FICO Polska Flanders International College of Osteopathy

FICO Polska Flanders International College of Osteopathy Szkoła FICO Flanders International College of Osteopathy (FICO) to szkoła osteopatii, która od ponad 20 lat uznawana jest za renomowane centrum kształcenia osteopatycznego. Jedynym wymogiem, aby rozpocząć edukację w szkole, jest posiadanie dyplomu fizjoterapeuty (tech., lic. mgr), lekarza, pielęgniarki, ratownika medycznego, położnej lub farmaceuty. Szkoła FICO posiada wizję - nie zależy nam na dużej liczbie studentów, lecz na najwyższej jakości kształcenia. Szkoła powstała pod koniec lat 80-tych. Na początku lat 90-tych wśród kadry starszych wykładowców pojawiły się między innymi takie nazwiska jak Daryl Herbert, Steven Sandler, Collin Dove, Anna Reeve, Jean-Michel Lamy oraz wielu innych. FICO rozpoczęło ścisłą współpracę z British School of Osteopathy (BSO, Londyn) na bazie której oparło swój obecny program nauczania. Będąc studentem FICO sięgasz do europejskich korzeni osteopatii. 1

Informator Spis Treści Czym jest osteopatia? 3 Koncepcja osteopatyczna 4 Andrew Taylor Still - lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej Pierwsze szkoły osteopatii 6 5 Dlaczego warto studiować i stać się osteopatą? 7 Akredytacja programu nauczania i dyplomów FICO 8 European Federation of Osteopaths (E.F.O.) 9 Osteopathic European Academic Network (OsEAN) 10 Program nauczania FICO 11 Program modularny oraz integracja 12 Harmonogram godzinowy zjadu 13 Moduł strukturalny - opis, program merytoryczny, harmonogram czasowy Moduł czaszkowo-wisceralny - opis, program merytoryczny, harmonogram czasowy 14 17 Egzaminy i praca dyplomowa 20 Możliwości dalszego rozwoju... 20 Warunki finansowe FICO 21 Kalendarz 2011/2012 22 2

Czym jest Osteopatia? Słowo osteopatia... Słowo "osteopatia" składa się z dwóch greckich określeń: "osteon" i "patos", które można dosłownie przetłumaczyć jako "kości" i "zaburzenia". Musimy jednak dodać, że dosłowne tłumaczenie z pewnością nie obejmuje wszystkich aspektów osteopatii. Definicja Definicja osteopatii opisana w 1992 roku przez GCRO (General Council and Register of Osteopaths, pol.: Generalną Radę i Rejestr Osteopatów) w Anglii: Osteopatia jest charakterystyczną profesją opieki zdrowotnej, która ułatwia realizację zintegrowanego zdrowotnie funkcjonowania jednostki, poprzez przywracenie, utrzymywanie i poprawę homeostazy układu nerwowomięśniowo-szkieletowego, ocenę i leczenie za pomocą badania palpacyjnego i interwencji manualnej, uzupełnionych o edukację w koncepcji zdrowego trybu życia. Uznaje ona prymat zależności terapeutycznej i opiera się na zasadach sformułowanych po raz pierwszy przez Andrew Taylor Still a Osteopatię można opisać jako... Niezależny i odróżniający się zawód w zakresie opieki zdrowotnej, który przyczynia się do poprawy standardu życia, poprzez skupienie się na przyczynach problemu oraz poprzez dążenie do eliminowania uszkodzeń pierwotnych. Przywracanie, utrzymywanie i zwiększanie homeostazy (równowagi ogólnej): oznacza to, pobudzanie ogólnych zdolności człowieka do samo-regulacji i samozdrowienia. Techniki stosowane na układzie nerwowo-mięśniowoszkieletowym: wnętrze odbudowywane od zewnątrz. Techniki manualne: osteopata wykorzystuje wyłącznie swoje ręce, tak do badania klinicznego, jak i w celu leczenia. Zgodnie z regułami dr A.T. Still a: Ruch to życie, nic nie jest nieruchome wszystko porusza się w pewien subtelny sposób. 3

Koncepcja Osteopatyczna Koncepcje oddziaływania Odnosząc się do wcześniejszej publikacji, GCRO stwierdziło w 1993 roku, iż ludzkie ciało jest jednostką funkcjonalną: wzajemne relacje pomiędzy układami organizmu są tak duże, że żaden z nich nie może być traktowany osobno. Struktura i funkcja są wzajemnie powiązane: Integralność strukturalna ciała jest odzwierciedleniem stanu zdrowia danej osoby. Zmiany w funkcji mogą prowadzić do zmian w strukturze. Zmiany w strukturze będą powodować zmiany w funkcji. Organizm ludzki posiada wiele mechanizmów kompensacyjnych, które dostosowują zmiany strukturalne/funkcjonalne bez konieczności zakłócania mechanizmów samo-zdrowienia. Ludzkie ciało ma naturalną zdolność samozdrowienia. Ludzkie ciało ma naturalną zdolność samozdrowienia. Kiedy własne mechanizmy zdrowiania są utrudnione, może dojść do powstania zaburzeń. Mechanizmy samo-zdrowienia są uzależnione od skuteczności szlaków nerwowych i układu krążenia. Utrata lub zmniejszenie tych swoistych mechanizmów samo-gojenia się może doprowadzić do stanu patologicznego, którego prekursorem jest stan pre-patologiczny. Leczenie osteopatyczne interweniuje głównie na etapie przed-patologicznym, ale ma również miejsce na etapie patologicznym, w celu pobudzenia swoistych mechanizmów samozdrowienia poprzez równoważenie relacji strukturalno-funkcjonalnych. 4

