Konferencja NEUTRINO 2012

Podobne dokumenty
Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

Dlaczego pomiar kąta θ13 jest ważny dla planów fizyki neutrin. Wyniki i plany T2K.

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Tajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska

Oscylacyjne eksperymenty neutrinowe najnowsze wyniki oraz perspektywy

Title. Tajemnice neutrin. Justyna Łagoda. obecny stan wiedzy o neutrinach eksperymenty neutrinowe dalszy kierunek badań

Neutrina (2) Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IX

cząstki, które trudno złapać Justyna Łagoda

Czy neutrina mogą nam coś powiedzieć na temat asymetrii między materią i antymaterią we Wszechświecie?

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

wyniki eksperymentu OPERA Ewa Rondio Narodowe Centrum Badań Jądrowych

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Jak się tego dowiedzieliśmy? Przykład: neutrino

Neutrina. Wszechświat Czastek Elementarnych. Wykład 12. prof. dr hab. Aleksander Filip Żarnecki

Analiza oscylacji oraz weryfikacje eksperymentalne

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VIII. Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Neutrina i ich mieszanie

Zderzenia relatywistyczne

Neutrina (2) Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VIII

Fizyka neutrin. Źródła neutrin Neutrina reliktowe Geoneutrina Neutrina z wybuchu Supernowych Neutrina słoneczne. Deficyt neutrin słonecznych

Neutrina najbardziej tajemnicze cząstki we Wszechświecie

Przyszłość polskiej fizyki neutrin

Neutrina i ich oscylacje. Neutrina we Wszechświecie Oscylacje neutrin Masy neutrin

Neutrina mają masę - Nagroda Nobla 2015 z fizyki. Tomasz Wąchała Zakład Neutrin i Ciemnej Materii (NZ16)

Naturalne źródła neutrin, czyli neutrina sa

Zderzenia relatywistyczne

Zagadki neutrinowe. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Masywne neutrina w teorii i praktyce

Neutrina. Fizyka I (B+C) Wykład XXVII:

Oscylacje neutrin. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Zagadki neutrinowe. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Neutrina. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXII:

Neutrino cząstka, która nie miała być nigdy odkryta

Neutrina. Fizyka I (B+C) Wykład XXIV:

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Słońce obserwowane z kopalni Kamioka, Toyama w Japonii

Eksperymenty reaktorowe drugiej generacji wyznaczenie ϑ 13

Pomiary prędkości neutrin

Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.

Badanie oddziaływań neutrin za pomocą komory TPC wypełnionej ciekłym

Wszechświat czastek elementarnych

Tajemnice neutrin Jan Kisiel Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski, Katowice Katowice,

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI PODSTAWOWE INFORMACJE O REAKCJACH JĄDROWYCH - NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA

Podstawowe własności jąder atomowych

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Energetyka Jądrowa. Wykład 3 14 marca Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

Badanie oscylacji neutrin w eksperymentach akceleratorowych

Pomiary prędkości neutrin

Promieniowanie jonizujące

Widmo elektronów z rozpadu beta

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Projekt poszukiwania neutrin sterylnych w eksperymencie z krótką bazą przy użyciu detektora BOREXINO

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Zagraj w naukę! Spotkanie 5 Obecny stan wiedzy. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk

Neutrina z supernowych. Elementy kosmologii

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 2

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Pracownia Jądrowa. dr Urszula Majewska. Spektrometria scyntylacyjna promieniowania γ.

