A U T O R E F E R A T

A U T O R E F E R A T Postępowanie habilitacyjne BARTOSZ HUDZIK Tytuł osiągnięcia naukowego OCENA WPŁYWU WYBRANYCH PARAMETRÓW KLINICZNYCH, ANGIOGRAFICZNYCH I LABORATORYJNYCH NA ROKOWANIE ODLEGŁE CHORYCH Z ZAWAŁEM SERCA Z UNIESIENIEM ST I CUKRZYCĄ III Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca Zabrze 2016 1

Spis treści 1. Imię i nazwisko... 4 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe / artystyczne - z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej... 4 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu... 4 4. Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.):... 6 A) Tytuł osiągnięcia naukowego/artystycznego... 6 B) Cykl publikacji... 6 C) Omówienie celu naukowego/artystycznego ww. pracy/prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania... 8 5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo - badawczych (artystycznych)... 17 5.1. Ocena punktowa całego dorobku naukowego dane bibliometryczne... 17 5.2. Pozostałe osiągnięcia naukowe... 18 5.2.1. Cykl prac poświęcony roli cytokin w chorobie wieńcowej... 18 5.2.2. Cykl prac poświęcony ostrym zespołom wieńcowym... 20 5.2.3. Cykl prac poświęcony zaburzeniom gospodarki wapniowo-fosforanowej u chorych z niewydolnością serca... 21 5.2.4. Prace kazuistyczne... 22 5.2.5. Prace poglądowe... 24 5.2.6. Listy do redakcji... 25 5.2.7. Uczestnictwo w pracach statutowych Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach... 25 6. Pozostała aktywność naukowa i organizacyjna zmierzająca do popularyzacji nauki... 26 6.1. Międzynarodowe i krajowe nagrody za działalność naukową... 26 6.2. Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach tematycznych... 27 6.3. Aktywny udział w międzynarodowych i krajowych konferencjach naukowych... 27 2

6.4. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji naukowych... 28 6.5. Członkostwo w międzynarodowych i krajowych organizacjach oraz towarzystwach naukowych... 29 6.6. Opieka naukowa nad studentami i lekarzami w toku specjalizacji i doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora pomocniczego... 29 6.7. Recenzowanie publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych... 29 3

1. Imię i nazwisko Bartosz Hudzik 2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe / artystyczne - z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz tytułu rozprawy doktorskiej Lekarz medycyny Śląska Akademia Medyczna (obecnie Śląskie Uniwersytet Medyczny) w Katowicach, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym. Dyplom nr 6256/Z z dnia 02.07.2003r. Specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi. Dyplom nr 0705/ 2010.2/505 z dnia 26.11.2010r. Doktor nauk medycznych Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu. Dyplom nr 4953 z dnia 28.09.2012. Tytuł rozprawy doktorskiej: Cukrzyca a wyniki leczenia świeżego zawału mięśnia sercowego u chorych z wielonaczyniową chorobą wieńcową Certyfikat samodzielnego operatora w zakresie interwencji wieńcowych (wydany przez Asocjację Interwencji Sercowo-Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego). Certyfikat nr O/222/2013z dnia 01.10.2013r. Specjalista w dziedzinie kardiologii Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi. Dyplom nr 0748/ 2015.2/185 z dnia 19.11.2015r. 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu 2006 do nadal Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu, III Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii SUM 2005 2006 Stowarzyszenie Transplantacji Serca w Warszawie, Koło w Zabrzu 4

2003 2004 staż podyplomowy, Szpital Nr 1 w Gliwicach Moje zainteresowanie kardiologią rozpoczęło się od III roku studiów. Aktywnie działałem w Studenckim Kole Naukowym przy III Katedrze i Oddziale Klinicznym Kardiologii SUM w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Wiedzę i umiejętności praktyczne zdobywałem także w trakcie indywidualnego toku studiów oraz programu Mistrz-uczeń z chorób wewnętrznych na III Katedrze i Oddziale Klinicznym Kardiologii SUM w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Wybitni nauczyciele służyli praktycznymi radami oraz podzielili się ze mną najcenniejszym doświadczeniem zarówno naukowym jak i klinicznym. Po zakończeniu stażu podyplomowego swoje losy zawodowe i naukowe związałem ze Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. W zakresie diagnostyki i technik terapeutycznych aktywnie uczyłem się w Pracowni Hemodynamiki Śląskiego Centrum Chorób Serca pod nadzorem doświadczonych kardiologów inwazyjnych. W 2009 roku otrzymałem certyfikat Sekcji Interwencji Sercowo-Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego na samodzielne wykonywanie inwazyjnych procedur diagnostycznych, a w 2013 roku otrzymałem certyfikat Sekcji Interwencji Sercowo- Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego na samodzielne wykonywanie inwazyjnych procedur terapeutycznych. Od 2009 roku naukowo współpracuję z Panią Prof. Barbarą Zubelewicz-Szkodzińską (Katedra i Oddział Chorób Wewnętrznych w Bytomiu, obecnie Zakład Profilaktyki Chorób Żywieniowozależnych w Bytomiu). Wynikiem tej współpracy jest cykl 11 prac poświęconych roli cytokin w chorobie wieńcowej. Klinicznie moje zainteresowania skupiają się na leczeniu chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi (wpływ terapii przeciwzakrzepowej, oporność na leki przeciwpłytkowe, 5

powikłania krwotoczne), diagnostyce i leczeniu chorych z trombofilią oraz diagnostyce chorych z guzami serca. 4. Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.): A) Tytuł osiągnięcia naukowego/artystycznego Ocena wpływu wybranych parametrów klinicznych, angiograficznych i laboratoryjnych na rokowanie odległe chorych z zawałem serca z uniesieniem ST i cukrzycą B) Cykl 5 publikacji sumaryczny współczynnik oddziaływania (IF) cyklu = 12,428; MNiSW = 110 1. Lekston A, Hudzik B, Szkodzinski J, Gasior M, Tajstra M, Kalarus Z, Szygula- Jurkiewicz B, Polonski L. Spontaneous reperfusion before intervention improves immediate but not long-term prognosis in diabetic patients with ST-segment elevation myocardial infarction and multivessel coronary artery disease. Cardiol J 2013;20:378 384 (IF 1,215; MNiSW 20) Wkład habilitanta 45%: planowanie badań, zebranie materiału do badań, analiza statystyczna, interpretacja wyników, napisanie manuskryptu. 2. Lekston A, Hudzik B, Hawranek M, Szkodzinski J, Gorol J, Wilczek K, Gasior M, Polonski L. Prognostic significance of mean platelet volume in diabetic patients with 6