Andrew Taylor Still - lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej Sztuka osteopatii rozpoczyna się od historii jednego z najwspanialszych wizjonerów medycyny ostatnich stuleci. Andrew Taylor Still urodził się w 1828 roku w Virginii (USA). Był synem wędrownego kaznodzieji-metodysty, który wspierał swoją rodzinę farmą i praktyką lekarską. Sześć lat później ojciec A.T. Stilla przeniósł się wraz z rodziną do Tenesee. Edukacja Stilla miała typowy charakter, jak na ówczesne czasy - Still uczęszczał do szkół wiejsk ich, gdzie utrz ymy wano dużą dozę dyscypliny oraz czytania, pisania i arytmetyki. Uczeszczał także do lokalnych akademii, lecz jego edukacja była kilkukrotnie przerywana ze względu na wędrowny styl pracy ojca. W 1837 jego rodzina przeniosła się do Missouri, a później do Kansas w 1851. Najprawdopodobniej w latach 1842-1848 A.T. Still ukończył jedną z akademii. Sztuka osteopatii rozpoczyna się od historii jednego z najwspanialszych wizjonerów medycyny ostatnich stuleci. Andrew Taylor Still urodził się w 1828 roku w Virginii (USA). Był synem wędrownego kaznodzieji-metodysty, który wspierał swoją rodzinę farmą i praktyką lekarską. Sześć lat później ojciec A.T. Stilla przeniósł się wraz z rodziną do Tenesee. Edukacja Stilla miała typowy charakter, jak na ówczesne czasy - Still uczęszczał do szkół wiejsk ich, gdzie utrz ymy wano dużą dozę dyscypliny oraz czytania, pisania i arytmetyki. Uczeszczał także do lokalnych akademii, lecz jego edukacja była kilkukrotnie przerywana ze względu na wędrowny styl pracy ojca. W 1837 jego rodzina przeniosła się do Missouri, a później do Kansas w 1851. Najprawdopodobniej w latach 1842-1848 A.T. Still ukończył jedną z akademii. Jego ojciec był misjonarzem indian Shawnee, co pozwoliło Stillowi uzyskać od wodza pozwolenie na badania anatomiczne zwłok. W 1859 roku zmarła jego żona. W latach 1859-1862 Still służył jako sanitariusz w oddziałach Union Army, a także silnie przeciwstawiał się niewolnictwu. W 1862 roku Still w randze majora służył jako chirurg wojskowy w 21 Pułku Kansas. Zajmował się głównie chirurgią kręgosłupa i jamy brzusznej. Jego instrumentarium do dziś można oglądać w Smithsonian Institute w Waszngtonie. Po wojnie Still wrócił do domu, lecz los nie był mu przychylny - troje z czworga dzieci z pierwszego małżeństwa zmarło na zapalenie opon rdzenia. Krótko później dziecko z drugiego małżeństwa zmarło na zapalenie płuc. Wszystkie te wydarzenia, wojna i obraz śmierci i dużej bezradności medycyny popchnęły Stilla w kierunku dalszego kształcenia się. W latach 1865-1870 stabilizował swoją praktykę lekarską oraz uczęszczał do Kansas City School of Physicians and Surgeons, lecz niestety program i sposób nauczania był dla niego nie do przyjęcia - nie wrócił nawet po odebranie dyplomu. Jego praktyka opierała się głównie na manipulacjach stawów kręgosłupa i pracy odruchowej, którymi obejmował prawie wszystkie zespoły chorobowe. 5

Andrew Taylor Still - lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej Pomimo jego sukcesów terapeutycznych postrzegany był jako medyczny heretyk, szalony znachor, głównie przez swoje niekonwencjonalne poglądy i godziny spędzany przy książkach. Jego metody pracy nie były wtedy wytłumaczalne naukowo, co rodziło dużą niechęć i brak chęci szerszego przyjżenia się jego koncepcji. W 1873 roku był bardzo bliski śmierci z powodu poważnej infekcji płuc. Krótko po wyzdrowieniu zdecydował się wyjechać do Kirksville w Missouri, gdzie rozpoczął stałą praktykę lekarską. Tam właśnie doceniono go po raz pierwszy, gdy w trakcie epidemii zakaźnej biegunki (często śmiertelnej w wyniku odwodnienia) uratował wiele ludzkich istnień, nie wykorzystując przy tym żadnych środków farmaceutycznych. Mimo to nadal uważano go za ekscentryka, aż do momentu, gdy wyleczył sparaliżowaną córkę prominentnego Presbyteriana. Pierwsze szkoły osteopatii W 1874 roku dr Andrew Taylor Still ogłosił światu powołanie do życia nowej dziedziny medycyny, którą nazwał osteopatią. Swoją koncepcję przedstawiał zawsze jako reformację i uzupełnienie medycyny konwencjonalnej, a nie jako system alternatywny. W latach 1880-tych kontynuował badania i rozwój osteopatii oraz starał się nauczać jej innych. Wraz z kolegami bardzo często zastanawiali się, gdzie i jak mogliby osadzić swoją koncepcję nauczania. Do jego praktyki w Kirksville przyjeżdżali nie tylko pacjenci z okolic, lecz bardzo często ludzie z odległych Stanów. Dnia 1 listopada 1892 roku otworzona została American School of Osteopathy. Pierwszy rocznik liczył sobie 11 studentów, a wśród nich byli pacjenci, przyjaciele rodziny oraz synowie Stilla. Rewolucyjne myślenie Stilla wyrażało się także w podejściu do edukacji - w pierwszej klasie znalazlo się 5 kobiet, które w tamtych czasach nie miały prawa do studiowania. Still uważał, że kobieta może być lepszym osteopatą niż mężczyzna. Pierwsza klasa szkoły osteopatii w Kirksville wykonała ponad 30 000 zabiegów terapeutycznych - osteopatia rosła w siłę głównie dzięki swojej efektywności, a koncepcja oddziaływania stawała się co raz popularniejsza i szerzej akceptowana. Pierwsze dyplomy osteopatyczne ASO wydane zostały 4 marca 1894 roku. Wśród uczniów Stilla, którzy dalej rozwijali osteopatię oraz pokrewne koncepcje i nauki znaleźli się J.Hubbard Bolles, William Smith, John M. Littlejohn, W.G.Sutherland, D.D.Palmer (twórca kocepcji chiropraktyki). W 1917 roku Dr John Martin Littlejohn D.O. zalożył w Londynie pierwszą europejską szkołę osteopatii - British School of Osteopathy (BSO). Dr Littlejon był bezpośrednim uczniem dr A.T.Stilla, a także jednym z pierwszych, którzy przywieźli myśl osteopatyczną do Europy. Pierwsze dyplomy D.O. w Wielkiej Brytanii wydano w 1925 roku. Obecnie szkoła znajduje się w Londynie przy Borough High Street, a FICO blisko współpracuje z jej starszymi wykładowcami. 6

