Szkoła FICO. FICO INFORMATOR 2

Transkrypt

1

2 Szkoła FICO Flanders International College of Osteopathy (FICO) to szkoła osteopatii, która od ponad 20 lat uznawana jest za renomowane centrum kształc enia osteopatycznego. Jedynym wymogiem, aby rozpocząć edukację w szkole, jest posiadanie dyplomu fizjoterapeuty (lic., mgr) lub dyplom lekarski. Szkoła FICO posiada wizję - nie zależy nam na dużej liczbie studentów, lecz na najwyższej jakości kształcenia. Szkoła powstała pod koniec lat 80-tych. Na początku lat 90-tych wśród kadry starszych wykładowców pojawiły się między innymi takie nazwiska jak Daryl Herbert, dr Steven Sandler, Collin Dove, Anna Reeve, Jean-Michel Lamy oraz wielu innych. FICO rozpoczęło ścisłą współpracę z British School of Osteopathy (BSO, Londyn) na bazie której oparło swój obecny program nauczania. Będąc studentem FICO sięgasz do europejskich korzeni osteopatii a także przyswajasz najnowsze koncepcje pracy z organizmem ludzkim. Idziemy w przyszłość nie zapominając o przeszłości. 2

3 Informator Spis Treści Czym jest osteopatia? 4 Koncepcja osteopatyczna 5 Andrew Taylor Still - lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej 6 Pierwsze szkoły osteopatii 7 Dlaczego warto studiować i stać się osteopatą? 8 Akredytacja programu nauczania i dyplomów FICO 9 European Federation of Osteopaths (E.F.O.) 10 Osteopathic European Academic Network (OsEAN) 11 Program nauczania FICO 12 Program integracji modularnej 13 Harmonogram godzinowy zjadu 14 Moduł strukturalny - opis, program merytoryczny, harmonogram czasowy Moduł czaszkowo-wisceralny - opis, program merytoryczny, harmonogram czasowy Egzaminy i praca dyplomowa 21 Możliwości dalszego rozwoju

4 Czym jest Osteopatia? Słowo osteopatia... Słowo "osteopatia" składa się z dwóch greckich określeń: "osteon" i "patos", które można dosłownie przetłumaczyć jako "kości" i "zaburzenia". Musimy jednak dodać, że dosłowne tłumaczenie z pewnością nie obejmuje wszystkich aspektów osteopatii. Definicja Definicja osteopatii opisana w 1992 roku przez GCRO (General Council and Register of Osteopaths, pol.: Generalną Radę i Rejestr Osteopatów) w Anglii: Osteopatia jest charakterystyczną profesją opieki zdrowotnej, która ułatwia realizację zintegrowanego zdrowotnie funkcjonowania jednostki, poprzez przywracenie, utrzymywanie i poprawę homeostazy układu nerwowo-mięśniowo-szkieletowego, ocenę i leczenie za pomocą badania palpacyjnego i interwencji manualnej, uzupełnionych o edukację w koncepcji zdrowego trybu życia. Uznaje ona prymat zależności terapeutycznej i opiera się na zasadach sformułowanych po raz pierwszy przez Andrew Taylor Still a. Osteopatię można opisać jako... Niezależny i odróżniający się zawód w zakresie opieki zdrowotnej, który przyczynia się do poprawy standardu życia, poprzez skupienie się na przyczynach problemu oraz poprzez dążenie do eliminowania uszkodzeń pierwotnych. Przywracanie, utrzymywanie i zwiększanie homeostazy (równowagi ogólnej): oznacza to, pobudzanie ogólnych zdolności człowieka do samo-regulacji i samo-zdrowienia. Techniki stosowane na układzie nerwowo - mięśniowo - szkieletowym: wnętrze odbudowywane od zewnątrz. Techniki manualne: osteopata wykorzystuje wyłącznie swoje ręce, tak do badania klinicznego, jak i w celu leczenia. Zgodnie z regułami dr A.T. Still a: Ruch to życie, nic nie jest nieruchome wszystko porusza się w pewien subtelny sposób. 4

