(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2122939 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 13.03.2008 08719688.7 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 01.06.2016 Europejski Biuletyn Patentowy 2016/22 EP 2122939 B1 (13) (51) T3 Int.Cl. H04W 4/24 (2009.01) H04W 76/02 (2009.01) H04M 15/00 (2006.01) H04W 8/26 (2009.01) H04W 36/00 (2009.01) H04W 28/04 (2009.01) (54) Tytuł wynalazku: Sposób, urządzenie i produkt programu komputerowego do naprawy awarii przekazywania (30) Pierwszeństwo: 21.03.2007 US 896078 P (43) Zgłoszenie ogłoszono: 25.11.2009 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2009/48 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 30.11.2016 Wiadomości Urzędu Patentowego 2016/11 (73) Uprawniony z patentu: Nokia Technologies Oy, Espoo, FI (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 2122939 T3 BENOIST SEBIRE, Tokyo, JP (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Anna Stenzel JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center 00-833 Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

26692/16/ZWA/AS EP 2 122 939 Opis Sposób, urządzenie i produkt programu komputerowego do naprawy awarii przekazywania DZIEDZINA WYNALAZKU [0001] Przykłady wykonania wynalazku dotyczą zasadniczo technologii łączności bezprzewodowej, a w szczególności dotyczą urządzenia, sposobu i produktu programu komputerowego dla ułatwienia naprawy awarii przekazywania. TŁO WYNALAZKU [0002] Era nowoczesnej łączności przyniosła ogromną ekspansję sieci przewodowych i bezprzewodowych. Sieci komputerowe, sieci telewizyjne i sieci telefoniczne są przedmiotem bezprecedensowej ekspansji technologicznej napędzanej przez popyt konsumentów. Bezprzewodowe i mobilne technologie sieciowe zostały dostosowane do odpowiednich wymagań konsumentów, zapewniając jednocześnie większą elastyczność i bezpośredniość przekazu informacji. [0003] Obecne i przyszłe technologie sieciowe nadal zwiększają łatwość przekazywania informacji i wygodę użytkowników. Dla zapewnienia łatwiejszego lub szybszego przekazywania informacji i większej wygody, usługodawcy branży telekomunikacyjnej rozwijają ulepszenia istniejących sieci. Na przykład, rozwinięty uniwersalny system telełączności komórkowej (UMTS, ang. Universal Mobile Telecommunication System), naziemna sieć dostępu radiowego (E-UTRAN, ang. Evolved UMTS Terrestrial Radio Access Network) są aktualnie w trakcie rozwijania. E-UTRAN, który jest znany także jako LTE (długoterminowy rozwój, ang. Long Term Evolution) lub 3,9 G, ma na celu aktualizację wcześniejszych technologii poprzez poprawę wydajności, obniżenie kosztów, poprawę usług z zastosowaniem spektrum nowych możliwości oraz zapewnienie lepszej integracji z innymi otwartymi standardami. [0004] Zaletą E-UTRAN, która w dalszym ciągu jest współdzielona z innymi z poprzednich standardów telekomunikacyjnych, jest to, że użytkownicy mają możliwość uzyskania dostępu do sieci stosujących takie standardy zachowując mobilność. Tak więc, na przykład, użytkownik mający terminale mobilne wyposażone do komunikowania się zgodnie z tymi standardami może przemierzać duże odległości przy utrzymaniu łączności z siecią. W związku z tym, jest obecnie powszechne, że punkt dostępu lub stacja bazowa zapewniają dostęp do sieci dla danego obszaru (lub komórki), przekazując łączność z konkretnym terminalem mobilnym sąsiedniej stacji bazowej, gdy użytkownik konkretnego terminala mobilnego opuszcza obszar z dostępem do sieci zapewnionym przez stację bazową. Proces ten jest często nazywany przekazywaniem (ang. handover). [0005] Pomimo rozwoju i poprawy sieci telekomunikacyjnych, proces przekazywania może nie być całkowicie niezawodny w każdej sytuacji. Na przykład, terminal mobilny będący w łączności z określoną stacją bazową może zostać dotknięty awarią łącza radiowego (RLF, ang.

-2- radio link failure) z powodu złych warunków kanałowych i innych czynników, przez co przekazywanie staje się wyzwaniem. Na przykład, jeśli RLF wystąpi zanim terminal mobilny odbierze żądanie przekazywania do innej stacji bazowej, łączność z konkretną stacją bazową może zostać utracona. Tak więc, jeżeli terminal mobilny jest w stanie nawiązać łączność z innym terminalem, może być konieczne pełne przywrócenie połączenia. W związku z tym, przekazywanie może nie zostać osiągnięte skutecznie. W takich przypadkach, połączenie może zostać przerwane lub mogą zostać zauważone nieciągłości w łączności, co może zmniejszyć zadowolenie użytkownika z usługi. [0006] W związku z powyższym, pomimo ciągłych wysiłków na rzecz poprawy możliwości telekomunikacyjnych, może istnieć potrzeba poprawy procedury przekazywania. [0007] Technical Specification Group Radio Access Network: 3GPP TS 36.300 V1.0.0: Evolved Universal Terrestrial Radio Access (E-UTRA) i Evolved Universal Terrestrial Radio Access Network (E-UTRAN); Overall Description; Stage 2 (Release 8), XP002447408 są skierowane na zapewnienie przeglądu i ogólnego opisu E-UTRAN architektury protokołu interfejsu radiowego. [0008] Qualcomm Europe: rozważa dalsze przekazywanie (dok. Nr R2-062950), XP002490494, analizuje plusy i minusy dalszej standaryzacji przekazywania dla LTE. [0009] Samsung; Procedura przekazywania dla LTE_ACTIVE UE (dok. Nr R2-060078), XP007902976 rozwija model przekazywania i pokazuje szczegółową procedurę przekazywania dla LTE_ACTIVE UE. KRÓTKIE STRESZCZENIE WYNALAZKU [0010] Wynalazek jest określony w załączonych zastrzeżeniach niezależnych. Niektóre bardziej specyficzne aspekty są zdefiniowane w zastrzeżeniach zależnych. [0011] Sposób, urządzenie i produkt programu komputerowego są w związku z tym dostarczane tak, że poprawiają przekazywanie między stacjami bazowymi (które w E-UTRAN są określane jako węzły-b, ang. node-b). Na przykład, dostarcza się mechanizm do poprawy odpowiedzi na awarię przekazywania. Aby to osiągnąć, na przykład mogą być stosowane sposoby naprawy awarii przekazywania, które mogą głównie dostarczać informacje do węzła docelowego z węzła źródłowego o terminalu mobilnym biorącym udział w przekazywaniu łączności. W związku z tym węzeł źródłowy może dostarczać węzeł docelowy z identyfikacją terminala mobilnego biorącego udział w przekazywaniu tak, że jeżeli RLF wystąpi zanim terminal mobilny odbierze żądanie przeprowadzenia przekazywania, a terminal mobilny później wybierze węzeł docelowy, węzeł docelowy może nie musieć wykonywać pełnego przywrócenia kontekstu parametrów połączenia z terminalem mobilnym. Jako taka, naprawa awarii przekazywania może zostać skutecznie przeprowadzona. Zgodnie z tym, ogólna jakość usługi i zadowolenie użytkownika może zostać utrzymane, jednocześnie umożliwiając przeprowadzenie przekazywania między węzłami w efektywny sposób. [0012] W jednym przykładzie wykonania, dostarcza się sposób ułatwiania usuwania awarii przekazywania. Sposób może obejmować odbieranie, przez węzeł docelowy, żądania

