BIULETYN INFORMACYJNY

BIULETYN INFORMACYJNY Międzynarodowe Stowarzyszenie Edukacyjno Gospodarcze POLARAB Ul. Szwedzka 43/9, 03-420 Warszawa, POLAND. E-mail: polarab@wp.pl Nr 4/07/(4) 16.10.2007 Od redakcji Biuletyn zawiera kontynuację z poprzedniego Biuletynu Informacyjnego informacji o terminach handlowych INCOTERMS, które mogą być przydatne we wzajemnych kontaktach importerów i eksporterów. Zawiera także informacje ofertowe, o: kursach doskonalących, oferty wybranych rodzajów odzieży i obuwia oraz polskich domów i materiałów budowlanych a także samochodu. INCOTERMS WYKŁADNIA TERMINÓW HANDLOWYCH INCOTERMS c.d. z BI 3 KOSZTY Sprzedający ponosi: 1. Koszty dostarczenia na statek w oznaczonym porcie załadunku, w dniu lub okresie przewidzianym w umowie i w sposób, jaki jest zwyczajowo przyjęty w danym porcie; 2. Koszty sporządzenia i wysłania faktury handlowej lub przekazu elektronicznego będącego jej ekwiwalentem; 3. Koszty uzyskania licencji eksportowej lub innych upoważnień, koszty podatku, cła i innych oficjalnych opłat związanych z eksportem, koszty eksportowych formalności celnych 4. Koszty zawiadomienia kupującego o dostarczeniu towaru na pokład wyznaczonego statku; 5. Koszty kontroli jakościowej, mierzenia, ważenia, liczenia, które są niezbędne do dostarczenia towaru na statek; 6. Koszty opakowania i jego znakowania niezbędnego do przewozu, o ile dany towar nie jest zwyczajowo przewożony bez opakowania; 7. Koszty dostarczenia zwyczajowego dokumentu, świadczącego o dostawie towaru lub ekwiwalentnego przekazu elektronicznego. Kupujący ponosi: 1. Koszty zakupu towaru; 2. Koszty frachtu wynikające z zawartej umowy przewozu, 3. Koszty zawiadomienia sprzedającego o nazwie statku, punkcie załadunku i wymaganym terminie dostawy; 4. Wszelkie koszty związane z towarem od momentu przejścia przez towar nadburcia statku w oznaczonym porcie załadunku,, w tym koszty cła i podatku i innych oficjalnych opłat oraz kosztów formalności celnych związanych z importem i tranzytem, 5. Wszystkie dodatkowe koszty wynikające z faktu, że wyznaczony przez kupującego statek nie przybył o czasie albo z faktu, nie mógł towaru przyjąć lub zakończyć załadunek wcześniej niż to przewidywał rozkład albo nie powiadomił sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku i wymaganym terminie dostawy (pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony jako przedmiot umowy); 6. Koszty kontroli przedwysyłkowej towaru, poza wypadkami, gdy jest ona obligatoryjnie wymagana przez władze kraju eksportu; 7. Koszty uzyskania dokumentów lub ekwiwalentnych przekazów elektronicznych (poza zwyczajowym dokumentem świadczącym o dostawie), wydawanych w kraju wysyłki i/lub kraju pochodzenia, potrzebnych kupującemu przy imporcie lub tranzycie towaru. RYZYKO Ryzyko utraty lub uszkodzenia tworu przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie gdy towar przekroczył linię nadburcia statku ("ship's rail") w porcie załadunku. Ponadto kupujący ponosi dodatkowe ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru, gdy nie zawiadomił sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku, wymaganym terminie dostawy lub wyznaczony przez niego statek nie przybył o czasie, nie mógł przyjąć towaru, zakończyć przyjmowanie załadunku wcześniej niż to przewidywał rozkład (pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony tzn. wyraźnie oddzielony lub w inny sposób zidentyfikowany jako przedmiot umowy). CFR - COST AND FREIGHT (Koszt I fracht w oznaczonym porcie przeznaczenia). Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie przejścia towaru przez burtę statku w porcie załadunku. Sprzedający powinien zawrzeć na swój koszt i na warunkach uzgodnionych umowę przewozu towaru do umówionego portu przeznaczenia zwykłą drogą lub statkiem morskim i zapłacić za fracht. Ponosi on wszelkie ryzyka związane z towarem do chwili, gdy towar ten przejdzie nadburcie statku w porcie załadowania. Sprzedający na swój 1

koszt i własne ryzyko musi uzyskać licencję eksportową oraz dostarczyć kupującemu czysty nadający się do obrotu konosament oraz fakturę na własny towar. Natomiast koszty opłat za świadectwa pochodzenia, dokumenty konsularne, podatki płatne i opłaty celne z tytułu importu ponosi kupujący. CIF - COST, INSURANCE AND FREIGHT (Koszt, ubezpieczenia i fracht w oznaczonym porcie przeznaczenia). W transporcie morskim (z zaznaczeniem zmian w stosunku do INCOTERMS 1990) oznacza on przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego w momencie przejścia towaru przez burtę statku w porcie załadunku. Zastosowanie: tylko transport morski i wodny śródlądowy. Zakres obowiązków, podział kosztów i ryzyka w formule CIF jest podobny, jak w CFR, przy czym jest on rozszerzony o obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia i pokrycia jego kosztów. Sprzedający musi przekazać kupującemu dowód zawarcia umowy ubezpieczenia, aby ten mógł dochodzić ewentualnych roszczeń od ubezpieczyciela. KOSZTY Sprzedający ponosi: 1. Koszty dostarczenia towaru na statek w oznaczonym porcie załadunku, w dniu lub okresie przewidzianym w umowie; 2. Koszty sporządzenia i wysłania faktury handlowej lub przekazu elektronicznego będącego jej ekwiwalentem; 3. Koszty uzyskania licencji eksportowej lub innych upoważnień, koszty podatku, cła i innych oficjalnych opłat związanych z eksportem, koszty eksportowych formalności celnych; 4. Koszty zawarcia umowy przewozu, przewozu towaru do portu przeznaczenia i ubezpieczenia według zasady minimalnego zakresu pokrycia ryzyka (o ile umowa zawarta między stronami nie przewiduje innego zakresu pokrycia ryzyka). Umowa ubezpieczenia powinna być zawarta na sumę równą cenie uzgodnionej w kontrakcie +10%. 5. Koszty wyładunku w porcie przeznaczenia, o ile zostały one pobrane przez armatora liniowego przy zawarciu umowy przewozu; 6. Koszty zawiadomienia kupującego o dostarczeniu towaru na pokład wyznaczonego statku, jak również zawiadomień umożliwiających kupującemu podjęcie kroków, które są niezbędne do przejęcia towaru; 7. Koszty dostarczenia zwyczajowego dokumentu transportowego, wystawionego na uzgodniony port przeznaczenia lub ekwiwalentnego przekazu elektronicznego; 8. Koszty kontroli jakościowej, mierzenia, ważenia, liczenia, które są niezbędne do dostarczenia towaru na statek; 9. Koszty opakowania i jego znakowania niezbędnego do przewozu, o ile dany towar nie jest zwyczajowo przewożony bez opakowania. Kupujący ponosi: 1. Koszty zakupu towaru, 2. Koszty zawiadomienia sprzedającego o wymaganym terminie wysyłki towaru i porcie przeznaczenia; 3. Koszty uzyskania licencji