Przedmiotowe zasady oceniania w LO im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie JĘZYK POLSKI

Przedmiotowe zasady oceniania w LO im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie JĘZYK POLSKI

L.p. 1. PRZEDMIOT Język polski Klasy licealne Podstawa/Rozszerzenie Rok szkolny 2017/18 Nauczyciele: E. Gumkowska: 3c PP, 1d PR, 2d PR, gr. międzyoddziałowa 2d,2c,2a E. Mrożek: 1a PP, 2a PP, G. Poniatowski: 1b PP, 2c PP, 3b PP, A. Tobolewska: 1a PP, 1c PP, 2b PP, 3dPR, 3a 2. PODRĘCZNIK Krzysztof MROWCEWICZ Przeszłość to dziś. Podręcznik dla klasy I liceum i technikum, cz. 1., Stentor, 498/2/2012/2015, Aleksander NAWAREC- KI, Dorota SIWICKA Przeszłość to dziś. Podręcznik dla klasy I liceum i technikum, cz. 2., Stentor, 498/2/2012/2015, Małgorzata CHMIEL, Anna RÓWNY, Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa 2, część 1., Nowa Era, 425/3/2013/2015, Małgorzata CHMIEL, Ewa MIRKOWSKA- TREUGUTT, Anna RÓWNY, Ponad słowami., Podręcznik do języka polskiego dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa 2, część 2., Nowa Era, 425/4/2013/2015, Małgorzata CHMIEL, Anna RÓWNY, Robert PRUSZCZYŃSKI, Ponad słowami. Podręcznik do języka polskiego dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa 3., Nowa Era, 3. SPOSOBY SPRAWDZANIA I OCENIANIA OSIĄ- GNIĘĆ EDUKACYJNYCH Odpowiedź ustną oceniamy według następujących kryteriów: niedostateczny: 425/5/2014/2016 przemówienie uczeń nie spełnia warunków na ocenę dopuszczającą UWAGI DODATKOWE 3. Przedmiotowe zasady oceniania powinny zawierać następujące elementy: a. przedmiot, rozszerzenia, imię i nazwisko nauczyciela (nauczycieli); b. imię i nazwisko autora, tytuł podręcznika oraz numer dopuszczenia podręcznika do użytku szkolnego; c. sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych; dopuszczający a/ poziom merytoryczny: uczeń przedstawia podstawowe informacje (zagadnienia, utwory, postacie, terminy); wyjaśnia pojęcia w sposób niepełny; potrafi przedstawić temat przynajmniej

w 40%; dopuszczalne rzeczowe i odchodzenie od tematu b/ poziom strukturalny: wypowiedź krótka, fragmentaryczna; uczeń przedstawia fakty, postacie, teksty często w przypadkowej kolejności, jednak w sposób niezakłócający zrozumiałości wypowiedzi c/ poziom językowy: uczeń stara się mówić polszczyzną oficjalną; stara się zachować styl adekwatny do sytuacji komunikacyjnej; dopuszczalne językowe w stopniu niezakłócającym komunikatywności wypowiedzi; słownictwo ubogie dostateczny a/ poziom merytoryczny: uczeń w większości zna, rozumie i przedstawia informacje związane z tematem; prawidłowo lokalizuje utwory i postacie; wyjaśnia terminy i postacie w sposób odtwórczy, lecz własnymi słowami; podejmuje próbę interpretowania omawianych tekstów kultury; stara się uzasadnić własne sądy i opinie; stwierdzenia odnosi do konkretnych utworów; popełnia drobne rzeczowe, odchodzi od tematu b/ poziom strukturalny: wypowiedź krótka, ale zawierająca kluczowe dla zagadnienia informacje; wypowiedź na ogół uporządkowana; uczeń stara się zachować logiczną kolejność przedstawiania wiadomości c/ poziom językowy: styl na ogół poprawny, adekwatny do sytuacji komunikacyjnej; dopuszczalne ; niezbyt bogate, ale wystarczające słownictwo; dopuszczalne składniowe i frazeologiczne; posługiwanie się terminologią niezbędną do omówienia tematu dobry a/ poziom merytoryczny: temat omówiony w sposób wyczerpujący, wykorzystane ważne wiadomości; przedstawianie tekstów w sposób problemowy; materiał rzeczowy dobierany trafnie, interpretowany i komentowany prawidłowo; uzasadnianie sądów i stwierdzeń na podstawie utworów literackich i innych tekstów kultury; prezentowane zagadnienia (fakty, teksty, postacie itp.) mają ścisły związek z tematem; w wypowiedzi pojawiają się poprawnie zbudowane argumenty

