Drodzy Rodzice! Okres adaptacji dzieci do przedszkola jest bardzo ważnym momentem w życiu całej rodziny. Oznacza on przystosowanie do nowych warunków, zgodę na zmianę, poradzenie sobie z nią zarówno przez dziecko, jak i rodziców. Czas trwania oraz przebieg okresu adaptacji są kwestią indywidualną, zależną od wielu czynników. Jednym z najważniejszych jest odpowiednie przygotowanie rodziców, ponieważ stanowią oni najważniejszy wzór do naśladowania dla dziecka. Dziecko jest doskonałym obserwatorem. Pomimo, że może jeszcze nie mówi i wydaje się, że niewiele rozumie, to doskonale potrafi wyczuwać emocje. Jeśli będzie czuło, że rodzic jest zmartwiony i przygnębiony, będzie naśladować te emocje. Okres adaptacji może trwa od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Warto pamiętać, że decyzja, którą Państwo podjęliście o rozpoczęciu edukacji przedszkolnej Waszego dziecka jest przemyślana, słuszna oraz niezmienna. Nawet jeśli adaptacja okaże się bardzo trudna, nie wolno zmieniać tej decyzji. W ten sposób zapewniacie Państwo swojemu dziecku poczucie bezpieczeństwa pomimo, że ze względu na płacz dziecka może wydawać się (w tej chwili) inaczej. Poniżej przedstawiam Państwu kilka rad, które mogą okazać się pomocne w okresie adaptacji: 1. Odpowiednie przygotowanie rodziców Decyzja o rozpoczęciu edukacji przedszkolnej Państwa dziecka jest bardzo trudna. Jednak podjęta raz, musi być konsekwentnie realizowana. Dziecko nie może widzieć na twarzy rodzica wahania co do słuszności podjętej decyzji, niechęci do zostawiania dziecka w przedszkolu ani nie może też uczestniczyć w rozmowach rodziców na temat lęku co do pozostawienia dziecka w przedszkolu, czy też rozstania z nim. 2. Odpowiednie przygotowanie dziecka Przygotowanie dziecka do rozpoczęcia edukacji przedszkolnej należy przeprowadzić w przyjemny dla niego sposób. Warto pozwolić dziecku na pewne elementy samodzielności,
które zapoczątkują zbliżające się zmiany. W tym celu należy zabrać dziecko na zakupy i pozwolić mu dokonać małych wyborów wśród potrzebnych rzeczy do przedszkola (np. kolor/wzór ręcznika, butów, itp.). 3. Przedszkole jest super Warto podejmować rozmowy z dzieckiem na temat przedszkola: opowiadać o nim, wyjaśnić co będzie tam robiło, jak wygląda dzień przedszkolaka, kto będzie zawoził i odbierał dziecko z przedszkola. Dziecko powinno poznać przedszkole oraz wszystkie osoby zaangażowane w jego codzienne życie. Opowieści o przedszkolu powinny być bardzo przyjemne, pozytywne, budujące ciekawość. Dobre nastawienie jest najważniejsze! Uwaga! Nie wolno straszyć dziecka przedszkolem! Unikamy komunikatów, typu: jak tego nie zrobisz, to jutro zostaniesz dłużej w przedszkolu!, w przedszkolu może cię nauczą grzeczności!, jak pójdziesz do przedszkola, to będziesz musiał, itp. Zdecydowanie warto: chwalić dziecko za wszelkie przejawy samodzielności ( świetnie! Zrobiłeś to jak prawdziwy, dzielny przedszkolak!, założyłeś sam spodnie, brawo, jesteś już taki duży!, itp.). 4. Rozstanie Rozłąka jest nieunikniona. Z tego powodu nie wolno jej przedłużać, ani też wprowadzać nerwowej atmosfery w czasie odprowadzania dziecka do przedszkola. Z tego powodu należy dać dziecku więcej czasu przed wyjściem do przedszkola (np. poprzedniego dnia położyć dziecko wcześniej spać, a następnego wstać trochę wcześniej). Nie należy go zbytnio pośpieszać, gdyż w ten sposób dziecko będzie czuło się jeszcze bardziej zestresowane. Rozstanie powinno być krótkie, zdecydowane. Nie wolno zadawać dziecku pytań, typu: to ja już idę, dobrze?, mama wychodzi i wróci niedługo, dobrze?, czy mogę już iść?, bo co w sytuacji, gdy dziecko powie: NIE?. Dziecko może płakać w czasie rozłąki, ale to zupełnie naturalna reakcja. Musicie Państwo pokazywać swojemu dziecku radość z powodu wyjazdu do przedszkola i powstrzymywać smutek, łzy w czasie rozstania (swoje emocje). W czasie rozstania należy pozwolić dziecku na okazywanie emocji, okazać zrozumienie, jednak nie przedłużać. Nie wolno także wymykać się ukradkiem w czasie, gdy dziecko się czymś zajmie, gdyż spowoduje to zwiększenie lęku oraz być może utratę zaufania do rodzica.
