzialność na konkretnych pracowników. Biorąc pod uwagę, że standardy bazują na wdrożeniu Ustawy I stanowią część ustawy, zmiana terminologii Ustawy może powodować zamęt. Oba terminy : specjalistyczny ośrodek I residential service użyte są w Ustawie o Zdrowiu z 2007. Biorąc pod uwagę, że ten drugi prawdopodobnie będzie lepiej rozumiany przez ogół, jest terminem używanym w standardach. Termin osoba w standardach odnosi się do usługobiorcy residential service. W pewnych okolicznościach z uwagi na charakter i/lub zakres niepełnosprawności osoby, będzie ona wymagała, by ktoś inny reprezentował jej interesy. Gdzie standard odnosi się do osoby, dotyczy to osoby, która wymagać może zaangażowania swojego reprezentanta i/lub nie może działać we własnym imieniu. Przedstawicielem może być: współmałżonek, rodzic, osoba z rodziny bądź przyjaciel osoby, prawny przedstawiciel osoby, bądź człowiek ją wspierający. 7

4. Zasady leżące u podstaw standardów 1.Jakość życia Osoby żyjące w residential service winny cieszyć się dobrą jakością życia. Osoby te winny żyć w miejscu w którym można czuć się u siebie, jak w domu, w miejscu które respektuje się ich godność osobistą i szanuje prywatność. Winny mieć wiele możliwości nawiązywania przyjaźni I znajomości, uczestnictwa w życiu społeczności domu i szerszej społeczności, jak i angażowania się w zajęcia wzbogacające życie, nawet te, które niosą ze sobą element ryzyka. Wymaga to, między innymi, by wspierali ich pracownicy residential service z którymi potrafią się łatwo komunikować, którzy szanują ich indywidualność, godność i prywatność oraz którzy są wyczuleni na ich aspiracje i potrzeby. 2.Bezpieczeństwo Osoby mieszkające w residential service winny być bezpieczne. Nie wolno poddawać osób jakimkolwiek formom wykorzystywania, zaniedbań, zastraszać, szantażować czy nękać. Co więcej, osoby muszą mieć ufność, że ich poczucie bezpieczeństwa i równowagi ducha nie zostanie podkopane przez takie nie do przyjęcia działania jak: osobista krytyka, niestosowne żarty, faworyzowanie czy subtelne formy ostracyzmu. 3.Prawa Prawa osób z niepełnosprawnością winny być przestrzegane I promowane. Konwencja o Prawach Osób z Niepełnosprawnością wymaga by każdy urząd państwowy wykonywał swe zadania w sposób zgodny z obowiązkami państwa wynikającymi z Konwencji. Podobnie standardy maja gwarantować przestrzeganie praw człowieka w ogólności I szczególnie skupiać się na Konwencji Praw Osób z Niepełnosprawnością. Prawa osób mieszkających w residential service obejmują prawo równego traktowania w zapewnianiu usług i pomocy, prawo do odmowy usługi lub jej części oraz prawo by zrezygnować z jakiejś usługi na korzyść innej, lub by mieszkać niezależnie. Standardy opracowano by gwarantowały, że osoby nie utracą swych praw zamieszkując residential service. Osobom otrzymującym wsparcie w residential service winno pomagać się dokonywać wyborów, uczestniczyć w prowadzeniu residential service I aktywnego udziału w życiu społeczności, zgodnie z ich życzeniem. 4.Przeciwdziałanie dyskryminacji Osoby z niepełnosprawnością nie powinni doświadczać dyskryminacji. Ta zasada również wypływa z Konwencji o Prawach Osób z Niepełnosprawnością. Wymaga ona, by usługi residential service przydzielane były w jasny I przejrzysty sposób ( patrz, np. Standard 13) Wymaga również, by przedsięwziąć wszelkie możliwe środki zapewniające, że osoby mieszkające w residential service nie są dyskryminowane co do świadczenia innych usług do których są uprawnione, jak np. opieka medyczna czy szkolnictwo. Choć usługodawcy nie zawsze mają kontrolę nad tymi sprawami, to mogą pomóc osobom domagać się swych praw przez, np., zapewnienie dostępu do rzecznika. Konwencja Praw Osób z Niepełnosprawnością stwierdza, że nie powinno dyskryminować się osób z niepełnosprawnością w odniesieniu do małżeństwa, rodziny, rodzicielstwa i związków. Odzwierciedla się to w Standardzie 4: Reakcje międzyludzkie i Kontakty społeczne. 5.Koncentrowanie się na potrzebach jednostki Ludzie z niepełnosprawnością winni być wspierani, by mogli wieść życie zgodne z własnym wyborem. Koncept koncentrowania się na potrzebach jednostki odnosi się do procesu oferowania 8

