Artykuł Pytanie (ew. zagadnienie problemowe) Uwagi, przykłady stanów faktycznych itp. Jednoznaczne potwierdzenie przez Prezesa URE sposobu traktowania instalacji odnawialnego źródła energii złożonego z zespołu urządzeń, w rozumieniu art.2 nr 13) Ustawy OZE, w przypadk u, gdy w danej instalacji jako całości wytworzono energię elektryczną przed 1 stycznia 2016 roku, a energia nie została w tym okresie wytworzona przez wszystkie jednostki wytwórcze danego zespołu urządzeń. Art. 42 ust. 1 1. Z uwzględnieniem art. 80 ust. 9, sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu oferowanej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w: 1) instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, w tym energii elektrycznej wytworzonej w okresie rozruchu technologicznego tej instalacji, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4; Art. 44 ust.1 Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 42 ust. 1 i 5, wytworzonej w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja: 1) w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4, 2) zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie z odnawialnych źródeł energii, zwane dalej świadectwem pochodzenia Rada OZE przy Konfederacji Lewiatan Możliwie szybkie wydanie interpretacji przez Regulatora pozwoli inwestorom obecnie finalizującym swoje inwestycje na optymalne rozłożenie pracy oraz uniknięcie zbędnych kosztów wynikających z nieracjonalnego pośpiechu przy kończeniu inwestycji. Ponadto, jednoznaczne stanowisko Prezesa URE pozwoli uniknąć powstawania ewentualnych sporów, od początku 2016 roku, dotyczących uzyskania przez daną instalację OZE prawa sprzedaży energii dla sprzedawcy zobowiązanego. Wytworzenie i wprowadzenie pierwszej energii następuje już w fazie rozruchu. Od pierwszego dnia tej fazy, w którym energia elektryczna zostaje wytworzona i wprowadzona do sieci, sprzedawca zobowiązany nabywa tę energię, a wytwórcy przysługują świadectwa pochodzenia. Biorąc pod uwagę fakt, że tak art. 42 ust. 1 jak i art. 44 ust. 1 warunkują uzyskanie praw w nich wskazanych od wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z instalacji OZE, uwagi do art. 44 ust. 1 odnoszą się także do art. 42 ust. 1. Zgodnie z art. 44 ust. 1 Ustawy, świadectwo pochodzenia przysługuje wytwórcy energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt. 2oraz w 42 ust. 5 Ustawy, wytworzonej instalacji odnawialnego źródła energii w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie Rozdziału IV (tj. 1 stycznia 2016 roku). W art. 2 pkt. 13 lit. a) Ustawy zawarta jest definicja instalacji odnawialnego źródła energii, zgodnie z którą instalacja odnawialnego źródła energii to instalacja stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii i wyprowadzania mocy, przyłączonych w jednym miejscu przyłączenia, w których energia elektryczna lub ciepło są wytwarzane z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii. Powyższe zapisy jednoznacznie wskazują, że warunkiem koniecznym i wystarczającym dla uzyskania prawa do otrzymywania świadectw pochodzenia jest wytworzenie przez instalację energii elektrycznej przed 1 stycznia 2016 roku. Ustawa nie przewiduje żadnych dodatkowych warunków takich jak np. formalne zakończenie inwestycji (uzyskanie pozwolenia na użytkowanie), wydanie koncesji czy też potwierdzenie wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii przez wydanie świadectw pochodzenia. Ustawa wyraźnie wskazuje też, że zespół urządzeń służących do wytwarzania energii stanowi instalacje w przypadku, gdy urządzenie te są przyłączone do sieci w jednym miejscu. Podstawowe znaczenie dla uznania, że dana instalacja uzyskała prawo do otrzymania świadectw pochodzenia, ma ustalenie czy w danej instalacji wytworzona została po raz pierwszy energia elektryczna przed 1 stycznia 2016 roku. Ustawa nie zawiera postanowień pozwalających na uznanie, żeuzyskanie prawa do świadectw pochodzenia może być uzależnione od jakichkolwiek innych warunków niż wytworzenie po raz pierwszy energii elektrycznej przed 1 stycznia 2016 roku. W szczególności brak jest postanowień wprowadzających jakiekolwiek dodatkowe wymogi np. co do wielkości tej produkcji, ilości