Przepływ trójwymiarowy z oderwaniem. A. Wykonanie modelu geometrycznego (GAMBIT)

Podobne dokumenty
ĆWICZENIE. Wykonanie modelu geometrycznego

Ćwiczenie: Wentylator promieniowy. Sformułowanie zadania. Budowanie geometrii (GAMBIT) a) Tworzenie dyfuzora

Postępując w podobny sposób utworzyć pozostałe dwie powierzchnie, nadając im nazwy kryza oraz rura-wylot.

ĆWICZENIE Nieściśliwy opływ profilu NACA 23012

Określenie warunków dla brzegów i continuum:

1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.

Projekt badawczy N N Badania doświadczalne i numeryczne przepływu płynów lepkosprężystych

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

OBLICZENIA STATYCZNE I DYNAMICZNE RADIATORA Z CHŁODZENIEM WENTYLATOROWYM z wykorzystaniem pakietu CFD FLUENT

TEMAT 5. Wprowadzenie do ANSYS Fluent i post-procesora transfer ciepła

Ćwiczenie 13 Symulacja odprowadzania ciepła z układu półprzewodnikowego

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Instrukcja 4 Modele RANS - wpływ siatki, warunków brzegowych i modelu turbulencji na wyniki symulacji

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Ćwiczenie 1: Wprowadzenie do środowiska ANSYS Workbench 14

Instrukcja do wykonania symulacji numerycznych CFD w programie PolyFlow 14.0 przepływu płynów nienewtonowskich o właściwościach lepkosprężystych

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Ćwiczenie 3. I. Wymiarowanie

Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Łożysko z pochyleniami

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Instrukcja do zajęć z modelowania pracy poprzecznych łożysk ślizgowych

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

- biegunowy(kołowy) - kursor wykonuje skok w kierunku tymczasowych linii konstrukcyjnych;

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D

ROZWIAZANIE PROBLEMU USTALONEGO PRZEPLYWU CIEPLA W SYSTEMIE ADINA 900 Nodes Version 8.2

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE

Nadają się do automatycznego rysowania powierzchni, ponieważ może ich być dowolna ilość.

Uruchomić programu AUI kliknięciem ikony znajdującej się na pulpicie. Zadanie rozwiązać za pomocą systemu ADINA.

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Grafika Komputerowa Materiały Laboratoryjne

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

śebro, Szyk liniowy, Lustro Zagadnienia. Tworzenie śeber, powielanie obiektów Szykiem liniowym, wykorzystanie konstrukcji Lustra.

Fragment tekstu zakończony twardym enterem, traktowany przez edytor tekstu jako jedna nierozerwalna całość.

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

DARMOWA PRZEGLĄDARKA MODELI IFC

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Rysunek 1: Okno timeline wykorzystywane do tworzenia animacji.

Symulacja zamknięcia pojemnika PP tutorial Abaqus 6.5-1

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Automatyzacja i robotyzacja procesów technologicznych

4.3 WITRAś. 1. UŜywając polecenia Linia (_Line) narysować odcinek, podając jako punkt początkowy współrzędną 90,-300 i punkt końcowy 90,55.


Skalowanie i ustawianie arkuszy/układów wydruku w AutoCAD autor: M. Motylewicz, 2012

Obsługa programu Soldis

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN

Opis postępowania przy eksportowaniu geometrii z systemu Unigraphics NX do pakietu PANUKL (ver. A)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym

Witam i zapraszam do zaprojektowania windy kotwicznej wg planów zamieszczonych na Kodze.

PRO/ENGINEER. ĆW. Nr. OPCJE POLECENIA PATTERN

Ćwiczenie 4: Edycja obiektów

Wstawianie nowej strony

Płaszczyzny, pochylenia, kreator otworów

PROGRAMOWANIE OBRABIAREK CNC W JĘZYKU SINUMERIC

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

1. Opis okna podstawowego programu TPrezenter.

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

1. Instrukcja 3: Projekt obudowy zasilacza komputerowego w systemie NX 6.0

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

7. Modelowanie wałka silnika skokowego Aktywować projekt uŝytkownika

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej (L-5) Rozwiązanie zadania stacjonarnego przepływu ciepła w tarczy w systemie MES ALGOR

Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu

Skryptowanie w ANSYS SpaceClaim Marek Zaremba

Krzysztof Sendor Słowa kluczowe Tworzenie schodów

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym

Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT

IRONCAD. TriBall IRONCAD Narzędzie pozycjonujące

Grafika Komputerowa Materiały Laboratoryjne

Przykład rozwiązania tarczy w zakresie sprężysto-plastycznym

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Opis funkcji programu AnaRIP mpower v.2.0

