Wykorzystanie technologii GIS w zarządzaniu Karkonoskim Parkiem Narodowym Andrzej Raj Zygmunt Jała Dorota Wojnarowicz
Co chcemy zaprezentować? Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego Przykłady wykorzystania GIS w zarządzaniu: inwestycje narciarskie na Szrenicy uzgodnienia projektów SUiKZP oraz MPZ inwentaryzacja infrastruktury technicznej na szlakach turystycznych Natura 2000
Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego 1997 początki tworzenia GIS w KPN Plan Ochrony Parku waŝnym okresem w rozwoju GIS kadra niezbędny element sprawnie funkcjonującego systemu GIS zmiany organizacyjne konieczne dla umocowania GIS w strukturze Parku
Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego 1999 1,5 etatu w GP przy KPN. 2000 formalne powołanie Pracowni GIS w KPN. (3 etaty w GP przy KPN) 2006 umiejscowienie Zespołu ds. systemów informacji geograficznej (GIS) w Statucie KPN oraz Regulaminie Organizacyjnym KPN.
Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego Statut KPN z dn. 8.09.2006r 4. 1. Dyrektor Parku wykonuje zadania związane z działalnością Parku przy pomocy Dyrekcji Parku, jednostek terenowych raz StraŜy Parku. 2. W skład Dyrekcji Parku wchodzą: 1) zastępca dyrektora Parku; 2) komórki organizacyjne: dział ochrony przyrody, dział udostępniania Parku, dział edukacji zespół finansowo-księgowy, zespół ds. systemów informacji geograficznej (GIS). 3) samodzielne stanowiska pracy: radca prawny, stanowisko do spraw zamówień publicznych, stanowisko do spraw kadr i sekretariatu, stanowisko do spraw administracyjnych, do spraw inwestycji i remontów. 3. Wyodrębnionymi jednostkami terenowymi są: 1)Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej 2)Gospodarstwo Szkółkarskie
Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego
Umiejscowienie GIS w strukturze organizacyjnej Karkonoskiego Parku Narodowego
Przykłady wykorzystania GIS w zarządzaniu Karkonoskim Parkiem Narodowym Inwestycje narciarskie w Szklarskiej Porębie Dopuszczenie do inwestycji narciarskich na terenie KPN w rejonie Szrenicy w zamian za odstąpienie od inwestycji w rejonie Kotła Szrenickiego i Łabskiego Szczytu jest efektem długotrwałych negocjacji pomiędzy władzami samorządowymi a Karkonoskim Parkiem Narodowym. Zarówno na etapie ścierania się koncepcji ogólnych jak teŝ konkretnych uzgodnień, Karkonoski Park Narodowy korzystał z narzędzia wspomagającego, jakim jest System Informacji Geograficznej.
Pomiary terenowe GPS
Pomiary terenowe GPS
Tak! Nie! Waloryzacja przestrzeni!!!
Tak! Nie! Waloryzacja przestrzeni!!!
Tak! Nie! Waloryzacja przestrzeni!!!
Negocjacje
Prace projektowe Materiały w formie cyfrowej będące w posiadaniu KPN z powodzeniem moŝna było przenieś na platformę CAD, wykorzystywaną przez biura projektowe. Niezwykle istotny jest fakt, Ŝe wymiana danych następowała w dwóch kierunkach, czyli do systemu GIS KPN moŝna było zaimportować projekt całej inwestycji i nakładać go na warstwy informacyjne. Dzięki temu KPN mógł na bieŝąco uczestniczyć w pracach projektowych, uzgadniać powierzchnie poszczególnych wydzieleń a nawet wychwytywać drobne błędy poczynione przez architektów, niemoŝliwe do wykrycia na mapach analogowych.
Raport oddziaływania na środowisko
Wniosek o wyłączenie gruntów z produkcji leśnej
Opinia o oddziaływaniu inwestycji na środowisko przygotowana przez KPN dla MŚ w oparciu o analizy GIS
Korzyści wynikające z zastosowania GIS przy planowaniu nowych inwestycji: dostarczanie konkretnych argumentów w dyskusji (szybki dostęp do informacji, prezentowanie danych w przystępnej formie map lub wykresów); precyzyjne określenie lokalizacji inwestycji i powierzchni przeznaczonych do wylesienia (juŝ na etapie wstępnym były one bardzo konkretne i ulegały jedynie drobnym korektom); czynny udział w procesie oceny i kontroli projektu (import danych z platformy CAD biura projektowego); przygotowanie opinii wpływu na środowisko (prezentacja danych o zasobach, analizy GIS, przedstawienie projektu na tle zasobów przyrodniczych Parku).