Dlaczego warto studiować i stać się Osteopatą? Co wyróżnia FICO? Modułowy system nauczania w połączeniu z integrowaniem wszystkich trzech filarów - strukturalnego, wisceralnego i czaszkowego - podczas wszystkich 5 lat nauczania. Stabilne czesne - podstawą każdego rozwoju jest konkurencyjność. Od początku istnienia FICO w Polsce, czesne wynosiło 11 000 PLN i pomimo zmian w podatku VAT - z 0% na 23% - szkoła FICO pozostała przy tej samej kwocie rocznej - bez jakichkolwiek opłat dodatkowych FICO wyznaje zasadę, iż szkoła istnieje dla studentów, a nie studenci dla szkoły. Duża liczba godzin praktycznych, w tym także 4-godzinne sesje powtórkowe, podczas których ćwiczone są wcześniej nauczane techniki, jak i wyjaśniane wszelkie pytania i niejasności studentów w kontekście praktyki, teorii i zagadnień klinicznych. Nowoczesne podejście do systemu kształcenia - FICO opiera swój model nauczania o wielowymiarowy i różnorodny sposób prezentowania zagadnień, w tym w pełni ilustrowane skrypty akademickie, atlasy anatomii 3D, wsparcie platformą on-line oraz materiałami video (DVD). Osteopata Osteopata to diagnosta i terapeuta, który określa strukturalny i funkcjonalny problem pacjenta w oparciu o kanony medycyny klasycznej oraz filozofię osteopatyczną. Osteopata jest niezależnym i odrębnym zawodem z zakresu opieki zdrowotnej, znacznie różniącym się od fizjoterapii, terapii manualnej, czy klasycznej koncepcji medycznej. Osteopata jest w wielu krajach specjalistą pierwszego kontaktu z pacjentem. Oznacza to, iż spoczywa na nim szczególny obowiązek opieki zdrowotnej, która opiera się nie tylko na prowadzeniu leczenia, lecz także współpracy międzydyscyplinarnej z pozostałymi dziedzinami medycznymi. Osteopata ma obowiązek prowadzić terapię pacjenta samodzielnie oraz w razie potrzeby w porozumieniu z zespołem opieki zdrowotnej, aby zapewniać najwyższy standard usługi medycznej oraz bezpieczeństwa pacjenta. W 2010 roku organy Unii Europejskiej rozpoczęły prace nad regulacją prawną zawodu osteopaty. Profesjonalne wyposażenie sal szkoleniowych - efektywna nauka musi być wspierana profesjonalnymi rozwiązaniami technicznymi - elektryczne i stabilne leżanki, system multimedialny i audio, itp. Możliwość rejestrowania zajęć - studenci FICO mogą rejestrować wszystkie zajęcia teoretyczne i praktyczne w formatach audio, video i zdjęć. Jedynym warunkiem jest nie umieszczanie owych nagrań w internecie (np.: YouTube, FaceBook, Vimeo, itp.) 7

Akredytacja - programu nauczania oraz dyplomów FICO Flanders International College of Osteopathy jest szkołą kształcącą w kierunku osteopatycznym, której program nauczania akredytowany jest przez nadrzędne organizacje osteopatyczne w Europie. E.F.O. European Federation of Osteopaths Absolwenci FICO, którzy obronili prace dyplomowe i uzyskali tytuł Dyplomowanego Osteopaty (D.O.) są rozpoznawani i uznawani w wielu krajach Europy, między innymi dzięki przynależności do E.F.O. - nadrzędnej organizacji zawodowej osteopatów w Europie. Absolwenci rozpoznawani są także przez G.N.R.P.O. (Group of National Representative Professional Osteopaths), UVO (Unie von Osteopaten), BVO/SBO (Belgische Academie voor Osteopathie/Belgische Vereniging voor Osteopathie), NRO (Nederlands Register voor Osteopathie), NVO (Nederlandse Vereniging Osteopathie). OSEAN Osteopathic European Academic Network FICO jest pełnoprawnym członkiem OSEAN - organizacji zrzeszającej europejskie szkoły osteopatyczne, które spełniają najwyższe standardy nauczania. Akredytacja OSEAN oznacza, iż program nauczania FICO jest zgodny z wytycznymi Procesu Bolońskiego, który obecnie dotyczy wszystkich akademii i uniwersytetów w Europie. Lloyd s Register FICO posiada także wysoko ceniony w Europie znak jakości Lloyd s Register, jako jedna z niewielu szkół osteopatycznych. 8