odpowiedniego wsparcia i w odpowiednim czasie, by umożliwić osobie prowadzenie życia jako równoprawny obywatel, zgodnego z jej wyborem. Takie podejście do oferowania usług oznacza, że usługa jest planowana I dostarczana z aktywnym zaangażowaniem osoby I uwzględnia jej szczególny charakter. Standard 8: Indywidualny plan osobowy ma na celu zagwarantowanie, że konkretna usługa świadczona osobie ma odniesienie do jej potrzeb I celów życiowych. Podejście takie odzwierciedla się również w języku standardów. Używa się raczej terminów wsparcie lub usługi wspierające niż opieka czy czynności opiekuńcze. Tam, gdzie niektóre osoby mają problem z komunikowaniem swej woli czy podjęciem świadomej decyzji, standard nakładają obowiązek na usługodawcę, by ściśle współpracował z przedstawicielem osoby. Może to w wielu przypadkach być członek rodziny czy przyjaciel, ktoś z zewnątrz kto wspiera osobę, opiekun prawny czy doradca prawny. Przedstawiciel osoby winien dołożyć wszelkich starań by rozeznać wolę osoby i zawsze działać w jej najlepszym interesie. 6. Integracja ze społecznością Domy dla osób z niepełnosprawnością winny promować integrację z szerszą społecznością. Rośnie międzynarodowa świadomość, że trzeba zmienić residential service dla osób z niepełnosprawnością, gdzie mieszka się wiele lat, z instytucjonalnych organizacji typu szpitalnego na małe, przytulne domy oparte o społeczność lokalna. Częściowo jest to związane z charakterem usługi jako takiej, a częściowo z integracją z szerszą społecznością i możliwościami, jakie ona daje osobom mieszkającym w residential service, by we własnych społecznościach rozwinęły sieć znajomości. 7. Usługi dostosowane do potrzeb Residential service dla osób z niepełnosprawnością winny być dobrze prowadzone. Standardy wymagają, by usługi w domach były zorganizowane I świadczone w sposób dający dobre rezultaty dla osób tam mieszkających. Definiują uzgodniony poziom jakości jaka musi być utrzymywana we wszystkich residential service. Ponadto, standardy mają funkcję rozwojową, by pomóc usługodawcom ulepszać usługi. Dzieje się tak, ponieważ przywiązuje się dużą wagę do procesu konsultacji i uczestnictwa oraz wymaga, by usługodawcy mieli sprawnie działające mechanizmy monitorowania i ulepszania jakości świadczonych usług. 5. Standardy Kolejność standardów Standardy pogrupowane są w siedem działów, by odzwierciedlać wymiary jakości usług skierowanych na dobro jednostki. Należy rozważać je razem. Nie wypisano ich według wagi. Jednak kolejność w jakiej się pojawiają jest wynikiem starannego planowania. Kwestie jakości życia, relacje między pracownikami residential service i osobami mieszkającymi w takich domach oraz wolność od lęku są ważkimi kwestiami dla osób korzystających z residential service. Owe siedem wymiarów jakości usług to Krajowe Standardy Jakości Organizowania Residential service dla Osób Starszych w Irlandii opublikowane przez Urząd. Urząd ma za zadanie pilnować, by ta sama wysoka jakość stosowała się do wszystkich domów, które są przez niego rejestrowane I kontrolowane. 9

Standardy I kryteria Standardy tworzą zawarte w nich oświadczenia oraz kryteria. Oświadczenia zawarte w standardach określają czego się oczekuje pod względem usługi świadczonej osobie korzystającej z residential service. Kryteria to wspierające stwierdzenia, które określają jak można usługę ocenić pod względem tego czy spełnia standard czy nie. Kryteria winno postrzegać się jako wskazówki, a nie polecenie. Kontrola w oparciu o takie standardy I kryteria będzie brała pod uwagę fakt, że usługodawca musi wyważyć między konkurującymi ze sobą potrzebami i priorytetami oraz działać w ramach przydzielonych zasobów. Standardy Standardy odzwierciedlają istotne przepisy prawne I kształtowane są przez istniejące standardy I wytyczne, wyniki badań I dobre praktyki. Przedstawione są one poniżej. Dział 1: Jakość Życia Standard 1: Autonomia i Uczestnictwo: Każda osoba ma możliwość wyboru I kontroli nad swym życiem I swym wkładem w życie wspólnoty. Standard 2: Prywatność i Godność: Prywatność i godność każdej osoby jest szanowana i promowana. Standard 3: Życie Codzienne: Życie codzienne każdej osoby zorganizowane jest zgodnie z jej preferencjami. Standard 4: Relacje Międzyludzkie I Kontakty Społeczne: Każda osoba jest wspierana, by nawiązywała I utrzymywała relacje międzyludzkie i więź ze wspólnotą, zgodnie ze swą wolą. Dział 2: Personel Standard 5: Personel: Każda osoba otrzymuje zindywidualizowane wsparcie cechujące się poufnością, zgodne ze swą wolą I aspiracjami aspiracja od odpowiedniego członka personelu wybranego według dobrych praktyk rekrutacyjnych, posiadającego odpowiednie cechy osobowościowe, doświadczenie, kwalifikacje, kompetencje I umiejętności. Dział 3: Ochrona Standard 6: Ochrona i Zabezpieczanie: Każda osoba jest chroniona i zabezpieczana przed nadużyciami. Standard 7: Każda osoba sprawuje kontrolę nad swymi osobistymi finansami i jest chroniona przed nadużyciami finansowymi i wykorzystywaniem. Dział 4: Zdrowie i Rozwój Standard 8: Indywidualny plan rozwoju: Każda osoba posiada indywidualny Plan, by zmaksymalizować swój rozwój osobisty zgodnie ze swoim życzeniem. Standard 9: Zdrowie: Potrzeby zdrowotne: Potrzeby zdrowotne każdej osoby są oceniane I zaspakajane. Dział 5: Prawa Standard 10: Każda osoba ma prawo do informacji, dostarczanych w formie odpowiedniej do jej potrzeb komunikacyjnych, by mogła podejmować świadome decyzje. 10