Detekcja promieniowania elektromagnetycznego czastek naładowanych i neutronów

A - liczba nukleonów w jądrze (protonów i neutronów razem) Z liczba protonów A-Z liczba neutronów

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

Marek Kowalski

Oddziaływania podstawowe

Interesujące fazy ewolucji masywnej gwiazdy:

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

Projekt SOX w poszukiwaniu neutrin sterylnych i nowych oddziaływań

czastki elementarne Czastki elementarne

26.IV.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Mieszanie kwarków i nie tylko Neutrina mieszanie i oscylacje

Β2 - DETEKTOR SCYNTYLACYJNY POZYCYJNIE CZUŁY

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe 4.IV.2012

PROGNOZOWANIE SUPERNOWYCH TYPU II

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Badanie oddziaływań quasi-elastycznych neutrin z wiązki T2K w detektorze ND280

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Promieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Fizyka cząstek elementarnych II Neutrina

Detektor promieniowania kosmicznego

Wskazanie na pojawienie się neutrina elektronowego w eksperymencie T2K

Badania neutrin nie tylko w IFJ

Identyfikacja cząstek

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Transkrypt:

Konferencja NEUTRINO 01 s e i n a d z o w a r p Justyna Łagoda NCBJ

5. International Conference on Neutrino Physics and Astrophysics najważniejsza z konferencji dotyczących neutrin program: Neutrina reaktorowe Neutrina słoneczne i geoneutrina Neutrina atmosferyczne i akceleratorowe Prędkość neutrin Kosmologia i astrofizyka Anomalie neutrina sterylne? Podwójny bezneutrinowy rozpad beta i pomiary mas neutrin Wiązki i detektory dla przyszłych eksperymentów Ciemna materia Pomiary przekrojów czynnych Pomiary produkcji hadronów Prezentacje teoretyczne

Jeszcze o konferencji 63 uczestników 64 prezentacje (4: Europa, 3: USA+Kanada, 17: Azja) 61 plakatów bogaty program poboczny Przyjęcie powitalne i krótki koncert 4.06 Bankiet w miasteczku filmowym 6.06 Wycieczki (dzień wolny) 7.06 Występ gejsz i wykład publiczny 7.06 3

Neutrina reaktorowe 4

O neutrinach reaktorowych antyneutrina elektronowe powstają w rozpadach produktów rozszczepienia uranu i plutonu (średnio 6 rozpadów beta na rozszczepienie), ok. *100 neutrin/gw s ewolucja strumienia w czasie (wskutek zmiany składu izotopowego rdzenia reaktora) możliwość monitorowania pracy reaktorów energie rzędu MeV oscylacje tylko pomiary zanikania (disappearance) Δ m 31 L Δ m1 L P ee=1 sin θ 13 sin ( ) cos 4 θ13 sin θ1 sin ( ) 4 Eν 4 Eν Δ m3 L Δ m 31 L P ee=1 sin θ1 sin θ 13 sin ( ) cos θ1 sin θ13 sin ( ) 4 Eν 4 Eν 4 Δ m 1 L cos θ 13 sin θ 1 sin ( ) 4 Eν sinθ1 (1-%), hierarchia mas K.Heeger 5

O neutrinach reaktorowych antyneutrina elektronowe powstają w rozpadach produktów rozszczepienia uranu i plutonu (średnio 6 rozpadów beta na rozszczepienie), ok. *100 neutrin/gw s ewolucja strumienia w czasie (wskutek zmiany składu izotopowego rdzenia reaktora) możliwość monitorowania pracy reaktorów energie rzędu MeV oscylacje tylko pomiary zanikania (disappearance) Δ m 31 L Δ m1 L P ee=1 sin θ 13 sin ( ) cos 4 θ13 sin θ1 sin ( ) 4 Eν 4 Eν Δ m3 L Δ m 31 L P ee=1 sin θ1 sin θ 13 sin ( ) cos θ1 sin θ13 sin ( ) 4 Eν 4 Eν 4 Δ m 1 L cos θ 13 sin θ 1 sin ( ) 4 Eν sinθ1 (1-%), hierarchia mas K.Heeger 6