Tworzenie krzywych (curve) w module Geometry programu MSC.Patran można obywać się między innymi przy użyciu poniższych dwóch metod:

KRAWĘDŹ G wartość temperatury w węzłach T=100 C; KRAWĘDŹ C wartość strumienia cieplnego q=15,5 W/m^2;

Temat: Transformacje 3D


Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Przykłady zastosowania zaawansowanych operacji

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM

54. Układy współrzędnych

1. Uruchamianie programu Modeller

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części

Transkrypt:

1 ĆWICZENIE Przepływ trójwymiarowy z oderwaniem Opis problemu: Zadanie polega na wyznaczeniu opływu wokół skrzydła typu delta ustawionego pod dużym katem natarcia (wielkość kąta podaje prowadzący). Ponadto skrzydło jest wyposażone w śmigło, umieszczone w szczelinie. Z racji symetrii badana będzie tylko połówka skrzydła. Przepływ odbywa się w zamkniętej przestrzeni tunelu aerodynamicznego o wymiarach wysokość x długość x głębokość = 200 x 600 x 150 mm. Przepływającym czynnikiem jest powietrze o prędkości V (wielkość tę podaje prowadzący) i ciśnieniu p=101325 Pa. A. Wykonanie modelu geometrycznego (GAMBIT) Ustawić układ współrzędnych jako Y view Global Control > Y view a) tunel W płaszczyźnie ZX Centered utworzyć prostokąt o wymiarach W= 200 i H= 600. Ceometry > Face > Create Rectangular Face a następnie przesunąć go o 50 jednostek w kierunku +X Ceometry > Volume > Move/Copy Faces Utworzyć objętość tunelu poprzez przesunięcie krawędzi tworzących prostokąt w kierunku osi Y o wartość 150 jednostek Ceometry > Face > Sweep Edges b) skrzydło Utworzyć 3 punkty (A, B, C) o współrzędnych: X Y Z A -40 0 0 B 10 0 0 C 10 30 0 Ceometry > Vertex > Create Real Vertex Połączyć punkty liniami prostymi Ceometry > Edge > Create Straight Edge a następnie stworzyć z nich powierzchnię o nazwie skrzydlo Ceometry > Face > Create Face from Wireframe c) śmigło Utworzyć 3 następne punkty (D, E, F) o współrzędnych: X Y Z D 0 0 5 E 0 5 0 F 0 0-5 Punkty D i F połączyć linią prostą Ceometry > Edge > Create Straight Edge a przez punkty D, E i F poprowadzić fragment okręgu Ceometry > Edge > Create Circular Arc Z prostej i fragmentu okręgu stworzyć powierzchnię o nazwie smiglo Ceometry > Face > Create Face from Wireframe skrzydlo smiglo

3) obrócić powierzchnie skrzydlo oraz smiglo wokół osi Y o kąt podany przez prowadzącego. Ceometry > Face > Move/Copy Faces Należy sprawdzić, czy opcja Move oraz Rotate są aktywne oraz czy obrót nastąpi względem osi Y (Axis > Define > Direction: Y Positive > Apply). wlot (VELOCITY_INLET) sciany-boczne (WALL) smiglo-gora (FAN) skrzydlo(wall) smiglo-dol (FAN) 2 wylot (OUTFLOW) pl-symetrii (SYMMETRY) Obraz powierzchni skrzydlo oraz smiglo po obrocie 4) przedzielić objętość tunel za pomocą powierzchni bez zachowania tych powierzchni (opcje Retain, Bidirectional oraz Connected wyłączone) Volume > Split Volume > Split with Faces Warunki brzegowe dla obszaru obliczeniowego W modelu użyte zostaną następujące warunki: 1) płaszczyzna symetrii układu pl-symetrii - Symmetry 2) ściany boczne tunelu aerodynamicznego (górna, dolna, tylna) - Wall 3) wlot do tunelu wlot Velocity_Inlet 4) wylot z tunelu wylot - Outflow 5) powierzchnia skrzydła skrzydlo - Wall 6) powierzchnia śmigła Fan ( uwaga: śmigło po operacji Split Volume składa się teraz z 2 powierzchni, które trzeba osobno zdefiniować smiglo-gora i smiglo-dol ) Objętość tunelu należy zadeklarować jako srodek FLUID Zones > Specify Continuum Types Siatkowanie modelu: 1) na powierzchni skrzydła oraz śmigła (są to 3 powierzchnie) utworzyć siatkę typu Tri/Pave, Interval size = 2, Wygląd siatki na powierzchniach skrzydlo oraz smiglo-cz1 i smiglo-cz2 2) na zewnętrznych ścianach tunelu oraz na powierzchni wlotu i wylotu utworzyć siatkę typu Tri/Pave, Interval size = 10, Po tej operacji otrzymujemy jedną objętość o nazwie tunel (wszystkie krawędzie mają kolor zielony). Zadanie warunków brzegowych: Dla ułatwienia warunki brzegowe zostaną zadane przed siatkowaniem modelu. Wszystkie warunki brzegowe w modelu trójwymiarowym odnoszą się do powierzchni (Face), zaś strefa wypełniona płynem (Fluid) jest deklarowana na objętościach (Volume). Stanowi to istotna różnice pomiędzy modelami dwuwymiarowymi oraz osiowosymetrycznymi, w których warunki brzegowe zadawano na krawędziach (Edge), a strefy ośrodka zadawano na powierzchniach (Face). Wygląd siatki na powierzchniach wlot, wylot oraz scianyboczne 3) na powierzchni symetrii tunelu utworzyć siatkę typu Tri/Pave, Interval size = 1,

