= L. Wyznaczenie średniego opadu obszarowego. Zakres ćwiczenia: Pojęcia podstawowe: -1-

Podobne dokumenty
Wyznaczenie średniego opadu obszarowego dla zlewni

Metody obliczania obszarowych

Metody obliczania obszarowych

Hydrologia i oceanografia Ćw. nr 11. Temat: Metody obliczania obszarowej wysokości opadów.

Charakterystyka zlewni

R Z G W REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE. Załącznik F Formuła opadowa wg Stachý i Fal OKI KRAKÓW

Bilansowanie zasobów wodnych

10.3. Typowe zadania NMT W niniejszym rozdziale przedstawimy podstawowe zadania do jakich może być wykorzystany numerycznego modelu terenu.

Obliczenie objętości przepływu na podstawie wyników punktowych pomiarów prędkości

PROJEKT Z HYDROLOGII CHARAKTERYSTYKA ZLEWNI RZEKI

CZYTANIE MAPY TOPOGRAFICZNEJ

Zakład Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ GEODEZJI, INŻYNIERII PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Metody przedstawiania rzeźby powierzchni. Kartograficzne metody przedstawiania zjawisk na mapach. Metody przedstawiania rzeźby powierzchni

Opracowanie koncepcji budowy suchego zbiornika

ELEKTROWNIE WODNE ĆWICZENIE Z PRZEDMIOTU: Temat: Projekt małej elektrowni wodnej. Skrypt do obliczeń hydrologicznych. Kraków, 2015.

Graficzne opracowanie wyników pomiarów 1

Wykład Prezentacja materiału statystycznego. 2. Rodzaje szeregów statystycznych.

PRZEPŁYWY MAKSYMALNE ROCZNE O OKREŚLONYM PRAWDOPODOBIEŃSTWIE PRZEWYŻSZENIA W ZLEWNIACH NIEKONTROLOWANYCH

Mapa. Cechy różniące Podobieństwa Cechy różniące

GEOMETRIA ELEMENTARNA

Statystyka opisowa. Literatura STATYSTYKA OPISOWA. Wprowadzenie. Wprowadzenie. Wprowadzenie. Plan. Tomasz Łukaszewski

Hydrologia Tom II - A. Byczkowski

Rozkład łatwości zadań

RZUTOWANIE PROSTOKĄTNE

= Współczynnik odpływu z mapy φ= 0,35 - I r Uśredniony spadek cieku ze wzoru 2.38 Hydromorfologiczna charakterystyka koryta rzeki

Rzeźba terenu. Rysunek map Elżbieta Lewandowicz 2007 r.

dr inż. Marek Zawilski, prof. P.Ł.

Nie tylko wynik Plan wynikowy dla klasy 3 gimnazjum

ZADANIA DO TEMATU SKALA MAPY część 2

Widoki WPROWADZENIE. Rzutowanie prostokątne - podział Rzuty prostokątne dzieli się na trzy rodzaje: widoki,.przekroje, kłady.

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Charakterystyka głównych składowych bilansu wodnego

KRZYWA CZĘSTOŚCI, CZĘSTOLIWOŚCI I SUM CZASÓW TRWANIA STANÓW

MATERIAŁY GRAFICZNE DO DZIAŁU: KARTOGRAFIA. Ryc.1. Profil ukształtowania powierzchni Ziemi (Wyd. empi 2 )

Hydrologia w operatach wodnoprawnych

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

1. FUNKCJE DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

ELEKTROWNIE WODNE ĆWICZENIE Z PRZEDMIOTU: Skrypt do obliczeń hydrologicznych. Kraków, Elektrownie wodne

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): F x E' E''

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

PRZYGOTOWANIE DANYCH HYDROLOGICZNYCH W ZAKRESIE NIEZBĘDNYM DO MODELOWANIA HYDRAULICZNEGO

Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Wymagania edukacyjne z matematyki

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 1. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

I. Liczby i działania

Wymagania eduka cyjne z matematyki

2. Permutacje definicja permutacji definicja liczba permutacji zbioru n-elementowego

Opracowanie koncepcji budowy suchego zbiornika

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 3

Badanie rozkładu pola elektrycznego

6. Notacja wykładnicza stosuje notację wykładniczą do przedstawiania bardzo dużych liczb

Skrypt 23. Geometria analityczna. Opracowanie L7

WYMAGANIA NA OCENĘ 12. Równania kwadratowe Uczeń demonstruje opanowanie umiejętności ogólnych rozwiązując zadania, w których:

Niweleta to linia, jaką wyznaczają rzędne projektowanej drogi (na drodze dwu- lub jednojezdniowej są to rzędne osi jezdni)

WYMAGANIE EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą celującą

Temat: WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)

Dane hydrologiczne obiektu określono metodami empirycznymi, stosując regułę opadową. Powierzchnię zlewni wyznaczona na podstawie mapy:

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy III a,b liceum (poziom podstawowy) rok szkolny 2018/2019

Badanie rozkładu pola elektrycznego

Wymagania edukacyjne z matematyki

str 1 WYMAGANIA EDUKACYJNE ( ) - matematyka - poziom podstawowy Dariusz Drabczyk

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KLASA 8 DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE VIII

Plan wynikowy klasa 3. Zakres podstawowy

Lista działów i tematów

Temat lekcji: Klimat Polski przejściowość.

Funkcja liniowa - podsumowanie

Kształtowanie w uczniach umiejętności identyfikowania zależności i analogii matematycznych w otaczającym świecie.

14:00 15:00 16:00. Godzina Turysta A. Godzina. Oceń prawdziwość podanych zdań. Wybierz P, jeśli zdanie jest prawdziwe, albo F jeśli jest fałszywe.

Kartkówka powtórzeniowa nr 1

Zadania ze statystyki, cz.6

PYTANIA TEORETYCZNE Z MATEMATYKI

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie trzeciej.

Charakterystyki liczbowe (estymatory i parametry), które pozwalają opisać właściwości rozkładu badanej cechy (zmiennej)

1 wyznacza współrzędne punktów przecięcia prostej danej

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Scenariusz lekcji przyrody w klasach szkoły podstawowej Elżbieta Przybył

Orientacyjnie 140 godzin lekcyjnych, tj. 35 tygodni po 4 godziny lekcyjne tygodniowo.

Praca kontrolna z matematyki nr 1 Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych Semestr 5 Rok szkolny 2014/2015

1. Obliczenia rowu przydrożnego prawostronnego odcinki 6-8

DZIAŁ I: LICZBY I DZIAŁANIA Ocena dostateczna. Ocena dobra. Ocena bardzo dobra (1+2) ( ) Uczeń: (1+2+3) Uczeń: określone warunki

Statystyka hydrologiczna i prawdopodobieństwo zjawisk hydrologicznych.

Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. MATeMAtyka 3. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

MATEMATYKA DLA CIEKAWSKICH

MATEMATYKA ZP Ramowy rozkład materiału na cały cykl kształcenia

PODZIAŁY NIERUCHOMOŚCI wg standardów

Wykład 2. Statystyka opisowa - Miary rozkładu: Miary położenia

Rozkład łatwości zadań

Ładunki elektryczne i siły ich wzajemnego oddziaływania. Pole elektryczne. Copyright by pleciuga@ o2.pl

Planimetria 1 12 godz.

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie III gimnazjum

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA II KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna: POTĘGI I PIERWIASTKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II W PUBLICZNYM GIMNAZJUM NR 2 W ZESPOLE SZKÓŁ W RUDKACH

Jarosław Wróblewski Matematyka dla Myślących, 2008/09

Wydział Inżynierii Produkcji. I Logistyki. Statystyka opisowa. Wykład 3. Dr inż. Adam Deptuła

ZESPÓŁ SZKÓŁ W OBRZYCKU

Transkrypt:

-1- Wyznaczenie średniego opadu obszarowego Zakres ćwiczenia: 1. Wyznaczenie granicy zlewni do zadanego przekroju 2. Opis i charakterystyka zlewni 3. Wyznaczenie parametrów cieków: - sieć rzeczna - powierzchnia zlewni ( [km2]) - długość cieku głównego (L [km] [m]) - średni spadek cieku głównego (s [-] [%] [% o ]) 4. Określenie średniego opadu dla zlewni metodą: - wieloboków równego zadeszczowienia - izohiet - opartą na krzywej hipsometrycznej Pojęcia podstawowe: ZLEWNIĄ nazywamy każdy obszar, z którego wody spływają do jednego odbiornika (bez względu na jego wielkość). DORZECZEM nazywamy system, który tworzy rzeka wraz ze swoimi dopływami, jest to, zatem obszar, z którego wody spływają do systemu jednej rzeki. ZLEWISKIEM MORZ nazywamy zespół dorzeczy, z których wody spływają do tego morza. DZIŁEM WODNYM nazywamy linię oddzielającą poszczególne dorzecza. GRNICMI ZLEWNI nazywamy linie ograniczające poszczególne zlewnie. GRNIC TOPOGRFICZN biegnie najwyższymi wzniesieniami terenu. GRNIC HYDROGEOLOGICZN, wyznaczana jest w oparciu o prześledzenie dróg powierzchniowego spływu wody lub kierunku spływu wód gruntowych. POWIERZCHNI ZLEWNI - [km 2 ] powierzchnia obszaru ograniczonego granicą zlewni. OPD jest mierzony punktowo na stacjach opadowych, za pomocą różnego typu deszczomierzy. ŚREDNIE OPDY TMOSFERYCZNE DL ROZPTRYWNEGO OBSZRU czyli tzw. WSKŹNIKI OPDOWE określa się na podstawie wysokości opadów zmierzonych w różnych punktach zlewni. WYSOKOŚĆ OPDU [mm] grubość warstwy wody, która spadła na powierzchnię poziomą. SUM MIESIĘCZN OPDU [mm] suma wszystkich dziennych odczytów opadu z całego miesiąca.. SUM ROCZN OPDU [mm] suma opadu ze wszystkich miesięcy w roku kalendarzowym. OPD ŚREDNI ROCZNY [mm] średnia arytmetyczna z sum rocznych opadu z wielolecia. OPD NORMLNY [mm] jest to wartość środkowa (mediana) uporządkowanego ciągu rozdzielczego sum rocznych opadu punktowego z długiego okresu lat. DŁUGOŚĆ CIEKU - L[km] [m] odległość od źródeł do ujścia lub przekroju zamykającego dany obszar. Przy określaniu długości cieku można kierować się kryterium długości sieci rzecznej lub powierzchni zlewni. W przypadku długości sieci rzecznej interesuje nas najdłuższa linia utworzona z sieci rzecznej na danym obszarze. Przy kryterium powierzchni zlewni należy przy określaniu źródeł cieku kierować się wielkością powierzchni zlewni cząstkowych (o położeniu źródeł decyduje większa powierzchnia zlewni). ŚREDNI SPDEK CIEKU s [-] [%] [% o ] różnica wysokości źródeł i ujścia lub przekroju zamykającego dany do długości cieku. s = w z L w p gdzie: s średni spadek cieku [-] [%] [% o ] w z wysokość źródeł [m n.p.m] w p wysokość ujścia lub przekroju zamykającego dany obszar [m n.p.m] L długość cieku [km] [m]

-2- METOD WIELOBOKÓW Poszczególne stacje łączy się między sobą pokrywając zlewnie siatką trójkątów. Symetralne boków trójkątów tworzą WIELOBOKI, dla których położona wewnątrz stacja jest reprezentatywna. Metoda ta jest stosowana w zlewniach (obszarach) o mało zróżnicowanym opadzie oraz parametrach fizjograficznych o niewielkiej zmienności, ponieważ nie uwzględnia różnic wysokościowych i ukształtowania terenu. Opad średni jest średnią ważoną, gdzie wagą jest powierzchnia poszczególnych wieloboków P n i= = 1 ( P ) i i gdzie: P - opad średni [mm] P i - wysokości opadu w i-tej stacja opadowej [mm] - pole powierzchni zlewni [km 2 ] i - pole powierzchni i-tego wieloboku [km 2 ] Zaletą tej metody jest to, że powierzchnie zadeszczowienia wyznacza się tylko raz i są one stałe dla danego obszaru i układu sieci posterunków przy każdym scenariuszu opadowym. Etapy: 1. określić granicę zlewni oraz wysokości opadu dla poszczególnych posterunków 2. Połączyć liniami stacje opadowe, tworząc układ trójkątów

-3-3. Wyznaczyć symetralne boków powstałych trójkątów 4. Wyznaczyć wieloboki wokół stacji opadowych 5. Określić powierzchnie przypadającej dla poszczególnych posterunków 2 3 4 5