5 Koncepcje oddziaływania Koncepcja Osteopatyczna Odnosząc się do wcześniejszej publikacji, GCRO stwierdziło w 1993 roku, iż ludzkie ciało jest jednostką funkcjonalną: wzajemne relacje pomiędzy układami organizmu są tak duże, że żaden z nich nie może być traktowany osobno. Struktura i funkcja są wzajemnie powiązane: Integralność strukturalna ciała jest odzwierciedleniem stanu zdrowia danej osoby. Zmiany w funkcji mogą prowadzić do zmian w strukturze. Zmiany w strukturze będą powodować zmiany w funkcji. Organizm ludzki posiada wiele mechanizmów kompensacyjnych, które dostosowują zmiany strukturalne/funkcjonalne bez konieczności zakłócania mechanizmów samo-zdrowienia. Ludzkie ciało ma naturalną zdolność samozdrowienia. Ludzkie ciało ma naturalną zdolność samozdrowienia. Kiedy własne mechanizmy zdrowienia są utrudnione, może dojść do powstania zaburzeń. Mechanizmy samo-zdrowienia są uzależnione od skuteczności szlaków nerwowych i układu krążenia. Utrata lub zmniejszenie tych swoistych mechanizmów samo-gojenia się może doprowadzić do stanu patologicznego, którego prekursorem jest stan pre-patologiczny. Leczenie osteopatyczne interweniuje głównie na etapie przed-patologicznym, ale ma również miejsce na etapie patologicznym, w celu pobudzenia swoistych mechanizmów samozdrowienia poprzez równoważenie relacji strukturalno-funkcjonalnych. 5

6 Andrew Taylor Still Lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej Sztuka osteopatii rozpoczyna się od historii jednego z najwspanialszych wizjonerów medycyny ostatnich stuleci. Andrew Taylor Still urodził się w 1828 roku w Virginii (USA). Był synem wędrownego kaznodzieji-metodysty, który wspierał swoją rodzinę farmą i praktyką lekarską. Sześć lat później ojciec A.T. Stilla przeniósł się wraz z rodziną do Tenesee. Edukacja Stilla miała typowy charakter, jak na ówczesne czasy - Still uczęszczał do szkół wiejskich, gdzie utrzymywano dużą dozę dyscypliny oraz czytania, pisania i arytmetyki.uczęszczał także do lokalnych akademii, lecz jego edukacja była kilkukrotnie przerywana ze względu na wędrowny styl pracy ojca. W 1837 jego rodzina przeniosła się do Missouri, a później do Kansas w Najprawdopodobniej w latach A.T. Still ukończył jedną z akademii. Jego ojciec był misjonarzem indian Shawnee, co pozwoliło Stillowi uzyskać od wodza pozwolenie na badania anatomiczne zwłok. W 1859 roku zmarła jego żona. W latach Still służył jako sanitariusz w oddziałach Union Army, a także silnie przeciwstawiał się niewolnictwu. W 1862 roku Still w randze majora służył jako chirurg wojskowy w 21 Pułku Kansas. Zajmował się głównie chirurgią kręgosłupa i jamy brzusznej. Jego instrumentarium do dziś można oglądać w Smithsonian Institute w Waszngtonie. Po wojnie Still wrócił do domu, lecz los nie był mu przychylny - troje z czworga dzieci z pierwszego małżeństwa zmarło na zapalenie opon rdzenia. Krótko później dziecko z drugiego małżeństwa zmarło na zapalenie płuc. Wszystkie te wydarzenia, wojna i obraz śmierci i dużej bezradności medycyny popchnęły Stilla w kierunku dalszego kształcenia się. W latach stabilizował swoją praktykę lekarską oraz uczęszczał do Kansas City School of Physicians and Surgeons, lecz niestety program i sposób nauczania był dla niego nie do przyjęcia - nie wrócił nawet po odebranie dyplomu. Jego praktyka opierała się głównie na manipulacjach stawów kręgosłupa i pracy odruchowej, którymi obejmował prawie wszystkie zespoły chorobowe. Pomimo jego sukcesów terapeutycznych postrzegany był jako medyczny heretyk, szalony znachor, głównie przez swoje niekonwencjonalne poglądy i godziny spędzany przy książkach. Jego metody pracy nie były wtedy wytłumaczalne naukowo, co rodziło dużą niechęć i brak chęci szerszego przyjrzenia się jego koncepcji. W 1873 roku był bardzo bliski śmierci z powodu poważnej infekcji płuc. Krótko po wyzdrowieniu zdecydował się wyjechać do Kirksville w Missouri, gdzie rozpoczął stałą praktykę lekarską. Tam właśnie doceniono go po raz pierwszy, gdy w trakcie epidemii zakaźnej biegunki (często śmiertelnej w wyniku odwodnienia) uratował wiele ludzkich istnień, nie wykorzystując przy tym żadnych środków farmaceutycznych. Mimo to nadal uważano go za ekscentryka, aż do momentu, gdy wyleczył sparaliżowaną córkę prominentnego Presbyteriana. 6