Współpraca z samorządami lokalnymi. 1. Uzgodnienia Projektów Studiów Zagospodarowania Przestrzennego i Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego, 2. Opiniowanie inwestycji w obrębie otuliny parku, 3. Wizualizacje efektów zamierzeń inwestycyjnych.
Wizualizacja zmian w krajobrazie powstałych w wyniku realizacji inwestycji w rejonie Szrenicy
Warstwy GIS KPN w połączeniu z warstwą ewidencji gruntów PODGiK
Dokumentacja dewastacji środowiska na Przełęczy Karkonoskiej
Inwentaryzacja infrastruktury turystycznej i technicznej na szlakach W roku 2006 w Karkonoskim Parku Narodowym zapoczątkowano szczegółową inwentaryzację szlaków turystycznych. Wśród inwentaryzowanych obiektów znalazły się: a) Elementy infrastruktury technicznej: nawierzchnie szlaków, kładki, mosty, przepusty; b) Elementy informacji wizualnej: mapy, tablice informacyjne, rosochy, pulpity edukacyjne; c) Elementy infrastruktury turystycznej: strefy wypoczynkowe wraz z wyposaŝeniem (ławki, stoły, kosze), wiaty;
Wykorzystanie danych z inwentaryzacji: Wizualizacja rozmieszczenia elementów wchodzących w skład majątku parku Oszacowanie nakładów związanych z utrzymaniem i remontem szlaków turystycznych poprzez określenie: a) moŝliwości komunikacyjno-transportowych dotarcia do miejsca naprawy wraz z oszacowaniem rzeczywistej odległości uwzględniającej nachylenie terenu; b) miejsc pozyskania odpowiednich materiałów uŝywanych do remontu (drewno, kamień, Ŝwir); c) parametrów i rodzaju uszkodzonych elementów; d) ewentualnego dodatku, czyli współczynnika do prac remontowo budowlanych ze względu na utrudnione warunki wykonywania robót; e) moŝliwości wytyczenia alternatywnej ścieŝki na czas wykonania remontu; f) moŝliwie realnego terminu wykonania usługi remontowo- budowlanej;
Przykład wykorzystania danych inwentaryzacyjnych przy szacowaniu kosztów związanych z transportem materiałów na miejsce remontu.
Wykorzystanie GIS przy określaniu siedlisk Natura 2000. Siedliska Natura 2000 w ekosystemach nieleśnych: Podstawą do identyfikacji siedlisk nieleśnych była szczegółowa mapa fitosocjologiczna wykonana na bazie ortofotomapy. Praca polegała głównie na przypisaniu w tabeli atrybutów kodów Natura 2000 do odpowiednich zbiorowisk fitosocjologicznych. W przypadku kompleksów zbiorowisk, pod warstwę fitosocjologiczną moŝna było podłączyć ortofotomapę i w ten sposób ocenić udział poszczególnych zbiorowisk w danym wydzieleniu jak równieŝ sytuację, jaka panuje w obszarze sąsiadującym.
Wykorzystanie GIS przy określaniu siedlisk Natura 2000. Siedliska Natura 2000 w ekosystemach leśnych: Identyfikację siedlisk leśnych wykonano w oparciu o warstwę informacyjną z inwentaryzacji ekosystemów leśnych (Przykładowa kwerenda dla siedliska 9410-1 (górskie bory świerkowe): GAT = świerk AND (ZESP_FITO = górnoregl. świerczyna sudecka podz. paprociowy OR ZESP_FITO = górnoregl. świerczyna sudecka podz. typowy) AND WIEK >= 100, itd.) Weryfikacja kameralna otrzymanych wyników przez pracowników merytorycznych. Tylko niektóre powierzchnie wymagały weryfikacji w terenie.
PODSUMOWANIE GIS w Parku Narodowym to: szybki dostęp do zasobów informacyjnych (mnogość warstw informacyjnych dot. róŝnych elementów środowiska), wykonywanie analiz, generowanie raportów oraz wizualizacja wyników. zwiększenie moŝliwości integrowania danych pochodzących z wielu źródeł. ułatwienie planowania i realizacji zadań z zakresu ochrony przyrody, udostępniania Parku i edukacji ekologicznej. dostarczanie niezbędnych argumentów w negocjacjach z potencjalnymi inwestorami i uŝytkownikami Parku. NiezaleŜnie od definicji i pełnionych funkcji GIS naleŝy rozpatrywać przede wszystkim jako system wspomagania decyzji.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