Pan Wojewoda Mazowiecki Pl. Bankowy 3/ Warszawa

Warszawa, 31.07.2007 Imię, Nazwisko adres zamieszkania Pan Wojewoda Mazowiecki Pl. Bankowy 3/5 00-950 Warszawa UWAGI I WNIOSKI STRON W POSTĘPOWANIU W SPRAWIE DECYZJI O ŚRODOWISKOWYCH UWARUNKOWANIACH INWESTYCJI Działając na podstawie art. 10 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania administracyjnego (Kpa) składamy niniejszym uwagi oraz wnioski w postępowaniu w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia polegającego na budowie północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska. W postępowaniu w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach omawianego przedsięwzięcia nie zostały podjęte jak dotąd wszelkie niezbędne działania konieczne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu obywateli - zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej wyraŝoną w art. 7 Kpa. Zasada ta nakazuje zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego w sposób pozwalający na ustalenie stanu faktycznego sprawy zgodnego z rzeczywistością. 1. Nieuzasadnione odstąpienie od analizy wariantu II w jego wersji pierwotnej 1.1. Prawidłowe ustalenie stanu faktycznego sprawy stanowi warunek konieczny prawidłowego jej rozstrzygnięcia, a w przedmiotowej sprawie wydanie takiego rozstrzygnięcia nie 1

będzie moŝliwe albowiem nie dokonano analizy wszystkich moŝliwych do realizacji wariantów trasy S-7. Istnieje wariant obecnie nie rozpatrywany, który był wcześniej przedmiotem szczegółowych analiz projektantów, a ich wynik daje podstawy do objęcia go niniejszym postępowaniem. Jego pominięcie stanowi istotne naruszenie zasady wyraŝonej na wstępie. 1.2. Wariant optymalny nie był w ogóle przedmiotem analiz. Raport o oddziaływaniu na środowisko przedsięwzięcia polegającego na budowie północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska zwany dalej Raportem opracowany przez firmę DHV Polska Sp. z o.o. omawia m.in. wariant II trasy S7, jednakŝe w wersji innej od wersji pierwotnej, która w naszej ocenie stanowi rozwiązanie optymalne. Argumenty przemawiające za poddaniem pod ocenę wariantu II trasy S-7 w wersji pierwotnej są następujące: - jest zgodny z uchwalonym w dniu 10 października 2006 roku Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy- Uchwała Nr LXXXII/2746/2006 Rady m.st. Warszawy a takŝe Strategią Rozwoju m.st. Warszawy do 2020r - Uchwała Nr LXII/1789/2005 Rady m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 2005 co potwierdza takŝe Raport. Zwracamy uwagę na okoliczność, iŝ Studium zostało uchwalone zaledwie kilka miesięcy przed złoŝeniem do organu przez Inwestora dokumentacji w sprawie. - był przedmiotem wielu szczegółowych analiz m.in. Biura Planowania Rozwoju Warszawy (BPRW) SA z 2004 roku (dokumenty: Studium techniczno porównawcze wariantów północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska, Uproszczone studium dodatkowego wariantu drogi ekspresowej S-7 na odcinku od węzła Blizne do rejonu do ul. Wóycickiego) - był przewidziany w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego przez zarezerwowanie dla Trasy N-S korytarza - został pozytywnie zaopiniowany przez Radę Dzielnicy Bielany w styczniu 2007r., która sprzeciwia się jednocześnie wariantowi proponowanemu - jest wariantem najkorzystniejszym dla środowiska - nie jest związany z koniecznością wyburzeń istniejącej zabudowy ani wycięć drzewostanu - modelowo wpisuje się w układ drogowy Warszawy m.in. dlatego, Ŝe w trasa NS S-7 (o większym natęŝeniu ruchu niŝ Trasa Mostu Północnego - TMP) moŝe być prowadzona w przekopie, co znacznie ułatwia zabezpieczenie przed hałasem i spalinami np. przez częściowe przykrycie przekopu w rejonie silnie zurbanizowanym, umoŝliwia teŝ zbudowanie 2

bezpośredniej i bezkolizyjnej łącznicy TMP z trasą NS, co praktycznie eliminuje moŝliwość powstawania zatorów komunikacyjnych na węźle NS/TMP. - podany był do wiadomości obecnych mieszkańców osiedla Chomiczówka (przez którego skraj przechodzi projektowany bielański odcinek trasy tj. m.in. mieszkańcom nowo wybudowanych bloków przy ulicy Maszewskiej 33, 35, 37, 39, Rodziny Połanieckich oraz Spółdzielni Kwadrat przy ul. Kwitnącej/KsięŜycowej) przed podjęciem przez nich, w latach 90-tych decyzji o zamieszkaniu na tym terenie. Wydawane w tym czasie inwestorom decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania w stosunku do tego terenu zwierały informację o planowanej budowie trasy szybkiego ruchu na tym odcinku, a takŝe o tym, Ŝe gmina nie będzie ponosiła kosztów z tytułu przebiegu trasy. Ponadto uprzedzały o konieczności zastosowania przy budowie dźwiękochłonnych materiałów (izolacja akustyczna). Z uwagi na uciąŝliwość projektowanej trasy NS inwestorzy zostali równieŝ zobowiązani do opracowania oceny oddziaływania hałasu na projektowaną inwestycję, a zawarte tam uwagi i zalecenia miały zostać zastosowane w trakcie opracowywania projektu technicznego zespołu mieszkaniowego. Przyszli mieszkańcy byli takŝe informowani o usytuowaniu osiedla w bezpośrednim sąsiedztwie trasy NS i Mostu Północnego oraz uciąŝliwościach z tym związanych po realizacji tras, a ponadto mieli dostęp do dokumentacji związanej z budowanym osiedlem oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego znajdujących się w Urzędzie Gminy Bielany. Dodatkowo faktem jest, Ŝe w Stowarzyszeniu Chomiczówka Przeciw Degradacji, najgłośniej protestującemu przeciw pierwotnemu układowi tras na Bielanach, działały lub działają osoby, które były w zarządach spółdzielni mieszkaniowych budujących osiedla w rejonie planowanych tras szybkiego ruchu (m.in. II śoliborska Spółdzielnia Mieszkaniowa). 1.3. Analizowana w postępowaniu nowa wersja wariantu II zakłada, iŝ węzeł z TMP zostaje przesunięty na północ w rejon planowanej ulicy Janickiego, co wymaga wprowadzenia na TMP zakrętu pod kątem niemal 90 stopni i tym samym znacznie pogarsza wszelkie parametry układu tras w tym rejonie. W efekcie tej modyfikacji w analizie wielokryterialnej wygrał wariant IIB biegnący przez Radiowo i Las Bemowski, w tym bowiem wariancie TMP prowadzona jest prosto, wg pierwotnych planów i zgodnie z rezerwą terenu. Dlatego układ tras w wariancie IIB Inwestor błędnie określił jako "modelowy i optymalny. 1.4. W świetle udostępnionej w sprawie dokumentacji nie zostały wyjaśnione przyczyny odstąpienia przez Inwestora GDDKiA od rozpatrywania pierwotnego wariantu II z węzłem z 3