ST-elevation myocardial infarction. J Diabetes Complications. 2014;28:652-7. DOI: 10.1016/j.jdiacomp.2014.05.002. (IF 3,005; MNiSW 20) Wkład habilitanta 45%: planowanie badań, zebranie materiału do badań, analiza statystyczna, interpretacja wyników, napisanie manuskryptu. 3. Hudzik B, Szkodzinski J, Gorol J, Niedziela J, Lekston A, Gasior M, Polonski L. Platelet-to-lymphocyte ratio is a marker of poor prognosis in patients with STelevation myocardial infarction and diabetes mellitus. Biomark Med. 2015;9:199-207. DOI: 10.2217/bmm.14.100 (IF 2,179; MNiSW 25) Wkład habilitanta 85%: planowanie badań, zebranie materiału do badań, analiza statystyczna, interpretacja wyników, napisanie manuskryptu. 4. Hudzik B, Szkodzinski J, Lekston A, Gierlotka M, Polonski L, Gasior M. Mean platelet volume-to-lymphocyte ratio: a novel marker of poor short- and long-term prognosis in patients with diabetes mellitus and acute myocardial infarction. J Diabetes Complications 2016; 30: 1097 1102 DOI: 10.1016/j.jdiacomp.2016.04.010. [Epub ahead of print] (IF 2,955; MNiSW 20) Wkład habilitanta 85%: planowanie badań, zebranie materiału do badań, analiza statystyczna, interpretacja wyników, napisanie manuskryptu. 5. Hudzik B, Szkodziński J, Hawranek M, Lekston A, Poloński L, Gąsior M. CHA 2 DS 2 - VASc score is useful in predicting poor 12-month outcomes following myocardial infarction in diabetic patients without atrial fibrillation. Acta Diabetol 2016 [in press] DOI: 10.1007/s00592-016-0877-6 (IF 3,074; MNiSW 20) Wkład habilitanta 85%: planowanie badań, zebranie materiału do badań, analiza statystyczna, interpretacja wyników, napisanie manuskryptu. 7

C) Omówienie celu naukowego/artystycznego ww. pracy/prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich ewentualnego wykorzystania Cukrzyca, w szczególności cukrzycy typu 2, stanowi jedno z największych zagrożeń dla zdrowia w XXI wieku. Szacuje się, że do roku 2030 aż 360 milionów ludzi na całym świecie będzie chorowało na cukrzycę. Choroba wieńcowa jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonu u chorych na cukrzycę. Do zwiększonej chorobowości i umieralności przyczyniają się także udar mózgu i choroba tętnic obwodowych (tzw. makroangiopatie). Jednak prawdziwy odsetek zgonów z powodu powikłań naczyniowych jest zaniżony poprzez rozbieżności w wypełnianiu aktów zgonu oraz występowania także powikłań spowodowanych mikroangiopatią (retinopatia, neuropatia nefropatia). Co najmniej dwie trzecie zgonów spowodowane jest chorobą układu sercowo-naczyniowego lub jej powikłaniami. Cukrzyca podwaja ryzyko wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego. Po zawale mięśnia sercowego, u pacjentów z cukrzycą obserwuje się zwiększoną umieralność w porównaniu do pacjentów bez cukrzycy. W Stanach Zjednoczonych, mimo że ogólny wskaźnik umieralności spowodowanej chorobą wieńcową zmniejszył się w ciągu ostatnich 20 lat, tendencja ta nie została odzwierciedlona w zmniejszeniu umieralności u pacjentów z cukrzycą. Szeroka dostępność technik interwencyjnych oraz farmakoterapii, jak również postęp w leczeniu powikłań towarzyszących zawałowi mięśnia sercowego przyczyniły się do redukcji umieralności chorych w ostrej fazie choroby i wyznaczyły rzeczywisty postęp w praktyce klinicznej. Niesatysfakcjonujące rokowanie wewnątrzszpitalne i odległe u chorych z cukrzycą skłania jednak do poszukiwania ewentualnych wskaźników gorszego rokowania i potencjalnie modyfikowalnych czynników ryzyka. To umożliwiłoby wyodrębnienie grupy chorych o dużym ryzyku i objęciu ich jeszcze dokładniejszą opieką (agresywna farmakoterapia, częstsze wizyty kontrolne). Ten cel przyświecał pięciu pracom zebranym w omawianym cyklu 8

publikacji. Cykl prac przedstawiony jako osiągnięcie naukowe jest kontynuacją rozprawy doktorskiej. Ad 1) Zabiegi przez skórnej rewaskularyzacji wieńcowej (percutaneous coronary intervention, PCI) zrewolucjonizowały leczenie zawału serca z uniesieniem ST (ST elevation myocardial infarction, STEMI) i w znaczącym stopniu poprawiły rokowanie. Pierwotna PCI stała się postępowaniem z wyboru w leczeniu STEMI. Jednak opóźnienia związane ze zgłaszaniem się pacjentów do lekarza oraz z transportem do ośrodka dysponującego pracownią hemodynamiki są poważnymi ograniczeniami, które powodują zmniejszenie skuteczności PCI i pogorszenie rokowania. Prawidłowy przepływ (TIMI 3) w tętnicy dozawałowej przed PCI jest związany z lepszą funkcją skurczową lewej komory, z mniejszym odsetkiem niewydolności serca po zawale oraz poprawą rokowania w porównaniu do chorych z upośledzonym przepływem (TIMI <3). Cukrzyca często wiąże się z większym obszarem niedokrwienia/martwicy podczas STEMI. Ponadto w cukrzycy często obserwuje się upośledzenie czynności endogennego układu fibrynolizy. Częstość wyjściowego przepływu TIMI 3 u chorych z cukrzycą nie jest do końca poznana. W pracy Spontaneous reperfusion before intervention improves immediate but not long-term prognosis in diabetic patients with ST-segment elevation myocardial infarction and multivessel coronary artery disease (Cardiol J 2013;20:378 384) oceniono częstość występowania wyjściowego przepływu TIMI 3 u chorych z zawałem serca i cukrzycą oraz jego wpływ na rokowanie wczesne i odległe. Grupę 1850 chorych ze STEMI i wielonaczyniową chorobą wieńcową podzielono na 4 grupy w zależności od występowania cukrzycy i wyjściowego przepływu TIMI 3 w tętnicy dozawałowej: (1) chorzy z cukrzycą i wyjściowym przepływem TIMI < 3 (n = 491), (2) chorzy z cukrzycą i wyjściowym przepływem TIMI 3 (n = 48), (3) chorzy bez cukrzycy i z wyjściowym przepływem TIMI < 3 (n = 1,196), (4) chorzy bez cukrzycy i z 9

wyjściowym przepływem TIMI 3 (n = 115). Odsetek wyjściowego przepływu TIMI 3 był podobny u chorych z cukrzycą i bez (8,9% vs 8,8% p=0,8). Cukrzyca nie była niezależnym predykatorem obecności wyjściowego przepływu TIMI 3 ani uzyskania ostatecznego przepływu TIMI 3. Wyjściowy przepływ TIMI 3 nie był niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu wewnątrzszpitalnego, natomiast była nim cukrzyca (HR 1,37 p=0,048). Śmiertelność wewnątrzszpitalna przedstawiała się następująco: 13,8%, 8,3%, 8,3% i 0,9% (p<0,0001) odpowiednio dla grupy 1, 2, 3 i 4. Chorzy z cukrzycą i wyjściowym przepływem TIMI 3 mieli podobną śmiertelność wewnątrzszpitalną jak chorzy bez cukrzycy z przepływem TIMI <3 (8,3% vs 8,3% p=0,99). Chorzy bez cukrzycy mieli lepsze rokowanie odległe niezależnie od wyjściowego przepływu. Przeżycie roczne wynosiło: 89,9%, 90,9%, 94,9% i 96,5% (logrank p=0,04) odpowiednio dla grupy 1, 2, 3 i 4. Podobnie jak podczas hospitalizacji, wyjściowy przepływ TIMI 3 nie był predykatorem przeżywalności odległej. W podsumowaniu należy zauważyć, że cukrzyca nie jest niezależnym predykatorem wyjściowego ani końcowego przepływu TIMI 3 w tętnicy dozawałowej. Wyjściowy przepływ TIMI 3 nie jest także predykatorem zgonu wewnątrzszpitalnego. Natomiast u chorych z cukrzycą wyjściowy przepływ TIMI 3 powoduje zmniejszenie śmiertelności wewnątrzszpitalnej do poziomu obserwowanego u chorych bez cukrzycy z przepływem TIMI <3. Wyjściowy przepływ TIMI 3 nie ma korzystnego wpływu na rokowanie odległe niezależnie od występowania cukrzycy. Ad 2) Średnia objętość płytek krwi (mean platelet volume, MPV) jest powszechnie dostępnym parametrem w rutynowych oznaczeniach morfologii krwi. Dostępne dane literaturowe wskazują na związek MPV z wieloma czynnikami ryzyka sercowonaczyniowego. MPV jest markerem wielkości i aktywności płytek krwi. Dane literaturowe wskazują, że MPV może także być markerem gorszego rokowania u chorych ze STEMI. W 10