E.F.O. European Federation of Osteopaths E.F.O. jest nadrzędną, parasolową organizacją europejską, która zrzesza narodowe organizacje osteopatyczne. Dyplomy FICO są akredytowane przez E.F.O., w tym także uzyskane na polski wydziale szkoły. W chwili obecnej nie istnieje regulacja prawna zawodu osteopaty w Polsce. Podobnie jest w wielu innych krajach Europy. Jedynie Wielka Brytania i Francja posiadają dobrze uregulowany stan prawny zawodu osteopaty. Trwają obecnie prace, prowadzone przez E.F.O. (European Federation of Osteopaths) oraz FORE (Forum for Osteopathic Regulation in Europe) nad Europejskim Standardem Osteopatycznym (European Standard of Osteopathy), w tym także kryteriami kształcenia osteopatycznego. Dokumenty opracowywane są w porozumieniu z Europejskim Komitetem Standaryzacyjnym (European Committee of Standardisation), który po zakończeniu prac nad standardami przedstawi projekty regulacji prawnych władzom Unii Europejskiej. Pamiętajmy, iż osteopata to niezależny specjalista pierwszego kontaktu, który samodzielnie diagnozuje i leczy pacjenta, pamiętając jednak o ograniczeniach swojej profesji oraz współpracy międzydyscyplinarnej - najważniejszy jest pacjent i jego bezpieczeństwo. www.efo.eu 9

OsEAN Osteopathic European Academic Network OsEAN to organizacja non-profit z siedzibą w Wiedniu, której celem jest zrzeszanie osteopatycznych organizacji edukacyjnych (szkół), posiadających wspólne cele: Stworzenie określonego i ustandaryzowanego modelu edukacji osteopatycznej. Posiadanie wspólnego ciała reprezentującego europejskie ośrodki edukacji osteopatycznej w kontekście standaryzacji kształcenia. Tworzenie i prowadzenie współpracy i innowacji w szkołach członkowskich w zakresie adminisracji, edukacji, badań i usług. Ustalenie wspólnych ram badawczych Rozwój komunikacji naukowej i akademickiej - kluczowych dla rozwoju osteopatii, jako niezależnej i ściśle rozpoznawanej profesji sektora opieki zdrowotnej. Rozpoznanie edukacji osteopatycznej na poziomie akademickim. Ustalenie wysokich standardów nauczania, także pod względem audytu kadr wykładowców. Delegaci FICO biorą czynny udział w tworzeniu owych standardów, a także podpisują się pod każdym z wyżej wymienionych punktów. Obecnie - po uzyskaniu stopnia DO, absolwenci FICO mają możliwość kontynuacji nauki na Dresden International University (Niemcy) w celu uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich: BSc(Ost) i MSc(Ost). www.osean.com 10

FICO Program Nauczania Flanders International College of Osteopathy (FICO) naucza w modelu osteopatii brytyjskiej. Jest to najstarszy model osteopatyczny w Europie, którego początki sięgają 1912 roku oraz samego Johna Martina Littlejohn a - założyciela British School of Osteopathy. Zgodnie z wytycznymi E.F.O., O.S.E.A.N oraz Procesem Bolońskim, FICO oferuje 5-letni system zaocznego szkolenia osteopatycznego. Każdego roku odbywa się 8 zjazdów, w pełni 3 dniowych. Każdy zjazd rozpoczyna się w piątek o godzinie 8.00 i kończy w niedzielę o godzinie 15.20. W piątek i sobotę zajęcia odbywają się do godziny 18.50. Struktura Pełne 5-letnie szkolenie osteopatyczne prowadzone przez FICO Polska prowadzone jest w systemie modułowym, na który składają się 2 moduły: strukturalny (3 lata), czaszkowo-wisceralny (2 lata). System modułowy nie oznacza jednak, iż podczas danego modułu wykładane są jedynie zagadnienia monotematyczne - podczas wszystkich modułów prowadzona jest integracja wiedzy i umiejętności wszystkich trzech filarów osteopatii. Każdy zjazd składa się z 14 bloków dydaktycznych (34,5 g.d.), w tym 8 bloków praktycznych (19,5 g.d.) oraz 6 bloków teoretycznych (15 g.d.). Każdy rok składa się z 8 zjazdów (ogółem: 276 g.d. ; praktyka: 156 g.d. ; teoria: 120 g.d.). Cały program nauczania składa się z 5 lat nauki (ogółem: 1380 g.d. ; Praktyka: 780 g.d. ; Teoria: 600 g.d.). Uczestnicy Uczestnikiem szkolenia osteopatycznego w FICO Polska może być osoba, która posiada uprawnienia zawodowe fizjoterapeuty, lekarza, pielęgniarki, położnej, farmaceuty, stomatologa oraz ratownika medycznego. Uczestnicy nie będący fizjoterapeutą lub lekarzem, odbywają dodatkowe zjazdy z zakresu umiejętności palpacyjnych, manualnych oraz przedmiotowych. 11

Program Modularny oraz Integracja Modularny charakter programu służy usystematyzowaniu wiedzy, lecz kluczowym aspektem edukacji osteopatycznej, jak i praktyki jest integracja wszystkich trzech filarów - strukturalnego, wisceralnego i czaszkowego. Modularny system nauczania FICO nie oznacza uczenia się wszystkich 3 filarów osteopatii osobno i w oderwaniu od siebie. Wszystkie koncepcje pracy osteopatycznej są płynnie ze sobą łączone, aby student kończący szkołę potrafił integrować swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną w pracy z pacjentami. S W C Moduł Strukturalny Trwa 3 lata podczas których wykładane są przede wszystkim zagadnienia teoretyczne i praktyczne w kontekście systemu szkieletowo-mięśniowonerwowego. Jednak już od pierwszego roku studiów przedstawiane są podstawowe elementy osteopatii wisceralnej i czaszkowejj, które wiążą się z omawianymi tematami strukturalnymi. Moduł Czaszkowo-Wisceralny Trwa 2 lata i przedstawia zagadnienia z zakresu diagnozowania i leczenia osteopatycznego dysfunkcji i schorzeń natury trzewnej, limfatycznej, krwionośnej, hormonalnej, twarzowo-czaszkowoszczękowej oraz czaszkowo-krzyżowej. Program przeplata zagadnienia wisceralne i czaszkowe, wiążąc je tematycznie. Prócz tego - w trakcie obu lat - wykładowcy integrują wiedzę strukturalną (szkieletowo-mięśniowo-nerwową) z problematyką i terapią wisceralną i czaszkową. Integracja wszystkich trzech filarów osteopatii jest kluczem zrozumienia filozofii osteopatycznej... Człowiek jest integralną całością - każdy układ uzależniony jest od pozostałych... Strukturalny Czaszkowo - Wisceralny Praca Dyplomowa 1 2 3 4 5 12