Standard 11: Świadome Podejmowanie Decyzji I Świadoma Zgoda: Prawo każdej osoby do podejmowania decyzji jest szanowane, a jej świadoma zgoda winna być uzyskana zgodnie z prawem i obecnymi wytycznymi dobrej praktyki. Standard 12: Prawa Obywatelskie: Każda osoba jest wspierana I otrzymuje pomoc, by korzystać ze swych praw obywatelskich, zgodnie ze swą wolą. Standard 13: Proces Przyjmowania I Indywidualne Kontrakty o Usługach: Decyzja o przyjęciu I wypisaniu każdej osoby podejmowana jest na podstawie uczciwych I jawnych kryteriów, a jej umieszczenie w domu opiera się na pisemnej umowie z zarejestrowanym usługodawcą. Standard 14: Skargi: Skarga każdej osoby jest wysłuchana, w odpowiednim momencie podejmowane są skuteczne działania w związku ze skargą. Dział 6: Otoczenie Standard 15: Środowisko Życia: residential service cechuje domowa atmosfera, są one przystępne oraz promują prywatność I godność każdej osoby. Standard 16: Zdrowie i Bezpieczeństwo: Zdrowie I bezpieczeństwo każdej osoby, pracownika I gościa w residential service jest chronione i promowane, jednocześnie chronione jest prawo każdej osoby do dobrej jakości życia. Dział 7: Zarządzanie i kierownictwo Standard 17: Zarządzanie I kierownictwo: Residential service zarządzany I kierowany jest w sposób, który wspiera tworzenie I ciągłe ulepszanie usług nakierowanych na dobro jednostki, zaspokajających potrzeby każdej osoby I który przynosi rezultaty zgodne z planami I aspiracjami osoby. Standard 18: Cel I Funkcja: Istnieje pisemne oświadczenie o celu I funkcji, które dokładnie opisuje świadczoną usługę I sposób w jaki jest ona świadczona. Standard 19: Dokumentacja: Każda osoba wspierana jest przez odpowiednie procedury I politykę prowadzenia dokumentacji. Dział 6. Rejestracja i kontrola usług opiekuńczych Ustawa z 2007 nakłada prawny obowiązek rejestrowania I kontroli usług dla osób z niepełnosprawnością. Część 8, rozdział 50, Ustawy określa warunki rejestracji usług. Każdy związany z zarządzaniem usługami musi być odpowiednim człowiekiem, a usługa musi być zgodna ze standardami I przepisami opracowanymi przez Ministerstwo do spraw Zdrowia i Dzieci. Odpowiedni Człowiek Odpowiedni człowiek, to ktoś o dobrym charakterze I kto nie był skazany za pewne kategorie przestępstw, takich jak przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstwo łamiące Ustawę z 19991 o Opiece Przedszkolnej, przestępstwo łamiące Ustawę o Ochronie Zdrowia z 2007. Ustawa pozwala Głównemu Inspektorowi na ocenę, czy osoby zaangażowane w prowadzenie I kierowanie residential service są ludźmi odpowiednimi. Ustawa odnosi się do zarejestrowanego usługodawcy. Jeśli residential service jest prywatną inicjatywą, zarejestrowanym usługodawcą jest właściciel. Jeśli usługa świadczona jest przez organizację, jak np. administrator opieki zdrowotnej czy organizacje wolontariacie, zarejestrowanym usługodawcą jest osoba wyznaczona w organizacji doniesienia w imieniu organizacji ogólnej odpowiedzialności za jej działania. Osoba taka musi mieć wystarczającą władzę by podejmować decyzje tyczące usług, np. by przydzielić dodatkowe fundusze gdy są one potrzebne do wdrożenia zaleceń pokontrolnych. Osoba kierująca residential service to osoba odpowiedzialna za codzienne 11

prowadzenie domu. Jest to osoba zwykle nazywana Kierownikiem. Muszą to być osoby odpowiednie, jak to definiuje Ustawa. Urząd opracowuje program Odpowiedni człowiek, odpowiedni uczestnik dla zarejestrowanych usługodawców I osób kierujących residential service. Wszyscy nowi i ponownie rejestrujący się usługodawcy będą zobowiązani do uczestnictwa w programie. Celem programu jest dostarczenie informacji o przepisach, ustawodawstwie, standardach I dobrych praktykach oraz ocena na ile usługodawcy i kierownicy residential service są w stanie zrozumieć i stosować je w residential service. Ustawodawstwo Niektóre standardy związane są z przepisami opracowanymi przez Ministerstwo do spraw Zdrowia I Dzieci. Przepisy opierają się o podstawowe ustawodawstwo i mają mu nadać skuteczność. Przepis, z istoty rzeczy, przedstawia szczegółowo to, do czego zmierza ustawodawstwo. Kontrola Inspektorat Opieki Społecznej w Urzędzie będzie przeprowadzał kontrole, by sprawdzić, czy residential service stosują się do standardów I przepisów. Kontrole przeprowadzane będą przez inspektorów z kwalifikacjami z dziedziny opieki medycznej I socjalnej, którzy zostali przeszkoleni w metodologii przeprowadzania inspekcji. Kontrola zwykle składa się z trzech elementów: analizy dokumentacji, wywiadu i rozmowy z osobami mieszkającymi w residential service, ich rodzinami, osobami pracującymi