b/ poziom strukturalny: wypowiedź zorganizowana z wyraźnie zaznaczonym wstępem (punktem wyjścia, tezą itp.) i uporządkowanym rozwinięciem; widoczne dążenie do porządkowania i scalania informacji c/ poziom językowy: wypowiedź w miarę płynna, komunikatywna; styl poprawny, zgodny z sytuacja komunikacyjną; język na ogół zgodny z normą polszczyzny mówionej (przeważnie poprawny w zakresie wymowy, fleksji, leksyki, frazeologii); zróżnicowane słownictwo, stosowanie terminologii związanej z zagadnieniem, uczeń stara się przestrzegać etykiety językowej i stosuje środki językowe typowe dla określonej formy wypowiedzi ustnej (np. przemawianie, przekonywanie, zwracanie się do rozmówcy); stosowanie środków językowych podkreślających własne sądy i opinie; sygnalizowanie przytaczania zdań (opinii, sądów) cudzych bardzo dobry a/ poziom merytoryczny: zagadnienie omówione w sposób pełny, pogłębiony; uczeń zna, dobrze rozumie i obszernie przedstawia materiał (fakty, pojęcia, utwory, zagadnienia i in.) w ścisłym związku z tematem; wykorzystanie kontekstów; samodzielne kojarzenie faktów i informacji, wyciąganie wniosków, ocenianie, wartościowanie; poprawnie budowane argumenty odnoszone do omawianych tekstów kultury b/ poziom strukturalny: przemyślana kompozycja wypowiedzi; wyraźnie zaznaczony punkt wyjścia i rozwijanie myśli w logiczny sposób; przejrzystość i czytelność wywodu; zamknięcie wypowiedzi wnioskami; próby nadania wypowiedzi oryginalnej formy, funkcjonalnej wobec tematu c/ poziom językowy: uczeń przestrzega zasad poprawności języka mówionego w zakresie wymowy, fleksji, leksyki, frazeologii i składni; przestrzega zasad etykiety językowej; posługuje się bogatym słownictwem, stosuje terminologię właściwą dla omawianego zagadnienia celujący a/ poziom merytoryczny: jak na ocenę bardzo dobrą oraz:

dążenie do erudycyjności wypowiedzi; wyjście poza treści programowe; cytowanie, przytaczanie, powoływanie się na sądy i opinie autorytetów b/ poziom strukturalny: jak na ocenę bardzo dobrą oraz: oryginalna forma, funkcjonalna wobec tematu (np. z elementami happeningu) c/ poziom językowy: jak na ocenę bardzo dobrą Tak samo ważnym elementem całościowej oceny pracy ucznia są oceny za dłuższe wypowiedzi pisemne: wypracowania klasowe w formie rozprawki, eseju, analizy i interpretacji tekstu literackiego bądź innego tekstu kultury, recenzja, Ten typ sprawdzianu powinien być poprzedzony powtórzeniem materiału i odbywać się przynajmniej raz w semestrze. Dłuższe wypracowania powinny być zadawane jako praca domowa bądź praca na lekcji. Koniecznym typem zadania klasowego jest test sprawdzający rozumienie tekstu nieartystycznego (publicystycznego, popularnonaukowego, naukowego). Na ocenę całościową składają się także różnorodne prace domowe typu: - konspekt dłuższej wypowiedzi ustnej lub pisemnej; - zestaw ćwiczeń w mówieniu i pisaniu, wymagający korzystania z różnych źródeł informacji; - opracowanie ( np. w formie recenzji, sprawozdania, artykułu, polemiki, komentarza, plakatu lub ściennej gazetki, prezentacji) związane z uczestnictwem w bieżącym życiu kulturalnym lub zjawiskiem kulturowym - omawianie obrazów, utworów muzycznych - przygotowanie recytacji utworu Nauczyciel może odmówić przyjęcia pracy domowej oddanej po terminie, szczególnie wtedy, gdy prace zostały sprawdzone, ocenione i zwrócone uczniom. Jeżeli uczeń lekceważy pracę domową, zapomina o wykonaniu jej, może otrzymać ocenę niedostateczną. Ze względu na formę egzaminu maturalnego bardzo ważnym elementem oceniania jest znajomość lektur wymaganych na poziomie podstawowym/rozszerzonym, a także ich rozumienie. Dlatego nauczyciel powinien systematycznie przeprowadzać sprawdziany badające poziom oczytania ucznia. Zadaniem sprawdzianu jest przeciwdziałanie zaznajamianiu się z utworem