7 Andrew Taylor Still Lekarz, wizjoner, twórca filozofii osteopatycznej Pierwsze szkoły osteopatii W 1874 roku dr Andrew Taylor Still ogłosił światu powołanie do życia nowej dziedziny medycyny, którą nazwał osteopatią. Swoją koncepcję przedstawiał zawsze jako reformację i uzupełnienie medycyny konwencjonalnej, a nie jako system alternatywny. W latach 1880-tych kontynuował badania i rozwój osteopatii oraz starał się nauczać jej innych. Dnia 1 listopada 1892 roku otworzona została American School of Osteopathy. Pierwszy rocznik liczył sobie 11 studentów, a wśród nich byli pacjenci, przyjaciele rodziny oraz synowie Stilla. Rewolucyjne myślenie Stilla wyrażało się także w podejściu do edukacji - w pierwszej klasie znalazlo się 5 kobiet, które w tamtych czasach nie miały prawa do studiowania. Still uważał, że kobieta może być lepszym osteopatą niż mężczyzna. Pierwsza klasa szkoły osteopatii w Kirksville wykonała ponad zabiegów terapeutycznych - osteopatia rosła w siłę głównie dzięki swojej efektywności, a koncepcja oddziaływania stawała się co raz popularniejsza i szerzej akceptowana. Pierwsze dyplomy osteopatyczne ASO wydane zostały 4 marca 1894 roku. Wśród uczniów Stilla, którzy dalej rozwijali osteopatię oraz pokrewne koncepcje i nauki znaleźli się J.Hubbard Bolles, William Smith, John M. Littlejohn, W.G.Sutherland, D.D.Palmer (twórca koncepcji chiropraktyki). W 1917 roku Dr John Martin Littlejohn D.O. zaożył w Londynie pierwszą europejską szkołę osteopatii - British School of Osteopathy (BSO). Dr Littlejon był bezpośrednim uczniem dr A.T.Stilla, a także jednym z pierwszych, którzy przywieźli myśl osteopatyczną do Europy. Pierwsze dyplomy D.O. w Wielkiej Brytanii wydano w 1925 roku. Obecnie szkoła znajduje się w Londynie przy Borough High Street, a FICO blisko współpracuje z jej starszymi wykładowcami. 7

8 Dlaczego warto studiować i stać się Osteopatą? Co wyróżnia FICO? Modułowy system nauczania w połączeniu z integrowaniem wszystkich trzech filarów - strukturalnego, wisceralnego i czaszkowego - podczas wszystkich 5 lat nauczania. Stabilne czesne - podstawą każdego rozwoju jest konkurencyjność. Od początku istnienia FICO w Polsce, czesne wynosiło PLN i pomimo zmian w podatku VAT - z 0% na 23% - szkoła FICO pozostała przy tej samej kwocie rocznej - bez jakichkolwiek opłat dodatkowych FICO wyznaje zasadę, iż szkoła istnieje dla studentów, a nie studenci dla szkoły. Duża liczba godzin praktycznych, w tym także sesje powtórkowe, podczas których ćwiczone są wcześniej nauczane techniki, jak i wyjaśniane wszelkie pytania i niejasności studentów w kontekście praktyki, teorii i zagadnień klinicznych. Nowoczesne podejście do systemu kształcenia - FICO opiera swój model nauczania o wielowymiarowy i różnorodny sposób prezentowania zagadnień, w tym w pełni ilustrowane skrypty akademickie, atlasy anatomii 3D, wsparcie platformą on-line oraz materiałami video (DVD). Profesjonalne wyposażenie sal szkoleniowych - efektywna nauka musi być wspierana profesjonalnymi rozwiązaniami technicznymi - elektryczne i stabilne leżanki, system multimedialny i audio, itp. Możliwość rejestrowania zajęć - studenci FICO mogą rejestrować wszystkie zajęcia teoretyczne i praktyczne w formatach audio, video i zdjęć. Jedynym warunkiem jest nie umieszczanie owych nagrań w internecie (np.: YouTube, FaceBook, Vimeo, itp.) Osteopata Osteopata to diagnosta i terapeuta, który określa strukturalny i funkcjonalny problem pacjenta w oparciu o kanony medycyny klasycznej oraz filozofię osteopatyczną. Osteopata jest niezależnym i odrębnym zawodem z zakresu opieki zdrowotnej, znacznie różniącym się od fizjoterapii, terapii manualnej, czy klasycznej koncepcji medycznej. Osteopata jest w wielu krajach specjalistą pierwszego kontaktu z pacjentem. Oznacza to, iż spoczywa na nim szczególny obowiązek opieki zdrowotnej, która opiera się nie tylko na prowadzeniu leczenia, lecz także współpracy międzydyscyplinarnej z pozostałymi dziedzinami medycznymi. Osteopata ma obowiązek prowadzić terapię pacjenta samodzielnie oraz w razie potrzeby w porozumieniu z zespołem opieki zdrowotnej, aby zapewniać najwyższy standard usługi medycznej oraz bezpieczeństwa pacjenta. W 2010 roku organy Unii Europejskiej rozpoczęły prace nad regulacją prawną zawodu osteopaty. 8