urządzeń stanowiących wyodrębniony zespół przyłączonych do sieci lub stopnia wykorzystania danej instalacji. Art. 71 ust. 1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 42, może złożyć do Prezesa URE deklarację o przystąpieniu do aukcji. Postulat: Wprowadzenie do regulaminu aukcyjnego przygotowywanego przez Prezesa U Brak odniesienia do możliwości uczestnictwa w aukcji przez wcześniej wybudowane instalacje (przykładowo farmy wiatrowe), w których pierwsze RE zapisu dotyczącego możliwości przystąpienia do aukcji także przez podmioty uzyskują dostarczenie energii elektrycznej do sieci z pierwszej jednostki wytwórczej nastąpiło po 31 grudnia 2015 r. ale nie w wyniku wygrania aukcji. ce, z powodów od nich niezależnych, pełną zdolność do przesyłania energii do Sytuacja, w której wytwórca energii z OZE rozpoczął jej wytwarzanie po 1.01.2016 r., co skutkuje nieotrzymywaniem świadectw pochodzenia, i nie startował w sieci publicznej w późniejszym czasie, co jednak nie wpływa na finalną możliwość przesył aukcji może być spowodowana spełnieniem przez wytwórcę wymaganych warunków technicznych z wyjątkiem tych niezależnych od niego, jak np. ania energii w dacie zobowiązania do jej przysłania. przesuwające się w czasie dostarczenie i budowa transformatora, lub powodu zbyt dużej ilości instalowanych turbin nie będzie dostępna w niezbędnym terminie eskorta policji drogowej do transportu turbin na teren farmy wiatrowej. Eskorta policji jest niezbędna dla zachowania niezbędnego bezpieczeństwa transportu. Opt-out dla istniejących instalacji OZE w systemie aukcyjnym producenci energii elektrycznej z OZE będą mieli możliwość rezygnacji ze wsparcia opartego nasystemie zielonych certyfikatów oraz przystąpienia do systemu aukcyjnego dla funkcjonujących technologii. W przypadku niepowodzenia w przetargu na energię z OZE, producenci zostają w systemie zielonych certyfikatów. Art. 39 ust. 1. Łączna wartość pomocy publicznej dla wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, nie może przekroczyć różnicy między wartością stanowiącą iloczyn ceny referencyjnej energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72 pkt 2, obowiązującej w dniu złożenia oferty przez tego wytwórcę i ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w tej instalacji w okresie 15 lat, o których mowa w art. 92 ust. 6 8, a przychodami ze sprzedaży tej samej ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w tej instalacji ustalanymi według średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy Prawo energetyczne, obowiązującej w dniu złożenia oferty. Postulat: Uszczegółowienie w ram ach regulam inu aukcyjnego przygotowywanego przez Prezesa URE sposobu liczenia ceny referencyjnej w odniesieniu do wskaźnika inflacji. Z treści uzasadnienia projektu ustawy o OZE z 7.07.2014 r. wynika: 2.2.8. Waloryzacja taryfy przydzielanej w ramach aukcji o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług (inflacja) Projekt ustawy zakłada, że cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, podana w ofertach uczestników aukcji, którzy wygrali aukcję, podlegać będzie corocznej waloryzacji średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego, określonym w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej "Monitor Polski". Jak wskazano w OSR, iż takie rozwiązanie będzie dużo mniej kosztowne przez okres pierwszych 6 lat wytwarzania energii, to po tym czasie zwaloryzowana taryfa przekroczy poziom taryfy stałej, która nie podlegałaby waloryzacji. Brak konsekwencji ustawodawcy w odniesieniu do wyliczenia ceny referencyjnej bez odniesienia do: (i) inflacji; (ii) całości otrzymanej pomocy publicznej (zgodnie z treścią EEAG i GBER). Ustawa z jednej strony definiuje, że co roku cena sprzedaży zaoferowana na aukcji ma zwiększać się o wskaźnik inflacji, czego naturalną konsekwencją jest utrzymanie poziomu przychodów producenta w czasie przychodów producenta, a z drugiej strony zapis przytoczonego punktu odnosi się do sztywnej ceny referencyjnej ustalonej dla roku w którym odbywa się aukcja, bez jej inflacyjnego zwiększania, i tym samym bez zwiększania akceptowalnego poziomu dopłat. W konsekwencji może dojść do sytuacji, w której producent w trakcie roku wprawdzie będzie otrzymywał przychody zwiększone o wskaźnik inflacji, ale po zakończeniu i rozliczeniu roku ich część będzie musiał zwrócić jako nadmierną pomoc publiczną. [Uwaga techniczna: "cena referencyjna" została zdefiniowana w art. 77 Ustawy OZE.]