Eksperymenty mierzące θ13 metoda detekcji odwrotny rozpad beta νe + p e+ + n ciekły scyntylator z dodatkiem gadolinu (do wychwytu neutronów) sygnał: koincydencja 1MeV+8MeV w czasie 8-30μs tło: koincydencje przypadkowe, szybkie neutrony (rozproszenie i wychwyt), rozpad beta-n litu 9 i helu 8 (produkowanych przez miony kosmiczne w procesie spallacji) Double Chooz RENO Daya Bay reaktory (po 4.7GW) 6 (w linii prostej) +4 (razem 17.4 GW) detektory 1(+1 w 013) 1+1 3+3 masa (target) 8.t (+8.t) *16.5t 10t (razem) Okres zbierania danych 7.9 dni (pierwszy wynik po 96.8 dniach) 8 dni (11.08.0115.03.01) 4.1.011-11.05.01 (pierwszy wynik do 17.0) Liczba przypadków 849 154088 w bliskim, 1710 w dalekim po ok. 70000 w bliskich, 10000 w dalekich Odległości (400m) 90m 363-481-56m 1050m 1380m 1615-1985m 7

Double Chooz Pierwszy wynik: listopad 011 wskazanie na niezerowy θ13 (94% CL) w połączeniu z TK i MINOSem: 3σ Francja, Ardeny M.Ishitsuka 8

Double Chooz Pierwszy wynik: listopad 011 wskazanie na niezerowy θ13 (94% CL) w połączeniu z TK i MINOSem: 3σ Francja, Ardeny M.Ishitsuka 9

M.Ishitsuka 10

RENO Korea Płd. wynik opublikowany kwietnia S-B.Kim 11

Analiza oparta tylko na liczbie przypadków Analiza kształtu widma w przygotowaniu S-B.Kim 1

Daya Bay Chiny D.Dwyer seminarium 5.05.01 P.Przewłocki na konferencji ponad.5 raza więcej danych 13

D.Dwyer Najbardziej precyzyjny pomiar 14

Zastosowania praktyczne P [GW ] M [tona ] n ν [dzień] 5000 ( L[10m ]) F.Suekane 15

Zastosowania praktyczne Sprawdzone dla detektora 0.64t (scyntylator+gadolin) odległość 5m od rdzenia (SONGS1, San Onofre, USA) P [GW ] M [tona ] n ν [dzień] 5000 ( L[10m ]) F.Suekane 16

Wykrywanie reaktorów 17

Wykrywanie próbnych wybuchów? n ν 10 3 P [kt ] M [tona] (L[100km ]) W detektorze KamLAND próbny wybuch jądrowy w Korei Północnej (4 kilotony) dałby sygnał... 10-5 przypadków 18

19

Neutrina słoneczne 6 czerwca przejście Wenus na tle tarczy Słońca (ostatnie w tym stuleciu, następne dopiero 11 grudnia 117 roku) (autor nieznany, zdjęcie przysłane przez organizatorów konferencji) 0

Neutrina słoneczne powstają jako produkt uboczny nukleosyntezy na Słońcu deficyt neutrin słonecznych był pierwszym sygnałem, że coś dzieje się z neutrinami podczas propagacji A.McDonald M.Pallavinci 1

Borexino detekcja: rozpraszanie elastyczne na elektronach ν + e- ν + e- światło scyntylacyjne wykrywane przez fotopowielacze liczba fotonów energia przypadku czas przelotu pozycja przypadku w detektorze kształt impulsu separacja α/β, β+/β- (eliminacja tła od zanieczyszczeń promieniotwórczych) M.Pallavinci 78 ton bardzo czystego scyntylatora promień 4.35 m

po raz pierwszy raportowane w 010 C11 pep CNO 3

Wykrycie neutrin pep słaby sygnał tło od węgla-11 koincydencje czasowe (TFC) separacja β+/β- na podstawie kształtu sygnału M.Pallavinci Boosted Decision Tree używane do selekcji CNO 4

Strumień neutrin CNO jest powiązany z metalicznością Słońca (zawartością pierwiastków cięższych) M.Pallavinci 5