Harmonogram Godzinowy Zjazdu Piątek 08.00-11.50 Praktyka: rewizja i pytania Obecność nie jest obowiązkowa 11.50-12.00 Przerwa kawowa 12.00-13.50 Sesja 1 13.50-15.00 Lunch 15.00-16.50 Sesja 2 16.50-17.00 Przerwa kawowa 17.00-18.50 Sesja 3 Sobota 08.00-09.50 Sesja 4 09.50-10.00 Przerwa kawowa 10.00-11.50 Sesja 5 11.50-12.00 Przerwa kawowa 12.00-13.50 Sesja 6 13.50-15.00 Lunch 15.00-16.50 Sesja 7 16.50-17.00 Przerwa kawowa 17.00-18.50 Sesja 8 Niedziela 08.00-09.50 Sesja 9 09.50-10.00 Przerwa kawowa 10.00-11.50 Sesja 10 11.50-12.20 Brunch 12.20-14.10 Sesja 11 14.10-14.20 Przerwa kawowa 14.20-15.20 Sesja 12 13

Moduł Strukturalny Są to pierwsze 3 lata edukacji osteopatycznej Charakter programu Terapia strukturalna to przede wszystkim szeroko rozumiana terapia manualna. Osteopata używa wyłącznie rąk w celu przeprowadzenia badania klinicznego, jak i terapii. Celem jest odnalezienie i leczenie ograniczeń ruchomości w całym ciele człowieka. Podczas 3-letniego modułu strukturalnego wykładane są techniki mobilizacji i manipulacji stawów i tkanek miękkich wszystkich rejonów ciała. W przypadku, gdy staw traci swą naturalną ruchomość, prowadzi to w rezultacie do powstawania jednej lub więcej kompensacji w tkankach i/lub stawach okalających. Ze względu na jednolity charakter układu nerwowo-mięśniowoszkieletowego, zjawisko to nie tylko będzie dotyczyło wszystkich stawów, ale także spowoduje, że kompensacje będą wpływały na siebie na wzajem. Jeden z naszych kolegów jest międzynarodowo uznanym wykładowcą krótkodźwigniowych technik manipulacyjnych. Nasza szkoła, jako jedna z niewielu w Europie, kontynuuje nauczanie tych technik ze względu na ich dokładność, a w szczegolności na bardzo duże bezpieczeństwo pacjenta. Obok wyszkolonych przez nas nauczycieli, części praktyczne prowadzą renomowani wykładowcy z najstarszych szkół brytyjskich. Moduły wspierane są przetłumaczonymi na język polski podręcznikami, zawierającymi ilustracje i opis każdej techniki. Zdecydowaliśmy się przykładać maksimum uwagi do praktycznej strony procesu nauczania. Osteopata na podstawie informacji uzyskanych podczas wywiadu oraz badania klinicznego, rozpatruje dolegliwości pacjenta pod względem trzech wspomnianych powyżej układów. Dzięki temu logiczne wytłumaczenie dysfunkcji opiera się na całościowym spojrzeniu na indywidualnego pacjenta tym jest właśnie podejście holistyczne. Organizacja Moduł strukturalny obejmuje trzy lata akademickie. Każdy rok składa się z 8 w pełni 3-dniowych zjazdów (piątek, sobota, niedziela), w tym zajęć teoretycznych, praktycznych, powtórkowych i sesji egzaminacyjnej. Każdy zjazd rozpoczyna się w piątek o godzinie 8.00 praktyczną sesją powtórkową podczas której studenci mogą wyjaśnić i przećwiczyć dowolną technikę z nauczycielami. Następnie zajęcia trwają od godziny 12.00 do 18.50 z przerwami kawowymi i obiadową. W sobotę zajęcia odbywają się w godzinach 8.00 18.50. W niedzielę rozpoczynają się o godzinie 8.00 i kończą o godzinie 15.20. Integracja Ruch w koncepcji osteopatycznej rozpatrywany jest pod względem trzech aspektów - szkieletowomięśniowo-nerwowego, wisceralnego i czaszkowokrzyżowego. Dlatego też, wiedza i umiejętności nabyte podczas modułu strukturalnego są płynnie kojarzone i integrowane z wiedzą z zakresu osteopatii wisceralnej i czaszkowej. 14