Ar. 39 ust i ust 7 2. Na łączną wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, składają się:1) różnica między przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, stanowiącymi iloczyn ilości energii i ceny podanej w ofercie dla tej energii elektrycznej a wartością sprzedaży tej samej ilości energii elektrycznej ustaloną według średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób obliczania łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1 i 2, biorąc pod uwagę zasady udzielania pomocy publicznej na ochronę środowiska i energetykę. Postulat: Wprowadzenie do rozporządzenia MG w sprawie szczegółowego sposobu o bli czania łącznej wartości pomocy publicznej dla wytwórców energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacjach odnawialnego źródła energii zapisu wprost określającego obowiązek dołączenia do wartości innej pomocy ( PI ) wszelkiej o trzymanej pomocy publicznej, zgodnie z zapisami wytycznych EEAG dot. pomocy publicznej dla energetyki i ochrony środowiska i ogólnego rozporządzenia Kom isji (UE) w sprawie wyłączeń blokowych ( GBER ) Minister Gospodarki w projekcie rozporządzenia w sprawie szczegółowego sposobu obliczania łącznej wartości pomocy publicznej dla wytwórców energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacjach odnawialnego źródła energii w 2 we wzorze na obliczenie łącznej wartości pomocy publicznej, określa także element PI wartość innej pomocy o charakterze inwestycyjnym, bez względu na formę jej udzielenia, przeznaczoną na budowę lub przebudowę danej instalacji odnawialnego źródła energii [zł]. Suma składników łącznej wartości pomocy publicznej uzupełniona o zdefiniowany powyżej czynnik PI, bezpośrednio wpływa na spełnienie dopuszczalności udzielenia pomocy publicznej zgodnie z dalszym 3 niniejszego rozporządzenia. W przypadku przedsiębiorstwa będącego operatorem instalacji spalania wielopaliwowego oraz małej elektrowni wodnej nie jest jasne czy przy analizowaniu wielkości dozwolonej pomocy publicznej dla małej elektrowni wodnej należy uwzględnić przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia OZE i CHP uzyskanych przez instalację spalania wielopaliwowego. Wydaje się, że w przypadku wystąpienia takiej konieczności, mała elektrownia wodna nie miałaby szans na wsparcie ze względu na wystąpienie nadwsparcia. Nie jest jasne czy analizowanie składników łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w art. 39 ust.2, będzie dotyczyło konkretnej instalacji OZE czy też łącznie wszystkich instalacji OZE należących do jednego operatora (np. przedsiębiorstwa eksploatującego dwie lub więcej instalacji OZEwykorzystujących różne odnawialne źródła energii). W szczególności problem dotyczy przychodów ze sprzedaży świadectw pochodzenia OZE i CHP wydanych dla takich instalacji. Art 44. 8. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wykorzystujący do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy w instalacji spalania wielopaliwowego, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, może uzyskać świadectwo pochodzenia potwierdzające wytworzenie energii elektrycznej w danym roku wyłącznie w ilości nie większej niż średnią roczną: 1) ilość energii elektrycznej wytworzoną w latach 2011 2013 przez tego wytwórcę przy wykorzystaniu biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w tej instalacji, potwierdzonej wydanym świadectwem pochodzenia. Postulat: Jednoznaczne potwierdzenie przez Prezesa URE w formie komunikatu iż roczna ilość świadectw pochodzenia jakie będzie mógł otrzymać wytwórca energii elektrycznej z OZE wykorzystujący do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz l ub biogaz rolniczy w instalacji spalania wielopaliwowego, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego powinna wynosić nie więcej niż średnia ilość świadectw poch odzenia wydanych temu wytwórcy za produkcję w latach 2011-2013 mimo, że w tej