Instytut Matematyki Uniwersytet Gdański semestr zimowy 2016 / 2017
Arkusz kalkulacyjny Arkusz kalkulacyjny to program służacy do wykonywania obliczeń, gromadzenia danych, opisywania ich za pomoca wykresów. Uczac arkusza kalkulacyjnego musimy zwrócić uwagę uczniów w jaki sposób: I) poruszać się po arkuszu kalkulacyjnym; II) gromadzić i porzadkować dane w arkuszu kalkulacyjnym; III) wykonywać proste i nieco bardziej złożone obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym; IV) prezentować dane liczbowe w postaci diagramów.
Arkusz kalkulacyjny I) Poruszanie się po arkuszu kalkulacyjnego. Zaczynamy od pokazania w jaki sposób odczytujemy adresy komórek. Wprowadzamy pojęcia: komórka bieżaca, wiersz wprowadzania danych, obszar roboczy i arkusz. Zad. Sprawdź i wpisz adres najniżej położonej komórki w arkuszu oraz adres komórki położonej najdalej (po prawej stronie arkusza). Zad. Korzystajac z opcji Kolorowanie wypełnienia, narysuj w arkuszu programu Excel ludzika. Plik zapisz pod nazwa ludzik. Zapisz w zeszycie adresy lub zakresy pokolorowanych komórek.
Arkusz kalkulacyjny II) Gromadzić i porzadkować dane w arkuszu kalkulacyjnym. Zaczynamy od wpisywania i formatowania wyrazów do pojedynczych komórek. Następnie zapisujemy różne tabelę w arkuszu kalkulacyjnym. Uczymy jak używać przycisku sortowania do porzadkowania danych tabeli w sposób alfabetyczny, czy od najmniejszej do największej wartości. Pokazujemy zastosowanie przycisku formatowanie warunkowe. Zad. Znajdź podstawowe informacje o parkach narodowych w Polsce. Zrób w programie Excel ich listę z danymi: rok utworzenia parku, powierzchnia. Do utworzonej tabeli wstaw logo każdego parku. Pracę zapisz pod nazwa polskie_parki_narodowe. Zad. Otwórz plik miasta (przygotowany prędzej przez nauczyciela). Posortuj miasta według liczby mieszkańców, od największego do najmniejszego.
Arkusz kalkulacyjny Zad. Utwórz w programie Excel tabelę. W pierwszej kolumnie (o nagłówku Państwa ) wypisz nazwy państw sasiaduj acych z Polska. W drugiej kolumnie (o nagłówku UE ) wpisz tak, jeśli dane państwo należy do Unii Europejskiej, lub nie - jeśli nie jest członkiem. Następnie użyj takiej opcji, aby komórki tak automatycznie zostały pokolorowane na niebiesko. Na koniec ustaw automatycznie państwa członkowskie Unii Europejskiej na górze tabeli. Zapisać pracę pod nazwa sasiedzi_polski
Arkusz kalkulacyjny III) Wykonywać proste i nieco bardziej złożone obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym. Zaczynamy od wykonywania podstawowych działań arytmetycznych w arkuszu kalkulacyjnym. Tłumaczymy w jaki sposób zapisywać formuły. Następnie przechodzimy do przeciagania formuł. Pokazujemy jak używać funkcję suma, średnia, jeżeli. Wykorzystujemy poznane umiejętności do wykonywania obliczeń praktycznych, gdzie uczniowie sami podejmuja decyzje jaka opcje należy użyć. Możemy też wykorzystać arkusz kalkulacyjny do rozwiazywania zadań matematycznych.
Arkusz kalkulacyjny Zad. Wprowadź dane do tabeli arkusza i wykonaj obliczenia. Plik zapisz pod nazwa działania. Uwaga: Postaraj się, aby tabelka wygladała tak jak na rysunku.
Arkusz kalkulacyjny Zad Wprowadź dane do tabeli arkusza i policz, ile Zuzia zapłaciła za zakupy. Plik zapisz pod nazwa zakupy. Uwaga: Zauważmy, że w tym zadaniu sam uczeń musi odpowiednio umiejscowić i odpowiednio wyeksponować sumę za całe zakupy (dobrze podświetlić innym kolorem cene za całe zakupy).