Wyniki Borexino pomiar neutrin berylowych (5%) wykrycie neutrin pep i limit na neutrina CNO brak asymetrii dzień/noc dla neutrin berylowych wyklucza rozwiązanie LOW Super-K również zmierzyło asymetrię zgodną z zerem (.3σ) -4.0 ± 1.3 (stat) ± 0.8 (syst) W planach: - próba detekcji neutrin pp 6

Wyniki Borexino pomiar neutrin berylowych (5%) wykrycie neutrin pep i limit na neutrina CNO brak asymetrii dzień/noc dla neutrin berylowych wyklucza rozwiązanie LOW Super-K również zmierzyło asymetrię zgodną z zerem (.3σ) -4.0 ± 1.3 (stat) ± 0.8 (syst) W planach: - próba detekcji neutrin pp 7

maksymalne mieszanie? Eksperymenty z długą bazą ν ν3 ν ν1 ν3 ν ν3 ν ν1 8

Neutrina akceleratorowe π, K Rozpady K i μ neutrina p tarcza & rogi rura rozpadowa beam dump 0 neutrina mionowe z rozpadu pionów Super-K.5 118 m µ monitor ND80 off-axis INGRID~80 m on-axis domieszka elektronowych z rozpadu kaonów i mionów dostępne różne energie i szerokości widma niepewności związane z symulacją wiązki TK MINOS CNGS baza 95 km 735 km 73 km energia 0.6 GeV (pik) 3 GeV (pik) 17 GeV (średnia) Detektor bliski wielozadaniowy 980t, żelazo+scyntylator - Detektor daleki kt (FV), wodny czerenkowski 4.5kt, żelazo+scyntylator - 150 t, emulsje+scyntylatory - 476 t, ciekły argon Inne cechy off-axis Justyna Łagoda, polencbj magnetyczne 9

TK w 011 13 czerwca 011 pierwsze doniesienie o zaobserwowaniu oscylacji νμ νe Obserwacja 6 przypadków przy spodziewanym tle 1.5±0.3 (.5σ) wskazanie na niezerową wartość 0.03 (0.04)< sinθ13 < 0.8 (0.34) zbieranie danych przerwane na niemal rok z powodu trzęsienia ziemi 11.03.011 seminarium 14.10.011 J.Łagoda Best fit: 0.11 3% szans na taką konfigurację w R 30

TK w 01 powtórne uruchomienie eksperymentu nowe dane zbierane w 01 (run3) statystyka niemal podwojona M C E x p e c t a t io n w / s in θ 1 3 = 0.1 R U N 1++3. 5 5 6 1 0 0 P O T D a ta S ig n a l νμ νe e -lik e 19 8.7 0 1 3. 3.3 0 4.0 7 6.8 6 18 8.5 0 1 1.4 7 1.4 9 4.0 3 5.9 4 N o d e c a y -e 13 7.3 1 8.5 6 0. 8 3.1 9 5.0 9 P O L fit m a s s 10 6.8 3.6 7 0.0 7. 1 1.3 9 E νre c < 1 5 0 M e V (M C s in θ 13= 0 c a s e ) 10 6.6 1.4 7 0.0 5 1.3 6 1.0 6 (0.1 5 ) (.5 8 ) (0.0 5 ) ( 1.4 7 ) (1.0 6 ) 6 0.7 1.0 0.0 0.0 0.9 E v is > 100M ev E ffic ie n c y [% ] B G to ta l C C (νμ+ νμ) C C (νe+ νe) N C 31

θ13 w TK prawdopodobieństwo obserwacji 10 lub więcej przypadków przy spodziewanym tle.73±0.37 wynosi 0.08% (3.σ) istnienie oscylacji νμ νe zostało potwierdzone Best fit: analiza prowadzona trzema metodami, używającymi tylko liczby przypadków liczby przypadków i rozkładu zrekonstruowanej energii neutrin liczby przypadków, pędu i kąta elektronu 0.104 +0.060-0.045 0.036 < sinθ13 < 0.1 (90%CL) 3

