SYLABUS KIERUNEK STUDIÓW: PRAWO, STUDIA STACJONARNE STOPIEŃ EDUKACJI: STUDIA JEDNOLITE MAGISTERSKIE Opis poszczególnych przedmiotów Description of individual course units II.B.l II.B.2 II.B.3 II.B.4 II.B.5 II.B.6 II.B.7 II.B.8 II.B.9 Nazwa przedmiotu (course title) Historia doktryn polityczno-prawnych Typ przedmiotu (type of course) Kierunkowy - obowiązkowy Poziom przedmiotu (level of course) średnio-zaawansowany Rok studiów (year of study) I rok Semestr /trymestr studiów, ilość godzin (semester/trimester) semestr I (zimowy), 30 godz. (2 godz. tygodniowo, 15 tygodni) Liczba punktów ECTS (oparta na nakładzie pracy wymaganym do osiągnięcia celów lub efektach kształcenia) (number o f ECTS credits allocated, based on the student workload required to achieve the objectives or learning outcomes) 6 Imię i nazwisko wykładowcy, stopień, tytuł (name of lecturer) dr Marcin Niemczyk, mgr Mateusz Droba Cele przedmiotu (wskazane jest określenie celów w odniesieniu do efektów kształcenia i kompetencji, wiedzy, umiejętności, postaw) (objectives o f the course, preferably expressed in terms of learning outcomes and competences) Zgodnie z obowiązującymi standardami kształcenia na kierunku prawo, efektem kształcenia w zakresie tego przedmiotu jest uzyskanie wiedzy obejmującej doktryny polityczno-prawne dominujące we współczesnym dyskursie politycznym, zrozumienie doktrynalnych źródeł instytucji politycznych i prawnych a także nabycie zdolności dokonania wykładni rozwiązań obowiązującego systemu prawa w kontekście ich doktrynalnego uzasadnienia. Ponadto, efektem kształcenia ma być poznanie koncepcyjnej genezy pojęć, które leżą u podstaw polskiego i europejskiego systemu prawa, takich jak: prawa podmiotowe, godność, wolność, równość, własność, dobro wspólne, władza publiczna, demokracja, sprawiedliwość poprzez ustalenie treści tych pojęć w dyskursie politycznym poprzedzającym proces stanowienia prawa, w ujęciach: socjalistycznych i socjaldemokratycznych, liberalnych, klasycznych, republikańskich, konserwatywnych oraz wywodzących się z katolickiej nauki społecznej. Wymagania wstępne (prerequisites) Podstawowa wiedza z zakresu historii filozofii, politologii, prawoznawstwa oraz historii powszechnej. Umiejętności przyswajania i analizowania materiału historycznego i filozoficznego, analizy i wnioskowań humanistycznych. II.B.10 Forma zajęć (form class) ćwiczenia audytoryjne
II.B.11 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents) 1. Myśl polityczno-prawna starożytnej Grecji: sofiści, Sokrates, Platon, Arystoteles. 2. Główne idee polityczno-prawne okresu hellenistycznego i starożytnego Rzymu: Cynicy, Epikureizm, stoicy (Zenon z Kition, Polibiusz, Cycero, Seneka, Marek Aureliusz). 3. Chrześcijańska koncepcja państwa i prawa do czasów średniowiecza: Jezus Chrystus, św. Paweł z Tarsu, św. Augustyn, Marsyliusz z Padwy, św. Tomasz z Akwinu. 4. Myśl polityczno-prawna epoki renesansu: N.Machiavelli, M.Luter, J.Kalwin, J.Bodin, T.More, T.Campanella, Fr.Bacon, P.Włodkowic, A.F.Modrzewski, P.Skarga, J.Zamoyski. 5. Polityczno-prawne doktryny XVII XVIII wieku: H.Grocjusz, B.Spinoza, T.Hobbes, J.Locke, Monteskiusz, J.J.Rousseau, H.Kołłątaj, St.Staszic. 6. Doktryny polityczno-prawne wieku XIX: szkoła historyczno-prawna, I.Kant, G.W.F.Hegel, liberalizm, pozytywizm, myśl społeczna Kościoła rzymskokatolickiego (Leon XIII), solidaryzm, anarchizm, socjalizm utopijny i naukowy, reformizm, rewizjonizm. 7. Doktryny polityczno-prawne wieku XX: myśl społeczno-polityczna Kościoła rzymskokatolickiego, faszyzm, nazizm, liberalizm, L. Petrażycki, H.Kelsen, realizm i funkcjonalizm prawniczy. II.B.12 Spis zalecanych lektur (recommended reading) Literatura podstawowa 1. L.Dubel: Historia doktryn politycznych i prawnych do schyłku XX wieku, Wydawnictwo LexisNexis", Warszawa 2009. 2. L.Dubel, J.Kostrubiec, G.Ławnikowicz, M.Łuszczyńska, W.Więcław: Historia doktryn politycznych i prawnych do początku XX wieku, Materiały źródłowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Currie- Skłodowskiej, Lublin 2003. Literatura uzupełniająca 1. Andrzej Sylwestrzak: Historia doktryn politycznych i prawnych, Wydawnictwo LexisNexis", Warszawa 2007. 2. Henryk Olszewski, Maria Zmierczak: Historia doktryn politycznych i prawnych, Wydawnictwo Ars Boni et Aequi", Poznań 2001. 3. K.Grzybowski: Historia doktryn politycznych i prawnych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968. 4. M.Jaskólski (red.): Słownik historii doktryn politycznych, T. 1-3, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007 5. K.Chojnicka, H.Olszewski: Historia doktryn politycznych i prawnych, Wydawnictwo Ars Boni et Aequi, Kraków 2005. 6. J.Baszkiewicz, Fr.Ryszka: Historia doktryn politycznych i prawnych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984.