Arkusz kalkulacyjny Zad. Przygotuj arkusz zawierajacych informacje o Twoich ocenach z poszczególnych przedmiotów. Oblicz średnia ocen z każdego przedmiotu. Plik zapisz pod nazwa Moja średnia. (Uwaga: należy zwrócić uwagę, aby sam uczeń zaplanował tak wyglad arkusza, aby był on czytelny dla każdego kto go by przegladał.) Zad. Oblicz całkowity koszty wycieczki twojej klasy. Jaki koszt musi ponieść pojedynczy uczeń? (Najlepiej, aby był liczony koszt wycieczki na która uczniowie wyjeżdżaja. Staramy się, aby uczniowie sami próbowali ustalić co należy uwzględnić przy robieniu kosztorysu i jaka jest cena poszczególnych składowych. )
Arkusz kalkulacyjny IV) Prezentowanie danych liczbowych w postaci diagramów. Oprócz pokazania w jaki sposób należy wstawić diagram, warto uczniom zwrócić uwagę na to jakie sa typy diagramów oraz dlaczego prezentujemy dane liczbowe w postaci diagramów. Zwracamy również uwagę na tytuł wykresu, odpowiednie podpisanie osi, czy legendę. Diagram powinien być czytelni dla każdej osoby, która go czyta. Zad Sporzadź w arkuszu kalkulacyjnym tabelę przedstawiajac a liczbę mieszkańców każdego kontynentu. Dane z tabeli przedstaw w postaci diagramu słupkowego. Nie zapomnij dać odpowiedni tytuł diagramowi. Zad Przedstaw diagram kołowy przedstawiajacy liczbę dziewczat i chłopców w twojej klasie. Pamiętaj o tytule diagramu i legendzie.
Arkusz kalkulacyjny W arkuszu kalkulacyjnym znamy trzy rodzaje adresowania komórek adresowanie względne (np. A1), adresowanie bezwzględne (np. $A$1) oraz adresowanie mieszane (np. $A1, czy A$1). Zad W tabeli przedstawiono dzisiejsze zakupy Adama, który na każdy produkt uzyskał rabat w wysokości 12%. Uzupełnij tabele używajac adresowania względnego i bezwzględnego.
Arkusz kalkulacyjny Zad. Używajac adresowania mieszanego uzupełnij tabele z tabliczka mnożenia w arkuszu kalkulacyjnym. W jaki sposób arkusz kalkulacyjny pomaga nam wypisać wszystkie liczby od 1 do 10?
Arkusz kalkulacyjny Jedna podstawowych funkcji logicznych jest funkcja JEŻELI. Uczniowi w szkole podstawowej możemy zademonstrować działanie tej funkcji na najprostszych przykładach. Zad. Sporzadź tabele w której w pierwszej kolumnie będa nazwy dziesięciu miast i wsi leżacych w Twoim województwie. W drugiej kolumnie ma być wpisana liczba mieszkańców tych miejscowości. Użyj funkcji JEŻELI, aby w trzeciej kolumnie wpisać TAK jeśli miejscowość ma powyżej 50 tyś. mieszkańców lub NIE w przeciwnym wypadku. Oczywiście funkcje JEŻELI można też wykorzystywać do badania bardziej zaawansowanych problemów. Zad. Zaprojektuj arkusz kalkulacyjny w którym po wpisaniu długości trzech odcinków będzie wyświetlana informacja, czy z tych odcinków da się zbudować trójkat.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Już sumeryjscy matematycy jakieś 4000 lat temu znali algorytm wyznaczania pierwiastka kwadratowego. A mianowicie : ) Ciag dany wzorem rekurencyjnym x n+1 = 1 2 (x n + a jest xn zbieżny kwadratowo do a dla dowolnego x 0 > 0 tzn. wybieramy dowolna liczbę dodatniom i liczymy kolejno x 1, x 2 itd. Kolejne liczby będa coraz bardziej bliskie a. Bład bezwzględny różnica pomiędzy wartościa przybliżona x n a wartościa rzeczywista a. Bład względny iloraz błędu bezwzględnego i wartości dokładnej a. Zadanie Stosujac powyższy wzór wyznaczyć kilka pierwszych przybliżeń liczby 2. Obliczyć bład względny i bezwględny.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Uzasadnienie geometryczne Jeśli przyjmiemy, że liczba podpierwiastkowa a jest polem kwadratu, to bok tego kwadratu wynosi a. Można przyjać poczatkow a wartość jednego boku x 0 jako pewne przybliżenie szukanego pierwiastka. Wtedy drugi bok musi być równy a x 0, aby pole prostokata było równe a. Jeśli x 0 = a x 0 to dany prostokat jest kwadratem i x 0 jest równe a. W przeciwnym razie jako kolejne przybliżenie boku przyjmujemy ) średnia a arytmetyczna x 0 i x 0, czyli x 1 = 1 2 (x 0 + a itd. x0