instalacji nastąpiły zmiany. W związku z niniejszym zapisem pojawić się może wątpliwość jaką maksymalną ilość świadectw pochodzenia będzie mógł otrzymać wytwórca jeżeli w związku z przeprowadzonymi pracami modernizacyjnymi charakterystyka pracy instalacji która funkcjonowała w latach 2011-2013 uległa zmianie. Czy również w tym przypadku maksymalna roczna ilość świadectw pochodzenia jaką będzie mógł otrzymać ten wytwórca będzie ograniczona do średniej ilości świadectw pochodzenia wydanych wytwórcy za produkcję w latach 2011-2013 mimo że w tej instalacji nastąpiły zmiany, potwierdzone w koncesji? Roczna ilość świadectw pochodzenia jaką będzie mógł otrzymać wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wykorzystujący do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy w instalacji spalania wielopaliwowego, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego powinna odpowiadać średniej ilości świadectw pochodzenia wydanych temu wytwórcy za produkcję w latach 2011-2013 mimo że w tej instalacji nastąpiły zmiany, m.in. z uwagi na wyraźne zapisy Ustawy OZE, które nakazują w tym zakresie kierować się ilością faktycznie wydanych świadectw pochodzenia we wszystkich przypadkach (niezależnie od tego czy instalacja była zmieniana/modernizowana). Odmienne zasadydotyczą wytwórcy który rozpoczął wykonywanie takiej działalności po dniu 31 grudnia 2013 r (art. 44 ust. 8 pkt 2). Art. 75 ust. 4. Wniosek o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji zawiera: 2) lokalizację i moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii; Postulat: Określenie w regulaminie aukcji przygotowywanym przez Prezesa URE poziomu szczegółowości obowiązywania wskazan ych danych dotyczących mocy i lokalizacji. Brak jednoznacznej regulacji pojęcia lokalizacji, w szczególności czy ma być ona traktowana jako: (i) działki ewidencyjne, czy tylko i wyłącznie (ii) miejscowość, bądź (iii) obręby. Ustawy OZE nie stwierdza w jednoznaczny sposób, czy dana instalacja, składająca się z zespołu urządzeń, musi się koniecznie składać z tej samej ilości urządzeń wymienionych w pozwoleniu na budowę, czy np. wymiana 12 turbin wiatrowych 2,5 MW na 10 turbin wiatrowych 3,0 MW (tj. zachowaniu tej samej mocy przy zmniejszeniu ilości turbin wiatrowych) przez zmianę pozwolenia na budowę jest dopuszczalna po wygranej aukcji. Na podstawie Ustawy nie można również w sposób jednoznacznie potwierdzić, czy moc zespołu urządzeń ma być mocą sztywną czy mocą maksymalną, czy np. wymiana 10 turbin wiatrowych 2,5MW na 10 turbin wiatrowych 2,4MW jest dopuszczalna po wygranej aukcji. Wyjaśnienie wątpliwości ma istotne znaczenie w wypadku przesuwania poszczególnych urządzeń na inne działki albo zmiany liczby urządzeń (zrezygnowanie z niektórych lokalizacji) przy zachowaniu wskazanej mocy, w takim wypadku te zmiany powodowałyby zmianę danych wskazanych we wniosku tym samym nie wiadomo czy takie działanie jest dopuszczalne po złożeniu wniosku i/lub po wygranej aukcji.łączne zestawienie lokalizacji i mocy w cytowanym przepisie ustawia je co do ważności w równej pozycji względem siebie, podczas gdy z punktu widzenia ustawodawcy liczy się przesyłana i dostarczana moc, którą wygrywający aukcję zobowiązuje się do produkowania. Termin prawomocność nie ma definicji legalnej ustawa nie wskazuje, też wyraźnie, że w tym przypadku chodzi o decyzje prawomocne w rozumieniu ich rozstrzygnięcia przez sąd administracyjny albo upływu terminu na wniesienie skargi. Należałoby stosować art. 269 k.p.a. (w związku z art. 90 ust.1 Ustawy OZE) który stanowi, że decyzje określone w innych przepisach jako prawomocne uważa się za ostateczne, chyba, że z przepisów tych wynika, iż dotyczą one takiej decyzji, która została utrzymana w mocy w postepowaniu sądowym bądź też nie została zaskarżona w tym postępowaniu z powodu upływu terminu do wniesienia skargi. Biorąc pod uwagę długość postepowań sądowych w Polsce mając na względzie przepis art. 75 ust.6 Ustawy OZE nakazujący aby m.in. załączane pozwolenia na budowę były ważne w dniu złożenia tego wniosku przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy trudno oczekiwać aby w przypadku gdy dane pozwolenie na budowę jest ostateczne w rozumieniu art. 16 1 k.p.a (ergo można na jego podstawie rozpocząć budowę) ale zostało zaskarżone do sądu administracyjnego nie mogłoby być załączone do wniosku o wydanie zaświadczenie o dopuszczeniu do udziału w aukcji. W sytuacji w której dna inwestycja posiada już pozwolenie na użytkowanie (wówczas literalnie ten warunek może być niemożliwy do spełnienia) należy uznać iż wtedy ten warunek jest spełniony.