II.B. 13 Metody nauczania (teaching methods) dr Marcin Niemczyk: Metoda aktywizująca, polegająca na prezentacji normatywnych treści poszczególnych doktryn z wykorzystaniem tekstów źródłowych służących zarówno do zobrazowania prezentowanego materiału jak i będących podstawą dla dyskusji i wymiany poglądów przez uczestników ćwiczeń. mgr Mateusz Droba: Prezentacja normatywnych treści poszczególnych doktryn. Omówienie wybranych tekstów źródłowych. Prezentacja przez studentów poglądów wybranego myśliciela. Dyskusja aktywizowana i moderowana II.B.14 Metody oceny / forma zaliczenia (assessment methods) dr Marcin Niemczyk: Student uzyskuje zaliczenie ćwiczeń z uwzględnieniem następujących zasad i kryteriów: 1. Obecność na zajęciach (dopuszczalna jest jedna nieusprawiedliwiona nieobecność), 2. Aktywność w ramach ćwiczeń (odnotowywana indywidualnie dla każdego ze studentów na podstawie jakości wkładu wniesionego do dyskusji), 3. Ocena z 2 testów (wielokrotnego wyboru) sprawdzających wiedzę. Student wybiera prawidłową odpowiedź z co najmniej czterech zaproponowanych, możliwe są także tzw. pytania otwarte, w których należy wpisać prawidłową odpowiedź. Pytania obejmują wiedzę dotyczącą poglądów myślicieli, mogą dotyczyć także ich biografii oraz twórczości (w tym także tekstów źródłowych) najważniejszych wydarzeń oraz pojęć historycznych mających wpływ lub związanych z doktrynami polityczno-prawnymi. Dopuszczalne jest samodzielne dokonanie przez studenta korekty udzielonej odpowiedzi z zastrzeżeniem iż musi to zostać uczynione w sposób nie budzący wątpliwości. Za prawidłową odpowiedź student otrzymuje 1 punkt, nie stosuje się punktacji ułamkowej. Student otrzymuje arkusz z pytaniami na którym udziela odpowiedzi, liczba pytań wynosi od 15 do 20. Stosuje się podział na grupy. Czas trwania zliczenia zależny jest od liczby pytań (stosuje się przelicznik, zgodnie z którym student ma 1 minutę na udzielenie odpowiedzi na jedno pytanie). Minimalny próg zaliczenia wynosi 50 % udzielonych poprawnie odpowiedzi. 4. Termin testów sprawdzających wiedzę zostaje ustalony w uzgodnieniu ze studentami z uwzględnieniem kalendarza roku akademickiego oraz harmonogramu sesji egzaminacyjnej. Dopuszczalne jest przystąpienie do zaliczenia przed sesją egzaminacyjną, w tzw. terminie zerowym. 5. Dopuszcza się ogłoszenie wyników testów, poprzez umieszczenie stosownej informacji na stronie internetowej (z zachowaniem zasad anonimowości). mgr Mateusz Droba: Na zaliczenie ćwiczeń z przedmiotu mają wpływ następujące elementy: 1. Fizyczna i duchowa obecność na zajęciach (do wiadomości studentów podaje się, że jednokrotna absencja nie pociąga za sobą konieczności formalnego usprawiedliwienia), 2. Aktywność w ramach ćwiczeń: inicjowanie tematu przez studenta, wypowiedzi w dyskusji, samodzielna wypowiedź obejmująca określony zakres materiału, 3. Prezentacja poglądów wybranego myśliciela (referat ustny, prezentacja multimedialna). Prezentacje przydzielane są na zasadzie prior tempore ochotnikom, bądź w przypadku braku takowych przydzielane przez prowadzącego losowo. W trakcie referatu prowadzący zwraca uwagę na szczególnie istotne z prezentowanych kwestii, wyjaśnia znaczenie niektórych terminów, pobudza skojarzenia przedmiotowe i ogólnokulturowe, w celu lepszego przyswojenia przez studentów prezentowanych zagadnień. 4. Ocena z dwóch testów wielokrotnego wyboru (zawierające od 2 do 4 pytań otwartych) zaliczone na ocenę pozytywną. Pytania obejmują daną doktrynę, mogą też odnosić się do biografii oraz twórczości danego myśliciela (np. tytułów jego podstawowych dzieł). Dopuszczalne jest samodzielne dokonanie przez studenta korekty udzielonej odpowiedzi z zastrzeżeniem iż musi to zostać uczynione w sposób nie budzący wątpliwości. Za prawidłową odpowiedź student otrzymuje 1 punkt, nie stosuje się punktacji ułamkowej. Student otrzymuje arkusz z pytaniami na którym udziela odpowiedzi, liczba pytań testowych zamkniętych wynosi od 10 do 15, otwartych od 2 do 4. Stosuje się podział na grupy. Czas trwania zliczenia zależny jest od liczby pytań (stosuje się przelicznik, zgodnie z którym student ma 1 minutę na udzielenie odpowiedzi na jedno pytanie). Minimalny próg zaliczenia wynosi 50 % udzielonych poprawnie odpowiedzi.
5. Test pisemny zapowiadany jest studentom z 2 tygodniowym wyprzedzeniem, przy czym uwzględniane są w miarę możliwości uzasadnione postulaty odnośnie dokładnego terminu testu. Wyniki testu ogłaszane są na zajęciach lub w czasie konsultacji. II.B.15 Język wykładowy (language of instructlon) polski Podpis prowadzącego Akceptacja kierownika Katedry/Zakładu