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym pierw2rys.jpg
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Ciekawy fraktal został skonstrułowany przez wybitnego polskiego matematyka Wacława Sierpińskiego (stad nazwa trójkat Sierpińskiego). Konstrukcja trójkara Sierpińskiego, nazywana również uszczelka Sierpińskiego, została opracowania w 1915 roku, jeszcze przed wprowadzeniem samego pojęcia fraktali. Etapy powstawania trójkata Sierpińskiego: 1) Rysujemy trójkat równoboczny. (zobacz rysunek) 2) Dzielimy każdy bok trójkata na pół i łaczymy boki trójkata (w efekcie otrzymujemy 4 mniejsze trójkaty). 3) Pomijamy środkowy trójkat, a w każdym z trzech pozostałych trójkatów dzilimy boki na pół i łaczymy środki, aby powstały kolejne trójkaty itd.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Fraktale z arkuszem kalkulacyjnym gra w chaos Fraktale możemy również otrzymać w sposób wydawałoby się, zupełnie nieoczekiwany jako wynik losowego eksperymentu gry w chaos. Gra w chaos polega na tym, że startujemy z pewnego punktu x 0 i wyznaczamy jego kolejne iteracje za pomoca wzoru x n+1 = f m (x n ), gdzie f m jest jedna z funkcji iterowanych, wybierana niezależnie i losowo dla każdej iteracji.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Zasady gry w chaos dla trójkata Sierpińskiego Wybieramy trzy punkty na płaszczyznie i oznaczamy je numerami 1, 2, i 3. Sa to tzw. punkty bazowe. Następnie wybieramy jeszcze jeden punkt tzw. punkt wiodacy. Krok 1 Losujemy jedna z trzech liczb będacych numerami punktów bazowych. Jeśli otrzymamy np. liczbę 3, wyznaczamy odcinek pomiędzy punktem wiodacym a punktem bazowym o numerze 3 i znajdujemy jego środek (zaznaczamy ten punkt). Punkt ten będzie teraz nowym punktem wiodacym. Krok 2 Znów losujemy jedna z liczb 1, 2 lub 3 i, postęstępujac jak w poprzednim kroku, wyznaczamy kolejny punkt wiodacy itd. Zadanie Przeprowadź na kartce kilka pierwszych kroków gry w chaos. Przyjrzyj się efektom.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym Zadanie Przeprowadź w arkuszu kalkulacyjnym symulacje gry w chaos dla 100, 1000, 3000 i 5000 punktów (należy na wykresie zmiejszyć wymiary punktów). Jako punkty bazowe wybierz ( 1; 0), (1; 0) i (0; 1, 5). Jako pierwszy punkt bazowy wybierz jeden z wylosowanych punktów bazowych. Przykładowy arkusz znajduje się na kolejnym slajdzie. LOS.ZAKR(zakres) losujeje liczbę z podanego zakresu np. LOS.ZAKR(1;3) podaje wylosowana liczbę z zakresu od 1 do 3. INDEKS(zakres;numer z zakresu) funkcja ta podaje punkt o podanym numerze z zakresu np. INDEKS(B1:B3;A6) wskasuje zawartość komórki z zakresu od B1 do B3, której komórki został podany w A6. Uwaga: Obraz dla każdej liczby punktów należy zapisać w osobnym pliku.
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym
Programowanie w arkuszu kalkulacyjnym
Edytor tekstu w szkole podstawowej Zanim przejdziemy do programu Ms Word warto zapoznać uczniów z programami Notatnik i WordPad (szczególnie na I etapie nauczania). W Szkole Podstawowej można zapoznać ucznia między innymi z następujacymi funkcjami edytora tekstu: 1) stosowanie skrótów np. Ctrl+C to kopiuj, Ctrl+S to zapisz itp. 2) stosowanie Enter, miękki Enter, spacja, twarda spacja, tabulator (zobacz zasady poprawnego redagowania dokumentu); 3) wyrównywanie i formatowanie tekstu (wyśrodkowywanie, rodzaj, krój, wielkość czcionki);
Edytor tekstu w szkole podstawowej 4) wstawianie i formatowanie obrazków i obiektów Clipart; 5) stosowanie stylu np. do tytułu; 6) tworzenie list, w tym list wielopoziomowych; 7) wstawianie i formatowanie tabeli; 8) poprawianie błędów w tekście.