ostatnich latach coraz więcej autorów wskazuje na dysfunkcje płytek krwi u chorych z cukrzycą. Dysfunkcja płytek krwi objawiająca się ich nadreaktywnością może prowadzić do większego ryzyka wystąpienia zawału serca i jego powikłań, a także do zwiększenia odsetka chorych z nieprawidłową odpowiedzią płytek krwi na leki przeciwpłytkowe. W pracy Prognostic significance of mean platelet volume in diabetic patients with ST-elevation myocardial infarction (J Diabetes Complications 2014;28:652-7) oceniono związek między wyjściowym MPV a wczesnymi i odległymi wynikami leczenia za pomocą pierwotnej PCI chorych ze STEMI i cukrzycą. 1557 chorych ze STEMI zostało podzielonych na 2 grupy: (1) 539 chorych z cukrzycą oraz (2) 1018 chorych bez cukrzycy. Pomimo ze liczba płytek krwi [10 3 /mm 3 ] była podobna w obu grupach (201±70 vs 210±65 p=0,2), to MPV [fl] była większa u chorych z cukrzycą 10,2 (8,4-11,8) vs 9,5 (8,2-10,4) (p=0,02). U chorych z cukrzycą MPV dodatnio korelowała z klasą Killipa przy przyjęciu (R=0,5 p=0009), glikemią przy przyjęciu (R=0,5 p=0,02), natomiast negatywnie korelowała z czasem do zgonu w obserwacji odległej (R= 0,4 p< 0,0001), wyjściowym przepływem TIMI (R= 0,1 P=0,02), końcowym przepływem TIMI (R= 0,3, p=0,002) i liczbą erytrocytów (R= 0,4, p=0,02). U chorych bez cukrzycy MPV dodatnio korelowała z liczbą tętnic wieńcowych ze zmianami miażdżycowymi (R=0,3 p=0,02), klasą Killipa przy przyjęciu (R=0,3 p=0,007) natomiast negatywnie korelowała z czasem do zgonu podczas obserwacji odległej (R= 04 p<0,0001) i wyjściowym przepływem TIMI (R= 0,3 p=0,0007). Śmiertelność odległa była największa u chorych z wartościami MPV ponad czwarty kwartyl niezależnie od obecności cukrzycy. Analiza ROC wykazała podobną zdolność MPV w przewidywaniu zgonu wewnątrzszpitalnego u chorych z cukrzycą (AUC 0,68 p=0,0002) i bez cukrzycy (AUC 0,62 p=0,0005). Co ciekawe, wartości odcięcia dla MPV były niższe w grupie chorych z cukrzyca (10,3fl vs. 10,9fl). Natomiast analiza ROC wykazała lepszą zdolność MPV w przewidywaniu zgonu w obserwacji odległej u chorych z cukrzycą (AUC 0,82 p<0,0001) w porównaniu do 11

chorych bez cukrzycy (AUC 0,66 p<0,0001). wartości odcięcia dla MPV były niższe w grupie chorych z cukrzyca (11,0fl vs. 11,4fl). Podsumowując należy podkreślić, że chorzy ze STEMI i cukrzycą mają większe objętości płytek krwi niż chorzy bez cukrzycy. Największe wartości MPV są związane z większą śmiertelnością (niezależnie od obecności cukrzycy). Wydaje się że MPV może być przydatnym markerem określającym rokowanie wewnątrzszpitalne i odległe u chorych ze STEMI. Co ważne, u chorych z cukrzycą wartości odcięcia MPV przewidujące zgon były mniejsze niż u chorych bez cukrzycy. Ad 3) Aktywacja płytek krwi (adhezja i agregacja) odgrywa podstawową rolę w patofizjologii świeżego zawału serca. Również stan zapalny w ścianie naczynia jest ważnym elementem w rozwoju blaszki miażdżycowej jak i w jej destabilizacji. Stwierdzono, że stan zapalny zwiększa ryzyko wystąpienia zawału serca jak i pogarsza rokowanie po zawale serca. Jak dotąd przebadano wiele parametrów stanu zapalnego (m.in. leukocyty, CRP, interleukina 6, stosunek neutrofile do limfocytów [neutrophil-to lymphocyte ratio, NLR]). Ostatnio zastosowano nowy marker łączący informację dotyczące płytek krwi i stanu zapalnego stosunek płytek krwi do limfocytów (platelet-to-lymphocyte ratio, PLR). PLR wprowadzono po raz pierwszy jako marker stanu zapalnego u chorych onkologicznych. W tej populacji pacjentów PLR był czynnikiem prognostycznym złego rokowania. Natomiast niewiele jest doniesień na temat przydatności PLR w ocenie rokowania chorych z ostrym zespołem wieńcowym. Dlatego też w pracy Platelet-to-lymphocyte ratio is a marker of poor prognosis in patients with ST-elevation myocardial infarction and diabetes mellitus (Biomark Med. 2015;9:199-207) oceniłem przydatność PLR w ocenie rokowania u chorych ze STEMI i cukrzycą. Do badania włączono 523 chorych ze STEMI i cukrzycą i na podstawie mediany PLR (124) podzielono ich na dwie grupy: (1) chorzy z niskim PLR ( 124) oraz (2) 12

