Spis treści 1. Opis techniczny... 3 1.1. Podstawa opracowania... 3 1.2. Cel i zakres opracowania... 3 1.3. Opis ogólny obiektu... 3 1.4. Zakres projektowanych prac konstrukcyjnych... 5 1.4.1. Wykonanie nowych fundamentów... 5 1.4.2. Wymiana i naprawa elementów drewnianych konstrukcji... 6 1.4.3. Latyny... 8 1.4.4. Elementy dodatkowe... 9 1.5. Wnioski i zalecenia końcowe... 10 1.6. Zastosowane materiały konstrukcyjne... 10 2. Spis rysunków... 11 strona 2
1. Opis techniczny 1.1. Podstawa opracowania - Zlecenie Inwestora, - Inwentaryzacja architektoniczna budynku oraz projekt budowlany architektury ("Cempla i Partnerzy Konserwacja Zabytków" czerwiec 2012), - Ekspertyza konstrukcyjno budowlana stanu technicznego budynku (mgr inż. Lech Sobieszek maj 2012) 1.2. Cel i zakres opracowania Celem projektu jest podanie rozwiązań konstrukcyjnych w zakresie robót naprawczych i odtworzeniowych, mających na celu przywrócenie prawidłowego stanu technicznego konstrukcji obiektu baraku drewnianego o numerze B-159, zlokalizowanego na terenie Państwowego Muzeum Auschwitz Birkenau w Brzezince. Założeniem wyjściowym jest zachowanie odtworzonego obiektu jako reliktu historycznego obiekt historyczny, przeznaczony do zwiedzania. Ingerencja w zakresie konstrukcji dotyczy wykonania wymiany istniejących fundamentów na nowe żelbetowe oraz naprawy i wzmocnienia drewnianej konstrukcji nośnej. Aspekty technologii konserwatorskich: odgrzybienie i impregnacja elementów drewnianych, betonowych i murowanych posadzek, murowanych pieców i kominów wchodzą w zakres opracowania konserwatorskiego. 1.3. Opis ogólny obiektu Barak znajduje się w środkowej części odcinka B-IIa obozu (rejestracja i kwarantanna więźniów). Zbudowany został w sierpniu 1943 roku, jako barak pełniący funkcję latryny i umywalni. Barak jest konstrukcją drewnianą, prefabry- strona 3
kowaną, pierwotnie przeznaczoną jako przenośna stajnia dla koni. Budynek trójtraktowy, na rzucie prostokąta o wymiarach ok. 9,8x40,9m. Po wojnie w latach 1953-56, z modułów pozostałych na miejscu po rozbiórce zrekonstruowano 19 baraków na odcinku B-IIa, tak więc elementy drewniane w większości pochodzą z okresu funkcjonowania obozu, ale ich lokalizacja w konkretnym miejscu wbudowania jest przypadkowa. Konstrukcję budynku stanowią: - fundamenty: konstrukcja drewnianych ścian oparta na podwalinie drewnianej, a ta z kolei na podmurówce z cegły. Podmurówka nad terenem o wysokości 3 cegieł posadowiona na ławach betonowych, zagłębionych na głębokość ok. 50cm w gruncie spoistym. Słupy wewnętrzne posadowione bezpośrednio na posadzce. Posadowienie ścianek latryn - w odkrywce stwierdzono posadowienie bocznych, ceglanych ścianek latryn na warstwie chudego betonu lub zaprawy, na głębokości ok. 80cm poniżej poziomu posadzki. - ściany: składają się z prefabrykowanych segmentów drewnianych w postaci szkieletu z listewek i dwustronnego deskowania, z wiatroizolacją z papy od strony zewnętrznej. Panele mocowane do szkieletu drewnianego - słupów, podwalin i oczepów. - więźba dachowa: w skrajnych traktach więźba krokwiowa, z krokwiami opartymi na oczepie ściany zewnętrznej oraz płatwi pośredniej. W trakcie środkowym gotowe panele dachowe oparte na belce kalenicowej i płatwiach pośrednich, a te z kolei na wiązarach pełnych kratowych, w postaci pasów dolnego i górnego z kleszczy, obejmujących słupy z mieczami. Całość stężona na wysokości słupów mieczami podłużnymi. - warunki geotechniczne: w dokumentacji geotechnicznej wykazano występowanie pod warstwą nasypów (do 50cm miąższości) gruntów spoistych w postaci mad gliniastych i gliniasto piaszczystych, o miąższości warstwy ok. 1,5m (ok.1 m poniżej posadowienia ścian). Mady w stanie plastycznym (słabonośne) i twardoplastycznym. Poniżej zalegają piaski drobne i średnie, w stanie średniozagęszczonym. Poziom wody gruntowej 2,2-2,5 m poniżej terenu, w warstwie piasków drobnych. Fundamenty budynku posadowione w warstwie mad gliniastych, na głębokości ok. 50cm poniżej terenu przyległego. strona 4
