PROGRAM EDUKACYJNO - WYCHOWAWCZY POZALEKCYJNYCH ZAJĘĆ TECHNICZNO - MODELARSKICH Postęp cywilizacyjno-techniczny stawia wielkie wyzwania dla młodego człowieka, który powinien aktywnie przygotowywać się do podejmowanie nowych ról społecznych. Sprawne funkcjonowanie jednostki w przesyconym techniką świecie wymaga nie tylko elementarnej wiedzy o funkcjonowaniu różnorodnych, otaczających nas urządzeń technicznych i umiejętności sprawnego posługiwania się nimi. Pożądane są umiejętności sprawnego poszukiwania i porządkowania informacji, głębokiej analizy problemów, właściwego wyboru dostępnych rozwiązań, konsekwentnej realizacji wytyczonych celów, oceny i weryfikacji uzyskanych efektów, stawiania diagnozy i stosownej korekty planów oraz działań. Proces kształtowania tych umiejętności jest długotrwały i stopniowy, winien jednak rozpocząć się możliwie wcześnie i być powiązany z wszechstronnym rozwojem osobowości. Okresem w życiu człowieka, w którym zachodzą szczególnie intensywne przemiany w sferze wolicjonalnej i emocjonalnej, kształtują się zainteresowania i postawy określany jest najczęściej na wiek między 11 a 19 rokiem życia, a więc jest to wiek szkolny. Rolą Ośrodka jest więc w tym okresie wspomaganie młodego człowieka we wszechstronnym rozwoju, stwarzanie warunków, w których ten rozwój będzie optymalnie dostosowany do jego indywidualnych możliwości i potrzeb. Ze względu na znaczne zróżnicowanie tempa rozwoju umysłowego, indywidualnych uzdolnień i zainteresowań, nauczanie zorganizowane w systemie klasowo-lekcyjnym nie zawsze jest w stanie w stopniu optymalnym wykorzystać możliwości ucznia. Zawsze jest grupa uczniów, którym "nie wystarcza" wiedza zdobyta w czasie lekcji, którzy mają własne pasje, potrzebę działania, głód wiedzy, czasem w wąskiej dziedzinie. Jedną z możliwości zaspokojenia takich potrzeb jest rozwijanie własnych zainteresowań w zespole mniejszym niż klasa lub grupa wychowawcza, w ramach zajęć koła zainteresowań. Mam nadzieję, że działalność w kółku modelarskim pomoże młodym ludziom rozwijać swoje zainteresowania, zdobyć dodatkową wiedzę i umiejętności, kształtować pozytywne cechy charakteru i lepiej przygotować się do następnych etapów kształcenia oraz osiągania dalszych celów życiowych. 1 / 18
ZAŁOŻENIA PROGRAMU Program przeznaczony jest do realizacji w MOW w Zawichoście w formie zajęć pozalekcyjnych, w wymiarze 2 godzin tygodniowo. Tematyka zajęć i prac wytwórczych obejmować będzie modelarstwo plastikowe (modele redukcyjne ), drewniane (modele żaglowców) oraz modele sterowane drogą radiową (modelarstow RC). W zajęciach uczestniczyć będą wychowankowie ze wszystkich grup wychowawczych. CELE Cele edukacyjno-wychowawcze programu znajdują oparcie w Programie Wychowawczym i Profilaktycznym obowiązujących w MOW w Zawichoście. Głównymi celami programu są, osiągnięcie wysokiego poziomu orientacji ogólnotechnicznej, prawidłowej postawy w pracy zespołowej oraz nabycie umiejętności organizowania czasu wolnego. Poprzez działalność koła modelarskiego zamierzam realizować następujące cele szczegółowe: 2 / 18
1. I. Cel poznawczo kształcący - zapoznanie wychowanków z literaturą modelarską, różnymi stylami modelarskimi, materiałami, formami, technikami itp. - poszerzanie wiadomości o nowości w świecie techniki modelarskiej korzystając z informacji zawartych w sieci internetowej; - kształcenie umiejętności posługiwania się narzędziami i materiałami modelarskimi; - kształcenie postrzegania przestrzennego poprzez modelowanie brył trójwymiarowych oraz różnego rodzaju doświadczenia chemiczno fizyczne; - wyposażenie wychowanków w podstawowe wiadomości i umiejętności w zakresie różnych technik modelarskich; - kształcenie indywidualnych zdolności manualnych oraz umiejętności wykorzystywania ich w pracy zespołowej; 3 / 18
- wyrabianie umiejętności estetycznego i dokładnego wykonania pracy w poszczególnych technikach i formach modelarskich. II. Cel wychowawczy - rozwijanie zachowań społeczno historycznych poprzez wspólną pracę nad określonym modelem oraz poznanie jego historii; - pogłębienie więzi ze społecznością lokalną i środowiskową poprzez prezentację swoich prac; - wdrażanie wychowanków do aktywności twórczej i pożytecznego wykorzystywania czasu wolnego; - kształcenie umiejętności współżycia w zespole oraz odpowiedzialności za jego prawidłowe działanie; - rozbudzanie samodzielności i kreatywnego tworzenia; - umacnianie dyscypliny i koleżeńskości; 4 / 18