TMP Chomiczówka. Naszym zdaniem, zrezygnowano z najlepszego wariantu w sposób nieuzasadniony. W marcu 2005 r., na podstawie uzyskanych opinii i uzgodnień zainteresowanych stron do dalszych etapów prac projektowych zaproponowano przebieg drogi ekspresowej przez rozpatrywany obszar aglomeracji warszawskiej wg pierwotnego wariantu II tj. w nawiązaniu do korytarza rezerwowanego od lat w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego dla trasy NS i Mostu Północnego (m.in. ustalonego w nieaktualnym Miejscowym Planie Zagospodarowania przestrzennego z 1991 r.). Takie rozwiązanie ocenione zostało najwyŝej w zakresie problematyki ruchowej, przestrzennej, środowiskowej i ekonomicznej. NaleŜy nadmienić, iŝ pomiędzy 2004, a 2006 rokiem nie doszło do gwałtownego rozwoju urbanizacji, nie powstały nowe domy mieszkalne w okolicy węzła Chomiczówka Trasy NS i TMP, których pojawienie się mogłoby implikować zmianę układu trasy. 1.5. UwaŜamy, Ŝe rzetelna analiza wielokryterialna z uwzględnieniem takŝe wariantu II w wersji pierwotnej z węzłem Chomiczówka pozwoliłaby wybrać najlepsze rozwiązanie, uniknąć wielu konfliktów społecznych i przekonać lokalne społeczności do wybranego rozwiązania. 2. Wybór wariantu II B przez Inwestora został dokonany na podstawie analiz opartych na nierzetelnych danych W naszej ocenie przedstawione przez Inwestora w tej sprawie dokumenty zawierają szereg błędów i nieścisłości wymagających odpowiednio usunięcia i wyjaśnienia, ponadto konieczne jest uzupełnienie analizowanej dokumentacji. 2.1. W aspekcie środowiskowym: - Realizacja inwestycji w wariancie proponowanym spowoduje nieodwracalne zmiany w środowisku, w opinii przyrodników wariant ten nie powinien być wybrany (str. 6 dokumentu pt. Materiały do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydania zgody na realizację przedsięwzięcia), a mimo to wnioski Inwestora są następujące; wariant IIB jest rozwiązaniem bardzo funkcjonalnym, optymalnym w aspekcie funkcjonalno przestrzenno środowiskowym, eliminującym niedogodności wariantów II, IIA i IIC. 4

- Las Bemowski, przez który ma przebiegać trasa, posiada status lasu ochronnego Warszawy (strona 45 Raportu). Tymczasem Inwestor wskazał wariant IIB bez przeprowadzenia analizy przepisów regulujących warunki realizacji inwestycji na terenie lasu ochronnego. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266, z późn. zm.) w lasach ochronnych mogą być wznoszone budynki i budowle słuŝące gospodarce leśnej, obronności lub bezpieczeństwu państwa, oznakowaniu nawigacyjnemu, geodezyjnemu, ochronie zdrowia oraz urządzenia słuŝące turystyce. MoŜliwość przeznaczenia lasów ochronnych na cele inne, niŝ wymienione w art. 9 ust. 1 ww. ustawy determinowana jest spełnieniem trzech przesłanek, dwóch o charakterze materialnym: 1) jest to uzasadnione waŝnymi względami społecznymi, 2) jest to uzasadnione brakiem innych gruntów, oraz jednej o charakterze formalnym: 3) po uzyskaniu zgody właściwego organu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 powoływanej ustawy. Przepis wymaga zaistnienia wszystkich wymienionych przesłanek łącznie, tymczasem w przedmiotowej sprawie nie jest spełniona Ŝadna z nich: 1) Rozwój infrastruktury drogowej ipso iure leŝy w interesie społecznym i w tym (wąskim) sensie przeznaczenie Lasu Bemowskiego pod przedmiotową inwestycję (do pewnego stopnia) rzeczywiście nie pozostaje w sprzeczności z omawianą przesłanką. NaleŜy jednak zwrócić uwagę organu władnego wydać decyzję środowiskową, Ŝe w równym stopniu interes społeczny sprzeciwia się lokalizacji inwestycji w wariancie proponowanym przez Inwestora. Las Bemowski osłania obecnie osiedle Chomiczówka oraz Radiowo niwelując negatywne wpływy Kompostowni w Radiowie oraz tzw. górki śmieciowej. W przypadku znaczącej zmiany jego powierzchni cel ochronny tego lasu zostanie wyłączony, co taki zamiar stawia w opozycji do interesu społecznego utoŝsamianego z zabezpieczeniem mieszkańców tego osiedla min. przed immisjami róŝnego rodzaju. W sytuacji kolizji między róŝnymi interesami społecznymi naleŝy wymagać, aby organ wydający decyzję środowiskową: a) w trakcie postępowania wyjaśniającego wykazał (zebrał w tym zakresie niezbędny materiał dowodowy), Ŝe Inwestor gwarantuje spełnienie obowiązku, jaki wynika z art. 6 ust. 1 i 2 Prawa ochrony środowiska (POŚ) i art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków niektórych publicznych i prywatnych przedsięwzięć dla środowiska (Dz. Urz. UE L 5

