Rada Unii Europejskiej Bruksela, 27 listopada 2017 r. (OR. en) 14971/17 PISMO PRZEWODNIE Od: Data otrzymania: 20 listopada 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: TRANS 520 AVIATION 171 MAR 224 ENER 476 ENV 996 IND 341 RECH 386 DELACT 238 Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej C(2017) 7348 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 17.11.2017 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE w odniesieniu do punktów ładowania dla pojazdów silnikowych kategorii L, zasilania statków żeglugi śródlądowej energią elektryczną z lądu i punktów tankowania skroplonego gazu ziemnego na potrzeby transportu wodnego, oraz zmieniające tę dyrektywę w odniesieniu do złączy dla pojazdów silnikowych stosowanych do tankowania wodoru w stanie gazowym Delegacje otrzymują w załączeniu dokument C(2017) 7348 final. Zał.: C(2017) 7348 final 14971/17 ur DGE 2A PL
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 17.11.2017 r. C(2017) 7348 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 17.11.2017 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE w odniesieniu do punktów ładowania dla pojazdów silnikowych kategorii L, zasilania statków żeglugi śródlądowej energią elektryczną z lądu i punktów tankowania skroplonego gazu ziemnego na potrzeby transportu wodnego, oraz zmieniające tę dyrektywę w odniesieniu do złączy dla pojazdów silnikowych stosowanych do tankowania wodoru w stanie gazowym (Tekst mający znaczenie dla EOG) PL PL
UZASADNIENIE 1. KONTEKST ROZPORZĄDZENIA DELEGOWANEGO KOMISJI W komunikacie dotyczącym unijnej strategii na rzecz mobilności niskoemisyjnej 1 stwierdzono, że normalizacja i interoperacyjność mają kluczowe znaczenie dla optymalnego wykorzystania korzyści skali rynku wewnętrznego, zwłaszcza w przypadku elektromobilności. Konieczne jest również usunięcie w całej Unii barier związanych z ładowaniem pojazdów elektrycznych. Niniejsza inicjatywa jest zgodna z priorytetami politycznymi Komisji, a w szczególności z działaniami w dziedzinie klimatu i rynku wewnętrznego oraz pobudzaniem zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i inwestycji. Jest zgodna z celami unii energetycznej. Celem niniejszej inicjatywy jest zatem szersze upowszechnienie korzystania z pojazdów napędzanych paliwami alternatywnymi, zmniejszenie uzależnienia UE od ropy i zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych. Jej celem jest również uniknięcie rozwijania w Unii Europejskiej niezharmonizowanej czy wręcz niezgodnej (nieinteroperacyjnej) infrastruktury, która mogłaby mieć negatywny wpływ na warunki związane z mobilnością i rozwój rynku wewnętrznego. Inicjatywa wzmocni też konkurencyjność przemysłu motoryzacyjnego i stoczniowego w wymiarze światowym, co będzie mieć pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy i zatrudnienie. W ramach swojego programu na rzecz czystej, konkurencyjnej i opartej na sieci mobilności przedstawionego w komunikacie 2 Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów Europa w ruchu Komisja zamierza przyjąć szereg środków służących wspieraniu rozwoju rynku pojazdów napędzanych paliwami alternatywnymi oraz rozbudowy potrzebnej infrastruktury. Jeden z tych środków dotyczy przyjęcia wspólnych norm dotyczących infrastruktury paliw alternatywnych. Technologia konieczna do stworzenia sieci dystrybucji paliw alternatywnych jest wystarczająco rozwinięta w odniesieniu do wszystkich rodzajów systemów ładowania i uzupełniania paliwa ujętych w dyrektywie 2014/94/UE w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych. Wciąż nie ma jednak wspólnych europejskich norm dotyczących infrastruktury paliw alternatywnych, które zapewniałyby interoperacyjność infrastruktury i pojazdów produkowanych w oparciu o różne technologie, takich jak pojazdy elektryczne, napędzane wodorem i ogniwami paliwowymi oraz pojazdów i statków napędzanych gazem ziemnym, bądź normy takie nie są w Unii stosowane konsekwentnie. Brak wspólnych norm europejskich jest główną techniczną przeszkodą dla utworzenia jednolitego rynku infrastruktury paliw alternatywnych oraz osiągnięcia istotnych korzyści skali. 1.1. Wymogi dyrektywy 2014/94/UE 1 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego i Komitetu Regionów Europejska strategia na rzecz mobilności niskoemisyjnej, COM(2016) 501 final. 2 COM(2017) 283 final. PL 2 PL