Art.78. ust 2. Ogłoszenie o aukcji zawiera: 1) termin przeprowadzenia sesji aukcji; 2) godziny otwarcia i zamknięcia sesji aukcji; 3) wskazanie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, jaka może zostać sprzedana w drodze aukcji. 8. Prezes URE ustala regulamin aukcji. 9. Regulamin aukcji określa: 1) przebieg i sposób rozstrzygnięcia aukcji; 2) warunki przetwarzania danych dotyczących uczestników aukcji; 3) wymagania techniczne dotyczące dostępu do internetowej platformy aukcyjnej; 4) sposób zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości przebiegu aukcji; 5) warunki zawieszenia dostępu do internetowej platformy aukcyjnej. 10. Regulamin aukcji zatwierdza minister właściwy do spraw gospodarki. Postulat: Ustalenie w regulaminie aukcji przygotowywanym przez Prezesa URE delegacji do przepisów ustawy Kodeks cywilny w stosunku do przepisów procedury aukcyjnej nieuregulowanych w ustawie OZE. Istnieje wątpliwość dotycząca możliwości zmiany pozwolenia na budowę po wygraniu przetargu. Pozwolenie na budowę zostało uzyskane dla turbiny, która została wycofana z produkcji lub której parametry zostały zmienione (np. noc znamionowa). Powyższa sytuacja może mieć miejsce już po przeprowadzeniu aukcji,, w której projekt brał udział, przy czym ilość dostarczonej energii elektrycznej pozostanie niezmieniona. Art. 75 ust.5 3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródłaenergii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego; 4) prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm. w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu; Postulat: Wprowadzenie do Ustawy zmiany wyraźnie wskazującej, że przedstawienie dok Celem wprowadzenia do Ustawy postanowienia zawartego w art. 75 ust. 5 pkt. 4) było umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii umentu, o którym mowa w art. 75 ust. 5 pkt. 4 (tj. decyzji śro do wiskowej) zwalnia z obo wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznejenergię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji na podstawie decyzji wiązku przedstawienia dokumentu, o którym mowa w art.75 ust. 5 pkt. 3. środowiskowej. Jednakże, wskutek błędu redakcyjnego wspomniana intencja nie jest obecnie w sposób prawidłowy oddana w Ustawie. Proponowana zmiana, nie mająca charakteru merytorycznego, ma na celu prawidłowe oddanie intencji przyświecającej wprowadzeniu wskazanego powyżej zapisu. Pozostawienie w/w zapisów w obecnej formie prowadzić może do problemów interpretacyjnych, których skutkiem może być uniemożliwienie farmom morskim udziału w aukcji. Czytając bowiem literalnie obecne zapisy można uznać, że aby uzyskać prawo do udziału w aukcji instalacje odnawialnego źródła energii wykorzystujące do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu muszą przedstawić pozwolenia na budowę oraz decyzję środowiskową, a nie jedynie decyzję środowiskową. Art. 191 ust. 2 W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przewidywany termin Postulat: Zmiana terminu na przyłączenie morskiej farmy wiatrowej z obecnie zapisanyc dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji h 72 miesięcy do 200 miesięcy od dnia wejścia Ustawy w życie. odnawialnego źródła energii nie może być dłuższy niż 48 miesięcy, a w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu 72 miesiące, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba, że umowa o przyłączenie przewidywała krótszy termin. Zaproponowany w art. 191 ust. 2 termin 72 miesięcy od dnia wejścia Ustawy w życie na przyłączenie morskiej farmy wiatrowej jest zdecydowanie za krótki. Jest też krótszy od terminów zawartych w już zawartych umowach. Z uwagi na długi okres budowy farm morskich nie jest możliwe, aby takie farmy, które mają już zawarte umowy o przyłączenie