9 Akredytacja Dotycząca programu nauczania oraz dyplomów FICO Flanders International College of Osteopathy jest szkołą kształcącą w kierunku osteopatycznym, której program nauczania akredytowany jest przez nadrzędne organizacje osteopatyczne w Europie. E.F.O. European Federation of Osteopaths Absolwenci FICO, którzy obronili prace dyplomowe i uzyskali tytuł Dyplomowanego Osteopaty (D.O.) są rozpoznawani i uznawani w wielu krajach Europy, między innymi dzięki przynależności do E.F.O. - nadrzędnej organizacji zawodowej osteopatów w Europie. Absolwenci rozpoznawani są także przez G.N.R.P.O. (Group of National Representative Professional Osteopaths), UVO (Unie von Osteopaten), BVO/SBO (Belgische Academie voor Osteopathie/Belgische Vereniging voor Osteopathie), NRO (Nederlands Register voor Osteopathie), NVO (Nederlandse Vereniging Osteopathie). OSEAN Osteopathic European Academic Network FICO jest pełnoprawnym członkiem OSEAN - organizacji zrzeszającej europejskie szkoły osteopatyczne, które spełniają najwyższe standardy nauczania. Akredytacja OSEAN oznacza, iż program nauczania FICO jest zgodny z wytycznymi Procesu Bolońskiego, który obecnie dotyczy wszystkich akademii i uniwersytetów w Europie. Lloyd s Register FICO posiada także wysoko ceniony w Europie znak jakości Lloyd s Register, jako jedna z niewielu szkół osteopatycznych. 9

10 E.F.O. European Federation of Osteopaths E.F.O. jest nadrzędną, parasolową organizacją europejską, która zrzesza narodowe organizacje osteopatyczne. Dyplomy FICO są akredytowane przez E.F.O., w tym także uzyskane na polski wydziale szkoły. W chwili obecnej nie istnieje regulacja prawna zawodu osteopaty w Polsce. Podobnie jest w wielu innych krajach Europy. Jedynie Wielka Brytania i Francja posiadają dobrze uregulowany stan prawny zawodu osteopaty. Trwają obecnie prace, prowadzone przez E.F.O. (European Federation of Osteopaths) oraz FORE (Forum for Osteopathic Regulation in Europe) nad Europejskim Standardem Osteopatycznym (European Standard of Osteopathy), w tym także kryteriami kształcenia osteopatycznego. Dokumenty opracowywane są w porozumieniu z Europejskim Komitetem Standaryzacyjnym (European Committee of Standardisation), który po zakończeniu prac nad standardami przedstawi projekty regulacji prawnych władzom Unii Europejskiej. Pamiętajmy, iż osteopata to niezależny specjalista pierwszego kontaktu, który samodzielnie diagnozuje i leczy pacjenta, pamiętając jednak o ograniczeniach swojej profesji oraz współpracy międzydyscyplinarnej - najważniejszy jest pacjent i jego bezpieczeństwo. 10

11 OsEAN Osteopathic European Academic Network OsEAN to organizacja non-profit z siedzibą w Wiedniu, której celem jest zrzeszanie osteopatycznych organizacji edukacyjnych (szkół), posiadających wspólne cele: Stworzenie określonego i ustandaryzowanego modelu edukacji osteopatycznej. Posiadanie wspólnego ciała reprezentującego europejskie ośrodki edukacji osteopatycznej w kontekście standaryzacji kształcenia. Tworzenie i prowadzenie współpracy i innowacji w szkołach członkowskich w zakresie adminisracji, edukacji, badań i usług. Ustalenie wspólnych ram badawczych Rozwój komunikacji naukowej i akademickiej - kluczowych dla rozwoju osteopatii, jako niezależnej i ściśle rozpoznawanej profesji sektora opieki zdrowotnej. Rozpoznanie edukacji osteopatycznej na poziomie akademickim. Ustalenie wysokich standardów nauczania, także pod względem audytu kadr wykładowców. Delegaci FICO biorą czynny udział w tworzeniu owych standardów, a także podpisują się pod każdym z wyżej wymienionych punktów. Obecnie - po uzyskaniu stopnia DO, absolwenci FICO mają możliwość kontynuacji nauki na Dresden International University (Niemcy) w celu uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich: BSc(Ost) i MSc(Ost). 11