Dyrektywa 2014/94/UE upoważnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 8 w celu: a) uzupełnienia art. 4 oraz pkt 1.3, 1.4, 1.5, 1.6 i 1.8 załącznika II, tak aby wprowadzić wymóg zgodności infrastruktury, która ma zostać oddana do użytku lub odnowiona, ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w normach europejskich, które mają zostać opracowane zgodnie z art. 4 ust. 13, w przypadku gdy odnośne europejskie organizacje normalizacyjne Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) zaleciły tylko jedno rozwiązanie techniczne o specyfikacjach technicznych opisanych w odpowiedniej normie europejskiej; b) aktualizacji odniesień do norm, o których mowa w specyfikacjach technicznych określonych w załączniku II pkt 1, w przypadku gdy normy te są zastępowane nowymi ich wersjami przyjętymi przez odpowiednie organizacje normalizacyjne; c) aktualizacji odniesień do norm, o których mowa w specyfikacjach technicznych określonych w załączniku II pkt 2, w przypadku gdy normy te są zastępowane nowymi wersjami przyjętymi przez odpowiednie organizacje normalizacyjne; d) uzupełnienia art. 6 i pkt 3.1, 3.2, 3.3 i 3.4 załącznika II, tak aby wprowadzić wymóg zgodności infrastruktury, która ma zostać oddana do użytku lub odnowiona, ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w normach, które mają zostać opracowane zgodnie z art. 6 ust. 10 lit. a) i b), w przypadku gdy odnośne europejskie organizacje normalizacyjne zaleciły tylko jedno rozwiązanie techniczne o specyfikacjach technicznych opisanych w odpowiedniej normie europejskiej, w stosownych przypadkach, zgodnej z odpowiednimi normami międzynarodowymi; e) aktualizacji odniesień do norm, o których mowa w specyfikacjach technicznych, które są lub mają zostać określone, w załączniku II pkt 3, w przypadku gdy normy te są zastępowane nowymi wersjami przyjętymi przez odpowiednie europejskie lub międzynarodowe organizacje normalizacyjne. Po przyjęciu przez europejskie organizacje normalizacyjne odnośnych norm należy przyjąć różne akty delegowane. Przedmiotowe akty delegowane mają zapewnić okresy przejściowe wynoszące co najmniej 24 miesiące, zanim zawarte w nich specyfikacje techniczne lub ich zmienione wersje staną się wiążące dla infrastruktury, która ma być oddawana do użytku lub odnawiana. 1.2. Decyzja wykonawcza Komisji C(2015) 1330 (M/533) Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012 3 Komisja Europejska upoważniła europejskie organizacje normalizacyjne 4 do 3 Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12. 4 Decyzja wykonawcza Komisji C(2015) 1330 z dnia 12 marca 2015 r. (M/533). PL 3 PL
opracowania i przyjęcia stosownych norm europejskich lub do zmiany istniejących norm ustanawiających specyfikacje techniczne w celu zapewnienia interoperacyjności z jednolitym rozwiązaniem, w stosownych przypadkach w oparciu o istniejące normy międzynarodowe, w każdym z poniższych przypadków: dostarczanie energii elektrycznej na potrzeby transportu, w zakresie specyfikacji technicznych określonych w pkt 1 załącznika II do dyrektywy; dostawa wodoru na potrzeby transportu drogowego, w zakresie specyfikacji technicznych określonych w pkt 2 załącznika II do dyrektywy; dostarczanie gazu ziemnego na potrzeby transportu, z uwzględnieniem prac dotyczących transportu wodnego toczących się w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej, Centralnej Komisji Żeglugi na Renie, Komisji Dunaju oraz na innych odnośnych forach międzynarodowych, w zakresie specyfikacji technicznych zawartych w pkt 3 załącznika II do dyrektywy. 