Moduł Strukturalny Przedmioty teoretyczne Anatomia strukturalna Anatomia palpacyjna Metodologia biomechaniki Patologia kliniczna Radiologia Diagnostyka kliniczna i semiologia Neurologia Przedmioty praktyczne Stawowe techniki manipulacyjne - HVLA: krótkodźwigniowe, dźwignia kombinowana, bezpieczne techniki długodźwigniowe Stawowe techniki mobilizacji - artykulacji: krótkodźwigniowe, dźwignia kombinowana, bezpieczne techniki długodźwigniowe, techniki bezpośrednie, pośrednie i funkcjonalne Techniki harmoniczne i rytmiczne: nakierowane na układ stawowy, mięśniowopowięziowy, naczyniowy i limfatyczny Techniki tkanek miękkich - w tym: stretching, ugniatanie, wibracje, techniki energizacji mięśni, techniki rozluźniania pozycyjnego (w tym także Jones a) i powięziowego, techniki mięśniowopowięziowe, nerwowo-mięśniowe, etc. Techniki neuromobilizacji: w oparciu o koncepcje osteopatyczne, a także Butler a i Shacklock a Krótkodźwigniowe techniki manipulacyjne Są to techniki posługujące się jednorazowym użyciem siły o dużej prędkości i niskiej amplitudzie. C e l e m i c h d z i a ł a n i a j e s t z a s t o s o w a n i e ukierunkowanej siły na specyficzny punkt, obszar lub strukturę. Dla wykonania technik pchnięcia, osiągnięcie krańcowego zakresu ruchu zazwyczaj nie jest konieczne. Większość technik manipulacyjnych, nauczanych w FICO to techniki krótkodźwigniowe, w których impuls końcowy nie jest wykonywany w punkcie końcowego zakresu ruchu. Poprzez kombinację licznych komponentów tworzy się bowiem barierę, nie będącą barierą fizjologiczną, a raczej wymuszonym zakończeniem ruchu. W celu zbudowania bariery zabiegowej wykorzystuje się liczne kierunki kompresji i ogniskowania na segment oraz trójprzestrzenne pozycjonowanie stawu. Dzięki temu, uzyskana bariera znajduje się w pośrednim ustawieniu powierzchni stawowych. Powoduje to, że impuls końcowy przełamuje barierę będącą daleko od końcowego zakresu ruchu. Bariera ruchowa stawu dobrze przygotowanego do wykonania zabiegu, daje charakterystyczne odczucie potencjalnego lub dynamicznego napięcia. W przypadku stawów kręgosłupa stosuje się dźwignię podstawową i dźwignie drugorzędowe. Dźwignią podstawową jest najczęściej impuls do rotacji, skłonu bocznego, przesunięcia lub trakcji, natomiast dźwignie drugorzędowe to kompresja, zgięcie/ wyprost, skłon boczny, przesunięcie AP i przesunięcia boczne. Olbrzymią zaletą technik krótkodźwigniowych jest fakt, iż są one bardzo bezpieczne dla pacjenta. Szkoła FICO jest jedyną szkołą osteopatyczną w Polsce i jedną z niewielu w Europie, w których techniki manipulacyjne prawie w całości wykładane są według opisanej powyżej metodyki. 15

Moduł Strukturalny Program I roku strukturalnego Zjazd 1: Kręgosłup lędźwiowy Zjazd 2: Kręgosłup lędźwiowy Zjazd 3: Kość krzyżowa ; Staw krzyżowo-biodrowy Zjazd 4: Staw krzyżowo-biodrowy ; Staw biodrowy Zjazd 5: Staw biodrowy Zjazd 6: Staw kolanowy Zjazd 7: Stopa Zjazd 8: Egzaminy Program II roku strukturalnego Program III roku strukturalnego Zjazd 1: Środkowy kręgosłup szyjny Zjazd 2: Dolny odcinek szyjny Zjazd 3: Żebra I+II Zjazd 4: Żebra XI+XII, Kręgosłup piersiowy Th11- Th12 Zjazd 5: Górny odcinek szyjny oraz połączenie potyliczno-szyjne (OA) Zjazd 6: Segmenty przejściowe (C/Th, Th/L, L/S) Zjazd 7: Powtórka i kompilacja Zjazd 8: Egzaminy Zjazd 1: Kręgosłup piersiowy Zjazd 2: Żebra III-X Zjazd 3: Staw ramienny ; stawy obojczyka Zjazd 4: Staw ramienny ; Staw łokciowy Zjazd 5: Staw łokciowy Zjazd 6: Nadgarstek i ręka Zjazd 7: Powtórka i kompilacja Zjazd 8: Egzaminy 16

Moduł Czaszkowo - Wisceralny Jest to 4 i 5 rok edukacji Charakter zagadnień wisceralnych W obrębie holistycznej koncepcji osteopatycznej, terapia wisceralna składa się ze studiowania i leczenia narządów wewnętrznych wraz z ich specyficznym układem więzadłowym i powięziowym. Kiedy dany narząd wewnętrzny traci swą swobodę ruchu, dochodzi także do zaburzenia jego funkcji, w wyniku czego pacjent może zacząć zgłaszać różne dolegliwości. W trakcie wisceralnego roku akademickiego, FICO oferuje możliwość poznania szczegółowej wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii układu wisceralnego, a także odpowiednich metod badania klinicznego i palpacji w celu wnikliwego zrozumienia patologii trzewnej. Terapia polega na specyficznych sekwencjach delikatnych i miękkich technik, które ukierunkowane są pośrednio lub bezpośrednio na problem pacjenta. Program nauczania zawiera także najnowszą wiedzę z zakresu żywienia, dzięki czemu terapię będzie można wzbogacić także w tym zakresie. Osteopatia wisceralna jest częścią całego systemu osteopatycznego, obejmując: Studia nad narządami wewnętrznymi i jelitami w kontekście anatomicznym, fizjologicznym i patologicznym oraz w odniesieniu do osteopatii czaszkowo-krzyżowej i strukturalnej. Studia nad systemem podtrzymującym (powięziowym) i więzadłowym trzewi. Studia nad ruchomością i utratą ruchomości (fiksacją wisceralną) narządów wewnętrznych, także pod względem wywieranego efektu na globalną strukturę ciała. Studia nad ruchomością i utratą ruchomości (fiksacją wisceralną) narządów wewnętrznych, także pod względem wywieranego efektu na globalną strukturę ciała. Studia w zakresie delikatnych mobilizacji strukturalnych i funkcjonalnych trzewi, technik odruchowych, korekcji odżywiania i ogólnej higieny życia w celu przywracania właściwej ruchomości narządów wewnętrznych. W trakcie 8 zjazdów przekazane będą podstawy teoretyczne i techniki manualne koncepcji wisceralnej. W rezultacie studenci otrzymują głęboką wiedzę terapeutyczną w zakresie obszernej koncepcji holistycznej, dzięki której satysfakcja i sukces zawodowy staną przeciw suchej teorii. Charakter zagadnień czaszkowych Jest to leczenie struktur czaszkowych oraz znajdujących się w środku i powiązanych z nimi tkanek. Jest to terapia obejmująca tak strukturę, jak i funkcję, przez co wpływa ona na różne tkanki w całym ciele pacjenta. Ciało ludzkie zbudowane jest z trylionów komórek. Grupy komórek o tej samej lub podobnej funkcji budują tkanki, takie jak mięśniowa lub kostna, opony układu nerwowego, czy narządy wewnętrzne. Każda tkanka ludzkiego organizmu posiada określone zadanie; w celu wykonania tego zadania, komórki potrzebują substancji odżywczych. Za zaopatrzenie w substancje odżywcze, jak i usuwanie produktów przemiany materii odpowiadają układy transportujące: nasze tętnice, żyły i układ limfatyczny. Każde ludzkie istnienie posiada wewnętrzną siłę, zwaną homeostazą, której celem jest zapewnienie optymalnego stanu zdrowia oraz samoobrony i adaptacji, dzięki którym możliwe jest przezwyciężenie każdego rodzaju uszkodzenia, czy dysfunkcji. 17