85.175.40) - i zapobiegnie oddziaływaniom, które powstaną po wyłączeniu funkcji ochronnej Lasu Bemowskiego, kiedy ten obowiązek wykona i w ramach jakich konkretnych działań jego wykonanie się zmaterializuje, b) formalnie zobowiązał Inwestora do konkretnych działań, które uczynią zadość zasadom zapobiegania (art. 6 ust. 1 POŚ) i przezorności (art. 6 ust. 2 POŚ), proklamowanym w wyŝej wskazanych przepisach. Wniosek pierwszy naleŝy traktować jako formalny wniosek dowodowy, połączony z zarzutem wobec Raportu, w którym poruszona kwestia nie była analizowana (mimo obowiązku w tym zakresie, jaki wynika z art. 52 ust. 1 pkt 7 POŚ), drugi natomiast jako formalny wniosek procesowy, którego uwzględnienie powinno nastąpić w konkretnych zapisach decyzji środowiskowej. Obowiązek zapobiegania wynikający z zasady pierwszej wiąŝe się dopiero z dowiedzionym negatywnym oddziaływaniem, w przypadku zasady przezorności podjęcie działań zapobiegawczych jest wymagane zawsze, o ile nie jest dowiedziony brak negatywnych oddziaływań na środowisko. Zasada przezorności została takŝe potwierdzona jako zasada ogólna prawa wspólnotowego dzięki wyrokom Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) i była wielokrotnie powoływana w celu ochrony środowiska i zdrowia w powiązaniu z zasadą proporcjonalności. Związek tych zasad znalazł wyraz w sprawie C - 178/84 Komisja vs Niemcy, w której ETS podkreślił, Ŝe dowód istnienia zagroŝenia nie musi być ostateczny, skoro wystarczy przedstawienie wystarczającego dowodu naukowego. Jest to związane z zapewnieniem ochrony przed moŝliwymi szkodami o charakterze nieodwracalnym. W tym aspekcie naleŝy przywołać Komunikat Komisji dotyczący zasady przezorności (COM 2000 I ostateczny. Komisja Europejska 2000a), Komisja Europejska wskazuje, Ŝe realizacja zasady przezorności polega na: - identyfikacji potencjalnych negatywnych oddziaływań, - naukowej ocenie ryzyka, które ze względu na braki w informacjach, ich nieprzekonujący lub nieprecyzyjny charakter, jest niemoŝliwe do określenie z wystarczającą pewnością. Ponadto naleŝy wskazać, Ŝe zgodnie z art. 10 TWE. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie właściwe środki ogólne lub szczególne w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z Traktatu lub z działań instytucji Wspólnoty. 6

W świetle powyŝszych uwarunkowań prawnych naleŝy wskazać, Ŝe prowadzenie trasy ekspresowej S7 wg wariantu IIB przez obszar Lasu Bemowskiego, składającego się z siedlisk wpisanych na listę Natura 2000 (kod 9170) stanowi naruszenie zasady przezorności, jeśli istnieją inne moŝliwości poprowadzenia trasy z ominięciem tego rejonu. Planowana trasa w wariancie IIB przecina korytarz ekologiczny pomiędzy dwoma obszarami Natura 2000 Kampinoski Park Narodowy i Dolina Środkowej Wisły, grozi całkowitą degradacją północnej części Lasu Bemowskiego, co będzie mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie wspomnianego korytarza. Las Bemowski jest jedną z najwaŝniejszych ptasich ostoi na terenie Warszawy. Z całą pewnością gniazdują tutaj gatunki z I załącznika Dyrektywy Ptasiej: dzięcioł średni, dzięcioł czarny. Las Bemowski jest teŝ jedynym albo jednym z zaledwie kilku miejsc lęgowych dla jastrzębia, krogulca, myszołowa zwyczajnego, kruka, droździka itp. DuŜo gatunków leśnych osiąga tutaj jedne z największych zagęszczeń na terenie stolicy (prof. Maciej Luniak Ptaki Warszawy 1962-2000 ).. PoniewaŜ w dokumentacji złoŝonej przez Inwestora brak jest szczegółowej inwentaryzacji przyrodniczej Lasu Bemowskiego, na podstawie art. 78 1 Kpa - wnosimy o wykonanie dodatkowych i bardziej szczegółowych ekspertyz przyrodniczych dla Lasu Bemowskiego. Ekspertyzy te powinny zostać wykonane przez niezaleŝne organizacje przyrodnicze takie jak Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Pracownia na rzecz Wszystkich Istot Oddział Warszawski i Stowarzyszenie Chrońmy Mokradła (CMOK). Brak takich ekspertyz jest naruszeniem art. 52 ust. 1 pkt 2, 5 a) i e) POŚ. 2) Wobec faktu istnienia od wielu lat rezerwy gruntów, przeznaczonej pod budowę omawianego odcinka trasy S-7 nie została spełniona przesłanka braku innych gruntów. Kwestia wymaga szczegółowego zbadania w trakcie postępowania wyjaśniającego, włącznie z kompleksową analizą dokumentów planistycznych statuujących przeznaczenie owej rezerwy i ich włączeniem do akt sprawy (co naleŝy traktować jako formalny wniosek dowodowy, do rozpatrzenia i uwzględnienia w trakcie postępowania). NaleŜy podkreślić, Ŝe w świetle poglądu powszechnie aprobowanego przez sady administracyjne omawiana przesłanka ma charakter obiektywny i ma nawet bardziej niŝ przesłanka pierwsza charakter rzeczywistej gwarancji tzw. zasady ultima ratio, ustanowionej w art. 6 ust 2 ustawy, zgodnie z którą przy budowie obiektów budowlanych 7