1.3. Proces przygotowawczy Działania UE na rzecz przyjęcia wspólnych norm w odniesieniu do infrastruktury paliw alternatywnych są niezbędne w celu usunięcia barier technicznych i regulacyjnych w obrębie UE i ułatwienia w ten sposób rozwoju jednolitego rynku infrastruktury paliw alternatywnych oraz pojazdów i statków napędzanych paliwem alternatywnym, tak aby stworzyć odpowiednie warunki dla podmiotów rynkowych do wypełniania przez nie odnośnych zadań. Zastosowany środek zapewni swobodny przepływ towarów i usług z zastosowaniem pojazdów i statków napędzanych paliwem alternatywnym. Przemysł odniesie korzyści z ekonomii skali w wyniku oddania do użytku na szeroką skalę infrastruktury paliw alternatywnych i zwiększy swoją konkurencyjność jako prekursor tego typu inwestycji w wymiarze światowym. Korzyści środowiskowe i gospodarcze będą wynikały ze stopniowego zastępowania paliw ropopochodnych paliwami alternatywnymi. W ocenie skutków 5 towarzyszącej wnioskowi Komisji 6 dotyczącemu dyrektywy w sprawie rozmieszczania infrastruktury paliw alternatywnych, w skład którego to pakietu wchodzi niniejsza inicjatywa, stwierdzono, że budowa w Unii Europejskiej minimalnej sieci infrastruktury paliw alternatywnych opartej na wspólnych normach miałaby wpływ na obniżenie zużycia paliwa o ok.2,3 % do 2020 r. Korzyści wynikające z niższego zużycia ropy naftowej mogą wynieść około 84,9 mld EUR (z uwzględnieniem odpowiednich dodatkowych korzyści w zakresie bezpieczeństwa energetycznego o wartości 18,9 mld EUR), zysk w wyniku zmniejszenia oddziaływania na środowisko można z kolei oszacować na kwotę ok. 15,4 mld EUR. Ponadto do 2020 r. emisje tlenków azotu zostaną zmniejszone o 2,8 %, a emisje cząstek stałych o 2,1 %. Na długi okres współistnienia paliw alternatywnych i konwencjonalnych powstaną możliwości zatrudnienia osób o szerokim spektrum kwalifikacji zawodowych, zwłaszcza w obszarach 5 SWD/2013/05 final. 6 COM(2013) 18. PL 4 PL
budownictwa, produkcji, elektroenergetyki, technologii informacyjnokomunikacyjnych, materiałów zaawansowanych i aplikacji komputerowych. Wpływy te zaznaczą się zdecydowanie wyraźniej w perspektywie 2050 r. Poza tym, w celu zapewnienia zgodności z zasadą proporcjonalności, proponowane działanie dotyczy wyłącznie norm opracowanych i przyjętych przez europejskie organizacje normalizacyjne z własnej inicjatywy lub transponujących stosowne normy międzynarodowe jako normy europejskie. CEN CENELEC zaproponował Komisji 7 pismem z dnia 13 lipca 2017 r. uzupełnienie dyrektywy 2014/94/UE o następujące wymogi odnoszące się do publicznie dostępnych punktów ładowania na prąd przemienny przeznaczonych dla przyszłych pojazdów silnikowych kategorii L, należących do kategorii specyfikacji technicznych, o których mowa w pkt 1.5 (Punkty ładowania przeznaczone dla pojazdów silnikowych kategorii L) załącznika II do tej dyrektywy: publicznie dostępne punkty ładowania na prąd przemienny do 3,7 kilowoltoamperów (kva), przeznaczone dla elektrycznych pojazdów drogowych kategorii L, muszą być wyposażone w co najmniej jeden z następujących systemów ładowania, jak określono w normie EN 61851 1: 2011 System przewodowego ładowania pojazdów elektrycznych Część 1: Wymagania ogólne : gniazda wtyczkowe typu 3a zgodnie z normą EN 62196-2 Wtyczki, gniazda wtyczkowe, złącza pojazdowe i wtyki pojazdowe Przewodowe ładowanie pojazdów elektrycznych Część 2: Wymagania dotyczące zgodności wymiarowej i zamienności wyrobów prądu przemiennego z zestykami tulejkowo-kołkowymi (do ładowania w trybie 3); złącza zgodne z IEC seria 60884 Wtyki i złącza do użytku domowego i podobnych ogólnych zastosowań, w tym przewód zabezpieczający (dla trybu ładowania 1 lub 2). W odniesieniu do publicznie dostępnych punktów ładowania prądem przemiennym powyżej 3,7 kva, należy stosować te same rozwiązania jak w przypadku pojazdów kategorii M, tj. złącza i gniazda pojazdowe typu 2. Publicznie dostępne punkty ładowania prądem przemiennym powyżej 3,7 kva przeznaczone dla elektrycznych pojazdów drogowych kategorii L powinny, do celów interoperacyjności, być wyposażone w co najmniej jedno opisane wyżej złącze. Norma EN 15869-2 Statki żeglugi śródlądowej Połączenie elektryczne z lądem, prąd trójfazowy 400 V, do 63 A, 50 Hz Część 2: Przyłącze lądowe, wymagania dotyczące bezpieczeństwa została przyjęta przez CEN CENELEC w grudniu 2009 r. i opublikowana przez tę organizację w lutym 2010 r. Norma ta zawiera wymagania dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego mające na celu zapobieganie zagrożeniom przy ustanawianiu, wykorzystywaniu i przerywaniu połączenia elektrycznego z lądem. Norma EN ISO 17268 Urządzenia przyłączeniowe do tankowania pojazdów lądowych napędzanych gazowym wodorem została przyjęta przez CEN CENELEC w lipcu 2016 r. i opublikowana przez tę organizację w listopadzie 2016 r. Norma określa wymagania projektowe oraz charakterystykę 7 Ares(2017)3592930. PL 5 PL