Moduł Czaszkowo-Wisceralny Systemem kontrolującym tę zdolność jest układ neurowegetatywny lub inaczej autonomiczny układ nerwowy. System ten reguluje równowagę temperatury ciała, hormonów, ciśnienia krwi, rytmu serca, płynów, minerałów oraz poziom cukru. W ten sposób jest on zdolny do zapewnienia warunków utrzymania i odzyskiwania stanu zdrowia. Najważniejsze ośrodki (jądra) znajdują się w ludzkim mózgu, a dokładniej w śródmózgowiu, pniu mózgu i rdzeniu kręgowym. Czaszka składa się z 26 kości, w tym kości gnykowej i kości ucha. Każda z tych kości posiada pewien stopień elastyczności. Trauma, kurcz mięśni szyj lub żuchwy mogą doprowadzić do zaburzenia ruchomości wspomnianych kości czaszki. Zaburzenie to może negatywnie wpłynąć na układ krążeniowy w obrębie czaszki (płyn mózgowo-rdzeniowy, krążenie tętnicze i żylne), a więc także na układ kontrolujący, utrzymujący i przywracający optymalny stan zdrowia. Terapia czaszkowa jest leczeniem struktur i funkcji samej czaszki i powiązanych z nią tkanek. Poszczególne kości czaszki mają zdolność do przesuwania się i naprężania w różnych kierunkach w obrębie szwów. Wewnątrz czaszki ruch ten przekłada się na opony mózgowe. Swoboda ruchu przenosi się na opony rdzenia kręgowego przez otwór wielki czaszki, aby końcowo osiągnąć kość krzyżową. Ten nieprzerwany rytmiczny ruch może wpływać na pozostałe struktury i funkcję ludzkiego ciała. Techniki czaszkowe stosuje się w celu przywrócenia właściwej elastyczności danych kości czaszki, aby poprawić cyrkulację płynu mózgowego oraz aby stymulować układ neurowegetatywny, zawiadujący procesami całego ciała. Obok przywracania właściwej ruchomości i elastyczności stawów, tkanek miękkich i trzewi, poprawa elastyczności w obrębie kości czaszki staje się silnym narzędziem terapeutycznym w zakresie wszystkich możliwości leczenia. Organizacja Moduł czaszkowo-wisceralny obejmuje 2 lata akademickie. Każdy rok składa się z 8 w pełni 3- dniowych zjazdów (piątek, sobota, niedziela), w tym zajęć teoretycznych, praktycznych i powtórkowych. Każdy zjazd rozpoczyna się w piątek o godzinie 8.00 praktyczną sesją powtórkową podczas której studenci mogą wyjaśnić i przećwiczyć dowolną technikę z nauczycielami. Następnie zajęcia trwają od godziny 12.00 do 18.50 z przerwami kawowymi i obiadową. W sobotę zajęcia odbywają się w godzinach 8.00 18.50. W niedzielę rozpoczynają się o godzinie 8.00 i kończą o godzinie 15.20. Integracja Ruch w koncepcji osteopatycznej rozpatrywany jest pod względem trzech aspektów - szkieletowomięśniowo-nerwowego, wisceralnego i czaszkowokrzyżowego. Dlatego też, wiedza i umiejętności nabyte podczas modułu czaszkowo-wisceralnego są płynnie kojarzone i integrowane z wiedzą z zakresu osteopatii strukturalnej. 18

Moduł Czaszkowo-Wisceralny Zagadnienia Wisceralne Zjazd 1: Nerka, Nadnercza, Moczowód (także pod kątem układu współczulnego i przywspółczulnego), Angiologia, Zatoki żylne Zjazd 2: Pęcherz moczowy, Nietrzymanie moczu, Analiza krwi, Szkielet powięziowy, Jama nosowa, Jama ustna Zjazd 3: Macica, jajniki, Neurologiczne badanie czaszkowe, Mięśnie toniczne vs. fazowe, ORL Zjazd 4: Prostata, Trzustka (także pod kątem układu współczulnego i przywspółczulnego), Osteopatia pediatryczna, Kolagen Zjazd 5: Serce, Płuca, Neuropatie kompresyjne, Obrazowanie medyczne, Osteopatia pediatryczna Zjazd 6: Tarczyca, Otrzewna, Układ neurowegetatywny, Staw skroniowo-żuchwowy, Patologie czaszkowe Zjazd 7: Kompilacja i powtórka materiału Zjazd 8: Egzaminy Zagadnienia Czaszkowe Zjazd 1: Deontologia, Nos, Krtań - Osteologia, Artrologia; Podstawa czaszki, Okolica potylicznoszczytowo-obrotowa Zjazd 2: Gardło, Ucho, Oko; Układ czaszkowokrzyżowy; Arterio- i Angiologia; Fizjologiczna elastyczność sklepienia czaszki Zjazd 3: Przepona, Żołądek, Opony mózgowordzeniowe, Komory i płyn mózgowy, Palpacja elastyczności sklepienia czaszki, Embriologia Zjazd 4: Układ jelitowy, Zależności matka-płód, Angiologia, Protokół 10-kroków, Badanie czaszkowokrzyżowe Zjazd 5: Śledziona, Wątroba, Otwór klatki piersiowej, Rytm czaszkowy, Protokół 10-kroków, Badanie czaszkowo-krzyżowe Zjazd 6: Trzustka, Patologie wchłaniania i braku tolerancji, Patologie metaboliczne kości, Nerwy czaszkowe, Dysfunkcje SSB Zjazd 7: Kompilacja i powtórka materiału Zjazd 8: Egzaminy 19