zawodowo współpracującymi z domem oraz osobami pracującymi w domu i świadczącymi usługi; oraz z obserwacji praktyki codziennej. Raport z kontroli zawiera wyniki i zalecenia. Wyniki kontroli zawsze podparte są wieloma dowodami. Usługodawcy mają możliwość przejrzenia raportu I poprawienia wszelkich błędnych faktów przed ukończeniem I publikacją raportu. Rekomendacje kierowane są do usługodawców I określają kroki, jakie należy podjąć, by residential service zaczął spełniać standardy I przepisy. Raporty z kontroli są dokumentami publicznymi I umieszczane są na stronie internetowej Urzędu (www.hiqa.ie). Wymaga się, by usługodawca przedstawił plan działania w odniesieniu do zaleceń zawartych w raporcie pokontrolnym przed upływem wyznaczonego terminu. Inspektorzy będą monitorowali wdrożenie tego planu i będą współpracować w usługodawcą, by residential service zaczął spełniać przepisy i standardy. Jednak ustawa o Ochronie Zdrowia z 2007, nadaje Głównemu inspektorowi władzę wykonawczą. Główny Inspektor może odmówić rejestracji residential service, może postawić warunki jego rejestracji lub może anulować rejestrację domu. Niezastosowanie się do warunków rejestracji jest wykroczeniem. Usługodawcy mogą być pociągnięci do odpowiedzialności prawnej za naruszenie Ustawy. W Ustawie zawarte są procedury stanu wyjątkowego umożliwiające zamknięcie residential service. Te prerogatywy Głównego Inspektora używane są w sytuacjach wyjątkowych, po dogłębnym rozważeniu sytuacji, ich celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i dobra osób mieszkających w residential service. Każdy residential service zostanie zarejestrowany na okres do trzech lat, a jako część procesu rejestracji przeprowadzona zostanie kontrola. Inne kontrole będą odbywać się w okresie zarejestrowanej działalności. Będą kontrole zapowiedziane I niezapowiedziane, niektóre mogą być spowodowane otrzymaniem informacji sugerującej, że residential service nie stosuje się do standardów I przepisów. Oczekuje się od usługodawców, że zagwarantują stosowanie się do standardów w domach za które są odpowiedzialni. Uznaje się jednak, że niektóre standardy mogą nie zostać od razu zastosowane do wszystkich residential service. Na przykład, nie należy oczekiwać, że starsze budynki dostosują się 12

natychmiast do tych samych standardów tyczących otoczenia, co nowo wybudowane budynki. Decyzja w tej kwestii zapadnie po ukończeniu Oceny Skutków Regulacji (RIA), która zostanie sporządzona przez Ministerstwo do spraw Zdrowia i Dzieci. Oceni ona koszt i inne skutki wdrożenia standardu i przepisów. 7. Standardy i Kryteria Dział 1 Jakość Życia Koncept jakości życia jest centralną kwestią standardów. Celem residential service dla osób z niepełnosprawnością winno być zapewnienie im wsparcia jakiego wymagają, by prowadzić satysfakcjonujące życie. Standard 1: Autonomia i Uczestnictwo Każda osoba ma wybór I ma kontrolę nad swoim życiem I swym wkładem we wspólnotę Kryteria 1.1 Osoba mieszka w instytucji zapewniającej zakwaterowanie w konkretnym wybranym przez siebie domu I w każdej chwili może zdecydować się go opuścić. 1.2 Osoba, która decyduje się wyprowadzić z domu otrzymuje wsparcie w przygotowaniach do wyprowadzki. Pomaga się jej poprzez dostarczenie informacji o dostępnych usługach I wsparciu, a tam gdzie to zasadne, przez zaoferowanie szkolenia umiejętności potrzebnych w niezależnym życiu. 1.3 Osoba cieszy się bezpieczeństwem stałego zamieszkania i nie wymaga się by wyprowadziła się wbrew swej woli, chyba że istnieją ważne powody wyprowadzki, z osobą wcześniej się skonsultowano I ma ona dostęp do rzecznika jeśli chce się sprzeciwić. 1.4 Osoba posiada klucz do residential service I wchodzi I wychodzi wedle woli, respektując to, że musi poinformować personel gdzie przebywa. 1.5 Nie prosi się, by dla wygody personelu osoba opuściła residential service ani czasowo ani na stałe, bądź by jej miejsce przyznać innej osobie. 1.6 Umiejętności osoby są rozpoznane i rozwijane. 1.7 Osoba otrzymuje wsparcie, by wybrała konkretne wsparcie jakiego wymaga by maksymalnie podnieść jakość swego życia 1.8 Osoba: 13 Ma wkład w pomysły i uczestniczy w codziennych zajęciach domu pomocy. Uczestniczy w doborze kadry Bierze udział w konsultacjach dotyczących przyjęcia nowej osoby, z uszanowaniem prawa petenta do przyjęcia do residential service. Reprezentowana jest na wszelkim forum używanym do dyskutowania I planowania kierunku w jakim będzie zmierzać residential service. 1.9 Osoby w każdym wieku zachęcane są i pomaga się im, by korzystały z możliwości kształcenia, sensownych zajęć i zatrudnienia odpowiadającego ich potrzebom I preferencjom. 1.10 Osoba wspomagana jest w utrzymaniu ról społecznych, które pełniła przed przyjęciem do domu.