za pośrednictwem różnych streszczeń. Należy więc skonstruować kilka pytań wymagających udzielenia konkretnej odpowiedzi z takich zagadnień, które są istotne i zauważalne przy lekturze własnej, a pomijane w streszczeniu. Każda lektura wymieniona w komunikacie dyrektora CKE musi być znana uczniowi w stopniu co najmniej dopuszczającym. 4. WARUNKI I SPSÓB PRZEKAZYWANIA INFOR- MACJI O TRUDNOŚCIACH, POSTĘPACH, ZA- CHOWANIU, UZDOLNIENIACH 5. ZASADY WGLĄDU UCZNIÓW I RODZICÓW DO SPRAWDZIANÓW WIADOMOŚCI Nauczyciel umawia się z rodzicem na rozmowę indywidualną w czasie wywiadówki lub w godzinach konsultacji. W szczególnych sytuacjach ustala się inny termin. Pośrednikiem w kontaktach może być uczeń, wychowawca. Nauczyciel może listownie poinformować rodziców/opiekunów prawnych ucznia o konieczności spotkania Uczeń otrzymuję pracę klasową do wglądu na lekcji poświęconej omówieniu i poprawie klasówki; jeżeli jest w danym dniu nieobecny, może w innym terminie na przerwie przejrzeć pracę. Rodzice w dniu wywiadówki mogą zajrzeć do prac; w każdym innym dniu, na przerwie lub w godzinach konsultacji po wcześniejszym poinformowaniu nauczyciela o woli obejrzenia pracy dziecka. 6. HARMONOGRAM PRAC KLASOWYCH - 1 lub 2 dwugodzinne prace klasowe (w formie rozprawki, rozprawki interpretacyjnej) - 1 lub 2 zapowiedziane sprawdziany wiedzy z dłuższych partii materiału, obejmujące także zagadnienia językowe - 1 zapowiedziany sprawdzian czytania ze zrozumieniem w semestrze - sprawdziany z lektur 7. ZASADY KLASYFIKACJI ROCZNEJ I ŚRÓD- ROCZNEJ 8. ZASADY ŚRÓDROCZNEGO PODSUMOWANIA OSIĄGNIĘĆ EDUKACYJNYCH UCZNIA W DA- NYM ROKU SZKOLNYM I USTALENIE OCENY ROCZNEJ Ocena pracy w danym semestrze nie jest średnią arytmetyczną. Waga ocen bieżących jest różna; najbardziej znaczące są oceny z prac klasowych i sprawdzianów wiedzy Jak wyżej, a ponadto jeżeli uczeń w pierwszym półroczu otrzymał ocenę pozytywną, a w drugim ma przewagę ocen negatywnych, można mu wystawić niedostateczny. d. warunki i sposób przekazywania rodzicom informacji o postępach i trudnościach w nauce i zachowaniu ucznia oraz o szczególnych uzdolnieniach ucznia; e. zasady wglądu uczniów i rodziców w pisemne sprawdziany wiadomości; f. ogólny harmonogram prac klasowych; g. zasady podsumowania osiągnięć edukacyjnych ucznia w danym roku szkolnym i ustalenia oceny klasyfikacyjnej śródrocznej h. zasady podsumowania osiągnięć edukacyjnych ucznia w danym roku szkolnym i ustalenia oceny klasyfikacyjnej rocznej/końcowej

