ACP-EU JOINT PARLIAMENTARY ASSEMBLY ASSEMBLÉE PARLEMENTAIRE PARITAIRE ACP-UE Komisja Spraw Politycznych 5.3.2015 PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie różnorodności kulturowej i praw człowieka w państwach AKP i Unii Europejskiej Współsprawozdawcy: Abdoulaye Touré (Wybrzeże Kości Słoniowej) oraz Davor Ivo Stier CZĘŚĆ A: WSTĘPNY PROJEKT REZOLUCJI DR\1052958.doc AP101.753
SPIS TREŚCI Strona STRONA PROCEDURALNA... 3 PROJEKT REZOLUCJI... 4 UZASADNIENIE (opublikowano osobno) AP101.753 2/8 DR\1052958.doc
STRONA PROCEDURALNA Na posiedzeniu w dniu 16 marca 2014 r. Prezydium Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE upoważniło Komisję Spraw Politycznych, zgodnie z art. 2 ust. 8 Regulaminu, do opracowania sprawozdania w sprawie różnorodności kulturowej i praw człowieka w krajach AKP i Unii Europejskiej. Na posiedzeniu w dniu 29 listopada 2014 r. Komisja Spraw Politycznych wyznaczyła na współsprawozdawców Davora Iva Stiera i Abdoulaye Touré (Wybrzeże Kości Słoniowej). Komisja Spraw Politycznych rozpatrzyła projekt sprawozdania na posiedzeniach w dniu... i.... Na ostatnim z wymienionych posiedzeń Komisja przyjęła załączony wstępny projekt rezolucji. Podczas głosowania obecni byli:... Rezolucję przedłożono do przyjęcia w dniu. DR\1052958.doc 3/8 AP101.753
PROJEKT REZOLUCJI w sprawie różnorodności kulturowej i praw człowieka w państwach AKP i Unii Europejskiej Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE, na posiedzeniu w... w dniu..., uwzględniając art. 18 ust. 1 Regulaminu, uwzględniając umowę z Kotonu podpisaną w dniu 23 czerwca 2000 r. w Kotonu, a zmienioną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. i w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r., uwzględniając rezolucję w sprawie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i powiązanej z nią nietolerancji przyjętą w dniu 3 kwietnia 2003 r. w Brazzaville przez WZP AKP-UE, uwzględniając rezolucję w sprawie wyzwań w zakresie demokratycznego pogodzenia różnorodności etnicznej, kulturowej i religijnej w krajach AKP i Unii uchwaloną przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE w dniu 9 kwietnia 2009 r. w Pradze, uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tej dziedzinie, uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów (karta z Bandżul) uchwaloną przez Zgromadzenie Organizacji Jedności Afrykańskiej w dniu 27 czerwca 1981 r., uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych podpisaną w dniu 26 czerwca 1945 r., uwzględniając Międzynarodową konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 21 grudnia 1965 r., uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 16 grudnia 1966 r., uwzględniając Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 16 grudnia 1966 r., AP101.753 4/8 DR\1052958.doc
uwzględniając Konwencję dotyczącą środków zmierzających do zakazu nielegalnego przywozu, wywozu i przenoszenia własności dóbr kultury i do zapobiegania tym czynom, uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 14 listopada 1970 r., uwzględniając Protokół fakultatywny do Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 10 grudnia 2008 r., uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 10 grudnia 1948 r., uwzględniając Konwencję w sprawie eliminacji wszelkich form dyskryminacji wobec kobiet uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 18 grudnia 1979 r., uwzględniając Deklarację o prawach osób należących do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych uchwaloną przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 18 grudnia 1992 r., uwzględniając Deklarację milenijną Narodów Zjednoczonych przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 8 września 2000 r., uwzględniając Deklarację praw ludności rdzennej przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 13 września 2007 r., uwzględniając deklarację wiedeńską i program działania przyjęte przez Światową Konferencję ONZ w sprawie praw człowieka w dniu 23 czerwca 1993 r., uwzględniając deklarację durbańską i program działania przyjęte przez Światową Konferencję ONZ przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pochodnym formom nietolerancji w dniu 22 września 2011 r., uwzględniając deklarację o zasadach międzynarodowej współpracy w dziedzinie kultury przyjętą przez Konferencję Generalną UNESCO w dniu 4 listopada 1966 r., uwzględniając Konwencję w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego przyjętą przez Konferencję Generalną UNESCO w dniu 20 października 2005 r., uwzględniając Powszechną deklarację o różnorodności kulturowej przyjętą przez Konferencję Generalną UNESCO w dniu 2 grudnia 2001 r., uwzględniając Amerykańską konwencję praw człowieka uchwaloną podczas specjalistycznej międzyamerykańskiej konferencji na temat praw człowieka w dniu 22 listopada 1969 r., DR\1052958.doc 5/8 AP101.753