1.11 Osoba zachęcana jest I wspierana by stała się albo/i nie przestała być pełnoprawnym I czynnym obywatelem, poprzez zaangażowanie w grupy społeczne I ich działania, zgodnie ze swą wolą (patrz również Standard 12: Prawa obywatelskie) 1.12 Osoba ma możliwości i wsparcie, by uczestniczyć w indywidualnych czy wspólnotowych zajęciach rekreacyjnych w residential service I w społeczności, tak z innymi osobami jak I niezależnie od nich. 1.13 Osoba może korzystać z możliwości podróżowania w kraju I za granicą. 1.14 Osoba może trzymać zwierzę domowe, pod warunkiem, że uwzględniono bezpieczeństwo I higienę oraz wolę innych osób. Standard 2: Prywatność I Godność Prywatność I godność każdej osoby jest szanowana I promowana. Kryteria 2.1 Osoba ma obszar przestrzeni osobistej, który obejmuje jej ciało, własność, myśli I uczucia, gdzie nie wdziera się nikt inny, ani nie wykorzystuje bez wyraźnej zgody osoby 2.2 Osoba ma własną sypialnię, chyba że życzy sobie dzielić z kimś pokój. Pokój osoby nie jest udostępniany innym osobom potrzebującym wytchnienia 2.3 Osoba może przyjmować u siebie gości ( prywatnych bądź specjalistów). 2.4 Respektowana jest prywatność i poufność wszelkiej komunikacji pomiędzy osobą I innymi 2.5 Personel i kierownictwo konsultują się z osobami w kwestii: 14 Stworzenia przestrzeni na biuro dla personelu residential service. Zaproszenia personelu z innych organizacji na wizytę Odbywania zebrań w residential service-jeśli ma to wpływ na prywatność osób I poczucie, że są u siebie w domu. 2.6 Personel okazuje szacunek dla prywatności I godności każdej osoby poprzez sposób w jaki się do niej odnosi. 2.7 Personel traktuje wszystkie osoby równo. Oferuje się różnego rodzaju wsparcie, ale zawsze w zależności od potrzeb I preferencji osób. 2.8 We wszystkich sytuacjach respektowana jest godność I prywatność osoby, szczególnie w odniesieniu do: przyjmowania gości wyrażania intymności i seksualności konsultacji z opieką społeczną I innymi pracownikami badań wykonywanych przez pracowników medycznych oferowania intymnego i osobistego wsparcia okoliczności gdy dyskutowane są informacje poufne lub delikatne kwestie. Wchodzenia do pokoi sypialnych, toalet I łazienek Osoba otrzymuje wsparcie w czasie choroby i gdy jej życie się kończy, wsparcie dostosowane do jej potrzeb fizycznych, emocjonalnych, społecznych I duchowych oraz respektuje ono jej godność, autonomię i wolę. 2.9 Jeśli osoba sobie tego życzy, jej wola I decyzje tyczące wsparcia podczas umierania zostają spisane I udokumentowane, zaś personel I rodzina są o nich poinformowani, by mogli tę wolę wykonać. 2.10 Szanowane są preferencje osoby w zakresie wyglądu zewnętrznego.

2.11 Osoba uzyskuje w odpowiednim momencie odpowiednie wsparcie, by mogła poradzić sobie z krytycznymi wydarzeniami w życiu, jak strata bliskiej osoby i żałoba 2.12 Osoba otrzymuje zwiększone wsparcie w trudnym okresie, w sposób uwzględniający jej konkretne potrzeby I preferencje. Standard 3: Życie codzienne Życie codzienne każdej osoby jest zaplanowane zgodnie z jej preferencjami. Kryteria 3.1 Osoba, jeśli sobie tego życzy to czyni to z pomocą, wypracowuje kształt życia codziennego, który najlepiej pasuje do jej celów, zajęć I potrzeb. 3.2 Czynności codzienne w domu pomocy różnią się w zależności od zainteresowań i zajęć. Biorą pod uwagę różne poziomy umiejętności funkcjonowania oraz osobisty plan każdej osoby (Standard 8). 3.3 Czynności dnia codziennego, łącznie z czasem posiłków, stanowią szansę interakcji społecznych i wymiany zdań dla tych osób, które chcą skorzystać z tej możliwości. 3.4 Istnieją możliwości, by od czasu do czasu goście, przyjaciele i członkowie rodziny uczestniczyli w posiłkach lub przyłączali się do innych działań. 3.5 Społeczne, religijne I kulturowe przekonania oraz wartości osoby są I cenione i szanowane podczas codziennych czynności residential service. 3.6 Preferencje osoby, jej wymogi dietetyczne I przekonania religijne czy kulturowe są brane pod uwagę w odniesieniu do posiłków I serwowanej żywności. 3.7 Osoba ma wsparcie by mogła kupić, przygotować I ugotować własny posiłek, jeśli tego sobie życzy. 3.8 Osoba pozostaje w residential service, jeśli nie czuje się na tyle dobrze by wyjść, chyba że zadecyduje inaczej. 3.9 Osoba ma możliwość wakacji, przynajmniej raz w roku. 3.10 Prawo osoby, by wycofać się ze wspólnych zajęć jest respektowane, dostępne są sensowne alternatywy. Standard 4: Relacje Międzyludzkie I Kontakty Społeczne. Każda osoba otrzymuje wsparcie, by nawiązała I utrzymywała kontakty towarzyskie I więzi ze społecznością zgodnie ze swą wolą. Kryteria 4.1 Wspiera się i zachęca osobę, by nawiązała i utrzymywała kontakty towarzyskie zgodnie ze swą wolą 4.2 Rodzina, przyjaciele I partnerzy osoby są mile widziani przez pracowników. 