9. INNE; Zaliczenie materiału z I semestru w przypadku uzyskania przez ucznia oceny niedostatecznej Poprawianie ocen Warunki i tryb uzyskania wyższej niż przewidywana roczna/śródroczna ocena klasyfikacyjna w razie niezgody ucznia/rodzica na proponowaną ocenę. Dopuszcza się używanie plusów i minusów przy wystawianiu ocen bieżących. Decyzja należy do nauczyciela. Nauczyciel może po zakończonej lekcji przy pomocy + oceniać uczniów. Ustalona przez nauczyciela liczba plusów przeliczana jest na ocenę. W wyniku stwierdzenia całkowitego braku uczestnictwa w lekcji zapytany uczeń nie wie, o czym jest mowa na zajęciach, nie wykonuje poleceń itp. możliwe jest wystawienie oceny niedostatecznej. Nauczyciel recenzując pracę ucznia odnotowuje jej zalety i braki. Ocena śródroczna i na koniec roku jest efektem systematycznej pracy ucznia i konsekwencją ocen uzyskiwanych przez niego w ciągu całego okresu nauki. Przed klasyfikacją, terminie określonym w Statucie szkoły uczeń i jego rodzice otrzymują informacje o przewidywanych ocenach. W ściśle określonych warunkach można tę ocenę poprawić. Są to: brak nieusprawiedliwionych nieobecności właściwy stosunek do przedmiotu (brak uwag o nieprzygotowaniu się do lekcji) napisanie wszystkich sprawdzianów w danym semestrze wszystkie prace klasowe są napisane na ocenę co najmniej przewidywaną uzyskanie co najmniej połowy liczby ocen wyższych od przewidywanej Uczeń może wziąć udział w sprawdzianie wiadomości i umiejętności. i. inne dodatkowe elementy, które nie są sprzeczne z przepisami, a wspomagają cele oceniania wewnątrzszkolnego. 5. Jeżeli wniosek jest zasadny dyrektor szkoły powołuje dwuosobową komisję do przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia w składzie: - dyrektor szkoły albo nauczyciel wyznaczony przez dyrektora szkoły jako przewodniczący komisji, - nauczyciel prowadzący dane zajęcia edukacyjne, - nauczyciel tego lub pokrewnego przedmiotu. 7. Uczeń wnioskujący o podwyższenie oceny przystępuje do sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, z materiału określonego przez nauczyciela w terminie nie późniejszym niż 5 dni przed posiedzeniem klasyfikacyjnym rady pedagogicznej. 9. Roczna ocena klasyfikacyjna z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych ustalona w wyniku sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia nie może być niższa od przewidywanej. 10. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA WYMAGAŃ NA PO- SZCZEGÓLNE STOPNIE Uczeń otrzymuje stopień niedostateczny gdy luki w wiadomościach posiadanych przez ucznia są trudne do uzupełnienia; uczeń notorycznie nie przygotowuje się do lekcji; nie rozumie i nie potrafi wykonać prostych zadań nawet

przy pomocy nauczyciela; odznacza się brakiem systematyczności i chęci do nauki oraz biernością na lekcji, nie zna wymaganych lektur i ich problematyki, nie potrafi samodzielnie stworzyć poprawnej językowo, stylistycznie wypowiedzi; kolejne prace kontrolne ucznia nie wykazują wzrostu poziomu umiejętności. Uczeń na stopień dopuszczający potrafi: - przyporządkować autorom tytuły i głównych bohaterów utworów literackich, wskazanych w podstawie programowej; - określić ramy chronologiczne epok; - objaśnić znaczenie nazw epok literackich; - wskazać cechy postaw i wzorców osobowych charakterystycznych dla danej epoki; - wskazać cechy prądów umysłowych i artystycznych; - posługiwać się kluczowymi dla rozumienia omawianych epok pojęciami; - streścić główne wątki utworów epickich i dramatycznych z listy lektur obowiązkowych; - rozpoznawać najważniejsze środki stylistyczne w utworach literackich omawianych epok; - scharakteryzować bohaterów literackich; - w komunikatywny przekazywać efekty swej pracy na lekcjach; - umiejętnie przywoływać cytaty z tekstów literackich do wypowiedzi własnych i poprawnie je zapisywać; - napisać pracę językiem komunikatywnym; - znaleźć argumenty uzasadniające tezę, unikając błędów ortograficznych i interpunkcyjnych (uczeń zna podstawowe zasady ortograficzne i interpunkcyjne i umiejętnie je stosuje w praktyce); - zachować trójdzielność kompozycyjną. Uczeń na stopień dostateczny jak wyżej, a ponadto: - wskazuje znaki ikoniczne i symboliczne, rozumie ich funkcję w przekazach multimedialnych i różnych tekstach kultury, posługuje się kodami językowymi i niejęzykowymi (potrafi kodować i dekodować, np. plakat, ilustrację, reklamę); - posługuje się etykietą językową, zwrotami adresatywnymi, kodem kulturowym odpowiednio do wymagań aktu mowy;