12 FICO Program Nauczania Flanders International College of Osteopathy (FICO) naucza w modelu osteopatii brytyjskiej. Jest to najstarszy model osteopatyczny w Europie, którego początki sięgają 1912 roku oraz samego Johna Martina Littlejohn a - założyciela British School of Osteopathy. Zgodnie z wytycznymi E.F.O., O.S.E.A.N oraz Procesem Bolońskim, FICO oferuje 5-letni system zaocznego szkolenia osteopatycznego. Każdego roku odbywa się 9 zjazdów, w pełni 3 dniowych. Każdy zjazd rozpoczyna się w piątek o godzinie 8.00 i kończy w niedzielę o godzinie W piątek i sobotę zajęcia odbywają się do godziny Struktura Pełne 5-letnie studia osteopatyczne prowadzone przez FICO Polska prowadzone są w systemie integracji trzech głównych filarów osteopatii, na które składają się: moduł strukturalny, czaszkowy oraz wisceralny. Dzięki takiemu systemowi kształcenia, studenci łatwiej dokonają integracji wiedzy i umiejętności wszystkich trzech filarów osteopatii. Każdy zjazd składa się z 14 bloków dydaktycznych (33 g.d.). Każdy rok składa się z 9 zjazdów (ogółem: 297 g.d.) Cały program nauczania składa się z 5 lat nauki (ogółem: 1485 g.d., w tym zajęć teoretyczno-praktycznych 1315 g.d. oraz 170 g.d. konsultacyjno-egzaminacyjnych). Uczestnicy Uczestnikiem szkolenia osteopatycznego w FICO Polska może być osoba, która posiada uprawnienia zawodowe fizjoterapeuty i/ lub lekarza medycyny. 12

13 Program Modularny oraz Integracja Integracja modułów w FICO Polska służy usystematyzowaniu wiedzy jak i nauczeniu podejścia osteopatycznego. Na każdym, z 5 lat studiów, wszystkie trzy podstawowe filary będą się przeplatać, aby dać jak najszerszy obraz, potrzebny do diagnostyki i leczenia pacjenta. Modularny system nauczania FICO nie oznacza uczenia się wszystkich 3 filarów osteopatii osobno i w oderwaniu od siebie. Wszystkie koncepcje pracy osteopatycznej są płynnie ze sobą łączone, aby student kończący szkołę potrafił integrować swoją wiedzę teoretyczną i praktyczną. Moduł Strukturalny W trakcie tych zajęć wykładane są przede wszystkim zagadnienia teoretyczne i praktyczne w kontekście systemu szkieletowomięśniowo-nerwowego. Jednak już od pierwszego roku studiów przedstawiane są podstawowe elementy osteopatii wisceralnej i czaszkowej, które wiążą się z omawianymi tematami strukturalnymi. Moduł Czaszkowo-Wisceralny P rzedstawia zagadnienia z zakresu diagnozowania i leczenia osteopatycznego dysfunkcji i schorzeń natury trzewnej, limfatycznej, krwionośnej, hormonalnej, twarzowo-czaszkowo-szczękowej oraz czaszkowo-krzyżowej. Program przeplata zagadnienia wisceralne i czaszkowe, wiążąc je tematycznie. Prócz tego - w trakcie studiów - wykładowcy integrują wiedzę strukturalną z problematyką i terapią wisceralną i czaszkową. S W C Integracja wszystkich trzech filarów osteopatii jest kluczem zrozumienia filozofii osteopatycznej... Człowiek jest integralną całością - każdy układ uzależniony jest od pozostałych... 5 Lat Integracji Osteopatycznej Praca Dyplomowa 13

14 Harmonogram Godzinowy Zjazdu Piątek Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Lunch 70 min Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Sobota Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Lunch 70 min Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Niedziela Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min Brunch 30 min Sesja min Przerwa kawowa 10 min Sesja min 14

15 Moduł Strukturalny Charakter programu Terapia strukturalna to przede wszystkim szeroko rozumiana terapia manualna. Osteopata używa wyłącznie rąk w celu przeprowadzenia badania klinicznego, jak i terapii. Celem jest odnalezienie i leczenie ograniczeń ruchomości w całym ciele człowieka. Podczas modułu strukturalnego wykładane są techniki mobilizacji i manipulacji stawów i tkanek miękkich wszystkich rejonów ciała. W przypadku, gdy staw traci swą naturalną ruchomość, prowadzi to w rezultacie do powstawania jednej lub więcej kompensacji w tkankach i/lub stawach okalających. Ze względu na jednolity charakter układu nerwowomięśniowo- szkieletowego, zjawisko to nie tylko będzie dotyczyło wszystkich stawów, ale także spowoduje, że kompensacje będą wpływały na siebie na wzajem. Jeden z naszych kolegów jest międzynarodowo uznanym wykładowcą krótkodźwigniowych technik manipulacyjnych. Nasza szkoła, jako jedna z niewielu w Europie, kontynuuje nauczanie tych technik ze względu na ich dokładność, a w szczególności na bardzo duże bezpieczeństwo pacjenta. Obok wyszkolonych przez nas nauczycieli, części praktyczne prowadzą renomowani wykładowcy z najstarszych szkół brytyjskich. Moduły wspierane są przetłumaczonymi na język polski podręcznikami, zawierającymi ilustracje i opis każdej techniki. Zdecydowaliśmy się przykładać maksimum uwagi do praktycznej strony procesu nauczania. Osteopata na podstawie informacji uzyskanych podczas wywiadu oraz badania klinicznego, rozpatruje dolegliwości pacjenta pod względem trzech wspomnianych powyżej układów. Dzięki temu logiczne wytłumaczenie dysfunkcji opiera się na całościowym spojrzeniu na indywidualnego pacjenta tym jest właśnie podejście holistyczne. Integracja Ruch w koncepcji osteopatycznej rozpatrywany jest pod względem trzech aspektów - szkieletowo-mięśniowo-nerwowego, wisceralnego i czaszkowo-krzyżowego. Dlatego też, wiedza i umiejętności nabyte podczas modułu strukturalnego są płynnie kojarzone i integrowane z wiedzą z zakresu osteopatii wisceralnej i czaszkowej. 15