chorzy z dużym PLR (> 124). Pacjenci z podwyższonym PLR byli starsi, mieli niższą frakcję wyrzutową lewej komory oraz częściej występował u nich wstrząs kardiogenny przy przyjęciu. W grupie chorych z dużym PLR obserwowano większą śmiertelność wewnątrzszpitalną (log-rank p = 0,03) i odległą (log-rank p<0,0001). PLR okazał się niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu wewnątrzszpitalnego (HR 1,03 95%CI: 1,01 1,05; p= 0.04; na każde zwiększenie PLR o 10 jednostek) oraz zgonu w obserwacji rocznej (HR 1,08 95%CI: 1,0-1,12; p<0,0001; na każde zwiększenie PLR o 10 jednostek). Analiza ROC wykazała umiarkowaną zdolność predykcyjną PLR w prognozowaniu zgonu wewnątrzszpitalnego (AUC 0,61 95% CI: 0,56 0,65; p=0,006 dla wartości odcięcia PLR > 155) i dobrą zdolność predykcyjną PLR w prognozowaniu zgonu odległego (AUC 0,77 95% CI: 0,73 0,80; p<0,0001 dla wartości odcięcia PLR >146). Tak więc, PLR większy PLR może być wskaźnikiem gorszego rokowania wczesnego i odległego u chorych ze STEMI i cukrzycą. Chociaż przebadano wiele biomarkerów stanu zapalnego i aktywności płytek krwi, to nadmierne koszty i trudności techniczne w ich oznaczaniu często wyklucza ich zastosowanie w codziennej praktyce klinicznej. Dlatego też stosowanie prostych wskaźników (które mogą być wyliczone z podstawowych parametrów morfologii krwi), takich jak PLR, pozwoli zidentyfikować pacjentów wysokiego ryzyka. Ad 4) U chorych z cukrzycą występuje dysregulacja czynności płytek krwi prowadząca do zwiększonej ich reaktywności. Może to prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia zawału serca oraz do niekorzystnego rokowania. Jednak badania aktywności płytek są bardzo czasochłonne i kosztowne. Dlatego też w ostatnich latach zbadano przydatność powszechnie dostępnych parametrów płytek krwi, np. objętość płytek krwi (mean paltelet volume, MPV). Dowiedziono, że MPV może być predyktorem gorszego rokowania u chorych ze STEMI. Z uwagi na współwystępowanie procesu zakrzepicy i zapalenia u chorych z zawałem serca 13

spowodowało zastosowanie innych wskaźników prognostycznych, takich jak stosunek płytki krwi / limfocyty (platelet-to-lymphocyte ratio, PLR). Wskaźnik ten po raz pierwszy zastosowano w ocenie rokowania chorych onkologicznych. W ostatnich dwóch latach opublikowano kilka prac wskazujących, że PLR jest silnym markerem gorszego rokowania u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Biorąc pod uwagę rozważania patofizjologiczne, to aktywność płytek krwi, raczej niż ich liczba, odgrywa główną rolę w ostrych zespołach wieńcowych. Dlatego też w pracy Mean platelet volume-to-lymphocyte ratio: a novel marker of poor short- and long-term prognosis in patients with diabetes mellitus and acute myocardial infarction (J Diabetes Complications 2016; 30: 1097-1102) postanowiłem zbadać przydatność wskaźnika MPV / L (stosunek MPV do limfocytów) (MPV-to-lymphocyte ratio, MPVLR) w ocenie rokowania chorych z zawałem serca. Do badania włączono 523 chorych ze STEMI i cukrzycą i podzielono ich na dwie grupy względem mediany wskaźnika MPVLR (4,46): (1) 266 chorych z MPVLR 4,46 i (2) 257 chorych z MPVLR > 4,46. Pomimo podobnej wyjściowej charakterystyki klinicznej chorzy z większym MPVLR (grupa 2) mieli gorszą charakterystykę angiograficzną (gorszy wyjściowy i końcowy przepływ TIMI w tętnicy dozawałowej). Chorzy z większym MPVLR mieli większą śmiertelność wewnątrzszpitalną (log-rank p=0,002) jak i śmiertelność roczną (logrank p<0,0001). MPVLR był niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu wewnątrzszpitalnego (adjusted HR 1,13; 95% CI: 1,04 1,23; p = 0,003) i zgonu w obserwacji rocznej (adjusted HR 1,52 95%CI:1,42-1,63; p<0,0001). Podsumowując, należy zauważyć, że było to pierwsze badanie oceniające przydatność MPVLR w ocenie rokowania u chorych ze STEMI i cukrzycą. MPVLR jest niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu wczesnego i odległego. Tak więc, MPV, PLR i teraz MPVLR są łatwo dostępnymi wskaźnikami, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji klinicystom w ocenie rokowaniu chorych ze STEMI i cukrzycą. 14

Ad 5) Stratyfikacja ryzyka po zawale serca stanowi istotny problem kliniczny, gdyż śmiertelność roczna po STEMI sięga 10%. Modele ryzyka GRACE i TIMI są szeroko dostępnymi skalami oceny ryzyka u chorych ze STEMI oraz zawierają zmienne, które są predykatorami gorszego rokowania. Algorytmy te mają na pomóc klinicystom w ocenie rokowania i doborze odpowiedniego leczenia. Natomiast skale te składają się z wielu zmiennych co utrudnia ich szybkie i łatwe stosowanie w codziennej praktyce klinicznej. Dlatego też w pracy CHA 2 DS 2 -VASc score is useful in predicting poor 12-month outcomes following myocardial infarction in diabetic patients without atrial fibrillation (Acta Diabetol 2016 [in press] DOI: 10.1007/s00592-016-0877-6) oceniłem przydatność skali CHA 2 DS 2 -VASc w ocenie rokowania wczesnego i odległego u chorych ze STEMI i cukrzycą. Skala CHA 2 DS 2 -VASc została stworzona do oceny ryzyka udaru mózgu i powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych z niezastawkowym migotaniu przedsionków. Poszczególne składowe skali nie tylko określają ryzyko udaru mózgu, ale także mogą prognozować ryzyko wystąpienia migotania przedsionków. Poszczególne składowe skali CHA 2 DS 2 -VASc (np. starszy wiek, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, incydenty sercowo-naczyniowe w wywiadzie) są tradycyjnymi czynnikami ryzyka miażdżycy, choroby wieńcowej, a także przyczyniają się do gorszego rokowania po zawale serca. Jednak niewiele badań oceniało znaczenie prognostyczne tej skali po zawale serca. Brak też badań oceniających je w populacji chorych ze STEMI czy cukrzycą, dlatego pojąłem się oceny przydatności tej skali w określeniu rokowania u pacjentów ze STEMI i cukrzycą. W celu uniknięcia wpływu migotania przedsionków na incydenty sercowo-naczyniowe, z analizy wykluczono chorych z tą tachyarytmią. Do badania włączono 472 chorych ze STEMI i cukrzycą i na podstawie wyliczonej punktacji w skali CHA 2 DS 2 -VASc podzielono na 3 grupy: (1) z umiarkowanym CHA 2 DS 2 -VASc (2 i 3 pkt), (2) z wysokim CHA 2 DS 2 -VASc (4 i 15

5 pkt) oraz (3) z bardzo wysokim CHA 2 DS 2 -VASc ( 6 pkt). Mediana skali CHA 2 DS 2 -VASc w całej populacji badanej wynosiła 4 punkty. Odsetek zgonów wewnątrzszpitalnych był podobny we wszystkich trzech grupach, a punktacja w skali CHA 2 DS 2 -VASc nie była czynnikiem ryzyka zgonu wewnątrzszpitalnego. Natomiast analiza ROC wykazała, że skala CHA 2 DS 2 -VASc ma dobrą wartość predykcyjną w prognozowaniu zgonu w obserwacji odległej (AUC 0,62 95 % CI 0,57 0,66 p=0,0003) i udaru mózgu w obserwacji odległej (AUC 0,75 95 % CI 0,71 0,79 p=0,0003). Natomiast nie wykazałem wartości predykcyjnej skali CHA 2 DS 2 -VASc dla zawału serca w obserwacji odległej. Skala CHA 2 DS 2 -VASc była niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu w obserwacji odległej i udaru mózgu w obserwacji odległej. Zwiększenie punktacji w skali CHA 2 DS 2 -VASc o 1 punkt wiązało się ze zwiększeniem ryzyka zgonu w obserwacji rocznej o 24% i zwiększeniem ryzyka udaru mózgu w obserwacji rocznej o 101%. Tak więc, skala CHA 2 DS 2 -VASc może służyć jako dodatkowe narzędzie stosowane w codziennej praktyce klinicznej do identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka, którzy mogliby odnieść korzyści z bardziej agresywnego leczenia. 16