Edytor tekstu w szkole podstawowej Zadania dla uczniów powinny być co najmniej dwóch rodzajów: 1) uczniowie dostaja gotowy tekst i na nim pracuja (wówczas moga być to nawet nieco dłuższe teksty). 2) uczniowie tworza cały tekst samodzielnie od poczatku (sa to z reguły krótsze teksty, jednak na projekt końcowy może to być praca nad dłuższym tekstem tworzonym w grupach).
Edytor tekstu w szkole podstawowej Przykład zadania typu 1 1) Otwórz plik wiatr_w_zagle i wykonaj polecenia. a) Zmień krój czcionki całego tekstu na Tahoma, a rozmiar na 14 pkt. b) Wyjustuj cały tekst. Ustaw w nim podwójna interlinię. c) Zmień styl tytułu na Nagłówek 1 i wyśrodkuj. d) Między tytułem a pierwszym akapitem ustaw odstęp wielkości 16 pkt. e) Akapit rozpocznij wcięciem. f) Zmieniony dokument zapisz w Teczce ucznia pod nazwa wiatr.
Edytor tekstu w szkole podstawowej Przykłady zadań typu 2 2) Stwórz tabelę zawierajac a spis polskich parków narodowych i pięciu wybranych parków krajobrazowych. Znajdź w różnych źródłach informacje o nich. Wpisz do tabeli wielkość i charakterystyczne cechy tych parków. Pracę zapisz pod nazwa Parki. 3) Przygotuj zaproszenie na Dzień kota lub Dzień Psa, który będzie obchodzony w twojej szkole. Wymyśl tekst zaproszenia i sformatuj tekst. W katalogu Zaproszenie znajdziesz zdjęcia, które możesz wykorzystać do swojej pracy. Zaproszenie zapisz w Teczce ucznia pod nazwa Zaproszenie
Edytor tekstu w szkole podstawowej Nauczyciel powinien mieć przygotowany odpowiedni tekst dla uczniów do zad. 1, czy też zdjęcia do zad. 3. Oczywiście w zadaniu 3 można dopuścić możliwość, że uczniowie sami poszukuja zdjęć. Wszystko zależy od umiejętności uczniów i czasu, który chcemy na to zadanie poświęcić. Możliwe sa zadania pośrednie między typem 1 a typem 2 tzn. uczniowie dostaja fragment tekstu i maja dopisać akapit, tytuł itp. A w klasach 1-3 może to być uzupełnienie pojedynczych liter, wyrazów, czy zdań. Jeśli nie mamy możliwości korzystania z programu Ms Word możemy używać programu LiberOffice Writer, który jest darmowy.
Podstawowe zasady edycji tekstu Klawisz Enter używamy tylko wtedy, gdy chcemy zaczać pisanie od nowego akapitu. Aby przejść do nowego wiersza, nie rozpoczynajac nowego akapitu, naciskamy kombinację klawiszy Shift+Enter (tzw. miękki Enter). Nie rozdzielamy pomiędzy wierszami tekstu imion i nazwisk oraz temu podobnych wyrażeń. Przed znakiem typu przecinek, kropka, dwukropek, średnik nie ma spacji. Po nich - musi wystapić spacja.
Podstawowe zasady edycji tekstu Klawisz Enter używamy tylko wtedy, gdy chcemy zaczać pisanie od nowego akapitu. Aby przejść do nowego wiersza, nie rozpoczynajac nowego akapitu, naciskamy kombinację klawiszy Shift+Enter (tzw. miękki Enter). Nie rozdzielamy pomiędzy wierszami tekstu imion i nazwisk oraz temu podobnych wyrażeń. Przed znakiem typu przecinek, kropka, dwukropek, średnik nie ma spacji. Po nich - musi wystapić spacja.