Praca Dyplomowa DO Pracę dyplomową pisze się po 5 latach edukacji, pod pod wybranym promotorem. Ten etap jest bezpłatny. Proces uzyskania dyplomu W FICO proces uzyskania Dyplomu Osteopaty (DO) polega pierw na sukcesywnym zdawaniu egzaminów końcowych każdego roku kształcenia, po czym odbywają się egzaminy końcowe - teoretyczny i kliniczny. Pomyślnie zdane egzaminy końcowe oznaczają uzyskanie absolutorium. Po zakończeniu 5 lat edukacji oraz uzyskanym absolutorium, absolwenci przystępują do pisania tezy dyplomowej, którą konsultują wraz ze swoim promotorem (ten etap jest bezpłatny), a następnie po zakończeniu pracy, przystępują do obrony. Po pomyślnie obronionej pracy dyplomowej, absolwent otrzymuje Dyplom Osteopaty (DO). PODSUMOWANIE Możliwości dalszego rozwoju... Edukacja w kierunku uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich FICO współpracuje z Dresden International University w Niemczech, dzięki czemu po uzyskaniu Dyplomu Osteopaty (DO - tytułu zawodowego), istnieje możliwość uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich. BSc(Ost) - Bachelor of Science in Osteopathy Zdane egzaminy końcowe z 5 lat Zdany końcowy egzamin teoretyczny i kliniczny (absolutorium) 2 semestry skupiające się głównie na apektach pracy naukowej: analizy prac badawczych, projektowania i prowadzenia prac naukowych. Napisanie i obronienie pracy dyplomowej Napisanie i obrona pracy dyplomowej na stopień BSc(Ost) MSc(Ost) - Master of Science in Osteopathy program składający się z 1 semestru po uzyskaniu BSc(Ost) skupiający się głównie na apektach pracy naukowej i klinicznej w szerszym aspekcie niż przy programie BSc: analiza prac badawczych, projektowanie i prowadzenie prac naukowych, ocena prac badawczych oraz superwizjach klinicznych Napisanie i obrona pracy dyplomowej na stopień MSc(Ost) 20

Warunki Finansowe Czesne w FICO Polska FICO jest szkołą dla studentów, stąd wszelkie działania szkoły ukierunkowane są na usatysfakcjonowanie naszych studentów - pod kątem merytorycznym, jak i finansowym. Czesne roczne Całkowite czesne za rok wynosi 11000 zł brutto - jest to obecnie jedna z najkorzystniejszych ofert edukacji osteopatycznej w Polsce. FICO dokłada wszelkich starań, by czesne było stabilne przez okres wszystkich 5 lat. powyższa kwota zawiera już podatek VAT 23% (wprowadzony od 1 stycznia 2011 r.) Wpisowe wysokości 500 zł Brak dodatkowych opłat za egzaminy (w pierwszym terminie), skrypty, książki DVD, platforma on-line (VLE) Brak obowiązkowych zjazdów dodatkowych, generujących dodatkowe koszty W przypadku rezygnacji - wpłacone środki nie podlegają zwrotowi, lecz nie ma obowiązku uregulowania całej kwoty 11000 zł Dokumenty wymagane do zgłoszenia Kopia dyplomu fizjoterapeuty (lic., mgr) / lekarza medycyny Kopia umowy ubezpieczenia OC Kopia wpłaty wpisowego Kalendarz Płatności 2011/2012 Wpisowe 500 zł - wraz ze zgłoszeniem Zaliczka 4000 zł - do 2 września 2011 r. Dopłata-1: 1400 zł, 5 październik 2011 Dopłata-2: 1400 zł, 5 listopad 2011 Dopłata-3: 1400 zł, 5 luty 2011 Dopłata-4: 1400 zł, 5 marzec 2011 Dopłata-5: 1400 zł, 5 kwiecień 2011 Płatność ratalna 0% Zaliczka 4000 zł 5x dopłat po 1400 zł w miesiącach październik, listopad, luty, marzec, kwiecień Brak terminów dopłat w ciężkich miesiącach - grudniu i styczniu 21

Kalendarz 2011 / 2012 Kalendarz 2011 / 2012 Zjazd 1 (I-S1): 14-16 październik 2011 Zjazd 2 (I-S2): 25-27 listopad 2011 Zjazd 3 (I-S3): 27-29 styczeń 2012 Zjazd 4 (I-S4): 10-12 luty 2012 Zjazd 5 (I-S5): 16-18 marzec 2012 Zjazd 6 (I-S6): 13-15 kwiecień 2012 Zjazd 7 (I-S7): 11-13 maj 2012 Zjazd 8 (I-S8): 15-17 czerwiec 2012 (Egz.) Powyższe terminy mogą ulec zmianie w wyniku trudności organizacyjnych, lecz nie w trakcie trwania roku akademickiego. Sytuacjami mogącymi wpłynąć na zmianę terminarza zjazdów w trakcie trwania roku szkolnego są jedynie sytuacje wyjątkowe, jak strajk, wojna, kataklizmy, poważna choroba wykładowcy. 22