5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo - badawczych (artystycznych) 5.1. Ocena punktowa całego dorobku naukowego dane bibliometryczne Mój dorobek naukowy obejmuje łącznie 73 publikacje, z których 51 opublikowanych zostało w czasopismach posiadających impact factor (łączna punktacja IF = 275,441 [168,272 bez listów do redakcji]). Łączna punktacja MNiSW wynosi 1710 (1215 bez listów do redakcji). W szczególności na mój dorobek składają się: - 28 prac oryginalnych (łączna punktacja MNiSW = 590), w tym 23 prace w czasopismach posiadających impact factor o łącznej punktacji IF = 64,864-11 opisów przypadków (łączna punktacja MNiSW = 321), w tym 10 prac w czasopismach posiadających impact factor o łącznej punktacji IF = 87,873-17 prac poglądowych (łączna punktacja MNiSW = 253), w tym 6 prac w czasopismach posiadających impact factor o łącznej punktacji IF = 15,535-12 listów do redakcji (łączna punktacja MNiSW = 495), w tym 12 prac w czasopismach posiadających impact factor o łącznej punktacji IF = 107,169-3 rozdziały w książkach (współautorstwo) (łączna punktacja MNiSW = 11), - 2 książki (współautorstwo) (łączna punktacja MNiSW = 40), Wśród tych prac: - w 42 jestem pierwszym autorem, - w 13 jestem drugim autorem, - w 18 jestem trzecim lub kolejnym autorem 17

Jestem współautorem 45 streszczeń, w tym 17 ze zjazdów międzynarodowych oraz 28 ze zjazdów krajowych. Łączna liczba cytowań wg ISI Web of Science z dnia 19.07.2016 wynosi: 118 Łączny indeks Hirscha wg ISI Web of Science z dnia 19.07.2016 wynosi: 6 Łączna liczba cytowań wg SCOPUS z dnia 19.07.2016 wynosi: 136 Łączny indeks Hirscha wg SCOPUS z dnia 19.07.2016 wynosi: 7 5.2. Pozostałe osiągnięcia naukowe 5.2.1. Cykl prac poświęcony roli cytokin w chorobie wieńcowej Choroba wieńcowa i zawał mięśnia sercowego, u podłoża których leży miażdżyca, wysuwają się na pierwsze miejsce wśród przyczyn zgonów w Polsce i na świecie. Wysiłki klinicystów (wprowadzenie zabiegów rewaskularyzacji mięśnia sercowego i nowoczesnej farmakoterapii) doprowadziły w ostatniej dekadzie do zmniejszania się umieralności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Jednak badania z zakresu nauk podstawowych i klinicznych, pomimo zidentyfikowania wielu czynników ryzyka rozwoju miażdżycy, nie odpowiedziały do tej pory jednoznacznie, co jest jej przyczyną. Jedną z teorii rozwoju miażdżycy, która zyskuje na znaczeniu, jest udział procesu zapalnego związanego z aktywacją układu immunologicznego. Badania ostatnich lat koncentrują się wokół udziału cytokin w wielu schorzeniach o podłożu zapalnym, w tym układu sercowo-naczyniowego. Liczne dane wskazują na potencjalny udział tych mediatorów w chorobach takich jak miażdżyca, choroba wieńcowa czy niewydolność serca. Cechą charakterystyczną cytokin jest różnorodność wywieranych efektów, tzw. 18

plejotropizm, a także redundancja, czyli zdolność różnych cytokin do wywierania takiego samego efektu. Związki te regulują procesy wzrostu, różnicowania i proliferacji komórek. Mimo występującego nakładania się niektórych funkcji poszczególnych cytokin, tworzą one ściśle powiązaną sieć, której elementy wzajemnie się regulują i kontrolują, a także wpływają na aktywację układu neurohormonalnego. W ciągu ostatniej dekady wykazano istnienie swoistego rodzaju hierarchii wzajemnych zależności pomiędzy tymi cytokinami, których równowaga w miażdżycy jest zachwiana w kierunku cytokin prozapalnych. Cykl prac wpisuje się w próbę poznania wyżej opisanych zależności. Mogą one prowadzić do lepszego zrozumienia mechanizmów leżących u podstaw chorób sercowo-naczyniowych, co w przyszłości może przyczynić się zwiększenia skuteczności metod diagnostycznych i leczniczych. a. Hudzik B, Szkodziński J, Romanowski W, Wilczek K, Wojnar R, Lekston A, Poloński L, Zubelewicz-Szkodzińsk B. No predictive value of serum interleukin-6 and transforming growth factor-β1 in identifying with a first restenosis, recurrent restenosis or a history of restenosis. Eur.Cytokine Netw.2009; Vol.20, No.3, 135-139. (IF 1,436; MNiSW 15) b. Szkodziński J, Romanowski W, Hudzik B, Kaszuba A, Nowakowska-Zajdel W, Szkilnik R, Pietrasińska B, Zubelewicz-Szkodzińsk Ba. Effect of HMG-CoA (3-hydroxy-3-methyl-glutaryl-CoA) reductase inhibitors on the concentration of insulin-like growth factor-1 (IGF-1) in hypercholesterolemic patients. Pharmacol.Rep.2009; Vol.61, No.4, 654-664 (IF 2,086; MNiSW 20) c. Szkodziński J, Błażelonis A, Wilczek K, Hudzik B, Romanowski R, Gąsior M, Wojnar R, Lekston A, Poloński L, Zubelewicz-Szkodzińska B. The role of interleukin-6 and transforming growth factor-β1 in predicting restenosis within stented infarct-related artery. Int.J.Immunopathol.Pharmacol.2009; Vol.22, No.2, 493-500. (IF 3,061; MNiSW 24) d. Hudzik B, Szkodzinski J, Danikiewicz A, Wilczek K, Romanowski W, Lekston A, Polonski L, Zubelewicz-Szkodzinska B. Effect of omeprazole on the concentration of interleukin-6 and transforming growth factor-beta1 in patients on dual antiplatelet therapy after percutaneous coronary intervention. Eur Cytokine Netw. 2010; Vol. 21, No. 4: 257-63. (IF 1,322; MNiSW 27) e. Hudzik B, Szkodziński J, Romanowski W, Danikiewicz A, Lekston A, Polonski L, Zubelewicz- Szkodzinska B. Serum interleukin-6 concentration predicts contrast-induced nephropathy in patients undergoing percutaneous coronary intervention Eur Cytokine Netw. 2010; Vol. 21, No. 2: 1-7. (IF 1,322; MNiSW 27) 19