były w stanie przyłączyć się w terminie 72 miesięcy od dnia wejścia Ustawy w życie. Art. 78 ust. 1. Prezes URE zamieszcza ogłoszenie o aukcji w Biuletynie Informacji Publicznej URE nie później niż 30 dni przed dniem jej rozpoczęcia. Postulat: Wprowadzenie zapisu w Ustawie OZE możliwości przystąpienia do procedury a Pominięcie przez ustawodawcę możliwości przystąpienia do aukcji projektów podzielonych na etapy w konsekwencji brak odniesienia co do etapowego ukcyjnej przez instalacje podzielone na określone etapy, z do kładnym określeniem czy z przystępowania do aukcji. obowiązanie danej instalacji ogranicza się do wolumenu możliwej generowanej energii k W rzeczywistości często ma miejsce sytuacja w której inwestycja mająca jedna umowę przyłączeniową np. 100MW została podzielona na dwa etapy ze tóry posiada w względu na opóźnienie w procesie uzyskania pozwolenia na budowę w części inwestycji. 50MW jest gotowych do aukcji w 2016, kolejne 50MW do aukcji w ramach oddanego danego etapu, czy też całości przy założeniu wytwarzania energii prz 2017 roku. ez całą instalację ze wszystkim i jej źródłam i energii OZE wszystkich etapów. Przepisy ustawy nie wyłączają explicite takiej możliwości, o ile więc nie wpływa to na spełnienie pozostałych wymogów przystąpienia do procedury przetargowej, powinno być to dopuszczalne. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 42 ust. 10 ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych ( GBER ) dana moc instalacji jednego rodzaju przyłączonego do jednego punktu przyłączenia jest istotna z punktu widzenia kwalifikacji jako źródło do 500 kw, do 1 MW lub powyżej 1 MW. GBER nie zabrania przyłączenia większej ilości instalacji niż jedna do tego samego punktu przyłączenia, w związku z czym ewentualny zakaz byłby swoistą nadinterpretacja regulacji unijnych. Należy wskazać, że zgodnie z art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. Unii Europejskiej seria C 83/171) w celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. W sytuacji kolizji norm przepisów ustawy krajowej w konkretnej materii prawnej z tożsamym zagadnieniem prawnym rozwiązanym w rozporządzeniu UE należy zastosowaćrozporządzenie UE., ze względu na ogólną zasadę pierwszeństwa prawa UE. W konsekwencji powyższego, można stwierdzić, że rozporządzenie stanowi najważniejszy akt prawny o najszerszym zasięgu. Do jego wydawania upoważnione są dwa organy: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska.
Art. 92 ust. 1. Sprzedawca zobowiązany dokonuje zakupu energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kw, od wytwórcy tej energii, który wygrał aukcję, po stałej cenie ustalonej w aukcji rozstrzygniętej nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r., oraz wyłącznie w ilości określonej przez danego wytwórcę w złożonej przez niego ofercie, o której mowa w art. 79. Art. 44 ust. 7 Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4, przysługuje proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tej instalacji. W przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 8, świadectwo pochodzenia przysługuje dla energii elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu w ilości odpowiadającej procentowej wielkości nakładów poniesionych na modernizację, nie więcej niż 75% wartości początkowej modernizowanej instalacji. Art. 188 ust. 3 3. Przez odbiorcę przemysłowego rozumie się odbiorcę końcowego: 1) którego przeważającą działalnością gospodarczą jest działalność określona w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) i oznaczona następującymi kodami: 0510; 0729; 0811; 0891; 0893; 0899; 1032; 1039; 1041; 1062; 1104; 1106; 1310; 1320; 1394; 1395; 1411; 1610; 1621; 1711; 1712; 1722; 1920; 2012; 2013; 2014; 2015; 2016; 2017; 2060; 2110; 2221; 2222; 2311; 2312; 2313; 2314; 2319; 2320; 2331; 2342; 2343; 2349; 2399; 2410; 2420; 2431; 2432; 2434; 2441; 2442; 2443; 2444; 2445; 2446; 2720; 3299; 2011; 2332; 2351; 2352; 2451; 2452; 2453; 2454; 2611; 2680; 3832. Postulat: Wprowadzenie do regulaminu aukcyjnego Ustawodawca nie przyjmuje szczególnej formy rozliczenia dla instalacji fotowoltaicznych. przygotowywanego przez Prezesa URE ew. w Ustawie OZE zapisu dotyczącego