Na podstawie Rozporządzenia MSWiA z dnia 25 kwietnia 2012 roku W sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, projektowany budynek zalicza się z uwagi na zabytkowy charakter do trzeciej kategorii geotechnicznej, posadowiony w prostych warunkach gruntowych. 1.4. Zakres projektowanych prac konstrukcyjnych 1.4.1. Wykonanie nowych fundamentów Projektowana jest wymiana istniejących fundamentów na nowe, w konstrukcji betonowej, po rozbiórce starej podmurówki ceglanej. Nowe ławy ścian zewnętrznych betonowe, szerokości 30cm (ściany boczne) i 34cm (ściany szczytowe), posadowione 1m poniżej poziomu terenu. W górnej części ściany fundamentowe zwężone do 12cm, pod mocowanie podwalin drewnianych. Pod słupki przyścienne projektowane miejscowe poszerzenie ławy, na oparcie podwaliny ze słupkiem. Ławy w podstawie zbrojone podłużnie 4#10 + strzemiona #6 co 30cm. Słupki drewniane posadowione zostaną na żelbetowych filarkach 20x20cm, wychodzących ze stopy fundamentowej o rzucie 50x50cm. Zbrojenie stopy fundamentowej siatką #10co10cm, filarki zbrojone pionowo 4#10 + strzemiona #6co25cm. Dla zapewnienia lepszej cyrkulacji powietrza w koronie ścian fundamentowych zaprojektowano szczeliny nawiewne wysokości 2cm, w równych odstępach. Dla potrzeb mocowania podwaliny drewnianej należy osadzić w koronie ławy kotwy gwintowane, ocynkowane, średnicy 10mm po dwie sztuki na każdym podniesieniu korony muru, a na ścianach szczytowych co 50cm. Kotwy montować przez zabetonowanie łącznie z fundamentem (głębokość kotwienia 30cm) lub osadzić w wywierconych otworach na systemowej żywicy montażowej do kotwienia w betonie. Pod podstawą ławy i stóp należy wykonać podbeton wysokości 10cm. Jako izolacje przeciwwilgociową projektuje się izolację strukturalną w betonie, przez dodanie do mieszanki środka wodoszczelnego, zapewniającego strona 5
głównych wymienić na nowe. Krokwie i płatwie pęknięte wzdłużnie oraz słupy pęknięte pod mieczami wzmocnić wkrętami i gwoździami wg opisu powyżej i rysunków szczegółowych. W przypadku korozji biologicznej powodującej ubytki przekroju elementy drewniane nośne wymienić na nowe, podobnie jak zwichrzone płatwie. Oprócz wzmocnień łącznikami stalowymi pęknięcia i ubytki klejone zostaną żywicami wg progami konserwatorskiego. UWAGA: Pełny zakres ilościowy prac naprawczych możliwy jest do rozpoznania na bieżąco, w trakcie demontażu całej konstrukcji drewnianej baraku w 1 fazie prac. Prace odgrzybieniowe i impregnacja elementów istniejących, przewidzianych do zachowania wchodzą w zakres programu konserwatorskiego.. 1.4.3. Latryny - Ścianki boczne i nakrywy latryn w częściach bocznych oraz w całości latryn w części środkowej, pozostające w dobrym stanie, należy przed wykonaniem rozbiórki posadzek ustabilizować za pomocą tymczasowego usztywnienia drewnianymi rozporami i obudową z płyt OSB (wg rysunku szczegółu). - ściany i nakrywy przewrócone należy rozebrać do poziomu posadowienia, z dokładną inwentaryzacją nakryw co do lokalizacji poszczególnych fragmentów - w zakresie, gdzie rozbierane będą posadzki, należy wykonać wykop wzdłuż ścian latryn i na wysokości do poziomu posadzki wykonać na ścianach izolację przeciwwilgociową za pomocą dwuskładnikowej masy polimerowo bitumicznej o dużej elastyczności KMB. Jako zabezpieczenie masy bitumicznej od uszkodzeń mechanicznych należy zamontować dodatkowo warstwę folii kubełkowej, na wysokości izolacji.. Chudym betonem uzupełnić istniejącą podbudowę betonową pod ścianki ceglane z wykształceniem poziomej płaszczyzny pod ściankę. Po wymurowaniu ścianek wyprofilować chudym betonem dno wewnątrz, pod powtórny montaż koryta kamionkowego. - uzupełnienia ścian z cegły pełnej, w zakresie koniecznym statycznie, wykonać przez domurowanie do ścianek istniejących, z wykorzystaniem cegły dostępnej ze zdemontowanych ścianek. Zakres ścianki dobrać na miejscu w za- strona 8