16 Moduł Strukturalny Przedmioty teoretyczne Anatomia strukturalna Anatomia palpacyjna Metodologia biomechaniki Patologia kliniczna Radiologia Diagnostyka kliniczna i semiologia Neurologia Przedmioty praktyczne Stawowe techniki manipulacyjne - HVLA: krótkodźwigniowe, dźwignia kombinowana, bezpieczne techniki długodźwigniowe Stawowe techniki mobilizacji - artykulacji: krótkodźwigniowe, dźwignia kombinowana, bezpieczne techniki długodźwigniowe, techniki bezpośrednie, pośrednie i funkcjonalne Techniki harmoniczne i rytmiczne: nakierowane na układ stawowy, mięśniowo-powięziowy, naczyniowy i limfatyczny Techniki tkanek miękkich - w tym: stretching, ugniatanie, wibracje, techniki energizacji mięśni, techniki rozluźniania pozycyjnego i powięziowego, techniki mięśniowo-powięziowe, nerwowomięśniowe, terapia punktów spustowych, etc. Techniki neuromobilizacji: w oparciu o koncepcje osteopatyczne, a także Butler a i Shacklock a Krótkodźwigniowe techniki manipulacyjne HVLA Są to techniki posługujące się jednorazowym użyciem siły o dużej prędkości i niskiej amplitudzie. Celem ich działania jest zastosowanie ukierunkowanej siły na specyficzny punkt, obszar lub strukturę. Dla wykonania technik pchnięcia, osiągnięcie krańcowego zakresu ruchu zazwyczaj nie jest konieczne. Większość technik manipulacyjnych, nauczanych w FICO to techniki krótkodźwigniowe, w których impuls końcowy nie jest wykonywany w punkcie końcowego zakresu ruchu. Poprzez kombinację licznych komponentów tworzy się bowiem barierę, nie będącą barierą fizjologiczną, a raczej wymuszonym zakończeniem ruchu. W celu zbudowania bariery zabiegowej wykorzystuje się liczne kierunki kompresji i ogniskowania na segment oraz trójprzestrzenne pozycjonowanie stawu. Dzięki temu, uzyskana bariera znajduje się w pośrednim ustawieniu powierzchni stawowych. Powoduje to, że impuls końcowy przełamuje barierę będącą daleko od końcowego zakresu ruchu. Bariera ruchowa stawu dobrze przygotowanego do wykonania zabiegu, daje charakterystyczne odczucie potencjalnego lub dynamicznego napięcia. W przypadku stawów kręgosłupa stosuje się dźwignię podstawową i dźwignie drugorzędowe. Dźwignią podstawową jest najczęściej impuls do rotacji, skłonu bocznego, przesunięcia lub trakcji, natomiast dźwignie drugorzędowe to kompresja, zgięcie/ wyprost, skłon boczny, przesunięcie AP i przesunięcia boczne. Olbrzymią zaletą technik krótkodźwigniowych jest fakt, iż są one bardzo bezpieczne dla pacjenta. Szkoła FICO jest jedyną szkołą osteopatyczną w Polsce i jedną z kilku w Europie, w których techniki manipulacyjne prawie w całości wykładane są według opisanej powyżej metodyki. 16

17 Moduł Strukturalny Zagadnienia I Roku Kręgosłup Lędźwiowy Kość Krzyżowa Staw Krzyżowo-Biodrowy Staw Biodrowy Staw Kolanowy Staw Skokowy Stopa Zagadnienia III Roku Środkowy Kręgosłup Szyjny Dolny Kręgosłup Szyjny Żebra I-II Żebra XI-XII Kręgosłup piersiowy TH11-TH12 Górny Kręgosłup Szyjny Kompleks OAA Segmenty Przejściowe (C/Th, Th/L, L/S) Zagadnienia II Roku Zagadnienia IV i V Roku Kręgosłup Piersiowy Żebra III-X Stawy Obojczyka Staw Ramienny Staw Łokciowy Nadgarstek Ręka Powtórka materiału z lat I-III 17