naleŝy stosować wyłącznie takie rozwiązania, które ograniczają skutki ujemnego oddziaływania na grunty. W konsekwencji jeŝeli obiektywnie istnieją inne grunty, niŝ lasy ochronne, które mogą zostać przeznaczone na dany cel to lasy ochronne na ten cel nie mogą być przeznaczone nawet wówczas, kiedy znajdowałoby to uzasadnienie ekonomiczne lub o podobnym charakterze. 3) Składający niniejsze wnioski i uwagi mają podstawy, aby przypuszczać, Ŝe w odniesieniu do Lasu Bemowskiego władny do tego organ nie wyraził dotąd zgody na jego przeznaczenie na cele nieleśne. Uzasadnia to formalny wniosek o zawieszenie niniejszego postępowania - na podstawie art. 97 1 pkt 4 kpa - do czasu przedłoŝenia przez Inwestora ostatecznej decyzji o przeznaczeniu Lasu Bemowskiego na cele nieleśne. Zdaniem składających niniejsze uwagi i wnioski kwestia zgody na przeznaczenie Lasu Bemowskiego na inny cel, niŝ leśny-ochronny (jaki Las ten pełni obecnie) stanowi zagadnienie wstępne względem wydania decyzji środowiskowej dla przedsięwzięcia polegającego na budowie północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska. W teorii prawa administracyjnego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, Ŝe takŝe przepisy prawa procesowego mogą wyznaczać podstawę zaleŝności, o której mowa w art. 97 1 pkt 4 kpa - Wystąpi to w wypadku, gdy uprzednie rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego uczyni postępowanie bezprzedmiotowym, a zatem zakończy się ono rozstrzygnięciem niemerytorycznym. (G. Łaszczyca [w:] G. Łaszczyca, Cz. Martysz, A. Matan, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Tom I i II, Zakamycze, 2005; wyrok NSA w Warszawie z 30.VIII.2001 r. (II SA 1982/00; LEX nr 54554). PoniewaŜ w niniejszej sprawie brak zgody na przeznaczenie Lasu Bemowskiego na cele nieleśne będzie wykluczał ze względów środowiskowych dopuszczenie wariantu proponowanego przez Inwestora jej wydanie naleŝy uznać za zagadnienie wstępne. Wobec powyŝej wykazanego niespełnienia Ŝadnej z przesłanek wymienionych w art 9 ust. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych w obecnym stanie sprawy zgoda na realizację inwestycji na terenie Lasu Bemowskiego zostałaby wydana z raŝącym naruszeniem prawa. Uwagi do Raportu: 8

- Raport potwierdza, iŝ proponowany przebieg trasy S-7 wprowadza wyraźnie niekorzystne zmiany w elementach przyrodniczych w stosunku do stanu aktualnego. Realizacja przedsięwzięcia pociągnie za sobą zniszczenie bezpośrednio około 5 ha zbiorowisk cennych z listy NATURA 2000 oraz zagroŝenie degradacją kilkadziesiąt ha (Strona 186). - Raport deprecjonuje znaczenie Lasu Bemowskiego i jego wpływu na osiedla mieszkaniowe północno-zachodniej Warszawy. Las Bemowski pełni funkcję ochronną oraz rekreacyjno wypoczynkową. Znajduje się teŝ w Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu, otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego, a od 2000 roku w strefie przejściowej Rezerwatu Biosfery "Puszcza Kampinoska". Las Bemowski osłania osiedla Chomiczówka oraz Radiowo od negatywnych wpływów Kompostowni, górki śmieciowej i bazy PKN Orlen, zaś ta jego część, której grozi degradacja w wyniku budowy trasy w wariancie proponowanym to cała jego powierzchnia na terenie dzielnicy Bielany. Realizacja wylesień na obszarze ok. 5ha spowoduje degradację dalszych kilkudziesięciu ha, wpłynie negatywnie na stabilność rezerwatów przyrody "Łosiowe Błota" i "Kalinowa Łąka". Naruszone zostaną przepisy o Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu ustalone w rozporządzeniu Wojewody Warszawskiego z dnia 29 sierpnia 1997r. w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie województwa warszawskiego (Dz.Urz. Woj. Warsz. Nr 43 poz. 149, z późn. zm.). - W Raporcie w sposób niewystarczający poruszono problem (czy teŝ nawet go pominięto) wpływ eksploatacji trasy NS S7 na otulinę Kampinoskiego Parku Narodowego. Chodzi zwłaszcza o sposób odladzania i odśnieŝania trasy przecinającej zwarty kompleks leśny, usuwania skutków ewentualnych wypadków i katastrof oraz zabezpieczenia Parku Narodowego przed spływem do niego substancji ropopochodnych. Wspomnieć naleŝy, iŝ trasa ekspresowa poprowadzona przez teren Lasu Bemowskiego, charakteryzującego się wysokim poziomem wód gruntowych, naraŝona będzie na częstsze, niŝ na odcinkach nieleśnych, powstawanie mgieł i gołoledzi w okresie jesienno zimowym. Dodatkowo jezdnia w Lesie Bemowskim będzie przez większą część dnia zacieniona, co w połączeniu z łukiem trasy znajdującym się na terenie leśnym, moŝe powodować zwiększoną wypadkowość na tym odcinku, a co za tym idzie większe prawdopodobieństwo przedostania się do środowiska szkodliwych substancji ropopochodnych, oleju silnikowego i paliwa. - Najkorzystniej jest, gdy trasa o wyŝszych parametrach ruchowych prowadzona jest w przekopie. W przypadku starego wariantu II z opracowania BPRW z 2004 roku Trasa S7 prowadzona była na Chomiczówce w przekopie, a TMP po powierzchni terenu, jako trasa o mniejszym natęŝeniu i niŝszych parametrach. W przypadku zaproponowanego wariantu IIB - 9