A. mając na uwadze, że prawie we wszystkich 200 krajach świata mieszka około 5000 grup etnicznych oraz że w ⅔ tych krajów istnieje przynajmniej jedna znacząca mniejszość etniczna lub religijna; B. mając w związku z tym na uwadze, że wszystkie demokracje muszą opracowywać strategie polityczne, które uznają wyraźnie te różnice kulturowe, gwarantując jednocześnie rozwój kraju oraz obronę i ochronę praw człowieka; C. mając na uwadze, że ramy prawne uwzględniające równe prawa grup etnicznych, religijnych i językowych są niezbędne w procesie wspierania demokratycznych rządów, opracowywania polityki wielokulturowej i sprzyjania rozwojowi; D. mając na uwadze, że różnorodność kulturowa jest stałą cechą większości państw AKP i Unii Europejskiej oraz że powiększała się ona przez ostatnie kilkadziesiąt lat w rezultacie procesu globalizacji; E. mając na uwadze, że przyjmowanie rożnych kultur, religii i języków stanowi nowe wyzwanie dla wielu społeczeństw, szczególnie w Europie i państwach AKP; F. mając na uwadze, że w czasach globalizacji poszanowanie różnorodności nabiera dodatkowego znaczenia zarówno dla poszczególnych państw, jak i dla społeczności międzynarodowej, gdyż może zapobiegać konfliktom społecznym, etnicznym i religijnym; Aspekty polityczne i prawne 1. podkreśla znaczenie poszanowania prawnych instrumentów i struktur międzynarodowych, regionalnych i międzyregionalnych oraz uczestniczenia w nich, jak również zwraca uwagę na pierwszorzędną rolę sądów ds. praw człowieka i Międzynarodowego Trybunału Karnego; 2. podkreśla, że prawa człowieka są prawami przysługującymi wszystkim ludziom, bez względu na narodowość, wyznanie, przekonania, miejsce zamieszkania, płeć, przynależność narodową lub etniczną, kolor skóry i język, oraz że wszyscy ludzie muszą mieć możliwość korzystania z takich samych praw bez dyskryminacji; 3. podkreśla fakt, że prawa człowieka są powszechne, niezbywalne, niepodzielne i współzależne oraz że ich obrona, ochrona i stosowanie nie może zatem podlegać różnej interpretacji w zależności od tradycji kulturowych, etnicznych czy religijnych; 4. podkreśla w związku z tym, że nie można powoływać się na różnorodność kulturową w przypadku naruszania praw człowieka zapisanych w prawie międzynarodowym i opartych na prawie naturalnym; 5. wzywa wszystkie kraje AKP i państwa członkowskie Unii Europejskiej do wdrożenia ratyfikowanych międzynarodowych i regionalnych konwencji praw człowieka, łącznie z odpowiednimi instrumentami prawnymi służącymi ochronie praw mniejszości, oraz do opracowania skutecznego prawodawstwa zgodnego z tymi międzynarodowymi konwencjami; AP101.753 6/8 DR\1052958.doc
6. uważa, że w krajach, w których różnorodność doprowadziła do gwałtownych konfliktów lub grozi ich spowodowaniem, należy wdrożyć stałe mechanizmy mediacji, dzięki którym konflikty zostaną zażegnane, zanim ulegną eskalacji; 7. wzywa rządy państw AKP i Unii Europejskiej do włączenia organizacji społeczeństwa obywatelskiego do dialogu politycznego; 8. podkreśla, że demokratyczna reprezentacja grup mniejszości, jak również ich zdolność do uczestniczenia w debatach politycznych, społecznych i kulturalnych są niezbędne do zapewnienia stosowania zasad demokracji i dobrych rządów; Różnorodność kulturowa, rozwój i prawa człowieka 9. uznaje, że prawa człowieka i różnorodność kulturowa są od siebie zależne i korzystne dla rozwoju narodów; 10. uznaje w tym kontekście, że choć każdy człowiek ma prawo do kultury, w tym prawo do korzystania z życia kulturowego i tożsamości kulturowej oraz ich rozwijania, to prawa kulturalne nie przysługują w momencie, w którym naruszają inne prawa człowieka; podkreśla, że zgodnie z prawem międzynarodowym z żadnego prawa nie można korzystać ze szkodą dla innego prawa lub naruszając inne prawo; 11. uznaje, że prawa człowieka, takie jak wolność wyznania, myśli czy słowa, odgrywają bezpośrednią rolę w obronie i ochronie różnorodności kulturowej oraz że społeczeństwo pluralistyczne sprzyja korzystaniu z praw człowieka; 12. apeluje do państw AKP i Unii Europejskiej o ostrożność w odniesieniu do jednostronnego ujednolicania praktyk dopuszczanych przez niektóre narody, ponieważ żadnego modelu cywilizacji nie wolno narzucać pod pretekstem powszechnego charakteru praw człowieka; 13. potwierdza, że istnieją różne polityki i rozwiązania konstytucyjne dotyczące radzenia kierowania różnorodnością kulturową; 14. podkreśla w szczególności, że konieczne jest zagwarantowanie równości praw kobiet i mężczyzn oraz że szkodliwe praktyki, takie jak okaleczanie narządów płciowych kobiet, wczesne i przymusowe małżeństwa, ludobójstwa ze względu na płeć, w tym zabijanie niemowląt płci żeńskiej lub aborcja ze względu na żeńską płeć płodu, zbrodnie w imię honoru czy odmawianie kobietom prawa do odpowiedniego wykształcenia, powinny być zakazane, a każde naruszenie zakazu powinno spotkać się z surową karą; Współpraca międzynarodowa i regionalna oraz polityka rozwoju 15. zwraca się do państw AKP i Unii Europejskiej o rozwinięcie modeli państwa gwarantującego poszanowanie wszystkich form różnorodności; wzywa te państwa do poszanowania i propagowania praw człowieka i różnorodności kulturowej; DR\1052958.doc 7/8 AP101.753
16. przypomina o swoim przywiązaniu do rozwiązań wielostronnych w sytuacjach braku pewności w wymiarze międzynarodowym i w obliczu różnych wyzwań (takich jak jednorodność kulturowa czy szok cywilizacyjny) utrudniających pokojową koegzystencję i wzajemne zrozumienie między narodami i kulturami; 17. zobowiązuje swoich współprzewodniczących do przekazania niniejszej rezolucji instytucjom Unii Afrykańskiej i Unii Europejskiej, Radzie AKP, organizacjom integracji regionalnej grupy państw AKP oraz Sekretarzowi Generalnemu ONZ. AP101.753 8/8 DR\1052958.doc