4.3 Osoba może przyjmować gości prywatnie, lub jeśli sobie tego życzy w inny sposób. 4.4 Pracownicy ograniczają wizyty tylko jeśli poprosi je o to zainteresowana osoba, lub z uwagi na kwestie prywatności I bezpieczeństwa. 4.5 Osoba ma możliwość obchodzenia szczególnych okazji w wybrany przez siebie sposób. 4.6 Więzi I zaangażowanie w lokalne grupy społeczne i/ wolontariat są promowane I podtrzymywane, zgodnie z preferencjami osoby, z zastosowaniem mechanizmów wspierających I środków ostrożności. 15

4.7 Osoba jest wspierana i zachęcana, by angażować się w życie kulturowe społeczności oraz rekreację, rozrywkę I sport 4.8 Gdy osoba wprowadza się do residential service, jej więzi z poprzednią społecznością są podtrzymywane. 4.9 Osoba ma dostęp do wiadomości I informacji w dostępnym formacie poprzez różne środki przekazu. Dział 2 - Personel Personel pracujący z osobami z niepełnosprawnością w residential service ma ogromny wpływ na jakość życia tychże osób. Choć posiadanie odpowiedniej wiedzy I umiejętności jest bardzo ważne, to takie cechy jak szacunek, empatia I entuzjazm są nie mniej ważne. Standard 5: Personel Każda osoba otrzymuje zindywidualizowane wsparcie cechujące się poufnością, zgodne ze swą wolą I aspiracjami, otrzymuje je od odpowiedniego członka personelu wybranego według dobrych praktyk rekrutacyjnych, posiadającego odpowiednie cechy osobowościowe, doświadczenie, kwalifikacje, kompetencje I umiejętności. Kryteria 5.1 Zarejestrowany usługodawca rozpoznaje kompetencje I cechy osobowe wymagane od pracowników zaangażowanych w pomaganie osobom I bierze to pod uwagę zatrudniając pracowników 5.2 Przeprowadzane są konsultacje z osobami na temat odpowiednich umiejętności i wiedzy personelu, co stanowi wkład w opracowanie opisu obowiązków pracownika. 5.3 Zanim personel I wolontariusze mający bezpośredni kontakt z osobami rozpoczną pracę, przegląda sie ich kartoteki policyjne I prosi o referencje. Wymagane jest potwierdzenie tożsamości I kwalifikacji. 5.4 Wszelki personel otrzymuje pisemny opis obowiązków I warunki zatrudnienia zanim podejmie pracę. 5.5 Opis obowiązków pracowniczych personelu pomagającemu osobom zawiera wymóg by personel nawiązywał I utrzymywał więzi z osobami, więzi oparte o szacunek I równość, a promujące samodzielność. 5.6 Cały personel : Komunikuje się skutecznie z osobami, słucha I odpowiada osobom, udostępnia im informacje, pomaga im w dostępie do usług wspierających ( ludzie oferujący wsparcie), prowadzą odpowiednią dokumentację. 5.7 Kluczowi pracownicy posiadają umiejętności wymagane do planowania I koordynowania usług wspierających świadczonych osobom I do skutecznej współpracy z innymi organizacjami I specjalistami. 5.8 Ciągłość wsparcia i utrzymywanie relacji promowane jest poprzez: Strategie sprawiające, że pracownicy nie będą odchodzili z pracy. Zapewnienie wystarczającej ilości personelu, tak by uniknąć nadmiernego korzystania z przypadkowych, okresowych, tymczasowych pracowników, oraz tych z pośrednictwa pracy. 16

5.9 Liczba I umiejętności pracowników ustalana jest w odniesieniu do oszacowanych potrzeb osób, oraz rozmiaru, charakteru residential service i jego planu architektonicznego. 5.10 Zawsze dostępnych jest tylu pracowników, by zapewnić bezpieczeństwo osób. 5.11 Ilość pracowników na dyżurze zawsze odzwierciedla potrzeby osób I ilość pomocy potrzebnej do wykonania ich indywidualnych planów osobowych. 5.12 Istnieje program wprowadzający pracowników w obowiązki i szkolenia ustawiczne, roczna ocena rozwoju pracownika, tak by kadra pracująca z osobami nie utraciła kompetencji w żadnej z dziedzin, szczególnie: Zaspakajaniu zmieniających się potrzeb osób. Wypełnianiu celów I filozofii organizacji będącej usługodawcą. Rozumieniu I przestrzeganiu polityki I procedur organizacji będącej usługodawcą nadzorującego go ciała. Rozumieniu swej osobistej I zawodowej odpowiedzialności za bezpieczeństwo I dobro osób. 5.13 Wszyscy pracownicy przechodzą regularne kontrole stosowne do swej roli. 5.14 Wszyscy pracownicy oddani są sprawie wdrażania standardów. 