- dostarczanie przeżyć kulturalnych estetycznych młodzieży; - przyczynienie się do wzbogacania życia kulturalnego placówki; - wyposażenie wychowanków w podstawowe umiejętności manualne, niezbędne do dalszego samodzielnego rozwoju. III. Cel użytkowy - opanowanie różnorodnych technik i metod modelarskich ( nawiązanie do praktyk szkolnych ); - organizowanie wystaw, prezentowanie własnych prac w placówce; - udział w wystawach modelarskich na forum internetowym; - działania proekologiczne ( selekcja odpadów powstałych podczas zajęć ) 5 / 18
- realizowanie własnych rozwiązań konstrukcyjnych i technologicznych w procesach wytwarzania; - stosowanie racjonalnego i ekonomicznego wykorzystywania materiałów konstrukcyjnych oraz praktycznego wdrażania zasad recyklingu. 1. IV. Cel operacyjny - wychowanek: - wie, jak należy bezpiecznie pracować podczas zajęć, - zna techniki modelarskie, 6 / 18
- potrafi czytać plany modelarskie, instrukcje montażu, - potrafi wykorzystać zdobytą, na kółku wiedzę wiedzę teoretyczną w praktyce modelarskiej, - potrafi obsługiwać narzędzia i urządzenia, wykorzystywane na kółku, - potrafi dokonać wyboru narzędzia względem formy i techniki modelarskiej, - posiadł zdolności manualne niezbędne do twórczości modelarskiej, - umie samodzielnie rozpocząć i zakończyć pracę w konkretnej technice modelarskiej, - potrafi pracować w zespole podczas zajęć na kółku, 7 / 18
- zdobył umiejętność prezentowania na forum, prac wykonanych w ramach kółka, - wie w jaki sposób i dlaczego segregujemy odpady, powstałe podczas zajęć na kółku modelarskim. METODY REALIZACJI PROGRAMU - podstawową metoda jest metodą ćwiczeń praktycznych - metody z zakresu metod wpływu osobistego (wysuwanie sugestii, wyrażenie aprobaty i dezaprobaty) - metody podające np. wykład, opis. Wychowankowie konstruują modele plastikowe i drewniane statków, samolotów, pojazdów lądowych oraz makiet budowli, poznając równocześnie ich historię. Zajęcia są pożytecznym 8 / 18
sposobem spędzenia wolnego czasu, rozwijają zdolności manualne, uczą cierpliwości i precyzji, dają podstawy wiedzy technicznej i umiejętność posługiwania się narzędziami. Kształcą naturalne potrzeby aktywności twórczej, budzą i rozwijają ciekawość poznawczą, kształtują umiejętność współdziałania w grupie. Osiągnięcie założonych celów możliwe jest w trakcie realizacji zaplanowanych konkretnych zadań technicznych. Planowanie i ustalanie zestawu zadań powinno odbywać się wspólnie z wychowankami i uwzględniać ich zainteresowania, postulaty i możliwości. Z zestawu propozycji należy wybrać kilka zadań do zrealizowania w takiej kolejności, aby w miarę nabywania doświadczeń przechodzić od zadań łatwych do coraz trudniejszych i bardziej złożonych. Realizacja zadań winna być poprzedzona wprowadzeniem teoretycznym, pokazem przykładowego gotowego wytworu (modelu). Część czasu należy poświęcić na analizę dokumentacji (w przypadku modeli redukcyjnych uwzględniać należy kontekst historyczny), pokazy i próby operacji technologicznych. Ważne jest, aby rozpoczęte zadanie zostało prawidłowo ukończone. Wychowankowie mogą pracować w dwuosobowych grupkach. W przypadku trudności i niepowodzeń należy wspólnie wnikliwie analizować ich przyczyny i szukać rozwiązania problemów. Duży nacisk należy położyć na dokładność w pracy i estetykę wykonywanych wytworów. Niezbędne jest wyrabianie cierpliwości i wytrwałości oraz uświadomienie wychowankom, że pośpiech jest, nie tylko w pracy modelarza, wrogiem jakości. Końcowym etapem pracy powinna być wspólna ocena wykonanych prac, porównanie, prezentacja osiągnięć na tle Ośrodka. BLOK TEMATYCZNY - SAMOLOTY Cele operacyjne Uczeń: 9 / 18
- określa podstawowe dane techniczne samolotów: rozpiętość,długość, wysokość, masa własna, masa całkowita, prędkośćmaksymalna, pułap, zasięg; - przedstawia krótki rys historyczny wykonywanego modelu; - omawia cechy konstrukcyjne samolotów; - dokonuje doboru farb i wykonuje barwy maskujące na modelach; - wprowadza własne rozwiązania konstrukcyjne do modelu (wykonanie elementów ruchomych); - dobiera właściwe materiały konstrukcyjne; - eksponuje swoje osiągnięcia na konkursach i wystawach. Formy pracy: - analiza danych konstrukcyjnych zawartych w instrukcji; 10 / 18