-3- przekazywania z węzła źródłowego w odniesieniu do przekazywania łączności z terminala mobilnego. Żądanie przekazywania może zawierać informację identyfikacyjną wskazującą terminal mobilny. Informacja identyfikacyjna może być informacją identyfikacyjną stosowaną do identyfikacji mobilnego terminala do węzła źródłowego podczas ustanawiania pierwotnego połączenia pomiędzy węzłem źródłowym a terminalem mobilnym. Sposób ten może ponadto obejmować przyjęcie żądania połączenia z terminala mobilnego w następstwie awarii łącza radiowego i przed zakończeniem przekazywania. Żądanie połączenia może zawierać informację identyfikacyjną terminala mobilnego. Sposób ten może również obejmować, w oparciu o dopasowanie informacji identyfikacyjnej z żądania połączenia z informacją identyfikacyjną odebraną z węzła źródłowego, nawiązanie łączności z terminalem mobilnym w oparciu o informację konfiguracyjną warstwy dostępowej stosowanej przez węzeł źródłowy. Sposób może również obejmować wysyłanie wskazania do terminala mobilnego, czy terminal mobilny może kontynuować stosowanie wcześniejszej informacji kontekstowej. [0013] W innym przykładzie wykonania dostarcza się produkt programu komputerowego dla ułatwienia naprawy awarii przekazywania. Produkt programu komputerowego może obejmować co najmniej jeden czytelny dla komputera nośnik danych mający przechowywaną tam część kodu programu w postaci czytelnej dla komputera. Części kodu programu w postaci czytelnej dla komputera może zawierać pierwszą wykonywalną część, drugą wykonywalną część i trzecią wykonywalną część. Pierwsza wykonywalna część może być do odbierania, w węźle docelowym, żądania przekazywania z węzła źródłowego, dotyczącego przekazywania łączności z terminalem mobilnym. Żądanie przekazywania może zawierać informację identyfikacyjną wskazującą terminal mobilny. Informacja identyfikacyjna może być informacją identyfikacyjną stosowaną do identyfikacji mobilnego terminala do węzła źródłowego w czasie ustanawiania pierwotnego połączenia pomiędzy węzłem źródłowym a terminalem mobilnym. Druga część wykonywalna może być do otrzymania żądania połączenia z terminala mobilnego w następstwie awarii łącza radiowego i przed zakończeniem przekazywania. Żądanie połączenia może zawierać informację identyfikacyjną terminala mobilnego. Trzecia wykonywalna część może być do, w oparciu o dopasowanie informacji identyfikacyjnej z żądania połączenia i informacji identyfikacyjnej odebranej z węzła źródłowego, ustanawiania połączenia z terminalem mobilnym w oparciu o informację konfiguracyjną warstwy dostępowej stosowanej przez węzeł źródłowy. W przykładzie wykonania, części kodu programu w postaci czytelnej dla komputera mogą zawierać czwartą wykonywalną część do wysyłania wskazania do terminala mobilnego, czy terminal mobilny może kontynuować stosowanie wcześniejszej informacji kontekstowej. [0014] W innym przykładzie wykonania, dostarcza się urządzenie ułatwiające usuwanie awarii przekazywania. Urządzenie może zawierać element zarządzania przekazywaniem, skonfigurowany do odbierania w węźle docelowym, żądania przekazywania z węzła źródłowego, dotyczącego przekazywania łączności z terminalem mobilnym. Żądanie przekazywania może zawierać informację identyfikacyjną wskazującą terminal mobilny. Informacja identyfikacyjna może być informacją identyfikacyjną stosowaną do identyfikacji mobilnego terminala do węzła źródłowego podczas ustanawiania pierwotnego połączenia pomiędzy węzłem źródłowym a terminalem mobilnym. Element zarządzania przekazywaniem

-4- może być ponadto skonfigurowany do odbierania żądania połączenia od terminala mobilnego w następstwie awarii łącza radiowego i przed zakończeniem przekazywania. W oparciu o dopasowanie informacji identyfikacyjnej z żądania połączenia i informacji identyfikacyjnej odebranej z węzła źródłowego, węzeł docelowy może nawiązać połączenie z terminalem mobilnym w oparciu o informację konfiguracyjną warstwy dostępowej stosowanej przez węzeł źródłowy. W przykładzie wykonania, element zarządzania przekazywaniem może być skonfigurowany do wysyłania wskazania do terminala mobilnego, czy terminal mobilny może kontynuować stosowanie wcześniejszej informacji kontekstowej. KRÓTKI OPIS KILKU WIDOKÓW FIGUR RYSUNKU [0015] Po opisaniu wynalazku w ogólnych kategoriach, nastąpi teraz odwołanie do załączonych figur rysunku, które niekoniecznie są narysowane w skali, i na których: fig. 1 przedstawia schemat blokowy terminala mobilnego według przykładu wykonania wynalazku; fig. 2 przedstawia schemat blokowy systemu łączności bezprzewodowej, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku; fig. 3 przedstawia schemat systemu do ułatwiania usuwania awarii przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku; fig. 4 przedstawia schemat sterowania przepływem sygnałów łącznościowych przekazywanych pomiędzy jednostkami w przykładzie wykonania z fig. 3 podczas procesu przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku; fig. 5 przedstawia schemat sterowania przepływem sygnałów łącznościowych przekazywanych pomiędzy jednostkami w przykładzie wykonania z fig. 3 podczas procesu przekazywania, w którym wystąpiła awaria łącza radiowego podczas przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku; fig. 6 jest schematem blokowym przykładowego sposobu ułatwiającego usuwanie awarii przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku; i fig. 7 jest schematem blokowym według innego przykładowego sposobu ułatwiania usuwania awarii przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku. SZCZEGÓŁOWY OPIS WYNALAZKU [0016] Przykłady wykonania wynalazku zostaną teraz opisane bardziej szczegółowo w dalszej części, w nawiązaniu do załączonych figur rysunku, na których niektóre, ale nie wszystkie przykłady wykonania wynalazku zostały pokazane. W rzeczywistości wynalazek może być zrealizowany w wielu różnych postaciach i nie powinien być interpretowany jako ograniczony do przykładów wykonania przedstawionych w dokumencie; raczej te wykonania są dostarczone, aby to ujawnienie spełniało, mające tu zastosowanie wymogi prawne. Podobne oznaczenia numeryczne odnoszą się do podobnych elementów w całym opisie. [0017] Fig. 1 przedstawia schemat blokowy mobilnego terminala 10, który korzystałby z przykładów wykonania wynalazku. Należy jednak rozumieć, że telefon komórkowy, jak