3 Wygląd siatki na powierzchni pl-symetrii 4) w objętości tunel utworzyć siatkę typu Tet/Hybrid Tgrid, Interval size = 1. Powinien wyświetlić się komunikat: Mesh generated for volume tunel, a kolor siatki powinien się zmienić na ciemno żółty. Zakończenie pracy z Gambitem: Wyeksportować siatkę (3d) i zakończyć pracę z programem Gambit. B. Obliczenia w programie FLUENT Uruchomić Fluenta w wersji trójwymiarowej o zwyczajnej precyzji obliczeń (3d), wczytać utworzony w Gambicie plik z siatką obliczeniową, sprawdzić poprawność siatki, 1. Skalowanie siatki - siatka była utworzona w centymetrach. 2. Ustawienia solvera przepływowego: General > Solver Solver rozsprzężony (Type: Pressure Based), Przepływ ustalony (Time: Steady) Prędkość (Velocity Formulation: Absolute) Model trójwymiarowy (3D Space) 3. Definiowanie modelu: Obliczenia przeprowadzimy dla modelu płynu lepkiego, przyjmując 1-no równaniowy model turbulencji Models > Viscous >Edit Zmienić model lepkości z laminarnego (Laminar) na lepki turbulentny (Spalart-Allmaras). 4. Ustawienie modelu płynu nieściśliwego: Materials > Fluid > Create/Edit Pozostawić ustawienia ośrodka o stałej gęstości (Density = Constant) 5. Określenie warunków analizy: Cell Zone Conditions > (powietrze) > Operating Conditions W oknie Operating Conditions pozostawić domyślną wartość ciśnienia odniesienia (Operating Pressure) = 101325 Pa i potwierdzić wybór (OK). 6. Określenie warunków brzegowych: Boundary Conditions > Edit W tej części ćwiczenia definiujemy następujące warunki brzegowe: 1) wlot prędkościowy (Velocity Inlet) - prędkość na wlocie (Velocity Magnitude) = V m/s (wielkość tę podaje prowadzący). 2) smiglo (Fan) ustalamy skok ciśnienia na 0 (Pressure Jump = Constant = 0 Pa). W tej części ćwiczenia śmigło nie będzie się obracać, zostanie ono włączone dopiero w drugiej części ćwiczenia. Uwaga: te ustawienia należy wykonać dla obu powierzchni smiglo-gora i smiglo-dol. 3) wylot tunelu (Outflow) ustawienia pozostawiamy bez zmiany (Flow Rate Weighting = 1). 7. Ustawienie wielkości reszt: Monitors > Residuals > Edit Wyłączyć opcję wyświetlania histogramów dla rezydułów (Print to Console), zaznaczyć opcję Plot. Zadać wartości wszystkich rezydułów na poziomie 10-3. Potwierdzić wybór (OK). 8. Inicjalizacja rozwiązania Solution Initialization > Standard Initialization zadać wartości z wlotu (Compute from: wlot): - ciśnienie (Gauge Pressure) = 0 Pa - składowa X prędkości (X-Velocity) = V m/s (wielkość tę podaje prowadzący) - składowa Y prędkości (Y-Velocity) = 0 m/s - składowa Z prędkości (Z-Velocity) = 0 m/s 9. Wykonanie obliczeń Run Calculation > Wykonać ok. 200 iteracji (powinno to wystarczyć do osiągnięcia zbieżności) a następnie przejść do analizy wyników. 10. Analiza wyników obliczeń: a) Rozkłady ciśnienia na górnej i dolnej powierzchni skrzydła Graphics and Animations > Contours > Contours of Pressure (Static pressure)