Podstawowe zasady edycji tekstu Klawisz Enter używamy tylko wtedy, gdy chcemy zaczać pisanie od nowego akapitu. Aby przejść do nowego wiersza, nie rozpoczynajac nowego akapitu, naciskamy kombinację klawiszy Shift+Enter (tzw. miękki Enter). Nie rozdzielamy pomiędzy wierszami tekstu imion i nazwisk oraz temu podobnych wyrażeń. Przed znakiem typu przecinek, kropka, dwukropek, średnik nie ma spacji. Po nich - musi wystapić spacja.
Podstawowe zasady edycji tekstu Nie zostawiamy na końcu wiersza samotnych liter. W tym celu wstawiamy twarda spację (Shift+Ctrl+Spacja). Twarda spację wstawiamy również między wyrazami, które nie maja być rozdzielone. Do tworzenia wcięć i większych odstępów między wyrazami używamy tabulatora. Nie dajemy odstępu między wyrazem w nawiasie a nawiasem (rozpoczynajacym i kończacym). Dotyczy to wszystkich rodzajów nawiasów i znaku cudzysłowu. Podczas edycji tekstu warto właczyć znaki niedrukowalne (znaki ukryte). W tym celu korzystamy z ikony.
Podstawowe zasady edycji tekstu Nie zostawiamy na końcu wiersza samotnych liter. W tym celu wstawiamy twarda spację (Shift+Ctrl+Spacja). Twarda spację wstawiamy również między wyrazami, które nie maja być rozdzielone. Do tworzenia wcięć i większych odstępów między wyrazami używamy tabulatora. Nie dajemy odstępu między wyrazem w nawiasie a nawiasem (rozpoczynajacym i kończacym). Dotyczy to wszystkich rodzajów nawiasów i znaku cudzysłowu. Podczas edycji tekstu warto właczyć znaki niedrukowalne (znaki ukryte). W tym celu korzystamy z ikony.
Podstawowe zasady edycji tekstu Nie zostawiamy na końcu wiersza samotnych liter. W tym celu wstawiamy twarda spację (Shift+Ctrl+Spacja). Twarda spację wstawiamy również między wyrazami, które nie maja być rozdzielone. Do tworzenia wcięć i większych odstępów między wyrazami używamy tabulatora. Nie dajemy odstępu między wyrazem w nawiasie a nawiasem (rozpoczynajacym i kończacym). Dotyczy to wszystkich rodzajów nawiasów i znaku cudzysłowu. Podczas edycji tekstu warto właczyć znaki niedrukowalne (znaki ukryte). W tym celu korzystamy z ikony.
Elementy dokumentu tekstowego Akapit - fragment tekstu stanowiacy całość pod względem treści, wyodrębniony graficznie. W edytorze tekstu naciśnięcie Enter kończy poprzedni akapit i zaczyna nowy. Wcięcie akapitu - oddalenie tekstu od marginesu strony. W tym celu używamy tabulatorów. Ustawiamy je w oknie Akapit. Nagłówek jest umieszczony w górnej części strony dokumentu - jest to miejsce w którym wstawia się dodatkowy tekst, powtarzany na każdej stronie całego dokumentu, np. logo firmy. Stopka jest umieszczony w dolnej części strony dokumentu - jest to miejsce w którym wstawia się dodatkowy tekst, powtarzany na każdej stronie całego dokumentu, np. numer strony.
PowerPoint w szkole Podstawowej Na I etapie edukacyjnym uczeń powinien odtwarzać animacje i prezentacje multimedialne. Jest to minimum, które wynika z podstawy programowej. Z dziećmi, które dobrze sobie radza z komputerem nie jest oczywiście zabronione, aby pokazać im jak tworzyć prezentacje. Od klasy IV dzieci powinny nauczyć się już tworzyć prezentacje samodzielnie. Dzieci zapoznajemy między innymi: 1) zasadami tworzenia dobrej prezentacji; 2) dodawaniem slajdów; 3) wprowadzaniem i formatowaniem tekstu na slajdzie; 4) sposobami dodawania efektów specjalnych; 5) dodawaniem animacji i przejść pomiędzy slajdami; 6) uruchamiane gotowej prezentacji.