MINOS NEUTRINO 010 wyniki oscylacji antyneutrin rozróżnienie neutrin i antyneutrin przypadek po przypadku NEUTRINO 01 neutrina atmosferyczne: 37.9 kton*rok wiązka neutrin: 10.71*100 POT wiązka antyneutrin: 3.36*10 0 POT zanik neutrin mionowych pojawianie się neutrin elektronowych 33

R.Nichol 34

dla danych z wiązki +0.11 3 Δ m =.41 0.10 10 ev +0.04 sin θ=0.94 0.05 +0.8 Δ m =.64 0.7 10 3 ev sin θ >0.78(90 %CL) dla wszystkich danych 35

R.Nichol 36

Wyniki MINOSa najbardziej precyzyjny pomiar Δm3, dane dla zaniku neutrin mionowych wskazują na nie maksymalne mieszanie zgodne wyniki dla neutrin i antyneutrin pomiar sinθ13 wiązka jest teraz ulepszana i zacznie działać w 013 37

OPERA poszukiwanie neutrin taonowych Δ m3 L P (ν μ ν τ ) sin θ 3 sin ( ) 0.017 4 Eν tarcza: emulsje jądrowe przekładane ołowiem, scyntylatory spektrometr mionowy M.Nakamura 38

Wyniki poszukiwania neutrin taonowych OPERA NEUTRINO 010 NEUTRINO 01 SuperKamiokande neutrina atmosferyczne przypadki wieloringowe nadwyżka przypadków tau-podobnych idących z dołu 3.8σ 39

Prędkość neutrin > c 40

Źródła problemu OPERY M.Dracos złe połączenie włókna optycznego z głównym zegarem czas oczekiwania na przybycie neutrin wydłużony o ~74ns złe taktowanie wewnętrznego głównego zegara (zamiast 10ns 9.99999877ns) skrócony czas oczekiwania o ~15ns 41

Źródła problemu OPERY M.Dracos złe połączenie włókna optycznego z głównym zegarem czas oczekiwania na przybycie neutrin wydłużony o ~74ns złe taktowanie wewnętrznego głównego zegara (zamiast 10ns 9.99999877ns) skrócony czas oczekiwania o ~15ns 4

Prędkość neutrin δ t=tof ν TOT c [ns ] OPERA powtórna analiza danych 009-011 +pozostałe detektory wiązka o krótkich impulsach (-3ns).10-6.11.011 10-4.05.01 LNGS OPERA 009-011 1.6±1.1+6.1-3.7 Borexino -.9±7±6.7±1.±3 ICARUS 0.3±4.9±9.0 5.1±1.1±5.5 LVD.3±5.3 01-1 -11.4±11.±9.9±0.6±3.0 01 - -18±11±9 P.Adamson 007-16±3±64 MINOS 6 grudnia 14 grudnia V 01 1.9±3.7+9.-6.8 MINOS -6.5±7.4+9.-6.8 X-XI 011 S.Bertolucci długość impulsu 1ns ulepszenie aparatury w lutym 01 dane zbierane do 1.05.01 metody analizy (v-c)/c=(1. ± 0. ± 1.)*10-6 (LVD) 43

Ultra wysokie energie detektory fluorescencji detektor naturalny detektory powierzchniowe 44

Neutrina o ultra wysokich energiach przewidywania strumienia oparte na obserwacjach promieniowania kosmicznego neutrina z błysków gamma neutrina kosmogeniczne (GZK) aktywne jądra galaktyk supernowe źródła egzotyczne (modele top-down) >1PeV obserwacje naturalne detektory: lód/woda, obserwacja promieniowania Czerenkowa detektory wielkopowierzchniowe obserwacja głębokich pęków atmosferycznych (oraz fluorescencji) inne (JEM-EUSO, radiowe itp.) 45 rozmiar Auger

A.Ishihara W zakresie energii PeV spodziewane są też: neutrina atmosferyczne konwencjonalne oraz prompt (z rozpadu ciężkich mezonów, dotąd nie obserwowane) 46