liczenia ilo Pozyskiwanie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznych charakteryzuje się powstawaniem w pierwszej kolejności prądu stałego oraz konieczności jego ści energii pozyskiwanej z instalacji fotowoltaicznych w odniesieniu do mocy prądu późniejszego konwertowania do prądu zmiennego w celu dalszego przesyłu do sieci. Konieczność konwersji nie występuje w przypadku wytwarzania energii z zmiennego. pozostałych źródeł odnawialnych. W wyniku konwersji utracone zostaje ok. 12 % początkowej ilości wytworzonej energii elektrycznej. Oczywistym jest ryzyko ponoszone przez wytwórców energii, w tym energii z OZE dotyczące straty mocy podczas przesyłu energii elektrycznej poprzez sieci dystrybucyjne i przesyłowe. Ze względu na obecny stan techniczny ogniw fotowoltaicznych, zmuszający w pierwszej kolejności do wytwarzania prądu stałego, i w konsekwencji straty średnio aż ok. 12% mocy przy konwersji na prąd zmienny, co nie ma miejsca w przypadku innych źródeł OZE, wytwórcy energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznych będą przy zastosowaniu innych zasad wyliczenia energii aniżeli w przypadku pozostałych źródeł energii z OZE, tj. innych niżodniesienie do wytworzonego wolumenu prądu zmiennego, od samego początku dyskryminowani. Postulat wyliczenia mocy w przypadku instalacji fotowoltaicznych w odniesieniu do mocy wytworzonego prądu zmiennego, jako rodzaju energii elektrycznej bezpośrednio przesyłanej do sieci elektrycznych, a nie wielkości mocy nominalnej danej instalacji fotowoltaicznej wytwarzającej prąd stały przesyłany do sieci dopiero po konwersji na prąd zmienny (i średnio 12% utracie mocy), jest tym bardziej zasadny, że w przypadku wprowadzenia programu prosument i zaangażowaniu osób fizycznych w generowanie energii elektrycznej, to właśnie instalacje fotowoltaiczne będą najczęściej wybieraną formą wytwarzania przez prosumentów energii z OZE. Postulat: Wydanie komunikatu interpretacji przez Prezesa URE zapisu określającego sposób obliczania ilości świadectw pochodzenia przysługujący m modernizowanym instalacjom wymienionym w art. 42 ust. 8. Przykład 1. Interpretacja sposobu obliczania ilości świadectw pochodzenia dla instalacji zmodernizowanej. Ilość wyprodukowanej w instalacji energii elektrycznej z OZE 1000 MWh Nakłady na modernizację 100 mln zł Wartość początkowa 200 mln zł Ilość przysługujących świadectw pochodzenia wynosi:1000 MWh 100 mln zł =1000 MWh 50%=500 MWh Jeżeli (nakłady na modernizację)/(wartość początkowa modernizowanej instalacji) >75% do obliczeń przyjmuje się wartość 75%. Zapis jest bardzo niejednoznaczny i budzi wątpliwości w jaki sposób będzie obliczana ilość świadectw pochodzenia przysługująca modernizowanym instalacjom wymienionych w art. 42 ust. 8. Ryzyko związane z brakiem możliwości jednoznacznego oszacowania przychodów ze świadectw pochodzenia dla modernizowanych instalacji w praktyce blokuje realizację tego typu inwestycji. Postulat: Jednoznaczne potwierdzenie, że ulgi dla odbiorów przemysłowych dotyczą jedy W związku z treścią podnoszonych przepisów wątpliwym jest czy na gruncie nowych regulacji w art. 188 Ustawy OZE, obowiązek uzyskania i umorzenia praw nie odbiorców przemysłowych zużywających nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej. lub uiszczenia opłaty zastępczej w odniesieniu do odbiorcy przemysłowego w odpowiednio zaniżonym zakresie ulgi dla odbiorców przemysłowych - (wynikającym z art. 188 ust. 7 Ustawy o OZE), dotyczy on również odbiorców przemysłowych poniżej 100 GWh. Definicja odbiorcy przemysłowego nie odwołuje się bezpośrednio do konieczności zużywania przez danego odbiorcę przemysłowego nie mniej niż 100 GWh energii elektrycznej w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku. Również art. 188 ust. 7 posługuje się definicją odbiorcy przemysłowego bez takiego odwołania. Może to rodzić wątpliwości czy ulgi dla odbiorców przemysłowych przysługiwać będą wszystkim odbiorcom prowadzącym działalność oznaczoną kodami z art. 188 ust. 3 Ustawy OZE niezależnie od tego czy zużywają więcej niż 100GWh energii elektrycznej.wydaje się że tak szerokie przyznanie ulg nie było celem ustawodawcy z uwagi na wyjątkowy