PowerPoint w szkole Podstawowej Najpierw uczniowie powinny opanować kolejne narzędzia PowerPointa, aby na końcu wykonać cała prezentacje samodzielne. Najpierw uczniowie moga dodawać slajdy, efekty specjalne, przejścia pomiędzy slajdami itp. do gotowej prezentacji. Przykłady tematów prezentacji, która uczniowie moga przygotować samodzielnie. 1) Miniatlas grzybów. Wybierz 2 grzyby trujace i 3 jadalne. Każdemu z nich poświęć osobny slajd ze zdjęciem i opisem. Postaraj się zaznaczyć bardzo wyraźnie, które grzyby sa jadalne. 2) Jak można chronić środowisko wodne?
PowerPoint w szkole Podstawowej 3) Postacie historycznie. Wybierz jedna znana postać historyczna (np. Władysław Jagiełło), opis w skrócie jej życie, podaj ciekawostki z nia zwiazane, dodaj obrazy lub zdjęcia. 4) Moje hobby. Gry komputerowe, a może zwierzęta? Przedstaw swoje zainteresowania, ilustrujac opis zdjęciami. Uwaga: Podczas tworzenia prezentacji uczeń powinien mieć możliwość korzystania z internetu w celu poszukania niezbędnych informacji. Nauczyciel może naprowadzić ucznia jakich informacji powinien jeszcze poszukać. Np. nawet gdy uczeń tworzy prezentacje na temat swoich ulubionych gier komputerowych to powinien poszukać kto jest twórca tych gier, jaki jest rok ich wydania itp.
PowerPoint w szkole Podstawowej Oczywiście można również tak sformułować zadanie, aby sam uczeń nadał tytuł prezentacji. Np. Zadanie Stwórz prezentacje o fikcyjnym zespole rockowym. Wymyśl jego nazwę i wstaw do prezentacji film koncert z Cyfroteki. Znajdź w internecie muzykę (na licencji creative commons), która będzie pasowała do tego filmu, i dołacz ja do prezentacji. Pokaz zapisz w Teczce ucznia. Uwaga: Przy okazji tworzenia tej prezentacji warto poruszyć kwestie praw autorskich, co można a czego nie można ściagać z internetu i dlaczego. Zadanie Przygotuj prezentacje o kilku pierwotnych instrumentach muzycznych, np. bongosach, bębnach dundun, kijach deszczowych. Postaraj się zaprezentować zdjęcia pochodzace z różnych kontynentów. Dołacz pliki dźwiękowe z fragmentami muzyki wykonanej na tych instrumentach. Pokaz zapisz w Teczce ucznia.
PowerPoint w szkole Podstawowej Tematy prezentacji moga być naprawdę różnie. Powinny być tak wybrane, aby uczeń musiał faktycznie poszukać informacji do przygotowania prezentacji (dobrze, aby musiał skorzystać z różnych stron internetowych a nie tylko jednej) i mógł się czegoś nowego dowiedzieć (nawet, gdy pisze o swoim hobby to postarajmy mu zasugerować jakich informacji na ten temat może jeszcze poszukać). Należy przy tym pamiętać, że uczeń powinien wykorzystywać komputer oraz programy i gry edukacyjne do poszerzania wiedzy z różnych dziedzin (co jest nawet zapisane w podstawie programowej). Tematy nie powinny być również za trudne np. gdybyśmy dali uczniom szkoły podstawowej temat prezentacji: Komputer kwantowy i komputer DNA to większość informacji, które znajda na ten temat będa dla nich niezrozumiałe. Tak więc widzimy, że temat, który byłby ciekawym tematem dla licealistów nie nadaje się dla uczniów szkoły podstawowej.
PowerPoint w szkole Podstawowej Temat powinien być dobrany do możliwości ucznia, powinien też poszerzyć jego wiedze. Nie zapominajmy jednak o tym, że głównym celem jest nauczenie ucznia tworzenia prezentacji i oceniamy głównie umiejętność posługiwania się narzędziami programu PowerPoint. Prezentowane zadania sa przeznaczone dla uczniów od klasy IV. Uczniowie klas I III otwieraja prezentacje specjalnie dla nich przygotowanie. Przegladaj a wybrane przez nauczyciela strony internetowe (od klasy IV powinny już też sami szukać stron na których można znaleźć dane informacje). Tematy poruszanie w edukacji wczesnoszkolnej też powinny dotyczyć zagadnień historycznych, przyrodniczych, zwiazanych ze sztuka itp. Powinny być jednak prezentowane w taki sposób, aby były zrozumiałe dla młodszych dzieci.