-5- pokazano i opisano poniżej jest jedynie ilustracją jednego typu terminala mobilnego, który korzystałby z przykładów wykonania wynalazku, a zatem nie powinien być traktowany jako ograniczenie zakresu przykładów wykonania wynalazku. Podczas gdy zilustrowano jeden z przykładów wykonania terminala mobilnego 10 i będzie dalej opisany dla potrzeb przykładu, inne typy terminali mobilnych, takie jak przenośne palmtopy (PDA), pagery, komputery przenośne, telewizory przenośne, urządzenia do gier, laptopy, kamery, magnetowidy, urządzenia GPS i inne rodzaje systemów łączności głosowej i tekstowej, mogą łatwo stosować przykłady wykonania wynalazku. Ponadto, urządzenia, które nie są mobilne mogą łatwo stosować przykłady wykonania wynalazku. [0018] System i sposób według przykładów wykonania wynalazku zostaną opisane przede wszystkim poniżej w połączeniu z zastosowaniami łączności mobilnej. Jednak powinno być zrozumiałe, że system i sposób według przykładów wykonania wynalazku mogą być stosowane w połączeniu z szeregiem innych zastosowań, zarówno w przemyśle łączności mobilnej, jak i poza przemysłem łączności mobilnej. [0019] Terminal mobilny 10 zawiera antenę 12 (lub wiele anten) w operatywnej łączności z nadajnikiem 14 i odbiornikiem 16. Terminal mobilny 10 zawiera ponadto sterownik 20 lub inny element przetwarzania, który dostarcza sygnały i odbiera sygnały odpowiednio z nadajnika 14 i odbiornika 16. Sygnały obejmują informację sygnałową zgodnie ze standardem interfejsu radiowego zastosowanego systemu komórkowego, a także wypowiedź użytkownika, otrzymane dane i/lub dane generowane przez użytkownika. W związku z tym, terminal mobilny 10 może działać w jednym lub więcej standardów interfejsu radiowego, protokołach łączności, typach modulacji oraz typach dostępu. Tytułem ilustracji, terminal mobilny 10 może działać zgodnie z dowolną ilością protokołów łącznościowych pierwszej, drugiej, trzeciej i/lub czwartej generacji, i tym podobnymi. Na przykład, terminal mobilny 10 może być zdolny do działania zgodnie z protokołami łączności bezprzewodowej IS-136 (TDMA ang. Time Division Multiple Access - wielodostęp z podziałem czasowym) drugiej generacji (2G), GSM (ang. Global System for Mobile Communications globalny system dla komunikacji mobilnej) i IS- 95 (CDMA ang. Code Division Multiple Access - wielodostęp z podziałem kodowym), lub protokołami łączności bezprzewodowej trzeciej generacji (3G), takimi jak UMTS, CDMA2000, WCDMA (ang. Wideband Code Division Multiple Access szerokopasmowy wielodostęp z podziałem kodowym) i TD-SCDMA (ang. Time Division Synchronous Code Division Multiple Access wielodostęp z podziałem kodowym synchroniczny z podziałem czasowym), LTE lub E-UTRAN, z protokołami łączności bezprzewodowej czwartej generacji (4G) lub podobnymi. [0020] Zrozumiałe jest, że sterownik 20 zawiera obwody pożądane dla realizacji pożądanych funkcji audio oraz logicznych mobilnego terminala 10. Na przykład, sterownik 20 może zawierać urządzenie procesora sygnałów cyfrowych, urządzenie mikroprocesorowe oraz różne przetworniki analogowo-cyfrowe, przetworniki cyfrowo-analogowe i inne układy wspierające. Funkcje sterowania i przetwarzania sygnałów terminala mobilnego 10 są rozdzielane pomiędzy tymi urządzeniami zgodnie z ich możliwościami. Sterownik 20 tym samym może obejmować również funkcje do splotowego kodowania i przeplatania wiadomości i danych przed

-6- modulacją i transmisją. Sterownik 20 może być dodatkowo wyposażony w wewnętrzny koder głosowy oraz może zawierać wewnętrzny modem danych. Ponadto, sterownik 20 może zawierać funkcję do obsługi jednego lub więcej programów, które mogą być przechowywane w pamięci. Na przykład sterownik 20 może być zdolny do uruchamiania programu łączności, takiego jak konwencjonalna przeglądarka internetowa. Program łączności może pozwolić, żeby terminal mobilny 10 nadawał i odbierał zawartości sieci Web, takie jak zawartość oparta na lokalizacji i/lub inne zawartości strony internetowej, zgodnie z na przykład bezprzewodowym protokołem aplikacji (WAP, ang. Wireless Application Protocol), protokołem transferu hipertekstu (HTTP, ang. Hypertext Transfer Protocol) i/lub tym podobnych. [0021] Terminal mobilny 10 może również zawierać interfejs użytkownika, który obejmuje urządzenie wyjściowe, takie jak konwencjonalna słuchawka lub głośnik 24, dzwonek 22, mikrofon 26, wyświetlacz 28 oraz interfejs wejściowy użytkownika, z których wszystkie są połączone ze sterownikiem 20. Interfejs wejściowy użytkownika, który pozwala na to, aby terminal mobilny 10 odbierał dane, może obejmować dowolną liczbę urządzeń pozwalających na odbiór danych przez terminal mobilny 10, takich jak klawiatura 30, wyświetlacz dotykowy (nie pokazany) lub inne urządzenia wejściowe. W przykładach wykonania obejmujących klawiaturę 30, klawiatura 30 może zawierać konwencjonalne przyciski numeryczne (0-9) oraz powiązane przyciski (#, *), i inne klawisze stosowane do obsługi terminala mobilnego 10. Alternatywnie, klawiatura 30 może zawierać konwencjonalny układ klawiatury QWERTY. Klawiatura 30 może również zawierać różne klawisze z funkcjami powiązanymi. Ponadto lub alternatywnie, terminal mobilny 10 może zawierać urządzenie interfejsowe, takie jak joystick lub inny interfejs wejściowy użytkownika. Terminal mobilny 10 zawiera również baterię 34, na przykład baterię wibracyjną, do zasilania różnych układów, które są wymagane do obsługi terminala mobilnego 10 oraz opcjonalnego dostarczenia wibracji mechanicznych jako wykrywalnego narzędzia wyjściowego. [0022] Terminal mobilny 10 może również zawierać moduł identyfikacji użytkownika (UIM, ang. user identity module) 38. UIM 38 jest zwykle pamięcią mającą wbudowany procesor. UIM 38 może zawierać, na przykład, moduł identyfikacji abonenta (SIM, ang. subscriber identity module), uniwersalną kartę z układem scalonym (UICC, ang. Universal integrated circuit card), uniwersalny moduł tożsamości abonenta (USIM, ang. Universal subscriber identity module), wymienny moduł tożsamości użytkownika (R-UIM, ang. removable user identity module), etc. UIM 38 zwykle przechowuje elementy informacyjne związane z telefonem abonenta. Oprócz UIM 38, terminal mobilny 10 może być wyposażony w pamięć. Na przykład terminal mobilny 10 może zawierać pamięć ulotną 40, taką jak ulotna pamięć o dostępie bezpośrednim (RAM, ang. Random Access Memory), zawierającą obszar pamięci podręcznej do tymczasowego przechowywania danych. Terminal mobilny 10 może również zawierać inne nieulotne pamięci 42, które mogą być dołączane i/lub mogą być odłączane. Nieulotna pamięć 42 może dodatkowo lub alternatywnie zawierać EEPROM (ang. Electrically-Erasable Programmable Read-Only Memory programowalna pamięć tylko do odczytu czyszczona elektrycznie), pamięć flash lub tym podobne, takie jak dostępne od SanDisk Corporation z Sunnyvale w Kalifornii lub Lexar Media Inc. z Fremont w Kalifornii. Pamięci mogą przechowywać dowolną z wielu części informacji i danych, stosowanych przez terminal mobilny 10 do realizacji funkcji terminala