- posługuje się podstawową wiedzą o systemie języka oraz podstawową terminologią językoznawczą i teoretycznoliteracką w analizie i interpretacji tekstów kultury; - rozumie podstawowe funkcje retoryki i potrafi je wykorzystać w pisanych i wygłaszanych przez siebie tekstach; - swobodnie wypowiada się w różnych gatunkach odmiany mówionej i pisanej języka, przynależnych różnym stylom funkcjonalnym: notatka, streszczenie, rozprawka, dialog, głos w dyskusji, referat, list motywacyjny, analiza i interpretacja tekstu literatury pięknej - spostrzega w tekście dialektyzmy, archaizmy; indywidualne cechy tekstu; - zbiera materiały do wypowiedzi ustnej i pisemnej; korzysta z różnych źródeł informacji (od katalogu bibliotecznego po strony WWW); - uczestniczy w życiu kulturalnym, ma świadomość najważniejszych wydarzeń kulturalnych swego czasu; - potrafi interpretować i porównywać różne dzieła sztuki; - ma świadomość różnorodności stylistycznej wypowiedzi; - stosuje zabiegi perswazyjne wraz z rozpoznawaniem ich wartości; - rozumie pojęcie procesu historycznoliterackiego; - zna treść i problematykę omawianych w szkole tekstów kultury. Uczeń na stopień dobry jak wyżej, a ponadto: - redaguje teksty ze świadomością perlokucyjnego aspektu wypowiedzi; - rozumie funkcje języka narodowego: jednoczącą, separującą, prestiżową, ramy odniesienia; potrafi je odnieść do faktów historycznych i współczesnych w życiu narodu; - świadomie posługuje się stylem i stylizacją; - posługuje się poprawnym językiem o bogatym słownictwie; - aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym: czyta prasę, teksty spoza kanonu, świadomie ogląda filmy; - odróżnia spontaniczne i osobiste przeżycia literackie od ponadindywidualnych, utrwalonych w tradycji i krytyce kodów od-

bioru; - rozumie teksty o różnym stopniu komplikacji; odbiera ich znaczenie metaforyczne, rozpoznaje aluzje literackie, znaki biblijne, antyczne i inne znaki kulturowe; - korzysta z różnorodnych technik samokształceniowych; - zna materiał nauczania przeznaczony dla danej klasy, umie powiązać go z wiedzą z innych przedmiotów. Uczeń na stopień bardzo dobry jak wyżej, a ponadto: - ma świadomość wspólnoty europejskiego dziedzictwa kulturowego (wartości, archetypy i toposy) z jednej strony, z drugiej strony rozumie odrębność kulturową poszczególnych narodów (na przykładzie m.in. polskich stereotypów językowych i kulturowych); - swobodnie wypowiada się w różnych gatunkach: esej szkolny, felieton, manifest, pamflet. Przestrzega reguł gatunkowych lub świadomie je łamie; - dostrzega odmienności i wartości charakterystyczne dla różnych epok, cechy języka i stylu; - odnajduje intertekstualne powiązania w interpretowanych dziełach; - omawiając teksty kultury, wykorzystuje wiedzę z innych przedmiotów, odwołuje się do filozofii i historii sztuki. Uczeń na stopień celujący jak wyżej, a ponadto: - wykazuje się wiedzą i umiejętnościami znacznie wykraczającymi poza program nauczania, oczytaniem, sprawnością języka, stylu, znajomością zasad ortograficznych, interpunkcyjnych i umiejętnością stosowania ich w praktyce. Poza tym na przykład bierze udział w konkursach (np. Olimpiadzie Literatury i Języka Polskiego, recytatorskich, teatralnych, językowych i osiąga sukcesy), podejmuje próby pisarskie związane z doskonaleniem stylu indywidualnego, zajmuje się intensywnym samokształceniem. 11. KRYTERIA OCENIANIA WYPOWIEDZI PISEM- NYCH 0-39% - niedostateczny 40-55% - dopuszczający 56 75% - dostateczny 76 89 % - dobry

90 95 % bardzo dobry 96 100% celujący Nauczyciel może zastosować ocenianie tradycyjne w stosunku do prac na dowolne tematy. Ocenę uzasadnia wskazując na zalety i/lub minusy wypowiedzi. niedostateczny: dopuszczający dostateczny uczeń nie spełnia warunków na stopień dopuszczający a/ poziom merytoryczny: praca w większej części zgodna z tematem (realizuje temat, choć w niepełny sposób); dobór materiału literackiego (i kulturowego) w większości zgodny z tematem; właściwy dobór materiału literackiego, choć ubogi, niepełny komentarz; komentarz w większości poprawny merytorycznie, dopuszczalne drobne rzeczowe; ujęcie tematu na ogół poprawne; sądy odtwórcze, stereotypowe, ale odnoszące się do utworów literackich (i innych dzieł). b/ poziom strukturalny: praca zrozumiała pod względem logicznym i kompozycyjnym, zamysł autora jest w miarę czytelny, choć momentami niespójny; dopuszczalne kompozycyjne (na przykład zakłócenia logiki wywodu, brak wstępu, zakończenia i in.) c/ poziom językowy: praca napisana w sposób komunikatywny pod względem stylistycznym i językowym; dopuszcza się stylistyczne, ubogie słownictwo; dopuszczalne językowe (składniowe, frazeologiczne, gramatyczne i leksykalne, a także ortograficzne i interpunkcyjne- w stopniu niezakłócającym komunikatywności tekstu. a/ poziom merytoryczny: praca zgodna z tematem, choć niepełna, uboga, bez pogłębienia; poprawne, choć schematyczne ujęcie tematu; poprawny dobór materiału literackiego, opatrzonego właściwym komentarzem (dopuszczalne drobne i uproszczenia); komentarz zawiera elementy interpretacji (a nie tylko streszczenia), wartościowania i sądy własne choćby w minimalnym stopniu; odwoływanie się do