trasa S7 prowadzona jest nad TMP (która idzie w przekopie). Tu chodzi o to, Ŝe węzeł dla wariantu IIB zlokalizowany jest bardzo blisko lotniska. TMP ma mieć kontynuację na południe w tunelu pod lotniskiem. Musi więc w węźle z S7 iść juŝ w przekopie, by zaraz wejść pod płytę lotniska w tunel. To chyba oczywiste, Ŝe trasa wysokiej klasy nie moŝe mieć zbyt stromych pochyleń podłuŝnych Dla oddziaływania na ludzi nie bez znaczenia jest teŝ fakt, Ŝe w pierwotnym układzie tras S7, jako trasa o większym natęŝeniu ruchu, mogłaby iść w przekopie (nawet przykrytym), a TMP jako trasa o mniejszym natęŝeniu na poziomie zero. Jest to korzystniejsze pod względem oddziaływania hałasu. Przy układzie tras, jak w wariancie IIB trasa S7 musi iść po powierzchni, a TMP w przekopie. Jest to układ mniej korzystny. Dodatkowo taki wariant grozi degradacją Lasu Bemowskiego oraz konieczne są wyburzenia w Radiowie - W rejonie osiedla Radiowo zlokalizowanych jest wiele obiektów i instalacji o charakterze szkodliwym i uciąŝliwym dla środowiska oraz zdrowia ludzi, są to; górka śmieciowa, Kompostownia, zbiorniki PKN Orlen w granicy osiedla, Linie wysokiego napięcia (400kV, 220 KV, 110kV), stacja energetyczna, gazociąg wysokiego ciśnienia, ropociąg PKN ORLEN (strefa zagroŝenia wybuchem), Cmentarz północny, emisja z kominów oraz składowiska ŜuŜlu. W postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanej inwestycji drogowej jak dotąd nie dokonano rzetelnej analizy jak to kolejne źródło zanieczyszczeń i hałasu wpłynie na warunki Ŝycia ludzi oraz środowisko, naruszając tym samym art. 52 ust. pkt 6 POŚ. Na podstawie art. 78 1 Kpa w zw. z art. 84 1 Kpa wnioskujemy o przeprowadzenie szczegółowych badań i prognoz w tym zakresie. 2.2 w aspekcie społecznym - Wariant IIB na odcinku przechodzącym w okolicy osiedla WieŜa, przez Las Bemowski i osiedle Radiowo nie był przewidziany w Ŝadnych dokumentach planistycznych i jego wybór naruszałby zasadę poszanowania praw nabytych oraz zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa określoną w art. 8 Kpa. - Lokalizacja trasy w obrębie osiedli Radiowo i Wólka Węglowa jest związana z koniecznością wyburzenia wielu budynków mieszkalnych i uŝytkowych wybudowanych zgodnie z obowiązującym prawem (na niektóre inwestycje wciąŝ są wydawane pozwolenia na budowę); - Istniejąca zabudowa, w sąsiedztwie której ma powstać trasa w wariancie proponowanym została zaprojektowana w sposób nie uwzględniający nowych okoliczności związanych z 10

lokalizacją drogi, w szczególności przy budowie nie zastosowano dźwiękochłonnych materiałów (izolacja akustyczna) ani materiałów odpornych na wibracje związane z ruchem tranzytowym; - Wskutek wybudowania trasy powstanie powaŝne zagroŝenie dla zdrowia mieszkańców na skutek kumulacji uciąŝliwości z tytułu planowanej inwestycji drogowej z istniejącymi juŝ źródłami hałasu, zanieczyszczeń powierza, gleby i wód w osiedlach WieŜa, Radiowo i Wólka Węglowa (określanymi jako szkodliwe dla środowiska i zdrowia ludzi) takimi jak Kompostownia, góra śmieciowa, Baza Paliwowa PKN ORLEN (w granicy osiedla Radiowo) Cmentarz Północny, Krematorium; - Powstanie powaŝne zagroŝenie dla Ŝycia i mienia mieszkańców w wyniku zlokalizowania węzła komunikacyjnego na gazociągu wysokiego ciśnienia w strefie zagroŝenia wybuchem (węzeł Janickiego). - Nastąpi zniszczenie infrastruktury lotniska i likwidacja lotniczego pogotowia ratunkowego (waŝnego ze względu na pobliskie zlokalizowanie szpitala bielańskiego). - Wybór przez Inwestora wariantu IIB nastąpił mimo realnej moŝliwości realizacji wariantu II w wersji pierwotnej zapisanego od wielu lat w róŝnych dokumentach planistycznych, w tym Miejscowych Planach Zagospodarowania Przestrzennego oraz Studiach Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miast i Gmin, oraz bez uwzględnienia protestów i zdania społeczności lokalnych, co wzmaga konflikt społeczny wokół tego przedsięwzięcia. - Wybór przez Inwestora wariantu IIB nastąpił, w naszej ocenie, na skutek formalnych i nieformalnych nacisków grupy mieszkańców osiedla Chomiczówka, którzy w przeszłości osiedlali się w sąsiedztwie rezerwy na planowaną trasę z pełną świadomością przyszłych uciąŝliwości, a obecnie wykorzystują kontrowersyjne metody działania by zmienić wcześniejsze plany i ustalenia, co godzi w nasze konstytucyjne prawa m.in; równości wobec prawa i równego traktowania przez władze publiczne (art.32 Konstytucji) oraz do ochrony prawa własności równej dla wszystkich (art. 64 Konstytucji). Wybór wariantu IIB do realizacji, który nie był przewidziany w Ŝadnych wcześniejszych dokumentach planistycznych, naruszałby takŝe zasadę poszanowania praw nabytych oraz zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa określoną w art. 8 Kpa. Dotyczy to nas - mieszkańców, którzy działali w dobrej wierze co do obowiązujących planów zagospodarowania przestrzennego i wybudowali swoje nieruchomości nie spodziewając się przyszłej kolizji działek z trasą, której przebieg został niespodziewanie zmieniony. Zwracamy uwagę, iŝ w dokumencie pt. Materiały do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydania zgody na realizację przedsięwzięcia wynika, nie zaprezentowano opinii Biura Pełnomocnika Prezydenta M. St. Warszawy ds. Budowy Mostu 11