-7- mobilnego 10. Na przykład, pamięci mogą zawierać identyfikator, taki jak międzynarodowy kod identyfikacyjny urządzenia mobilnego (IMEI, ang. international mobile equipment identification), zdolny do jednoznacznej identyfikacji terminala mobilnego 10. [0023] Fig. 2 przedstawia schemat blokowy systemu łączności bezprzewodowej, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku. Odnosząc się teraz do fig. 2 dostarcza się ilustrację jednego typu systemu, który korzysta z przykładów wykonania wynalazku. System zawiera wiele urządzeń sieciowych. Jak przedstawiono, jeden lub więcej terminali mobilnych 10 może zawierać antenę 12 do transmisji sygnałów do odbierania sygnałów od strony bazowej lub stacji bazowej (BS, ang. base station) 44. Stacja bazowa 44 może stanowić część jednej lub więcej sieci komórkowych lub mobilnych, z których każda zawiera elementy niezbędne do obsługi sieci, takie jak cyfrowa centrala telefoniczna (MSC, ang. mobile switching center) 46. Jak dobrze wiadomo specjalistom w tej dziedzinie, sieć telefonii komórkowej może być również określana jako Stacja Bazowa/MSC/funkcja w trakcie pracy (BMI, ang. Base Station/MSC/Interworking function). W trakcie pracy, MSC 46 jest zdolny do trasowania połączenia do i z terminala mobilnego 10, gdy terminal mobilny 10 wykonuje i odbiera połączenia. MSC 46 może również zapewniać połączenie do urządzeń stacjonarnych, gdy terminal mobilny 10 jest zaangażowany w połączenie. Ponadto, MSC 46 może być w stanie kontrolować przekazywanie wiadomości do i z terminala mobilnego 10 i może również sterować przesyłaniem wiadomości terminala mobilnego 10 do i z centrum wiadomości. Należy zauważyć, że chociaż MSC 46 jest pokazany w systemie z fig. 2, MSC 46 jest jedynie przykładowym urządzeniem sieciowym, a przykłady wykonania wynalazku nie są ograniczone do stosowania sieci stosujących MSC. [0024] MSC 46 może być połączona z siecią danych, taką jak sieć lokalna (LAN, ang. local area networt), miejska sieć komputerowa (MAN, ang. metropolita area network), i/lub sieć rozległa (WAN, ang. wide area network). MSC 46 może być bezpośrednio połączona z siecią danych. Jednak w jednym typowym przykładzie wykonania, MSC 46 jest połączona z urządzeniem bramy sieciowej (GTW, ang. gateway device) 48, a GTW 48 jest połączony z WAN, taką jak Internet 50. Z kolei, urządzenia takie jak elementy przetwarzające (np., komputery osobiste, serwery lub tym podobne) mogą być połączone z terminalem mobilnym 10 za pośrednictwem Internetu 50. Na przykład, jak wyjaśniono poniżej, elementy przetwarzające mogą zawierać jeden lub więcej elementów przetwarzających powiązanych z systemem obliczeniowym 52 (dwa pokazano na fig. 2), serwerem pochodzenia 54 (jeden pokazano na fig. 2) albo tym podobnymi, jak opisano poniżej. [0025] Stacja bazowa BS 44 może być również połączona z węzłem 56 wspierającym (SGSN, ang. service GPRS suport node) obsługę usługową GPRS (General Packet Radio Service, ang. ogólna usługa pakietów radiowych). Jak wiadomo specjalistom w tej dziedzinie, SGSN 56 jest zwykle w stanie wykonywać funkcje podobne do MSC 46 dla usług z komutacją pakietów. SGSN 56, podobnie jak MSC 46, może być połączony z siecią danych, taką jak Internet 50. SGSN 56 może być bezpośrednio połączony z siecią danych. W bardziej typowym przykładzie wykonania, jednak, SGSN 56 jest dołączony do sieci rdzeniowej z komutacją pakietów, taką jak sieć rdzeniowa GPRS 58. Sieć rdzeniowa z komutacją pakietów jest następnie połączona z

-8- innym GTW 48, takim jak węzeł 60 wspierający bramę sieciową GPRS (GGSN, ang. gateway GPRS suport node), a GGSN 60 jest połączony z Internetem 50. Oprócz GGSN 60, sieć rdzeniowa z komutacją pakietów może być również połączona z GTW 48. Ponadto GGSN 60 może być połączony z centrum wiadomości. W związku z tym, GGSN 60 oraz SGSN 56, podobnie jak MSC 46, mogą być w stanie sterować przesyłaniem wiadomości, takich jak wiadomości MMS. GGSN 60 i SGSN 56 mogą również być w stanie sterować przesyłaniem wiadomości dla terminala mobilnego 10 do i z centrum wiadomości. [0026] Ponadto, poprzez połączenie SGSN 56 do sieci rdzeniowej GPRS 58 i GGSN 60, urządzenia takie jak system obliczeniowy 52 i/lub serwer pochodzenia 54 mogą być połączone z terminalem mobilnym 10 za pośrednictwem Internetu 50, SGSN 56 oraz GGSN 60. W związku z tym, urządzenia takie jak system obliczeniowy 52 i/lub serwer pochodzenia 54 mogą łączyć się z terminalem mobilnym 10 przez SGSN 56, sieć rdzeniową GPRS 58 i GGSN 60. Przez pośrednie lub bezpośrednie połączenie terminali mobilnych 10 i innych urządzeń (np., system komputerowy 52, serwer pochodzenia 54, itd.) z Internetem 50, terminale mobilne 10 mogą łączyć się z innymi urządzeniami i ze sobą nawzajem, na przykład w zależności od protokołu transferu hipertekstu (HTTP) i/lub tym podobnych, aby tym samym wykonywać różne funkcje terminali mobilnych 10. [0027] Mimo że nie każdy element każdej możliwej sieci mobilnej jest przedstawiony i opisany w opisie, należy rozumieć, że terminal mobilny 10 może być połączony z jednym lub więcej lub z dowolną liczbą różnych sieci za pośrednictwem BS 44. W związku z tym, sieci mogą być w stanie obsługiwać łączność zgodnie z jednym lub więcej spośród pewnej liczby protokołów łączności mobilnej pierwszej generacji (1G), drugiej generacji (2G), 2,5G, trzeciej generacji (3G), 3,9G, czwartej generacji (4G) lub tym podobnych. Na przykład, jedna lub więcej sieci mogą być w stanie obsługiwać łączność zgodnie z protokołami łączności bezprzewodowej 2G IS-136 (TDMA), GSM oraz IS-95 (CDMA). Ponadto, na przykład jedna lub więcej sieci może być w stanie obsługiwać łączność zgodnie z protokołami łączności bezprzewodowej 2,5G GPRS, GPRS, środowisko GSM ze zwiększonymi danymi (EDGE, ang. Enhanced Data GSM Environment) lub tym podobnymi. Ponadto, na przykład jedna lub więcej sieci może być w stanie obsługiwać łączność zgodnie z protokołami łączności bezprzewodowej 3G, takimi jak E-UTRAN lub sieci uniwersalnego mobilnego systemu telefonicznego (UMTS, ang. Universal Mobile Telephone System) stosującej technologię dostępu radiowego szerokopasmowego wielodostępu z podziałem kodowym (WCDMA). Niektóre wąskie pasma AMPS (ang. Advanced Mobile Phone System zaawansowany system telefonii mobilnej) (NAMPS, ang. North America AMPS AMPS ameryki południowej), jak również sieci TACS mogą również korzystać z przykładów wykonania wynalazku, podobnie jak w trybie podwójnym lub szybszym trybie stacji mobilnych (np., cyfrowy/analogowy lub TDMA/CDMA/telefony analogowe). [0028] Terminal mobilny 10 może być ponadto połączony z jednym lub większą liczbą punktów dostępowych sieci bezprzewodowej (AP, ang. access point) 62. AP 62 może obejmować punkty dostępowe skonfigurowane do łączności z terminalem mobilnym 10 zgodnie z takimi technikami, jak, na przykład częstotliwość radiowa (RF, ang. radio frequency),

