RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (21) Numer zgłoszenia: 361104 (22) Data zgłoszenia: 10.09.1998 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 10.09.1998, PCT/DE98/02758 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 18.03.1999, WO99/12717, PCT Gazette nr 11/99 (19) PL (11) 187864 (13) B1 (51) IntCl7 B26D 1/14 B26D 1/16 B29B 17/00 (54)Sposób i urządzenie do cięcia opony (30) Pierwszeństwo: 10.09.1997,DE,19740413.8 (73) Uprawniony z patentu: Schmeling Burkhard, Strausberg, DE (62) Numer zgłoszenia, z którego nastąpiło wydzielenie: 339434 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 18.12.2000 BUP 25/00 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 29.10.2004 WUP 10/04 (72) Twórcy wynalazku: Burkhard Schmeling, Strausberg, DE (74) Pełnomocnik: Rokicki Bogdan, Kancelaria Patentowa PL 187864 B1 (57) 1. Sposób cięcia opony, polegający na umieszczeniu opony w prowadnicy i napędzaniu jej rolką napędzającą, znamienny tym, że od bieżnika (1) oddziela się dwie części boczne, przy czym pierścień utworzony z bieżnika (1) i oddzielone dwie części boczne tnie się na pierścienie. 8. Urządzenie do cięcia opony, zawierające prowadnicę i rolkę napędzającą, znamienne tym, że odległość powierzchni zewnętrznej rolki napędzającej (5) od osi opony jest mniejsza od promienia powierzchni zewnętrznej bieżnika (1) opony (3), przy czym wałek (6) zawiera co najmniej jeden nóż z ostrzem skierowanym do bieżnika (1). Fig. 2B
Sposób i urządzenie do cięcia opony Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób cięcia opony, polegający na umieszczeniu opony w prowadnicy i napędzaniu jej rolką napędzającą, znamienny tym, że od bieżnika (1) oddziela się dwie części boczne, przy czym pierścień utworzony z bieżnika (1) i oddzielone dwie części boczne tnie się na pierścienie. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że pierścienie utworzone z bieżnika (1) tnie się wzdłuż obwodu na wąskie pierścienie o jednakowej średnicy. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że z dwóch części bocznych bieżnika (1) wycina się wąskie pierścienie o różnych średnicach. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że oponę przecina się nieruchomym urządzeniem tnącym. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że oponę przecina się raz wzdłuż środka bieżnika na dwie części w kształcie litery U, a następnie transportuje się do nieruchomego urządzenia tnącego. 6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że oponę przecina się ruchomym urządzeniem tnącym. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wywiera się nacisk na gumę i przecina się ją. 8. Urządzenie do cięcia opony, zawierające prowadnicę i rolkę napędzającą, znamienne tym, że odległość powierzchni zewnętrznej rolki napędzającej (5) od osi opony jest mniejsza od promienia powierzchni zewnętrznej bieżnika (1) opony (3), przy czym wałek (6) zawiera co najmniej jeden nóż z ostrzem skierowanym do bieżnika (1). 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że na wałku (6) są umieszczone noże (8) w odstępach dobieranych do liczby pierścieni otrzymywanych z opony (3). 10. Urządzenie według zastrz. 8 albo 9, znamienne tym, że oś wałka (6) jest nachylona pod kątem do osi opony (3). 11. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że zawiera uchwyt stopki opony. * * * Wynalazek dotyczy sposobu cięcia opony oraz urządzenia do cięcia opony w celu uzyskania pierścieni, z których wytwarzane są wyroby w postaci plecionych struktur lub brył, zwłaszcza bloków, wydrążonych korpusów, mat lub pasm. Znane jest rozdrabnianie opon nie nadających się już do użytku, przykładowo za pomocą szarpaków, i wykorzystywanie powstających kawałków jako materiału dodatkowego, np. przy wytwarzaniu cementu lub w charakterze wypełniacza w podłożach ulic. Dalsze możliwości wykorzystania starych opon polegają na spalaniu i wytwarzaniu przez to energii cieplnej, chemicznym rozpuszczaniu w celu uzyskania surowców lub składowaniu na wysypiskach. W opisie wynalazku niemieckiego zgłoszenia wynalazku DE 39 33 729 A l opisany jest sposób wykorzystywania starych opon, przy czym opony rozcina się i łączy w taśmy o obiegu zamkniętym. Zakres stosowania takich taśm o obiegu zamkniętym jest stosunkowo ograniczony. Ponadto w opisie wynalazku niemieckiego zgłoszenia wynalazku DE 33 086 51 A 1 opisana jest sieć z korpusów w kształcie opon, w której opony są umieszczone bez rozdrabniania ich lub pocięte w pierścienie lub pasma. Do łączenia pierścieni wytworzonych z opon potrzebne są dodatkowe elementy łączące, takie jak nity, klamry lub gwoździe. W opisie niemieckiego zgłoszenia wynalazku DE 42 009 49 A l opisano sposób i urządzenie do rozdrabniania starych opon, w którym unieruchomione, napędzane obrotowo opony