Północnego, Biura Drogownictwa i Komunikacji, Urząd Miasta St. Warszaw, Zarządu Dróg Miejskich ani Mazowieckiego Zarządu Dróg Wojewódzkich, będących niewątpliwie najwaŝniejszymi instytucjami odpowiedzialnymi za budowę dróg w Warszawie i województwie. Nie są nam takŝe znane powody, dla których nie wystąpiono o stanowisko Prezydenta Warszawy i Rady Warszawy. - Jednocześnie z zaprezentowanych w ww. dokumencie stanowisk wynika, Ŝe Zarząd Województwa Mazowieckiego, MSWiA, Lotnicze Pogotowie Ratunkowe, Lotnisko Warszawa- Babice nie popierają wariantu IIB lub wręcz są jemu przeciwne. Z zaprezentowanych stanowisk ani jedno nie popiera przyjętego rozwiązania wg wariantu IIB! Na podstawie art. 78 1 Kpa wnosimy o zobowiązanie Inwestora do uzupełnienia złoŝonej dokumentacji w celu wyjaśnienia opisanych powyŝej kwestii, a na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 2 o rozprawę administracyjną, otwartą dla społeczeństwa, która pozwoli wszystkim zainteresowanym wypowiedzieć się w wyŝej poruszonych kwestiach, a w szczególności Inwestorowi oraz Projektantowi stworzy moŝliwość uzasadnienia proponowanych rozwiązań. Uwagi do Raportu: - Kwestionujemy twierdzenie Raportu, iŝ: przy wyborze wariantu proponowanego decydujący jest czynnik ludzki projektowana droga ekspresowa jest odsunięta od osiedli mieszkaniowych połoŝonych na terenie Chomiczówki, będącej częścią dzielnicy Warszawa Bielany (str. 372) Analiza dokumentacji planowanego układu tras w wariancie proponowanym wskazuje, iŝ trasy odsuwa się tylko od dwóch budynków, natomiast inne budynki na terenie Chomiczówki będą usytuowane bardzo blisko trasy NS (z drugiej strony), nawet w odległości ok. 20 m. Ponadto projekt wprowadza trasę pod osiedle WieŜa i w środek osiedla Radiowo oraz znacząco przybliŝa do siedzib ludzkich na Wólce Węglowej. Analiza układu tras i lokalizacji osiedli wskazuje takŝe na to, Ŝe w okolicy trasy wg wariantu IIB i wariantu II w wersji pierwotnej mieszkałaby porównywalna liczba osób z tym, Ŝe o wiele gorsze są moŝliwości zabezpieczenia trasy NS S7 przed hałasem i spalinami w skutek niemoŝności poprowadzenia jej w przekopie w rejonie węzła Chomiczówka. - Dokonując w Raporcie analizy potencjalnych konfliktów społecznych pomięto stanowiska i protesty mieszkańców osiedla WieŜa, Radiowa, Stowarzyszenia Eko-Blizne-Groty, 12

Stowarzyszenia Obrońców Doliny Wisły, Fundacji Ja Wisła, Komitetu Obywatelskiego Łomianki oraz SISKOM. Nie załączono teŝ stanowisk organizacji przyrodniczych, które wysyłały do Inwestora swoje opinie w sprawie wariantów trasy NS (np. stanowisko Stowarzyszenia Chrońmy Mokradła z 12 września 2006r.). Na stronie 15 raportu w materiałach wyjściowych w punkcie 45 wspomina się tylko o innych protestach i tylko o jednym stowarzyszeniu (Chomiczówka Przeciw Degradacji). Nie wzięto pod uwagę bogatej dokumentacji dostarczonej przez mieszkańców i liczne organizacje społeczne w tym m.in. pism złoŝonych przez Samorząd Osiedla Radiowo oraz mieszkańców osiedla WieŜa. Raport nie zawiera Ŝadnej wzmianki o moŝliwych protestach mieszkańców osiedla Radiowo, WieŜa, Wólka Węglowa. Informacje tam zawarte naleŝy uznać za nierzetelne i nie obrazujące w sposób obiektywny nastawienia społecznego do zaproponowanego wariantu trasy sugerując błędnie, iŝ dzięki przesunięciu trasy NS S7 w wariant IIB rozwiązano konflikt społeczny. - Zwracamy uwagę na nieprawdziwość informacji zawartych w Raporcie na stronie 342 w punkcie 10, iŝ W trakcie prac nad Studium techniczno ekonomiczno - środowiskowym północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska na odcinku od węzła Czosnów do węzła z trasą AK odbyło się wiele spotkań z mieszkańcami i administracją samorządową, na których informowano społeczności lokalne o planowanych przedsięwzięciach, wyjaśniano wątpliwości i w miarę moŝliwości uwzględniano postulaty. W spotkaniach tych uczestniczyli równieŝ mieszkańcy i właściciele terenów połoŝonych przy nowoprojektowanej trasie S-7. Oświadczamy, iŝ nie było Ŝadnych spotkań informacyjnych z mieszkańcami Radiowa, osiedla WieŜa i mieszkańcami Łomianek. Brak konsultacji społecznych na etapie projektowania uniemoŝliwił uwzględnienie potencjalnych postulatów mieszkańców tych rejonów oraz wyjaśnienie wątpliwości w tym zakresie. Nie brały one udziału w istotnym etapie procesu inwestycyjnego. O wybraniu wariantu IIB osoby te dowiedziały się dopiero we wrześniu 2006 podczas otwartego posiedzenia GDDKiA w Józefowie, w którym uczestniczyliśmy mimo tego, iŝ o tym posiedzeniu nikt nie informował oficjalnie mieszkańców ani Ŝadnych organizacji społecznych sprzeciwiających się prowadzeniu tras na Bielanach poza rezerwami terenu. Na tym posiedzeniu projektant wskazał wariant proponowany do realizacji, rzekomo najlepszy do realizacji i poinformował, Ŝe powstał on przy współpracy ze Stowarzyszeniem Chomiczówka Przeciw Degradacji. Jednocześnie projektant z DHV przyznał publicznie, Ŝe najlepszym rozwiązaniem dla układu tras w rejonie Bielan byłoby prowadzenie ich zgodnie z 13