bezpieczeństwa i eksploatacji przyłączy do tankowania pojazdów lądowych napędzanych gazowym wodorem (GHLV), składających się, odpowiednio, z gniazda i nasadki ochronnej (montowane na pojeździe) i króćca. Norma EN ISO 20519 Statki i technika morska Specyfikacja tankowania statków napędzanych skroplonym gazem ziemnym została przyjęta przez CEN CENELEC i opublikowana przez tę organizację w lutym 2017 r. W normie tej ustalono wymagania w stosunku do układów przeładunkowych i urządzeń stosowanych do tankowania statków napędzanych skroplonym gazem ziemnym, które nie są objęte Kodeksem IGC 8. Niniejszy akt delegowany uzupełnia następujące przepisy dyrektywy 2014/94/UE: art. 4 i pkt 1.5 oraz 1.8 załącznika II; art. 6 i pkt 3.1 załącznika II; oraz zmienia pkt 2.4 załącznika II do tej dyrektywy. Niniejszy akt delegowany przyjmuje się zgodnie z art.8 dyrektywy 2014/94/UE. 2. KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU Konsultację z grupą ekspertów Forum Zrównoważonego Transportu przeprowadzono podczas posiedzenia Forum w dniu 18 lipca 2017 r. oraz drogą mailową w dniu 5 września 2017 r. Przed przyjęciem norm, o których mowa w akcie delegowanym, CEN-CENELEC przeprowadził badanie wśród swoich członków w celu zapoznania się z ich poglądami. W 2015 r., po przyjęciu dyrektywy 2014/94/UE, członków grupy ekspertów Forum Zrównoważonego Transportu oraz Europejskiego Forum Zrównoważonej Żeglugi (państwa członkowskie i zainteresowane strony) informowano na różnych etapach o trwających pracach nad opracowaniem norm, które należy ująć w akcie delegowanym. Normy te zostały ponadto przedstawione podczas warsztatów na temat infrastruktury paliw alternatywnych, które odbyły się w Brukseli w dniu 8 września 2017 r. Poza tym Komisja przedstawiała proponowane normy w formie opracowanej przez CEN- CENELEC do przyjęcia w ramach aktu delegowanego na różnych spotkaniach i konferencjach. 3. ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO Niniejszy akt delegowany uzupełnia i zmienia dyrektywę 2014/94/UE zgodnie z jej art. 8. Rozporządzenie jest najwłaściwszym instrumentem prawnym w odniesieniu do niniejszego aktu delegowanego, ponieważ nie wymaga wprowadzenia krajowych środków transpozycji, przez co zapewnia wyższy stopień harmonizacji oraz szybkie wejście w życie. 8 Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem. PL 6 PL
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 17.11.2017 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE w odniesieniu do punktów ładowania dla pojazdów silnikowych kategorii L, zasilania statków żeglugi śródlądowej energią elektryczną z lądu i punktów tankowania skroplonego gazu ziemnego na potrzeby transportu wodnego, oraz zmieniające tę dyrektywę w odniesieniu do złączy dla pojazdów silnikowych stosowanych do tankowania wodoru w stanie gazowym (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych 9, w szczególności jej art. 4 ust. 14, art. 5 ust. 3 i art. 6 ust. 11, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Celem działań normalizacyjnych Komisji jest zagwarantowanie, aby specyfikacje techniczne mające na celu zapewnienie interoperacyjności punktów ładowania i punktów tankowania były określone w normach europejskich lub międzynarodowych za pomocą wskazania wymaganych specyfikacji technicznych z uwzględnieniem istniejących norm europejskich i odpowiednich międzynarodowych działań normalizacyjnych. (2) Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 10 Komisja Europejska zwróciła się 11 do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) i Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) o opracowanie i przyjęcie stosownych norm europejskich lub zmianę istniejących norm europejskich w odniesieniu do: sieci zasilającej na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej; dostarczania 9 Dz.U. L 307 z 28.10.2014, s. 1. 10 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12). 11 Decyzja wykonawcza Komisji C(2015) 1330 final z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie wniosku o normalizację skierowanego do europejskich organizacji normalizacyjnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 dotyczącego opracowania europejskich norm dla infrastruktury paliw alternatywnych (M/533). PL 7 PL