3 rozcina się z zewnątrz za pomocą ruchomo umieszczonych noży, aby otrzymać bieżnik opony, dwie ściany boczne i dwa pierścienie przystopkowe. Istota sposobu cięcia opony, według wynalazku, polega na tym, że od bieżnika oddziela się dwie części boczne, przy czym pierścień utworzony z bieżnika i oddzielone dwie części boczne tnie się na pierścienie. Pierścienie utworzone z bieżnika tnie się wzdłuż obwodu na wąskie pierścienie o jednakowej średnicy, zaś z dwóch części bocznych bieżnika wycina się wąskie pierścienie o różnych średnicach. Korzystnie jest, że oponę przecina się nieruchomym urządzeniem tnącym. Korzystnie jest, że oponę przecina się raz wzdłuż środka bieżnika na dwie części w kształcie litery U, a następnie transportuje się do nieruchomego urządzenia tnącego. Korzystnie jest, że oponę przecina się ruchomym urządzeniem tnącym. Korzystnie jest, że wywiera się nacisk na gumę i przecina się ją. Istota urządzenia do cięcia opony, według wynalazku, polega na tym, że odległość powierzchni zewnętrznej rolki napędzającej od osi opony jest mniejsza od promienia powierzchni zewnętrznej bieżnika opony, przy czym wałek zawiera co najmniej jeden nóż z ostrzem skierowanym do bieżnika. Korzystnie jest, że na wałku są umieszczone noże w odstępach dobieranych do liczby pierścieni otrzymywanych z opony. Korzystnie jest, że oś wałka jest nachylona pod kątem do osi opony. Korzystnie jest, że urządzenie zawiera uchwyt stopki opony. Sposób i urządzenie do cięcia opony, według wynalazku, umożliwią skuteczne przetwarzanie najróżniejszych opon, a z wytwarzanych tanio prostymi środkami wyrobów pośrednich, w postaci pierścieni, są wytwarzane nowe wyroby końcowe o wysokiej wartości zastosowania. Szczególna zaleta wynalazku polega na tym, że przetwarzanie opon w wyrób pośredni, jakim są pierścienie, jest metodą produkcji całkowicie przyjazną wobec środowiska, przy której nie powstają żadne odpadki i nie są uwalniane żadne szkodliwe składniki, przy czym opony przez kolejne cięcia są rozdrabniane tak, że od bieżnika oddziela się dwie części boczne, a pierścienie powstałe z tych części bocznych i/lub z bieżnika są łączone ze sobą w nowe wyroby. Nawet osłonięty gumą pierścień metalowy, zapewniający dobre osadzenie na obręczy, może być powtórnie wykorzystany. Do wszystkich opon, które nie mogą być bieżnikowane, nie są odkształcone i nie zostały podzielone w kierunku poprzecznym, może być stosowany sposób według wynalazku. Sposób ten umożliwia przetwarzanie opon na miejscu. Dalsza zaleta wynalazku polega na tym, że zostaje zachowana elastyczność pierścieni wraz z innymi zaletami opony. Pierścienie można w odpowiedniej formie układać w stos i transportować. Jeżeli opony transportuje się do stacjonarnego urządzenia tnącego lub innego urządzenia przetwórczego, wówczas dla oszczędności przestrzeni transportowej korzystne jest pojedyncze przecięcie opon wzdłuż środka bieżnika tak, że powstają dwie części opony w kształcie litery U, które można układać w stos jedna w drugiej. Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania, jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1A przedstawia schematycznie oponę całą, fig. 1B - oponę bez jednaj ćwiartki, fig. 2A, fig. 2B i fig. 2C - produkty przecinania w postaci pierścieni utworzonych z bieżnika opony i z oddzielonych od niego dwóch części bocznych oraz fig. 2D, fig. 2E, fig. 2F, fig 2G, fig. 2H, fig. 2I, fig. 2J i fig. 2K - warianty realizacji urządzeń do cięcia opony. W sposobie cięcia opony, według wynalazku, oponę tnie się tak, że powstaje pierścień bieżnika 1 i dwa pierścienie boczne 2. Pierścień bieżnika 1 i boczne pierścienie 2 pokazane są na fig. 2A, 2B i 2C. Pierścień bieżnika 1 można dalszymi cięciami pociąć na węższe pierścienie, podobnie jak boczne pierścienie 2. Pierścienie utworzone z bieżnika 1 tnie się wzdłuż obwodu na wąskie pierścienie o jednakowej średnicy. Z dwóch części bocznych bieżnika 1 wycina się wąskie pierścienie o różnych średnicach.