charakter tego rozwiązania. Zgodnie z art. 188 ust. 2 Ustawy OZE obowiązek realizują odbiorcy, którzy w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku zużył nie mniej niż 100 GWh. Tak więc taki odbiorca (poniżej 100 GWh) zgodnie z tą regulacją obowiązku realizować nie może. Ponadto art. 188 ust. 2 pkt 2) odwołuje się bezpośrednio do odbiorców przemysłowych, o których mowa w pkt 1 nie zaś do odbiorców przemysłowych, o których mowa w ust. 3. Tak więc wydaje się, iż kryterium 100 GWh, mimo do nie do końca precyzyjnej redakcji przepisów, jest elementem definicji odbiorcy przemysłowego. Zatem sprzedawca będzie realizował obowiązek umorzenia świadectw również w odniesieniu do odbiorców przemysłowych poniżej 100 GWh. Art. 188 ust. 1 Postulat: Jednoznacznie potwierdzenie, że jeżeli odbiorca"stał się"odbiorcą przemysłowy Z uwagi na to, że art. 188 Ustawy o OZE wejdzie w życie w trakcie roku 2015, a obowiązek co do zasady realizowany jest w całym roku kalendarzowym, Za 2015 r. odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca m w trakcie roku 2015 to jedynie za taki okres powinien umarzać świadectwa. powstaje pytanie, czy w odniesieniu do podmiotu który nabył statut odbiorcy przemysłowego w końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 2 pkt 1 5, w zakresie określonym w ust. 17, są obowiązani: 1) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo pochodzenia lub świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydane odpowiednio dla energii elektrycznej lub biogazu rolniczego, wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej lub2) uiścić opłatę zastępczą, obliczoną w sposób określony w ust. 16 do dnia 30 czerwca 2016 r. środku roku (a wcześniej nim nie był) obowiązek będzie realizowany tylko w stosunku do okresu roku 2015, w którym status ten został uzyskany, czy może jednak w stosunku do całego roku. Przeciwne podejście spowodowałoby podwójne obciążenie określonego wolumenu energii elektrycznej obowiązkiem umarzania świadectw (przez sprzedawcę i odbiorcę).zgodnie z art. 188 ust. 1 obowiązek realizuje się za rok 2015. Tak więc literalne brzmienie przemawiałoby za obowiązkiem realizacji za cały rok W takiej sytuacji pojawia się jednak problem tego rodzaju, że cena ustalona w umowie sprzedaży energii z takim nowym odbiorcom przemysłowym skalkulowana jest na poziomie uwzględniającym wykonywanie obowiązku przez sprzedawcę. Intencją przepisów było przyznanie ulg odbiorcą przemysłowym w ten sposób, aby cześć energii elektrycznej im sprzedawana była zwolniona z obowiązku umarzania świadectw. Dany odbiorca się staje odbiorcą przemysłowym dopiero od momentu złożenia oświadczenia (a ściślej od daty ogłoszenia tego faktu przez Prezesa URE dopiero od tej daty bowiem sprzedawcy wiedzą, iż w odniesieniu do ilości energii sprzedawanej takim odbiorcom nie trzeba umarzać świadectw). Przy tego rodzaju podejściu, do daty ogłoszenia, dany odbiorca odbiorcą przemysłowym nie był nim i stał się nim na skutek złożenia oświadczenia i potwierdzenia statusu przez Prezesa URE. W takim wypadku nie ma było sprzeczności w redakcji przepisu art. 188 ust. 1 mówiącym o umarzaniu świadectw za 2015r. Przepis ten stanowi bowiem o umarzaniu świadectw przez odbiorcę przemysłowego.
Art. 194 Do dnia 31 grudnia 2020 r. dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji, o której mowa w art. 44 ust. 8, z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, przysługuje świadectwo pochodzenia skorygowane współczynnikiem 0,5. Art. 210 Prezes URE po raz pierwszy ogłosi aukcje, o której mowa w art. 73, w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie rozdziału 4. Nie jest jasne czy współczynnik 0,5 dla świadectw pochodzenia wydanych dla energii elektrycznej z instalacji spalania wielopaliwowego zacznie obowiązywać od dnia wejścia w życie ustawy o OZE (30 dni po publikacji) czy też od dnia wejścia w życie rozdziału 4 ustawy (01.01.2016), na co wskazuje art. 186 ust. 3. Nie jest jasne czy w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie rozdziału 4 ustawy Prezes URE powinien przeprowadzić pierwszą aukcję czy też powinien zamieścić ogłoszenie o aukcji w Biuletynie Informacji Publicznej URE.