PowerPoint Aby stworzyć prezentacje multimedialna należy postępować zgodnie z instrukcja. 1) Określ temat prezentacji. 2) Zbierz materiały, na podstawie których zostanie stworzona prezentacja. 3) Zastanów się: a) z jakich źródeł informacji będziesz korzystać; b) ile slajdów zamierzasz przygotować; c) co będa one przedstawiać d) jaki tekst chcesz umieścić na slajdach; e) czy masz ilustracje, zdjęcia, tabele lub wykresy; f) czy chcesz dołaczyć fragmenty filmów, podkład muzyczny lub inny rodzaj dźwięków (komentarze lektora, oklaski, zawołania itp.)
PowerPoint Podstawowe zasady dobrej prezentacji 1) Temat prezentacji powinien być krótki i jasny. 2) Treść prezentacji powinna być przejrzysta, złożona z prostych, krótkich zdań. 3) Wszystkie ilustracje, wykresy, rysunki musza być czytelne i zrozumiałe dla odbiorcy. 4) Efekty wizualne (tło, elementy graficzne, animacje) nie powinny stawiać się ważniejsze od treści prezentacji. 5) Dźwięki powinny być tak dobrane, żeby słuchanie było przyjemne (podkład muzyczny).
PowerPoint Prezentacja oprócz tekstu może zawierać również obrazy, dźwięk, animacje, czy przejścia między slajdami. Animacje to wprowadzenie w ruch poszczególnych elementów slajdu. Przejścia slajdów to zjawisko przechodzenia jednego slajdu w następny w czasie trawna prezentacji.
Nauczanie algorytmów i programowania Jednym z najważniejszych zagadnień informatyki jest projektowanie i analiza algorytmów oraz ich implementacja w postaci efektywnych programów komputerowych. Chociaż interesujace algorytmy przydatne do dzisiaj (podać przykład) tworzono już w starożytności, chociaż można je formułować i wykonywać na papierze, niekoniecznie tylko za pomoca komputera, jednak faktem decydujacym o ich tak wielkim obecnie znaczeniu jest możliwość ich realizacji komputerowej.
Myślenie algorytmiczne Myśleć algorytmicznie to znaczy: rozróżnać problemy algorytmiczne od niealgorytmicznych, znać wybrane klasyczne algorytmy i umieć się nimi posługiwać (dobierać odpowiedni algorytm do zadania), znać i stosować podstawowe konstrukcje języków algorytmicznych, takie jak polecena warunkowe, iteracje i rekurencje, samodzielnie tworzyć algorytmy i je weryfikować zarówno empirycznie jak i teoretycznie, opisywać algorytmy w naturalnym języku i zapisywać je w wybranym formalnym języku programowania,
Myślenie algorytmiczne Myśleć algorytmicznie to znaczy: rozróżnać problemy algorytmiczne od niealgorytmicznych, znać wybrane klasyczne algorytmy i umieć się nimi posługiwać (dobierać odpowiedni algorytm do zadania), znać i stosować podstawowe konstrukcje języków algorytmicznych, takie jak polecena warunkowe, iteracje i rekurencje, samodzielnie tworzyć algorytmy i je weryfikować zarówno empirycznie jak i teoretycznie, opisywać algorytmy w naturalnym języku i zapisywać je w wybranym formalnym języku programowania,
Myślenie algorytmiczne Myśleć algorytmicznie to znaczy: rozróżnać problemy algorytmiczne od niealgorytmicznych, znać wybrane klasyczne algorytmy i umieć się nimi posługiwać (dobierać odpowiedni algorytm do zadania), znać i stosować podstawowe konstrukcje języków algorytmicznych, takie jak polecena warunkowe, iteracje i rekurencje, samodzielnie tworzyć algorytmy i je weryfikować zarówno empirycznie jak i teoretycznie, opisywać algorytmy w naturalnym języku i zapisywać je w wybranym formalnym języku programowania,
Myślenie algorytmiczne Myśleć algorytmicznie to znaczy: rozróżnać problemy algorytmiczne od niealgorytmicznych, znać wybrane klasyczne algorytmy i umieć się nimi posługiwać (dobierać odpowiedni algorytm do zadania), znać i stosować podstawowe konstrukcje języków algorytmicznych, takie jak polecena warunkowe, iteracje i rekurencje, samodzielnie tworzyć algorytmy i je weryfikować zarówno empirycznie jak i teoretycznie, opisywać algorytmy w naturalnym języku i zapisywać je w wybranym formalnym języku programowania,
Myślenie algorytmiczne Myśleć algorytmicznie to znaczy: rozróżnać problemy algorytmiczne od niealgorytmicznych, znać wybrane klasyczne algorytmy i umieć się nimi posługiwać (dobierać odpowiedni algorytm do zadania), znać i stosować podstawowe konstrukcje języków algorytmicznych, takie jak polecena warunkowe, iteracje i rekurencje, samodzielnie tworzyć algorytmy i je weryfikować zarówno empirycznie jak i teoretycznie, opisywać algorytmy w naturalnym języku i zapisywać je w wybranym formalnym języku programowania,
Myślenie algorytmiczne znać wybrane typowe struktury danych, takie jak: tablica, lista, stos, samodzielnie projektować złożone struktury danych, znać i stosować algorytmiczne metody redukowania złożoności, ocenać efektywność algorytmu, znać i rozumieć ograniczenia algorytmów.