omawianych tekstów choćby w minimalnym stopniu; wyciąganie wniosków b/ poziom strukturalny: praca formalnie trójdzielna; kompozycja zaznaczona graficznie (akapity); dający się odczytać zamysł kompozycyjny; dopuszczalne kompozycji, np. zachwianie proporcji kompozycyjnych, zakłócenia spójności przy ogólnym zachowaniu myśli przewodniej c/ poziom językowy: styl na ogół poprawny; niezbyt bogate słownictwo; dopuszczalne (nieliczne na stronie) składniowe, frazeologiczne, ortograficzne i interpunkcyjne dobry bardzo dobry a/ poziom merytoryczny: temat w pełni zrealizowany; właściwy dobór materiału literackiego i kulturowego opatrzonego poprawnym komentarzem; praca w pełni poprawna merytorycznie; sądy formułowane z odwoływaniem się do tekstów; widoczna umiejętność interpretowania utworów literackich i innych tekstów kultury; ujęcie tematu poprawne, zachowanie spójności logicznego wywodu; samodzielność wyciągania wniosków, obecne w pracy sądy oceniające i wartościujące, uzasadniane na podstawie materiału literackiego b/ poziom strukturalny: widoczny zamysł kompozycyjny; właściwe proporcje między poszczególnymi częściami pracy; zachowanie ciągłości i przejrzystości logicznego wywodu; wplatanie cytatów c/ poziom językowy: styl poprawny, widoczna sprawność stylistyczno-językowa; styl adekwatny do zamierzonej formy pracy; widoczna umiejętność posługiwania się oficjalną odmianą polszczyzny; dość zróżnicowane słownictwo; umiejętność posługiwania się dość zróżnicowanymi strukturami składniowymi; na ogół właściwa interpunkcja; dopuszczalne nieliczne w całej pracy frazeologiczne, składniowe, ortograficzne i interpunkcyjne a/ poziom merytoryczny: trafne, oryginalne ujęcie tematu; materiał literacki dobrany trafnie, celowo, zinterpretowany w pogłębiony sposób; całkowita poprawność merytoryczna;

Testy znajomości/i/lub rozumienia lektury celujący wykazanie się znajomością kontekstów kulturowych i filozoficznych oraz umiejętnością wykorzystania ich w interpretacji utworów; samodzielność i dojrzałość sądów; posługiwanie się terminologią; dokonywanie zestawień i porównań, syntetyzowanie wiadomości, wyciąganie wniosków b/ poziom strukturalny: przemyślana, oryginalna kompozycja; forma pracy funkcjonalna wobec tematu; spójność logicznego wywodu; przejrzystość dowodzenia; umiejętne wykorzystanie cytatów; praca napisana estetycznie, czytelne akapity funkcjonalne wobec kompozycji c/ poziom językowy: styl jasny, swobodny, funkcjonalny wobec wybranej formy wypowiedzi; duża sprawność językowostylistyczna; bogate, zróżnicowane słownictwo; poprawna, urozmaicona składnia; praca poprawna pod względem językowym (dopuszczalne niewielkie, sporadyczne usterki) a/ poziom merytoryczny: oryginalne, ciekawe i samodzielne ujęcie tematu; materiał literacki wykracza poza treści programowe; wnikliwa, pogłębiona interpretacja utworów literackich; całkowita poprawność merytoryczna; samodzielność myślenia, poprawność i spójność argumentacji; znajomość różnorodnych kontekstów; widoczna umiejętność świadomego wyboru, selekcjonowania, przetwarzania, syntetyzowania wiedzy; erudycyjność wywodu b/ poziom strukturalny: zachowanie konwencji gatunkowej wybranej formy pracy; oryginalna kompozycja (funkcjonalna wobec tematu); umiejętne wplatanie cytatów; praca napisana estetycznie, czytelne akapity funkcjonalne wobec kompozycji c/ poziom językowy: styl jasny, swobodny, barwny, o cechach indywidualnych; duża sprawność językowa; bogate słownictwo; język całkowicie poprawny; sprawne, funkcjonalne posługiwanie się interpunkcją Należy skonstruować kilka pytań wymagających udzielenia konkretnej odpowiedzi z takich zagadnień, które potwierdzą, czy uczeń przeczytał lekturę, czy korzystał z bryków. Ponieważ znajomość lektury jest obowiązkiem ucznia, w wypadku stwierdzonego niewykonania zadania 39% błędnych odpowiedzi