-9- podczerwień (IrDA, ang. Infrared Data Association stowarzyszenie danych podczerwonych) lub dowolne z wielu różnych technik sieci bezprzewodowych, w tym technik bezprzewodowych LAN (WLAN), takich jak techniki IEEE 802.11 (np., 802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n, etc.), techniki WiMAX (ang. Worldwide Interoperability for Microwave Access ogólnoświatowa zdolność do współpracy dla dostępu mikrofalowego) takie jak IEEE 802.16, i/lub bezprzewodowa sieć osobista (WPAN, ang. Wireless Personal Area Network), techniki takie jak IEEE 802.15, BlueTooth (BT), ultra-szerokopasmowa (UWB, ang. ultra wideband) i/lub tym podobne. AP 62 może być połączony z Internetem 50. Podobnie jak w przypadku MSC 46, AP 62 może być bezpośrednio połączony z Internetem 50. W jednym przykładzie wykonania, jednak, AP 62 są pośrednio połączone z Internetem 50 za pomocą GTW 48. Ponadto w jednym przykładzie wykonania BS 44 może być uznana za kolejny AP 62. Jak będzie można zauważyć, poprzez bezpośrednie lub pośrednie podłączenie terminali mobilnych 10 i systemu obliczeniowego 52, serwera pochodzenia 54, i/lub dowolnej liczby innych urządzeń do Internetu 50, terminale mobilne 10 mogą łączyć się ze sobą za pomocą systemu obliczeniowego, itp., tym samym realizując różne funkcje terminali mobilnych 10, takie jak transmisja danych, zawartości lub tym podobnych, i/lub odbieranie zawartości, danych lub tym podobnych z systemu obliczeniowego 52. Stosowane w opisie określenie dane, zawartość, informacje oraz podobne określenia mogą być używane zamiennie w odniesieniu do danych, które mogą być przenoszone, odbierane i/lub przechowywane zgodnie z przykładami wykonania wynalazku. Tak więc zastosowanie takich określeń nie powinno być traktowane jako ograniczenie ducha i zakresu przykładów wykonania wynalazku. [0029] Chociaż nie jest to pokazane na fig. 2, oprócz lub zamiast podłączania terminala mobilnego 10 do systemów obliczeniowych 52 przez Internet 50, terminal mobilny 10 i system obliczeniowy 52 mogą być połączone ze sobą i komunikować się zgodnie z użyciem, na przykład RF, BT, IrDA lub dowolnymi z wielu różnych technik komunikacji przewodowej lub bezprzewodowej, w tym LAN, WLAN, WiMAX, technikami UWB i/lub tym podobnymi. Jeden lub więcej systemów obliczeniowych 52 może dodatkowo lub ewentualnie zawierać pamięć usuwalną zdolną do przechowywania zawartości, które mogą zostać przekazywane do terminala mobilnego 10. Ponadto terminal mobilny 10 może być połączony z jednym lub więcej urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki, projektory cyfrowe i/lub innymi urządzeniami do przechwytywania multimedialnego, produkowania i/lub przechowywania (np., innymi terminalami). Podobnie jak w przypadku systemów obliczeniowych 52, terminal mobilny 10 może być skonfigurowany do łączności z przenośnymi urządzeniami elektronicznymi zgodnie z takimi technologiami jak na przykład RF, BT, IrDA lub dowolną liczbą różnych przewodowych lub bezprzewodowych technik łączności, na przykład USB (ang. Universal Serial Bus uniwersalna magistrala szeregowa), LAN, WLAN, WiMAX, techniki UWB i/lub tym podobnych. [0030] W przykładzie wykonania zawartość lub dane mogą być przesyłane za pomocą systemu z fig. 2 między terminalem mobilnym, który może być podobny do terminala mobilnego 10 z fig. 1 i urządzeniem sieciowym systemu z fig. 2 dla realizacji zastosowań do nawiązania łączności między terminalem mobilnym 10 i innymi terminalami mobilnymi, na przykład za pomocą systemu z fig. 2. Jako taki należy rozumieć, że system z fig. 2 nie musi być stosowany