-4- METOD IZOHIET IZOHIETY są to linie łączące punkty o jednakowej wysokości opadów atmosferycznych w danym okresie czasu. Na plan badanej zlewni nanosimy stacje opadowe i pomierzone na nich wysokości opadów. Izohiety wykreśla się poprzez interpolację między wartościami opadów (są to wartości o stałym przedziale z reguły, co 5, 10, 20, 50 mm). Interpretacja rozkładu izohiet nie jest jednoznaczna, więc w tym sensie metoda jest subiektywna. Metodę izohiet stosuje się zwykle dla terenów płaskich lub o dużym zagęszczeniu stacji opadowych. W terenach górskich lub podgórskich wysokość opadu w dużym stopniu zależy od ukształtowania terenu. Na obszarach gdzie zmienność wysokości opadu jest duża, a sieć posterunków rzadka, położenie izohiet wyznacza się nie na zasadzie interpolacji, ale zgodnie z ułożeniem (kierunkiem biegu) warstwic. Wadą metody jest pracochłonność, gdyż obszar zadeszczenia musi być wyznaczony dla każdego przypadku odrębnie, przebieg izohiet jest bowiem uzależniony od wartości opadu w poszczególnych posterunkach. Ustala się wielkości powierzchni zlewni ( i ) pomiędzy izohietami (i granicami zlewni) i przypisuje im się opad będący średnią arytmetyczną wartości tych izohiet (P i, P i+1 ). Pola skrajne są ograniczone jedną izohietą i granicą zlewni, za opad średni przyjmuje się wówczas wysokość opadu z najbliższej izohiety. Średni opad zlewni oblicza się jako średnią ważoną opadów pomiędzy izohietami. Wagą jest powierzchnia cząstkowa zlewni. Przy określaniu powierzchni obszarów dla poszczególnych izohiet musi być spełniony warunek, że suma powierzchni pól ( i ) zawartych między izohietami musi być równa powierzchni całej zlewni (). Jeśli warunek nie jest spełniony należy ponownie określić powierzchnie obszarów między izohietami, jeśli niezgodność występuje nadal, należy obliczyć błąd i rozrzucić go proporcjonalnie do wielkości pól. P Pśr i n ( Pśr i i ) i= = 1 P + P 2 i i+1 = gdzie: P - opad średni [mm] P śri - wysokości opadu między izohietami (wartość średnia dla sąsiednich izohiet [P i,p i+1 ]) [mm] - pole powierzchni zlewni [km 2 ] i - pole powierzchni między sąsiednimi izohietami [km 2 ] Etapy: 1. Określić granicę zlewni oraz wysokości opadu dla poszczególnych posterunków opadowych

2. Połączyć liniami stacje opadowe. Stosując zasadę interpolacji liniowej podzielić odcinki łączące poszczególne posterunki na równe części proporcjonalnie do różnicy w wysokości opadu między posterunkami, np. co 5, 10, 20, 50 mm. Przyjęta wartość powinna być stała dla całego obszaru. W przypadku znacznych różnic w wysokości opadu pomiędzy poszczególnymi posterunkami można wprowadzić różne podziały, tak aby rysunek był czytelny. -5-3. Punkty o jednakowej wysokości opadu połączyć ze sobą 4. Układ izohiet dla zlewni z zaznaczonym obszarem miedzy sąsiednimi izohietami P i+1 i P i

-6- METOD HIPSOMETRYCZN Na podstawie mapy poziomicowej ustala się krzywą HIPSOMETRYCZN, wskazującą jaka powierzchnia badanej zlewni leży powyżej określonej warstwicy (rysujemy ją w ćwiartce IV - na osi rzędnych wartość poziomic, na osi odciętych powierzchnia). W układzie współrzędnych ćwiartka II obrazuje krzywą GRDIENTOWĄ czyli zależność wysokości opadów od wzniesienia stacji opadowych nad poziom morza (układ stacji należy wyrównać linią prostą lub krzywą ciągłą i gładką). Określenie średniego opadu w zlewni dokonuje się metodą wykreślną przez sporządzenie krzywej PLUWIOMETRYCZNEJ. Powstaje ona w ćwiartce I poprzez rzutowanie dowolnego punktu krzywej hipsometrycznej z ćwiartki IV na I i z ćwiartki IV przez III i II (z krzywej gradientowej) na I (można rzutować dowolną ilość punktów - im więcej tym odwzorowanie lepsze). Metoda hipsometryczna ma zastosowanie głównie w małych zlewniach górskich, uwzględnia bowiem zależność wysokości opadu od wzniesienia punktu pomiarowego nad poziom morza oraz konfigurację badanego terenu. W zlewniach nizinnych nie należy jej stosować. Opad średni jest to iloraz pola powierzchni pod krzywą pluwiometryczną i powierzchnię zlewni Vp P = V p = Pd gdzie: P - opad średni [mm] - pole powierzchni zlewni [km 2 ] V p - pole powierzchni pod krzywą pluwiometryczną [mm km 2 ] Metoda hispometryczna: II I III IV