importowej lub innych oficjalnych upoważnień, a także koszty formalności celnych w tranzycie i imporcie; 4. Koszty opłat celnych, podatków i innych oficjalnych opłat związanych z tranzytem i importem, jak również wszystkie koszty i opłaty związane z towarem w czasie transportu od portu załadunku, a które nie są frachtem (np. koszty rozładunku) lub nie zostały przyjęte przez sprzedającego przy zawieraniu umowy o przewóz; 5. Wszystkie dodatkowe koszty spowodowane nie zawiadomieniem sprzedającego (jeśli to było wymagane) o czasie wysyłki towaru i/lub porcie przeznaczenia (pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony jako przedmiot umowy); 6. Koszty kontroli przedwysyłkowej towaru, poza wypadkami, gdy jest ona obligatoryjnie wymagana przez władze kraju eksportu; 7. Koszty uzyskania dokumentów lub ekwiwalentnych przekazów elektronicznych (poza zwyczajowym dokumentem transportowym), wydawanych w kraju wysyłki i/lub kraju pochodzenia, potrzebnych kupującemu przy imporcie lub tranzycie towaru. RYZYKO Ryzyko utraty lub uszkodzenia tworu przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie gdy towar przekroczył nadburcie statku, w porcie załadunku. Ponadto kupujący ponosi dodatkowe ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru, gdy nie zawiadomił sprzedającego o terminie wysyłki towaru i porcie przeznaczenia, od uzgodnionej daty lub upływu uzgodnionego okresu wysyłki (pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony tzn. lub w inny sposób zidentyfikowany jako przedmiot umowy). Uwaga: 1. Szczególną uwagę należy zwrócić na formuły z grupy C - mimo ponoszenia przez sprzedającego kosztów frachtu lub przewoźnego i ewentualnie ubezpieczenia na głównym odcinku drogi od sprzedającego do miejsca przeznaczenia, to 2

ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru a także dodatkowe koszty powstałe po załadowaniu towaru lub przekazaniu go przewoźnikowi obciążają kupującego. 2. Przy formułach CIF i CIP sprzedający również ubezpiecza towar na rzecz kupującego. W interesie kupującego jest określenie zakresu ryzyk od których towar ma być ubezpieczony. Jeśli tego nie określi, to sprzedający ma obowiązek ubezpieczyć towar w zakresie minimalnego pokrycia ryzyk zgodnie z Instytutową Klauzulą Ubezpieczeniową 3. Kupujący również powinien wskazać znaną sobie firmę ubezpieczeniową. W przypadku uszkodzenia lub utraty towaru kupujący często jest zmuszony załatwiać reklamacje, na podstawie dostarczonej przez sprzedającego polisy, w nieznanej i często egzotycznej firmie ubezpieczeniowej. Sprzedający zwiera na własny koszt umowę przewozu towaru do umówionego portu przeznaczenia zwykłą drogą statkiem morskim i opłaca fracht. Ponosi on wszelkie ryzyka związane z towarem do momentu przejścia towaru przez burtę statku w porcie załadowania. Sprzedający zobowiązany jest do uzyskania na swój koszt ubezpieczenie cargo na warunkach uzgodnionych w kontrakcie i przedstawić kupującemu polisę ubezpieczeniową lub inny dokument stwierdzający dokonanie takiego ubezpieczenia. Ubezpieczyciel powinien cieszyć się dobrą opinią. W przypadku braku w kontrakcie uzgodnienia warunków ubezpieczenia muszą one przynajmniej obejmować minimalny zakres ryzyk przewidzianych przez Instytut Cargo Clauses - ICC. Ubezpieczenie powinno być dokonane