4 Kontury ciśnienia statycznego na wierzchniej (u górny) i spodniej (u dołu) powierzchni skrzydła Ustalenie lustrzanego widoku: Dla poprawienia widoku wprowadzimy opcję lustrzanego widoku. Display > Views > W oknie Mirror Planes naciskamy pl-symetrii i potwierdzamy wybór (Apply). Kontury ciśnienia statycznego na wierzchniej i spodniej powierzchni skrzydła w widoku lustrzanym Wektory prędkości na górnej powierzchni skrzydła Wizualizacja olejowa na powierzchni skrzydła W polu Options zaznaczyć Oil Flow, w polach On Zone oraz Release from Surfaces zaznaczyć odpowiednio skrzydlo lub skrzydło-shadow. Wyświetlić obraz naciskając Display. Dla łatwiejszej identyfikacji, czy mamy do czynienia z górną, czy dolną powierzchnią skrzydła należy użyć opcji Color by Pressure (Static Pressure). Wizualizacja olejowa na górnej i dolnej powierzchni skrzydła Wizualizacja linii prądu Wizualizacja linii prądu wychodzących z górnej i dolnej powierzchni skrzydła Definiowanie linii do wizualizacji linii prądu (Opcjonalnie): Dla celów wizualizacji przydatne będzie wcześniejsze zdefiniowanie specjalnej linii, biegnącej wzdłuż krawędzi natarcia skrzydła. Na linii tej rozpoczynać się będą linie prądu podczas wizualizacji. Aby stworzyć taką linie (Rake) należy najpierw wyświetlić samo skrzydło korzystając z opcji: Display > Mesh (Uwaga: wcześniej należy wyłączyć lustrzane odbicie, żeby nie pomylić połówki rzeczywistego skrzydła i połówki lustrzanej!) W oknie Options wybrać Faces a w oknie Surfaces podświetlić skrzydlo. Następnie tworzymy linię, biegnącą wzdłuż krawędzi natarcia: Surface > Line/Rake Przy wyłączonej opcji Line Tool w ramce Options wybieramy w ramce Type opcję Rake. W polu Number of Points pozostawiamy wartość = 10. Następnie wciskamy przycisk Select Points With Mouse. W oknie graficznym, gdzie jest wyświetlono skrzydło wskazujemy prawym przyciskiem myszy dwa punkty (początek i koniec), definiujące prostą, w polu New Surface Name wpisujemy jej nazwę (np. kraw_natarcia) a następnie potwierdzamy wybór przyciskiem Create. Podobnie można zdefiniować linię pokrywającą się z krawędzią spływu. (Uwaga: Ustawienie przycisków myszy możemy sprawdzić za pomocą polecenia Display > Mouse Buttons)

5 Wizualizacja linii prądu wychodzących ze zdefiniowanej krawędzi natarcia: W celu wizualizacji linii prądu w oknie Release from Surfaces wskazujemy wcześniej utworzoną krawędź natarcia jako linię, z której należy rozpocznie się kreślenie linii prądu. Inicjalizujemy rozwiązanie i wykonujemy ok. 200 iteracji lub do osiągnięcia zbieżności. Przykład wizualizacji linii prądu rozpoczynających się od krawędzi natarcia Wizualizowania wirów krawędziowych (opcjonalnie): W tym celu należy utworzyć 2 płaszczyzny o stałych wartościach współrzędnej X: Surface > Iso-Surface w oknie Iso-Surface w polu stałych wartości (Surface Of Constant) wybrać siatkę (Mesh), w polu poniżej wybrać współrzędną X (X Coordinate). W polu stałej wartości (Iso Value) podać wartości współrzędnej x płaszczyzny (np. 0.05), a w polu nazw (New Surface Name) podać jej nazwę (np. x=0.05). Potwierdzić wybór (Create). Tak samo utworzyć płaszczyznę dla x=0.2. Wektory prędkości w płaszczyźnie x = 0.05 Wektory prędkości w płaszczyźnie x = 0.2 B. Obliczenia dla przypadku z włączonym śmigłem. W dalszej części ćwiczenia należy dokonać obliczeń i wizualizacji wyników dla przypadku z włączonym śmigłem: Define > Boundary Conditions > smiglo > Edit smiglo (Fan) - skok ciśnienia (Pressure Jump) = 200 Pa (Constant - stały). Uwaga: te ustawienia należy wykonać dla obu powierzchni smiglo-gora i smiglo-dol. Pozostałe warunki brzegowe bez zmian.