- sporządzenie procesu technologicznego; - przygotowywanie elementów szkieletu do klejenia (, piłowanie,obróbka plastiku itp.); - analiza wykonania elementów ruchomych; - wykonanie elementów ruchomych oraz zwiększających estetykę samolotu (kabina umożliwiająca pokazanie wnętrza, wsporniki i koła, śmigła, statecznik pionowy, barwy maskujące itp.); - lakierowanie modeli. BLOK TEMATYCZNY POJAZDY KOŁOWE Cele operacyjne 11 / 18
Uczeń: - określa podstawowe dane techniczne pojazdów kołowych:, długość, szerokość, wysokość, masa własna, masa całkowita, prędkość maksymalna, zużycie paliwa; - przedstawia krótki rys historyczny wykonywanego modelu; - omawia cechy konstrukcyjne pojazdów kołowych; - dokonuje doboru farb i wykonuje barwy maskujące na modelach; - wprowadza własne rozwiązania konstrukcyjne do modelu (wykonanie elementów ruchomych, np. układ napędowy, pokrywa silnika, wieża, uzbrojenie itp.); - dobiera właściwe materiały konstrukcyjne; - eksponuje swoje osiągnięcia na konkursach i wystawach. Formy pracy: - analiza danych konstrukcyjnych zawartych w instrukcji; 12 / 18
- sporządzenie procesu technologicznego; - przygotowywanie elementów szkieletu do klejenia (obróbka plastiku, piłowanie itp.); - analiza wykonania elementów ruchomych; - wykonanie elementów ruchomych oraz zwiększających estetykę pojazdów kołowych (wieża czołgu, uzbrojenie, gąsienice, koła, anteny nadawcze, elementy wyposażenia: beczki, łopaty, liny holownicze itp.); - lakierowanie modeli. BLOK TEMATYCZNY OKRĘTY Cele operacyjne 13 / 18
Uczeń: - określa podstawowe dane techniczne okrętów: wyporność, długość, szerokość, zanurzenie, moc, prędkość, załoga, opancerzenie, uzbrojenie; - wymienia krótki rys historyczny wykonywanego modelu; - omawia cechy konstrukcyjne okrętów; - dokonuje doboru farb i wykonuje barwy maskujące na modelach; - wprowadza własne rozwiązania konstrukcyjne do modelu (wykonanie elementów ruchomych, żagle, olinowanie); - dobiera właściwe materiały konstrukcyjne; - eksponuje swoje osiągnięcia na konkursach i wystawach. Formy pracy: 14 / 18
- analiza danych konstrukcyjnych zawartych w instrukcji; - przeliczenie skali okrętu zawartej w danych modelu; - sporządzenie procesu technologicznego - przygotowywanie elementów szkieletu do klejenia (obróbka drewna, piłowanie itp.); - analiza wykonania elementów ruchomych; - Wykonanie elementów ruchomych oraz zwiększających estetykę okrętu (działa, maszty, olinowanie, śruby napędowe itp.); - lakierowanie modeli. BLOK TEMATYCZNY OBSŁUGA MODELI RC 15 / 18
Cele operacyjne Uczeń: - Określa dane konstrukcyjne pojazdów sterowanych drogą radiową; - Omawia cechy i zasady obsługi poszczególnych modeli; - Poprawnie używa aparatury sterującej; - Przygotowuje i organizuje stanowisko pracy; - Dobiera właściwe materiały i urządzenia do obsługi modelu; - Potrafi dokonać usunąć usterki i dokonać drobnych napraw. 16 / 18
Formy pracy: - Analiza danych konstrukcyjnych poszczególnych modeli; - Omówienie sposobu doboru długości odpowiednich urządzeń sterujących, sposobu sterowania i kontroli modelu oraz doboru właściwych materiałów konstrukcyjnych; - Porównywanie różnych rodzajów modeli rc : samochody wyścigowe, pojazdy wojskowe, samochody ciężarowe i śmigłowce. - Loty i jazdy próbne na boisku szkolnym i sali gimnastycznej. OBSZARY EWALUACJI OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW - wykonanie makiet, modeli, przygotowanie wystawy, napisanie artykułów i umieszczenie ich na szkolnej stronie internetowej; - prowadzenie dyskusji, prezentowanie własnego zdania; 17 / 18
- udział w konkursach i wystawach modelarskich; - projektowanie działań zmierzających do wprowadzania innowacji; - podejmowanie działań na rzecz ochrony środowiska i recyklingu (racjonalne wykorzystywanie materiałów konstrukcyjnych); - umiejętność zaplanowania i organizowania stanowiska pracy, opracowania własnych rozwiązań konstrukcyjnych i wyciągnięcia wniosków z ich wdrażania. 18 / 18