f. Szkodzinski J, Hudzik B, Romanowski W, Wilczek K, Danikiewicz A, Gasior M, Polonski L, Zubelewicz-Szkodzinska B. Serum concentration of insulin-like growth factor-i but not tumor necrosis factor-alpha, measured twelve months after stenting of the infarct-related artery, is associated with in-stent restenosis. J Biol Regul Homeost Agents. 2010; Vol 24, No 2: 149-156. (IF 2,825; MNiSW 27) g. Hudzik B, Szkodzinski J, Romanowski W, Danikiewicz A, Wilczek K, Lekston A, Polonski L, Zubelewicz-Szkodzinska B. Serum interleukin-6 concentration reflects the extent of asymptomatic left ventricular dysfunction and predicts progression to heart failure in patients with stable coronary artery disease. Cytokine. 2011; Vol.54 No. 3: 266-71 (IF 3,019; MNiSW 25) h. Szkodzinski J, Hudzik B, Osuch M, Romanowski W, Szygula-Jurkiewicz B, Polonski L, Zubelewicz- Szkodzinska B. Serum concentrations of interleukin-4 and interferon-gamma in relation to severe left ventricular dysfunction in patients with acute myocardial infarction undergoing percutaneous coronary intervention. Heart Vessels. 2011; Vol. 26, No. 4: 399-407. (IF 2,047; MNiSW 20) i. Hudzik B, Szkodzinski J, Pietka-Rzycka A, Danikiewicz A, Wojnar R, Lekston A, Polonski L, Zubelewicz-Szkodzinska B. Plasma pentraxin 3 may be a more sensitive marker of inflammatory response than high sensitivity C-reactive protein after bare-metal stent compared to drug-eluting stent implantation. J Interferon Cytokine Res 2013; Vol. 33, No. 5: 280-284 (IF 3,899; MNiSW 25) j. Hudzik B, Danikiewicz A, Szkodzinski J, Polonski L, Zubelewicz-Szkodzinska B. Pentraxin-3 concentrations in stable coronary disease depend on the clinical presentation. Eur Cytokine Netw. 2014;Vol. 25, No. 3; 41 45 (IF 1,960; MNiSW 20) k. Szkodzinski J, Danikewicz A, Hudzik B, Szewczyk M, Gasior M, Zubelewicz-Szkodzinska B. Effect of trimetazidine on serum interleukin-6 and C-reactive protein concentrations in patients with stable coronary artery disease. J Biol Regul Homeost Agents 2015; Vol. 29, No. 1: 63-72 (IF 1,546; MNiSW 20) 5.2.2. Cykl prac poświęcony ostrym zespołom wieńcowym Ostre zespoły wieńcowe (OZW) pozostają od lat jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności w Polsce. Mechaniczne udrożnienie tętnicy dozawałowej za pomocą przez skórnych interwencji wieńcowych (PCI) jest obecnie niekwestionowaną metodą pierwszego wyboru istotnie zmniejszającą śmiertelność szpitalną i długoterminową. Czynnikiem istotnie pogarszającym rokowanie chorych z zawałem serca jest obecność zaawansowanej miażdżycy tętnic wieńcowych z istotnymi zwężeniami wszystkich głównych pni naczyniowych. Szczególnie trudną 20

grupę chorych stanowią pacjenci z OZW i wstrząsem kardiogennym, który znacznie pogarsza ich rokowanie. Cykl prac na temat OZW poświęcony jest wpływowi obecności wielonaczyniowej choroby wieńcowej oraz występowania wstrząsu kardiogennego na rokowanie odległe tych chorych. a. Zembala M, Trzeciak P, Gąsior M, Gierlotka M, Hudzik B, Tajstra M, Bochenek A, Woś S, Poloński L. Optimal timing for surgical revascularization in survivors of acute coronary syndromes eligible for elective coronary artery bypass graft surgery. Int J Cardiol. 2011 Vol. 153; No. 2: 173-8. (IF 7,087; MNiSW 35) b. Lekston A, Tajstra M, Gąsior M, Gierlotka M, Pres D, Hudzik B, Trzeciak P, Kalarus Z, Poloński L, Zembala M. Impact of multivessel coronary disease on one-year clinical outcomes and five-year mortality in patients with ST-elevation myocardial infarction undergoing percutaneous coronary intervention. Kardiol Pol. 2011; Vol. 69, No. 4: 336-43. (IF 0,515; MNiSW 15) c. Trzeciak P, Gierlotka M, Gąsior M, Lekston A, Wilczek K, Słonka G, Kalarus Z, Zembala M, Hudzik B, Poloński L. Mortality of patients with ST-segment elevation myocardial infarction and cardiogenic shock treated by PCI is correlated to the infarct-related artery - Results from the PL- ACS Registry. Int J Cardiol. 2013; Vol. 166, No. 1: 193-7 (IF 6,175; MNiSW 35) 5.2.3. Cykl prac poświęcony zaburzeniom gospodarki wapniowofosforanowej u chorych z niewydolnością serca Niewydolność serca to jeden z najistotniejszych problemów klinicznych, społecznych i ekonomicznych. Powodem zwiększenia częstości występowania niewydolności serca jest poprawa w ostatnim dziesięcioleciu skuteczności leczenia patologii sercowo naczyniowych, bardziej efektywne zapobieganie nagłej śmierci sercowej oraz wydłużanie się czasu przeżycia w populacji. Podłoże czynnościowe i anatomiczne niewydolności serca jest zróżnicowane, od uszkodzenia pozawałowego, nadciśnieniowego, metabolicznego, poprzez wady serca, aż do szerokiej gamy nieprawidłowości struktury samego mięśnia sercowego, ze zdefiniowaną, bądź dotąd niepoznana przyczyną. 21

Badania ostatnich lat dostarczają dowodów wskazujących, że w wyniku zmian czynności układu krążenia, do przebudowy czynnościowej i strukturalnej dochodzi także w innych narządach. To czynniki leżące poza układem krążenia są w znaczącym stopniu odpowiedzialne za progresję zmian w układzie krążenia i przyczyniają się do powstania samonapędzającego się mechanizmu wzajemnych uszkodzeń. Współcześnie poznano znacznie więcej podobnych interakcji i dotyczą one gruczołów wydzielania wewnętrznego, układu nerwowego, narządów układu pokarmowego, mięśni, tkanki tłuszczowej, a nawet układu kostnego. Ostatnie lata przyniosły wzrost zainteresowania metabolizmem kostnym i gospodarką mineralną jako potencjalnym źródłem sygnałów przyczyniających się do patologicznej przebudowy układu krążenia i progresji objawów niewydolności serca. a. Rozentryt P, Nowak J, Niedziela J, Hudzik B, Doehner W, Jankowska E, von Haehling S, Partyka R, Kawecka E, Myrda K, Rywik T, Szyguła B, Kokocińska D, Anker S, Ponikowski P, Poloński L. Serum phosphorus level is related to degree of clinical response to up-titration of heart failure pharmacotherapy. Int J Cardiol 2014; Vol. 177, No.1: 248 254 (IF 4,036; MNiSW 40) b. Rozentryt P, Niedziela JT, Hudzik B, Lekston A, Doehner W, Jankowska EA, Nowak J, von Haehling S, Partyka R, Rywik T, Anker SD, Ponikowski P, Poloński L. Higher serum phosphorus is associated with catabolic/anabolic imbalance in heart failure. J Cachexia Sarcopenia Muscle 2015; Vol. 6, No. 4: 325-34 (IF 7,883; MNiSW 45) c. Rozentryt P, Niedziela JT, Hudzik B, Doehner W, Jankowska EA, Nowak J, von Haehling S, Myrda K, Anker SD, Ponikowski P, Poloński L. Serum dyscalcemia is related to clinical response to heart failure up-titration therapy. Pol Arch Med Wewn. 2015;Vol. 125, No. 1 2: 54-64 (IF 2,054; MNiSW 25) 5.2.4. Prace kazuistyczne Prace kazuistyczne mają długą historię w medycynie. Są szczegółowym opisem objawów, diagnostyki, wyników badań, sposobu leczenia, ewentualnych powikłań czy rokowania indywidualnego chorego (rzadziej grupy chorych). Niestety w ostatnich czasach jesteśmy świadkami wzlotów i upadków tej formy prac naukowych. Duża 22