-10- do łączności pomiędzy terminalami mobilnymi albo pomiędzy urządzeniem sieciowym i terminalem mobilnym, ale fig. 2 raczej jest dostarczona jedynie w celach przykładowych. Ponadto powinno być zrozumiałe, że przykłady wykonania wynalazku mogą być przechowywane na urządzeniu komunikacyjnym, takim jak terminal mobilny 10 i/lub mogą być przechowywane na urządzeniu sieciowym lub innym urządzeniu dostępnym dla urządzenia łącznościowego. [0031] Przykład wykonania wynalazku zostanie teraz opisany w odniesieniu do fig. 3, na której wyświetlane są pewne elementy systemu ułatwiające naprawę awarii przekazywania. System z fig. 3 przedstawia szczególny przykład wykonania sieci, takiej jak ogólna sieć pokazana na fig. 2, z tym, że fig. 3 przedstawia ogólny schemat blokowy sieci E-UTRAN. Jako takie, w związku z fig. 3, sprzęt użytkownika (UE) 70 może być przykładem jednego z przykładów wykonania terminala mobilnego 10 z fig. 1, a źródłowy węzeł-b 72 i docelowy węzeł-b 74 mogą być przykładami wykonania zarówno BS 44 jak i AP 62 z fig. 2. Należy jednak zauważyć, że system z fig. 3, może być również stosowany w połączeniu z szeregiem innych urządzeń, zarówno mobilnych jak i stacjonarnych, w związku z tym, wynalazek nie powinien być ograniczony do stosowania w takich urządzeniach, jak terminal mobilny 10 z fig. 1 lub urządzenia sieciowe przedstawione na fig. 2. [0032] Odnosząc się teraz do fig. 3, dostarcza się schemat blokowy przedstawiający system ułatwiający usuwanie awarii przekazywania zgodnie z przykładem wykonania wynalazku. System obejmuje E-UTRAN 76, który może obejmować, między innymi, wiele węzłów-b w łączności z rozwiniętym rdzeniem pakietowym (EPC, ang. evolved packet core) 78, który może zawierać jedną lub więcej jednostek do zarządzania mobilnością (MME, ang. mobile management entities) i jedną lub więcej systemów rozwoju architektury bram sieciowych (SAE, ang. system architecture evolution). Węzeł-B (w tym źródłowy węzeł-b 72 oraz docelowy węzeł-b 74) może się wydzielać z węzła-b (np., enb) i może być także połączony z UE 70 i innymi UE. [0033] Węzeł-B może dostarczać protokół końcowy płaszczyzny użytkownika i płaszczyzny sterowania E-UTRA (sterowanie zasobami radiowymi (RRC, ang. radio resource control)) dla UE 70. Węzeł-B może zapewnić funkcjonalność hostingu dla takich funkcji, jak zarządzanie zasobami radiowymi, sterowanie urządzeniem radiowym, kontrola dostępu radiowego, sterowanie mobilnością połączenia, dynamiczna alokacja zasobów do UE w przypadku zarówno łączności satelitarnej jak i łączności naziemnej, wybór MME w połączeniu z UE, kompresja nagłówka IP i szyfrowanie, szeregowanie przywoływania i rozsyłanie informacji, trasowanie danych, pomiar i raportowanie pomiaru mobilności konfiguracji, i tym podobne. [0034] MME może obsługiwać takie funkcje, jak dystrybucja komunikatów do odpowiedniego węzła-b, kontrola bezpieczeństwa, kontrola mobilności w stanie bezczynności, kontrola SAE, szyfrowanie i ochrona integralności sygnalizacji NAS, i tym podobne. Brama sieciowa SAE może obsługiwać takie funkcje, jak: zakończenie i przekazywanie niektórych pakietów do przywoływania i wsparcia mobilności UE. W przykładzie wykonania, EPC 78 może zapewniać połączenie do sieci, takiej jak Internet.

-11- [0035] Jak pokazano na fig. 3, każdy węzeł-b może zawierać element przetwarzania 80 skonfigurowany do realizacji funkcji związanych z każdym odpowiednim węzłem-b. Funkcje te mogą być na przykład związane z przechowywanymi instrukcjami, które gdy są wykonywane przez element przetwarzania 80 realizują odpowiednie funkcje związane z instrukcjami. W przykładzie wykonania, każdy z węzłów-b może również zawierać element zarządzania przekazywaniem 82, który może działać pod kontrolą lub w inny sposób być używany jako element przetwarzania 80. Element przetwarzania, taki jak te opisane powyżej, może być zrealizowany na różne sposoby, na przykład, element przetwarzania 80 może być wykonany jako procesor, koprocesor, sterownik lub różne inne elementy do przetwarzania lub urządzenia, w tym także układy scalone takie jak na przykład ASIC (ang. application specific integrated circuit, specjalizowany układ scalony). [0036] Element zarządzania przekazywaniem 82 może być dowolnym urządzeniem lub środkiem w postaci sprzętu, oprogramowania lub kombinacji sprzętu i oprogramowania, skonfigurowanych do ustalenia, czy zażądać przekazywania do innego węzła-b na podstawie, na przykład raportów pomiarowych odbieranych z UE 70. W związku z tym, na przykład, jeśli raporty pomiarowe otrzymane w źródłowym węźle-b 72 wskazują na obecność warunku, dla którego przekazywanie jest pożądane (np., niska moc sygnału), źródłowy węzeł-b 72 może wysłać żądanie przekazywania do docelowego węzła-b 74. W przykładowym wykonaniu wynalazku, element zarządzania przekazywaniem 82 może być skonfigurowany tak, aby obejmował wraz z żądaniem przekazywania, informację identyfikacyjną wskazującą tożsamość UE 70. Na przykład, informacja identyfikacyjna wskazująca tożsamość UE 70 może zawierać międzynarodowy identyfikator abonenta mobilnego (IMSI), tymczasowy identyfikator abonenta mobilnego (TMSI, ang. temporary mobile subscriber identity), pakietowy tymczasowy identyfikator abonenta mobilnego (PTMSI, ang. packet temporary mobile subscriber identity), międzynarodowy identyfikator komórkowy (IMEI), kombinacje wyżej przykładów ze sobą lub z innymi wartościami, i tym podobne. Na przykład, informacja identyfikacyjna może obejmować C-RNTI (ang. Cell Radio Network Temporary Identifier tymczasowy identyfikator komórki sieci radiowej) z UE 70 w komórce, w której RLF występuje w połączeniu z tożsamością warstwy fizycznej w komórce i MAC (ang. Media Access Control kontrola dostępu mediów) na podstawie kluczy związanych z komórką. W jednym przykładzie wykonania, informacja identyfikacyjna musi być taka sama jak informacja identyfikacyjna stosowana przez UE 70 dla żądania połączenia RCC (ang. Radio Common Carrier, powszechny nośnik radiowy) z źródłowym węzłem-b 72, gdy łączność z źródłowym węzłem-b 72 została początkowo nawiązana. Innymi słowy, informacja identyfikacyjna może zawierać informacje, które były przekazywane z UE 70 do źródłowego węzła-b 72 w, na przykład RRC_CONNECTION_REQUEST. W związku z tym, na przykład, w przypadku wystąpienia awarii łącza radiowego źródłowy węzeł-b 72 może zapewnić docelowy węzeł-b 74 z tożsamością UE 70, który może próbować nawiązać łączność z docelowym węzłem-b 74, aby umożliwić, aby docelowy węzeł-b 74 co najmniej czasowo komunikował się z UE 70 bez względu na konfigurację warstwy dostępowej (AS, ang. access stratum) (np., parametry połączenia RRC) UE 70 utworzonej z źródłowym węzłem-b 72.