Krótkie zadania klasowe Dłuższe prace pisemne stawiamy ocenę niedostateczną. Polecenie do takiej pracy winno być możliwe do zrealizowania przez ucznia w ciągu 15 minut. Może zawierać podstawowe pytania dotyczące zrozumienia np. treści programowych epoki, definicji pojęć, tez interpretacyjnych dzieła, może to być również forma krótkiego testu otwartego. Z uwagi na czas przeznaczony na wykonanie zadania podstawą oceny jest wartość merytoryczna. Uczeń ma prawo udzielić odpowiedzi w formie konspektu, posługując się równoważnikami zdania, hasłami. Poziom strukturalny i językowy odgrywają w tym przypadku rolę drugorzędną. Podobnie oceniana jest krótka analiza treściowa zaleconego tekstu. Praca, która zawiera mniej niż połowę niezbędnych informacji, jest zwykle niedostateczna, pozostałe oceny ustalane są proporcjonalnie w zależności od liczby pytań. (punkty przeliczane na procenty oceny) Informator o egzaminie maturalnym z języka polskiego od roku szkolnego 2014/2015: Forma pracy pisemnej utrudniająca poprawne odczytanie tekstu powoduje obniżenie oceny do niedostatecznej włącznie. W wyjątkowych przypadkach nauczyciel może odmówić oceny pracy. Jeżeli uczeń ściąga na wszelkiego rodzaju sprawdzianach, pracach klasowych, to otrzymuje ocenę niedostateczną bez możliwości jej poprawy. Ocenę niedostateczną za pracę domową otrzymuję uczeń, który popełnia plagiaty.

Kryteria oceny wypowiedzi argumentacyjnej na poziomie podstawowym A Sformułowanie stanowiska wobec problemu podanego w poleceniu B Uzasadnienie stanowiska C Poprawność rzeczowa 6 Stanowisko jest adekwatne do problemu podanego w poleceniu 3 Stanowisko jest adekwatne do problemu podanego w poleceniu 0 Stanowisko jest nieadekwatne lub brak stanowiska 18 Uzasadnienie trafne, szerokie i pogłębione 12 Uzasadnienie trafne i szerokie 8 Uzasadnienie trafne, ale wąskie 4 Uzasadnienie częściowe 0 Brak uzasadnienia stanowiska 4 Brak błędów rzeczowych 2 Nie więcej niż jeden błąd rzeczowy 0 Błędy rzeczowe D Zamysł kompozycyjny 6 Kompozycja funkcjonalna 3 Zaburzenia funkcjonalności kompozycji 0 Brak zamysłu kompozycyjnego E Spójność lokalna 2 Pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności 1 Znaczne zaburzenia spójności 0 Wypowiedź niespójna F Styl tekstu 4 Styl stosowny 2 Styl stosowny 0 Styl niestosowny G Poprawność językowa 6 Brak błędów 3 Liczne rażące 0 Liczne rażące H Poprawność zapisu 4 Zapis w pełni poprawny 2 Liczne rażące 0 Liczne rażące UWAGA Jeśli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w kategorii A praca uzyska 3 punkty, a w kategorii B 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli praca składa się z mniej niż 250 słów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C. Pojawienie się rzeczowego błędu kardynalnego dyskwalifikuje pracę zdający otrzymuje 0 punktów. Ocenianie analizy i interpretacji utworu poetyckiego na poziomie podstawowym A Koncepcja B Uzasadnienie C Popraw- D Zamysł E Spójność F Styl tekstu G Popraw- H Popraw-