liczba nadsyłanych prac, zwiększające się koszty wydawania czasopism, dbałość redakcji o wskaźnik impact factor oraz zwiększenie znaczenia medycyny opartej na faktach sprawiają, że prace kazuistyczne coraz rzadziej są publikowane. Pomimo tego, że prace kazuistyczne znajdują się nisko w hierarchii medycyny opartej na faktach, to nadal stanowią istotną składową edukacji medycznej (zarówno studentów medycyny jak i lekarzy), badań naukowych oraz procesu wydawniczego. Dowodem na to jest fakt, że uznane czasopisma o dużym wskaźniku impact factor (np., New England Journal of Medicine, Lancet, JAMA, British Medical Journal, Canadian Medical Association Journal, Mayo Clinic Proceedings) nadal publikują opisy przypadków. Edukacyjny charakter tych publikacji jest nie do przecenienia. Spośród 12 opublikowanych przeze mnie prac każdą z nich traktuję wyjątkowo. Opublikowane opisy przypadków dotyczą rożnych aspektów: A) kardiologii inwazyjnej: a. Opis tętniaka rzekomego pomostu żylnego (Hudzik B, Glowacki J, Szkodzinski J, Wasilewski J, Majsnerowska A, Polonski L. Giant Saphenous Vein Graft Pseudoaneurysm Compressing the Right Atrium and Right Ventricle and Presenting as Decompensated Heart Failure. Can J Cardiol. 2011;Vol. 27, No. 3: 390.e9-390.e11) b. Opis przypadkowego rozpoznania odwrócenia trzewii i dekstrokardii u chorej z zawałem serca (Hudzik B, Poloński L. Incidentally found situs inversus with dextrocardia - inferior myocardial infarction in an 86-year-old woman. Ann Noninvasive Electrocardiol. 2012 2012; Vol.17, No. 4: 398-400) B) kardiologii ogólnej: a. Opis płucnych powikłań stosowania amiodaronu (Hudzik B, Poloński L. Amiodaroneinduced pulmonary toxicity. CMAJ 2012; Vol. 184, No. 5: E819) b. Opis współwystępowania zatorowości płucnej i zakrzepicy aorty zstępującej u chorej z nadpłytkowością samoistną (Hudzik B, Szkodzinski J, Polonski L. Pulmonary 23

embolism and intra-aortic thrombosis in essential thrombocythaemia. Br J Haematol. 2012; Vol. 158, No. 5: 562) c. Opis współwystępowania krwawień z przewodu pokarmowego u chorego ze zwężeniem zastawki aortalnej dużego stopnia (Hudzik B, Wilczek K, Gąsior M. Heyde s syndrome: gastrointestinal bleeding and aortic stenosis. CMAJ 2016; Vol. 188, No. 2: 135-138) d. Opis objawu Lacisi ego u chorej z niedomykalnością zastawki trójdzielnej dużego stopnia (Hudzik B, Polonski L, Gasior M. Lanicsi sign giant C-V waves of tricuspid regurgitation. Intern Emerg Med. 2016 [in press] DOI 10.1007/s11739-015-1384-4) e. Za jeden z bardziej wartościowych opisów uważam pracę będącą przykładem konieczności podejścia interdyscyplinarnego do każdego chorego, który został opublikowany na łamach New England Journal of Medicine i dotyczy objawów zaburzeń połykania w wyniku ucisku tętnicy błądzącej na przełyk (pogranicze kardiologii, gastrologii, radiologii i chirurgii naczyniowej) (Hudzik B, Gąsior M. Dysphagia lusoria. N Eng J Med. 2016; Vol. 375, No. 4: e4) Sumaryczna punktacja za wszystkie prace kazuistyczne wynosi IF = 87,873 i MNiSW = 315. 5.2.5. Prace poglądowe W pracach poglądowych dokonałem przeglądu aktualnego piśmiennictwa, co pozwoliło na omówienie tematów z pogranicza kardiologii i innych dziedzin medycyny. Do szczególnie wartościowych mogę zaliczyć: (1) cykl prac poświęconych wpływowi amiodaronu i środków kontrastowych na czynność tarczycy (Hudzik B, Zubelewicz-Szkodzinska B. Amiodarone-related thyroid dysfunction. Intern Emerg Med. 2014;Vol. 9, No. 8: 829-39 oraz Hudzik B, Zubelewicz-Szkodzinska B. Radiocontrast-induced thyroid dysfunction: is it common and what should we do about it. Clin Endocrinol (Oxf). 2014; Vol. 80, No. 3: 322-7); (2) pracę poglądową o programie Choosing wisely wprowadzonym przez dziewięć towarzystw naukowych w celu ograniczenia niepotrzebnego stosowania wielu technik diagnostycznych i terapeutycznych. Inicjatywa ta obecnie popierana jest przez ponad 20 towarzystw naukowych na całym świecie (Hudzik B, Hudzik M, Polonski L. Choosing 24

wisely. Avoiding too much medicine. Can Fam Physician 2014; Vol. 60, No. 10: 873-6); (3) pracę poglądową o epidemiologii, sposobach diagnostyki i leczenia guzów serca (Hudzik B, Miszalski-Jamka K, Glowacki J, Lekston A, Gierlotka M, Zembala M, Polonski L, Gąsior M. Malignant tumors of the heart. Cancer Epidemiol 2015; Vol.39, No. 5: 665-72) oraz (4) metaanalizę badań nad wpływem otyłości na rokowanie chorych z ostrym zespołem wieńcowym (Niedziela J, Hudzik B, Niedziela N, Gąsior M, Gierlotka M, Wasilewski J, Myrda K, Lekston A, Poloński L, Rozentryt P. The obesity paradox in acute coronary syndrome: a meta-analysis. Eur J Epidemiol. 2014; Vol. 29, No. 11: 801-12). Łącznie jestem współautorem 16 prac poglądowych (sumaryczna punktacja MNiSW = 241), w tym 6 prac w czasopismach posiadających impact factor o sumarycznej punktacji IF = 15,535. 5.2.6. Listy do redakcji Listy do redakcji są formatem, który pozwala na wymianę opinii między naukowcami lub na zamieszczanie sprostowań. Pozwalają one na korespondencję między autorami artykułów i czytelnikami za pośrednictwem łamów czasopism. Łącznie jestem autorem 12 listów do redakcji wszystkich w czasopismach posiadających impact factor o sumarycznej punktacji IF = 109,305 (łączna punktacja MNiSW = 490). 5.2.7. Uczestnictwo w pracach statutowych Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach Jestem autorem i wykonawcą dwóch prac statutowych prowadzonych w Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach: 25