w walucie kontraktu i musi obejmować cenę towaru z godnie z kontraktem plus 10%. Natomiast koszty opłat za świadectwa pochodzenia, dokumenty konsularne, podatki płatne i opłaty celne z tytułu importu ponosi kupujący. CPT - CARRIAGE PAID TO (Przewoźne opłacone do oznaczonego miejsca przeznaczenia). Przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje w momencie przekazania towaru przewoźnikowi (jeżeli występuje kilku przewoźników, to pierwszemu z nich). Termin ten może być stosowany we wszystkich rodzajach transportu łącznie z wielorodzajowym. Postępując zgodnie z postanowieniami tego terminu, sprzedający zwiera na swój koszt umowę przewozu zwykłą trasą w przyjęty sposób do oznaczonego punktu przeznaczenia. Ponosi on wszelkie ryzyka związane z towarem do chwili powierzenia go przewoźnikowi w czasie przewidzianym w umowie. Zawiadamia niezwłocznie kupującego, że towar został powierzony pierwszemu przewoźnikowi. Uzyskuje ponadto na własne ryzyko i koszt licencję eksportową i wnosi o wszelkie opłaty i podatki nałożone na towar z kraju wysyłki. Kupujący ponosi wszystkie za wyjątkiem frachtu, koszty i opłaty powstałe w związku z towarem podczas przewozu. CIP - CARRIAGE AND INSURANCE PAID TO (Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do oznaczonego miejsca przeznaczenia). Ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi. W grupie C kupujący ponosi dodatkowe ryzyko, gdy nie zawiadomi sprzedającego o terminie wysyłki towaru i miejscu przeznaczenia towaru. W formułach CIF i CIP sprzedający ubezpiecza towar na rzecz kupującego. Ma on jednak obowiązek ubezpieczenia towaru tylko w minimalnym zakresie. Dlatego też, to kupujący powinien określić zakres ryzyka, od którego towar ma zostać ubezpieczony oraz wskazać firmę ubezpieczeniową. Termin jest taki sam jak w CPT z tym dodatkiem, że sprzedający musi ubezpieczyć towar i opłacić składkę ubezpieczeniową. Warunki ubezpieczenia powinny być określone w kontrakcie. W przypadku braku takiego uzgodnienia muszą one obejmować przynajmniej minimalny zakres ryzyk przewidzianych przez ICC. Ubezpieczenie powinno być dokonane w walucie kontraktu i musi obejmować cenę towaru zgodnie z kontraktem plus 10%. DAF - DELIVERED AT FRONTIER (Dostarczone granica... w oznaczonym miejscu). Przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje w momencie dostarczenia towaru do oznaczonego miejsca na granicy lądowej, ale przed granicą celną kraju sąsiedniego. Sprzedający podstawia towar do dyspozycji kupującego w wymienionym miejscu dostawy na granicy w czasie ustalonym w umowie. Dostarczając kupującemu dokument transportowy, dowód składowy, warrat dokowy, zlecenie wydania lub podobny dokument, aby kupujący mógł odebrać towar. Do tego momentu ponosi on wszelkie koszty i ryzyka związane z towarem. Strony powinny w kontrakcie określić słowo granica przez wskazanie dwóch krajów oddzielonych od siebie tą granicą i wymienienie miejsca dostawy. Kupujący powinien postarać się na swoje ryzyko i koszt o zezwolenie na importu, zwolnienie dewizowe lub inne dokumenty wystawione w kraju importu potrzebne po należytym postawieniu towaru do jego dyspozycji. DES - DELIVERED EX SHIP (Dostarczone statek - oznaczony port przeznaczenia). Przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje w momencie