interpretacyjna 9 Koncepcja niesprzeczna z utworem, spójna i obejmująca sensy niedosłowne 6 Koncepcja niesprzeczna z utworem, ale niespójna i/lub obejmująca w większości znaczenia dosłowne 1 5 1 0 tezy interpretacyjnej Uzasadnienie trafne i pogłębione Uzasadnienie trafne, ale niepogłębione ność rzeczowa 4 Brak błędów rzeczowych 2 Nie więcej niż jeden błąd rzeczowy kompozycyjny lokalna ność językowa 6 Kompozycja funkcjonalna 3 Zaburzenia funkcjonalności kompozycji 2 Pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności 1 Znaczne zaburzenia spójności 4 Styl stosowny 2 Styl stosowny 6 Brak błędów 3 Liczne rażące ność zapisu 4 Zapis w pełni poprawny 2 Liczne rażące 3 Koncepcja sprzeczna z utworem 5 Uzasadnienie trafne 0 Brak koncepcji lub koncepcja całkowicie sprzeczna z utworem 0 Brak trafnych argumentów uzasadniających interpretację 0 Błędy rzeczowe 0 Brak zamysłu kompozycyjnego 0 Wypowiedź niespójna 0 Styl niestosowny 0 Liczne rażące UWAGA Jeśli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w kategorii A praca uzyska 3 punkty, a w kategorii B 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli praca składa się z mniej niż 250 słów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C. Pojawienie się rzeczowego błędu kardynalnego dyskwalifikuje pracę zdający otrzymuje 0 punktów. 0 Liczne rażące

Kryteria oceny wypowiedzi argumentacyjnej na poziomie rozszerzonym. A Określenie problemu B Sformułowanie stanowiska wobec rozwiązania przyjętego przez C Poprawność rzeczowa D Zamysł kompozycyjny 9 Określenie problemu zgodne z tekstem i pełne 6 Określenie problemu zgodne z tekstem, ale niepełne autora tekstu 9 Stanowisko adekwatne do tekstu i pełne 2 6 Stanowisko adekwatne do tekstu, ale niepełne Brak błędów rzeczowych 6 Kompozycja funkcjonalna E Spójność lokalna 2 Pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności F Styl tekstu G Poprawność językowa 4 Styl stosowny 4 Brak błędów H Poprawność zapisu 4 Zapis w pełni poprawny 3 Określenie problemu zgodne z tekstem 0 Brak określenia problemu lub problem niezgodny z tekstem 3 Stanowisko adekwatne do tekstu 0 Brak stanowiska lub stanowisko nieadekwatne do tekstu 0 Jeden błąd rzeczowy lub więcej błędów rzeczowych 3 Zaburzenia funkcjonalności kompozycji 0 Brak zamysłu kompozycyjnego 1 Znaczne zaburzenia spójności 0 Wypowiedź niespójna 2 Styl stosowny 0 Styl niestosowny 3 Liczne rażące 0 Liczne rażące UWAGA Jeśli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w kategorii A praca uzyska 3 punkty, a w kategorii B 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. 2 Liczne rażące 0 Liczne rażące

Jeśli praca składa się z mniej niż 300 słów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C. Pojawienie się rzeczowego błędu kardynalnego dyskwalifikuje pracę zdający otrzymuje 0 punktów. Kryteria oceny interpretacji porównawczej na poziomie rozszerzonym. A Koncepcja porównywania utworów 6 Koncepcja niesprzeczna z utworem i spójna. 4 Koncepcja niesprzeczna z utworami i spójna. B 1 2 Uzasadnienie tezy interpretacyjnej Uzasadnienie trafne i pogłębione 8 Uzasadnienie trafne, ale niepogłębione C Poprawność rzeczowa 2 Brak błędów rzeczowych D Zamysł kompozycyjny 6 3 Kompozycja funkcjonalna Zaburzenia funkcjonalności kompozycji E Spójność lokalna 2 Pełna spójność wypowiedzi lub nieznaczne zaburzenia spójności 1 Znaczne zaburzenia spójności F Styl tekstu 4 Styl stosowny 2 Styl stosowny G Poprawność językowa 6 Brak błędów 3 Liczne rażące H Poprawność zapisu 4 Zapis w pełni poprawny 2 Liczne rażące 2 Koncepcja sprzeczna z utworami 4 Uzasadnienie trafne 0 Koncepcja sprzeczna z utworami lub brak koncepcji 0 Brak trafnych argumentów uzasadniających interpretację porównawczą 0 Błędy rzeczowe 0 Brak zamysłu kompozycyjnego 0 Wypowiedź niespójna 0 Styl niestosowny 0 Liczne rażące UWAGA Jeśli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w kategorii A praca uzyska 2 punkty, a w kategorii B 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli praca składa się z mniej niż 300 słów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C. Pojawienie się rzeczowego błędu kardynalnego dyskwalifikuje pracę zdający otrzymuje 0 punktów. 0 Liczne rażące