-12- [0037] W innym przykładzie wykonania, element zarządzania przekazywaniem 82, gdy jest stosowany w odniesieniu do węzła-b, działającego jako docelowy węzeł-b (np., docelowy węzeł-b 74), może być również skonfigurowany tak, aby odbierać informację identyfikacyjną z, na przykład, źródłowego węzła-b 72, aby umożliwić połączenie z UE 70 za pomocą konfiguracji AS utworzonej z źródłowym węzłem-b 72. W związku z tym, na przykład element zarządzania przekazywaniem 82 może być skonfigurowany do wysyłania wskazania do UE 70 wskazującego, czy UE 70 może nadal stosować konfigurację AS (np., przed informacją kontekstową), która została użyta w połączeniu z źródłowym węzłem-b 72. [0038] W jednym z przykładów wykonania, aby proces powyżej przebiegał efektywnie, mogą zostać podjęte środki dla zapewnienia, że informacja konfiguracyjna AS (np., parametry połączenia RRC, numery sekwencyjne, etc.) nie jest usuwana w UE 70 w odpowiedzi na awarię łącza radiowego. W związku z tym, element przetwarzania UE 70 (np., sterownik 20) może być skonfigurowany do przechowywania informacji konfiguracyjnej AS pomimo wystąpienia awarii łącza radiowego. W przykładzie wykonania, element przetwarzania UE 70 może być tak skonfigurowany, aby licznik upłynął przed usunięciem informacji konfiguracyjnej AS w przypadku wykrycia awarii łącza radiowego. Podobny licznik może być również stosowany w odpowiednim węźle-b, z zastosowaniem którego UE 70 komunikuje się przed awarią łącza radiowego (np. źródłowy węzeł-b 72). Po upływie czasu, informacja konfiguracyjna AS może zostać usunięta. [0039] UE 70 może również być skonfigurowany do przekazywania informacji identyfikacyjnej, na przykład do źródłowego węzła-b 72. W związku z tym, źródłowy węzeł- B 72 może przechowywać informację konfiguracyjną AS związaną z informacją identyfikacyjną UE 70 tak, że w przypadku awarii łącza radiowego, jeżeli w UE 70 próbuje ponownie ustanowić połączenie z źródłowym węzłem-b 72 przez, na przykład wydanie komunikatu RRC_CONNECTION_REQUEST zawierającego informację identyfikacyjną wskazującą UE 70, źródłowy węzeł-b 72 może stosować zapisaną informację konfiguracyjną AS zamiast ustanawiać nowe połączenie z UE 70. Tak więc, jeśli źródłowy węzeł-b 72 uznaje, że zapisana informacja konfiguracyjna AS powiązana z UE 70 jest dostępna, źródłowy węzeł- B 72 może przesyłać RCC_CONNECTION_RESPONSE do UE 70, wskazując, że zapisana informacja konfiguracyjna AS może być używana do ponownego ustanowienia połączenia. [0040] Ponieważ źródłowy węzeł-b 72 odbiera informację identyfikacyjną związaną z UE 70, źródłowy węzeł-b 72 (np., element zarządzania przekazywaniem 82 źródłowego węzła-b72) może przekazywać informację identyfikacyjną do docelowego węzła-b 74, jeśli pożądane jest przekazywanie w sposób opisany powyżej. Odpowiednio docelowy węzeł-b 74 może stosować informację identyfikacyjną dla identyfikacji UE 70 w przypadku, gdy UE 70 powinien wybrać docelowy węzeł-b 74 dla podjęcia próby nawiązania łączności po awarii łącza radiowego. Tak więc, ponieważ w pewnych sytuacjach może wystąpić awaria łącza radiowego podczas procesu przekazywania, konieczność ustanowienia nowego kontekstu AS przez UE 70 po połączeniu z docelowym węzłem-b może zostać, w pewnych sytuacjach uniknięta. [0041] Fig. 4 jest to schemat kontroli sygnałów łącznościowych przekazywanych pomiędzy jednostkami w przykładzie wykonania z fig. 3 podczas procesu przekazywania, zgodnie z

-13- przykładem wykonania wynalazku. Jak pokazano na fig. 4, w operacji 100, UE może podczas nawiązywania połączenia z źródłowym węzłem-b, ustanowić kontekst z źródłowym węzłem- B, który może zawierać informacje o ograniczeniu obszaru i inne informacje konfiguracyjne AS. Źródłowy węzeł-b może również otrzymywać informację identyfikacyjną z UE podczas nawiązywania połączenia. W operacji 102, źródłowy węzeł-b może przekazywać informację konfiguracyjną do UE w zakresie procedur pomiarowych zgodnie z informacjami ograniczenia obszaru. W operacji 104, UE może być uruchamiany, aby wysłać raport pomiarowy do źródłowego węzła-b, zgodnie z zasadami podanymi w informacji konfiguracyjnej dotyczącymi procedur pomiarowych. Na podstawie raportu pomiarowego, źródłowy węzeł-b może podjąć decyzję o przekazaniu w operacji 106. Jeżeli, jak pokazano na fig. 4, zostanie podjęta decyzja o przekazaniu połączenia do docelowego węzła-b, źródłowy węzeł-b może przekazywać żądanie przekazywania do docelowego węzła-b w operacji 108. Żądanie przekazywania może zawierać informację do przygotowania do przekazania połączenia, taką jak, na przykład referencja kontekstu sygnałowego UE X2 w źródłowym węźle-b, referencja kontekstu sygnałowego UE S1 EPC, ID docelowej komórki, kontekst RRC i/lub kontekst właściciela SAE. Referencja kontekstu sygnałowego UE X2 może umożliwić docelowemu węzłowi adresowanie do źródłowego węzła-b i EPC. Kontekst właściciela SAE może zawierać warstwę sieci radiowej, informacją adresową warstwy sieci transportowej, jakość profili usługowych właścicieli SAE i konfiguracji AS właścicieli SAE. Żądanie przekazywania według przykładów wykonania wynalazku może również zawierać informację identyfikacyjną wskazującą UE, która to informacja identyfikacyjna była wcześniej używana do identyfikacji UE do źródłowego węzła-b podczas ustanawiania połączenia pomiędzy UE i źródłowym węzłem-b. [0042] W operacji 109, kontrola dostępu może być wykonywana przez docelowy węzeł-b w zależności od odebranej informacji QoS właściciela SAE dla zwiększenia prawdopodobieństwa udanego przekazania. Docelowy węzeł-b może konfigurować zasoby na podstawie informacji QoS (ang. quality of service, jakość usług) właściciela SAE i zarezerwować identyfikator tymczasowy radiowej sieci komórkowej (C-RNTI). Docelowy węzeł-b może przekazywać potwierdzenie żądania przekazywania w operacji 110. Potwierdzenie żądania przekazywania może zawierać transparentny kontener do wysłania do UE, jako część komendy przekazywania, który może zawierać nowe C-RNTI i inne parametry takie jak parametry dostępu. [0043] W operacji 112, źródłowy węzeł-b może przekazywać żądanie przekazywania do UE. Żądanie przekazywania może obejmować transparentny kontener otrzymany od docelowego węzła-b. W odpowiedzi na żądanie przekazywania, UE może odłączyć się od docelowego węzła-b i przygotować do synchronizacji z docelowym węzłem-b w operacji 114. W operacji 116, źródłowy węzeł-b może rozpocząć dostarczanie buforowane i w pakietach tranzytowych do docelowego węzła-b i można następnie buforować odebrane pakiety. UE może się zsynchronizować z docelowym węzłem-b, aby nabyć alokację łączności satelitarnej oraz informację o taktowaniu w operacji 118. Docelowy węzeł-b może odpowiedzieć alokacją łączności satelitarnej i informacji o taktowaniu w operacji 120. W operacji 122, UE może uzyskać dostęp do docelowego węzła-b i wydać komunikat potwierdzenia przekazywania dla wskazania, że UE zakończył przekazywanie. Docelowy węzeł-b może poinformować EPC o ukończeniu przekazywania w operacji 124, a EPC może potwierdzić zakończenie