dostarczenia towaru do dyspozycji kupującego na statku, w wyznaczonym porcie przeznaczenia. Sprzedający powinien postawić towar do dyspozycji kupującego w czasie określonym w umowie na statku w punkcie wyładowania i oznaczonym porcie. Do tego momentu sprzedający ponosi wszelkie ryzyka i koszty związane z towarem, pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony, wydzielony lub w sposób szczególny zindywidualizowany jako przedmiot umowy. Zawiadamia kupującego o terminie przybycia statku, dostarcza konosament lub inne dokumenty potrzebne do odebrania towaru. Wszelkie wydatki z tytułu opłat celnych, innych opłat i podatków płatnych w czasie lub z tytułu wyładowania i importu ponosi kupujący. DEQ - DELIVERED EX QUAY /DUTY PAID/ (Dostarczone nadbrzeże cło opłacone... oznaczony port przeznaczenia). Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie, gdy towar jest postawiony do dyspozycji kupującego na nabrzeżu w oznaczonym porcie przeznaczenia. 3

Sprzedający ponosi wszelkie ryzyka i koszty związane z towarem do chwili, gdy zostanie on faktycznie postawiony do dyspozycji kupującego na nadbrzeżu w umówionym porcie w czasie przewidywanym w umowie. Towar powinien zostać należycie wyodrębniony jako objęty umową. Sprzedający ma obowiązek dokonać odprawy celnej eksportowej oraz importowej i ponieść wszelkie koszty formalności celnych oraz cła. W praktyce zdarza się przenoszenie opłat celnych importowych ze sprzedającego na kupującego, określaną jako DEQ (Duty Unpaid) lub dotyczącą innych opłat, np. DEQ (VAT Unpaid). DDU - DELIVERED DUTY UNPAID (Dostarczone, cło nie opłacone... oznaczone miejsce przeznaczenia). Przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje gdy towar zostanie postawiony do dyspozycji kupującego w wyznaczonym przez niego miejscu przeznaczenia (poza portem) w kraju importu. Sprzedający powinien postawić towar do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu na terenie kraju przeznaczenia. Jeżeli miejsce nie zostało precyzyjnie określone przez kupującego to sprzedający może wybrać takie miejsce, które najbardziej odpowiada jego celom. Sprzedający ponosi wszelkie koszty z wyjątkiem kosztów odprawy celnej importowej, ceł i podatków importowych a także wszelkie ryzyka związane z towarem aż do oznaczonego miejsca w kraju przeznaczenia. Kupujący jest obowiązany opłacić cła, podatki i inne oficjalne opłaty pobierane przy umowie celnej importowej. DDP - DELIVERED DUTY PAID (Dostarczone, cło opłacone...oznaczone miejsce przeznaczenia). Przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje w momencie dostarczenia towaru do wyznaczonego miejsca przeznaczenia (poza portem) w kraju importu. W grupie D kupujący ponosi dodatkowe ryzyko, jeżeli nie poinformuje sprzedającego o terminie i miejscu przejęcia dostawy lub gdy nie przejmie on dostawy, gdy towar zostanie mu postawiony do dyspozycji. Sprzedający ma obowiązek postawić towar do dyspozycji kupującego z opłaconym cłem, w umówionym miejscu na terenie kraju przeznaczenia i w ustalonym w kontrakcie terminie wraz z dokumentem transportowym, dowodem składowym, warrantem dokowym, zleceniem wydania lub podobnym dokumencie zapewniającym przez indos lub w inny sposób wydanie towaru kupującemu. Sprzedający na własne ryzyko i koszt powinien dostarczyć