OPERACJA OGÓLNOPOLSKA WYJAZD STUDYJNY OD BACÓWKI DO FABRYKI, DOBRE PRAKTYKI Województwo podkarpackie, 29.08 02.09.2017 r.
Historia Zakładu Doświadczalnego IZ PIB Chorzelów Sp. z o.o. Hodowla owcy rasy świniarka Stanisława Kuczera Daniel Panek
Historia zakładu doświadczalnego w Chorzelowie sięga 1951 roku, kiedy to został on przejęty przez Instytut Zootechniki w Krakowie od Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach.
Do grudnia 2000 r. Zakład stanowił integralną część Instytutu Zootechniki w Krakowie jako zaplecze badawcze i rozwojowe. Obecnie funkcjonuje jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której głównym zadaniem jest prowadzenie hodowli zarodowej zwierząt, produkcji roślinnej a także wykonywanie prac badawczo rozwojowych na rzecz Instytutu.
Obecnie w skład Zakładu Doświadczalnego wchodzi 600 ha, w tym ok. 500 ha gruntów ornych. Wykorzystanie gruntów rolnych jak i trwałych użytków zielonych skierowane jest w głównej mierze na zaspokojenie potrzeb paszowych hodowanych zwierząt.
Zakład składa się z kilku działów: - Ferma Krów Mlecznych
- Ferma Zwierząt Futerkowych
- Stacja Kontroli Użytkowości Rzeźnej Trzody Chlewnej
- Fermy kur
- Stadnina Koni
- Hodowli owiec
Od roku 2010 w Zakładzie utrzymywane jest stado zachowawcze owiec rodzimej rasy świniarka.
Świniarka jest rodzimą, prymitywną rasą owiec. Pierwotnie występowała na terenie Europy Środkowej. Wypierana poprzez krzyżowanie z bardziej kulturalnymi rasami i odmianami, najdłużej zachowała się we wschodniej części Europy Środkowej. Licznie występowała na terenie niemal całej Polski, będąc podłożem do kształtowania późniejszych szlachetnych typów owiec krzyżówkowych.
Owce te tworzą bardzo zróżnicowaną populację. Dotyczy to zarówno pokroju jak i okrywy. Są to zwierzęta małe, drobne o prymitywnym wyglądzie. w wieku 70 dni: - tryczki ważą 9 12 kg, - maciorki 8 10 kg; w wieku 12 miesięcy: - tryczki 25 30 kg, - maciorki 22 25 kg; zwierzęta dorosłe: tryki 40 50 kg, maciorki 25 35 kg. Okrywa przeważnie jest biała, jednolita.
W naturalnym chowie najdłużej utrzymała się we wschodniej części Polski. W 1987 roku została uznana za całkowicie zaginioną rasę. Odnaleziono i zakupiono 17 sztuk maciorek i 3 tryki w celu podjęcia próby rekonstrukcji i restytucji stada; zgodnie z Programem hodowlanym ochrony zasobów genetycznych owiec rasy świniarka.
Rasę tę cechuje specyficzne zestawienie genów warunkujących dużą zmienność i elastyczność dziedziczenia cech w obrębie rasy, uważanej za niejednolitą genetycznie.
Świniarki są niezwykle odporne na choroby, szczególnie kulawkę i trudne warunki bytowania (tereny podmokłe), niewybredne w żywieniu. Duże zdolności adaptacyjne do lokalnych warunków środowiskowych stwarzają możliwość wykorzystania tej rasy w sposób alternatywny, jakim jest ochrona i pielęgnacja krajobrazu poprzez wypas. Spełnia on wiele funkcji ekologicznych, będąc jednocześnie najbardziej ekonomiczną formą pielęgnacji środowiska.
Użytkowość świniarek jest niska. Wełna może być wykorzystana do przetwórstwa na dywany i filce. Naturalna skłonność do spilśniania zespołów włosowych, szczególnie w okolicy boków i podbrzusza, wskazuje na potrzebę dwukrotnej strzyży w ciągu roku. Roczna wydajność wełny potnej wynosi od 2 (maciorki) do 3 kg (tryki). Skóry nie mają zbyt dużej wartości futrzarskiej. Produkcja mleka wystarcza tylko na wykarmienie potomstwa.
Hodowla owcy świniarki w ZDIZ Chorzelów W roku 2010 zakupiono 50 matek wraz z jagniętami oraz 34 przystępki, do Programu rolnośrodowiskowego trafiło na 48 sztuk, a od 2013 liczba ta wzrosła do 85 sztuk.
Na dzień dzisiejszy stado składa się z 103 matek, 39 młodych owiec, 95 jagniąt i 9 tryków.
Owce są odrobaczane 2 razy do roku. Pierwszy raz przed okresem pastwiskowym, drugi raz przed stanówką, która przypada na wrzesień.
Dwa tygodnie przed planowanym kryciem wywoływany jest u maciorek tzw. szok białkowy czyli podanie zwiększonej ilości pasz treściwych wysokobiałkowych, co wpływa na wywołanie rui u ok. 50 60% maciorek w tym samym czasie.
Żywienie maciorek kotnych jest zróżnicowane ze względu na wiek, masę ciała i okres ciąży. W pierwszych miesiącach ciąży żywione są jak matki jałowe, dopiero pod koniec 4 miesiąca zwiększamy ilość paszy treściwej o ok. 30 dag na sztukę. W miarę wzrostu płodów pasze objętościowe wzbogacane są dodatkiem pasz treściwych.
Wykoty przypadają na luty/marzec, większość z nich to wykoty pojedyncze, jednak zdarzają się bliźnięta a nawet trojaczki. Średnia waga jagniąt wynosi ok. 2kg.
Płodność stada ok. 99% Plenność 140% Odchów 90%
Dziękujemy za uwagę