5.15 Istnieją ogólne zasady postępowania dla wszystkich pracowników, opracowane w konsultacji z osobami. Dodatkowo, wszyscy pracownicy przestrzegają zasad postępowania właściwych dla swego zawodu, stowarzyszania czy ciała nadzorującego je. 5.16 Wszyscy pracownicy są wyraźnie oddani idei ustawicznego uczenia się I rozwoju zawodowego. I Dział 3 - Ochrona Wolność od strachu I gwarancja, że wszystkie podstawowe potrzeby będą zaspokajane to warunki wstępne akceptowalnej jakości życia Standard 6: Ochrona i Obrona Każda osoba jest chroniona I zabezpieczana przed nadużyciami. W tym standardzie termin nadużycia obejmuje zaniedbanie ( patrz słowniczek), ( patrz również Standard 2:Prywatność I Godność; Standard 5: Personel; Standard 14: Skargi) Kryteria Ochrona 6.1 Istnieje polityka I procedury wspierające, które zapewniają ochronę osób przed wszelkimi formami nadużyć. 6.2 Osoby chronione są przez praktyki promujące ich bezpieczeństwo w odniesieniu do: Zatrudnienia, wyboru pracowników, szkolenia, wyznaczania I kontrolowania pracowników oraz wolontariuszy. Oferowania przyjacielskiej I osobistej pomocy tym osobom, które jej potrzebują. Obowiązku każdego pracownika, by meldować o wszelkich byłych lub aktualnych zagrożeniach dla bezpieczeństwa osób w residential service lub gdziekolwiek indziej Dostępu do kogoś, kto ją wspiera I usług wspierających Posiadania prywatnego dostępu do swego przedstawiciela, rodziny, kogoś, kto ją wspiera I specjalistów z zewnątrz oraz poprzez uszanowanie prywatności takich kontaktów. 17

6.3 Istnieją procedury oceny ryzyka I strategie radzenia sobie z sytuacjami, w których bezpieczeństwo może być narażone na szwank. Strategie radzenia sobie z niebezpiecznymi sytuacjami zawsze zalecają odpowiedzialne podejmowanie ryzyka jako sposób polepszenia jakości życia, kompetencji i umiejętności społecznych osoby. 6.4 Tak przy przyjęciu do domu jak i regularnie co jakiś czas potem, osoba jest informowana o tym, że usługodawca troszczy się o zapewnienie jej bezpieczeństwa I o jej dobro. Prosi się ją o to, by również troszczyła się o bezpieczeństwo I dobro tak swoje jak I innych osób. 6.5 Osoba otrzymuje wsparcie I pomoc, by rozwijała swą wiedzę, samoświadomość, zrozumienie I umiejętności potrzebne, by móc o siebie dbać I zwiększyć swe bezpieczeństwo. Określa się słabe punkty osoby I podejmuje się środki bezpieczeństwa. 6.6 Wszelkie informacje I rady udzielone osobom, by mogły lepiej się o siebie troszczyć I zwiększyć swoje bezpieczeństwo uwzględniają wiek, płeć I niepełnosprawność. 6.7 Zasięga się opinii osoby we wszelkich kwestiach tyczących jej bezpieczeństwa I ochrony. 6.8 Osoba ma dostęp do telefonu lub innych środków komunikacji jeśli potrzebuje pomocy. 6.9 Personel współpracuje z rodziną I innymi opiekunami dla dobra I bezpieczeństwa osoby, zgodnie z wolą osoby. 6.10 Przypadki zgonów meldowane są zgodnie z wymogiem prawnym I krajowymi wytycznymi. Kontrolowanie zachowania 6.11 Istnieje strategia radzenia sobie z zachowaniem które stanowi ryzyko dla bezpieczeństwa osoby. Uwzględnia ona i pozostaje w ścisłej zgodności z prawami człowieka i ich instrumentami, ustawodawstwem krajowym, przepisami, polityką kraju i wytycznymi dobrej praktyki. Strategia ta jest regularnie kontrolowana I aktualizowana (patrz odnośniki w Załączniku B). 6.12 Wymóg, by stosować się do polityki domu co do radzenia sobie z zachowaniem stanowiącym zagrożenie bezpieczeństwa osoby zawarte jest w kodeksie postępowania dla personelu pracującego w residential service. 6.13 Personel jest szkolony w rozumieniu I pozytywnym podejściu do problematycznego zachowania. 6.14 Personel konsultuje się z byłymi opiekunami, rodzicami I członkami rodziny, przy świadomej zgodzie osoby, aby poznać osobę i jak najlepiej wspierać ją w radzeniu sobie ze swym zachowaniem. 6.15 Gdy osoba doświadcza częstych trudności z radzeniem sobie ze swym zachowaniem, odpowiednio wykwalifikowany profesjonalista wykonuje ocenę sytuacji, aby sporządzić plan dodatkowego wsparcia osoby. Monitoruje on i ocenia interwencję, jest ona też regularnie oceniana przez zespół kliniczny. 6.16 Nie stosuje się żadnych procedur restrykcyjnych mających na celu opanowanie zachowania osoby jeśli: 18 Wybrana procedura nie jest wyraźnie dozwolona przez politykę usługodawcy I przeprowadzana jest w absolutnej zgodzie z tą polityką (patrz kryterium 6.11) Nie Istnieją jasno udokumentowane dowody, że mniej restryktywne opcje wypróbowane I nie są skuteczne. zostały Nie podlega to kontroli ze strony specjalistów zaangażowanych w pomoc I leczenie osoby Nie Istnieje pisemny plan działań określający cele I terminy, a nakierowany na zredukowanie lub wygaszenie takich procedur, jeśli zostały użyte częściej niż raz. Osoba nie jest poinformowana, że ma prawo szukać porady, łącznie z poradą prawnego przedstawiciela w odniesieniu do tej kwestii. Sprawa nie jest zgłoszona służbom socjalnym w ciągu trzech dni roboczych.