licencję lub zezwolenie importu oraz ponieść koszty wszelkich ceł przewozowych, taks importowych i innych należności aby mógł po opłaceniu cła postawić towar do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu. Zawiera także umowę przewozu i opłaca fracht. Kupujący powinien na żądanie, ryzyko i koszt sprzedającego, okazać pomoc w otrzymaniu wszelkich dokumentów wystawianych w kraju importu. INCOTERMS zbiór zasad, podział kosztów i ryzyka handlowego Zbiór zasad i reguł handlowych wykładni INCOTERMS jest stosowany w wymianie międzynarodowej towarów oraz w Unii Europejskiej i strefach wolnego handlu. Pomimo zniesienia barier celnych gdzie nie funkcjonują odprawy celne przedsiębiorcy mogą stosować jej zasady lub zastąpić wykładnię innymi rozwiązaniami zapisanymi w kontrakcie. Incoterms nie jest obowiązkowy w handlu zagranicznym. Podstawowe zasady stosowania wykładni: 1. Zawarcie umowy-kontraktu w oparciu o wykładnię Incoterms musi być jednoznacznie określone w kontrakcie, 2. Wszystkie postanowienia umowne zawarte przez strony w kontrakcie są ważniejsze od postanowień wykładni, 3. Strony wybierają wersję Incoterms do zawarcia kontraktu, 4. Strony zawierające umowę lub przygotowujące kontrakt mogą modyfikować formuły wykładni Incoterms wg własnych potrzeb, 5. Incoterms określa obowiązki sprzedającego i kupującego. Reguły nie dotyczą osób trzecich współuczestniczących w realizacji kontraktu. Umowy z przewoźnikiem lub spedytorem odpowiedzialnym za transport towarów, 6. Towar postawiony do dyspozycji kupującego musi być wyraźnie wyodrębniony, 7. Dostawa towaru do kupującego, występuje przy wydaniu towaru kupującemu lub osobie przez niego upoważnionej w określonym miejscu i czasie. Jeżeli odbiorca nie stawi się w wyznaczonym terminie, towar uważa się za wydany. Jest on składowany na koszt i ryzyko kupującego. 8. Incoterms nie określa przejścia prawa własności do towaru, 9. Incoterms nie określa nie wywiązania się strony z warunków kontraktu. Różne morskie skróty - słowniczek: BAF BT CAF CBM CFR(C&F) CFS CIF CSE / CRT CY --- BUNKER ADJUSTMENT FACTOR --- BERTH TERM --- CURRENCY ADJUSTMENT FACTOR --- CUBIC METRE --- COST + FREIGHT --- CONTAINER FREIGHT STATION --- COST + INSURANCE + FREIGHT --- CASE / CRATE --- CONTAINER YARD 4

DR / DR ETA ETD EXW FAF FAK FCL FIO FILO FLT FO FOB GRI GW ICD LCL LIO LIFO M/S M/V ORC P&I CLUB PKG PLT R/T STC TBA TBN THC VOL WT W/M --- DOOR TO DOOR --- ESTIMATED TIME OF ARRIVAL --- ESTIMATED TIME OF DEPARTURE --- EX-WORK --- FUEL ADJUSTMENT FACTOR --- FREIGHT ALL KIND --- FULL CONTAINER LOAD --- FREE IN & OUT --- FREE IN LINER OUT --- FULL LINER TERM --- FREE OUT --- FREE ON BOARD --- GENERAL RATE INCREASING --- GROSS WEIGHT --- INLAND CONTAINER DEPOT --- LESS CONTAINER LOAD --- LINER IN & OUT --- LINER IN FREE OUT --- MOTOR SHIP --- MOTOR VESSEL --- ORIGIN RECEIVING CHARGE --- PROTECTION AND INDEMNITY CLUB --- PACKAGE --- PALLET --- REVENUE TON --- SAID TO CONTAIN --- TO BE ADVISED --- TO BE NOMINATED --- TERMINAL HANDLING CHARGE --- VOLUME WEIGHT --- WEIGHT OR MEASUREMENT Różne typy dokumentów morskich: B/L --- BILL OF LADING B/N --- BOOKING NOTE C/O --- CERTIFICATE OF ORIGIN C/P --- CHARTER PARTY C/R --- CARGO RECEIPT D/N --- DELIVERY NOTE D/O --- DELIVERY ORDER FCR --- FORWARDER CARGO RECEIPT F/N --- FIXTURE NOTE G/W --- GODOWN WARRANT HAWB --- HOUSE AIR WAY BILL L/C --- LETTER OF CREDIT MAWB --- MASTER AIR WAY BILL S/A --- SHIPPING ADVICE S/O --- SHIPPING ORDER c.d.n. w BI 5 SZKOLENIA Ruszają kursy doskonalące dla obywateli arabskich w zakresach: a) w zakresie języków obcych: Celem kursów jest doskonalenie praktycznych umiejętności językowych w zakresie powszechnego używania języka polskiego oraz porozumiewania się w zakładzie pracy, zamieszkania, w handlu, transporcie osobowym i towarowym, prowadzenia rachunków, zwrotów zawodowych, grzecznościowych. Cały cykl obejmie kilka stopni kursów od podstawowego dla zaawansowanych od 140 godz. do 1 200 godzin lekcyjnych. Szkolenia będą realizowane wyłącznie w małych grupach po 20 osób. Przewiduje się też możliwość zorganizowania niektórych kursów w formie tygodniowych zjazdów poza miejscem zamieszkania uczestników. 5

b) Zawodowe kursy przekwalifikujące trwające ok. 300godz lekcyjnych z praktyką w zawodach: a. b. c. d. e. f. g. murarz tynkarz zbrojarz betoniarz ochroniarz ślusarz ratownik medyczny sanitariusz spawacz. KONTAKTY Jordan Enterprise Development The Authorities that Granted the Approval on the Establishment of the Exhibition 2007 No 1 2 Company Name Amman International Cars Exhi. Amman World Trade Center Exhibition Name International cars 2008 The ideal furniture Period For Exhibiting purposes 13-23/11/2007 For offer 28/11-1/12/2007 For offer Tele 5714211 5605791 OFERTY POLSKA ODZIEŻ NA EKSPORT 6

POLSKIE OBUWIE NA EKSPORT 007-S 005-S 020 007-S 005-S 319 007-S 020 020-S 020-S 042 042 042-S 319 020-S 124 357 n3 357 369 A 369 S 369 418-S 542 373 375/2 375 382 382 7

401 A 407 070 443 443 401 A 402 407 C 407 C 443 POLSKIE DOMY I MATERIAŁY BUDOWLANE NA EKSPORT 8

ARABSKI HANDEL ZAGRANICZNY TUNEZJA. HANDEL ZAGRANICZNY. Eksport odzieży i dzianin, ropy naft., fosforytów i nawozów fosforowych, oliwy; import metali, maszyn, surowców włók., żywności (zboże, cukier, mięso, produkty mleczne); gł. partnerzy handl. (1992): Francja, Włochy, Niemcy, ponadto USA, Japonia, Libia, Algieria, Maroko. SYRIA. HANDEL ZAGRANICZNY. Syria ma dodatni bilans handl.; eksport ropy naft. i produktów naft. (łącznie 44% wartości wywozu), bawełny, wyrobów skórz., owoców i tytoniu, import maszyn, środków transportu, produktów chem. i żywności (w latach nieurodzaju); gł. partnerzy handl.: Federacja Ros., Francja, Japonia, Włochy, Niemcy, Turcja. LIBAN. HANDEL ZAGRANICZNY. Ujemny bilans handl.; eksport biżuterii, odzieży, leków i owoców, import maszyn, środków transportu, produktów naft., broni (często nielegalny); gł. partnerzy handl.: Włochy, Arabia Saudyjska, Francja, Niemcy, USA. LIBIA. HANDEL ZAGRANICZNY. Bilans handlu zagr. dodatni; eksport ropy naft. i jej produktów, gazu skroplonego (95% wartości eksportu 1990); gł. artykuły importu: maszyny i narzędzia, środki transportu, wyroby przem., żywność (zboża 1,4 mln t), żywe zwierzęta, chemikalia; gł. partnerzy handl.: Włochy, Niemcy, Hiszpania, Francja, W. Brytania. JORDANIA. HANDEL ZAGRANICZNY. Jordania ma ujemny bilans handl. (wartość importu 3-krotnie przekracza wartość eksportu, 1992); eksport fosforytów (23% wartości wywozu), owoców, warzyw, cementu; import ropy naft., maszyn i urządzeń, środków transportu, żywności; gł. partnerzy handl.: Arabia Saudyjska, Irak, USA, Japonia. IRAK. HANDEL ZAGRANICZNY. Bilans handlowy Iraku. zależy od cen ropy naft. na rynku świat.; wartość eksportu wynosi 10,4 mld dol. USA, importu 6,6 mld dol. USA (1990); eksport ropy naft. (90% wartości wywozu), daktyli (1 miejsce na świecie), siarki, cementu; import kompletnych obiektów przem., pojazdów, chemikaliów, broni, żywności; gł. partnerzy handl.: USA, Brazylia, Turcja, Japonia i kraje EWG. KUWEJT. HANDEL ZAGRANICZNY. Kuwejt ma ujemny bilans handl. (1992); w eksporcie dominuje ropa naft. i produkty naft. (ok. 90% wartości wywozu) oraz gaz ziemny, nawozy sztuczne; import obejmuje maszyny, urządzenia i sprzęt transportowy (41%), oraz wyroby przem., żywność i in.; gł. partnerzy handl.: Japonia, USA, Niemcy, W. Brytania. LIBIA. HANDEL ZAGRANICZNY. Bilans handlu zagr. dodatni; eksport ropy naft. i jej produktów, gazu skroplonego (95% wartości eksportu 1990); gł. artykuły importu: maszyny i narzędzia, środki transportu, wyroby przem., żywność (zboża 1,4 mln t), żywe zwierzęta, chemikalia; gł. partnerzy handl.: Włochy, Niemcy, Hiszpania, Francja, W. Brytania. MALI. HANDEL ZAGRANICZNY. Wywóz gł. bawełny i jej produktów (ok. 45% wartości eksportu), żywych zwierząt (24%), gumy arab.; import maszyn i urządzeń (29% wartości importu), produktów naft. (9%), materiałów bud. (1990); handel gł. z Francją, Wybrzeżem Kości Słoniowej, Niemcami. 9

EGIPT. HANDEL ZAGRANICZNY. Bilans handl. ujemny (4,1 mld dol. USA 1991); eksport ropy i jej produktów (ok. 30% wpływów), fosforytów, aluminium, tkanin bawełn., owoców, warzyw; import zbóż, nawozów fosforowych, chemikaliów, środków transportu; gł. partnerzy handl. (1989): kraje EWG (RFN, Holandia, Francja, Włochy), Japonia, Arabia Saudyjska. ARABIA SAUDYJSKA. HANDEL ZAGRANICZNY. Arabia Saudyjska ma dodatni bilans handl., 1990 wartość eksportu wyniosła 44,4 mld dol. USA, importu 24,1 mld dol. USA; ponad 80% wartości eksportu stanowi ropa naft. (największy świat. eksporter) i produkty naft., poza tym eksportuje się gaz ziemny oraz siarkę (produkt odsiarczania gazu ziemnego); import obejmuje maszyny i sprzęt transportowy (38% wartości 1989), wyroby elektrotechn., broń, żywność i in.; gł. partnerzy handl.: Japonia, USA, Francja, Niemcy, Korea Pd., Singapur. MAROKO. HANDEL ZAGRANICZNY. Eksport fosforytów (1 miejsce w świecie), kwasu fosforowego, konserw rybnych (2 miejsce), owoców, tkanin; import ropy naft., dóbr inwestycyjnych, siarki (z Polski); handel gł. z Francją (ponad 1/2 obrotów), Hiszpanią, Japonią, USA i Włochami. JEMEN. HANDEL ZAGRANICZNY. Jemen ma ujemny bilans handl.; eksportuje się kawę, papierosy, herbatniki; produkty naft. (z rafinerii w Adenie) oraz ropę naft.; importuje: żywność, maszyny i urządzenia, środki transportu; gł. partnerzy: Japonia, Arabia Saudyjska, W. Brytania. ZAPAMIETAJ! 112 - Numer ratunkowy-alarmowy z telefonu komórkowego 999 - Pogotowie ratunkowe 998 - Straż Pożarna 997 - Policja 986 - Straż miejska 994 - Pogotowie wodociągowo-kanalizacyjne 993 - Pogotowie ciepłownicze 992 - Pogotowie gazowe 991 - Pogotowie energetyczne PRZEDSIĘBIORSTWO WIELOBRANŻOWE PW - AUTO UL. Szwedzka 43 / 9, 03-420 WARSZAWA Tel. 0692 386 313 e-mail: stanpop@wp.eu REDAKCJA i WYDAWCA BI: Centralny Zarząd MSEG POLARAB. Biuletyn opracował: Stanisław Popiołek 10