Tetiana Poplavska KrDUMg1013
THE GINI COEFFICIENT Współczynnik Giniego nazywany jest wskaźnikiem nierówności społecznej Wartość zerowa współczynnika wskazuje na pełną równomierność rozkładu Został wymyślony przez włoskiego statystyka Corrado Giniego (1884-1965) GINI Wzrost wartości współczynnika oznacza wzrost nierówności rozkładu Współczynnik Giniego przyjmuje wartości z przedziału [0; 1]
Współczynnik Giniego
Historia nierówności Bardzo wysoki poziom egalitaryzmu wśród grup zbieracko-łowieckich W społecznościach rolniczych nierówności pogłębiły się zatem niemal dwukrotnie W Imperium Rzymskim współczynnik Giniego mógł kształtować się w granicach 0,42 0,44 W 1688 w Anglii wynosił 0,47 We Francji tuż przed rewolucją 0,57
Historia nierówności Większe rozpiętości ujawniały się, gdy współczynnikiem Giniego porównywano gromadzone majętności W tym ujęciu jego wartość dochodziła regularnie do 0,8 Era paliw kopalnych doprowadziła do zwiększenia: Potrzeb specjalizacji Popytu na mistrzów w coraz silniejszych dziedzinach Zamożniejący specjaliści przejmowali władzę ekonomiczną i polityczną Nadmierna koncentracja dochodów w szeregach relatywnie nielicznej elity
Źródła nierówności Pozytywne aspekty różnice w predyspozycjach, inteligencji poznawczej i emocjonalnej Negatywne aspekty pogoń za rentą różny wkład pracy, różny wkład czasu w wykształcenie i specjalizację zawodność państwa zawodność rynku rozwój technologiczny nadmierna rywalizacja o dobra pozycjonalne liberalizacja handlu
Konsekwencje nierówności Pozytywne konsekwencje w teorii, np. dóbr pozycjonalnych, nierówności motywują ludzi do działania, w modelu krzywej Kuznetsa, w krajach rozwijających się wysoki poziom nierówności jest naturalny i pożyteczny wysokie nierówności same w sobie nie spowalniają rozwoju gospodarczego
Negatywne konsekwencje Ekonomiczne: zwiększenie liczby konfliktów politycznych, obniżanie kapitału społecznego i produktywności, zwiększenie tendencji do podnoszenia podatków Społeczne: osłabienie więzi, zaangażowania i zaufania społecznego, zwiększenie przestępczości, szczególnie w lokalnych skupiskach biedy, obniżenie jakości edukacji i instytucji publicznych, obniżenie poziomu zdrowia publicznego, średniej długości życia, zwiększają zachorowalność i otyłość
Niski poziom rozwarstwienia do połowy lat 80, Gwałtowny wzrost nierówności społecznej po transformacji ustrojowej, Spadek rozwarstwienia od 2005 roku (Eurostat), Obecnie wskaźnik Giniego w Polsce wskazuje na wysoki poziom egalitaryzmu w polskim społeczeństwie. Nepotyzm w instytucjach publicznych, Niski poziom zatrudnienia, Transformacja lat 90.
Współczynnik Giniego w latach 2005-2015 w Polsce i krajach Unii Europejskiej 37 36 35,6 35 Polska 34 EU-27 33 32 31 32,2 31,83 30,7 30,5 30,6 30 29 30,6 30,6 30,5 30,76 30,55 28 28,48 27 2005 2007 2009 2011 2013 2015 Źródło danych: GUS i Diagnoza Społeczna 2015
Brazylia Argentyna Izrael USA Turcja Indonezja Wielka Brytanja Łotwa Hiszpania Włochy Grecja Bułgaria Kanada Litwa Estonia Irlandia Polska DS2011 Niemcy Węgry Holandia Polska DS2015 Rumunia Finlandia Dania Norwegia Słowacja Czechy 26,8 26,6 25,6 27,8 26,9 28,9 28,5 28,2 30,53 29,4 32,16 32,1 30,76 33,7 32,6 34,7 34,3 36 35,8 35,5 38,1 38 40 41,1 43,6 42,8 53,1 Współczynnik Giniego w wybranych krajach w roku najbliższym 2015 (zazwyczaj w 2011-2012 r.) wg Banku Światowego i w Polsce wg Diagnozy Społecznej z 2011 i 2015 r. Źródło danych: GUS i Diagnoza Społeczna 2015
Brazylia Argentyna Izrael USA Turcja Indonezja Wielka Brytanja Łotwa Hiszpania Włochy Grecja Bułgaria Kanada Litwa Estonia Irlandia Polska DS2011 Niemcy Węgry Holandia Polska DS2015 Rumunia Finlandia Dania Norwegia Słowacja Czechy 26,8 26,6 25,6 27,8 26,9 28,9 28,5 28,2 30,53 29,4 32,16 32,1 30,76 33,7 32,6 34,7 34,3 36 35,8 35,5 38,1 38 40 41,1 43,6 42,8 53,1 Współczynnik Giniego w wybranych krajach w roku najbliższym 2015 (zazwyczaj w 2011-2012 r.) wg Banku Światowego i w Polsce wg Diagnozy Społecznej z 2011 i 2015 r. Źródło danych: GUS i Diagnoza Społeczna 2015
Jeden z najniższych wskaźników Giniego na świecie, Wysoka jakość życia, bezpieczeństwa socjalnego, Większy dostęp do usług publicznych, Wysokie podatki, Do najbogatszej części społeczeństwa należy jedynie 5% PKB, Wysokie nakłady na edukację. Skup żywności tylko od norweskich rolników brak migracji ze wsi do miast, Zaporowe cła na towary importowe.
Jeden z najwyższych wskaźników Giniego spośród krajów wysoko rozwiniętych, Od lat 80 XX wieku nierówne wciąż się pogłębiają, Technologiczne przyczyny nierówności, Spora intensywność imigracji, Przyczyny polityczne i społeczne, Skomplikowany system podatkowy.
1 kot = 12,5% społeczeństwa
Podatki Płaca minimalna, Podatki progresywne, Opodatkowanie rent ekonomicznych i spadków, Programy publiczne Bezpośrednie transfery pieniężne, Finansowanie powszechnej edukacji, Powszechny dostęp do służby zdrowia i opieki społecznej.