leżności od stanu nakryw na danym fragmencie ścianki muszą być odtworzone pod oparcie zachowanych fragmentów nakryw. Mur ceglany otynkować dwustronnie (zaprawa wg wytycznych konserwatorskich) - uszkodzone nakrywy odtworzyć wg programu konserwatorskiego w zakresie niezbędnym do stabilnego oparcia na ścianach danego fragmentu nakrywy. Dobór materiałów wg wytycznych konserwatorskich. 1.4.4. Elementy dodatkowe POSADZKI: W części zachodniej projektowana jest rozbiórka całości posadzki w części przy ścianach zewnętrznych z uwagi na bardzo zły stan techniczny. Rozbiórkę wykonać wykorzystując istniejące pęknięcia, fragmenty posadzki należy zinwentaryzować co do lokalizacji. Po demontażu posadzki należy usunąć wierzchnią warstwę gruntu gliniastego i uzupełnić podsypką z piasku średniego, zagęszczoną warstwami, miąższości ok. 30cm. Pod odtwarzaną posadzkę betonową wykonać na zagęszczonym piasku warstwę folii PCV. - w części wschodniej zakłada się z uwagi na zły stan techniczny konserwację posadzki ceglanej wg wytycznych konserwatorskich. - należy wymienić istniejącą posadzkę betonową na nową opaskę drenażową żwirową wg projektu architektury, z izolacją z folii w spadku od budynku, zatopioną w opasce. Na okres demontażu elementów baraku posadzkę betonową należy zabezpieczyć przez przykrycie folią PE 0,3mm i płytami OSB 10mm. OPASKA OBWODOWA: projektuje się rozebranie istniejącej opaski betonowej. Powierzchnię należy następnie wykorytować i wytyczyć jej krawędź ze spadkiem1-1,5% w kierunku od budynku. Warstwę czarnej folii PVC (do oczek wodnych) grubości 1mm rozwinąć na szerokość 70cm od ścian, z wywinięciem na krawędź cokołu betonowego do poziomu trawnika. Na folii ułożyć 25cm warstwy ziemi rolnej wymieszanej z nawozem mineralnym w ilości 1kg na 20m2, z dodatkiem hydrożelu. Do wierzchniej warstwy wypełnienia należy domieszać nasion trawy w ilości 2,5 kg/100m2. Zastosować od strony południowej i zachodniej mieszanki nasion do terenów nasłonecznionych, od północy i wschodu do terenów zacienionych. strona 9
POKRYCIE DACHOWE: Panele dachowe należy wyczyścić przez mechaniczne usunięcie pozostałości smoły i lepiku. Zastosować jako nowe pokrycie papę asfaltową układaną w trzech warstwach: - dwie warstwy papy asfaltowej na osnowie z welonu szklanego, pierwsza mocowana na ocynkowanych gwoździach papowych, druga na lepiku asfaltowym na zimno. Trzecia warstwa - kryjąca - papa asfaltowa wierzchniego krycia na osnowie z welonu szklanego na lepiku asfaltowym na zimno. 1.5. Wnioski i zalecenia końcowe - przybliżone obliczenia statyczne wykazały, że w zakresie wielkości przekroju poszczególne elementy nośne drewniane spełniają wymagania SGN i SGU, - wszystkie wbudowywane elementy nowo projektowane (kotwy, izolacja itp.) muszą posiadać dopuszczenie do stosowania budownictwie, - zakres szczegółowy prac naprawczych i odtworzeniowych elementów niekonstrukcyjnych wg odrębnych opracowań, - w projekcie nie przewidziano miejscowego drenażu opaskowego ścian, z uwagi na informacje od inwestora o planowanym kompleksowym zdrenowaniu całości terenu, na podstawie odrębnego projektu. Zakłada się, że wykonanie głębokich ław fundamentowych z żelbetu znacznie ograniczy podsiąkanie zastoiskowej wody opadowej do wnętrza budynku i zmniejszy zawilgocenie od strony posadzki - prace prowadzić z zachowaniem wymaganych przepisów BHP i sztuką budowlaną, pod szczególnym nadzorem osób uprawnionych oraz nadzorem konserwatorskim i archeologicznym wg szczegółowych przepisów, - w przypadku zaistnienia w trakcie prac wątpliwości wymagających wyjaśnień projektowych należy wezwać nadzór autorski 1.6. Zastosowane materiały konstrukcyjne - beton konstrukcyjny: B20 (C16/20) - podbeton: B10 strona 10
- stal zbrojeniowa: A-IIIN (RB500- zbrojenie główne), A-0 (St0S strzemiona), - kotwy ocynkowane, gwintowane stal klasy 5.6 - drewno konstrukcyjne klasy C-24 - zaprawa cementowo-wapienna marki 2 2. Spis rysunków 01. Rzut fundamentów 02. Szczegóły 03. Schemat tymczasowego zabezpieczenia latryny. strona 11