Ochrona 6.17 Skutecznie rozwiązywane są wszelkie kwestie domniemanych nadużyć, zgodnie ze strategiami I procedurami określającymi: Jak należy pomóc osobie, by mogła przedstawić swój problem bezpośrednio zewnętrznym organom, jeśli tego sobie życzy Jak usługodawca reaguje na podejrzenie nadużycia. jakimś Zgłoszenie podejrzenia nadużyć kierownictwu służby zdrowia, pomocy społecznej, a jeśli stosowne, policji. Plan, by Administrator Opieki Zdrowotnej ocenił sytuację, a gdy stosowne, policja przeprowadziła dochodzenie w sprawie podejrzenia nadużyć. Procedury te uwzględniają krajowe wytyczne, rekomendacje stosownych raportów i inicjatywy dobrej praktyki. 6.18 Wszyscy pracownicy są wprowadzani I ciągle szkoleni w kwestii: Zapobiegania, wykrywania I zgłaszania nadużyć Natury nadużyć w warunkach instytucjonalnych. Zrozumienia szczególnego narażenia osób z niepełnosprawnością na nadużycia, szczególnie w odniesieniu do osób z trudnościami z komunikacją. Rozumienia, zapobiegania I reagowania na próby zastraszania, Znajomości sposobów zadośćuczynienia, obrony I wsparcia. 6.19 Gdy zachodzi obawa o bezpieczeństwo osoby z niepełnosprawnością, kierujący podejmuje tymczasowe, rozsądne I proporcjonalne do sytuacji kroki, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkich osób do czasu wyników oceny sytuacji lub dalszego dochodzenia. 6.20 Gdy zachodzi obawa, że doszło do nadużyć lub osoba była źle traktowana: Osoba otrzymuje wsparcie I porady Przedstawiciel, rodzina I specjalista zaangażowani we wsparcie osoby I jej leczenie zostają o tym poinformowani, zgodnie ze świadomą wolą osoby i mając na uwadze jej interes. Wszyscy informowani są o postępach I wyniku oceny sytuacji lub dochodzenia w sprawie. Członkowie rodziny otrzymują odpowiednie porady i wsparcie. Standard 7: Prywatne finanse osoby Każda osoba sprawuje kontrolę nad swymi osobistymi finansami I jest chroniona przed nadużyciami finansowymi I wykorzystywaniem. Kryteria 7.1 Osoba sama kontroluje swoje sprawy finansowe, chyba że życzy sobie inaczej, bądź nie jest do tego zdolna ( patrz Standard 11, świadome podejmowanie decyzji I świadoma zgoda). 7.2 Osoba otrzymuje informacje, rady i wsparcie, by mogła zarządzać swymi finansami jeśli sobie tego życzy. 7.3 Osoba ma łatwy dostęp do prywatnych funduszy i wydaje je zgodnie ze swym życzeniem. 7.4 Jeśli osoba potrzebuje pomocy w zarządzaniu swymi sprawami finansowymi, wyznacza kogoś, komu powierza tę odpowiedzialność. Wyznaczony człowiek prowadzi dokumentację wszelkich wydatków. Jeśli jest to członek personelu, to odpowiada przed osobą kierującą I przed osobą z niepełnosprawnością. 7.5 Osoba nie dokłada się do żadnych funduszy wspólnych bez świadomej zgody. 19

7.6 Osoba może skorzystać z zaplecza technicznego domu, by bezpiecznie przechowywać swoje pieniądze I kosztowności. 7.7 Utrzymywana jest zawsze aktualna dokumentacja i kwitki co do przekazanych lub wyjętych z depozytu funduszy czy przedmiotów. 7.8 Osoba kierująca dba, by osoba z niepełnosprawnością miała dostęp do kogoś kto ją wspiera i porady prawnej w każdej sytuacji gdy wydaje się, że mogło dojść do nadużyć finansowych na niekorzyść osoby ze strony osób trzecich. Dział 4 Zdrowie i rozwój Indywidualne Plany Rozwoju to sposób organizowania usług gwarantujący, że są one wsparciem dla osoby w jej osobistym rozwoju. Osoby winny cieszyć się jak najlepszym zdrowiem, bo jest to ważne dla realizacji większości planów życiowych. Uwaga: Ustawa o Niepełnosprawności z 2005 postanawia w sprawie Indywidualnej Oceny Potrzeb dla każdego, kto jest, lub sądzi że jest niepełnosprawny. Przeprowadzający taką ocenę/ diagnozę są niezależni w wykonywaniu tej funkcji, nawet jeśli są pracownikami NFZ. Ocena przeprowadzona jest bez odniesienia do kwestii zasobów czy możliwości zaspakajania zdiagnozowanych potrzeb. Zdiagnozowane potrzeby są przedstawione w Raporcie Oceniającym. Przekazywany jest on pracownikowi do spraw współpracy (NFZ: zarządzający przypadkiem) który sporządza wykaz usług. Wyszczególnia on usługi, które należy świadczyć i okres czasu przez jaki mają być świadczone. Standard 8: Indywidualny Plan Rozwoju Każda osoba ma Indywidualny Plan Rozwoju, by zmaksymalizować swój rozwój zgodnie ze swoim życzeniem. Kryteria 8.1 Indywidualny Plan określa wolę I aspiracje osoby, oraz wsparcie jakie należy jej zapewnić, aby mogła zrealizować swoje dążenia. 8.2 Indywidualny Plan bierze pod uwagę: 20 Ocenę/diagnozę umiejętności osoby, jej zdolności I potrzeb, przeprowadzoną przy pomocy profesjonalisty, jeśli osoba tego sobie życzy lub tego wymaga. Wszelkie formalne diagnozy przeprowadzone w odniesieniu do osoby zgodnie z Ustawą o Niepełnosprawności z 2005 lub w inny sposób i wszelkie inne rodzaje planów jak plan zdrowotny, plany zarządzania ryzykiem, plany wspierania w sprawach seksu, by zagwarantować istnienie jednego zintegrowanego planu. 8.3 Plan nakreśla usługi i wsparcie, które będzie oferowane osobie, tak, by osiągnęła ona dobrą jakość życia I by pomóc jej w dążeniu do osiągnięcia swych celów, łącznie z : Opieką medyczną Edukacją, ustawicznym kształceniem I usługami wspierającymi znalezienie zatrudnienia. Pomocą społeczną Usługami przewozowymi Urządzeniami I technologiami wspierającymi. 8.4 Indywidualny Plan uwzględnia I dokumentuje: Życzenia osoby co do tego gdzie chce mieszkać i z kim Życzenia osoby co doradzenia sobie z okresami przejściowymi, jak emerytura