4 187 864 Pierścienie są wytwarzane tak, że oponę mocuje się na uchwycie i napędza się ją za pomocą rolki napędzającej 5, przy czym ta rolka napędzająca 5 tworzy wypukłość 7 i jest umieszczona na jednym wałku, z co najmniej jednym nożem 8, który przecina bieżnik opony od wewnątrz przy wypukłości 7. Dzięki wytwarzanym kształtom pierścieniowym zmniejsza się powierzchnię i objętość transportowanej masy do objętości materiału albo ciężaru materiału. Oponę transportuje się w nowej postaci, a więc jako pierścień tak, że nie osiąga ona już poprzedniej objętości całej opony. Z powstających pierścieni tworzy się dowolne formy dwuwymiarowe i trójwymiarowe, jakie umożliwia powstający pierścień. Oponę przecina się raz wzdłuż środka bieżnika na dwie części w kształcie litery U, a następnie transportuje się do nieruchomego urządzenia tnącego. Oponę przecina się również ruchomym urządzeniem tnącym. Przy odcinaniu pierścieni wywiera się nacisk na gumę i przecina się ją. Urządzenie do cięcia opony zawiera prowadnicę i rolkę napędzającą, przy czym odległość powierzchni zewnętrznej rolki napędzającej 5 od osi symetrii opony jest mniejsza od promienia powierzchni zewnętrznej bieżnika 1 opony 3. Wałek 6 zawiera, co najmniej jeden nóż z ostrzem skierowany do bieżnika 1. Na wałku 6 są umieszczone noże 8 w odstępach dobieranych do liczby pierścieni otrzymywanych z opony 3. Oś wałka 6 może być nachylona pod kątem do osi symetrii opony 3. Urządzenie zawiera uchwyt stopki opony. Opona 3 jest mocowana i bocznie prowadzona w zamocowaniu lub prowadnicy 4, albo jest swobodnie wsparta tocznie na poprzecznie umieszczonej rolce napędzającej 5. Noże 8 przechylają się do wewnątrz do utworzonej przez rolkę napędzającej 5 wypukłości 7 i rozcinają oponę 3, na co najmniej dwie pierścieniowe części. Części tnące są tak umieszczone, że guma podczas cięcia w stanie naprężonym oddala się od nich. Odkładanie połówek opony, jak to pokazano na fig. 2I, 2J i 2K, odbywa się na obie strony jedna na drugiej i są one przytrzymywane przez odpowiednie zamocowania. Przy stosowaniu systemów wielonożowych wiele noży 8 ustawia się zmiennie w odstępie na wałku 6. Dzięki temu z bieżnika 1 opony można wytworzyć wiele pierścieni o jednakowej lub różnej szerokości. Odprowadzanie pierścieni z systemu tnącego do magazynu przeprowadza się za pomocą elementów chwytakowych. Stabilizację operacji cięcia uzyskuje się przez wprowadzenie stopki opony w urządzenie uchwytowe. Do stosowania nadają się wszystkie mechaniczne sposoby ustalania położenia oraz sposoby ustalania położenia za pomocą techniki obliczeniowej. Rozcinanie opon możliwe jest również za pomocą noży 8 doprowadzanych z zewnątrz. Sposób i urządzenie do cięcia opony, według wynalazku, nadają się do zastosowania zwłaszcza do przetwarzania nie nadających się już do użytku w ruchu ze względów technicznych opon samochodów osobowych, ciężarowych lub samolotowych w półprodukt, który może być wykorzystywany jako materiał wyjściowy do wytwarzania wyrobów w wielu różnych dziedzinach gospodarki. Tym półproduktem, służącym do wytwarzania nowych produktów końcowych, są pierścienie cięte z opon. Tworzenie płaskich struktur lub brył przeprowadza się przez łączenie pierścieni ręcznie lub za pomocą manipulatorów albo elementów chwytakowych. Ręczne łączenie pierścieni odbywa się tak, że bierze się jeden pierścień i ściska się to tak, że powstają po lewej i prawej jednakowej wielkości pętle lub otwory. Przeprowadzenie dalszego pierścienia przez obie pętle lub otwory w stanie ściśniętym umożliwia uchwycenie pętli drugiego pierścienia. Przez unieruchomienie pierścienia początkowego zapobiega się jego otworzeniu, a tym samym przez powstałe pętle można przeprowadzić kolejny pierścień. Taką plecionkę wspiera się za pomocą urządzeń, które tak powstałą plecionkę odprowadzają z urządzenia tak, że można przeprowadzać w tym urządzeniu splatającym ciągły proces produkcji. Wynalazek nie ogranicza się do przedstawionych tu przykładów wykonania. Przez łączenie i modyfikowanie wymienionych środków i cech możliwa jest realizacja dalszych odmian wykonania bez wychodzenia poza ramy wynalazku.
Fig. 2I Fig. 2J Fig. 2K
Fig. 2G Fig. 2H
Fig. 2D Fig. 2E Fig. 2F
Fig. 2A Fig. 2B Fig. 2C
Fig. 1A Fig. 1B Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz Cena 2,00 zł.