-14- przekazywania za pomocą komunikatu potwierdzającego zakończenie przekazywania w operacji 126. Docelowy węzeł-b może następnie wysłać komunikat 128 uwalniania zasobów do źródłowego węzła-b, dla wskazania, że źródłowy węzeł-b może zwolnić zasoby związane z łącznością z UE. Źródłowy węzeł-b może następnie usunąć informacje kontekstowe UE oraz informacje konfiguracyjne. [0044] Fig. 5 jest schematem kontroli przepływu sygnałów łącznościowych przekazywanych pomiędzy jednostkami w przykładzie wykonania z fig. 3 podczas procesu przekazywania, w którym wystąpiła awaria łącza radiowego podczas przekazywania, zgodnie z przykładem wykonania wynalazku. Jak widać na fig. 5, proces jest podobny do tego wyjaśnionego w odniesieniu do fig. 4, z tym, że awaria łącza radiowego następuje zanim UE odbierze polecenie przekazywania, jak wskazano w operacji 140. W operacji 142, UE wybiera nowy węzeł-b (np., w tym przypadku, gdy UE wybiera docelowy węzeł-b). W operacji 144, UE wydaje RCC_CONNECTION_REQUEST do docelowego węzła-b, który zawiera informację identyfikacyjną wskazującą UE. Po odebraniu informacji identyfikacyjnej identyfikującej UE w operacji 108, docelowy węzeł-b może ustalić, że otrzymał żądanie połączenia od UE, dla którego docelowy węzeł-b otrzymał żądanie przekazywania. W związku z powyższym, docelowy węzeł-b może ustalić, że awaria nastąpiła w operacji 146 i przeprowadzić naprawę awarii przekazywania dopasowując wcześniej dostarczoną informację identyfikacyjną do informacji identyfikacyjnej dostarczonej w RCC_CONNECTION_REQUEST. W związku z tym docelowy węzeł-b może łączyć się z UE przy użyciu informacji konfiguracyjnej źródłowego węzła-b. Docelowy węzeł-b może przekazać informację o połączeniu do UE w operacji 148. W związku z tym, docelowy węzeł-b może wskazywać do UE, czy UE może ponownie stosować tę informację konfiguracyjną (np., wcześniejsza informacja kontekstowa) używaną w łączności z źródłowym węzłem-b. Jeżeli wcześniejsza informacja kontekstowa ma być używana, docelowy węzeł-b może komunikować się z UE przy stosowaniu wcześniejszej informacji kontekstowej. Alternatywnie, jeżeli wcześniejsza informacja kontekstowa nie może być używana, docelowy węzeł-b może zażądać zmiany na informację konfiguracyjną AS. UE może generować komunikat potwierdzenia w operacji 150, a po takim potwierdzeniu, operacje od 124 do 128 mogą być podobne do tych z fig. 4. [0045] Zgodnie z tym, jak widać na fig. 5, na przykład, źródłowy węzeł-b 72 może wysłać żądanie przekazywania do docelowego węzła-b 74, a w przypadku, gdy awaria łącza radiowego nastąpi zanim urządzenie UE 70 otrzyma żądanie przekazywania i UE 70 przeprowadzi selekcję komórek (np., według znanych metod) i wybierze docelowy węzeł-b 74 (np., węzeł-b, dla którego przekazywanie było pierwotnie przeznaczone), informacja identyfikacyjna podawana do docelowego węzła-b 74 podczas żądania przekazywania może być stosowana dla umożliwienia naprawy awarii przekazywania, przez docelowy węzeł-b. [0046] Fig. 6 i 7 są schematami blokowymi systemu, sposobu i produktu w postaci programu, według przykładów wykonania wynalazku. Będzie zrozumiałe, że każdy blok lub etap schematów blokowych oraz kombinacje bloków na schematach blokowych mogą być realizowane różnymi sposobami, takimi jak sprzęt, oprogramowanie mikroprogramowe i/lub oprogramowanie zawierające jeden lub więcej instrukcji programu komputerowego. Na

-15- przykład, jedna lub więcej z opisanych powyżej procedur może być realizowana za pomocą instrukcji programu komputerowego. W związku z tym, instrukcje programu komputerowego, które odzwierciedlają procedury opisane powyżej, mogą być przechowywane przez urządzenie pamięci terminala mobilnego i realizowane przez procesor wbudowany w terminal mobilny. Jak można zauważyć, wszystkie takie instrukcje programu komputerowego mogą zostać załadowane do komputera lub innego programowalnego urządzenia (np., sprzętu) dla wytworzenia maszyny takiej, że instrukcje wykonywane przez komputer lub inne urządzenie programowalne tworzą elementy do realizacji funkcji określonych w bloku schematów blokowych lub etapów. Te instrukcje programu komputerowego mogą być również przechowywane w pamięci czytelnej dla komputera, które mogą powodować, że komputer lub inne programowalne urządzenie funkcjonuje w określony sposób tak, że instrukcje przechowywane w pamięci czytelnej dla komputera wytwarzają wyrób, w tym z pomocą środków instrukcji, które realizują funkcje określone w bloku schematów blokowych lub etapów. Instrukcje programu komputerowego mogą być także ładowane do komputera lub innego urządzenia programowalnego wytwarzając szereg kroków operacyjnych do wykonania w komputerze lub innym programowalnym urządzeniu do wytwarzania procesu realizowanego za pomocą komputera tak, że instrukcje wykonywane przez komputer lub inne programowalne urządzenie zapewniają kroki dla wdrożenia funkcji określonych w bloku schematów blokowych lub etapów. [0047] Zgodnie z tym bloki lub etapy schematów blokowych wspierają kombinacje środków do realizacji określonych funkcji, kombinacje etapów dla realizacji określonych funkcji i środki instrukcji programowych do realizacji określonych funkcji. Należy również rozumieć, że jeden lub więcej bloków lub etapów schematów blokowych oraz kombinacje bloków lub etapów schematów mogą być realizowane przez specjalne zastosowania sprzętowe systemu komputerowego, które realizują określone funkcje lub etapy, lub kombinacje specjalnego sprzętu i instrukcji komputerowych. [0048] W związku z tym, jeden z przykładów wykonania sposobu dla ułatwienia naprawy awarii przekazywania, jak pokazano na fig. 6 obejmuje odbiór, w węźle źródłowym, wskazania z terminala mobilnego promujący przekazywanie łączności z terminala mobilnego do węzła docelowego w operacji 200. W operacji 210, żądanie przekazywania jest przekazywane do węzła docelowego. Żądanie przekazywania może zawierać informację identyfikacyjną wskazującą terminal mobilny. Informacja identyfikacyjna może być informacją identyfikacyjną stosowaną do identyfikacji mobilnego terminala do węzła źródłowego w czasie ustanawiania pierwotnego połączenia pomiędzy węzłem źródłowym a terminalem mobilnym. [0049] Fig. 7 przedstawia inny przykład wykonania sposobu dla ułatwienia naprawy awarii przekazywania. Sposób może obejmować, na przykład odbieranie przez węzeł docelowy, żądania przekazywania z węzła źródłowego w odniesieniu do przekazywania łączności z użyciem terminala mobilnego w operacji 250. Żądanie przekazywania może zawierać informację identyfikacyjną wskazującą na terminal mobilny. Informacja o tożsamości może być informacją identyfikacyjną stosowaną do identyfikacji mobilnego terminala do węzła źródłowego w czasie ustanawiania pierwotnego połączenia pomiędzy węzłem źródłowym a