18 Moduł Czaszkowy Moduł Wisceralny Charakter zagadnień wisceralnych W obrębie holistycznej koncepcji osteopatycznej, terapia wisceralna składa się ze studiowania i leczenia narządów wewnętrznych wraz z ich specyficznym układem więzadłowym i powięziowym. Kiedy dany narząd wewnętrzny traci swą swobodę ruchu, dochodzi także do zaburzenia jego funkcji, w wyniku czego pacjent może zacząć zgłaszać różne dolegliwości. W trakcie wisceralnego roku akademickiego, FICO oferuje możliwość poznania szczegółowej wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii układu wisceralnego, a także odpowiednich metod badania klinicznego i palpacji w celu wnikliwego zrozumienia patologii trzewnej. Terapia polega na specyficznych sekwencjach delikatnych i miękkich technik, które ukierunkowane są pośrednio lub bezpośrednio na problem pacjenta. Program nauczania zawiera także najnowszą wiedzę z zakresu żywienia, dzięki czemu terapię będzie można wzbogacić także w tym zakresie. Osteopatia wisceralna jest częścią całego systemu osteopatycznego, obejmując: Studia nad narządami wewnętrznymi i jelitami w kontekście anatomicznym, fizjologicznym i patologicznym oraz w odniesieniu do osteopatii czaszkowo-krzyżowej i strukturalnej. Studia nad systemem podtrzymującym (powięziowym) i więzadłowym trzewi. Studia nad ruchomością i utratą ruchomości (fiksacją wisceralną) narządów wewnętrznych, także pod względem wywieranego efektu na globalną strukturę ciała. Studia nad ruchomością i utratą ruchomości (fiksacją wisceralną) narządów wewnętrznych, także pod względem wywieranego efektu na globalną strukturę ciała. Studia nad ruchomością i utratą ruchomości (fiksacją wisceralną) narządów wewnętrznych, także pod względem wywieranego efektu na globalną strukturę ciała. Studia w zakresie delikatnych mobilizacji strukturalnych i funkcjonalnych trzewi, technik odruchowych, korekcji odżywiania i ogólnej higieny życia w celu przywracania właściwej ruchomości narządów wewnętrznych. W trakcie 8 zjazdów przekazane będą podstawy teoretyczne i techniki manualne koncepcji wisceralnej. W rezultacie studenci otrzymują głęboką wiedzę terapeutyczną w zakresie obszernej koncepcji holistycznej, dzięki której satysfakcja i sukces zawodowy staną przeciw suchej teorii. Charakter zagadnień czaszkowych Jest to leczenie struktur czaszkowych oraz znajdujących się w środku i powiązanych z nimi tkanek. Jest to terapia obejmująca tak strukturę, jak i funkcję, przez co wpływa ona na różne tkanki w całym ciele pacjenta. Ciało ludzkie zbudowane jest z trylionów komórek. Grupy komórek o tej samej lub podobnej funkcji budują tkanki, takie jak mięśniowa lub kostna, opony układu nerwowego, czy narządy wewnętrzne. Każda tkanka ludzkiego organizmu posiada określone zadanie; w celu wykonania tego zadania, komórki potrzebują substancji odżywczych. Za zaopatrzenie w substancje odżywcze, jak i usuwanie produktów przemiany materii odpowiadają układy transportujące: nasze tętnice, żyły i układ limfatyczny. Każde ludzkie istnienie posiada wewnętrzną siłę, zwaną homeostazą, której celem jest zapewnienie optymalnego stanu zdrowia oraz samoobrony i adaptacji, dzięki którym możliwe jest przezwyciężenie każdego rodzaju uszkodzenia, czy dysfunkcji. 18