wcześniejszymi ustaleniami i analizami, ale takie rozwiązanie, w związku z jednoznacznymi w tym zakresie wytycznymi Inwestora nie było w najnowszych opracowaniach przez Projektanta w ogóle brane pod uwagę. Dopiero po tym posiedzeniu przedstawicielka samorządu Mieszkańców Radiowo zorganizowała spotkanie z GDDKiA w Radiowie, podczas którego przedstawiciele Inwestora nie udzielili obecnym odpowiedzi na pytanie o powody odejścia od analizy wariantu pierwotnego układu tras. Ogólnie tłumaczono, Ŝe takie były decyzje władz Warszawy. Nigdy jednak nie przedstawiono nam owych decyzji, ani nie poinformowano kto je wydawał i kiedy. Pragniemy nadmienić, Ŝe mimo dwukrotnych zaproszeń ze strony Przewodniczącej Komisji Architektury, Urbanistyki Gospodarki Przestrzennej i Ekologii Rady Dzielnicy Bielany m.st Warszawy do wzięcia udziału w pracach Komisji w celu omówienia zaproponowanego wariantu inwestycji, przedstawiciele GDDKiA nie przybyli na posiedzenie Komisji. - Oświadczamy, iŝ według posiadanych przez nas informacji, przedstawione na str. 344 Raportu stanowisko Stowarzyszenia Chomiczówka Przeciw Degradacji i Ligii Ochrony Przyrody na temat trasy S-7 jest stanowiskiem jedynie poszczególnych członków tych organizacji, które nie były upowaŝnione do ich reprezentowania, ani nie uzgodniły treści oświadczenia z osobami upowaŝnionymi, nie mogą być więc uznane za oświadczenia złoŝone przez te organizacje społeczne. Z informacji uzyskanych od władz LOP wynika, iŝ stanowisko tej organizacji w sprawie trasy S7 ma zupełnie inną treść (dostępna na stronie: http://www.lop.pl/sd/), niŝ zaprezentowane przez niektórych jej członków. Przedstawienie faktów, które w sposób jednoznaczny obalają twierdzenia w tej materii zawarte w Raporcie rodzi konsekwencje, o których mowa w art. 80 Kpa z całokształtu zebranego materiału dowodowego powinno wynikać, Ŝe stanowisko LOP nie jest stanowiskiem, o którym mowa w Raporcie. Celem weryfikacji tej okoliczności, na podstawie art. 78 1 Kpa wnosimy o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków to jest osób wchodzących w skład statutowych władz LOP oraz dowodu z dokumentów uchwał organów statutowych lub oświadczeń osób upowaŝnionych do składania oświadczeń woli w imieniu tej organizacji w przedmiotowej sprawie. - Dodatkowo nadmieniamy, Ŝe jeśli projekt wariantu IIB trasy NS S7 (co wynika zarówno ze słów projektanta DHV, jak i z dokumentacji do uwarunkowań środowiskowych) powstawał 14