Myślenie algorytmiczne znać wybrane typowe struktury danych, takie jak: tablica, lista, stos, samodzielnie projektować złożone struktury danych, znać i stosować algorytmiczne metody redukowania złożoności, ocenać efektywność algorytmu, znać i rozumieć ograniczenia algorytmów.
Myślenie algorytmiczne znać wybrane typowe struktury danych, takie jak: tablica, lista, stos, samodzielnie projektować złożone struktury danych, znać i stosować algorytmiczne metody redukowania złożoności, ocenać efektywność algorytmu, znać i rozumieć ograniczenia algorytmów.
Myślenie algorytmiczne znać wybrane typowe struktury danych, takie jak: tablica, lista, stos, samodzielnie projektować złożone struktury danych, znać i stosować algorytmiczne metody redukowania złożoności, ocenać efektywność algorytmu, znać i rozumieć ograniczenia algorytmów.
Myślenie algorytmiczne znać wybrane typowe struktury danych, takie jak: tablica, lista, stos, samodzielnie projektować złożone struktury danych, znać i stosować algorytmiczne metody redukowania złożoności, ocenać efektywność algorytmu, znać i rozumieć ograniczenia algorytmów.
Myślenie algorytmiczne Jak wykazuja liczne badania w różnych krajach, bardzo wielu uczniów, nie tylko w Polsce, jest przekonanych, że jeśli nie potrafi przypomieć sobie algorytmu wzoru na rozwiazanie zadania, to sami go nie wymyśla i dalsze zajmowanie się problemem jest tylko strata czasu. Niewiatpliwie na lekcjach informatyki (na innych przedmiotach również) należy u uczniów między innymi kształtować i ugruntować przekonania, że można samemu wymyślić algorytm rozwiazania problemu, większość zadań informatycznych ma wiele różnych poprawnych rozwiazań i z reguły istnieje wiele zasadniczo różnych sposobów podejścia do problemu,
Myślenie algorytmiczne Jak wykazuja liczne badania w różnych krajach, bardzo wielu uczniów, nie tylko w Polsce, jest przekonanych, że jeśli nie potrafi przypomieć sobie algorytmu wzoru na rozwiazanie zadania, to sami go nie wymyśla i dalsze zajmowanie się problemem jest tylko strata czasu. Niewiatpliwie na lekcjach informatyki (na innych przedmiotach również) należy u uczniów między innymi kształtować i ugruntować przekonania, że można samemu wymyślić algorytm rozwiazania problemu, większość zadań informatycznych ma wiele różnych poprawnych rozwiazań i z reguły istnieje wiele zasadniczo różnych sposobów podejścia do problemu,
Myślenie algorytmiczne warto najpierw szukać rozwiazania we własnej głowie, a dopiero potem w ksiażce, nie należy rezygnować po pierwszych niepowodzeniach, zwykle znalezienie rozwiazania interesujacego zadania informatycznego wymaga wielu prób.
Myślenie algorytmiczne warto najpierw szukać rozwiazania we własnej głowie, a dopiero potem w ksiażce, nie należy rezygnować po pierwszych niepowodzeniach, zwykle znalezienie rozwiazania interesujacego zadania informatycznego wymaga wielu prób.
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania
Nauczanie algorytmów i programowania