A.Ishihara 47

Kosmologia i astrofizyka A.Ishihara selekcja oparta na liczbie fotoelektronówjustyna oraz kierunku Łagoda, NCBJ 48

Wyniki IceCube energia szacowana na 1-10 PeV najwyższa zaobserwowana! pochodzenie? kosmogeniczne, atmosferyczne (konwencjonalne lub prompt, pochodzące z kosmicznego akceleratora ) 49

Neutrina sterylne? 50

Anomalie LSND nadwyżka νe w wiązce νμ (3.8σ) i słabszy efekt dla neutrin oscylacje z Δm~1eV? 010 MiniBoone brak efektu dla antyneutrin (1.3σ) ale obserwowano nadwyżkę dla neutrin (3σ), dla nieco innego L/E (E<475MeV) K.Heeger anomalia reaktorowa (3σ) anomalia galowa zbyt mały mierzony strumień źródła kalibracyjnego (.7σ) wyniki WMAP liczba lekkich neutrin 4.34±0.87 (σ, zależy od modelu) 51

Nowe wyniki MiniBoone pomiary domieszek w wiązce: neutrin w wiązce antyneutrin i pierwotnych neutrin elektronowych podwojenie statystyki dla antyneutrin C.Polly największy efekt w obszarze 00-475 MeV (duże tło od π0) nadwyżki neutrin 3.0σ, antyneutrin.5σ, łącznie 3.8σ oscylacje? tło? inne zjawisko? w rekonstrukcji energii zakłada się proces QE, jeśli w reakcji biorą udział dodatkowe cząstki, to zrekonstruowana energia będzie zaniżona mechanizm MEC (meson exchange current) z emisją kilku protonów? mógłby też tłumaczyć wyższy niż spodziewany przekrój na CCQE zmierzony w MiniBoone 5

Anomalia reaktorowa nowe obliczenia przewidywanego strumienia (011) przesunięcie przewidywań o 3% w górę efekt jądrowy, problem z normalizacją czy oscylacje na krótkiej bazie (1-10m?) jeśli to oscylacje, to Δm ~1eV sinθ>10-3 Δmsol θ1 Δmatm, θ13 53

54

55

K.Nishikawa 56

O planach na przyszłość słyszeliśmy tydzień temu Justyna Łagoda, NCBJ 57

Podsumowanie Japońskie konferencje: Sendai, 1986 anomalie w neutrinach atmosferycznych (Kamiokande i IMB) Takayama, 1998 odkrycie oscylacji neutrin atmosferycznych Kioto, 01 pomiar kąta θ13 014 Boston, -7.06 016 Londyn, lipiec 018 - Heidelberg 00? Chicago, Seul, Minneapolis... 030 setna rocznica urodzin koncepcji Pauliego Zurych? 58

Backup slides 59

A.Ishihara 60

Masy neutrin oscylacje neutrin (różnice kwadratów, dolne ograniczenie) pomiar widma elektronów w rozpadzie trytu 1 3 m β =[c 13 c 1 m1 + c13 s1 m + s13 m ] podwójny bezneutrinowy rozpad beta (zależny od modelu) mββ = c 13 c 1 m1 + c13 s 1 m e i φ + s 13 m3 e i φ 3 ograniczenie kosmologiczne (zależne od modelu) Σ m< 0.3eV przygotowywane eksperymenty: start 015 KATRIN (spektrometr, rozpadu trytu), MARE, ECHO (bolometr, rozpad renu, holmu), Project 8 (częstość cyklotronowa, rozpad kryptonu) 61

Podwójny bezneutrinowy rozpad beta Ograniczenia: KamLand ZEN: ksenon 136, 38.6 kg*rok: τ >6.*104 lat, m<60-540mev (90%CL) EXO: ksenon 136, 3,5 kg*rok: 5 przypadków przy spodziewanym tle 7.5, τ >1.6*105 lat, m<140-80mev (90%CL) 6