przy współpracy ze Stowarzyszeniem Chomiczówka Przeciw Degradacji, to w tak przygotowany wariant musiała zostać wpisana wynikająca z celów tego stowarzyszenia nieobiektywność. W regulaminie tego stowarzyszenia czytamy m.in.: Celem Stowarzyszenia jest: 1) organizowanie protestu przeciwko planowanemu przebiegowi trasy S-7 w Warszawie w kierunku północnym, według tzw. "wariantu drugiego" oraz wszystkich podobnych, poprawionych wariantów przebiegających przez osiedla mieszkalne lub/i w ich bezpośredniej bliskości, 2) organizowanie protestu przeciwko kaŝdej innej trasie (jakkolwiek nie zostałaby nazwana) o przebiegu i charakterze zbliŝonym do obecnej trasy S-7, o ile nadal projektowana będzie poprzez osiedla mieszkalne lub/i w ich bezpośredniej bliskości stwarzając zagroŝenie degradacji środowiska dla ich mieszkańców, 3) współuczestniczenie we wszystkich działaniach dotyczących Trasy Mostu Północnego w celu ochrony interesu mieszkańców W świetle powyŝszego, na podstawie art. 78 1 Kpa wnosimy o przeprowadzenie dowodów z przesłuchania świadków: statutowych przedstawicieli zarówno wspomnianego stowarzyszenia, jak i umocowanych przedstawicieli projektanta Spółki DHV celem ustalenia, jaką formalną podstawę miała współpraca tych podmiotów przy opracowywaniu Raportu, na czym polegała i w jakim zakresie oraz w jaki sposób projektant uwzględnił stanowiska stowarzyszenia. W związku z jednoznacznym, wyraźnym, subiektywnym i mającym oparcie w prywatnych interesach jego członków zaangaŝowaniem stowarzyszenia w przeforsowanie wariantu IIB na podstawie art. 78 1 Kpa - wnosimy o odrzucenie w całości Raportu, jako dokumentu, którego moc dowodowa, z uwagi na moŝliwy wpływ na jego treść podmiotu bezpośrednio zaangaŝowanego w przyjęcie określonego wariantu jest nikła oraz zobowiązanie Inwestora do złoŝenia do akt sprawy dokumentacji współpracy, na którą powołuje się projektant, dokumentu, który potwierdzi umocowanie Projektanta przez Inwestora do współpracy ze stowarzyszeniem, a takŝe - dokumentacji spotkań i ustaleń współpracowników rzeczywistych autorów Raportu i ocenę, celem dokonania oceny w zakresie tego, jaki wpływ na treść dokumentu miało Stowarzyszeniem Chomiczówka Przeciw Degradacji, czy ten wpływ był korzystny dla interesu publicznego i czy w związku z tym wpływem nie została naruszona zasada zaufania obywateli do organów państwa, o której mowa w art. 8 kpa oraz zasada równości podmiotów postępowania. 2.3. w aspekcie ekonomicznym 15

- W wariancie proponowanym przez Inwestora nie została poruszona kwestia koniecznych wyburzeń budynków mieszkalnych i uŝytkowych połoŝonych na planowanym odcinku drogi. - Nie zostały nam udostępnione dokumenty zawierające analizę kosztów planowanej inwestycji a takŝe prognozy na temat moŝliwych procesów o odszkodowanie z tytułu szkód wyrządzonych mieszkańcom w związku ze zmianą przebiegu trasy (m.in. obniŝenie wartości nieruchomości). - Nie oszacowano potencjalnych, prawdopodobnie znaczących, kosztów związanych z likwidacją i przeniesieniem w inne miejsce Aeroklubu Warszawskiego i Pogotowia Sanitarnego (liczne wyburzenia, w tym dwóch budynków 3 kondygnacyjnych, kilku hangarów, magazynów i innych). - Nie przedstawiono teŝ kosztów ewentualnej kompensacji przyrodniczej, która powinna nastąpić w momencie wprowadzenia trasy NS S7 w środek Lasu Bemowskiego i jego moŝliwej degradacji. Na podstawie art. 78 1 kpa wnosimy o zobowiązanie Inwestora do uzupełnienia złoŝonej dokumentacji w celu wyjaśnienia opisanych powyŝej kwestii. Rekapitulując wnosimy o: - zobowiązanie Inwestora, na podstawie art. 50 1 Kpa, do uzupełnienia informacji zawartych w raporcie o oddziaływaniu na środowisko przez przedstawienie dodatkowego wariantu planowanego przedsięwzięcia z węzłem Chomiczówka, omówionego wyŝej (wariant II w wersji pierwotnej z "modelowym" układem), który jest zgodny z wcześniejszymi opracowaniami (wykonanymi w roku 2004 przez biuro projektów Biura Planowania Rozwoju Warszawy), planami zagospodarowania przestrzennego i aktualnym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy. - w razie niewykonania przez Inwestora tego obowiązku - wnosimy o wydanie decyzji odmawiającej określenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia w wariancie proponowanym, ewentualnie po przeanalizowaniu jeszcze raz zgromadzonej dokumentacji, jej uzupełnieniu zgodnie z wnioskami dowodowymi zawartymi w niniejszym piśmie, przedstawionymi na wyŝej wnioskowanej rozprawie publicznej, po wykonaniu ekspertyz, których dotyczą powyŝsze wnioski wskazanie za zgodą Inwestora, jako wariantu dopuszczonego do realizacji wariantu II w wersji pierwotnej. 16

WyraŜamy przekonanie, Ŝe uzupełnienie dokumentacji, dokonanie rzetelnej szczegółowej analizy wielokryterialnej w odniesieniu do wszystkich moŝliwych wariantów tras pozwoli wybrać wariant optymalnie chroniący środowisko i człowieka. Jednocześnie oświadczamy, iŝ w pełni popieramy przebieg wariantu II N-S północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-7 w kierunku Gdańska, opracowanego przez biuro projektów Biura Planowania Rozwoju Warszawy jako spełniający ww. kryteria. Wariant IIB zaproponowany przez Inwestora oceniamy jako gorszy ze względów funkcjonalnych, środowiskowych, ekonomicznych, przestrzennych, technicznych i społecznych. Oświadczamy teŝ, Ŝe popieramy wszelkie inne planowane inwestycje drogowe w mieście stołecznym Warszawa, które są niezbędne dla poprawy funkcjonalności komunikacyjnej stolicy, o ile lokalizacja planowanych tras szybkiego ruchu będzie się odbywać po rzetelnej analizie opartej o uwarunkowania społeczno-środowiskowo-ekonomiczne w zgodzie z obowiązującym Prawem ochrony środowiska i Ustawą o ochronie przyrody, a nie o niejasne naciski wpływowych osób lub niezgodne z prawem działania jakichś lokalnych stowarzyszeń. Dotychczasowe działania podjęte przez Inwestora tyczące trasy NS S7 nie dostarczyły przekonywających argumentów przemawiających za lokalizacją trasy wg wariantu proponowanego IIB, czy wręcz istnieją realne podejrzenia, Ŝe wybór ten nastąpił po naciskach politycznych, czego wynikiem jest stanowczy sprzeciw mieszkańców budynków usytuowanych w sąsiedztwie trasy projektowanej w tym wariancie. 17