a. Zaburzenia układu krzepnięcia u chorych ze skrajną niewydolnością serca leczonych za pomocą mechanicznego wspomagania krążenia (Nr KNW-1-161/N/3/0; kierownik pracy: Prof. dr hab. n. med. Marian Zembala). Wyniki pracy zostały opublikowane w: Hudzik B, Kaczmarski, Pacholewicz J, Zakliczyński M, Gąsior M, Zembala M. w: Von Willebrand factor in patients on mechanical circulatory support - a doubleedged sword between bleeding and thrombosis. Kardiochir. Torakochir. Pol./Pol.J.Cardio-Thor.Surg.2015; Vol.12, No.3, p.233-237 b. Epidemiologia, rokowanie chorych z guzami serca (Nr KNW-1-123/N/4/0; kierownik pracy: Prof. dr hab. n. med. Lech Poloński). Wyniki pracy zostały opublikowane w: Hudzik B, Miszalski-Jamka K, Glowacki J, Lekston A, Gierlotka M, Zembala M, Polonski L, Gąsior M. Malignant tumors of the heart. Cancer Epidemiol 2015; Vol.39, No. 5: 665-72 6. Pozostała aktywność naukowa i organizacyjna zmierzająca do popularyzacji nauki 6.1. Międzynarodowe i krajowe nagrody za działalność naukową a. Nagroda zespołowa pierwszego stopnia Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w zakresie działalności naukowej za cykl publikacji dotyczących roli wybranych cytokin w rozwoju miażdżycy i choroby wieńcowej (2011) b. Nagroda zespołowa pierwszego stopnia Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w zakresie działalności naukowej za pracę dotyczącą rokowania u chorych z zawałem serca i wstrząsem kardiogennym (2012) c. List gratulacyjny Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w zakresie działalności naukowej za pracę Plasma pentraxin 3 may be a more sensitive marker of inflammatory response than high sensitivity C-reactive protein after bare- 26

metal stent compared to drug-eluting stent implantation. J Interferon Cytokine Res 2013; Vol. 33, No. 5: 280-284 (2014) d. List gratulacyjny Rektora Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w zakresie działalności naukowej za cykl publikacji Radiocontrast-induced thyroid dysfunction: is it common and what should we do about it Clin Endocrinol (Oxf). 2014; Vol. 80, No. 3: 322-7 i Amiodarone-related thyroid dysfunction Intern Emerg Med. 2014;Vol. 9, No. 8: 829-39 (2015) 6.2. Wygłoszenie referatów na międzynarodowych i krajowych konferencjach tematycznych a. Nowe leki przeciwkrzepliwe (NOAC) Kiedy? Komu? Dlaczego? Prezentacja przypadku. XX Jubileuszowa Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 8 czerwca 2013, b. Nowe leki przeciwkrzepliwe kiedy zastosować i kiedy nie stosować? XXII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 28 maja 2015, c. Migotanie przedsionków - jaki lek przeciwkrzepliwy wybrać? XXII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 28 maja 2015, d. Chory z trombofilią prezentacja przypadku. XXII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 29 maja 2015, e. NOAC - u których pacjentów nie stosować? XXIII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 2 czerwca 2016, f. Leczenie przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe jak postępować w codziennej praktyce? XXIII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Zabrze 2 czerwca 2016. 6.3. Aktywny udział w międzynarodowych i krajowych konferencjach naukowych Jestem współautorem 45 streszczeń, w tym 17 ze zjazdów międzynarodowych oraz 28 ze zjazdów krajowych. 27

6.4. Udział w komitetach organizacyjnych międzynarodowych i krajowych konferencji naukowych a. XIV Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i VIII Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 1 2 czerwca 2007 Członek Komitetu Organizacyjnego b. XV Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i IX Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 6 7 czerwca 2008 Członek Komitetu Organizacyjnego c. XVI Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i X Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 5 6 czerwca 2009 Członek Komitetu Organizacyjnego d. XVII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XI Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 21 22 maja 2010 Członek Komitetu Organizacyjnego e. XVIII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XII Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 2 4 czerwca 2011 Członek Komitetu Organizacyjnego f. XIX Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XIII Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 25 26 maja 2012 Członek Komitetu Organizacyjnego g. XX Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XIV Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 7 8 czerwca 2013 Członek Komitetu Organizacyjnego h. XXI Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XV Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 29 30 maja 2014 Członek Komitetu Organizacyjnego i. XXII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XVI Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 28 29 maja 2015 Członek Komitetu Organizacyjnego, organizator sesji tematycznej Nowe leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe postęp czy tylko kłopot ogactwa? i sesji tematycznej Migotanie przedsionków jak postępować z chorym? j. XXIII Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń i XVII Warsztaty Kardiologii Inwazyjnej Zabrze 28

02-03.06.2016 Sekretarz i Członek Komitetu Organizacyjnego, organizator sesji tematycznej Najczęstsze pytania o nowe doustne leki przeciwkrzepliwe w praktyce klinicznej i Leczenie przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe w codziennej praktyce 6.5. Członkostwo w międzynarodowych i krajowych organizacjach oraz towarzystwach naukowych Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2007 do nadal European Society of Cardiology 2007 do nadal 6.6. Opieka naukowa nad studentami i lekarzami w toku specjalizacji i doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora pomocniczego a. Lek. Łukasz Siedlecki opiekun specjalizacji z kardiologii b. Lek. Katarzyna Birkner ( Wpływ cukrzycy typu 2 na wczesne i odległe wyniki leczenia zawału mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST u chorych poddanych przezskórnej interwencji wieńcowej, Śląski Uniwersytet Medyczny, przewód wszczęty w 2015 roku) promotor pomocniczy c. Lek. Klaudiusz Komor ( Wpływ wykonywania zawodu lekarza w Polsce na długość życia, Śląski Uniwersytet Medyczny, przewód wszczęty w 2016 roku) promotor pomocniczy 6.7. Recenzowanie publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych Jestem autorem 38 recenzji w 20 czasopismach (w tym 19 czasopismach posiadających impact factor 36 recenzji). 29

Czasopismo Rok recenzji Liczba recenzji 1 Ophthalmology 2015 1 2 Atherosclerosis 2016 2 3 European Radiology 2011, 2012, 2013 3 4 European Journal of Endocrinology 2012 1 5 Acta Pharmacologica Sinica 2011 2 6 Journal of Diabetes and Its Complications 2016 3 7 International Journal of Cardiology 2016 1 8 DNA and Cell Biology 2014 1 9 Advances in Therapy 2011 1 10 Thrombosis Research 2016 2 11 Heart & Vessels 2016 2 12 Biomarkers in Medicine 2015, 2016 5 13 Applied Biochemistry and Biotechnology 2010 1 14 Anatolian Journal of Cardiology 2015 3 15 Cardiology Journal 2016 1 16 Journal of Postgraduate Medicine 2013 1 17 International Journal of Diabetes 2016 3 in Developing Countries 18 Advances in Interventional Cardiology 2015 2 19 Acta Cardiologica Sinica 2016 1 20 Folia Cardiologica Excerpta 2015, 2016 2 30