19 Moduł Czaszkowy Moduł Wisceralny Każde ludzkie istnienie posiada wewnętrzną siłę, zwaną homeostazą, której celem jest zapewnienie optymalnego stanu zdrowia oraz samoobrony i adaptacji, dzięki którym możliwe jest przezwyciężenie każdego rodzaju uszkodzenia, czy dysfunkcji. Systemem kontrolującym tę zdolność jest układ neurowegetatywny lub inaczej autonomiczny układ nerwowy. System ten reguluje równowagę temperatury ciała, hormonów, ciśnienia krwi, rytmu serca, płynów, minerałów oraz poziom cukru. W ten sposób jest on zdolny do zapewnienia warunków utrzymania i odzyskiwania stanu zdrowia. Najważniejsze ośrodki (jądra) znajdują się w ludzkim mózgu, a dokładniej w śródmózgowiu, pniu mózgu i rdzeniu kręgowym. Czaszka składa się z 26 kości, w tym kości gnykowej i kości ucha. Każda z tych kości posiada pewien stopień elastyczności. Trauma, kurcz mięśni szyj lub żuchwy mogą doprowadzić do zaburzenia ruchomości wspomnianych kości czaszki. Zaburzenie to może negatywnie wpłynąć na układ krążeniowy w obrębie czaszki (płyn mózgowordzeniowy, krążenie tętnicze i żylne), a więc także na układ kontrolujący, utrzymujący i przywracający optymalny stan zdrowia. Terapia czaszkowa jest leczeniem struktur i funkcji samej czaszki i powiązanych z nią tkanek. Poszczególne kości czaszki mają zdolność do przesuwania się i naprężania w różnych kierunkach w obrębie szwów. Wewnątrz czaszki ruch ten przekłada się na opony mózgowe. Swoboda ruchu przenosi się na opony rdzenia kręgowego przez otwór wielki czaszki, aby na końcu osiągnąć kość krzyżową. Ten nieprzerwany rytmiczny ruch może wpływać na pozostałe struktury i funkcję ludzkiego ciała. Techniki czaszkowe stosuje się w celu przywrócenia właściwej elastyczności danych kości czaszki, aby poprawić cyrkulację płynu mózgowego oraz aby stymulować układ neurowegetatywny, zawiadujący procesami całego ciała. Obok przywracania właściwej ruchomości i elastyczności stawów, tkanek miękkich i trzewi, poprawa elastyczności w obrębie kości czaszki staje się silnym narzędziem terapeutycznym w zakresie wszystkich możliwości leczenia. Integracja Ruch w koncepcji osteopatycznej rozpatrywany jest pod względem trzech aspektów - szkieletowo-mięśniowo-nerwowego, wisceralnego i czaszkowo-krzyżowego. Dlatego też, wiedza i umiejętności nabyte podczas modułu czaszkowo-wisceralnego są płynnie kojarzone i integrowane z wiedzą z zakresu osteopatii strukturalnej. 19

20 Moduł Czaszkowy Moduł Wisceralny Zagadnienia Wisceralne Rok I Gardło Przełyk Krtań Żołądek Fizjologia Rok II Jelito cienkie Jelito grube Fizjologia Rok III Trzustka Śledziona Fizjologia Rok IV Płuca Serce Nerka Pęcherz moczowy Moczowody Układ rozrodczy damski Układ rozrodczy męski Rok V Neurologia wisceralna Fizjologia Zagadnienia Czaszkowe Rok I Historia, filozofia i koncepcja craniosacralna w osteopatii Rok II Historia, filozofia i koncepcja craniosacralna w osteopatii Rok III Badanie kliniczne mózgoczaszki Patologia mózgoczaszki Anatomia i palpacja czaszki Rok IV Badanie kliniczne mózgoczaszki Patologia mózgoczaszki Anatomia i palpacja czaszki Techniki czaszkowe mózgoczaszki Rok V Badanie kliniczne mózgoczaszki Badanie kliniczne trzewioczaszki Patologia mózgoczaszki Patologia trzewioczaszki Anatomia i palpacja czaszki Techniki czaszkowe mózgoczaszki Techniki czaszkowe trzewioczaszki 20

21 Praca Dyplomowa Pracę dyplomową pisze się po 5 latach edukacji, pod okiem wybranego promotora. Proces uzyskania dyplomu W FICO proces uzyskania Dyplomu Osteopaty (DO) polega pierw na sukcesywnym zdawaniu egzaminów końcowych każdego roku kształcenia, po czym odbywają się egzaminy końcowe - teoretyczny i kliniczny. Pomyślnie zdane egzaminy końcowe oznaczają uzyskanie absolutorium. Po zakończeniu 5 lat edukacji oraz uzyskanym absolutorium, absolwenci przystępują do pisania tezy dyplomowej, którą konsultują wraz ze swoim promotorem (ten etap jest bezpłatny), a następnie po zakończeniu pracy, przystępują do obrony. Po pomyślnie obronionej pracy dyplomowej, absolwent otrzymuje Dyplom Osteopaty (DO). PODSUMOWANIE Zdane egzaminy końcowe z 5 lat Zdany końcowy egzamin teoretyczny i kliniczny (absolutorium) Napisanie i obronienie pracy dyplomowej Możliwości dalszego rozwoju... Edukacja w kierunku uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich FICO współpracuje z Dresden International University w Niemczech, dzięki czemu po uzyskaniu Dyplomu Osteopaty (DO - tytułu zawodowego), istnieje możliwość uzyskania międzynarodowych tytułów akademickich. BSc(Ost) - Bachelor of Science in Osteopathy 2 semestry skupiające się głównie na apektach pracy naukowej: analizy prac badawczych, projektowania i prowadzenia prac naukowych. Napisanie i obrona pracy dyplomowej na stopień BSc(Ost) MSc(Ost) - Master of Science in Osteopathy program składający się z 1 semestru po uzyskaniu BSc(Ost) skupiający się głównie na apektach pracy naukowej i klinicznej w szerszym aspekcie niż przy programie BSc: analiza prac badawczych, projektowanie i prowadzenie prac naukowych, ocena prac badawczych oraz superwizjach klinicznych Napisanie i obrona pracy dyplomowej na stopień MSc(Ost) 21