wodoru na potrzeby transportu drogowego; dostarczania gazu ziemnego, w tym biometanu, na potrzeby transportu drogowego i morskiego oraz żeglugi śródlądowej. (3) Normy opracowane przez CEN i CENELEC zostały zaakceptowane przez przemysł europejski w celu zapewnienia ogólnounijnej mobilności za pomocą pojazdów i statków napędzanych różnymi paliwami. (4) Pismem z dnia 13 lipca 2017 r. CEN i CENELEC poinformowały Komisję o normach, które należy stosować w odniesieniu do publicznie dostępnych punktów ładowania prądem przemiennym dla pojazdów silnikowych kategorii L. (5) Norma EN ISO 17268 Urządzenia przyłączeniowe do tankowania pojazdów lądowych napędzanych gazowym wodorem została przyjęta przez CEN i CENELEC w lipcu 2016 r. i opublikowana w listopadzie 2016 r. (6) Norma EN ISO 20519 Statki i technika morska Specyfikacja tankowania statków napędzanych skroplonym gazem ziemnym została przyjęta przez CEN i CENELEC i opublikowana w lutym 2017 r. (7) Już wcześniej, w grudniu 2009 r., norma EN 15869-2 Statki żeglugi śródlądowej Połączenie elektryczne z lądem, prąd trójfazowy 400 V, do 63 A, 50 Hz Część 2: Przyłącze lądowe, wymagania dotyczące bezpieczeństwa została przyjęta przez CEN i CENELEC i opublikowana w lutym 2010 r. (8) Przeprowadzono konsultacje z grupą ekspertów Forum Zrównoważonego Transportu, która przedstawiła opinię na temat norm, będących przedmiotem niniejszego aktu delegowanego. (9) Komisja powinna odpowiednio uzupełnić i zmienić dyrektywę 2014/94/UE wprowadzając odniesienia do norm europejskich opracowanych przez CEN i CENELEC. (10) W przypadku gdy nowe specyfikacje techniczne określone w załączniku II do dyrektywy 2014/94/UE należy ustanowić, zaktualizować bądź uzupełnić poprzez akty delegowane, stosuje się 24-miesięczny okresie przejściowy. Daty opublikowania norm zostały uzgodnione w porozumieniu z CEN i CENELEC i uwzględnia się w nich datę dostępności nowych punktów ładowania i uzupełniania, jak określono w dyrektywie 2014/94/UE, odpowiedni poziom odnośnych technologii oraz bieżące prace międzynarodowych organizacji normalizacyjnych. PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Publicznie dostępne punkty ładowania prądem przemiennym do 3,7 kva przeznaczone dla elektrycznych pojazdów drogowych kategorii L w celu zapewnienia interoperacyjności są wyposażone w co najmniej jedno z następujących urządzeń: a) gniazda wyjściowe lub złącza pojazdowe typu 3a opisane w normie EN62196-2 (do ładowania w trybie 3); PL 8 PL
b) gniazda wyjściowe i złącza zgodne z normą IEC 60884 (do ładowania w trybie 1 lub 2). Publicznie dostępne punkty ładowania na prąd przemienny powyżej 3,7 kva przeznaczone dla elektrycznych pojazdów drogowych kategorii L w celu zapewnienia interoperacyjności są wyposażone w co najmniej gniazda wyjściowe lub złącza pojazdowe typu 2 opisane w normie EN62196-2. Artykuł 2 Urządzenia do zasilania energią elektryczną z lądu statków żeglugi śródlądowej są zgodne z normą EN 15869-2 Statki żeglugi śródlądowej Połączenie elektryczne z lądem, prąd trójfazowy 400 V, do 63 A, 50 Hz Część 2: Przyłącze lądowe, wymagania dotyczące bezpieczeństwa. Artykuł 3 Punkty tankowania skroplonego gazu ziemnego dla statków żeglugi śródlądowej lub statków morskich, które nie są objęte Międzynarodowym kodeksem budowy i wyposażenia statków przewożących skroplone gazy luzem (kodeksem IGC) są zgodne z normą EN ISO 20519. Artykuł 4 Pkt 2.4 załącznika II do dyrektywy 2014/94/UE otrzymuje brzmienie: 2.4. Złącza dla pojazdów silnikowych stosowane do tankowania wodoru w stanie gazowym muszą być zgodne z normą ISO 17268»Urządzenia przyłączeniowe do tankowania pojazdów lądowych napędzanych gazowym wodorem«.. Artykuł 5 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia [OP: [Please insert the date 24 months after the date of entry into force] r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia 17.11.2017 r. W imieniu Komisji za Przewodniczącego Violeta BULC Członek Komisji PL 9 PL