Początkowo dziecko będzie czuło strach przed porzuceniem (nieodebraniem z przedszkola), jednak należy z nim o tym rozmawiać w prostych słowach nazwać emocje, wyjaśnić, że tak się nigdy nie stanie i za każdym razem tłumaczyć kto je odbierze i mniej więcej kiedy (w odniesieniu do harmonogramu dnia przedszkola, np. mama przyjedzie po ciebie zaraz po obiedzie ). Nie wolno ośmieszać uczuć i emocji dziecka (np. przestań już płakać, jesteś przecież duży ). Nie wolno porównywać dziecka z innymi (np. Zobacz, Jaś nie płacze, a ty taka beksa ). Zamiast mówić: nie bój się lub będzie dobrze, lepiej okazać zrozumienie. Jeśli dziecko odprowadza mama, która ma trudności z krótkim i stanowczym rozstaniem lub dziecko nie jest w stanie się z nią rozstać, może warto tak zorganizować czas, aby tata zawoził dziecko do przedszkola (lub odwrotnie!). Aby zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa, należy zawsze dotrzymywać słowa. Nie wolno spóźniać się z odbieraniem dziecka! 5. W przedszkolu prawie jak w domu Bardzo dobrym pomysłem, ułatwiającym zaakceptowanie przez dziecko zmian jest ujednolicenie zwyczajów przedszkolnych z domowymi. Warto wprowadzić podobne godziny posiłków oraz zwyczaje panujące w przedszkolu do domu (pory posiłków i zabaw). W ten sposób dziecko szybciej przywyknie do rytmu dnia w przedszkolu i będzie czuło się bezpieczniej za sprawą przewidywalności. 6. Dobry początek małymi krokami Jeśli istnieje taka możliwość, należy zacząć od pozostawiania dziecka w przedszkolu na kilka godzin i stopniowo rozszerzać ten czas. W ten sposób dziecko łagodnie przystosuje się do nowych wrażeń i doświadczeń oraz uniknie zmęczenia, które może sprzyjać zniechęceniu i tęsknocie. 7. Nie jestem sam Aby dziecko czuło się pewniej, warto spakować mu do przedszkola ukochaną maskotkę (lub kupić nową na tę okazję, której wyboru dokona dziecko). Należy wcześniej wyjaśnić, że od tego momentu maskotka będzie miała nowe zadania ochraniać dziecko, zapewniać towarzystwo oraz służyć do przytulania, kiedy będzie tego potrzebowało.
8. Kocham cię i jesteś dla mnie ważny/ważna W okresie adaptacji dziecko będzie potrzebowało więcej miłości niż kiedykolwiek. Należy obdarzać je ciepłymi uczuciami, zapewniać o miłości oraz dawać tyle bliskości, ile potrzebuje. Warto rozmawiać z dzieckiem na temat spędzonego czasu w przedszkolu, poznanych kolegów i koleżanek, nowych umiejętności. Należy słuchać dziecka bardzo uważnie, z zainteresowaniem. Jeśli dziecko nie ma ochoty na rozmowy na temat przedszkola, nie wolno naciskać. Niektóre dzieci nie chcą rozmawiać o przedszkolu w okresie adaptacji, co jest naturalnym procesem przystosowania do nowych warunków. 9. Bliski kontakt z nauczycielem Wszelkie obawy, wątpliwości oraz nowe spostrzeżenia należy zgłaszać wychowawcy. Bliski kontakt z nauczycielem pomaga przetrwać ten trudny czas. Dzięki rozmowom będziecie mogli Państwo poznać zachowanie swojego dziecka w innych niż dotychczas warunkach oraz jego możliwości, które są rozwijane za sprawą atrakcyjnych zajęć i doświadczenia nauczycieli. Z pewnością będą mogli służyć Państwu niejednokrotnie radą, która może okazać się bardzo pomocna w codziennych troskach. 10.Wytrwałość Nawet jeśli adaptacja okaże się bardzo trudnym okresem w życiu całej rodziny i niejednokrotnie będzie dochodziło do płaczu dziecka przed pójściem do przedszkola i w trakcie przebywania w nim, wyrywania się, histerii, nie wolno się poddać. Jeśli będziecie Państwo ulegali dziecku lub zmieniali, odraczali decyzję o powrocie do przedszkola, ryzykujecie, że dziecko wykorzysta tę słabość ze szkodą dla siebie. Drodzy Rodzice, pamiętajcie, że w naszym przedszkolu pracuje wykwalifikowana kadra, pełna pasji i miłości do dzieci, która zawsze służy dobrą radą i uśmiechem. Naszym celem jest nie tylko dobry początek w edukacji Państwa dzieci, ale także zapewnienie im radości, bezpieczeństwa i dobrej zabawy! 11.Najlepsze rady na koniec Powyższe rady warto czytać często. Jeśli trzeba, to nawet kilka razy dziennie.
Jeśli czujecie Państwo, że dziecko chyba nigdy nie przywyknie do codziennego pobytu w przedszkolu, to warto pomyśleć: JUTRO BĘDZIE LEPIEJ. Należy przyjąć i tłumaczyć sobie samemu, że trudności z rozstaniem to coś naturalnego. Nie należy spodziewać się, że dziecko od razu z radością będzie chciało zostać w przedszkolu. Do zaakceptowania zmian i oswojenia się z nową sytuacją potrzebny jest CZAS. Cytat, który powinien być z Państwem przez najbliższe tygodnie lub miesiące: Jeśli twierdzisz, że mi ufasz ufaj mi całym sobą. Ufaj mi naprawdę. Potrzebuję Twojej wiary we mnie. Ona unosi moje skrzydła. Ty, moja mądra, dorosła Mamo we mnie wierzysz; Ty, dorosły, potężny Tato ufasz, że dam radę, Więc ja Wasz malutki syn, Wasza mała córeczka PORADZĘ SOBIE. Otoczony Twoimi ciepłymi zapewnieniami odnajdę w sobie siłę, by sobie poradzić. Otulony Twoim wsparciem, Twoją pewnością i wiarą we mnie będę latał. (K. Wnęk-Joniec Nie przydeptuj moich skrzydeł ) Trzymamy kciuki i życzymy powodzenia oraz nieustających: wiary, zaufania oraz miłości. W razie potrzeby jesteśmy do Państwa dyspozycji. Zespół psychologów Niepublicznych Przedszkoli Słoneczna Kraina Marika Wojciechowska Anna Lewandowska-Zaczek